το γαμμα κινητικον ὀν αὐτου , και τῳ γαμμα το δελτα , και μεχρι του ω . τοινυν και ἐπι | ||
γινεται το καιεσθαι , καθαπερ οὐδε ἡ συλλαβη χωρις του δελτα ἠ του ἰωτα . ὁθεν παλιν εἰ μητε αὐτοτελως |
περιχριει , ἐπεντριβει , καλλιγραφει , φυκει πυρσαινει , ψιμυθιῳ λευκαινει , τους ὀφθαλμους ὑπογραφει , τας ὀφρυς μελαινει , | ||
τα ἐντος ἰοι : και εἰ τα ἐξω του χρυσοχαλκου λευκαινει και σμηχει ἡ ὑδραργυρος , και τα ἐντος λευκαινει |
. Ἐστι δε και πρωτος τῃ φυσει ὁ ἐνδιαθετος του προφορικου , ἐπει και συναναιρει μεν αὐτον , οὐ συναναιρειται | ||
ἑτεροκινητα και συν ἑτεροις ἐκφωνουμενα αὐτα καθ ' αὑτα του προφορικου οὐ τυγχανουσιν . Ὡς οὐν οἱ ἐργαται ἐπι μεν |
Ὁρατε ὁσοι δοκειτε οὐκ εἰναι θεον . . + Δις ἐξαμαρτανοντες οὐκ εὐγνωμονως : ἐστιν γαρ , ἐστιν : εἰ | ||
αὐτα πεποιηκοτας , ἀτοπον εἰναι φασκε , διοτι ἑτεροι τινες ἐξαμαρτανοντες φαινονται , πιστιν εἰναι , ὁτι των ἐγκαλουμενων τι |
πεπιστευμενων ὑπο του πληθους , ὡς εἰσιν ἐν τοις πανυ γνησιοις Λυσιου , και τα γε ἀλλα οὐκ ἀτοπως ἐχοντας | ||
αὐτου συγγραμματων , ἐπι παισι μεν Νικομαχῳ και Πυθιαδι , γνησιοις δε μαθηταις Θεοφραστῳ Φανιᾳ Εὐδημῳ Κλυτῳ Ἀριστοξενῳ Δικαιαρχῳ : |
ἐν ὀνομασι και ἀντωνυμιαις και ῥημασιν και ἐν ἐπιῤῥημασι και συνδεσμοις εὑρισκεται ἐγκλινομενα . και ἐν ὀνομασι μεν το τις | ||
το πνευμα και συντιθεται μαλιστα και εὐτονον γινεται τοις συνεχεσι συνδεσμοις τοις συμπλεκτικοις , και πασχει δε γε κοσμουμενον ἀπ |
! ! ! ! ! ! ! ] ἀπ ' Ἀλφειου βαθυδινεω ? [ Ἠλεκτρυων ἱπποισι ] και ἁρμασι κολλητοισιν | ||
οὐ δυναται ἐξ ἀλλου ὑδατος γενεσθαι εἰ μη ἐκ του Ἀλφειου . ἀλλως : Ἀλφειῳ εἰκοτως ὡς ἐγχωριῳ ἐθυσε ποταμῳ |
τε ὡροσκοπου και του δυνοντος ὁποιος αὐτων ὑπαυγος του ἑτερου ἀνατολικου ὀντος : κακα γαρ σημαινει τῳ οἰκειῳ αὐτου προσωπῳ | ||
τε ὡροσκοπου και του δυνοντος ὁποιος αὐτων ὑπαυγος του ἑτερου ἀνατολικου ὀντος : κακα γαρ σημαινει τῳ οἰκειῳ αὐτου προσωπῳ |
το συμβεβηκος ἐν οὐσιᾳ . τουτο οὐν το ἐν τινι παραλαμβανει ἐν τῳ ὁρισμῳ ὡς γενος κατα πολλων λεγομενον . | ||
ᾑ κληρουχοι Ῥωμαιων ἠσαν ἁμα τοις ἐπιχωριοις πολιτευομενοι , και παραλαμβανει την πολιν ἐξ ἐφοδου . ὡς γαρ ἐγνωσαν οἱ |
τα φωτα ἐν ἀρσενικοις ᾐ ζῳδιοις , οἱ μεν ἀνδρες ὑπερβαλλουσι του κατα φυσιν , αἱ δε γυναικες του παρα | ||
του τα δεοντ ' ἐχειν τα περιττα μισω : τοις ὑπερβαλλουσι γαρ τερψις μεν οὐκ ἐνεστι πολυτελεια δε . Εἰ |
ἐναντια λεγων ὁ ποιητης : νυν γαρ ἁπαξ μονον και ἀναβαλλει και ἀναῤῥοφει . . , , . , . | ||
ποιητης οὐ κακως εἰρηκεν : οἰνος και φρονεοντας ἐς ἀφροσυνας ἀναβαλλει . ὁ δε Φωκυλιδης ἐφη : χρη δ ' |
φιλῳ συνειναι και τραπεζης και στεγης κοινωνειν οὐ μεγαλοψυχον ἀλλα δουλικον και κολακικον και ταπεινον : ταπεινοι γαρ οἱ κολακες | ||
του Μανης . προς δε τα ἀνδραποδα και ὀνομα εἰπε δουλικον . ὡσει ἐλεγε τους δουλους Μανας . οὑτω γαρ |
αὐτοις την ὀπισω οὐκετι ἐκπτηναι . και οἱ σαυροι δε ἐπιβουλευουσι ταις μελιτταις και οἱ κροκοδειλοι οἱ χερσαιοι : ὀλεθρος | ||
: μυθοι μεν λειοι και μειλιχοι , ἐχθρα δε ἐργα ἐπιβουλευουσι και συνοικουσι και περισαινουσι . δεινη δε ἡ παρρησια |
