| Μερμναδων . Τοὐντευθεν Γυγης ὁ Δασκυλου Λυδων βασιλευει , και γαμει την Μυσην γυναικα , ἡντινα Σαδυαττης ἠγαγετο , οὐδεν | ||
| βουλευετ ' , οὐ βουλευεται ὀρθως , διοτι βουλευεται χοὐτω γαμει . πολλων κακων γαρ ἐστιν ἀρχη τῳ βιῳ . |
| εἰς δε ταυτα τις αὐ βλεψας ἡγησαιτ ' ἀν παλιν αἰσχιστον το τοιουτον ἐνθαδε νομιζεσθαι . το δε οἰμαι ὡδ | ||
| ποιησαντα , τοτ ' ἐπιτρεπειν χρη τῃ τυχῃ , ὡς αἰσχιστον γε και σφαλερον ὑποδειξαντα πολεμου κινησιν , ὡστε και |
| τοις σεαυτου ὀφθαλμοις ἀπιστων . Εἰδον : ἀλλα το πραγμα τεραστιον , ὁ αὐτος πυρ και ὑδωρ . Εὐ γε | ||
| , τουτο μονον ἐκπληττονται και ὡσπερ ἐστι , καινον και τεραστιον δοκει αὐτοις . τα δε ἀλλα ματην ἀρα τῳ |
| Ἀνθρωπους δε , ὠ ἑταιρε , μη οὑτω φωμεν , βλαπτομενους εἰς την ἀνθρωπειαν ἀρετην χειρους γιγνεσθαι ; Πανυ μεν | ||
| τεχνης ταυτης της του λεγειν ; εὑροις ἀν τους μεν βλαπτομενους τους δ ' ὠφελουμενους . οἱ δ ' ἀκουοντες |
| οἱ βουλευται [ τον ] θορυβον συνηγαγον τον δημον οὐδεν προσποιουμενοι μετεσχηκεναι του πραγματος . συνεληλυθοτος δε του πληθους ἀνισταμενοι | ||
| . . τουτο φησι : τινες ἐνταυθα ἑαυτοις κατεσκευαζον , προσποιουμενοι εἰναι προξενοι πολεων τινων , ἱνα αὑται αἱ πολεις |
| ] ? , ὡστε εἰναι | ? ? [ . ἐπαινουμενοι ] | [ αι . ] ἐκ των | | ||
| δε εὐνοιᾳ και Μουσων ἀπο Πλαταιων ἀρξαμενοι χρησθαι οἱς εἰχομεν ἐπαινουμενοι τε και μακαριζομενοι των τε Ἀθηνων εὐεργεται προσαγορευομενοι δια |
| δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
| σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
| , ταυτα ἐστιν . Ἡ δε ἑξης διαφορα περι την μεταχειρισιν ἐστιν : ὡσπερ γαρ ἐν τῳ πολιτικῳ λογῳ ἐστι | ||
| την ἑαυτου φυσιν μεθοδευσει τον λογον οὐ προς την ἑαυτου μεταχειρισιν . εἰ δε και διενοηθησαν τινες ἐπιγραψαι τους χαρακτηρας |
| , μετα δε ταυτα οἰνον , κἀν μηδεπω διψωσι , κελευειν προσφερεσθαι : πραϋνεται μεν γαρ αὐτοις εὐθεως ὁ λιμος | ||
| ὑπερηφανος γενομενος ἡμιλλατο προς τον θεον : βροντωντος γαρ αὐτου κελευειν τους στρατιωτας ταις σπαθαις τυπτειν τας ἀσπιδας ἀφ ' |
| και την κνημην της ἁμαξης ὁ αὐτος ὠνομασε κνημιαν . προσθετεον δε τουτοις τραπεζαν λογιστηριαν , πιλιον πιλον πιλιδιον , | ||
| τα μεν δη του Ἐρατοσθενους περι της Ἀραβιας τοιαυτα : προσθετεον δε και τα παρα των ἀλλων . Φησι δ |
| . ἐθελω δε σοι διακριναι και διορισαι το τε του ἐπαινουντος ἐργον και την του κολακος ὑπερβολην . Ὁ μεν | ||
| ἡ θεσις ἀκολουθος ἐστι τῳ βιαιῳ ὁρῳ , του μεν ἐπαινουντος , του δε ψεγοντος : ἐμπεσοντος δε βιαιου ὁρου |
| των δημοτικων : ὁ δε τις οὐχ ἁπαντας εἰναι τους πατρικιους ἐφη τους ταυτα βεβουλευμενους , ἀλλα μονους τους νεους | ||
| προστεθεντα τοις προτεροις πολλῳ δυσμενεστερους ἐποιησε προς την δεκαδαρχιαν τους πατρικιους και τους δημοτικους . εἰ μεν οὐν μηδεν ἐπεξημαρτον |
| , ὁταν ὁ στρατηγος βουληθῃ ἐπαγειν την φαλαγγα ἐπι τους ἐναντιους , ὁ δε συνασπισμος προς το την των πολεμιων | ||
| μεγιστον ἐντευθεν ἐστι προτερημα : πλεον γαρ αὐτοι λιπουσι τους ἐναντιους των ἀναιρουμενων ἐν ταις συμβολαις . Ὁ τας οἰκειας |
