ἀνισχοντος μεν , προς χειμερινας δυσεις ἡ ἀποκλισις γινεται των σκιων , δυομενου δε , προς χειμερινας ἀνατολας , ὡς | ||
πη ἀχρηστον . ἐπει δε περι των ἀφ ' ἡλιου σκιων ὁ λογος ἐστιν , ὁ δ ' ἡλιος προς |
το δε ὀνομα ῥημα οὐ λεγεται . αὐτος γαρ Ἀριστοτελης παρακατιων λεγει αὐτα δε τα ῥηματα καθ ' ἑαυτα λεγομενα | ||
ἐλεγε παιζων “ ὁ ἀλεκτρυων και ἡ ἀλεκτρυων ” . παρακατιων δε ἐρει ἀδυνατον μιαν και την αὐτην εἰναι ἡμεραν |
εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
και ὀνοματος και πασαν διακρισιν , ὡς γνωστου ἀπο του γινωσκοντος , ἁλωνης τροπον ἐπινοουμενον , ἁπλουστατον και περιεκτικωτατον : | ||
ποτε ψευδης . ἐχομεν οὐν την διαφοραν αὐτων ἀπο του γινωσκοντος , ἀπο του γινωσκομενου , ἀπο της γνωσεως . |
ᾁ διωνυμοι θεαι : ἀντι του ὁπου . ἠ ἀρθρον πληθυντικον και λειπει ὁ και συνδεσμος : ἀλλως : το | ||
, ὁ ἀοριστος ἠρσα , ἡ μετοχη ἀρσας , το πληθυντικον ἀρσαντες . ἠ ἀπο του ἁρμοζω ἡρμοσα ἁρμοσας ἁρμοσαντες |
μεσοτητος οὐδαμως . το δε οὐδαμῃ , ὡς ἀπο θηλυκου παρακειμενη του οὐδαμος , ὡς ἀλλος ἀλλῃ . ὁθεν ἐχει | ||
την εἰσβολην του Ταυρου , ἡ καλειται Χερρονησος Ταυρικη , παρακειμενη τῳ στοματι της Μαιωτιδος ἐκ δυσμων : πολλα δε |
, ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
προσηκει ταυτα ποιειν , ὁπηνικα φθασῃ βιαιως ἐπι τον ἐγκεφαλον παραγενομενη ὑλη και σφηνωθῃ παχυτερα οὐσα και τοις ἀλλοις ὑπεικειν | ||
κτησις : ἀλλα κἀν προσγενηται , ταχιστα ἀπεπηδησεν , ὡς παραγενομενη την ἀρχην οὐκ ἐπ ' ὠφελειᾳ των λαβοντων , |
' ἐπειθομην ὡς ἀδυνατον αὐλητην ἐν ἀποριᾳ των αὐλων αὐλητικην ἐπιδεικνυσθαι , ἀδυνατον δε κιθαρῳδον ἐν ἀποριᾳ της κιθαρας μουσικην | ||
ὀναρ . οὐ γαρ ἀν φαυλον ἠν ἐλευθεριοτητα και μεγαλοπρεπειαν ἐπιδεικνυσθαι οὐ μονον [ ἐν ] λογῳ ἀλλα και ἐργῳ |
φανησεται , ἡ δε ση ταις των τοτε τους τοιουτους συκοφαντουντων . ” καιτοι τρια γ ' εἰς ὑπερβολην ὑπηρχεν | ||
προς διασκευην και χλευασμον του διδασκαλειου ὑπο των βασκανως ὑστερον συκοφαντουντων προβαλλεται συναγαγειν και ὡς ἰδια της αἱρεσεως καταχωρισαι . |
και περι τι των μεμιγμενων τῳ μη ὀντι ἠ ὁπωσουν κοινωνουντων τῳ μη ὀντι . Μη ὀν δε οὐτι το | ||
; ὡσπερ ἀν εἰ σε ἐροιμην παλιν τα νυνδη , κοινωνουντων ναυτιλιας ἐπιστασθαι ἀρχειν τις ποιει τεχνη ; Κυβερνητικη . |
οὐ δια τουτο μαχεται Πλατων τῳ Παρμενιδῃ κατα γε το ἀληθεστατον , ἀλλ ' εἰσιν ἀμφω μεν ἀληθεις οἱ λογοι | ||
γενομενος ὁ ἀστειος ἐν οἱς ἁπασιν ἐζητησε τουθ ' εὑρεν ἀληθεστατον , χαριν ὀντα θεου τα παντα , γην , |
ψυχης ἐπιμελειᾳ πλησιον αὐτων ἐστι των μεν αἰσχρων ἐπιθυμιων πλεον κρατων ἠ ὡν ἀρχει πολεων , των δ ' ἠδη | ||
Τυχην , ὡς εἰκος , σχετλιαζων , ὁτι τοις ὁπλοις κρατων ἀπηλθε μη φερων του πολεμου το ἀθλον . ἀπρακτων |
