| ἀριθμῳ και τας ἐξ ἀρχης τεσσαρας μοναδας , ἠτοι ὡν ὑπερειχε , και γινεται ὁ μεν μειζων μων ξα , | ||
| ἐθεασαμην , ὁς των ἡμερων δενδρων οὐκ εὐγενες ὁ μεν ὑπερειχε της γης ἐρνος ἐτεμε , μικρον δ ' ὁσον |
| ἀποσπασας ἐπεμψεν εἰς Κλεωνας προς Ἀντιπατρον . κακει διεφθαρησαν , Ὑπερειδου δε και την γλωτταν ἐκτμηθηναι ζωντος λεγουσι . : | ||
| τοις Δειναρχου λογοις αὐτους ἐατω . ὁμοιως και ἐπι των Ὑπερειδου : ἐαν της μεν λεξεως το ἰσχυρον , της |
| χαλασον , και συγχωρησον ἐξ ὑποθεσεως αὐτο σκοπεισθαι , εἰτε διδακτον ἐστιν εἰτε ὁπωσουν . λεγω δε το ἐξ ὑποθεσεως | ||
| σωζομεναι δι ' ἑης ἀλκης . . . τοις δε διδακτον ἐδωκε φαους γνωρισμα λαβεσθαι : τους δε και ὑπνωοντας |
| των ιβʹ και δʹ , τῳ αὐτῳ μερει των ἀκρων ὑπερεχουσα και ὑπερεχομενη , τουτεστι τῳ ἡμισει των ἀκρων : | ||
| οὐν οὐκ ἀν εἰη πολλῳ των ἠθικων ἀρετων ἡ φρονησις ὑπερεχουσα , ὁταν και ὡς λογος ὀρθος μετρον και ῥυθμον |
| τῳ δε κατ ' εὐμοιριαν φυσεως αὐτηκοον και αὐτομαθη και αὐτοδιδακτον κτησαμενῳ την ἀρετην βραβειον ἀναδιδοται χαρα : του δ | ||
| εἱνεκα , χαριν . Ἐσσεται : ἐγκειται , ἀκολουθει . αὐτοδιδακτον : φυσικον , αὐτοφυες . Μαλακη : μαλακη ἀπο |
| διμετρον καταληκτικον ἐκ παιωνος βʹ και Κρητικου . Το γʹ χοριαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον ἐκ χοριαμβου και ἀντισπαστου . Το δʹ | ||
| συζυγιας τροχαϊκης , των ἀλλων δε ἰαμβικων . Το βʹ χοριαμβικον τριμετρον καταληκτικον ἐκ χοριαμβου και ἰαμβικων συζυγιων . Το |
| κωμῃ τινι κατεκαυσεν , ἡν Αἰγυπτιοι δια το συμπτωμα τουτο προσηγορευσαν ἱεραν βωλον : τῳ δ ' ἐν Ἡλιουπολει θεῳ | ||
| , Ἑστιαν ἁτε δη μενουσαν ἐν θεων οἰκωι † κλιτα προσηγορευσαν οἱ παλαιοι δια την στασιν και πηξιν : ἡς |
| Σπαρτης νικης γνωρισματα . Κρισαιον δε κολπον , και Κορινθιων σωφρονισμον , και καρτεριας ἐπι της ἑσπερας και καθ ' | ||
| χρησμοις : ἁτε γαρ παιδευτικος ὠν και προς νουθεσιαν και σωφρονισμον ἑτοιμοτατος των οἱων τε νουθετεισθαι και σωφρονιζεσθαι παντα της |
| , και ἡνικα προς τον λειπομενον ἐξ αὐτων ἐπυκτευεν , ἀπαγορευειν ὑπο πληθους των τραυματων ἐνομιζετο : και οἱ τον | ||
| γινεται και νομοθετης : δει γαρ τον βασιλεα προσταττειν και ἀπαγορευειν : νομος δε οὐδεν ἐστιν ἑτερον ἠ λογος προσταττων |
| . διο και κατα τας ταφας των τετελευτηκοτων ἐνιους ἐπιστολας γεγραμμενας τοις οἰκειοις τετελευτηκοσιν ἐμβαλλειν εἰς την πυραν , ὡς | ||
| ; ἀποδημουντες [ ] ἠγνοησατε τας [ περι ] τουτων γεγραμμενας ὑμειν [ ] ἐπιστολας ; ἀμεινον δ ' αὑται |
| ἀνεγιγνωσκον , πλειστα δε ἐς μνημην ἀνελεγοντο : το τοι μνημονικον ἑκατοντουτης γενομενος και ὑπερ τον Σιμωνιδην ἐρρωτο , και | ||
| τουτο των ἐν τῳ λογῳ μερων ταττομεν . ἐστι δε μνημονικον ποιειν ἐν κεφαλαιῳ ἠ διαλογιζομενον ἠ ἀπολογιζομενον περι των |
| λʹ το ἐσχατον του κεντρου . Ἀποτελει δε μελανοχροας , μελανοφθαλμους , αὐστηρους , οὐλοτριχας , λεπτοφωνους , εὐψυχους , | ||
| των μεν ἀῤῥενων τους μεγαλοφυεις τοις ὠσι και ὀγκοις , μελανοφθαλμους , μυκτηρα ὁμοχρουν ἐχοντας , χειλη μελανουντα ἠ ὑπερυθρα |
| : ὡν ἑκατερος Ζηνωνι ἑκατον μνας τελεσας σοφος τε και ἐλλογιμος γεγονεν . Ἀλλα μα Δι ' οὐκ ἐχω . | ||
