| : ἀλλα φαμεν , ὡς πανυ αὑτη καλλιστη ἡ του τεχνικου ταξις : ἀποδεικτικης γαρ οὐσης ταυτης , αὐξητικων δε | ||
| δε ὡς ὑλη ταις ἰδεαις , τοις εἰσαγομενοις ὑπο του τεχνικου προετεθησαν . Ἐπειδη δε και περι της ταξεως διελαβομεν |
| κδʹ : λοιπαι ιβʹ . αἱς προσθετεον τας ἀπο του ἀνταρκτικου μεχρι του θερινου παλιν μοιρας λʹ και τας ἀπο | ||
| κυκλου δια του κεντρου της σφαιρας ἑως του κεντρου του ἀνταρκτικου . παρειληπται δε , ἱνα εἰδωμεν , ὁτι περι |
| μεν γαρ τηνδ ' , ὠ παι , την ὁδον ἀναγκαιοτατην ἡμιν εἰναι τρεπεσθαι . Ποιαν δη ; Τα δοκουντα | ||
| των ζῳων ἐστι : κριοι μεν εἰς ἐσθητας , την ἀναγκαιοτατην σκεπην σωματων , βοες δε εἰς το ἀροσαι γην |
| ἡμετεραν διασωσαντα ναυν . οὑτω παραβαλλων ἡμας οὐ δοξεις ἀνομοιων ἐξεταστης εἰναι πραγματων . Ἰσως τοινυν και περιττην ἡμιν προσβολην | ||
| , και οὐδεις ὁστις οὐκ ἀξιοι ταυτης μονης της ἐπιστημης ἐξεταστης ἀκριβης εἰναι , και ὡν λεγει και ὡν ἐργαζεται |
| ' αὐτῳ γιγνοιτ ' ἀν βαρυ και προς ἀλλα τουτων ἀναγκαιοτερα δαπανωντι μητε τῳ ληψομενῳ εὐτελες . ὁ δε ὠμογερων | ||
| , καθολου τουτο πιστουμενος , ὁτι πανταχου ἐν ταις πραξεσιν ἀναγκαιοτερα ἡ ἐμπειρια . καλον μεν γαρ ἀμφω ἐχειν τον |
| δε αὐτῳ μηκος γινεται , και ἐπεχει σταδιους τριηκοσιους και δισχιλιους και δισμυριους ἱναπερ το στενοτατον αὐτου . ποταμοι δε | ||
| Της δε Νικιου στρατηγιας μνησθεις , ὁτε ναυς ἑξηκοντα και δισχιλιους ὁπλιτας Ἀθηναιων ἐπαγομενος ἐπι Πελοποννησον ἐπλευσε , κατακλεισας δε |
| μηδεμιαν ἀξιολογον ἁμαρτιαν περι τα φαινομενα κατα τας συζυγιας δυναμενην ἀπεργασασθαι , κἀν μη συνεπιλογιζηται το παρα την ἐκκεντροτητα του | ||
| ἠν δε και χρησμος αὐτῳ παρακαλεσαι τον διαδοχον και εὐθαρσεστατον ἀπεργασασθαι προς την του ἐθνους ἐπιμελειαν , το βαρος μη |
| , ἡ δε γʹ κουρεωτις : ἐν ταυτῃ γαρ τους κουρους ἐνεγραφον εἰς τους φρατερας , τριετεις ἠ τετραετεις ὀντας | ||
| ἠγαγε δε Κλεων . ΓΘ κορακινους : ἐπαιξεν ἀντι του κουρους . ΓΘ παρεκινδυνευσε : περυσι γαρ ὑπεσχετο τοις Ἀθηναιοις |
| ὑπερ αὐτου γλωτταν ἀνεῳξεν . Ἱερεις δε και ζακοροι των δαιμονιων ἐπων αὐτου παντες ἐσμεν ἐξ ἰσου : Τουσδε δ | ||
| ἠ ἀμεινον το τραγικον ἐκεινο ἐπειπειν , πολλαι μορφαι των δαιμονιων , πολλα δ ' ἀελπτως κραινουσι θεοι , και |
| , εἰς Παρον οὐ καλως ἐχειν νομισας την μεν βαρβαρικην ἀναστειλαι πλεονεξιαν , τους δε τα πολεμιων ὁμοφυλων ὀνοματι πλημμελουντας | ||
| ὠτειλην , ὁση ἀν δοκεῃ ἀποχρηναι . Ταμνοντα δε χρη ἀναστειλαι την σαρκα ἀπο του ὀστεου , ᾑ προς τῃ |
| κοιλιακην διαθεσιν ἁρμοττοντων ταγηνισας τε ἐπ ' ἀκαπνου πυρος δοιης προσενεγκασθαι , μεγαλως ὀνησεις τον ἀνθρωπον : χρησιμωτατον δ ' | ||
| ἐν γυμνασιοις συνεχεσι και πονοις : οὐδενι γαρ αὐτων ἐξην προσενεγκασθαι τροφην , εἰ μη προτερον δραμοι σταδιους ἑκατον και |
| ἀγων τε μετ ' αὐτου και τους παρ ' αὐτῳ ἐντιμους τε και σοφους τιμων κἀν τουτοις αὐτον : και | ||
| την ἐν αὐτῳ παραβασιν , καθ ' ἡν διαλλαττει τους ἐντιμους τοις ἀτιμοις και τους πολιτας τοις φυγασιν , ὡστε |
| . Των μεν δη τοιουτων παντων ἐν ἁπασι τας ἀκεσιας ἀναμαρτητους δει εἰναι , οὐχ ὡς ῥηϊδιας , ἀλλ ' | ||