. που νυν ὁ καλος ἡμιν κιθαρῳδος ; ἀπολογησαι αὐτῳ κατελθων προς ταυτα . Συ ἡμας ἐπισφαττεις , ὠ Μωμε | ||
κυων κηπουρου τινος εἰς φρεαρ ἐμπεπτωκεν . ὁ δε κηπουρος κατελθων αὐτον ἐκειθεν ἀνελκυσαι δεινως ὑπ ' αὐτου ἐδηχθη δοξαντος |
ὁπως ἀν ᾐ δυνατον ἡμιν . οὐ μεντοι λογων ἀκουσεσθε ὁποιων ἀλλου τινος των νυν , ἀλλα πολυ φαυλοτερων και | ||
ἠ ζησαι μεν εὐτυχως , τοιουτων δε πατρασι τεκνων ὀνομασθηναι ὁποιων οἱ τεκοντες ὑμας ὠνομασθησαν , το μεντοι πατρικον εὐτυχησασιν |
των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
Ἀπολλων ἀνειπεν , ἐνθα ἀν ἰδῃ χορευοντας ἀγροικους θαλλοις ἐλαιας ἐστεφανωμενους . Γενομενος δε κατα τον τοπον της Ἀσιας , | ||
μυρων ὀζοντας και ὑπογεγραμμενους και ἐντετριμμενους , στεφανοις τε ἀνθεων ἐστεφανωμενους . προς δε τῳ κοσμῳ οὑτω λαμπρῳ ὀντι και |
τους Θρηικας . Ἐς τουτους δε μοι δοκεει και προσωτατα ἀπικεσθαι ὁ αἰγυπτιος στρατος : ἐν μεν γαρ τῃ τουτων | ||
Μακαρων νησος . Ἐς μεν δη τουτον τον χωρον λεγεται ἀπικεσθαι τον στρατον : το ἐνθευτεν δε , ὁτι μη |
του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
Μακεδονες εἰτ ' ἀφ ' ἑαυτων εἰτε και του βασιλεως προσταξαντος ἐπηκολουθησαν τοις λαβουσι την πιστιν και παντας ἀπεσφαξαν . | ||
ταξιν φυλαττε , Ἀλβανοι δε ἀπιασι κυκλωσομενοι τους πολεμιους ἐμου προσταξαντος . τουτ ' ἀκουσαντες Ῥωμαιοι λαμπρον ἠλαλαξαν . οὐ |
οἰδ ' ὁπως συνηρπασεν , ἀλλα νυν ἐντος ἐμαυτου γεγονως ἐγνων ὁποι προηχθην και σωφρονω . τουτων οὐδεν εἰπειν ἐκεινον | ||
γυναι : ὁτι κἀγω ὁτε τους ποδας αὐτου ἐπλυνα , ἐγνων ἐν τῃ καρδιᾳ μου ὁτι οὑτοι εἰσιν οἱ ποδες |
, ὀνομαστι αὐτων ἑκαστου μνησθηναι , προτερον δε οὐ σφας καταγινωσκειν εἰκος εἰναι . ἐνθα δη ὡς ἠλεγχετο ὁ Ῥωμαιος | ||
, ἀλλα γελωτα και χλευην θεσθαι τας ἐκεινων ἀποδοχας και καταγινωσκειν των τιμωντων πολλην ἠλιθιοτητα ὡς ὑγιους διαμαρτανοντων δοξης . |
χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
δηπου βουλητον το της ἐκκλισεως της τοιαυτης : μαλλον γαρ βουλητον το μηδε δεηθηναι της ἐκκλισεως της τοιαυτης . Μαρτυρει | ||
βουλητον , ἀλλ ' ἀγαθον μεν εἰναι το φυσει : βουλητον δε ὁ ἑκαστος βουλεται , ὡσπερ αὐτος λεγει : |
την οὐσιαν , οἱον το ποιος ποιοτητος , το ποσος ποσοτητος , το πηλικος πηλικοτητος , το ποστος ταξεως , | ||
Ἐπετηρησαν δε ἀκριβως εἰς προγνωσιν οἱ παλαιοι και ἐκ της ποσοτητος των μοιρων του ὡροσκοπου ὁπου ἐσται αὐτου το δωδεκατημοριον |
, ὡς ὑμων ὁ Δημων κατεμαρτυρει , φενακιζετε και τουτουσι παρακρουσασθαι ζητειτε . περι τοινυν των κλινοποιων , εἰ συ | ||
, οἰσθα τον δολον . οὐκουν ὁσῳ το φοβησαι του παρακρουσασθαι κρειττον , τοσουτῳ σεμνοτερος ὁ παρων ἠπερ ὁν ἐδοξαν |
μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
