| ' ὁ Ἐφεσιος Ἀρτεμιδωρος Ψευδος φησιν εἰναι : τον γαρ Φασιν μη συμβαλλειν τωι Ὠκεανωι , ἀλλ ' ἐξ ὀρεων | ||
| της Ὁμηρου φωνης . ἡ τε γαρ Αἰα δεικνυται περι Φασιν πολις , και ὁ Αἰητης πεπιστευται βασιλευσαι της Κολχιδος |
| ἐστι πασι γνωστον . τουτου ἡ κοπρος χριομενη και πινομενη ἐντασιν ποιει . το δε στεαρ αὐτου τετανικους πανυ ὠφελει | ||
| και τας ῥινας : κατα γαρ την γινομενην του πνευματος ἐντασιν ἐκριπτεται το ἐνδον σφηνωθεν . ποιει δε τουτο συνεχως |
| οὐν προ ἡμων οὐκ ἰθυτενη μονον ἐζητουν ἐν τῃ γῃ διαστασιν , ἱνα μεγιστου κυκλου ποιῃ περιφερειαν , ἀλλα και | ||
| και ἐπι παντων της ἀντιφασκουσης προς αὐτην , μειζονα ἐχει διαστασιν της προς ἀλληλας των ἐναντιων καταφασεων δια - φορας |
| , και ἐξ αὐτου πραπις , ἐξ ἡς τα βουλευματα προϊασιν . νοου : παιδευσεως . ἐπιτιμητηρες : σωφρονισται , | ||
| συναγειρει λῃστοτροφειν ἐπαγγελλομενος , οἱ δε λῃστευοντες ἀπ ' αὐτου προϊασιν , και παντες ἐπι την θεαν συνιτε κριται γινομενοι |
| . Ἀλλ ' ἰσως και το τοιουτον ἐχοι ἀν παλιν ἐπιστασιν , ὡς οὐ τα ἐν στερησει των ἐπιρρηματων γινομενα | ||
| , ψυχης ἐπιθυμιην σημαινει . Ὁκοσα δε φευγει πεφοβημενος , ἐπιστασιν του αἱματος σημαινει ὑπο ξηρασιης : ξυμφερει δε ψυξαι |
| ταυτα και ἐν ὑγιαινουσι τοισιν ἀνθρωποισιν ἀπεργαζεται , και ἐν καμνουσιν . Τουτο μεν , εἰ τις θελει ὑγιαινων χειμωνος | ||
| τῃ ἀκμῃ ἀναπαυεται ἡ φυσις και αἱ δυναμεις , ἐπειδη καμνουσιν ἐν τῃ ἀρχῃ και ἐν τῃ ἀναβασει , ἐν |
| δε ὁ γραμματικος και Κρατης τα ἐξ ἀφρυκτων κριθων οὑτω φασιν ὀνομαζεσθαι . . . § . : Σκινθαριζειν ἐστι | ||
| Γαληνος φαινεται δοξαζων , την μητραν εἰναι ζωον , και φασιν αὐτῳ ἑαυτον ἐναντιουσθαι . πανταχου γαρ ἀπαγορευει το δογμα |
| . τιμαισιν , ὠ παι , δαιμονων χρησθαι χρεων . ἀλλοισιν ἀλλος θεων τε κἀνθρωπων μελει . εὐδαιμονοιης , νουν | ||
| πονῳ , ἠ βαρει , ἠ ἀλλῳ τινι ῥυονται : ἀλλοισιν αἱ κοινωνιαι . Δια την ῥοπην οὐκ ἐτι αἱμα |
| του πυρος . αἰολην δε την εὐκινητον και ταχειαν . κασιν δε εἰπεν ἐπει συνεστι τῳ πυρι ὁ καπνος . | ||
| . ἀπο του ἀελλα ἡ πνοη και ἀελλοπους . Ξ κασιν ] ἀδελφον . κασιν ] ἀδελφον : ὁ γαρ |
| τῳ λογῳ προσβιβαζοντας . οἰδα δε και Σωκρατην δεικνυντα τοις συνουσιν ἑαυτον καλον κἀγαθον ὀντα και διαλεγομενον καλλιστα περι ἀρετης | ||
| πολιν , λῃζομενῳ τε παντα και διαρπαζοντι και μεριζομενῳ τοις συνουσιν : ὁθεν αὐτῳ πολλοι των Νομαδων ἐπεφοιτων , μισθους |
| ἰριν ἑτερα ἀττα μηνυει ‖ [ τουτεστιν ] ἀνεσιν και ἐπιτασιν των ἐπιγειων , μητε της ἀνεσεως εἰς ἐκλυσιν ὑφιεμενης | ||
| στερησιν του α , ἐπι δε του πολυ κατ ' ἐπιτασιν . Ἀγυια , ἡ ὁδος , παρα το ἀγω |
| πινακων ὑπογραφειν ἁρμοζει ; Ἐκθεσις πασων των ὑπογραφων , αἱς περιεχονται Εὐρωπης πινακες ι , χωραι λδ πολεις ριη , | ||
| του Μελανθου , οἱ δε και συναμφοτερους . Ἀλλα γαρ περιεχονται του οὐνοματος μαλλον τι των ἀλλων Ἰωνων , ἐστωσαν |
| Σινδοι και οἱ Κιμμεριοι πυκνοι και συνεχεις ὀντες τους Σαυροματας ἐπεχουσιν , οἱ τε πλησιον του Εὐξεινου ὀντες Κερκετιοι τε | ||
