ὁ της γης : Σκωλος : Στωλος πολις Θρᾳκης : Τμωλος : μωλος : κωλος το σωματικον : Χωλος το | ||
κυριαν εἰναι των παροδων . , : ὁ μεν γε Τμωλος ἱκανως συνηκται και περιγραφην ἐχει μετριαν , ἐν αὐτοις |
περι αὐτον ἐμαχοντο : ἠδη δε τοις Ῥωμαιοις ἀπειρηκοσιν ἀπροσδοκητος ἐπιφαινεται περι δειλην ὀψιαν προσιων Κοιντιος , ἀγων την ἐθελουσιον | ||
δε τοις τε πολλα και ὑπερ την δυναμιν γυμναζομενοις γυμνασια ἐπιφαινεται , και οἱα δ ' αὐ τοις νωθρον και |
τι των κατα τους ἀγωνιστας πολυπραγμονει , ὁ δε κακος ἐκεινος και ἀναθλος ἀνταγωνιστης ἀπογνους την ἐκ του ταχους ἐλπιδα | ||
αὐτῃ ἑκατερα ἀποδοσις , εἰτε βουλοιτο τις λεγειν τοσουτῳ θαυμαστοτερος ἐκεινος παρα πασι νομιζεται εἰτε βουλοιτο λεγειν τοσουτῳ πλειονα ὑμεις |
μετριως τα οἰκεια δεικνυσι χρωματα φωτιζομενα , ἀγαν δε πυκνωθεντα μελαινεται σκιερα μεν πρωτως γινομενα , τῃ ἐπιταθεισῃ δε τραχυτητι | ||
, το Ἀττικον μελι ὑγρον διαμενει , την δε χροιαν μελαινεται . το μεν οὐν χειρον μελι ἑψει , ἀμεινον |
των βελεκκων λεγει ] δε περι αὐτων [ Φαινιαϲ ] τουτον ἐϲτιν [ ] ! ! ! [ ! ! | ||
, Τερπιου υἱος . τη λαβε : “ τη νυν τουτον ἱμαντα . ” τινες δε και συν τῳ ι |
τε και συνταξει ἐπιστημη ὀνομα ; Εἰ δε βουλει και ταυτης , εἰκαζε μοι το λεγομενον στρατιωτῃ πλανωμενῳ και διακεχυμενῳ | ||
του λογου εὐμενως πως ἀπελθειν , ὁδον δε τινα καλλιω ταυτης ἐπι τον λογον ἀνευρειν , συ τε προθυμου τουτο |
πλεον ἀγριαινεται το παθος . δηλον δε , ὁτι χυσιν ὑπομενοντος του χυμου , μεγεθυνεται τα συμπτωματα . εὐ μεν | ||
ζῳον φαγειν ἠ πιειν και ἐνεργησαι τι . το δε ὑπομενοντος εἰπε , διοτι παντων των αἰσθητηριων του ζῳου ἐκλελοιποτων |
εἰς την Ἀσιαν , δημου Ξυπεταιας ἀρχοντα : και πολλα παρεχονται του λογου τεκμηρια , κρατησαντα δη χωρας συχνης τε | ||
μεγαλοι δ ' ὀντες και συχνην χωραν διαπορευομενοι πολλας ἀφορμας παρεχονται τοις ἐμπορικῃ χρωμενοις ἐργασιᾳ : διο και συμβαινει τους |
ἐπ ' εὐθειας , ἐκεινα ἐξ ἀναγκης δια του τος κλινονται . Ὁσα δε συνθετα εἰσιν ἀπο οὐδετερων ὀνοματων ληγοντων | ||
μεν περισπωνται ἀποβολῃ του ς ποιουσι την γενικην και ἰσοσυλλαβως κλινονται , εἰ δε ὀξυνονται περιττοσυλλαβως κλινονται . Των μεν |
ἁ σταφυλις σταφις ἐσται : ὁ νυν ῥοδον , αὐον ὀλειται . μη ' πιβαλῃς την χειρα . και εἰσετι | ||
Πυθια : των Δελφων : ὑπερ του πατρος : κακως ὀλειται : ἀμφοτερα , φησιν , αὐτον ἀναιρησει , πρωτον |
μεσας [ Σκορπιου μερος ] . . . . . παρειται Προκυων . . . . . ὁ δε χειμερινος | ||
. και το μεν ἐπι πλεον τι λεγειν περι αὐτων παρειται , ἐκεινο δε φανερον ἐκ των εἰρημενων ὁτι κοινως |
Λυγρον : κακον , οἰκτρον . Χερσον : γην . καταγονται : κατερχονται . Δυστηνοιο : ἀθλιου . Ἐδαην : | ||
ὁλης πολεως ξενος , παρ ' ᾡ και οἱ πρεσβεις καταγονται , και προσαγει τας πρεσβειας οὑτος προς το δημοσιον |
μη γελασω τον την νηα πολλοισι φορτιοισι βαπτισαντα , εἰτα μεμφομενον τῃ θαλασσῃ ὁτι κατεβυθισεν αὐτην πληρεα ; ἐγω μεν | ||
ταυτα φησι προς τον Πολυμηστορα κοινως το γυναικειον ἁπαν φυλον μεμφομενον : συμμιξας : ἐπιμεμπτοι , ἐπιψογοι , ὑβρεως ἀξιοι |
