| ἐκ βροτων πενεστατων . Και ταυτα βιβλος Βαβυλωνιων γραφει . Δοξα Θεῳ τῳ δωσαντι το τελος Και τῳ χορηγησαντι κἀμοι | ||
| ] Στηναι παρεσκευασας . Εὑδει ] Σεσιωπηται . Χαρις ] Δοξα . Σοφιας ] Ποιησεως . Ἀρεταν ] Γνωμην . |
| : ἐξει τον ἀσκαντην λαβων : και Πλατων ὁ φιλοσοφος Πρωταγορᾳ : και ἁμα ἐπιψηλαφησας του σκιμποδος , ἐκαθεζετο παρ | ||
| ἐκ γε του λογου ἀναγκη εἰναι . Τι δε αὐτῳ Πρωταγορᾳ ; ἀρ ' οὐχι ἀναγκη , εἰ μεν μηδε |
| ὑπο Κυνα καυμασι , κινων ῥαβδῳ ἐρυθρου χαλκου , ἑως ξηρανθῃ : ἀποτιθεσο δ ' ἐν κεραμιαιῳ τευχει . ποιει | ||
| ἑτερος ἀντειπεν : ” ἐαν οὐν και το ἐνθαδε ὑδωρ ξηρανθῃ , πως δυνησομεθα ἀνελθειν ; ” ὁ μυθος δηλοι |
| γινεσθαι τα ἐξαρθρηματα . οὐ μονον δε ταυταις ἡ φυσις ἠρκεσθη , ἀλλα και συνδεσμοις ἐδησεν το ἀρθρον : και | ||
| δυναστης και πλειστον ἰσχυσας των καθ ' αὑτον βασιλεων οὐκ ἠρκεσθη ταις παρα της τυχης δωρεαις , ἀλλ ' ἐπιβαλομενος |
| δε ἐπιστημαι και διαφοροι . Την τοινυν διαφοροτητα , ὠ Πρωταρχε , [ του ἀγαθου ] του τ ' ἐμου | ||
| τοιαυτ ' ἐστιν ; Λεγω τουτ ' αὐτο , ὠ Πρωταρχε . Τι οὐν οὐκ αὐτος ἀπεκρινω σαυτῳ , ὠ |
| των φλυκταινων , γιγνονται δε και οὑτοι ποτε ἐν τοιϲ βλεφαροιϲ εἰϲ ϲυμπαθειαν μεγιϲτην ἀγοντεϲ τον ὀφθαλμον , φερε και | ||
| αὐτου ἰϲχυροτατα φαρμακα , ὡϲτε και προϲ ταϲ ψωρωδειϲ ἐν βλεφαροιϲ διαθεϲειϲ ἁρμοττειν . ἐκ δε των ἀρωματικων φαρμακων ἐπιτηδειωϲ |
| τοποις της ἀφιξεως ἀλλα τε και φιαλην χαλκην ἐν Ἡρας ἱερῳ γραφῃ δηλουσαν ἀρχαιᾳ του δωρησαμενου τῃ θεῳ Αἰνειου τοὐνομα | ||
| νομιζουσι : και θυουσιν οἱ Ὁσιοι θυσιαν ἀπορρητον ἐν τῳ ἱερῳ του Ἀπολλωνος , ὁταν αἱ θυιαδες ἐγειρωσι τον Λικνιτην |
| ἠεροεις ἐπαγει νοτος : ἀντια δ ' αὐτος Κηφευς ἐκ βορεω μεγαλῃ ἀνα χειρι κελευει . Και το μεν ἐς | ||
| ἡλιου , ὡς και Ἀρατος : και τα μεν οὐν βορεω και ἀλησιος ἠελιοιο μεσσηγυς κεχυται . ἐχει δε οὑτος |
| τῃ Ἀσιᾳ Ἀβυδον Ἀρισβαν Παισον , ἐν δε τῃ Κυζικηνων νησῳ Ἀρτακην Κυζικον , ἐν δε τῃ μεσογαιᾳ της Τρῳαδος | ||
| ἐξ Ἀργους : Σαμιοι δε αὐτοι τεχθηναι νομιζουσιν ἐν τῃ νησῳ την θεον παρα τῳ Ἰμβρασῳ ποταμῳ και ὑπο τῃ |
| συγγνωμην , οἱον Κλεωνος τους ἐκ Πυλου τριακοσιους εἰσαγοντος Νικιας ἐδακρυσε , και κρινεται ὑπο Κλεωνος ὑβρεως : την γαρ | ||
| ἐξῃει των Σαρδεων . και ὁ Θεοδωρος τον συγγραφεα μεταπεμψαμενος ἐδακρυσε την ἐξοδον , και ἀνδρι τἀλλα γε ἀτεραμονι και |
| ἡπαρ ἐκειρον . Ἀντι τινος , Ὁμηρε ; Λητω γαρ εἱλκυσε , Διος κυδρην παρακοιτιν . Ὡσπερ δε οἱ νομοθεται | ||
| , Και ταυτα μεν γεγονασιν ὁπηνικα ὁ Τριτων ἀναγομενων ἡμων εἱλκυσε την Ἀργω προς πελαγος ἀγων , δηλονοτι δια του |
| χαλκον . και τα μεν εὐ κατεθηχ ' ἱερον μενος Ἀλκινοοιο , αὐτος ἰων δια νηος , ὑπο ζυγα , | ||
| και ἐστιν ἐκ τε φιλων παιδων ἐκ τ ' αὐτου Ἀλκινοοιο και λαων , οἱ μιν ῥα θεον ὡς εἰσοροωντες |
| μετ ' ἀψινθιου διδοναι και ὑϲϲωπον γληχωνα πηγανον μετ ' ὀξυμελιτοϲ και ἁλων . ἐπειτα και καϲτοριῳ την κεφαλην ἐπιχριειν | ||
