| ἐνιοις δε και πληθυντικως ἐπιγραφεται Τριαγμοι , καθα Δημητριος ὁ Σκηψιος και Ἀπολλωνιδης ὁ Νικαευς . ἀναγραφουσι δε ἐν αὐτῳ | ||
| και Τρωες της του Διος γενεσεως καθα φησιν Δημητριος ὁ Σκηψιος . . . . , : Ἰδαιον ἀντρον : |
| νοουμενων ἐστι παραστατικα , ἁπερ ἀπολυτως νοειται : ὁ γαρ ἀποφαινομενος περιπατω ἠ γραφω οὐ προς ἐνδειξιν ἑτερου προσωπου ὁριζεται | ||
| πλεον † ἀνοιαν και μανιαν δεικνυσι τιμιῳ ἱππῳ παραβαλλοντα αὐτον ἀποφαινομενος τον κανθαρον . και χαριν περιποιει πολλην τῳ ποιηματι |
| οὐδετερως ' . . . + . ἀφοδος : ὁ ἀποπατος , ὁδος . λεγεται δε ἀφοδος και ἡ ἀναχωρησις | ||
| τε και ἐργαστικωτερος ἐν τοισι γυμνασιοισιν : ὁ δ ' ἀποπατος σμικροτερος τε και ξυνεστηκως μαλιστ ' ἀν τουτῳ γενοιτο |
| τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
| . . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
| μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
| τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
| χωρος ὁ γειτων τοις ὁροις και ὁροθεσιοις των Μυλακων δεξεται συνοικους ἐν ταις πολεσι ταις ὑπο Κολχων κτισθεισαις καλουμεναις δε | ||
| δουλωσις , ταπεινους και ἀνελευθερους και μισανθρωπους ποιουσα , ἀνεπιτηδειους συνοικους ἀποτελει . Πως οὐν δη χρη τα μηπω φωνης |
| ἐφραζον ὁτι ἀδικως τον φυλακον των ἱρων προβατων Εὐηνιον της ὀψιος ἐστερησαν : αὐτοι γαρ ἐπορμησαι τους λυκους , οὐ | ||
| ὑπεναντιον ὁρῳτο , βλαβος σημαινει τι ἐν τῳ σωματι : ὀψιος μεν και ἀκοης βλαπτομενων , περι την κεφαλην νουσον |
| νυκτος κατα την ἑωθινην ἐπι το ὀρος το καλουμενον Παγγαιον ἀνιων προσεμενε τας ἀνατολας , ἱνα ἰδηι τον Ἡλιον πρωτον | ||
| , κεφαλην τε και ἀλλην χειρα και ἰξυν , Αἰγοκερως ἀνιων καταγει : τα δε νειατα παντα αὐτῳ Τοξευτηρι κατερχεται |
| τοις πανηγυρισταις . ἠν δε ὑποθεσις τῳ συγγραμματι ὁ Πυθαγορας κωλυομενος ὑπο τινος Ἀθηναιων , οἰμαι , μετεχειν της Ἐλευσινι | ||
| αὐτον ὁ βασιλευς μεθ ' ὁπλων οὐκ εἰα διερχεσθαι : κωλυομενος δε παριεναι και τουτον ἀπεκτεινεν . ἀφικομενος δε εἰς |
| μητε ἐπιχειρειν ἐτι , ἀλλ ' ἐν προβολῃ τα δορατα θεμενους ἑσταναι και ἐπιοντας ἀμυνεσθαι μονον . ὁ δε Σκιπιων | ||
| ἀλλ ' εἰναι γε τινας ἰσως ἀ * * * θεμενους αἰσθη * * * διαμαχεται ὁ Ἀριστοτελης * * |
| μεν ἀν δοξειε κἀνταυθα το πληθος των ἐκ της ἑπταμηνου συναγομενων σταδιων τρισμυριων ἑξακισχιλιων διακοσιων εἰς ἐλαττον μειουν του ἡμισεως | ||
| ὠσι , και πολλαπλασιασαι ἐπι τον μοναδι ἐλαττονα και των συναγομενων λαβειν το ἡμισυ και τοσαυτας ἀποφαινεσθαι εἰναι τας σχεσεις |
| γαρ ἐτι καταλοιπον ἠν . Περι μεν οὐν των ἀλλων ποιωδων ἱκανως εἰρησθω : περι δε σιτου και των σιτωδων | ||
| ὡς ἁπλως εἰπειν των ἐλαττονων και μαλιστα των ἐπετειων και ποιωδων : οὐ μην ἀλλα και των μειζονων ἐστιν ὁτε |
| δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
| ? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
| λεγοντος φοβουμενος οὐδεν ὁ τι οὐκ ἐφθεγγετο περι της σης ἀπουσιας . ἐγω μεν οὐν εἰσειμι τον Ἑρμην ἀντι σου | ||
