| των ἀναυρων , ὁ ἐστι των μη ἐχοντων ποταμων , αὐρας δηλονοτι , των ξηροπο - ταμων ἠ την γλαυκην | ||
| Ἐς Συριαν δ ' ἐνθενδ ' ἀφικνει μετεωρος ὑπ ' αὐρας . ἱματιον μοχθηρον , ὁταν βορρας καταπνευσῃ . Εἰτα |
| και παλιν , ὁτι ἡ ἀγομενη εὐθεια δια τε της οὐρας του Λεοντος και του ἐν ἀκρᾳ οὐρᾳ της Ἀρκτου | ||
| χωριον παντως σηπεται . ποιει δε φαρμακον διττον ἀπο της οὐρας κρεμαμενος , ἠλεκτροειδες και μελαν : και το μεν |
| φησιν ὁτι “ ἀλλ ' ὡς ἀξιουσιν ” ὡς μη δεχομενος τα παρ ' αὐτων . ἐνεργειᾳ γαρ ὑπαρχουσιν αἱ | ||
| πεδιῳ αὐλων ὑποκειμενος και τον ἠχον εἰς αὑτον ὡς ὀργανον δεχομενος παντων των λεγομενων μιμητην φωνην ἀπεδιδου , ἰδιᾳ μεν |
| το τε ἀστατον της τυχης και το ἀβεβαιον των πραγματων ἐννοουμενος . ἀλλως τε : εἰπερ μιαν και ὡρισμενην εἰχε | ||
| πυθομενος δε ἐπιεναι τους ὁπλιτας ἀνεπηδησε και περιθεων ἐτι και ἐννοουμενος , ὁποι διαλαθοι , την ἐσθητα ἐνηλλασσεν ἐς τι |
| την Ἀκεσαιου σεληνην : παροιμια , λεγεται δε ἐπι των διαμενοντων και βραδυνοντων . ἠν δε Νειλεω κυβερνητης ὁ Ἀκεσαιος | ||
| ἐμπροσθεν , ἐπιφανειαν δε την ἐκ δεξιων ἠ εὐωνυμων , διαμενοντων ἑκαστῳ των τε ἐπιστατων και παραστατων . ἀναστροφη δε |
| το δημιουργημα . τουτο μεντοι το δωρον ἱστορηκαμεν και ἡμεις ἀνακειμενον ἐν Ῥωμηι ἐν τωι ἱερωι του Διος του Καπετωλιου | ||
| τουτον μεν οὐν οὐχ ἑωρακαμεν ἡμεις , τον δε Διονυσον ἀνακειμενον ἐν τῳ Δημητρειῳ τῳ ἐν Ῥωμῃ καλλιστον ἐργον ἑωρωμεν |
| , ἐνθεν βεβυσμενος : οὑ παραγωγον βυζω , ὁ παθητικος παρακειμενος βεβυκται , ὡς βαζω βεβακται , οἱον : ἐπος | ||
| : τετυπα γαρ ἐστιν : κοινῳ δε λογῳ ἁπας μεσος παρακειμενος τοιουτον συμφωνον ἐχει ἐν τῃ ληγουσῃ , οἱον ἐχει |
| ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
| του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
| ὑπομενοντα την πολιορκιαν , προς δε τουτοις των στρατιωτων χαλεπως ὑπομενοντων την συλληψιν του Τιριβαζου , και δια τουτο ἀπειθουντων | ||
| λογους . ἑλκομενου δε του χρονου και οὐτε των ὑπατων ὑπομενοντων προβουλευσαι τε και εἰς τον δημον ἐξενεγκειν τον νομον |
| θαλατταν διεσωσε τας ναυς . Ἰμιλκων δε ταις πρωταις τριηρεσιν ἐπιθεμενος τῳ πληθει των βελων ἀνειργετο : ἐπι μεν γαρ | ||
| χαλκειον ἐλθων και ἁρπασας παιδα ἑνα , ἐπι των ὠμων ἐπιθεμενος ἐκελευσε ποδηγειν προς τας ἀνατολας . ἐκει δε παραγενομενος |
| και ἀκηκοα , παντων μοι μετριωτατοι γε εἰναι κατεφανησαν και προσηκοντες τα μαλιστα ἀκουειν νεοις . τῳ δη νομοφυλακι τε | ||
| ὀστρακον , ὁποτερον ἀν μερος ὑπερφανῃ , οἱ μεν ἐκεινῳ προσηκοντες διωκωσιν , οἱ δ ' ἀλλοι φευγωσιν ὑποστραφεντες : |
| γηρᾳ , οὐτε ὑπο του περιεχοντος βλαπτεται , ποικιλους δε ἀερας ὑπομενει . ποιει δε τον οἰνον αὐταρκως μεν χρηστον | ||
| τοις κινουμενοις ὑπο της φυσεως σωμασι , τοπους τε και ἀερας και ὑλην και δυναμεις της ὑλης , και σωματα |
| ὁ δε τεκτων και γλυπτης λιθοξοου μαλλον , των προτερων λειπομενος εἰς ἀκριβειαν , ὁ δε λιθοξοος των λοιπων ἐχει | ||
| και τἀλλα , ὁσα δει γενεσθαι , ἐπειδη βραχυς ὁ λειπομενος ἐστι της ἀρχης τοις ὑπατοις χρονος , τους εἰσιοντας |