| ἡ τεφρα των χαλκειων καταπλαττομενη ϲυν ὠμῃ λυϲει δι ' ὀξυμελιτοϲ , και ὁ του κενταυριου χυλοϲ ἐξωθεν ἐπιτιθεμενοϲ και |
| . δικαια εἰναι ταυτα δοκει Πλατωνι τε τῳ Ἀθηναιῳ και Σιμωνιδῃ τῳ Κειῳ . ὁ γαρ Ἀθηναιος τον Κειον ἐρομενου | ||
| λεγειν . Ἀλλα μεντοι , ἠν δ ' ἐγω , Σιμωνιδῃ γε οὐ ῥᾳδιον ἀπιστεινσοφος γαρ και θειος ἀνηρτουτο μεντοι |
| . ὁ γαρ δη θειος Θεοδοσιος ἁμαρτοντας μεν ἠδη τινας ἐσωσε , δικην δε παρ ' οὐδενος οὐδεν ἀδικουντος ἐλαβεν | ||
| συμπαντα ἁ κεκτηται διδοντα ἀξια σφων εἰναι νομισαι , ὡστε ἐσωσε τον πρεσβευτην το σχημα της προξενιας . οὐ μην |
| , ἀλλα μαλλον πολυ τεκτονικης και κεραμικης και χαλκοτυπικης . Μανθανω . Τι δε τεταρτον ; ἀρ ' ἑτερον εἰναι | ||
| βαρβαροις τι ἐστιν ; Ὁ τι ἐστιν ; Τριβαλλοι . Μανθανω . Ἐντευθεν ἀρα τοὐπιτριβειης ἐγενετο . Μαλιστα παντων . |
| εἰ ὑπηρξεν ἠ εἰ ὑπαρξει ζητουμεν , ἐν δε τῳ ὁρῳ το ἰδιον του πραγματος , ὁπως το ὀνομα ὁρισθῃ | ||
| κεκωλυκεν αὐτον λεγειν . Ἡ πηλικοτης , ὡς ἐν τῳ ὁρῳ : ὁτι μεγα το γινομενον : ὁ βιαιος ὁρος |
| καθελοντες ποτε χωματα , οἱ βιασαμενοι τον Βοσπορον ἀγαν ὀντα ῥοωδη και Σκυθικην θαλασσαν : ἀλλα πας μεν ἐβαλλε και | ||
| κατα την δευτεραν ἀποϲταϲιν ὀντα δυϲεντεριαϲ τε και τα ἀλλα ῥοωδη ἰαται πινομενα , ἐξωθεν δε τα ϲηπεδονωδη των ἑλκων |
| προσβαλλομενον . Το δε κεκομψευται , ὁτι παντα τα ἐνυλα κομψα και ἀπατηλα . Ἀνακτεον το περι του λογου εἰς | ||
| . ἁ γαρ λαλουσιν οἱ φιλοσοφοι , μαθειν θελομεν ὡς κομψα και δριμεα , οἱ δ ' , ἱν ' |
| δε περι τους χαλινους και στομια και φαλαρα χρυσῳ , σιδηρῳ δε οὐδ ' ἀργυρῳ χρεωνται οὐδεν . Οὐδε γαρ | ||
| αὐτος φοβερος γινεται . πως οὐν ἀκροπολις καταλυεται ; οὐ σιδηρῳ οὐδε πυρι , ἀλλα δογμασιν . ἀν γαρ την |
| . . . . . . οἱ τε γαρ πρωτοι θαρρη - σαντες αὐτης ἁψασθαι τοιουτοι τινες ὑπηρξαν , Ὁμηρος | ||
| παθη και τας πραξεις λογοι ὁμοιως ἐχουσι . παθη λεγει θαρρη και φοβους , ἐπιθυμιας ἀποστροφας : πραξεις δε τα |
| κειτο γαρ ἐν νηεσσι ποδαρκης διος Ἀχιλλευς κουρης χωομενος Βρισηϊδος ἠϋκομοιο , την ἐκ Λυρνησσου ἐξειλετο πολλα μογησας Λυρνησσον διαπορθησας | ||
| εὑρε μαχης ἐπ ' ἀριστερα δακρυοεσσης διον Ἀλεξανδρον Ἑλενης ποσιν ἠϋκομοιο θαρσυνονθ ' ἑταρους και ἐποτρυνοντα μαχεσθαι , ἀγχου δ |
| ἱζον ἰοντες : ἐνθα δε πυρ κηαντο , τιθεντο δε δορπα ἑκαστος . Ἀτρεϊδης δε γεροντας ἀολλεας ἠγεν Ἀχαιων ἐς | ||
| τε παραιφασιας τε καμοντων [ , ἠ ? οἱ ξεινια δορπα Διος τ ' ἀλιτωσι τραπεζας . οὐ ? [ |
| μενειν , ἀλλ ' ἠ συν αὐτῳ σε κρατειν την ἀσπιδα και γην μολυνειν αἱμασιν των βαρβαρων . Ἐπει δε | ||
| δοσις : και ὀργισθεις ἐτυψε τινα και φοβηθεις ἐρριψε την ἀσπιδα , παθος ἡ ὀργη και ὁ φοβος , πραξις |
| δε αὐτον ἐμαιωσατο ἐκ των ὠδινων , πολις δε αὐτον ἐξεθρεψε και ἐξεπαιδευσε , και ἀπεφηνεν ἀξιον αὐτον βασιλει κοινωνον | ||
| τῳ Καλαμιτῃ ἡρῳ χρωμενη τον καλον ἀνδριαντα και τριταγωνιστην ἀκρον ἐξεθρεψε σε ; και τουτο ἐστι μεν του αὐτου τυπου |
| ἀναγκαν † : τᾳ δε χολᾳ το προσωπον ἀμειβετο , φευγε δ ' ἀπο χρως ὑβριν † τας ὀργας † | ||
