| θαλασσαν ἐστεφανωσε : και γαρ και οὑτος ἠδη ἀφιγμενος ἐς Σουσα ἠν : ἐπι τουτοις δε Ὀνησικριτον τον κυβερνητην της | ||
| τις δ ' ἐπι παραλληλου κειμενην την ἀπο Βαβυλωνος εἰς Σουσα μιαν των την ἀμβλειαν περιεχουσων , την ὁλην μη |
| φυτον * * * δηξιν και κνησμον ἐν τῳ ἁπτεσθαι ἐμποιουσα , κατα ἀντιφρασιν ἡ ἐχουσα ἀκαλην την ἁφην , | ||
| , πολυκοπιαστοις , πολυκαματοις . Ἀλγινοεσσα : ὀδυνηρα , ἀλγη ἐμποιουσα . κατενηρατο : ἐφονευσεν : ἀναιρω το φονευω . |
| ἐπιστελλειν . ἡ δ ' αὐ προ ταυτης ἐκ Μακεδονιας ἡκουσα κατηγοριαν εἰχεν ὡς οὐ γραφοιμι σοι . και ἠν | ||
| ἐν τῳ μεσῳ καθεστηκε των ἀκροτητων , οὐτε εἰς ἐσχατην ἡκουσα ξηροτητα ὡς το γηρας , οὐτε ἐν ὑγροτητι και |
| ΑΛΛΩΣ . Ἀμφιβολον το κακοχαρτον , ἠτοι γαρ ἡ κακοις χαιρουσα , ἠ ἐφ ' ᾑ οἱ κακοι ἐπιχαιρουσι . | ||
| , και μετα του ἀναγωγου ἡγεμονος ἀκολουθει τῃ ἀγαθῃ θελησει χαιρουσα , και αὐτη την οἰκειαν ἑαυτῃ ταξιν ἐπι των |
| ; ἐκεινοις μεν γαρ φανερα ἠν ἡ ὑποψια εἰς ἐμε ἰουσα , ἐγω δε ὑπερ ἐκεινων ὑπαιτιος ἐσομενος σαφως ᾐδη | ||
| ὀρθων δογματων ἐξετασις , και ἡ δια παντων περι τἀληθεστερα ἰουσα σπουδη , ἐκ των ἐξευρημενων ἡμιν μεθοδων πλειω τε |
| ἐλεγον οὐν οἱ ἀνθρωποι , ἀνδρεια γε ἡ Ἀλκηστις , ἑκουσα ὑπεραπεθανεν Ἀδμητου . Τοιουτο μεντοι οὐκ ἐγενετο , ὡς | ||
| αὐ ταυτην γλυκυτατην ἐν τῳ παροντι καρπουται . ὁθεν δη ἑκουσα εἰναι οὐκ ἀπολειπεται , οὐδε τινα του καλου περι |
| . Οὑτω συμβουλευσαμενη ἡ Ἀθηνα ἀνεβη εἰς τον διφρον , κρατουσα ἐν ταις χερσι νικην και δοξαν , τουτεστι , | ||
| δυναται . εἰ δ ' ἐπι πλεον ἡ θερμασια φαινοιτο κρατουσα , και την των ψυχοντων δυναμιν ἐπιτεινειν σε χρη |
| μετα . και την μεν ἀν προσειδες εὐθηλον ποριν μυκωμενην ἑλκουσαν ἐν χεροιν διχα , ἀλλαι δε δαμαλας διεφορουν σπαραγμασιν | ||
| μεγιστος οὐ φοβειται τους ψοφους : Και νους ἐχεφρων πασαν ἑλκουσαν βιαν . Ἀκων μεν , ὡς Ζευς οἰδεν : |
| κατα την ἀτελη κινησιν , ἀλλ ' ὡς μη προτερον ἐνεργουσα ὑστερον δια το παρειναι το αἰσθητον την ἐνεργειαν προβαλλομενη | ||
| και ἐπι των ἀνθρωπων τετακται ἡ δικη , ταὐτα ἐκεινοις ἐνεργουσα : ἐκεινα μεν γαρ κρατει την ταξιν των ὀντων |
| κινειται , ἐπειδη ἐρριζωται ἐν ταις πετραις : ἡ γαρ δοκουσα αὐτων εἰναι κινησις , το ἐκτεινεσθαι αὐτα και συστελλεσθαι | ||
| πελας φθονου , λογιζομενους ὡς οὐ παραμενει αὐτοις ἡ νυν δοκουσα παρειναι εὐτυχια . οὐκ ἰαινει οὐν , φησι , |
| ἐστιν . Ἐστιν οὐν νοησις : ἡ δε κινησις πασα πληρουσα οὐσιαν πασαν , και ἡ πασα οὐσια νοησις πασα | ||
| ἡ Φαιδρα εἰς ἐπιθυμιαν ὠλισθεν , οὐκ ἀκολαστος οὐσα , πληρουσα δε Ἀφροδιτης μηνιν , ἡ τον Ἱππολυτον δια σωφροσυνην |
| περι οὑ πασαι διαμαχομεθα . “ ἐξελθουσα δε ἀλλη και ἰδουσα αὐτον εἰπε ” ψω ! παταχθητω σου το προσωπον | ||
| ποιουσιν . ἐμαθον ταυτα οὑτως ἐχειν τας σας ὀλεθριας τυχας ἰδουσα , ὠ Προμηθευ . . : Διος ἁρμονιαν ] |
| δ ' αὐτης Ἀτραξ ἐν τετταρακοντα σταδιοις , τῳ ποταμῳ πλησιαζουσα και αὑτη : την δ ' ἀνα μεσον ποταμιαν | ||
| γης . Ἐστι δε και ἑτερα του Ῥα ποταμου ἐκβολη πλησιαζουσα τῃ του Ταναϊδος , ἡς ἡ θεσις ἐπεχει μοιρας |