μιγνυς τῳ μελιτι ἀπηφρισμενῳ πλασσε τροχισκους ἀνα ⋖ αʹ και διδου τροχισκον αʹ . ἡ χρησις περι ὡραν τριτην της | ||
και ἀδιψον και ληξοπυρετον . τουτου δε μη παροντος ὑδροροσατον διδου ἠ ὑδροροδινον : ἐξωθεν δε κηρωτη ῥοδινη καλως σκευασθεισα |
τῳ τοπῳ , ἀλλα φροντιζειν και των κατα τον πλουν συμπτωματων μαλλον τῳ καιρῳ τουτῳ τοις πλωτηρσιν ἐγγινομενων , τοτε | ||
δε ἀνωμαλιαν οὐδαμως ἀποκαταστησει . οὐδεν ἀρα οὐδε τουτων των συμπτωματων ἐχειν δει τας παραλαμβανομενας διαστασεις , εἰ μελλησουσιν αὐτοθεν |
, τα δε οὐ τρεπεται . και ὁ μεν νους αὐτοκινητος ἀφ ' ἑαυτου ποτε νοει , ἡ δε αἰσθησις | ||
και ἑτερου την ψυχην μεμιχθαι λεγει φυσεως . ὁτι δε αὐτοκινητος και ἀεικινητος , προδηλον ὁτι αὐτῃ κινησιν ὑπολειπει και |
μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
ὡς ἐχων την παραληγουσαν βραχειαν παρα τῳ Ὁμηρῳ , οἱον Ἀρητος ὡς λεβητος . Και παλιν ὡς τα σπονδιακα , | ||
† ἐν τ ὀρθοις † , . , . . Ἀρητος : ὀνομα ἡρωος , οὐ μεμνηται ὁ ποιητης , |
παρακειμενην ἐν αὐτοις ἐχειν ; Οἱον ἐπι φωτος ἐχει : ἀπελθοντος οὐδεν ὁ ἀηρ αὐτου ἐχει , ἀλλ ' ἐστιν | ||
τινι των νεων ἐπι Καριας , και μετα ταυτ ' ἀπελθοντος αὐτου θαρρησαντας ἐπεξελθειν και πλεον σχοντας των ἐφορμουντων ἀναστρεψας |
χθες και πρωην εἰς μεσον ἐλθοντος κατα τινας μαγγανειας του βουληθεντος Πτολεμαιου οἱονει ἐπιφανη δειξαι τοις ἐν Ἀλεξανδρειᾳ θεον . | ||
λογιζομενος , ὡς ἐθελησας μεν ἀρκεσεις και μονος , οὐ βουληθεντος δε σου και τἀλλα ματαια . Τα μεν ἀλλα |
ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
Ζευς , μη τον αὐτον δυστυχη καθισταναι . πολλακι μοι πραπιδων διηλθε φροντις , εἰτε τυχα τις εἰτε δαιμων τα | ||
. το γαρ περιωσια και των ὀντων λευσσεσκεν ἑκαστα και πραπιδων πλουτον και τα ἐοικοτα ἐμφαντικα μαλιστα της ἐξαιρετου και |
την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ||
ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος |
καλως κἀν τοις κακοις δει λογον ἐχειν εὐφημιας . Πλουτος ἀλογιστος προσλαβων ἐξουσιαν και τους φρονειν δοκουντας ἀνοητους ποιει . | ||
εἰς ἁ και παλιν καταληγοντα ἀναγκαιως ὀφειλομενον τελος ἐχει , ἀλογιστος , ὠ πολυτιμητε , και ἀθεος ἀπανθρωπων ἐπ ' |
. Ὡσπερ οὐν εἰκος , ἰδιειν τε ἀναγκη ὑπ ' ἀποριας και μητε διψωντα πιειν αἰτειν τολμαν , μη δοξῃς | ||
εἰθ ' ἁλισκομενοι τῃ προς το παρον ἐνδειᾳ , της ἀποριας οὐκ ἐωσης ἑλεσθαι το βελτιον , την εἰκαιαν ποαν |
τους δε μετα την μεσην ὁμοιως μεχρι της νητης των ὑπερβολαιων παραμεσην και τριτην διεζευγμενων και παρανητην διεζευγμενων και νητην | ||
δε το δις δια πασων τους ἀπο της νητης των ὑπερβολαιων ἠ της μεσης ἐκτεθειμενους , ἱνα κατ ' ἀμφοτερων |
τιμιον ἠγε πολυ μαλλον ἠ προτερον . ὠ πληρης ἑστια δραματων . ὠ μεστη παθων οἰκια : οὐκ ἠν , | ||