| ἀμφι τον τυραννον τῃ τε Ἀμεινιου φιλιᾳ πιστευοντες και της ἀπουσιας της Ἀντιγονου καταφρονουντες οὐκ ἀκριβως ἐφυλαττον τα τειχη . |
| τουτῳ διαιρετεον , ἁ οὐκ ἀντιμαρτυρειται τοις παρ ' ἡμιν γινομενοις πλεοναχως συντελεισθαι . “ Κοσμος ἐστι περιοχη τις οὐρανου | ||
| γενομενος μαθητης γινομαι διδασκαλος ἐθνων , τα παραδοθεντα ἀξιως ὑπηρετω γινομενοις ἀληθειας μαθηταις . Τις γαρ ὀρθως διδαχθεις και λογῳ |
| τριων , και του μεν πρωτου , ἐν ᾡ ὁ κοινος ὁρος του μεν κατηγορειται , τῳ δε ὑποκειται , | ||
| Ἀνδρομεδας ἑσπεριος δυνει . εʹ . ὡρων ιδ : ὁ κοινος Ἱππου και Ἀνδρομεδας ἐπιτελλει . ὡρων ιε : Ἀρκτουρος |
| αὐτων βουλομενος γενεσθαι . οἱ μεν βαρβαροι τους πολεμιους ὑπερανω γιγνομενους ἰδοντες ἐφυγον , Ξενοφων δε ἀσφαλως διηγε τους Ἑλληνας | ||
| τα χρηματα , οὐκ οἰει δειν οὐδε τους τοκους τους γιγνομενους ἀποδουναι , ἀλλα τους εἰς Ῥοδον προσταττεις ἀπολαβειν , |
| δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
| Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
| νομος , ἀπο δε του πραγματος ἀλλ ' ἡ Πλαταιεων παρανομος ἁλωσις οὐ συγχωρησει βεβαιον ἑσταναι τον νομον . Ἰστεον | ||
| , ὁ ἐστιν ἀρετης γνωρισμα . εἰ γαρ ὁ ἀδικος παρανομος και πλεονεκτης , ἑπεται δε τῳ πλεονεκτῃ προς τῳ |
| , και του μειρακιου βαλλοντος αὐτους κἀμου περι του σωματος ἀμυνομενου και τουτων ἡμας βαλλοντων , ἐτι δε τυπτοντων αὐτον | ||
| ἑτερας ποιησεως και θατερου τοιν φιλοσοφοιν οὑτω τεταγμενου και καρτερως ἀμυνομενου την τυχην ἀλλο τι ἐμοι δοκει λεγειν ὁ ποιητης |
| πλαγιου ὁμιλειν οὐτ ' ἐπιστρεψας προς αὐτους το προσωπον οὐτε προσεχων , ἀλλ ' ὁμοιως διοικων ἁ ἐν χερσιν εἰχεν | ||
| τους ῥητορας ἐξεστιν ἰσως εἰπειν τουτο γε ὡς κἀν παις προσεχων φωρασειεν , ἱνα μη ἐλεγξειε λεγω . διδωσι γαρ |
| μετα πολλους ὁ μεν ἀπην του θεατρου , της φωνης ἀποπειρωμενος , των δε προ αὐτου παντων ἐκπεσοντων Ἑρμωνα μεν | ||
| ἐποιησα ταυταᾐδη γαρ ὡς οὐ ῥᾳδιον εἰηἀλλ ' ἐνυπνιων τινων ἀποπειρωμενος τι λεγοι , και ἀφοσιουμενος εἰ ἀρα πολλακις ταυτην |
| ' , ὡρισμενη . ταυτην ἐπερσε Κεκροπιδαις κοινωι δορι . ἐπικουρος ἐλθων ; κἀιτα σον γαμει λεχος ; φερνας γε | ||
| ' ἐστρατοωντο παρ ' ὀχθας Σαγγαριοιο : και γαρ ἐγων ἐπικουρος ἐων μετα τοισιν ἐλεχθην ἠματι τῳ ὁτε τ ' |
| ἀλλ ' οἱδε οὐκ οὐρεουϲι , οὐδε τιϲ ἀλλη του πινομενου διαπνοη . τοιγαρουν ἀκοριῃ μεν του ποτου , πλημυρῃ | ||
| δε οὐκ οὐ - ρουσιν , οὐδε τις ἀλλη του πινομενου διαπνοη : τοιγαρουν ἀκοριῃ μεν του ποτου , πλημμυρῃ |
| , . . . / . : ἀνηστις : ὁ ἀσιτος . Κρατινος ἐν Διονυσαλεξανδρωι : . . . φοιταις | ||
| ἀναριστος ] : λειπει το πορευεσθαι . ἀναριστος : ἠτοι ἀσιτος . χὡνηρ ὀξος ἀγαν : ἀντι του ὀξυθυμος και |
| ΗΜΑΡ . Ἑβδομη ἐστιν ἠ αἱ ἑπτα σφαιραι , αἱ κινουμεναι ποιουσι παντα τα ὀντα , ἠ ἡ παρθενος Ἀθηνα | ||
| νεφελαι , ἀλλ ' ὑπο του ἀερος ὡδι ἠ ὡδι κινουμεναι † † . νεφελαι . . . ἀληθως ] |
| κἀν ὑποδεικνυωμεν παθος το συμβεβηκος περι τινας των οἰκειων του κρινομενου ἠ του τεθνεωτος : Ὑπερειδης ἐν τῳ κατα Ἀρχεστρατου | ||
