σκοτους διεκριθησαν . Ἐν δε τῳ Σπωλητιῳ πεδιῳ Πομπηιος και Κρασσος , ἀμφω Συλλα στρατηγοι , κτεινουσι των Καρβωνειων εἰς | ||
, και ἀλλας ἑξ ἐπ ' αὐτῃ περιεσπασεν ἀπο Ἀννιβου Κρασσος . και γιγνομενων ἐν Ῥωμῃ σημειων ἐκ Διος φοβερων |
οὑ ἠν Θεαγης ἀδελφος : ὁδε δε Ἀδειμαντος , ὁ Ἀριστωνος , οὑ ἀδελφος οὑτοσι Πλατων , και Αἰαντοδωρος , | ||
δε τι τουτου μυθωδεστερον : ἀφικομενων γαρ εἰς Δελφους κιθαρωιδων Ἀριστωνος μεν ἐκ Ῥηγιου , παρα δε Λοκρων Εὐνομου , |
ἠρχετο φερων , ἐποιει δε τουτο πολλακις εἰς ἐρωτα λογων ἐγειρων τους νεους , λογαδα τε πασαν ἐξεπληττεν ἀκοην και | ||
ποιῃ , και βιαιως δη παν τουτο πραττων και στασιν ἐγειρων παρανομῃ , τουτον δη διανοεισθαι δει παντων πολεμιωτατον ὁλῃ |
και ὁδοιπορῳ καμοντι και βασιλει Μηδων , ᾡ και χρυση πλατανος ἠν . ἀλλ ' ἐκλεγεσθαι και σκοπειν , ὁποσα | ||
ὁσα φυσει και εὐβλαστη και ὑγρα , καθαπερ πτελεα , πλατανος , τα πολλα των παρυδρων : ἡ δε πευκη |
ἐπακολουθειν , ὡστε τας δυο ὡς μιαν τοις ἐναντιοις φαινεσθαι παραταξιν . Ὁταν δε ὡς ἀπο ἑνος μιλιου της των | ||
. Ἀλλα δει ἐν τῳ ἁμα μεν κινειν την τε παραταξιν και αὐτας , εἰτε μια , εἰτε δυο γινονται |
του ναου παις : ἠγουν ἀπο του κορειν κοσμειν το κουρος . Νερον : δια το νεωστι ἀει ῥεειν . | ||
δε τεως μακαρεσσι θεοις Τιτησιν ἀνασσον , ὀφρα Ζευς ἐτι κουρος , ἐτι φρεσι νηπια εἰδως Δικταιον ναιεσκεν ὑπο σπεος |
θηρευοντος , ἐλπιδα ἐμποιων του συλληφθησεσθαι ἐξαπατᾳ τε ἑως ἀν ἀποπτωσιν οἱ νεοττοι : εἰτα και αὐτος ἐξιπταται . ἐστι | ||
ἀτελων και κακων μηδ ' ὁλως εἰναι ἰδεας : κατα ἀποπτωσιν γαρ ταυτα προς τοις τελευταιοις ὑφισταται της φυσεως ἠ |
, ὁμως και ἐκ των παροντων εἰχον τινα ἐλπιδα : Ἀριστομενης δε και ὁ μαντις ἠπισταντο μεν οὐδεμιαν ἐτι ἀναβολην | ||
τεκμηριον του μηδενι των πολεμιων εἰξαι . ὁ δ ' Ἀριστομενης ἐν τῳ περι του βασιλεως ἀγωνι πεντε μεν ἀνῃρηκει |
μεγαλης ? : οὑ δη ? προφασιν μεν σφισι του πολιτικου τουτου , ἱν ? ' οὑτως ? εἰπω ? | ||
φρονιμου , το δε κοινον του οἰκονομικου και ἐτι του πολιτικου , ὡστε δει τῳ ἰδιως φρονιμῳ του οἰκονομικου και |
του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
ταὐτῳ μενει . ὁ δ ' ἑτερος οἱος ἐστιν . οἰκουρος μονον : αὐτου μενων γαρ , ἁττ ' ἀν | ||
θαρσεει και ἐλπιζει τε και ἀδοξεει . δοξαζει οἱον Ἱπποθοου οἰκουρος της γνωμης αὐτης καθ ' αὑτης , ἐπιστημος ἐουσα |
' ὁτι καθ ' ὁσον μουσικη δυναται ὠφελειν οὐδ ' ἀκουσαντες ὁλως : οἱ δε παλιν ὡς οὐδεν , ἀλλα | ||
του προς αὐτους ἡτις ἐσται κρατιστη μαθησεσθε . ἐκεινοι τοινυν ἀκουσαντες , ὁτι σεσαλευται και νοσει το πατριον ἡμων πολιτευμα |
τῳ ζωντι ] , οὑτω δε και ῥυτηρ βρυτηρ ὁ χαλινος . . . , : περι δε του ἀπονιζεσθαι | ||
των ἱππων δαμαζοντα και εὐπειθεις ἐργαζομενον : ἠ διοτι ὁ χαλινος χρυσους ἠν , ὁ δε χρυσος παντων ἀνθρωπων δαμαζει |