. . ὡς του Αἰσχυλου τερατευομενου ἐν ταις ἀρχαις των δραματων . . λειπει κατ ' αὐτου . . ἀγριοποιον |
το πρακτικον , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι το νομοθετικον και δικαστικον διηκει δι ' αὐτων , ἐπει τοις αὐτοις ἀτοποις | ||
⌈ περι κλοπης . το δε ὁλον βουλεται διαβαλλειν τον δικαστικον τροπον ὡς σκληρον και ἀπιστον , ὁποτε οὐδε τῳ |
του κ . και τα λαχοντα ἰσα τον ἀριθμον τοις μελλουσι κληρουσθαι δικαστηριοις ὑπηρετης φερων ἐτιθει καθ ' ἑκαστον δικαστηριον | ||
νεωτερου ἐστι πρεσβευομενον ἐν τε θεοισι και ἐν ἀνθρωποις τοις μελλουσι σῳζεσθαι και εὐδαιμονειν . αἰκιαν οὐν περι πρεσβυτερον ἐν |
ἀξιαν ἀπονεμων , ἐθος δε νομιμον ἀγραφον ἐκ συλλογης συνισταμενον παραδειγματων : εἰ γαρ ἑκαστος εἰ τυχοι των εὐπορωτερων Ἀθηνησι | ||
μαθειν ἐδεηθην , ἑξης δε ἐπιστατουντος αὐτου γυμνασασθαι πολυειδως ἐπι παραδειγματων πλειονων , ὡσπερ οἱ παλαιειν μανθανοντες ἠ σκυτοτομειν ἠ |
τουτου το σοφον οὐκ αἰνω ποτε . εἱς τοι δικαιος μυριων οὐκ ἐνδικων κρατει το θειον την δικην τε συλλαβων | ||
ὑπο της ἀπο Κασπιων πυλων ἐπι τον Εὐφρατην γραμμης σταδιων μυριων οὐσης , μετα ταυτα ἐπιφερειν ὁτι το νοτιον πλευρον |
δε περιοδικη ἐνελειπεν εἰς ὁλους κυκλους ταις ἐξ ἀμφοτερων των ἀνωμαλιων συναγομεναις μοιραις θ νγ . ἐλλειπει δε ἐκ των | ||
ιγ ιη , αἱ εἰσιν ἰσαι ταις ἐξ ἀμφοτερων των ἀνωμαλιων συναγομεναις : ἐστιν γαρ ἡλιου μεν μοιρων δ λη |
ἡ τυχη προς τους βιους . πενης λεγων τἀληθες οὐ πιστευεται . ἐλευθερως δουλευε : δουλος οὐκ ἐσει . νομον | ||
και ἐφ ' ἑκαστῳ των συμβαινοντων ἀνωθεν το θειον προσταγμα πιστευεται , ἀρρητῳ τινι προνοιας λογῳ του παντα πεποιηκοτος θεου |
μεγεθος της νοσου , περιεστειλεν αὐτον κηδεμονικως , και των νομιζομενων ἀξιωσας ὡσανει τις υἱος πατερα παλιν ἐπανηλθεν εἰς την | ||
ἀπο των σφετερων βασιλεων τοις κοσμικοις στοιχειοις και τισι των νομιζομενων θεων τας ὀνομασιας ἐπεθεσαν : φυσικους δε ἡλιον και |
. Ἐπειτα κατα την ἀντιπαραθεσιν ἑαυτου ὁ νους προς το νοητον ἐκφαινει το ἐν ἐκεινῳ νοητον , εἰ και μη | ||
του ἐρωτικου πως ἀναγεται ἀπο του τῃδε καλλους ἐπι το νοητον καλλος : ὁ λεγει οὐν τουτο ἐστιν , ὁτι |
ἐαν γαρ ἐπι τῳ αὑτου κινδυνῳ τα πολλα τις των ἑκουσιων συμβολαιων προσταττῃ συμβαλλειν , χρηματιζοιντο μεν ἀν ἡττον ἀναιδως | ||
, ἁ και κυριως ἠν ἀκουσια , ἀλλα και των ἑκουσιων πολλα τε και πολλοι των ἐν τοις παθεσι τουτοις |
κατα παντα τον Στιλβιδην πλεονεκτειν δοκῃ , και θυων και ὑπηρετων . ἐγω οὐν , φησιν , οἰσω και τραπεζαν | ||
τις αὐτων προλαβων και λαθων , ἠ τινας ἀναπεισας των ὑπηρετων , δηλητηριῳ χρησηται φαρμακῳ . ταυτῃ γουν και την |
μεν οὐν . . . εἰδων . εἰ πας ἀριθμος μοναδικος , πασαι δε αἱ μοναδες ἀδιαφοροι , ἑπεται τα | ||
ἐστιν , ὡς οὑτος ἀξιοι , οὐδ ' ὁλως ἐστι μοναδικος . ὁ ἀρα ἠ δεικνυναι θελων αὐτον μοναδικον ἠ |
