ἀπο ζεματος : οἱ γαρ ζωμοι ῥυπτουσι μαλλον τα ἑλκη ὑγροτεραν τε την γαστερα ποιουσι και τους πυρετους ἐπιτεινουσι . | ||
την ὁλην φυσιν ζῳοις το στεαρ γινεται , καθαπερ τοις ὑγροτεραν ἡ πιμελη . δια τουτο τοιγαρουν ἡ μεν πιμελη |
οἱ σφυγμοι μεγαλοι και μαλακοι και ταχεις και πυκνοι . ὑγροτερας δ ' οὐσης και ψυχροτερας οἱ μεν σφυγμοι μαλακοι | ||
τα ὀξομελιτα και ὀξογαριτα . Ἐκ δε των ὀπωρων τας ὑγροτερας , οἱον πεπονας , συκα λευκα μετα ἁλατος , |
⋖ η : ἑψε το ῥοδομελι ἑωϲ ϲυϲταϲιν λαβοι μελιτοϲ ὑγροτερου , εἰτα ἐπιπαϲϲε την ϲκαμμωνιαν και την μαϲτιχην λειοτατην | ||
ἐπι τῳ λουτρῳ σχεσιν , και οὐτε τι ξηροτερου οὐτε ὑγροτερου του σωματος ᾐσθομην , οὐ της θερμης ἀνηκεν οὐδεν |
ὁτι μηδε της κακοχυμιας ἰδεα μια : τινες μεν γαρ ψυχροτεραν και φλεγματικωτεραν ἀθροιζουσι , τινες δε θερμοτεραν τε και | ||
κεφαλην ὑπο των τοιουτων φαρμακων . μαλλον δε βλαπτονται αἱ ψυχροτεραν την κραϲιν ἐχουϲαι . ἀνευ δε τηϲ των ϲτυφοντων |
ἀλλ ' ἀπεδωκε τοις βουλευταις την διαγνωσιν , ὡς ἀγαπησων ὁποτεραν ἀν ἐκεινοι δοκιμασωσι των πολιτειων : τοις δε βασιλικην | ||
ταυτα μεν Ἐρατοσθενης . ζητησωμεν δε , των δυο εὐκρατων ὁποτεραν ἡμεις οἰκουμεν . ὁρωμεν οὐν : ὁταν ὁ ἡλιος |
οὑ ποιουμεθα τους λογους , ἱνα μαλλον πεισωμεν , και κατηγορουντες ἠ ἀπολογουμενοι δεομεθα της ἐκ του ἐκφραζειν αὐξησεως , | ||
, ἀπο τουτων διαγει . οὐδεν οὐν ἀλλο ποιουσιν οἱ κατηγορουντες ἐν ὑμιν ἠ προλεγουσιν ἁπασι μηδ ' ὁτιουν ἐκεινῳ |
, ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
εἰς ὁν αὐτοι ἐγεννηθησαν : εἰτα παλιν φησιν : οὐδεν πικροτερον και χαλεπωτερον ὑπαρχει , ἠ το εἰναι τινα βροτον | ||
σοφων ὁδευε † και χαριν τυχῃς . Δια της σιωπης πικροτερον κατηγορει . Δυσπαρακολουθητον τι πραγμ ' ἐστιν τυχη . |
Το δε ἁμαρτη ὁ μεν Ἀρισταρχος χωρις του ι λεγει γραφεσθαι αὐτο λεγων , ὁτι ἀπο του ἁμαρτηδην γεγονεν κατα | ||
τοιν τροποιν και ταιν ἀρεταιν οὐ μετριω ὀντε ἀμφω οὐδε γραφεσθαι ῥᾳδιω , ἀλλ ' ὁ μεν ἐστιν μεγας βασιλευς |
του κακου το ἐλαχιστον . ἀδυνατον οὐν το ἀγαθον ἐνθαδε καθαρευειν της κακιας : κακουται γαρ ἐνθαδε το ἀγαθον : | ||
το σχημα και ὁσῳ πλειους οἱ συνεισομενοι , τοσουτῳ μαλλον καθαρευειν ἁπαντων εἰκος ἐστι των αἰσχρων . χωρις δε τουτων |
πολιν παρηλθεν την ἐνεδραν . νεανισκοι τινες ἐκ της πολεως θρασυτερον ἠπειλησαν νυν γε τοι δικην δωσεις . Ἰφικρατης ὑπονοησας | ||