| ταυτα ἐστιν ” : ἐν δε τῃ ἀντιληψει ἐπι του κρινομενου ζωγραφου ἡ προβολη : τα ναυαγια γραψας την πολιν |
| της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
| Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
| δ ' αὐτην και πληρουσθαι ποτε μεχρι της ὀρεινης και ταπεινουσθαι παλιν ὡστ ' ἀναψυχειν τους λιμνωθεντας τοπους και γεωργεισθαι | ||
| τα αὐτα ἐδαφη ποτε μεν μετεωριζεσθαι ποτε δ ' αὐ ταπεινουσθαι και συνεξαιρειν ἠ συνενδιδοναι το πελαγος : ἐξαρθεν μεν |
| μαλλον τε ἠγανακτουν και ἐκεκραγεσαν και ἑδρας ἐνιοι των Καισαρος ἀνδριαντων ἐπεδεικνυον ἀνῃρημενων . ὡς δε τις αὐτοις ἐφη και | ||
| ἐχοντας ἀμφοτερους μορφην τον Λυκουργον , ἀρ ' ἀν των ἀνδριαντων τον προτερον οἱον ἐχρην διαπλασας τον ἑτερον , ἱνα |
| δε ὁ ποταμος τοσουτος βαθος ὡς μηδε τα δορατα ὑπερεχειν πειρωμενοις του βαθους . ἀπορουμενοις δ ' αὐτοις προσελθων τις | ||
| οὑτως ἀκαιρολογειν πανυ παρεργον ἡγησαμενος , ἀρκουντα δε προδιασημηναμενος τοις πειρωμενοις παιζειν ἐν οὐ παικτοις , τον περι τουτων ἀφηκα |
| τους θεους φασκουσιν οἰκειν συνδυο ; ὁτι Δωριωνι τῳ αὐλητῃ φασκοντος τινος ἀγαθον ἰχθυν εἰναι βατιδα , ὡσπερ ἀν εἰ | ||
| εἰπειν θαρρουντως εἰ τι συνοιδε . και παρελθοντος ἐκεινου και φασκοντος δεδιεναι μη τινα των αὑτου κρειττονων παροξυνας κακον τι |
| ἑκαστῃ πολει ἀνα μερος ἐς Ἀμφικτυονας και ἐν χρονου περιοδῳ συντελειν ἐστιν . ἐσελθοντι δε ἐς την πολιν εἰσιν ἐφεξης | ||
| γενων ἐλαττονων ὀντων ἠ εἰδων και ὑπο τουτοις ἀτομων , συντελειν ἁπαντα εἰς μιαν φυσιν και ἐκ παντων τῳ νοητῳ |
| δημου διπλασιως : ὑμων τ ' ὠ βουλη , το παραλογον της γνωμης τεθαυμακα , ὁτι οὐκ ἐπιτρεψαντες αὐτῳ , | ||
| ἑαυτου νῳ καταλαβειν τον Ἀπολλωνα τα πεπραγμενα τῃ Κορωνιδι : παραλογον γαρ τον ἀλλοις μαντευομενον αὐτον μη συμβαλειν τα κατ |
| τηρησαντες ἀδικως ταις μεγισταις συμφοραις περιεπεσον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις ἐν τῃ Κερκυρᾳ μεγαλη συνεστη στασις και φιλοτιμια δια | ||
| ἀσφαλισαμενος φρουρᾳ διηρεν εἰς την Αἰγυπτον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Κλεοπατρα τῳ μεν Ἀντιγονῳ προσκοπτουσα , τῃ δ ' |
| τῳ ἀσεβειν . φυγων δε και μη ' θελησας κρισιν ὑποσχειν φευγετω ἀειφυγιαν : ἐαν δε τις ἐπιβῃ που των | ||
| τουτῳ κελευομενοις ὑπεικοντα δικαιως δηθεν ἐγκληθηναι και νομιμον την κολασιν ὑποσχειν . Ἠδη μεν οὐν οἱ διαληφθεντες ὁ τε Βρυεννιος |
| της θεραπευτικης μεθοδου γραμμασι , βραχεα δε , ὁσα προς εἰσαγομενους εἰπειν , ἀναμιμνησκοντες . Ζητησωμεν οὐν της των λουτρων | ||
| . . . . . , σκοπον δε το προς εἰσαγομενους γραψαι και διδαξαι : χρησιμον δε , ὁτι δια |
| : δια του κορη τον των Ἀργοναυτων φοβον ἀποκρουεται και ἀποτρεπεται : και γαρ αὐτοι ἐδεδοικεσαν ἑωρακοτες αὐτας καθωπλισμενας . | ||
| αὐτους ἐτι χειρωσαμενος , ἡν ἐσχε διανοιαν οἰκοθεν ὁρμωμενος , ἀποτρεπεται : στρατοπεδευσαμενος δ ' ἐπι λοφου τινος το πρωτον |
| Κυδωνιαν πολιορκειν ἐπεχειρησεν . κατασκευασαντος δε αὐτου μηχανας πολιορκητικας και προσαγοντος τῃ πολει , κεραυνων πεσοντων αὑται μεν ὑπο του | ||