' Ὀμβρικων οὐτ ' ἀλλων τινων βαρβαρων των ἐν Ἰταλιᾳ κατοικουντων εὑρημα ἡ σατυρικη παιδια και ὀρχησις ἠν , ἀλλ | ||
αἱ νησοι χωραν ἐχουσιν ἀγαθην καρποφορον , και πληθος των κατοικουντων ὑπερ τους τρισμυριους . των δε προς την τροφην |
πορρω ὑπαρχετω , χωριζεσθω . εἰμι το ὑπαρχω και ὁ παρατατικος εἰν , ἡ μετοχη εἰς , ἐντος , και | ||
. . * : εἰδῃ ] Εἰδημι : και ὁ παρατατικος εἰδω . . . . ἐαν εἰδῃ . * |
αἱ Πλειαδες . ἀλλως . ἠτοι των προς τον Ὠριωνα κεκλιμενων : ἠ των ὀρειων , ἐπειδη ὁ Ἀτλας ὁ | ||
κοινην ἀνθρωπων ἐπιγνωσιν . ἀλλα περι μεν των προς ἀρκτον κεκλιμενων μερων της οἰκουμενης των συναπτοντων τῃ δια ψυχος ἀοικητῳ |
της ἀνθρωπου , νυν ἐξελεγχομενων αὐτων ψευδη μεμαρτυρηκοτων και οὐ παραδιδοντων την ἀνθρωπον βοηθησαι μοι , εἰ δ ' ἐμοι | ||
γερων . Προβαλλοντες κυσιν ἀρνας : ἐπι των τους ἀπραγμονας παραδιδοντων συκοφανταις . Πριν κεν λυκος ὀϊν ποιμαινῃ : ἐπι |
οἱ νεωτεροι προϲαγορευουϲιν . ὁ δε πυριτηϲ των ἰϲχυρωϲ ἐϲτι διαφορουντων ὀγκουϲ τε και θρομβουϲ : οὑ μη παροντοϲ τῳ | ||
ὠθουμενην εἰϲ το βαθοϲ την ὑλην , ἀπο δε των διαφορουντων εὐθεωϲ ἀρχεϲθαι : μηδενοϲ δε κωλυοντοϲ , οἱον ἡλικιαϲ |
ἐν ἀκροτητων τροπῳ μεσοτης φαινεται ὁ λεγομενος τελειος ἐν ἰσοτητι εὑρισκομενος και οὐτε τα μερη ἑαυτου πλειονα ἀποτελων συντεθεντα οὐτε | ||
γαστρος φορουμενος [ ἐμβρυων κατοχος ] και ὁ ἐντος ἀρτου εὑρισκομενος σιτου κοκκος ἀριστερῳ βραχιονι φορουμενος . Ὁμοιως ἐμβρυων κατοχα |
κρασει δυναστευοντων χυμων , και τα νοσηματα κατα την του πλεοναζοντος χυμου φυσιν πεφυκοτα γιγνεσθαι . και μεν δη και | ||
' ἐπιρροην αἱματος γινεται . σκοπος τοινυν ἡ κενωσις του πλεοναζοντος αἱματος ἐν τῳ φλεγμαινοντι μοριῳ . περι κεφαλην τοινυν |
νεφρους και κυστιν γινομενης ὑφ ' οἱας δη τινος συμβασης στενοχωριας , και πνευματα τε ἐπιγινονται και πομφολυγες ἐπιγειρονται , | ||
” ἀπο κοινου . βιας ] της ἀναγκης , της στενοχωριας . , της σφοδροτητος . πνευματος ] ἀνεμου . |
το θεωρημα τουτο των πρωτουργων αἰτιων καθ ' ἑνα ὁρον ἑστωτων ἀει και ὡσαυτως περι την ἀπειριαν της γενεσεως και | ||
ὑεται οὐθ ' ἡλιουται : ἐπι των ἐξω πασης φροντιδος ἑστωτων . Οὐκ ἐπαινεθειης οὐδε παρα δειπνα : ἐπι των |
αὐτους νικησασα τε και καθελουσα και τους μεν αὐτου που κατακοπηναι , τους δ ' ἐναποπνιγηναι τῳ Ἰστρῳ πεποιηκεν ἐκ | ||
λεγουσιν . Ἑρμιππος δε φησιν εἰς ὁλμον αὐτον βληθηναι και κατακοπηναι . και εἰς αὐτον ἡμεις εἰπομεν οὑτως : ἠθελες |
δια των ἀποφασεων ἀπογυμνων ἡμων ἐκεινην την φυσιν , ἡν τελευτων οὐδε εἰναι φησιν , ἀλλα μονον ἑν του εἰναι | ||
χρησασθαι ἐν τῃ σχεδιᾳ παροσον μιαν ἡμεραν ζων και ὀψε τελευτων . * Ῥειθυμνα πολις Κρητης * . Ῥιθυμνια πολις |
τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
