| μητε τα μερη καθ ' ἑαυτα μηθ ' ἡ παντων συνοδος τε και συμφωνια περιβαληται τινα ἰσχυν ἐπι καθαιρεσει της | ||
| ἀν φανειη δεινον ὀν . εἰ δε μηθ ' ἡ συνοδος μηθ ' ὁ συμβουλευων ὑμιν ἱκανους κρινειν ποιει ὑμας |
| δικτατωρ ἀποδεικνυται των ὑπατων ὁ νεωτερος Αὐλος Ποστομιος ὑπο του συναρχοντος Οὐεργινιου : ἱππαρχην δ ' αὐτος ἑαυτῳ προσειλετο κατα | ||
| συνεκαλει την βουλην και τους δημαρχους πολλα ἐπαινεσας και του συναρχοντος δεηθεις μη ἀντιπραττειν τῃ σωτηριᾳ της πολεως ἐκαλει τους |
| τα μαλιστα λοιδορει . Και μην και Τιμοκρατης ἐν τοις ἐπιγραφομενοις Εὐφραντοις ὁ Μητροδωρου μεν ἀδελφος , μαθητης δε αὐτου | ||
| Αἰτωλιᾳ . . : Τρυφων ὁ Ἀλεξανδρευς ἐν τοις Φυτικοις ἐπιγραφομενοις ἀρτων ἐκτιθεται γενη , εἰ τι κἀγω μεμνημαι , |
| τριτον τουτων ὑπολογιστεον ὑπερ της ἀνωμαλιας του πλου , ὡς καταλειπεσθαι και την τουτων των μεσημβρινων διαστασιν σταδιων ὀκτακισχιλιων ἑξακοσιων | ||
| . νδʹ . Του ὀμματος παραφερομενου τα πορρω των ὁρωμενων καταλειπεσθαι δοξει . ἐστω γαρ ὀμμα το Β , ἀφ |
| χωρουμεν . Ἡρωδιανος ἐν τῃ Ὀρθογραφιᾳ . Ὀβριμος . βρι ἐπιτατικον . ἐστι μοριον , και πλεονασμῳ του ο , | ||
| και μετα του † ν λεγεται , και το α ἐπιτατικον λαμβανεται : παρα γαρ το δερκω ῥημα γινεται † |
| παρα φυσιν ἐσχηματισθαι . Και γαρ κατα φυσιν σχημα τοις γεννωμενοις το ἐπικεφαλον ἐστι , παρατεταμενων των χειρων τοις μηροις | ||
| μεν εἰδος αὐτῳ ὁποιον δηπου και τοις ἐκ των ξυλων γεννωμενοις τε και τρεφομενοις , ἑπτα δε πηχεων το μηκος |
| Θαργηλιωνος ἠ την του Σκιροφοριωνος γινομενην . Θαργηλιων : μην δεκατος [ γρ . ἑνδεκατος ] παρ ' Ἀθηναιοις : | ||
| : Εἰτα Ζυγος τε , Σκορπιος και Τοξοτης , Αἰγοκερως δεκατος , αὐ δ ' Ὑδροχοος , Και δωδεκατον ζωδιον |
| αὐτων οὐσων προτασεων ἐγχωρει εὐπορησαι ὁρων το ἐξ ἀναγκης παντι συναγοντων , ὡστε και ταυτῃ παντα ἀναιρεισθαι τα συμπερασματα . | ||
| δε ἠρεμα καθαιροντας τε και ῥυπτοντας ἁλμυρους , των δε συναγοντων τους πορους και συγκρινοντων τους μεν τραχυτερους στρυφνους εἰναι |
| ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
| και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
| των συνεστωτων τε και ἀσυστατων ἐρχεται . Ὁρον οὐν του συνεστωτος ζητηματος λεγων παντα τα ἀσυστατα περιλαμβανει κατα το ἐναντιον | ||
| οὐν δυναται προαποχρησασθαι τοις ἀπο του χορου , ἐκει δε συνεστωτος του χορου ἐπεισαγει τοιουτο ἀθροισμα , ὡς και ἐν |
| ἐντος περιλαμβανεσθαι το θ ὑπο του ἡλιακου κυκλου ἠ ἐκτος ἀπολειπεσθαι . ὁποτερως δ ' ἀν ὑποτεθῃ , φησι , | ||
| ἁμα ταις ἀρχαις δια φυλακης ἐχειν την πατριδα και μηδενος ἀπολειπεσθαι των κοινων . ἀρ ' οὐν τἀγαθα φευγοντας ὑπολαμβανετε |
| βελεα ἐξετετοξευτο , συμπεσοντας τῃσι αἰχμῃσι τε και τοισι ἐγχειριδιοισι συνεχεσθαι . Χρονον τε δη ἐπι πολλον συνεσταναι μαχομενους και | ||
| δουληιην ὑπομειναι , ἡτις ἐσται , μαλλον ἠ τῃ παρεουσῃ συνεχεσθαι . Φερετε , του λοιπου μη πειθωμεθα αὐτου . |
| καταπολεμουντες μεν τους ἀτιμαζοντας , ἐπιρρωννυντες δε τους αἰδουμενους . συνιοντων τοινυν ἐτι των στρατοπεδων ἀφανη παρ ' ἐκεινων ἐπι | ||
