| το δενδρον : ἀμυγδαλη παροξυτονως σημαινει τον καρπον . οὑτω Παμφιλος : Φιλοξενος δε ἀμφοτερα οἰεται περισπαν . . ἀμυνεσθαι | ||
| Ναυσικλειδην εἰρηκεναι μητε ἐαρ μητε φιλους . ὑδνοφυλλον δε φησι Παμφιλος ἐν Γλωσσαις την φυομενην των ὑδνων ὑπερθε ποαν , |
| , ἐκλυσις , φρικωδης διαδρομη : ποτε δε και χολωδης ἐμετος : στροφος , βαρος κεφαλης : σκοτοδινιασις , ὠχριασις | ||
| παθος περιεστη , ὑφ ' ᾑ και ὁ του αἱματος ἐμετος ἐνιοις ἑπεται , και μαλιστα ἐπι πλεον νηστευσασι . |
| Προνοιας τῳ ἀβασανιστος ἀντι του ἀνευ ὀδυνης . των ἐξ Ἐλευσινος ὀργεωνων εἱς . χλουνης τε και γυνανδρος ἀνηρ , | ||
| παραλελοιπα : οὐκ ἐπλευσα κατα Πελοποννησιων εὐθυς μετα την ἐξ Ἐλευσινος του Ἀρχιδαμου φυγην : τα δε των ἀντιθετικων κεφαλαια |
| τις , ὀρυκτηρσιν οἱς ἐπιφερεται σιδηροις και ἑτεροις ὁπλοις ἀμυνεσθαι παρεσκευασμενος : εἰ δ ' ἡλιος ἀνασχοι , μηκεθ ' | ||
| του μοιριδιου χαλεπους ἐπεφερε , παντα τα φθοροποια χορηγιαις ἀφθονοις παρεσκευασμενος , οἱς , εἰ μη ἐφθασε προαναιρεθεις ὑπο της |
| εἰναι ἐν αὐτῃ λεγεται ὀντα τε και ἑν ἑκαστον των συμβαινοντων αὐτῃ , ὡς το ποσον τε και ποιον και | ||
| , και ὡς των μεν δια καθολικωτερας περιστασεις τοις ἀνθρωποις συμβαινοντων , οὐχι δε ἐκ της ἰδιας ἑκαστου φυσικης ἐπιτηδειοτητος |
| ἐδει ὁτι ἡμεις μεν ὑπο του σωματος δεδεμεθα ἠδη δεσμου γεγενημενου . Ἐν γαρ τῃ πασῃ ψυχῃ ἡ του σωματος | ||
| πεποιηκοτι : ἐμε δε οὐδεν δει ζητειν αἰτιαν πραγματος οὐ γεγενημενου . και γαρ εἰ μηδεν ἑτερον ἀντεπιστελλειν ἐπειθε , |
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
| δευτερας τυχης γενηται , ὁ προσαγορευεται δαιμων , κωφους ἠ ἀφωνους ποιει : ἐαν δε ἀνατολικος ᾐ , περιεργοι γινονται | ||
| τραχειαν ἀρτηριαν χοιραδας , συνεκταμοντες και τα φωνητικα νευρα , ἀφωνους εἰς τον ὑπολοιπον της ζωης χρονον εἰργασαντο τους πασχοντας |
| λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
| ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
| μαθειν ἐκ τωνδε νεανιας ἀπ ' Ἰωνιας ἡκων Ἀθηναζε διῃει ἐπαινους του Ἡρακλειδου περα ἀχθηδονος : ἰδων οὐν αὐτον ὁ | ||
| το ταυτα μεν ἐξακριβουν ῥητορικης οἰκειοτερον και τοις περι τους ἐπαινους διατριβουσιν ἁρμοττει , ἡμιν δε φησιν δηλον εἰναι ὁτι |
| δε και τι προϲενεγκωνται , πολλῳ ῥοιζῳ ξυν ναυτιῃ ἐϲ ἐμετον διεκθεει χολη ξανθη κατακορεωϲ , και τα διαχωρηματα ὁμοια | ||
| θυμου ἀφεψημα ἠ ὀριγανου ἠ ὑσσωπου , μετα δε τον ἐμετον πινειν χρη ἀποβρεγμα κενταυριου ἠ ἀψινθιου . δει δε |
| τυνη ἐξεταθη ; ἰσως δε και αἱ δια του νη τεινουσι την παραληγουσαν : ἰδου γαρ και ἀπο του ἐμιν | ||
| μεν οὐν Περι φυσεως αὐτωι και οἱ Καθαρμοι εἰς ἐπη τεινουσι πεντακισχιλια , ὁ δε Ἰατρικος λογος εἰς ἐπη ἑξακοσια |
| της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
| τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
| οἱ ζωντες εὐδαιμονουσιν , ἡρμοσμενην ἐχειν την διαθεσιν ἐπιβαλλοντος . παραστησαι δε αὐτου την δυναμιν και δια των ἀπεμφαινοντων θελοντες | ||
