οὐ γαρ ἐχει στασιν ἡ φαντασια , ἀλλ ' ὁταν ὑπερβῃ τον οὐρανον , ζητει κενον ἀπειρον ἐξωθεν ἠ σωμα | ||
αὐτοϲ ϲυνακολουθων μετα ταϲεωϲ περιϲφιγγομεναϲ αὐταϲ ἑλκει , ἑωϲ οὑ ὑπερβῃ την του ἀγκωνοϲ διαρθρωϲιν : οὑτω γαρ ἀν τα |
ἀποδρασιν και παντα τα τοιαυθ ' ἁρμοττει καλειν , ἠ φιλοτιμιαν ; οὐδενα γαρ τροπον ἀλλον ἐν τοις ἱππευσιν αὑτον | ||
εἰ μετιοις ἐπι τας φιλανθρωπιας και την ἐν τοις χρημασι φιλοτιμιαν και της πολιτειας την ὁλην λαμπροτητακαι ὁ μεν ᾐει |
των ιβʹ και δʹ , τῳ αὐτῳ μερει των ἀκρων ὑπερεχουσα και ὑπερεχομενη , τουτεστι τῳ ἡμισει των ἀκρων : | ||
οὐν οὐκ ἀν εἰη πολλῳ των ἠθικων ἀρετων ἡ φρονησις ὑπερεχουσα , ὁταν και ὡς λογος ὀρθος μετρον και ῥυθμον |
, γενει τε οὐδενος ἐνδεης χρημασι τε προηκων και ἀλλως φιλοτιμος , οὑτος ἐνεπλησε φρονηματος τους Ἀρκαδας , λεγων ὡς | ||
ἀντιφασιν◄ ἐκ μεν ὡν κτλ . ἰδου ὁ ἀμαθης και φιλοτιμος νεος , πως ἀποκρινεται . ἐμε φῃς ταυτα λεγειν |
τας κατ ' αὐτας ἐνεργειας ἀποδιδουσων . και της μεν προϋπαρχουσης τροφης ἐν τοις ἀγγειοις οὐδαμως καταναλισκομενης . της δ | ||
κινδυνων , ἀλλα και το πληθος εἰς εὐνοιαν μειζονα της προϋπαρχουσης παρεστησατο . οὑτος μεν οὐν παλιν εἰς ἀνελπιστους κινδυνους |
δʹ , των ἀρα βʹ δʹ αʹ ἀστρων ἐστιν ἡ ἑσπερια ἀληθινη ἐπιτολη : προτερα δε ἐστιν ἡ φαινομενη της | ||
δια θυμον . οἱ θυμοειδεις ὡς Ῥωμαιοι και παντα τα ἑσπερια ἐθνη . ἰτητικωτατον γαρ ὁ θυμος , ἀντι του |
μασσαι ὠνομασται . . , , . : Τιμαιος ὁ Ταυρομενιτης τους ἐμβαλλοντας ποταμους εἰς την Ἀτλαντικην δια της Κελτικης | ||
τους περιπατους ἐν τοις ἰχθυσι . Τιμαιος δ ' ὁ Ταυρομενιτης και Ἀριστοτελη τον φιλοσοφον ὀψοφαγον φησι γεγονεναι . και |
: ὡν ἑκατερος Ζηνωνι ἑκατον μνας τελεσας σοφος τε και ἐλλογιμος γεγονεν . Ἀλλα μα Δι ' οὐκ ἐχω . | ||
εἰ μεν σοι ὑπαρχει φυσει ῥητορικῳ εἰναι , ἐσει ῥητωρ ἐλλογιμος , προσλαβων ἐπιστημην και μελετην : ὁτου δ ' |
φαμεν ἐγω ἠ οὑτος ἠ τι των συζυγων . ἠ ἀντεστραμμενως μετα ἀντωνυμιας , ἀνθυποφορας οὐσης ὀνοματικης . δια μεν | ||
νικηθεισαν ὑπαγορευει , ταυτα δε πως ἐτι ἀντισχουσαν ἀπωθεισθαι , ἀντεστραμμενως τουτου συμβαινοντος τοις κατα φυσιν παρυφισταμενοις . Αἱ δε |
ἐαν μεν ἀλλοις νομοις τε και ἐπιτηδευμασιν ἀφαιρηται τις την ἀνελευθεριαν και φιλοχρηματιαν ἐκ των ψυχων των μελλοντων αὐτα ἱκανως | ||
μη λαμβανειν ἀλλα συμφυρουσι και μιγνυουσιν εἰς ταὐτον ἀσωτιαν και ἀνελευθεριαν : λαμβανουσι γαρ ὁθεν μη δει συνεχως , ἱνα |
προς τῳ γηρᾳ δυστυχουντων . Ἰσχυρον ἡ ἀληθεια . Ἰσοτης φιλοτης . Ἰχθυν νηχεσθαι διδασκεις : ὡς το : Ἀετον | ||
, φιλοβαρβιτον , ἡδυν , ἀλυπον . οὐ ποτε σου φιλοτης γηρασεται οὐδε θανειται , ἐς τ ' ἀν ὑδωρ |
του ἐνατου ἐτους ἠρξατο , ἐπει τα προ της Ἀχιλλεως μηνιδος ἠν ἀτονωτερα και πραξεις οὐκ ἐχοντα λαμπρας οὐδ ' | ||
θεους συναπτειν αὐτας δυναται . Και δη και αἱ της μηνιδος ἐξιλασεις ἐσονται σαφεις , ἐαν την μηνιν των θεων |
ἡμερας μεν ἡσυχαζει , νυκτωρ δε ᾀδει . της δε λεγουσης ὡς οὐ ματην τουτο πραττει , ἡμερας γαρ ποτε | ||
λευκον και ἐστιν οὐ λευκον : της γαρ καταφασεως της λεγουσης ἐστι λευκον οὐκ ἐστιν ἀποφασις ἡ ἐστιν οὐ λευκον |