| περιγραφην τοιαυτην : μετα τας του Βορυσθενους ἐκβολας , αἱ ἐπεχουσιν , ὡς εἰρηται , μοιρας νζʹ ∠ ʹʹ μηʹ |
| διατριβων λογους τινας διαλεκτικους ἠρωτηθη προς Στιλπωνος : και μη δυναμενος παραχρημα διαλυσασθαι , ὑπο του βασιλεως τα τε ἀλλα | ||
| λογου χρειαν ἐχει . ἐπιτηδειοτατος προς φιλιαν ὁ πλειστα ἀδικεισθαι δυναμενος και φερειν . ταχος και ἐπειξις ἀπεστω του ἐσθιειν |
| , ὠ ἀνδρες , οἰκειοι ἐοντες ὡς εἰπειν , ἀληθως πολλοισιν ὑμεων και πολιων ὑμετερων γινωσκομαι ὡς τυπῳ εἰπειν . | ||
| κακον . ἀλλ ' ὁμως ἀρηξομεν σοι . και μαχηι πολλοισιν εἱς ; εἰσοραις τευχη φεροντας τουσδ ' ; ὀναιο |
| ἀπιστον ὀρνιθα ἀπ ' ἀνδρος . κατα τουτο της χωρας φαινεται πυργος Τιμωνος , ὁς μονος εἰδε μηδενα τροπον εὐδαιμονα | ||
| δοξαν σεμνον ἐστι . της ἀληθινης δ ' ἀρετης καλλιστα φαινεται τα μαλιστα φαινομενα , και των ἀγαθων ἀνδρων οὐδεν |
| ὑποτροχον . οὑτως ἐκ της κατα βραχυ συναυξησεως μελετησει την ἐπιβασιν . και ταυτα μεν περι κινησεως , ἑξης δε | ||
| μεν δη και Δρουσος ἀνῃρητο δημαρχων . και οἱ ἱππεις ἐπιβασιν ἐς συκοφαντιαν των ἐχθρων το πολιτευμα αὐτου τιθεμενοι , |
| | το πνευμα οἱ ἀγγελοι προς τας θυγατερας των ἀνθρωπων εἰσιασιν . ἑως μεν γαρ ἐλλαμπουσι τῃ ψυχῃ καθαραι φρονησεως | ||
| του ὀνοματος . Ψευδοκλητεια : ὀνομα δικης ἐστιν , ἡν εἰσιασιν οἱ ἐγγεγραμμε - νοι ὀφειλειν τῳ δημοσιῳ , ἐπειδαν |
| ὀρεσι και τῃ Λιγυστικῃ , περαν δε το λοιπον . οἰκειται δε το μεν ὑπο των Λιγυστικων ἐθνων και των | ||
| μεμνησθαι : ὡν δ ' Ὁμηρος μεμνηται Καλλιαρος μεν οὐκετι οἰκειται , [ εὐηροτον δε νυν ἐστι ] πεδιον : |
| εἰ δε χρονιϲοι , και αὐτου του δερματοϲ ἁπτεται , καιομενον δε λεπτομερεϲτερον γινεται . Ἀρτεμιϲιαι ἀμφοτεραι θερμαινουϲι μεν κατα | ||
| οὑ ἀπαγγελθεντος αὐτῳ , μεσουσης της θυσιας , το μεν καιομενον ἱερειον καταλιπειν λεγεται , ἐλθειν δε προς θαλασσαν ταραχθεντα |
| , και τῃ τουτων διαφορᾳ , ἐπογδοῳ . την δε προβασιν ἀναγκῃ τινι φυσικῃ ἀπο του βαρυτατου ἐπι το ὀξυτατον | ||
| τετρασι τελειοις ἀριθμοις , οἱ συνιστανται ἐντος δεκαδος ἰσοι κατα προβασιν τοις ἀπο μοναδος συνεχεσι , μεχρις ἀν εἰς τετραδα |
| δ ' αἰνως Αἰνειαν ἐπιοντα ποδας ταχυν , ὁς μοι ἐπεισιν , ὁς μαλα καρτερος ἐστι μαχῃ ἐνι φωτας ἐναιρειν | ||
| ἀλλ ' ἐπει οὐν ἱκομεσθα και οὐ νυ τις ἀλλος ἐπεισιν , εἰ δ ' ἀγε μολπῃ θυμον ἀφειδειως κορεσωμεν |
| θειον ἐξ αἰθερος συνεστηκος , λαμπρον και πυρωδες , οὐδεποτε στασιν ἐχον , ἀλλ ' αἰει φερομενον ἐγκυκλιως : ἰδιως | ||
| μεσον κειμενον μη κωλυεσθαι . την μεν οὐν ἐν Ῥωμῃ στασιν τοιαυτης συλλυσεως τυχειν συνεβη . Ἐπ ' ἀρχοντος δ |
| οὐνομα Θωνιτις , ἡς ἑλκεται ἐς μυχα Τιγρις , δυνων πολλος ἐνερθε : παλιν δ ' ἐξαυτις ἀνασχων , ὀξυτερον | ||
| ᾠδον ἐξειλεν , ἐπιτεμων τα ποιηματα τον τροπον τουτον : πολλος δ ' ἱμεροεντα χορον περιισταθ ' ὁμιλος τερπομενος : |
| ' ἡβης ἐτος , οἱ δε ὁσον ἀν χρονον ἠιθεοι μενωσιν , οἱ δε μεχρι της εἰς τα ἀρχεια τα | ||
| κρειττονος μερους ψυχης μεταβεβληκεν εἰς θηρειον φυσιν , κἀν ἐτι μενωσιν οἱ του σωματος χαρακτηρες ἀνθρωπομορφοι . την μεν οὐν |