| ἀθλοθεται , ἀγωνων διαθεται , ἀθλων ἐπιμεληται , ἐφοροι , προσταται , ἐπισκοποι , ἐποπται . το δε πραγμα ἀγωνοθεσια | ||
| Δυμαιοις ὁθεν . . . „ και Θεοπομπος μʹ ” προσταται δε της πολεως ἠσαν των μεν Συρακοσιων Ἀθηνις και |
| οἰκημα Δαιμονος τε ἀγαθου και Τυχης ἱερον ἐστιν ἀγαθης : διαιτωμενος δε ἐνταυθα τα τε ἀλλα καθαρευει και λουτρων εἰργεται | ||
| ἀνδρας , ἀστραγαλοις δε παιδας ἐξαπατωσιν . Ὀρεστης ἐν ὀρεσι διαιτωμενος : ἐπι των λωποδυτουντων . οὑτος ὁ Ὀρεστης προσποιουμενος |
| μαλιστα ἀνιωμαι , ὁτι μηπω τις ἀπηντησε περι Κλεωνος ἡμιν διαλεξομενος . οὐ προτερον γαρ ἀν ἀποστειλαιμι το βιβλιον , | ||
| παρηλθεν ὡς εὐκαιροτερον ἐν τῃ του ῥηματος διδασκαλιᾳ περι αὐτου διαλεξομενος , ἐν οἱς διδαξει πως ἀφοριζεται το ῥημα , |
| , ἀν προς ἀνδρα ἰδωσιν , ἐρυθριωσι τε και αὑτων ἐπιλαμβανονται και ῥᾳστα δη ἐς νουν ἡκουσι , λιμῳ δε | ||
| το πασι : ἀλλως : το χαριν γραφεται θρασει . ἐπιλαμβανονται δε του χωριου τουτου : εἰποι γαρ ἀν τις |
| τα μεν ὁπως ἐπιτηδευσῃ μαθων , τα δε προς ἐλεγχον ἐπισταμενος , ἀμφω καλως ἐπαιδευθη . οὐ μην ἐπεπολαζε των | ||
| , πολυ προτερον ἐμαυτῳ παραινεσας και χαριν ἐμαυτῳ οὐ μικραν ἐπισταμενος . “ Εἰεν : ὁ μεν γενναδας εἰπων ταυτα |
| λεγων κατα διαρτησιν ἀσυνακτον εἰναι τινα λογον , φασιν μεν προφερομενος μονην ἀντιτιθεμενην αὑτῳ φασιν ἑξει την ἀντικειμενην τῃ προειρημενῃ | ||
| φιλοσοφε , ἐκεινα ἁ ἐλε - γες ; ποθεν αὐτα προφερομενος ἐλεγες ; ἀπο των χειλων αὐτοθεν . τι οὐν |
| γιγνωσκοι ὁτι ἠ το σωμα ὑπεραιμουν δειται θεραπειας ἠ κοπου ἐνοντος δειται ἀναπαυσεως , ἠ κριθιασις ἠ ἀλλη τις ἀρρωστια | ||
| εἰσι φιλοι . ἐαν δε ξηροτεροι ὠσι και ἀναπεπταμενοι μη ἐνοντος τρομου , κακοι και πονηροι , οὐ μεντοι κεχαρισμενοι |
| το εἰδωλον [ ] [ ἀδυνατον - ] ἐστιν ε θειν [ ] πολλας [ ] σωμα [ ] [ | ||
| ? [ . . . . . . ] | θειν προς οὑς τε γαρ ευ ? [ ! ] |
| θεραπων , οὐκ οἰδ ' ὁ τι οὑτος μεγαλειον ἐστι διαπεπραγμενος ἐπαβελτερωσας τον παλαι γ ' ἀβελτερον . λεγουσι δε | ||
| κληρονομῳ , οὑτως ἀλγεινον ἐστι και ὁταν καλλιστα μεν εἰη διαπεπραγμενος τις , ἀνευ δε ἐπαινου καταλυσῃ τον βιον , |
| κινησις ἠν ἀπο της αὐξησεως εἰς την μειωσιν , το αὐξανομενον ἀν εἰς το μειουσθαι μετεβαλεν . οὐτε , εἰ | ||
| παρα το ὠφελειν , ὁ ἐστιν αὐξεσθαι το δανειον το αὐξανομενον τοκῳ . Οἰτος . ὁ θανατος . παρα το |
| τον ἀνθρωπον , ὡσπερ τον Ἡρακλεα φασιν αὑτον ἐμπρησαι , μενοι ἀν αὐτου τα δογματα ἐν τῃ ψυχῃ , καθαπερ | ||
| ἀοργητως πραττοντες ὁσα και οἱ σφοδρα τῳ θυμῳ φερο - μενοι . φυλακτεον οὐν και το τουτων ἀβλεπτημα ὡς πολυ |
| ἀρειονες εἰσιν ἀκουης , και βλεφαρων ἀκτινες ἐς αἰθερα και πολον ἀστρων ῥηϊδιως ὁροωσι , και ἐς μηκιστα κελευθων ἐξαπινης | ||
| ἡλιος ὑπερ τον ὁριζοντα φερεται ἠπερ τοις ὑπο τον βορειον πολον , και ἡ ἡμερα αὐτοις ἐλασσων ἐστιν . Οἱς |
| ἀριθμου ἡγησομεθα πληθος βιωσιμων ἐτων . δει μεντοι λογιζεσθαι τον παρακειμενον ἀριθμον και ταις μοιραις των ἐτων , πρωτον ὡρας | ||
| ΠΟΣΣ ' ἉΠΑΛΟΙΣΙΝ ι . . Το ΚΑΤΕΙΕΝ εἰς μεσον παρακειμενον , οὑτως : εἰω το πορευομαι , ὁ μελλων |
| ἐπι το προσωπον του ταμιου μετοισει την αἰτιαν ὁ πρεσβευτης εὐθυνομενος . Διαφερει δε της ἐπι νομον ἀντιληψεως ἡ ἐπι | ||
