| αὐτα κατωθεν ἀδικως . και Ὁμηρος : ῥεπε δ ' αἰσιμον ἠμαρ Ἀχαιων . ἡ ἀρχη δε της συμβολης των | ||
| ' ἀποστεγασηι πυκινον ῥοον : αὐταρ ἐπειτα πνευματος ἐλλειποντος ἐσερχεται αἰσιμον ὑδωρ . ὡς δ ' αὐτως , ὁθ ' |
| ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
| ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
| , . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
| και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
| πολει παραχωρησουσιν . ἐπειδη δε τεως τουτον ἰδειν οὐκ ἐλπιζουσι στρατευομενον , ἡμεις αὐτον ἐξαιφνης μετα των ὁπλων ἐπι τον | ||
| περι των πρυτανεων , διοτι αὐτον μεν ὑπερ της πολεως στρατευομενον και πονουντα οὐ δεχονται ἐν τῳ πρυτανειῳ , τους |
| κακον δε και ἐπι ἰκτερῳ μωρωσις : τουτους ἀφωνους , αἰσθανομενους δε , ξυμβαινει γινεσθαι : ταχα δε και κοιλιη | ||
| ' οὐν οἰδε , και αὑτον ὑμιν ἐπιβουλευοντα και ὑμας αἰσθανομενους : εὐ φρονειν δ ' ὑμας ὑπολαμβανων , δικαιως |
| ἐλαττον και δημον , ὁποτε αὐτῳ σημειουμεθα : μονου του γραμματος προτασσεται . γραμμα συμφωνον ἀφωνον και προτασσομενον φωνηεντων και | ||
| τους Πενατας . [ δοκουσι γαρ μοι του θ μηπω γραμματος εὑρημενου τῳ δ δηλουν την ἐκεινου δυναμιν οἱ παλαιοι |
| τεταξονται δε οἱ μεν ὀξυτεροι του δωριου τονου δια το μετεωροτερον του μελους ταις προς τον ἐξηρμενον πολον παροδοις και | ||
| ὑπο ΚΞΑ γωνια της ὑπο ΛΟΕ γωνιας . ἐπει γαρ μετεωροτερον ἐστι το Μ του Ν , ἡ ἀρα ἀπο |
| χιονιζομενην γην , δια το φθειρεσθαι τοις παγοις τινα των σπερματων , μικρον πυκνοτερον σπαρτεον . Την ἀγαθην γην ἡ | ||
| διαφθειρομενην . ὁθεν και οὐτε θηριουται καθαπερ τα σιτηρα των σπερματων οὐτε ἀναξηραινεται καθαπερ τα των λαχανων , ἀλλ ' |
| ' ἡμιν οὐ καθημενην στρατιαν και τῳ τε περι τον ὁρμον πονῳ κεκοσμημενος και τῃ των κωλυσοντων ἐρημιᾳ την ἐλπιδα | ||
| ἀνεθεσαν δε αὐτο Κυναιθαεις . ὁ δε περικειμενος τε τον ὁρμον και ἡλικιαν παις ἐτι ἀναθημα ἀνδρος ἐστι Φλιασιου Κλεολα |
| ἀπο της δευτερας ἀρχης ὁμοειδη προοδον , και οὐπω το μικτον . Ἀλλα τουτο μεν παραγεται ἀπο μεν της ἀρχης | ||
| ἠν λεγομενα ἐκεινα περι του πρωτου μικτου : πρωτον δε μικτον ἐν τοις νυν δη πεφηνε λογοις το προ του |
| τριτον τουτων ὑπολογιστεον ὑπερ της ἀνωμαλιας του πλου , ὡς καταλειπεσθαι και την τουτων των μεσημβρινων διαστασιν σταδιων ὀκτακισχιλιων ἑξακοσιων | ||
| . νδʹ . Του ὀμματος παραφερομενου τα πορρω των ὁρωμενων καταλειπεσθαι δοξει . ἐστω γαρ ὀμμα το Β , ἀφ |
| παθητικη , πῃ δε ἠθικως προηκται . και το μεν πραγματικον ἐπιδεδεικται πολλαχου : συναπτει δε τας ἰδεας ταυτας πολλακις | ||
| το πραγματικον και το παθητικον . και αὐθις το μεν πραγματικον δια δυο τουτων ἐργασομεθα τοπων , ἐπανοδου και ἀνακεφαλαιωσεως |
| ἀνεπιτηδειον προς παιδειαν . * μηδ ' ἀντ ' ἠελιοιο τετραμμενος : δια τουτων εἰς εὐσχημοσυνην παιδευει και τα ἀναγκαια | ||
| ὁς μοι ἐνι κλισιῃ δεδαϊγμενος ὀξεϊ χαλκῳ κειται ἀνα προθυρον τετραμμενος , ἀμφι δ ' ἑταιροι μυρονται : το μοι |
