| Ἡλιου και Σεληνης : οὑτως γαρ συμπαθης και παρανομος ὁ γαμος κριθησεται . ἐαν οὐν τῳ γαμοστολικῳ τοπῳ πολλοι ἀστερες | ||
| , “ νυν μεν Σωστρατος μοι Λευκιππην ἐκδιδωσι και μοι γαμος ἐκ μεσου πολεμου πεμπεται , μετρησας ἀκριβως τας ἡμερας |
| δε ἀναλωματων ὁ τα ἐναντια τουτων πραττων γενοιτ ' ἀν πλουσιωτερος . ἐστιν δε ὁ μεν ἀγαθος τουτων , ὁ | ||
| ' ὁ φορητον . Οὑτοι οἱ λογοι ἀσυνακτοι ἐγω σου πλουσιωτερος εἰμι , ἐγω σου ἀρα κρεισσων : ἐγω σου |
| τριτον τουτων ὑπολογιστεον ὑπερ της ἀνωμαλιας του πλου , ὡς καταλειπεσθαι και την τουτων των μεσημβρινων διαστασιν σταδιων ὀκτακισχιλιων ἑξακοσιων | ||
| . νδʹ . Του ὀμματος παραφερομενου τα πορρω των ὁρωμενων καταλειπεσθαι δοξει . ἐστω γαρ ὀμμα το Β , ἀφ |
| ἡμιν μεν μειοι τας ἡμερας και τας νυκτας αὐξει χειμωνα ἀπεργαζομενος , παρ ' ἐκεινοις δε αὐξει την ἡμεραν και | ||
| και τους πεφυκοτας κακυνεσθαι , δι ' ἀμφοτερων το οἰκειον ἀπεργαζομενος ἀγαθον . εἰ γαρ το διδοναι δικην του μη |
| τα μαλιστα λοιδορει . Και μην και Τιμοκρατης ἐν τοις ἐπιγραφομενοις Εὐφραντοις ὁ Μητροδωρου μεν ἀδελφος , μαθητης δε αὐτου | ||
| Αἰτωλιᾳ . . : Τρυφων ὁ Ἀλεξανδρευς ἐν τοις Φυτικοις ἐπιγραφομενοις ἀρτων ἐκτιθεται γενη , εἰ τι κἀγω μεμνημαι , |
| ἀτμιᾳν καταλεπτυνομενον ὁμοιως : το δε χολωδες καταλειπομενον μαλλον ποιει θερμαινεσθαι το σωμα : πλειων γαρ και καλλιων τροφη τῳ | ||
| θερμανθηναι δει προτερον αὐτο και παρα φυσιν αὐτο ἐν τῳ θερμαινεσθαι γινεσθαι . Οὐδεν δει τοινυν ἀλλου σωματος τῳ οὐρανῳ |
| της τε καταλειφθεισης τροφης ἐν αὐτοις ἐσθ ' ὁτε τοις τρεφομενοις μερεσι και μοριοις προς ἑτερον τι μεταβαλλουσης κατα την | ||
| τρεφομενων και αὐξομενων τροφας . εἰπων δε ἐν πασι τοις τρεφομενοις την τοιαυτην ὑπαρχειν δυναμιν προσεθηκε το και ἐν τοις |
| ἐμμεναι ἀνδρων . Ποτερον οἱ παλαιοι την ἐνεργειαν της προγνωσεως ἐπισταμενοι δια το μεγαλαυχες και ἀνθρωπινῃ φυσει δυσεφικτον φθονῳ ἐνεχθεντες | ||
| την καταστασιν : ἐπανεμειναν γαρ οἱ Ἀθηναιοι διατριβοντες , εὐ ἐπισταμενοι ὁτι ἐμελλον Λακεδαιμονιοι πευσεσθαι ἡκοντα παρα του βαρβαρου ἀγγελον |
| ' , ἐφη , και ταυτα πανταπασιν ἐοικεν ἀνθρωπων ἑνεκα γιγνομενοις . Το δ ' , ἐπειδη και τουτο φανερον | ||
| ἀθροιζεσθαι [ λιθων ] πλησιον αὐτου , μαλλον ἐπι τουτοις γιγνομενοις ὁρωντα τερπεσθαι και μεγαλαυχεισθαι , νομιζοντα της μουσικης ἡκειν |
| ἀγομεν την ἐπειλησιν λοξην κατα βρεγματος και μεσοφρυου ὑπο μυξωτηρας ἀντιαν τε τῃ πρωτῃ λοξην κατα μεσοφρυου και βρεγματος ἐπι | ||
| λοξην κατα μετακαρπιου , ἐγκυκλιον δε κατα λιχανου : εἰτα ἀντιαν λοξην μεν κατα μετακαρπιου , το δε αὐτο ποιουμεν |
| γνωναι , την διπλην γωνιαν των Ϙ τουτεστιν τας ρπ εἰσοισομεν εἰς τας ἐν κυκλῳ εὐθειας , αὐτας τε και | ||
| , το ∠ ʹ λαβοντες , τουτεστιν τον ξ , εἰσοισομεν εἰς το αὐτο αʹ σελιδιον : και τα παρακειμενα |
| μητε τα μερη καθ ' ἑαυτα μηθ ' ἡ παντων συνοδος τε και συμφωνια περιβαληται τινα ἰσχυν ἐπι καθαιρεσει της | ||
| ἀν φανειη δεινον ὀν . εἰ δε μηθ ' ἡ συνοδος μηθ ' ὁ συμβουλευων ὑμιν ἱκανους κρινειν ποιει ὑμας |
| ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
| . και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
| παραδειγματος , τισι τινα ἀπονεμητεον . εἰς μεν γαρ τους γαμους φησι δειν καλειν τους συγγενεις , ὁ δη και | ||
| γαρ ἀπεδομεσθα κἀκερδαναμεν τα δωρα ταυτι σοι φερομεν εἰς τους γαμους . Ἰθι νυν , καταθεμενοι παρ ' ἐμοι ταυτ |
| μεγεθων και ἀποστηματων ἀποδεδεικται Ἀναξιμανδρου πρωτου τον περι μεγεθων και ἀποστηματων λογον εὑρηκοτος , ὡς Εὐδημος [ . . ] | ||
| πορων , ὡς δια κοσκινου , ἐκκενουσα το ὑγρον των ἀποστηματων , τα δε μηπω μεταβληθεντα διαφορει : ἐχει δε |
| εἰη γινωσκων ὀργην ἡντιν ' ἑκαστος ἐχει . ἐν μεν μαινομενοις μαλα μαινομαι , ἐν δε δικαιοις παντων ἀνθρωπων εἰμι | ||
| ὡς μη δει συμβουλευοντας κρινετε ; ἠ τοις τοιουτοις ὡς μαινομενοις οὐκ ἐπιτρεπειν συμβουλευειν προσηκει ; εἰ δε μητε τους |
| Λαϊος χρονον Δεδρακε ποιον ἐργον ; οὐ γαρ ἐννοω . ἀφαντος ἐρρει θανασιμῳ χειρωματι ; Μακροι παλαιοι τ ' ἀν | ||
| ἁ δ ' [ ἐκ θαλαμων ] ἐγενετο διαπρο δωματων ἀφαντος , ὠ Ζευ και Γα και Φως και Νυξ |
| φαμεν και ἐπιτιμησον αὐτῳ ἀντι του ἐπιπληξον . ἐνδοξος και ἐπιδοξος διαφερει . ὁ μεν γαρ ἐστιν ὁ ἐπισημος , | ||
| και ναρθηκας μη προστιθεναι . Ὁκοσοισι δε μειζονος ὀστεου ἀποστασις ἐπιδοξος γενηται , ἠν τε ἐξ ἀρχης προγνῳς , ἠν |
| ὁ Ἀβαυχας καταλιπων τα παιδια κλαυθμυριζομενα και την γυναικα ἐκκρεμαννυμενην ἀποσεισαμενος και σωζειν αὑτην παρακελευσαμενος , ἀραμενος τον ἑταιρον κατηλθεν | ||
| περα του μετριως ἐχοντος . ἑωθεν τε ὑπο κωδωνι ἐξαναστας ἀποσεισαμενος του ὑπνου το ἡδιστον συμπεριθεις ἀνω και κατω ἐτι |
| καλος και ᾠδικος ὡς ἡ παρθενος , φιλονεικησας προς την μελῳδιαν , μειζονα ὡς ἀνηρ , ἡδειαν ὡς παις φωνην | ||
| παντη διαβεβλημενα των μελων ἀποδεχομενος οὐτε τους δια την φαυλην μελῳδιαν τῃ πασῃ τεχνῃ λοιδορουμενους ἐπαινων : οὐδε γαρ τας |
| γονευς , οὑτω συμπασης της πολεως κοινους δει τους γονεας συμπαντας ἡγεισθαι , και προσηκειν τουτους οὐχ ὁπως ὡν ἡ | ||
| κατελυσαν , τους ἀνα μεσον Ῥηνου και των Πυρηναιων ὀρων συμπαντας . ἀθροοι γαρ και κατα πληθος ἐμπιπτοντες ἀθροοι κατελυοντο |
| τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
| τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
| ἐντος περιλαμβανεσθαι το θ ὑπο του ἡλιακου κυκλου ἠ ἐκτος ἀπολειπεσθαι . ὁποτερως δ ' ἀν ὑποτεθῃ , φησι , | ||
| ἁμα ταις ἀρχαις δια φυλακης ἐχειν την πατριδα και μηδενος ἀπολειπεσθαι των κοινων . ἀρ ' οὐν τἀγαθα φευγοντας ὑπολαμβανετε |
| παρα σου και χαιροντα ἀπελθειν . Οὐ μαλα ἡμων ἐοικατε ἀπειναι , το γαρ οὑτω τεχνικως ἐπιστελλειν οὐ παντως ἐστιν | ||
| ἐφη , οἰδα : σπευσει γαρ ἑως ἐτι προσω δοκεις ἀπειναι . Ἐγω δ ' , ἐφη ὁ Κυρος , |
| ὁτι οὐδε ἀχρηστον παραδεχεσθαι την ἱστοριαν , ἀχρηστον γαρ οὑτως ἐπιδειξομεν την ἱστοριαν , ἐρωτησομεν , ποτερον λογῳ ἠ πειρᾳ | ||
| δε και σπουδαιος ὀνομαζεται ποιμην . ὁν δε τροπον , ἐπιδειξομεν αὐτικα : ἡ φυσις ἡμων ἑκαστῳ κτηνη συγγεγεννηκε , |
| δια το οὐν τυχαιως και ἐπικαιρον τινα τροπον ἀπανταν και ἀποκρινεσθαι ἑκαστα κατα την της ἑβδομαδος χωραν καιρον αὐτην και | ||