γαρ ἡ ῥητορικη δοκει ἐν ταις βουλαις και ἐν τοις δικαστηριοις λυσιτελειν . Ποτε δε χρη το ὀνομα του γενους | ||
ὑμας νομους ἀναγκαζουσι λυειν , τους μεν κεκριμενους ἐν τοις δικαστηριοις ἀφιεντες , ἑτερα δε παμπληθη τοιαυτα βιαζομενοι παρανομειν . |
αὐτων διεφερετε , οὐδεν ἰσως ἐδει καθ ' ἑν τουτο φιλοτιμεισθαι και σκοπειν ὁπως κρειττους δοξετε . νυν δε οὐθεν | ||
ἀνθρωπινον τι πεπονθοτα , ἀποτρεπετε δ ' ἐπι τοις αὐτοις φιλοτιμεισθαι ὡς ἀνηκεστα ἡμαρτηκοτα . Νικοκλης ὁ Συρακουσιος γυναικος ἀποθανουσης |
χαλασον , και συγχωρησον ἐξ ὑποθεσεως αὐτο σκοπεισθαι , εἰτε διδακτον ἐστιν εἰτε ὁπωσουν . λεγω δε το ἐξ ὑποθεσεως | ||
σωζομεναι δι ' ἑης ἀλκης . . . τοις δε διδακτον ἐδωκε φαους γνωρισμα λαβεσθαι : τους δε και ὑπνωοντας |
γην ἐπορθησε : Κορινθον δε ἐχοντος Ἀντιγονου και φρουρας Μακεδονων ἐνουσης τους Μακεδονας τῳ αἰφνιδιῳ της ἐπιθεσεως κατεπληξε και ἀλλους | ||
δε τουτοις δικαστηριοιν δυοιν εἰς ἑνα και χιλιους ἐψηφισμενων , ἐνουσης δ ' οὐδεμιας ἐτ ' ἀποστροφης του μη τα |
τινας των πολεμιων και των σωματων κυριευσας ἠναγκασε τους Λοκρους ἀλλαγην ποιησασθαι των νεκρων . κρατων δε των ὑπαιθρων και | ||
μετεπεσε , και τις ἡ του δαιμονος ἐπιφανεια περι την ἀλλαγην των ἱεροποιων ἐγενετο , ἐπειδαν κατα τουτο γενωμαι του |
ἐντευθεν , οὐ συνδεων ἐν τῳ οἰκον δε , ἠκουετο τοπικως . Προστεθειη δ ' ἀν ἐτι και τουτο . | ||
ἐκει μεν μεσον , ἀφ ' οὑ ἡ ἀλλη , τοπικως δε σωματος . Ἀναλογον οὐν δει το μεσον : |
ὁ Μακεδων , ὡς φησιν Ἀριστος ὁ Σαλαμινιος , και Διοτιμος ὁ Ἀθηναιος . Οὑτος δε και Χωνη ἐπεκαλειτο : | ||
, ἀνδρα τε και οἰκον . ἐδοκει δε πως ὁ Διοτιμος μαλθακωτερος εἰναι . Φερεκυδης ὁ Συριος τον βιον ἀλγεινοτατα |
δωρεας . κολακευειν γαρ ἁπαντες μαλλον εἰωθαμεν παρ ' ὡν ἐλπιζομεν τι λαβειν ἠ τους ἠδη δωρησαμενους το προσδοκωμενον . | ||
ὀπισω πεμψαι και το τελος των ἐγχειρουμενων μη μονον ὡς ἐλπιζομεν ἀλλα και ὡς ἀξιοι ἐσμεν οὑτως ἡμιν ἐπιθεσθαι . |
οὐϲα δυϲωδηϲ τε και θερμη χωριϲ του ξηραινειν : ὁθεν καταπλαϲϲομενη διαφορητικηϲ ἐϲτι δυναμεωϲ . Ἀποχυμα ἡ ἀπο των πλοιων | ||
φυλλα και ἡ ῥιζα λεια μετριωϲ κυαμου ἡ ϲαρξ λαμψανη καταπλαϲϲομενη λειχην ὁ ἐπι των πετρων λευκοιου παντα τα μερη |
και προ του παθειν ἀποσκευαζονται την ἀλογιαν , αἱ δε ἀσθενεστεραι μολις ἐκ της προς αὐτην την γενεσιν κοινωνιας εἰς | ||
δ ' ἀν αὐτο μαλακισθεν ἀπαγορευσῃ την οἰκειαν ἐνεργειαν , ἀσθενεστεραι μεν αἱ πεψεις γινονται : πεψεων δε ἀσθενων οὐρα |
μαλακον ; ἠ ἀντι τουτων βελτιον κατα την συνοχην ἠτοι ὑπερβαλλουσαν ἠ ἐλλειπουσαν το διαφορον αὐτων ὑπολογιζεσθαι . τα τε | ||
, την κατα σωμα των μεν ἀσθενειαν , των δε ὑπερβαλλουσαν ἐν ἁπασιν ἰσχυν κατανοησαντες . εἰκοτως οὐν κατηλεσε τον |
γινεται . Το τετυπεναι χρονου μεν ἐστι μεσου παρακειμενου και ὑπερσυντελικου : γινεται δε και τουτο ἀπο του τριτου των | ||
των τεσσαρων παρῳχημενων , παρατατικου τε φημι και παρακειμενου και ὑπερσυντελικου και ἀοριστου , ὁσοι μεν εἰχον την μετοχην εἰς |
διαθεσεως . Χρησθαι δε αὐτας παραινω συνεχως ἐν τῳ της προφυλακης καιρῳ τῳ διοσπολιτικῳ φαρμακῳ , και τῳ δια καλαμινθης | ||
