της ἐπι τῃ ἐνδειᾳ των ἡδεων λυπης , ἐπειτα διοτι διωκονται παρα των μη δυναμενων ἀλλαις ἡδοναις χαιρειν . πολλοι | ||
. Ὑπο Ἰουδαιων ὡς ἀλλοφυλοι πολεμουνται , και ὑπο Ἑλληνων διωκονται , και την αἰτιαν της ἐχθρας εἰπειν οἱ μισουντες |
Λυγρον : κακον , οἰκτρον . Χερσον : γην . καταγονται : κατερχονται . Δυστηνοιο : ἀθλιου . Ἐδαην : | ||
ὁλης πολεως ξενος , παρ ' ᾡ και οἱ πρεσβεις καταγονται , και προσαγει τας πρεσβειας οὑτος προς το δημοσιον |
ὡς τυλοις ἀποδιδονται : της δε διπλης καιριας αἱ ἀρχαι καταφερονται και ἀποδιδονται ἀκινητῳ τινι προς κρατημα , ὁτε λοιπον | ||
. Οὑτοι μεν οὐν ἐκ των Φωκικων ὀρων οἱ ποταμοι καταφερονται , ὡν ὁ Κηφισσος ἐκ Λιλαιας Φωκικης πολεως την |
ἐντος της δεκαδος οἱ μεν τικτουσι πολλαπλασιαζομενοι , οἱ δε τικτονται , οἱ δε και τικτουσι και τικτονται , οἱον | ||
ἠ πυρρων . και ἐν Εὐβοιᾳ δε οἱ βοες λευκοι τικτονται σχεδον παντες , ἐνθεν τοι και ἀργιβοιον ἐκαλουν οἱ |
ὠφελιμον εἰναι τον ἐρωτα , βιᾳ μεν , ὁμως δε ἀπεχονται , και ἡμεις οὑτως , δια τον ἐγγεγονοτα μεν | ||
οἱ αὐτοι δε γε οὑτοι και κλεπτειν ἐπιχειρουσι και οὐκ ἀπεχονται των ἀλλοτριων , ἀλλ ' ἐπειδαν τι ἁρπασωσιν ἠ |
ἡμιν δυναμεων πυρετοι συνεχεις ἐπισκηψωσιν , ἑβδομῃ μαλιστα πως ἡμερᾳ διακρινονται : δικαζει γαρ ἀγωνα τον περι ψυχης , τοις | ||
ἡμερας τεταρτον : ἐκ γαρ τουτων αἱ γενεσεις και ἀναγενεσεις διακρινονται [ ] , πλην των [ πλανωμενων . Σεληνης |
τους προειρημενους . των γαρ συμφυων ὀστρακων προελθοντες αὐτοι μεν νεμονται κατα πολλην την ἀδειαν , οἱ δε ὀρνιθες οὑς | ||
προχυσις συμβαλλεται ἰλυοεσσα , ἑλκομενη δινῃσιν ἀπο χθονος : ἐνθα νεμονται φορβην ἱμερτην γλυκερῃ θ ' ἁλι πιαινονται . λαβραξ |
ὁδε ὁ ἀνηρ , ὑπερ ὁτου μεν ἑτερου την ὁμιλιαν ἀναινεται ἡ θηλεια οὐκ ἐχειν σαφως εἰδεναι , τεκμαιρεσθαι δε | ||
και εὐδιος ἀμμιν ἱκανοις μετρον ἀγων : οὐ γαρ τις ἀναινεται ἐργον ἐρωτος . παντῃ μεν κρατεεις , παντῃ δε |
ἐν Λιβυῃ χιλιαρχουντος ἐτι , μεμνημενοι και παραβαλλοντες αὐτα τοις παρουσιν των τε ἐπεσταλμενων σφισιν ὑπο των ἐκ στρατοπεδου φιλων | ||
ἐνετυχομεν , οὐκ ὀλιγοις δε και πρεσβευταις ἀπο της Αἰθιοπιας παρουσιν εἰς λογους ἀφικομεθα : παρ ' ὡν ἀκριβως ἑκαστα |
προβεβληται . τι δη μελλεις , ἀλλ ' οὐχ ἁ διανοειται δραν ὑποτεμνεις ; μεγα τοις ἐπιθεμενοις αἱ των ἐπιβουλευομενων | ||
χωρας , του σωματος , και των οἰκητορων αὐτης ἐξελειν διανοειται , χαλεπωτατον και βαρυτατον ἀχθος ἡγουμενος ὁρατικην διανοιαν προς |
ἐναντια μητε ἁμα συνειναι μητε ἁμα ἀπαλλαττεσθαι . ►εὐδαιμονως βιουσιν ἡδονται κνωνται οἱ ψωριωντες◄ εἰπε γαρ μοι κτλ . ►ἁμα | ||
τας δωρεας της οἰκησεως , νυν δε και προσεισφεροντες οἰκοθεν ἡδονται τοις δαπανημασιν . Αἰτιον δε ὁτι καλως ἠκουσας Πλατωνος |
συναγονται εἰς συλλαβας , συλλαβαις περιλαμβανεται λεξις , αἱ λεξεις συναγονται εἰς μερη λογου , ὁ δε λογος εἰς ἀρετας | ||
ἡμεραις , και ἑξης τῳ του ἑξης κυριῳ . και συναγονται ἡμεραι των δωδεκα ζῳδιων ρπδ : τῳ γαρ Κρονῳ |
προς τα δειπνα των ἐν τῃ πολει ἀφορωσιν ἀει και πετονται δεξιως ἐπι ταυτ ' ἀκλητοι , Ἀντιφανης φησι , | ||