| ἀλλα την φημην εἰς μαρτυριαν καλεις , ἡν οὐ δυνασαι παραστησαι τῳ βηματι : ἡν αὐτος θρυλλησας διεσπειρας : εἰ |
| Δωδωνης μεδεων δυσχειμερου „ . και Διονυσιος ” Δωδωνης ἠπειρος ἀπειριτος ἐκτετανυσται ” . Φιλοξενος δε ὁ την Ὀδυσσειαν ὑπομνηματιζων | ||
| οὐ τι προσεσσυμενον στυφελιξεν : ἀλλ ' ἁτε πρων εἱστηκει ἀπειριτος οὐρεϊ μακρῳ , τον ῥα διιπετεων ποταμων μενος οὐδ |
| παρ ' ἀνδρος εἰδοτος λεγειν ἐπαινον ἀντι των χρηματων . Φιλος ἀνδρι παρειη , φασι . συ δ ' ἡμιν | ||
| παριοντες . ἐπειτα δε Χειρισοφος ἀνεστη και εἰπεν ὡδε . Φιλος μοι ἐστιν , ὠ ἀνδρες , Ἀναξιβιος , ναυαρχων |
| βουλευται [ τον ] θορυβον συνηγαγον τον δημον οὐδεν προσποιουμενοι μετεσχηκεναι του πραγματος . συνεληλυθοτος δε του πληθους ἀνισταμενοι των | ||
| Θεοδοτου ? γραφων και των ἑορτων [ φησι ] πασων μετεσχηκεναι [ - ] [ ] κμε [ ! ! |
| γλαφυρον και των σχηματων το μειρακιωδες περι τας ἀντιθεσεις και παρισωσεις και παρομοιωσεις κατατριβομενον . και οὐ το γενος μεμφομαι | ||
| προαγεται , ἡ δε οὐν οἰκεια λεξις αὐτου κατα τας παρισωσεις και τας ἀντιστροφας ἐστι : ταυτα γαρ τα δυο |
| χοροις , ἐπει και αὐτο τουτο παιδειας μερος το τους πεπαιδευμενους θαυμαζειν εἰδεναι . της δε του παιδος εἱνεκα φυσεως | ||
| μικρα ζημια γιγνεται τοις ἀκροωμενοις . ἀλλα γαρ εἰκος τους πεπαιδευμενους , ὡν λογον τινα ἐχειν ἀξιον , συνεξανυειν και |
| δ ' ἐστι το ἑπτασταδιον ὁπερ ἐζευξε Ξερξης , το διοριζον την Εὐρωπην και την Ἀσιαν . καλειται δ ' | ||
| των εὐθειων πιπτει το σημειον , διοριζει τας εὐθειας , διοριζον δε οὐκ ἐσται ἀδιαστατον . νη Δια , ἀλλ |
| των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
| . ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
| , ἀλλα το ἀσεβες καταποντωσατε σωμα . ” Ταυτα λεγοντος θρηνος ἐξερραγη , και παντες ἀφεντες την νεκραν τον ζωντα | ||
| . δαϊκτηρ ] + διαμεριζων τον θρηνουντα . γοος ] θρηνος . αὐτοστονος : ἐν ἑαυτῳ τον στονον ἐχοντα . |
| και τα συμφεροντα , ἁ και πολλη ἀναγκη ποιειν ὑμας μεμνημενους των ὁρκων , ὡς προς εἰδοτας ἁπαντας οὐκ οἰδ | ||
| γαρ ἀν αὐτοις προσηκοι μη προς ἡδονας τραπεσθαι , ἀλλα μεμνημενους ἀν τον νουν προσε - χειν . Ἐν δε |
| , ἀπ ' ἀρκτων δε τῳ συνημμενῳ ὠκεανῳ , τῳ περιεχοντι τας Βρετανικας νησους και τα βορειοτατα της Εὐρωπης , | ||
| οἰεται προσηκειν χρηστων , ἀλλ ' εἰναι φυσεις ἐν τῳ περιεχοντι μεγαλας μεν και ἰσχυρας , δυστροπους δε και σκυθρωπας |
| ὁς ἐπι των ἑπτα χορδων ἑπταπυλους τας Θηβας ᾠκοδομησεν . ἀναιρεθεντος δε του Ὀρφεως ὑπο των Θρᾳκικων γυναικων την λυραν | ||
| μεχρι Σκιπιων , ὁ Πουπλιου Σκιπιωνος τουδε του περι Ἰβηριαν ἀναιρεθεντος υἱος , ἐπιπλευσας και δοξαν ἁπασιν ἐμβαλων , ὡς |
| παλιν ἀπο της των λοιπων ἀστερων συνεπιθεωρησεως και των τους κακοποιους περιεχοντων ζῳδιων . ὁ μεν γαρ του Κρονου τον | ||
| παντοτε τους ἀγαθοποιους ἀγαθων εἰναι ποιητικους μητ ' αὐ τους κακοποιους ἐν τοις ἰδιοις οἰκοις καθεστωτας ἠ ὁριοις ἠ τριγωνοις |