οὐδενος γεγενημενου ἀπ ' αὐτου νεωτερου και ὁ Θηραμενης ἠδη θρασυτερον και Ἀριστοκρατης και ὁσοι ἀλλοι των τετρακοσιων αὐτων και |
ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
ἠν ὁ νυν καλουμενος καλαμαυλης σαφως παριστησιν Ἡδυλος ἐν τοις ἐπιγραμμασιν οὑτωσι λεγων : τουτο Θεων ὁ μοναυλος ὑπ ' | ||
ἠ κακιζοντος , ὡσπερ οὑς Σιμωνιδης εἰωθει τιμαν ἐν τοις ἐπιγραμμασιν . ὁμως δε και Μιλτιαδης μετεχει του καταλογου και |
ἀντιστρεψαι ὀν ἐπι μερους ἀποφατικον ἐνδεχομενον : ἀντιστρεφει δε το ἀποφατικον ἐνδεχομενον ὁμοιως τῳ καταφατικῳ . ὁ οὐκεθ ' οἱον | ||
οὐδε ἀποφατικον ἐνδεχομενον συναγεται , δηλον ἐξ ὡν το ἀναγκαιον ἀποφατικον δια των ὁρων συνηγαγομεν : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι |
γυναικας και τας θυγατερας ἀγειν παρηγγελλον : τους δ ' ἀπειθουντας ταις ἐσχαταις τιμωριαις περιεβαλλον . εἰ δε τις των | ||
ἐπλει κατα σπουδην ἐπι την Ἰταλιαν , ὡς κολασων τους ἀπειθουντας . προσσχων δε τῃ χωρᾳ καθ ' ὁν τοπον |
θυγατρασι μανεισων μετεβληθη εἰς το ζῳον την Σφιγγα : ἐπεβαρει ἐπεκρατει : οὐ παρην : Κρεων δ ' ἀδελφος : | ||
Πυθαγορειους στασιαζοντες και πασαν ἐνδεικνυμενοι δυσμενειαν . ἀλλ ' ὁμως ἐπεκρατει μεχρι τινος ἡ των Πυθαγορειων καλοκαγαθια και ἡ των |
οὐτε καθηλλετο ὀλιγου ὀντος ἐπι γην του ὑψους οὐτε δια χειρων ἐρειδομενος , ἀλλ ' ἀει αὐτῳ χρυσους διφρος ἐτιθετο | ||
χαλεπωτερῳ χρησωμεθα πολεμιῳ . ὁ γαρ δυναμενος μεν χρησασθαι βιᾳ χειρων , ἀξιων δε πρεσβειᾳ τυχειν οὐ φερει την ὑβριν |
ᾡ οἱ φυλακες εὐτρεπιζονται , ἐν τουτῳ περι των πυλων ἐπιμελητεον ὁπως καλως κλειωνται : και γαρ περι τας βαλανους | ||
ὁ Σιμωνιδης : Ἀλλ ' ὁπως μεν οὐ παντων τουτων ἐπιμελητεον , ὠ Ἱερων , οὐ λεγω . ἐπιμελειαι μεντοι |
ἠτοι της ἡλιακης ἠ της ταυτην διαμετρουσης κατα την ἐγγυτεραν ὁποτερας αὐτων διαστασιν , εἰσοισομεν και ταυτας εἰς τους ἐν | ||
ΒΓ διχα κατα το Δ , και τῳ ἀφ ' ὁποτερας των ΒΔ , ΔΓ ἰσον παρα την ΑΒ παραβεβλησθω |
των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
ἐθνη , ἐαν ὑμεις σκοτισθητε ἐν ἀσεβειᾳ , και ἐπαξετε καταραν ἐπι το γενος ἡμων , ὑπερ ὡν το φως | ||
οἱ ἀνθρωποι ] ἀφ ' ἑαυτων [ ἐκτισαν και εἰς καταραν ] μεγαλην ἀφιξονται οἱ ποιουντες [ αὐτην ] . |
τῳ κατα Δημοσθενους γραφων οὑτως : „ εἰ μεν τις ἀκρατεστερον ἐπιεν , ἐλυπει σε „ . τουτῳ ὁμοιον ἐστι | ||