| ἐπι το προσωπον του ταμιου μετοισει την αἰτιαν ὁ πρεσβευτης εὐθυνομενος : διαφερει δε της ἐπι νομον ἀντιληψεως ἡ ἐπι |
| μηδε παρα των εἰδοτων τα κατα την χωραν ταυτην ἐπιμελως πεπυσμενος . πρωτον μεν γαρ εἰπερ ἐξ αὐτης της Αἰγυπτου | ||
| Ἑλενην ματευων δε αὐτην πως ; ἀπο κληδονων και φημων πεπυσμενος και μαθων , ποθων δε το φασμα το πτηνον |
| τον σιμον , τον βραχυν , ὁς το κεραμεουν τρυβλιον ὑφελομενος ᾠχετο ὑπο μαλης ἐχων μετα το δειπνον , ὁ | ||
| θυρας διαῤῥηξας και εἰσελθων εἰσω και ἐκ του ἱερου ἐνδοθεν ὑφελομενος , προς ἁ ὁ φευγων ὁριειται κλεπτην αὐτον εἰναι |
| και ἀντικειμενην λαγονα και ἐπιγαστριον , ὁτε ἡ παρειμενη ἀρχη ἀνακλαται ἐπι βουβωνα , ἱνα κατ ' αὐτου πτυγμα γενηται | ||
| και ἐπι του φωτος : και γαρ το φως ἀει ἀνακλαται και ἀπο παντος σωματος πεφωτισμενου , ἀλλ ' οὐχ |
| ὀλλυμενας : τι γαρ κευθω † φρενος θειον ἐμπας † ποταται , παροιθεν δε πρῳρας δριμυς ἀηται κραδιας θυμος , | ||
| , ὡς λεγουσι , Τανταλος κορυφης ὑπερτελλοντα δειμαινων πετρον ἀερι ποταται : και τινει ταυτην δικην , ὡς μεν λεγουσιν |
| ἐχει πηχων ἑκατον ἡ διωρυξ , βαθος δ ' ὁσον ἀρκειν μυριοφορῳ νηι : οὑτοι δ ' οἱ τοποι πλησιαζουσι | ||
| οἱ γε τοσαυτην ἐσχον ὑπερβολην , ὡστ ' οὐδε τοσουτον ἀρκειν ὑπελαβον , αὐτεπαγγελτοι προς τον οἰκισμον ὁρμησαι , ἀλλ |
| ἀκουσαι παντων , ὑπισχνεισθαι λυσειν και μεταθησειν τα γεγραμμενα , προεσθαι δε κελευειν ὁσον δραχμας πεντακοσιας . γενομενου δε του | ||
| ' εἰπειν , ἡγουμαι τον Ὠρωπον ἐαν ἠ Λακεδαιμονιοις Μεσσηνην προεσθαι και Πελοποννησον . οὐ γαρ ἀν ἡγουμαι περι τουτου |
| δρασμων ποδα συν τωι γεροντι δεσμα σειραιων βροχων ἀνηπτομεν προς κιον ' , ὡς ληξας ὑπνου μηδεν προσεργασαιτο τοις δεδραμενοις | ||
| ' ἐπι νηυσι τιθεντες : αὐτοι δ ' εἰς ἀγορην κιον ἁθροοι , ἀχνυμενοι κηρ . αὐταρ ἐπει ῥ ' |
| φορητα , ἀλλα στασεις τε ἠσαν ἐν αὐτῃ πολλαι και δειναι και ἐμφυλια και διαρπαγαι και σφαγαι και φονοι των | ||
| . κακαι δε ἀνακληθηναι αὑται και δυσπειθεις ὑπο λιμου , δειναι δε και καταφαγειν τον ἁλοντα παντελως , ὡστε μολις |
| μεσουρανουσι της τε Ἀρκτου ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , ὑπολειπομενος μικρον του μεσημβρινου , και του Βοωτου ὁ βορειοτερος | ||
| ἀρχῃ της δυσεως των τε Διδυμων ὁ Προπους , μικρον ὑπολειπομενος του μεσημβρινου , και του Λαγωου οἱ ἐν μεσῳ |
| εὐπροσωπος αὑτη . ὁ δε ἀρα οἱ παρθενον οὐκ εὐειδη συναπτειν ἠξιου , ἠν γαρ εὐπορος αὑτη . εἰπερ οὐν | ||
| Τρομην ἐν τῳ βαδιζειν και ἐπαναπαυεσθαι ἠ προς το δυνασθαι συναπτειν τους ποδας αὐτου . χοινικας παχειας ] εἰπων δουλευειν |
| , δυναμενον ἀμαχει κρατησαι των πολεμιων ; οἱς ὁ Μιθριδατης συνθεμενος ἀνοητως μαλα και ἀνυποπτως περιειδε Ῥωμαιους δια στενου παροδευοντας | ||
| δη πολλας Φιλιππος των πολεων εἱλεν , Ἀθηναιοις δε λογῳ συνθεμενος ἐργῳ σφας μαλιστα ἐκακωσε , νησους τε ἀφελομενος και |
| θερμασιας πυρωδους αἰσθανεσθαι τον καμνοντα μαλλον ἠπερ διατασεως ἠ βαρους ἐγκειμενου τινος , ἐτι δε και το ἐρυθρον ὁρασθαι τῃ | ||
