| γαρ , ὁτι ἐλευθεριαν και ἀτελειαν τῃ πολει ἐδωρησατο . Δωρικου τοπου , ἀπο Ὑλλου τινος . Λακωνικους γαρ νομους | ||
| κιοκρανα αἱ κεφαλαι των κιονων , και στυλοβατης ἡ του Δωρικου κιονος βασις , σπειρα δε ἡ του Ἰωνικου . |
| κδʹ : λοιπαι ιβʹ . αἱς προσθετεον τας ἀπο του ἀνταρκτικου μεχρι του θερινου παλιν μοιρας λʹ και τας ἀπο | ||
| κυκλου δια του κεντρου της σφαιρας ἑως του κεντρου του ἀνταρκτικου . παρειληπται δε , ἱνα εἰδωμεν , ὁτι περι |
| και του μεν θερους ψυχος , του δε χειμωνος καυμα παρεχουσαν και πολλην χλιδην : ὡν οἱ πενιχροι γε παιδες | ||
| το ἀναγκαιον ὑδωρ ἀποστελλειν το περιττον ἑτερωσεἀλλα τοὐναντιον τῳ πλεοναζοντι παρεχουσαν τους ἐγχωρουντας ἀδηλους ὀχετους . εἰ δ ' ἡ |
| γοητειας πως ; Ἠ τῃ συμπαθειᾳ , και τῳ πεφυκεναι συμφωνιαν εἰναι ὁμοιων και ἐναντιωσιν ἀνομοιων , και τῃ των | ||
| τε και ἀλογων συμμετρια ἡ τε ἐν ἀριθμοις συμφωνοις ἠ συμφωνιαν περιεχουσιν εὐμετρια ἀπο της κατ ' οὐσιαν ἁρμονιας παραγιγνεται |
| , ἀπο ἰνιου λοξη παρα κορυφην και ἐπι βρεγμα , ἀντικειμενη τῃ πρωτῃ ἐπι μεσοφρυον , ὡς κατ ' αὐτου | ||
| φερομενον : ἡ γαρ ὁλη φορα οὐθεν ἡττον ἑκατερα ἑκατερᾳ ἀντικειμενη ἐπ ' ἀπειρον νοειται . “ Και μην και |
| ἐστε δε παντες μαρτυροι . ” ἐστορι τον προ του κρικου του ῥυμου τοπον . ἐστορεσεν ἐστρωσεν . ἐστυφελιξεν ἐκινησεν | ||
| . ὁταν δε μηδε οὑτως ὑπακουῃ , ἐπι την του κρικου διακοπην ἐρχεσθαι δει , διαρινησει χρωμενους μαχαιροειδει ῥινῃ , |
| των ἀλλων ἡλικιων φυλαττοι την νοσον . Και τι δει μακρολογειν ; νυν γαρ ὑμιν αἱρεσις ἠ μισουμενοις διατελειν ἠ | ||
| παρων ] ἱκανος οὐτε ὁ καιρος ? ] ἁρμοττων τῳ μακρολογειν ] , οὐτε ῥαιδι - ον ] ἑνα ὀντα |
| τα πλειστα των ἐν τουτοις παραδεδομενων περι των ἀρχων του ἀποφαντικου λογου θεωρηματων εὑροις ἀν πολλαχῃ τε παρ ' αὐτῳ | ||
| ὁ ἀποφαντικος . και ἐντευθεν ἐστι λαβειν τον ὁρον του ἀποφαντικου : τουτον γαρ φησιν εἰναι ἀποφαντικον ἐν ᾡ θεωρειται |
| τε ἐστιν την ταχιστην τας πρωτας ὀροφας και τας καθαιρεσεις ἀναιρετεον ἀποικοδομησαντα τας ἑκα - τερωθεν οὐσας πυλιδας των πυργων | ||
| μεταληψει μεγεθους , προς ἀλλο δε οὐ τοιουτον . Ἠ ἀναιρετεον το καλον , ὁτι ἀλλο καλλιον αὐτου : οὑτω |
| τινας ἐν αὐτῳ ἀναφαινεσθαι , ἐπει και αἱ τεχναι οὑτω συνεστησαν , ἀει καινοτερων εὑρισκομενων ἐφ ' ἑκαστης , ἐστ | ||
| ἐπαγοντος . οἱ λιθοι δ ' ἠτοι περι τους νεφρους συνεστησαν την ἀρχην , ἠ κυστιν , ἐπισωρευθεντων ἱκανων ψηγματων |
| και βαρβαροις , προσετι δε και Ῥωμαιοις , μεγιστην ἀποδειξιν παρεχομενα ἀρετης και ἀνδριας των ἐπιφανεστατων ἀνδρων ἀρχη τε κατελυθη | ||
| ἐνιαυτου παραμενειν θαλλοντα και την ὁλην προσοψιν ἀνθηραν και ἐπιτερπη παρεχομενα . μυθολογουσι δε μετα της Κορης τας της ὁμοιας |
| ' ἀλλης χωρας ὡς ἡ φυσις εἰχεν και το της διακοσμησεως εἰδος , ἀπομνημονευσαι πειρατεον . πρωτον μεν οὐν ὁ | ||
| τι διαφεροντως ὡς ἐνταυθα πρωτως συνεχομενης της ἐν τῳ παντι διακοσμησεως . Δια τουτο γαρ μενει μεν ἐν ταξει τα |
| τουτου γεγραμμενα , οὐδε καταλιπειν τον πατερ ' αὑτῳ ἐπιγεγραμμενον γραμματειον διαθηκην , οὐδε τα τοιαυτα : διαθηκας δε μαρτυρειν | ||