| μηχανην κατεσκευασε τριπλασιαν τῳ ὑψει και πλατει της προτερον , προσαγοντος δ ' αὐτην προς τον λιμενα νοτος ἐκνεφιας ἐπιγενομενος |
| ταυτην αἰτιωμενος . , : Ἁ μεν γαρ ὁ ἱππος ἀναγκαζομενος ποιει , ὡσπερ και Σιμων λεγει , οὐτ ' | ||
| ' ὡς εὐεργετῃ προσεχειν τον νουν . οὐ γαρ ὡν ἀναγκαζομενος φιλος εἰναι φησι φενακιζων ὑμας , χαριν ἐστι δικαιον |
| τα τοιαυτα ἐκφερει ἑῳ αὐτου και ἀλλ ' ἐμον αὐτου χρειος και τα τοιαυτα και ἐπι των πληθυντικων αὐτων γαρ | ||
| καρτ ' ἐπιφθονον γενος . μεμνησο δ ' εἰκειν : χρειος εἰ ξενη φυγας . θρασυστομειν γαρ οὐ πρεπει τους |
| καταθησειν ] τους θεους “ , ἁμα ἐπιφερει το ” ποιους ὀμει συ θεους ; “ , οὐχ ὡς ἀλλοις | ||
| , ἡ δε πολιτικη ἐργον ἐχει ἐπιμελεστατον ποιειν τους πολιτας ποιους τινας , ἠγουν ἀγαθους και πρακτικους των καλων . |
| οὐ ποτον ἐξεστι προσενεγκασθαι , καθαραις ὁπως διανοιαις , μηδενος ἐνοχλουντος μηδ ' ἐμποδιζοντος σωματικου παθους , ὁποια φιλει συμβαινειν | ||
| και γεγονεν , ὡσπερ ἐν ἐκλειψεσιν ἡλιου , του μεν ἐνοχλουντος ἀπαλλαγη , της δε ἀκτινος ἐπανοδος , το δε |
| λογῳ ἐχει συλλαμβανομενον , και ὁ ἀνθρωπος κατα το συναμφοτερον λαμβανομενος , καθα δη και φυσικως ὁριζεται , και το | ||
| συναγει και πιλοι και πυκνοι , ἀλλα και ὡς σιτιον λαμβανομενος . Φυκος ὑγρον ἐστι και χλωρον : ἐξαιρουμενον δε |
| φιλοπολεμος , αὐτικα ὁ παις ὁ ἐκεινου Θευδιβαλδος ἁμα τοις ἑπομενοις Οὐαρνοις βασιλει τῳ Ῥωμαιων προσεχωρει και ἐς Ἀριμινον παρην | ||
| τα μεν ἡγουμενα τοις ἡγουμενοις , τα δε ἑπομενα τοις ἑπομενοις . λοιπη ἀρα ἡ προς τῳ Α . , |
| λευκος , ὁταν αὐτην τις , κεκραγε τηλικουτον εὐθυς ἡ καταρατος , ὡστ ' οὐκ ἐστι πολλακις λαθειν . Τον | ||
| ἀγαθος ἀν γενεσθαι παιδαγωγος . ὁθεν δη και πολυς ὁ καταρατος ἐν τῳ τυπτειν , ὁ ἐδρα τῃ κωπῃ την |
| ὑπ ' αὐτου : οὑτος δ ' ἀν εἰη κενον πεπληρωμενον . Εἰ δε και εἰς πυρ ἀναλυεται ἡ πασα | ||
| την θηκην του κρανους του τριλοφου . λεκανιον : κρατηρα πεπληρωμενον των λαγῳων κρεων . λεκανια δε και λεκανιδας τα |
| εὐκαταφρονητος . Τρυφων στρατηγος κοινος ὀλεθρος τῳ στρατευματι γινεται . Ἀριστος ἡγεμων ὁ και θαρσος εὐκαιρως ἐμποιων και προπετειαν δειλιωντων | ||
| οἰνον οὑτω διουρητικον ὡστε λαγαρους εἰναι πανυ τους πινοντας . Ἀριστος δε παντων και τουτων και των ἀλλων ὁ Οἰταιος |
| ἀν μεν οὐν και νυν ἐχειν με φῃ , τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι | ||
| εὐρυσθενης , ὁταν τις ἀρετᾳ κεκραμενον καθαρᾳ βροτησιος ἀνηρ ποτμου παραδοντος αὐτον ἀναγῃ πολυφιλον ἑπεταν . ὠ θεομορ ' Ἀρκεσιλα |
| ἐν οἱς και ποιητων και μουσικων . ἠσπαζετο δε και Ἀρατον και Λυκοφρονα τον της τραγῳδιας ποιητην και τον Ῥοδιον | ||
| . δηλον δε τουτο γινεται και ἐκ του αὐτον τον Ἀρατον ἐπι μεν της Ἀρκτου λεγειν : „ τημος και |
| τον Εὐφρατην ποταμον ἐκτισε πολιν εὐ τετειχισμενην , ἑτερομηκες αὐτης ὑποστησαμενος το σχημα . εἰχε δε των μεν μακροτερων πλευρων | ||
| τοσουτον μη διαφερομενον , ὁτι τας αὐτας των ὁλων ἀρχας ὑποστησαμενος παντα φθαρτα ποιει και οὐ τα μεν ἀιδια τα |
| αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
| θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
| ; Οὐκουν ἀναγκη πρωτον εἰπειν ὁτι φιλοσοφιας μεν οὐδεποτε ἠρασθη παρασιτος , παρασιτικης δε παμπολλοι ἐπιθυμησαντες μνημονευονται φιλοσοφοι , και | ||
| συνεδειπνουν τῳ βασιλει , ὡς αὐτος φησιν . Νεστωρ δε παρασιτος μοι δοκει των βασιλεων μαλιστα τεχνιτης και ἀγαθος γενεσθαι |
| Λυδων μεγαλην ἀρχην . Ἀκουω δε και παρ ' Ὁμηρῳ εὐχομενου Ἑλληνος ἀνδρος , Ζευ πατερ , ἠ Αἰαντα λαχειν | ||
| ἀζυγας φοινικοτριχας . Του δ ' ἐκλυ ' ἀριστοπατρα θηροσκοπος εὐχομενου : πιθουσα δ ' Ἡραν παυσεν καλυκοστεφανους κουρας μανιαν |
| εἰς ἐκεινον ἀναφερομενας , τους τ ' ἐκεινῳ συνοντας τιμασθαι πειρωμενους ὡσπερ πολλων ἀγαθων αἰτιου ἀλλ ' οὐ μεγαλων κακων | ||
| ἐγενοντο τινες αὐτων οἱ ἐνομισαν οὑτω μεν ἀβιωτον εἰναι : πειρωμενους δε την πατριδα , ὡσπερ ἠν και ἐξ ἀρχης |
| σχημα γιγνομενον , ἐν ᾡ δη παντα εἰδη και παθηματα πολιτειων και ἁμα πολεων συμπιπτει γιγνεσθαι . Το ποιον δη | ||
| οὐ προτερον ἀπεκαμε πριν ἠ πασας μεταβολας και ἁπαντα γενη πολιτειων διεξηλθε , πανυ ἐναργως τε και μεγαλοπρεπως τα ξυμβαινοντα |
| ἀλλ ' οὐ περιψυχεσθαι . [ και δια την του προσπιπτοντος κινησιν ] εἰ γαρ το περιψυχειν εἰς τα ἀνω | ||
| των ἀγαλματων θεωμενοι ἐχονται μεν τους ὀφθαλμους ὑπο του πρωτου προσπιπτοντος , μεταβιβαζοντες δε ἀλλοτε ἐπ ' ἀλλο την θεαν |
| ἐπειδη κυριον ἐστι : τα γαρ εἰς ης ληγοντα κυρια ἀποστρεφονται την ὀξειαν τασιν , τουτεστι βαρυνονται ἠ περισπωνται , | ||
| πλησιασωσι την χερσον , παντες ὁμου ἐωσι την ναυν και ἀποστρεφονται προς τα πελαγη , ὁπερ ἐχουσιν οἱ ναυται σημειον |
| , ὁταν αἱ ἀπο του κεντρου ἐπ ' αὐτας καθετοι ἀγομεναι ἰσαι ὠσιν . Μειζον δε ἀπεχειν λεγεται , ἐφ | ||
| , ὁταν αἱ τῃ κοινῃ τομῃ των ἐπιπεδων προς ὀρθας ἀγομεναι εὐθειαι ἐν ἑκατερῳ των ἐπιπεδων προς τοις αὐτοις σημειοις |
| μιαν αὐτην ὑποτιθεσθαι και μη δεισθαι τριτου του και ταυτην συνεχοντος ; οὑτω μεν οὐν ὁ λογος δυσχερης ἑκατερωθεν . | ||
| πολεμιων ἡγεμονος ἠ ἐπι θατερου κερως ὀντος ἠ τα μεσα συνεχοντος της φαλαγγος , “ τεθνηκεν ὁ των πολεμιων στρατηγος |
| παντων των ἐν τῳ βιῳ πραγματων και την του νου διανομην ἡν καλουμεν νομον φιλοσοφια παραδιδωσι γνησιως , οὐδεν ἀλλο | ||
| κοινον ξυλλεγεσθαι παν ὁσονπερ ἀνιμωιτο του ὑδατος : ἐκειθεν δε διανομην γινεσθαι την ἰσην ἑκαστοις . . ἀπειρατον . γνωσιμαχησαι |
| ὁ Κυρος , συγε ἐκεινου του παρα τα ἁρματα ταχυ ἐλαυνοντος τον ἱππον . Και πως , ἐφη , οὐδε | ||
| μη δυναμενος δε συγγενεσθαι αὐτῃ του Περσεως ἠδη προς ἡβην ἐλαυνοντος πλαττεται ὡς ἐδνων χρειαν ἐχει προς γαμον Ἱπποδαμειας της |
| ἐπει οἱ πολεμιους ἀποκτειναντες καθαροι εἰσι μαλλον ἠ οἱ φιλους ἀνελοντες . τελος δε ὁ φονος και ὁ πολεμος : | ||
| , οἱ δε λοιποι τους ἀλλους Βοιωτους τρεψαμενοι και συχνους ἀνελοντες ἐφ ' ἱκανον τοπον ἐδιωξαν . οἱ δε Θηβαιοι |
| τον μεντοι ἰδιον ἑκαστου και συμφυα οὐκ ἐστιν εὑρειν σαφως παραδεδομενον . καιτοι χρονον ἀναγκη ὡσπερ κοινον οὑτω και ἰδιον | ||