| ἱμερτῳ κρατι καθαπτομενος ἀντρον ἐσω στειχοντες ὁμορροθοι . ἀλλα τυ φευγε , φευγε , μεθεις ὑπνου κωμα καταγρομενον . Ἀ |
| ⋖ η γεντιανηϲ ῥιζηϲ ⋖ Ϛ δαφνιδων ⋖ ιϚ ἀριϲτολοχιαϲ ϲτρογγυληϲ ⋖ β μελιτοϲ ἀπηφριϲμενου το ἀρκουν . ἡ δοϲιϲ | ||
| ἀνθουϲ γληχωνοϲ ἀνα ⋖ δ ἀριϲτολοχιαϲ μακραϲ ⋖ β και ϲτρογγυληϲ ⋖ β μελιτοϲ ἀπηφριϲμενου το ἱκανον . ἡ τελεια |
| βραδυτεραν ἐποιησατο την ἐξοδον : οὐτ ' ἀποριᾳ οὐτ ' ὀκνῳ του κινδυνου κρατηθεις , την δ ' ἀδηλοτητα του | ||
| Ἀρην ] καθα τον σιδηρον βλεποντων . . πυστις οὐκ ὀκνῳ χρονιζεται ] ἡ περι τουτων ἀκοη οὐ βραδυνει εἰς |
| ἁλαδε προρεουσι . ταων ἡ μεν ἐβαλλε θρονοις ' ἐνι ῥηγεα καλα πορφυρεα καθυπερθ ' , ὑπενερθε δε λιθ ' | ||
| ἰδε δμῳῃσι κελευσε δεμνι ' ὑπ ' αἰθουσῃ θεμεναι και ῥηγεα καλα πορφυρε ' ἐμβαλεειν , στορεσαι τ ' ἐφυπερθε |
| ὀνοματος κατ ' ἐπισταλτικην συνταξιν συνεχει το ἀρθρον , Διονυσιος Τρυφωνι τῳ ἀγαθωτατῳ χαιρειν , τῳ τιμιωτατῳ : ἀσυνετον γαρ | ||
| κτημα φερομεναι , ἀπροσδεεις εἰσιν ἀρθρου . Διο οὐδε συγκαταθετεον Τρυφωνι φασκοντι , ἐν οἱς ἀρθρον προσλαμβανει ἡ γενικη , |
| ' ἀληθη λεξειν περι αὐτου τουτονι . και οὑτω τοινυν κομιδῃ γελως ἐστι κατηγορειν ἐκεινου τουτονι . ἐγω γαρ Αἰσχινην | ||
| ὁτι των προσοδων ἐστερηται και στερησεται : ὁτι εἰς στενον κομιδῃ τα της τροφης τοις ξενοις αὐτῳ καταστησεται : και |
| τοιϲ ἀλλοιϲ ἐρρινοιϲ τοιϲ προγεγραμμενοιϲ ἐν τῳ περι των τηϲ ῥινοϲ παθων λογῳ . πινετωϲαν δε προ τηϲ τροφηϲ ὑϲϲωπον | ||
| οἰνῳ λειου . Ἀλλο προϲ τα ἐν τοιϲ ποροιϲ τηϲ ῥινοϲ ἁπλουϲτερα ἑλκη . λιθαργυρου ⋖ Ϛ ψιμμυθιου ⋖ η |
| μορφης συνισταται ἠ ἐκ των ἀναλογουντων τῃ ὑλῃ και τῃ μορφῃ : ἀναλογει δε τῃ μεν ὑλῃ το γενος , | ||
| ἡ Ἑλενη του Τηλεμαχου τον πατερα εὑρουσα τῃ του Τηλεμαχου μορφῃ οὐδε γε ὁ Μενελεως ὁμολογησας τῃ γυναικι και εἰπων |
| : ἐγω προλεγω προ των ἐργων τοις ἀριστευουσιν , ἀν ἀφῃ τις τῃ ἀ τουτον ἐκδιδωμι . ἀν προδοτης ἁλῳ | ||
| γιγνηται . Ἀπολλυνται δε οὑς ἀν ὁ τε πυρετος μη ἀφῃ , ἠ δοκεων αὐτεους ἀφιεναι , αὐθις φαινηται ἀναθερμαινομενος |
| ὡς δωριζω , ἀφ ' οὑ το ἐντεθετταλισμεθα παρα τῳ Εὐπολιδι ἐν Μαρικᾳ , τουτεστι χλαμυδα Θετταλικην φορουμεν . Θετταλικον | ||
| χειρος εἰσιοντων προς τῃ Νεμεᾳ ἑστηκεν ἐπιδεξια , παρα δε Εὐπολιδι προποσεως σχημα ὁταν δε δη πινωσι την ἐπιδεξια . |
| ἐπαναβαινῃ το ὑδωρ , ἀλλην και ἀλλην ἐφισταντες , ὡς ἐρραγη και ἀπηλθε , παντα εὑρεθηναι τα ξυλα ἀσαπη . | ||
| δε ἀνωτερω , ὁτι παντας μιμουνται . βροντη δ ' ἐρραγη : παρα τα ἐκ Τευκρου Σοφοκλεους οὐρανου δ ' |
| . Μετα δε τας νησους τας ἐκκειμενας ἐστιν ἰδειν αἰγιαλον λιθωδη και μακρον : ἡ δε χωρα Θαμουδηνων Ἀραβων . | ||
| , γυψος , καδμειαι πασαι και παντα τα μεταλλικα και λιθωδη και γεωδη , ὀστρακον το ἐκ των κριβανων , |
| και τα προσωπα ὡς ἐπι μεγαλῳ κακῳ . ταυτα ὡς ἐξηγγελθη Ἀλεξανδρῳ , κελευσαι στρεβλωθηναι τον καθισαντα , μηποτε ἐξ | ||