τα στρατοπεδα , τοις μεν ὁπλιταις και ἀφειδως ὁμως και ἀκρατεστερον ὑπο του μισους φερομενοις ἐπι ἀλληλους οὐ παρεσχεν ἐλθειν |
χρηται , ἐνιοτε ὡς ἀρσενικῳ , ἐνιοτε δε ὡς οὐδετερῳ τελευτωντος του μηνος : του κατα σεληνην λεγει μηνος : | ||
ἀναστησας την δυναμιν ἐκ της πολεμιας ἀπηγεν ἐπ ' οἰκου τελευτωντος ἠδη του ἐτους . ἐπισταντων δε των ἀρχαιρεσιων ἐδοξε |
του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
στασεων διαιρεσεις ἐν τῳ Περι των στασεων βιβλιῳ του Ἑρμογενους διδασκοντος οἱ τουτου ἐξηγηται ἑνα σκοπον του βιβλιου διδασκουσι , | ||
οὐν οὐχ εὑρες τον πιπρασκοντα . οὐκ ἠκουσας οὐδε Ὁμηρου διδασκοντος ἡμας και τε θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισιν ἀνθρωπων ὑβριν |
του συναρχοντος δεησις ἠν : ἀλλ ' αὐθημερον ἀποκτενειν ἁπαντας ἀπειλουντος και διομνυμενου , ἀδημονων ὁ Κολλατινος ἐπι τῳ μηδενος | ||
ἐαν δε μη , παντα τα παντων αἰσχιστ ' αὐτοις ἀπειλουντος , τουτων οὐδεν το παραπαν εἱλεν αὐτους οὐδ ' |
τροπον ἀναγκη γιγνεσθαι και των της ψυχης συμμιγνυμενων τε και συμπλεκομενων εἰς το αὐτο παθων . ἀλλα δη μεταλαβοντες καθαραν | ||
ἐμψυχου και ἀψυχου , αἰσθητικου και ἀναισθητου , και τουτων συμπλεκομενων τρεις μοναι συνιστανται συζυγιαι , ἡ δε λοιπη ἀσυστατος |
ὑπο Ξανθιππης λοιδορουμενος οὐτε ὑπο Κριτιου και των τριακοντα τυραννων ἀπειλουντων , εἰ μη μεταθησεται και θεραπευσει την καθεστωσαν πολιτειαν | ||
των μεν γελωντων , των δε ᾀδοντων , των δε ἀπειλουντων , ὁ δε εἰργομενος σιτιων τοις τραυμασιν ἀρκουν εἰχε |
ἐνδεδεμενος τους ὀφθαλμους , ποιει δε και ὁ των μηπω βλεποντων κυνιδιων σπλην ὡσαυτως καταπινομενος . ἀλλο . κυνηγετικου κυνος | ||
οὐχι . Νη τον Ἑρμην τον Ἀγοραιον . Κἀπιορκω γε βλεποντων . Ἀλλοτρια τοινυν σοφιζει . Και φανω σε τοις |
ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |
, και ταυτα διαπραξαμενον μηκετι ἐγγυτερω προσιεναι , ἀλλ ' ἀποτρεπεσθαι φυλαττομενον μη τι ἡμας μαλλον του δεοντος θερμαινων βλαψῃ | ||
εἰς τελεωτεραν και ὑπερτεραν ζωην . Και τους μεν πρωτους ἀποτρεπεσθαι δει , τους δε δευτερους ἐξευμενιζεσθαι . Εἰσι δε |
, ἐπιπασσε τον χαλκον και ἑψε μεχρις ἀμολυντου , ἱνα σκληροτερον ᾐ : εἰτα ἐπιβαλλε τα τηκτα προτακεντα , και | ||
μυωδες και ἀπιμελον ὁλον το σωμα , και το δερμα σκληροτερον τε και μελαντερον . ψυχρας δ ' οὐσης και |