| . Οἰνοπιδης ὁ Χιος ἀστρολογος ἀνεθηκεν ἐν Ὀλυμπιοις το χαλκουν γραμματειον , ἐγγραψας ἐν αὐτῳ την ἀστρολογιαν των ἑνος δεοντων |
| χυλων ἡδονας , ἀφαιρων δε τας δι ' ἀφροδισιων , ἀφαιρων δε τας δι ' ἀκροαματων , ἀφαιρων δε τας | ||
| μεν χρηματα κεκτημενος οὑς ἀν εὐ ποιειν οἰηται δειν , ἀφαιρων ὡν ἐχει ποιει , ὡστ ' ἐλαττω τα λοιπα |
| βελη , σοι δε οὐδεν του ποιησαι τι των αἰσχρων φοβερωτερον . ἡδεως δ ' ἀν αὐτων ἐπυθομην τι μαθοντες | ||
| Πεισανδρος δε ὁ Καμιρευς , ἱνα το θηριον τε δοκοιη φοβερωτερον και αὐτῳ γινηται ἡ ποιησις ἀξιοχρεως μαλλον , ἀντι |
| ' αὐτῳ γιγνοιτ ' ἀν βαρυ και προς ἀλλα τουτων ἀναγκαιοτερα δαπανωντι μητε τῳ ληψομενῳ εὐτελες . ὁ δε ὠμογερων | ||
| , καθολου τουτο πιστουμενος , ὁτι πανταχου ἐν ταις πραξεσιν ἀναγκαιοτερα ἡ ἐμπειρια . καλον μεν γαρ ἀμφω ἐχειν τον |
| και ἡ ῥιζα δε και τα φυλλα καθ ' ἑαυτα λειουμενα ξηραινει και ῥυπτει και διαφορει μετριως : ἐπι γουν | ||
| , κριθαι μετριως , κρινου τα φυλλα και ἡ ῥιζα λειουμενα μετριως , κυαμου ἡ σαρξ μετριως , λαμψανη καταπλασσομενη |
| : κατα πλατος δε τον μεν βορειον τοπον ἀπ ' ἀρκτικου μεχρι ζῳδιακου , τον δε νοτιον ἑξης ἀπο ζῳδιακου | ||
| της σφαιρας περι ἀξονος και πολων και των ἐντος του ἀρκτικου κυκλου ἀστρων τον λογον ποιειται , εἰτα περι των |
| ἐλευσεται ] † ἀφιξεται θηλυσπορος ] ἠγουν θηλεια συγγενη ] συγγενικον γαμον ] † συναφειαν ἀνεψιων ] ἐξαδελφων ἐπτοημενοι ] | ||
| . νοθῳ : ἀπο κοινου το ἐρραψας : ὁμογνιον : συγγενικον . ἀντι του : προς ὁμογνιου Διιος . ἀνεψιοι |
| οὑτω νυν κεισθαι , ταυτην οὐτε ζητουσιν οὐτε τινα οἰονται δαιμονιαν ἰσχυν ἐχειν , ἀλλα ἡγουνται τουτου Ἀτλαντα ἀν ποτε | ||
| την εἱμαρμενην ἠ την προνοιαν την τε θειαν και την δαιμονιαν ἀναφερειν πειρωμενους , καθαπερ ὁ ἀπαιδευτως παρ ' Ὁμηρῳ |
| μαλιστα και την ἐξω και την ἐν τοις γυροις και βλαστανειν ὁλως οὐδεν . Φυτευουσι δε την μετοπωρινην φυτειαν μετα | ||
| ὁκοσα μη καλως καθαρθεντα ἐς το δεον ἀει προτερον ἀρξεται βλαστανειν , ταυτα ὑπερσαρκεει μαλιστα : ὁκοσα δ ' ἀν |
| ὀλωλεν εἰδεναι βουλοιμεθ ' ἀν . και ζωσαν εἰπειν και θανουσαν ἐστι σοι . και πως ἀν αὑτος κατθανοι τε | ||
| μη μ ' ἰδῃς ὑπ ' αἰτιας ⌉ αἰσχρας ⌈ θανουσαν , δια σε γαρ διολλυμαι ⌉ . ἐλθ ' |
| τουτων , ὡστε δεος μη ἀπελθοντων ὀπισω και τα νυν κατεχομενα οὐ βεβαια ὀντα ἐπαρθῃ προς ἀποστασιν προς των μηπω | ||
| σχηματα γε νομοθετειν . ἐστιν δε ἀμφοτεροις μεν ἀμφοτερα ἀναγκῃ κατεχομενα ἀποδιδοναι , τα δε των θηλειων αὐτῳ τῳ της |
| ποειν . ϲκληρωϲ ] ? ? ποιουντοϲ [ ] του ἀγροικου το ϲχημα τηϲ Ἀθηναϲ ὁ διδαϲκαλοϲ [ ] ἐκελευϲεν | ||
| ἑνος ἀκολουθου χωρις τιμης , ξενια δεχομενος , της δε ἀγροικου λεγομενης και των τοι - ουτων ὁ νομος εἰργετω |
| συ διαγελαις , κισσωι τ ' ἐρεψομεσθα και χορευσομεν , πολια ξυνωρις , ἀλλ ' ὁμως χορευτεον , κοὐ θεομαχησω | ||
| εὐδιος εὐδιου εὐδια , οὑτω και ἀπο του πολιος πολιου πολια . πολιος ἠν ἀνηρ , ὁ την πολιαν ἐχων |
| μηδεμιαν ἀξιολογον ἁμαρτιαν περι τα φαινομενα κατα τας συζυγιας δυναμενην ἀπεργασασθαι , κἀν μη συνεπιλογιζηται το παρα την ἐκκεντροτητα του | ||