| ιε τροπων κατα τα τρια γενη : ποσοις γαρ σχημασι σημαινεται ἑκαστον ἐκ τουτου δηλον ] [ Α Β Γ | ||
| : οὐδεμια γαρ αἰτια του εἰναι αὐτον ἐν τῳ λογῳ σημαινεται . ἀλλ ' οὐδε δια τι τουτ ' ἐστι |
| ἀπτως του ἀπτωτος ὠ ἀπτως . Προσκειται δια καθαρου του τος κλινομενα δια το τιμης τιμηντος και φθογγης φθογγηντος : | ||
| συστελλει το α και τῳ μ παραληγεται και δια του τος κλινεται , θεμα θεματος , δωμα δωματος : το |
| τῳ μηδε τας οὐσιας των κρειττονων συνεξισουσθαι ταις καθ ' ὑποβασιν διαφερουσαις , οὐτ ' ἐπι των ἀνθρωπων την ὁμαλην | ||
| ἐμπυριβηται . και τουτων ἐνιοι ὠτωεντες , τριποδα δε την ὑποβασιν ἐχοντες τριποδες ὠνομαζοντο . φησι που Ἐφιππος : οἰνου |
| οὐ θεμις οὐτε παρα των ὁρωντων ἀκουειν οὐτε ἀναγραφειν οἰομαι δειν , νεμεσω δε και τοις ἀλλοις , ὁσοι πλειω | ||
| ἐπιλαμβανουσα , ἀγχιβαθης , βαρυτατον ἐχουσα ὑδωρ , ὡστε μη δειν κολυμβου , ἀλλα τον ἐμβαντα και μεχρι ὀμφαλου εὐθυς |
| ἀπεραντον ] ἀπληρωτον . , οὑ περας οὐκ ἐστιν , περας μη ἐχουσαι , μη τελος ἐχουσαι , μη ἐχον | ||
| παντα σωματα , εἰπερ παντα κεχρωσται , το δε χρωμα περας του διαφανους . λεγω δη οὐ παθος οὐδε διαθεσιν |
| γραμματα οὐκ οἰδεν και ἀναιρει με ; Δειλος πυκτης συνεχως παιομενος ὑπο του ἀντιδικου ἀνεβοησε : Δεομαι ὑμων , μη | ||
| και ἀπο μηχανης βεβλημαι , και λιθοις πολλαχῃ και ξυλοις παιομενος ὑπερ ὑμων και της ὑμετερας δοξης και του ὑμετερου |
| ἐκ του αὐτου τοπου ἀνατελλουσι και εἰς τον αὐτον τοπον δυνουσιν . Ὁ δε των ζῳδιων κυκλος λοξος ὠν τῃ | ||
| μετα τον Καρκινον ἡμικυκλιου αἱ ἰσαι περιφερειαι ἐν ἀνισοις χρονοις δυνουσιν , και ἐν πλειστοις μεν αἱ προς ταις συναφαις |
| μιγνυται δε αὐτων Γρʹ γ ϲυν ἀλφιτοιϲ ἐν ὑδατι και πινεται : τα γαρ ξηρανθεντα κλωνια ἀδυναμωτερα εἰϲι . του | ||
| : και συν τῳ ὀροβινῳ ἀλευρῳ ἐν τῳ αὐτῳ κοπεισα πινεται ἐν οἰνῳ κεκραμενῳ ὁσον τρισι κοτυλαις και μελιτι , |
| τις βουλεται , παντως δε | ὑπερ τουτου την νικην οἰσεται . το δε του γενους ἐπισημον οὐκ ὠμος [ | ||
| δαμαρτος ἀνηρ ἐν ζῳῳ Μηνην κακοδαιμονεοντι , τουτων ἀμφοτερων κρατος οἰσεται , ὁς κεν ἐχῃσι δωδεκατον μετα χωρον ἀφ ' |
| μεν γαρ ἀλλων φυτων τε και ζῳων οὐτε αἱ εὐφοριαι ἐπαινεται οὐθ ' αἱ κακοπραγιαι ψεκταιτας γαρ ἐφ ' ἑκατερα | ||
| , ὁτι “ Ὠ θαυμασιε , παντων ὑμων , ὁσοι ἐπαινεται φατε δικαιοσυνης εἰναι , ἀπο των ἐξ ἀρχης ἡρωων |
| , μεγαλα δε και ὀνομαστα . οὑς δε ἠ φιλους ἡγειται ἠ ἐχθρους , φανερως και μισει και φιλει : | ||
| ἐκτισεν . Ἀμφιονος ] του λυρικου . των ὀμματων τιμιωτεραν ἡγειται την ἀρχην . πλεον δε ὀμνυει εἰς την αἰχμην |
| . Οὐκουν εἰπερ ἡ ἰατρικη οἱα τε ἐστιν τον νοσουντα παυειν , φαινοιτο ἀν ἡμιν ἐνιοτε και ἡ ἰατρικη των | ||
| : ὡς οὐδε νυν δι ' ἐνιαυτου δικαζοντες ὑπαρχουσιν ὡστε παυειν τους ἀδικουντας ὑπο του πληθους των ἀνθρωπων . φερε |
| ἑαυτου , τι καλον ἡμιν ἐργον ἀπεργαζεται και ἀξιον του ὀνοματος ; “ ἰθι οὐν , εἰπε . Ἀλλ ' | ||
| εἰσπορευομενων των περι τον Ξισουθρον , ἐκβαντας ζητειν αὐτον ἐπι ὀνοματος βοωντας : τον δε Ξισουθρον αὐτον μεν αὐτοις οὐκ |