και ἀνθρωπος ἐν κατανυξει γενομενος εὐηκοος γενησεται : ἐν ταυτῃ πετονται ταις πτερυξιν συν ἠχῳ οἱ ἀγγελοι και χερουβιμ και |
ἐσται αἰτιον , ἀλλ ' ὁν τροπον το δεξιον μη παροντος του προς ὁ λεγεται δεξιον οὐκ ἐστιν , οὑτω | ||
δυναστειας , οὑς θεραπευων οὑτος διατετελεκε και οὐδε μεχρι του παροντος παυεται . εὐ γαρ ἰστε , ὁτι οὐκ ἀν |
την ἐπιδεσιν αἱ ἀρχαι των ὠτων ὑπερ κεφαλης του πασχοντος ἀναφερονται και ἀποδιδονται ἠ προς κρατημα ἠ προς ἀνατασιν . | ||
των παρα ἀνθρωποις πρακτων ἀγαθων , προς ὁ τα λοιπα ἀναφερονται και τις ἡ δυναμις ἡς τελος τουτο ἐστι . |
ξενικοις : οἱον ὁτι και Λακεδαιμονιοι και ἀλλοι τινες τουτον πολιτευονται τον τροπον : ἐξ ἡμων δε αὐτων , ὁτι | ||
ἐνδοιασθηναι αἰσχρον τῳ Πελοποννησῳ . καταπολιτευονται ] καθ ' ὑμων πολιτευονται . τινες ] ὁ Δημοσθενης : οὑτως γαρ ἐλεγον |
ὁτι τα μορια προς ἑαυτα ἐξομοιουσι την τροφην και οὑτως τρεφονται : οὐδεν γαρ ἀλλο ἐστι θρεψις ἠ ὁμοιωσις του | ||
ὁτι το τρεφομενον ἠγουν ἡ γονη τρεφεται , καθως λογῳ τρεφονται οἱ κοκκοι του σιτου . εἰ δε φης ὡς |
ἐν τοις οὐ - ροις πεψεις ὡδε κατα τας ἀρχας φαινονται , και τα χρωματα αὐτων ξανθα τε και πυρρα | ||
ὡς γαρ τα κονιορτωδη ταυτα σωματια εἰσι μεν , οὐ φαινονται δε δια το μικρομερες , εἰ μηπου περιτυχοι τῳ |
ἰσομεγεθεις κεγχροις , οἱ συνεψομενοι τοις ὀσπριοις οὐ τηκονται . εἰρηνται δ ' οὑτως ἀπο του † την κατασποραν και | ||
ὁ συζυγος αὐτου ἐστι , και δια τουτο συνεμφαινεσθαι ἀλληλοις εἰρηνται , καθα και ἐπι των ἐγκιρναμενων ὑγρων συμβαινει χυλων |
ἐπ ' εὐθειας , ἐκεινα ἐξ ἀναγκης δια του τος κλινονται . Ὁσα δε συνθετα εἰσιν ἀπο οὐδετερων ὀνοματων ληγοντων | ||
μεν περισπωνται ἀποβολῃ του ς ποιουσι την γενικην και ἰσοσυλλαβως κλινονται , εἰ δε ὀξυνονται περιττοσυλλαβως κλινονται . Των μεν |
μη γελασω τον την νηα πολλοισι φορτιοισι βαπτισαντα , εἰτα μεμφομενον τῃ θαλασσῃ ὁτι κατεβυθισεν αὐτην πληρεα ; ἐγω μεν | ||
ταυτα φησι προς τον Πολυμηστορα κοινως το γυναικειον ἁπαν φυλον μεμφομενον : συμμιξας : ἐπιμεμπτοι , ἐπιψογοι , ὑβρεως ἀξιοι |
μην παραμιγνυναι τοις ἀλευροις ἐθος ἐχουσιν . οὑτω μεν οὐν διαφθειρονται οἱ τε συς οἱ ἀγριοι και αἱ δορκαδες και | ||
ὁμοιως , μη πως ἐριφου ἠ χοιρου τριχας καταπιωσι . διαφθειρονται γαρ καταπινοντα . ἁμα δε τῳ προελθειν τα νεοττια |
προς αὐτας ἡ ἐγκρατεια συνιστασθαι λεγεται . εἰ μεν γαρ χρησται αἱ ἐπιθυμιαι του ἐγκρατους , φαυλη ἡ ἐγκρατεια , | ||
. Του δ ' αὐτου χρονου κατα το ἀστυ οἱ χρησται προς ἀλληλους ἐστασιασαν , οἱ μεν πραττοντες τα χρεα |
προς τε τους ἀλλους ἀνθρωπους και τἀλλα ἀνθρωπινα πραγματα ὁμοιως διακεινται , και οὐτε ὡν δεονται ἰσασιν οὐτε ὁ τι | ||
, και τους ἐπι των ἀσθενουντων λεγοντας , ὁτι κομψοτερον διακεινται , μεμφονται . ἀλλα Πλατων Πολιτειας τεταρτῳ Κομψους οὐ |
αἰτιον . το γαρ ἐθος το συνεισπορευομενον ἁμα τουτῳ και διαμενον ἐν τῃ πολει και μεχρι παντος ὀλεθριον ἐσται και | ||