| ὁταν κρινωνται , δοκουντας μεν τι εἰναι , θαυμασια δε ἐργαζομενους , ὡς δεινον τι οἰομενους πεισεσθαι εἰ ἀποθανουνται , | ||
| ποταμοι φερουσιν , οὐδε τους μυρμηκας τους τον χρυσον σφισιν ἐργαζομενους , οὐδε τους γρυπας τους φυλακας , οὐδε ὁσα |
| εἰς δε ταυτα τις αὐ βλεψας ἡγησαιτ ' ἀν παλιν αἰσχιστον το τοιουτον ἐνθαδε νομιζεσθαι . το δε οἰμαι ὡδ | ||
| ποιησαντα , τοτ ' ἐπιτρεπειν χρη τῃ τυχῃ , ὡς αἰσχιστον γε και σφαλερον ὑποδειξαντα πολεμου κινησιν , ὡστε και |
| φαντασιαν : ἡ τε περιοδος αὐτῳ ληγουσα εἰς το των προγεγενημενων οὐκ ἐχει την βασιν εὐγραμμον και περιφερη , ἀλλ | ||
| τους ἀριστους ποιουμενος στρατιωτας τους ἀλλους ἠναγκαζε μενοντας ἐπι των προγεγενημενων ἐργασιων ἐπιμελεισθαι της ἰδιας ἑκαστον οἰκονομιας και ταξεως , |
| το στενον παραδεχομενοι ἐβυθιζον . ἡττηθεντων δε των βαρβαρων και φυγοντων οἱ Ἑλληνες ἐβουλοντο λυειν το ἐπι του Ἑλλησποντου ζευγμα | ||
| ἐπι τοις πλειστοις , ἐκ προγραφης εἰναι των δημευθεντων ἠ φυγοντων ἠ ἀναιρεθεντων . ἠγον τε τας δικας ἐπι τον |
| . ἐθελω δε σοι διακριναι και διορισαι το τε του ἐπαινουντος ἐργον και την του κολακος ὑπερβολην . Ὁ μεν | ||
| ἡ θεσις ἀκολουθος ἐστι τῳ βιαιῳ ὁρῳ , του μεν ἐπαινουντος , του δε ψεγοντος : ἐμπεσοντος δε βιαιου ὁρου |
| του δε βʹ στηριγμου μοιρας ρϘδ θ , ἁς και παραθησομεν ἐν τῳ δεκατῳ σελιδιῳ κατα του αὐτου στιχου . | ||
| , χαιρειν εἰκος δαιτυμονας δεξιους τινας , και λογους αὐτοις παραθησομεν φεροντες ἀρα , οἱ μεν μιμουνται τας ἐν δικαστηριοις |
| : τοὐνεκα δια πολλην ἀγαθοτητα ἡ θεια προνοια οὐκ εἰασεν ἀπρονοητον το παθος , ἀλλα δυο προσενειμε προς τοις ἀλλοις | ||
| κινησεως ταδε ἰσθι , ὡς το μεν αὐτοφυες αὐτης και ἀπρονοητον χρη διαγινωσκειν κατα το πρεπον . ὁσοι δε σχηματιζουσιν |
| δε δραχμη ἡ και ὁλκη λεγομενη ἀγει γραμματα τρια , τουτεϲτιν ὀβολουϲ Ϛʹ . Ἡ δε οὐγγια ἐχει ⋖ ηʹ | ||
| οἱ τε γλυκειϲ ἁμα και αὐϲτηροι : γλευκοϲ ὁμοιωϲ , τουτεϲτιν ὁ νεοϲ οἰνοϲ . Ὁϲα ῥυπτει , τεμνει , |
| ἀπο της δασυτητος . ἀγρονομοιο : ἐν ἀγρῳ τρεφομενης , αὐξανομενης , της ἐν τῳ ἀγρῳ την νομην ἐχουσης , | ||
| και Παρθενῳ και Σκορπιῳ και Ἰχθυσιν , τῳ τε φωτι αὐξανομενης και μετα των ἀγαθοποιων οὐσης ἠ τουτοις κατα σχημα |
| γαρ ὡς εὐμαρεστερον του τα μη ὀντα εἰς το εἰναι παραγαγειν το την ἐκ των ὀντων φοραν ἀνευ τεχνης γεωργικης | ||
| την φυσιν τελικον : τουτο γαρ τελος της φυσεως το παραγαγειν τον Σωκρατη τοιουτον . το δε ποιητικον τῳ τελικῳ |
| τεχνικῳ μεν κεχρηνται λογῳ : παντα γαρ , ὁσα δια προοιμιων δει ἐργαζεσθαι , ὁ προτερος ἐσχε λογος : ὁμως | ||
| και διηγησεων , ἠδη δε και αὐτων των ἀγωνων : προοιμιων μεν , καθοτι προσεκτικους ποιει τους ἀκροατας προς την |
| . πλαγαισι ] ὑπο των Ἀθηναιων . . ἰω , δυστηνος ἐγω ] ὁ Ξερξης ὑπομιμνησκομενος των ὁλων Περσων ὀλωλοτων | ||
| του πατρος βιον διεφθειρον . ἐλεγον οὐν οἱ πολιται , δυστηνος ὁ Φινευς , ὁτι αἱ Ἁρπυιαι τον βιον αὐτου |
| λελυμενα δυο των ἐπιταγματων . λοιπον ἐστι και τον ὑπο γου και αου προσλαβοντα τον ἀπο του βου , ποιειν | ||