| ἠρξαντο θρησκευειν και θεραπευειν θεον και τελετας τελειν και μυστηρια συγκροτειν . ἐξ ὡν Θρᾳκων θρησκευειν ἠκουσεν ἡ περι το | ||
| των ψυχων . Τους οὐν ἐσχατους δαιμονας τον πολεμον τουτον συγκροτειν και τας ψυχας ἐν τῃ εἰς γενεσιν καθοδῳ : |
| μη τοσαυτην δυναμιν κεκτηνται προς τε τας πραξεις και τους τελειους χρονους , πλην ἐνεργησουσιν . ἀναγκαιον δε και την | ||
| δε κἀν τοις ὁρισμοις : οἱ παντες γαρ προσοντες προσδιορισμοι τελειους αὐτους ἀποφαινουσιν ἑκαστους : ἀρκει δε προς το ἀτελες |
| , “ καλη , ἡ δε λαβη αἰσχρα : ” ἐπαινουντων τινων τον ἐπιδοντα αὐτῳ ἐφη , “ ἐμε δ | ||
| δ ' ἐμοιγε αἱ πολλαι στεφανουντων τε αὐτον ἠσαν και ἐπαινουντων ἐπι ταις νικαις ταις τε ἀλλαις και μαλιστα ταις |
| Τυνδαρεω γαμβρος ὠν Ὀρεστης τε Ἑρμιονῃ τῃ Μενελαου συνοικων . κατελθοντων δε Ἡρακλειδων ἐπι Τισαμενου του Ὀρεστου βασιλευοντος , Μεσσηνη | ||
| ἐπαρθεισης , ἐς αἰδοιον ἐρευθος ἠλθε , γυναικειων λευκων ὑγρων κατελθοντων ἐξαπινης , ἐν μακροισι πυρετοισι τελευτωσιν . Σπασμῳ , |
| ' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
| πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
| ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
| δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
| , πλαγια δε ἡ ΕΔ . Ἐαν αἱ κατα κορυφην ἐπιφανειαι ἐπιπεδῳ τμηθωσι μη δια της κορυφης , ἐσται ἐν | ||
| ἐχων ἐσω κοιλοτητα . . δυο εἰσιν αἱ της ἐπιπεδου ἐπιφανειαι κατ ' ἐναντιοτητα θεωρουμεναι ἀκραν , ἡ τε κοιλη |
| , ἀνδρες καλοι κἀγαθοι , ἀλλ ' ὁμως ἀγωνιωντες και ἀπορουμενοι φανεροι παντες ἠσαν . κἀγω τα τε ἱματια ἀπερριπτουν | ||
| δε τουτων Θηβαιοι καμνοντες τῳ προς Φωκεις πολεμῳ και χρηματων ἀπορουμενοι πρεσβεις ἐξεπεμψαν προς τον των Περσων βασιλεα , παρακαλουντες |
| του ὁριστου . το δε τι ἐστιν ἁπαν καθολου και κατηγορικον : οἱ γαρ κυριως ὁροι κατηγορικοι ἁπαντες , οἱ | ||
| μεν ψευδος περαινοντες συλλογιζονται . ὁτι ὁ Ἀριστοτελης τον μεν κατηγορικον και συλλογισμον ἁπλως καλει , τον δ ' ὑποθετικον |
| θοη , ἡ ς ' ἠγαγε δευρο ἀντιθεους θ ' ἑταρους ; ἠ ἐμπορος εἰληλουθας νηος ἐπ ' ἀλλοτριης , | ||
| ὁμως , ὡς το ‚ ἀλλ ' οὐδ ' ὡς ἑταρους ἐρρυσατο ἱεμενος περ ‚ : ἀναφορικον , ὡς το |
| : ἀνδραποδ ' ἐκ Φρυγιας , ἀπο δ ' Ἀρκαδιας ἐπικουρους . αἱ Παγασαι δουλους και στιγματιας παρεχουσι . τας | ||
| Ἑλλαδος , οὐ μονον της ἑαυτου πολεως , και τοιουτους ἐπικουρους , ὠ Πλατων , τοις Ἑλλησι παρεσχετο . ὡστε |
| πληθει των Φωκεων , εἰτε την γνωμην σφισι του θεου βλαπτοντος εἰτε και αὐτοις πεφυκοσιν ἐπιπροσθεν εὐσεβειας τα κερδη ποιεισθαι | ||
| , εὐψυχοτατοι δε το μεχρι πλειστου γενομενοι , τοτε , βλαπτοντος ἠδη του θεου , τῳ στρατηγῳ σφων ἀπεκριναντο ἀναξιως |
| καθεστηκοτων ἐπιλελησμενος , ἐπι τοιαυτης ἀκαιριας ἐβουλετο στεφανουν αὐτον , παρελθοντα εἰς την ἐκκλησιαν εἰπειν : ἀνδρες Ἀθηναιοι , τον | ||
| και ἀκουσας τον ἀνδρα σφοδρα ἐπῃνεσεν , ὁν και ἐκελευσε παρελθοντα εἰσω σκοπειν τον πιθον . και ὁς εἰσελθων λιθινον |
| ῥᾳδιως δ ' ὑπερχομενοι , εἰς μελαγχολικον δε χυμον ἑτοιμως τρεπομενοι . Οἱ δε δη σιλιγνιται το καθαρωτατον ὀντες του | ||