| . πυσμα δε ἐστι πραγμα προς ὁ συμβολικως οὐκ ἐστιν ἀποκρινεσθαι , ὡς ἐπι του ἐρωτηματος , Ναι , ἀλλα |
| μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
| τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
| χιονιζομενην γην , δια το φθειρεσθαι τοις παγοις τινα των σπερματων , μικρον πυκνοτερον σπαρτεον . Την ἀγαθην γην ἡ | ||
| διαφθειρομενην . ὁθεν και οὐτε θηριουται καθαπερ τα σιτηρα των σπερματων οὐτε ἀναξηραινεται καθαπερ τα των λαχανων , ἀλλ ' |
| ἐστι και συνεστραμμενος και ἀπορητικος , κατα δε την φρασιν ἀπεριττος δια την της ἀληθειας εὑρεσιν τε και σαφηνειαν , | ||
| και ἀργως διῃτημενων ζῳων . προδηλον δ ' ὁτι και ἀπεριττος ἡ ἐξ αὐτων ἐστι τροφη μαλλον , ὡσπερ ἡ |
| ἐκ δυναμενου ἠ ἀλλην τινα ἐχων λυπην , οἱ δε οἰκειοτερον πως διατιθενται προς το πραγμα και τροπον τινα ὑπομενουσι | ||
| ἀλλ ' ἀοριστως προηκται . εἰθ ' οὑτος Νεοπτολεμος ] οἰκειοτερον τουτο προς αὐτον το παραδειγμα . και γαρ τοι |
| οὐ γαρ περι του και μειζον αὐτο εἰναι φιλονεικει ὁ κατηγορος , ἀλλ ' ἡττον , οἱον ἐπι μεν τοις | ||
| Φινευς παραιτησαμενος Κλεοπατραν : γεγονει δε του Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους |
| Ὠγ [ ! ! ! το ὀνομα ] , ἀνθρωπος ἐπισημος [ ἐπι ] τηι αὐτου [ δυναμει ] και | ||
| . ” τοσουτον ἀρα καθικετο αὐτου ἡ μιμησις της ὀρχησεως ἐπισημος τε και σαφης φανεισα . Ἡ δε πλειστη διατριβη |
| , ἀλλα τοὐναντιον ταυτα πραττουσιν ἐξ ὡν ἀναγκη τους ἐπιτηδευοντας διατελειν δουλευοντας τον ἁπαντα χρονον και μηδεπωποτε ἐλευθεριας ἐπιτυγχανειν . | ||
| καλλωπιζομεθα . ἀλλα μεγαλην εἰχεν ἁλυσινἀξια γε ἐστιν ἐν ἁλυσει διατελειν πλην οὐχι χρυσῃφασματος ἐχουσα προσωπον . ἡλικοι δε οἱ |
| κατα δυναμιν ; οὐ γαρ ἀν ἀπετολμησε τοσουτον ἀναδραμειν ὁ ἀνθρωπινος νους , ὡς ἀντιλαβεσθαι θεου φυσεως , εἰ μη | ||
| τοὐναντιον , ἀλλα προσδειται μεν τουτων προς την εὐδαιμονιαν ὁ ἀνθρωπινος βιος , καθαπερ εἰπομεν : ἡ δε οὐσια της |
| και πλειστης μεταλαγχανειν συγγνωμης ἁπαντες , ὁσοι δη του ἀληθους ἁμαρτανουσιν . οὐ γαρ δηπου ἑκοντες εἰναι ἀλωνται και ὀλισθαινουσιν | ||
| των ἠδη οὑτως συγγεγραμμενων . Και πρωτον γε ἐκεινο ἡλικον ἁμαρτανουσιν ἐπισκοπησωμεν : ἀμελησαντες γαρ οἱ πολλοι αὐτων του ἱστορειν |
| των ἐν τοις οὐροις ὑφισταμενων και προσετι των ἐν τοις παρυφισταμενοις διαφορως τεθεωρημενων , ἐτι τε πομφολυγων , και ἀλλοιων | ||
| ἐπισχεθεντων ἀλογως , ἑνος μεν ἠδη μηνος παρωχηκοτος συνεπιφαινεται τοις παρυφισταμενοις και τινα συνεπινηχομενα ἐρυθρα ψηγματα , προϊουσης δε της |
| κατ ' ἀκροτητα ψυχης ἀπηκριβωμενος , φιλοσοφος δε ὁ σοφιαν ἀσπαζομενος . οἱ δε σοφοι και σοφισται ἐκαλουντο : και | ||
| το νυν ὁ θεωριαν και ἀλη - θειαν και σχολην ἀσπαζομενος τις ἀν εἰη ἀλλος , ἠ ὁ φρονιμος και |
| αὐτων οὐσων προτασεων ἐγχωρει εὐπορησαι ὁρων το ἐξ ἀναγκης παντι συναγοντων , ὡστε και ταυτῃ παντα ἀναιρεισθαι τα συμπερασματα . | ||
| δε ἠρεμα καθαιροντας τε και ῥυπτοντας ἁλμυρους , των δε συναγοντων τους πορους και συγκρινοντων τους μεν τραχυτερους στρυφνους εἰναι |
