| ὁτι οὐ λανθανει , ὀπισω ἠγε τους Σπαρτιητας ἐπι το δεξιον κερας : ὡς δε αὑτως και ὁ Μαρδονιος ἐπι | ||
| ἱστορια τοιαυτη : Ἡρακλης Ἀχελωον καταπαλαισας ἐν Καλυδωνι και το δεξιον αὐτου θραυσας κερας και δους παλιν τουτο αὐτῳ ἐλαβε |
| λεγων κατα διαρτησιν ἀσυνακτον εἰναι τινα λογον , φασιν μεν προφερομενος μονην ἀντιτιθεμενην αὑτῳ φασιν ἑξει την ἀντικειμενην τῃ προειρημενῃ | ||
| φιλοσοφε , ἐκεινα ἁ ἐλε - γες ; ποθεν αὐτα προφερομενος ἐλεγες ; ἀπο των χειλων αὐτοθεν . τι οὐν |
| τι δοξειεν αὐτοις την του συνεδριου ταραχην , τῃ Κορνηλιου προστιθενται γνωμῃ . και παρελθων εἱς ἐξ αὐτων , Ἀππιος | ||
| περιτιθησι , και παντες σχεδον οἱ τον ποιητην τουτον ἐξηγουμενοι προστιθενται τοις ὑπ ' αὐτου λεγομενοις . Ἐμπειροτερον δε Εὐδοξος |
| δρασμων ποδα συν τωι γεροντι δεσμα σειραιων βροχων ἀνηπτομεν προς κιον ' , ὡς ληξας ὑπνου μηδεν προσεργασαιτο τοις δεδραμενοις | ||
| ' ἐπι νηυσι τιθεντες : αὐτοι δ ' εἰς ἀγορην κιον ἁθροοι , ἀχνυμενοι κηρ . αὐταρ ἐπει ῥ ' |
| των του σωματος μερων . το δε της θηλειας ἀγονον ἀποφαινονται : ἀτονον τε γαρ εἰναι και ὀλιγον και ὑδατωδες | ||
| προσεχεστερον μονον εὑρισκεται ὑπευθυνον : ἠδη δε εἰπομεν ὁτι τινες ἀποφαινονται , ὡς εἰ και δοκει ἐγκλημα εἰναι : ἐνταυθα |
| οἱον ταις παντων γνωμαις ἀντιλεγει τις : και αὐτος οὐκ ἀποφαινεται γνωμην : το τε γαρ ἀντιλεγειν καθ ' ἑαυτον | ||
| . Τιμαιος δε την ἀγνοιαν τουτου του συγγραφεως ἐλεγξας ἀκριβως ἀποφαινεται τουτους αὐτοχθονας εἰναι . Πολλας δε αὐτου φεροντος ἀποδειξεις |
| τε ταξεων και φυλακων ἑδρας ; Θεσσαλος ἠ παραλιαν Λοκρων νεμομενος πολιν ; ἠ νησιωτην σποραδα κεκτηται βιον ; τις | ||
| ἠγουν σειεσαι περι τοτε . Κληρονομος : ὁ τον κληρον νεμομενος . Καλλος : δια το προς αὐτο καλειν . |
| πετομενον , ἀλλα και ἁλισκεται δια την αὐτου σκιαν , προσερχομενον αὐτῃ καθ ' ὑδατος ὁραθεισῃ . Ἀμαλθειας κερας : | ||
| και ἐνθεασμους ὡς ἐκστατικην . μεταπειθοντι . ἱνα ἀλλον νοησωμεν προσερχομενον τῳ μουσικῳ χαριν τινος δεησεως και ὡν λεγει , |
| γραφουσιν . ὁμοιως ἐν Ἰλιαδι „ μνησαι πατρος σειο „ δεον κτητικως . . . Ω . Ξ . ζ | ||
| τας δε ἑκατερωθεν δηφενσορας ἐν ταις εἰρημεναις κινησεσιν : ἡντινα δεον , εἰ χρη γενεσθαι , Ἰλλυρικιαναν καλειν . Ἡ |
| τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
| και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
| μεν περιεχον κατα των πραξαντων , ἐλεον δε και συμπαθειαν ἐπιφερον προς τους ἀνηκεστα πεπονθοτας . ἀπηντησαν γαρ αὐτῳ μεθ | ||
| γνωμην συγκακουσθαι . σμηʹ . Κεφαλαια ἐστι παθος πονον κεφαλης ἐπιφερον ἀνυποιστον κατα περιοδους τινας , ὡστε και ἠχον εἰναι |
| ποιουσι και αὐλικους ἠ στειρας ἠ ἀτρητους , Ἀρεως δε προσοντος ἀποκοπους ἠ τριβαδας : και καθολου δε παντοδαπην τινα | ||
| δε πολει δυσνους οὐκ ἀν ὁμοιως τι οἰκειως φραζοι : προσοντος δε και τουδε , χρημασι δε νικωμενου , τα |
| ὑγροτητα την ἀπο της σαρκος . Παρα δε την κνημην περοναι δυο παρηκουσιν , αἱ κατωθεν μεν προς του ποδος | ||
| νωτα τε και τον αὐχενα και την κεφαλην ἁπασαν . περοναι δε εἰσι προς ταις πλευραις πεποιημεναι , αἱς ἑκατερον |