| δηφενσορας προσδραμωσιν , μηδε ἐν αὐτῳ τῳ φοσσατῳ καταφυγωσιν οἱ τρεπομενοι , ἀλλα περιφρονουντες ἐν ἑτερῳ τοπῳ προσδραμωσιν , κελευομεν |
| , του στομαχου πολλακις ἠ γαστρος ἀναθυμιασεις ἐπ ' αὐτην πεμποντων , ἐκεινην κενωσαντες συνθεραπευομεν και την κεφαλην . κενουμεν | ||
| ἑλκος εἰναι της ἀληθειας . Σωκρατης πολλα των φιλων αὐτῳ πεμποντων , ἐπει μηδεν δραξαμενος ὑπο Ξανθιππης της γυναικος ηὐθυνετο |
| ἀν ἐγχωρῃ μοριων , ἱνα τους ἐν τοις οἰκειοις λογοις συνισταμενους ἑκαστῳ των φθογγων ἀπο του εἰρημενου κοινου περατος ἐχοντες | ||
| μεν διαθεσεις τραυματων γινομενας , ποικιλους δε και μεγαλους ἀγωνας συνισταμενους ὑπερ της νικης . Ὀξαθρης δ ' ὁ Περσης |
| θεραπειαι μεγαλα συμβαλλονται , και ἐτι προτερον αἱ φυτειαι και ποιουσι μεγαλας διαφορας , λεκτεον και περι τουτων . Και | ||
| γινεται και πως : διο και φασι μονοις τοις ἀπειρα ποιουσι τα στοιχεια παντα συμβαινειν κατα λογον . και των |
| πρωτος Πυθαγορικος . . Λυκος δ ' ὁ Πυθαγορειος την ἐκλυσιν ποιουσαν γεννησεως φησι θριδακα πλατυφυλλον τετανην ἀκαυλον ὑπο μεν | ||
| τοι θερμους φαινομενους , χειρον τ ' ἀν εἰη και ἐκλυσιν τε και ἀδυναμιαν του καμνοντος σημαινει . σκοπειν δ |
| της ΑΗ , και ἀει ἡ ἐγγιον της ΑΓ της ἀπωτερον ἐστι μειζων : ὁπερ ἐδει δειξαι . Ἐαν τριγωνου | ||
| του περιγειου του ἐπικυκλου των ἰσων περιφερειων ἐλασσων ἐστιν της ἀπωτερον , και μειζων ἡ ἐγγιον του μεσου ἀποστηματος της |
| μαλα περ ῥυποωντα καθηραι , ἐνθ ' αἱ γ ' ἡμιονους μεν ὑπεκπροελυσαν ἀπηνης . και τας μεν σευαν ποταμον | ||
| ταυτην ἡμεραν . * οὐρηας δε δυωδεκατῃ ταλαεργους : τας ἡμιονους οἰκειουσι τῃ σεληνῃ : διο και τινες αὐτην φασιν |
| και πολιτευεσθαι και πραττειν ἠ κατ ' αἰσθησιν και τας ἀλογους ὀρεξεις , ὡς οἱ φαυλοι βοσκηματων δικην ζωντες , | ||
| πρωτον ἐκ του μηδεμιας προφασεως γενομενης πυρετους ἠ περιψυξεις τινας ἀλογους ἐπιγινεσθαι και ἀτακτους : περι γαρ τας γενεσεις του |
| ἐφαινετο , τοσονδε μοι ἀναγεγραφθω : τον Ταυρον το ὀρος ἀπειργειν την Ἀσιαν , ἀρχομενον μεν ἀπο Μυκαλης του καταντικρυ | ||
| ἀπηγαγεν . ὁ δε Περσης μαθων ἐπημυνε κατα δυναμιν , ἀπειργειν δε τους Ῥωμαιους οὐ πανυ τι ἐδυνατο : τραχεια |
| . τα μεν οὐν περι της νομοθεσιας ἀνεβαλοντο , προφασεις εὐλογους αἰει ποριζομενοι , βουλην δε και τας ἀλλας ἀρχας | ||
| , εἰς ἡν ὑπο του αὐτοκρατορος παρακεκληται , τας προφασεις εὐλογους ἀποδεικνυς , δι ' ὡν ἀψοφητι και ἀδηλως ἐπι |
| ὁμως : ἠγουν οὑτω . παρα : κατα . και βιασαμενοι : συν βιᾳ ἀπωσαμενοι . ᾑ οὐ χαλεπως ᾐσθανοντο | ||
| : πριαμενοι δε παρα Λακεδαιμονιων μη δουναι τουτων δικην : βιασαμενοι δε τους ἐναντιους την ἀρχην των Ἑλληνων κατηργασαμεθα . |
| παντα δρομεα , οὐδε τον παλαιοντα παλαιστην , ἀλλα της τελειοτερας του πραγματος ἑξεως ταυτα ὀνοματα . μεσος τοινυν Πλατωνος | ||
| την της ὑποδοχης της ἑξεως προκοπην δεξαμενα , εἰτα της τελειοτερας μεθεξεως εὐμοιρησαντα , του μεν μετεχομενου μενοντος , του |
| ξαινειν εἰς καλαθισκον κοινην εὐνοιαν ἁπαντας καταμειγνυντας : τους τε μετοικους κεἰ τις ξενος ᾐ φιλος ὑμιν , κεἰ τις | ||