διαθειη τα κατα τον λυπουντα χυμον , ἠδη μεν πεφεως ἐπιφαινονται σημεια τα παρυφισταμενα δηλονοτι , προς το συμμετρον δε | ||
: οἱοι γαρ ποτε εἰσι , τοιουτοι και τοις ἐπικαλουμενοις ἐπιφαινονται , ἐνεργειας τε ἀναφαινουσι , και ἰδεας ἑαυτοις συμφωνους |
των εὐχυμων , οἱον ἐστι το γενος των ὑων : καλλιστον γαρ δη το τουτων κρεας εἰς ἡδονην τε και | ||
βωμοι , τοις βωμοις δε τα δενδρα . το δε καλλιστον , οὐ γαρ ἐφ ' ὑψηλου καθημενος ἠ χρυσαις |
Ἀφροδιτη συμπαθησῃ τῳ τοιουτῳ δεκανῳ δια μουσικης ἁρμονιας εὐεργετειται και φιλειται και εὐφωνος ἐσται και ἐσχατην καλην ἑξει . εἰσι | ||
λεγομεν περι του ὁσιου , ὠ Εὐθυφρων ; ἀλλο τι φιλειται ὑπο θεων παντων , ὡς ὁ σος λογος ; |
οὐδεν ἐστιν ἐν θνητῳ βιῳ . βιοι γαρ οὐδεις ὁν προαιρειται τροπον . οὐκ ἐστ ' ἀναιδους ζῳον εὐθαρσεστερον . | ||
' ἀριθμον ἀγειν ἐν τῃ συνταξει τῃ μετα τα Φυσικα προαιρειται : ἐπι μεντοι της ψυχης της ἀνθρωπινης και των |
δε το ἀφεψημα αὐτων προτρεπει και χορια και ἐμβρυα τεθνεωτα προκαλειται . ἐϲτι γαρ φθοριον πινομενον . και εἰ τιϲ | ||
τῳ γνησιῳ : ἀντιληπτικον δε τουτο : την γαρ ἐξουσιαν προκαλειται του ὡς ἀν ἐθελοι διανεμειν : διαφερει ὁτι ἐν |
διορισμον ἀλλα το συντρεχον τῳ ὑπαρχοντι . ὁτι γαρ οὐ συναγεται το κατα τον διορισμον ἐνδεχομενον , δηλον ἐντευθεν . | ||
ἀρξαμενη του κατα τον πυθμενα περατος προς λογον ἐπι στενον συναγεται το στομιον . κεκληται δ ' αὐτης το μεν |
, καθα και ἐπι της ἐκτροπης δεδηλωται . κατα το πλειστον δε οἱ συνοδικην σποραν ἐχοντες ἐν πανσεληνῳ οὑτοι τελευτωσιν | ||
γονεας ὁσιως και προς την πατριδα φιλοτιμως ἐχειν , τουτου πλειστον ἀμελειν δοξαιτ ' ἀν εἰ την παρ ' ὑμων |
αὐτον εἰς ἰσα διαιρεισθαι : εἰς μοναδα γαρ και δυαδα διαιρειται : οὐδε γαρ δυναμεθα διαιρειν αὐτον εἰς ἑν ἡμισυ | ||
μερος της φιλοσοφιας εἰρηκαμεν , ἀναγκη και τουτο διελειν . διαιρειται τοινυν το πρακτικον εἰς τε το ἠθικον και οἰκονομικον |
δοκει δε και ἀλαζων εἰναι ὁ θρασυς και προσποιητικος εἰναι ἀνδρειας : χρηματιζεται γαρ ἀνδρειος εἰναι : ὡς γαρ ἐκεινος | ||
ἀνδρειον ἐπιφημιζομεν . μετρον ἀρα και του ἀνδρειου και της ἀνδρειας ὁ σπουδαιος . και ἐπι των ἀλλων ἁπαντων δη |
ἀλλα και πειρᾳ : καθ ' ἑκαστον γαρ ἐνιαυτον ἱεροπομποι στελλονται χρυσον και ἀργυρον πλειστον κομιζοντες εἰς το ἱερον τον | ||
δε πανταχοθεν ἀριστοι καθαπερ εἰς πατριδα [ θεραπευτων ] ἀποικιαν στελλονται προς τι χωριον ἐπιτηδειοτατον , ὁπερ ἐστιν ὑπερ λιμνης |
ἀγαθιδων ἐστιν . χρωνται δ ' ἐπι πολλων ἀγαθων . ἀραμενον φερειν . Ἀττικη ἡ συνταξις , δεον εἰπειν ἀραντα | ||
μεμελανωμενον ἀνθρωπιον νουνεχεστερα παντων ἐπραξε , τους ῥᾳδιως δαπανωμενους ἀρτους ἀραμενον , ἐκεινων τα στρωματα και τα λοιπα των σκευων |
του συντονου διατονου τῃ αὐτῃ του γενους ἐπικοινωνει διαιρεσει : μελῳδειται γαρ καθ ' ἡμιτονιον και τονον και τονον . | ||
το σιγα , σιγα : λευκον ἐφ ' ἑνος φθογγου μελῳδειται , καιτοι των τριων λεξεων ἑκαστη βαρειας τε τασεις |