το φαναριον . Θ . το φουρνευτιον , ἠ το μαγειρειον . . ἐξαπινης : Ἐξαιφνης . Θ . . | ||
μιας τον τονον ἐχοντα δια της ει διφθογγου γραφεται : μαγειρειον πατριαρχειον ἰατρειον ὀρφανοτροφειον ἰαμβειον βυρσοδεψειον ἐπισκοπειον : οὑτως και |
συναγουσι συμπερασμα . παραδοτεον δε πρωτον την ἐκ δυο καθολου καταφατικων , και δεικτεον οὑτως : το Α ὑπαρχετω παντι | ||
ἐπι των ὁρισμων και των ἰδιων ἐν δευτερῳ σχηματι δυο καταφατικων ληφθεισων προτασεων . ὁμοιως τοις προειρημενοις και οὑτος ὁ |
, εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
το δε ὀνομα ῥημα οὐ λεγεται . αὐτος γαρ Ἀριστοτελης παρακατιων λεγει αὐτα δε τα ῥηματα καθ ' ἑαυτα λεγομενα | ||
ἐλεγε παιζων “ ὁ ἀλεκτρυων και ἡ ἀλεκτρυων ” . παρακατιων δε ἐρει ἀδυνατον μιαν και την αὐτην εἰναι ἡμεραν |
τιμῃ και το κακως λεγειν παρεστηκοτα τους ἰχθυας , ἐπαγομενον Ἀρχεστρατον τον γραψαντα την Ἡδυπαθειαν ἠ των ἀλλων τινα ποιητων | ||
τοπον . Ἀντιφανης δ ' ἐν Κυκλωπι ὑπερακοντιζων τον τενθην Ἀρχεστρατον φησιν : ἐστω ἡμιν κεστρευς ὑμηττιος , ναρκη πνικτη |
τοτε δε τον εἰς το συμβιουν κατειλεγμενον . Κλειδημος : παρασιτοι δ ' ᾑρεθησαν τῳ Ἡρακλει . και ἐν τῳ | ||
ὁτι ἐν ᾡ τας ἀπαρχας ἐτιθεσαν του ἱερου σιτου οἱ παρασιτοι τουτο παρασιτιον προσηγορευετο . ταὐτα ἱστορει και Φιλοχορος ἐν |
κυριον , δι ' ἁς δε συνεχωρηθη ταυτ ' αἰτιας παρελιπον : δια τουτ ' ἐπεξηλθον ἁπασας . και ἐπειδη | ||
δη τουτο και πομπικον εἰρημενον οὐδεις Ἰσοκρατους ἀμεινων ἐγενετο , παρελιπον ἑκων , οὑς ᾐδειν ἡττον ἐν ταις ἰδεαις ταυταις |
της οὐρανιου και ἀρχετυπου , ἡν πολλοις ὀνομασι καλει . παραδεισος μεν δη τροπικως εἰρηται ἡ ἀρετη , τοπος δε | ||
την της Περσιδος χωρας ἰδιοτητα . ἐστι δ ' ὁ παραδεισος την μεν πλευραν ἑκαστην παρεκτεινων εἰς τετταρα πλεθρα , |
μεγεθος της νοσου , περιεστειλεν αὐτον κηδεμονικως , και των νομιζομενων ἀξιωσας ὡσανει τις υἱος πατερα παλιν ἐπανηλθεν εἰς την | ||
ἀπο των σφετερων βασιλεων τοις κοσμικοις στοιχειοις και τισι των νομιζομενων θεων τας ὀνομασιας ἐπεθεσαν : φυσικους δε ἡλιον και |
. που νυν ὁ καλος ἡμιν κιθαρῳδος ; ἀπολογησαι αὐτῳ κατελθων προς ταυτα . Συ ἡμας ἐπισφαττεις , ὠ Μωμε | ||
κυων κηπουρου τινος εἰς φρεαρ ἐμπεπτωκεν . ὁ δε κηπουρος κατελθων αὐτον ἐκειθεν ἀνελκυσαι δεινως ὑπ ' αὐτου ἐδηχθη δοξαντος |
ἐργῳ ἐπεξιεναι , νομιζειν δε τας τε διανοιας των πελας παραπλησιους εἰναι και τας προσπιπτουσας τυχας οὐ λογῳ διαιρετας . | ||
πνευματα οἱδ ' ἑπονται , ἠ κατωθεν ἀνηνεγμενων πνευματων δια παραπλησιους χυμους : ἐνιοτε δε και πανυ λεπτα και βραχεα |
οὐν χρη ὡδε : καθιζειν ἐς ὑδωρ θερμον , και τριψαντα του κοκκου του κνιδιου ἑξηκοντα κοκκους διειναι ἐν οἰνου | ||
ἀφανιζει : προς δε και ἀδιψον ἐστι και εὐσιτον . τριψαντα δ ' ἐν χυλῳ κραμβης πλασσειν τα μεν ἡλικα |