| Ἀρτεμιν θεοκλυτουσαι και του ἀγαλματος ἐκκρεμαμεναι , του βαρβαρου πικρως ἐγκειμενου . και των δορυφορων ἀποσπωντων , κἀκεινων ἀπριξ ἐχομενων |
| παλαιοτερα των παρ ' ἑκαστοις ἀρχων , τους ἡγεμονας και πατερας της ἱστοριας ἐκτιθησιν , ἐνδηλος ὠν και σχεδον τι | ||
| τρεφονται ὑπ ' αὐτων . ἐφη γαρ ἀδυνατα ἀξιουν τους πατερας : μη γαρ οἱους τε εἰναι τους μη μαθοντας |
| μη προσκαυσῃς . ἐπειτα γ ' εἰσιοντ ' , ἐαν λυπουμενος τυχῃ τις ἡμων , ἐκολακευσεν ἡδεως , ἐφιλησεν οὐχι | ||
| και αὐτος δεικνυσιν ἐν ταις ῥητορικαις τεχναις . ὁ γαρ λυπουμενος ἐπι ταις των ἀγαθων εὐπραγιαις οὑτος και ἡδοιτ ' |
| Ἑλληνικῃ φωνῃ : ἐλεγον δε εἰς Φελλω την αὑτων πατριδα ἐπειγεσθαι . μεχρι μεν οὐν τινος συνωδοιπορουν ἡμιν παραθεοντες , | ||
| τοις παρουσιν ἀκινδυνοτερα αἱρεισθαι μαλλον και προς σφας ἐς Ῥωμην ἐπειγεσθαι φυλασσομενον . οἱς Ὀκταουιος ἐνδους δια την ἐτι ἀγνοιαν |
| εἰρησθω . εἰ δε παλιν ὑποθωμεθα ἑτερας ἀρχας , παλιν ἀναφυεται ἀπορια , ποτερον ἀφθαρτοι και αὐται ἐσονται ἠ φθαρται | ||
| γαρ ἐξεστι , μοι ἀποκηρυσσειν και ἀντιλαμβανεσθαι : στοχαστικη δε ἀναφυεται ἀντιληψις , ποτερον ὡς πονηρους ἀπεκηρυττεν . ἠ ἱνα |
| ᾐ : προσλαμβανομενος , εἰτα μετα ἀποστασιν ὁλου τονου ὑπατη ὑπατων , εἰτα μεθ ' ἡμιτονιον παρυπατη ὑπατων , εἰτα | ||
| γινεται μαχη περι την Σικελιαν προς Ἀφρους , ἑνος των ὑπατων Μετελλου στρατηγουντος . Ἐν ταυτῃ νικαται των Ἀφρων ὁ |
| τε ταξεων και φυλακων ἑδρας ; Θεσσαλος ἠ παραλιαν Λοκρων νεμομενος πολιν ; ἠ νησιωτην σποραδα κεκτηται βιον ; τις | ||
| ἠγουν σειεσαι περι τοτε . Κληρονομος : ὁ τον κληρον νεμομενος . Καλλος : δια το προς αὐτο καλειν . |
| Νικοστρατον τον κιθαριστην λογος τις περιεισι λεγων Λαοδοκῳ τῳ κιθαρῳδῳ διαφερομενον ὑπερ μουσικης εἰπειν ὁτι ἀρα ἐκεινος μεν ἐστιν ἐν | ||
| και ἑν ἐστιν , ἐχθραι δε και φιλιαι συνεχεται . διαφερομενον γαρ ἀει ξυμφερεται , φασιν αἱ συντονωτεραι των Μουσων |
| ἀλλας ἐνεπρησε . διαπλευσας δ ' εἰς την Κυπρον και προσλαβομενος στρατιωτας και ναυς διεπλευσεν εἰς το Πηλουσιον . της | ||
| ἰδιαν οὐ μονον δια της νικης ἐπηυξησεν , ἀλλα και προσλαβομενος Μακεδονων ἀγαθων ἀνδρων πληθος . Νεοπτολεμος μεν οὐν μετα |
| κε και αὐτος ἰων κοιλης ἐπι νηος τηλε φιλων ἀποληται ἀλωμενος ὡς περ Ὀδυσσευς ; οὑτω κεν και μαλλον ὀφελλειεν | ||
| εἰρηνευειν δυναμενους μητε ἀδεεις εἰναι των ἐξελαθεντων : ὁ γαρ ἀλωμενος και των ὀντων ἀφῃρημενος ἐμελλεν ὑμιν περιπολων ἐφεδρευειν καιροφυλακων |
| . γενομενου δε προς την γνωμην ἐτι πλειονος θορυβου τεταρτος ἀνισταται κληθεις Τιτος Γενυκιος , ἀδελφος θατερου των ὑπατων : | ||
| κατθανειν ἠ μη χρεων , μητροκτονουντα ; κἀπι τωιδ ' ἀνισταται Ταλθυβιος , ὁς σωι πατρι συνεπορθει Φρυγας : ἐλεξε |
| . Περι γαμου ἐπισκοπητεον οὑτως : ἀνδρα μεν Ἠελιον και ἀνερχομενον σκοπον ὡρης , αὐτην δ ' ἐκ ζῳδιου θ | ||
| Ὁμηρου Ζ . . Γ . . , . νεον ἀνερχομενον . * ) [ ἡ διπλη ὁτι το νεον |
| την αἰτιαν . και μαθων ὁτι παν εἰς γαμους συνηγορασται λουσαμενος παρην ἀκλητος ὡς τον νυμφιον . και μετα το | ||
| ὀνειρωξῃ , την ἡμεραν ἐκεινην μηδεν προσφερεσθω των καθιερωθεντων , λουσαμενος δ ' ἐπιγενομενης ἑσπερας χρησθαι μη κεκωλυσθω . παροικος |