| φοβῳ και ἀπειλαις , ἐστιν ἁ δε και τοις ὁπλοις καταστρεψαμενος . ἐς δε την Ἰαϊτζαν ἐλθων αἱρει και ταυτην | ||
| ἀδικιης κατεστρεψατο , ὡς εἰρηται μοι προτερον . Τουτον δε καταστρεψαμενος οὑτω πασης της Ἀσιης ἠρξε . Περσας δε οἰδα |
| κοσμον ἀγενητον τοις γενητον ἀπο - φαινομενοις ἠ οἱ χωρις ἐπιστατου και ἡγεμονος ἀλογου και ἀπαυτοματιζουσης ἐξαψαντες φορας τοις ὑπολαμβανουσι | ||
| ἐδαφος τα λατομουμενα θραυματα : και τουτο ἀδιαλειπτως ἐνεργουσι προς ἐπιστατου βαρυτητα και πληγας . οἱ δε ἀνηβοι παιδες εἰσδυομενοι |
| των Κυκλωπων τειχισθεισαν , ὁτε Προιτος και Ἀκρισιος οἱ του Ἀβαντος υἱοι περι της βασιλειας ἠριζον : δια τα πηματα | ||
| τῃ Ὑπερμνηστρᾳ . και γινεται ἐκ τουτων Ἀβας : ἐξ Ἀβαντος Προιτος και Ἀκρισιος : ἐξ Ἀκρισιου Δαναη : ἐκ |
| δε ἀγνοιας : και γαρ ἡ ἀπειρια ἀγνοια . αἰτιζων αἰτων : “ αἰτιζων ἀκολους , οὐκ ἀορας οὐδε λεβητας | ||
| Ὁ μεν γαρ ‖ , ἀκων πραξας , ὁμολογει συγγνωμην αἰτων : ὁ δε ἑκων , ἀρνειται ‖ . Ἐτι |
| την παρακλησιν διωθειται δια τουτο δηλωσας . Ἡ φιλοχρημοσυνη μητηρ κακοτητος ἁπασης . Φονου πτερον και θανατου πτερον : ὀϊστος | ||
| πολεος , ἀγαθων μελεδημονες ἐργων , ξεινων αἰδοιοι λιμενες , κακοτητος ἀπειροι , χαιρετ ' : ἐγω δ ' ὑμιν |
| , ἐπαν δε και ὑπο ἀγαθοποιων μη θεωρηται ὁ του σινους και του παθους σημαντικος ἀστηρ ἐξ ἐκεινου του παθους | ||
| ὁτε και το ἡπαρ οἰδαινει . Ὁ δε κληρος του σινους λαμβανεται ἐπι μεν ἡμερων ἀπο Κρονου ἐπι Ἀρεα και |
| συνναυμαχησασι . 〚 ὑπερφρονησωμεν , ἀλαζονευθωμεν , μεγαλαυχησωμεν . 〛 κυματων ἐν ἀγκαλαις : και ταυτα ὀντες ἐν πολλοις κινδυνοις | ||
| πελαγος ἐκληθη : ἐκβληθεις δ ' ὁ Ἰκαρος ὑπο των κυματων παρα του πατρος ἐταφη . Δασειαν νυκτα : την |
| θεος ἡμας ἐρρυσατο ἀπο συμπλοκης , ἀπο μαχης , ἀπο τραυματων , ἀπο αἱματων : λογου δε ὡς ἱνα εἰπω | ||
| στεφανου [ νικην ] , ἀπειρηκοτες δε ὁ μεν ὑπο τραυματων , ὁ δε ὑπο διψης , και γαρ ἀκμαζουσα |
| οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
| του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
| τῃ οἰκειᾳ συμμιγηναι μητρι , ἀναιρησαντι ταυτην τῃ εὑρεσει του αἰνιγματος : ὁθεν τῃ πολει πασῃ των Θη - βαιων | ||
| τῳ ὀνοματι . Ὁρω το μωλυ , και συνιημι του αἰνιγματος , και σαφως οἰδα , ὡς χαλεπον εὑρειν το |
| ἐγω την ἀληθινην δοξαν ἐσεσθαι και λογον ἡμων μεν ὀντων ἐπιεικων βελτιω , φαυλων δε , τοὐναντιον . . . | ||
| ἐχει γαρ τα φυσει ἀγαθα και κρειττω μετα φιλων και ἐπιεικων ἠτοι ὁμοιων αὐτῳ ἠ μετα ὀθνειων και κατα τα |
| , οἰδηματωδεϲ γιγνεται και οἱονει μολιβδωδεϲ την χροιαν . ὡϲ ἐπιπαν δε τουτοιϲ ὁ ὀφθαλμοϲ οὐ πανυ τεταραγμενοϲ οὐδε ἐνερευθηϲ | ||
| . σημεια δε του λυσσωντος κυνος ταδε : ἀφωνοι το ἐπιπαν εἰσι και ἐκφρονες , ὡστε μηδε τους οἰκειοτατους γνωριζειν |
| φημι δειν , εἰ και κατα σμικρον οἱοι τ ' ἐπιλαβεσθαι πῃ τἀνδρος ἐσμεν . Ἑξεις οὐν συγγνωμην και καθαπερ | ||
| δε , ἀνδρα φρονιμον και τοτε προεστωτα των ἐφορων , ἐπιλαβεσθαι του Ἀγησιλαου και εἰπειν , ὡς δει μη ἀνορυττειν |