ὁλου ἀν αὐτου καθοσον δυναται μεταλαμβανοι . Δει οὐν τα μεταλαμβανοντα αὐτου οὑτως ἐχειν αὐτου , ὡς οὐ μετελαβε , | ||
κοινωνιαν προαγαγειν , και συνδησαι συμμετρως τα μετεχομενα τε και μεταλαμβανοντα προς ἀλληλα . Τοσουτον οὐν ἀφεστηκε του δια παθους |
Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
. Σεληνη ἐν τῳ Ϛʹ τοπῳ ἠ τῳ δυνοντι οὐσα ἀνευρετον ποιει το ἀπολωλος εἰ μη ὁ Ἡλιος μαρτυρησει αὐτῃ | ||
μη φαινομενον ; και οὑτως εἰς ἀπειρον οἰχομενης της ζητησεως ἀνευρετον γινεται το ἀληθες . Τι οὐν ; το πειθον |
μετα πολλων αἰχμαλωτων παραβαλειν εἰς Αἰγυπτον , τους δε Τρωας ἀποσταντας αὐτου καταλαβεσθαι τινα τοπον και διαπολεμησαι μεχρι ὁτου συγχωρηθεισης | ||
και ὁπως μεν , οὐκ ἐγνων , ὡς δ ' ἀποσταντας ἐς τους φορους ἐπανηγαγεν και ἑτερους , ὡς ἀρχηθεν |
' ὁτι καθ ' ὁσον μουσικη δυναται ὠφελειν οὐδ ' ἀκουσαντες ὁλως : οἱ δε παλιν ὡς οὐδεν , ἀλλα | ||
του προς αὐτους ἡτις ἐσται κρατιστη μαθησεσθε . ἐκεινοι τοινυν ἀκουσαντες , ὁτι σεσαλευται και νοσει το πατριον ἡμων πολιτευμα |
. [ . . . Ἡ προ δεκαεπτα Καλενδων Ἀπριλιων ἀπρακτος . Ἐν ταυτῃ τῃ ἡμερᾳ Εὐδοξος τους Ἰχθυας ἀνισχειν | ||
χορῳ ἡ περι τα λοιπα σπουδη . φαινεται οὐν οὐκ ἀπρακτος γενομενος Σαρδαναπαλλος : και γαρ ἐπιγεγραπται αὐτου τῳ μνηματι |
και τριακοντα θυσανηδον ἐκπεφυκασι . ζῳων δε ἀρα ἁπαντων τουτο δειλοτατον ἠν : ἐαν γαρ ὑπο τινος ὀφθῃ και αἰσθηται | ||
ἑτερον Κλεωνυμον τοὐνομα . ἐλαφοι . . . ἐγενοντο ] δειλοτατον γαρ το των ἐλαφων γενος ὡς ἀχολον . Κλεισθενην |
ἐστι το μεν ΒΖΕ το ἀπο της ΝΘ μεταξυ της κατηγμενης και του κεντρου , το δε ΗΖΘ το ἀπο | ||
και οὑτως ὡς και εὐθειας ἀπο του Β προς ὀρθας κατηγμενης δια των Δ , Ε διηχθαι . ἀλλα δη |
σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |
ὁτι κατ ' οὐδενα τροπον την ἀποδειξιν εἰς εὑρεσιν ὁρισμου συμβαλλεσθαι εἰρηκε , και ὁτι οὐδεις ὁλως λογος οὐσιωδης ἐστιν | ||
την ἐκφοραν παρασκευαζομενος ταις μεν πλησιον πολεσι προσεταξε κατα δυναμιν συμβαλλεσθαι προς τον της ἐκφορας κοσμον , πασι δε τοις |
ἡμερων ἠ και δεκα , συναπτεσθαι και ἐν τῳ ἁμα ἀπληκευειν κατα τον περι ἀπληκτων λεχθεντα λογον . Χρη , | ||
. Την δε πεζικην δυναμιν ἐν ταξει και ἐν φοσσατῳ ἀπληκευειν , τους καβαλλαριους ἐξωθεν τουτου , τας δε σκουλκας |