| ἠν δε και χρησμος αὐτῳ παρακαλεσαι τον διαδοχον και εὐθαρσεστατον ἀπεργασασθαι προς την του ἐθνους ἐπιμελειαν , το βαρος μη |
| . Τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἐστι μεν το συνεκτικωτατον παντων των κεφαλαιωνἐνθεν γαρ και τα ἀλλα γινεται κεφαλαια | ||
| , ὁπερ ἐστι το μεσαιτατον της νεως , ὁ ἐστι συνεκτικωτατον , ἡτις ἐστι τροπις , ὑπο δε των ἀλλων |
| πολυσκαρθμοιο Μυρινης : ἐνθα τοτε Τρωες τε διεκριθεν ἠδ ' ἐπικουροι . Τρωσι μεν ἡγεμονευε μεγας κορυθαιολος Ἑκτωρ Πριαμιδης : | ||
| λεοντα : ἡμεις δε μαχομεσθ ' οἱ περ τ ' ἐπικουροι ἐνειμεν . και γαρ ἐγων ἐπικουρος ἐων μαλα τηλοθεν |
| και δενδρεσιν οἰκιαι κρυπτομεναι και δενδρα ὑπεραιροντες θαλαμοι και λουτρων πολυτελεια , χωρος Ἀφροδιτῃ πρεπων και τῳ ταυτης υἱει τῳ | ||
| διαστροφη , και ἡ περι τας ἐσθησεις και ὑποδεσεις ἐπηκμασε πολυτελεια . Ὁμηρος δε την του μυρου φυσιν εἰδως οὐκ |
| ἐν ἐρημιᾳ κυνηγεταις ἐπιστασης : πολλοι δε των παροντων και προσεκυνησαν . παντες δε Καλλιροην μεν ἐθαυμαζον , Χαιρεαν δε | ||
| , ὁν οὐτε πολεμουντες οὐτε εἰρηνην αἰτουντες ἐνικησατε ” . προσεκυνησαν ἐπι τουτοις ἁπαντες και ἀνευφημουν , θεον τινα ἐπι |
| γαμοις , εὐτελεστατα και ἐν πεζοις ὀνομασι μαλλον ἠ ἐν ποιητικοις , ὡστε αὐτης μαλλον ἐστι τα ποιηματα ταυτα διαλε | ||
| τουτῳ Μελισσος και Παρμενιδης . ὁ γε μην Παρμενιδης και ποιητικοις ἐπεσιν ἀνακηρυσσει την οὐσιαν ἑν εἰναι και ἀιδιον και |
| μεταδεδωκασιν ἀνθρωποις τους ἀπειρους οὐρανους και την δινην και την κατεχουσαν ταξιν εἰς ἀλλο μεν οὐδεν αἰτιον ἀναφεροντες , τυχης | ||
| ἐγραψεν ἑαυτον τε και την Δικην ἐν τῃ ἀσπιδι , κατεχουσαν αὐτον της χειρος και εἰς την ἐπι τῃ ἀσπιδι |
| πολιν οὐ καλως ἀμειβομενην τους ἀριστεας . ὑποκεισθω γαρ θεατρον Περσικον και προκαθημενος , οἱα δη νομος , ὁ βασιλευς | ||
| ὡσπερ εἰποις ἀορτας . ἐμοι μεν οὐν δοκει το σκευος Περσικον , ἀπο του κανδυος κληθεν , εἰς χρησιν δ |
| , οὐ δια του α , ὡς οἱ ἐμποροι την ἀρχουσαν παραφθειροντες . τα τοπικα Μεγαροθεν ἐκ τοπου , και | ||
| ἐστι κατα το τελος το οὐδετερον , ἀλλα κατα την ἀρχουσαν : συγκειται δε ἐκ του κλεος και του φοντης |
| και κιμωλιας γης και Πλατων δ ' ὁ φιλοσοφος την κονιαν ἑν τι των ῥυπτικων : ἐστι δε το ἐκ | ||
| θερμον , ἠ σησαμον λειον μετ ' οἰνου , ἠ κονιαν κληματινην , ἠ ἀμαρακινον ἐλαιον , ἠ ἰρινον : |
| τε ὡροσκοπου και του δυνοντος ὁποιος αὐτων ὑπαυγος του ἑτερου ἀνατολικου ὀντος : κακα γαρ σημαινει τῳ οἰκειῳ αὐτου προσωπῳ | ||
| τε ὡροσκοπου και του δυνοντος ὁποιος αὐτων ὑπαυγος του ἑτερου ἀνατολικου ὀντος : κακα γαρ σημαινει τῳ οἰκειῳ αὐτου προσωπῳ |
| μεν γαρ τηνδ ' , ὠ παι , την ὁδον ἀναγκαιοτατην ἡμιν εἰναι τρεπεσθαι . Ποιαν δη ; Τα δοκουντα | ||
| των ζῳων ἐστι : κριοι μεν εἰς ἐσθητας , την ἀναγκαιοτατην σκεπην σωματων , βοες δε εἰς το ἀροσαι γην |
| μη ; το μεν πρωτον ὀξεως ἀποπηδωσιν , τελευτωντες δε καταγελαστοι γιγνονται , τα ὠτα ἐπι των ὠμων ἐχοντες και | ||
| των μεν ἀληθων λεγοντες οὐδε ἑν , μη και προς καταγελαστοι γενοιντο τοιαυτα και τοσαυτα παθοντες ὑπο ποιμενων , κατηγορουντες |