| . οἰμοι : τιν ' ὀψιν τηνδε δερκομαι ταλας ; ἀπολεμον , ὠ παι , πολεμον ἐσπευσας τεκνοις . τι | ||
| εἰρηνην και ἀπο του θνητου και πεφυρμενου στρατοπεδου προς τον ἀπολεμον και εἰρηναιον λογικων και εὐδαιμονων ψυχων βιον θειον . |
| φερομαι τλαμων ; πα μοι φθογγα διαπωταται φοραδην ; ἰω δαιμον , ἱν ' ἐξηλου . Ἐς δεινον οὐδ ' | ||
| ' ἀνεπεμψεν ἱερον , ἐνθα γυναικες . Ἰω μοιρας ἀτεγκτε δαιμον . Ὠ καταρατος ἐγω : τις ἐμον οὐκ ἐποψεται |
| τῃ οἰκειᾳ συμμιγηναι μητρι , ἀναιρησαντι ταυτην τῃ εὑρεσει του αἰνιγματος : ὁθεν τῃ πολει πασῃ των Θη - βαιων | ||
| τῳ ὀνοματι . Ὁρω το μωλυ , και συνιημι του αἰνιγματος , και σαφως οἰδα , ὡς χαλεπον εὑρειν το |
| ταις πεντε ἰσαριθμος ὠν αἰσθησεσι . τουτῳ και ὁ ἐτι γυμναζομενος ἀσκητης ἐξεταζεται , μηδεπω δεδυνημενος ἐνεγκασθαι τα τελεια νικητηρια | ||
| μαλλον γεγηρακως ἠ ταις ἐπαλληλοις δυστυχιαις , ὑφ ' ὡν γυμναζομενος ἀθλητου τροπον ἐν πονοις και δυσκαρτερητοις κακοπαθειαις διετελεσεν : |
| ἁμιλλαν ἐξιων . το δ ' ἠν ἀρ ' οὐκ ἀκουστον οὐδ ' ἀνασχετον , σιγαν κλυοντα δεινα προς κακιονων | ||
| τροπον το μεν ὁρατον ὁρασει ληπτον ἐστι , το δε ἀκουστον ἀκοῃ γνωριμον ἐστι , το δε ὀσφρητον ὀσφρησει , |
| διδασκαλιας , ὡσπερ τῳ τελειῳ γραμματικῳ ἠ μουσικῳ οὐδενος δει παραγγελματος των εἰς τας τεχνας , τῳ δε σφαλλομενῳ περι | ||
| . αὐτοκελευστος : Ἀρριανος : κροτος τε ἀθροος οὐκ ἐκ παραγγελματος ἀλλ ' αὐτοκελευστος ὡρμηθη . . . . παραγγελμα |
| τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
| τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
| ἐμπαλασσομενοι κατερρεον : ἐμπλεκομενοι κατεπιπτον ʃ ἑτοιμως ἐπιπτον . και περιμαχητον ἠν τοις πολλοις : ἠγουν σπουδαιοτατον . του δε | ||
| δ ' ὑπο Τυρρηνων ἐκπεσειν : δια γαρ την ἀρετην περιμαχητον γενεσθαι το πεδιον : δωδεκα δε πολεις ἐγκατοικισαντας την |
| ταις μαχαις , και ταυτα οὐ πολλων ὀντων οὐτε των ἀπολομενων οὐτε των παραδοντων τα ὁπλα . αὐτος γε τοι | ||
| ' ἰσχυρας της ναυμαχιας και πολλων νεων ἀμφοτεροις και ἀνδρων ἀπολομενων οἱ Συρακοσιοι και οἱ ξυμμαχοι ἐπικρατησαντες τα τε ναυαγια |
| τινα παρασκευασαμενοι και θοινην , ἐξεκαλεσαντο τους Πιτυοεσσηνους εἰς το προαστειον : αὑτους δε διελοντες διχα , τοις μεν τα | ||
| ὁ Δαρειου ἱππος ἐστεργε μαλιστα , ταυτην ἀγαγων ἐς το προαστειον κατεδησε και ἐπηγαγε τον Δαρειου ἱππον και τα μεν |
| δε χρωμενων . Ἀροτρῳ ἀκοντιζεις : ἐπι των ἀσκεπτως τι ποιουντων . Αὐταρ ἡ παγη ἐοικε ληψεσθαι παγην . Αὐτου | ||
| το παν ἐπιτρεπειν . δυναται μεν γαρ και ἡμων μηδεν ποιουντων ἐκεινος εὐ ποιειν δια παντων , ἀλλα βουλεται και |
| ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
| . και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
| μετελευσιν ἐπι τας των ἀγαθοποιων ἠ κακοποιων ἀκτινοβολιας ἠ μοιρας παραγενομενοι αἰτιοι ἠ ἀγαθων ἠ φαυλων καθιστανται , ὁτε δε | ||
| . προθυμως δε του δυναστου συγχωρησαντος , οὑτοι μεν συντομως παραγενομενοι προς τον Καιπιωνα ῥᾳδιως ἐπεισαν δουναι σφισιν αὐτοις την |