δε των στρατιωτων ἐθελο - κακον τε και ἀπροθυμον , διαμενον ἐν τοις δημοτικοις , ἐξ οὑ περι της κληρουχιας |
ἐστι μεχρι της σημερον , ᾡ και ἐπιγεγραπται , Ἐνθαδε κατακειται Πικος [ ὁ και Ζευς ] , ὁν και | ||
μεν ὁ ἀνδριας και ἡ εἰκων τῳδε κατα τιμην , κατακειται δε ὁ εὐωχουμενος . Ἀναλγης ὁ μη ἀλγων , |
δυσμων διηκει το της Σεληνης ὀρος , ἀφ ' οὑ ὑποδεχονται τας χιονας αἱ του Νειλου λιμναι , και ἐπεχει | ||
ψυχροι γαρ εἰσι , λοιπον των ὑγρων ξυρανθεντων το παθος ὑποδεχονται τα στερεα , διοτι ἀμεσως ἀγει ἐπ ' αὐτα |
αὐτῳ . Αἱ δη παρηγμεναι ἀντωνυμιαι συνταξιν μεν ἐπιρρηματικην οὐδεποτε ἀναδεχονται , ὁσας δε συνταξεις ἀναδεχονται αἱ γενικαι , ταυτας | ||
ἐκδεξασθαι , καθο οὐ ποτε οἱ συνδεσμοι την α στερησιν ἀναδεχονται , ἐστι δε το ἀεκητι ἐν στερησει του ἑκητι |
ἀπωλοντο γαρ . . περσονομουνται ] κατα τους Περσων νομους διαγουσιν : ἀπωλοντο γαρ . . δασμοφορουσι ] τελη φερουσι | ||
ταις εὐορκιαις , ἠτοι τοις ἀγαθοις τροποις και ἠθεσι , διαγουσιν αἰωνα . Οἱ δε εἰ . . , δηλονοτι |
ἐκσειοντα μεγαλα . ἐγω τινα οἰδα κλαιοντα Ἐπαφροδιτου των γονατων ἁπτομενον και λεγοντα ταλαιπωρειν : ἀπολελειφθαι γαρ αὐτῳ μηδεν , | ||
οἰκειως τῳ ὠκεανῳ , τον δ ' ἀρκτικον της γης ἁπτομενον ὡς ἀν προς αἰσθησιν κατα το ἀρκτικωτατον της οἰκησεως |
οὐκ ἀπο του ἰσου παρεσκευασαντο : ἐπειτα ᾡ μαλιστα πιστευοντες προσερχονται , ὡς προσηκον σφισιν ἀνδρειοις εἰναι , οὐ δι | ||
τους μεν οὐν ἀλλους , ὁσοι προς τα κοινα δικαιως προσερχονται , κἀν δεδωκοτες ὠσιν εὐθυνας , την ἀειλογιαν ὁρω |
ἐναισιμα λεγειν : και ἠροντο ὁποι ἐλαυνουσιν : οἱ δε ὑποκρινονται ὁτι κατα ζητησιν Νεαρχου τε και του στρατου του | ||
. . . , . σοι δ ' ὡδε μνηστηρες ὑποκρινονται . * ) [ ἡ διπλη ὁτι ] το |
δ ' ἐκ των ἀριστερων , ὀρθιοι κατα το μηκος ἐπικεινται πεφυκοτες ἐκ των ταπεινων πλευρων του λαβδοειδους . ἀνασπωσιν | ||
τῳ φρεατι . ἐπι τουτῳ τα σχοινια και οἱ χοες ἐπικεινται κατα μερος συνδεδεμενοι . ἀλλ ' ὀξυτατη μεν ἡ |
ἐχοντας , ὡς μηδεν των ἀψυχων βαθρων ἐφ ' οἱς καθεζονται ταυτῃ γουν διαφερειν ἀν νομισθηναι , ἐνιους δ ' | ||
Ὑπηρεσια . κυριως ἐπι των ἐρετων , ἐφ ' ὡν καθεζονται ἐρεττοντες . οὑτως Ἡρηναιος Ἀττικιστης . Ὑποδρα . ῥημα |
τις ἐσσι , τινος δ ' ἐπαγαλλεαι ἱπποις ; Ὡς φαμενον προσεειπεν Ἀχιλλεος ὀβριμος υἱος : Τιπτε μ ' ἐπισπευδοντα | ||
ἐθ ' ὁμως ὡς το πριν ἐπισσυτα [ ] ὡς φαμενον ? ? ? Διος υἱος ἐδεχνυτο [ φωνησεν τε |
δε τῳ μεν Μοιριδι συντιθεται , δεδοικως δε την Μαντω ἐρχεται προς αὐτην και λεγει τον ἐρωτα τον Μοιριδος . | ||
σοι μαλιστα τας ὑπερ του παροντος πραγματος ἐχων ἐλπιδας Εὐσεβιος ἐρχεται την σην εἰς τἀμα σπουδην ἐν πανυ πολλοις κατιδων |
δυο ὁρων περιεχεται ἠγουν δυο περατα ἐχει , ἐξ ὡν περιεχεται : και γαρ και το μηκος ἐνθεν και ἐνθεν | ||
, και ἐφ ' ὡν πληθος περιττωματων ἐν τῳ θωρακι περιεχεται . διο δει μετα πολλης ἀκριβειας και διαγνωσεως αὐτην |
. και οἱ Ἐρωτες δε ἀπαρχονται των μηλων και περιεστωτες εὐχονται καλον αὐτοις εἰναι τον κηπον . Ἡ μεν στρατια | ||
γαρ το μερος το ἀπο του πατρος ἐκ του Διος εὐχονται εἰναι , ἀντι του μετα του σεμνυνεσθαι λεγουσιν οἱ |