| τουτο ἐξαιρετον : Κρησιου δε ὑστερον ὠνομασθη , διοτι Ἀριαδνην ἀποθανουσαν ἐθαψεν ἐνταυθα . Λυκεας δε λεγει κατασκευαζομενου δευτερον του | ||
| κερδαινων μεν ἐν τῃ σιωπῃ , κινειν δε ὁμως γλωτταν ἀποθανουσαν πειρωμενος . ἡ δε ἐκειτο , και ἀχλυς ἐν |
| τοιαδε διδωμι : ξεινον τε σε ποιευμαι ἐμον και τας τετρακοσιας μυριαδας τοι των στατηρων ἀποπλησω παρ ' ἐμεωυτου δους | ||
| ἡλιον ἀπεχειν ἀπο της γης σταδιων μυριαδας [ μυριαδων ] τετρακοσιας και σταδια ὀκτακις μυρια , την δε σεληνην ἀπεχειν |
| τροχαϊκη , ἀλλα διμετρων δυο μεν ἀκαταληκτων , ἑνος δε καταληκτικου . οἰκοι λεοντες : παροιμια παρα τους ἐν τῃ | ||
| Το ιβʹ προσοδιακον διμετρον καταληκτικον ἀπο ἐλασσονος Ἰωνικου και χοριαμβου καταληκτικου . Το ιγʹ τροχαϊκον τριμετρον ἀκαταληκτον , ὁ καλειται |
| πζʹ , ὡν το ἡμισυ μγʹ ἡμισυ . Διος τα τελεια ἐτη οθʹ και τα ἐλαχιστα ιβʹ γινονται Ϙαʹ , | ||
| ἠ στοιχεια ἀγαθων , | ἀγαθα δ ' οὐκ εἰναι τελεια : καθαπερ γαρ μητε πυρ μητε γην μητε τι |
| ὡς βασιλευς Δαρειος ἐβουλευσατο Φοινικας μεν ἐξαναστησας ἐν τῃ Ἰωνιῃ κατοικισαι , Ἰωνας δε ἐν τῃ Φοινικῃ , και τουτων | ||
| καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν Κωνσταντινουπολει και κατοικισαι , την δε τριτην ἀνδραποδισας διεδωκε τοις στρατιωταις : |
| ὁπως ἐν τῳ μερει ὀρχησωνται . . οὐτε τα γονατα κοπος : Ἀντι του οὐδε τα γονατα μου ἐλαβε καματηρος | ||
| ταυτα παντα ἐγενετο ἡ παραπληγια : ὁπου γαρ ἠν ὁ κοπος , ἐκει και ὁ πονος . ἐνθεν σκληροταται ἠσαν |
| κορωνις ἑτερου εἰσιοντος ὑποκριτου . οὐ σε βουλομεσθα : οὐκ ἐθελομεν διακριναι το ὀναρ εἰτε χρηστον ἐστιν εἰτε ἀπευκτεον : | ||
| οὐτε των ἐκεινου πραγματων οὐδεν στασιαζειν παρασκευαζομεν , οὐτε ξενοτροφειν ἐθελομεν , οὐτε στρατευεσθαι τολμωμεν . οὐκουν ἐστιν οὐδεν δεινον |
| ξηραντικης μετεχει φυσεως . και συν οἰνῳ πινομενη ἰσχιαδικους και δυσεντερικους ἰαται , και σπληνα ἐσκιρωμενον θεραπευει και τα περι | ||
| θυμιωμενα παν φαυλον ἀποδιωκουσι και μαγιαν . αὐτος δε ἐσθιομενος δυσεντερικους θεραπευει . ἡ δε κοπρος πινομενη ἐπιληψιαν ἰαται . |
| ἐν αὐτῳ λογοι ἀλλα βουλησιν ἠ ἀλογον τινα ὁρμην ὑπο ἀγριοτητος ἠθους , ἐπιστησειεν ἀν τις . οὑτος δ ' | ||
| ἀγωγον τε και ἐφολκον , ὡς εἰ τι μεν ἠν ἀγριοτητος , τουτο ἐκβαλειν , ἀπαυτομολησαι δε προς το ἡμερον |
| οὐσης ἐν ταις δυναμεσι και κοινης ἐκκλησιας συναχθεισης ὁ μεν Ἀντιπατρος διαλεχθεις τοις πληθεσι την μεν ταραχην κατεπαυσε , την | ||
| . ἀνδρες δ ' ἐξ αὐτης γεγονασι των μεν Στωϊκων Ἀντιπατρος τε και Ἀρχεδημος και Νεστωρ . . . ὁ |
| ; ἀφ ' οὑ ποτερον πλουσιωτεροι γενησομεθα ἠ μειζονες ἠ δυνατωτεροι ; το κενοδοξειν ἀνοητον μεν εἰναι και ἐπι των | ||
| ἐδεσματων κοινῃ και μη κατα μερος τιθεμενων το προτερον οἱ δυνατωτεροι τας τροφας των ἀσθενων ἡρπαζον , και συνεβαινε τουτους |
| των Ἑλληνων συνηθειαν ἐκ παραπλασμου και της ἐν ταις ὁμιλιαις παρατηρησεως ἀναγομενος . οἱον ὁ μεν της Ζευς ὀρθης πτωσεως | ||
| ἀστερων καθ ' ἑαυτους δυναμεις τοιαυτης ἐτυχον παρα των παλαιων παρατηρησεως . ἐκεινο δε νοεισθω , ὁτι τουτων των ἀστερων |
| δε δικανικος , ὁ δε πανηγυρικος . και ὁ μεν συμβουλευτικος δηλον ὡς ἐν τοις μεγεθος ποιουσι μαλλον πλεοναζει τυποις | ||