| τις ἀλλος αὐ ποιησιν ψιλην ἠ ἐν ᾠδῃ συντεθηκε , τριτον δε Σολωνι και ὁστις ἐν πολιτικοις λογοις νομους ὀνομαζων | ||
| τῃ δευτερᾳ τριωρῳ ἐκλειπουσης το ἡμισυ του κυκλου ἠ το τριτον τοις προς βορραν Αἰγυπτιοις λυπας και στρατιαν ἐπι την |
| δ ' ὁπλοις οὐκ . τα μεν γαρ οὐθεν εὐφυες προσφερεται προς ἀπατην μεμηχανημενον , ἡ δε των ῥητορων εἰσαγωγη | ||
| ἀλλα και της ἐξωθεν ἀρδομενης τροφης , ἡν ἡ κυουσα προσφερεται . προς δη τι ταυτα λεγω ; ὁτι κατα |
| ἑαυτῳ δε βλαβερωτατος ἀν εἰη . τα μεν οὐν κατα διανοιαν ἐπιτροπος τε και κοινωνος οὐδαμῃ λυσιτελης ἀνηρ ἐχων ἐρωτα | ||
| , σχολη τῳ γε ὡς ἀληθως προς τοις οὐσι την διανοιαν ἐχοντι κατω βλεπειν εἰς ἀνθρωπων πραγματειας , και μαχομενον |
| νομου , τον δε ἐς το δεον ἠγμενον πειθοι οὐκ εἰκος οὐτε λαθρηι οὐτε φανερως ἐρδειν τι πλημμελες . διοπερ | ||
| ἑψειν ἀριστα και τακερωτατα , ταυτα και την κοιλιην διαλυειν εἰκος μαλιστα και διατηκειν : ὁκοσα δε ἐστιν ἀτεραμνα και |
| , ὡς ἀδυνατον το τοιονδε , οἱ γαρ ἐχοντες οὐ βουλησονται ἀπαλειψαι την ἱστοριαν : ὡστε ἀδυνατον ἡ ἀπαλειψις . | ||
| και τας ἀλλας καταδουλωσασθαι πολεις ἁπασας . εἰ μεν οὐν βουλησονται δικας Ἀρικηνοις ὑπεχειν ἐπι το κοινον των Λατινων ἀφικομενοι |
| συγγραφευς ἐμνημονευσεν , ἐν Πεπουζοις προφητευειν ἠδη προσποιουμενης της Μαξιμιλλης ἐπιστας , διελεγξαι το ἐνεργουν ἐν αὐτῃ πνευμα πεπειραται : | ||
| την Ἀρτεμιν μαλ ' ἡδεως . Μεθυσῳ ἐν καπηλειῳ πινοντι ἐπιστας τις ἐφη : Ἡ γυνη σου ἀπεθανεν . ὁ |
| ἱματιῳ κατεκαλυψε , και ἐλθοντι τῳ τροφει ἀποβαλων το ἱματιον κειμενους ἀλληλων πλησιον ἀπεδειξε , και το κερας δε , | ||
| τε ἐθαπτον τους αὑτων και ἠδη Σπαρτιατας ἐξεληλεγκτο εἰναι τους κειμενους . ἀπεθανον δε Θηβαιων τε και ὁσοι παρεμειναν Βοιωτων |
| ἠθετουντο ὡς ἀσυμφωνοι προς τα ἑξης . οὐ γαρ μεμιγμεναι παραγινονται αἱ ψυχαι . νυν δε ὁμου νυμφαι , ἠιθεοι | ||
| : Ἐπει αἱ γερανοι λιθους καταπινουσι και ἐπι την Αἰγυπτον παραγινονται . τουτους δ ' ἐτυκιζον : Τυκος ἐργαλειον τι |
| [ καλον γαρ ] , ὡσπερ ἐν χορῳ τεταγμενῳ , συνᾳδειν ἑν και ταὐτο μελος , ἀλλα μη πονηρου τροπον | ||
| φυσεως των πραγματων λαμβανων , ἐπειδη χρη τον ἀληθευοντα λογον συνᾳδειν ἐξ ἀναγκης τῳ πραγματι περι οὑ ἀποφαινεται , διττον |
| τι δοξειεν αὐτοις την του συνεδριου ταραχην , τῃ Κορνηλιου προστιθενται γνωμῃ . και παρελθων εἱς ἐξ αὐτων , Ἀππιος | ||
| περιτιθησι , και παντες σχεδον οἱ τον ποιητην τουτον ἐξηγουμενοι προστιθενται τοις ὑπ ' αὐτου λεγομενοις . Ἐμπειροτερον δε Εὐδοξος |
| και αὐτοι ἀλλην ψυχην ἠ νουν εἰσαγουσιν , ὁν ἀθανατον τιθενται . Την οὐν λογιζομενην ψυχην ἀλλως ἐντελεχειαν ἠ τουτον | ||
| , ἀλλ ' ἐκεινο μονον , που το συμφερον αὐτοις τιθενται , ποτερον ἐκτος ἠ ἐν προαιρεσει . ἀν ἐκτος |
| μερεσι , καθ ' οὑς ἀν τασσονται τοπους , ἐκ διαστηματων σκουλκευειν ὠφελον μεχρι της τελειας του πολεμου ἐκβασεως , | ||
| ἀναγκαια : αὑτη δε ὀξυτητας τε και βαρυτητας προσλαβουσα μετα διαστηματων συγκε - χυμενη μεν ἐγεννησεν ἁρμονιαν , λογοις δε |
| ὀξυκρατον ὑδαρεϲτατον και αὐτο το ὑδωρ καθ ' αὑτο ψυχρον καταντλουμενον και των ξηρων τι προϲαγομενον των ἀποδακρυτικων και μαλιϲτα | ||