| γενομενοι ἐφευγον ἀπολιποντες τας πολεις . και Ἀλεξανδρος , ἐπειδη ἐξηγγελθη αὐτων ἡ φυγη , σπουδῃ ἐδιωκεν : ἀλλα οἱ |
| . . Ε . τω δ ' ἐκσπασσαμενω δολιχ ' ἐγχεα χερσιν ἁμ ' ἀμφω συν ῥ ' ἐπεσον , | ||
| . ἑπταχα εἰς ἑπτα μερη . ἐπτυσσοντο ἐκραδαινοντο : “ ἐγχεα δ ' ἐπτυσσοντο . ” ἐπωχατο τοις ὀχευσι λεγομενοις |
| γαρ [ οὐχ ] οὑτω , δεησει πλεονασμῳ της θαλαττης αἰφνιδιῳ γενομενῳ την ἐπικλυσιν συμβαινειν , καθαπερ ἐν ταις ἀναβασεσι | ||
| ὡς ἐπι πολυ το ἡττον ἐχειν , αἱ δε τῳ αἰφνιδιῳ και παρ ' ἐλπιδα χωρησαντι * λογισμῳ τε ἀσφαλει |
| Κασταλιας ξενωθεις γερας ἀμφεβαλε τεαισιν κομαις , ἀκηρατοις ἁνιαις ποδαρκεων δωδεκ ' ἀν δρομων τεμενος . κατεκˈλασε γαρ ἐντεων σθενος | ||
| τουτεστι πρωτῳ τῳ Ἀλφειῳ ἐθυσεν ὡς ἐντοπιῳ θεῳ . μετα δωδεκ ' ἀνακτων : ἀντι του ἐν δωδεκα θεοις . |
| . το δε “ σκορδινωμαι ” ἀντι του κλωμαι και σπασμῳ συνεχομαι . οἱ γαρ ἀπο πληθωρας σκοροδων ἐμουντες δια | ||
| ἐστι δηλητηριος , ἡτις ἁπαν το σωμα του φαγοντος αὐτην σπασμῳ ὑποβαλλει , ὡς και των χειλεων συσταλεντων γυμνουσθαι τους |
| , ὁς φησιν : ὁστις ἀνθρωπος δε φυς ἀσφαλες τι κτημ ' ὑπαρχειν τῳ βιῳ λογιζεται , πλειστον ἡμαρτηκεν . | ||
| ἰδου : φιλον τοι τωι νοσουντι δεμνιων ἀνιαρον ὀν το κτημ ' , ἀναγκαιον δ ' ὁμως . αὐθις μ |
| δικαστας , ὁρους και κανονας αὐτοις ταξας , οὑς αὐτος ἐγραψε νομους . ἐπει δ ' αὐτῳ τα ἐν τῃ | ||
| ἀνανεουσθαι , εἰ τοτ ' ἠξιωσε τυχειν τουτων και τις ἐγραψε των ἀφεθεντων ὑπ ' αὐτου , ἐαν τις ἀποκτεινῃ |
| ἐναντιῳ αὑτου τριγωνῳ εὑρετικος γινεται , ἐαν δε ἐν τουτοις ὡροσκοπῃ ἀνευρετον δηλοι το κλεμμα . Ἐφ ' ὡν δε | ||
| ἑκουσιως ὑποστρεφουσιν , ἐαν δε της Σεληνης ἐν Κριῳ οὐσης ὡροσκοπῃ Λεων ἠ Τοξοτης ἠ Ἰχθυες ἠ Διδυμοι οὐχ εὑρεθησεται |
| τεσσαρων ζῳδιων , οἱς ἀντικαταδυνει και κατ ' αὐτον ὁ Ἀρκτοφυλαξ , εὐλογως αὐτος φησι , μηκετι πολυ αὐτου και | ||
| Καρκινου ἀρχομενου ἀνατελλειν λεγει ταυτι : ' ἀν ἐτ ' Ἀρκτοφυλαξ εἰη πολυς ἀμφοτερωθεν , μειων ἠματιος , το δ |
| πτυαδεϲ αἱ μεγιϲται πηχων δυο , αἱ δε χελιδονιαι πηχεωϲ ἑνοϲ , κατα δε χροαν των χελιδονιων εἰϲιν ὁμοιαι , | ||
| και [ ψογοϲ ] ? : κρεαιδια δυ ' ἐξ ἑνοϲ ποιουϲι και χορδηϲ τομουϲ ἐκ του ] ? μεϲου |
| οὐτε εἰς το γαμηθηναι , οὐτε εἰς το γεννηθηναι . ψευδεα θ ' αἱμυλιους τε λογους : ὁ δε τοτε | ||
| ' ἐλεγξασα εἰτ ' ἐστ ' ἀληθεα πρωτον εἰτε και ψευδεα ; ἀ δ ' αὐτος εἰπας ἀρτι τηι ἰδιηι |
| . . . καλουμενος ] , κἀν πολλακις την μελιαν κινῃ κατ ' Ἰλιον , κἀν μονος | . . | ||
| α οὐχ εὑρησεις δανεισασθαι β τικτει μετα ἀγωνιας γ οὐ κινῃ ἐκ του τοπου ἀρτι δ οὐ βλαπτῃ . μη |
| γενοιτ ' ἐρωντος ἀθλιωτερον οὐδεν γεροντος . νυν δ ' ἐρρ ' ἀπ ' οἰκων τωνδε ἀνθρωπον ὀντα δει φρονειν | ||
| , ὠ ποιητα μοι , τι βουλομενος ἐγραψας ἐν τραγῳδιᾳ ἐρρ ' αἰσχροποιε ; καταπλαγεις δ ' Εὐριπιδης την τολμαν |
| φησι : των ζωγραφων μεν ἡ καλη χειρουργια ἐν τοις πιναξι κρεμαμενη θαυμαζεται : αὐτη δε σεμνως ἐκ λοπαδος ἁρπαζεται | ||
| γενησεται . των ζωγραφων μεν ἡ καλη χειρουργια ἐν τοις πιναξι κρεμαμενη θαυμαζεται , αὑτη δε σεμνως ἐκ λοπαδος ἁρπαζεται |