. Ἐπειτα κατα την ἀντιπαραθεσιν ἑαυτου ὁ νους προς το νοητον ἐκφαινει το ἐν ἐκεινῳ νοητον , εἰ και μη | ||
του ἐρωτικου πως ἀναγεται ἀπο του τῃδε καλλους ἐπι το νοητον καλλος : ὁ λεγει οὐν τουτο ἐστιν , ὁτι |
Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
οὐσιαν κατεσθιει : τουτῳ παρεθηκα σηπιας και τευθιδας και των πετραιων ἰχθυων των ποικιλων ἐμβαμματιοις γλαφυροισι κεχορηγημενην . ὁ γαρ | ||
- λαχης ἑφθης ἠ ᾠων ῥοφητων ἠ και ἰχθυων των πετραιων ἠ πτηνων των ἀβρωμων και ἀπιμελων : των δε |
τι του ὁριστου ἐγκεισθαι , ἀλλα παντως ἠ καθολικωτερα θελουσιν ἐγκεισθαι ἠ δια πολλην ἀποριαν ἀπεξισαζοντα : καθολικωτερα μεν ὡς | ||
Ἐρυσιχαιος προπαροξυνομενον ἐν τοις ἐθνικοις . μηποτε οὐν το χαιον ἐγκεισθαι , ὁ ἐστιν ἡ βουκολικη ῥαβδος , και τον |
' ἐπειθομην ὡς ἀδυνατον αὐλητην ἐν ἀποριᾳ των αὐλων αὐλητικην ἐπιδεικνυσθαι , ἀδυνατον δε κιθαρῳδον ἐν ἀποριᾳ της κιθαρας μουσικην | ||
ὀναρ . οὐ γαρ ἀν φαυλον ἠν ἐλευθεριοτητα και μεγαλοπρεπειαν ἐπιδεικνυσθαι οὐ μονον [ ἐν ] λογῳ ἀλλα και ἐργῳ |
. οὐκ ὀλιγοι γαρ των τε ἀρχαιων συγγραφεων και των μεταγενεστερων , ὡν ἐστι και Τιμαιος , φασι τους Ἀργοναυτας | ||
, ὁθεν και μεταγενεστερα εἰσι και οὐκ ἐδει ἀπο των μεταγενεστερων ἀρξασθαι . Οὐδε μην ἀπο των βραχεων ἠρξατο , |
Μακεδονες εἰτ ' ἀφ ' ἑαυτων εἰτε και του βασιλεως προσταξαντος ἐπηκολουθησαν τοις λαβουσι την πιστιν και παντας ἀπεσφαξαν . | ||
ταξιν φυλαττε , Ἀλβανοι δε ἀπιασι κυκλωσομενοι τους πολεμιους ἐμου προσταξαντος . τουτ ' ἀκουσαντες Ῥωμαιοι λαμπρον ἠλαλαξαν . οὐ |
την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ||
ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος |
ἐφυγεν εἰς τινα δημον εἰς καλουμενον Φυλην . των δε ἐπιστρατευσαντων και προσπολεμουντων ἠγωνισατο και Ἀρχινου του ἐκ Κοιλης δημου | ||
τα προγεγραμμενα και τα λοιπα παντα των ἐπι το Ἰλιον ἐπιστρατευσαντων Ἑλληνων : ἠν γαρ μετα του Ἰδομενεως του προμαχου |
ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
, το πασας τας δυναμεις ἑαυτου εἰς ἑαυτον ἑλκυσαι και ἀποστηναι των αἰσθητων . ξδʹ Ὁταν δε ταὐτον πολλακις Ὁταν | ||
ἠ παρακρουσθεις ὑπο ἐπιθυμιας ἠ ταπεινωθεις ὑπο λυπης , ὡστε ἀποστηναι των βελτιστων και δικαιοτατων ἐργων προδοτης αὑτου γενομενος ; |
χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
κειμενα οὑτως ὡστε την ἐπ ' αὐτα ἐπιζευγνυμενην την ΓΑ συμπιπτειν τῃ κοινῃ τομῃ τῃ ΔΘ [ ἐστιν γαρ ἐπ | ||