| φαλαγγιοδηκτοι , λουτρῳ συνεχει θερμῳ : ἐστω δε και το καταντλουμενον τῃ πληγῃ ὑδωρ ἀφεψηματος τριφυλλου της ἀσφαλτωδους μετ ' |
| παρατεθεισης αὐτοις τραπεζης και προσφαγηματος θερμου σφοδρα ὀντος ὁ ἀνθρωπος ἀναιρουμενος κατα μικρον τῳ στοματι προσεφερε και ἐφυσα . πυνθανομενου | ||
| κομισῃ τις οἱ ὁσα ἐτρυγησεν . εἰτα μεντοι τῃ προβοσκιδι ἀναιρουμενος ἐκ του ταλαρου της φατνης καταπαττει τα χειλη , |
| Ποσειδωνι μεν ταυρον , Ἀμφιτριτῃ δε και Νηρηϊσι ζωσαν καθιεναι παρθενον : ὀντων οὐν ἀρχηγετων ἑπτα και βασιλεων , ὀγδοου | ||
| ὁ ἐξ ἀνεκδοτου λαθραιως γενομενος , ἀπο του δοκειν ἐτι παρθενον εἰναι την γεγεννηκυιαν αὐτον . παρηορος ποτε μεν προσδεδεμενος |
| ἐνικησεν Ὀλυμπιαδα ὁ Ψαυμις τῃ ἀπηνῃ , οὑτως συνοραται : καταλυεται γαρ αὐτῃ το ἀγωνισμα περι ὀγδοηκοστην εʹ Ὀλυμπιαδα : | ||
| στερηθεν ψυχης πιπτει , οὑτω και πολις μη ὀντων νομων καταλυεται . . . , . . . . . |
| διδωσι σοι το συμβολον , ὁ δε σκωπτων αὐτους ὡς γεροντας και ἐγγυς θανατου ὀντας φησιν ἐν τῃ σορῳ και | ||
| και πολυανθρωπον , ταξας προ της φαλαγγος τους ὁμηρους , γεροντας , παιδας , γυναικας . οἱ δε τους ὁμοφυλους |
| , πλεονασμῳ ἑτερου σ ἀφυσσω , τουτεστι το ἀπο τινος ἐπιρρεοντος ἀπαντλειν και ἀπαρυεσθαι . ἠ ἐκ του φυω , | ||
| καθυπερθεν ἠυτ ' ἐλαιον . και ἠν κατα μεν του ἐπιρρεοντος βαψαντα γλυκυ το ὑδωρ ἀνιμησασθαι , εἰ δε εἰς |
| ὡμολογησε σοι , ὀρθως ἀγανακτεις : ἐστι γαρ ς ' ἐψευσμενος ἀτοπον τε πεποηκ ' : εἰ δ ' ἐπι | ||
| ἁ περι του σπερματος των ἐλεφαντων εἰρηκε , φανερος ἐστι ἐψευσμενος : φησι γαρ οὑτω σκληρυνεσθαι ξηραινομενον , ὡστε γινεσθαι |
| την μυζησιν ἡ γαστηρ ἀλλ ' οἱον διασπωμενη , της ἀνιας ταυτης ἰαμα την ἐδωδην ποριζεται . Ἡ μεν οὐν | ||
| Κρηθεϊδας ἐγκαθιζων ἱπποταις εὐθυνε λαοις δικας τα μεν ἀνευ ξυνας ἀνιας λυσον , ἀμμιν μη τι νεωτερον ἐξ αὐτων ἀνασταῃ |
| πολιν , ὁτι τοις ἐπειγομενοις ἐλθειν ποι δια ταχους κωλυμα παρεχεται τον ὀχλον ἀνακοπτουσα τοις ἀπαντωσιν ὡσπερ κυμασιν ἀντιπροσωποις δρομον | ||
| και βοσκημασιν οὐδ ' ἀξιως ἐστιν εἰπειν την ἀφθονιαν ὁσην παρεχεται και την χρηστοκαρπιαν . ἐν μεσῳ δε και των |
| ἐραστου ἐν ᾡ ἠρα χρονῳ ἐδειξε : λοιπον ἐπειτα χρονον παυσαμενος του ἐρωτος ὁ ἐραστης ἀπιστος και ἀδικος και βλαβερος | ||
| τραγον θυσειν ἐπηγγελλετο . Και μολις ποτε περι ἡλιου καταφορας παυσαμενος δακρυων και εὐχων , ἀραμενος τας φυλλαδας , ἁς |
| ἀνακαθαιρει τε και πληροι τα ἐν ὀφθαλμοιϲ ἑλκη . Λιγνυϲ καιομενων τινων εἰδων ὡϲπερ αἰθαλη τιϲ ἐϲτιν , οἱον λιβανωτου | ||
| ἀσβολωδες : και καπνωδες : λιγνυς γαρ λεγεται ὁ ἀπο καιομενων αἰλαιωδων : γινωμενος καπνος : Ὁμηρος , λιγνυν αἰθαλοεσσαν |
| δε ἐκ του ἐχινου μετα ἑνος κοκκου σατυριου κεκλασμενος και διδομενος ἐν ποσει ἠ βρωσει μεγιστην ἐντασιν ποιειται , μαλιστα | ||
| στεφανους διδοντες . και βραβειον λεγεται ὁ παρα των βραβευτων διδομενος στεφανος τῳ νικωντι , . , . * . |
| κλυειν . Μη μ ' , ἱκετευω , προσιδητ ' ἀνομον . Ζευ Ἀλεξητορ , τις ποθ ' ὁ πρεσβυς | ||
| τουτο και μελανες εἰσι : και γαρ το γενος αὐτων ἀνομον ἐστιν . ἐκ δε του δευτερου ὀρους του ψιλου |