| ἡδυ αὐτῳ δοκει και μεγα φρονει ἠν λεγηται ὡς οὐ παντος ἀνδρος ἐστι συνιδειν ἁ περι των ἰδεων ὀξυδορκει . | ||
| κακιαν λεγοι εὐπαθη γουν και εὐκινητον εἰναι την κακην ἀπο παντος εἰς ἁπαν κακον φερομενην , εὐκινητον μεν εἰς ἐπιθυμιας |
| τῳ τροπαιῳ μετα την χαριν φιλοτιμησασθαι , και τῃ τρυφῃ τους πονους ἀντεξετασαι του πενητος , ταυτ ' ἐνοουν , | ||
| ἐλευθερους δ ' ὑπαρχοντας την ἰσοτητα τιμαν ἐν πασι . τους γαρ μαθοντας μηθ ' ὑπερεχειν μηθ ' ὑποπιπτειν ἀλλοις |
| καλλει δε ψυχης ἐχων κρατειν . Εὐδαιμων ὁσου μεν Ἑλληνων παισιν ἀξιος , ὁπως δε ἡμιν φιλος , ὁτι δε | ||
| τας ἡδονας ἀσελγης ἀπο της ἀκολαστου και κακως δημοσιευθεισης ἐν παισιν ὡρας ἐπεκαλειτο Θαις . Το πληθος ἀνδρολογησαντες ἀπῃεσαν . |
| , ἀπ ' ἰνιου μετωπιαια κυκλοτερης περιειλησις , παλιν του ἁμματος γινομενου κατα τα ἀποληγοντα του βρεγματος . οὑτος ὁ | ||
| του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον , εἰ μελλοι κρατησειν τον ἐπιδεσμον . |
| γαρ φλεβια ἀσθενεα και λεπτα ὑπαρχοντα οὐ δυναται ἑλκειν την ἀλλην ἰκμαδα παχυτερην και βαρυτερην ἐουσαν , και ἁμα εὐρυχωριη | ||
| ὀντως και την ἀληθη οὐσιαν , προτερον βεβαιωσαμενους κατ ' ἀλλην ὁδον ἰοντας , ὁτι δει εἰναι τινα τοιαυτην . |
| Ἱππαρχος ἀκτινας ἀφ ' ἑκατερου φησι των ὀφθαλμων ἀποτεινομενας τοις περασιν αὑτων οἱονει χειρων ἐπαφαις περικαθαπτουσας τοις ἐκτος σωμασι την | ||
| αὐτου ἀπολωλος ᾐ ἐκεινο το ὁλον ἑν , μητε διειληφθαι περασιν , ἱνα μη ἐναρμοζομενων αὐτῳ των ἀλλων ἠ ἐλαττοιτο |
| Ἀμφιτρυωνος : ἀντι πατρωνυμικου του Ἀμφιτρυωνιδου : οὐ γαρ Ἀμφιτρυωνι ἀγεται ὁ ἀγων . ὡς δε Ὁμηρος λεγει Ὑπεριονος Ἠελιοιο | ||
| . ἡ δε Σικυων Βοιωτιας [ ἐν ᾑ τα Πυθια ἀγεται . και ἐν Αἰγινῃ τα Δελφινια και Αἰακεια ] |
| τους συν αὐτωι . αἱματοεσσαν ] αἱματηραν : αἱματων γαρ χυσιν ἐρις ποιει . ἀντιστροφη κωλων ιζʹ . Ἰλιωι δε | ||
| μοσχος τα οὐθατα ἀνακρουουσα ἐκ των ὑμενων ταρασσει την μενοεικεα χυσιν της θηλης και τα ἑξης ἐξ ὑμενων ] ἐκ |
| τον δ ' ἀνω τε και κατω λογοις ταρασσων πολλακις λυμαινεται οὐκουν το μη ζην κρεισσον ἐστ ' ἠ ζην | ||
| ἀδικον . Και ἡ ἀντιπροτασις μεντοι λειπουσα οὐδεν τῳ νοηματι λυμαινεται , ἀλλα την αὐτην ἐχει δυναμιν τῃ προτασει , |
| ' αὐτου θωρησσοντο . μετα γαρ την ἀνατολην εὐθυς δειπνοποιησαμενοι προερχονται εἰς την μαχην . εὐωχουνται δε παρ ' Ὁμηρῳ | ||
| . τα δε ἀνακαμπτοντα φανερον ὁτι οὐκ ἐπ ' ἀπειρον προερχονται . τα δε ἐκ του γεγονοτος ἠδη και ὑπομενοντος |
| ἀμφω τα περατα γιγνομενων των διαταϲεων και τα νευρα ἑκατερωϲε διατεινεται ἡκιϲτα γαρ εἰϲ το πλατοϲ ἐκτεταμενουϲ ἐχει τουϲ πονουϲ | ||
| οὐκ ἐκ μαθησεως , οὐκ ἀν ἀλλως ἀγνοειν τον Φαιδρον διατεινεται , εἰ μη γε κατα τι συμπτωμα ἑαυτου ἐπιλελησται |
| κουρσορων . ὡστε τα ἁρμοζοντα κεφαλαια ἑκαστῳ μοιραρχῃ και ἀρχοντι ταγματος τους ὑπ ' αὐτους τελουντας παρασκευαζειν αὐτους ποιειν , | ||
| ἠγουν κρυφα παρακολουθειν τῳ δεξιῳ κερατι , του μεν ἑνος ταγματος ἐπι μετωπον ἐχοντος τους δεκαρχας ἠ πενταρχαςἀρκουσι γαρ και |
| καταταθεντα μαλλον ἠ ὡς ἐδει , οἱ δε πλειστοι ἡσσον τεινονται ἠ ὡς δει . Χρη δ ' , ἐπην | ||