| εἰωθας λεγειν ὁτι μαινονται ; τι οὐν ; ὑπο των μαινομενων θαυμαζεσθαι θελεις ; Προληψεις κοιναι πασιν ἀνθρωποις εἰσιν : | ||
| , συμβαλλομενου τι και του λογισμου . τα τε των μαινομενων φαντασματα και τα κατ ' ὀναρ ἀληθη , κινει |
| την ἐν Σικυωνι ἀρχην ἐσχεν . Ἀδραστου δε ἐς Ἀργος κατελθοντος Ἰανισκος ἀπογονος Κλυτιου του Λαμεδοντι κηδευ - σαντος ἐλθων | ||
| ὑπο της πεινης , ἀλλοτε δε ὑπο ἀλλοις συμβαμασι . κατελθοντος οὐν ποτε των καιρων ἐκ του οὐρανου πυρος ἐπι |
| ἐγω συμβεβουλευκα και ἐγω ἐγραψα , ὁσον δε τουτο ἐκεινου ἐπιεικεστερον εἰρηται και ταπεινοτερον ; ἀλλ ' οὑτος μεν εἰς | ||
| ἐσται και διαταξαι και μεταθειναι ἀλλον ἀντι του προγνωσθεντος χειρονος ἐπιεικεστερον τροπον , ᾡ τελευτησαι δυναιτ ' ἀν ; ἐγω |
| : ἀριστινδην ἐκλελεγμενως κατα ἀριστειαν : ἀπο του ἀριστος ὀνομα ὑπερθετικον . ἀπο του ἀρειων συγκριτικου : τουτο δε παρα | ||
| : ἐστι δε ὀνομα ὑπερθετικον : ἀπο του λωος το ὑπερθετικον λωστος : τουτο , παρα το λω , το |
| Ἡμιθεας , ὡστε μη μονον παρα τοις ἐγχωριοις και τοις περιοικοις τιμασθαι διαφεροντως , ἀλλα και τους μακραν οἰκουντας εἰς | ||
| και Ζαλευκου του Λοκρου , δι ' ὡν ἀξιοζηλωτοι τοις περιοικοις ἀχρι πολλου γεγονασιν . Σιμιχος δ ' ὁ Κεντοριπινων |
| περι τας Ἀρκτους χιονιζεσθαι τοπους , περι τροπας δε θερινας μετασταντος του ἡλιου τηκομενης της χιονος και ἀτμιζομενης ἀπο της | ||
| : γινεται γαρ ὁ κιων δεξιος οὐδεν αὐτος μεταβαλλων ἐμου μετασταντος και τα δεκα διπλασια μηδεμιαν λαβοντα προσθηκην των πεντε |
| φοβῳ και ἀπειλαις , ἐστιν ἁ δε και τοις ὁπλοις καταστρεψαμενος . ἐς δε την Ἰαϊτζαν ἐλθων αἱρει και ταυτην | ||
| ἀδικιης κατεστρεψατο , ὡς εἰρηται μοι προτερον . Τουτον δε καταστρεψαμενος οὑτω πασης της Ἀσιης ἠρξε . Περσας δε οἰδα |
| ὑμων φυσεως , και οὐδεις αὐτος ἑαυτῳ ταυτα φερει των κρινομενων , ἀλλ ' ὑμων ἑκαστος ἐχων οἰκοθεν ἐρχεται , | ||
| οἱ δε διαιτηται προτερον κληρῳ λαχοντες ἠ ἐπιτρεψαντων αὐτοις των κρινομενων διῃτων . και εἰ μεν ἠρεσκεν τοις ἀντιδικοις , |
| συνηθη : Διονυσιος δε ἐτετρωτο μεν , το δε τραυμα περιστελλειν ἐπειρατο , οἱα δη πεπαιδευμενος ἀνηρ και ἐξαιρετως ἀρετης | ||
| χρησθαι : προαποκαμνει γαρ ὁ ἀκροατης και προεκλυεται : ἀλλα περιστελλειν και μη περιουσιαζειν . γινεται δε , φησι , |
| . ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
| . προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
| ὁ ποιων εἰργαζετο ἱκανην ἐξ ἑαυτης τον ποιητην ἰδειν , λογισαμενος δε μεγαλα ὀνησειν το δημιουργημα , εἰ λαβοι του | ||
| αὑτο ἀνευ παντων αὐτων μαθοι , τουτον τον δεσμον αὐ λογισαμενος ὡς ὀντα ἑνα και παντα ταυτα ἑν πως ποιουντα |
| χωρας ἠμφισβητουν Ἀκαρνανες : την δε Πυληνην μετενεγκαντες εἰς τους ἀνωτερον τοπους ἠλλαξαν αὐτης και τοὐνομα , Προσχιον καλεσαντες . | ||
| γαρ τουτο ἐστι της πραγματειας ταυτης . τα δ ' ἀνωτερον ὁσα θεωρειται χρωμενης ἠδη της ποιητικης τοις τε συστημασι |
| ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
| και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
| τα σχηματα δε αὐτοις τα γραμμικα ἐξωθεν περιγραφε τους ἀριθμους ἐκτιθεμενος , ὡστε μεσους μεν εἰναι τους ἀριθμους , ἐξωθεν | ||
| . . , : και ἀσφαλως ὁ Εὐδημος το προβλημα ἐκτιθεμενος : εἰ ἀμερες , φησιν , ἐστι το πρωτως |
| και συντριβησεται προς ἑαυτον , προς οἱους ἐσοιτο ὁ ἀγων αἰσθανομενων των ἀντιπαλων , ἁτε χρωμενους ἀνανταγωνιστῳ συμμαχιᾳ του δικαιου | ||
| τας στοας ὑπελθετε , ” ἐκπεσειν λογον ὡς Κυμαιων οὐκ αἰσθανομενων ὡς ἐν τοις ὀμβροις ὑπο τας στοας ὑπελθετεον , |
| τοις ἀντικειμενοις ὡς μαλακωτερα και ὡς ἡττον μαχομενα ἐν τοις ἀντικειμενοις , ὡς και ἀμφιβαλλεσθαι εἰ εἰσιν ἀντικειμενα σωζοντα ἀλληλα | ||
| Και τα μεν τῳ αὐτῳ εἰδει , τα δε τοις ἀντικειμενοις εἰναι ἁ λεγεται : ἁμα οὐν τῳδε μεν προσηλθε |
| ἐρυϲιπελατωδηϲ διαθεϲιϲ περι τινα των ϲπλαγχνων , καυϲωδη πυρετον και ἑκτικον ἐπιφερουϲα . και εἰ μεν περι την γαϲτερα γενοιτο | ||
| εἰσι δε οἱ και τριτον εἰσαγουσι , το ἑκτικον . ἑκτικον μεν οὐν ἐστι πνευμα , το συνεχον τους λιθους |
| ' ἁμα μεν λεγειν ὡς οὐδεις Ἀθηνησι πολιτης εἰη ἀγαθος γεγενημενος , ἁμα δ ' ὡς και ἀλλοθι τοιουτοι γεγονασι | ||
| δε και ὑπο του δημου των Γελῳων ὡς αἰτιος αὐτοις γεγενημενος της ἐλευθεριας : τοις γαρ δυνατωτατοις φθονουντες την ἐκεινων |
| των τετολμημενων : δυσκολον δε ἐκεινῃ , ὁτι μη ῥᾳστον ἐφικεσθαι των τετολμημενων : οὐ μην δια τουτο ἡγουμαι προσηκειν | ||
| παρα της οὐσιας ἀφθονως ταις ἐπιθυμιαις χορηγων , δυνησεται τουδε ἐφικεσθαι . τι δη ποτε ; ὁτι πασα ἀναγκη τον |
| ἀντιλεγει : και κατα ἀντινομιαν : νομος τον τυραννον μη θαπτεσθαι ἐν ἡ ἐτυραννησε πολει : και νομος τον κεραυνῳ | ||
| ἀποθνῃσκοντας ἐν τοις πολεμοις ἐκρινεν , ἐνθαπερ ἀν θανωσι , θαπτεσθαι , του μη τους λοιπους ἐκ της ὀψεως ἀποτρεπεσθαι |
| ὡσπερ εἰ και ἀνευ του διαιρειν ἐξ ἀρχης εὐθυς μηδεν πραγματευσαμενος τις ἐλαμβανε ταυτα . Πεφεισμενως ἐοικε το των διαιρεσεων | ||
| Λαιτος ὁ και τους βιους των φιλοσοφων ἐπ ' ἀκριβες πραγματευσαμενος . ἐν δη ταις των προειρημενων ἱστοριαις δηλουται κατα |
| : την αἰτιαν δε του παραδοξου συμβαλειν οὐκ ἐχω : σκοπουμενος ἀμελει και την ἀνοιαν ὀλιγων ἐν θαυματος μοιρᾳ το | ||
| . Και ὁς , εἰρωνικως πανυ ἐπισχων ὡς τι μεγα σκοπουμενος , Εἰπε μοι , ἐφη , ὠ Σωκρατες , |
| ἡμιν μεν μειοι τας ἡμερας και τας νυκτας αὐξει χειμωνα ἀπεργαζομενος , παρ ' ἐκεινοις δε αὐξει την ἡμεραν και | ||
| και τους πεφυκοτας κακυνεσθαι , δι ' ἀμφοτερων το οἰκειον ἀπεργαζομενος ἀγαθον . εἰ γαρ το διδοναι δικην του μη |
| γινεσθαι και τῳ στεφανῳ ταινιωθηναι συνηθως . Των δε πρεσβεων ἐρομενων δια τι οὐ βουλεται τα της τελετης αὐτου γενεσθαι | ||
| κακῳ , ὡς των γε ἀλλων οὐ μακρων ἐσομενων : ἐρομενων δε , τι τουτο εἰη το ἀθανατον αὐτῳ κακον |
| ὑπνος : κειω , οὑ ὁ μελλων κεισω , και παθητικον κειομαι , και κατα συγκοπην κειμαι . Τα δια | ||