| ἐπιτιμητικος , νουθετητικος , ἀπειλητικος , ψεκτικος , ἐπαινετικος , συμβουλευτικος , ἀξιωματικος , ἐρωτηματικος , ἀποφαντικος , ἀλληγορικος , |
| : Δημων Συρακουσιους εὐδαιμονησαντας φησι ψηφισασθαι την δεκατην των ὑπαρχοντων ἀποδιδοσθαι εἰς ἐπισκευην ναων τε και ἀναθηματων και ἱερειων : | ||
| βαρος τε θωρακος και ὑποχονδριου , μετα του πολλα πνευματα ἀποδιδοσθαι : ἐφ ' ὡν δι ' ἐμετων ἐκκομισθηναι δει |
| : ὁ δε Μαριος αὐτους ἐς Μιντουρνας διεφυγεν , ἐρημος ὑπηρετου τε και θεραποντος . και αὐτον οἱ της πολεως | ||
| ἐπαρσεως πλεως ] πεπληρωμενος ὁ μυθος ] ὁ λογος τουτου ὑπηρετου ] δουλου , ἀγγελου νεον νεοι ] νεωστι : |
| ἐς αὐτην τους φυγαδας ἐξ αὐτης . Και τοι ταυτα ποιησαντι τουτο μεν ἐστι ἑτοιμα παρ ' ἐμοι χρηματα μεγαλα | ||
| ἀσυμφορον πενησιν εἰναι και φονευσαντας ἀδικως φονευθηναι ἀδικως μεν τῳ ποιησαντι , αὐτῳ δε δικαιως τῳ παθοντι , και το |
| περιχριει , ἐπεντριβει , καλλιγραφει , φυκει πυρσαινει , ψιμυθιῳ λευκαινει , τους ὀφθαλμους ὑπογραφει , τας ὀφρυς μελαινει , | ||
| τα ἐντος ἰοι : και εἰ τα ἐξω του χρυσοχαλκου λευκαινει και σμηχει ἡ ὑδραργυρος , και τα ἐντος λευκαινει |
| το στομα το κατα το Βυζαντιον , ὁτι ἐστι περι μυριους σταδιους και ὀκτακισχιλιους , ποιοιη δε τρισμυριων το ἀπο | ||
| μετ ' ᾠδης της αὑτων ἐπι την ναυμαχιαν ἡκον . μυριους δ ' ἀν τις ἐχοι λεγειν πολεμους τῃ των |
| ἀτοπον γαρ γεωργον μεντοι σημειον ποιεισθαι ? εὐετηριας τε και ἀφοριας , φυτων ? τε τινων και ποιων ? πρωϊαιτερα | ||
| ἀνεδιδου . Πεμψας οὐν εἰς Δελφους ὁ Ἀθαμας περι της ἀφοριας ἐπυνθανετο . Δωροις δε πεισασα Ἰνω τους πεμφθεντας ὑπεθετο |
| νικη μεν ἐγενετο οὐδετερων σαφης , Ἀριστομενην δε ἐργα φασιν ἀποδειξασθαι πλεον τι ἠ ἀνδρα ἑνα εἰκος ἠν , ὡστε | ||
| δε τἀλλα οὐδεν ἀνεπιεικες ἐργον ἀποδειξαμενῳ ἠ οὐδε ἐγγενομενον αὐτῳ ἀποδειξασθαι , ὁτι ὁμου μεν ἐς την βασιλειαν παρελθειν , |
| ἀσφαλης : σαλευοιεν δε ἀπαθεις , εἰ μη μεγας χειμων καταλαβοι . Ἀπο δε Ἰωνοπολεως εἰς Αἰγινητην , πολιχνιον και | ||
| Σκιπιων αὐτοις εἱπετο , βλαπτων τι και λυπων , ὁσακις καταλαβοι . ὡς δ ' οἱ μεν ὀχυρον τι χωριον |
| φωναι , κυριως τα ποιηματα των ποιητων , ἠτοι της παιδευσεως αἱ φωναι . Ἑρμειης : ὁ λογος : ἐστιν | ||
| οὐ μαλλον την γλωτταν ἠ τους τροπους ἀγαθος ὑπο της παιδευσεως γεγενηται . και δη και τοδε της παιδειας : |
| . Βασιννοι , Ἀραβικον ἐθνος , Γλαυκος ἐν τριτῳ Ἀραβικης ἀρχαιολογιας . Βασιλις , πολις Ἀρκαδιας , Παυσανιας ὀγδοῳ . | ||
| πολιτης . . Χαρακμωβηνος . . . Γλαυκος ἐν Ἀραβικης ἀρχαιολογιας τεταρτῳ : Ἡσυχαζον δ ' ἐν τουτοις Χαρακμωβηνοι . |
| του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
| : ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
| κοιλιακην διαθεσιν ἁρμοττοντων ταγηνισας τε ἐπ ' ἀκαπνου πυρος δοιης προσενεγκασθαι , μεγαλως ὀνησεις τον ἀνθρωπον : χρησιμωτατον δ ' | ||
| ἐν γυμνασιοις συνεχεσι και πονοις : οὐδενι γαρ αὐτων ἐξην προσενεγκασθαι τροφην , εἰ μη προτερον δραμοι σταδιους ἑκατον και |
| . Ἐστι δε και πρωτος τῃ φυσει ὁ ἐνδιαθετος του προφορικου , ἐπει και συναναιρει μεν αὐτον , οὐ συναναιρειται | ||