| β . Παλιν , ἐπει θελω τον ὑπο αου και γου μετα Μο α ποιειν ⃞ον , πλασσω ⃞ον ἀπο |
| γενος εἰς εἰδη οὐ δυναται , αὐτου Ἀριστοτελους λεγοντος των ἑτερογενων και μη ὑπ ' ἀλληλα τεταγμενων ἑτεραι τῳ εἰδει | ||
| ἀλληλων ἡ γενεσις ἠ μεταφερει ἐξωθεν γονον ἠ ἐκ τινων ἑτερογενων ἡ τουτων γενεσις : οὐ γαρ ὠφθη , φησιν |
| και ἁλιευς πλεκειν δικτυα : ἰατρων δε παιδες σωτηρια και ἀναιρουντα φαρμακα . Και τουτων ἑκαστος ἱκανος τους λογους ἀποδιδοναι | ||
| τα ἀρα ἀοριστα τας μεν ὑπο των ὡρισμενων δηλουμενας φυσεις ἀναιρουντα οὐδεμιαν δε ἀλλην εἰσαγοντα , ἀλλ ' ὁμοιως πασιν |
| και ἀπογινεται χωρις της του ὑποκειμενου φθορας : οὐ γαρ ἀφαιρουμενων των συμβεβηκοτων ἀφαιρειται και το ὁλον , φημι δη | ||
| διφορουσιν ἐνιοι δε και τριφορουσιν αὐτων δια πληθος τροφης : ἀφαιρουμενων γαρ των πρωτων ῥᾳδιως ἑτερα φυουσι και παλιν τουτων |
| , σπενδωμεν ταις Μναμας παισιν Μουσαις και τωι μουσαρχωι τωι Λατους υἱει . Πολυμνια παντερπης κορα , ναρκισσου τερενωτερον . | ||
| δε και κιθαραι κλαζεις παιανας μελπων . ὠη , τον Λατους αὐδω , ὁστ ' ὀμφαν κληροις † προς χρυσεους |
| μαθησεσθε , ἑν δ ' , ὁ μεγιστον ἐχω και προχειροτατον προς ὑμας εἰπειν , οὐκ ἀποτρεψομαι . την γαρ | ||
| ἐπιμελειται , κακουργει . . . = , . Ψευδεσθαι προχειροτατον τοις πολλακις ἁμαρτανουσιν . . = , . Την |
| την δε τεταρτην την προς δυσιν ἐστραμμενην διειληφεν ὁ Ἰνδος προσαγορευομενος ποταμος , μεγιστος ὠν σχεδον των ἁπαντων μετα τον | ||
| αἰγειος ἡδιστος , οὐκ ἐχων συγκρισιν προς ἑτερον , ὁ προσαγορευομενος Στρομιλικος . Εὐριπιδης δ ' ὀπιαν καλει τυρον τον |
| γε σοφισμα εἰπειν οὐκ ὀκνησω αὐτων . ὁταν γουν αἰσθωνται λαμβανομεναι , το ἐξεχον της κεφαλης τουτο τοινυν αἱ γενναιαι | ||
| ὁ χειμων γενηται , των πετριδιων ὡσπερ ἀγκυραις ταις προβοσκισι λαμβανομεναι ὁρμουσι . διωκομενη τε ἡ σηπια τον θολον ἀφιησι |
| τα ἐκ τουτων καταμαθειν ἐστιν . αὐτοι γουν δεονται των ἐραστων εἰσπνειν αὐτοις : Λακεδαιμονιων δε ἐστιν αὑτη ἡ φωνη | ||
| ὁ Μαστιγιας ; ἐπι δε την της Γναθαινης θυγατερα πτωχων ἐραστων κωμαζοντων και ἀπειλουντων κατασκαψειν την οἰκιαν , ἐνηνοχεναι γαρ |
| οἰμοι ταλας : Φευ ὁ ἀθλιος , ἀρα και συ κοινωνος ὠν . . μων : Ἀρα . μετεχων : | ||
| παραλαβειν τους θρονους , μαλλον δ ' ὁ μεν ἠδη κοινωνος , ὁ δε αὐτικα ἐσται . ἐμοι δε ἀλλως |
| πληγας εἰχομεν πριν τον νομον τεθηναι , ἀφιεμεν , και διδομεν αὐτοις προικα συγκεκοφθαι . σκεψαι δε τους ἀλεκτρυονας και | ||
| γυναικες εἰσιν ἐνι κλισιῃς ἐξαιρετοι , ἁς τοι Ἀχαιοι πρωτιστῳ διδομεν εὐτ ' ἀν πτολιεθρον ἑλωμεν . ἠ ἐτι και |
| πλησιοχωρους ὀντας οὐτε εἰς τους δευτερους τους μεγιστους των Ἑλληνων τουτουσι τους νυν ἀθλιους Λακεδαιμονιους , ἀλλ ' ἐνταυθα και | ||
| σοι γαρ ἐστι περιπατος καλλιστα περι γε τουτου . Ἐπειτα τουτουσι λαλειν ἐδιδαξα Φημι κἀγω . Ὡς πριν διδαξαι γ |
| εἰ Μελεαγρος μεν συγγενεις αὑτου δυο δια δερμ ' ὑειον μαχομενους ἀπεκτονεν . ὁταν δανειζῃ τις πονηρῳ χρηματα ἀνηρ δικαιως | ||