των κατα γνωμην ἀδικηματων ἐφαψασθαι πασαν τε την ἀμηχανον των ἀκουσιων πληθυν ἰσχυσαι διωσασθαι : δευτερον δε το μητε πολλοις | ||
εἰ δυναται τις ἐν τοσουτῳ πελαγει πραγματων ἑκουσιων τε και ἀκουσιων φερομενος και μηδεποτ ' ἠρεμησαι οἱος τε ὠν μηδ |
και ἐπι των ἀλλων παραλληλων λαβοντες τα ὁλοσχερη των ἐκκειμενων ἰδιωματων τεταρτῳ μιας ὡρας ἰσημερινης ὡς αὐταρκει τας ὑπεροχας των | ||
ἀπο της πρωτης μετα των οὑτως ἐξ ἀναγκης αὐτῃ συνυφισταμενων ἰδιωματων : πρωτη γαρ ἑαυτην παραγουσα κατα φυσιν την ἑαυτης |
αὐτῃ τεθολωμενον ὑδωρ ἐκκυμαινεσθαι συμβαινει , και του βαρους ἁμα συνεργουντος ὡστε θαττον κατενεχθηναι προς την γην κατω , πριν | ||
μετα του ἡλιου διαχεοντος το ὑγρον ἠ ἀτμιζοντος γινεται ἠ συνεργουντος εἰς την ἀρχην : ὁταν οὐν εἰς τον τοπον |
των μεν ] οἰδεν ἑαυ - τον ὀντα , των ἀδικουντων , ὑμας δ ' οὐδενος ἀξιους ἡγησατο : διο | ||
ἐτι μετριαν αἰδω κατ ' αὐτον των ἀδικηματων και των ἀδικουντων . τουτο δε λεγει ἱνα προτρεψῃ τον Περσην μη |
χρην δ ' , εἰ σοφος πεφυκας , οὐκ ἐαν βροτων τον αὐτον αἰει δυστυχη καθεσταναι . ὠ κλεινον οἰκοις | ||
τις δε μηδεν ἐν φαει καρδιας ἀνηρ τρεμων ἠ πολις βροτων ὁμοιως ἐτ ' ἀν σεβοι δικαν ; μητ ' |
την ἀλλοιωϲιν ἑτοιμοτεραν και την θρεψιν βελτιονα ἐργαζεται δια την γινομενην θερμοτητα . ἐκκαθαιρει δε και τουϲ πορουϲ και κενοι | ||
μιμησις των ὑπο της λεξεως ἑρμηνευομενων πραγματων : ἡν παριστησι γινομενην Ξενοφων ὁ καλος ἐν τῃ Ἀναβασει ἐν τῳ παρα |
χρηται , ἐνιοτε ὡς ἀρσενικῳ , ἐνιοτε δε ὡς οὐδετερῳ τελευτωντος του μηνος : του κατα σεληνην λεγει μηνος : | ||
ἀναστησας την δυναμιν ἐκ της πολεμιας ἀπηγεν ἐπ ' οἰκου τελευτωντος ἠδη του ἐτους . ἐπισταντων δε των ἀρχαιρεσιων ἐδοξε |
Μεγαρικων το μεν κενηριον του Ἀδραστου ἐν Σικυωνι φησιν , ἀποκεισθαι δε αὐτον ἐν Μεγαροις . οἱ δε φασι : | ||
ἐχει μεν τῳ γινωσκειν , οὐκ ἐχει δε τῳ μη ἀποκεισθαι τι ἐκ του ὁραματος , ὡσπερ ἐν κηρῳ μορφην |
, βουλεται ἐκθεσθαι και περι της δημωδους ῥητορικης και της ἀντικειμενης τῃ ἀληθινῃ ῥητορικῃ , ἡν και τριβην δει καλειν | ||
αὐτον , οὑτοι ἠσαν οἱ πρωτοι την σφετεραν ἀπο της ἀντικειμενης της των Καρων διορισαι ζητουντες ; ἠ οὑτοι μεν |
ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |
ὁλου ἀν αὐτου καθοσον δυναται μεταλαμβανοι . Δει οὐν τα μεταλαμβανοντα αὐτου οὑτως ἐχειν αὐτου , ὡς οὐ μετελαβε , | ||
κοινωνιαν προαγαγειν , και συνδησαι συμμετρως τα μετεχομενα τε και μεταλαμβανοντα προς ἀλληλα . Τοσουτον οὐν ἀφεστηκε του δια παθους |
ἰατροι μεχρι πλειονος χρονου , καιτοι δεομενα μετα τας ἀρχας διαφορεισθαι : και οἱ μεν ἐπι τοις ἐρυσιπελασι γιγνομενοι , | ||
βλαπτει τους ὑδεριωντας ὡς ἡ των πορων πυκνωσις οὐ συγχωρουσα διαφορεισθαι τα συναγομενα πνευματα και ὑγρα , ἀλλα παλινδρομειν εἰς |