| ὑπωπτευετο εὐπορειν μεγαλως χρηματων . Λαχαρην μεν οὐν τουτων ἑνεκα κτεινουσιν ἀνδρες Κορωναιοι : Δημητριος δε ὁ Ἀντιγονου τυραννων ἐλευθερωσας | ||
| ἐν κυκλῳ κεντρα ἐχον , δι ' οὑ τους βασανιζομενους κτεινουσιν . ὁμοιον δε ἐστι κναφικῳ κτενι . Κνησιωντα , |
| μεν τοι ἐγων ἐθελοιμι και αὐτος ὡς ἐμεν ὡς ὁτε διον Ἐρευθαλιωνα κατεκταν . ἀλλ ' οὐ πως ἁμα παντα | ||
| τιετο δημῳ , τρεις τ ' Ἀντηνοριδας Πολυβον και Ἀγηνορα διον ἠϊθεον τ ' Ἀκαμαντ ' ἐπιεικελον ἀθανατοισιν . Ἑκτωρ |
| ? Βουλυτος : ἡ δειλινη ὀψια , ὁτε οἱ βοες ἀπολυονται των ἐργων , . , . . , , | ||
| ἀναγινωσκομενοις ἀκολουθησαντες ἀδυνατησωσι σωσαι τον καμνοντα , ἀθῳοι παντος ἐγκληματος ἀπολυονται , ἐαν δε τι παρα τα γεγραμμενα ποιησωσι , |
| Εὐτερπης δε Ῥησον , Τερψιχορης δε Σειρηνας , Κλειους δε Ὑμεναιον : των δε λοιπων Θαλειας Παλαιφατον , ἐκ δε | ||
| : Τριτωνιδι διᾳ ταυτα , συ δ ' εὐχαιταν εἰς Ὑμεναιον ἰθι . [ ] [ [ ] μακρα ? |
| ταυτης το ὀμμα τεθῃ , αἱ πλευραι του τετραγωνου ἰσαι φανουνται , και αἱ διαμετροι δε ἰσαι φανησονται . ἐστω | ||
| ΒΔ , αἱ δε ἀπο του Κ διαγομεναι διχα τεμνομεναι φανουνται ὑπο της ΑΓ , ὡσπερ ἡ ΛΞ ἀπεδειχθη . |
| και εἰ τι ἀρα ἡ θαλασσα ἠ το κρυος παραχρημα νηχομενον γε ἠ ὑστερον κακωσαι δοκει , ῥαϊσας το σωμα | ||
| , και Σηστον και Ἀβυδον , ὁπῃ γαμον ἐννυχον Ἡρους νηχομενον τε Λεανδρον ὁμου και λυχνον ἀκουω , λυχνον ἀπαγγελλοντα |
| Νικοστρατον τον κιθαριστην λογος τις περιεισι λεγων Λαοδοκῳ τῳ κιθαρῳδῳ διαφερομενον ὑπερ μουσικης εἰπειν ὁτι ἀρα ἐκεινος μεν ἐστιν ἐν | ||
| και ἑν ἐστιν , ἐχθραι δε και φιλιαι συνεχεται . διαφερομενον γαρ ἀει ξυμφερεται , φασιν αἱ συντονωτεραι των Μουσων |
| ὡς ἐπυθομην παρα των ἐν Αἰγυπτῳ ἱερεων ἑνος εὐ μαλα γεροντος ἐν τῃ Ὀνουφι , ἀλλα τε πολλα των Ἑλληνων | ||
| οὐ σου χατιζων δευρ ' ἀναξ στρατηλατει : τι γαρ γεροντος ἀνδρος Εὐρυσθει πλεον θανοντος ; ἀλλα τουσδε βουλεται κτανειν |
| ἐγενηθη . Το μεν οὐν μεγεθος αὐτης ἑκατον τριακοντα κλινας ἐπιδεχομενον κυκλῳ , διασκευην δ ' εἰχε τοιαυτην . Κιονες | ||
| ἐξῃρηται παντων , ὑπερφυες ἀιδιον προϋπαρχον , οὐδε παραθεσιν τινα ἐπιδεχομενον οὐτε ὑπεροχην τινος ἐν πολλοις προτεταγμενην : ἀλλ ' |
| , οἱον οἱον ἀλγος ἐπαθον , φιλαι . ὀνομα δε ποιον αὐτον ὀνομαζει πατηρ ; οἰσθ ' , ἠ σιωπηι | ||
| κατα τρεις κατηγοριας μονας εἰσιν αἱ κινησεις , κατα το ποιον , κατα το ποσον και το που : και |
| ἐρωτησει λεγομενων των προτασεων και φησιν ὡς εἰπερ προς τον ἐρομενον καθ ' ἑκαστα τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον το | ||
| ὀντως ᾐ ἀληθης ὁ λογος , προς δε γε τον ἐρομενον καθολου τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον την ἀρα πας |
| , και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
| ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
| ἀπο των χειλων ἀκρων , ὁταν του στοματος πιεσθεντος τοτε προβαλλομενον ἐκ της ἀρτηριας το πνευμα λυσῃ τον δεσμον αὐτου | ||
| παραιτεισθαι τα κατα τας προς τους συμβιουντας σχεσεις καθηκοντα , προβαλλομενον τα περιεστωτα πραγματα . Παρα Κατουλου το μη ὀλιγωρως |