| εἰ μεν σοι ὑπαρχει φυσει ῥητορικῳ εἰναι , ἐσει ῥητωρ ἐλλογιμος , προσλαβων ἐπιστημην και μελετην : ὁτου δ ' |
| ἐν τῃ ἐγρηγορσει ἐνεργειων , ἀναδιδονται τινες ἀτμοι εἰς τα μετεωροτερα και συμβαινει ἐπι πλειον λεπτοποιουμενης της ὑλης ἐκ της | ||
| ΒΚ ἡ ΚΖ , οὐκουν ἡ μεν ΓΔ της ΔΖ μετεωροτερα φαινεται , ἡ δε ΔΖ της ΖΚ : τα |
| ἡμεραν του παντοϲ νοϲηματοϲ . ἀρχην δε λεγειν δει του παντοϲ νοϲηματοϲ ἐκεινον τον χρονον ἡνικα πυρεττειν ἀρξαμενοϲ ὁ ἀνθρωποϲ | ||
| λεπτομερη γλυκεα ῥυπτει ἀδηκτωϲ των ἑλκων τον ῥυπον και του παντοϲ δερματοϲ καθαπερ ὀροβοι κυαμοι κριθαι θερμοι και τα ὁμοια |
| την ἐπωνυμιην . Δωριεες δε οἱ ἐκ της Ἀσιης τριηκοντα παρειχοντο νεας , ἐχοντες τε Ἑλληνικα ὁπλα και γεγονοτες ἀπο | ||
| χρηματ ' εἰσεφερον , οἱ δε τεχνιται τας αὑτων ἐπιστημας παρειχοντο προς την των ὁπλων κατασκευην , ἁπας δ ' |
| μεν Σικυωνος την Ἀσωπιαν , ἀπο δε Κορινθου την Ἐφυραιαν μετονομασθηναι . Κορινθον δε οἰκουσι Κορινθιων μεν οὐδεις ἐτι των | ||
| ὁτ ' οὐπω τελειος ἐγεγενητο , ἀλλ ' ἐτι πριν μετονομασθηναι τα μετεωρα ἐφιλοσοφει , ἐπισταμενη ὁτι οὐκ ἀν δυναιτο |
| θατερα ὁ ἑτερος των Περικλεους Ξανθιππος , και Φιλιππιδης ὁ Φιλομηλου και Ἀντιμοιρος ὁ Μενδαιος , ὁσπερ εὐδοκιμει μαλιστα των | ||
| δεκα και κατεστροφεν εἰς την καταληψιν του ἱερου και παρανομιαν Φιλομηλου του Φωκεως : Διυλλος δ ' ὁ Ἀθηναιος ἠρκται |
| . το δε Δεξικρων και Ἑρμοκρων ὡς δια του ΝΤ κλινομενα περισπαται . Τα εἰς ΡΩΝ μη παραληγομενα τῃ ΟΙ | ||
| , ὁ ὀδους του ὀδοντος ὠ ὀδους . Προσκειται περιττοσυλλαβως κλινομενα , ἐπειδη ὁτε ἰσοσυλλαβως κλινονται οὐκ ἐχουσι την αὐτην |
| ἑψησας το μελι και ἀπαφρισας ἑνωσον και ἀναδησας ἐα . Μελιτος ξεστην α , οἰνου ξεστια ε , πεπερεως # | ||
| ὀστρακου , σμυρνης ἀνα # α . λειοις χρω . Μελιτος # α , των μορων του χυλου # ε |
| γινεται . Το τετυπεναι χρονου μεν ἐστι μεσου παρακειμενου και ὑπερσυντελικου : γινεται δε και τουτο ἀπο του τριτου των | ||
| των τεσσαρων παρῳχημενων , παρατατικου τε φημι και παρακειμενου και ὑπερσυντελικου και ἀοριστου , ὁσοι μεν εἰχον την μετοχην εἰς |
| δε των Ῥωμαιων εἰναι στρατηγον ἐφασαν . καταπλαγεις οὐν τῳ ὑπερβαλλοντι της τιμης ὁ βασιλευς αὐτος στρεψας τον ἱππον ὀπισω | ||
| της σκιας ὠνομασεν , οὐ λογων τεχναις , ἀλλα νοηματων ὑπερβαλλοντι καλλει φιλοσοφων . ἐγνω γαρ ὁτι πας ἠ ναυτικος |
| τον νομον τον περι των χρηματων και ὁτι τουτον ἐχρην γεγραφθαι τον νομον ἀρχηθεν τον ἀξιουντα κτεινειν τους μοιχους . | ||
| και προκαταστασις γενησεται της διηγησεως , ὁτι μητε ἐκεινον ἐχρην γεγραφθαι τον νομον τον περι των χρηματων και ὁτι τουτον |
| των ἐλευθερων . το δε ζωντα μεν φαινεσθαι πενητα , τελευτησαντα δε καταφωραθηναι πλουσιον , ἀλλα τουτο των ἐν ἀνθρωποις | ||
| , ἀλλ ' ἐσοιτο αὐτῳ ὁστις ζωντα τε γηροτροφησοι και τελευτησαντα θαψοι αὐτον και εἰς τον ἐπειτα χρονον τα νομιζομενα |
| τῃ Γαστρονομια : σκαρον ἐξ Ἐφεσου ζητει , χειμωνι δε τριγλαν ἐσθι ' ἐνι ψαφαρῃ ληφθεντα Τειχιοεσσῃ Μιλητου κωμῃ Καρων | ||
| , δειπνων ποτε παρα Διονυσιῳ ὡς εἰδεν ἐκεινῳ μεν μεγαλην τριγλαν παρατεθεισαν , ἑαυτῳ δε μικραν , ἀναλαβων αὐτην [ |
| μαλακον ; ἠ ἀντι τουτων βελτιον κατα την συνοχην ἠτοι ὑπερβαλλουσαν ἠ ἐλλειπουσαν το διαφορον αὐτων ὑπολογιζεσθαι . τα τε | ||