θαρρουντες ἐξετραχυνοντο και στασεις ἐξαπτοντες ἀμετρους την δοκιμασιαν του νομου περιεμενον , οἱ μεν ὡς οὐδενι τροπῳ συγχωρησοντες αὐτον γενεσθαι | ||
Κωνσταντινῳ , καταχθεισαι ἐς Χιον κἀκεισε πνευμασιν ἐναντιοις χρησαμεναι αὐτου περιεμενον καιρον ἐπιτηδειον ἀναμενουσαι : ὡς δε μετα μικρον ἐπυθοντο |
και διαφοροι κακοχυμιαι , καθ ' ἡν πολυποικιλα τα διαχωρηματα ἐκκρινονται , ἀλλα και περισπασμον της φυσεως : [ ἐκκρινονται | ||
αὐτης της σαρκος , και λοιπον ἐν τοις τοιουτοις κριμνωδη ἐκκρινονται ἐν τοις οὐροις . ἀλλα και ἐπι παχει αἱματι |
τις ἐσσι , τινος δ ' ἐπαγαλλεαι ἱπποις ; Ὡς φαμενον προσεειπεν Ἀχιλλεος ὀβριμος υἱος : Τιπτε μ ' ἐπισπευδοντα | ||
ἐθ ' ὁμως ὡς το πριν ἐπισσυτα [ ] ὡς φαμενον ? ? ? Διος υἱος ἐδεχνυτο [ φωνησεν τε |
, μηδεις ὑποτοπησατω τον κατα το εἰναι λεγεσθαιτο γαρ ὀν περιεχειν ἀλλ ' οὐ περιεχεσθαι θεμις , δυναμιν δ ' | ||
Ἠδωνους ὁτι ἐπ ' ἀμφοτερα : ποθεν Ἀμφιπολις δια το περιεχειν αὐτην : τον Στρυμονα . ἀπολαβων : ἀποκοψας . |
δυο ὁρων περιεχεται ἠγουν δυο περατα ἐχει , ἐξ ὡν περιεχεται : και γαρ και το μηκος ἐνθεν και ἐνθεν | ||
, και ἐφ ' ὡν πληθος περιττωματων ἐν τῳ θωρακι περιεχεται . διο δει μετα πολλης ἀκριβειας και διαγνωσεως αὐτην |
εἰναι νομισας παρθενου μιας ἁρπαγην , ἰσως δε τουτο και περιττον ἡγησαμενος : ἡμας γαρ ἀσμενως αὐτην ἐκδωσειν εἰς γαμον | ||
, μηδεμιαν προς ἀλλο σχεσιν ἐχον , οἱον ἀρτιον , περιττον , τελειον , τα ἐοικοτα , το δε προς |
. μετα δε ταυτα λιαν ἐπενηνεκται , χρονον ' ἀσχο ὑπομενοντες ἑνεκα τοιουτων οὐδ ' ὑποταττοντες ἑαυτους οὐδενι πωποτε των | ||
τοσα , οὐκ ἐσθητος ναυς γεμιζομενας , οὐχ ἁ προτερον ὑπομενοντες διετελουμεν , βαρυτεραν των καταδρομων ἐκκαρπουμενοι την ἡσυχιαν και |
Αἰγοκερηος , ὑπο πνοιῃσι νοτοιο , Ἰχθυς ἐς Κητος τετραμμενος αἰωρειται οἰος ἀπο προτερων , Νοτιον δε ἑ κικλησκουσιν . | ||
αἰθομενῳ κεντρῳ τεραος μεγαλοιο Σκορπιου , ἀγχι νοτοιο , Θυτηριον αἰωρειται . Δηεις δ ' ἀστρον ἐκεινο δυω ὑποκειμενον ἀλλοις |
ὀν αὐτο καθ ' αὑτο , ἀλλα ἠ ἐν ψυχῃ θεωρειται ἠ ἐν νῳ ἠ ἐν ἀλλῳ ζῳῳ ἠγουν ἐν | ||
ἀθροου ἑκαστα προσαγορευθειη , ἀλλ ' ὁτε δηποτε ἑκαστα συμβαινοντα θεωρειται , οὐκ ἀιδιον των συμπτωματων παρακολουθουντων . και οὐκ |
ὀψεως Εὐσεβης ἐς το ἐπειτα ἐκληθη , του δ ' ἐπιοντος ἐτους Φουριον μεν ἐπι τῳδε ἐς δικην Γαιος Κανουληιος | ||
διαφορον και διανοιαν ποιει : παρα την ὁμωνυμιαν : Ξερξου ἐπιοντος ἐχρησεν ὁ θεος : Τειχος τριτογενει ξυλινον διδοι εὐρυοπα |
ὁ Πρωτευς , λεγων ὁτι : Ἐγω εἰ μη περι πολλου ἡγεομην μηδενα ξεινων κτεινειν , ὁσοι ὑπ ' ἀνεμων | ||
ἑως ὁ των περιεστηκοτων ἐπαινος ἐπαυσατο πολυς τε και μεχρι πολλου γενομενος , λεγει προς αὐτον : Ἀλλ ' ἐγωγε |
παραπλησια τουτοις φαινεται : ἡ μεν γαρ του ἁμα θεῳ ἰοντος πορεια φαινεται , ἡ ” ἀμαθια , “ ἡ | ||
χειρας ἑλουσα Αἰσονιδεω , τα δε οἱ ῥεε δακρυα χητει ἰοντος : “ Νισσεο , και σε θεοι συν ἀπηρεσιν |
μηλα λαβειν , κομισαι δε προς αὐτον , τουτον οὐν ἀραμενος τον Ἀνταιον μετεωρον ἁμμασιν Ἡρακλης κλασας ἀπεκτεινεν . ψαυοντα | ||