| χυτρα , ζει φιλια : ἐπι των δια του δειπνου συνιοντων εἰς φιλιαν . Ζητων γαρ ὀψον θοἰματιον ἀπωλεσα : |
| προὐκαλειτο και ἐσωφρονιζε , τοις μεν χρηστηριαζων και τα μεν προσταττων τα δε ἀπαγορευων , τους δ ' οὐδ ' | ||
| μηδ ' ἐθελῃ με ἐκπεμπειν , αὐτος των ναυκληρων μηδενι προσταττων , ἐνδειξηται δε πασιν ῥᾳδιως ὡς ἀβουλων ἐμε ἐκπλειν |
| δε χρωμενων . Ἀροτρῳ ἀκοντιζεις : ἐπι των ἀσκεπτως τι ποιουντων . Αὐταρ ἡ παγη ἐοικε ληψεσθαι παγην . Αὐτου | ||
| το παν ἐπιτρεπειν . δυναται μεν γαρ και ἡμων μηδεν ποιουντων ἐκεινος εὐ ποιειν δια παντων , ἀλλα βουλεται και |
| οὐ γαρ περι του και μειζον αὐτο εἰναι φιλονεικει ὁ κατηγορος , ἀλλ ' ἡττον , οἱον ἐπι μεν τοις | ||
| Φινευς παραιτησαμενος Κλεοπατραν : γεγονει δε του Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους |
| διδασκαλιας , ὡσπερ τῳ τελειῳ γραμματικῳ ἠ μουσικῳ οὐδενος δει παραγγελματος των εἰς τας τεχνας , τῳ δε σφαλλομενῳ περι | ||
| . αὐτοκελευστος : Ἀρριανος : κροτος τε ἀθροος οὐκ ἐκ παραγγελματος ἀλλ ' αὐτοκελευστος ὡρμηθη . . . . παραγγελμα |
| ἀλλα μετεχον νου και λογου . Διο και ἐδεηθη ἁρμονιας συνελθοντος νου και ἀναγκης , της μεν προς το χειρον | ||
| κατασχειν το Φικειον , εἰτ ' ἀναιρεθηναι ὑπο τινος Οἰδιποδος συνελθοντος αὐτῃ . τινες δε και Λαϊου την Σφιγγα παραδιδοασιν |
| , κωλυεται μεν αὐτος δι ' ἑαυτου τουτο πραττειν , ἀναγκαζεται δε προς των ἀρχοντων ἀνενεγκειν την γνωμην ἑνι των | ||
| χειλων διαπειρειν την βελονην το λοιπον του δερματοϲ ὀλιγοϲτον ὀν ἀναγκαζεται και βιαζεται ῥηγνυϲθαι , το δε πλειϲτον ἀποχωρειν το |
| δε γε δουλοι και αὐτην τροφην μετρῳ παρ ' ἐκεινων κομιζονται . το ὑπο μετρῳ δε ἀττικον ἐστιν . οὑτω | ||
| νοηματων αἱ μεταξυ παρεμπτωσεις πολλαι γινομεναι δια μακρου την ἀκολουθιαν κομιζονται , τα τε σκολια και πολυπλοκα και δυσεξελικτα και |
| συμπαντα και μεταβολαις μεγαλαις , ὑποληπτεον μητε την γην ἀει συμμενειν οὑτως ὡστ ' ἀει τηλικαυτην εἰναι μηδεν προστιθεισαν ἑαυτῃ | ||
| παιδι : ἀνευ γαρ ἀναγκαιης ἰσχυρης συμβασιες ἰσχυραι οὐκ ἐθελουσι συμμενειν . Ὁρκια δε ποιεεται ταυτα τα ἐθνεα τα περ |
| μεν και ἡμιν το λεγομενον , ἐνια δε του πραγματος ἐνοχλουντα πειθεσθαι μη συγχωρῃ , ὡς παρ ' Ὁμηρῳ ναι | ||
| οὐτε κατα την ἐξαλλαγην των σχηματισμων των ἀνακολουθων και βεβιασμενων ἐνοχλουντα τας ἀκοας , πασας δε περιειληφοτα τας ἀρετας , |
| της τε καταλειφθεισης τροφης ἐν αὐτοις ἐσθ ' ὁτε τοις τρεφομενοις μερεσι και μοριοις προς ἑτερον τι μεταβαλλουσης κατα την | ||
| τρεφομενων και αὐξομενων τροφας . εἰπων δε ἐν πασι τοις τρεφομενοις την τοιαυτην ὑπαρχειν δυναμιν προσεθηκε το και ἐν τοις |
| Ἀετου ἁπτεται της αὐτης ἁψιδος , ὁ δε προηγουμενος ἐντος ἀπολαμβανεται , ὁμοιως δε και ὁ προηγουμενος λαμπρος των ἐν | ||
| λʹ ὀντος το εʹ ἑῳον δυνει . Ὁσα των ἀστρων ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου κατα τας δυσεις ἐπι τα προς |
| μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
| πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