| , την κατα σωμα των μεν ἀσθενειαν , των δε ὑπερβαλλουσαν ἐν ἁπασιν ἰσχυν κατανοησαντες . εἰκοτως οὐν κατηλεσε τον |
| ! ὁ χοροϲ εμω ! ! ! ? [ ] τερα ? ὁ χοροϲ ] ! ! [ ] ! | ||
| ὑποδιπλασιον . θελει γουν ἐχειν οὑτως και ἡ δευ - τερα , προς ἡν ἡ πρωτη λογον ἐχει δεδομενον : |
| δαιμονος , ἐχθρον εἰκασμα βροτοις τε και δαροβιοισι θεοισιν , προσθε πυλαν κεφαλαν ἰαψειν . οὑτως γενοιτο . τον δε | ||
| , καταιθε σαρκας , ἐμπλησθητι μου πινων κελαινον αἱμα : προσθε γαρ κατω γης εἰσιν ἀστρα , γη δ ' |
| μετανοησαι οὐ σωζονται δια την σκληροκαρδιαν αὐτων . Ὁτε οὐν ἐπαυσαμην ἐρωτων αὐτην περι παντων τουτων , λεγει μοι : | ||
| ἐτυψα και το ἐγραψα : ἀοριστον γαρ ἐστι , ποτε ἐπαυσαμην του γραφειν και τυπτειν : εἰ μεν οὐν ἡ |
| ἀν και πετρον ὀριναις . τις σε πολυπλανεων ἐπεων ἐδιδαξε κελευθους ; ὠμοι , τις σε κομισσεν ἐμην εἰς πατριδα | ||
| ! ] ! ! ! ! ! τας ἐναλους ἀπεβα κελευθους [ ] ! ! ! [ ! ! ! |
| δαπανηματα . τοιαυτη δ ' οὐσα ποτερον εἰδος ἐστι της ἐλευθεριοτητος ἠ μερος ; εἰ μεν γαρ εἰδος , ἐπει | ||
| προς την μεγαλοπρεπειαν : ὡς γαρ ἡ μεγαλοπρεπεια διαφερει της ἐλευθεριοτητος τῳ μεγαλῳ , περι τα χρηματα και αὐτης οὐσης |
| πασας . ἐπευθυνον ] διῳκουν . . νοστοι ] αἱ ὑποστροφαι . . ὁσας δ ' εἱλε πολεις ] τουτο | ||
| οὐ πλειστοι διατελεουσιν ἐοντες , και διψαν εὐπετεως φερουσιν : ὑποστροφαι δε της ἀναῤῥηξιος μαλιστα γινονται τουτοισιν , εἰ μη |
| χρωματος διαιρεσιν : τετταρων δ ' οὐσων παρυπατων ἡ μεν ἐναρμονιος ἰδιος ἐστι της ἁρμονιας , αἱ δε τρεις κοιναι | ||
| ἡμας ἐφηφθαι των ὀξυτερων συστηματων . αἱ δε μετα ταυτην ἐναρμονιος χρωματικη τε και διατονος δι ' ἁς προειπομεν αἰτιας |
| της ἡμιολιου ἐπι την ἐναρμονιον διεσις , ἀπο δε της ἐναρμονιου ἐπι την βαρυτατην χρωματικην ἑκτημοριον , ἀπο δε της | ||
| ποτερον διτονος ἐστιν ἡ λιχανος ἠ συντονωτερα ὡς μιας οὐσης ἐναρμονιου : ἡμεις δ ' οὐ μονον πλειους ἐν ἑκαστῳ |
| οὐϲα δυϲωδηϲ τε και θερμη χωριϲ του ξηραινειν : ὁθεν καταπλαϲϲομενη διαφορητικηϲ ἐϲτι δυναμεωϲ . Ἀποχυμα ἡ ἀπο των πλοιων | ||
| φυλλα και ἡ ῥιζα λεια μετριωϲ κυαμου ἡ ϲαρξ λαμψανη καταπλαϲϲομενη λειχην ὁ ἐπι των πετρων λευκοιου παντα τα μερη |
| ὁμοιως ἐξιατεον και δια των αὐτων βοηθηματων του ὁλου σωματος ἀναγεγραμμενων , αὐτου δε του γαλακτος την κακωσιν πρωτον μεν | ||
| των τραγῳδιων ποιητου μετελαβον ἐγω διοτι παραφερειν μελλοντος τι των ἀναγεγραμμενων ἐν τῃ βιβλῳ προς τι δραμα τας ὀψεις ἀπεγλαυκωθη |
| πνευματικου : ἐκ τεταρτου τινος ἀκατονομαστου , ὁ ἠν αὐτῳ αἰσθητικον . Ἡρακλειτος την μεν του κοσμου ψυχην ἀναθυμιασιν ἐκ | ||
| ' ἀφ ' οὑ ἀν ἠι χρονου ζωιον , εὐθυς αἰσθητικον ἐστι . μετα ταυτα τοινυν οὐκ ἀν μοι δοκει |
| ἐναντιουσθαι ἀλληλοις τους λεγοντας . οἱ μεν γαρ και τους Σιδονιους τους καθ ' ἡμας ἀποικους εἰναι των ἐν τῳ | ||
| πιθανωτερον δε Ποσειδωνιος γραφει τῳ παρα μικρον ἀλλαξαι „ και Σιδονιους και ” Ἀραμβους , ” ὡς του ποιητου τους |
| Ἀνθια πονηρως : και οὐκετι φερειν δυναμενη ἐπεγειρει ἑαυτην , πειρωμενη τους παροντας λανθανειν . Τι φησιν ὠ δυστυχης πεπονθα | ||