τουτων ἰοντα τον ἐποπτην της φυσεως μετρον χρωματων τε και συστασεων , ἐτι τε παρυφισταμενων και τον ἐπι τουτοις καθ | ||
των ὁμοιων . Παθη συμβαινειν εἰωθεν ὁταν ἐπι των προκειμενων συστασεων οἱ κακοποιοι συσχηματισθωσιν , κατα το ἐναντιον μεντοι . |
συνισταμεναι μεν αἱ δυο ὑπαλληλοι , ἐμψυχον αἰσθητικον , ἀψυχον ἀναισθητον , και μια διαγωνιος ἐμψυχον ἀναισθητον . οὐ συνιστανται | ||
' ἐνισχυειν ἑκαστωι , το δ ' εἰς μακρα διανενεμημενον ἀναισθητον εἰναι . σημειον δ ' ὡς οὐκ εἰσι φυσει |
του που πη πως , και μετα τουτο ἐπιφεροιτο ἑτερον ἐγκλιτικον , τουτο το περισπωμενον . . . . . | ||
, ὁμοιως τῃ αὐτον αἰτιατικῃ , ἐπει τοις τετραχρονοις το ἐγκλιτικον οὐ παρειπετο : οὐδε κατα την προτεραν συλλαβην ὠξυνθη |
ἐμελλεν ἐπι Γερμανους διαβησεσθαι : ἁμα γαρ τῳ την ἀρχην παραλαβειν εὐθεως πολεμικων ἐργων ἠρξατο , και δια σωματος μεγεθος | ||
γαρ ἐκ παιωνων ἀκριβως , ἀλλα παιωνικον τι ἐστι . παραλαβειν μεντοι τον παιωνα εἰς τους λογους , ἐπειδη μικτος |
σεβει , και καλων αἰδω , το τουτῳ θαρρος ἐναντιον ἀναιδειαν τε προσαγορευει και μεγιστον κακον ἰδιᾳ τε και δημοσιᾳ | ||
περι ποτους ἀπληστος εὐλογως ὠνομασται : Σκυλλαν δε την πολυμορφον ἀναιδειαν ἠλληγορησε , διο δη κυνας οὐκ ἀλογως ὑπεζωσται προτομαις |
δ ' οὐν ἁπασι και τοις τοιουτοις παραθηγομενοι τας ψυχας ἀμεινους ἡμιν γιγνονται . Τα δε δη σωματα , ὁπερ | ||
] / ? ? ὑπαντησαντες των ? ? ? μελλοντων ἀμεινους ? [ ] / ἐλπιδας ? [ ] ? |
φρικη βυθιος εὐθυς κατεσχεν ἡμας ἐπι τῳ προτερῳ και τουτο ἀκουσαντας , ἡ και μεχρι της ἐπιφανειας ἀνεχυθη . και | ||
τῳ δημῳ ἐν τῳ των θεσμοθετων δικαστηριῳ τους μεμυημενους , ἀκουσαντας τας μηνυσεις ἁς ἑκαστος ἐμηνυσε , διαδικασαι . Και |
ἐξημαρτον . οὐ γαρ πασιν ὁμοιως ἐξην προς τον κρατουντα παρρησιαζεσθαι , και τοις ἐν τελει της στρατιας και τοις | ||
ἐκεινοις . Καιτοι ματαιον ἰσως και περιττον ἐν παιδειας νομῳ παρρησιαζεσθαι προς σε . οὐτε γαρ ἀν αὐτος ποτε βελτιων |
ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ||
Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα |
προσηκει ταυτα ποιειν , ὁπηνικα φθασῃ βιαιως ἐπι τον ἐγκεφαλον παραγενομενη ὑλη και σφηνωθῃ παχυτερα οὐσα και τοις ἀλλοις ὑπεικειν | ||
κτησις : ἀλλα κἀν προσγενηται , ταχιστα ἀπεπηδησεν , ὡς παραγενομενη την ἀρχην οὐκ ἐπ ' ὠφελειᾳ των λαβοντων , |
τοις ὑστερον χρονοις ἱερειαν της εἰρημενης θεου κατασταθεισαν θυειν τους ἁλισκομενους . ἐπιζητουσης δε της ἱστοριας τας της ξενοκτονιας αἰτιας | ||
πασαν μεν Καυκασου περιοδον , τουτο δ ' ὑπερ Ἰνδους ἁλισκομενους και Κασπιας πυλας , τουτο ὑπερ παντα τἀνθρωπεια , |
τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | ||
τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν |
, ὁτι και πολλου ὀχλου ὀντος ἐν τῃ πολει προς παρρησιαν ὁλον ἑαυτον παρεσκευαζεν . ἀλλως : εὐθυς : [ | ||