ἐμην πατριδα τα Σαμοσατα ὁ αὐτος ἐν τωι αὐτωι βιβλιωι ἀραμενος ὁ γενναιος αὐτηι ἀκροπολει και τειχεσι μετεθηκεν ἐς την |
των κεστρεων και οἱ ἀκροπαστοι καλουμενοι ἡδεις : και ὀπτοι ἐσθιονται , καθαπερ και οἱ ἁλυκατοι τε και Μενδησιοι . | ||
, ὁταν φλεγμα ὑπελθῃ ὑπο τας ῥιζας των ὀδοντων : ἐσθιονται δε και βιβρωσκονται οἱ μεν ὑπο φλεγματος , οἱ |
και τοτε τον στρατον και τον νεκυν οὐχ ἡττον ἠ περιοντος : ἐς τε γαρ την ὀψιν των γιγνομενων ἀποβλεποντες | ||
πολιτικην παλιν ἀνερριπιζον οἱ δημαρχοι στασιν ἀξιουντες ἀπολαβειν παρα του περιοντος ὑπατου τας ὑποσχεσεις , ἁς ἐποιησατο προς αὐτους ὁ |
ἠ ἐνθα : κατατασις μεν , ἐν ᾑ ὁ βραχιων ἐπιδειται : οὑτω γαρ το καμπυλον του ἀγκωνος οὐ κωλυσει | ||
. ἁλας οὐκ ἐχει : προσενεγκ ' : ἐτ ' ἐπιδειται τινος ἑτερου : παλιν γευου συ μεχρι ἀν ἁρμοσῃ |
τε και Μηδων τοιαυτα σοι , βασιλευ , κατα χωραν μενοντι , τα δε Ἑλληνων γη λεπτη θαλαττα στενη και | ||
δι ' ἁ πολλαι δη μεταναστασεις , ὡς οὐκ ὀν μενοντι σωθηναι , και ὁ φευγων τον οὐ φευγοντα ἐθρηνει |
της καθαρσεως ἐκειθεν φερομενης . οἱ μεντοι δυο χιτωνες οὑτοι συνεχονται προς ἀλληλους ὑμεσι λαγαροις και νευροις , ὡστε πολλακις | ||
: εἰκελα και φωκῃσιν : ἐπει μαλα δηρον ἑκαστοι ἐξοπιθεν συνεχονται , ἀρηροτες ἠϋτε δεσμῳ . Πουλυποδος δ ' ὀλοοι |
, ταν δε μορφω ταν τεχναν και ποθ ' ἁν κινεεται ὑπο τω κινεοντος ἁ ἐστω . Ἀλλ ' ἐπει | ||
ὑφ ' ἑωυτου , μετεωριζεται τε και διαχεεται , και κινεεται , και την πνοιην ἐσαγεται τε και ἀφρεει και |
ἀποδειξιν . ἑτεραν γαρ ἐχει προφασιν το νοημα . ἐξ αὐτων δε των Δημοσθενους εὑρισκεται πρωτος ὁ ἀντι πολλων : | ||
την περι αὐτων γνωσιν , ὁθεν και μηπω διαλαβων περι αὐτων ἐχρησατο τουτοις ἐν τῃ των κατηγοριων διδασκαλιᾳ : παντες |
ἀντισιγμα παρακειται ἠ τους ἑξης τρεις , οἱς αἱ στιγμαι παρακεινται : εἰς γαρ την αὐτην γεγραμμενοι εἰσι διανοιαν . | ||
# # : γινονται ἀνωμαλιας μοιραι μϚ μβ , αἱς παρακεινται τεταρτῳ σελιδιῳ γ κγ : ταις δε με , |
: Ὑδρην μιν καλεουσι : το δε ζωοντι ἐοικος ἠνεκες εἰλειται , και οἱ κεφαλη ὑπο μεσσον Καρκινον ἱκνειται , | ||
δε τῃ δευτερᾳ φιλοσοφιᾳ , ἡ καλειται διαλεκτικη , ἡτις εἰλειται περι τα ἐνδοξα και οὐ παντῃ ἀληθη : ταυτην |
, ἀφρεει και ἀναβλυει ὡσπερ ἀποθνησκων . Ἡ δε κοπρος ὑπερχεται ὑπο βιης πνιγομενου : πνιγεται δε του ἡπατος και | ||
βουλεται , ταυτῃ του πραγματος χωρησοντος : αὐτος δε κρυφα ὑπερχεται τον ἡνιοχον του Δρυαντος , και αὐτῳ χρυσον πολυν |
ὑποδειγμα . ἐγω ἐτεχθην Ἀθυρ λʹ ἐν ἡμερᾳ του Ἡλιου ἐπεχοντος Τοξοτου μοιρας δ ἐγγιστα : ταις δ προσεθηκα β | ||
του μεσου ἡλιου τας ια και ιβʹ μοιρας του Κριου ἐπεχοντος , ὡς και ἐνθαδε συνιστασθαι την μεγιστην ἀποστασιν κγ |
. Ἐκει δη ἐν ἀγαθῳ γινομενη ψυχη και αἰσθητικωτερα γενομενη κινειται προς το ἀγαθον και σειει ὡς πεφυκεν ἐκει τοπικως | ||
μεσῳ πνευματος ὀντας περιεκτικους , δι ' ὡν ἡ ψυχη κινειται και οὐχι το σωμα αὐξομενων μεν συνεκτεινομενη , φθινοντων |
ἐστι μεχρι της σημερον , ᾡ και ἐπιγεγραπται , Ἐνθαδε κατακειται Πικος [ ὁ και Ζευς ] , ὁν και | ||