| τουτο δε το σωμα παρα τον της ἐπιμονης χρονον ἐνεργειται διαλυομενον και ἀειδες γιγνομενον : ταυτα δε οὐ δυναται πασχειν | ||
| ξηραινων εἰς σκιαν διδου ὑπο την γλωτταν κατεχειν και το διαλυομενον ὑγρον καταπινετω . Ἀλλο . Γλυκυρριζης , σικυου ἡμερου |
| ἐξ ὡν δια των ὁρων εὑρηκαμεν το ἐξ ἀναγκης μηδενι συναγομενον : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι παντων των καταφατικων . | ||
| και την συνωσιν ἀπεργαζομενα πηγνυσιν : το δε παρα φυσιν συναγομενον μαχεται κατα φυσιν αὐτο ἑαυτο εἰς τοὐναντιον ἀπωθουν . |
| ἀλλας ἐνεπρησε . διαπλευσας δ ' εἰς την Κυπρον και προσλαβομενος στρατιωτας και ναυς διεπλευσεν εἰς το Πηλουσιον . της | ||
| ἰδιαν οὐ μονον δια της νικης ἐπηυξησεν , ἀλλα και προσλαβομενος Μακεδονων ἀγαθων ἀνδρων πληθος . Νεοπτολεμος μεν οὐν μετα |
| των ἰδιων στερουμενοι . καστωρ ἐστι ζῳον τετραπουν ἐν λιμνῃ νεμομενον . τουτου λεγεται τα αἰδοια εἰς τινας θεραπειας χρησιμα | ||
| ἐξ ὀροβων σκευαζομενον ῥοφημα ἐπιτηδειοτατον τοις ἀνωτερω ἐχουσι το ἑλκος νεμομενον : σκευαζεται δε οὑτως . Ὀροβοι βραχεντες ὑδατι θερμῳ |
| ἐπεποθει δυναμενους ἀποκρινασθαι , των ἐθων και νομιμων την γλωτταν ἐπεχοντων και το στομα κλειοντων και ἀπορραπτοντων . ἐπει δε | ||
| ὀρεξιν ἀφροδισιων παρεχει ταις βουσιν . ὡς οὐν των βουκολων ἐπεχοντων τας βους και κοπιωντων , σκυρα ἐχθρα εἰρηται . |
| δικασται , προς μεν ταυτ ' οὐδεν ἀντερει Σπουδιας : αἰτιασεται δε Πολυευκτον και την γυναικ ' αὐτου , και | ||
| ἀλλα και δεινον τι φησιν εἰναι , εἰ τις Ἀλκιβιαδην αἰτιασεται των αὐτων τουτων πραγματων . ἐκ δε του λογου |
| ψηφον , ἡι , ὁταν ἰσαι γενωνται , νικαι ὁ κατηγορουμενος . κἀν ἰσοψηφος κριθηι ] κἀν ἰσαι δε γενωνται | ||
| κωμικος . των δραματων αὐτου Ἀγροικος , Πορφυρα , Δις κατηγορουμενος . ἐστι δε της μεσης κωμῳδιας . Μοσχιων Ξενιζων |
| το μη ὀν ἀπολειται . οὐδεν ἀρα δυναται ἐκ του αὐξομενου ἠ μειουμενου γινεσθαι . και μην οὐδ ' ἐκ | ||
| την προσαγορευομενην Ἰντεραμναν . Κατα δε την Σικελιαν ἀει μαλλον αὐξομενου Ἀγαθοκλεους και δυναμεις ἁδροτερας ἀθροιζοντος Καρχηδονιοι πυνθανομενοι τον δυναστην |
| ὁ δε δανειζομενος το δυνον , το δε μεσουρανημα το διδομενον ἀργυριον , το δε ὑπο γην μηνυει σοι την | ||
| και σκωληκας παντοιους και ἀσκαριδας και το ῥινημα του ἐλεφαντος διδομενον . παντοιας ἑλμινθας φθειρει και καλαμινθη : ξηραν βαλλων |
| το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
| φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
| και ὡς Ἰαμος ἠν μαντις παλαιος , ἠ ὡς τον Ἀνταιον Ἡρα - κλης , ἠ Μινωα , ἠ Ῥαδαμυνθυν | ||
| τας ἐρημους . τεινει δε ὁ λογος ἐπι Βουσιριν και Ἀνταιον : οὑτοι γαρ δι ' ὑβριν ὑφ ' Ἡρακλεους |
| ἐφισταμενος αὐταις φερεται , ἐπιλαβων ταιν χεροιν τω ὀφθαλμω του φεροντος . ταυτην και ἱππαδα και κυβησινδα καλουσι την παιδιαν | ||
| ] . Ἀναμνησθωμεν δ ' ἡμετερου τινος αὐτων ἐργου , φεροντος εἰς τα παροντα . ἠν γαρ ποτε χρονος , |
| ἀποπεμψειν : ἐπει δε προηλθε , φυλακην αὐτῳ περιστησας το Νοτιον κατα κρατος ἐξειλεν . και τοτε Ἱππιαν ἐς την | ||