' ὑβρεως ἀνδραποδισμους και το συνολον την ἐλευθεριαν και την παρρησιαν ἀποβαλοντες , μεγιστων ἀγαθων ἠλλαξαντο τας ἐσχατας συμφορας . |
Διονυσου . το ἐθνικον Λαμψακηνος . Λαμψος , μοιρα της Κλαζομενιων χωρας , ἀπο Λαμψου παιδος Κοδριδου , ὡς Ἐφορος | ||
ἐστι πρωτη Καρδια , ἀρχην μεν ὑπο Μιλησιων κτισθεισα και Κλαζομενιων , παλιν δ ' Ἀθηναιων ὑπο , ὁτε Μιλτιαδης |
τεσσαρες μεθ ' ἁλων τα ὁμοια ὀνινησιν , και ἡ ὀριγανος δ ' ὡσαυτως : διδοναι δ ' ὀξυβαφον ξηρας | ||
οἰομενων ἐξαπατησειν , φωραθεντων δε . ὀριγανος : θηλυκως ἡ ὀριγανος . ὁμαλος : λεγουσιν και ὁμαλιζειν και ὁμαλον . |
ἀνδρος μεν εὐ εἰδοτος δικασαι δικην , πλεον δε πρᾳοτητι δυνηθεντος ἠ ἑτεροι ξιφεσι , πεισαντος δε ἐραν αὐτου και | ||
, ὡσπερ οἰμαι του Πραξιτελους και τον βακχειον οἰστρον ἐγκαταμιξαι δυνηθεντος . Ἐθελω δε σοι και το Μεμνονος ἀφηγησασθαι θαυμα |
οὐρανῳ ἰσως παραδειγμα ἀνακειται τῳ βουλομενῳ ὁραν και ὁρωντι ἑαυτον κατοικιζειν . διαφερει δε οὐδεν εἰτε που ἐστιν εἰτε ἐσται | ||
, ὡσπερ εἰς παντοπωλιον ἀφικομενῳ πολιτειων , και ἐκλεξαμενῳ οὑτω κατοικιζειν . Ἰσως γουν , ἐφη , οὐκ ἀν ἀποροι |
ἐλλειψει δε οὐδεν ὡν ἀν ἐπιθυμησῃς , πλειω γαρ των ἀναλισκομενων εὑρησεις τα γεννωμενα . φυτα γαρ ἐστιν ἐν τοις | ||
ἐπι της διοικησεως , οἱον των προσιοντων τῃ πολει και ἀναλισκομενων . οἱ δε ὁτι Διομηδης και Ὀδυσσευς το παλλαδιον |
μονοειδης , ἐσται και ταυτα στοιχεια . τεκμηριον δε της ἁπλοτητος και μονοειδειας το λεχθησομενον . ὁ μεν γαρ συνθετος | ||
και ἐπι των κατα συμπηξιν σωματων ἀποβολας τινων μερων , ἁπλοτητος μεν ἐχομενας , δηλουσας δε την ποτε γενομενην αὐτοις |
, οὐχ ὑποπτον αὐθις : δει δε και γοργον και ἐναγωνιον ἐν τουτοις εἰναι τον λογον και πιθανην εἰναι την | ||
και παροντα , οὐ διηγησιν ἐτι τον λογον ἀλλ ' ἐναγωνιον πραγμα ποιησεις . ” πεπτωκως δε τις “ φησιν |
ὁραν ἀγαθα τουτῳ τε προ των ἀλλων ἐραστων ἀπολαυειν των παιδικων . θαυμασῃ δε αὐτου το πρᾳον , το ἀδολον | ||
με ἐραν αὐτης και δια τουτο ἐπι θυρας των ἐμαυτου παιδικων ἡκω „ ὑπολαβων ὁ Λεων „ οὐ φοιτωσιν ” |
δευτερῳ Μεσσηνιακων γραφων οὑτως : Τοις δ ' εἱλωσι παν ὑβριστικον ἐργον ἐπιταττουσι προς πασαν ἀγον ἀτιμιαν . Κυνην τε | ||
κατα μεταφοραν εἰρηται ἀπο των μελων : δηλοι δε το ὑβριστικον και ἐξω του καλου και τραχυτερον εἰς ἀκοην και |
κακα , τουτο δε ἐστι το ταραττον τους ἀνθρωπους και βλαπτον , ὁτι ἐαν τιμωσιν αὐτα και οἰωνται δια τουτων | ||
σωματι , ἐξ ὡν αὐτος ἀνιασεται , μηδε προσδεξηται τι βλαπτον την φιλοσοφον ὁρμην , ἐφ ' ᾡ μικρον ὑστερον |
καλον . ἐν Σκορπιῳ το ὁδοιπορειν και εἰς τα ἰδια ἐπανιεναι συμφορον . ἀναρμοστον δε ἐν Τοξοτῃ , ἐπανελθειν δε | ||
αὐτων ξυνεληφθησαν , ἀποπεμπει τουτους παρα τους ἀλλους , ἐντειλαμενος ἐπανιεναι θαρρουντας : εἰναι γαρ αὐτοις την τε πολιν οἰκειν |