ἐχουσι λιθον ἐν νεφροις . και μαλιστα περι τας ἀρχας διακρινεται δυσχερως : και γαρ ἐπι ἀμφοτερων των παθων ἐμετοι | ||
ἐν τοις Ἰσθμικοις ἀγωσι : τοτε δε ἑκαστου δεικνυται και διακρινεται το συγγεννηθεν θρασος ἐπι παντων των τελουμενων ἐργων . |
πασαι συγκαταδυονται , ἀλλ ' ἐστιν ὁσαι και ὑπερ γης ὑπολειπονται , οὑτω και ἐπι των βασιλικων τουτωνι πανηγυρεων , | ||
ἰδιᾳ μιγνυνται που ἀλληλαις , ἀποιοι δε αἱ οὐσιαι χωρις ὑπολειπονται . λειπεται λεγειν , ὁτι και αἱ ποιοτητες των |
και των τουτοις ὁμοιων , ὁσα διηγορευται . Παντα γαρ λυμαινονται και κακοποιουσι μυες , οὐ μονον προς την ἑαυτων | ||
μυες παραχρημα τικτονται . οὐκουν κατα τας ἀρουρας πλανωμενοι οὑτοι λυμαινονται τοις ληιοις ὑποτεμνοντες τους σταχυς και ὑποκειροντες , ἠδη |
μηκωνοϲ ἐμβρεχεται προ μιαϲ ἡμεραϲ ἐν ὑδατι ὀλιγῳ , εἰτα λεαινεται ἐν θυιᾳ , κἀπειθ ' οὑτωϲ αὐτου καταχειται ἡ | ||
λιβανου ⋖ ιε , κοστου ⋖ ιβ . τα ξηρα λεαινεται μετ ' ὀξους Αἰγυπτιου και καταχριεται . πρακτικον δ |
διο κἀν ἐπιϲχεθωϲι ποτε , βλαπτουϲιν ἱκανωϲ . οὐτε γαρ πεττονται καλωϲ ἐπιϲχεθειϲαι , και κατα την εἰϲ ἡπαρ τε | ||
κειμενη κεφαλαιοις , πεψει τε και ἐπικρασει και κενωσει . πεττονται μεν οὐν οἱ φλεγματωδεστεροι και ὠμοι τῃ τε ἡσυχιᾳ |
φαιην , ὁτι και ὡραν φερουσιν . ἀγνοεισθων δε μη παροντες τῳ παιδι ἐς την κρισιν , εἰ ὑγιως βασανιουμεν | ||
αὐτος και ἡ ἀκρα του Διος , εἰ μη χηνες παροντες ἐτυχον : οἱ μεν γαρ κυνες προς την ῥιφεισαν |
το τεταρτον ἀνελκων , ἀλλ ' Ὀδυσευς ἀνενευε και ἐσχεθεν ἱεμενον περ . τοις δ ' αὐτις μετεειφ ' ἱερη | ||
τι ς ' ἐγω γε πολυν χρονον ἐνθαδ ' ἐρυξω ἱεμενον νοστοιο : νεμεσσωμαι δε και ἀλλῳ ἀνδρι ξεινοδοκῳ , |
ἀδικουμενους ἠ και τουτων χαριν κρισεις και ταραχας και χρεωστιας ὑπομενοντας . Ἀφροδιτη και Ἑρμης συμφωνοι : εὐομιλους γαρ και | ||
και ἐπικινδυνοις πραγμασι , γραπτων τε και ἀργυρικων χαριν ταραχας ὑπομενοντας , πλην εὐπορουντας και πολυδαπανους ἀποτελουσι , τῳ δε |
, στρεφεται ὁ ἀξων , κινουμενου δε του ἀξονος , εἰσαγονται αἱ ἐκθετοι των καλων ἀρχαι προς τας τασεις . | ||
λεγει δορατι . και οἱ μονομαχουντες τοις παλτοις χρωμενοι δορασιν εἰσαγονται προτερον , εἰτα ἐπι τα ξιφη βαδιζοντες : ἀγχεμαχοι |
πασας , ὡν τα πλειονα μεχρι και των ἡμετερων χρονων διασῳζεται , οὐ τῃ κοινῃ και δημωδει και δη και | ||
. ‖ [ Ὁτι δε της κακιας κολαζομενης ἡ ἀρετη διασῳζεται ] Νωε [ δεδηλωκεν ὁς ] λεγεται χαριν εὑρειν |
γαρ ἐστιν ἡ προσποιησις ἡ ἐκτος οὐσα της ἀληθειας . ὑποκρινεται ] ἠ δια την τεχνην σκωπτει και νυν , | ||
και την ἁπαντων ταξιν εἰδεναι βουλομενος προς το παρον ἀγνοιαν ὑποκρινεται μιαν : τις ; ὁ σοφος , ὁ φιλοσοφιαν |
ἐστιν εἰπειν . ὁμοιως και τα δυϊκα και τα πληθυντικα ἐγκλινονται . και ΕΣΣΙ δευτερον ἑνικον ἐγκλινεται : σχετλιος ἐσσι | ||
τον ἡλιον της σεληνης , διιστανται τε και εἰς τομην ἐγκλινονται , ὡς ὀλιγον το μεταξυ της περιφερειας ἀμφοιν ἀπολειπομενον |