| ἀρχην καθισταιμεν , και τουτοις τιμη τις ἐπειη οἱτινες πλειστους μετοικους ἀποδειξειαν , και τουτο εὐνουστερους ἀν τους μετοικους ποιοιη |
| και γινωσκεται , τα δε μη ἐοντα οὐτε ὁραται οὐτε γινωσκεται . Γινωσκεται τοινυν δεδειγμενων ἠδη των τεχνεων , και | ||
| τα προς βορεην , εἰ περιρρυτος ἐστι : μηκεϊ δε γινωσκεται παρ ' ἀμφοτερας παρηκουσα . Οὐδ ' ἐχω συμβαλεσθαι |
| ὑδατι , κλυζειν . Ἠ κοκκους κνιδιους ὁσον ἑξηκοντα τριψας λειους , ἐπιχεας τε μελι και ἐλαιον και ὑδωρ , | ||
| ἐλαιου # γ , ἁλων # γ . τους ἁλας λειους μασσε συν τῃ ζυμῃ , την δε κηρωτην ἀναξυσας |
| μεν θεινουσι σιδηρειῃσι βολῃσιν , ἀλλοτε δ ' ἐν βροχιδεσσιν ἀναψαμενοι μεθεπουσιν . ὡς δ ' ὁτε νηπιαχα φρονεων παϊς | ||
| , εὐτ ' ἀν ὑπο πρωτον νυκτος κνεφας ἀσπαλιηες πυρσον ἀναψαμενοι , γλαφυρον σκαφος ἰθυνοντες , ἰχθυσιν ἀτρεμεουσιν ἀειδελον αἰσαν |
| και ὀξυτονως . παρα δε το μειος εἰρηται , ὁτι μειουμενης εἰς ἀκρον της σεληνης , πληρουται ὁ μην . | ||
| ἐκ της κληματιτιδος ἀριστολοχιας . και ἡ μεν ἐκ της μειουμενης ἐμπλαστρος ποιει προς χοιραδας και παρωτιδας και παντα τα |
| αἱ των ἀλογων ζῳων φωναι ποτε μεν θορυβωδως ποτε δε προσηνως και μετα τινος γαληνιαιας διαθεσεως ὑπ ' αὐτων προαγομεναι | ||
| ' ὁν ἐν δεξιᾳ οἰκος εὐ μαλα φαιδρος , ἀλειψασθαι προσηνως παρεχομενος , ἑκατερωθεν εἰσοδους ἐχων Φρυγιῳ λιθῳ κεκαλλωπισμενας , |
| λῃστρικην ἐμισθωσατο τριηρη . οἱ δε αὐτον ἐνθεμενοι Ναξον μεν παρεπλεον , ἠπειγοντο δε εἰς την Ἀσιαν ἀπεμπολησοντες . ὁ | ||
| και ἠρεμον φασιν οὑτω προσαγορευεσθαι . παρεμετρεον : ἀντι του παρεπλεον . . Λητωις : ἡ Ἀρτεμις . Σησαμος πολις |
| ἠδικουν , ἀλλ ' οἱ μη θελοντες διακρινειν ἀπο των ἐμβαλοντων το πυρ τους μονον τεθεαμενους . κατεχε τοινυν αὐτους | ||
| πλειστα των πνευματων κινεισθαι και περιφερεσθαι , ὑφ ' ὡν ἐμβαλοντων ἐνοιδειν την Ἀτλαντικην θαλασσαν και κατασκευαζειν τας πλημμυριας , |
| ὑπαρχειν : “ νεμεσησε δε ποτνια Ἡρη ” φησιν ἡ ποιησις : φθονος δε ἐξωθεν θειου χορου παντος . τα | ||
| τεχνης ἱκανος ποιητης ἐσομενος , ἀτελης αὐτος τε και ἡ ποιησις ὑπο της των μαινομενων ἡ του σωφρονουντος ἠφανισθη . |
| οὐ μενειτε ; ἀλλ ' ἀθλητων μεν ὀλεθρον ἠ μαχην ὀψομενοι ἀπιτε ὁδον τοσαυτην εἰς Ὀλυμπιαν : πυρετου δε και | ||
| τοις ἀλλοις , ὁποτε πολλοι , ὡς φης , συνιασιν ὀψομενοι τους νεους ἀγωνιζομενους , οὐδεποτε ἐν ὁπλοις ποιεισθε την |
| και δραν , ὁ τι ἐπειγοι , μηδ ' αὐτων φειδομενους των ὑπατων , εἰ δεοι . ὡς δε αὐτῳ | ||
| φροντιστας , πολυθεαμονας εὐμαθεις τε και εὐλαβεις και δειλους και φειδομενους ἀνδρας δηλουσιν : οἱ δε ἀχλυωδεις δολερους ἀπιστους τε |
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
| ἐχον των φυλλων πλειους , δριμυτατον : και τριτον σφοδρα μικρον και δυσοσμον , τῳ ἀνθει ἐγχρυσιζον : και τεταρτον | ||
| φλαυρον και φαυλον διαφερει . φλαυρον μεν γαρ ἐστι το μικρον και κουφον κακον , φαυλον δε το μεγα . |
| δε ἐκ του ἐναντιου : εὑρησεις δε κατα πολλους τροπους ἐκτειναι το προκειμενον , ὁτι ὁ φοβος και των προσηκοντων | ||