| σχηματι και ἀναγκαιον συναγεται ἐπι ὁρων ζῳου , ἀνθρωπου , περιπατουντος και ὑπαρχον ζῳου , ἀνθρωπου , κινουμενου : το | ||
| , [ παρ ' ] εὐπαρυφου δε και μετα θεραπειας περιπατουντος ἐρωτηθεις τις ἐστιν οὑτος Μενανδρου , ἐφησεν , ἀξια |
| αἰσθησεως , φαντασιας , πειρας , ἐμπειριας , τεχνης , ἐπιστημης , και της μεν αἰσθησεως τα ἐκτος ὁρωσης αἰσθητα | ||
| γαρ τι ἐστιν ἀνθρωπος , ζῳον λογικον θνητον νου και ἐπιστημης δεκτικον . Ἐντευθεν παλιν ἀρχεται τελειοτερας της διαιρεσεως , |
| Ἀρβηλοις δε συναχθεντας ὁμου παντας . δυνανται δε και τα συναγοντα κωλα και μεσον αὐτων τεθηναι ποτε : ποθεν δ | ||
| ὁραν μελιττῃ † ἐοικοτα σμικροτατον , καρφη και συρφετον ἑαυτῳ συναγοντα στεγοποιεισθαι δια τους χειμωνας , βαινειν δε ἀνα τα |
| μεν κατα την αἰσθησιν , οὐπω δε σαφες κατα το ἐπιστημονικον : παντως μεν γαρ αἱ δυο μειζους της λοιπης | ||
| μη ἡ ἐκμελεια παραπεμποιτο . Οὐδ ' ἀν τι ἀλλο ἐπιστημονικον γενοιτο εἰ μη τοὐναντιον ἀνεπιστημον του ἐπιστημονος , ἀλλα |
| ἐγω συμβεβουλευκα και ἐγω ἐγραψα , ὁσον δε τουτο ἐκεινου ἐπιεικεστερον εἰρηται και ταπεινοτερον ; ἀλλ ' οὑτος μεν εἰς | ||
| ἐσται και διαταξαι και μεταθειναι ἀλλον ἀντι του προγνωσθεντος χειρονος ἐπιεικεστερον τροπον , ᾡ τελευτησαι δυναιτ ' ἀν ; ἐγω |
| βουλην βλεψαντα παντα ἀν ἡγουμαι φησαι μη εἰναι καλλιω λαβειν ἀριστοκρατιας εἰκονα μηδ ' ἡτις σωζει μαλλον τοὐνομα . οὑτω | ||
| ' ἀριστην την μικτην ἐκ τε δημοκρατιας και βασιλειας και ἀριστοκρατιας . Και ἐν μεν τοις ἠθικοις δογμασι τοιαυτα λεγουσι |
| ' ἁμα μεν λεγειν ὡς οὐδεις Ἀθηνησι πολιτης εἰη ἀγαθος γεγενημενος , ἁμα δ ' ὡς και ἀλλοθι τοιουτοι γεγονασι | ||
| δε και ὑπο του δημου των Γελῳων ὡς αἰτιος αὐτοις γεγενημενος της ἐλευθεριας : τοις γαρ δυνατωτατοις φθονουντες την ἐκεινων |
| τεχνης ἠ παντως ἀν την αὐτην ἐθεομεν οὐ λιμενος ἡμας ἑλκοντος οὐδ ' οἱς φασιν ηὐξησθαι την πολιν , ἀλλα | ||
| ταὐτα δε και τον κηρον , τεταρτον τουτου των τριακοντα ἑλκοντος δη σταθμον : ἐστ ' ἀν δε περιρρυωσιν ἑψομενων |
| μετελευσιν ἐπι τας των ἀγαθοποιων ἠ κακοποιων ἀκτινοβολιας ἠ μοιρας παραγενομενοι αἰτιοι ἠ ἀγαθων ἠ φαυλων καθιστανται , ὁτε δε | ||
| . προθυμως δε του δυναστου συγχωρησαντος , οὑτοι μεν συντομως παραγενομενοι προς τον Καιπιωνα ῥᾳδιως ἐπεισαν δουναι σφισιν αὐτοις την |
| λογους ; τι δ ' οἱ παιδες ἡμων δρασαντες ἠ διανοηθεντες ἀδικειν περι σου κινδυνευουσιν ὑπερ αἰχμαλωσιας και των ἀλλων | ||
| τῳ κατακλυσμῳ ποτε γενομενην . Το ποιον τι περι αὐτης διανοηθεντες ; Ὡς οἱ τοτε περιφυγοντες την φθοραν σχεδον ὀρειοι |
| οὑτως ὁ Σωγενους οἰκος ἐξ ἀμφοτερων των χειρων , και ἀριστερας και δεξιας , ἐχων τα σα τεμενη , μεσος | ||
| εἰχον δ ' ὑπερ δεξιων χωριον οἱον χαλεπωτατον και ἐξ ἀριστερας ἀλλον ποταμον , εἰς ὁν ἐνεβαλλεν ὁ ὁριζων , |
| ἀλλα φαμεν : ὁτι ἑνεκα του εἰς οἰκτον κινησαι τοις θεωμενοις ? ταυτα ὁ ποιητης ἐτεχνα σατο ἠ ὁτι οἱ | ||
| , ὁμοιως τουτοις οὐκ ἀν ἐβαλεν αὐτον ἀτρεμα συν τοις θεωμενοις ἑστωτα . Ἐστι δε οὐδε το ἁμαρτημα του παιδος |
| τα ἑλκη ὑγροτεραν τε την γαστερα ποιουσι και τους πυρετους ἐπιτεινουσι . πλην , ἐπειδη παντες οὐκ ἐπι πολυ της | ||