, τους μεν ἐπι τα ὁρια της Αἰθιοπιας πεμψαι , προφυλακης χαριν : τοις δε προσταξαι τον ἐν Διος πολει |
του Ἀχιλλεως ὑποσχομενον , κεκινηκοτα αὐτον τας ὀφρυς ἐπι τῃ ὑποσχεσει , σεισαντα δε τας τριχας ἐπι τῃ κατανευσει της | ||
Ἀθηναιων και ἀνοχας παρ ' αὐτων αἰτησαντες και τυχοντες ἐπι ὑποσχεσει του παραδωσειν την πολιν , εἰτα προσδοκησαντες συμμαχιαν ἡξειν |
πορρω βλεπουσιν . Ὑπαλειφειν δει τους δακρυρροουντας τοις ἐμπλαστικοις και ψυχουσι και στυφουσι φαρμακοις και προσκλυζεσθαι τῳ ὀξυκρατῳ . Ἐγκανθις | ||
. και την δι ' οἰνου ποσιν ἀμετρον κεφαλαλγιαν τοις ψυχουσι θεραπευσεις : θερμοι γαρ εἰσιν οἱ την κεφαλην ἀνιωντες |
Ὀτρεως Ὀτροιαν καλεισθαι * προτερον . Ὁτι δ ' ἠν κατοικια Μυσων ἡ Βιθυνια πρωτον μαρτυρησει Σκυλαξ ὁ Καρυανδευς φησας | ||
γαρ τους τεμνομενους τα αἰδοια γαλλους καλουσι . Γαμαλα , κατοικια Συριας . ὁ οἰκητωρ Γαμαλευς . Ἰωσηπος ἐν τεταρτῳ |
: ἀλλ ' ἀρισθαρματον ὑδατι Κασταλιας ξενωθεις γερας ἀμφεβαλε τεαισιν κομαις , ἀκηρατοις ἁνιαις ποδαρκεων δωδεκ ' ἀν δρομων τεμενος | ||
ὁτι κἀκεινα οὐκ ἀμοιρα γαμων : οἱ γαρ ἐπι ταις κομαις συνδεσμοι φιλοτεχνηματα γαμουντων δενδρων εἰσι , και του θεου |
του τονου δε ἐπιλελυσθω . ἡνικα γαρ περισπωμενη και ὀξεια συνεισι , λειπονται δε δυο συλλαβαι , παντως και ὁ | ||
ἀλλα κατα τον αὐτον λογον : τα μεν γαρ ἀλλα συνεισι διαιρουμενα μη κωλυοντος μηδενος εἰς ἑν παλιν , τμηθεν |
αἱ διφθεραι της καρφης ἐμπιπλαμεναι και ἡ ὀχθη πασα πληρης φαινομενη τῃ μεν ἱππεων , τῃ δε πεζων , οὐκ | ||
ἀπειχεν του ἀπογειου του ἐπικυκλου μοιρας Ϙβ , ἡ δε φαινομενη περι την ἀρχην του Τοξοτου , ὡς και ἐντευθεν |
δε των Ῥωμαιων εἰναι στρατηγον ἐφασαν . καταπλαγεις οὐν τῳ ὑπερβαλλοντι της τιμης ὁ βασιλευς αὐτος στρεψας τον ἱππον ὀπισω | ||
της σκιας ὠνομασεν , οὐ λογων τεχναις , ἀλλα νοηματων ὑπερβαλλοντι καλλει φιλοσοφων . ἐγνω γαρ ὁτι πας ἠ ναυτικος |
ἀριθμῳ και τας ἐξ ἀρχης τεσσαρας μοναδας , ἠτοι ὡν ὑπερειχε , και γινεται ὁ μεν μειζων μων ξα , | ||
ἐθεασαμην , ὁς των ἡμερων δενδρων οὐκ εὐγενες ὁ μεν ὑπερειχε της γης ἐρνος ἐτεμε , μικρον δ ' ὁσον |
ὁ δη και διαυγεϲτερον ἐϲτιν , ἐπι μαλλον ξηραινει των μαλακτικων . χρωνται δε αὐτοιϲ τινεϲ και μαλιϲτα τῳ ἀραβικῳ | ||
φαρμακα προσφερειν χρη και των ἀρωματων ἐχοντα τι και των μαλακτικων και των διαφορητικων , οἱον ἐστι και το δια |
Σπαρτης νικης γνωρισματα . Κρισαιον δε κολπον , και Κορινθιων σωφρονισμον , και καρτεριας ἐπι της ἑσπερας και καθ ' | ||
χρησμοις : ἁτε γαρ παιδευτικος ὠν και προς νουθεσιαν και σωφρονισμον ἑτοιμοτατος των οἱων τε νουθετεισθαι και σωφρονιζεσθαι παντα της |
' ἀπο του Μ ἀπογειου ἐπι τον κατα το Κ ἀστερα των λοιπων εἰς το ἡμικυκλιον , ὡς προκειται , | ||
οἱς κουρη Θειαντις ἐναισιμα ἐργα προφαινει , αὐτις δ ' ἀστερα καλον ἐρισθενεος Κρονιωνος ἠ Παφιης ἠ φαιδρον ἐυσκοπον Ἑρμαωνα |
ἑψησας το μελι και ἀπαφρισας ἑνωσον και ἀναδησας ἐα . Μελιτος ξεστην α , οἰνου ξεστια ε , πεπερεως # | ||
ὀστρακου , σμυρνης ἀνα # α . λειοις χρω . Μελιτος # α , των μορων του χυλου # ε |
δει . ὁ τε γαρ προλαβων , | ὡς οὐκ ἀπαραιτητον ἀλλ ' εὐμενες δι ' ἡμεροτητα φυσεως ἐστι το | ||