| ἀνδρων και γυναικων , ἀσθμαινουσα και περιδινουσα την κεφαλην και πειρωμενη δεινον ἐμβλεπειν , ἀλλα πανυ ἐγκρατως και σωφρονως . |
| δηλωσει . βλαβαι δ ' ἐξ ὑπνων εἰσιν αἱ ταις ὠφελειαις ἐναντιαι , το τε τον πυρετον ἠ μη λυεσθαι | ||
| , τον δε ἐπι γηραος οὐδῳ . Θεος ἐπ ' ὠφελειαις συστελλει και ἐπι μακροτατον προαγει τον βιον . Εἰ |
| μελλον οὐδεις μεν ἰσχυριζεται σωφρονων , ἐκ δε των πεπραγμενων ἀνθρωπινως εἰκαζων τις εὑρησει τοιουτον ἡμιν , οἱον εἰς τους | ||
| ἀνθρωπος , ἀνθρωπιον , ἀνθρωπισκος , ἀνθρωπινον , ἀνθρωπικως , ἀνθρωπινως , ἀνθρωπικον , ἀνθρωποειδες . ἀνθρωπεια τεχνη , ὡς |
| πρωτον μεν [ ] ? [ γαρ ] ἡ ? λεπτοτης μακραν της ? ἀπο των αἰσθησεων ? ? λεπτοτητος | ||
| , . , . . . . Ἀχνη : πασα λεπτοτης ὑγρου τε και ξηρου . ἐπι μεν ὑγρου : |
| δε της ἐπιβολης καθικομενου . Καμβυσην μεν γαρ μεγαλῃ δυναμει στρατευσαντα την τε στρατιαν ἀποβαλειν ἁπασαν και αὐτον τοις ὁλοις | ||
| ' οὐ φησι συστρατευσαι : Ἀλκμαιωνα γαρ τον Ἀμφιαρεω , στρατευσαντα μετα Διομηδους και των ἀλλων Ἐπιγονων και κατορθωσαντα τον |
| φασιν ἐαν κολληθῃ . εὐτορνοτατον δε φιλυκη , και ἡ λευκοτης ὡσπερ ἡ του κηλαστρου . των δε ἀλλων ἡ | ||
| και ὑγιεις και ἐπιστημονες ὡσαυτως : ἀλλα τουτων ἡ μεν λευκοτης και θερμοτης και ὑγεια και ἐπιστημη εἰδος τι και |
| ταλαινης δημιουργουσιν . ὁ γουν Διογενης ἰδων τινα των λεγομενων ἀπελευθερων ἁβρυνομενον και πολλους αὐτῳ συνηδομενους , θαυμασας το ἀλογον | ||
| ἀχρι της του κεκληκοτος οἰκιαςΣτεφανιων ἠν των του Τιβεριου Καισαρος ἀπελευθερων , παρ ' ᾡ κατηγοντοκαι μικρον ἀποθεν ὑποστειλας ἐκπεμπει |
| ἐπιπαν τοιϲ πρεϲβυτεροιϲ μαλιϲτα , ἀπο του προϲ τῃ ῥινι κανθου του κνηϲμου ἀρχομενου , ὡϲπερ ὑπο μυιαϲ ἠ κωνωποϲ | ||
| ἐπιφυσεις πτερυγια . γενεσις δε αὐτων ἐστιν ἐκ του μεγαλου κανθου : προϊοντα δε ἐπι την στεφανην ἐπιφυεται τῳ μελανι |
| ἐπι τα προτεθεντα και τοις ἀγαθοις ἀθλα και τοις πονηροις ἐπιτιμια . συνασκησας γαρ ὑφηγησεσι και προτροπαις μαλακωτεραις και παλιν | ||
| των ἡμετερων παιδων ; τον της προαγωγειας , τα μεγιστα ἐπιτιμια ἐπιγραψας , ἐαν τις ἐλευθερον παιδα ἠ γυναικα προαγωγευῃ |
| γενομενην ὁπλα λαβειν οὐ θελησαντες , ἀλλα δια την ἀκαιρον δεισιδαιμονιαν χαλεπον ὑπεμειναν ἐχειν δεσποτην . . : , , | ||
| τας θυσιας , ὁπως ἁμα ταυτῃ ἑσμον κακων εἰσηγαγον , δεισιδαιμονιαν , τρυφην , ὑποληψιν του δεκαζειν δυνασθαι το θειον |
| ἁψασθαι τοιουτοι τινες ὑπηρξαν : Ὁμηρος τε και Ἀναξιμανδρος ὁ Μιλησιος και Ἑκαταιος ὁ πολιτης αὐτου , καθως και Ἐρατοσθενης | ||
| νεον ὀντα ἡνιοχευειν παραβεβηκοτα τωι πατρι . Διονυσιος δε ὁ Μιλησιος φησιν ὁτι Αἰητης ἐδιωξεν αὐτους : οἱ δε ἀριστεις |
| δει και τουτο προσθειναι , φανερος ἐστι και αὐτος ὁ δαιμονιος Ἀριστοτελης , ἐν οἱς οὐ φιλονεικει , και την | ||
| ταις ὀροφαις ὀντων τε και ὁρωντων και ἐκπληττομενων διακαρτερησας ὁ δαιμονιος εἰς δειλην ὀψιαν τον μεν θεον ἐπραϋνε , τον |
| ἡμερας μεν ἡσυχαζει , νυκτωρ δε ᾀδει . της δε λεγουσης ὡς οὐ ματην τουτο πραττει , ἡμερας γαρ ποτε | ||
| λευκον και ἐστιν οὐ λευκον : της γαρ καταφασεως της λεγουσης ἐστι λευκον οὐκ ἐστιν ἀποφασις ἡ ἐστιν οὐ λευκον |
| και τουτων οὐν παντων μαλιστα των νενοθευμενων . Οὐκουν οὐδε χρονιοι ὁμοιως τεταρταιῳ και ἀμφημερινῳ οἱ οὐκ ἀκριβεις . Ὁ | ||