μεν ὁ ἀνδριας και ἡ εἰκων τῳδε κατα τιμην , κατακειται δε ὁ εὐωχουμενος . Ἀναλγης ὁ μη ἀλγων , |
ἐντος της δεκαδος οἱ μεν τικτουσι πολλαπλασιαζομενοι , οἱ δε τικτονται , οἱ δε και τικτουσι και τικτονται , οἱον | ||
ἠ πυρρων . και ἐν Εὐβοιᾳ δε οἱ βοες λευκοι τικτονται σχεδον παντες , ἐνθεν τοι και ἀργιβοιον ἐκαλουν οἱ |
μειζω κεκτημενοι μετριᾳ ἐσθητι ἐχρησαντο και ἐς τα ἀλλα τοις πολλοις ὁμοδιαιτοι κατεστησαν τους πολλους : τους πενητας οἱ τα | ||
ὀστοις και λιθοις και πωροις και ὀνυξι και θριξι και πολλοις ἀλλοις τοιουτοις εὑρηται πολλακις ἐν ἀποστημασιν ὁμοια περιεχομενα σωματα |
δε στρατος σου ταις ἐπαλληλοις μαχαις νικων ὑπηρχεν εἰς ὀφρυν ἐπηρμενος . ἐδειτο λοιπον εὐκεραστου φαρμακου εἰς σωφρονισμον της ἐπιστασης | ||
τον πορθμον κυδιοων τε και ὑψου καρη ἐχων κροτῳ τε ἐπηρμενος και οἱς εἰργασατο χρημασι , λογον ἑνα μεχρι Νειλου |
προς τα δειπνα των ἐν τῃ πολει ἀφορωσιν ἀει και πετονται δεξιως ἐπι ταυτ ' ἀκλητοι , Ἀντιφανης φησι , | ||
και ἀνθρωπος ἐν κατανυξει γενομενος εὐηκοος γενησεται : ἐν ταυτῃ πετονται ταις πτερυξιν συν ἠχῳ οἱ ἀγγελοι και χερουβιμ και |
ὡν ἀν ἐπιστηται τις , ἀλλα μαλλον ὡν ἀν μη ἐπιστηται ; Ἐγωγε . Οὐκουν και το βουλευεσθαι τουτο ἐδοκει | ||
ἠ χρηματα . Κἀν ἀρα γε τις ἱππον πριαμενος μη ἐπιστηται αὐτῳ χρησθαι , ἀλλα καταπιπτων ἀπ ' αὐτου κακα |
ναρθηξ δια της σκολιοτητος των κωλων ἐμφαινει το τῃδε κἀκεισε περιφερομενον των μεθυοντων [ ἁμα δε και ἐλαφρους και εὐβαστακτους | ||
του ὀμματος και ἐξ ἑαυτου προς ἑαυτο κινουμενον ὁμου και περιφερομενον την προς νουν και Θεον ἡλικην ὑπεμφαινει ἀνατασιν , |
– ἀγωνα Λοξιαι καταβαντ ' εὐρυν ἐν θεων ξενιᾳ . θυεται γαρ ἀγˈλαας ὑπερ Πανελλαδος , ἁν τε Δελφων ἐθˈνος | ||
την θεον ἐκ Σουνιου της Ἀττικης ἐπιβασαν τῃ νησῳ ἐνταυθοι θυεται τῳ Ἀπολλωνι ὁϲημεραι και μεριϲ αὐτῳ και δειπνον παρατιθεται |
του δια μεσων την θεσιν ἀναπαλιν ἡ μεν ἑσπερια ἀνατολη τηρειται προχρονουσα της ἑῳας δυσεως και το των κολοβοδιεξοδων ἰδιον | ||
ἐχει , ἡν εἰληχεν ἀπο του πατρος την ἀρχην : τηρειται δε αὑτη ὑπο της ἑκαστου ἀποκαταστασεως ἀδιαλυτος : ἡ |
τους ἀκουοντας μη ῥᾳδιως παραδεχεσθαι ταυτην την γνωμην , ἠθικως εἰσηγειται , ἀξιων ἐκκλησιαν ἀποδουναι περι τουτου , ἱνα και | ||
τριηρεις εἰς τας του πολεμου χρειας . ἐτι δ ' εἰσηγειται και τριακοντα νεωσοικους κατα φυλην ἑκαστην κατασκευασθηναι ἐν τῳ |
ἀνεμων και οὑτωϲ ἀποτιθεμεθα ἐν οἰκῳ , ἐν ᾡ οἰνοϲ ἀποκειται . βελτιον οὐν ϲκευαζειν το ϲυν τῳ μελιτι φυλαχθεν | ||
] ἐταξα κἀκρινα ] διεκρινα , κεχωρισμενως εἰπον χρη ] ἀποκειται ὑπαρ ] φανερως κληδονας ] μαντειας δυσκριτους ] δυσγνωστους |
παραβηναι πιστιν , ὡστ ' ἀπ ' ἐμαυτου και τοις ἀλλοις περα του δεοντος προσεχων ὡς βεβαιοτεραν πιστεως ἐχουσιν εὐσεβειαν | ||
οὐκ ἐν τοις ἡμεροις καταλεγομενον . ὁ γουν Κρατινος ἐν ἀλλοις ἀγριοις αὐτο καταλεγων φησιν : ” αὐτοματη δε φερει |
προς τον μη βουλομενον ἀποστηναι τινος , ἀλλ ' ἑαυτον προϊεμενον εἰς ἀπωλειαν . Νυν ὀσπριων ἀμητος : ἐπι των | ||