| ἀσθενη δοξαι μαλλον ἠ πονηρον , τοσουτῳ βελτιον ὑστερους εἰναι μαχομενους ἠ διαλλαττομενους . εἰκοτως δ ' ἀν μοι προσεχοιτε |
| δε και ὑπεστη ἡ ὑλη , εἰ μη ἀπο των προγενεστερων φυσει ; και γαρ ἡ παρ ' ἡμιν ὑλη | ||
| : δια γαρ τους ὑμνους και οἱ ὑστερον μνημονευουσι των προγενεστερων , και ὡσανει ὁρκος πιστος , οὑτως και οἱ |
| Ἀλλο μεν γαρ ἀλλου μαλλον και κατ ' ἀλλοιας μεταβολας ἀλλοιουν πεφυκε : παντα δε κατα την ἐνουσαν αὐτοις δυναμιν | ||
| ἐξωθεν ἠ ἐσωθεν ἐνοχλουντος οἱου τε ὀντος ἀξιολογου τον σφυγμον ἀλλοιουν , εὑροις ἀν τουτον ἁπτομενος , συμμετρον μεν κατα |
| μζ κα γενομενα , ποιει # κε λϚ . ταυτα προστεθεντα τοις ἀπο του γʹ και δʹ σελιδιου γενομενοις # | ||
| ἠτοι ιε ζʹ , γινεται ρα : τοις γαρ λ προστεθεντα τα οα , γινεται ρα . ρα ποιησουσιν ὁμοιως |
| σπανια : θρονον δε τοις ἀνδρασιν ἐλεφαντινον , ἐν ᾡ καθεζομενοι δικασουσι , και λευκην ἐσθητα περιπορφυρον και τους προηγουμενους | ||
| ' εἰναι , ἐν ἱερῳ δ ' οἱ ταυτα κρινοντες καθεζομενοι διεγνωσαν , διεμεινα δ ' ἐγω και οὐ προὐδωκ |
| αἱματος χοιροκτονου αὐτος σε χρανῃ Ζευς κατασταξας χεροιν Αἰθιοπα φωνην ποτερα γυνη τις Αἰθιοψ φανησεται ; λεοντοχορτον βουβαλιν νεαιρετον ὡς | ||
| παφλασματων : ἐχ ' ἀτρεμα . Φερ ' ἰδω , ποτερα Λυδον ἠ Φρυγα ταυτι λεγουσα μορμολυττεσθαι δοκεις ; Ἀρ |
| : ἀνδραποδ ' ἐκ Φρυγιας , ἀπο δ ' Ἀρκαδιας ἐπικουρους . αἱ Παγασαι δουλους και στιγματιας παρεχουσι . τας | ||
| Ἑλλαδος , οὐ μονον της ἑαυτου πολεως , και τοιουτους ἐπικουρους , ὠ Πλατων , τοις Ἑλλησι παρεσχετο . ὡστε |
| παραδειγμα ἐστιν ὁ Λυσιου λογος , ὁ περι του κυνιδιου γεγραμμενος : οὐτε γαρ ἀνακεφαλαιωσιν ἐχει δια το ὀλιγον εἰναι | ||
| με παρηλθεν ὁ Νειλος , αὐτος μεν ὁ ποταμος οὐδαμου γεγραμμενος , ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε |
| δια των ἀποφασεων ἀπογυμνων ἡμων ἐκεινην την φυσιν , ἡν τελευτων οὐδε εἰναι φησιν , ἀλλα μονον ἑν του εἰναι | ||
| χρησασθαι ἐν τῃ σχεδιᾳ παροσον μιαν ἡμεραν ζων και ὀψε τελευτων . * Ῥειθυμνα πολις Κρητης * . Ῥιθυμνια πολις |
| Χλοην , οὐδε αὐτῳ τῳ πατρι . Ἡμερας δε γενομενης συνθεμενοι παλιν εἰς τον ἀγρον ἠλαυνον : ἐδεηθησαν γαρ τουτο | ||
| ' αὐτο προκηρυξας , ὁσοι την ἰδιαν ὠνην καταβαλοντες ἠ συνθεμενοι καταβαλειν ἐν καιρῳ ῥητῳ τοις δεσποταις βουλοιντ ' ἀν |
| προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
| ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
| ἰδιῳ κορεις πανυ πολλους και μεγαλους εὑρων μυσαττεσθαι και βουλομενος ἀπορριπτειν αὐτους μη δυνασθαι . τῃ ὑστεραιᾳ μαθων ὁτι ἡ | ||
| καθαροτητι καρδιας δυνησεται το θελημα του Θεου κρατειν , και ἀπορριπτειν το θελημα του διαβολου . Ἡλιος και σεληνη και |
| χωριον ἐπριατο και καθιερωσε τῃ θεῳ , δι ' οὑ ποταμος ἐρρει Σελινους , ὁμωνυμος τῳ ἐν Ἐφεσῳ . τοὐντευθεν | ||
| ποταμου , και ἀπωλετο . Και μετεκληθη ἐκτοτε ὁ αὐτος ποταμος ἀπο των της Αἰτωλιας χωρας Ἀχελῳος ἑως της νυν |