| εἰ κτειναι με χρη , πολλας γενειου τουδ ' ἀν ἐκτειναι λιτας μηποτε τεκουσης ἐς σφαγας ὠσαι ξιφος , εἰ |
| δε ἐστιν ἀντιφασκειν λεγω προτασιν προτασει την του αὐτου κατηγορουμενου ποιουμενην την κατηγοριαν κατα του αὐτου ὑποκειμενου τῳ παραληφθεντι και | ||
| την ἀπογειον περιφερειαν εἰς τα προηγουμενα του κοσμου την μεταβασιν ποιουμενην ἀκολουθως τῃ της ἀνωμαλιας ἀποκαταστασει . προς μεντοι την |
| και προσεταξεν ἀπο τιμησεως εἰναι το πολιτευμα και τους μεν κεκτημενους πλειω δραχμων δισχιλιων κυριους εἰναι του πολιτευματος και της | ||
| λεγομεν ἠ πως ἀλλως δειν κατασκευαζεσθαι ; μων ὁμοιους παντας κεκτημενους και μη διηκριβωμενους ἐστιν οὑς τραφεντας τε και πεπαιδευμενους |
| . ὁ δε Λιγυς οὑτος κωλυων Ἡρακλη ἐπι τας Γηρυονου βους ἀνελθειν ἀνῃρεθη . και κατα μεν τους μη εἰδοτας | ||
| Ἀλεβιωνος ἀδελφου , ὁς Ἡρακλεα κωλυων ἀπερχομενον ἐπι τας Γηρυονου βους ἀνῃρεθη . Εὐρωπης δε και Λιβυης ἀκραι πορθμος σταδιων |
| ἐξετασωμεν την λογου μεταποιουμενην ἀκοην : ἡς ὁ συντονος και τελειοτατος δρομος ἱσταται κατα ἀερα τον περιγειον , ὁταν βια | ||
| και δυο και τρια και τεσσαρα δεκα γινεται ὁς ἐστι τελειοτατος ἀριθμος , ἐπειπερ ἐπ ' αὐτον φθασαντες παλιν ἀναλυομεν |
| ἀποσφαζοντος διακυψας ἠξιωσε κατα το στερνον πληγηναι ὑπ ' αὐτου αἰσχυνομενος ὀπισθοπληγα τον νεκρον αὐτου γενεσθαι . Λυσιππος ὁ ἀνδριαντοποιος | ||
| ἡλιον ἐλευθερως βλεπειν , ἀντι των ἐκδεδωκοτων ὁ πειρωμενος ἀνασωζειν αἰσχυνομενος . Ἐνταυθα δη του λογου γενομενος Ὁμηρος μεν ἀν |
| λαβοντες ἐστεφανουμεθα . Ὑπερῃσχυνομην μελλων ἀσυμβολος παλιν δειπνειν : πανυ αἰσχρον γαρ . ἀμελει : τον Τιθυμαλλον γουν ἀει ἐρυθροτερον | ||
| προελθῃ , τοτε σαφεστατα ὁραται και δει μηδεν ἀγεννες μηδε αἰσχρον ποιειν : παραπλησιως και δημος , ὁταν εἰς ταὐτο |
| δικαιον λογον , παραλαβων αὐτον ὁ ἀδικος λογος ἐκδιδασκει . κομισαμενος δε αὐτον ὁ πατηρ ἐκπεπονημενον ἐπηρεαζει τοις χρησταις : | ||
| ποιησεις τους νομους δηπου κυριους . εἰ οὐν τα αὑτου κομισαμενος και του συναγορευειν ἁψασθαι βουληθειη , μετ ' εὐνοιας |
| βουληθωμεν , ἐμπαλιν πρακτεον , ὁσα βραδεως θερμαινομενα μεχρι πλειστου παραμενει , ταυτα προσφεροντας . Ζυθος δριμυτερος ἐστι των κριθων | ||
| σφων κακιᾳ : οὑτος δε οὐτε ἐναντιος ἐστιν , οὐτε παραμενει τῃ κακιᾳ , ἐπειδη οὐκ ἐναντιος ἐστιν . Εἰ |
| και ὑγραινοντων προτερον ἐδεϲματων τε και ποματων και των ἐξωθεν ἐπιτιθεμενων . ὁταν μεν οὐν ὁ ἑκτικοϲ πυρετοϲ ἀμικτοϲ ἐϲτιν | ||
| την πρωτην ταξιν , ὡς μηδε δυνασθαι ἀντιστραφηναι κατα των ἐπιτιθεμενων αὐτῃ , ἡ δευτερα συντεταγμενως εὑρισκομενη εὐκολως καταγωνιζεται την |
| Ὁταν μεν οὐν νεωστι κατεαγῃ , οἱ τετρωμενοι σπουδαζουσιν , οἰομενοι μεζον το κακον εἰναι , ἠ ὁσον ἐστιν : | ||
| πρωτον γαρ ἐξεταζουσι τας χωρας των σωματων οἱαι εἰσιν , οἰομενοι αὐτας ἀσφαλες εἰναι κριτηριον ἠθων τε και νομων . |
| ἀκρασιην , οἱ δε ἐς ἀργιην και ῥᾳθυμιην . Τας ἀναξιους οὐν και δυστηνους ψυχας ὁρευντες και τοσαυτας , πως | ||
| , οἰμαι , γνωρισμα ἠν , και δια τουτο τους ἀναξιους του γενους παραιτεισθαι συγκεχωρηται τοις ὁτε ἠγνοουν ἀναθρεψαμενοις . |