| τιμης ἀφαιρειν ἐδοκει , και ταυτα της καλλιονος μοιρας ἠν γνωμῃ θεων . ὁτε γουν ἀφῃρεθης την του βαδιζειν ὁποι | ||
| τε γελωτα . τοιαυτη δε ποσις σωματι τ ' ὠφελιμος γνωμῃ τε κτησει τε : καλως δ ' εἰς ἐργ |
| ἀπηλιωτης και το ἀπηθειν . ὁθεν και ἐπτυσχλοι , ὁ ὠφειλε δια του φ και του θ . και γαρ | ||
| εἰποι , ὁτι τουτῳ τῳ λογῳ οὐτε ἡ γαστερος γενικη ὠφειλε συγκοπτεσθαι και γενεσθαι γαστρος , οὐ γαρ ἐχει εὐθειαν |
| το πριν ἐπ ' ἀλληλοισι μιηι συναρηροτα μορφηι νεικεος ἐξ ὀλοοιο διεκριθεν ἀμφις ἑκαστον . παλαι γαρ ποτε ἀναμιξ φερομενων | ||
| ὁμου φθιμενοισι κακην προτιοσσομαι ἀτην , εἰ δη μητ ' ὀλοοιο μετα πτολιν Αἰηταο ἐσσεται ἠε και αὐτις ἐς Ἑλλαδα |
| Ἡμεις δ ' ἐπει τα κατα την Μακεδονικην και την Ἰλλυριδα διηλθομεν , μεταβησομεθα προς τας ἑτερογενεις πραξεις . κατα | ||
| Μυσοις και ἐν Γεταις και ἐν Σκυθιᾳ και ἀνα την Ἰλλυριδα , ἀφ ' ἱππων των Σκυθικων και Ἰλλυρικων διωκουσιν |
| κεκασμενε , κερδαλεοφρον : ἡ διπλη , ὁτι Ζηνοδοτος γραφει φαιδιμ ' Ὀδυσσευ . ἀσυμφωνως δε τῃ ἐπιπληξει φαιδιμος ἀν | ||
| τουτο : ᾐομεν , ὡς ἐκελευες , ἀνα δρυμα , φαιδιμ ' Ὀδυσσευ : εὑρομεν ἐν βησσῃσι τετυγμενα δωματα καλα |
| , ἐν τελει , οὐκ ἐξ ἀτελειας μαθειν , οὐκ ἀμισθι μαθειν . ὁ δε μισθος ἀργυριον , χρηματα , | ||
| τῃ πολει , ἰδιᾳ δε και ἐμαυτῳ μονῳ , και ἀμισθι οὐ μεταδιδωμι σοι . Γ πονηρ ' ] γεωργε |
| Πετοσιριν ὁτι ἐν ᾡ ζῳδιῳ εὑρισκεται ἡ Σεληνη ἐν τῃ σπορᾳ τουτο ὡροσκοπησει ἐν τῃ ἐκτεξει , ὁπου δε ἐν | ||
| του κατηγορου ὁτι ἠγαγετο ὁ τουτου πατηρ ἐπι γνησιᾳ παιδων σπορᾳ ἐλπιζων γηροκομεισθαι : εἰτα ὁτι πεποιηκε παιδα : ἀνηγαγε |
| το ἐθνικον Ἐλπιανος . Ἐλυμαια , χωρα Ἀσσυριων προς τῃ Περσικῃ , της Σουσιδος ἐγγυς . οἱ οἰκουντες Ἐλυμαιοι . | ||
| τον χαλκηρη στολον , ἠτοι το ἐμβολον , ἐν νηϊ Περσικῃ δηλονοτι . στολος δε λεγεται το ἐμβολον παρα το |
| πολλα διηλθε μετα περιῤῥοου χολωδεος : ὑπνοι οὐκ ἐνησαν . Ἐνατῃ σπασμοι . Δεκατῃ σμικρα κατενοει . Ἑνδεκατῃ ἐκοιμηθη : | ||
| χολωδεα , κατακορεα . Ὀγδοῃ ἐπεῤῥιγωσεν : ἐκοιμηθη πλειω . Ἐνατῃ δια των αὐτων . Δεκατῃ , σκελεα ἐπιπονως ἠλγεε |
| ἁ μηχανωνται , λογῳ δε αὐτομολους : ἠν δε και φυγη των ἀνδρων ἐκ του φανερου κατεγνωσμενη . τουτους ἡκοντας | ||
| ἠν : το γαρ ἐνταυθα και ἐν τουτοις ἐκπτωσις και φυγη και πτερορρυησις . Δηλοι δε ὁτι το ἀγαθον ἐκει |
| πεμπειν αὐτον ἐγνωκε πολλαχοι της γης : οὑτως ἡσθη τῳ δωρῳ : ἐμοι δε μικρα μεν οὐδε ταυτα , το | ||
| τα σωματα , μελλων δε ἱππων ἁμιλλας χαριζεσθαι τῃ πολει δωρῳ βασιλικῳ τετιμηται . δυο τεθριππα το δωρον , οἱ |
| ἐν βορβορῳ καθηται . “ εἰτα θαυμαζεις εἰ ἐπι μεγα ἠρθη το χρηστηριον , ὁρων τας ἐρωτησεις των προσιοντων συνετας | ||
| , πολλοις δε τραυμασι περιπεσων και τελευτησας ὑπο των ἰδιων ἠρθη και προς την ἀποσκευην ἀπηνεχθη τετελευτηκως : τῃ δ |
| δια δριμειϲ τε και δακνωδειϲ χυμουϲ ὀδυνηθεντων το κωλον . θαυμαϲτωϲ δε ποιει προϲ αὐτουϲ , κἀν ἐμοιεν , ἀνηθον | ||