| συμμαχους ἐπορευετο , και πρεσβεις Φωκεων ἠσαν οἱ παρηκολουθουν αὐτῳ πορευομενῳ , και παρ ' ἡμιν ἠριζον οἱ πολλοι Θηβαιοις | ||
| τῃ του νικηφορου οἰκιᾳ , προσυποτιθεται δε ὁτι και ὑπηντησε πορευομενῳ εἰς τον ἀγωνα και της μαντειας ἐφηψατο και αὐτος |
| ' οὑ τα ἐπιτηδεια ἑξει . Τῳ δε Ἁβροκομῃ ἐν Συρακουσαις ὡς χρονος πολυς ἐγενετο , ἀθυμια ἐμπιπτει και ἀπορια | ||
| και ὁσων δεοι παρασκευασωνται ὡς ἐς το ἐαρ ἐπιχειρησοντες ταις Συρακουσαις . Και οἱ μεν ταυτῃ τῃ γνωμῃ ἀπεπλευσαν ἐς |
| . καλει δη ποτε και ταυτην ἐκεινη παρ ' αὑτην ἀξιουσα των ἰσων τυχειν , ἡ δε , ὡν γαρ | ||
| , οἱ ἐπειδηπερ πολυτελης ἠν ἡ Νικαρετη τοις ἐπιταγμασιν , ἀξιουσα τα καθ ' ἡμεραν ἀναλωματα ἁπαντα τῃ οἰκιᾳ παρ |
| ἐν τοις προλαβουσιν , ὁτι πασα δοτικη ἑνικων εἰς νι ληγουσα μη οὐσα κατα μεταπλασμον τροπῃ του ν εἰς ς | ||
| ἐγκεφαλος , συγχεω , συγξενιζω . Πασα συλλαβη εἰς Ν ληγουσα ἐαν συντεθῃ μεθ ' ἑτερας συλλαβης ἀρχομενης ἀπο του |
| οὐσων των ἀρχων παντα τα παθη και τας οὐσιας ἀποδωσειν ἐπηγγελλοντο , ὑφ ' οὑ τε τι γινεται και πως | ||
| ὡς ἀναξια της ἡμετερας προαιρεσεως και φιλανθρωπιας δι ' ὡν ἐπηγγελλοντο βεβουλευμενοις μεμψαμενοι , του δ ' ὡς ἀδυνατοις ἐπιχειρουντος |
| του χυλου του ἀψινθου ξυνεχωϲ ἀπο ϲμικρου του μεγεθεοϲ ἀχρι κυαθου . κωλυμα γαρ τοδε χοληϲ γενεϲιοϲ . ἀγαθον δε | ||
| και ϲμυρνηϲ κυαμου Ἑλληνικου μεγεθοϲ ϲυν γλυκει πινομενα ἐν ἡμιϲει κυαθου μελικρατου και δικταμνου ἀφεψηματοϲ κυαθοι β και ἀμμωνιακον και |
| ναδιον τε και σαλπιγξ , και κορνικες : ἀνευ δε χαλκου , μονοκαλαμον , δικαλαμον , πολυκαλαμον , και ῥαξ | ||
| μελι κεδρινον , ὀλιγον : τα δε ξηρα , ἀνθος χαλκου , σμυρνα , σιδιον αὐον . Ἑτερον : ἀνθος |
| ἐστι πλανωσα τον νουν και την διανοιαν , και καταγει νεανισκους εἰς ᾁδην , οὐκ ἐν καιρῳ αὐτων . Και | ||
| γυναικας : ὁταν δε τουτων ἀπολαυσωσιν , αὐθις αὐτοις εἰσαγουσιν νεανισκους ἀκμαζοντας , οἱ πλησιαζουσιν αὐτοις ἐκεινοις . ἀφροδισιαζουσιν δε |
| οὐ προσηκουσης τοσαυτην θεμενον προνοιαν , ὑποταττει σου Παλαιστινην τῳ νευματι : συ δε περιχαρως ἐδεξω το γερας οὐ προς | ||
| δε στησαι , ἠ τῃ τουβᾳ ἠ τῃ φωνῃ ἠ νευματι της χειρος , και ἱστανται : δια δε τουτο |
| του ποδος το παθος καταμαθουσα οἰκτειρει τον νεοττον , και ἀναλαβουσα συν πολλῃ τῃ φειδοι κατειλει την πληγην , και | ||
| πραγμα πεπειραμενῳ . Οὑτω γαρ κατασκευαζεται ψυχης καθαρα διαθεσις , ἀναλαβουσα τα καλλιστα : και προς το παντων κυριωτατον νενευκυια |
| ἀληθως ἀδελφαι γινομενω . τα μεν ὁρατα μονως ἡ ἀκοη δεικνυουσα δια των ἑρμηνειων , τα δ ' ἀκουστα μονως | ||
| θρεψεις μεν ποιουσα τῳ σωματι , παρυφισταμενα δε τοις οὐροις δεικνυουσα . Τῳ μεν γαρ της συναγωγης τε και ἀναρρωσεως |
| δις περι των αὐτων μη εἰναι δικας : ἱερεια προαγωγειας ἁλουσα ἐκριθη και ἠφειθη : και παλιν φευγει ἀσεβειας , | ||
| μετριαζῃ , σωζεται : ἠν δε μη , ὑπο ῥοου ἁλουσα ἀπολλυται . Το μεν νουσημα τοιουτον ἐστι : κρινεσθαι |
| ἀποβρεγματι μετα ῥοδινου μεν ἐπι των θερμοτερων , μετα δε ναρδινου ἐπι των ψυχροτερων προσειληφοτων αὐτων σελινου ἠ κυμινου ἠ | ||
| γοα . το ἀμμωνιακον ὑδατι λειου . Κηρου λευκου , ναρδινου μυρου , ἀνα γογ . ἰρινου μυρου , γλευκινου |