| συντρεχειν , τοις ἐξαιφνης φησιν ἀκουουσι ἀτοπον εἰναι δοξει το παραδεδομενον περι των ἀπροσδιοριστων θεωρημα δια το δοκειν την οὐκ |
| κακου . Μετα δε Λαοδικειαν ἐπ ' Αἰγυπτον ὡρμα , πυνθανομενος μεν Κλεοπατραν βαρει στολῳ διαπλευσεισθαι προς τε Καισαρα και | ||
| δυνατωτεροις αὐτων ἐνηγγυα . Μαχαρης δ ' αὐτον ὁ παις πυνθανομενος ὁδον τε τοσαυτην ὀλιγῳ χρονῳ και ἀγρια ἐθνη και |
| Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
| τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
| πατερας . κοινῃ τε γαρ παρ ' οἱς τουτο ποιεις κοσμουνται και οἱ πινοντες της πηγης ἑτερων βελτιους . ἐμοι | ||
| και των [ ἀλλων των ] ἐν τοις πενταθλοις . κοσμουνται δ ' οἱ παιδες χρυσῳ , το πυρωπον τιθεμενων |
| ἐπιεικελ ' Ἀχιλλευ ποιευμην , ἱνα μοι ποτ ' ἀεικεα λοιγον ἀμυνῃς . ἀλλ ' Ἀχιλευ δαμασον θυμον μεγαν : | ||
| μοι τοδ ' ἐπικρηηνον ἐελδωρ : ἠδη νυν Δαναοισιν ἀεικεα λοιγον ἀμυνον . Ὡς ἐφατ ' εὐχομενος , του δ |
| ἀπλετῳ : ἁπασαν γαρ την Βοιωτιην κατειχε ἠχω ὡς ἀνδρος ἀπολομενου μετα γε Μαρδονιον λογιμωτατου παρα τε Περσῃσι και βασιλεϊ | ||
| ἀπο της πετρας . παραπλησιως δε και του δευτερου προσαναβαινοντος ἀπολομενου , οἱ λοιποι ταχεως παντες ἐφυγον : ἀπορρωγος δε |
| κλεπτης ἠ ποια δικαστηρια φοβερα τοις οὑτως παρ ' οὐδεν πεποιημενοις το σωμα και τα τουτου κτηματα ; μεινατε , | ||
| ἀναθημασιν , οὐκ ἀνδριασιν , ἀλλα λεβησι και τριποσι χαλκου πεποιημενοις . Λακεδαιμονιοι μεν οὐν χρυσωσαι βουλομενοι το προσωπον του |
| Ὁμηρος : ὁς ποτε μαινομενοιο Διωνυσοιο τιθηνας , οὐκ αὐτου μαινομενου , ἀλλα του μανιοποιου . και χλωρον δεος , | ||
| , την θυγατερα καθειρξεν ἐν χωριῳ τινι μεθ ' ἱππου μαινομενου : διο λαθραιῳ μιξει την παρθενιαν αὐτης ἐλυμηνατο , |
| ἐκκρισις ἐστι σπερματος ἀπροαιρετως γινομενη χωρις της κατα το αἰδοιον ἐντασεως . Ὠνομασται δε οὑτως ἐκ του ῥειν την γονην | ||
| ' αὐτης γυμνασιον σκελεσι μεν ἐπιτηδειοτατον , ἁτε μετ ' ἐντασεως γινομενον των σκελων , χρησιμον δε και μεταφρενῳ και |
| ' ἀνεστη διος Ἀλεξανδρος Ἑλενης ποσις ἠϋκομοιο , ὁς μιν ἀμειβομενος ἐπεα πτεροεντα προσηυδα : Ἀντηνορ συ μεν οὐκετ ' | ||
| γενναιος τῃ παρρησιᾳ . τουτους ὡσπερ της εὐσεβειας ὁ θεος ἀμειβομενος . και τουτο δη το ὑμνουμενον ὀνομα Ἀντερως ἐν |
| Αἰθραν δ ' ἑλκετον Ἀθαναθεν . τουτο μεν δη το ἐπος οὑτω πεποιηται : Ἰφιδαμαντος δε του Ἀντηνορος κειμενου μαχομενος | ||
| οὐδεν ἐλαττον ἠ τα ἐν ταις παλαιστραις γυμνασια παντες ὡς ἐπος εἰπειν συνισμεν , ἀλλ ' οὐ δια τουτο οἱ |
| και ὁλα φασι μελη βρυκων ἀν καταπιοι . τουτων οὐν πεπληρωμενος και τριων ἡμερων οὐκ ἐσθιει πολλακις , ἐστ ' | ||
| : [ ὁ ἐπι ] παντων ὁ ἐπιχθονιος σου κοσμος πεπληρωμενος θεον οὐκ ἐχει . παντα γαρ , ὁ φοβηθωσιν |
| ὑπεραιωρουμενον ; και εἰ δοξειε μοι , προσθεμενος ἀν τοις ἡττημενοις κοιμισας τους κρατουντας νικαν παρειχον τοις φευγουσιν ἀνα - | ||
| , οἱ μεν περι τον Λεωτυχιδην και Ξανθιππον ἐπικειμενοι τοις ἡττημενοις κατεδιωξαν τους βαρβαρους μεχρι της παρεμβολης , συνεπελαβοντο δε |