| , ἀπολλυμενοι δε λυουσι τας ἐν ποσι στασεις και αὐξανομενοι ἐπιτεινουσι . παιδιον δε παιζον ἰδειν κυβοις ἠ ἀστραγαλοις ἠ |
| δε την ἱστοριαν ὁ Πινδαρος . την γαρ Πρωτογενειαν οὐκ Ὀπουντος φασιν οἱ πλειους , ἀλλα Δευκαλιωνος και Πυρρας . | ||
| την γαρ Πρωτογενειαν οἱ μεν Δευκαλιωνος φασιν , οἱ δε Ὀπουντος , και δοκει συμφωνειν μητε ἡ γενεαλογια μητε ἡ |
| λεγειν : εἰ δε τι παρειται , ἐν παρενθηκῃ γεγενηται θαυματος : οἱς γαρ οὐκ ἠν εἰπειν , παραλελειπται . | ||
| Ἀργολιδι και ἐν τῃ Θεσπρωτιδι κατα το Χειμεριον καλουμενον . θαυματος δε ἐτι πλεονος ἐστιν ἐν Μαιανδρῳ ζεον ὑδωρ , |
| ὑπεξαιρεισθαι αὑτῳ , γυναικι , παιδιῳ , το δε τεταρτον ἀπολειπειν ἀποινα της γυναικος . ὡς δε ἐς κοιτον τοτε | ||
| μη πασαν καταληψιν ἀναιρειν ἀλλα την ἐπιστημονικην και ἀδιαπτωτον , ἀπολειπειν δε την δοξαστην : τουτο γαρ ἐμφαινει το ” |
| ἐρημων ἡξεις ἀγρων , οὑς το πιεζεσθαι ταις εἰσπραξεσιν ἐκενωσε προστεθεντος ἑτερου κακου μειζονος , των τα ἀντρα σφων αὐτων | ||
| , και ἀλλας μετ ' αὐτου μοναδας . . Κοινου προστεθεντος του τεταρτου , και ἐαν τοις ἀνισοις προστεθῃ τα |
| Παναθηναϊκῳ , ὁτι φιλανθρωπος ἡ πολις ὑποδε - χομενη τους καταφευγοντας . ἀκολουθει τοινυν τοις ἐπιτηδευμασι λοιπον ὁ περι των | ||
| οὐκ ἐκβαλων ὑπο των νομων δυο λιμεσι τους εἰς αὑτον καταφευγοντας ἐδεξατο , νομων τε ἀναγνωσει και ῥητορικης ἰσχυι . |
| ταχεως γηρασκουσιν αἱ φυσιες αὑται . Διαιτησθαι δε ξυμφερει τοισι τοιουτοισιν ὁκοσα θερμαινει και ξηραινει και πονοισι και σιτιοισι , | ||
| : αἱ λεπται μελανων διαχωρησιες αἱ φρικωδεες , βελτιους τοισι τοιουτοισιν : αἱ τοιαυται ὠφελουσι μαλιστα κατα την ἡλικιην , |
| συνολκην των κυκλων . ἐνταυθα μεντοι γενομενοις οὐκ ἀκαιρος του ῥηθεντος ἐπι γονεων διορισμου φανταζεται μνημη . ἐλεγομεν γαρ αὐ | ||
| γε μην δια τεταρτης παροξυνομενοι πυρετοι ἐμφασιν μεν παρεχουσι του ῥηθεντος τεταρταιου πυρετου , πολλῳ δε γε λειπονται , δια |
| μεν εὐθυ και ὀσμωδη τυγχανει τα δε πολλα συνεμφαινει τινα γευομενοις ὀσμην ἐνια δε και θλιβομενα μονον και κινουμενα . | ||
| . Πολεμωνιον λεπτομερους δυναμεως ἐστι και ξηραντικης . Πολιον πικρον γευομενοις ἐστι και μετριως δριμυ : ἐκφρακτικον τοιγαρουν ἐστιν . |
| ἁμιλλαν ἐξιων . το δ ' ἠν ἀρ ' οὐκ ἀκουστον οὐδ ' ἀνασχετον , σιγαν κλυοντα δεινα προς κακιονων | ||
| τροπον το μεν ὁρατον ὁρασει ληπτον ἐστι , το δε ἀκουστον ἀκοῃ γνωριμον ἐστι , το δε ὀσφρητον ὀσφρησει , |
| το ἐνθεμα οὑτως ἀποξυειν ὡστε μη γυμνουν την μητραν : ῥαγεντος γαρ ἠ γυμνωθεισης ἀναξηραινεται και διαφθειρεται . δια τουτο | ||
| . . . . . . . και του ἐπιπλου ῥαγεντος μονον τον . . . . . . . |
| προς ἐρυμα τοδε ἱετε δακρυ ἀγος ἀπευχετοντο δακρυ γαρ ἀπευκτον ἀγος εἰπενἀποτροπον των ἡμετερων κακων και των ἀγαθων των ἐχθρων | ||
| ἐπλω οἱος Ἀχιλλειδης προσθε μενεπτολεμος , τοιος ἐν Αἰνεαδῃσι Νερων ἀγος ἀστυ Ῥεμοιο νειται ἐπ ' ὠκυροην Θυβριν ἀμειψαμενος , |
| και τας φαινομενας μεν , μη οὐσας δε , ἐνδοξους ἐπισκεπτεσθαι : των γαρ ἐναντιων , ὡς εἰρηται , ἡ | ||