| οἱ δε ἀμυδροι , οἱ δε ὀξεις , οἱ δε χρονιοι , ἐν οἱς αἱ οὐσιωδεις και αἱ ἐπουσιωδεις διαφοραι |
| ἐρεθιζοντες ὑμας . εἰ δη τινες των ᾠκισμενων ἠ οἰκισθησομενων παρεστε , χαρισασθε μοι και ἐπισημηνασθε ἑαυτους . “ Ἐπισημηναμενων | ||
| γλαχωνα ] το ὀριγανον . αὐληται παρα : ἀντι του παρεστε . ἐσπουδαζον γαρ οἱ Θηβαιοι περι τον αὐλον . |
| . ὁτι τοις φυλαξι λεξει χρηστεον μετεχουσῃ διηγησεως τε και μιμησεως ἀνδρος ἀγαθου , σμικρον δε τι μερος ἐν πολλῳ | ||
| μιμησιν των παρα τοις πολεμιοις ἐπιτετηδευμενον , οὐδεν ἐχουσης της μιμησεως πραγματωδες και δυσκολον , ἀλλα ἐξηρκει φαια ἱματια συρουσι |
| παραλιπειν πιστευτεον οὐτε ψευσαμενωι συγγνωμην δοτεον οὐδαμως : πικρος γαρ γεγονως και ἀπαραιτητος ἐπιτιμητης των πελας εἰκοτως ἀν και ὑπο | ||
| , ῥητωρ τεχνογραφος . Παρμενιδης Πυρητος Ἐλεατης φιλοσοφος , μαθητης γεγονως Ξενοφανους του Κολοφωνιου , ὡς δε Θεοφραστος Ἀναξιμανδρου του |
| ὁ Καριας ὑπαρχος , ἀχανης κατεπεσεν , ὡσπερ τις ἐξ ἀπροσδοκητου σφενδονῃ βληθεις , και μολις αὐτον οἱ θεραπευτηρες ὑποβασταζοντες | ||
| γαρ αὐτους αἰδεσθεντες κρειττονων ἀρχειν . ὁταν δε τυχωσι της ἀπροσδοκητου ταυτης ἐλευθεριας , οἱ προ μικρου σποραδες ἐν Ἑλλαδι |
| αὐτον κατα Δημοσθενους , ὡς κατα της πολιτειας την ἱεροσυλιαν τολμησαντα . τριτον : θαῤῥει μεν οὐν , ὡς ἐοικεν | ||
| οὑτω νενομικα των δικαιων καταμελειν , ὡς ἀθῳον τουτον τηλικαυτα τολμησαντα διαδραναι την δικην . ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ . Οὐ νυν δε |
| ] αἱ ἑξης αὑται συστηματων περιοδοι στιχων εἰσιν ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων ἐνενηκοντα ἑπτα , ὡν τελευταιος χαρις γαρ οὐκ ἀτιμος | ||
| ἐρωτω : ἡ μονοστροφικη αὑτη περιοδος στιχων ἐστιν ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων καʹ ὡν τελευταιος : ἠκουσας οὐκ ἠκουσας ἠ κωφῃ |
| μεν πραχθεν βεβαιως οὐκ εἰδως , ὑπο δε της παντοθεν βοης ταραττομενος . Οἱ μεν γαρ ἐφασαν την συγκλητον ὑπο | ||
| πολεμου ἐπελθοντος τοις Ἀθηναιοις ἐχρησεν αὐτοις ὁ θεος , μετα βοης ἐπιθεσθαι τοις πολεμιοις : οἱ δε τουτο ποιησαντες ἐνικησαν |
| , ἐστι σοι και τουτων οὑτως ἐχοντων ὁμως τα δεοντα βουλευσασθαι : μαλιστα μεν γαρ ἐγωγε φαιην ἀν την μητερα | ||
| Μελανθιον φησι τουτ ' εὐξασθαι λεγων : Τιθωνου Μελανθιος ἐοικε βουλευσασθαι βελτιον . ὁ μεν γαρ ἀθανασιας ἐπιθυμησας ἐν θαλαμῳ |
| παρα δε του εἰδοτος κἀν μαθοι , ἐρει μοι τον διδαξαντα , πως και οὑτος ἐγνω . Οὐκουν και οὑτος | ||
| ἐκκλησιαν τα πληθη . ἀπολογησαμενον δε περι των πεπραγμενων και διδαξαντα διοτι τους προαδικησαντας ἠμυνατο , τιμωριαν ἐλαττονα λαβων ὡν |
| ἀμβλυνουϲι την δυναμιν αὐτου και οὑτω γινεται πολυχρηϲτον ἐπι των θερμανθηναι δεομενων διαθεϲεων ἐξωθεν προϲαγομενον . Ἀλκυονια . Ῥυπτει μεν | ||
| τι δε ἐνιοι αὐτων οἰνοποται , ἠ ὁτι ψυχρον ὀν θερμανθηναι χρῃζει ; δια τι δε ἀποκτενουϲι ϲφαϲ αὐτων , |
| διοτι ἐλεγεν : οὐ προσηκει ἀνδρι θεοσεβει προ των γαμων κοιμηθηναι μετα της γυναικος αὐτου . Και ἀνεστη Ἰωσηφ τῳ | ||
| , και σου δεομαι μη στεφανουσθαι μονον , ἀλλα και κοιμηθηναι ἐπ ' αὐτων , και γαρ ἐστιν ἰδειν μεν |