| παρακαταθηκας . Ἁς μεν τοινυν παρεσχετο συνθηκας ὡς κατα ταυτας μισθωσαμενος την τραπεζαν , αὑται εἰσιν , ὠ ἀνδρες δικασται | ||
| ἑαυτου , πολεμου καταλαβοντος ἐξεπεμψε τις ἀλλον ἀνθ ' ἑαυτου μισθωσαμενος , ἀριστευσας ἐκεινος κατα τον νομον ἐλαβε την δωρεαν |
| * και * τετραγωνος ἐκτισθη Ῥωμη παρα Ῥωμου ἠ Ῥωμυλου παλαιοτερα τουτων . Καστνιας τε : Καστνια και Ταυχειρα ἡ | ||
| καιρου ξυνοραν τας ὑποθεσεις και τα ἀναγιγνωσκομενα τε και λεγομενα παλαιοτερα ὀντα ἠ νεῳ γε ἐνθυμηθηναι και ἑρμηνευσαι . αἱ |
| ἀλλ ' ὁμοιας σπουδης χρειαν ἐχοντα ; ἀλλ ' ὡσαυτως ἀμελειν αἰσχρον τουτων κἀκεινων ; τι οὐν ; ἡμεις μονοι | ||
| τοις πολιταις ἀδυνατον , ἀλλ ' ἀναγκη ἠ του ἑτερου ἀμελειν ἠ του ἑτερου ; Ἐπιεικως , ἐφη , δηλον |
| ιζ να νθ , αἱς ἀκολουθως και τας λοιπας των κανονιων ἐπισυνθεσεις ἐποιησαμεθα . Ἱνα δε και τας ἐποχας αὐτων | ||
| ' ὁν και μονης γινεται παροδος . των δε σεληνιακων κανονιων ἑκατερον ταξομεν ἐπι στιχους μεν με , σελιδια δε |
| λαμπραις τινεσθαι και ἀνταποδιδοναι αὐτῳ . λαμπραις . ἐν . πορευομενους . ἀνταποδιδοναι και ἀντιχαριζεσθαι αὐτῳ . . Ἐν ταις | ||
| τουτων τοις ἐναντιοις ἐπιφημισμασιν ἀφορμασθαι , πεζους τε ἀντι ναυβατων πορευομενους και ὁπλιτικῳ προσεχοντας μαλλον ἠ ναυτικῳ . ὁμως δε |
| καθαπερ χειμαρρουν , ἀλγω την ψυχην και που δακρυω και συμπραττειν ὁ τι ἀν δυνωμαι προθυμουμαι . δυναμαι δε ἐπιστελλειν | ||
| δη που γενναιον γ ' εἰναι φησομεν μεχρι τουτου τισι συμπραττειν μεχρι ἀν τι χρηστον πραξωσι , τηνικαυτα δ ' |
| της δε Ἀσιας περι την Συριαν : δια δε την ἐπιφανειαν και την ἐπι πλεον ἐπιδημιαν αὐτης τους ἐγχωριους ἐξιδιαζεσθαι | ||
| μεν μηκος πηχων διακοσιων και ὀγδοηκοντα , την δ ' ἐπιφανειαν ἐχον την μεν ἐξωθεν ἐπιχρυσον , την δ ' |
| ἀοικον και ἀτεχνον , τον πασης της γης πολιτην και ἐφεστιον : ἐρεσθω δε ἀντιτιθεις αὐτῳ τον του δευτερου βιον | ||
| δ ' αὐ ποιῃσιν ἐπιχλοοι ὑγρα μετωπα πετραι σαργον ἐχουσιν ἐφεστιον ἠδε σκιαιναν χαλκεα και κορακινον ἐπωνυμον αἰθοπι χροιῃ , |
| τους ἱππεας ἐκπεμπει ἐς τας δυο τας πλησιον πολεις προσταξας παραφυλαττειν τους ἀνθρωπους τους ἐνδον , μηποτε την ἁλωσιν αἰσθομενοι | ||
| πα - τριδι . ἐκελευεν οὐν τοις ἐν τῃ Σπαρτῃ παραφυλαττειν την πολιν μηδεν καταπεπληγμενους : ταχυ γαρ αὐτον ἐπιφανεντα |
| . . . παλτα : Ἀρριανος : ἐξηκοντιζον εἰς τους προμαχομενους του τειχους οἱ μεν παλτα , οἱ δε λιθους | ||
| φασι δυο ἠ τρεις ἀνδρας εἰναι τους ἐν τῳ πυργῳ προμαχομενους και ἑτερους τοσουτους ἐν τῳ μεταπυργιῳ , ὡστε συμβαινειν |
| ἡσσον συμφερουσι , και προσθετα δε προστιθεναι τῃ ὑστερᾳ των θερμαινοντων : τα δε προσθετα ἐστω δια σμυρνης και πηγανου | ||
| εἰσι δυναμεως , και κεισθωσαν ἐν τῃ τριτῃ ταξει των θερμαινοντων τε και ξηραινοντων . ἐστι δε τῃ γευσει θερμοτερος |
| γραφοντες , ἐν μετροις προτερον Εὐδοξου και Ἡσιοδου και Θαλου γραφοντων . . . . . Ὁταν δε μηδεν ἐχουσα | ||
| „ ἐνι οἰκια ναιων . „ οὐδ ' ἐνταυθα εὐ γραφοντων τινων Ὑδῃ ἐνι : οὐ γαρ ὁ Αἰας ἐκ |
| τον τουτου κυριον , και εἰ μεν οὑτος ἀναποδιζει ταχεως ἐξελευσεται κενος και ἀπρακτος , εἰ δε στηριζει και οὑτω | ||