| θορυβων και ἐναντιωματων και ἐνστασεως ἐχθρων περιγινονται των φαυλων , αὐξιφωτουσα δε κακη και ἀηδης : κινδυνους γαρ και ἐχθρας | ||
| πρωτῃ διαθηκῃ . ἐστω δε προς τουτοις ἡ Σεληνη και αὐξιφωτουσα και τῳ πλατει ὑψουμενη και τοις κατα μηκος ἀριθμοις |
| νυν ἀγαθων ὀνησιν πασι : ταυτ ' εὐχωμεθα . κοτυλας χωρουν δεκα ἐν Καππαδοκιᾳ κονδυ χρυσουν , Στρουθια , τρις | ||
| του ἑκτου του μεδιμνου ἠτοι το ⌈ ἐχον τετταρας ⌈ χωρουν χοινικας . ἠγουν ὁ ὀκτω ἀριθμος : ὁ γαρ |
| οἱσπερ οὑς ἠγγυησαντο . Ἡ δε βουλη ἐξελθουσα ἐν ἀπορρητῳ συνελαβεν ἡμας και ἐδησεν ἐν τοις ξυλοις . Ἀνακαλεσαντες δε | ||
| οὐκ ἀργην . ὀλιγον οὐν προ του πτωματος ἡ γυνη συνελαβεν . ἀλλα δια τους κινδυνους και την ταλαιπωριαν την |
| κινειται . Λοιγια : ὀλεθρια . τετριγυια : κλαιουσα , θρηνουσα . γοον : θρηνον . Φυξιν : φυγην . | ||
| δεικτικον παροξυνεται μορον ] τον θανατον ἀπαιαζουσα ] στεναζουσα , θρηνουσα ἀγκη ] το ἀγκος , ὁ συνδενδρος τοπος ἀγκη |
| οὐ μονον ὀξυτης και βαρυτης , ἀλλα και μεγεθος και σμικροτης και λειοτης και τραχυτης φωνης , εὑροι δ ' | ||
| ἐν τῃ διαστολῃ του σφυγμου ; ὀκτω , μεγεθος , σμικροτης , σφοδροτης , ἀμυδροτης , ταχυτης , βραδυτης , |
| περιεχομενον νουν , δηλονοτι τον ὀντα νουν και ἐγκειμενον τῳ συγγραμματι . Ἀναγιγνωσκομεν δε τα μεν ἡρωϊκα ἡρωϊκως , ἠγουν | ||
| των ὀντων : θεολογησαι γαρ αὐτῳ προκειται ἐν τῳ παροντι συγγραμματι . ἀμελει τοι και περι στοιχειων διαλεγεται και περι |
| δε Σεληνη , χωρισμος γινεται παρ ' αἰτιαν : Ἀφροδιτη τυχουσα γαρ ἐν ζῳδιοις πλανητος τε , καλον την φυσιν | ||
| εὐθειαι γραμμαι ἠχθωσαν αἱ ΒΔ , ΑΕ , και ἠχθω τυχουσα ἡ ΔΕ , και ἀπο του Ζ τῃ ΔΕ |
| Ἑρμογενους ὁρου πιπτοντας εὑρησομεν . ἐτι δε οὐ μονον του ῥητορικου ὁρου οἰκειος ἐστιν ὁ ὁρος , ἀλλα και τοις | ||
| δοκεις ἀληθη εἰρηκεναι : ἀλλα δη την του τῳ ὀντι ῥητορικου τε και πιθανου τεχνην πως και ποθεν ἀν τις |
| εἰη τον ἱερεα τυχειν . οὑτω πολλας εὐφημιας πυρος ἀγγειοις ἐγραψαμεν . ταυτα γυναικας οἰκουρειν εἰθισμενας προιεναι παρασκευαζει και τας | ||
| , ἡμεις μεν , ὠ ἀνδρες δικασται , οὐτε μαρτυριας ἐγραψαμεν περι των ὁμολογουμενων , οὐτε μαρτυρας προσεκαλεσαμεθα , ἀλλ |
| ἀρ ' ὠμοισιν βαλετο ξιφος : ἐν δε οἱ ἡλοι χρυσειοι παμφαινον : ἀταρ περι κουλεον ἠεν ἀργυρεον . Ἀπελλης | ||
| ἀρ ' ὠμοισιν βαλετο ξιφος : ἐν δε οἱ ἡλοι χρυσειοι παμφαινον , ἀταρ περι κουλεον ἠεν ἀργυρεον χρυσεοισιν ἀορτηρεσσιν |
| Τολμιδου του Τολμαιου στρατηγουντος . και Χαιρωνειαν ἑλοντες και ἀνδραποδισαντες ἀπεχωρουν φυλακην καταστησαντες . πορευομενοις δ ' αὐτοις ἐν Κορωνειᾳ | ||
| . αἱ μεν οὐν ἀλλαι των αἰχμαλωτιδων προς τους βαρβαρους ἀπεχωρουν , ἡ δε μητηρ του Δαρειου Σισυγγαμβρις παρακαλουσων αὐτην |
| ἐν καλῳ παρατυχον σφισι ξυμβαλειν : τοις Ἀργειοις της τυχης δουσης ἐπι συμφεροντι συμβαλειν . αὐτων : των Ἀργειων . | ||
| και το σωμα αὐτῃ , ὡς οὐδεν ἀν παθουσης , δουσης δε ἑτερῳ , ὁτι μη θεμις φθονον ἐν τοις |
| τας των φυσει γιγνομενων , γαμετρια δε και ἀριθμητικα και μουσικα τας περι το ποσον και το ἐμμελες . ὁστις | ||