| διαπεραιωσεις . Πλεοντι τοινυν μετα τον Μεγαν κολπον και το Νοτιον ἀκρον ὡς προς την μεσημβριαν και ἀριστεραν ἐχοντι την |
| . Περι γαμου ἐπισκοπητεον οὑτως : ἀνδρα μεν Ἠελιον και ἀνερχομενον σκοπον ὡρης , αὐτην δ ' ἐκ ζῳδιου θ | ||
| Ὁμηρου Ζ . . Γ . . , . νεον ἀνερχομενον . * ) [ ἡ διπλη ὁτι το νεον |
| φησιν ὁτι “ ἀλλ ' ὡς ἀξιουσιν ” ὡς μη δεχομενος τα παρ ' αὐτων . ἐνεργειᾳ γαρ ὑπαρχουσιν αἱ | ||
| πεδιῳ αὐλων ὑποκειμενος και τον ἠχον εἰς αὑτον ὡς ὀργανον δεχομενος παντων των λεγομενων μιμητην φωνην ἀπεδιδου , ἰδιᾳ μεν |
| : ἡ γαρ διαφορα διακρισις ἐστι και οἱον ἀναλυσις . ἀναγεται δε ὑπ ' οὐδεν μερος της φιλοσοφιας , ἀλλ | ||
| της μερικης καταφατικης ἀντιστραφεισης , της ἐλαττονος λεγω ἀναγκαιας , ἀναγεται εἰς τον τεταρτον τροπον του πρωτου σχηματος . ἐστω |
| προς τε τους της ῥαχεως σπονδυλους και προς το στερνον συναπτουσιν ἑκατερωθεν . αἱ δε λοιπαι πεντε τῃ μεν ῥαχει | ||
| τοις ῥημασι τοις συντασσομενοις δοτικαις αἰτιατικας προτερον ἐπιφεροντες τας δοτικας συναπτουσιν : οἱον Διονυσιος ὁ Χαλκιδευς : Μυρρινην την Ἀμαζονιδα |
| ὑπακουσαι , ἀναγαγοντος δ ' αὐτους ἐς την δημοκρατιαν ἐκ προσταγματος Ἀλεξανδρου παλιν δουλευσαι τοις Ποντικοις . ἐφ ' οἱς | ||
| τα τετρακοσια ταλαντα την δοσιν ἀπεφαινον εἰναι . Και του προσταγματος δε το ἀντιγραφον οὐκ ἀχρηστον οἰομαι κατακεχωρισθαι . Πολλῳ |
| ἀμφοτερα στομιοις συνημμενους : διο και κατα το πλειστον ἐναλλαξ καεσθαι τους ἐν ταυταις ταις νησοις κρατηρας των κατα την | ||
| και τουθ ' αἱρουνται μαλλον ἠ δια παντος του χρονου καεσθαι . τῳ γαρ ὀντι τουτ ' εἰναι το καεσθαι |
| το μεν γαρ διαστηματικον το ἐνῳδον και ἐπι παντι φθογγῳ ἱσταμενον και δηλην ποιουν την ἐν ἁπασι τοις μερεσι παραλλαγην | ||
| ἠρεμιζεσθαι , το δε στηναι τῳ ἠρεμησαι . το τοινυν ἱσταμενον και το ἠρεμιζομενον κινειται : παν γαρ κινειται ἠ |
| ἰση τῃ ΛΜ : ὁμολογοι γαρ και αὑται ἰσας γωνιας ὑποτεινουσιν . Ὁπως ἡ ΖΚ τῃ ΛΜ ἐστιν ἰση ; | ||
| των κεντρων σεληνης και σκιας ἐκ πολων των κυκλων οὐσαι ὑποτεινουσιν περιφερειαν του κατα το ἐλαχιστον της σεληνης ἀποστημα μοιρας |
| και αὐτοι ἀλλην ψυχην ἠ νουν εἰσαγουσιν , ὁν ἀθανατον τιθενται . Την οὐν λογιζομενην ψυχην ἀλλως ἐντελεχειαν ἠ τουτον | ||
| , ἀλλ ' ἐκεινο μονον , που το συμφερον αὐτοις τιθενται , ποτερον ἐκτος ἠ ἐν προαιρεσει . ἀν ἐκτος |
| ἀνθρωπος : ἐν γαρ ταις τοιαυταις προτασεσι περι μονον το κατηγορουμενον και το ὑποκειμενον της μεταθεσεως γινομενης το ὀνομα ἐφη | ||
| των ἐξ ὑποκειμενου και κατηγορουμενου οὐκ ἐγχωρει ἀοριστον λαβειν τον κατηγορουμενον : ἁμα γαρ τῳ ληφθηναι ἀοριστον ἐστι ῥημα . |
| προτασεων . Λεγω δε ὁτι το ἐστι ἠ τῳ δικαιῳ προσκεισεται ἠ τῳ οὐ δικαιῳ . ἐνταυθα καλως εἰπεν ἐπι | ||
| ἐν ἰσῳ γαρ ἀριθμῳ σχεδον τα της συνταξεως ἐγενετο . προσκεισεται γαρ και τῳ ἀλλοι μεν γαρ παντες , ὁσοι |
| των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ : κἀν το ὑπο των ἀκρων περιεχομενον ὀρθογωνιον ἰσον ᾐ τῳ ὑπο των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ | ||
| ὡς μεγαλην . εἰ γαρ και ἑν ἐστι μοριον το περιεχομενον , ἀλλ ' οὐ πολυ πνευμα , και δια |