| . ἐλαφος διωκομενη ὑπο κυνηγων ἐκρυπτετο ὑπο τινα ἀμπελον . διελθοντων δε των κυνηγων λαθειν ἠδη δοξασα κατησθιε τα φυλλα | ||
| πολεμον και χρονους ὡρισμενους ὀφειλειν στρατευεσθαι διατηρουμενης της παρθενιας , διελθοντων δε των ἐτων των της στρατειας προσιεναι μεν τοις |
| θαλασσης , καταχρηστικως λιμνην την θαλασσαν λεγει . Παπταινων : ἐπιτηρων . ἀκατον : την νηα . τῳ δ ' | ||
| ἑκαστου πραγματος : ἀντι του : ἐμενον ταυτα φυλασσων και ἐπιτηρων : ἠλθον δε σας μεν οὐ σεβων ἐπιστολας : |
| ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
| . και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
| και ποθεν ὀφειλομεν γνωναι εἰτε λογῳ κρισεως γινεται εἰτε λογῳ συμπτωματος ; εἰ μεν λογῳ κρισεως γινεται , μετα το | ||
| αʹ τριτημοριον του ὁλου χρονου της ἐκλειψεως την παρατασιν του συμπτωματος ποιησεται , προς δε τῳ μεσουρανηματι κατα το μεσον |
| ὀντι Ἀκαμαντι , και μεχρι μεν τινος ὑπ ' αἰδους κατεχεσθαι , ὑστερον δε νικωμενην ὑπο του παθους ἀνακοινωσασθαι Περσεως | ||
| κατεσταθη , ὁτι ἐπιτηδειον αὐτῳ ἐφανη το χωριον ἐς το κατεχεσθαι τα κυκλῳ ἐθνη φυλαττομενα . Ἐνθεν δε ἀναλαβων τους |
| [ ] σε , [ προστατην ] [ των ] προστατων , γουναζομαι [ ] [ ] σε [ ] | ||
| ἐδεξαντο οὐδ ' ἐβουλευσαντο , ἐργῳ δειξαντες ὁτι το των προστατων πολεμουσιν , οὐχ αὑτοις ἰδιᾳ τι πραττοντες . και |
| τουτῳ διατελουντα ἐνεστι τῳ βιῳ . τινος γαρ τις αὐτον ἀφαιρησεται τον παλαι των ἀφαιρεθηναι οἱων τε ἑαυτον ἀλλοτριωσαντα , | ||
| ἀγνοειθ ' ὁτι ὁ αὐτος νομος οὑτος ἐκεινον τ ' ἀφαιρησεται την ἀτελειαν , κυριος ἀν γενηται , και ὑμων |
| , φοβουμενοι , τον νομον ἐτιθεσαν τον ἐξειναι τα ἑαυτου διατιθεσθαι ἁπλως ὁπως ἀν τις ἐθελῃ το παραπαν , ἐγω | ||
| πειθωνται , ἀπῃει παλιν . και την μεν λειαν ἀπεπεμψε διατιθεσθαι Ἡρακλειδην εἰς Περινθον , ὁπως ἀν μισθος γενοιτο τοις |
| ἐμμεναι ἀνδρων . Ποτερον οἱ παλαιοι την ἐνεργειαν της προγνωσεως ἐπισταμενοι δια το μεγαλαυχες και ἀνθρωπινῃ φυσει δυσεφικτον φθονῳ ἐνεχθεντες | ||
| την καταστασιν : ἐπανεμειναν γαρ οἱ Ἀθηναιοι διατριβοντες , εὐ ἐπισταμενοι ὁτι ἐμελλον Λακεδαιμονιοι πευσεσθαι ἡκοντα παρα του βαρβαρου ἀγγελον |
| τουτων τινας των εὑρημενων την ἀτελειαν , οὑς νυν οὑτοι μεμφομενοι παντας ἀφαιρεισθαι κελευουσιν ὁμοιως , οὐκ ἀν ἐδωκατε ταυτην | ||
| ἡμας ὁ Λευκων ἐρωτᾳ , τι ἐχοντες ἐγκαλεσαι και τι μεμφομενοι την ἀτελειαν αὐτον ἀφῃρησθε , τι προς θεων ἐρουμεν |
| οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
| του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
| , . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
| και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
| τον ἑξης και τον ἡγουμενον του τετραχορδου και ἑστωτα νητην συνημμενων . ἐοικε μεντοι το τοιουτο συστημα παραπεποιησθαι τοις παλαιοις | ||
| των Σκλαβων και Ἀντων κατα τους ποταμους ἐφεξης διακειμενων και συνημμενων ἀλληλοις , ὡστε μηδε διαλειμμα εἰναι μεταξυ αὐτων ἀξιον |