| ἐν τῳ λουτρῳ χρησιμος ἐστιν ἡ του καμνοντος ἡσυχια : τεινονται γαρ ἐν ταις κινησεσιν οἱ μυες , τεινομενοι δ |
| Θνητοι γεγωτες μη φρονειθ ' ὑπερ θεους . Θεραπευε τον δυναμενον , ἀνπερ νουν ἐχῃς . Θυμῳ χαριζου μηδεν , | ||
| ἡ μετοχη ἀκταινων και ἀκταινον μενος , το ἀναγον και δυναμενον ἀνορθουν . . . . ἀκταιωρος : παρα το |
| ἑτερα καλλη : σχεδον γαρ ἡ ἀπειρια των ἀριθμων ταυτῃ μετρειται , διοτι οἱ συστησαντες αὐτην ὁροι τεσσαρες εἰσιν , | ||
| ὑπο ἑκαστον των Β ἑκατοντας ἡ αʹ , και καθο μετρειται ἑκαστος των Β ὑπο της ἑκατονταδος ἐστωσαν οἱ ἐφ |
| μαλλον . αἰφνιδιοι δε ἠν προσπεσωσιν , ἑως ἐτι περιδεεις προσδεχονται , μαλιστ ' ἀν σφεις περιγενεσθαι και κατα παντα | ||
| ἐξ αὐτου σκευη τα ἐπιτραπεζα . οἱ μεν τοιουτοι παντες προσδεχονται την του σιδηρου δυναμιν : ἐνιοι δε λιθοις ἀλλοις |
| ἀῤῥενος και του θηλεος , ἐπι τουτων ἀρσενικα και θηλυκα ταττονται : ἐπι δε των ἀψυχων ἐφ ' ὡν οὐτε | ||
| χρονου πρεσβεια εὑρηνται και ἐπ ' εὐωνυμοις παρα σοφῳ ταξιαρχουντι ταττονται : των δε ἀρετης αἱ μνημαι κοινωνησουσι πρεσβειων , |
| ἀρχης μεγεθει τον λογον , και σχεδον του ἰσου χρονου δεομενον ὁσοσπερ ὁ της ἀρχης : εἰη δ ' ἀν | ||
| και μετρον ἑκαστης και τι κουφον και τι των Κροισου δεομενον χρηματων και ὡς τοις τα μεγιστα ὑποστασιν εἰκοτως ἀν |
| τεινῃς , την ὀδυνην ἑνι μοριῳ ἐπιφερεις και μεγαλα συμπτωματα διαδεχονται . δει οὐν και το ἀνω μερος και το | ||
| : και ἀλλοι δε κατ ' ἀλλους τοπους δυναστευουσι και διαδεχονται τα ζωπυρα του πολεμου των πρωτων ἀει καταλυομενων . |
| οὐκ οἰδα ποιους τινας χρη μαλλον εὐξασθαι ἠ τοιουτους στρατιωτας ἐχειν . ὁ μεν δη Κυρος ἁμα γελων οὑτως ἐπῃνεσε | ||
| συμβεβηκοτα τοις καθολου ὑπαρχουσιν , οἱον τῳ ἁπλως τριγωνῳ το ἐχειν τας τρεις γωνιας δυσιν ὀρθαις ἰσας : εἰ γαρ |
| ὀρχησεις ἠ κατα μελῳδιας , μητε τις αὐτους πεισῃ προσαγων παντοιας ἡδονας ; Ὀρθοτατα λεγεις . Ἐχει τις οὐν ἡμων | ||
| ὀρος , ἀμυθητον μεν ἀναφαινον της περιμετρου το μεγεθος , παντοιας δε ὑλης δρυμοις διεζωσμενον . Ὁτι την ἀστυγειτονα της |
| παλη . μη σπευδε : μη ἐπειγου ὡσπερ ὑπο φλογος καιομενος . παροιμια : μη σπευδε , οὐ γαρ ἐπι | ||
| πασαν ὡραν . Ἀπολλων δε και αὐτος της παιδος ποθωι καιομενος ὀργηι τε και φθονωι εἰχετο του Λευκιππου συνοντος και |
| οἱ βοας ἐκταμεν ἡμεις . αὐτικα δ ' ἀθανατοισι μετηυδα χωομενος κηρ : Ζευ πατερ ἠδ ' ἀλλοι μακαρες θεοι | ||
| ἐξεσσυτο πατρης , οἱος Ἀρης , ὁτε μωλον ἐσερχεται αἱματοεντα χωομενος δηιοισι , μεμηνε δε οἱ μεγα θυμος , και |
| ἑστηκε δε ὀπισθεν του Διος του ἀπο της μαχης της Πλαταιασιν ἀνατεθεντος ὑπο Ἑλληνων . ἐνικα μεν δη την ἑκτην | ||
| ὀλολυγῃ και λιθοις ἀπο του στεγους , τουτο δη το Πλαταιασιν , ἀλλ ' ἀντικρυς εἰς χειρας ἐλθουσαι και γευσαμεναι |
| οἱς χρωμεθα προς τας σοφιστικας ἐνοχλησεις . Τονδε δη τροπον ἐπιουσιν ἀδυνατον φαινεται ἑν εἰναι τα ὀντα και τους λογους | ||
| εἰς την ἐπιφανειαν ἀναπνοης τε χαριν και του διαμηνυειν τοις ἐπιουσιν ὡστε βοηθειας τυγχανειν , ἀνορυττεσθαι και σωζεσθαι . ἐν |