| εὐ μαλα ἐκτριβει , ὁθεν ἐπιληψιαϲ και ταϲ ἐντευθεν μανιαϲ θαυμαϲτωϲ ἀποϲκευαζομενον φαινεται . [ εὑρον δε ἐγω την γραφην |
| . ὁμως δε , ἠν ἐθελησητε ἀκουσαι μου λεγουσης , θαρρω πολυ δικαιοτερα ταυτης ἐρειν . Τουτο γαρ τοι και | ||
| δια το πολλα και παντοδαπα εἰρησθαι : νυν δε ὁμως θαρρω . Τον οὐν Σωκρατη εἰπειν Καλως γαρ αὐτος ἠγωνισαι |
| . ” παλιν δ ' εἰποντος του Λυσιμαχου , “ βλεπε ὁπως μη παρεσῃ προς ἡμας ἐτι , ” “ | ||
| κατ ' εἰκονα φερει : Ὁδηγον αὐ λαμβανε ταυτην και βλεπε : Εἰ μεν Σεληνη γαρ ἀγαθυνοιτο σοι , Νεμει |
| λιτης ὑφης το καλλιον ἐποικιλαν , ἀντι δε εὐτελων δωματιων ὑψηλα τερεμνα και λιθων πολυτελειαν ἐμηχανησαντο και γυμνην τοιχων ἀμορφιαν | ||
| . Εὐμενεται : εὐμενεις εὐμενεστατοι . ὀλυμπια : ἀθανατα ἠ ὑψηλα . τειχεα : ὀχυρωματα . Περιμετρα : μεγαλα . |
| ἀνατιθεναι τα συγγραμματα ἑαυτου : ἐν μεν τῳ Φαιδρῳ τῳ Πυθαγορᾳ , ἐν δε τῳ Χαρμιδῃ Ζαμολξιδι σοφῳ τινι , | ||
| παντος σφαιραν . Πλατων δε συμφερεται και ἐν τουτοις τῳ Πυθαγορᾳ . Παρμενιδης στεφανους εἰναι πεπλεγμενους προς ἀλληλους τον μεν |
| παραγεται λιχμηρεας δε τους περιλειχοντας ἠρημωσεν ] διεφθειρε ἠρημωσεν ] ἠφανισε ἀλλως : οἱ δε τε πορδαλιαγχες : οἱ δε | ||
| ' αὐτου τον Νικηρατον ἐστεφανωσεν , ὁ δε Ἀντιμαχος ἀχθεσθεις ἠφανισε το ποιημα . Πλατων δε νεος ὠν τοτε και |
| ἐφης . . . στεφανουν αὐτον ; Εὐδαιμονικη , ὠ νεανισκε . ὁ γαρ στεφανωθεις ταυτῃ τῃ δυναμει εὐδαιμων γινεται | ||
| Ὁ αὐτος ἐπει ἐλοιδορειτο ὑπο τινος νεανισκου τα αἰσχιστα „ νεανισκε „ ἐφη : ” ἡ γλωττα σου οὐκ ἐν |
| χρονου δ ' οὐ μακρου διελθοντος , ἐπιων τους δεσμωτας ὁρᾳ συννοιας και κατηφειας γεμοντας μαλλον ἠ προτερον τους εὐνουχους | ||
| , ὠ Μεγαβυζε , θαυμαζει σε τα παιδαρια ταυτα : ὁρᾳ γαρ σου την ἐσθητα και την θεραπειαν την περι |
| τινα ξενων ; ὁπου χθονος τησδ ' ἐκποδων μαλιστ ' ἐσηι . οὐκουν σε φραζειν εἰκος , ἐκπονειν δ ' | ||
| γε : σεσωμαι , κατ ' ἐμε δ ' εὐκλεης ἐσηι . πως εἰπας ; οὐ πενθειν με σην ψυχην |
| τα φυλλα και οἱ ἀκρεμονεϲ και τα ἀνθη χρηϲιμα , μικτηϲ ὀντα δυναμεωϲ τε και κραϲεωϲ . ἐχει μεν γαρ | ||
| το δηλητηριον , ἀλλ ' ὁπερ ἰριϲ ἀγρια καλειται , μικτηϲ ἐϲτι δυναμεωϲ ἀποκρουϲτικηϲ τε και διαφορητικηϲ . Ἐχιδνηϲ αἱ |
| , φαγροι , λαμιαι , ἀετοι , ὠα ὀπτα , ἑφθα , ταγηνιστα , πυροι ἑφθοι , ὁ καλουμενος τραγος | ||
| , και γλυκειας ῥοιας ἑφθα καταπλασθεντα κοκκια : και πρασα ἑφθα καταπλασθεντα και σκοροδα συντετριμμενα και ἡ δια της θερμης |
| των Ἀσκληπιαδων εὐγενεια πολυ τε σου το κλεος της ἐν ἰητρικῃ σοφιης πεφοιτηκε και ἐς ἡμεας ἀφικται . Τι δε | ||
| των τε καθαιροντων και των ἱσταντων ἡ ἰησις τῃ τε ἰητρικῃ και τοισιν ἰητροισι μουνον ἐγινετο , ἀσθενης ἠν ἀν |
| και ἐδειτο αὐτου συστησας Φιλωνδαν , ἀνδρα το μεν γενος Μεγαρεα , μετοικουντα δ ' Ἀθηνησιν , πιστως δε τουτῳ | ||
| . ἠν δε σχολη φιλοσοφων Μεγαρικων λεγομενη , διαδεξαμενων Εὐκλειδην Μεγαρεα Σωκρατικον , ὡς Στραβων ἐνατῃ . το θηλυκον ἐπι |