| καθολικωτερον φαναι : και εὐθειας οἱασδηποτε ῥηματων τε των ὑπαρξιν σημαινοντων ἠ ὀνομαστικην ἠ οὐσιωδη , ὁ τον ἀνθρωπον ὑβρισας | ||
| Το δευτερον τμημα περιεχον λογους ιγ αʹ Περι ἀριθμου των σημαινοντων το ἐτος βʹ Και των σημαντικων της ψυχης γʹ |
| προσανεβαινον , ἀλλοι δε διηγωνιζοντο προς τους ἀπο των στεγων ἀμυνομενους . οὐ μην οὐδε τοις εἰς τα τεμενη καταφυγουσιν | ||
| . κωνωπια τα ἐν τοις ὀλυνθοις γινομενα . Ἀλεξομενους . ἀμυνομενους . Σαγαρεις . πελεκεις , τα ἐκ χειρος ὁπλα |
| . Ἀλλος δε τις παρην ; Σχεδον τι οἰμαι τουτους παραγενεσθαι . Τι οὐν δη ; τινες φῃς ἠσαν οἱ | ||
| ὁτι παρασκευαζομενου Ξερξου τον ἐπι τηι Ἑλλαδι στολον , πρεσβεις παραγενεσθαι προς Γελωνα τον τυραννον ἱκετευοντας εἰς τον των Ἑλληνων |
| πειθεσθαι , αὑτῳ δε προσεχειν τον νουν , και ἐσθιειν παρακελευεται τα και τα , οὐδεν ἀποδεων του παρα Δαμοξενῳ | ||
| , ἁς πρωτας ἐν ἑαυτῳ δεικνυς συντρεχουσας ὁ φιλοσοφωτατος αὐτοκρατωρ παρακελευεται και ἡμιν ἐν γηρᾳ γουν ἀκολουθησαι νεοτητι φιλοσοφουσῃ και |
| των τετολμημενων : δυσκολον δε ἐκεινῃ , ὁτι μη ῥᾳστον ἐφικεσθαι των τετολμημενων : οὐ μην δια τουτο ἡγουμαι προσηκειν | ||
| παρα της οὐσιας ἀφθονως ταις ἐπιθυμιαις χορηγων , δυνησεται τουδε ἐφικεσθαι . τι δη ποτε ; ὁτι πασα ἀναγκη τον |
| εἰ δουλευειν τοις ἰδιοις ἐκγονοις δυσανασχετουμεν , ἀλλ ' οἱ καταλυσαντες αὐτας ἀρχηθεν και ἐργῳ ἐπιχειρησαντες ἀθεμιτῳ κρειττω ποιησαι του | ||
| θʹ . την δε της διαιτης της τοιαυτης σκληροτητα ὑστερον καταλυσαντες οἱ Λακωνες ἐξωκειλαν εἰς τρυφην . Φυλαρχος γουν ἐν |
| ἐστι το συνεπιγελαν τοις ἀλλοτριοις κακοις , συγχαιρειν δε το συνηδεσθαι τινος ἀγαθοις . ἐπιδοτικος μεν ἐστιν ὁ δεομενοις ἐπιδιδους | ||
| πολιν μη χειρω της ἐνεγκουσης εἰναι , μεταστησον εἰς το συνηδεσθαι τας αἰτιας . Μη λαβειν μεν σε τα γραμματα |
| πολλοις τοις ἀλλοις και ἀποκρυπτεται ἐν ἀντρῳ τινι συν τοις ἐπιτηδειοις οἱς συνελεξατο . Νυκτος δε γενομενης οἱ περι τον | ||
| ἐπιταξαντες ἀλληλοις , ἐπειδη πασιν ἐξηρτυσαντο τοις εἰς τον ἀγωνα ἐπιτηδειοις , ἐξηγον τας δυναμεις , Σαβινοι τε την κρατιστην |
| Ἀρβηλοις δε συναχθεντας ὁμου παντας . δυνανται δε και τα συναγοντα κωλα και μεσον αὐτων τεθηναι ποτε : ποθεν δ | ||
| ὁραν μελιττῃ † ἐοικοτα σμικροτατον , καρφη και συρφετον ἑαυτῳ συναγοντα στεγοποιεισθαι δια τους χειμωνας , βαινειν δε ἀνα τα |
| νυκτωρ εἰς ἱερον παρελθειν ἱεροσυλιας ἀρχη : προστεθεντων δε των λειποντων ἐν ἑκατερῳ τελεια τα πλημμεληματα γινεται . Των δε | ||
| φευγων τοὐναντιον μειωσει το πεπραγμενον , και μαλλον ὑπο των λειποντων αὐτο δειξει περιεχομενον : οἱον ὁ μεν φιλοσοφος ἐρει |
| . Μαθων παρ ' Ἡρακλεους Διονυσος την ὁδον προς τους κατοιχομενους πορευεται , λαβων το δερμα και το σκυταλον , | ||
| δαιμονας τινας ἐπιχωριους κατα τινας νομους πατριους ἠ και τους κατοιχομενους . προς το κοινον δε εὐφιλοτιμητα ὁσα λαμπρα ἐστι |
| του νευρου του μαλακου καταφυσιν . εἰ γουν τινος θεασει προπετεστερον ὀφθαλμον , εἰ μεν ἐτι βλεποι , και χωρις | ||
| την πλανην , ὑπο της λυπης ἐδαπανωμην : και γαρ προπετεστερον τῃ γραφῃ πεπιστευκως ἐγραψα περι της ἐνεργειας αὐτων , |