| τα ἀκολουθα ἀκουσον : χηραις ὑπηρετειν , ὀρφανους και ὑστερουμενους ἐπισκεπτεσθαι , ἐξ ἀναγκων λυτρουσθαι τους δουλους του θεου , |
| οὑτως : Την συμβολην την εἰς τα συμποσια ὑπο των πινοντων εἰσφερομενην Ἀργειοι χων καλουσι , την δε μεριδα αἰσαν | ||
| πολυγονωτατον και γλυκυτατον : διο και λυειν τας κοιλιας των πινοντων μιξιν ἐχον λιτρωδη . . . και των γλυκεων |
| , οὐ θελω δοκειν ἀλαζων οὐδε λεγειν διηγηματα ἀπιστα τοις ἀγνοουσιν : οὐ γαρ μαρτυρει τα πρωτα τοις νυν . | ||
| ἀλλ ' ὁ τοις ἀει λεγομενοις και πανταχου χρωμενος . ἀγνοουσιν δε και την χρησιν των σπανιων ὀνοματων , καθ |
| ἐστι το συνεπιγελαν τοις ἀλλοτριοις κακοις , συγχαιρειν δε το συνηδεσθαι τινος ἀγαθοις . ἐπιδοτικος μεν ἐστιν ὁ δεομενοις ἐπιδιδους | ||
| πολιν μη χειρω της ἐνεγκουσης εἰναι , μεταστησον εἰς το συνηδεσθαι τας αἰτιας . Μη λαβειν μεν σε τα γραμματα |
| ὁ φευγων λεγων ἀλλ ' ὑπερ ὑμων τε και των πλεοντων την τοιανδε προ του λιμενος πεποιημαι γραφην , ἱν | ||
| ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των πλεοντων εὐχας μεν τιθεσθαι τοις Σαμοθραιξι , τας δε των |
| παν ὁτιουν μετερχομενον , ὡς ἐχοντα του εὐ ἐν πασιν ἀναφαινεσθαι , και μηδενος ὀντος των ἡμετερων , ὁ μη | ||
| κοινη . ἐστι δε ἀτοπον των λογικων κρειττω τα ἀλογα ἀναφαινεσθαι , ἀλλ ' εἰ μεν ὡς ποιητικη και γενητικη |
| ταις πεντε ἰσαριθμος ὠν αἰσθησεσι . τουτῳ και ὁ ἐτι γυμναζομενος ἀσκητης ἐξεταζεται , μηδεπω δεδυνημενος ἐνεγκασθαι τα τελεια νικητηρια | ||
| μαλλον γεγηρακως ἠ ταις ἐπαλληλοις δυστυχιαις , ὑφ ' ὡν γυμναζομενος ἀθλητου τροπον ἐν πονοις και δυσκαρτερητοις κακοπαθειαις διετελεσεν : |
| ἐλαχιστον : οὐτε ἀρα μεγιστον ἐστι παντων οὐτε ἐλαχιστον . Παντος κωνου σκαληνου δυναμει ἀπειρων ὀντων των δια του ἀξονος | ||
| ἐπιθυμειν , ἠ του μεν , του δε οὐ ; Παντος , ἐφη . Οὐκουν και τον φιλοσοφον σοφιας φησομεν |
| συνεπραξαν ὁσων αὐτοις εἰς τον πολεμον ἐδει , και τους φυγοντας ἐκ της τροπης ὑποδεξαμενοι τραυματιας και ἀνοπλους ἁπαντας ὀντας | ||
| . ὑστερον δ ' αὐ και Φλειασιων τους δια Λακεδαιμονιους φυγοντας κατηγαγεν , αὐτος στρατευσαμενος ἐπι Φλειουντα . εἰ δε |
| ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
| ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
| τι ᾐ το ἐκ των πολλων συγκειμενον , ὡς ἀν δηλουντος δια τουτων του φιλοσοφου πως ποτε δει ἐχειν το | ||
| γυϊον . το δε γυω , παραγωγον του γω , δηλουντος το λαμβανω . ἀφ ' οὑ γη , ἡ |
| φαρμακου : παρακμαζουσης δε της φλεγμονης , την διαφορητικην δυναμιν ἐπικρατειν προσηκει , ὡς μηδ ' ὁλως ἐν ἐκεινῳ τῳ | ||
| καταστασεως , ὁταν πλεοναζῃ το θερμον . ὑποκεισθω δη παλιν ἐπικρατειν μεν ἡ θερμη δυσκρασια , μεμιχθαι δ ' αὐτῃ |
| μετα του ναρδινου μυρου , κἀπειτα ἀναδευσαντες ἐριον πορφυρουν , ἐπιθησομεν τῃ γαστρι . Εἰ δε ἡ ψυξις εἰη της | ||
| ὀπισσω τοσσων ὁσσοι κεν νοστησομεν ἀγλαα ταυρων ἱρα παλιν βωμῳ ἐπιθησομεν , ἀλλα δε Πυθοι , ἀλλα δ ' ἐς |
| , ἡν ἐτυγχανεν αὐτῳ κεχαρισμενος . και ἐπειδη συμβαλων τοις πολεμιοις κατα κρατος αὐτους εἱλεν , ἐπι πολυν οἰνον ἐτραπετο | ||