| εὐδιορθωτοισι δικαιως οὐκ ἀν ἐγχειρεοι τῃσι νουσοισιν , ἠ ἐγχειρευμενας ἀναμαρτητους ἀν παρεχοι , οἱ τε νυν λεγομενοι λογοι δηλουσιν |
| ἰδιαν ὑποθεσιν . τουτο μεν το παραδειγμα του τα αὐτα δοκουντα ἑτερῳ λεγειν ἑτερα ἀγωνιζεσθαι . Ὁ δε Διομηδης τι | ||
| ἀρνησιν τῳ ῥητῳ προσετιθεσαν τον ἐπιτετηδευμενον μεν , μη μεντοι δοκουντα . ἀμεινον δε τῳ Ἁλικαρνασει Διονυσιῳ ἑπομενους ποιητικον μεν |
| ψυχης , ἱνα και δυνωμεθα κοινωνειν ἀλληλοις και συμπολιτευεσθαι : κοινωνικον γαρ ζῳον ὁ ἀνθρωπος : διοπερ οἱ μη κεχρημενοι | ||
| . Ὁσοι μεν εἰς την χρειαν την ἀνθρωπινην ἀνηγαγον το κοινωνικον , οὐκ ἐλαβον ἀρχην ἀσφαλη του της προς ἀλληλους |
| δι ' ὀργανων των προς τουτο αὐτο ὑπο της οἰκειας κατεσκευασμενων φυσεως : ὁσα τε ἀναπνειν δια ῥινων πεφυκε των | ||
| ἀν και ἐλευθεριωτερους και γοργοτερους φαινεσθαι . οὑτω γε μην κατεσκευασμενων μορας μεν διειλεν ἑξ και ἱππεων και ὁπλιτων . |
| ὁρισμον αὐτου παραλαμβανονται , τα δε εἰς τον ὁρισμον τινος παραλαμβανομενα προτερα ὑπαρχουσι , πολλῳ ἀρα μαλλον τα μερη του | ||
| τον αὐτον ἀρα τροπον και τα μορια τα ἀντι τουτων παραλαμβανομενα ὑφεξει αἰτιαν της ὑποστολης των ἀρθρων . . προσωπων |
| και τελικωτερον , οἱον ἡ οἰκοδομικη τελος μεν ἐχει του οἰκοδομειν την οἰκιαν , της δε οἰκιας σκοπιμωτερον και τελικωτερον | ||
| , θησαυρους , μαλιστα δε Σκορπιῳ ἐπει και φωλευει , οἰκοδομειν δε ἐν τοις αὐτοις ζῳδιοις πλην των τροπικων . |
| και διχα μετρων , και παντες , ὁσοι σπουδαιας ἐβουληθησαν ἐξενεγκειν γραφας , οὐ μονον ἐζητησαν ὀνομασαι τα νοηματα καλως | ||
| μερος ἡ Σεμιραμις ἀκουσασα προηχθη μηδεν προαδικηθεισα τον προς Ἰνδους ἐξενεγκειν πολεμον . ὁρωσα δ ' αὑτην μεγαλων καθ ' |
| , ἐλεησας και φοβησας * ἐπαυσε του τυφου και της φιλονικιας : και οὑτως ᾠχετο ὑγια ποιησας . ταυτα μεν | ||
| εἰτε καθ ' ἡμεραν ἐν ταις ἀλλαις πασαις συνουσιαις δια φιλονικιας τε ἀμφισβητουνται και δια συγχωρησεων ἐστιν ὁτε και μαλα |
| και βαρβαροις , προσετι δε και Ῥωμαιοις , μεγιστην ἀποδειξιν παρεχομενα ἀρετης και ἀνδριας των ἐπιφανεστατων ἀνδρων ἀρχη τε κατελυθη | ||
| ἐνιαυτου παραμενειν θαλλοντα και την ὁλην προσοψιν ἀνθηραν και ἐπιτερπη παρεχομενα . μυθολογουσι δε μετα της Κορης τας της ὁμοιας |
| μη ; το μεν πρωτον ὀξεως ἀποπηδωσιν , τελευτωντες δε καταγελαστοι γιγνονται , τα ὠτα ἐπι των ὠμων ἐχοντες και | ||
| των μεν ἀληθων λεγοντες οὐδε ἑν , μη και προς καταγελαστοι γενοιντο τοιαυτα και τοσαυτα παθοντες ὑπο ποιμενων , κατηγορουντες |
| τε ὡροσκοπου και του δυνοντος ὁποιος αὐτων ὑπαυγος του ἑτερου ἀνατολικου ὀντος : κακα γαρ σημαινει τῳ οἰκειῳ αὐτου προσωπῳ | ||
| τε ὡροσκοπου και του δυνοντος ὁποιος αὐτων ὑπαυγος του ἑτερου ἀνατολικου ὀντος : κακα γαρ σημαινει τῳ οἰκειῳ αὐτου προσωπῳ |
| προς την δευτεραν θεσιν . ἐκ τουτου τοινυν του νομιμου κεφαλαιου , λελυμενου μαλλον τῳ δικαιῳ , ἀντεπεσεν ἀναγκαιως ἀντιθεσις | ||
| τουτο , ὁτι διαφερει ἡ στασις το ἀντεγκλημα του ἀντεγκληματικου κεφαλαιου , ὁτι ἐν μεν τῃ στασει ἀμφοτερα ἐστιν ὁμολογουμενα |
| φονου , τους ζωγρηθεντας ἀθροισας Δεινοκρατην μεν ἀφηκε δια την προγεγενημενην φιλιαν , των ἀλλων δε τους μεν ἀλλοτριωτατα διακειμενους | ||