ἑξουσιν ἐπιθυμιᾳ δοξης , ὡν ὡς εἰκασαι τις ἀμεινονι τυχῃ χρησεται της ἐμης , σκοπει , τις ἐσται σοι προς | ||
' ἑκαστην : οἱον φρονησιν : εἰ γαρ ἀλλαις ἀρχαις χρησεται , πως ἐτι ἐκεινη μενει κἀν εἰ μη ἐνεργουσα |
των κεστρεων και οἱ ἀκροπαστοι καλουμενοι ἡδεις : και ὀπτοι ἐσθιονται , καθαπερ και οἱ ἁλυκατοι τε και Μενδησιοι . | ||
, ὁταν φλεγμα ὑπελθῃ ὑπο τας ῥιζας των ὀδοντων : ἐσθιονται δε και βιβρωσκονται οἱ μεν ὑπο φλεγματος , οἱ |
ὡστε και κατα τουτο ἀμερες το ἑν . οὐδεν γαρ διαιρουμενον εἰς μειζονα ἑαυτου μορια διαιρειται : το δε ἑν | ||
ἐν μερει αὐ οὐχ ἑν , ἀλλα και τουτο ἀπειρον διαιρουμενον . Ἀπο τινος δε φαμεν ἀν και παντως ἐπι |
των αἰσθητων πραγματων : παλιν δε ἡνικα περι τα αἰσθητα καταγινονται , οὐ δυνανται ἐπιμελεισθαι της ἑαυτων τελειοτητος . ὁ | ||
δε νυν φιλοσοφοι ἀφεντες τον πρωτον τοπον και τον δευτερον καταγινονται περι τον τριτον : μεταπιπτοντας , ἠρωτησθαι περαινοντας , |
κατα θλαϲιν προκεκριται : οἱ γαρ τεθλαϲμενοι ποτε και ϲυνουϲιαϲ ὀρεγονται μερουϲ τινοϲ , ὡϲ ἐοικε , των διδυμων ἐν | ||
διαφερονται δε και ὁταν ἑτερα γενηται αὐτοις και μη ὡν ὀρεγονται . τινες τον Ἀλεξανδρον λεγουσιν εἰναι τον ἐπαγγειλαμενον τῳ |
πληθει πολλαι κατα μερη , και οἱ κηρυκες και οἱ ἐπισταται περιθεοντες ἠπειγον . οἱ δε σοβαρως ἀλληλοις ἐπῃεσαν μετα | ||
πραγματος , δηλον ὁτι ταυτα ἐγνωκως και τα του ἑνος ἐπισταται , ἠτοι του προσωπου ἠ του πραγματος : ἀμφοιν |
' ἀν γε καθ ' ἑκατερον κερας ὑπερβαλλωσιν , ὑπερφαλαγγειν λεγεται . Κατα βαθος δε γινεται τοπου διπλασιασμος , ὁτ | ||
τας αἰτιας ἐχων και τας ἀρας καρπουμενος Χανααν ἐστι : λεγεται γαρ ” ἐπικαταρατος Χανααν : παις οἰκετης [ δουλος |
και διαφοροι κακοχυμιαι , καθ ' ἡν πολυποικιλα τα διαχωρηματα ἐκκρινονται , ἀλλα και περισπασμον της φυσεως : [ ἐκκρινονται | ||
αὐτης της σαρκος , και λοιπον ἐν τοις τοιουτοις κριμνωδη ἐκκρινονται ἐν τοις οὐροις . ἀλλα και ἐπι παχει αἱματι |
κυκλων παραλληλων συνεστηκεν , ὡν οἱ μεν το πλατος ἀφοριζειν Λεγονται του ζῳδιακου κυκλου , ὁ δε δια μεσων των | ||
τινες συχναι λεγονται συμπεφυκυιαι ἰδεαι πολλαι εἰς ἑν γενεσθαι . Λεγονται γαρ , ἐφη . Πλαττε τοινυν μιαν μεν ἰδεαν |
, καρτερει , ὑπομενει . ἀποστεγει ] ἀποδιωκει , οὐ προσδεχεται . ἀποστεγει ] καρτερει . ἀποστεγει ] κωλυει . | ||
τον χρυσον , ἐπει δε διπλασιον εἰσεπεμψεν , ὁμολογει και προσδεχεται τον λογον . ὁ δε Κεφαλος ὁτε αὐτην ἐγνω |
ὁπλων κατισχυουσα περιλαμβανει την μεγιστην ἀσφαλειαν : εἰ δε τινες πταιουσιν , ἐφ ' οἱς πταιουσιν , οὐκετι χρη ταυτα | ||
τασιν και ἀντιτασιν , ἀλλοι δε μετα την τεταρτην : πταιουσιν δε και ἀμφοτεροι . ὁτε γαρ κρισιμος ἐστιν ἡμερα |
λεγειν , πλην ὡν ἐφησαν οἱ σοφοι διδασκαλοι . οἱ προτρεπονται παντας ὡσπερ ἐμφρονες εἰς γνωσιν ἐλθειν και μυησιν ὡν | ||
φαρμακειας , και τους ταυτα πραττοντας εἰδεναι τι νομιζουσι και προτρεπονται σπουδαιως ἐν τοις οἰκοις αὐτων και κρειττους ἰατρους τουτους |
, ὁτι ἀναγοντος του ἡλιου το γλυκυ το καταλειπομενον και ὑπομενον ἁλμυρον εἰναι συμβαινει . . . . Δ . | ||