| λεχθεισων δεκα ἐστι πολισμα τα Τυανα , ἐν δε τῃ Κιλικιᾳ καλουμενῃ τα Μαζακα ἡ μητροπολις του ἐθνους : καλειται | ||
| οἰκησαντα κολασθεντα δ ' ἐν Σικελιᾳ Ὁτι ὁ Τυφως ἐν Κιλικιᾳ μεν ἐγεννηθη ἐν Σικελιᾳ δε ἐκεραυνωθη ἐν τοις ποσι |
| . ἐστι δε τοιουτος : Εἰ και πολυ σου διαστημα τυγχανω κεχωρισμενος , τῳ σωματι μονον πασχω τουτο . οὐδε | ||
| μεντοι ἀορας οὐδε λεβητας οὐδε κρατηρας οὐδε κλινας και τραπεζας τυγχανω κεκτημενος , ὡς τινες φασι κεκτησθαι Δαρειον ἐν Περσαις |
| και οἰδημαϲι παϲι : τα δε ϲτυπτηριωδη αἱματοϲ ἀναγωγαιϲ ἐμετικῳ ϲτομαχῳ και τοιϲ ἀμετρωϲ ὑπο αἱμορροιδων ἐκκενουμενοιϲ και γυναιξιν ἀτακτωϲ | ||
| τουτων ἁρμοζει , πλην ἐν αὐτῃ τῃ γαϲτρι και τῳ ϲτομαχῳ τα τονουντα προϲφερειν . και λουειν δε τουτουϲ : |
| ὑποϲτρυφνον ἐχει : ῥυπτει τοιγαρουν και τεμνει τουϲ παχειϲ και γλιϲχρουϲ χυμουϲ μετα του ϲυναγειν και ϲφιγγειν τα ϲωματα : | ||
| του ϲωματοϲ ληφθειη , τεμνει και λεπτυνει τουϲ παχειϲ και γλιϲχρουϲ χυμουϲ πολυ μαλλον των ἁλων . ἀφρονιτρον δε εἰ |
| ἀλλος ἐν τε ἱστοριας μνημῃ και κινησεως καλλει διενεγκων , ἐδεηθη του Δημητριου εὐγνωμονεστατην , οἰμαι , την δεησιν , | ||
| εἰναι και ποτοις κοινον των βασιλεων : διοπερ οὐδε πιστεως ἐδεηθη προς τουτο , ὡς των ἀκροατων αὐτοθεν συγχωρουντων . |
| οὐκ οἰδα , οὐδε οἰομαι : ἐοικα γουν τουτου γε σμικρῳ τινι αὐτῳ τουτῳ σοφωτερος εἰναι , ὁτι ἁ μη | ||
| μη κατωτερω ἀκρην την χειρα ἑξει του ἀγκωνος , ἀλλα σμικρῳ τινι ἀνωτερω , ὡς μη το αἱμα ἐς ἀκρον |
| . ιθ : . . . Αἰγυπτιοις και Εὐδοξῳ και Καλλιππῳ ἐπισημαινει . . κβ : Αἰγυπτιοις νοτος ἠ ἀπηλιωτης | ||
| ἡλιος ἐν ἡμεραις λ . Ἐν μεν οὐν τῃ βᾳ Καλλιππῳ Λεων ἀρχεται δυνειν : ὑετια . Ἐν δε τῃ |
| ἰσως ἐξηρκει : περι γαρ μονης ταυτης των ὑφ ' ἡλιῳ πολεων ἠρισαν και καταλαμβανουσι την ἀκροπολιν ὡσπερ ἐπι μοναρχιᾳ | ||
| λυθηναι ψυξαϲ ἐπιπαϲϲε θειου ἀπυρου # α και καταχριε ἐν ἡλιῳ ἠ ἐν βαλανειῳ . τινεϲ ἁμα τῃ ῥοδοδαφνῃ και |
| ὀξειῃσι κεφαλαλγιῃσι , και τῃσι ναρκωδεσι μετα βαρεος , ἐθελει σπασμωδεα γινεσθαι . Κεφαλαλγιην λυει πυον δια ῥινων , ἠ | ||
| Ξυμβαινει δε τοισι τοιουτοισι , και ἐμετους ἐπιγινεσθαι και τα σπασμωδεα ἐπι τελευτῃ , και ἐνιους κλαγγωδεας εἰναι , και |
| κυανεῃσιν ἐπ ' ὀφρυσι νευσε Κρονιων . Ἑκτορι δ ' ἡρμοσε τευχε ' ἐπι χροϊ , δυ δε μιν Ἀρης | ||
| , και τους φιλους ἐρωτας αὐθις δια μελους ἠσπαζετο : ἡρμοσε δε και Στησιχορος μετα το παθος την φορμιγγα . |
| . κὠ τοξοτας Ἡρακλεης καλλιστ ' ὑπαυλην κἀ μεγασθενης Ἀσαναια Μελαμποδα τ ' Ἁρπολυκον τε ἀρχοι μεν γαρ † κοθρασιων | ||
| ὑπο τουτου παιδευθεντες ἡρωες , ὁσα τε εἰς Ἀριστεα και Μελαμποδα και Πολυειδον ἀναφερεται . παρα δε Αἰγυπτιοις ἠν μεν |
| γινεται ὁ ʂ Μο β . ἐπι τας ὑποστασεις . ἐταξα το του βου Ϛον , ʂ α : ἐσται | ||
| αἰσθανομενον ἠδη της ζηλοτυπιας , εἰπειν , ὁτι “ ἐγωγε ἐταξα ἀν ἐμαυτον προ Ἀλεξανδρου . ” οὑτω μεν ὁ |
| , πως ἐπιφερει , τηλε δ ' ἀπ ' αὐτου αἰχμη χαλκειη χαμαδις , ὡς προτερον μη ἀποκεκομμενου , ἀλλ | ||