| και πασης σαρκος ἀνθρωπον ἐπι της συναγωγης ταυτης , ὁστις ἐξελευσεται προ προσωπου αὐτων και ὁστις εἰσελευσεται , και ὁστις |
| τεκεισθε . Και δη που πολεμοι , και δη και ἀναρσιον αἱμα ἐσσεται ἀνθρωποισι , κακῳ δ ' ἐπικεισεται ἀλγος | ||
| ἀκραι : ἐπαναστασεις , ἀκρωτηρια . Οὐτε : οὐδαμως . ἀναρσιον : ὀλεθριον ἀπο του ἀναιρω το φονευω και σκυλευω |
| αἰσθησις . Οὐ γαρ οὑτως ληπτεον ὡς οὐδε αὐτος : ἐριστικον γαρ : ἀλλ ' ὡς ὑποκειμενην τινα δυναμιν καθαπερ | ||
| : και ἡ τοιαυτη προθεσις ἐξελουσα το περι τας κατηγοριας ἐριστικον των διαλεγομενων ἀκεραιαν και ἀπερισπαστον αὐτων συντηρει την περι |
| δε ἐς τε τους δημους φατις ἀπικετο ὡς Ἀθηναιη Πεισιστρατον καταγει , και οἱ ἐν τῳ ἀστεϊ πειθομενοι την γυναικα | ||
| μητε πασῃ μητε μονῃ ὑπαρχοντος , ἐφ ' ἑτερον ἰδιον καταγει τον λογον και φησι τριτον ἰδιον της οὐσιας το |
| ἑν μεστον , τοις μεν παιδιοις μικρον , τοις δε τελειοις μεγα . και μεντοι και το σωματωδες της σκιλλης | ||
| τ ' ὀμβρωι τε και αἰθερι παμφανοωντι , Κυπριδος ὁρμισθεισα τελειοις ἐν λιμενεσσιν , εἰτ ' ὀλιγον μειζων εἰτε πλεονεσσιν |
| δ ' ἑλε παντας Ἀχαιους . θαυμαζεν δ ' ὁ γεραιος , ὁπως ἰδεν ὀφθαλμοισι : Τηλεμαχου δ ' ἑλε | ||
| ? ? [ ] ? ? ? [ ] ὁ γεραιος : μη βιαζου προς τον [ ] Φλακκον [ |
| , ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
| ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
| . . . . Τιμομαχῳ ] του Τιμομαχου τουτου του στρατηγου Ἀθηναιοι θανατον κατεγνωσαν και ἀνῃρεθη . . . . | ||
| της ἀσφαλειας εὑρεθησεται το πιστον : το γαρ προσεδοκουν ἀναξιον στρατηγου . Τοις ἐλαττοσι στρατευμασι στενωτερους τοπους ἐπιλεγωμεθα , συμμετρουντες |
| οἱ ἐπα [ γμενοι ] αὐτο διαστρεφωσιν ] ἠ μη δεξαμενοι ] [ ] ὀρθως ἠ μη μνημονευσαντες ] ἐτι | ||
| τα ἀγαθα ἀθροα ἠκρατισμενοι και τας προποσεις παρα τελειας ἀρετης δεξαμενοι , οἱ δε την ἀπο οἰνου μεθυοντες μεθην ἀγευστοι |
| τοιουτον οὐδε αἰτια του πραγματος τα τοιαυτα , ἀλλα του συμπερασματος μονον . ἐξοριστεον οὐν ἁπαντα μεν τα τοιαυτα , | ||
| ὁτε και μεσον το μεσον και αἰτιον οὐ μονον του συμπερασματος , ἀλλα δη και του πραγματος . Ἀποριαν τινα |
| , ἀν τε ἐπιτροπος ᾐ ὁ ἐφεστηκως ἀν τε και ἐπιστατης , ὁς ἀν δυνηται προθυμους και ἐντεταμενους παρεχεσθαι εἰς | ||
| , ὁθεν ἐξαρτωσι τα μαγειρικα σκευη . Ἀλλως . ὁ ἐπιστατης ξυλον ἐστι κορακας ἐχον , ἐξ οὑ κρεμωσι τα |
| σπανια : θρονον δε τοις ἀνδρασιν ἐλεφαντινον , ἐν ᾡ καθεζομενοι δικασουσι , και λευκην ἐσθητα περιπορφυρον και τους προηγουμενους | ||
| ' εἰναι , ἐν ἱερῳ δ ' οἱ ταυτα κρινοντες καθεζομενοι διεγνωσαν , διεμεινα δ ' ἐγω και οὐ προὐδωκ |
| και δια τουτο μηδε τα ὁρωμενα ἁμα ὁλα ὁρασθαι , ὑπομνησιν φερων τοιαυτην : πολλακις γαρ βελονης ἠ τινος τοιουτου | ||
| ταξεως , ὀρθοτητος τε και ἀναστροφης ὑποδειγματα ἀρκειτω ἡμιν προς ὑπομνησιν τα τοσαυτα . ἐκ μεν της ἐν ἡμιολιοις σχεσεως |
| και ἐπαινου ἀληθους δειγματα , ὡς μη παντας ὑποπτευσῃς τους ἐπαινουντας , ἀλλα διακρινῃς και παραμετρῃς τῳ οἰκειῳ μετρῳ ἑκατερον | ||