| . Ἀσχαλααν , παρα το ἀχω το λυπω : οὑ παθητικον ἀχομαι : νυν δ ' ἀχομαι κακοτητι . παραγωγον |
| ' αὐτην ἡνικα ὁ Κιμμεριων κατεδραμε την Ἀσιαν στρατος . ἀποτομον εἰς θαλατταν ὑψηλον τ ' ὀρος , νυχθημερον πλουν | ||
| προς την ἠπειρον γεωδεσι λοφοις ἐστιν ὁμαλες και ἐκ θαλαττης ἀποτομον και ἀκλινες , οὐ μην θεου μαρτυριας ἀμοιρον : |
| και το μεν εὐμεταβολον ἐν δοξαις θερμης , το δε μονιμον ψυχρας . ἐτι μοι δοκω λειπεσθαι δυο γενη γνωρισματων | ||
| ζωντας ἐθελειν εὐδαιμονιζειν , σκοπουντας τας του βιου μεταβολας τῳ μονιμον τι την εὐδαιμονιαν ὑπολαμβανειν και μηδαμως εὐμεταβολον , την |
| δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
| τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
| . τον γουν γραφεντα κατα Κτησιφωντος Δημοσθενης πολλα βοων και τερατευομενος ἡρπασεν . ὁθεν και ὁ Αἰσχινης κακον ἐθος φησιν | ||
| ] ἱνα δυνηται πιπρασκειν τα κτηματα . . . . τερατευομενος ] τερας τι και παραδοξον λεγει με ἐπαγγελλειν . |
| κατα δυναμιν ; οὐ γαρ ἀν ἀπετολμησε τοσουτον ἀναδραμειν ὁ ἀνθρωπινος νους , ὡς ἀντιλαβεσθαι θεου φυσεως , εἰ μη | ||
| τοὐναντιον , ἀλλα προσδειται μεν τουτων προς την εὐδαιμονιαν ὁ ἀνθρωπινος βιος , καθαπερ εἰπομεν : ἡ δε οὐσια της |
| και δι ' ἑαυτων . ἐπι δε του κυνικου σπασμου ἰδιαιτερον βοηθουνται ὑπο τε πταρμικων και ἀποφλεγματισμων των δια ναπυος | ||
| ἀμφοτερωθεν , ἑκατερωθεν , ἑτερωθεν ; Φησιν οὐν ὁ Τρυφων ἰδιαιτερον ὡς τα δια του τερος πρωτοτυπα δια του ω |
| δοξῃ μητε τῃ κακῃ , ἠ ἀκρατης ἐστιν ὁ μη ἐμμενων τῳ ψευδει λογῳ , ἠτοι τῃ φαυλῃ δοξῃ , | ||
| δε ὁτι ἐγκαλεσειε δ ' ἀν τις , δηλονοτι ὁ ἐμμενων τῳ φιλουντι δια το ἡδυ ἠ το χρησιμον , |
| Ἑκτορι προ παντων προθυμον μονομαχειν , καιπερ ὀντα τῃ ῥωμῃ καταδεεστερον , ἐφ ' οὑ μονου των στρατευσαμενων εἰρηκεν : | ||
| Ἑκτορι προ παντων προθυμον μονομαχειν , καιπερ ὀντα τῃ ῥωμῃ καταδεεστερον , ἐφ ' οὑ μονου εἰρηκεν : ἐν δ |
| μαλλον εἰσῃ : δηλωσει γαρ σοι ὁτι παρα το του ἐρωτος ὀνομα , ὁθεν γεγονασιν οἱ ἡρωες , σμικρον παρηγμενον | ||
| και ὑγρον βλεποντες , δικαιους , συνετους , φιλομαθεις , ἐρωτος πληρεις ἀνδρας δηλουσιν , ὁποιος ἠν Σωκρατης ὁ φιλοσοφος |
| και εἰς τελος ἐστιν ἀμεινω : ἐσθλος δ ' αὐ κἀκεινος ὁς κ ' εὐ εἰποντι πιθηται : ὁς δε | ||
| μεταβεβλημενου . ἐξηπατωμεθα δε , ὡς ἐοικεν , ἐγω τε κἀκεινος οὐ μικρον τινα χρονον , και ἰσως ἐκερδαινον ἀπατωμενος |
| ' , ἐφη , και ταυτα πανταπασιν ἐοικεν ἀνθρωπων ἑνεκα γιγνομενοις . Το δ ' , ἐπειδη και τουτο φανερον | ||
| ἀθροιζεσθαι [ λιθων ] πλησιον αὐτου , μαλλον ἐπι τουτοις γιγνομενοις ὁρωντα τερπεσθαι και μεγαλαυχεισθαι , νομιζοντα της μουσικης ἡκειν |
| δε ἀναλωματων ὁ τα ἐναντια τουτων πραττων γενοιτ ' ἀν πλουσιωτερος . ἐστιν δε ὁ μεν ἀγαθος τουτων , ὁ | ||
| ' ὁ φορητον . Οὑτοι οἱ λογοι ἀσυνακτοι ἐγω σου πλουσιωτερος εἰμι , ἐγω σου ἀρα κρεισσων : ἐγω σου |
| προσφερεσθαι την ἀκραν . προς μεν δη ταις Κελαιναις φυλακην καταλειπει στρατιωτας ἐς χιλιους και πεντακοσιους . μεινας δε αὐτου | ||