ἀπο Ξενοφωντος την ἀφορμην λαβων οὑτωσι συνερωτᾳ : ” το προϊεμενον σπερμα λογικου και αὐτο λογικον ἐστιν : ὁ δε |
ἐκεινου προς αὑτην φυσικην δεσποτειαν ἀπαρνουμενης και την ἑαυτης προς ἐκεινον δουλωσιν , γαμων τε και ἀλλοτριων ἐξορυττομενων δια το | ||
δοξαν : και τινας και αὐτος ἀπεμνημονευε λογους και προς ἐκεινον ὑπο τε Στωϊκων και Κυνικων μαλιστα εἰρημενους προς το |
ξενικοις : οἱον ὁτι και Λακεδαιμονιοι και ἀλλοι τινες τουτον πολιτευονται τον τροπον : ἐξ ἡμων δε αὐτων , ὁτι | ||
ἐνδοιασθηναι αἰσχρον τῳ Πελοποννησῳ . καταπολιτευονται ] καθ ' ὑμων πολιτευονται . τινες ] ὁ Δημοσθενης : οὑτως γαρ ἐλεγον |
ἐν ἀλλοτριῳ τοπῳ ἐστιν ἠ ἀναποδιζων , εἱρκτῃ και φρουρᾳ περιπεσειται και ἀναγκας ὑποστησεται παρα των ἐχθρων αὐτου . εἰ | ||
. και εἰ μεν κακουται ὑπο του Κρονου , νοσοις περιπεσειται ψυχραις διαφοροις και ἐναντιαις ὡς ἐπιληπτικοις παθεσι και ῥιγεσι |
και τῳ μεν ἀγαθῳ , ὁτι ὡσπερ το θειον παντων προνοειται , οὑτω και ὁ τελειος φιλοσοφος των ἀτελων ψυχων | ||
ὑμνει την φυσιν , και δεικνυει πως αὑτη ἐν πασι προνοειται του σωματος , ἠ των ψυχικων μοριων . και |
Ἑλλησποντου ὑπαρχῳ χαιρειν . Προς την ἐπιστολην , ἡν ἐπεμψας φαμενος παρα βασιλεως ἀφιχθαι , πεμπε βασιλει ἁ λεγω γραφων | ||
δια τουτων φανερον , ὁτι περι των Ὀλυμπιων λεγει , φαμενος αὐτον ἐπιθυμειν και τουτον τον στεφανον λαβειν , ἱν |
ὁτι χρησιμα , ὁμως προς ἁπαντα ταυτα βιᾳ ὑπο χαριτος αὐξανεται , και οὐδεν θαυμαστον αὐτα φανηναι . Και μεν | ||
] στασις και τελος . ἐκπαιδευεται ] εἰς παιδειαν ἐκεινων αὐξανεται τα κακα . . πελανος ] ῥυπος . . |
ἐν τοις οὐ - ροις πεψεις ὡδε κατα τας ἀρχας φαινονται , και τα χρωματα αὐτων ξανθα τε και πυρρα | ||
ὡς γαρ τα κονιορτωδη ταυτα σωματια εἰσι μεν , οὐ φαινονται δε δια το μικρομερες , εἰ μηπου περιτυχοι τῳ |
κρυψινοι , ἠ που χαριεντα πεπονθοτες ἀπιμεν και ὑπ ' ἐκεινων ὑβρισμενοι και τουτους παρεορακοτες , ἐχθρους δ ' ἀμφοτερους | ||
οὐδ ' ἐκ των ἀλλων γεωργων τε και κωμητων τοις ἐκεινων ἐπι τα ἰδια χρησονται ὑπηρετηματα διακονοις , ἀλλα μονον |
περιειδε τον ὀλοον τουτον ὀλεθρον τον κατα ταυτην την γην ἐπηρμενον και τον των Περγαμων , καιτοι ἀνδρα ἐχουσα ἐντευθεν | ||
εἰς ταυτα μετωικισεν , ὁσαι μη φυσικως το ἐδαφος ἐτυγχανον ἐπηρμενον ἐχουσαι , ὁπως κατα τας πληρωσεις του ποταμου καταφυγας |
ἐλεγχεα ταυτα γενοιτο . ” τον δ ' αὐτε προσεειπε περιφρων Πηνελοπεια : “ Εὐρυμαχ ' , οὐ πως ἐστιν | ||
ἐστιν . ” ὡς φατο , του δ ' ἠκουσε περιφρων Πηνελοπεια , ἀμφιπολον δ ' ἐνενιπεν ἐπος τ ' |
ἀμενηνον : τι γαρ ἐστι συμβεβηκος ; ὁ γινεται και ἀπογινεται χωρις της του ὑποκειμενου φθορας . ἀπορουσι δε τινες | ||
ἀποδιδωσι : φησι γαρ ὁτι συμβεβηκος ἐστιν ὁ γινεται και ἀπογινεται χωρις της του ὑποκειμενου φθορας , ἑτερως δε ὁ |
σκεψωμεθα , ὁπως μη ἡμας τα πολλα ταυτα ὀνοματα ἐς ταὐτον τεινοντα ἐξαπατᾳ , εἰ τῳ ὀντι μεν οἱ θεμενοι | ||
ἑκαστου εὐδαιμονιαν , προς τουτο ἐπιφερει , ὁτι ἑν και ταὐτον ἐστιν ἑνι και πολει εὐδαιμονια : τῳ γαρ εἰδει |