εἰς την οἰκιαν ἀπεκτεινε . το μεν οὐν πικρον και ἀπαραιτητον της των πατερων ὀργης εἰς υἱους ἀδικουντας και μαλιστ |
] αἱ ἑξης αὑται συστηματων περιοδοι στιχων εἰσιν ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων ἐνενηκοντα ἑπτα , ὡν τελευταιος χαρις γαρ οὐκ ἀτιμος | ||
ἐρωτω : ἡ μονοστροφικη αὑτη περιοδος στιχων ἐστιν ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων καʹ ὡν τελευταιος : ἠκουσας οὐκ ἠκουσας ἠ κωφῃ |
ἀφθιτον αἰει θειναι , και φυλακαις τε σεβειν θυσιαις τε χοροις τε . ἐστ ' ἀν γαρ ταδε σεμνα καθ | ||
' ἀλληλων πασας τιθεις συνιεναι , ἐν ἑορταις , ἐν χοροις , ἐν θυσιαισι γιγνομενος ἡγεμων : πρᾳοτητα μεν ποριζων |
κακων αἰτιον και ὁν εἰληφατ ' ἐπ ' αὐτοφωρῳ τοιαυτα πεποιηκοτα , τουτον ἀφειναι ; και τις οὐ δικαιως ἀν | ||
λιπαρων ; ἀγαθαν ] τιμιων . διαβαλλει τινα δραμα Νεφελων πεποιηκοτα , ὁς σχηματιζει τας νεφελας εἰς σχημα γυναικων και |
αἱ κατα φιλοσοφιαν αἱρεσεις . δευτερον τις ἡ διαιρεσις των Ἀριστοτελικων συγγραμματων πολλων ὀντων , χιλιων τον ἀριθμον , ὡς | ||
φιλοσοφων αἱρεσεις ὠνομασθησαν , φερε δευτερον και την διαιρεσιν των Ἀριστοτελικων συγγραμματων ποιησωμεθα . τουτων οὐν τα μεν ἐστι μερικα |
. Οὑτω δη ἐγωγε φημι Ἐρωτα θεων και πρεσβυτατον και τιμιωτατον και κυριωτατον εἰναι εἰς ἀρετης και εὐδαιμονιας κτησιν ἀνθρωποις | ||
προς δε τον ἡλιον τιθεμενον ἀνθρακος καιομενου ποιει χροαν . τιμιωτατον δ ' ὡς εἰπειν : μικρον γαρ σφοδρα τετταρακοντα |
ἐπει πονος ἀλλος ὀρωρει Τοφρα δε και Λευιν ἀσχετος ἐλλαβε χαιτης γουνων ἁπτομενον Συχεμ , ἀσπετα μαργηναντα . Ἠλασε δε | ||
του κασσιδιου . χαιτωμα δε ταυτης εἰρηκε δια το δικην χαιτης ἐπικαμπως πως ἱστασθαι ἀνωθεν , ἠ δια το τριχας |
, δια την νικην . ἠ οὑτως : ἐπιθετον της νικης της ἐπωνυμους ποιουσης . ἠ της ὀνομα φερουσης και | ||
παραβοηθησας δε τοις ἡττημενοις και το δευτερον αἰτιος γενομενος της νικης ἁπαν ἐτρεψατο των πολεμιων το στρατοπεδον , ὡστε πασι |
και την συνουσιαν οὐκ ἠνεγκεν . ἀλλ ' εἰδως ὁτι ἀπαραιτητος ἐστιν ὁ πατηρ , και προς τα τοιαυτα ἀσυγγνωστος | ||
Νεμεσεως ἐστιν ἱερον , ἡ θεων μαλιστα ἀνθρωποις ὑβρισταις ἐστιν ἀπαραιτητος . δοκει δε και τοις ἀποβασιν ἐς Μαραθωνα των |
ἐπαγει . ἀρχεται δε της ἱστοριας , δι ' ἡν ἐπλευσαν οἱ Ἀργοναυται . θεσφατον δε μεμοιραμενον , χρησμῳδηθεν . | ||
ὑπερ της Λεοντινων ἐλευθεριας , οἱς βοηθουντες δια τους ὁρκους ἐπλευσαν εἰς ἐκεινους τους τοπους , δια δε μηκος του |
μακρας και βραχειας , – ˘ , οἱον ἠτορ : σπονδειος ἐκ δυο μακρων , – – , οἱον ἡρως | ||
χωλον , ὁταν τις ἐν τῃ τελευταιᾳ των περιττων χωρᾳ σπονδειος ἐμπεσῃ . χαριεστερα δ ' αὐτου τομη ἡ εἰς |
ᾡ καλειται ἠ της χαριτος ἐπιλαθοιτο . οὑτω δε ἐστι βελτιστος ὡστ ' , ἐπειδη δεομενῳ γραμματα λαβειν προς τους | ||
' ἁ προτερον ἰσχυσειν . ἠν δε ἀρα ὁ Ἑρμογενης βελτιστος ἀρχοντων και οὐ πολλοις μεν ὁμιλειν ἀξιων , πρᾳος |
ἀθληματων γενος οὐθ ' ὑπο παντων ἐπασκειται , κοινην ἡμεις εὐχρηστιαν καθ ' ἑκαστον . . . προσηχθαι δε την | ||
και κυανον , ἐχει δε μονην την ἐκ των φυλλων εὐχρηστιαν . λαμβανομενος ὁ χυλος της κυανωτερας και κεκραμενος ἰσος |