; τουτο γαρ τετηρηται , ὁτι ἐπι το την τρωσιν ὑπομενον μερος γινεται ἡ πτωσις : οἱον εἰ τυχοι της |
εἰς την Ἀσιαν , δημου Ξυπεταιας ἀρχοντα : και πολλα παρεχονται του λογου τεκμηρια , κρατησαντα δη χωρας συχνης τε | ||
μεγαλοι δ ' ὀντες και συχνην χωραν διαπορευομενοι πολλας ἀφορμας παρεχονται τοις ἐμπορικῃ χρωμενοις ἐργασιᾳ : διο και συμβαινει τους |
ἡμερας : και το αἰων δε αἰωνος τουτῳ τῳ λογῳ ὑπαγεται , περιεχει γαρ χρονους , ὡσαυτως δε και το | ||
δυσεντεριᾳ θεραπευεται , οὐ μην κατ ' ἀρχας τῃ παραπλησιᾳ ὑπαγεται θεραπειᾳ : ἐντευθεν και τινες των καμνοντων ἐκινδυνευσαν , |
οἱον λευκον αἰτει λαβειν . ἐσειται συνειλημμενος ἀμφοιν και οὐ προβησεται πεφωραμενα τα της τεχνης αὐτῳ . εἰσι δε παντες | ||
. Τις γαρ οἰδεν , ὁπῃ τα της ἡμων ἐλπιδος προβησεται . . ΕΝΔΟΝ ΕΜΙΜΝΕ ΠΙΘΟΥ . Ὡς φησιν , |
μετα , ὑπερ , ὑπο . πτωσεσι δε ταις πλαγιοις συντασσονται ἑξ αἱδε , ἀμφι , ἐπι , προς , | ||
ἐπεξεργασασθαι τε την αἰτιαν οὑτως ἐχουσαν . . Αἱ πλαγιαι συντασσονται ταις εὐθειαις μεταξυ πιπτοντος ῥηματος , οὑ τα της |
πατερ ; ὁ μοιχος οὐ κακος ; ὁ φονευς οὐ κακος , και οἱ ἀλλοι παντες ; Ἀλλ ' ὁ | ||
ἐξαλαπαξε πολιν , χηρωσε δ ' ἀγυιας : σοι δε κακος μεν θυμος , ἀποφθινυθουσι δε λαοι . οὐδε τι |
ἐκεινου , προσλαμβανον ἀει [ εἰς ] το ὑγρον και αὐξομενον ἐξ αὐτου . . . . . . Ζηνων | ||
γαμβρον εἰναι , ναυλοχεοντες της Εὐβοιης ἐν Χαλκιδι ὡς ἐμαθον αὐξομενον τον χειμωνα ἠ και προ τουτου , ἐθυοντο τε |
, καθα και ἐπι της ἐκτροπης δεδηλωται . κατα το πλειστον δε οἱ συνοδικην σποραν ἐχοντες ἐν πανσεληνῳ οὑτοι τελευτωσιν | ||
γονεας ὁσιως και προς την πατριδα φιλοτιμως ἐχειν , τουτου πλειστον ἀμελειν δοξαιτ ' ἀν εἰ την παρ ' ὑμων |
τοπων διατεινων και ποιων το ἑωθινον του Ποντου πλευ - ρον . εἰσι δ ' ἁπαντες μεν οἱ ὀρειοι τουτων | ||
! ! ! ! ! ! ! ] [ ] ρον αθιαττη [ ! ! ] [ ! ! ] |
πας ἀνηρ πανταχοθεν ἐπι ταὐτο θει , ὁ μεν γης ἁπτομενος , ὁ δε περι θαλατταν πραγματευομενος , ὁ δε | ||
, την ἐφεσιν , τους δευτερους ἀγωνας ὁσα τε ἐκακουργηθης ἁπτομενος θρονου και την του δοξαντος κρατειν ἐν τοις γαμοις |
πριν κακωσαι τους ἐσω : πενθος γαρ μεγαλως τοδ ' ὁρμαται . δρασω ταδ ' : ἀταρ φοβος εἰ πεισω | ||
ἀπο σου , ὠ Ὀρτυγια , ὁ ὑμνος ὁ ἡδυεπης ὁρμαται ἀντι του την ὁρμην ἐχει ὡστε θεμεν και θειναι |
ἐπιπεδων γωνιων ἁς ἐχουσιν αἱ ἑδραι του πολυεδρου , του γενομενου ἀριθμου το τεταρτον μερος ἐστιν ὁ ἀριθμος ὁ των | ||
. Θορυβου δε , ὁπερ εἰκος , ἐπι τῃ γνωμῃ γενομενου δια το μη πασι τοις μερεσιν αὐτης εὐαρεστειν ἀμφοτερους |
ἠ συνεχη πυρετον καλουσι τον εἰς ἀπυρεξιαν πριν τελεως μη παυομενον , κἀν παρακμη τις αἰσθητη φαινηται . ρπζʹ . | ||
πλειονων δυοκαιδεκα . τον μεν οὐν ἐντοϲ των δεκαδυο ὡρων παυομενον ἀκριβη τριταιον ὠνομαϲαμεν : ὁϲτιϲ δ ' ἀν ἐχοι |
ἠ ἐνθα : κατατασις μεν , ἐν ᾑ ὁ βραχιων ἐπιδειται : οὑτω γαρ το καμπυλον του ἀγκωνος οὐ κωλυσει | ||
. ἁλας οὐκ ἐχει : προσενεγκ ' : ἐτ ' ἐπιδειται τινος ἑτερου : παλιν γευου συ μεχρι ἀν ἁρμοσῃ |