| ἑτεροκινητα και συν ἑτεροις ἐκφωνουμενα αὐτα καθ ' αὑτα του προφορικου οὐ τυγχανουσιν . Ὡς οὐν οἱ ἐργαται ἐπι μεν |
| ὁρισμον αὐτου παραλαμβανονται , τα δε εἰς τον ὁρισμον τινος παραλαμβανομενα προτερα ὑπαρχουσι , πολλῳ ἀρα μαλλον τα μερη του | ||
| τον αὐτον ἀρα τροπον και τα μορια τα ἀντι τουτων παραλαμβανομενα ὑφεξει αἰτιαν της ὑποστολης των ἀρθρων . . προσωπων |
| : ἡ μεν γαρ πλειστη τῳ ποσῳ , το δε δραστικωτερον . ἀναισθητα μεν οὐν τα φυτα , ὁτι ἁπλα | ||
| προσπλεξει ὀλιγον ἠ και ἀλλης τινος ἀντιδοτου διαφορητικης , ἐτι δραστικωτερον ἐργασεται το φαρμακον . εἰ δε παυσαιτο μεν ἠδη |
| το πληρες , και φαλαρα ἐχει χρυσα και χαλινον κοκκου Μηδικου : τουτι γαρ το χρωμα προσαστραπτει τῳ χρυσῳ καθαπερ | ||
| κολοφωνιαϲ ἀνα ⋖ α ∠ ʹ , ὀπου Κυρηναϊκου ἠ Μηδικου ⋖ ι : ἐπιτιθεται ἐμμοτον ἀνεθεν . Ἀνεμωνηϲ ἐξονυχιϲθειϲηϲ |
| , μαστιχη Χια , μελι , οἰνος , πισσα , μελισσοφυλλον , πρασιον , προπολις , σικυου ἀγριου χυλος , | ||
| παρωνυχια ἱκανως , πευκεδανου ὀπος , πηγανον , πισσα , μελισσοφυλλον , πρασιον καταπλασσομενα , πταρμικη το θαμνιον , πυκνοκομου |
| νοσημα . το δε ἁπαντων ἐλεεινοτατον , ὁπλιζονται ἐπι τους φιλτατους και ἡδιστα ἀν κατακανοιεν . τουτο αὐ παλιν ἑτερου | ||
| παρ ' ἐλπιδα σωθηναι και ζωντας αὐταις και αὐθις τους φιλτατους ἀποδοθηναι . ἀλλα ταυτα μεν ἐπι ταις ἐχουσαις ἐν |
| Σικυωνα και ποιων την Ἀσωπιαν χωραν , μερος οὐσαν της Σικυωνιας . ἐστι δ ' Ἀσωπος και ὁ παρα Θηβας | ||
| και Ἀριστων του Σοφοκλεους νοθος υἱος ἐγεγονει ἐκ τινος Θεωριδος Σικυωνιας . . το δε κωδωνισω ἀντι του δοκιμασω , |
| . Χρηματων αὐτῳ κομισθεντων ἀπ ' Ἀλεξανδρου , ἑστιασας τους κομιζοντας τον αὑτου τροπον ἀπαγγειλατε ἐφη Ἀλεξανδρῳ , ὁτι ἐστ | ||
| και καλλιστα πιστευσας και παντοθεν μαλλον ἠ Κεγχρεαθεν ἀναγομενῳ τους κομιζοντας ἐπιβησας σκαφει . ἐρρωσο . Τῳ μεν κηρυκι σευ |
| οὐν οἱ νυν ταπεινοι Λακεδαιμονιοι , τηλικαυτης και τοσαυτης συμφορας περιεχουσης την πολιν ; ἀρα γε ἀποχρην ἐκριναν ; παντας | ||
| οὐκουν ὡς ἀληθως των γ ' ἐντος τουτων και της περιεχουσης , ἀλλ ' ὁσον ἀλλο ὑδωρ κεχυται κολπους ἐχον |
| τις τους αὐτους ὁτε μεν καλους δοκουντας , ὁτε δε αἰσχρους , και τοις μεν σφοδρα ἀρεσκοντας , παρ ' | ||
| Χρη μεν οὐν πασιν ὀργιλως ἐχειν , ὁσοι τιθεασι νομους αἰσχρους και πονηρους , μαλιστα δε τουτοις οἱ τους τοιουτους |
| φονου , τους ζωγρηθεντας ἀθροισας Δεινοκρατην μεν ἀφηκε δια την προγεγενημενην φιλιαν , των ἀλλων δε τους μεν ἀλλοτριωτατα διακειμενους | ||
| σημαινει , εἰ δε δισωμον τυχοι το ζῳδιον και ἠδη προγεγενημενην . ὁ δε ἀστηρ ὁ κυριος του κληρου δηλωσει |
| και γερα δεχονται παρα της αὑτων πολεως ζωντες τε και τελευτησαντες ταφης ἀξιας μετεχουσιν . Και μαλα , ἐφη , | ||
| τοις τοιουτοις ῥᾳον φερειν . ἐπειδη δε οἱ ἐν πολεμῳ τελευτησαντες ὁμοιοι ταις ἡλικιαις , οὐδεν ἀπο τουτων ἑξομεν εἰς |
| Ὠκεανοιο : ἡ διπλη ὁτι ποταμον , οὐ θαλασσαν τον Ὠκεανον παραδιδωσι . . οὐ . και . . ξεστῃς | ||
| δε ἐκ Κρητης , Ὀρφευς δε ἐκ των περι τον Ὠκεανον τοπων , Φανοδημος δε ἀπο της Ἀττικης , Δημαδης |