ἐπει οὐδε ἐκεινοι παρα σου οὐδεμιας ἐτυχον , οὑς συ ἀπεκτεινας . και Ἱππιας μεν ὁ Θασιος και Ξενοφων ὁ | ||
φευγοντος ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους : ὁτι δια τουτο ἀπεκτεινας τον ἀδελφον , γνους ὁτι ἀσθενες τι πεφυκεν ἡ |
. ἀλλοκοτον φησι την νοσον αὐτου , ἠγουν ξενην και παρηλλαγμενην , παροσον ὁ μεν πατηρ φιλοδικος ἐστιν , ὁ | ||
ὑπο τινος , τιμωριαν ἐλαβε παρ ' αὐτης ἀνηκεστον και παρηλλαγμενην : μεθ ' ἱππου γαρ αὐτην εἰς οἰκισκον τινα |
ἀλιτηριος ὁ Ζευς , ὁτι λιμου συντονου γενομενου τους ἀλουντας ἐφυλαττον δια το μη κλεπτειν τι των ἀλουμενων : ὡς | ||
του λοιπου βλαβην ἐδεχοντο παρα των λιθων , ἀλλ ' ἐφυλαττον ἰσχυρως τον τε λιμενα και το Κερας . ἐν |
γοητειας πως ; Ἠ τῃ συμπαθειᾳ , και τῳ πεφυκεναι συμφωνιαν εἰναι ὁμοιων και ἐναντιωσιν ἀνομοιων , και τῃ των | ||
τε και ἀλογων συμμετρια ἡ τε ἐν ἀριθμοις συμφωνοις ἠ συμφωνιαν περιεχουσιν εὐμετρια ἀπο της κατ ' οὐσιαν ἁρμονιας παραγιγνεται |
ὁρωσι την Ἀνθιαν και ἠν μεν ἐτι ἀγνωστος αὐτοις , συμβαλλουσι δε παντα , τον ἐρωτα , τα δακρυα , | ||
κυβειῳ , οὑ ἡ τηλια τιθεται και τους ἀλεκτρυονας τινες συμβαλλουσι . Τηλια : ἠτοι κυβευτικα ὀργανα , ἠ τραχηπιθου |
. ταμιαν ] διοικητην . . ἀγριον ] μεγαν , ἰσχυροτατον , ἰσχυρον , βιαιον . μοχλευτην ] παρακτην , | ||
μεν του βρεγματος χαυνοτατα και ἀσθενεστατα εἰσι : πυκνοτατον και ἰσχυροτατον το κατ ' ἰνιον : μεσον δε ἀμφοιν το |
Ἱπποκρατης “ θειον ” ἐνταυθα τον ἐρωτα , ὡς τινες ὑπενοησαν , καλει : ὁτι δει και τουτο προγινωσκειν , | ||
, συστελλομενου του ω εἰς το ο , ὡς τινες ὑπενοησαν , ἐν μεσσῳ : ἀλλ ' ὁν τροπον παρα |
και ὁ μεν , ὡς προκειται , παραιτειται πινειν μεγαλοις ποτηριοις , ὁ δε τον Σωκρατην παραγει τῳ ψυκτηρι πινοντα | ||
ὀρνιθος κυμβῃσι ] τρυβλιοις κυμβῃσι ] κυμβοισι γραπτεον , ἠγουν ποτηριοις ῥοφηθεις ] πινομενος ὁσσα τε πετρηεντος : και ὁσα |
και ἀνδραποδα δημοσια ἀπημπολει και ὁσα δημοσια δικαστηρια Ῥουφινῳ παντες ἐδικαζον . και ὁ των κολακων περι αὐτον ὀχλος ἠν | ||
Τουτο ἐπεσκωπτον τους Ἀθηναιους δικαστας , ἐπει τουτῳ τῳ τροπῳ ἐδικαζον . Βαλλ ' εἰς φθορον : ἐπι των ὀλεθρου |
κοσμον σωμα . Οἱ Στωικοι παντα τα αἰτια σωματικα : πνευματα γαρ . Σωμα ἐστι το τριχῃ διαστατον , πλατει | ||
ἡ δυναμις ἐκ ξηρου , τα λουτρα και τα νοτια πνευματα δηλουσι : δυσκινητους γαρ πεφυκε τα τοιαυτα ἀπεργαζεσθαι . |
του ἀγκιστρου εἰσιν ἀφ ' ἑκατερου μερους , ὡν το σχοινιον ἀποδεουσιν . πεισμα : σχοινιον . λινοστροφον : ἐκ | ||
ἐν μεσῳ τρυπησαντες καταπηγνυουσιν : δια δε του τρυπηματος διειρται σχοινιον , οὑ ἑκατερωθεν εἱς ἐκδεδεται , οὐ προς την |
ἀκολουθησει των σεσωσμενων και λελυμενων , ἀνευ πιλου και ἀνευ συμβολου . ἐγω οὐν τουτον ὑπολαμβανω τον θριαμβον ἱερωτερον , | ||
αὐτον ἀναστρεφομενοι τοπον οἰωνοι σχολαιοτερᾳ τῃ πτησει προς ἀγαθου εἰναι συμβολου , τοις δε των ἀλλοτριων ἐφιεμενοις οἱ την ἐπιτομον |
διαμονην τοις θνητοις ἡμων σωμασιν , οὑ ἐνσταντος οὐ δει χαλεπαινειν , ἀλλ ' ὡς νομῳ θειῳ ἑκοντας ἑπεσθαι . | ||