| Πολυδωρον . τροπος δε ἐστι λογος κατα παρατροπην του κυριου λεγομενος κατα τινα δηλωσιν κοσμιωτεραν ἠ κατα το ἀναγκαιον . | ||
| . δευτερος ὁ ἐπι πονηριᾳ κωμῳδουμενος . τριτος ὁ Ψακαδος λεγομενος . τεταρτος ὁ τραπεζιτης , οὑ μεμνηται Εὐπολις ἐν |
| εὐσκοπως και μηδεν παραλελοιποτα των εἰς το νικαν ἀπειρηκοτα και παρειμενον και περας ἀστεφανωτον ἐξελθοντα του σταδιου , τον δε | ||
| τις ἐστιν ὁ μελλων λυσαι αὐτον του δεσμου . : παρειμενον ] Ὁ παρηκας . : Φιλανθρωπως αἱ Ὠκεανιδες ἡγουνται |
| ὁρωμεν γιγνομενον φυσει τοις ἀνθρωποις , διο και το γηρας ἀντιποιειται τουτου μονου των ἀγαθων : φρονησις ἀρα τις κατα | ||
| , ἀλλα πεισας και φανερως ἀποδειξας ὁτι των αὑτῳ προσηκοντων ἀντιποιειται . ἐπι γουν των βραχυτερων , φησι , τουτῳ |
| γαρ , ὁτι ” ἀπηντησε τοπῳ ” . τριχως δε ἐπινοειται τοπος , ἁπαξ μεν χωρα ὑπο σωματος πεπληρωμενη , | ||
| του κοσμου . κατ ' ἀκρα δ ' αὐ διηκον ἐπινοειται ὁ ἀξων . εὐθυ δε ἀντι του ὀρθον . |
| ἐπιθυμια οὐκ ἀγριοτητος , ἀλλ ' ἐρωτος ἐστι ση - μειον και φιλανθρωπιας : ὡς γαρ δυνατον ἀπολαυει και του | ||
| το ἐπιφωνειν τους φρατορας ἐπι του σταθμου του ἱερειου , μειον μειον . ὁτι δε ἱστατο , Ἀριστοφανης ἐν Δραμασι |
| ἠθετουντο ὡς ἀσυμφωνοι προς τα ἑξης . οὐ γαρ μεμιγμεναι παραγινονται αἱ ψυχαι . νυν δε ὁμου νυμφαι , ἠιθεοι | ||
| : Ἐπει αἱ γερανοι λιθους καταπινουσι και ἐπι την Αἰγυπτον παραγινονται . τουτους δ ' ἐτυκιζον : Τυκος ἐργαλειον τι |
| διαναι τε το σωμα και μαλαχθηναι : μετα δε ταυτα προπινειν ὑδωρ ὡς χρηστοτατον , ἐν μεν χειμωνι και ἐαρι | ||
| . . . ἀναγεγραπται δε δη και τοιοσδε λογος . προπινειν φιαλην χρυσην ἐν κυκλωι Ἀλεξανδρον πρωτοις μεν τουτοις προς |
| μη ἀνταρῃ κατα της φυσεως , ὁμοιον τῳ πατρι το τικτομενον γινεται . και ἐπι μεν των ἐνυλων ἐνδεχομενα ταυτα | ||
| φυσωδες δ ' ἐστι πνευμα δηλονοτι το ἐξογκουν το μοριον τικτομενον ἐξ ὑγρων γλισχρων και παχεων ὑπο θερμοτητος μετριας . |
| χλωρων . και τα Νεμεα οὐκ ἀντιξοει , ἠγουν οὐκ ἀντικειται τουτῳ τῳ Ξενοφωντι : νενικηκε γαρ και ἐν αὐτοις | ||
| ἐν αὐτῳ Μασσαλια τε και Ναρβων ἱδρυνται πολεις ἐπιφανεσταται . ἀντικειται δε τῳ κολπῳ τουτῳ κατ ' ἀποστροφην ἑτερος κολπος |
| ἀσφαλεως ἀγορευει αἰδοι μειλιχιῃ , μετα δε πρεπει ἀγρομενοισιν : ἐρχομενον δ ' ἀνα ἀστυ θεον ὡς εἰσοροωσιν . και | ||
| ἐεικοστῳ ἐνιαυτῳ . τον δε πολυ πρωτος ἰδε Τηλεμαχος θεοειδης ἐρχομενον κατα δωμα συβωτην , ὠκα δ ' ἐπειτα νευς |
| Ἱεροκλης δ ' οὐχ ὁ διδασκαλος , ἀλλ ' ὁ προβαλλομενος τα θαυμασια , ἀπιστον και τουτο προσεθηκεν : ὁτι | ||
| φυσιν ἐχειν ταυτα τῃ ἀντιληψει : οὐδεις γαρ την ἐξουσιαν προβαλλομενος ἐφ ' οἱς ἐπραξε , συγγνωμην αἰτει : ὁ |
| και ὠμος και ἀσελγης δοξῃ , γεροντος δε ἐπι τυραννιδα ἡκοντος πρωτη αἰτια το τοιαυτα βουλεσθαι : και γαρ ἠν | ||
| τε γαρ σου χρηστοτης διεφαινετο παλαι και ἐπιστελλειν ἐμανθανες . ἡκοντος δε του καιρου και ἐργων και λογων πως ἐμελλες |
| μεν και τελεον αὐτης φαινεται διαμαρτανων , ἐν δε τοις πλειστοις του μεν τοιουτου περικρατων , ἀπᾳδων δε σαφως των | ||