| λαμβανει καθ ' ἡμεραν . Πτολεμαιος δ ' ὁ Μεγαλοπολιτης συμποτας φησι τῳ βασιλει τῳ Φιλοπατρι ἐξ ἁπασης συναγεσθαι πολεως | ||
| Ἡροδοτος δε φησιν Ἀμασιν Αἰγυπτιων βασιλεα παιγνιημονα ἐοντα σκωπτειν τους συμποτας , και ὁτε ἰδιωτης , φησιν , ἠν , |
| γεγραπται δε Ἰαδι διαλεκτῳ . ὁ δε λογος ἐκ του ποιητικου προσωπου προς ἐρωμενον : ὁθεν και το ἐπιγραμμα Ἀϊτης | ||
| του εἰδικου αἰτιου γνωσιν , ὁτι και κατα την του ποιητικου αἰτιου γνωσιν δυναται ἡ σοφια εἰναι δεικνυσιν : ἐν |
| ἡν ἐδοσαν ἡμιν οἱ πρεσβεις οἱ παρ ' ἐκεινου πεμφθεντες ἐπανορθωσασθαι , ὁτι ἐπηνωρθωσαμεθα , ὁ παρα πασιν ἀνθρωποις ὁμολογειται | ||
| πλεον ἠ διπλασιον εἰναι . τουτ ' οὐν ἐπαναλαβειν και ἐπανορθωσασθαι και παντα συνταξασθαι κοινῃ γυναιξι τε και ἀνδρασιν ἐπιτηδευματα |
| , ὡν ἠρχον , ἐν καλῳ κατεστησαν τους θεους τοις σφετεροις τιμαν νομιμοις : και οὐθεν ἀν ἐκωλυσεν ἁπαν ἐκβεβαρβαρωσθαι | ||
| ἐπι κλινιδιων κομισθεντες και συνεδρευσαντες ἀπεκριναντο τοις παρουσιν ἀγγελλειν τοις σφετεροις , ὁτι δια της ἑαυτων ἀρετης τους πολεμιους ἀμυνεσθαι |
| : ἐλυθη γαρ προτερον ὁ πολεμος ἠ ἐκεινος ἐτελεσε την συμβουλιαν . Λεγει γ ' οὐν αὐτος οὑτως : Ὀντος | ||
| ὠν ὡς γερων ἐσῃ ποτε . Μηποτε λαβῃς γυναικας εἰς συμβουλιαν . Μη σπευδε πλουτων , μη ταχυς πενης γενῃ |
| και μη τον δεινα πυνθανησθε τι πραττει ἀντι του ἱνα στρατευομενοι των ἀγαθων μεταλαμβανητε . και αἱ κατασκευαι μεν ἀπο | ||
| Ἑλλαδος πασης ἀνω και κατω φερομενης , πλεοντες ὁμου και στρατευομενοι ᾠκιζον την πολιν , ὡσπερ τινες φρουριον ἠ στρατοπεδον |
| το δε ὑψος συν τῳ της σκηνης ἀναστηματι μικρον ἀπεδει τεσσαρακοντα πηχων . το δε σχημα αὐτης οὐτε ταις μακραις | ||
| καταλογῳ των Ἠλειων , τον μεν συμπαντα αὐτων στολον ποιησας τεσσαρακοντα εἰναι νεων , τουτων δε τας ἡμισειας ὑπο Ἀμφιμαχῳ |
| ἑτερα ἀνθ ' ἑτερων ἀπαντησῃ : τοτε γαρ ὑποδυομενα τα καταδεεστερα το των σεμνοτερων ταξεων σχημα , προσποιειται ἐκεινο εἰναι | ||
| το ἀμειβεσθαι τας εὐεργεσιας αὐτων : ἐπει τοι γε πολυ καταδεεστερα , κἀν πανυ πολλα πραξωμεν ὑπερ αὐτων . ἀλλ |
| του τυραννου υἱος ἀκολαστος ἠν και φιλοποτης : και των κολακευοντων τινες αὐτον παρεσκευαζον ὡς ἐνι μαλιστα ἀλλοτριωτατα προς τον | ||
| δε λοιπους ταπεινοι : ἡττονες γαρ οἱ κολακευοντες των οὐ κολακευοντων . κολακευεσθαι δ ' ὑπ ' οὐδενος οὐδενι συμφερει |
| γαρ τα ΑΗ , ΔΖ παραλληλογραμμα . ἐπει οὐν δυο παραλληλογραμμων των ΑΗ , ΔΖ περι τας ἰσας γωνιας ἠ | ||
| δυο ἰσας παρ ' ἑκατερα ἀποτελει . των δε ὀρθογωνιων παραλληλογραμμων ἑκαστον περιεχεσθαι λεγεται ἰδιως ὑπο των την ὀρθην γωνιαν |
| τα φωτα ἐν ἀρσενικοις ᾐ ζῳδιοις , οἱ μεν ἀνδρες ὑπερβαλλουσι του κατα φυσιν , αἱ δε γυναικες του παρα | ||
| του τα δεοντ ' ἐχειν τα περιττα μισω : τοις ὑπερβαλλουσι γαρ τερψις μεν οὐκ ἐνεστι πολυτελεια δε . Εἰ |
| περιπλεκομεν γαρ , ἠτοι ὁταν αἰσχρα ᾐ τα λεγομενα : φυλαττομενοι γαρ την ἀπρεπειαν του λογου αὐτῳ τῳ περιπλεκειν δηλουμεν | ||
| τριτον και τεταρτον καιρον διαιρουσι , το ἀδηλον του μελλοντος φυλαττομενοι . Τινες οὐν τα μελλοντα εὐθαλη γινεσθαι οὑτω προμανθανουσι |
| εἰς ζω ληγοντα βαρυτονα ῥηματα , ὡν ὁ παρακειμενος και ὑπερσυντελικος δια του κ ἐκφερονται , φραζοντων ἐν δυσι σσ | ||