| πληθει πολλαι κατα μερη , και οἱ κηρυκες και οἱ ἐπισταται περιθεοντες ἠπειγον . οἱ δε σοβαρως ἀλληλοις ἐπῃεσαν μετα | ||
| πραγματος , δηλον ὁτι ταυτα ἐγνωκως και τα του ἑνος ἐπισταται , ἠτοι του προσωπου ἠ του πραγματος : ἀμφοιν |
| ἀνθιστᾳ ἑτερον τι εὐεργετημα δι ' αὐτου του ἀδικη - ματος πεπραγμενον . ἀν δε εἰς τι των ἐξωθεν , | ||
| : περιφραστικως τον μανδραγοραν . ματεισθαι : ζητεισθαι . και ματος ἡ ζητησις λεγεται . μωμητεον : μεμπτεον . και |
| ποιητηι : Ἀρκτον θ ' , ἡν και Ἁμαξαν ἐπικλησιν καλεουσιν , ἡ τ ' αὐτου στρεφεται και τ ' | ||
| ὀντα και διατετρημενα και συμφυομενα κατα το περας ἀλληλων ἡβης καλεουσιν ὀστα . κατα γαρ τον της ἡβης χρονον αἱ |
| , και δια τουτο και ἀλληλοις ἀει ὁμοιοι εἰσι και διαμενουσιν ἐν τῃ φιλιᾳ : και οὐτε δεονται φαυλων οὐθ | ||
| ἐχουσιν ἐξουσιαν οἱ δεσποται βιαιως ἀπαγειν , και μεχρι τουτου διαμενουσιν ἀσινεις , μεχρι ἀν ἐπι διωρισμενοις φιλανθρωποις πεισαντες οἱ |
| κολακειαν , οὐδε φευγει μαρτυριαν ἀληθους ἀρετης , ἀλλα θωπειαν κακιας . σε δε , ὠ βασιλευ , και Πλατων | ||
| ἀποπεμψαντες , ἁτε ἀμφιβολον ὀν και ἐν μεταιχμιῳ ἀρετης και κακιας καθωρμισμενον , θεασωμεθα ὑπο των ἐπιτηδευματων ἑκατερον ὑπο ἑκατερου |
| ἀλλ ' ὁ δυσφιλης σκοτῳ λιμος ξυνοικος μαλθακον σφ ' ἐποψεται . τι δη τον ἀνδρα τονδ ' ἀπο ψυχης | ||
| περισση και ἀνοητος ἐστιν ἡ γραφη . και προσχες : ἐποψεται δε ὁ Μενελαος τους τοπους , ὁπου ταδε και |
| καλουμενοι των κοχλιων ἀρειονες , οὑτοι μεν και ἀπατωσι και περιερχονται τινι φυσικῃ σοφιᾳ τους προειρημενους . των γαρ συμφυων | ||
| : και οἱ τα ἱερα καθαιροντες περιστιαρχοι : ἐξωθεν γαρ περιερχονται μαχαιροφορουντες , ἑκαστου των ἱερων , οἰκιας περιλημμενοι δημοσιας |
| πολεμιων . Ἀρ ' οὐν οὐκ ἐν τοιουτῳ μεν δεσμωτηριῳ δεδεται ὁ τυραννος , φυσει ὠν οἱον διεληλυθαμεν , πολλων | ||
| τινος , εἰ μη προτερον γνωμεν αὐτον , τουτεστι καθο δεδεται δεσμος δε ἐν τοις ζητουμενοις ἡ της διανοιας ἀπορια |
| των ὀνοματων ἀναγκην οὐ γαρ ἐνεχωρει , ἐνια δε και παιζουσιν οἱ κωμικοι , ὡς Εὐπολις Βαπταις ἀλλ ' οὐχι | ||
| ἡδεως δ ' ἀν ἐροιμην τους χαιροντας τῳ λοιδορειν ποτερον παιζουσιν ἠ σπουδαζουσιν . εἰ μεν γαρ παιζουσι , τι |
| τοις ὑποχονδριοις κακον ἐστι : δηλοι γαρ μεγαλην ζεσιν και καυσιν και δραστηριον την ποιησασαν ὑλην και ὑποκειμενην ἐν ᾡ | ||
| πολλη γενοιτ ' ἀν τῃ φλογι χρωμενων , και ἐτι καυσιν ἀν ὀζοι . Ποιει δ ' ἐλαττω την ἀπουσιαν |
| το ἐπισσυτος . ἑκατερως γαρ δυναται ὑποστιζεσθαι : ἐφορμωσα : ἐπερχεται : συ παρα κλῃθρα : παραιτειται την ἀκοην πολλακις | ||
| προστριβεται ] προσκολλαται . γρ . προσγινεται , ἐφεπεται , ἐπερχεται . . ζηλω ς ' ὁθουνεκα ] θαυμαζω σε |
| τον Πλατωνα , λεγοντα διαφορουμενον το πνευμα ἐκ των ἀρτηριων ὠθειν τον ἀερα ἐντος ἡμων και οὑτω γινεσθαι εἰσπνοην , | ||
| εἰρηται δε οἱον εἰκοσι βαλλειν . εἰς την κερδαινουσαν παντα ὠθειν πηραν : το ἐκ παντος τροπου κερδαινειν σημαινει . |
| μυος ὁ ἀν εὑρῃ . * νυχηβορου : λαθροφαγου * εἰδεται : φαινεται * αἱμαχθεντος : τρωθεντος ὑπο κραντηρος : | ||