| , και παντας τους ἀλλους κακως ποιειν , ἐαν τοις ἐρωμενοις δοκῃ . λ ' Και γαρ αὐτοι ὁμολογουσι νοσειν | ||
| τα προθυρα [ στεφανουσιν αὐτων ] , ἠ οὐ τοις ἐρωμενοις ἀλλα τῳ Ἐρωτι ποιουμενοι την των στεφανων ἀναθεσιν του |
| κοσμον ἀγενητον τοις γενητον ἀπο - φαινομενοις ἠ οἱ χωρις ἐπιστατου και ἡγεμονος ἀλογου και ἀπαυτοματιζουσης ἐξαψαντες φορας τοις ὑπολαμβανουσι | ||
| ἐδαφος τα λατομουμενα θραυματα : και τουτο ἀδιαλειπτως ἐνεργουσι προς ἐπιστατου βαρυτητα και πληγας . οἱ δε ἀνηβοι παιδες εἰσδυομενοι |
| μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
| τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
| το κυριον οὐκ ἐστι του αὐτου γενους οὑπερ και το προσηγορικον ἐστι : το μεν γαρ κυριον ἀρσενικον ἐστιν , | ||
| ὀνομα Τυλλιον ἐπι του πατρος , το δε κοινον και προσηγορικον Σερουιον ἐπι της ἰδιας τυχης , ὁτι δουλευουσα ἐτεκεν |
| τοιαυτας ὁδους ἁς οὐτε πολλοι οὐτε ὀλιγοι δυναιντ ' ἀν ἀκοντων Αἰτωλων πορευεσθαι : ἐκεινον μεντοι εἰασαν διελθειν : ἠλπιζον | ||
| φατε παραδουναι Σωστρατῳ , λῃστας ὁμολογειτε καταπεμπειν : εἰ δε ἀκοντων ὑμων ἐκεινος κατεκρατει , τι δεινον πεπονθατε λαβοντος ἐμου |
| μετελευσιν ἐπι τας των ἀγαθοποιων ἠ κακοποιων ἀκτινοβολιας ἠ μοιρας παραγενομενοι αἰτιοι ἠ ἀγαθων ἠ φαυλων καθιστανται , ὁτε δε | ||
| . προθυμως δε του δυναστου συγχωρησαντος , οὑτοι μεν συντομως παραγενομενοι προς τον Καιπιωνα ῥᾳδιως ἐπεισαν δουναι σφισιν αὐτοις την |
| Κωρυκιον , ναιουσι και ἀμφιρυτην Ἐλεουσαν . πετρας μεν κεινας τεκμαιρεται ἐγγυθι γαιης ἰδρις ἀνηρ , οἱῃσιν ὑπ ' ἀνθιαι | ||
| μναται δ ' εὐπηχυν Ἀθηνην , ἠε τιν ' ἀτραπιτον τεκμαιρεται Οὐλυμπονδε , ὡς κε μετ ' ἀθανατοισιν ἀριθμιος εἰλαπιναζῃ |
| την ἐν Σικυωνι ἀρχην ἐσχεν . Ἀδραστου δε ἐς Ἀργος κατελθοντος Ἰανισκος ἀπογονος Κλυτιου του Λαμεδοντι κηδευ - σαντος ἐλθων | ||
| ὑπο της πεινης , ἀλλοτε δε ὑπο ἀλλοις συμβαμασι . κατελθοντος οὐν ποτε των καιρων ἐκ του οὐρανου πυρος ἐπι |
| ἀλλα φαμεν : ὁτι ἑνεκα του εἰς οἰκτον κινησαι τοις θεωμενοις ? ταυτα ὁ ποιητης ἐτεχνα σατο ἠ ὁτι οἱ | ||
| , ὁμοιως τουτοις οὐκ ἀν ἐβαλεν αὐτον ἀτρεμα συν τοις θεωμενοις ἑστωτα . Ἐστι δε οὐδε το ἁμαρτημα του παιδος |
| θεου , την μεν ἐξ ἑαυτης βλαβεραν και ἐπιληπτον και καταρατον , την δε ὠφελιμον και ἐπαινετην , και ἐχουσαν | ||
| ἐασατε συντακτεον . . . . προστροπαιον ] μιαρον , καταρατον . . μετακαλει ] ἀντι του μεταγει . . |
| μεν του σωματος προς τῳ αἰσθητῳ γινομενη ἰλιγγιᾳ τε και ταραττεται και οἱον μεθυει , προς δε τῳ νοητῳ αὐτη | ||
| οὐσης εὐδινοτατη ἐστιν : ὁταν δε οἱ ἀνεμοι πνεωσι , ταραττεται : οὑτως και των ἀνθρωπων ὁ βιος εὐσταθους μεν |
| , ἐρω σοι : οὐ θελεις μαλλον ἀπελθων εἰς γωνιαν καταφαγειν ἐκεινο ὁ κεκλοφας ; τι δε σοι και τοις | ||
| ἐνθα κατεκειτο ὁ παις . ἀμφιελιξασθαι : ἐκ του προηγουμενου καταφαγειν : οὑτω γαρ εἰπε το ἀμφελιξασθαι , ἐπει μεγαλοστομωτατον |
| , παρ ' ἡς Κιρραιον ὀνομαζομενον ἱερον του θεου , ἐπαρατον καλουμενον . ἠν γαρ ἀνειμενον τῳ θεῳ ἀργον , | ||