| ἐν ἀκροτητων τροπῳ μεσοτης φαινεται ὁ λεγομενος τελειος ἐν ἰσοτητι εὑρισκομενος και οὐτε τα μερη ἑαυτου πλειονα ἀποτελων συντεθεντα οὐτε | ||
| γαστρος φορουμενος [ ἐμβρυων κατοχος ] και ὁ ἐντος ἀρτου εὑρισκομενος σιτου κοκκος ἀριστερῳ βραχιονι φορουμενος . Ὁμοιως ἐμβρυων κατοχα |
| , του στομαχου πολλακις ἠ γαστρος ἀναθυμιασεις ἐπ ' αὐτην πεμποντων , ἐκεινην κενωσαντες συνθεραπευομεν και την κεφαλην . κενουμεν | ||
| ἑλκος εἰναι της ἀληθειας . Σωκρατης πολλα των φιλων αὐτῳ πεμποντων , ἐπει μηδεν δραξαμενος ὑπο Ξανθιππης της γυναικος ηὐθυνετο |
| ὠ φιλτατη , κατορωρυχεν , και διακεκναικ ' αἰσχιστα . Ποιος οὑτοσι Τιμοθεος ; Μιλησιος τις Πυρριας κακα μοι παρεσχεν | ||
| θελω παρεμβολην βαλειν ἐπληγην . τουτο δη πιστευε μοι . Ποιος στρατιωτης γεγονας , ἱνα παρεμβολην βαλων συ πληγῃς ; |
| τα δε λοιπα [ την ἀπο Σουνιου ] μεχρι Ἰσθμου παραλιαν και την ὡς ἀν . . . ς ὀρεινην | ||
| κατα τον Ἀδριαν , τα δ ' εἰς την Λιγυστικην παραλιαν μεχρι Γενουας του των Λιγυων ἐμποριου , ὁπου τα |
| ἀλυτῳ ἀντιθεσει την γνωμην διαβαλεις του ἀντιδικου , ἱνα δοκῃς προσχηματι ὡς λυσιν δη τινα την κατηγοριαν της γνωμης παρεχεσθαι | ||
| : αὐτος ἐφ ' αὑτον ἠγαγεν την αἰτιαν , ἁπλοτητος προσχηματι κλεπτων την πανουργιαν της κατασκευης τῳ λεγειν ἐμε γουν |
| δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
| σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
| ἠξιωσαν οὐδε προσβλεψαι το παν . κρατιστα δη μοι των παρεστωτων τοτε ἐφαινετ ' εἰναι προσλαβοντα μητερα ἑκονθ ' ἑκοντι | ||
| λεγουσα πειθω νιν λογῳ . ἑπου . τα λῳστα των παρεστωτων λεγει . πειθου λιπουσα τονδ ' ἁμαξηρη θρονον . |
| ὁποιον αὐτο οἱ Πυθαγορειοι λεγουσι . τοις οὐν οὑτως αὐτο τιθεμενοις ἀναγκη ποιειν το ἀπειρον ἀδιαιρετον : εἰ γαρ διαιρεθησεται | ||
| του ἀριθμου . ὁταν δε μητε εἰναι μητε μη εἰναι τιθεμενοις αὐτο ὁ λογος εὐοδῃ , του διαιτησοντος χρεια και |
| ὁν βασιλεα προσαγορευουσιν οἱ ἐπιχωριοι . θυσιας δε και ἑορτας ἐπιτελουντες ἐνιαυσιους ἐξι - λασκονται : τουτων δε ἐπιτελουμενων , | ||
| ἀλλων ὡν παρακελευονται και οἱ τας τελετας ἐν τοις ἱεροις ἐπιτελουντες . , . . Ὁτι ἐπ ' ἀρχοντος Ἀθηνησι |
| και παντων αὐτου μανιαν καταγινωσκοντων , τινων δε παραγηραν αὐτον ἀποφαινομενων , ὁ μεν Πεισιστρατος ἠδη τινας δορυφορους περιαγομενος προσηλθε | ||
| της χωρας ἀρετην θρυλουμενην ὑπο παντων οὐδεν χειρω της Ἰταλιας ἀποφαινομενων τι δει λεγειν ; σιτῳ δε και μελιτι και |
| και το ἐν ψιμυθιῳ εἰς ἐννοιαν ἐρχομεθα λευκοτητος , ὁμοιως γευσαμενοι μελιτος και φοινικος και ἰσχαδος εἰς ἐννοιαν ἐρχομεθα της | ||
| ' ἀγνοιαν τἀληθους ἀπατηθεντες : πικραι γαρ ἠσαν : εἰτα γευσαμενοι γναμφθεντες τῳ παρ ' ἐλπιδα τα τε σωματα παρειντο |
| . Ὡσπερ οὐν εἰκος , ἰδιειν τε ἀναγκη ὑπ ' ἀποριας και μητε διψωντα πιειν αἰτειν τολμαν , μη δοξῃς | ||
| εἰθ ' ἁλισκομενοι τῃ προς το παρον ἐνδειᾳ , της ἀποριας οὐκ ἐωσης ἑλεσθαι το βελτιον , την εἰκαιαν ποαν |