της χωρας ὑπαρχουσης , ἐπειδη και τας πηγας ἐξηρανε Ποσειδων μηνιων Ἰναχῳ διοτι την χωραν Ἡρας ἐμαρτυρησεν εἰναι , τας | ||
δεδιοτες . ὁ δε αὐτων τους μεν ταξιαρχους , εἰτε μηνιων ἐτι της στασεως εἰθ ' ἑτερως ὑπονοων , ἐνηλλασσε |
ἐφυγεν εἰς τινα δημον εἰς καλουμενον Φυλην . των δε ἐπιστρατευσαντων και προσπολεμουντων ἠγωνισατο και Ἀρχινου του ἐκ Κοιλης δημου | ||
τα προγεγραμμενα και τα λοιπα παντα των ἐπι το Ἰλιον ἐπιστρατευσαντων Ἑλληνων : ἠν γαρ μετα του Ἰδομενεως του προμαχου |
εἰς Ὀρφεα και ὑμας ἐλεγεν . ἐστι δε των ὑμετερων σκωμματων ἀτοπωτερος και μακροτερος . σκοπειτε οὐν , εἰ βουλεσθε | ||
πραγμα εἰδοτες . ἱν ' οὐν ἐκεινους τε παυσωμεν των σκωμματων και τουτῳ τι γενηται τελειον ἀγαθον , γραφε προς |
ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ||
Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα |
το χρησιμον φιλιας το μεν ἠθικον ἐστι , το δε νομικον . νομικον μεν χρησιμον , ὁταν τις τινι διδῳ | ||
σταδιοι : σχοινος δε Αἰγυπτιον , οἱ ἑξηκοντα σταδιοι . νομικον δε ὀνομα το τοιουτον πομπευειν ἀντι του κατηγορειν εἱλετο |
ἀποδιδοντων . Ἀνεῳγμεναι Μουσων θυραι : ἐπι των ἐξ ἑτοιμου λαμβανοντων τα καλλιστα ἐπι τῃ παιδειᾳ . Ἀν μη λεοντη | ||
οὐκ ἐνοσησεν . Ἡ ἀφυη πυρ : ἐπι των ταχεως λαμβανοντων , παροσον ἡ ἀφυη ταχεως ἑψεται . Ἡ γαρ |
τοις ὑστερον χρονοις ἱερειαν της εἰρημενης θεου κατασταθεισαν θυειν τους ἁλισκομενους . ἐπιζητουσης δε της ἱστοριας τας της ξενοκτονιας αἰτιας | ||
πασαν μεν Καυκασου περιοδον , τουτο δ ' ὑπερ Ἰνδους ἁλισκομενους και Κασπιας πυλας , τουτο ὑπερ παντα τἀνθρωπεια , |
οὑ ἠν Θεαγης ἀδελφος : ὁδε δε Ἀδειμαντος , ὁ Ἀριστωνος , οὑ ἀδελφος οὑτοσι Πλατων , και Αἰαντοδωρος , | ||
δε τι τουτου μυθωδεστερον : ἀφικομενων γαρ εἰς Δελφους κιθαρωιδων Ἀριστωνος μεν ἐκ Ῥηγιου , παρα δε Λοκρων Εὐνομου , |
αὐτο το Ζευς εἰναι καταλιπων , ὁπως μη φαινοιτο τοις παιδικοις ἀηδης , ἑτερου τινος ὑποκρινεται σχημα , και τουτου | ||
, βιαζομενος , χρεμετιζων , ἑλκων ἠναγκασεν αὐ προσελθειν τοις παιδικοις ἐπι τους αὐτους λογους , και ἐπειδη ἐγγυς ἠσαν |
γαρ ὀνομαζεται Ποσειδειον , ἱδρυσαμενου Ποσειδωνι πελαγιῳ βωμον Ἀριστωνος του πεμφθεντος ὑπο Πτολεμαιου προς κατασκοπην της ἑως ὠκεανου παρηκουσης Ἀραβιας | ||
. Εὐρυβατος πονηρος : παροιμια ἐπι των πονηρων ἀπο του πεμφθεντος εἰς Πελοποννησον ὑπο Κροισου μετα χρηματων ἐπι ξενολογιᾳ , |
ὁ δε δευτερος την προσληψιν του πεμπτου , ὁ δε κατηγορικος το συνημμενον του δευτερου : διο και ὑποθετικος λεγεται | ||
] συλλογισμος οὑτως ἐχει , εἰ προτερον δειξωμεν ὁτι πας κατηγορικος συλλογισμος ὑπο τα τρια σχηματα ἀναγεται , οὐ μονον |
πολλαχῃ γαρ ἀν ἐμνησθη . και το νεικεσσε οὐκ ἐστι κριναι , ἀλλ ' ἐπιπληξαι ἠ διαφερεσθαι : νεικειων Ἑλενον | ||