| το πηδαλιον ἠ ἀλλο τι των ναυτικων : ὡστε και κοιμωμενος ἐκεινος μαλλον ἐπιμελειται της νεως ἠ των ἀλλων οἱ | ||
| ἀπηρεσκεν αὐτῳ . ἐν γουν τοις Νομοις φησι : ” κοιμωμενος οὐδεις οὐδενος ἀξιος : “ εἰναι τε ἡδιον των |
| πρεπει ] χρη . σαφες ] φανερον , ἀληθες . πραγος ] πραγμα . ἐσθλον ] ἀγαθον . κλυειν ] | ||
| ' ὀργανον Μολοσσον . θεου δε δειξαντος ἀρχαν ἑκαστον ἐν πραγος , εὐθεια δη κελευθος ἀρεταν ἑλειν , τελευται τε |
| ἀδικειν , και τα ἐπι τουτοις τιμηματα ἐλυσαν : και συντελειας μεν Λακεδαιμονιους της ἐς το Ἀχαϊκον οὐκ ἀφιασι , | ||
| . Των μεν οὐν τριων υἱων του Νωε και της συντελειας αὐτων και γενεαλογιας , ἐγενετο ἡμιν ὁ καταλογος ἐν |
| ἐδοξε , και κελευει ἀπογραφεσθαι ὁποσον ὀφειλει ἑκαστος , ὡς ληψομενους . και τα μεν πρωτα ὀλιγοι ἀπεγραψαν σφων τα | ||
| ἐξ ἐμου ἀχαρι , πεμπε τινας των φιλων τα πιστα ληψομενους . ἐλθων δε προς με την μητερα και την |
| ὑπο του Πηλεως πεμφθηναι τῳ Ἀχιλλει μυθων τε ῥητηρ ' ἐμεναι πρηκτηρα τε ἐργων , ὡς τον αὐτον εἰδοτα ἁ | ||
| εἰδος ἀριστε γυναιμανες ἠπεροπευτα αἰθ ' ὀφελες ἀγονος τ ' ἐμεναι ἀγαμος τ ' ἀπολεσθαι : και κε το βουλοιμην |
| ἡ ἀληθεια εἰς ψευδος , ἀλλα του πραγματος κινουμενου και μεταβαλλοντος το ψευδος και ἡ ἀληθεια γινεται : οὐ γαρ | ||
| γνωρισματι προσεχειν σε χρη τον νουν και παυειν αὐτικα , μεταβαλλοντος ἠ κατα μεγεθος ἠ κατ ' ἀνωμαλιαν ἡντινουν : |
| δε των καμπων των ἐν τοις ἐρεβινθοις κατα μετασχηματισμον αἱ λεγομεναι ψυχαι και τα λεγομενα πηνια και ὑπερα και αἱ | ||
| μερος ἑπτα νησοι προκεινται κατα το ἑξης , αἱ Ζηνοβιου λεγομεναι , μεθ ' ἁς ἀλλη παρακειται χωρα βαρβαρος οὐκ |
| δι ' ἡν ἐλυπησε τον Δια . χρειων ἑξειης : μαντευομενος πασιν ἐφεξης και τελειως . παρατιθησι δε αὑτου τας | ||
| οὐ παρακελευομενος ταυτα λεγει , ἀλλ ' εἰκαζων και οἱονει μαντευομενος , ἐπει και εὐκτικῳ ἀλλ ' οὐ προστακτικῳ ἐχρησατο |
| οὐκ ἀφικεσθε , ὁ δε χρονος ἐξηκεν , ᾠομεθα ὑμας πυθομενους τα παρ ' ἡμιν φοβηθεντας οἰχεσθαι ἀποδραντας ἐπι θαλατταν | ||
| προκεχειρισμενον των ἁλιεων τινα : συμπλεων δη ἐλεγε προς τους πυθομενους ὁτι πρεσβευοι περι κουφισμου του φορου : τελοιεν γαρ |
| δε † ἀναπαιστικη και μαλιστα ἐοικυια τοις κεκλασμενοις και ἀσεμνοις μετροις , οἱα μαλιστα τα Σωταδεια δια το μαλακωτερον : | ||
| Ἀλκμεωνα ψιλον , μεγα γραφουσιν , ὡς τῃδε βλεπεις . μετροις ἐφευρον ἀκριβως Εὐριπιδου . διφθογγον οἱ νυν και μεγα |
| εἰς Ἀμβικας χωριον , των δε πεζων ἐνιοι μεν νυκτος ἐπιγενομενης διεδρασαν , οἱ δε πλειους καταλαβομενοι λοφον και την | ||
| πολλα μεν δυσεντεριας μεγαλης προηγησαμενης και τῃ κακοηθει ἑλκωσει οὐλης ἐπιγενομενης πυκνης τε και λειας . ἐπειτα δε τῃ μεν |
| φυομενα ταυτα και τον καρπον τον ἐκ γης ἑνεκα του παραμενειν ἡμας γιγνεσθαι , καθαπερ δεσμωταις τροφην διδομενην ἀηδη τε | ||
| τα δε συνεκτικα , δια το ποιειν το παθος και παραμενειν , τουτεστιν , ὡν μεν παροντων τα ἀποτελεσματα παρεστιν |
| τῳ Περι της ἱερειας . Ὁτι δε Νικης Ἀθηνας ξοανον ἀπτερον , ἐχον μεν ἐν τῃ δεξιᾳ ῥοαν , ἐν | ||