ἐρεθιζοντες ὑμας . εἰ δη τινες των ᾠκισμενων ἠ οἰκισθησομενων παρεστε , χαρισασθε μοι και ἐπισημηνασθε ἑαυτους . “ Ἐπισημηναμενων | ||
γλαχωνα ] το ὀριγανον . αὐληται παρα : ἀντι του παρεστε . ἐσπουδαζον γαρ οἱ Θηβαιοι περι τον αὐλον . |
γαρ , εἰ μηδεν φαυλον ἀπηντησε , τουτο τῃ τυχῃ λογιστεον , αὐτους δε οὐ προσηκει παραβαλλεσθαι ἐκ χειμωνος εἰς | ||
της ἀνατελλουσης μοιρας ὀντων των κακοποιων ἠ των ἀγαθοποιων ὁλον λογιστεον , κατα το ἀναλογον δε της ἀποχωρησεως ὑφαιρετεον ἑως |
αὐτῳ της πολεως , ἐστι δε Νικομηδευς , ἀγεται , προικα δε εἰσεφερεν ἡ γυνη τον τροπον . ἀλλ ' | ||
Θηριππιδου και Δημοφωντος τας τιμας ἐλαμβανεν , ἑως ἀνεπληρωσατο την προικα , τας ὀγδοηκοντα μνας . και ἐπειδη εἰχεν , |
δηξεωϲ του ϲτομαχου ἐκπνευματωϲεων ὀξει ἀφεψηϲαντεϲ κυμινον και γληχωνα ϲπογγοιϲ πυριαν τον ϲτομαχον , ἐνιοτε δε και ϲτυπτηριαν ἐπιπαϲϲομεν τῳ | ||
δε του σωματος , ἐπι πλεον , ἐαν ἀνεχωνται , πυριαν δια σπογγων , και καταπλασμασι χρηστεον ἀλευρῳ τε καθαρῳ |
. και εἰ τι δι ' ἀναγκην της πιστεως και ἐλπιδος τα συμβολαια κοινης ἐπανορθωσεως τυχοι , τα γουν ἀλλα | ||
τον Ποστομιον ἐθεασατο συν τοις ἐπιλεκτοις ἱππευσιν ἐπιφερομενον ἀπογνους ἁπασης ἐλπιδος εἰς μεσους αὐτους ἱεται : ἐνθα δη κυκλωθεις ὑπο |
πεφυκε : και το σπερμα δε αὐτου ἁμα γλυκει ποτιζομενον δυσουριαν ἰαται . Συνεχως δε ἐσθιομενον ἀμαυροι τας ὀψεις , | ||
και ἡπατος και σπληνος και νεφρων , ἰαται δε και δυσουριαν και τυλους ἐμπαγεντας ἐν ἀρθροις ἀκρως λυει . ἐστι |
τον νομον τον περι των χρηματων και ὁτι τουτον ἐχρην γεγραφθαι τον νομον ἀρχηθεν τον ἀξιουντα κτεινειν τους μοιχους . | ||
και προκαταστασις γενησεται της διηγησεως , ὁτι μητε ἐκεινον ἐχρην γεγραφθαι τον νομον τον περι των χρηματων και ὁτι τουτον |
δαπανηματα . τοιαυτη δ ' οὐσα ποτερον εἰδος ἐστι της ἐλευθεριοτητος ἠ μερος ; εἰ μεν γαρ εἰδος , ἐπει | ||
προς την μεγαλοπρεπειαν : ὡς γαρ ἡ μεγαλοπρεπεια διαφερει της ἐλευθεριοτητος τῳ μεγαλῳ , περι τα χρηματα και αὐτης οὐσης |
ἐφοδον των Ἀργειων . το ἑξης : ἀγγελος ἑλεδαμνας οἱον φονιος , παρα το ἑλειν και δαμναν . γρ . | ||
λογου εἰς τον προς αὐτον : τις ὁδ ' ἀγων φονιος ἐρχεται ἑως του ματερος αἱμα σας ὁ ς ' |
ὁτι ὁ δια Πηλουσιου παραλληλος του δια Βαβυλωνος πλειοσιν ἠ δισχιλιοις και πεντακοσιοις σταδιοις νοτιωτερος ἐστι , κατ ' Ἐρατοσθενη | ||
τῃ βουλῃ , ὁ δε δημος ἐν τῳ δικαστηριῳ ἐν δισχιλιοις ἐψηφιστο . Και μοι ἀναγνωθι το ψηφισμα . Εἰ |
, μεγαλην και θαυμαστην τινα ταυτην εἰσηνεγκαν τε και προὐφηναν λειτουργιαν τῳ βιῳ , ἀλλα και νυν οὐχ ἡκιστα τουτο | ||
ἀλλος δ ' ἀν ἰσως φαιη φευγοντα σε ταυτην την λειτουργιαν και τας ὑπερ των κεραμιων φροντιδας ἐπιστολην ἐπεσταλκεναι λυσιν |
, αὑτη και σοφιᾳ συνοικος και οἰκειως ἀν ὑποκεοιτο . αἰσθησεως μεν οὐν και νου ἀφαιρεθεις ἀνθρωπος φυτῳ γιγνεται παραπλησιος | ||
εἰς ἐπιστασιν δ ' ἐρχονται τουτων , και ἠ ἀπο αἰσθησεως ἠ ἀπο λογου ποδηγουνται ὡσπερ ἐξυπνιζομεναι . ἀλλ ' |
. διο και κατα τας ταφας των τετελευτηκοτων ἐνιους ἐπιστολας γεγραμμενας τοις οἰκειοις τετελευτηκοσιν ἐμβαλλειν εἰς την πυραν , ὡς | ||