καταψευδεσθε . Ἀριστε Ἀχιλλευ , το μεν θυμουσθαι σε και χαλεπαινειν ἐφ ' οἱς ὑβρισθης οὐδεν ἀπεικος , οὐκουν ἀχρι |
πορρω ὀντες και τας ταξεις θεωμενοι και την φαλαγγα κοσμιως συντεταγμενην ἐθαυμαζον τε το πληθος ὁμου και την ταξιν και | ||
πολιν : ἠν δε και αὑτη του Λατινων γενους : συντεταγμενην ἐχων την στρατιαν ἀφικνειται και αὐτην ἁμα τῳ πλησιασαι |
τε ἐστιν την ταχιστην τας πρωτας ὀροφας και τας καθαιρεσεις ἀναιρετεον ἀποικοδομησαντα τας ἑκα - τερωθεν οὐσας πυλιδας των πυργων | ||
μεταληψει μεγεθους , προς ἀλλο δε οὐ τοιουτον . Ἠ ἀναιρετεον το καλον , ὁτι ἀλλο καλλιον αὐτου : οὑτω |
και μελιλωτα . οἰδα δε και ἐπιθηματι πολλακις χρησαμενος ἐπι τεταρταιου καιρῳ πανυ εὐκρατῳ , καθαπερ ἐπι τριταιου προ του | ||
γαρ οἱον ἀρχη και ῥιζα πεφυκεν ὁ μελαγχολικος χυμος του τεταρταιου δη πυρετου , ὁς ἐκκρινομενος ἠδη ἀφεισθαι δεικνυσι τον |
; Πανυ γε , ἠ δ ' ὁς , και συμβαινει γε που , ὠ Σωκρατες . εἰ γαρ τις | ||
κωνων ἐκπηδᾳ τα καρυα και καταλειπονται κενοι . ταὐτο δε συμβαινει τουτο και ἐπι των κυπαριττων , ἀλλ ' ἐνθα |
ἰδιαν ὑποθεσιν . τουτο μεν το παραδειγμα του τα αὐτα δοκουντα ἑτερῳ λεγειν ἑτερα ἀγωνιζεσθαι . Ὁ δε Διομηδης τι | ||
ἀρνησιν τῳ ῥητῳ προσετιθεσαν τον ἐπιτετηδευμενον μεν , μη μεντοι δοκουντα . ἀμεινον δε τῳ Ἁλικαρνασει Διονυσιῳ ἑπομενους ποιητικον μεν |
των τα πολλα της ἁρπαγης ἐξιδιοποιουμενων : τινες δε τα πολυτελεστατα των εὑρισκομενων τοις ξιφεσι διακοπτοντες τας ἰδιας ἀπεκομιζον μεριδας | ||
. τοιγαρουν ἡδιον μεν προσεφερετο μαζαν ἠ οἱ ἀλλοι τα πολυτελεστατα των σιτιων , ἡδιον δε ἐπινε του ῥεοντος ὑδατος |
οὐν ἐγω εἰχον ὠ ἀνδρες δικασται ὑπερ ἐμαυτου εἰπειν , σχεδον ἀκηκοατε : ἐπειδη [ ] δε ὁ κατηγορος ? | ||
ἠ διαμετρος ᾐ προς την Σεληνην , και ἐν ἐκειναις σχεδον ταις ἡμεραις ἐν αἱς ἡ Σεληνη διερχεται κατα περιπατον |
ἀνδρια και σωφροσυνη , περι μεν το θυμικον της ἀνδριας συνισταμενης , περι δε το ἐπιθυμητικον της σωφροσυνης . Ἑτερου | ||
ὀντος : ψευδος γαρ το παραπαν οὐκ εἰναι ταυτης μη συνισταμενης της κοινωνιας . δια ταυτ ' οὐν λογον πρωτον |
τα πλειστα των ἐν τουτοις παραδεδομενων περι των ἀρχων του ἀποφαντικου λογου θεωρηματων εὑροις ἀν πολλαχῃ τε παρ ' αὐτῳ | ||
ὁ ἀποφαντικος . και ἐντευθεν ἐστι λαβειν τον ὁρον του ἀποφαντικου : τουτον γαρ φησιν εἰναι ἀποφαντικον ἐν ᾡ θεωρειται |
πρεσβεσιν ἐλθουσιν εἰπων ἐπηγγελλεν ὁμως , εἰ θελοιεν την τε συγκλητον αὑτῳ και Μαριον και Σουλπικιον ἐς το Ἀρειον πεδιον | ||
καλλιον τευξεσθαι της πολιτειας , ἀν μη πολεμικως ἐπι την συγκλητον παραγενηται : ταυτην γαρ βουλεσθαι την χαριν δουναι τοις |
θεων νομισθεντων συνδραμειν εἰς Κρητην . γενομενης δε παραταξεως μεγαλης ἐπικρατησαι τους περι τον Διονυσον και παντας ἀνελειν τους Τιτανας | ||
ἀλληλους , το δε τελευταιον πολλων πεσοντων παρ ' ἀμφοτεροις ἐπικρατησαι τους παρ ' Εὐμενει τεταγμενους δια τας των ἀργυρασπιδων |
ψυχης , ἱνα και δυνωμεθα κοινωνειν ἀλληλοις και συμπολιτευεσθαι : κοινωνικον γαρ ζῳον ὁ ἀνθρωπος : διοπερ οἱ μη κεχρημενοι | ||
. Ὁσοι μεν εἰς την χρειαν την ἀνθρωπινην ἀνηγαγον το κοινωνικον , οὐκ ἐλαβον ἀρχην ἀσφαλη του της προς ἀλληλους |