| κυκνον μεταβαλλοντα εἰς ἀνθρωπινου βιου αἱρεσιν , και ἀλλα ζῳα μουσικα ὡσαυτως . εἰκοστην δε λαχουσαν ψυχην ἑλεσθαι λεοντος βιον |
| ἐκαθεζοντο περι την βασιλιδα και οὐτε πυρ ἀνηψαν οὐτε τροφης ἐγευσαντο : πεπεισμεναι γαρ ἠσαν ἑαλωκεναι μεν βασιλεα και ἀπολωλεναι | ||
| ὁμου προθειναι τοις θηριοις : και τους μεν αὐτικα ὡς ἐγευσαντο διεφθειρεν ὁ φλοιος , το ξυλον δε ἐκεινο ἐκειτο |
| τε Σπαρτην τε πολυτρηρωνα τε Μεσσην , Βρυσειας τ ' ἐνεμοντο και Αὐγειας ἐρατεινας , οἱ τ ' ἀρ ' | ||
| τους Ἀγαμεμνονος ὑπηκοους καταλεγων το ἐπος ἐποιησεν Ὀρνειας τ ' ἐνεμοντο Ἀραιθυρεην τ ' ἐρατεινην . ταφους δε των Ἀραντος |
| τοις πολεμιοις σχεδον , ἐξ οὑπερ γεγονεν ὁ πολεμος , συγγενεια ἀρχει μια δια τελους , ἡν ποτε κατεστησαν οἱ | ||
| γενησεται και νυν πανταχου γινεται : του , ὁση ἡ συγγενεια ἀνθρωπου προς παν το ἀνθρωπειον γενος : οὐ γαρ |
| φασκειν ἐληλυθεναι : τουτου δε ἐν τῳ κοιλοτατῳ πεφυκεναι τους φοινικας . ταυτα μεν οὐν ταχ ' ἀμφοτερως ἀν εἰη | ||
| ἰδειν δε ἐν Βαβυλωνι ὁ αὐτος λε - γει τους φοινικας αὐτορριζους ἀνατρεπομενους ὑπο των ἐλεφαντων τον αὐτον τροπον , |
| στασιν των Στωικων περι του τοπου λεγεται : οἱ δε Περιπατητικοι φασιν εἰναι τοπον το περας του περιεχοντος , καθο | ||
| του Ἀριστοτελους Περιπατητικοι ἐκ Λυκειου , οἱ δε του Ξενοκρατους Περιπατητικοι ἐξ Ἀκαδημιας . ὑστερον δε οἱ μεν του Ἀριστοτελους |
| ἀν προκαμων ἀλλωι καματον μεταδοιης , οὐτ ' ἀν πτωχευων δουλοσυνην τελεοις : οὐδ ' , εἰ γηρας ἱκοιο , | ||
| τουτους ηὐξησατε ῥυματα δοντες , και δια ταυτα κακην ἐσχετε δουλοσυνην . ὑμεων δ ' εἱς μεν ἑκαστος ἀλωπεκος ἰχνεσι |
| οἱ παλαιοι ᾀδοντες και γραφοντες ποιηματα . ἠ τῃ Λητοι λαμπροτατα ὀμματα λεγει . παλιν δε φως ἐγενετο αὐτοις ἀπο | ||
| δει τα ἰδια ἐργα δια των ποιηματων και παραδιδοναι ἐπειτα λαμπροτατα . ἀλλως . ἐσοπτρον φησι των καλων ἐργων τον |
| δε ὡς ἀφικετο προς την πολιν , τῃ μεν πρωτῃ κατεστρατοπεδευσεν ᾑ μαλιστα ἐπιμαχον αὐτῳ ἐφαινετο το τειχος , και | ||
| τοις Λακεδαιμονιοις , τοτε μεν ἀναχωρησας μικρον ἀπο της πολεως κατεστρατοπεδευσεν : παραγγειλας δε δειπνοποιεισθαι , καταλιπων των ἱππεων τινας |
| και ὁτι ληφθεισης αὐτης περι εἰρηνης πρωτοι Λακεδαιμονιοι προς Ἀθηναιους ἐπρεσβευσαν . οὐχ ὡς ὡρισμενην τινα πολιν , ἀλλ ' | ||
| ψηφισαμενων δε Ῥωμαιων Κρησι πολεμειν δια ταδε , οἱ Κρητες ἐπρεσβευσαν ἐς Ῥωμην περι διαλλαγων . οἱ δε αὐτους ἐκελευον |
| Αἰπυτιδων γενους θυσαι κορην την τυχουσαν : ἐαν δε ἡ λαχουσα ἀδυνατῃ καθοσιωθηναι , θυσαι τοτε παρθενον την του διδοντος | ||
| : το ζην δηλονοτι : και μη λαχουσα : και λαχουσα το ζην ἀθλια εἰμι δια το μελλειν τον παιδα |
| οὑς τιμωρειται . . θαρσειτε ] ἀγγελος ὁ και προτερον ἀπαγγειλας περι της των Ἀργειων ἐφοδου , οὑτος και νυν | ||
| παλιν ὑπο του δημου , την τε νικην της πολεως ἀπαγγειλας , και Τεμενιδου του της Πανδιονιδος ταξιαρχου και συμπρεσβευσαντος |
| αἰθερ ' ἱκανε καλου δαιδαλεου : περι δε τρυφαλειαν ἀειρας κρατι θετο βριαρην : ἡ δ ' ἀστηρ ὡς ἀπελαμπεν | ||
| ' ἀμαρ ἀνητινον ἠ ῥοδοεντα ἠ και λευκοϊων στεφανον περι κρατι φυλασσων τον Πτελεατικον οἰνον ἀπο κρατηρος ἀφυξω παρ πυρι |