; ἀποδημουντες [ ] ἠγνοησατε τας [ περι ] τουτων γεγραμμενας ὑμειν [ ] ἐπιστολας ; ἀμεινον δ ' αὑται |
τι μονη ἐπι το δειπνον οὐκ ἠλθε . της δε εἰπουσης : ” οἰκος φιλος , οἰκος ἀριστος „ ἀγανακτησας | ||
προς τας σοφιστικας ἐνοχλησεις ” . εἰ δε της καταφασεως εἰπουσης ἀνθρωπος δικαιος ἐστι και ἀληθευουσης δια τον Σωκρατην την |
νηπιων καταλειφθεντων οὐχ ἑκων , ἀλλ ' ὑπο των πραγματων ἀναγκασθεις : ἐπειδη τον μεν παππον ὑμων οἱ της βασιλειας | ||
ἀλλ ' ἀκων , δια την συμφοραν την του στρατοπεδου ἀναγκασθεις καταμειναι και βοηθησαι : ἁ δε ὁ Ὀδυσσευς , |
εὐτελης . μοθωνας γαρ ἐκαλουν οἱ Λακωνες τους παρεπομενους τοις ἐλευθεροις : ἐστι δε και γενος ὀρχησεως . ΓΘ ἀλλως | ||
τους Αἰτωλους αὑτοις βοηθειν , ἐπει και ὁ Κασσανδρος αὐτοις ἐλευθεροις οὐσιν ἐπεχειρει , ὡς ἐν αὐτῳ τῳ λογῳ γιγνεται |
ἐπει οἱ Αἰολεις , ἡνικα μακρᾳ παραληγεται ἡ κλητικη , συστελλουσι την ἐσχατην , οὐ μην και ἀναβιβαζουσι τον τονον | ||
και ἡ γαστηρ , οὐ συναιρουσι το μηκος , ἀλλα συστελλουσι και στενουσι την εὐρυτητα , και παρ ' αὐτου |
, και οἰνον ἐγχεοντων ἐς τας προβοσκιδας οἱ δε την φιλοτησιαν οὐκ ἀναινονται . Τον ἰχθυν τον ἐλλοπα ἱερον ἰχθυν | ||
Πλατωνα τον των ῥητορων πατερα και διδασκαλον ἀναγκαιον ἠν ὡσπερ φιλοτησιαν προλαβοντα ἀντιπληρωσασθαι . δεχοιτο δε γενναιως , ὁτι και |
, οὐ μεντοι προυχωρησε γε . ἀναγαγομενοι δε ἐκ της Ἐπιδαυρου ἐτεμον την τε Τροιζηνιδα γην και Ἁλιαδα και Ἑρμιονιδα | ||
: Πυθαινετος ἐν τριτῳ Περι Αἰγινης Περιανδρον φησιν , ἐξ Ἐπιδαυρου την Προκλεους θυγατερα Μελισσαν ἰδοντα , Πελοποννησιακως ἠσθημενην , |
λογων , του τε συνακτικου και του ἀληθους και του ἀποδεικτικου , εἰ μεν τις ἐστιν ἀποδεικτικος , οὑτος πολυ | ||
ἀποδεικτικον , διαλεκτικον , σοφιστικον , και περι μεν του ἀποδεικτικου διδασκει ἐν τοις Ὑστεροις ἀναλυτικοις , περι δε διαλεκτικου |
ἀνδρες , ὠμοφρονες , κακονοητοι , παλιγκοτοι . ὀφθαλμοι ἑστηκοτες ὑπερυθροι μεγαλοι γαστριμαργον και λαγνον τον ἀνδρα μαρτυρουσιν . ἐαν | ||
και ἀπανθρωπον το φρονημα σημαινουσι και φιλοφονον και μιαιφονον . ὑπερυθροι δε μαλλον ὀντες και μεγαλοι ἀνδρα φιλοποτην και φιλοκωμον |
τα ὁπλα ἐξεθεον ἐπ ' αὐτους . ἀπρακτοι δ ' ὑποστρεψαντες και ματην κεκακοπαθηκοτες ἐσκωπτον ἀλληλους λεγοντες ” συ δε | ||
ἡμεραν ἀλφιτα ἀναδευσαντες μελικρατῳ εἰτα ἀπιασι , και τῃ ὑστεραιᾳ ὑποστρεψαντες κενον τον κρατηρα εὑρισκουσιν . οὐκουν ὁ πρεσβυτατος τωνδε |
ἐπεισηγαγεν . ἠν γαρ τις Λατινος ὀνομα μεν Σαυνιων , γελωτοποιος δε και χαριτας ὑπερβαλλουσας ἐχων εἰς ἱλαροτητα : οὐ | ||
τα συμβολα των βασιλικων γνωρισματων , συννουν προσωπον . οὐ γελωτοποιος αὐτον προσαγεται ἐξω του μετρου , οὐ θαυματοποιος ἐκπληττει |
ἡδεως : και γαρ οἱς μεν αἱρεσις γεγενηται τα ἀλλα εὐτυχουσι , πολλη ἀνοια πολεμησαι : εἰ δ ' ἀναγκαιον | ||
εὐτυχουσι , μη δοκῃς εἰναι κακος . μη φθονει τοις εὐτυχουσι , μη δοκηις εἰναι κακος . [ τα καλα |
ἐχειν λεγουσιν : και Ἀνακας ἐντευθεν τους Διοσκουρους , ὁτι ἀνακως αὐτοις ἐχρησαντο δια την Ἑλενην τας Ἀφιδνας ἐκπορθουντες . | ||
. Σχοινους λαβων ἀνειρε τα κρεα . Και τας θυρας ἀνακως ἐχειν . παιδες γεροντες μειρακια παλλακια . αὐτη δ |