| ποτε ὁραν και πλεοντας και βαδιζοντας , και τουτοις ἀει πλειστοις κατα τας ὁδους ἀπανταν , πονηρον και δυσχερη συμβολον |
| πρωτον μεν σε τουτο λανθανει , ὁτι οὐ πανταπασιν οὑτω σεμνυνεται το γραμμα , ὡστε ἁπερ συ λεγεις διανοηθεν γραφηναι | ||
| τῳ φιλοσοφουντι . αὐτος μεν οὐν ταις των πατερων ἀρεταις σεμνυνεται , μειζον δε ἐστιν αὐτῳ του φυναι ἐκ τοιουτων |
| τουτων ὑπαρχοντων περι Μιλτιαδου τολμαν τα χειρω λεγειν και τοσουτον ἀπεχειν του τιμαν ὡστε και την ὑπαρχουσαν αὐτῳ δικαιως τιμην | ||
| και των ἐκ της ῥηθεισης προστεθεντων αἰτιας , ὡς τοσουτον ἀπεχειν βαπτισθηναι την ὁλκαδα ὁσον μιας παλαιστης το μετρον ἐστιν |
| ' Ἀμμωνα ἐς Λιβυην , το μεν τι τῳ θεῳ χρησομενον , ὁτι ἀτρεκες ἐλεγετο εἰναι το μαντειον του Ἀμμωνος | ||
| . Ὠ φιλοτης , χρειω με κατηγαγεν εἰς Ἀϊδαο ψυχῃ χρησομενον Θηβαιου Τειρεσιαο . Οὑτος , ἀλλ ' ἠ παραπαιεις |
| ὀξυκρατον ὑδαρεϲτατον και αὐτο το ὑδωρ καθ ' αὑτο ψυχρον καταντλουμενον και των ξηρων τι προϲαγομενον των ἀποδακρυτικων και μαλιϲτα | ||
| φαλαγγιοδηκτοι , λουτρῳ συνεχει θερμῳ : ἐστω δε και το καταντλουμενον τῃ πληγῃ ὑδωρ ἀφεψηματος τριφυλλου της ἀσφαλτωδους μετ ' |
| δε ὁ Νεβρος οὑτος και Καλυδωνιον ἀνδρα παρ ' ἑωυτεῳ τρεφομενον , ὑπερ οὑ το αὐτικα ὁ λογος δηλωσει , | ||
| διδοντας πλεον οὑτως ὠνομασε τον δημον τον ἀπο των κυαμων τρεφομενον . ΓΘ κυαμοτρωξ : ὑπο των κυαμων τρεφομενος . |
| δεδεχθαι , ἐξον πολλῳ τινι μειζονι τετιμησθαι και ὁ τους μετασχοντας παραπλησιους εἰναι δοκειν ποιει τοις θεοις : τους τοινυν | ||
| ἐγω δε τουτους οὐτε των περι της εἰρηνης συνθηκων οἰδα μετασχοντας ὑμιν οὐτ ' ἐν ταις στηλαις ἀναγεγραμμενους οὐτ ' |
| συστασις ποιοτητος , ἡ θεωρειται περι το δικαιον . διο προσποιειται ταυτα [ και ] λεγειν χαλεπαινων και ἀχθομενος ὁτι | ||
| γαρ ὑποδυομενα τα καταδεεστερα το των σεμνοτερων ταξεων σχημα , προσποιειται ἐκεινο εἰναι ὁπερ ὑποδεδυκε , και ἐνταυθα ἀλαζονας προϊεται |
| ἐνικησεν Ὀλυμπιαδα ὁ Ψαυμις τῃ ἀπηνῃ , οὑτως συνοραται : καταλυεται γαρ αὐτῃ το ἀγωνισμα περι ὀγδοηκοστην εʹ Ὀλυμπιαδα : | ||
| στερηθεν ψυχης πιπτει , οὑτω και πολις μη ὀντων νομων καταλυεται . . . , . . . . . |
| δευτερα μηδ ' ἐστι το πρωτον γινομενον και αἰτιον τινος ἐσομενου , δια ποιαν αἰτιαν μετα τα πρωτα γινεται τινα | ||
| ὁλος μελλων ἐστιν , καθοσον δε προ της ἀρχης του ἐσομενου , ὁλοκληρος ἐσται γεγονως . ἐσται τοινυν του γεγονοτος |
| ὡν αὐτος βουλεται , δευτερον δε ἐθρυλουν εἰπων την της μετανοιας προφασιν ἀνῃρηκεν : οὐ γαρ κρυφα οὐδε ἐν ἀπορρητῳ | ||
| ἐποιει ὁ θεος , ἀλλα μακροθυμος ὠν ἀφορμην ἐδιδου αὐτῳ μετανοιας και ἐξομολογησεως . Ἀλλα φησει οὐν τις ἡμιν : |
| ἱματιῳ κατεκαλυψε , και ἐλθοντι τῳ τροφει ἀποβαλων το ἱματιον κειμενους ἀλληλων πλησιον ἀπεδειξε , και το κερας δε , | ||
| τε ἐθαπτον τους αὑτων και ἠδη Σπαρτιατας ἐξεληλεγκτο εἰναι τους κειμενους . ἀπεθανον δε Θηβαιων τε και ὁσοι παρεμειναν Βοιωτων |
| ἀκουσαι παντων , ὑπισχνεισθαι λυσειν και μεταθησειν τα γεγραμμενα , προεσθαι δε κελευειν ὁσον δραχμας πεντακοσιας . γενομενου δε του | ||