ἀντιστρεψαι ὀν ἐπι μερους ἀποφατικον ἐνδεχομενον : ἀντιστρεφει δε το ἀποφατικον ἐνδεχομενον ὁμοιως τῳ καταφατικῳ . ὁ οὐκεθ ' οἱον | ||
οὐδε ἀποφατικον ἐνδεχομενον συναγεται , δηλον ἐξ ὡν το ἀναγκαιον ἀποφατικον δια των ὁρων συνηγαγομεν : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι |
εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
, ὡς ὑμων ὁ Δημων κατεμαρτυρει , φενακιζετε και τουτουσι παρακρουσασθαι ζητειτε . περι τοινυν των κλινοποιων , εἰ συ | ||
, οἰσθα τον δολον . οὐκουν ὁσῳ το φοβησαι του παρακρουσασθαι κρειττον , τοσουτῳ σεμνοτερος ὁ παρων ἠπερ ὁν ἐδοξαν |
οὑ το ἡρῳον ἐστιν αὐτου . Νικολαος δ ' ὁ περιπατητικος και Ποσειδωνιος ὁ στωικος φασι τους Χιους ἐξανδραποδισθεντας ὑπο | ||
Λεπετυμνου . ὁ πολιτης Μηθυμναιος . οὑτως γαρ ἀναγραφεται Ἐχεκρατιδης περιπατητικος , Ἀριστοτελους συνηθης , και Μυρσιλος συγγραφευς και Ἀριων |
ὀρχεις ἀνευ του ψαυσαι της ἐπιδιδυμιδος οὐδεν μεν πασχει το σπερματικον ἀγγειον , ἀπολλυται δε των ζῳων οὐ το σπερμαινειν | ||
δε του παθους ἡ γυναικεια γονη ἠ το μεμυκεναι τον σπερματικον αὐτης πορον . αὑτη τοινυν ἡ γονη τῳ τε |
ἐστιν ἀσυλλογιστον : ἀλλα δει την μιαν προτασιν ἀντιστρεψαι και ἀναγαγειν τον συλλογισμον ἐπι το πρωτον σχημα , οἱον ἑκαστον | ||
και το ἀσωματον οἱον ψυχη ἀγγελος θεος . ἐσχον οὐν ἀναγαγειν ἑαυτους ἐπι τι κοινον γενος την οὐσιαν του της |
πετρᾳ τῃ προς τῃ κρηνῃ . εἰ δε τουτο οὑτω νοησεις , νοησαι ὀφειλεις και Βουρειαν κρηνην την πολυρρουν και | ||
] . εἰς το κεχρημενοι ὑποστιζων , ἀντι του χρῃζοντες νοησεις : εἰ δε συναψεις τουτο προς το εὐλογοις νουθετημασιν |
τ ' ἀει μελεδημασι χαιρειν , μητε βαρυτλητων λαγονων περι φορτον ἀγουσαν μητε πονον τρομεουσαν ἀγαστονον Εἰλειθυιης , ἀλλ ' | ||
αὐτον ἐπεκαλειτο , ὁ γερων ἐφη : „ ἱνα τον φορτον μοι ἐπιθησεις . „ ὁ μυθος δηλοι , ὁτι |
σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |
ἀνισχοντος μεν , προς χειμερινας δυσεις ἡ ἀποκλισις γινεται των σκιων , δυομενου δε , προς χειμερινας ἀνατολας , ὡς | ||
πη ἀχρηστον . ἐπει δε περι των ἀφ ' ἡλιου σκιων ὁ λογος ἐστιν , ὁ δ ' ἡλιος προς |
χθες και πρωην εἰς μεσον ἐλθοντος κατα τινας μαγγανειας του βουληθεντος Πτολεμαιου οἱονει ἐπιφανη δειξαι τοις ἐν Ἀλεξανδρειᾳ θεον . | ||
λογιζομενος , ὡς ἐθελησας μεν ἀρκεσεις και μονος , οὐ βουληθεντος δε σου και τἀλλα ματαια . Τα μεν ἀλλα |
δε και ἐς τα ἀλλα γερα σφισιν , ὁποσα τοις ἀποικοις νεμειν οἱ Ῥωμαιοι νομιζουσι . Πατρευσι δε ἐν ἀκρᾳ | ||
ὁτι τουτους ἀπεστελλον οἱ Κορινθιοι κατα ἐτος ἀρχοντας Ποτιδαιαταις ὡς ἀποικοις ʃ ὁ Ἀσκληπιαδης την ἐπι προθεσιν περιττην εἰναι λεγει |
ὁμοιως ἐχειν φησι των προτασεων την ἀκολουθιαν τῃ ἐπι των ἀπροσδιοριστων : μηποτε οὐν ὡς ἐπι των ὑπολοιπων ἀντιφασεων , | ||
οὐδ ' ἀν καθολου τιθωμεν . ἐπειδη ὡς ἐπ ' ἀπροσδιοριστων ἐξητασεν , ἱνα μη οἰηθῃς ἐπι τουτων μονων ὑπαρχειν |