δει και τουτο προσθειναι , φανερος ἐστι και αὐτος ὁ δαιμονιος Ἀριστοτελης , ἐν οἱς οὐ φιλονεικει , και την | ||
ταις ὀροφαις ὀντων τε και ὁρωντων και ἐκπληττομενων διακαρτερησας ὁ δαιμονιος εἰς δειλην ὀψιαν τον μεν θεον ἐπραϋνε , τον |
κλινονται , οἱον Ἰαπυξ Ἰαπυγος , ὀρτυξ ὀρτυγος : οὐχ ὑποπιπτουσι γαρ ταυτα τοις προλεχθεισι κανοσιν . Προσκειται ὡς ἐπι | ||
παν ἠ ἐκτεμειν . ἐνιοι μεν οὐν ὀγκοι τοις τρισιν ὑποπιπτουσι σκοποις , ὁσοι λεπτοτερον ὑγρον ἐχουσιν , ὡς ἡ |
εἰ ῥιγοι ἐφη : ” οὐ ” . του δε θαυμασαντος ἀντηρωτησεν ὁ Σκυθης εἰ ἐκεινος το μετωπον ῥιγοι : | ||
, ὁς ὑπερκυψας το Ταϋγετον ἀπο του Εὐρωτα πιεται : θαυμασαντος δ ' ἐκεινου και φησαντος : πως δ ' |
διοθεν και ἀπο του Διος : οἱ γαρ ἐν πολεμῳ φονευσαντες καθαροι εἰσιν . κοναβος ] ἠχος . κοναβος ] | ||
, φησιν , ἐφονευσα Ἀγαμεμνονα ἀπωσασθε , και οἱ ἐμε φονευσαντες οὐκ ἀτιμαζονται , ὡς Ὀρεστης οὑτος ὁ ἐμος υἱος |
χρωματος διαιρεσιν : τετταρων δ ' οὐσων παρυπατων ἡ μεν ἐναρμονιος ἰδιος ἐστι της ἁρμονιας , αἱ δε τρεις κοιναι | ||
ἡμας ἐφηφθαι των ὀξυτερων συστηματων . αἱ δε μετα ταυτην ἐναρμονιος χρωματικη τε και διατονος δι ' ἁς προειπομεν αἰτιας |
και ὀφθαλμοισι : εἰ δε και ἀναβλεψαι θεων τις σε ποιησειεν , χαρειην ἀν ὁσον [ ὡς ] εἰ σωθειην | ||
; οὐδεν ὁ τι οὐκ ἀν ὁ τοιουτος ὠ ἀνδρες ποιησειεν . ὁστις γαρ ἀργυριον και χρυσιον περι πλειονος της |
εἰς ἀκροπολιν ἐρυμνην κατειληθησαν , ἐνθεν αὐθις εἰς πονον και ταλαιπωριαν κατεστησαν τους πολεμιους , ὡστε δευτεραν ἐπαναιρεισθαι πολιορκιαν . | ||
ἀντι της ἑαυτου , εἰ μεν τετραποδου , δουλειαν και ταλαιπωριαν σημαινει : εἰ δε τινος των πετεινων , το |
ἐστιν ὁ ἀκαριαιος ἐνεστως , και το σημειον παρα τοις γεωμετραις ἀτομον ἐστιν . ἀτομον δε και το δυσδιαιρετον ὡσπερ | ||
περιφερης ἐστιν ἡ νησος : θεατρου γαρ σχημα παρα τοις γεωμετραις περιφερες . κλιτει δε . . . θεατρομορφῳ ἡμικυκλιῳ |
οἰδηματωδους ὀγκου προϋπαλειψας ἐλαιῳ το μοριον , εἰτ ' ἐπιθεις σπογγον ἐκ κονιας και σφιγξας βιαιοτερον , οἰδα τελεως ἐκθεραπευσας | ||
και προστιθησιν εἰς τον πρωκτον . ὁ δε τιθησι τον σπογγον εἰς το αἰδοιον αὐτου γελωτος χαριν . πως δειλος |
, ἡ δε των δευτερων . Και παλιν ἐπει των αἰσθητων ἐστι τα μεν πρωτα , ὡς αἱ ποιοτητες , | ||
οὐρανον , ἁτε κρατιστον ὀντα των γεγονοτων , βασιλεα των αἰσθητων εἰποι τις ἀν οὐκ ἀπο σκοπου , οὑτως και |
μεν οὐδενι τροπῳ ἐτι αὐτας , ἑωυτων δε τους νεωτατους ἀποπεμψαι ἐς αὐτας , πληθος εἰκασαντας ὁσαι περ ἐκειναι ἠσαν | ||
ἀπ ' αὐτου , δοκεοντες τον Ἀπριην ἐκ προνοιης αὐτους ἀποπεμψαι ἐς φαινομενον κακον , ἱνα δη σφεων φθορη γενηται |
τῳ δε κατ ' εὐμοιριαν φυσεως αὐτηκοον και αὐτομαθη και αὐτοδιδακτον κτησαμενῳ την ἀρετην βραβειον ἀναδιδοται χαρα : του δ | ||
εἱνεκα , χαριν . Ἐσσεται : ἐγκειται , ἀκολουθει . αὐτοδιδακτον : φυσικον , αὐτοφυες . Μαλακη : μαλακη ἀπο |
τηνικαυτα ἀνομοιοσχημονας ἐχουσα τας προτασεις δια το [ εἰς ] ἀποφατικην εἰναι την ὑπαρχουσαν , καταφατικην δε την ἐνδεχομενην , | ||
τινες τισιν ἀντιστρεφουσι , μη ἀντιστρεφειν μεν ἑαυτῃ την καθολου ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰπομεν , ὑπερεθεμεθα μεντοι την αἰτιαν ἀποδωσειν , |