| ἡ γη διολου κυκλοτερης , ἀλλα κατα τι μερος , ὀξυτερα δε προς ἑκατεραν ὁδον , δυτικην τε και ἀνατολικην | ||
| μικροτερων διαστηματων ἐλαττοσι μερεσι της χορδης ἐλαττω πληττοντες ἀερα τα ὀξυτερα ἠχησομεν , τῳ δ ' ἐναντιῳ λογῳ δηλαδη τα |
| ἡ εἰρηνη ποιει . οὐ μονος δε περι της εἰρηνης συνεβουλευσεν , ἀλλα και ἀλλοι πολλοι ποιηται . οὐδεν γαρ | ||
| Πολυνεικους εἰς το Ἀργος προς τον ἐκεισε βασιλευοντα Ἀδραστον και συνεβουλευσεν αὐτῳ στρατευσαι κατα Θηβαιων . Ἐριννυος κλητηρα ] τον |
| πολυσεμνε , και εὐμενεους ' ἐπαρηγοις , εὐθυδρομοις οὐρον ναυσιν πεμπουσα , μακαιρα . Ὠ κατεχων ποντου ῥιζας , κυαναυγετιν | ||
| εἰς οὐρανον , τας δε εἰς τα ὑπο γην δικαιωτηρια πεμπουσα καθαρθησομενας , περι ἡς νυν διαλεγεται . Τριτη δε |
| τῳ κρατυναντι τον θηρα την δοραν δωσειν ἀριστειον ὑπεσχετο , συνελθουσης δε μετα των ἀριστεων και Ἀταλαντης της Σχοινεως , | ||
| Ῥεας Σιλβιας , οὑτω καλουμενης Ἑστιακης παρθενου , τῳ Ἀρεϊ συνελθουσης , ὡς ὁ πολυς κατειχε λογος , ἐκ διδυμου |
| ἐντυχον γυνη τε ἐγενετο και χειρα ξυνηψεν ἐραν αὐτου παλαι φασκουσα , Φοινισσα δε εἰναι και οἰκειν ἐν προαστειῳ της | ||
| προτερον ἀνηκε πριν ἠ ἐπεισεν αὐτον τα μεν παραμυθουμενη και φασκουσα ἐκεινου κηδεσθαι ὁπως μη κακοπαθῃ γυμνος του χειμωνος και |
| τοιαυτα : την δε μιαραν μητρυιαν πολεμιον τῳ προγονῳ φυσει τυγχανουσαν , δια τον φονον εἰκος μηδε μιας ἀποσχεσθαι κατα | ||
| αὐτου δεσποινης γεννητορων οἰκιαν , μητε ταυτην εἰδεναι προσποιουμενος ἐκεινων τυγχανουσαν , μητε μην ἐν αὐτῃ την δεσποιναν μενουσαν . |
| μεχρι του χανειν ἐπ ' ἀνθρακων ὀπτωμενοι : σωληνισται δε ἐκαλουντο οἱ συναγοντες τα ὀστρεα . Φαινιας γουν φησιν ὁ | ||
| νυν ἐπ ' ἀδοξον μετακειται πραγμα , προτερον δ ' ἐκαλουντο παρασιτοι οἱ ἐπι την του ἱερου σιτου ἐκλογην αἱρουμενοι |
| . ξεστ . δʹ . ἑψε το ἐλαιον και την λιθαργυρον και το ὀξος ἑως ἀμολυντου , εἰτα θες χαμαι | ||
| , ψιμμυθιου δραχμας κε , ἐλαιου λιτραν ἡμισειαν . Ἑψε λιθαργυρον , ἐλαιον , ἑως συστῃ , εἰτα κηρον , |
| τους φιλους μεγιστ ' ἀν ὠφελησειεν . ἑως οὐν ἐτι ἀπαρασκευοι θαρσουσι και του ὑπαπιεναι πλεον ἠ του μενοντος , | ||
| ἡμιν ἐπιτιθεσθαι : πορρω γαρ οἰκουσιν ἀφ ' ἡμων , ἀπαρασκευοι τ ' εἰσι προς την χωραν . ᾡ γαρ |
| πλειονα δυναμιν ἐφεξει ὁ Λεων προς τον Σκορπιον και ὁ Ὑδροχοος προς τον Ταυρον . τα γαρ γειτνιωντα ἑαυτοις κατα | ||
| Ἐν δε τῃ ιζῃ Εὐκτημονι ζεφυρον ὡρα πνειν . Καλλιππῳ Ὑδροχοος μεσος ἀνατελλει : ζεφυρος πνει . Ἐν δε τῃ |
| τοις ἀπο Διος : Διονυσος μεν γαρ ἐχαιρε Σατυροις , Ἡρακλης δε Κερκωψιν . ἐστιν δ ' ὁτε και διερεθισθεις | ||
| και θυμῳ φερομενος τῃ χιονι ἐμπεσων καταδυομενος περιπταιων ἁλισκεται . Ἡρακλης πλευσας ἐπι Τροιαν αὐτος μεν ἀπεβη πεζομαχησων , τοις |
| , μονιμωτερους τους οἰνους και τους ἀσθενεστερους δυνατωτερους ποιει . ἐλλεβορος μελας και λευκος προς ὀλιγον ἐμβαλλομενος καθαιρει τον οἰνον | ||
| ἀτοπον , ὁταν γινωσκων το μερικον , οἱον ὁτι τοδε ἐλλεβορος ἐστι και προσφερῃ τουτον τινι . διαφερει δε και |
| και οὐκ ἐθελοντε πιθοντο . Ἐς δ ' ἀρα νηας ἱκοντο συν Ἀργειοισι και ἀλλοις μαντιν ἀγασσαμενοι τον ἀρ ' | ||