τινας ἐν αὐτῳ ἀναφαινεσθαι , ἐπει και αἱ τεχναι οὑτω συνεστησαν , ἀει καινοτερων εὑρισκομενων ἐφ ' ἑκαστης , ἐστ | ||
ἐπαγοντος . οἱ λιθοι δ ' ἠτοι περι τους νεφρους συνεστησαν την ἀρχην , ἠ κυστιν , ἐπισωρευθεντων ἱκανων ψηγματων |
τουτου γεγραμμενα , οὐδε καταλιπειν τον πατερ ' αὑτῳ ἐπιγεγραμμενον γραμματειον διαθηκην , οὐδε τα τοιαυτα : διαθηκας δε μαρτυρειν | ||
. Οἰνοπιδης ὁ Χιος ἀστρολογος ἀνεθηκεν ἐν Ὀλυμπιοις το χαλκουν γραμματειον , ἐγγραψας ἐν αὐτῳ την ἀστρολογιαν των ἑνος δεοντων |
ὡς βασιλευς Δαρειος ἐβουλευσατο Φοινικας μεν ἐξαναστησας ἐν τῃ Ἰωνιῃ κατοικισαι , Ἰωνας δε ἐν τῃ Φοινικῃ , και τουτων | ||
καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν Κωνσταντινουπολει και κατοικισαι , την δε τριτην ἀνδραποδισας διεδωκε τοις στρατιωταις : |
ἀπαντησεως τισι συντυγχανων οὑς μη ἑωρακει ποτε , ἐδιδου δωρεας ἀπροσδοκητους . ἐν δε ταις προς τας πολεις θυσιαις και | ||
ὁμως τἀληθες οὐ προδωσομεν εἰξαντες ὀκνῳ Ἀθανα τας γαρ συμφορας ἀπροσδοκητους δαιμονες [ διωρισαν ] προς σε πελαζω τον ὀπισθοβατην |
θηριου , σιγῃ τε ἐπιβαινει και ποδι ἀψοφῳ , και ἀναστελλει το ἀσθμα , και καταλαβουσα ἐν τῃ κοιτῃ πειραται | ||
ὑαινης χολην μετα μελιτος Ἀττικου μιξας χρω : τουτο ἀμβλυωπιας ἀναστελλει και τας ἀρχομενας ὑποχυσεις διασκιδνησι : βελτιον δε παλαιουμενον |
κδʹ : λοιπαι ιβʹ . αἱς προσθετεον τας ἀπο του ἀνταρκτικου μεχρι του θερινου παλιν μοιρας λʹ και τας ἀπο | ||
κυκλου δια του κεντρου της σφαιρας ἑως του κεντρου του ἀνταρκτικου . παρειληπται δε , ἱνα εἰδωμεν , ὁτι περι |
. Των μεν δη τοιουτων παντων ἐν ἁπασι τας ἀκεσιας ἀναμαρτητους δει εἰναι , οὐχ ὡς ῥηϊδιας , ἀλλ ' | ||
εὐδιορθωτοισι δικαιως οὐκ ἀν ἐγχειρεοι τῃσι νουσοισιν , ἠ ἐγχειρευμενας ἀναμαρτητους ἀν παρεχοι , οἱ τε νυν λεγομενοι λογοι δηλουσιν |
ἐνεδειξαντο αὐτοις πασχοντες ἀνιαρως διαγουσι και θανατοις δε βιαιοις ἠ ἀπροσδοκητοις περιπεσοντες ἀπετισαν δικας : των δε τοιουτων και ἡ | ||
και μεγαλονοια . γεγηθως δ ' ἐπι τοις αἰει συμβαινουσιν ἀπροσδοκητοις ἀγαθοις ὁ Μωυσης ἐχωρει προσωτερω , την μεν νεοτητα |
ἀνευθυνον εἰναι καθαπερ ἀτελες τυγχανει : λυεται δε το ἐν ἀντιληψει ὁρικον παραγραφικον ἀνθορισμῳ , συλλογισμῳ , γνωμῃ νομοθετου , | ||
: και ἀλλο δι ' ἀλλου κρινομεν : ἐν δε ἀντιληψει περι του ποιον τι ἐστι , και το κρινομενον |
' ἐμε τριηρη ῥᾳστωνης ἑνεκα της πορειας , ἐπεμψεν δε Ἀρχεδημον , ὁν ἡγειτο με των ἐν Σικελιᾳ περι πλειστου | ||
. „ ἀλλα φιλολογος εἰμι και Ἀρχεδημον νοω . „ Ἀρχεδημον τοινυν νοων μοιχος ἰσθι και ἀπιστος και ἀντι ἀνθρωπου |
τῳ ἰδιῳ τριγωνῳ . και ἐπι των λοιπων ἀστερων οὑτω κατασκευαστεον τα τε ἱερα και τα ἀγαλματα : ἐτι μην | ||
ἀιδιος ἀρα και ὁ κοσμος . το δε ὑπερτεθεν ἠδη κατασκευαστεον , εἰ δει και ἀποδειξεως τοις οὑτως ἐμφανεσι : |
μηδεμιαν ἀξιολογον ἁμαρτιαν περι τα φαινομενα κατα τας συζυγιας δυναμενην ἀπεργασασθαι , κἀν μη συνεπιλογιζηται το παρα την ἐκκεντροτητα του | ||
ἠν δε και χρησμος αὐτῳ παρακαλεσαι τον διαδοχον και εὐθαρσεστατον ἀπεργασασθαι προς την του ἐθνους ἐπιμελειαν , το βαρος μη |