| ἐξετασωμεν την λογου μεταποιουμενην ἀκοην : ἡς ὁ συντονος και τελειοτατος δρομος ἱσταται κατα ἀερα τον περιγειον , ὁταν βια | ||
| και δυο και τρια και τεσσαρα δεκα γινεται ὁς ἐστι τελειοτατος ἀριθμος , ἐπειπερ ἐπ ' αὐτον φθασαντες παλιν ἀναλυομεν |
| ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | ||
| ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την |
| ἡγησαμεθα προσηκειν ἑαυτοις τας μεν πραξεις ἐν ταις αὐτων των φαντασιων ἐπιβολαις ῥυθμιζειν , ὁπως μηδ ' ἐν τοις τυχουσιν | ||
| : και περι πλουτον , συ περι την χρησιν των φαντασιων . ὁρα , εἰ ἐν τουτῳ σου πλεον ἐχουσιν |
| , ὀργιλων τινων ἀνθρωπων και το δικαιον ἐν τῃ χειρι τιθεμενων . παρεξομεν οὐν ἀφορμας τοις κακηγορειν ἐθελουσιν καταλευσαντες ἀνδρα | ||
| ἑρμαιον . το ἀπροσδοκητον κερδος ἀπο των ἐν ταις ὁδοις τιθεμενων ἀπαρχων , ἁς οἱ ὁδοιποροι κατεσθιουσιν : και γαρ |
| λογοις και πληθει συντεταγμενῳ , πλησιον που την ἐνοπλον δυναμιν παραστησας του μη θορυβον αὐτοις ἐμβαλειν ἰσως ἀνευ πολεμου προς | ||
| γαρ μου πατηρ ὁ Κορισκος . τι οὐν ἠν σοι παραστησας τινα ἐγκεκαλυμμενον ἐρωμαι : τουτον οἰσθα ; τι φησεις |
| πανδημων ἀπολαυοντα κροτων και διπλῃ την ψυχην ἀσχολουμενον εὐφροσυνῃ , τροπαιου τε πολεμιων και της ἐκ των οἰκειων τιμης , | ||
| ἐπεισεν , ὁ δε ἐνεδωκεν : παντως οὐ χειρον βασιλει τροπαιου το πρᾳοτητι χρησθαι . και ταυτα εἰπον οὐχ ὡς |
| πλειονες τινες ἀφιστασθαι βουλομενοι παρακατεσχον τας ἰδιας ὁρμας δια την Γελωνος δοξαν και την εἰς τους ἁπαντας Σικελιωτας εὐνοιαν . | ||
| Ἱμεραν πολιν Σικελιας , ἐνθα και ἑτεραν στασιν εὑρων , Γελωνος και Ἱερωνος , ἐπει πεπαυμενων της μαχης εἰρηνη ἐγενετο |
| οὐ γαρ εὐμαρες συνιεναι τροπον ἀνθρωπου , ὁπου γε τους νομιζομενους εἰναι χρηστους πονηρους πολλακις ἐξαιφνης εὑρισκομεν . ἑν δε | ||
| Ἑλληνικων ἐκδιδασκομενους μεχρις ἡβης . ἐπει δε ἀφικοντο προς τους νομιζομενους γονεις συμβηναι την διαφοραν αὐτοις προς τους Νεμετορος βουκολους |
| ταχ ' ἠλυθεν ἐκτοθι πυργων Τρωας ἐποτρυνουσα μαχην ἐς κυδιανειραν ἐλθεμεναι : τοι δ ' ὠκα συναγρομενοι πεπιθοντο ἀνδρες ἀριστηες | ||
| Ἰλιου ἀστυ , πριν γε Φιλοκτηταο βιην ἐς ὁμιλον Ἀχαιων ἐλθεμεναι πολεμοιο δαημονα δακρυοεντος : και το μεν ἠγαθεοισιν ἐπεφρασατ |
| ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
| λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
| , “ καλη , ἡ δε λαβη αἰσχρα : ” ἐπαινουντων τινων τον ἐπιδοντα αὐτῳ ἐφη , “ ἐμε δ | ||
| δ ' ἐμοιγε αἱ πολλαι στεφανουντων τε αὐτον ἠσαν και ἐπαινουντων ἐπι ταις νικαις ταις τε ἀλλαις και μαλιστα ταις |
| , ὡστε εἰναι μεν τας ψυχας αἰτιας , ταυτας δε ἀπειρους ὑπαρχειν . οὐτε γαρ , φησιν , ὡς ἐξ | ||
| προδιαθεσιν των τοπων και δι ' ἐμπειριαν μαιας και ἀλλας ἀπειρους προφασεις οὐχ ὁ αὐτος ἐστι χρονος καθ ' ὁν |
| , ἠγουν ἐπιμελουμενοι , δι ' ἰου μελισσων ἀμεμφους , τουτεστιν οὐ μεμψεως ἀξιου ἀλλα ἐπαινου δηλονοτι , ἠτοι δια | ||
| ἐαν μεν περιττοσυλλαβως κλινωνται εἰς συμφωνον ἐχουσι την κλητικην , τουτεστιν εἰς ς ἠ εἰς ν , ἐαν δε ἰσοσυλλαβως |