| , ἰδωμεν ὡς προσφυα . ἀπο παντων φησι των κτηνων ἐπαρατον εἰναι . οὐκουν κτηνωδες μεν ἐστι το ἀλογον και |
| ἐκ δυναμενου ἠ ἀλλην τινα ἐχων λυπην , οἱ δε οἰκειοτερον πως διατιθενται προς το πραγμα και τροπον τινα ὑπομενουσι | ||
| ἀλλ ' ἀοριστως προηκται . εἰθ ' οὑτος Νεοπτολεμος ] οἰκειοτερον τουτο προς αὐτον το παραδειγμα . και γαρ τοι |
| ἀτμιᾳν καταλεπτυνομενον ὁμοιως : το δε χολωδες καταλειπομενον μαλλον ποιει θερμαινεσθαι το σωμα : πλειων γαρ και καλλιων τροφη τῳ | ||
| θερμανθηναι δει προτερον αὐτο και παρα φυσιν αὐτο ἐν τῳ θερμαινεσθαι γινεσθαι . Οὐδεν δει τοινυν ἀλλου σωματος τῳ οὐρανῳ |
| ταις μεσημβριαις θηλεα παρα την ἀραιοτητα . Ἱππωναξ παρα το συνεστος τε και ἰσχυρον ἠ παρα το ῥευστικον τε και | ||
| : οὐδεν γαρ κωλυει και το ἐκ στοιχειων και ὑλης συνεστος ἐνεργειᾳ εἰναι . εἰ δε κατ ' εὐθειαν πτωσιν |
| , ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
| παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
| μεν κατα την αἰσθησιν , οὐπω δε σαφες κατα το ἐπιστημονικον : παντως μεν γαρ αἱ δυο μειζους της λοιπης | ||
| μη ἡ ἐκμελεια παραπεμποιτο . Οὐδ ' ἀν τι ἀλλο ἐπιστημονικον γενοιτο εἰ μη τοὐναντιον ἀνεπιστημον του ἐπιστημονος , ἀλλα |
| και τας φαινομενας μεν , μη οὐσας δε , ἐνδοξους ἐπισκεπτεσθαι : των γαρ ἐναντιων , ὡς εἰρηται , ἡ | ||
| τα ἀκολουθα ἀκουσον : χηραις ὑπηρετειν , ὀρφανους και ὑστερουμενους ἐπισκεπτεσθαι , ἐξ ἀναγκων λυτρουσθαι τους δουλους του θεου , |
| δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
| τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
| ἐγω συμβεβουλευκα και ἐγω ἐγραψα , ὁσον δε τουτο ἐκεινου ἐπιεικεστερον εἰρηται και ταπεινοτερον ; ἀλλ ' οὑτος μεν εἰς | ||
| ἐσται και διαταξαι και μεταθειναι ἀλλον ἀντι του προγνωσθεντος χειρονος ἐπιεικεστερον τροπον , ᾡ τελευτησαι δυναιτ ' ἀν ; ἐγω |
| : την αἰτιαν δε του παραδοξου συμβαλειν οὐκ ἐχω : σκοπουμενος ἀμελει και την ἀνοιαν ὀλιγων ἐν θαυματος μοιρᾳ το | ||
| . Και ὁς , εἰρωνικως πανυ ἐπισχων ὡς τι μεγα σκοπουμενος , Εἰπε μοι , ἐφη , ὠ Σωκρατες , |
| . κρατειν γαρ αὐτην του παντος . Πυθαγορας δε και περικεισθαι τῳ κοσμῳ την ἀναγκην ὑπολαμβανει . Παρμενιδης δε και | ||
| συστοιχῳ ταις ἐν αὐτοις ζωαις , δια δε το ὁλως περικεισθαι σωματα και δοξῃ τῃ ὡς συμπερασμα , ἡ δηπου |
| ἀλλ ' ἠ ἐασαντες τον ἐν Πελοποννησῳ πολεμον διαβαντες παντες πολεμησομεν Ἀκαρνασι τε και τοις συμμαχοις αὐτων , ἠ εἰρηνην | ||
| κατα ἀντερωτησιν , ὡς ὁ Δημαδης , ἐρωτηθεις πως οὐν πολεμησομεν ; ἀπεκρινατο πως οὐν την εἰρηνην ἀξομεν ; . |
| ἐμελλε ποιεισθαι , μητε τοπου , ἁ δοκει μεγαλα εἰναι κατηγορηματα ἡγεμονων στρατηγιας ἀπειρων : τοις δε Τυρρηνοις ἀμφοτερα , | ||
| θαυμαζειν ἡμας ἀναγκαζεις και ποιεις εὐεργετηματων καταλογον τα του γαμου κατηγορηματα . Ναι , φησιν : ἀλλα ὁ γαμος ἐπιπονον |
| Ἰωνων ἐλευθεριας ἠ περι της ἡμετερας τε και της των συμπαντων Ἑλληνων ὁρωμεν και ὑμιν . . . : το | ||