| . Οὑτω δη ἐγωγε φημι Ἐρωτα θεων και πρεσβυτατον και τιμιωτατον και κυριωτατον εἰναι εἰς ἀρετης και εὐδαιμονιας κτησιν ἀνθρωποις | ||
| προς δε τον ἡλιον τιθεμενον ἀνθρακος καιομενου ποιει χροαν . τιμιωτατον δ ' ὡς εἰπειν : μικρον γαρ σφοδρα τετταρακοντα |
| τι του χθιζου αὐτῳ ζωμου ἐγκατεμεμικτο . και ὁ γε κιναιδος , ὁ συνεδρος , οὐκ ἀμουσως ποτε και εἰς | ||
| στρουθωδης . ὁ δε Διδυμος μητερα Κλεοκριτου , ὁτι ὡς κιναιδος κωμῳδειται . ἐν δε τοις μυστηριοις της Ῥεας μαλακοι |
| και φιλα τοις οἰκειοις ὀνομασι και κειμενοις ὑπο του νομου προσαγορευομεν , προς ἁ δ ' ἀν ἐχθρως ἐχωμεν , | ||
| ἐπιτηδευματα και τους νομους , σχεδον τι παντα ταυτα καλα προσαγορευομεν τῳ αὐτῳ τροπῳ : ἀποβλεποντες προς ἑκαστον αὐτων ᾑ |
| φιλονεικων , την περι ὑμας ὀψεται δοξαν μετα ἀληθειας αὐτῳ μαχομενην και νικηθηναι μηδαμου δυναμενην : εἰ δε ἀκων μεν | ||
| μη ἁρμοττει ἠ ὁ κατηγορουμενος , την δε ἀποφασιν ἁτε μαχομενην τῃ καταφασει ψευδεσθαι μεν ἐφ ' ὡν ἐκεινη ἀληθης |
| δεδεται το λελυμενον και ἐν αὐτῳ τῳ μη δοκειν δεινως κατεσκευασθαι το δεινον ἐχει . [ , ] το μεν | ||
| Ἰλιου , παρακαταθεσθαι δε Δημοφωντι , ἐκ του Πελοπος ὀστων κατεσκευασθαι , καθαπερ τον Ὀλυμπιον ἐξ ἀλλων ὀστων Ἰνδικου θηριου |
| διεθερμανθη : ἱδρωσε δι ' ὁλου : ἀκρεα ψυχρα : παρεκρουσεν : πνευμα μεγα , ἀραιον : μετ ' ὀλιγον | ||
| οὐχ ἱδρυτο : ἀπο δε κοιλιης ἐξεκοπρισεν ἀθροα : πολλα παρεκρουσεν : οὐδεν ὑπνωσεν . Δευτερῃ , πρωϊ ἀφωνος : |
| δε ὁ ΖΕΗ , και ἐστω το μετα τον αἰγοκερω τεταρτημοριον το ΓΕ . Λεγω , ὁτι , ὁταν ὁ | ||
| κεντρον της σεληνης ἀει ἐλαβεν ἀπεχον του ἀπογειου του ἀκριβους τεταρτημοριον ἐγγιστα , τουτεστιν περι Ϙε μοιρας , ἱνα λαβῃ |
| † ὑειος καρα και χρυσειος σταυρος δια της ει διφθογγου γραφομενα , . , . + . . . Ἀμβροσιην | ||
| αὐτον οἰμωγων τε ἀφορμαι και δακρυων , ὡν ἐπι τα γραφομενα ῥει τα πλειω . Καλως σοι τεθρηνηται τἀμα κακα |
| δακρυα οὐκ ἐστιν ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους , ἀλλα περιστατικα , μονην τῳ ἀποκηρυκτῳ την βουλησιν την κατα του | ||
| ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι . Τοπικα δε προοιμια Ἁρποκρατιων φησι τα περιστατικα . σκοπος δε του προοιμιου το τοιονδε παρασκευασαι τον |
| λεγοντες , ὡς δ ' ἀν ὀξεως ἐχοιεν ἐς τα παραγγελλομενα χρησθαι . και οἱ Καρχηδονιοι , νομιζοντες ἐκλυσειν την | ||
| προυχοντας και ἐμπειριᾳ πολεμικῃ , ἐπειτα ὁμοιως παντας ἐς τα παραγγελλομενα ἰοντας , ναυτικον τε , ᾡ ἰσχυουσιν , ἀπο |
| τας κατ ' αὐτας ἐνεργειας ἀποδιδουσων . και της μεν προϋπαρχουσης τροφης ἐν τοις ἀγγειοις οὐδαμως καταναλισκομενης . της δ | ||
| κινδυνων , ἀλλα και το πληθος εἰς εὐνοιαν μειζονα της προϋπαρχουσης παρεστησατο . οὑτος μεν οὐν παλιν εἰς ἀνελπιστους κινδυνους |
| και την συνουσιαν οὐκ ἠνεγκεν . ἀλλ ' εἰδως ὁτι ἀπαραιτητος ἐστιν ὁ πατηρ , και προς τα τοιαυτα ἀσυγγνωστος | ||
| Νεμεσεως ἐστιν ἱερον , ἡ θεων μαλιστα ἀνθρωποις ὑβρισταις ἐστιν ἀπαραιτητος . δοκει δε και τοις ἀποβασιν ἐς Μαραθωνα των |
| δωρεας . κολακευειν γαρ ἁπαντες μαλλον εἰωθαμεν παρ ' ὡν ἐλπιζομεν τι λαβειν ἠ τους ἠδη δωρησαμενους το προσδοκωμενον . | ||
| ὀπισω πεμψαι και το τελος των ἐγχειρουμενων μη μονον ὡς ἐλπιζομεν ἀλλα και ὡς ἀξιοι ἐσμεν οὑτως ἡμιν ἐπιθεσθαι . |