: ἐνθεν και το ἀμησατο παρα τῳ Ποιητῃ ἐπι του θεριζειν , παρα το ὁμου ἐπισπαν . Ἀσκελες το σκιῤῥον | ||
τοινυν δει φευγειν την σκιαν και τον ἑωθινον ὑπνον και θεριζειν μαλλον ἐν ὁσῳ δροσος ἐστι περι τους ἀσταχυας : |
την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ||
ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος |
, ὁμοιως δε , ὡς εἰ λεγοιμεν ὀξυτερον εἰναι το γραφειον του οἰνου και το ξιφος της νητης . ἀλλ | ||
γραφεται : κουρευς κουρειον , γραμματευς γραμματειον , κναφειον , γραφειον . ἠ και τα δια του ειον οὐδετερα μονογενη |
το ἑφθημιμερες ἐν τῳ τελει κεισθαι του μελους . συστημα ἐπιφθεγματικον κωλων ιʹ . ἡμετερον : + ὠ μεγαλε Ζευ | ||
, οἱα πολλακις εἰρηται . ἐχει γαρ ἐν ἀρχῃ συστημα ἐπιφθεγματικον στιχων ἰαμβικων τριμετρων γʹ . ἑξης δε κατα σχεσιν |
δη και περι παντα τα εἰδη των κατηγοριων κατα την παρουσαν διαιρεσιν διατετακται το ποιειν : κατα μεν οὐσιαν το | ||
ἠ κολοκυντην ἠ σικυον ἠ ἀλλο τι των προς την παρουσαν ὡραν μη ἀναρμοστων ἡψημενον ἁπλως . πινειν δε λευκον |
, ἠ ἀκονιτι , εὐχερως συντομως : ὡστε μη κονιορτον ἐγειρεσθαι . ἀλλαντοπωλων , παρα το ἀλλας , ἀλλαντος και | ||
καταπνιγουσης το πυρ και τῃ φλογι μη συγχωρουσης εἰς ὑψος ἐγειρεσθαι . δια τι ὁ ἡλιος και παυει τα πνευματα |
ἐφυγεν εἰς τινα δημον εἰς καλουμενον Φυλην . των δε ἐπιστρατευσαντων και προσπολεμουντων ἠγωνισατο και Ἀρχινου του ἐκ Κοιλης δημου | ||
τα προγεγραμμενα και τα λοιπα παντα των ἐπι το Ἰλιον ἐπιστρατευσαντων Ἑλληνων : ἠν γαρ μετα του Ἰδομενεως του προμαχου |
ἀποδειξαι κυριαν του συνεγγυς τοπου παντος , ὀντος τωι σχηματι παραπλησιου κερατι βοος , ἀφ ' ἡς αἰτιας Ἑσπερου κερας | ||
ἐννοησαι διοτι τα μεγαλα και θεια και περιττα των πραγματων παραπλησιου τινος δυναμεως εἰς ἐπιγνωσιν δειται , τῃ δ ' |
τριτον ἐστι του πρωτου : ὑπερεχεται δ ' ὑπο του τελευταιου τῳ ἰσῳ : εἰ γαρ ὑφαιρεθειη των δωδεκα τα | ||
ὑφηναμενος ἐκεινων μεν ὑστερος ἀπολωλεν πολλων ὀντων , του δε τελευταιου οἰμαι προτερος , και οὐδεν τι μαλλον τουτου ἑνεκα |
των διηρθρωμενων και τελειων ἑκαστον των μερων ἐκ της προσεχους ὁλοτητος εἰωθαμεν σημαινειν , ὡσπερ το βραχυ ξυλον το ἐκ | ||
ἐπιδεχονται τους λογους και τα ὀνοματα ὡς μετεχομενης και της ὁλοτητος . ἐτι δε ὡς το ὁλον συναγωγον των μερων |
παντες ἠπορησαν ἀπολογιας οἱ ἐξηγηται και φασιν αὐτον ὑποδειγματος χαριν καταχρηστικωτερον γενος καλεσαι του τριγωνου το σχημα . ἐπιλυομενοι δε | ||
, τουτεστιν ἐν ζωσι διαγομεν . . μια βους : καταχρηστικωτερον την τοκαδα φησι , τουτεστι την μητερα . λεγεται |
δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
ὡροσκοπου : ἀλλ ' ὁποταν ἡ Σεληνη ἀφετης εὑρεθῃ , παραφυλαττεσθαι χρη τας κωλυσεις και τας ἑξαγωνους πλευρας και τετραγωνους | ||
αʹ . Περι των ἐν τῃ ἡμερᾳ του πολεμου ὀφειλοντων παραφυλαττεσθαι . βʹ . Περι τοξοτων πολεμιων . γʹ . |