| σημαινει , εἰ δε δισωμον τυχοι το ζῳδιον και ἠδη προγεγενημενην . ὁ δε ἀστηρ ὁ κυριος του κληρου δηλωσει |
| ἀποθνησκειν : μισθος γαρ ἐστιν ἡ δοξα μειζων ἀργυριου . παραλαμβανουσι γαρ οἱ Σπαρτιαται παρα των πατερων οὐχ ὡσπερ οἱ | ||
| οἱ παλαιοι ] ὡς ὑλην και ἑτεροτητα την δυαδα [ παραλαμβανουσι . ] ‖ ‖ Ἡ ἐν τῳ φαυλῳ κακια |
| ἀνδραποδον , στρατιαν ἐπ ' ἐμε μισθοφορεις και Καμαριναιους νεωτερα ἀναγκαζεις φρονειν . ταυτα δε ποιων οὐδεν ἀλλ ' ἠ | ||
| . γελωτοποιεις μελλων λεγειν , και φυλακα με του λογου ἀναγκαζεις γιγνεσθαι του σεαυτου , ἐαν τι γελοιον εἰπῃς , |
| ! ! ! ] εν 〛 Ἀϊδην δε φιλον πατρωα τετυχθαι ? ? : του δ ' ἑνεκεν ] ? | ||
| ὀπατρος [ της ἐμεναι ] , Ἀιδην δε φιλον πατρωα τετυχθαι ? ? : [ του δ ' ἑνεκεν ] |
| πριν διδαξαι τον τροπον , ὁν προσηκειν ἡγουμαι το παρον δοκιμαζεσθαι πραγμα . τας τεχνας οἱ καλως ἐξεταζοντες προς τους | ||
| μυριας ἀποδειξεις τουτων παραστησομεν . ἀναγκαιον δε ἐστι παντας καρπους δοκιμαζεσθαι προφητου . προφητης , εἰπε μοι , βαπτεται ; |
| ] ! [ ! ] ! [ [ Εὐρυδικην ] Λακεδαιμονος [ ] [ ] ι ? [ ! ] | ||
| πολιορκουντων , ἀπεδρασαν νυκτωρ . ἐπει δε ἡκον ἐκ της Λακεδαιμονος ἀπαγγελλοντες ὁτι ἡ πολις ἐπιτρεποι Ἀγησιλαῳ διαγνωναι τα ἐν |
| παρεληλυθοτα χρονον και μελλοντα , και της πραγματικης μεσης ἀμφοτερων τεταγμενης , και φυσει μεν εἰς το μελλον ἐχουσης τον | ||
| ὁ χωρος γεγονε , ὁκως του λοιπου κατα λογον της τεταγμενης ἀποφορης τελεοι . Δοκεει δε μοι ἐνθευτεν γεωμετριη εὑρεθεισα |
| τε ἐστιν την ταχιστην τας πρωτας ὀροφας και τας καθαιρεσεις ἀναιρετεον ἀποικοδομησαντα τας ἑκα - τερωθεν οὐσας πυλιδας των πυργων | ||
| μεταληψει μεγεθους , προς ἀλλο δε οὐ τοιουτον . Ἠ ἀναιρετεον το καλον , ὁτι ἀλλο καλλιον αὐτου : οὑτω |
| το γαρ προστιθεμενον των ἀγαθων μετα της εὐδαιμονιας ἀγαθον τι ἀποτελεσει της εὐδαιμονιας αἱρετωτερον : τοιουτον δε και το ζητουμενον | ||
| κομην προς βορραν ἀποτεινῃ , λυπας και δενδρικων καρπων ἀφοριας ἀποτελεσει . ἐν δε Αἰγοκερωτι ἀμαυρωθεις τῳ ἡγεμονι Αἰγυπτου και |
| της Καλλιξενου Ζωγραφων τε και ἀνδριαντοποιων ἀναγραφης και ἐκ των Ἀριστονικου Περι του ἐν Ἀλεξανδρειαι Μουσειου και ἐκ των Ἀριστοτελους | ||
| . . . οὐ γεγονε μετα Σολωνα κρειττων οὐδε εἱς Ἀριστονικου νομοθετης : τα τ ' ἀλλα γαρ νενομοθετηκε πολλα |
| . Τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἐστι μεν το συνεκτικωτατον παντων των κεφαλαιωνἐνθεν γαρ και τα ἀλλα γινεται κεφαλαια | ||
| , ὁπερ ἐστι το μεσαιτατον της νεως , ὁ ἐστι συνεκτικωτατον , ἡτις ἐστι τροπις , ὑπο δε των ἀλλων |
| πως πονηρα ἐστι , και πως τους δουλους του θεου καταστρεφει τῃ ἑαυτης ἐνεργειᾳ , και πως ἀποπλανᾳ αὐτους ἀπο | ||
| θηριων γαστριζομαι . Και κεκραγας , ὡσπερ ἀει την πολιν καταστρεφει . Ἀλλ ' ἐαν ταυτῃ γε νικᾳ , ταυτῃι |
| εἰς την σην νεοτητα και εἰπω ταυτην ἀριστα τους πολεμους μεταχειρισασθαι τε και κατορθουν . λεγει οὐν εὐανθεα στολον το | ||
| και χρησασθαι τουτοις δεῃ , οἱ μεν οὐδε ὁπως χρη μεταχειρισασθαι αὐτα ἰσασιν : παρελθων δε τις εἰς το μεσον |
| : αὑτη κολλαν τραυματα μεγαλα δυναται και τα ῥυπαρα ἑλκη ἀνακαθαιρειν και τα παχυτερα των ἑλκων ἰασθαι και προστελλειν κολπους | ||