| εἰ δ ' ὑμεις πολεμοιο μεθησετε λευγαλεοιο , νυν δη εἰδεται ἠμαρ ὑπο Τρωεσσι δαμηναι . ὠ ποποι ἠ μεγα |
| ἐτους κυριευοντες ἠ των καθολικων χρονων , κατα δε την ἐπεμβασιν εἰς τους χρηματιστικους τοπους γενωνται και την ἀνατολην ποιησωνται | ||
| τε την ἐξ ἀρχης πηξιν και κατα την των χρονων ἐπεμβασιν οἱ κακοποιοι συνωσιν ἠ διαμετρωσιν ἠ τετραγωνιζωσιν ἑκατερον τοπον |
| οἱαν συμβεβηκε Σαρραν εἰναι , την ἀρχουσαν ἀρετην : και πειθεται γε ὁ σοφος Ἀβρααμ αὐτῃ παραινουσῃ ἁ δει : | ||
| ἐν τῳ φεροντι . πειθομενος δε οἱς ψηφιζῃ περι ἡμων πειθεται μεν ἀγαθῳ , εἰ πειθεται δε περι τοιουτου , |
| ἀφαιρων αὐτων [ ] ψευδοδοξιαν - ? : οὐ γαρ ἐφειται μοι [ οὐτε ] ψευδος συγχωρησαι [ ] ? | ||
| τον ὑπευθυνον στεφανουσθαι ἐξεστι , το ὁτι και ἐπι ἡττοσιν ἐφειται παραδεξωνται ῥᾳδιως : δια τουτο πρωτον μεν Ναυσικλης στρατηγος |
| πραττεται δε και κατασκευαζεται τουτο , ὁπως ὑμων μεν οἰκοι μενοντων , ἐξω δε μηδεμιας οὐσης τῃ πολει δυναμεως , | ||
| του τε γαρ χωριου το δυσεμβατον ἡμετερον νομιζω , ὁ μενοντων μεν ἡμων ξυμμαχον γιγνεται , ὑποχωρησασι δε καιπερ χαλεπον |
| ἐκτισε τας Θηβας , ὁ δε την λεγομενην Κιλικιαν . πολιται ] ὠ Θηβαιοι . τα δια του της μακραν | ||
| σοι μεν ἑδρα θειοισι μετ ' ἀνδρασι : τον δε πολιται τιμασευντι πατρος μνωμενοι ὡς ἀγαθου . Ἠλθε και ἐς |
| τι ἐτι ἐν τοις λαβουσιν : ἐν δε τοις μη παθουσιν οὐκετι , ὡσπερ ἐπι του ἀερος φωτος περι αὐτον | ||
| ἐραστων μη τυχειν αἰσχρον , ὡς δια τον τροπον τουτο παθουσιν . ἐχουσι δε τιμας οἱ παρασταθεντες : ἐν τε |
| ἀν σφοδρα εὑροις περι πλειστου ποιησαμενους τα δικαια κατασχειν , ἐπειτα ἀποτισαντας οὐχ ἑκουσιως , ἀλλ ' ἀναγκῃ και φοβῳ | ||
| και ὁπως ἐπισιτισασθαι , ὡς ἀν ταχιστα διανυσαι δυνηθειης . ἐπειτα καὐτος ἁ μεν προϊοντι ἐπιδεικνυς κατα την ὁδον , |
| , φησι , και ὑμνητος τοις σοφοις , ἠγουν ἐκεινον ὑμνουσιν οἱ σοφοι , ὁς κρατησας και νικησας ἐν χερσιν | ||
| ξζʹ . τοις αὐτοις . Ἀνειται θυουσι το ἱερον εὐχομενοις ὑμνουσιν ἱκεταις Ἑλλησι βαρβαροις ἐλευθεροις δουλοις . ὑπερφυως θειος ὁ |
| ἐπιδεχομενος . Τουτ ' ἐστι μελαν ἠ λευκον εἰναι : ἐπιτεινεται γαρ και ἀνιεται : ἐστι γαρ ἀλλο ἀλλου λευκοτερον | ||
| μεν ταις ἡλικιαις οἱ παιδες προβαινουσι , τα μεν χρωματα ἐπιτεινεται των οὐρων , των δε ὑποστασεων ὑφαιρειται το πληθος |
| . τις ἐπαυλειοισιν : ὀρχουμενος ὁ γερων . παρατραγικευεται . σχηματος ] του τραγῳδικου . τινες ἀπο του “ πλευραν | ||
| δη ἐς τον Ἀπολλωνιον ἁπαντες , αὐτου τε γαρ του σχηματος ἀπεβλεπετο και θεια ἐδοκει ἡ περι τῳ εἰδει ἐκπληξις |
| ᾐ μοναδων ἡ κυβικη πλευρα , τοσουτων δακτυλων την του τρηματος διαμετρον ποιειν προσθεντα ἐτι το δεκατον μερος της εὑρεθεισης | ||
| ὀρχουμενης μου της γυναικος ἑσπερας ἡ βαλανος ἐκπεπτωκεν ἐκ του τρηματος . Ἐμοι μεν οὐν ἐστ ' εἰς Σαλαμινα πλευστεα |
| ὁ νοτιωτερος των ἑπομενων λαμπρων , και ὁ προς μεσημβριαν κειμενος αὐτου ἀκατονομαστος και λαμπρος . Δυνει δε ὁ Ἐνγονασιν | ||
| τῳ θυρσῳ , και της Παρθενου ὁ ἀπ ' ἀρκτου κειμενος του δεξιου γονατος και του ποδος , ὡς ἡμιπηχιον |