ἐναντιον τουτου ἀνταρκτικος προς ἀξονα καλουμενος ἐκ μερους , ὁς κρυπτεται ἐν τῳ βυθῳ των ἐξωθεν ὑδατων , μη φαινομενος | ||
. ὡρων ιγ ∠ ʹ : ὁ λαμπρος του Ὑδρου κρυπτεται . ὡρων ιδ ∠ ʹ : ὁ ἐν τῳ |
αὐτῃ τεθολωμενον ὑδωρ ἐκκυμαινεσθαι συμβαινει , και του βαρους ἁμα συνεργουντος ὡστε θαττον κατενεχθηναι προς την γην κατω , πριν | ||
μετα του ἡλιου διαχεοντος το ὑγρον ἠ ἀτμιζοντος γινεται ἠ συνεργουντος εἰς την ἀρχην : ὁταν οὐν εἰς τον τοπον |
τοπων ἱσταται μηδε μην ἐπι του κληρου της Τυχης , ἀπρακτον τον τοιουτον τοπον ἐρεις . Τεσσαρων κεντρων ὀντων και | ||
ἡκοντων εἰς Ἰσθμον και την μεν παρ ' Ἀντιπατρου πρεσβειαν ἀπρακτον ἀποστειλαντων , την δε παρα Θηβαιων των ταλαιπωρων προσδεξαμενων |
ὑπατος τοτε ᾑρημενος , τουτον ναυς τε και στρατιαν πεζην ἐκελευον ἐπ ' Ἀχαιους ἀγειν . Μετελλος δε παραυτικα ἐπεπυστο | ||
τι λαμβανειν παρα των ἀνδρων . οἱ δε ἑξ ἀνδρες ἐκελευον ἐκ βυθου τινος λιθους ἀναβαινειν και ὑπαγειν εἰς την |
εἰς δικαστηριον ἡκει δεον ἐπι των φιλων και των ἐπιτηδειων διακεκρισθαι , οἱον εἰ μεν ἐβουλετο Ἀφοβος τα δικαια ποιειν | ||
! , ἀει δε το ἐπιτηδειον προς τους καιρους | διακεκρισθαι : διο χρειας πω μη οὐσης ἐν τῃ κυησει |
' ὑπελαμβανε καιπερ ὀν δεινον , ἀλλ ' ἐκεινο | παγχαλεπον , εἰ δοξει των λογιων , καθ ' ἁ | ||
φονευς εἰναι ἀνοσιως ἁλωσομαι . Και ἐμε ὡς δεινον μεν παγχαλεπον φασιν ἐλεγχεσθαι εἰναι , ὡς δ ' ἠλιθιον ἐξ |
θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
ὡς ἐπιπαν ὁ Ἐρως τιμαται . Λακεδαιμονιοι δε προ των παραταξεων Ἐρωτι προθυονται , ὡς ἐν τῃ των παραταττομενων φιλιᾳ | ||
εἰμι μεν των δυναμεων ἡγεμων οὐδε ἐκοινωνησα των ἐν Θρᾳκῃ παραταξεων οὐτε ὡς στρατηγος οὐτε ὡς στρατιωτης , ἀλλ ' |
αὐτο το Ζευς εἰναι καταλιπων , ὁπως μη φαινοιτο τοις παιδικοις ἀηδης , ἑτερου τινος ὑποκρινεται σχημα , και τουτου | ||
, βιαζομενος , χρεμετιζων , ἑλκων ἠναγκασεν αὐ προσελθειν τοις παιδικοις ἐπι τους αὐτους λογους , και ἐπειδη ἐγγυς ἠσαν |
: τουτο και οὐλα καθαιρει . Προϲ τα ἐξ ὑποδηματων παρατριμματα πνευμων ἀρνειοϲ και χοιρειοϲ και αἰγειοϲ ποιει . δερμα | ||
. Προϲ ἀφθαϲ . ιαʹ . Προϲ τα των μηρων παρατριμματα . ιβʹ . Προϲ ταϲ των ὠτων ὑγροτηταϲ . |
μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
πορρω ὑπαρχετω , χωριζεσθω . εἰμι το ὑπαρχω και ὁ παρατατικος εἰν , ἡ μετοχη εἰς , ἐντος , και | ||
. . * : εἰδῃ ] Εἰδημι : και ὁ παρατατικος εἰδω . . . . ἐαν εἰδῃ . * |
ἐπι ὀσφυν ἠ ὀμφαλον : εἰτ ' ἐγκυκλιῳ ἐπειλησει , καταλαμβανομενοι τον θωρακα και τας ἀρχας ἀγοντες ἐπι την ἑτεραν | ||
ἐπι δε των χρονιων βληχροι μεν οἱ πυρετοι και μολιϲ καταλαμβανομενοι , κεκρυμμενοι δε και οἱ παροξυϲμοι και βραδιϲτα τα |
Ξ αἱματηφορους ] ᾑμαγμενους . αἱματηφορους ] + δια σφαγης γεγενημενους . μορους ] οὑς ποιουνται ὑπερ των φιλων πολιτων | ||