| ' εἰπειν , ἡγουμαι τον Ὠρωπον ἐαν ἠ Λακεδαιμονιοις Μεσσηνην προεσθαι και Πελοποννησον . οὐ γαρ ἀν ἡγουμαι περι τουτου |
| Πηλος : ὁ οἰνος παρα τοις παλαιοις : παρα το παλλειν ἡμας πινοντας ἐν συμποσιῳ . οὑτως Ἡρωδιανος . παρα | ||
| . ταμιας γαρ του πνευματος . Παλαμη . ἀπο του παλλειν . δι ' αὐτων γαρ πεπαλαμημεθα . Παλαιστη . |
| κελαινοις : θανατηφοροις , ματαιοις , σκοτεινοις . Αὐδωωνται : ὀνομαζονται , καλουνται . ἐπωνυμον : φερωνυμον . ὁμαρτη : | ||
| και το μεν εἰ ἐστι ζητημα , ἐπειδη πολλα μεν ὀνομαζονται , οὐχ ὑφεστηκασι δε , οἱον τραγελαφος , σκινδαψος |
| ἀπο του αἰθεριου πυρος , το δε ἀπ ' ἐκεινου πεμπομενον ἐπι τον ὑελοειδη ὑπ ' αὐτου λεγομενον ἡλιον , | ||
| λευκωσαντα ἀφανιζειν τα γραμματα . Ὁταν οὐν ἀφικηται παρα τον πεμπομενον , λαβοντα εἰς ὑδωρ θειναι το πυξιον : φανειται |
| οὐδε τι σε χρη ταυτης ἀφροσυνης : ἀνα δε σχεο κηδομενος περ , μηδ ' ἐθελ ' ἐξ ἐριδος σευ | ||
| ' ἐτυπτες ; ἐγωγε ς ' , εὐνοων τε και κηδομενος . εἰπε δη μοι , οὐ κἀμε σοι δικαιον |
| λαιμου χαλασθηναι , ὠμης κραμβης ὁ χυλος κατα της κεφαλης ἐπιβαλλομενος ἀνασπᾳ την σταφυλην εἰς τα μετεωρα του στοματος . | ||
| μολιβδον οὐ παρεμποδιζεται συγκιρνασθαι , οὐδε μην μολιβδος κατα χαλκου ἐπιβαλλομενος . Κἀντευθεν μεγαλην διαγνωσιν ηὑραμεν , ὁτι των οὐσιων |
| . οἰμοι : τι δρασω παραφρονουντος του πατρος ; ποτερον παρανοιας αὐτον εἰσαγαγων ἑλω , ἠ τοις σοροπηγοις την μανιαν | ||
| ἀνοηταινοντος , παρατετραμμενου ὀντος τον νουν , μαινομενου . . παρανοιας ] ἑνεκα της ἀγνωσιας , μωριας . , ἀναισθησιας |
| της κυνωδους ὀρεξεως , ὁταν ἀραιοτερον ὑπαρχῃ το σωμα και διαφορουμενον δια της ἀδηλου διαπνοης ἀμετρως ἐν χρειᾳ συνεχει καθιστηται | ||
| παραπληϲιον τῳ κατ ' ἀρχαϲ , πλην ὁτι θαττον ἐκεινων διαφορουμενον ἁτε ἰχωρα λεπτον περιεχον , του κατ ' ἀρχαϲ |
| εἰρησθω . εἰ δε παλιν ὑποθωμεθα ἑτερας ἀρχας , παλιν ἀναφυεται ἀπορια , ποτερον ἀφθαρτοι και αὐται ἐσονται ἠ φθαρται | ||
| γαρ ἐξεστι , μοι ἀποκηρυσσειν και ἀντιλαμβανεσθαι : στοχαστικη δε ἀναφυεται ἀντιληψις , ποτερον ὡς πονηρους ἀπεκηρυττεν . ἠ ἱνα |
| ἀλεγιζε μελαθρων . ὡς γαρ [ χην ] καθ ' ἐτος τις [ ] ἐμον σπορον ἐρχεται ἀφνω δυσσεβεων νεος | ||
| ξεʹ : ἐτελευτα τῳ ξεʹ ἐτει . Ἀλλη . Τιτου ἐτος βʹ Χοιακ αʹ ὡρα θʹ ἡμισυ . Ἡλιος Τοξοτῃ |
| το δημιουργημα . τουτο μεντοι το δωρον ἱστορηκαμεν και ἡμεις ἀνακειμενον ἐν Ῥωμηι ἐν τωι ἱερωι του Διος του Καπετωλιου | ||
| τουτον μεν οὐν οὐχ ἑωρακαμεν ἡμεις , τον δε Διονυσον ἀνακειμενον ἐν τῳ Δημητρειῳ τῳ ἐν Ῥωμῃ καλλιστον ἐργον ἑωρωμεν |
| μεν αἰχμης ὡς θοον ἐγχος ἐχουσα μελιφρονα δεσμον ἐρωτων ; κεστον ἐχω και κεντρον ἀγω και τοξον ἀειρω , κεστον | ||
| χειλεσιν αὐτης ἐκαθισεν ἡ Πειθω . ἁπαντα ἐκεινη γε τον κεστον ὑπεζωστο , ὁλαις ταις Χαρισι την Ἀφροδιτην δεξιωσαμενη . |
| δια ταυτα οὐν ὀρρωδουντος μου ὑπερ αὐτων και ἐν φυλακῃ ποιουμενου , ὁπως ἀν μη θυραζε ἐκφοιτησειαν , λανθανουσιν οἱ | ||
| πρωτον ποιουν παν καθ ' αὑτο κρειττον εἰναι δει του ποιουμενου : οὐ γαρ ἡ ἀμουσια μουσικον , ἀλλ ' |