ἐπιπαν τοιϲ πρεϲβυτεροιϲ μαλιϲτα , ἀπο του προϲ τῃ ῥινι κανθου του κνηϲμου ἀρχομενου , ὡϲπερ ὑπο μυιαϲ ἠ κωνωποϲ | ||
ἐπιφυσεις πτερυγια . γενεσις δε αὐτων ἐστιν ἐκ του μεγαλου κανθου : προϊοντα δε ἐπι την στεφανην ἐπιφυεται τῳ μελανι |
ταξεις γενναιως ἐξωρμων κατα των Τουρκων . Οἱ δε φευγοντες προτροπαδην εἱλκον ἐκεινους προς τας ἐνεδρας , ἑως ἐγγυς πρωτης | ||
ὀντας . Ὑποστρεφοντες οὐν κυκλουν αὐτους ἐσπευδον : οἱ δε προτροπαδην φευγοντες τε και ἀπιοντες , ἐπει ἐγγυς των ἰδιων |
χαρᾳ , συ δ ' ἐξορινας νηπιοις ὑλαγμασιν ἀξῃ : κρατηθεις δ ' ἡμερωτερος φανῃ . ὡς δη συ μοι | ||
ἀλλων ἁλους και κρατηθεις . τουτεστι μη δουλικην κατιδοιμι ζωην κρατηθεις ὑφ ' ἑτερων . πτολιπορθης ] ἠγουν μητ ' |
παραλιπειν πιστευτεον οὐτε ψευσαμενωι συγγνωμην δοτεον οὐδαμως : πικρος γαρ γεγονως και ἀπαραιτητος ἐπιτιμητης των πελας εἰκοτως ἀν και ὑπο | ||
, ῥητωρ τεχνογραφος . Παρμενιδης Πυρητος Ἐλεατης φιλοσοφος , μαθητης γεγονως Ξενοφανους του Κολοφωνιου , ὡς δε Θεοφραστος Ἀναξιμανδρου του |
Λυγκεως παιδες την βασιλειαν ἐνειμαντο , και Ἀκρισιος μεν αὐτου κατεμεινεν ἐν τῳ Ἀργει , Προιτος δε το Ἡραιον και | ||
την Ἑλλαδα και την βαρβαρον αὐθις ἐσκεδασθη , ὀλιγον δε κατεμεινεν ἐν Ἰταλιᾳ των Ἀβοριγινων προνοιᾳ . πρωτον μεν οὐν |
και περατων και τοπου και κενου . και οὑτω μεν εἰδικως , γενικως δ ' εἰς τρεις τοπους , τον | ||
ἑτερους πλασσοιμεν , φυσονται γενικως μεν ἐπιμοριοι ἀπο πολλαπλασιων , εἰδικως δε ἡμιολιοι μεν ἀπο διπλασιων εὐτακτοι ἀπ ' εὐτακτων |
, ἀλλ ' ἐργοις , ὡν οἱ πειραθεντες αὐθις οὐκ ἐπεβουλευσαν . τουτ ' εἰδοτες Καμαριναιοι πειραν οὐ βουλονται λαβειν | ||
τους Μυσους [ παλιν ] ? ? ἀνθ ' ὡν ἐπεβουλευσαν αὐτῳ περι τον Ὀλυμπον , [ ὑστερον ] δε |
, και τα ὀρνεα ἐρχονται ὡς ὑγροτεραν την γην . καταγελαστως δε ἐνταυθα ὁ Ἱπποκρατης ἐχρησατο , ὁτι περι σωματων | ||
εὐδαιμον των ἡγουμενων και ἑπομενων θεων . Τινες μεν οὐν καταγελαστως εἰπον ὁτι και γαρ εὐφραινονται ἀποβλεποντες εἰς τας ἀνθρωπων |
και βιβλιον ἐν τῃ ἀριστερᾳ , και παντες ὑπερ σου φιλοσοφουσι , μεστοι δε οἱ περιπατοι κατα ἰλας και φαλαγγας | ||
ἀμφισβητησιν λογικην , προσεθηκε το ἐπι μερους . τοις γαρ φιλοσοφουσι γενικαι εἰσιν αἱ ἀμφισβητησεις , οἱ γαρ φιλοσοφοι οὐ |
φλεγμ ' οὐκ ἐχων . * * * * Οὐδεις κρεως παροντος ἐσθιει θυμον , οὐδ ' οἱ δοκουντες πυθαγοριζειν | ||
ἀρθροις φλεγμονας ἰωνται . τυρος δριμυτατος και χρονιωτατος , ἀφεψηματι κρεως ὑειου δευθεις και ἑνωθεις ἐν θυϊᾳ καλως , τους |
' ὁτιουν ἐσωζετο χρηστης , οὑτως ἠδη πανταχοθεν κατακλεισθεντες και κρατηθεντες ὑπο της ἀηθειας και της ὑπερβολης των παροντων κακων | ||
μεν ἀρχηθεν οὐκ Ἰδουμαιοι , ἀλλα Φοινικες και Συροι , κρατηθεντες δε ὑπ ' αὐτων και ἀναγκασθεντες περιτεμνεσθαι και συντελειν |
κεχυμενης της σαρκος εἰς ἀραιωσιν , διισταντας ἐπιτηδες την τε ἀρτηριαν και τας ἀλλας διεξοδους του πνευματος κατα τας βαρυτατας | ||
καλουμενος σφυγμος παντελη μεν ἀφανισμον οὐ ποιει της κατα την ἀρτηριαν κινησεως , ἀθροως δε ἀποκοπεις και ἐφησυχασας κατα την |