| Φορκυν , ἀμφω ἀδελφειους , οἱ τ ' ἐκ Σαλαμινος ἱκοντο Αἰαντος νηεσσι και οὐκετι νοστον ἑλοντο . Τοισι δ |
| Ἀνδρον , τραπομενοι ἐς Καρυστον και δηιωσαντες αὐτων την χωρην ἀπαλλασσοντο ἐς Σαλαμινα . Πρωτα μεν νυν τοισι θεοισι ἐξειλον | ||
| γαρ των προτερων και ἠν και ἐδοκεε εἰναι , συγγραψαμενοι ἀπαλλασσοντο ἐς τας Ἀθηνας . Ὡς δε ἀπελθοντες οἱ θεοπροποι |
| ἀφειλετο και ἀνθρωπων εἰκονας χαλκας . ἀρχαιοτατον δε ἀγωνισμα γενεσθαι μνημονευουσι και ἐφ ' ᾡ πρωτον ἀθλα ἐθεσαν , ᾀσαι | ||
| πολεων των μετεχουσων της Ἀμφικτυονιας τινες οἱπερ ἐκαλουντο Πυλαγοραι : μνημονευουσι δε και τουτων πολλοι , ὡσπερ και Δημοσθενης ἐν |
| τα κατα την δυναστειαν , μελλοντος δ ' ἐκ των Συρακουσσων ἐξιππευειν προς ἑκουσιον φυγην Ἑλωρις ὁ πρεσβυτατος των φιλων | ||
| φιλοσοφοι κατεχουσι . . . . ἀφ ' οὑ Ἱερων Συρακουσσων ἐτυραννευσεν ἐτη ΗΗΓΙΙΙ ἀρχοντος Ἀθηνησι Χαρητος [ / ] |
| Ταυτα εἰπων ἐντιθησι τοις κολποις : ἡ δε ἐγγυς γενομενον κατεφιλησεν , ὡστε ὁ Δαφνις οὐ μετεγνω τολμησας ἀνελθειν εἰς | ||
| ἑκυρα ἡ μητηρ του ἀνδρος . ἐκυρσεν ἐπετυχεν . ἐκυσεν κατεφιλησεν τῳ στοματι : ἀφ ' οὑ και ἡμεις το |
| Δημητηρ , εἰ τῳ πιστα , ὁτε την παιδα ἐπλανατο ζητουσα , και ἐνταυθα ἀνεκαλεσεν αὐτην . ἐοικοτα δε τῳ | ||
| τινες την Ἠριγονην λεγουσι την Ἰκαριου θυγατερα , ὁτι πανταχου ζητουσα τον πατερα ἠλατο : οἱ δε Αἰγισθου και Κλυταιμνηστρας |
| μη μενον ἐν τῳ αὐτῳ , ἀλλο δε και ἀλλο ἐνεργουν , ἀντι δε ἀδιαστατου και ἑνος εἰδωλον του ἑνος | ||
| ἠ το βαδισμα , ἠ ἡ διαλεξις , το δε ἐνεργουν προσωπον ἀδηλον και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται |
| Τριτωνων και ὀρχουνται . πλει και Διονυσος ἐπι κωμον της Ἀνδρου και καθωρμισται μεν ἡ ναυς ἠδη , Σατυρους δε | ||
| ταυτης πελαγους ἰθυναντες τα ἱστια , τα παρα ποδας της Ἀνδρου μετα τινος σφοδροτατου ῥοιζηματος κατελαβομεν . οὐ γαρ ἐποιουμεθα |
| , ἠ ὁτι μουσικωτατοι ἠσαν Κορινθιοι , ἠ ὁτι ἐν Κορινθιοις καλλιστοι ποιηται ἐγενοντο , ὡν εἱς ἠν Ἐσων . | ||
| Ἀργος . Ἐν δε τουτῳ ἐδοκει πρωτον τοις βοιωταρχαις και Κορινθιοις και Μεγαρευσι και τοις ἀπο Θρᾳκης πρεσβεσιν ὀμοσαι ὁρκους |
| μαθων αὐτο ἀποθανω . λογος ἐχει Ἀτλαντι φοιτησαντα τον Ἡρακλεα σπουδασαι τα οὐρανια . ταυτα τοι και συγγεγραφθαι διαδεξασθαι τον | ||
| τον Λαμψακηνον , γνωριμον ὀντα αὐτου , ὁν και πρωτον σπουδασαι του ποιητου περι την φυσικην πραγματειαν . πρωτος δε |
| κλεις ὑπερτατας , ὁτι εἰρηνης οὐσης προς ἀλληλους μεγιστη τις ἀσφαλεια γινεται πασι και των βουλων των ὑπερ αὑτων και | ||
| , οὐ χρησομεθα τοις ὀθονιοις πασιν : ἡ μεν γαρ ἀσφαλεια της των κατεαγοτων ἐπιδεσεως ἐκ της πιεσεως και του |
| ἐκπλευσαντες | ἐκ Βυζαντιου | μετα των συμμαχων | [ Ἠιονα ] την ἐπι | Στρυμονι [ ] Περσων ἐχοντων | ||
| και την μεν Ἀμφιπολιν Βρασιδας ἀρτι εἰχε , την δε Ἠιονα παρα νυκτα ἐγενετο λαβειν : εἰ γαρ μη ἐβοηθησαν |
| ἐπολιορκουν Κλειταρχον , [ ὁς προτερον ] μεν ἀντιστασιωτης ἠν Πλουταρχου και διεπολιτευετο [ ] [ ] προς αὐτον , | ||
| περι Ἠλιν , ἡς Ἱ . μνημονευει . . , Πλουταρχου ἐκ του Περι του διαβαλλειν . Ἱ . λεγει |