| : διο και ὁϲα ταϲ μεγιϲταϲ ἐϲχαραϲ ἐχει μετα μελιτοϲ ἀνακαθαιρειν δυναται . ἐϲτι δε και πινομενη των καθαιροντων . |
| ἐχρησαμην : ἐστι γαρ αὐτη καθ ' αὑτην ἡ του δρακοντιου ῥιζα κοπεισα και λυωθεισα ὡς χνοωδης γενεσθαι , των | ||
| , χρηϲτεον και τοιϲδε , οἱοϲ ἐϲτιν ὁ τε του δρακοντιου χυλοϲ και ἀρου και βρυωνιαϲ και τα παραπληϲια . |
| του κληρου του δαιμονος τυχουσα εὐτροφον σημαινει το τεχθεν και ἀπονως ἐκφυηναι τους ὀδοντας . Ὁ δε Δωροθεος ἐν τοις | ||
| προς εὐκολον τερψιν εὑρημενα τῳ βιῳ ταυτα νομιζομεν εἰναι μεν ἀπονως ἐπιτηδευειν , εἰναι δε παυσαμενους ἀνανεουσθαι βραχειᾳ μελετῃ , |
| ἡ μεν ὀδυνη περιττοτερα προσουσα και πυρετοι τινες γινομενοι φλεγμονας ἀποφαινουσι τοις ἑλκεσιν ὁμου εἰναι : ἀποντες δ ' οἱ | ||
| τα τοιαυτα . ὁσοι μεν οὐν ἰδιωμα του χαρακτηρος αὐτο ἀποφαινουσι του Δημοσθενους , ὀρθως λεγουσι : κεχρηται γαρ αὐτῳ |
| περιπλεκομεν γαρ , ἠτοι ὁταν αἰσχρα ᾐ τα λεγομενα : φυλαττομενοι γαρ την ἀπρεπειαν του λογου αὐτῳ τῳ περιπλεκειν δηλουμεν | ||
| τριτον και τεταρτον καιρον διαιρουσι , το ἀδηλον του μελλοντος φυλαττομενοι . Τινες οὐν τα μελλοντα εὐθαλη γινεσθαι οὑτω προμανθανουσι |
| ἐξω τησδε της σπουδης . δεκα νεανιαι το ἀκμαιοτατον ἀνθουντες ἀναβαινουσι ναυν ἐλαφραν και δια ταυτα τοι και ταχυτατην : | ||
| ὑδωρ ἐστιν : εἰς το ὑδωρ οὐν καταβαινουσι νεκροι και ἀναβαινουσι ζωντες . κἀκεινοις οὐν ἐκηρυχθη ἡ σφραγις αὑτη και |
| και ἡ ῥιζα δε και τα φυλλα καθ ' ἑαυτα λειουμενα ξηραινει και ῥυπτει και διαφορει μετριως : ἐπι γουν | ||
| , κριθαι μετριως , κρινου τα φυλλα και ἡ ῥιζα λειουμενα μετριως , κυαμου ἡ σαρξ μετριως , λαμψανη καταπλασσομενη |
| τουτων , ὡστε δεος μη ἀπελθοντων ὀπισω και τα νυν κατεχομενα οὐ βεβαια ὀντα ἐπαρθῃ προς ἀποστασιν προς των μηπω | ||
| σχηματα γε νομοθετειν . ἐστιν δε ἀμφοτεροις μεν ἀμφοτερα ἀναγκῃ κατεχομενα ἀποδιδοναι , τα δε των θηλειων αὐτῳ τῳ της |
| . ἀλλοκοτον φησι την νοσον αὐτου , ἠγουν ξενην και παρηλλαγμενην , παροσον ὁ μεν πατηρ φιλοδικος ἐστιν , ὁ | ||
| ὑπο τινος , τιμωριαν ἐλαβε παρ ' αὐτης ἀνηκεστον και παρηλλαγμενην : μεθ ' ἱππου γαρ αὐτην εἰς οἰκισκον τινα |
| τους μεν εὐγενεις ἁπαντας ἀπεσφαξεν , τους δε συμμαχους ὀντας διακοσιους τον ἀριθμον ἀπελυσε των κινδυνων , ἁμα μεν ἐλεησας | ||
| ἐς τα προτερα ἐπανηξοιεν . Στεφανος μεν οὐν ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς |
| : ἡ μεν γαρ πλειστη τῳ ποσῳ , το δε δραστικωτερον . ἀναισθητα μεν οὐν τα φυτα , ὁτι ἁπλα | ||
| προσπλεξει ὀλιγον ἠ και ἀλλης τινος ἀντιδοτου διαφορητικης , ἐτι δραστικωτερον ἐργασεται το φαρμακον . εἰ δε παυσαιτο μεν ἠδη |
| ὁ θεος . ἐτυχε δε διαρρεων δια του χωριου ποταμος Σελινους . και ἐν Ἐφεσῳ δε παρα τον της Ἀρτεμιδος | ||
| εἰδος παρ ' Ἑλλησιν , οἱον Σχοινους Σκιλλους Πιτυωδης Δαφνους Σελινους Ἐρικωδης , ἀπο των ἐν τοις τοποις φυομενων . |
| ἀρδην ἠφανισαν : ἱδρυσαντο τε ἐλευθεριου Διος ἱερον και ἀγωνα γυμνικον στεφανιτην ἀπεδειξαν , Ἐλευθερια προσαγορευσαντες : ταφη τε δεικνυται | ||
| Λημνον των Ἀργοναυτων δοκει Ὑψιπυλη ἡ Θοαντος θυγατηρ θειναι τον γυμνικον ἀγωνα , και ὁ Ἐργινος ἠγωνισατο : ὡς δε |