το ἐπικειμενον τῃ μηνιγγι αἱμα ἐριῳ περι μηλωτριδα ὀξυκρατῳ βεβρεγμενῳ ἀποκαθαιρειν και τοτε ῥοδινον ἐλαιον ἐπισταζειν τῃ μηνιγγι , ἐπειτα | ||
ὀσμη το τοιουτο . δυναται δε στυφειν , θερμαινειν , ἀποκαθαιρειν τα ἐπισκοτουντα ταις κοραις και τα κοιλα των ἑλκων |
τε και ἀποτροπων . οὑτω δ ' ὑποδιαιρουσιν οἱ περι Χρυσιππον και Ἀρχεδημον και Ζηνωνα τον Ταρσεα και Ἀπολλοδωρον και | ||
δεινα και τις εἰναι δοξεις , εἰ φιλολογος , εἰ Χρυσιππον ἀνεγνωκως ἠ Ἀντιπατρον ; εἰ μεν γαρ και Ἀρχεδημον |
ἐλευθεριας ἀγομενου μη τον ἀφαιρουμενον την ἐλευθεριαν , ἀλλα τον φυλαττοντα κυριον εἰναι μεχρι δικης . ἐφη τε δια πολλας | ||
: ἐχει δε ἀπολογιαν , ὁτι τα εἰς ης ἰαμβικα φυλαττοντα το συμφωνον του ἐνεστωτος δια του τος κλινεται , |
ἀγωνα και την εὐθυδικιαν : διο και ταυτῃ διαφερει της παραγραφης ἡ μεταληψις : ἡ μεν γαρ ἐστιν ἀπο του | ||
ἀποδειξεις της εὐθυδικιας , ὀλιγα χρη εἰποντας ἡμας περι της παραγραφης εὐθυς χωρειν ἐπι τον λογον της εὐθυδικιας : ὁπερ |
, ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
ΔΒΓ ὁριζοντι , ὁταν δε κατα το Ν γενηται , ἀνατελλει τῳ ΑΒΓ ὁριζοντι , ὁταν δε κατα το Ξ | ||
Παλιν ἐπει τα ζʹ ηʹ ὁμου δυνει και οὐχ ὁμου ἀνατελλει ἀλλα προτερον το ζʹ του ηʹ , δηλον ὡς |
Προτερα ἀναλυτικα , τα δε αὐτην την μεθοδον της ἀποδειξεως διδασκοντα εἰσι τα Δευτερα ἀναλυτικα , τα δε ὑποδυομενα αὐτην | ||
, δει τρια προωμολογησθαι , το διδασκομενον πραγμα , τον διδασκοντα και τον μανθανοντα , τον τροπον της μαθησεως . |
πανυ χρηστον προσφεροις . εἰ δε μηδεν ὑπιοι κατω , ἐρεθιζειν ἡσυχῃ τῳ μελιτι ἡψημενῳ πλασθεντι ὡς βαλανοις ἠ μινθῃ | ||
κεκτημενον ἰδεαν : φιλει δε ἀρα και τουτο των γονεων ἐρεθιζειν την εὐνοιαν . ἐτρεφετο τοινυν ἐπι δια - δοχῃ |
Ὁ ὑπερ μικρων ἁμαρτηματων ἀνυπερβλητως ὀργιζομενος οὐκ ἐᾳ διαγνωναι τον ἁμαρτανοντα , ποτε ἐλαττον και ποτε μειζον ἠδικησεν . Ϛζʹ | ||
ἡκοντων ἀθλητων ἐπι τα Ὀλυμπια , βουλομαι δειξαι τον μεν ἁμαρτανοντα τῃ προσθηκῃ , τους δ ' ἁ χρην αἰτιασθαι |
γαρ των κακων ἠ αἰσχρων , ἐπειδη στερησει μαλλον και ἀποστασει των εἰδων ταυτα παρυφισταται τῃ φυσει , διο και | ||
ἐν αὐτῳ τον ἀγωνα ποιουμενη , το δε ἑτερον ἐν ἀποστασει δι ' ὑποστολης ἐχουσα . Παρεμβολη δε ἐστιν , |
φαινεται . μονῃ δε τῃ φιλιᾳ συμβεβηκεν ἁπαντων μεν εἰναι συμφορωτατον , ἁπαντων δε ἡδιστον . εὐθυς οἰμαι των ἀναγκαιων | ||
. Ὀρθως : τουτο γαρ εἰς την κρισιν ἡμιν ἐστι συμφορωτατον . Και μην και συμπασης γε μειξεως οὐ χαλεπον |
ἐξω τησδε της σπουδης . δεκα νεανιαι το ἀκμαιοτατον ἀνθουντες ἀναβαινουσι ναυν ἐλαφραν και δια ταυτα τοι και ταχυτατην : | ||
ὑδωρ ἐστιν : εἰς το ὑδωρ οὐν καταβαινουσι νεκροι και ἀναβαινουσι ζωντες . κἀκεινοις οὐν ἐκηρυχθη ἡ σφραγις αὑτη και |
ἀσφαλης : σαλευοιεν δε ἀπαθεις , εἰ μη μεγας χειμων καταλαβοι . Ἀπο δε Ἰωνοπολεως εἰς Αἰγινητην , πολιχνιον και | ||
Σκιπιων αὐτοις εἱπετο , βλαπτων τι και λυπων , ὁσακις καταλαβοι . ὡς δ ' οἱ μεν ὀχυρον τι χωριον |
του πολεμου , μετα ἑνος ἠ δευτερου βανδου , και παραγγειλαι προευτρεπισαι χορτον τους μενοντας ἐν αὐτῳ τεσσαρων ἠ πεντε | ||