| τον ποντον τας μεν πλειονας τε και πεπονηκυιας των νεων καταλειπει αὐτου , αὐτος δε ταις μαλιστα ταχυναυτουσαις παρεπλει ἀπο |
| και παλιν ἐπανατασεσι και νουθεσιαις ἐμβριθεστεραις τους κατ ' αὐτον πολιτευομενους ἐκαλεσεν εἰς την ὡν ἐπαιδευθησαν ἐπιδειξιν : οἱ δε | ||
| τῃ πατριδι τοσωνδε συμφορων γενομενον , θεραπευσας ὁ Βαρκας τους πολιτευομενους , ὡν ἠν δημοκοπικωτατος Ἀσρουβας , ὁ την αὐτου |
| . νησους δε ἐξ ἠπειρων ἀμειβων και τας Ἀθηναιων τριηρεις φυλαττομενος πασαις θαλατταις ἐνεσπαρμενας κατεδυ πλεων ἐν ἀκατιωι μικρωι . | ||
| τε και ἐν χρησει ὀντων ἐποιησαμην τον λογον ἀει τε φυλαττομενος , ὁπου γε μη μεγαλη ἀναγκη ἐπειγοι , μη |
| ὀφιν μη εἰσιεναι εἰς τον περιστερεωνα . Ϛʹ . περι περιστερεωνος . ζʹ . περι ὀρνιθων . ηʹ . πως | ||
| μετα σιδιων λιπαρων καταχριε . ἀλλο . λευκης ῥιζαν και περιστερεωνος βοτανης την ῥιζαν ἠ ἠρυγγιου ῥιζαν ἠ αὐτο το |
| ἠν τῳ Κομμοδῳ κατεχειν τους παιδας των ἐς τα ἐθνη πεμπομενων ἡγεμονων , ὡς ἐχοι ὁμηρα της τε εὐνοιας αὐτων | ||
| ἀκουσῃ τους ὑποδεξομενους αὐτον εὐνοιας και πιστεως ἀξιους και των πεμπομενων ἑκαστος και διοικουντων ὑμας προτιμησῃ . μη γαρ οἰεσθε |
| ἐν τῳ ἐθνει δυναμενους , ἐξηγριωθη τε και ἐργον ἐδρασεν ἀνοσιον . ἠν δε Τυλλος Ἀττιος ὁ τας ὀργας αὐτων | ||
| καθηγνισαν , ἠ θηρες , ἠ τις πτηνος οἰωνος φερων ἀνοσιον ὀσμην ἑστιουχον ἐς πολιν . Τοιαυτα σου , λυπεις |
| ἐν σκοπελῳ ἐστι σπεος ἠεροειδες , προς ζοφον εἰς Ἐρεβος τετραμμενον , ᾑ περ ἀν ὑμεις νηα παρα γλαφυρην ἰθυνετε | ||
| παντων ὑποδοχαις . . Ἡ συνταξις αὑτη : και φιλοπολιν τετραμμενον και βλεποντα προς ἡσυχιαν και εἰρηνην ἐν καθαρᾳ γνωμῃ |
| μεν και ἡμιν το λεγομενον , ἐνια δε του πραγματος ἐνοχλουντα πειθεσθαι μη συγχωρῃ , ὡς παρ ' Ὁμηρῳ ναι | ||
| οὐτε κατα την ἐξαλλαγην των σχηματισμων των ἀνακολουθων και βεβιασμενων ἐνοχλουντα τας ἀκοας , πασας δε περιειληφοτα τας ἀρετας , |
| μειζω λαβῃ , λογους μετα τον χιτωνα . παντως οὐκ ἀντερει σοι Θεοδωρα χαριν οὑτως αἰτουντι δικαιαν τε και αὐτῃ | ||
| , οὐκ ἀν ὑπο τουτῳ δικην ἐφευγον φονου ; οὐδεις ἀντερει . μη τοινυν της τελευ - της ἀποστερει με |
| οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
| του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
| , τῳ ἀγαπωντι τον ἐμμενοντα ἠ δια το ἡδυ ἠ χρησιμον , κρυπτοντι δε και προσποιουμενῳ δι ' ἀρετην και | ||
| τεσσαρα σαγμαρια ἀνδρα ἑνα και ἑτερον τινα των καθεστωτων στρατιωτων χρησιμον μετα σημειου , ᾡτινι ὁ πας τουλδος ἠτοι τα |
| ἐπι πλεον εἰναι το γνωριμον . ὁτι δε και το ποριμον και το ἀπορον διαφερει του τε ῥητου και ἀλογου | ||
| , εἰναι . τις γαρ ἀν ἐποιησε τον ἀνθρωπειον βιον ποριμον ἐξ ἀπορου και κεκοσμημενον ἐξ ἀκοσμου , ταξεις τε |
| δημοσιῳ ἀδικηματι , ἠ και πικροτεραις , ἐαν δυνωμεθα , ἀπολογουμενους δε συστελλειν τα ὀνοματα και κλοπην μεν την ἱεροσυλιαν | ||