| των δικαστων κατεγνωσθη θανατος , οἰεται αὐτον ἐλεγχεσθαι περι του δαιμονιου ψευδομενον , ἐννοησατω πρωτον μεν ὁτι οὑτως ἠδη τοτε | ||
| ' αὐτοις και των κακων ἀρχη ἐγενετο , μηνισαντος του δαιμονιου . ἐδοξαν γουν οἱ ἀρχοντες αὐτων μετ ' ὀλιγον |
| μεγα εἰη το διαφορον , ἰσως ἀν δεοι φερειν τον ἀδελφον και μη μικρων ἑνεκα φευγειν : ἀγαθον γαρ , | ||
| και προτεραν γενεσθαι του Ἀπολλωνος , ἱνα και μαιευσηται τον ἀδελφον . και πως γαρ οὐ μελλει θεου λοχειας εἰναι |
| , ἀλλ ' ἐργοις , ὡν οἱ πειραθεντες αὐθις οὐκ ἐπεβουλευσαν . τουτ ' εἰδοτες Καμαριναιοι πειραν οὐ βουλονται λαβειν | ||
| τους Μυσους [ παλιν ] ? ? ἀνθ ' ὡν ἐπεβουλευσαν αὐτῳ περι τον Ὀλυμπον , [ ὑστερον ] δε |
| , οὐ μεντοι προυχωρησε γε . ἀναγαγομενοι δε ἐκ της Ἐπιδαυρου ἐτεμον την τε Τροιζηνιδα γην και Ἁλιαδα και Ἑρμιονιδα | ||
| : Πυθαινετος ἐν τριτῳ Περι Αἰγινης Περιανδρον φησιν , ἐξ Ἐπιδαυρου την Προκλεους θυγατερα Μελισσαν ἰδοντα , Πελοποννησιακως ἠσθημενην , |
| τους ἀπυρους λεβητας ἀντιτιθεις οἰοιτο τουτους ἐπι θερμου ὑδατος παρασκευῃ εὐτρεπιζεσθαι , ταὐτον ἀν εἰεν οὑτοι τῳ ἐμπυριβητῃ τριποδι , | ||
| ὑπισχνειτο . ὁ δ ' ἐπιδους αὐτοις χρηματα μεγαλοφρονως , εὐτρεπιζεσθαι τα προς την ἐξοδον ἐκελευσε . κατελθων τε ἐς |
| λεαινομενα και συνεκπυρουμενα και παλιν ἀντικαοντα φερομενα δ ' ὑπο κουφοτητος ἀνω προς τας της κεφαλης αἰσθησεις και τεμνοντα δριμεα | ||
| ἠ προς τον μετεωροτερον και καθαρωτερον ἀνερχεσθαι τοπον , ἁτε κουφοτητος μετεχουσας , τι πλεον ἡμιν ; ὡν γαρ μητ |
| και ὀφθαλμοισι : εἰ δε και ἀναβλεψαι θεων τις σε ποιησειεν , χαρειην ἀν ὁσον [ ὡς ] εἰ σωθειην | ||
| ; οὐδεν ὁ τι οὐκ ἀν ὁ τοιουτος ὠ ἀνδρες ποιησειεν . ὁστις γαρ ἀργυριον και χρυσιον περι πλειονος της |
| ἐφοδον των Ἀργειων . το ἑξης : ἀγγελος ἑλεδαμνας οἱον φονιος , παρα το ἑλειν και δαμναν . γρ . | ||
| λογου εἰς τον προς αὐτον : τις ὁδ ' ἀγων φονιος ἐρχεται ἑως του ματερος αἱμα σας ὁ ς ' |
| ἐργον ἁπαντων ἐστι τοις γρα - φουσιν πασιν ἱστοριας ὑποθεσιν ἐκλεξασθαι καλην και κεχαρισμενην τοις ἀναγνωσομενοις . τουτο Ἡροδοτος κρειττον | ||
| ὁλη οἰκια ἠ ἀλλη συγγενεια ἡντινα ἀν βουλῃ των ἐνθαδε ἐκλεξασθαι . ἀλλ ' ἐγω σοι εἱς ὠν οὐχ ὁμολογω |
| και ποιησασαι φυγας προς τους ναους των θεων διαδρομους και σπουδαιας και συντονους , διερροθησατε και ἐκινησατε και δια του | ||
| ἐσθηματα ψυχης , οἱς σκεπαζεται και συγκρυπτεται , της μεν σπουδαιας το ἀγαθον , της δε φαυλης το κακον . |
| , ἐν τῳ ἐπιγραφομενῳ Ἀριστωνι παρεμφαινει τον διδασκαλον ὡς ὑστερον ὁρμησαντα ἐπι τρυφην , λεγων ὡδε : ἠδη δε ποτε | ||
| της ἑτερας πλευρας ἐνθειναι την Πασιφαην , τον δε ταυρον ὁρμησαντα ὡς ἐπι ζῳον συγγενες ἐπιβαινειν : ἐγκυμονα δε γενομενην |
| περι Θησεα σωθηναι δοκουσι . καταχυσματα δε και κυλικα οἰνου κεκραμενην καταχεοντες αὐτης ἐπιλεγουσιν : ” εἰρεσιωνη συκα φερει και | ||
| ἐπιδιδοντες , πηδωντες κουφως μαλα ἠ τρεχοντες , την ἰριν κεκραμενην και ὑδαρεστεραν ἐχοντες , τους κενεωνας ! ! ! |
| συμπερασμα , το ἁπλως ἀναγκαιον λεγω και οὐ το μετα διορισμου , τουτεστιν ἐξ ὑποθεσεως . Ὁμοιως δε ἑξει και | ||