| ? ? μεταμορφετο ? [ ] ? ? Ἀρεος ? αἰχμη θηοιτετκνιαλ ! ? ? ? ? ? ! ! |
| [ οὑτως και θειος μοι ἐνυπνιον ἠλθεν ὀνειρος ] . Μεμνησο δε ὁτι τοις ἐνστασει χρωμενοις ἀγαθῃ και εὐπροαιρετῳ ἐνυπνια | ||
| . και ὁμως οὑτως πικρως κολαζομενοι ἀποστηναι οὐ δυναμεθα . Μεμνησο , τι λεγει ὁ ποιητης περι του ξενου : |
| και λυπαις ᾠδη ὀλοφυρμος καλειται . ἰουλοι δε ᾠδαι Δημητρικαι Περσεφονῃ πρεπουσιν . οὐπιγγοι δε αἱ εἰς Ἀρτεμιν . ᾐδοντο | ||
| [ νεκρων ] δαιμονων τῳ ταυτης κυριῳ : Πλουτωνι και Περσεφονῃ : τον των ἱππων Διομηδους : γραφεται δομον . |
| οὐν , ὁτι παντες οἱ τουτον φιλουντες σε μισουσιν . Ἀκουω σε διαφερεσθαι προς τον ἀδελφον , ὁποτερος ὑμων ἐστι | ||
| τον Σιμωνα θεραπευειν . τουτο γαρ οὐκ ἐστι χραμα . Ἀκουω σε τωθαζειν ἡμας της σοφιας παρα Διονυσιῳ . ἐγω |
| τον Φινεα τιθησιν ἐξ ἀνθρωπου σπαλακα : δια τουτο νυν ἀσπαλαξ και λαβρος φαγειν και τυφλος τα ὀμματα . Ἐπει | ||
| ἐστι τα ὑποφαινοντα ἐξω τους ὀδοντας , οἱον ὑς , ἀσπαλαξ , και εἰ τι τοιουτον ἀλλο . Ἀϊκτηρ : |
| ' ἰδιαν , τινα λεπιδωτα αὐτων ἐστι , και τινα ἀκανθωδη , και τινα λεια , και τινα μαλακοστρακα , | ||
| σκευην , και ἐασας την εὐθειαν ὁδον , προς την ἀκανθωδη ἀναδραμῃ πλανην . Το δε ἐν ἀγγειοις ἀποκειμενα τα |
| δ ' ἐστι Πλατων , ὁν Σπευσιππος φησι φιλτατον ὀντα Ἀρχελαῳ , Φιλιππῳ της βασιλειας αἰτιον γενεσθαι . Γραφει γουν | ||
| Κυβιστρα μεχρι της Ἀντιπατρου του λῃστου Δερβης , τῳ δε Ἀρχελαῳ και ἡ τραχεια περι Ἐλαιουσσαν Κιλικια και πασα ἡ |
| ἀπωθεισθαι προσποιουμενων , ἁ μηδεις αὐτοις διδωσι . Σιτιον εἰς ἀμιδα μη ἐμβαλλειν : ἐπισημαινει γαρ ὁτι εἰς πονηραν ψυχην | ||
| ' ὁλην διακονειν . το μισθαριον γαρ ἀν ἀπαιτῃς , ἀμιδα μοι ἐνεγκε πρωτον φησιν . ὀξος ἡ φακη οὐκ |
| δοκουντες ἀπατωνται . προς οὑς πως ἐνην ἀπαντησαι μη τον ἑρμηνεα διανοιας λογον , Ἀαρων ἐπικλησιν , ἑτοιμασαμενον ; ὁς | ||
| τον παθητικον [ ? ] , τον λεγομενον του νου ἑρμηνεα . . . . . Ἀ . δε τον |
| ἰδειν τον λαγω : εἰ δε μη , πολλοι γενομενοι λαγῳ λησουσι σε ἐν σολοικισμῳ πεσοντες . Οὐ λησουσιν . | ||
| ἡ δειλια των φυσει αἱρετων ἐστιν , ἐπει ἐλαφοι και λαγῳ και ἀλλα πλειονα ζῳα φυσικως ἐπ ' αὐτην ὁρμᾳ |
| λεγω τον Ἀργειον και Νουμηνιον τον Ἡρακλεωτην , Παγκρατην τον Ἀρκαδα , Ποσειδωνιον τον Κορινθιον και τον ὀλιγῳ προ ἡμων | ||
| πολιν ἀρκειν . και ὁ των Σπαρτιατων βασιλευς προς τον Ἀρκαδα τον ξενον εἰ - ποντα προς αὐτον ὁτι φιλολακων |
| ὀξει , ἑως το ὀξος ἀναλωθῃ , και καταχειται ὁ ὀποπαναξ λειοτριβηθεις συν ὀλιγῳ ὀξει . τουτο οὐκ ἐᾳ συνουλωσαι | ||
| δ ' ὑπερυθρα γινεται . Πανακες : ἐξ οὑ ὁ ὀποπαναξ συλλεγεται , και πλειστον γενναται ἐν Βοιωτιᾳ και ἐν |
| ' αὐτοκινητου ψυχης οὐδεπω μετεχον . Ἀλλα κινεισθαι φασι τα ἐμβρυα μεταβατικως κατα τοπον θερμης τε διαπυρου αἰσθησιν λαμβανειν σκιρτωντα | ||
| τουτο δια το δοκειν φυτικως ἐτι ἐχειν το εἰναι τα ἐμβρυα , μηδεμιαν ἀλλην δυναμιν ἠ ταυτην ἐνεργουσαν ἐν αὐτοις |