ὡσπερ και τα των ἀλλων αἰσθησεων ὑποκειμενα . δυσι γαρ ἐκειναι τοις μεταξυ ἐποιουντο την αἰσθησιν , τοις τε ἀλλοτριοις | ||
ἡν οὐ μαλλον γινωσκει των ἐφεξης : ἀλλα και ἁς ἐκειναι δι ' ἀδυναμιαν ἀπιστους ἐωσι , κινουσα και περικρουουσα |
ἀρχη . οἱ δ ' ὑστεροι ἰσοι μαλλον αὐτοι προς ἀλληλους ὀντες και ὀρεγομενοι του πρωτος ἑκαστος γιγνεσθαι ἐτραποντο καθ | ||
ὡσπερ ὁταν τυχον προκεηται καλου βιου γερας και ἀμφισβητωσι προς ἀλληλους δυο τινες ἐπ ' αὐτῳ διαπρεψαντες . Χρησομεθα δε |
εὐθεια ἡ ΑΓ τετμηται διχα κατα το Ζ σημειον , προσκειται δε αὐτῃ ἡ ΓΔ , το ἀρα ὑπο των | ||
ὑπερ ἑαυτων ἠ των διδασκαλων δυνανται ἀπολογεισθαι . καλως δε προσκειται ἐν τῳ ὁρισμῳ το ᾑ ὀντα ἀντι του καθο |
τε την του σωματος ὑγιειαν πολλα συμβαλλομενον τοις χρω - μενοις : ὀνομαζεται δ ' ὁ ποταμος οὑτος ἡλιου ὑδωρ | ||
ἀρχη : καιτοι ἀλλον τροπον οὐκ ἀρχη . Ἀποτιθε - μενοις δη παντα και το ἐπ ' αὐτῳ ὡς ὑστερον |
δε περι χιλιους . ἁμα δε τῳ κινδυνῳ τουτῳ χειμων ἐπιγενομενος εἰκοσι των νεων διεφθειρε πλησιον ὁρμουσων της παρεμβολης . | ||
νεαρα τε εἰη και μη συν φλεγμονῃ , λυει βορβορυγμος ἐπιγενομενος [ . . ] : δει εἰδεναι ὁτι “ |
στερεον , αἱ ἀρα μυριαδες ρʹ ἐπι τας μοναδας ͵Ϛ γενομεναι ποιουσιν μυριαδας ξʹ διπλας , ὡστε ὁ ἐκ των | ||
στερηθησεσθαι ὡν ἀν ἐκειναι θελωσιν . Ὑπερτεραι δε αἱ Μουσαι γενομεναι , και των ὀμματων αὐτον και της κιθαρῳδιας ἐστερησαν |
νομοθετης , το μεν λαβειν ἐπαινων , το δε ἀποδουναι μεμφομενος . προσεκτεον δε παλιν τῳ ἀποδουναι ὡς εὐκαιρως εἰρημενῳ | ||
μεταβαλλει δια την εὐεργεσιαν και ταχυ γινεται φιλος , ἑαυτῳ μεμφομενος . Ὁτι δει παρα τοις εὐ φρονουσι τας μεν |
του ζῳου μετ ' ὀλιγου λιθου κεφαλαλγιαν και ἡμικρανιαν ἀπαλλασσει περιαπτομενον . ὁμοιως πτερον του ζῳου και ὀλιγον του ἰχθυος | ||
' ὁτε και ἐν ὑδατι . το δ ' οὐν περιαπτομενον της κοπρου ταις λαγοσι περιηπτεν ἀρτημα ἐχον , μαλιστα |
Φιλοστρατος : ἐξ * * των ἀντιζηλων , ἐφη , φυεται μισος αἰτιαν οὐκ ἐχον . ἡμιν δε και Ἀθηναιοις | ||
ἁπαντα . ἐν δ ' ἐλαχιστῳ ἀριστον ἐχεις ὁ τι φυεται εἰπειν ; ὡς μεν ἐμῃ γνωμῃ φρενες ἐσθλαι σωμασιν |
' ὁτε δουπον ἀνθιαι εἰσαϊοντες ἀναθρωξωσι θαλασσης , ἀλλοις μεν μελεται κωπης πονος , αὐταρ ὁ γ ' ἀκρης ἐκ | ||
σιγαν χαλεπωτατον ἀχθος , φθεγγομενος δ ' ἀδαης οἱσι παρηι μελεται , ἐχθαιρουσι δε παντες : ἀναγκαιη δ ' ἐπιμειξις |
ἀπο των ἁρματων οἱ παροχουμενοι τοις ἡνιοχοις , οὑς οἱ ποιηται μεν παραβατας , Ἀθηναιοι δε καλουσιν ἀποβατας , τον | ||
των λαβρων πνευματων . οὑτως δε φασι και τους γιγαντας ποιηται ἐν τῃ μαχῃ τῃ προς τους θεους τῳ μεν |
χρυσε , δεξιωμα καλλιστον βροτοις , ὡς οὐτε μητηρ ἡδονας τοιας ἐχει , οὐ παιδες ἀνθρωποισιν , οὐ φιλος πατηρ | ||
τουτου μερη πραγματευονται , τουτεστι περι ἀστρων κινησεις τοιας ἠ τοιας , και διαλεγονται περι παθων , φημι δη ἐκλειψεων |
, ἰασομεθα ἡμεις , διαλλακτηριον ὑμιν ἁμα ἐς τους ὁμοεθνεις ἐσομενον και ἡδιστον ἠδη πυθομενοις . οἱς την τιμην τησδε | ||
οὐδε γαρ τα ἐσομενα συνεχη ἀλληλοις : και γαρ το ἐσομενον ἐν ἀτομῳ , ὡς και το γεγονος : γεγονε |