| την λεξιν , ὡς εἰρηται , πεσουνται παντες ἐκτος του διορισμου , ὁτι οὐκ ἀληθη συναγουσιν ἀντιφασιν , ὁπερ ἠν |
| στρωματα αὐτην κελευε , φησι , και παρ ' Ὠκιμον χαλκωματα . ὁ καπηλος γαρ οὑκ των γειτονων , ἀν | ||
| συνανασκαπτοντες εὑρισκον ὀστρακινων * τορευματων πληθη , πολλα δε και χαλκωματα : θαυμαζοντες δε την κατασκευην οὐδενα ταφον ἀσκευωρητον εἰασαν |
| , αὑτη και σοφιᾳ συνοικος και οἰκειως ἀν ὑποκεοιτο . αἰσθησεως μεν οὐν και νου ἀφαιρεθεις ἀνθρωπος φυτῳ γιγνεται παραπλησιος | ||
| εἰς ἐπιστασιν δ ' ἐρχονται τουτων , και ἠ ἀπο αἰσθησεως ἠ ἀπο λογου ποδηγουνται ὡσπερ ἐξυπνιζομεναι . ἀλλ ' |
| ποτε λεγεται την ἀρχαιαν Ἀνθηδονα και ποας μεν τινος ἐπι θαλαττης γευσασθαι , κυματος δε ὑποδραμοντος αὐτον ἐς τα των | ||
| τυπτομενη τοις χαλκωμασι , του ῥευματος εἰσπιπτοντος αὐτανδρος ὑπο της θαλαττης κατεπινετο . ἐνιοι δε καταδυομενων των νεων ἀποκολυμβωντες τοις |
| ἐκεινου μεχρι και νυν τῃ διαδοχῃ του χρονου παραδοθεντα ταις Ἑλληνικαις ἱστοριαις και ξυγγραφαις ᾀδεσθαι και θαυμαζεσθαι παρα πασι και | ||
| ἀνδρειαν των Ἑλληνων ἀγνοεις : τους γαρ ἀφισταμενους των βαρβαρων Ἑλληνικαις δυναμεσι καταπολεμεις : ὡστε μη νομιζε τους ὑπερ της |
| δε του βιου τον ὀγκον ἐχομεν τωι τ ' ὀχλωι δουλευομεν . ἐγω γαρ ἐκβαλειν μεν αἰδουμαι δακρυ , το | ||
| , ὑποπεπωκοτας , αὐλουμενους . εἰτα ἐπαγει : ἀπαιδευτῳ τυχῃ δουλευομεν . φιληδονον δ ' οἱ ποιηται και τον ἀρχαιον |
| σωματος και της πληθωρας ἀποκαταστασιν λαβουσης , συντομως ἐπι τα εἰθισμενα ἐπαναγαγειν . ” ἐν τε οὐν τουτῳ τῳ λογῳ | ||
| δε ἐπι τα ἀρθρα , ἑκαστον οὐν δει συναρθρουντα τα εἰθισμενα ἑαυτῳ συμβαινειν την ἁρμοζουσαν φυλακην γιγνομενοις παθεσι ποιεισθαι . |
| των εἰσαγγελλομενων , ἀλλ ' ἠν σπανιον ἰδειν ἀπ ' εἰσαγγελιας τινα κρινομενον ὑπακουσαντα εἰς το δικαστηριον : οὑτως ὑπερ | ||
| ἐωντες την ψυχην και ἀγονον , ἠμεν ἀν γραφης και εἰσαγγελιας . Ἐγω μεν , ἁ νομιζω και δικαια ἁμα |
| της ῥητορικης διελαμβανεν , ἀλλα περι μονου του δικανικου και συμβουλευτικου . Περιττον οὐν μερους ἐξετασιν ποιουμενον περι πασης λεγειν | ||
| ἑτερων συγκατασκευαζομενων , το μεν δικανικου εἰδους , το δε συμβουλευτικου . Ἐπει μεντοι συμβουλευτικων και δικανικων ἐμνησθημεν , λαβε |
| καλυμμα τοιουτον ἐστιν , ὡστε προσωπιδιῳ δοκειν παν το προσωπον κατειληφθαι : οἱ γαρ ὀφθαλμοι διαφαινονται μονον , τα δε | ||
| ταις ἱστοριαις , ἀλλ ' ἰσως τῳ μηδεπω το προχειρον κατειληφθαι της μαθηματικωτερας ἐπισκεψεως , και δια το μη πλειους |
| μακρας και βραχειας , – ˘ , οἱον ἠτορ : σπονδειος ἐκ δυο μακρων , – – , οἱον ἡρως | ||
| χωλον , ὁταν τις ἐν τῃ τελευταιᾳ των περιττων χωρᾳ σπονδειος ἐμπεσῃ . χαριεστερα δ ' αὐτου τομη ἡ εἰς |
| Ξενοκρατη , ὡς φασιν οἱ Πυθαγορειοι , τα μεν καρπιμα σφετερισασθαι δια βραχειας ἐπισκευης , τα δε ἐπιπολαια και ἐλαφρα | ||
| , ἁμα δε και του μη ἑτερον τινα το αὐτου σφετερισασθαι συνταγμα ʃ το προσωπον ξυνεγραψε : ἐστιν ἀλλο γραψαι |
| ὡσπερ το ἀγγειον τοπος μεταφορητος , οὑτως ὁ τοπος ἀγγειον ἀμετακινητον : διοπερ ἐπειδαν ἐν κινουμενῳ τι κινηται ὡς πλοιον | ||
| ἀληθειης εὐπειθεος ἀτρεμες ἠτορ , ὁπερ ἐστι το της ἐπιστημης ἀμετακινητον βημα , ἑτερον δε βροτων δοξας . . . |