μενει δε ἀφθαρτον το κοινον δικην φρεατων ἀναπληρουντων ἀει το κενουμενον . εἰτα σκεψαμενη την ἰασιν ἑτεραν ἐσκοπει προφερειν δυναμενην | ||
κεφαλην βαρυνεται τοσουτῳ ὁκοσῳ πλειονες οἱ περιπατοι της ξυμμετριης : κενουμενον γαρ το σωμα και ἡ κεφαλη του ὑγρου φρισσει |
Ῥωμαιων δυναμις κρειττων ἑτερας ἐστιν ὁμονοουσης : ἠ γαρ οὐχ ὑπομενουσιν ὑμας ἐπιοντας ὁμοθυμαδον ἠ δικας ὑφεξουσι της τολμης ἀξιας | ||
διδασκων ὡς οὐκ ἀγαπησουσι Ταρκυνιοι τας οὐσιας ἀπολαβοντες οὐδ ' ὑπομενουσιν ἰδιωτην βιον ζην , ἀλλα πολεμον ἐπαξουσι Ῥωμαιοις ἀλλοεθνη |
ὑπερυθρον , το δ ' αὐ μελαν οἱον ἐσχαρα : κακιστον δε το μελαν και θανατωδεστατον . βοηθει δ ' | ||
' ὡν δη κεχρονισμενων ἐρυσατο . κυστις δ ' ἐπωδυνος κακιστον μεν ἐν πυρετῳ , γενοιτο δ ' ἀν που |
ἀπο των ἁρματων οἱ παροχουμενοι τοις ἡνιοχοις , οὑς οἱ ποιηται μεν παραβατας , Ἀθηναιοι δε καλουσιν ἀποβατας , τον | ||
των λαβρων πνευματων . οὑτως δε φασι και τους γιγαντας ποιηται ἐν τῃ μαχῃ τῃ προς τους θεους τῳ μεν |
ἀν εἰη : ἐν ἀμερει μεν γαρ οὐδεν δυναται γινεσθαι μεριστον , ὡς φησι Τιμων , οἱον το γινεσθαι , | ||
τινος δει του διαιρησοντος αὐτον . Ἀναγκαιον οὐν ἀν εἰη μεριστον εἰναι το ῥυθμιζομενον γνωριμοις μερεσιν , οἱς διαιρησει τον |
ἀλυξαν : ἐξεφυγον . Παιπαλοεσσαν : τραχειαν . ἀναστειχωσι : διερχονται , ἀνερχονται . κολωνην : ἐξοχην : ὀρος , | ||
ὡρα της νυκτος καλειται Ὑγχελ , ἐν αὐτῃ τῃ ὡρᾳ διερχονται οἱ δαιμονες ἐν τοις μνημασιν και εἰ ἀνθρωπος διελθῃ |
, ἐκ τε πυθεσθαι ἠε φυλασσονται νηες θοαι ὡς το παρος περ , ἠ ἠδη χειρεσσιν ὑφ ' ἡμετερῃσι δαμεντες | ||
το γαρ τοι μεγαλα πιστευσαντ ' ἐμοι σμικροις ἀπιστειν την παρος συγχει χαριν . Οἰμοι . Το μεν νοσουντι θυμουσθαι |
χρυσε , δεξιωμα καλλιστον βροτοις , ὡς οὐτε μητηρ ἡδονας τοιας ἐχει , οὐ παιδες ἀνθρωποισιν , οὐ φιλος πατηρ | ||
τουτου μερη πραγματευονται , τουτεστι περι ἀστρων κινησεις τοιας ἠ τοιας , και διαλεγονται περι παθων , φημι δη ἐκλειψεων |
οἱ πεμπειν ἐς Ἀσινην , τας δε λοιπας παρασκευαζεσθαι ὁσας διανοουνται πεμπειν και , ὁταν καιρος ᾐ , ἑτοιμας εἰναι | ||
' ἀρχικον εἰναι : οὐδε ὡς περι τοιουτου αὐτου ὀντος διανοουνται , ἀλλ ' ἐνουσης πολλακις ἀνθρωπῳ ἐπιστημης οὐ την |
, α ι υ . διχρονα δε λεγεται , ἐπει ἐκτεινεται και ϲυϲτελλεται . Προτακτικα φωνηεντα πεντε : α ε | ||
και τα δικτυα παντοθεν ὡσανει πολις εὐθυς ἐπι των ὑδατων ἐκτεινεται : πυλαι τοις δικτυοις εἰσι και φυλακες των πυλων |
μετριον της πολιτειας ἐγκωμιον ἐν θεσει διεξιοντων ἡμων , ὁτι κακον και χαλεπον ἡ ὑβρις : ἐρεις γαρ ὁτι εἰδυια | ||
βραδεως . Διος δυνοντος ὁ φυγων ἐαν και κρατηθῃ οὐδεν κακον πεισεται : ὁ γαρ δεσποτης πραϋνεται . ἡ Ἀφροδιτη |
ἀναγκην λεγῃς τον ἐρωτα , ἠ βιαν ἑλκεσθαι τον μη πειθομενον , πειθομαι ταυτα την μοιχειαν πεπληρωκεναι : ταυτα τον | ||
αἰτησειεν , ἐμνησθη τε προς με γραμματων και εἰχεν εὐθυς πειθομενον , την μεν αἰδουμενον , σοι δε τεθαρρηκοτα . |
τῳ πατρι της σης και των ὁσα ἐπι σοι Ἑλληνες φθεγγονται , και στησαι μεν κυκνων ἀμφι την Φημην χορον | ||