| δικαιον λογον , παραλαβων αὐτον ὁ ἀδικος λογος ἐκδιδασκει . κομισαμενος δε αὐτον ὁ πατηρ ἐκπεπονημενον ἐπηρεαζει τοις χρησταις : | ||
| ποιησεις τους νομους δηπου κυριους . εἰ οὐν τα αὑτου κομισαμενος και του συναγορευειν ἁψασθαι βουληθειη , μετ ' εὐνοιας |
| εἰ μηδεν ἀλλο ἐχει προσενεγκειν αὐτῳ , εἰτε ἐκδηλοτερον τοις παριουσι το ἀφιδρυμα ποιουντος εἰτε προς συμβολον του ἐκ μικρων | ||
| θαλασσα , αὐτου τῃδε μενουσα πολυκλαυτῳ ἐπι τυμβῳ , ἀγγελεω παριουσι , Μιδας ὁτι τῃδε τεθαπται . φερουσι δε μαρτυριον |
| οὐδεν ἀτοπον ἀπαχθησεται . ἐκεινων ἐστι ταυτα . τοις εὐ παθουσι πρεπει πυρ καιειν , ἀρισταν , ἀν οὑτως τυχῃ | ||
| βιος ἡμιν , ἀλλαι μελεται . ἀποδος τοις οὐ ταυτα παθουσι τα ὁπλα . ἀνδρας αἱ μαχαι ζητουσι . παρεισιν |
| το μη ὀν . το μεν οὐν μη ὀν οὐ διδασκεται : εἰ γαρ διδασκεται το μη ὀν , ἐπει | ||
| πασα γαρ παιδεια και φιλοσοφια δι ' αὐτης παιδευεται και διδασκεται : δι ' αὐτης δοσεις , ληψεις , ἀγοραι |
| , φυλαττει δε ἀρα τους των νεοττιων δεσποτας ἀφεστωτας και πλανωμενους , και παρελθων ἐς καταγωγην ὀθνειαν ἐντικτει . οὐ | ||
| και εἰκοσι , τους λοιπους δε οἱ συμμαχουντες αὐτῳ Νουμιδαι πλανωμενους συνελαβον τε και παρεστησαντο τῳ ὑπατῳ . Μετα θαυμαστης |
| χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
| των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
| ὀφθαλμοι . ὀφθαλμοι μικροι ὑποτρομοι γλαυκοι ἀναιδεις , ἀπιστους και ἀδικους ἀνδρας σημαινουσιν , εἰς τα ἀλλοτρια κακα φρονουντας και | ||
| , ὁ δ ' ἐχων μεμηνεν . Συ και δικαιων ἀδικους φρενας παρασπᾳς ἐπι λωβᾳ : συ και τοδε νεικος |
| διεφθαρμενων , αὐτου μιν ἐν τῃσι Θυρεῃσι καταχρησασθαι ἑωυτον . Τοιουτων δε τοισι Σπαρτιητῃσι ἐνεστεωτων πρηγματων ἡκε ὁ Σαρδιηνος κηρυξ | ||
| μεν ἐλεγχομενῳ οἰμαι ἀν , ἐφη , πρεπειν συριγμον . Τοιουτων δε λογων ὀντων ὡς ἑωρα ὁ Συρακοσιος των μεν |
| ? ? ? ? ? [ [ ] ν τις ἀλλοθεν κακως ? [ θαυμασαντ ] ' ἀνιστορει [ [ | ||
| δια ἀστεος : οἱ δ ' ἀϊοντες φοιτων ἰφθιμοι Λαιστρυγονες ἀλλοθεν ἀλλος , μυριοι , οὐκ ἀνδρεσσιν ἐοικοτες , ἀλλα |
| πολυ σφισιν ἐσεσθαι το ἐτι λοιπον ἐπι τῃ κατα Δυρραχιον γενομενῃ νικῃ : το δ ' ἐναντιον αἰσχιστον εἰναι , | ||
| πληγην δια του οὐκ ἀμερους : και δοξαι ψευδεις ἐξω γενομενῃ του ἀληθους αὐτου : ἐξω δε γινεται τῳ μη |
| κατ ' αὐτον πλειονος παλιν ἠναγκασθη δραμειν . και δευτερον συνελων τῳ ἀνταγωνιστῃ τα τερματα τριτον ἐδραμε και πολλης γενομενης | ||
| και τεχνας εἰσηγαγεν εἰς το γενος των ἀνθρωπων , νυν συνελων τα παντα φησι : τοιαυτα ἐξευρον τοις ἀνθρωποις μηχανηματα |
| [ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
| παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
| Κορινθον , παραδους Κλεισθενει την τυραννιδα . Ὁ δε παραχρημα ἐξελθοντος διεβαλλεν ὡς μετα των Κυψελιδων οἱ ἐπιβουλευοντα , ὁπως | ||
| : Γινεται ἡ ἐξοδος κατα Ἰναχον προ της Σωθιακης περιοδου ἐξελθοντος ἀπ ' Αἰγυπτου Μωυσεως ἐτεσι προτερον τριακοσιοις τεσσαρακοντα εʹ |