οὐκ ἀν δοκω ὑμιν και θεραποντας παρασκευασασθαι και τοις φιλοις παραγγειλαι , ἱν ' ὡς ἀσφαλεστατα μεν αὐτος εἰσῃειν , |
μου πορευθεις και γενομενος ἐπιχαρμα τῳ διαβολῳ και τοις πονηροις ἀγγελοις αὐτου , δαιμοσιν , ἐξ ἁπαντος τροπου πληρων αὐτων | ||
Ἀποκρισις Κῳων . Ἐδοξε τῳ δαμῳ ἀποκρινασθαι τοις παρα Ἀρταξερξου ἀγγελοις , ὁτι Κῳοι οὐδεν ἀναξιον πραξουσιν οὐτε Μεροπος οὐτε |
τε γαρ θεος κατα τον νουν και τον λογον ἀει ἐνεργει , και τα πλησιον αὐτου ὀντα , και παλιν | ||
ἀνθρωπον εὐδαιμονα λεγειν , ὁς κατ ' ἀρετην μεν τελειαν ἐνεργει , δυστυχησας δε τοις ἐξωθεν παλιν εἰς την εὐτυχιαν |
και ἡ ῥιζα δε και τα φυλλα καθ ' ἑαυτα λειουμενα ξηραινει και ῥυπτει και διαφορει μετριως : ἐπι γουν | ||
, κριθαι μετριως , κρινου τα φυλλα και ἡ ῥιζα λειουμενα μετριως , κυαμου ἡ σαρξ μετριως , λαμψανη καταπλασσομενη |
των χαλεπων εἰναι , οὐτ ' ἐπιτιμησαντα τοις νεμουσι και διδουσι τα κοινα εὐδοκιμησαι παρα τοις βλαπτεσθαι δια τουτων ἡγουμενοις | ||
δοιοι γαρ τε πιθοι κατακειαται ἐν Διος οὐδει δωρων οἱα διδουσι , κακων , ἑτερος δε ἐαων . ᾡ μεν |
δη που ποιουμαι εἰ που και ὁπωσουν ᾠηθη δειν Πλατων ἀποδημησαι οὐτ ' εἰ ἀλλος τις προφερει νουν ἐχειν ἡγουμαι | ||
: φησι δε Δημητριος ἐν Ὁμωνυμοις και Ἀντισθενης ἐν Διαδοχαις ἀποδημησαι αὐτον και εἰς Αἰγυπτον προς τους ἱερεας γεωμετριαν μαθησομενον |
. Τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἐστι μεν το συνεκτικωτατον παντων των κεφαλαιωνἐνθεν γαρ και τα ἀλλα γινεται κεφαλαια | ||
, ὁπερ ἐστι το μεσαιτατον της νεως , ὁ ἐστι συνεκτικωτατον , ἡτις ἐστι τροπις , ὑπο δε των ἀλλων |
σχοινῳ καταδησον ἀνωθεν , εἰθ ' ὑπο θερμην ὠσον ἐσω σποδον , ἐν φρεσι καιρον γινωσκων ὁποτ ' ἐστ ' | ||
μυρτα , φηγους . σποδιουσιν . σποδιουσιν ἀντι του εἰς σποδον ἠτοι εἰς ἀνθρακιαν ἐσβεσμενην ἑψησουσιν . φλεγμαινουσαν . τρυφωσαν |
νωτα τε δειξωσι και εὐκατεργαστοι γενωνται , καθαπερ εἰκος ἐν ἀναχωρησει ταχειᾳ , και εἰς μιαν ὁδον ἁπαντες βιαζομενοι , | ||
ἐξω τοξευματος τα πλοια , ἐπει ἐν γε τῃ ἀλλῃ ἀναχωρησει οὐκ ἀτοπως οἱ Θρᾳκες προς το των Θηβαιων ἱππικον |
προτερον πολει Θεσσαλονικῃ συμβεβηκοτων σπουδη σου και το λογοις ἡμας συνετως ἀγαν ἐχουσι διεγειραι , ταυτην ὡς ἀν ἐπιδηλον σοι | ||
δε εὐφυλλῳ δαφνῃ τας ἑαυτων κεφαλας στεφομενοι εὐωχουνται σωφρονως και συνετως . νοσοι δ ' οὐτε : οὐτε νοσοι τῃ |
παρεληλυθοτα χρονον και μελλοντα , και της πραγματικης μεσης ἀμφοτερων τεταγμενης , και φυσει μεν εἰς το μελλον ἐχουσης τον | ||
ὁ χωρος γεγονε , ὁκως του λοιπου κατα λογον της τεταγμενης ἀποφορης τελεοι . Δοκεει δε μοι ἐνθευτεν γεωμετριη εὑρεθεισα |
βλαβερον . “ Ποικιλα γε σοι , ὠ Σωκρατες , ἐκβαινει τα ὀνοματα . και γαρ νυν μοι ἐδοξας ὡσπερ | ||
μεν προς ἑω τοσουτο πληθος εἰναι φασι δενδρων ὁτ ' ἐκβαινει ἡ πλημμυρις ὡστ ' ἀπωχυρωσθαι . παντα δε ταυτα |
φῃς γαρ δη κατα τον ἐκεινου λογον , οὐχ ἱκανως ἀποδεδειχθαι σοι περι της του πρωτου φυσεως . φραστεον δη | ||
ῥητορων ἐργα παραθεμενος Ἀριστοτελης ταυτας ἐγραψε τας τεχνας , ἱκανως ἀποδεδειχθαι νομιζω . Περι Δειναρχου του ῥητορος οὐδεν εἰρηκως ἐν |