ἀν ἀγανακτησειεν ὁρων ἐν τῳ προς ἀλληλους πολεμῳ μεγαλους αὐτους γεγενημενους ; ὡν οὐ μονον αἰσχρων ὀντων ἀλλα και δεινων |
της καλλιπολεως ; εἰ μεν ἐξω τι των ἐκεινης ἐπραξα παραγγελματων , κατεβην : εἰ δε πανταχοθεν τους ἐκειθεν ἐτηρησα | ||
ὑφην της παρασκευης . οὐκ ἀχρειον δε οὐδε των Ἰσοκρατους παραγγελματων ἐντρεπεσθαι , μη τραχυνειν τον λογον τῃ παραθεσει και |
δε ἀλλης γενεσεως μνημονευει οὑτως , και φησι περι του γεννηθεντος ὁτι ἐπ ' ὀλεθρῳ τῳ τε ἰδιῳ και των | ||
δε Καρος ἠν , ἀπο του παιδος αὐτου κληθεισα του γεννηθεντος ἀπο Καλλιρροης της Μαιανδρου , μετα νικην ἱππομαχικην , |
, ἀν ζημιωσῃ την πολιν , ἀν ἀπολεσῃ τειχος ἠ φρουριον , κοινον κατα παντων πλημμελημα : εἰ γαρ , | ||
ἐπισημων , Ῥηγουλῳ συστρατευομενος , ἐπεμφθη εἰς Μασσυλους , πορθησων φρουριον τι δυσαλωτον , τοὐνομα Γαραιτιον . Αἰχμαλωτος δε ληφθεις |
ὑποθωμεθα εἰναι τα ἀξιωματα ἀποδεικτα , οὐδεν ἐσται τῳ ὀντι ἀποδεικτον . βουλομαι γαρ γνωναι την ἀθανασιαν της ψυχης ὁτι | ||
το τι ἐστι λεγων εἰναι ἀποδεικτον τον ὁρον φησιν εἰναι ἀποδεικτον . οὐ γαρ ὡσπερ ἐν τῃ ἀποδειξει ἑτερον τι |
διαμελλησας , ὡς εἰδεν ὀλιγωρουντα τον Τατιον αὐτος συνελαβε τους ἐνοχους τῳ ἀγει και δησας παρεδωκε τοις πρεσβευταις ἀπαγειν . | ||
Φιλιππον δ ' ἡμων περι πλειονος ποιησεσθε , ὁς ἐκεινοις ἐνοχους ὑμας καθιστησι και τους λογῳ βλασφημουντας ἐχθρους ἀν νομιζοντες |
τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
εἰ μειζων εἰποντι ἐμοι γενοιτο παρ ' ὑμων βλαβη των πεποιηκοτων αὐτα γενεσθαι : οὐδε γαρ παρρησια περι παντων ἀει | ||
δια το τους μεν και των αὐτους ἀδικησαντων ὡσπερ εὐ πεποιηκοτων ὑπο μεγαλοψυχιας πολλακις προστηναι και πασαν ὑπερ τουτων εἰσενηνοχεναι |
ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |
Ἀπολλων ἀνειπεν , ἐνθα ἀν ἰδῃ χορευοντας ἀγροικους θαλλοις ἐλαιας ἐστεφανωμενους . Γενομενος δε κατα τον τοπον της Ἀσιας , | ||
μυρων ὀζοντας και ὑπογεγραμμενους και ἐντετριμμενους , στεφανοις τε ἀνθεων ἐστεφανωμενους . προς δε τῳ κοσμῳ οὑτω λαμπρῳ ὀντι και |
το ὑπερ γης και ὑπο γης δοκουν ἡμισφαιριον , τεσσαρας οἰκουμενας εἰναι φασιν , ὡν μιαν μεν ἐχειν ἡμας τους | ||
συμφεροντος , ἐξειλοντο μεν αὐτας τας Ἀθηνας ἐχομενας ἠδη και οἰκουμενας ὑπο Περσων , ἐρρυσαντο δε την Ἑλλαδα ὑποβρυχιον φερομενην |
ἀποχρεμψιες αἱ ἐν τοισι πυρετοισι τοισι μη διαλειπουσιν , αἱ πελιδναι , και αἱματωδεες , και δυσωδεες , και χολωδεες | ||
ὑπερεχουσι γαρ ἐς το ἐντος του ἀρχου , οἱον ῥαγες πελιδναι , και ἁμα ἐξαναγκαζομενου του ἀρχου ἐξακοντιζουσιν αἱμα . |
αὐτην εὐγειον τε και παμφορον , ἐτι δ ' εὐκρασιαι διαφερουσαν , διττους κατ ' ἐτος ἐκφερειν καρπους . φασι | ||
παχυς , ἀλλ ' αὐστηρος και σκληρος και δυναμιν ἐχων διαφερουσαν : οἱῳ Ἀριστοφανης οὐχ ἡδεσθαι Ἀθηναιους φησι λεγων τον |