| ἱνα δυνηθῃ φανηναι πρωτως . ὡστ ' , ἐπειδη μονας ἀφισταται του ἀκριβους ἡλιου το πλειστον ἐν ἀρχαις ὠν του | ||
| ' ἀγαθων λεγει οὐ πιστευεται , ἀλλα του μηχανοῤῥαφειν οὐκ ἀφισταται , δολιως κολακευων τους ἀκουοντας , ἱνα δοκων αὐτοις |
| το μη ὀν ἀπολειται . οὐδεν ἀρα δυναται ἐκ του αὐξομενου ἠ μειουμενου γινεσθαι . και μην οὐδ ' ἐκ | ||
| την προσαγορευομενην Ἰντεραμναν . Κατα δε την Σικελιαν ἀει μαλλον αὐξομενου Ἀγαθοκλεους και δυναμεις ἁδροτερας ἀθροιζοντος Καρχηδονιοι πυνθανομενοι τον δυναστην |
| ἀνθρωπος : ἐν γαρ ταις τοιαυταις προτασεσι περι μονον το κατηγορουμενον και το ὑποκειμενον της μεταθεσεως γινομενης το ὀνομα ἐφη | ||
| των ἐξ ὑποκειμενου και κατηγορουμενου οὐκ ἐγχωρει ἀοριστον λαβειν τον κατηγορουμενον : ἁμα γαρ τῳ ληφθηναι ἀοριστον ἐστι ῥημα . |
| ἑν ἑκατερον ] μετεχει τινος κοινης ἰδεας καθ ' ἡν ἑκατερον αὐτων προσαγορευεται ἑν , ἠ οὐ μετεχει . και | ||
| εἰ μεν ἐκ δυο σωματων ἠ πλειονων εἰη , ἠτοι ἑκατερον αὐτων ἠ ἑκαστον ζωην συμφυτον ἐχειν , ἠ το |
| Ἀγαθοκλης ἀποβιβασας την δυναμιν προς τας καλουμενας Λατομιας και χαρακα βαλομενος ἐκ θαλαττης εἰς θαλατταν ἐνεωλκησε τας ναυς . Οὑτω | ||
| ἐδῃωσε και ἐνεπρησε παντα , ἐπειτα χαρακα προ του ἀστεος βαλομενος και κυκλῳ περιλαβων τῳ στρατῳ και μηχανας ἐπιστησας ἐπολιορκει |
| καυϲονι καθ ' ἑκαϲτον παροξυϲμον . ἐπι γαρ καυϲου ῥιγεοϲ ἐπιγενομενου λυει το νοϲημα . διενηνοχε δε ὁ καυϲοϲ του | ||
| και κεραμῳ βαλλοντων , και ὑετου ἁμα δια νυκτος πολλου ἐπιγενομενου , ἐφοβηθησαν και τραπομενοι ἐφευγον δια της πολεως , |
| και σπανιον , ζατουντα δε εὐπορον και ῥαιδιον , μη ἐπισταμενον δε ζητειν ἀδυνατον . στασιν μεν ἐπαυσεν , ὁμονοιαν | ||
| , καλλιω δηλον ὁτι ὀντα και ᾠδικωτερον και κιθαριζειν ἀμεινον ἐπισταμενον . Ἀλλα ἐραστης μεν οὐδεις ἐστι μοι οὐδε σεμνυνομαι |
| δυσμων τῃ ἀνω Μυσιᾳ και Μακεδονιας μερει τῳ ἀπο του εἰρημενου Ὀρβηλου ὀρους μεχρι περατος , οὑ ἡ θεσις ἐπεχει | ||
| ' ἀνατολων Περσιδι κατα την ἐπιζευγνυμενην γραμμην , ἀπο του εἰρημενου προς τῃ Ἀσσυριᾳ και τῃ Μηδιᾳ περατος μεχρι των |
| , κυνειῳ γαλακτι περιχριε ἠ λαγωου ἐγκεφαλῳ : ποιει και ἐσθιομενος . ἐαν δε δυσχερως ὀδους ἐκφυηται , κυπερον μετα | ||
| ἐπι τα ἀφροδισια ὁρμας . ἀλλο . κοριαννον ἠ γληχων ἐσθιομενος πολλακις ἀνεντατον ποιει . ἀλλο . χολη ναρκης ἐαν |
| Πολυδωρον . τροπος δε ἐστι λογος κατα παρατροπην του κυριου λεγομενος κατα τινα δηλωσιν κοσμιωτεραν ἠ κατα το ἀναγκαιον . | ||
| . δευτερος ὁ ἐπι πονηριᾳ κωμῳδουμενος . τριτος ὁ Ψακαδος λεγομενος . τεταρτος ὁ τραπεζιτης , οὑ μεμνηται Εὐπολις ἐν |
| ἐρωτησει λεγομενων των προτασεων και φησιν ὡς εἰπερ προς τον ἐρομενον καθ ' ἑκαστα τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον το | ||
| ὀντως ᾐ ἀληθης ὁ λογος , προς δε γε τον ἐρομενον καθολου τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον την ἀρα πας |
| των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ : κἀν το ὑπο των ἀκρων περιεχομενον ὀρθογωνιον ἰσον ᾐ τῳ ὑπο των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ | ||