ἐχειν ὀδοντας φιλολογοις μονοις ἀγαθον : ὡς γαρ ἀπο χρυσεων φθεγγονται των ὀδοντων : τοις δε ἀλλοις πυρκαϊας ἐσομενας κατα |
ἀπο της ὀψεως : ἐντευθεν γαρ και σε δοκω μεμνησθαι ἀρξαμενον λεγειν . πρωτον μεν γαρ ἐν τοις δια της | ||
διερχεται , ἐν τουτῳ το κατα διαμετρον αὐτῳ το Η ἀρξαμενον ἀπο του Λ την ΛΝΚ περιφερειαν διερχεται και ἀνατελλει |
γαρ ἐν τῳ ζην , μετα την τελευτην ἀνοιγνυται και διισταται . Των ἀλκυονων δ ' οὐκ ἀν εἰποι τις | ||
. . . βοηθοι : οἱ Μακεδονες ἀπεχει : ἠγουν διισταται Ὀλυνθος της Ποτιδαιας ἐστι καταφανες : ὑψηλον γαρ [ |
Καρκινος καθυγρος ὑπαρχων και ὁ Αἰγοκερως γεωδης ἀλληλοις την ἀντιπαραδοσιν ποιησονται και ἡ Παρθενος γεωδης ὑπαρχουσα τοις Ἰχθυσι : και | ||
ἁρμοττουσαν παρ ' αὐτων ληψεσθαι τιμωριαν εἰ μη πασαν ἐπιμελειαν ποιησονται των αἰχμαλωτων . οἱ δε τῃ μητρι πολλα καταμεμψαμενοι |
τι των κατα τους ἀγωνιστας πολυπραγμονει , ὁ δε κακος ἐκεινος και ἀναθλος ἀνταγωνιστης ἀπογνους την ἐκ του ταχους ἐλπιδα | ||
αὐτῃ ἑκατερα ἀποδοσις , εἰτε βουλοιτο τις λεγειν τοσουτῳ θαυμαστοτερος ἐκεινος παρα πασι νομιζεται εἰτε βουλοιτο λεγειν τοσουτῳ πλειονα ὑμεις |
περινοησις προς ἐφαρμογην , εἰπερ τις το ἐν τῳ ἀδυτῳ θεασεται . Εἰ δ ' ἀλλως βλεποι , οὐδεν αὐτῳ | ||
και Ὁμηρος εἰν Ἀριμοις ὁθι φασι Τυφωεος ἐμμεναι εὐνας εἰναλιου θεασεται πρωτον τα Ἀριμα ὀρη της Κιλικιας , ὁπου Πινδαρος |
, ὁθεν και αἱ περι την δοξαν ἐκ της αἰσθησεως ἀπαται γινονται . πολλακις γαρ την χολην μελι ὑπελαβομεν ὁτι | ||
ἀνθρωπου σωμα καθαρον οἰονται ἡδιστον εἰναι : αἱ δ ' ἀπαται αὑται τους μεν ἐξω πως δυναιντ ' ἀν ἀνεξελεγκτως |
και ποιητικης : μουσηγετης γουν λεγεται , παλιν και Ἑρμου δυναμενου ἐνταυθα ὑπαγεσθαι δια το ἀγωνιστικον . Την δε τριτην | ||
τας ναυς , και παραχρημα ἐμβαντες ἐβουλοντο φευγειν , οὐδενος δυναμενου κατασχειν , οὐδε του Ἀγαμεμνονος ἐχοντος ὁ τι χρησεται |
. Ἀγαπων τε κἀν ἑψητον ἐν τευτλοις ἑνα δια δωδεκατης ἑψομενον ἡμερας ἰδῃ . Τρεις γαρ μονους κρατηρας ἐγκεραννυω τοις | ||
ῥᾳθυμιᾳ θεραπειας . δοκει δε καλλιστα βοηθειν τοις σπασμοις ἡλιοτροπιον ἑψομενον ἐν ὑδατι , εἰ λουοιτο ἐν τουτῳ το παιδιον |
των ἀδικων αἰτουντων . Ἠδη και ἡμιν τα της ὡραιας προερχεται και ἐστιν ὀπωρα . λυωμεν οὐν , εἰ δοκει | ||
την τε γαρ κορην Σωφρονην ὀνομαζουσι , και χρησμῳδειν σωφροσυνης προερχεται . οἱς τοινυν ἠγνοησεν ἡ παις ἡδονην , ἀρεταις |
στρατιωτην , ὁπλιτην . τευχηστην ] στρατιωτην . τευχηστην ] ὡπλισμενον . θ θαυμασιως το ἰδειν : οὐ γαρ και | ||
δευτερον δ ' Ἀμφιονα λυραν ἀνωγα [ ] δια χερων ὡπλισμενον μελπειν θεους [ ὠιδαισιν ] : ἑψονται δε σοι |
ὁ Πρωτευς , λεγων ὁτι : Ἐγω εἰ μη περι πολλου ἡγεομην μηδενα ξεινων κτεινειν , ὁσοι ὑπ ' ἀνεμων | ||
ἑως ὁ των περιεστηκοτων ἐπαινος ἐπαυσατο πολυς τε και μεχρι πολλου γενομενος , λεγει προς αὐτον : Ἀλλ ' ἐγωγε |
ἀναστῃ , σκοτοδινιη μιν λαμβανει , και τον ἀνεμον οὐκ ἀνεχεται οὐδε τον ἡλιον , και τα ὠτα τετριγε , | ||
νομων φροντιζουσιν . ὁτι ἡ ἀγαν ἐλευθερια οὐδε νομου δεσποτου ἀνεχεται . το ἀγαν τι ποιειν κτλ . ὁτι το |