| κατα τας ἀπουρησεις , μονον , και μαλιστα ἀρχομενοι του οὐρειν και ἀποπαυομενοι , και ἐτι μαλλον δριμυτερων γενομενων των | ||
| της φορας διοιγοντος αὐτον : ἀλλως δ ' ἀδυνατον ἠν οὐρειν τῳ ἀνθρωπῳ . και ἡ ἰασις δε την δοξαν |
| Ὑποδωριον . ἁρμογη δε ἐστιν , ὁταν αὐλησας τον Φρυγιον τονον και ἐκτελεσας το τε ᾀσμα και τα κρουματα τελεως | ||
| προσκειται τρισυλλαβα δια το ὠφελεια : προ τελους ἐχοντα τον τονον , δια το θαλεια ἡ εὐωχια δια της ει |
| αὐτου και των ὑποκειμενων ἑκαστον , περι ἁ ᾑ ἀνθρωπος καταγινεται . πασαι μεν γαρ αἱ τεχναι ἀνθρωπου εἰσιν , | ||
| ἀν μελος ἀπετελειτο . ἡ δε γεωμετρια περι ἀκινητον μεγεθος καταγινεται και περι τα σχηματα της γης , ἡ δε |
| , ἀλλα μη ἀποκτειναι . Φερε γαρ δη ποτερῳ νυν χρησονται των λογων ; ποτερα ᾡ πρωτον εἰπεν ἠ ᾡ | ||
| μη ἐς το βελ - τιον ἑλεσθαι , ὁ τι χρησονται . „ „ οὐκ ἀγεννη μεν , ὠ νεανισκε |
| . . κινυρονται ] ἀπο κινησεως ποιουνται φοβον . . ἠχουσιν ἡμιν . . ἀγηνορες πρεποντες στρατου ] ὑπερηφανοι και | ||
| ἀνεμων πνοαι τους ἐπιθυμητους ἐπι τοις στηθεσιν αὐτων χιτωνας κτυπουσαι ἠχουσιν . Ἀλλα ταυτα μεν τοις Λυδοις ἀνθρωποις ἐν φροντιδι |
| δ ' ἀν μη διαγενωνται ἐν τοις ἐφηβοις , οὐκ εἰσερχονται εἰς τους τελειους . οἱ δ ' ἀν αὐ | ||
| ὁτι ἐφευγον ὡς ἐπι τας ναυς . δια ταυτης δε εἰσερχονται της πυλης δι ' ἡς ὁ Ἑκτωρ . . |
| και στεναξω ; Ναι : ἀλλ ' αἱ μυξαι μου ῥεουσιν . τινος οὐν ἑνεκα χειρας ἐχεις , ἀνδραποδον ; | ||
| Εὐδιοωσα : γαληνιωσα , ἠρεμα . Ναουσι : πληθουσι , ῥεουσιν . Ἠριγενεια : ἡ ἡμερα : ἡ ἡμερα της |
| προς την ἱστοριαν , και ἐπει μεταγραφουσι τινες Αἰνειω γενεη παντεσσιν ἀναξει , ὡς προθεσπιζοντος του ποιητου την Ῥωμαιων ἀρχην | ||
| των πονων ἀποστῃ . . . . νυν γαρ δη παντεσσιν ἐπι ξυρου ἱσταται ἀκμης : ἡ διπλη ὁτι ἀντι |
| μη συνιοντες εἰς ταὐτο πολλοι βουλας ἀπορρητους μετ ' ἀλληλων ποιωνται περι καταλυσεως της ἀρχης . ἠσαν δ ' αὐτῳ | ||
| Ἀκαδημαικον παραινειν τοις ἐπι δειπνον πορευομενοις φροντιζειν ὁπως ἡδυν ποτον ποιωνται μη μονον εἰς το παρον , ἀλλα και εἰς |
| Θεοκλος προς Ἀριστομενην εἰπε : τι ματην τονδε ἐχεις τον πονον ; ἁλωναι Μεσσηνην παντως ἐστι πεπρωμενον , συμφοραν δε | ||
| μαλιστα ἐν ταις καχεξιαις , και τοις μεν πλειστοις παρεχειν πονον , ἐνιοις δε και μη παρεχειν , και μαλιστα |
| γαρ τουτο το χειριστον : τα δε σκληρα και στρυφνα πεπαινεται , ἐαν τις ὀλιγῳ και μαλακῳ πυρι χρηται . | ||
| βοτρυωδη . τα δε προς τῳ ὀψιῳ και κατα μερος πεπαινεται καθαπερ ὁ βατος . τουτων γαρ τα μεν , |
| αἰτια ποιητικα προαιρεσεως , δηλον ἐκ του ἀνευ νου και διανοιας και ἠθικης ἑξεως μη εἰναι προαιρεσιν . εἰ μη | ||
| την πολιν τα γραμματα και ὡς οὐκ ἐκβεβλημαι της σης διανοιας και μνημης , ἀλλ ' ἐν τῳ καταλογῳ των |
| ' ὀνοματι της ΘεομητοροςἈλυπος ὀνομα τῃ μονῃ προς την ἐξοδον ἐπειγομενον . Βοης δ ' ἐπι τῃ ταυτης εἰσελευσει γενομενης | ||
| τις οὐκ ἀν τον κοσσυφον ἐλεησειε , πασας μεν ὁραν ἐπειγομενον , νικωντα δε τοις ὑπερ αὐτων πονοις ἑκαστην και |