| Αὑτη ἡ νουσος προσπιπτει μαλιστα ἐν ἀλλοδημιῃ , και ἠν κου ἐρημην ὁδον βαδιζῃ και ὁ φοβος αὐτον λαβῃ ἐκ | ||
| ποικιλιᾳ της κρασεως , ποτε μεν συγκειμενον ἐκ διηγηματι - κου , ποτε δε ἐκ δραματικου , ποτε δε ἐκ |
| των χαλεπων εἰναι , οὐτ ' ἐπιτιμησαντα τοις νεμουσι και διδουσι τα κοινα εὐδοκιμησαι παρα τοις βλαπτεσθαι δια τουτων ἡγουμενοις | ||
| δοιοι γαρ τε πιθοι κατακειαται ἐν Διος οὐδει δωρων οἱα διδουσι , κακων , ἑτερος δε ἐαων . ᾡ μεν |
| παιδων δ ' ἐζυγη ξυναγονει . και τρις γοναισι τους γυναικειους πονους ἐκαρτερησα : ἀρουραν οὐκ ἐμεμψατο του μη ἐξενεγκειν | ||
| τους στημονι ὁμοιους ὑπ ' ἰσχνοτητος . Φερεκρατης δε τους γυναικειους πλοκαμους πλοκαδας καλει . τας μεντοι συνεστραμμενας μετα ῥυπου |
| ὡς βασιλευς Δαρειος ἐβουλευσατο Φοινικας μεν ἐξαναστησας ἐν τῃ Ἰωνιῃ κατοικισαι , Ἰωνας δε ἐν τῃ Φοινικῃ , και τουτων | ||
| καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν Κωνσταντινουπολει και κατοικισαι , την δε τριτην ἀνδραποδισας διεδωκε τοις στρατιωταις : |
| : ὁτι οὐ γραφομεν μονον καθ ' ἑαυτους μελετης και εὐποριας ἑνεκα της εἰς τους λογους τα τοιαυτα γυμνασματα , | ||
| τοιουτοις ἀγαλλειν αὐτην και κοσμειν μηδενος φειδομενους , ὡς ἑκαστος εὐποριας ἐχει τε και δυναμεως . και αὐτος δε τον |
| ἐπι τα τελεια προϊων καταλληλον τεχνῃ την διδασκαλιαν ποιησῃ : τελειοτερα δε τα νυν των προειρημενων , ἁτε τινας ἀφορμας | ||
| τελειοτερα γαρ ἡ μετα της αἰτιας γνωσις , τα δε τελειοτερα φυσει προτερα και το αἰτιον του ἐξ αὐτου προτερον |
| ἀστραβιζουσας χθονα , παρ ' Αἰθιοψιν ἀστυγειτονουμενας . και τας ἀνανδρους κρεοβορους [ δ ' ] Ἀμαζονας , εἰ τοξοτευχεις | ||
| κρειττοσι ; και ἰδιᾳ αὐ οἱ ἀνδρειον και δυνατοι τους ἀνανδρους και ἀδυνατους οὐκ οἰσθα ὁτι καταδουλωσαμενοι καρπουνται ; Ἀλλ |
| νοερον , βασιλικον , ἑδραιον , ἀγαθον , ἀνωφερες , εὐμεταβολον , στερεον , ἡγεμονικον , πολιτικον , ἀρκτικον , | ||
| τροπικον , ἀνθρωποειδες , ἀνωφερες , δικαιον , ἀερωδες , εὐμεταβολον , μετοπωρινον , ὑπογειον κοσμου , δημοσιον , πολιτικον |
| τους τἀληθη λεγοντας . Ἡ | και σφοδρα ἀξιος ἐστι μισεισθαι , ὁτι πονηρος ὠν και τα των χρηστων σημεια | ||
| μισθοδοσιαν τον Τισσαφερνην ἀρρωστοτερον γενο - μενον και ἐς το μισεισθαι ὑπ ' αὐτων προτερον ἐτι τουτων δια τον Ἀλκιβιαδην |
| ἠτοι χαλεπον και ἀσπονδον και ἀστοργον , παρα το μη σπεισασθαι φιλιαν προς ἀλληλους . * φερει κοτον : ἐπαγει | ||
| τον Ξενοφωντα ἐπεδεικνυεν ἁ λεγοιεν , και οὐκ ἀν ἐφη σπεισασθαι , εἰ Ξενοφων βουλοιτο τιμωρησασθαι αὐτους της ἐπιθεσεως . |
| το δε ὑψος συν τῳ της σκηνης ἀναστηματι μικρον ἀπεδει τεσσαρακοντα πηχων . το δε σχημα αὐτης οὐτε ταις μακραις | ||
| καταλογῳ των Ἠλειων , τον μεν συμπαντα αὐτων στολον ποιησας τεσσαρακοντα εἰναι νεων , τουτων δε τας ἡμισειας ὑπο Ἀμφιμαχῳ |
| τῳ ἰδιῳ τριγωνῳ . και ἐπι των λοιπων ἀστερων οὑτω κατασκευαστεον τα τε ἱερα και τα ἀγαλματα : ἐτι μην | ||
| ἀιδιος ἀρα και ὁ κοσμος . το δε ὑπερτεθεν ἠδη κατασκευαστεον , εἰ δει και ἀποδειξεως τοις οὑτως ἐμφανεσι : |
| τα πλειστα των ἐν τουτοις παραδεδομενων περι των ἀρχων του ἀποφαντικου λογου θεωρηματων εὑροις ἀν πολλαχῃ τε παρ ' αὐτῳ | ||