| των ἀκρων . οὑτως ὁ θεος ἀκονησαμενος τον τομεα των συμπαντων αὑτου λογον διῃρει την τε ἀμορφον και ἀποιον των |
| εὐ ποιησειν προσδοκᾳς . ἐργον ἐστι , Φανια , μακραν συνηθειαν βραχει λυσαι χρονῳ . λελουμενη γαρ ἡτερα και διαφανες | ||
| . ἐναπολογησασθαι ] ἡ ἐν προθεσις ἐπερισσευσε κατ ' Ἀττικην συνηθειαν . . . . ἡκω ] το ἡκω ἀντι |
| καθαρϲεωϲ μετα γ ἠ δ ὡραϲ , οἱ δε βραδυτερον ἀρξαμενοι καλλιον καθαιρονται . βραδυνοντων δε των ἐμετων μελικρατον δοντα | ||
| πολεως , ἑξηκοντα οὐσι . και ἀμφοτερωθεν μεν της ὁδου ἀρξαμενοι ἀπο των πυλων ἐχοντες τα δορατα οἱ Λακεδαιμονιοι ἑστασαν |
| . ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
| . προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
| οἱσπερ και οἱ γραφεις χρωνται . το ὁλον ἐν τοις μεταλλοις πλεισται και ἰδιωταται φυσεις εὑρισκονται των τοιουτων , ὡν | ||
| ἀπουσιαν ἀπο του ψηγματος . Ἡ μεν οὐν προς τοις μεταλλοις ἀπωλεια των πολλων σωματων προς το ῥηθεν τελος κομιζεται |
| την παρακλησιν διωθειται δια τουτο δηλωσας . Ἡ φιλοχρημοσυνη μητηρ κακοτητος ἁπασης . Φονου πτερον και θανατου πτερον : ὀϊστος | ||
| πολεος , ἀγαθων μελεδημονες ἐργων , ξεινων αἰδοιοι λιμενες , κακοτητος ἀπειροι , χαιρετ ' : ἐγω δ ' ὑμιν |
| ἐχουσι : δια γαρ το του θρεπτικου εἰναι παθησιν , ἐπιθυμουντων μεν ἡδειαι αἱ ὀσμαι τουτων εἰσι , πεπληρωμενοις δε | ||
| δε ἀκαιρως , και παλιν αὐ των ὀρεγομενων τε και ἐπιθυμουντων και ὁρμωντων ἐφ ' ὁτιδηποτε τοις μεν ἀκολουθειν καιρον |
| φαρμακου : παρακμαζουσης δε της φλεγμονης , την διαφορητικην δυναμιν ἐπικρατειν προσηκει , ὡς μηδ ' ὁλως ἐν ἐκεινῳ τῳ | ||
| καταστασεως , ὁταν πλεοναζῃ το θερμον . ὑποκεισθω δη παλιν ἐπικρατειν μεν ἡ θερμη δυσκρασια , μεμιχθαι δ ' αὐτῃ |
| ἀποδημιας παρεχει , τοις τε ἀπο ξενης εἰς τα οἰκεια ἐρχομενοις το αὐτο σχημα ταχειας τας ἀναστροφας δηλοι . τον | ||
| ἐχων ἁ δωσειν ἐφης ἀποστελλε και χαριζου τῃ πατριδι τοις ἐρχομενοις ἐκ της πατριδος κεχαρισμενα . λογος δε παρ ' |
| τοις ἀντικειμενοις ὡς μαλακωτερα και ὡς ἡττον μαχομενα ἐν τοις ἀντικειμενοις , ὡς και ἀμφιβαλλεσθαι εἰ εἰσιν ἀντικειμενα σωζοντα ἀλληλα | ||
| Και τα μεν τῳ αὐτῳ εἰδει , τα δε τοις ἀντικειμενοις εἰναι ἁ λεγεται : ἁμα οὐν τῳδε μεν προσηλθε |
| ἐπι του βηματος , ἠ παρακελευηται , ἠ ἑλκῃ τον ἐπιστατην , ἀφειμενης της ἐκκλησιας ἠ της βουλης κυριευετωσαν οἱ | ||
| συμμαχιαν ἐποιησατο . καταλελοιπως δε της ἐφ ' Ἑλλησποντῳ σατραπειας ἐπιστατην Φοινικα , ἑνα των πιστοτατων φιλων , ἀπεστειλεν αὐτῳ |
| χιονιζομενην γην , δια το φθειρεσθαι τοις παγοις τινα των σπερματων , μικρον πυκνοτερον σπαρτεον . Την ἀγαθην γην ἡ | ||
| διαφθειρομενην . ὁθεν και οὐτε θηριουται καθαπερ τα σιτηρα των σπερματων οὐτε ἀναξηραινεται καθαπερ τα των λαχανων , ἀλλ ' |
| παν ὁτιουν μετερχομενον , ὡς ἐχοντα του εὐ ἐν πασιν ἀναφαινεσθαι , και μηδενος ὀντος των ἡμετερων , ὁ μη | ||
| κοινη . ἐστι δε ἀτοπον των λογικων κρειττω τα ἀλογα ἀναφαινεσθαι , ἀλλ ' εἰ μεν ὡς ποιητικη και γενητικη |
| τεχνης ἠ παντως ἀν την αὐτην ἐθεομεν οὐ λιμενος ἡμας ἑλκοντος οὐδ ' οἱς φασιν ηὐξησθαι την πολιν , ἀλλα | ||