| οὑτω σχημα και ταπεινον κατελθειν : ὡστε την πατριδα τοις πολεμιοις ὑποχειριον ποιησαι . Ἐπειδη μη ἐμπεπτωκε το ὁριστικον . |
| και ἀνηκεσθαι τον ἀθεραπευτον . Ἀχος : ἀπο του μη διαχεισθαι : ὁθεν και το χαιρειν παρα το διαχεισθαι . | ||
| ψοφον εἰσιεναι , και ὁταν εἰσελθῃ δια της ἀκοης , διαχεισθαι κατα παν , ὡσπερ οὐ ταις ἀκοαις , ἀλλ |
| τα πολλα και τα μεταξυ τουτων , ταξιν τε αὐτων ἐπιβλεπειν ἡτις ἐστιν ἡ προσηκουσα , και διανομην ἐφ ' | ||
| ὑδατος κακιαν , οὐ μονον δε την του ὑδατος μεταβολην ἐπιβλεπειν τους ἀποδημουντας , ἀλλα και την των προσφερομενων ἁπαντων |
| νη Δια το μεγαλοπρεπες τε και ἐλευθεριον ἀμυδρως ἀν τις ἐμφαινεσθαι φαιη τῳ βασιλει , και οὐ ταυτα εἰναι τα | ||
| προφερομενων ἀκοης . μηδεις μεντοι νομισατω τουτ ' αὐτο μονον ἐμφαινεσθαι δια του „ σιωπα και ἀκουε „ , ἀλλα |
| και ποθεν ὀφειλομεν γνωναι εἰτε λογῳ κρισεως γινεται εἰτε λογῳ συμπτωματος ; εἰ μεν λογῳ κρισεως γινεται , μετα το | ||
| αʹ τριτημοριον του ὁλου χρονου της ἐκλειψεως την παρατασιν του συμπτωματος ποιησεται , προς δε τῳ μεσουρανηματι κατα το μεσον |
| χωρας αἰδεσιμωι πνευματι , ὁ ἐστιν αἰδω ἐπιπνευσας τοις ἡμας δεχομενοις Ἀργειοις . ἀσωδει ] πηλωδει . ἀσωδει ] ψαμμωδει | ||
| , τοσῳ δε φανερωτεραν ἐξην αὐτοις την ἀρετην διδουσι και δεχομενοις τα δικαια δεικνυναι . ἀλλ ' οὐτε προς τους |
| ? [ ] ? ἠμελλον : [ ὁ μηδε ] ἀμιαντος [ ] περι ? των ὁσιωτατων [ ] [ | ||
| οἰκου σου ἐν ἁπλοτητι εὑρεθῃ και καθαρα και ἀκακος και ἀμιαντος . Παλιν μοι λεγει : Ἀληθειαν ἀγαπα , και |
| . ἐπει δε ἐσελθουσα ἡ φρουρα τα ὁπλα αὐτους ἐκελευεν ἀποθεσθαι , οἱδε ἠγανακτησαν τε και τα γυναια σφων και | ||
| κυριως ἐπι των ζῳων , το ἀπο του τραχηλου ἀχθος ἀποθεσθαι . και λωφησων ἀντι του ληξων , ἀναπαυσων τον |
| ταις μεσημβριαις θηλεα παρα την ἀραιοτητα . Ἱππωναξ παρα το συνεστος τε και ἰσχυρον ἠ παρα το ῥευστικον τε και | ||
| : οὐδεν γαρ κωλυει και το ἐκ στοιχειων και ὑλης συνεστος ἐνεργειᾳ εἰναι . εἰ δε κατ ' εὐθειαν πτωσιν |
| χρονους : πορθησας δε πλειστα της νησου και την Αἰθαλειαν χειρωσαμενος , ἐπανηλθεν εἰς τας Συρακουσας αἰχμαλωτων τε πληθος κομιζων | ||
| , στρατευσαμενος δ ' ἐπι πολιν ἀξιολογον Μοργαντιναν , και χειρωσαμενος αὐτην , δοξαν ἀπηνεγκατο παρα τοις ὁμοεθνεσι . Του |
| των ἀγαλματων : ὁταν γαρ εὐχωμεσθα διδοναι τἀγαθα , ἑστηκεν ἐκτεινοντα την χειρ ' ὑπτιαν , οὐχ ὡς τι δωσοντ | ||
| ὀλιγον , και μαλακως δε και ὁμαλως , το ὁλον ἐκτεινοντα και συγκαμπτοντα και πολλακις παντα τα ἐνδεχομενα του σωματος |
| τοις ἀντικειμενοις ὡς μαλακωτερα και ὡς ἡττον μαχομενα ἐν τοις ἀντικειμενοις , ὡς και ἀμφιβαλλεσθαι εἰ εἰσιν ἀντικειμενα σωζοντα ἀλληλα | ||
| Και τα μεν τῳ αὐτῳ εἰδει , τα δε τοις ἀντικειμενοις εἰναι ἁ λεγεται : ἁμα οὐν τῳδε μεν προσηλθε |
| . Μαθων παρ ' Ἡρακλεους Διονυσος την ὁδον προς τους κατοιχομενους πορευεται , λαβων το δερμα και το σκυταλον , | ||
| δαιμονας τινας ἐπιχωριους κατα τινας νομους πατριους ἠ και τους κατοιχομενους . προς το κοινον δε εὐφιλοτιμητα ὁσα λαμπρα ἐστι |