ἐστι και το ΕΗ . και παρα ῥητην την ΕΖ παρακειται πλατος ποιουν την ΕΜ : ῥητη ἀρα ἐστιν ἡ | ||
Διδυμοις κηʹ , ὡροσκοπος Αἰγοκερῳ . ταις κʹ του Αἰγοκερω παρακειται Ζυγος : ἐν Ζυγῳ Ἰχθυες : τουτους ἐν τῳ |
ὁ κυριος αὐτου ὑπο κακοποιου μονου θεωρουμενοι σινη ἠ παθη ποιουσιν . ἐαν δε ὁ κυριος του Ϛʹ τοπου ὡροσκοπῃ | ||
ποιουσιν . Τριτον , ὁτι , εἰ μεν ὀρθως ταυτα ποιουσιν , οὐ δει δυσχεραινειν : εἰ δ ' οὐκ |
οὐ χρωμενος . τουτου διακουσας ὁ Στρατονικος εἰφ ' ὁτι ὀνος λυρας ἐλεγετο , νυν δε βους λυρας . Στρατονικος | ||
, ὀνος ὁ του δεσποτου , οἰνοποτης , παλαιων , ὀνος ὀρχουμενος . το δε μεγιστον ὁτι προς τας φωνας |
τουτο δε ποιουσι μεν , οὐ μην ἐκ της λεξεως ἐμφαινεται . . . . χαμαιευναδες : . . . | ||
. και γαρ τα δεκα ἐν τοις ἑνος δεουσι δεκα ἐμφαινεται και συνεπινοειται και το ποιησαι ἐν τῳ μη ποιησαι |
κατεχοντος , ἐστε παρελθοι , και καθ ' ὁδον ὁδευοντι ὑοντος . ἀπλωτου τε θαλασσης ἐν Ἰνδοις ἀπεπειρασε , και | ||
, ὑπαιθριοι γαρ δοκουντες αὐλιζεσθαι σκιαν τε ὑπεραιρουσιν αὑτων και ὑοντος οὐ ψεκαζονται και ὑπο τῳ ἡλιῳ εἰσιν , ἐπειδαν |
ἀλωπεκα ἐμεμφετο αὐτην , ὁτι φιλην αὐτῃ γενεσθαι θελουσαν οὐ προσιεται . κἀκεινη ὑποτυχουσα εἰπεν : ” ἀλλ ' ἐμε | ||
ἠδη πιομενη , δεχεται δε και στατηρα και τριωβολον , προσιεται δε και γεροντα και νεον : οὑτω δε τιθασος |
τους προειρημενους . των γαρ συμφυων ὀστρακων προελθοντες αὐτοι μεν νεμονται κατα πολλην την ἀδειαν , οἱ δε ὀρνιθες οὑς | ||
προχυσις συμβαλλεται ἰλυοεσσα , ἑλκομενη δινῃσιν ἀπο χθονος : ἐνθα νεμονται φορβην ἱμερτην γλυκερῃ θ ' ἁλι πιαινονται . λαβραξ |
: περι δε χρηστοτατος νυν ὑποθεσθαι πειρασουμαι . χραστος γαρ ἐσσειται πας βασιλευς το μεν καθολω δικαιος τ ' ἐων | ||
, φανερον ὁτι τοπον ὑπημεν δει πρατον , ἐν ᾡπερ ἐσσειται το ποιεον ἠ το πασχον : ἰσως δε τᾳ |
λεγονται , καταλελοιπως , πολλην την σπουδην ὑπερ τουτων του ποιμενος εἰσενεγκοντος . Τας δε γε λοιπας ἁπασας οἰκιας και | ||
δε ἐν τῳ Ἀσωπῳ και κατα την Σικυωνιαν ἐκπεσοντας ὑπο ποιμενος του εὑροντος δοθηναι τῳ Ἀπολλωνι . τουτων των ἀναθηματων |
? : εἱς Διονυσος συμβολα υρα θεος δια κολπου ν ἐπιον ὀνος βουκολος γιας συνθεμα : ἀνω κατω τοις και | ||
τοις ῥημασι τον λογον ἀποτετορνευσθαι και οὐκ ἀγεννως εἰρησθαι το ἐπιον τῳ ῥητορι . ἀλλα περι μεν Λυσιου και του |
σωματι , συνεχει δε αὐτη το σωμα : και Χριστιανοι κατεχονται μεν ὡς ἐν φρουρᾳ τῳ κοσμῳ , αὐτοι δε | ||
ἀνθρωπων γενεσθαι και ὁτι μαινονται τηι Ῥεαι και προς Κορυβαντων κατεχονται , ἠγουν κορυβαντιωσι δαιμονωντες : ὁταν δε κατασχηι αὐτους |
ἐπι τοις νεκροις των Κορινθιων τεθαμμενοις ἐν Σαλαμινι : ὠ ξειν ' , εὐυδρον ποτ ' ἐναιομεν ἀστυ Κορινθου , | ||
' ἀρ ' ὑποδρα ἰδων προσεφη πολυμητις Ὀδυσσευς : “ ξειν ' , οὐ καλον ἐειπες : ἀτασθαλῳ ἀνδρι ἐοικας |
οὐκ ἀτιμαζουσιν οὐδε τουτο ὡς ἀν και ἀποτελεσμα τι ὀν ἐκεινου και παιγνιον . Οὑτοι μεν οὐν περι το καλον | ||
. συν τοις δε συν Κυκ - νῳ και τοις ἐκεινου παισι και ὁ τλημων και ὁ καρτερικος Μνημων θανειται |