| ἐποιησαν τον χορον . ἀλλ ' ὁ μεν Εὐριπιδης εὐθυς ἀπολογουμενους πεποιηκε περι της προτερον ἀμελειας , ὁτι δη τοσουτων |
| ἐπιϲπαϲθαι προϲ το δερμα και ϲυνεργειν τῃ φυϲει δι ' ἀποϲτηματων ἐνιοτε τουϲ πυρετουϲ ἰωμενῃ . ὁταν μεντοι ϲφοδραν ὁρμην | ||
| προϲ την ἑκαϲτου χρειαν . ἐπι μεν οὐν των μικροτερων ἀποϲτηματων μιαν παραϲχωμεν διαιρεϲιν , ἐπι δε των μεγαλων πλειοναϲ |
| ἐκ δυναμενου ἠ ἀλλην τινα ἐχων λυπην , οἱ δε οἰκειοτερον πως διατιθενται προς το πραγμα και τροπον τινα ὑπομενουσι | ||
| ἀλλ ' ἀοριστως προηκται . εἰθ ' οὑτος Νεοπτολεμος ] οἰκειοτερον τουτο προς αὐτον το παραδειγμα . και γαρ τοι |
| και τον Ἀπολλωνα ἐν ᾡ δει καιρῳ ὑμνησω και τον ἐπινικον πληρωσω . το δε χορευων ἀντι του μετα χορου | ||
| ὁμοιον τῳ : τις σας παρηειρε φρενας . Γραφει τον ἐπινικον Ἱερωνι νικησαντι κελητι την εἰκοστην ἑκτην και εἰκοστην ἑβδομην |
| ἀλλα καταγελων αὐτων μαστιγοιτο ἀν ἁμιλλωμενος προς τον παιοντα , ὁποτερος ἀπαγορευσειεν . Ὁ Λυκουργος δε και αὐτος , ὠ | ||
| ἑστωτες ἠτοι σωματικως ἠ τετραγωνικως ἠ και κατα διαμετρον ἠτοι ὁποτερος αὐτων ἠ και ἀμφοτεροι , σινη και παθη σωματικα |
| ἐπωνυμιαν εἰχον : νομοι γαρ προσηγορευθησαν , ἐπειδη οὐκ ἐξην παραβηναι το καθ ' ἑκαστον νενομισμενον εἰδος της τασεως . | ||
| εἰκος αἰει του παρα τας βεβηλους ἐθους , μηδεν ἀν παραβηναι των προστεταγμενων οὐ θαυμαζεις ; . ἀρ ' οὐ |
| μη προστιθεμενου του εἰδικου , ἀπο του γενικου νοεισθαι το ἰδικον , ὡς ἐπι Ὁμηρου : ποιητην γαρ αὐτον ἰδικως | ||
| οὐτε ἀρχομεν κτἑ . ? : δια του κοινου το ἰδικον ἐσημανεν ʃ ἀπο - κρισις Ἀθηναιων προς Πελοποννησιους πρωτη |
| κατ ' ἀκροτητα ψυχης ἀπηκριβωμενος , φιλοσοφος δε ὁ σοφιαν ἀσπαζομενος . οἱ δε σοφοι και σοφισται ἐκαλουντο : και | ||
| το νυν ὁ θεωριαν και ἀλη - θειαν και σχολην ἀσπαζομενος τις ἀν εἰη ἀλλος , ἠ ὁ φρονιμος και |
| , ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
| παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
| ὁ φευγων λεγων ἀλλ ' ὑπερ ὑμων τε και των πλεοντων την τοιανδε προ του λιμενος πεποιημαι γραφην , ἱν | ||
| ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των πλεοντων εὐχας μεν τιθεσθαι τοις Σαμοθραιξι , τας δε των |
| ἑπεται πολλα των ἀδυνατων , ῥητεον και το μη εἰναι αἰτιον των ἀδυνατων ὑπαρχειν . ὁ τε λεγων μη εἰναι | ||
| μειζονων φυγην , ἀλλα πολλοις ποριζομενοι το πλειω καταθειναι . αἰτιον δε μεγαλοφροσυνη τις ἐμφυτος , δι ' ἡν οὐκ |
| ὡς δυναμει ὑγροι , και την της γλωττης ὑγροτητα ἐξικμαζουσι προσθεντες την παρ ' αὐτων . και εἰ τι δε | ||
| τε πληρεις ὡρας και το μερος , ἐπειτα τα ἐτη προσθεντες το ἑν κλιμα σκοπειν , εἰς ποσην μοιραν του |
| δυναμενοις οὐκ ἀναγκαιως δοξει διατριβειν ὁ λογος περι τινας μειρακιωδεις ἐνοχλησεις . τουτων δε διωρισμενων φανερον ὁτι και ἐπι των | ||
| , και ὁσα ἀλλα των τοιουτων προσδιοριζομεθα προς τας σοφιστικας ἐνοχλησεις : οὐ γαρ ἀντιφασκει προς τον εἰποντα Αἰας ἐμονομαχησεν |
| : της γαρ ἀδικιας ἀκουσιου οὐσης πολυ μαλλον το ἀδικειν ἀκουσιον ἀν εἰη , ὁσῳ και μειζον κακον ἀν τυγχανοι | ||