ἀν ἀσυμπτωτοι , το δ ' εἰς ἀπειρον ἐκβαλλομενας μη συμπιπτειν χαρακτηριζει τας παραλληλους , και οὐδε τουτο ἁπλως , |
γοʹ ια γʹ και το ἀφετηριον των εἰς την Χρυσην ἐμπλεοντων . . . . . ρλϚ γʹ ια . | ||
τινος ἀντιτυπου ταξιν ἐχοντος ἐπικοπου ἐνεργειν . ἐπι δε των ἐμπλεοντων και ὑποβλητεον τοξον και † ἐπι την ταξιν : |
τους Λακωνας αὐτομολησαντων ἀπορρητα γραμματα ἐπεμψε προς τους ἡγεμονας των ἀποσταντων παρακαλων μεμνησθαι του συγκειμενου καιρου , καθ ' ὁν | ||
ἀναλαβοντες τους οἰκειους χρονους . των γαρ Αἰγυπτιων ἀπο Περσων ἀποσταντων κατα τους ἀνωτερω χρονους Ἀρταξερξης ὁ ἐπικληθεις Ὠχος αὐτος |
ἐμοι , Διονυσιε , το σε καλλους οὑτω γεμουσαν ἐπιστολην ἐπεσταλκεναι . φασι δε σε και τον ἀρχοντα ἐγκεκωμιακεναι μετα | ||
ἐγκαλεις το παυσασθαι γραφοντας , ἡμεις δε σοι το μηδε ἐπεσταλκεναι προς ἡμας , ἀφ ' οὑ ταυτης ἡψω της |
Εἰ οὐν και το ἀποθανειν ἀλλαγη ἐστι σωματος , ὡσπερ ἐσθητος ἐκει , ἠ και τισιν ἀποθεσεις σωματος , ὡσπερ | ||
των μεν περι αὐτον ὡς χροας μεγεθους σχηματος κινησεως λαλιας ἐσθητος ὑποδεσεως , των δε ἐκτος ὡς ἀερος φωτος ἡμερας |
χοροις , ἐπει και αὐτο τουτο παιδειας μερος το τους πεπαιδευμενους θαυμαζειν εἰδεναι . της δε του παιδος εἱνεκα φυσεως | ||
μικρα ζημια γιγνεται τοις ἀκροωμενοις . ἀλλα γαρ εἰκος τους πεπαιδευμενους , ὡν λογον τινα ἐχειν ἀξιον , συνεξανυειν και |
Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ||
της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ |
, ὁ δε ε δευτερος ἐκ του α και δ συντεθεντων σχηματογραφουμενος και αὐτος οὑτως [ ] , ὁ δε | ||
δεικνυμενου προτασεις ἀλλου τινος συμπερασματα δεικνυσθαι , ὡς ἐπι των συντεθεντων ἐδειχθη συλλογισμων . ἐνια γαρ των ἀνωθεν τε και |
. βελτιον δε ἰσως ἠν μηδε εἰ λεγει την ἀρχην προσποιεισθαι . τον οἰκετην πολλακις ἀνειμενον και παιζοντα ὁ δεσποτης | ||
ἁ μη ἐχει τις και μειζω ἠ ἁ ἐχει τις προσποιεισθαι ἐχειν ἑαυτον του ἁ ἐχει ἐλαττουν ἠ ἀρνεισθαι μη |
εἰδος τι του μη ὀντος ὀν και περι τι των μεμιγμενων τῳ μη ὀντι ἠ ὁπωσουν κοινωνουντων τῳ μη ὀντι | ||
και τα ἀλλα , ὡς παντων ἁμα ἐνυπαρχοντων αὐτωι και μεμιγμενων ὁμου , ἐκ τουτων ὑπενοει και παντα ὁμου τα |
μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
βουσι ? ? φορβασιν [ μετα : ἐνθεν ] ? κατειδον θαυμα ? ? προσιον ? [ ἐξ ἁλος Εὐβοϊδα | ||