| ἠν οὐδεν ἀλλο ἠ μη δυσωπεισθαι μηδ ' ἀντικολακευειν τους ἐπαινουντας . . . . ὁ αὐτος θεασαμενος ἐν πινακι |
| γεννωμενῳ , του βρεφους εἰς το στομιον ἠδη της ὑστερας ἐμπιπτοντος και των ἁρμων της κυοφορουσης λυομενων ἀμφοτεροις κινδυνον ἰσοθανατον | ||
| και ἀνταποφερομενων . βροντας δε και ἀστραπας ἀπο θερμου γινεσθαι ἐμπιπτοντος εἰς τα νεφη . σεισμους δε γινεσθαι του ἀνωθεν |
| ἐπιμερισμον ἀπο [ ὁριου ] ἀγαθοποιου ἐπι ἀγαθοποιον ἐν ὁριοις κακοποιου . τριτος το μεθιστασθαι ἀπο κακοποιου ἐπι ἀγαθοποιον ἐν | ||
| δεχεται ἀπ ' ἐκεινου την κακοποιησιν και διενεργει τας του κακοποιου ἐνεργειας ὁ ἀγαθοποιος δια την συγκρασιν . Ὁ μεν |
| δε νομισμα το προς τας χρειας ἀρκουν ἱκανον εἰναι , κοπτειν δε παλιν το τοις ἀναλωμασι συμμετρον . Τα μεν | ||
| και κλαδευειν ταυτας . Προβλαστος ὁ Διονυσος ἐπειδη ὁτε μελλουσι κοπτειν τας βλαστας ἠτοι τα κληματα θυουσιν αὐτῳ κλαδευοντες . |
| μεν ὁπλα θεος πορεν ” Τ ] . ὀροθυνειν : διεγειρειν . ἠ διαταρασσειν . ὀσσα : ψιλως ἡ κληδων | ||
| ἐχων δε την ὀξυτητα ταυτην παρα της φυσεως προς το διεγειρειν τον στομαχον εἰς ὀρεξιν τροφης ἀλλα και την ἐκκρισιν |
| δε θερμην κνισουται : εἰκοτως οὐν βλαβερον ἐστι και τοις πυρεττουσιν . πλειονος εἰ τις του μελιτος προσενεγκαιτο , προς | ||
| ἐστι , και ἡττον διψωσιν οὑτοι , και οὐ μαλα πυρεττουσιν , εἰ μη μεγα εἰη το ἑλκος ἠ . |
| ἡγησαμεθα προσηκειν ἑαυτοις τας μεν πραξεις ἐν ταις αὐτων των φαντασιων ἐπιβολαις ῥυθμιζειν , ὁπως μηδ ' ἐν τοις τυχουσιν | ||
| : και περι πλουτον , συ περι την χρησιν των φαντασιων . ὁρα , εἰ ἐν τουτῳ σου πλεον ἐχουσιν |
| μεν Ἐφεσιοι των μεν κτενων βελτιους , των δε χημων λειπομενοι : οὐρητικωτεροι δε μαλλον ἠ ἐπι την κοιλιαν φερομενοι | ||
| ἑξοντες , τους δ ' ὑμετερους συγγενεις και φιλους οἱ λειπομενοι τραχηλιουσι πολεμοι , και τα μεν ἀθλα μονοις ὑμιν |
| δε , ἠγουν των Ὀλυμπιακων ἀγωνων : ἀπο γαρ των ἀγωνισματων και ἀπο της νικης πρωτος ὁ Πελοψ ἐνικησεν Ὀλυμπια | ||
| , ὁτι οὑτως ἀν εἰη νικηφορος των καλλιστων και μεγαλοπρεπεστατων ἀγωνισματων και ὀνομαστοτατος και ζων και τελευτησας γενοιτ ' ἀν |
| βοτανη , τῃ διαλεκτῳ των βαρβαρων φριξα καλουμενη , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστιν μισοπονηρος : πηγανῳ δε ἐστι παρομοιος , ἡν | ||
| : προσαγορευεται δε τῃ διαλεκτῳ των ἐγχωριων βαλλην , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστι βασιλευς , καθως ἱστορει Ἑρμησιαναξ Κυπριος ἐν βʹ |
| τα δε ἑξης ὡς διαφοραι , το μεν ἐν ᾡ τεθεντων , ἱνα χωρισῃ αὐτον ἀπο των ἀλλων λογων , | ||
| ὁσιωθεισης της θυσιας ” και των ἀπαργματων ἐπι των βωμων τεθεντων , ἁπτονται του βωμου ἠ του κανου και ἐπιφθεγγονται |
| λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
| ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
| ἐπετιθεντο τοις εἰς την χωραν κατιουσιν ἐκ των ἐρυματων λῃστηρια καταστησαμενοι , και πολλα τους γεωργους ἐβλαπτον . ὑπερ ὡν | ||
| . Καταλαβοντες δε της Αἰθιοπιας τα ἀκρα , και ἀντρα καταστησαμενοι διεγνωσαν τους παριοντας λῃστευειν . Ὁ δε Ἁβροκομης ὡς |