| ὁ ἀποφαντικος . και ἐντευθεν ἐστι λαβειν τον ὁρον του ἀποφαντικου : τουτον γαρ φησιν εἰναι ἀποφαντικον ἐν ᾡ θεωρειται |
| τις τους αὐτους ὁτε μεν καλους δοκουντας , ὁτε δε αἰσχρους , και τοις μεν σφοδρα ἀρεσκοντας , παρ ' | ||
| Χρη μεν οὐν πασιν ὀργιλως ἐχειν , ὁσοι τιθεασι νομους αἰσχρους και πονηρους , μαλιστα δε τουτοις οἱ τους τοιουτους |
| χυλων ἡδονας , ἀφαιρων δε τας δι ' ἀφροδισιων , ἀφαιρων δε τας δι ' ἀκροαματων , ἀφαιρων δε τας | ||
| μεν χρηματα κεκτημενος οὑς ἀν εὐ ποιειν οἰηται δειν , ἀφαιρων ὡν ἐχει ποιει , ὡστ ' ἐλαττω τα λοιπα |
| , ἡμεις δε των ὀψων μεγιστον παρα πολυ : οὐκ ἐσθιεις ὑει ' , ἐγω δε γ ' ἡδομαι μαλιστα | ||
| δητ ' , ἐπειδη τους ἀλεκτρυονας ἁπαντα μιμει , οὐκ ἐσθιεις και την κοπρον κἀπι ξυλου καθευδεις ; οὐ ταὐτον |
| ἀτοπον γαρ γεωργον μεντοι σημειον ποιεισθαι ? εὐετηριας τε και ἀφοριας , φυτων ? τε τινων και ποιων ? πρωϊαιτερα | ||
| ἀνεδιδου . Πεμψας οὐν εἰς Δελφους ὁ Ἀθαμας περι της ἀφοριας ἐπυνθανετο . Δωροις δε πεισασα Ἰνω τους πεμφθεντας ὑπεθετο |
| ἡμιν αὐτοις εἰσι τινες , οἱς το δυσερι τουτο και φιλονεικον ἐνεστιν ἰδιᾳ τε και κοινη οὐκ ἀξιουσιν ἡτ - | ||
| οὐκ ἐμου κλυεις . δει αὐτον μη εἰναι δυσεριν και φιλονεικον : ὁ γαρ τοις ἐναργεσι μαχομενος , φησιν ὁ |
| περι ὡν ἀν σκοπῃ . ὡς γε μη εἰδως σοι ἀποφαινομαι . τουτο γαρ μοι ἰνδαλλεται διανοουμενη οὐκ ἀλλο τι | ||
| . δεδιως δε λεγω ταυτα , ὁτι ὑπερ ἀνθρωπου δοξαν ἀποφαινομαι , οὐ φαυλου ζῳου ἀλλ ' εὐμεταβολου , πλην |
| πρωτης μεχρι εἰκοστης . και δητα μεχρι μεν τεσσαρακοντα το μακροτατον , των ὀξεων νοσηματων αἱ κρισεις γινονται . τα | ||
| ἐπι μηκος τεινομενην σπειραν ποικιλην ποιει . * περιμηκεα : μακροτατον * ποικιλον : πολυτροπον * αἰολλει : κινει στρεφει |
| δε κληθεισαν Σελευκειαν . ἀλλα περι μεν τουτων ἀκριβως ἑκαστα δηλωσομεν ἐπι τους οἰκειους χρονους παραγενηθεντες . ] Εἰ τῳ | ||
| τους τε περι αὐτην τοπους ἐθνικως ἁπαντας κατ ' Ἐφορον δηλωσομεν Μετα τους Ἀκαρνανες μεν ἐστ ' Αἰτωλια , ἐξ |
| των ἀρθρων ἀποιδισκηται και μη θελῃ ἀφιστασθαι , σικυην προσβαλων ἀφαιρεειν του αἱματος , κατακεντων ἀκιδι τριγωνῳ ἐς τα γουνατα | ||
| . ἠν δε ἐϲ μηκοϲ ἡ νουϲοϲ ἰῃ , μη ἀφαιρεειν των προϲθεϲιων , ἀλλα ϲιτωδεα διδοναι , ὡϲ ἐξαρκεϲῃ |
| . . ἀρνες μεν οἱ νεοι , ἀρνεοι δε οἱ τελειοι , ὁμοιως ἀρνειους τε τραγους τε και ἀρνων πρωτογονων | ||
| τε και κεκμηκος . οἱ δε ἀγαν αὐτων ἰσχυροι και τελειοι ἀπορρηξαντες τα δεσμα και ταις ἀκμαις των κερατων και |
| εἰ τις οὐν καθεψησας φακην ἠ κραμβην ἠ τι των θαλαττιων ζῳων ὡν εἰπον , εἰθ ' ἡδυνας το ἀφεψημα | ||
| και δικαστηριων και πανηγυρεων και Πειραιως και ἀποικιων και τροπαιων θαλαττιων τε και χερσαιων ἐπεισηγμενων οὐδ ' ἀν εἱς ἐπ |
| , ἐξ ὡν εἰπομεν ὀφειλειν διαγινωσκειν , εὐδηλον ὁτι τοις θερμαινουσι δει κεχρησθαι παντι τροπῳ , οὐ μονον ἐδεσμασι τοιουτοις | ||
| λευκα χρω - ματα ἠ μελαινουσι τα μελαινα , ὡς θερμαινουσι τα θερμα παθος ἐμποιουντα παρωνυμον ἑαυτοις : εἰ γαρ |
| φανησοιντο . ὁ ταυτα οὐν νουθετων ἐν τῳ φανερῳ ποτερα εὐμενης ἀν δικαιως ἠ προδοτης νομιζοιτο ; οὐχ οἱ ἐχθρους | ||
| ὁ μεγας ἀνακαθηραμενος και φραξαμενος τα προς ἑω ἡκε τε εὐμενης παρ ' αὐτῃ και χειρα ὠρεξε κραδαινομενῃ και προὐτρεψατο |