| παρακειμενην ἐχων την πληρωσιν , ὡς το τετυφα , ὁ ὑπερσυντελικος , ὁστις ὑπερ τον παρακειμενον συντετελεσται , ὡς το |
| τε και ἠμεσα εἰς ἑσπεραν , ἐνθυμιον ποιησαμενος το του χου του ἐμφορουμενου . Ὁμως δε ἐτι διεσκοπουμην περι της | ||
| οἱς Ἀμμωνιος τε ἠν ὁ ἐξ Αἰγυπτου , Πλουταρ - χου του θειοτατου γεγονως διδασκαλος , Πλουταρχος τε αὐτος , |
| και δι ' ἡν τινα αἰτιαν , και ἐτι ἐπι πληθυντικου ἀριθμου δι ' οὑς τινας και δι ' ἁς | ||
| δεινης μη εὑρειν θεραπειαν : χειρονα : γυναικος : ἀντι πληθυντικου του γυναικων : ὁ δε νους : των δε |
| ψυχης , ἱνα και δυνωμεθα κοινωνειν ἀλληλοις και συμπολιτευεσθαι : κοινωνικον γαρ ζῳον ὁ ἀνθρωπος : διοπερ οἱ μη κεχρημενοι | ||
| . Ὁσοι μεν εἰς την χρειαν την ἀνθρωπινην ἀνηγαγον το κοινωνικον , οὐκ ἐλαβον ἀρχην ἀσφαλη του της προς ἀλληλους |
| δε γιγνωσκομεν , ταυτῃ ἀρα γνωστον , ᾑ ἀγνωστον , γιγνωσκεται ὁτι ἀγνωστον ; Προς τοινυν τουτοις οὐκ ἐστιν ἑτερον | ||
| και το μεν ἐκεινου ὀνομα παρα πασιν Ἑλλησι και βαρβαροις γιγνωσκεται , την δε Ἰον οὐδε ἀκηκοασιν οἱ πολλοι σχεδον |
| ἀλιτηριος ὁ Ζευς , ὁτι λιμου συντονου γενομενου τους ἀλουντας ἐφυλαττον δια το μη κλεπτειν τι των ἀλουμενων : ὡς | ||
| του λοιπου βλαβην ἐδεχοντο παρα των λιθων , ἀλλ ' ἐφυλαττον ἰσχυρως τον τε λιμενα και το Κερας . ἐν |
| πλανηθεντες ἐξωθεν μεν μη λαβωσι διαπνοην , ἐντος δ ' ἑλκομενοι την αὑτων ἀτμιδα τῃ της ψυχης διαθεσει σφοδρα συμμιξαντες | ||
| ἡν οἰκουσιν οἱ προειρημενοι , ἀλφιτα αἰγειῳ ζωμῳ διαβραχεντα . ἑλκομενοι δε οἱ σαργοι ὡς ὑπο τινος ἰυγγος της ὀσμης |
| ἀποθνησκειν : μισθος γαρ ἐστιν ἡ δοξα μειζων ἀργυριου . παραλαμβανουσι γαρ οἱ Σπαρτιαται παρα των πατερων οὐχ ὡσπερ οἱ | ||
| οἱ παλαιοι ] ὡς ὑλην και ἑτεροτητα την δυαδα [ παραλαμβανουσι . ] ‖ ‖ Ἡ ἐν τῳ φαυλῳ κακια |
| και το ἀγραφον οὐν γραμματειον κατα ἀναλογιαν ἐπ ' αὐτου ἀκουστεον . οὐ γαρ ὡς μηδε ὁλως ἐχοντος τα εἰδη | ||
| νηυσι μελαινῃσιν πεσεεσθαι : ἡ διπλη ὁτι ἐπι των Τρωων ἀκουστεον , ἐμπεσειν ταις ναυσιν . . ἀλλα συν αὐτοισιν |
| κατα φυσιν ἐστιν , ἐπειδη δηλοι ἐρρωμενην και ἰσχυραν την συνεχουσαν και στηριζουσαν και συνδεσμουσαν την συνεκτικην δυναμιν του ὁλου | ||
| των τῃδε περι ἐκεινων ἀποφαντεον οὐτε ψυχην την αὐτην την συνεχουσαν ἐχοντων οὐτε τον αὐτον τοπον οὐτε αἰτιας οὐσης ἐκει |
| κἀκεινοι φασιν οἱ ἀνδρες οὐκ ἀριθμους ψιλους και τουτους τους μαθηματικους προκεκρισθαι παρα τῃ φυσει και τοις φρονιμοις ἀνδρασιν , | ||
| εὐφυεις , ζηλωτικους , εὐεργετικους , ἐπιλογιστικους , εὐστοχους , μαθηματικους , μυστηριακους , ἐπιτευκτικους , ἐπι δε της ἐναντιας |
| : ὁτι οὐ γραφομεν μονον καθ ' ἑαυτους μελετης και εὐποριας ἑνεκα της εἰς τους λογους τα τοιαυτα γυμνασματα , | ||
| τοιουτοις ἀγαλλειν αὐτην και κοσμειν μηδενος φειδομενους , ὡς ἑκαστος εὐποριας ἐχει τε και δυναμεως . και αὐτος δε τον |
| παρασπειρομενον ὠφελει τα λαχανα . ιαʹ . προς το κηπουρον ἀδικησαι . ιβʹ . περι μαλαχης και της ἐξ αὐτης | ||
| . και οὐκ ἐξηρκεσεν αὐτῳ τοσαυτα και τηλικαυτα την πολιν ἀδικησαι , ἀλλ ' οἰκων ἐν Μεγαροις , οἱς παρ |