γνωσεται την ἡμεραν ἐκεινην την μεγαλην και ἐπιφανειαν την κατεχουσαν κριναι τον κοσμον : δια σε , προφητα μου , |
πονηρον ἐχων τον εἰσπλουν . τα δε πραγματα καταγαγεσθαι , καταραι , καταπλευσαι , εἰσπλευσαι , προσσχειν , προσβαλειν , | ||
ναυτιδας ὀρνιθιων λεκανην ἀλυπος ἀνεχε ἀνθηλιος ἀπωνηθησεται ἀρυβαλλος αὐτοχειρα δουλοπρεπεια καταραι κενταυρον κυναριον λαβδα λοπαδα μεθυστρια πρωτοπειρον τανθαρυστοι ὑπολογειν Χαρη |
Ξ αἱματηφορους ] ᾑμαγμενους . αἱματηφορους ] + δια σφαγης γεγενημενους . μορους ] οὑς ποιουνται ὑπερ των φιλων πολιτων | ||
ἀν ἀγανακτησειεν ὁρων ἐν τῳ προς ἀλληλους πολεμῳ μεγαλους αὐτους γεγενημενους ; ὡν οὐ μονον αἰσχρων ὀντων ἀλλα και δεινων |
ὁ Ἁβροκομης τῳ ῥευματι και ἐφερετο οὐτε του ὑδατος αὐτον ἀδικουντος οὐτε των δεσμων ἐμποδιζοντων οὐτε των θηριων παραβλαπτοντων , | ||
προς ἀληθειαν παθος , ὡς οὐδε του μη ἀπο γνωμης ἀδικουντος το πραττομενον ἐργον . Ἐν μεν τῃ προ ταυτης |
ἀντιστρεψαι ὀν ἐπι μερους ἀποφατικον ἐνδεχομενον : ἀντιστρεφει δε το ἀποφατικον ἐνδεχομενον ὁμοιως τῳ καταφατικῳ . ὁ οὐκεθ ' οἱον | ||
οὐδε ἀποφατικον ἐνδεχομενον συναγεται , δηλον ἐξ ὡν το ἀναγκαιον ἀποφατικον δια των ὁρων συνηγαγομεν : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι |
μαχοιμεθα . πρωτον μεν τοινυν , ἐφη , δοκει μοι κατακαυσαι τας ἁμαξας ἁς ἐχομεν , ἱνα μη τα ζευγη | ||
ἠγορευσε τας μεν ἁμαξας και τα περιττα της σκευης [ κατακαυσαι , συγκατακαυσαι δε και τας σκηνας ] , ὁπως |
πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας ἐπι την κυριαν της διαιτης ἡμεραν οὐκ ἀπαντωντας , | ||
και τα βοσκηματα ἀποκτιννυντας , και μηδε της γυναικος ἀπεχεσθαι τελευτωντας , ἀλλ ' ἀκουσαν βιαζεσθαι γημαι και καταλιπειν τον |
, οὐχ ὑποπτον αὐθις : δει δε και γοργον και ἐναγωνιον ἐν τουτοις εἰναι τον λογον και πιθανην εἰναι την | ||
και παροντα , οὐ διηγησιν ἐτι τον λογον ἀλλ ' ἐναγωνιον πραγμα ποιησεις . ” πεπτωκως δε τις “ φησιν |
τους Λακωνας αὐτομολησαντων ἀπορρητα γραμματα ἐπεμψε προς τους ἡγεμονας των ἀποσταντων παρακαλων μεμνησθαι του συγκειμενου καιρου , καθ ' ὁν | ||
ἀναλαβοντες τους οἰκειους χρονους . των γαρ Αἰγυπτιων ἀπο Περσων ἀποσταντων κατα τους ἀνωτερω χρονους Ἀρταξερξης ὁ ἐπικληθεις Ὠχος αὐτος |
, ὁ δε ε δευτερος ἐκ του α και δ συντεθεντων σχηματογραφουμενος και αὐτος οὑτως [ ] , ὁ δε | ||
δεικνυμενου προτασεις ἀλλου τινος συμπερασματα δεικνυσθαι , ὡς ἐπι των συντεθεντων ἐδειχθη συλλογισμων . ἐνια γαρ των ἀνωθεν τε και |
λαβειν του μη διαθεμενου . ἀπαις δε ἀρρενων τε και θηλειων το παραπαν ὁς ἀν μη διαθεμενος τελευτᾳ , τα | ||
διο ταυρων μεν και ἐγευσαντο και ἀπηρξαντο , των δε θηλειων φειδομενοι της γονης ἑνεκα , ἐν μυσει το ἁψασθαι |