| και το ἀγραφον οὐν γραμματειον κατα ἀναλογιαν ἐπ ' αὐτου ἀκουστεον . οὐ γαρ ὡς μηδε ὁλως ἐχοντος τα εἰδη | ||
| νηυσι μελαινῃσιν πεσεεσθαι : ἡ διπλη ὁτι ἐπι των Τρωων ἀκουστεον , ἐμπεσειν ταις ναυσιν . . ἀλλα συν αὐτοισιν |
| οὑτω νυν κεισθαι , ταυτην οὐτε ζητουσιν οὐτε τινα οἰονται δαιμονιαν ἰσχυν ἐχειν , ἀλλα ἡγουνται τουτου Ἀτλαντα ἀν ποτε | ||
| την εἱμαρμενην ἠ την προνοιαν την τε θειαν και την δαιμονιαν ἀναφερειν πειρωμενους , καθαπερ ὁ ἀπαιδευτως παρ ' Ὁμηρῳ |
| ἑτερον σχεσιν : κατ ' ἐναντιωσιν δε ὑπαρχειν ὁσα ἐξ ἐναντιωσεως ἑτερου προς ἑτερον θεωρειται , οἱον ἀγαθον και κακον | ||
| την αἰσθησιν οἱον μεσοτητος τινος ὀντος της ἐν τοις αἰσθητοις ἐναντιωσεως και δια τουτο κρινοντος τα αἰσθητα εἰς ἑκατερον κλιναντα |
| ' ὁν πραττεται . περι γαρ οὐδεμιας πραξεως καθολου ἐστι διορισασθαι , ἀλλα κρινεται τοτε ὁτε πραττεται δια τι ἐπραχθη | ||
| ἱνα την ἀποφασιν ποιησωμεν , και δια τι τουτο , διορισασθαι χρη . φημι τοινυν ὡς οὐ τῳ ὑποκειμενῳ αὐτο |
| τῃ ἀνδρειᾳ , δεδορκοτων και βλεποντων αὐτων Ἀρην , ἠτοι φονικον και πολεμικον ὁρωντων , ὡς λεοντων . . λειβοντες | ||
| ἀποπτωσις του ἐρωτικου : θεωρητικωτερον δε εἰποι τις ἀν τον φονικον τουτον λεγειν τον φιλοσοφον , τῳ ἀπορρηξαι της ὑλης |
| τιθεσθαι , προῳδικη δε δια το προτιθεσθαι ἑτερας περιοδου κωλων ἀναπαιστικων Ϛʹ . ὡν τα μεν τεσσαρα διμετρα ἀκαταληκτα . | ||
| ' ἀγε Πηγασε : ἡ ἐκθεσις της διπλης κωλων ἐστιν ἀναπαιστικων ιθʹ : εἰρηται γαρ , ὁτι και ἑτερῳ μετρῳ |
| δ ' ὁ Ἐμπεδοκλης και το των χιλιων ἀθροισμα κατελυσε συνεστως ἐπι ἐτη τρια , ὡστε οὐ μονον ἠν των | ||
| ἀδηλος δε και ἡ ἐπιφορα , το δε ἐξ ἀδηλων συνεστως παλιν ἀδηλον , ἡ ἀποδειξις ἐστιν ἀδηλος και ἐπιζητει |
| γαρ ἀνευ τεχνης και δη - μιουργου νομιει την οἰκιαν ἀποτελεσθηναι , τον αὐτον δε τροπον και ἐπι πολεως και | ||
| ταυτης μεγαν και πολυμοχθον : τουτον οὐν ἐν μιᾳ νυκτι ἀποτελεσθηναι ἀδυνατον . Ἀλλα τελεσιουργειτω μεν ἀγαθῃ τυχῃ . ταυτα |
| δηλωσαι . Ἡ δε ἰδεα των Πολεμωνος λογων θερμη και ἐναγωνιος και τορον ἠχουσα , ὡσπερ ἡ Ὀλυμπιακη σαλπιγξ , | ||
| ἡ δε παρθενος Ἀρτεμις ἀμφοτεραις αὐτης ταις χερσι και ὁ ἐναγωνιος Ἑρμης τον λαμπρον ἐπιτιθησι κοσμον τῳ ἁρματι . ὁ |
| τις ἐστι . πλειστη μεν οὐν ὑπαρχει πασι κατα την βλαστησιν , ἰσχυροτατη δε και μαλιστα ἐκφαινουσα την ἑαυτης φυσιν | ||
| ἐχει τον καρπον και ὀλιγον , ὡς ἀν εἰς την βλαστησιν ἐξαναλισκουσα ἁπασαν την τροφην . ἐν δε τῳ δευτερῳ |
| , τας ὀρνις των ποιητων , ἀπεδοκιμασεν εὐ ποιων ὁ τεχνιτης , ἱνα μηδε μυθικων ὀρνιθων ἐν εὐσεβει χωριῳ συνεισερχηται | ||
| της πλεονεξιας την ἀταξιαν εἰς ταξιν ἀγει , οἱον ἀριστος τεχνιτης προς το κοινον της ἐργασιας καλως τῳ φανεντι χρησαμενος |
| γαρ οὑτως σαφεστεραν την ἐξετασιν γινεσθαι . Τοις δε αὐτοις κεφαλαιοις και ἐν τῃ κατασκευῃ δια των ἐναντιων ἐπιχειρηματων χρησομεθα | ||
| οὐδε τα ἰατρικα , λεγομεν ὁτι ἀλλ ' ἡ συγγραφη κεφαλαιοις διαιρειται και ἐπι εἰδος ἀναγεται ῥητορικης , κοινως μεν |
| και τουϲ ἐν νεφροιϲ λιθουϲ θρυπτει . το δε των κατοικιδιων ὀρνιθων αἱμορραγιαϲ μηνιγγων ἐπεχει . το δε των ἀρνων | ||