| ὡς μεγαλην . εἰ γαρ και ἑν ἐστι μοριον το περιεχομενον , ἀλλ ' οὐ πολυ πνευμα , και δια |
| δε το πνευμα ἀπο της κατα μερος πεψεως λεπτυνεται και διαφορειται και ἡ μεν τελεια πεψις γινεται και ὑπο της | ||
| ἐχοι : ψιω λιω δηριω μητιω κονιω μηνιω , ὁ διαφορειται [ ] κατα τον χρονον . το δε ἰω |
| βανους ἁπτων : ὁ τας καμινους αὐων , ἀντι του καιων . Βηταρμων , ὁ ὀρχηστης , παρα το βαινειν | ||
| ἀϲθματικουϲ ἰαϲθαι πεπιϲτευται . Περι κεφαλων . Κεφαλαϲ μαινιδων ταριχηραϲ καιων τιϲ ἐχρητο προϲ ταϲ ἐν ἑδρᾳ ῥαγαδαϲ και τα |
| ὁσα ἐπει Κυρος ἐτελευτησεν ἐν τῃ πορειᾳ μεχρι εἰς τον Ποντον ἀφικοντο , και ὁσα ἐκ του Ποντου πεζῃ ἐξιοντες | ||
| ' ἀπο ἀνισχοντος ἡλιου . Καθοτι δε εἰσβαλλει εἰς τον Ποντον , ὁριζει τα Σινωπεων και Ἀμισηνων ἐργα : τριακοσια |
| ποιουσι και αὐλικους ἠ στειρας ἠ ἀτρητους , Ἀρεως δε προσοντος ἀποκοπους ἠ τριβαδας : και καθολου δε παντοδαπην τινα | ||
| δε πολει δυσνους οὐκ ἀν ὁμοιως τι οἰκειως φραζοι : προσοντος δε και τουδε , χρημασι δε νικωμενου , τα |
| εἰς το παρῳχημενον και συντελες του χρονου . την γαρ παρατασιν ἀπευκταιαν ἑξει : πορθουντι γαρ αὐτῳ την Ἰλιον ἐννεα | ||
| κατα το αʹ τριτημοριον του ὁλου χρονου της ἐκλειψεως την παρατασιν του συμπτωματος ποιησεται , προς δε τῳ μεσουρανηματι κατα |
| ἀκμασαντας , πολλαι τινες περι την ἡγεμονικην ἐνεργειαν αἱ πλημμελειαι ἀναφαινονται των μεν δια φυσικην τινα διαπλασιν πεπονθοτων , των | ||
| οἱ δ ' ἀπονοι πεφυσημενοι τε και αἰσχροι και ἀσθενεις ἀναφαινονται , οὐδε τουτου ἠμελησεν , ἀλλ ' ἐννοων ὁτι |
| , ὠ Σωκρατες , ἡγουμενος το ζην πως ἐν αὐτῳ μενεις ; και ταυτα φροντιστης ὠν και ὑπερ ἡμας τους | ||
| , λαλησει μετα σου , ἐαν δε μη ἐλθῃ , μενεις μεθ ' ἡμων ὡδε ἑως [ ἐρχεται . ] |
| διαναι τε το σωμα και μαλαχθηναι : μετα δε ταυτα προπινειν ὑδωρ ὡς χρηστοτατον , ἐν μεν χειμωνι και ἐαρι | ||
| . . . ἀναγεγραπται δε δη και τοιοσδε λογος . προπινειν φιαλην χρυσην ἐν κυκλωι Ἀλεξανδρον πρωτοις μεν τουτοις προς |
| ἀποκριναι δη μοι βραχυ του βηματος ἀποσταςκατ ' ὀλιγον γαρ ἐπιων μικρου μοι τω χειρε προσαγεις : που διωρισεν ὀργανα | ||
| ταυτα μεντοι ἐπραξε πιεζομενος ὑπο τραυματος ὑπογυου και τα ταγματα ἐπιων και παραθαρρυνων και διδασκων , ὁπως τοις βαρβαροις πολεμητεον |
| ' οἱ ς ' ἐφυσαν , ἐμφρονες . Ποιοισι ; μεινον : τις δε μ ' ἐκφυει βροτων ; Ἡδ | ||
| αὐτων καθισῃς : ἀλλα ὡς ἐμμενεις τῃ ἁπλοτητι σου , μεινον , και καθιῃ μετ ' αὐτων και ὁσοι ἐαν |
| Ἠν δε μετα το πρωτον αἱμα μη πτυσῃ πυον , παυσαμενον χρη ταλαιπωριης και γυμνασιων ἐπ ' ὀχημα μη ἀναβαινειν | ||
| πνειν ὁ ἀνε - μος ἑτερωθεν ἀνοιγει προς τον ἠδη παυσαμενον . και δη τις τουτο κατανοησας ἐδοξε των ἀνεμων |
| ἀσφαλεως ἀγορευει αἰδοι μειλιχιῃ , μετα δε πρεπει ἀγρομενοισιν : ἐρχομενον δ ' ἀνα ἀστυ θεον ὡς εἰσοροωσιν . και | ||
| ἐεικοστῳ ἐνιαυτῳ . τον δε πολυ πρωτος ἰδε Τηλεμαχος θεοειδης ἐρχομενον κατα δωμα συβωτην , ὠκα δ ' ἐπειτα νευς |
| φυγων μετα του πατρος παρα Πηλει κατῳκει , και Ἀχιλλεως ἐρωμενος γινεται . . . Κεκροψ αὐτοχθων , συμφυες ἐχων | ||
| γαρ τουτο μη ἐστιν [ ὁ ] ἐρως ἐγω δε ἐρωμενος , τι οὐν ταυτα ἀλγουμεν , τι δε ἀλληλους |