: ἀλλα φαμεν , ὡς πανυ αὑτη καλλιστη ἡ του τεχνικου ταξις : ἀποδεικτικης γαρ οὐσης ταυτης , αὐξητικων δε | ||
δε ὡς ὑλη ταις ἰδεαις , τοις εἰσαγομενοις ὑπο του τεχνικου προετεθησαν . Ἐπειδη δε και περι της ταξεως διελαβομεν |
κατα τα αὐτα και ὡσαυτως ἐχοντα τα ὑποκειμενα τοις μαθημασιν ὑπελαμβανον , και μονας ταυτας ἀρχας ὑπετιθεντο : και τας | ||
ἐν τοις Πλουτωνιοις . και τουτο το χωριον Πλουτωνιον τι ὑπελαμβανον , και τους Κιμμεριους ἐνταυθα λεγεσθαι . και εἰσεπλεον |
παροντα βιον ζωντων ἐτι των κατ ' ἀρετην ἠ κακιαν βεβιωκοτων ἠ μετα θανατον ἐν χωρισμῳ και διαλυσει τυγχανοντων . | ||
δε θηλεος δωδεκα , των δ ' ὑπερ ἑξηκοντα ἐτη βεβιωκοτων πρεσβυτων μεν δραχμας ἑξηκοντα , πρεσβυτιδων δε τεσσαρακοντα . |
, ὁκοταν δε στωσιν , ἀπαντησαι διαιτῃ και θεραπειῃ τῃ προσηκουσῃ , κατα φυσιν θεωρεων . Εἰσι δε ὀψιες πολλαι | ||
ὑποδοχης παρασχοιεν , μετριωτεραν : το γαρ ἐνορμισασθαι πολει μηδεν προσηκουσῃ , μαλλον δε και το ἐπιβηναι ἐδαφους αὐτο μονον |
ἡμιν αὐτοις εἰσι τινες , οἱς το δυσερι τουτο και φιλονεικον ἐνεστιν ἰδιᾳ τε και κοινη οὐκ ἀξιουσιν ἡτ - | ||
οὐκ ἐμου κλυεις . δει αὐτον μη εἰναι δυσεριν και φιλονεικον : ὁ γαρ τοις ἐναργεσι μαχομενος , φησιν ὁ |
πρωτης μεχρι εἰκοστης . και δητα μεχρι μεν τεσσαρακοντα το μακροτατον , των ὀξεων νοσηματων αἱ κρισεις γινονται . τα | ||
ἐπι μηκος τεινομενην σπειραν ποικιλην ποιει . * περιμηκεα : μακροτατον * ποικιλον : πολυτροπον * αἰολλει : κινει στρεφει |
ἐλευσεται ] † ἀφιξεται θηλυσπορος ] ἠγουν θηλεια συγγενη ] συγγενικον γαμον ] † συναφειαν ἀνεψιων ] ἐξαδελφων ἐπτοημενοι ] | ||
. νοθῳ : ἀπο κοινου το ἐρραψας : ὁμογνιον : συγγενικον . ἀντι του : προς ὁμογνιου Διιος . ἀνεψιοι |
ἐκεινας προσκαλεσαμενη τας των μελιττων ἀγελας συνεταττε ; Ταυτα μοι καταγελαστα διαφαινεται , σοι δε οὐχ οὑτως ; Ταχα δε | ||
ἐτι μαλλον ἐπιτηρουσα το στομα και τας ῥινας , τα καταγελαστα δη ταυτα ἁ και λεγων ἀν τις αἰσχυνοιτο , |
ἰσης αὐτα λεγοντες τοις ἀντικειμενοις , ὡν ἠν προτερον μεν Ἀριστωνυμος , νυν δε και Πλατωνικοι τινες εἰναι προσποιουμενοι , | ||
την ἐκεχειριαν περιαγγελλοντες ἀφικνουνται παρ ' αὐτον , Ἀθηναιων μεν Ἀριστωνυμος , Λακεδαιμονιων δε Ἀθηναιος . και ἡ μεν στρατια |
ἐχομεν ψυχην και ὁτι ἀθανατος εὐχερεστερον τοις πολλοις εἰδεναι , παρακολουθησαι δε τῳ ταυτα κατασκευαζοντι λογῳ ἐστιν οἱς και των | ||
δει οὐν ἐπιβλεπειν και διαγινωσκειν , ἐπι ποιῳ μοριῳ συνεβη παρακολουθησαι τον μαρασμωδη πυρετον και ἐν αὐτῳ μαλλον προσφερειν τα |
, ἐπι του λιθου ἐφ ' ᾡ τα ταμιεια , φυλαξειν τους νομους και μη δωροδοκησειν , ἠ χρυσουν ἀνδριαντα | ||
Καισαρι : και ἠσαν οἱ και των ἡγεμονων αὐτον ἐλθοντα φυλαξειν ὑπεδεχοντο : ἡ δε μητηρ και Φιλιππος , ὁς |
νου γεννηματα και μιμηματα νομιζων δεικνυναι τα πραγματα περι ἁ διατριβουσι : ποθεν γαρ ἡ ἐν αὐτοις ἀληθεια , ποθεν | ||
πασῃ μηχανῃ . ὀχλον δε παρειχετο πολυν τοις περι ἑκαστα διατριβουσι παρακαθημενος τε συχνα και περι ἑκαστου ἀνερωτων ἐς το |