| ταὐτα δε και τον κηρον , τεταρτον τουτου των τριακοντα ἑλκοντος δη σταθμον : ἐστ ' ἀν δε περιρρυωσιν ἑψομενων |
| γενομενης ἀφνω , εἰ τις ἀπολελοιπε τι , ἀναστρεφετω και παρασκευασαμενος καλως ἐπανηκετω . ἡσθησαν οἱ δειλοι και αὐτικα ἀνεστρεψαν | ||
| δικαιᾳ ληφθεις ὀργῃ την ἐκστρατειαν κατ ' αὐτου ἐποιειτο . παρασκευασαμενος οὐν χειμωνος καλως , ἐπειδη ἐαρ ὑπεφαινεν ἠδη , |
| σου θεων ἐν γουνασι κειται εἰ παλιν ληψομαι . ” ὀνειδιζομενος ὁτι αὐτος αἰτει , Πλατωνος μη αἰτουντος , “ | ||
| ἐν κουρειῳ , ” φησι , “ κειρομαι . ” ὀνειδιζομενος ὁτι παρ ' Ἀντιπατρου τριβωνιον ἐλαβεν , ἐφη , |
| προσεδεχοντο προτερον τας σπονδας , δοκουντες τῃ παρουσῃ εὐτυχιᾳ καθυπερτεροι γενησεσθαι : και τους ξυμμαχους ἁμα ἐδεδισαν σφων μη δια | ||
| εἰναι : καλεισθω δε ἀγγελος , ὁτι σχεδον τα μελλοντα γενησεσθαι διηγγελλε τρανοτερᾳ φωνης ἡσυχιᾳ δια της μεγαλουργηθεισης ὀψεως . |
| ] . Νυν την σημειωσιν ποιειται ἀπο των κενουμενων και μεταχειριζεται τους ἱδρωτας . και ἐπειδη ἱδρωτων μνηνην ἐποιησαμεθα , | ||
| ἀνθρωποις περι της πολεως τα καλλιστα , τους ἐπιβουλευσαντας ὁπως μεταχειριζεται , και τοις ὑπαρξασι τινος εὐεργεσιας ὁπως χρηται δια |
| ἁμιλλαν ἐξιων . το δ ' ἠν ἀρ ' οὐκ ἀκουστον οὐδ ' ἀνασχετον , σιγαν κλυοντα δεινα προς κακιονων | ||
| τροπον το μεν ὁρατον ὁρασει ληπτον ἐστι , το δε ἀκουστον ἀκοῃ γνωριμον ἐστι , το δε ὀσφρητον ὀσφρησει , |
| ' ἐφειμενοις πραττειν ἁ παλαι ἐπεθυμουν . τελος δε οἱ συμποται ἰδοντες περιβεβληκοτας τε ἀλληλους και ὡς εἰς εὐνην ἀπιοντας | ||
| πρωτους και εὐωχεοντα ἀναδιδασκειν , ὡς οὐτε αὐτος οὐτε οἱ συμποται αὐτου οὐτε οἱ ἐκ τουτων αἰει γινομενοι ἀποθανεονται , |
| ζηλου μαλλον ἠ φοβου γεμειν αὐτοις τα Καρχηδονιων , πολεως δυσμενους τοσησδε και γειτονος εὐχερως οὑτως αὐξανομενης . και ὁ | ||
| δοξαν ἀντι του ζην ἀσφαλως ᾑρητο κατα την αὐτου του δυσμενους μαρτυριαν και παν ὁπερ ἠθελε μερος ἡ τυχη του |
| . Οὑτος στρατηγος μεν ἐγενετο του προς Γαλλους πολεμου , σταντος Ἀγριππινῃ . Βασιλευων δε ὁ Τραϊανος οὑτω προεστη των | ||
| κεκραγας ἀνδρος ὡδ ' ὑπερφρονα ; ποι βαντος ἠ που σταντος οὑπερ οὐκ ἐγω ; Οὐκ ἀρ ' Ἀχαιοις ἀνδρες |
| ἡλικιας ἡμμενην , την δ ' ἀρχην ὑπερφρονησας ἐκεινου και παριδων , ὀλιγωρησας δε και των ἐν Πελοποννησῳ παντων δεινων | ||
| ἀμφοτερων με τουτων ἀποκληισας ἐχεις , οὐτε τινα δειλιην μοι παριδων οὐτε ἀθυμιην . Νυν τε τεοισι με χρη ὀμμασι |
| την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
| ? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
| , ΑΓ προς ὁρθας ἠχθωσαν αἱ ΔΖ , ΕΖ : συμπεσουνται δη ἠτοι ἐντος του ΑΒΓ τριγωνου ἠ ἐπι της | ||
| ἀνισος ἀρα και ἡ ΓΔ τῃ ΑΕ . οὐκ ἀρα συμπεσουνται δια τουτο δια το την μεν μειζονα εἰναι , |
| προσθειην δ ' ἀν τουτοις και τους ἐν ταις ναυσι φερομενους ἐμπορους τους τε ἐν τοις ἀλλοις εἰδεσι των βιων | ||
| φασι γενεσθαι : και γαρ λεγουσιν ὁτι ὁ Πεισιστρατος χυδην φερομενους τους Ὁμηρου στιχους ἠβουληθη συναγαγειν και διωρισε μισθον τινα |