| , ὡς φησιν αὐτος , οἱον πεζον , διπουν , ἀπτερον : δια τι γαρ ταυτα ἑν λεγομεν εἰναι και |
| . εὐμαθεις ] εὐμαθης λογος λεγεται ὁ εὐγνωστος και εὐκολως καταλαμβανομενος . ὡς ἐνταυθα και παρα Σοφοκλει : ὡς εὐμαθες | ||
| ἀλλ ' ἀορατος , ἀειδης , ψυχῃ μονον ὡς ψυχῃ καταλαμβανομενος . τις ἀν οὐν εἰη πλην ὁ λογος ὁ |
| τελει , και βασιλεων και δυναστων τους παροντας αὑτῳ συνεδρους ποιησαμενου , καταστας ὁ Νικολαος ὑπερ των Ἰουδαιων ἐλεξεν . | ||
| , τα ὠα τουτου κατακυλισας διεφθειρε . του δε δεινον ποιησαμενου , εἰ τις τουτο τολμησειε , κἀπι μετεωροτερου τοπου |
| τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
| προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
| ποτε ᾠδῃ και μελει τον κατα της ψυχης ἐχοντα τι προσαντες και ἀλγεινον . Ἐχει δε ἀρα ὁ κυκνος οὐ | ||
| . τοτε οἱ μεν ἀλλοι της ὁδου το δυσκολον και προσαντες καταπλαγεντες ὑποκατεκλινησαν και την μακραν και λειαν παρεκαλουν αὐτον |
| τοις ὁρισμοις : οἱ παντες γαρ προσοντες προσδιορισμοι τελειους αὐτους ἀποφαινουσιν ἑκαστους : ἀρκει δε προς το ἀτελες και ἡ | ||
| Τυρρηνους νικην κατα Ῥωμαιων ὑπισχνουμενος . πιστευουσι Τυρρηνοι και στρατηγον ἀποφαινουσιν , ὁ δε νικησας ἐν μαχαις πολλαις τελος ἐπ |
| φακον λεανας καταπλαττε . καλως δε ποιει και το σελινον καταπλαττομενον και το ἡδυοσμον και χολη μαλιστα βοεια καταπλαττομενη . | ||
| διαρροιαϲ ὠφελειν . Βρυον θαλαττιον ϲτυφει και ψυχει , ὁθεν καταπλαττομενον ὁϲα ἐϲτι θερμα ἐναργωϲ ἐμψυχει και ὠφελει . Βρυον |
| , ἐαν μη τερατωδεις ὠσιν , τοτε σκοπειν δεησει την προγενομενην συζυγιαν συνοδικην ἠ πανσεληνιακην και τον οἰκοδεσποτησαντα ταυτης τε | ||
| ζωογονειται και ἀλλοιουται . χρη οὐν ἐπι πασης καταρχης την προγενομενην συνοδον ἠτε πανσεληνον σκοπησαι ὡς ἐπι γενεσεως , πρωτον |
| ἐξεταζομεν του τε συμβουλου και των ἀκουοντων και ἐτι του ἀντιλεγοντος : διατι και τινος ἑνεκα και τι βουλομενος την | ||
| μη μελλειν . και ὁ Εὐρυμεδων αὐτῳ ταυτα ξυνηγορευεν . ἀντιλεγοντος δε του Νικιου ὀκνος τις και μελλησις ἐνεγενετο και |
| των ἰχθυοπωλων ὁστις ἀν πωλων τινι ἰχθυν ὑποτιμησας ἀποδωτ ' ἐλαττονος ἡς εἰπε τιμης , εἰς το δεσμωτηριον εὐθυς ἀπαγεσθαι | ||
| και τα ἑξης : τουτο το ἐπιχειρημα και ἀπο του ἐλαττονος ἐστι και ἀπο του ἐναντιου : τῳ γαρ ἀπολωλεκεναι |
| πλατειας ἐχων , ὑπτιας μαλλον ἠ ὀρθιας προς την των ἀνιοντων εὐμαρειαν : εἰσιοντα δε τουτον ἐκδεχεται κοινος οἰκος εὐμεγεθης | ||
| ἀνω και κατω μεταπτωσιν , τροπον τινα των μεν εὐτυχουντων ἀνιοντων , κατιοντων δε των δυστυχουντων . Πλατων ὁ Ἀριστωνος |
| περιγιγνοιτο , της βασιλειας ἐξ ἑαυτης πηγαζουσης οἱον ? το πολιτικον φως και ἐπι τας μεν ? μετ ' αὐτην | ||
| το κυρος ἐχοντα της πολιτειας . ὁθεν τον δικαιον Ἀριστειδην πολιτικον μεν φασι γενεσθαι , οὐ μεντοι γε χρησασθαι τῃ |
| γινομενων δ ' ἐτι των παθων , οὐκ αὐτοις τοις ἀρχομενοις καμνειν μελεσιν , ἀλλα τοις συνεχεσιν αὐτων ἐπιβαλλειν την | ||
| , τα δε μικροτερα και χειρονα τοις ἐχθροις και τοις ἀρχομενοις . Οἱ Ἡρωες και αἱ Ἡρωιδες τοις θεοις τον |