εἰς ζω ληγοντα βαρυτονα ῥηματα , ὡν ὁ παρακειμενος και ὑπερσυντελικος δια του κ ἐκφερονται , φραζοντων ἐν δυσι σσ | ||
παρακειμενην ἐχων την πληρωσιν , ὡς το τετυφα , ὁ ὑπερσυντελικος , ὁστις ὑπερ τον παρακειμενον συντετελεσται , ὡς το |
τοπου ἐφικνουμενον ἑκαστον του τελους ἐφικνειται και το οἰκειον εὐ ἀπολαμβανει . ἐν ἐκεινῳ μεν γαρ μη ὀν δυναμει ἐν | ||
ἀν τις μαλιστα ἐπαινεσειε . τοιγαρουν και ἀξιον παρα παντων ἀπολαμβανει τον καρπον , εὐχομενων ταυτα τε αὐτῃ παραμειναι τα |
το δε ὑψος συν τῳ της σκηνης ἀναστηματι μικρον ἀπεδει τεσσαρακοντα πηχων . το δε σχημα αὐτης οὐτε ταις μακραις | ||
καταλογῳ των Ἠλειων , τον μεν συμπαντα αὐτων στολον ποιησας τεσσαρακοντα εἰναι νεων , τουτων δε τας ἡμισειας ὑπο Ἀμφιμαχῳ |
δε κλινη δεκατον του αὐτου , το δε ἡμισυ του δεκατου πενταπλασιον , ἡ ἀρα οἰκια της κλινης πενταπλασιων : | ||
τον Φιλιστιδην και τον Κλειταρχον , ἐν τῳ χρονῳ του δεκατου λογου των Φιλιππικων . διο και κακως αὐτου μεμνηται |
οὐδεν γαρ ἀλλο ἠ ὡσπερ ἀναμιμνησκομενοι περι ὡν δοκουμεν μη μεμαθηκεναι μηδε ἐγνωκεναι καταλαμβανομεν το ζητουμενον : πως δ ' | ||
το ἡγεισθαι σε πολλων μεν ἐμπειρον γεγονεναι , πολλα δε μεμαθηκεναι , τα δε αὐτον ἐξηυρηκεναι . εἰ οὐν ἐχεις |
. ὁταν μεν οὐν ὁμοειδης τοις θεωρουμενοις και αὐτη , ἀναγκαιως και αὑτης γινεται θεωρητικη : ὁταν δ ' ἀνομογενης | ||
χορον ] των Νεφελων . , ἐμε . παντως ] ἀναγκαιως , ὁμολογουμενως , ἀληθως . δρασεις ] δρασον . |
δε μυρον το ἀπο της Ῥοδου : ὁ καλουμεν ἡμεις ῥοδινον . τον ἀλαβαστρον : Την μυροθηκην . ἀλλ ' | ||
ἀποστημα των μαστων . ] Κιμωλιαν , λιβανον και ἐλαιον ῥοδινον διαμιξας ἐπιτιθει . ἀλλο . κατ ' ἀρχας μεν |
τοιουτοι φιλουσι πανυ τας ἑαυτων γυναικας . ἡ Ἀφροδιτη ἐν οἰκοις ἠ ὁριοις Ἀρεως δολους , κρισεις και πολλα κακα | ||
ς ' ἐπαρας ψευσομαι : δωσω δε σοι , καλλιστον οἰκοις κτημ ' , Ἀχιλλεως ὀχον . αἰνω : λαβων |
κιονα ὡς προς ἀντιπαλον διαμαχονται . δυναται δε τουτο το γυμνασιον εὐκινητον τε ποιησαι το σωμα και εὐσαρκον : πλαδαραν | ||
ἀπο του νομου . εἰςηλθες παρα τον νομον εἰς το γυμνασιον . ΛΥσις του ῥητου ἡ διανοια . εἰσιεναι κωλυει |
. τι οὐν ; ταχα ἐρει τις , τουτο μονον ἁμαρτανομεν , το φαυλως θεωρειν ; και περι τουτου μονου | ||
ἡκει κρινας , το κοινως φοβερον ἁπαντας εὐ θεσθαι , ἁμαρτανομεν . ταχιστα δ ' ἀν ἀπαλλαγη αὐτου γενοιτο , |
. των οὐν φρονουντων τινες διεκωλυον , φρονημα ἐτι κεκτημενοι Λακωνικον και Λυκουργου και του Πυθιου ἀξιον : οἱ δε | ||
μονοστροφου στροφης τα κωλα ξεʹ , το δε μετρον ἀναπαιστικον Λακωνικον καλουμενον δια το τον Λακωνα Ἀλκμανα πολλακις τουτῳ χρησασθαι |
και το ἀγραφον οὐν γραμματειον κατα ἀναλογιαν ἐπ ' αὐτου ἀκουστεον . οὐ γαρ ὡς μηδε ὁλως ἐχοντος τα εἰδη | ||
νηυσι μελαινῃσιν πεσεεσθαι : ἡ διπλη ὁτι ἐπι των Τρωων ἀκουστεον , ἐμπεσειν ταις ναυσιν . . ἀλλα συν αὐτοισιν |
ἀνεμεινε περας . Τεχνιτην ἐδειξας ἐν οἱς ἐπεσταλκας , οὐκ ἀναμαρτητον ἀνδρα . ἐμε δε αὐτο τουτο διηλλαξε το δεινον | ||
ἐστι δ ' αὑτη μηδεποτε γενεσθαι παντα χρηστον μηδ ' ἀναμαρτητον : ὁσα δ ' ἠ κινδυνευοντας ἐδει προνοησασθαι , |