| γυναικα του Ξανθου φορῳ βασταζομενην ἐκεινον τον τοπον διαβαινειν . ἀκουσασα δε του κηρυκος παρεγενετο εἰς την οἰκιαν και περιτυχουσα | ||
| . σημειωσαι την συνταξιν : πρωτον μεν γαρ προς το ἀκουσασα συνεταξε το ὀττοβον , εἰτα ἐνηλλαξε δια του ὁτι |
| καταφανως και περιφανως , γνωριμως , σαφως , πεφασμενως , ἀπαρακαλυπτως , ἀνυποστολως , πολυθρυλητως τεθρυλημενως : σκληρον γαρ το | ||
| προαιρουμενη , κἀν μη μετ ' εὐλογου προσχηματος δυνηθῃ , ἀπαρακαλυπτως πονηρευεται . αἰλουρος συλλαβων ἀλεκτρυονα τουτον ἐβουλετο μετ ' |
| παραλαβων , ὡς ὑπερογκον τι και σοβαρον και πολλη τις ἀλαζονεια στρατιωτης ἀνηρ . εἰ τι ὑμων τον Μενανδρου φανταζεται | ||
| μεν ἐην δεμας , ἀλλα μαχητης . κομπος ] ἡ ἀλαζονεια . κομπος ] ἡ ἐπαρσις . κομπος ] αὐτου |
| τον τοκετον . Γειναμενη : ἡ γεννησασα , και ἡ τεκουσα . καταδαινυται : κατεσθιει , και τρωγει , εὐωχειται | ||
| θυοδοκων ὑπερτελης ἀντηλιον προσωπον ἐκφαινει θεων ; φευγωμεν , ὠ τεκουσα , μη τα δαιμονων ὁρωμεν , εἰ μη καιρος |
| χειρουργιαν , εἰ μεν καυτηριῳ χρησαιμεθα , παραληπτεον θεραπειαν την ἁρμοζουσαν ταις καυσεσιν : εἰ δε μη , ἐναιμως ἀκτεον | ||
| δικαιον εἰναι χαριν ἀποδιδοναι σε Πλατωνι πασων μεγιστην κἀκεινῳ μαλιστα ἁρμοζουσαν , ἀποδῳης δ ' ἀν εἰ παραγενομενος την ἀκαδημειαν |
| ἀναπλαττοντες . ἐστι δε και τα ξηρα φυλλα των χλωρων ξηραντικωτερα . ὁ δε χυλος οὐκ ἐκ των φυλλων μονον | ||
| και ξηροτριβειϲθωϲαν ἐν ἡλιῳ : και ἡ λοιπη δε διαιτα ξηραντικωτερα παραλαμβανεϲθω . ταριχουϲ οὐν ἐϲθιετωϲαν και ναπυ και ϲκορδα |
| ὑπερ του δεοντος ἀγωνα ἐλεγον . των δε δικαστικων ὀνοματων γραμματεια , διαμαρτυρια , διαθηκαι , ἀντιγραφα , κατασεσημασμενα , | ||
| , ἀνδρος ἐπιφανους και πρωτου Ἐφεσιων τα πολιτικα : και γραμματεια τε εἰσεφοιτα παρα της γυναικος αὐτῳ και στεφανοι ἡμιμαραντοι |
| , φασιν , τους νομους ἐν τῃ πολει ἑκαστοτε το κρατουν . ἠ γαρ ; Ἀληθη λεγεις . Ἀρ ' | ||
| εἰ θεον καλειν σε δει . δει δε : το κρατουν γαρ νυν νομιζεται θεος . ἐφ ' ὁσον βαδιζεις |
| και βιαιως το δορυ ὠσαμενος διαρρηξας τε την τε ἀσπιδα Ἀλεξανδρου και την δεξιαν ἐπωμιδα διηλασε δια του θωρακος . | ||
| κατα τους ὑστερον χρονους Ἀγαθοκλεα τον Συρακοσιων βασιλεα μιμησαμενον την Ἀλεξανδρου στρατηγιαν ἀνελπιστον και μεγαλην νικην περιποιησασθαι : διαβαντα γαρ |
| ἐκελευσε συμπλεκεσθαι . οὐ μην οὐδ ' ἐνταυθα την των κυβερνητων τεχνην ἀπρακτον εἰναι συνεβαινεν , ἀλλ ' εὐφυως ἐκκλινοντες | ||
| τουτων προνοιας εἰς το μηδεν ἡκωμεν , καθαπερ τι σκαφος κυβερνητων ἀπορουν . Καιτοι ὁταν ἐξ ἀτελειας , ὠ Δημοσθενες |
| ψυχογονιᾳ αὐτῃ , τοις μεν πλανωμενοις κατα τους ἑπτα φθογγους ἀποδιδουσα την των εἰκοσιοκτω φυσι - κων τε και ψυχικων | ||
| καταβαινει , ἐστ ' ἀν ἀφικηται ὁθεν ἠρξατο μετεωριζεσθαι , ἀποδιδουσα τῃσι πλευρῃσι τῃσιν ἐπιλοιποισιν ἁπασαις , και ἐνθεν και |
| : συ δ ' ἠυτε λειβεαι ὑδωρ , νυκτας τε κλαιουσα και ἐκ Διος ἠμαθ ' ὁποσσα . ἀλλος μαν | ||
| ' ἠελιοιο φαος : κατα δ ' ἠλυθεν Ἠως οὐρανοθεν κλαιουσα φιλον τεκος , ἀμφι δ ' ἀρ ' αὐτῃ |
| ἐχωσι κατα τε το ποιον και τους τροπους , πασαι ἀσυλλογιστοι εἰσιν . ἀποδειξις δε του ἀσυλλογιστους αὐτας εἰναι ἡ | ||