| και ταυτα τα γενη των ὀρνιθων ταις προειρημεναις ἐπι των κατοικιδιων ὀρνιθων ἰασεσιν . Οἱ περδικες θερμοτατοι φυσει τυγχανουσι προς |
| προτερον ἐπεδειξα τας ἐκεινου λεξεις παρασχομενος , ἀναμφιλογοις δηπουθεν ἀποδεδεικται τεκμηριοις , ὁτι παντες οἱ Δημοσθενους ἀγωνες οἱ προ της | ||
| τυχοιεν χαιρουσαι τῃ βιᾳ της ἁρπαγης . παυσαι δη σαθροις τεκμηριοις την καρτεριαν ἐμφαινων . βουλει δοκειν ἁπλως ἐγκρατης , |
| μειζω μεν εἰναι τησδε της διποδος , ἐλαττω δε της τετραποδος . Δει . Πειρω δη λεγειν πηλικην τινα φῃς | ||
| ' αὐτης , οὐ νομῳ ἀνθρωπινῳ κοινωνειν ἐπιχειρει , ἀλλα τετραποδος δικην βαινειν ἐπιχειρει και παιδοσπορειν , τουτεστιν εἰς παιδας |
| της εἰς τον Λευκιον εὐνοιας ἐσομενης : ὡς δε και σπευδοντα εἰδε τον Λευκιον παρελθειν ἐς το Καισαρος χαρακωμα , | ||
| ' ἀναγκης ἐλαυνομενον , οὑτω παν το αὐτῳ δοκουν πληρουν σπευδοντα . Ὀφθαλμοι συγκλειομενοι και παλιν ἐπανοιγομενοι ἐπιβουλον και ἐπιτριπτον |
| ἀκολουθησει των σεσωσμενων και λελυμενων , ἀνευ πιλου και ἀνευ συμβολου . ἐγω οὐν τουτον ὑπολαμβανω τον θριαμβον ἱερωτερον , | ||
| αὐτον ἀναστρεφομενοι τοπον οἰωνοι σχολαιοτερᾳ τῃ πτησει προς ἀγαθου εἰναι συμβολου , τοις δε των ἀλλοτριων ἐφιεμενοις οἱ την ἐπιτομον |
| δαιμονιως μηχανωμενος κερασματα τινων μελων διατονικων τε και χρωματικων και ἐναρμονιων , δι ' ὡν ῥᾳδιως εἰς τα ἐναντια περιετρεπε | ||
| τεσσαρων ἠ των ὁμοιων . γενει δε τα διατονικα των ἐναρμονιων ἠ χρωματικων , ἠ τα χρωματικα ἠ ἐναρμονια των |
| , ὡστε ἐπιθυμειν ὡν δει και ὁσα κατα τους ἀλλους διορισμους : οὑτω δε και ὁ λογος ταττεται . . | ||
| δευτερον διωρισμενης τομης ἐχει προβληματα τρια , ἐπιταγματα θʹ , διορισμους γʹ : ὡν εἰσιν ἐλαχιστοι μεν ὁ τε κατα |
| ' ἀλλης χωρας ὡς ἡ φυσις εἰχεν και το της διακοσμησεως εἰδος , ἀπομνημονευσαι πειρατεον . πρωτον μεν οὐν ὁ | ||
| τι διαφεροντως ὡς ἐνταυθα πρωτως συνεχομενης της ἐν τῳ παντι διακοσμησεως . Δια τουτο γαρ μενει μεν ἐν ταξει τα |
| : Δημων Συρακουσιους εὐδαιμονησαντας φησι ψηφισασθαι την δεκατην των ὑπαρχοντων ἀποδιδοσθαι εἰς ἐπισκευην ναων τε και ἀναθηματων και ἱερειων : | ||
| βαρος τε θωρακος και ὑποχονδριου , μετα του πολλα πνευματα ἀποδιδοσθαι : ἐφ ' ὡν δι ' ἐμετων ἐκκομισθηναι δει |
| τοις ἐξ ἀγρου βουσι σταθμος και τοις ὀνοις , πεποιηκεν ἐργαστηριον . γειτων ἐστι τις καπηλος . οὑτος εὐθυς , | ||
| τυφλον , και ἐκελευσεν εἰσιεναι τ ' αὐτον εἰς το ἐργαστηριον και μετεξειν ἐφη των παρεοντων , ὁ δε ἐσηλθε |
| ὁ την μεν νυκτα μαραινεται , ἁμα δε τῳ ἡλιῳ ἀνατελλοντι θαλλει , μνημονευει Κρατινος ἐν Μαλθακοις λεγων οὑτως : | ||
| ἐρχομενων , του τε ὑπερ γην οὐτε το ἀσυνδετον τῳ ἀνατελλοντι δωδεκατημοριον ἁρμοζει παραλαμβανειν , οὐτε το προανατειλαν , ὁ |
| . Ἐμ ' ἐκβαλοντες ; Και τι ἀν νομιζετε κακον ἐργασασθαι μειζον ἀνθρωποις ; Ὁ τι ; εἰ τουτο δραν | ||
| , εἰτε ὁλως τις ἐθελει ὑπο τον της ἀναγκης ζυγον ἐργασασθαι παντα τα ὀντα ἐπι της γης , δενδρα λυων |
| αὐτον ἑκατον μνας κεκομισμενον ἐγγειῳ ἐπι τοκῳ δεδανεισμενας και ἑτερας δισχιλιας δραχμας και ἐπιπλα πολλου ἀξια , φοιταν δε και | ||
| χιλιους , ἁρματα δε τριακοσια , συνωριδας δε ὑπερ τας δισχιλιας , χωρις δε τουτων ὁπλα και βελη παντοδαπα και |