| γιγνωσκοι ὁτι ἠ το σωμα ὑπεραιμουν δειται θεραπειας ἠ κοπου ἐνοντος δειται ἀναπαυσεως , ἠ κριθιασις ἠ ἀλλη τις ἀρρωστια | ||
| εἰσι φιλοι . ἐαν δε ξηροτεροι ὠσι και ἀναπεπταμενοι μη ἐνοντος τρομου , κακοι και πονηροι , οὐ μεντοι κεχαρισμενοι |
| ' ἀλληλῃσι φερεσθαι . ἐκ δε του οἰγομενος παραπεπταται ἐγγυθι Ποντος πολλος ἐων και πολλον ἐπ ' ἀντολιης μυχον ἑρπων | ||
| ποντικον . Τις γαρ ἀνδρων φιλοσοφων οὐκ οἰδεν ὁτι ὁ Ποντος καταρρους ἐστιν ἐκ των ποταμων παντοθεν περικλυζομενος ; Ἀληθως |
| . και ἐπει παλιν αἱ κλητικαι συνεμπιπτουσι ταις εὐθειαις , συγγινεται δ ' εὐθειαις τα ὁριστικα και ἐτι αἱ κλητικαι | ||
| ἀλλα την ψυχην . ὑπενοηθη δε ὁτι και τῳ Ἀλκιβιαδῃ συγγινεται κατα τον αἰσχρον ἐρωτα . οἱ δε περι Σωκρατους |
| ἀθεσμους . εἰκελα δ ' ἀντελλουσα παλιν τουτοις Κυθερεια προς δυσιν ἐρχομενοιο Κρονου χαλεπου μαλ ' ἐοντος , μαχλοις πρεσβυτεραις | ||
| ὁτι δε και ὁ Ἡλιος ἐπι ποτηριου διεκομιζετο ἐπι την δυσιν Στησιχορος φησιν , ὁ ποτηριον Μιμνερμος εὐνην κοιλην Ἡφαιστου |
| ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
| του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
| φυλαττουσι το ω ἐν τῃ γενικῃ , ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται : το μεν γαρ Ἀτρειων πατρωνυμικον ἐστι , ὡσαυτως | ||
| ἀλλα ταις ὑσμιναις και ταις Δωδωναις : ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται ἡμιν ταυτα , ἐπειδη μεταπλασμον πεπονθεν ἡ δοτικη των |
| εἰ δε ἐστιν ἐν τῳ ὡροσκοπῳ ἠ τῳ μεσουρανηματι , προστεθησεται ἡ δοξα αὐτου και περιφημος ἐσται παρα τοις ὁμοιοις | ||
| ἐν τῃ ἀρχῃ τουτου του ἐπιμερισμου εὐφρανθησεται ἐπι δουλοις και προστεθησεται ἡ δοξα αὐτου . Εἰτα ἐπιμεριζει ὁ Ἑρμης ἐν |
| ἐπραττεν ἁμα μεν εἰς δεισιδαιμονιαν και θεοφιλη βιον τον βασιλεα προτρεπομενος , ἁμα δε και κατα τροπον ζην ἐθιζων οὐ | ||
| ταις δι ' ἐτους [ ἐν ταις ] περι θεων προτρεπομενος ἑορταις οὑτω την Ὁμηρικην ἀσεβειαν ἐνηγκαλισται φιλοστοργως , τους |
| . . . . Μαχαονα δευρο καλεσσον ὀφρα ἰδῃ Μενελαον ἀρηιον ἀρχον Ἀχαιων , ὁν τις ὀιστευσας ἐβαλεν , τοξων | ||
| μακαρων . Παντεσσι δ ' ὑπεκλασθη μελεεσσι βλημενος ἀλγεσι θυμον ἀρηιον : οὐδ ' ἀρα προσσω ἐσθενεν ἀσχαλοων ἐπιβημεναι οὐτ |
| θαλατταν διεσωσε τας ναυς . Ἰμιλκων δε ταις πρωταις τριηρεσιν ἐπιθεμενος τῳ πληθει των βελων ἀνειργετο : ἐπι μεν γαρ | ||
| χαλκειον ἐλθων και ἁρπασας παιδα ἑνα , ἐπι των ὠμων ἐπιθεμενος ἐκελευσε ποδηγειν προς τας ἀνατολας . ἐκει δε παραγενομενος |
| ταυτα παντα . καλαι αἱ Ἀθηναι . ἀλλα το εὐδαιμονειν καλλιον πολυ , το ἀπαθη εἰναι , το ἀταραχον , | ||
| την ἐξαψιν ἐν τῳ δοθεντι τοπῳ ποιησαι . δʹ . καλλιον δε ἡ αὐτη ἐξαψις γενησεται , εἰ τετρασιν ἠ |
| ] Τιθυμαλλου του ὀπου ἐνσταξας σταλαγμους εʹ . εἰς το συκον διδου φαγειν , καθαιρει . [ Ἐπιθεμα κοιλιας λυτικον | ||
| μεν μεγα και παχυ , της δ ' ἡδυ το συκον . Φησεις γ ' ὁταν ἐσθιῃς οἰνον τε πιῃς |
| διδωσι σοι το συμβολον , ὁ δε σκωπτων αὐτους ὡς γεροντας και ἐγγυς θανατου ὀντας φησιν ἐν τῃ σορῳ και | ||
| και πολυανθρωπον , ταξας προ της φαλαγγος τους ὁμηρους , γεροντας , παιδας , γυναικας . οἱ δε τους ὁμοφυλους |