| την ἐνδεχομενην ἀντιστροφην ἀλλα και ἀναπαλιν , οὐδεν μαλλον αἱ ἀσυλλογιστοι συλλογιστικαι εἰσιν ἠ ἐμπαλιν . ἠ ἀποφασιν εἰς καταφασιν |
| ἑτεροις : τα της θεου γαρ πανταχως ἐχειν καλως . μνημονευει αὐτου και ἐν Ἀνδρογυνῳ ἠ Κρητι . Τιμοκλης δ | ||
| ὁ Λυκουργος παρ ' Ἀρκασιν , ὡς φησιν Ἀριστομενης . μνημονευει και Ὁμηρος τουτου του Λυκουργου : τον Λυκοοργοςὑποφθας δουρι |
| τροφου αὐτου υἱοι τεσσαρες ἐπιβουλευσαντες ἀπωλεσαν , ὡν ὁ πρεσβυτερος ἐβασιλευσεν ἐτη δωδεκα . Μεθ ' οὑς Ἀσταρτος ὁ Δελαιασταρτου | ||
| ἐσχεν ἀφελομενος Θυμοιτην τον Ὀξυντου : Θυμοιτης γαρ Θησειδων ἐσχατος ἐβασιλευσεν Ἀθηναιων . τα μεν οὐν Κρεσφοντου και των Ἀριστοδημου |
| το χρυσιον και τα ἐλεφαντινα σκευη και τα ἠλεκτρινα και κρυσταλλος και θυον και ἐβενος και ὁ των γυναικων κοσμος | ||
| λευκην : εἰ δ ' οὐκ ἐχεν ἐνδον ἐθειρας , κρυσταλλος κεν ἐην : ὁ δε χρυσολιθῳ δεμας ἀντην εἰκελος |
| ' ἀλλαλως ὁμοφροσυνα , οἰκεταν δε ποτι δεσποτας εὐνοια , δεσποταν δε ποτι θεραποντας καδεμονια : ἐν σωματι δε και | ||
| ἐξικεσθαι χαλκοπεδον θεων ἑδραν : ὁ τοι πτεροεις ἐρριψε Παγασος δεσποταν ἐθελοντ ' ἐς οὐρανου σταθμους ἐλθειν μεθ ' ὁμαγυριν |
| . εἰσι δε ἐμμελεις μεν ὁσοι συναπτομενοι προς ἀλληλους εὐφοροι τυγχανουσι προς ἀκοην , ἐκμελεις δε ὁσοι μη οὑτως ἐχουσι | ||
| αἱ μαλιστα τουτο διαπραττονται , πολλης ἐρημιας τε και ἀναχωρησεως τυγχανουσι δεομεναι : και ὡσπερ τοις νοσουσιν , εἰ μη |
| ἐς δεσποτας τους ἡμετερους . Οἰκος μεν πας Ἁρπαγου κλαυθμῳ κατειχετο : ἐγω δε ἐκπλαγεις ἠια ἐσω . Ὡς δε | ||
| ἐθνος αὐθιγενες : τα δε προ τουτων οὐθ ' ὡς κατειχετο προς ἑτερων οὐθ ' ὡς ἐρημος ἠν οὐδεις ἐχει |
| „ Πλεθρον . ἑκτον μερος σταδιου . Πλημμελεια . πολλη ἀμελεια . Πλημμελειν , το ἀτακτειν και ὑβριζειν και ῥᾳθυμειν | ||
| ἐρων , ἡ του τοιουτου ἀπληστια και ἡ των ἀλλων ἀμελεια και ταυτην την πολιτειαν μεθιστησιν τε και παρασκευαζει τυραννιδος |
| τοτε ᾑρημενος Λυκορταν μεν και την συν αὐτῳ στρατιαν ἀναχωρησαι παρεσκευασεν ἀπρακτον , τας ἐς την Μεσσηνιαν ἐκ της Ἀρκαδιας | ||
| γαρ τυχη , φησι , τουτους ἡμιν παντας τους καιρους παρεσκευασεν : οὐκουν μεθ ' ἡμων εἰσιν οἱ κρειττους . |
| ἑτεροι σελινον ἠ καστοριον ἠ δαυκον Κρητικον ἠ ἀσαρον ἠ ναρδον Κελτικην , ἑκαστον ἰδιᾳ ἠ ὁμου , παρακελευονται συν | ||
| ἀριστολοχειαν και την ἰριν , ἐπι δε ταυταις και την ναρδον χαλβανης τε δη ῥιζας και πυρεθρον ξηρον , δαυκον |
| ' ἀλφιτου ἱερον ἀκτην . Πλεονασμος ἐστι φρασις ἐν αὑτῃ πλεοναζουσα , ἠ ὡς ἐνδεχεται κατα ἀναλογιαν . των δε | ||
| Ζηνωνα ἡ ἀλογος και παρα φυσιν ψυχης κινησις ἠ ὁρμη πλεοναζουσα . Των δε παθων τα ἀνωτατω , καθα φησιν |
| πολλοι προς την κληρουχιαν Ἑλληνες ἀπηντησαν : τελος δε οἰκητορες ἀπεδειχθησαν εἰς μεν την Συρακοσιαν την * ἀδιαιρετον τετρακισμυριοι , | ||
| γαρ τοις ὑμνοις και φορμιγγες , δι ' οὑς και ἀπεδειχθησαν : ἠ οἱ ἀνασσομενοι ὑπο φορμιγγων ὑμνοι : προτερον |
| πλειον ποτον και τα οὐρητικα , ταις πυριαις δε και καταπλασμασι και ἐγκαθισμασιν ἀνιεναι τα μερη , και κενουν την | ||
| σκληροτερα τυχῃ , συν τινι των λεπτομερων ἐλαιων . και καταπλασμασι δ ' ἀν τις ἐπι των φλεγμαινοντων και σηπομενων |