| το δ ' ἀκουσιον : και ἑκουσιον μεν ἁδονα , ἀκουσιον δε λυπα . ταὐτα δε ταυτα και ἐπιτεινοντι και |
| μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
| πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
| και πρεποντα νουν ἐσχηκως , ἀποδιδρασκει μεν το εὐτελες και ποιμενικον και σκληροβιον , και προσδραμων τῃ παιδευσει , και | ||
| τας χειρας ἑαυτου κροτων και τινασσων , ἠρξατο ποιειν το ποιμενικον και ἀτακτον σχημα . ἡ δε του Ξανθου γυνη |
| μεν οὐν . Το γουν μετα ταυτα ἀναγκαιον αἱρεισθαι τους συνελθοντας τουτους κοινους τινας ἑαυτων , οἱ δη τα παντων | ||
| . ἑτεροι δε λεγουσιν ἀνεστιους τινας και πλανητας ἐκ πολλων συνελθοντας χωριων κατα δαιμονα περιτυχειν ἀλληλοις αὐτοθι και την οἰκησιν |
| οὐδεν πλεον σημαινει ἐν τῳ ἀρα ἡμερα ἐστινἙνεκα . του τοιουτου οὐδ ' ὁ και συνδεσμος οὐδ ' ὁ ὁτι | ||
| και ταυτα Κελσου του πανταχου δικαιου κἀν τοις πραγμασι τουτοις τοιουτου πεφηνοτος ; ὁρμησας γαρ ἐπι την τιμωριαν οὐχ ὁπως |
| παντας τους ἀλλους ἑξηκοντα και τριηκοσια ταλαντα ψηγματος : νομος εἰκοστος οὑτος . Το μεν δη ἀργυριον το Βαβυλωνιον προς | ||
| , ἡ δε χειμερινη σοηʹ ∠ δʹ . κβʹ . εἰκοστος δευτερος ἐστι παραλληλος , καθ ' ὁν ἀν γενοιτο |
| ἀποδωσει , ἠ εἰ ἑξει , ὁμωνυμος ἐσται φωνη το ἀποδιδομενον . ὡς εἰναι ἐνθα μεν γενος το μειζον , | ||
| το πραγμα ἐστι και οὐχ ἑτερον τι , οὑ τον ἀποδιδομενον ὁρισμον εἰναι λεγουσι . το δε δυνατον εἰναι ἠ |
| ἀπαντωσαι πρωτως και ἐνεργησουσιν , αἱ δε δυναμει οὐσαι και μελλουσαι ἀνιεμενου ποτε του κωλυοντος αἱματος και λυομενου , ἐτι | ||
| της μητρος , τουτου χαριν διφυης ἐκληθη . ὀψομεναι ] μελλουσαι ὀψεσθαι . πολυηρατον ] τοις πολλοις ἐρασμιον . πολυηρατον |
| ἐποιησατ ' ἀν : τον δε Μενεκλεα ποιησαντα ταὐτα τουτῳ παραφρονειν φησι και γυναικι πιθομενον ποιησασθαι . Πως οὐν οὐ | ||
| λογια ἐστιν ἀκουσαι : τι γαρ ἐλλειπει προς το μη παραφρονειν αὐτον , ὠ Ὠκεανιδες ; ἠ δια τι χαλᾳ |
| οὐν ὁτι παντος γενους αἰσθητου μια ἐστιν αἰσθησις , και ἐπιστητου μια ἐστιν ἐπιστημη . οἱον ἐστιν αἰσθητα τα χρωματα | ||
| ἡ ἐπιστημη οὐν των προς τι : ἡ γαρ ἐπιστημη ἐπιστητου ἐπιστημη . ποιοτης δε ἐστι καθ ' ἡν ποιοι |
| δε ἡ του δοθεντος και συγκληρωθεντος ἡμιν ἀπο των θεων δαιμονος δειξις ἐμφανης και δι ' αὐτου παλιν προς τους | ||
| μη ἀφεσταναι τον πινοντα . ΓΓΘ δεον εἰπειν του ἀγαθου δαιμονος εἰπε Πραμνιου , ἐπειδη ὁ Πραμνιος οἰνος πολυ τιμιωτατος |
| ταις ἀποτυχιαις . ἀλωπηξ και πιθηκος ἐν ταὐτῳ ὁδοιπορουντες περι εὐγενειας ἠριζον . πολλα δε ἑκατερου διεξιοντος ἐπειδη ἐγενοντο κατα | ||
| : παν γαρ το ἐλευθερον καλον . εἰ τις τοινυν εὐγενειας βασανος , ἐν τῳδε τῳ ἐργῳ μαλιστα ἐνεστιν . |
| . κρατειν γαρ αὐτην του παντος . Πυθαγορας δε και περικεισθαι τῳ κοσμῳ την ἀναγκην ὑπολαμβανει . Παρμενιδης δε και | ||
| συστοιχῳ ταις ἐν αὐτοις ζωαις , δια δε το ὁλως περικεισθαι σωματα και δοξῃ τῃ ὡς συμπερασμα , ἡ δηπου |