ἀμυνουμενοι ὡρμησαν , οἱ δε πολλοι εὐθυς ὡς Ἀλεξανδρον αὐτον κατειδον οὐδε ἐς χειρας ἐλθοντες ἐφευγον : και οἱ τραπεντες |
λεγε . Τι δ ' ; οὐχ ὁτι μαλιστα βουλει πεισθηναι ; Παντως δηπου . Οὐκουν εἰ λεγεις ὁτι ταυθ | ||
και κελευειν μετ ' ἑωυτων μειναντα συμπινειν . Τον δε πεισθηναι τε δη και καταμειναι : ὡς δε μιν παρα |
τιμην μεγιστην νεμειν οἱς ἐκοινωνει της ἱερουργιας . πλην καιτοι χορευειν ἀει και ἱερουργειν δοκων , πλειστους ἀπεκτεινε των ἐνδοξων | ||
ποιειν ἡμας αὐλιζεσθαι . και αὐλιον ἀντρον παρα το ἐκει χορευειν , ὡς Ἀπολλωνιος ” στησαι τε χορους ἀντροιο παροιθεν |
ὁ ἐρως ἀμυνειν τε ἀλληλοις και παρα των ἁλιεων ῥᾳδιως χειρουσθαι ποιει : ἰχθυν γαρ τινα λευκον οἱ θηραται δεικνυουσι | ||
την πολιν ἠξιουν , ἡν ᾠοντο δι ' αὑτων εὐκολως χειρουσθαι , ὁπερ εἰς ἐργον ἐλθειν ἡ ἐμη προδοσια διεκωλυσεν |
των Αἰολιδων πολεωνἡκειν εἰς Βοιωτιαν δια το βιον ἐθελειν ἑαυτῳ περιποιησασθαι , οὐ πλουτον φευγοντα , ἀλλα πενιαν : και | ||
τε πραττειν ἀποχωρησαι βουλομενῳ και προς ἀσκησει γενεσθαι και δυναμιν περιποιησασθαι ἐναγωνιον ἑτερων ἐργων τε και πραξεων δει . συ |
φανησεται , ἡ δε ση ταις των τοτε τους τοιουτους συκοφαντουντων . ” καιτοι τρια γ ' εἰς ὑπερβολην ὑπηρχεν | ||
προς διασκευην και χλευασμον του διδασκαλειου ὑπο των βασκανως ὑστερον συκοφαντουντων προβαλλεται συναγαγειν και ὡς ἰδια της αἱρεσεως καταχωρισαι . |
ἁς δη και ἐννεα Μουσας προσηγορευκασιν . Ἀλλα προς ἀποδειξιν ἀληθεστεραν ἐκθετεον και τα ὀργανα οὑτως . Ἐστω τετραγωνον ἰσοπλευρον | ||
γεγονυιας εἰρηνης : οὐ γαρ ἐνεστ ' εἰπειν οὐτ ' ἀληθεστεραν οὐτε καλλιω προφασιν του της των τετελευτηκοτων ἀγασθεντ ' |
πολεμος ἐγερθησεται , τῳ μερει τουτῳ λεγω , ἐν δυναμει στρατευμασιν κατα των πολεμιων : οἱ των Ῥωμαιων ἀρχηγοι και | ||
τουτῳ δε ὁ Ναρσης τῃ Ῥαβεννῃ ἐπιστας και τοις ἐνταυθα στρατευμασιν ὁμιλησας και παντα ἐν δεοντι καταστησαμενος ἐς Ἀριμινον ἐχωρει |
ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ||
Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα |
οὐκ ἀντιπραττουσης ἑτερας αἰτιας τους μεν ἐχοντας ὡροσκοπουντα τον πρωτον δεκανον δυσγαμειν ἐν τῃ πρωτῃ ἡλικιᾳ , ἐν δε τῃ | ||
προς ἀριθμον , οὑτως ὡροσκοπησει . Και γνωσει και τον δεκανον ἐκ του ποσου της μοιρας , ὁμοιως και τα |
ὁτι δε και των ἐδεσματων αἱ ποιοτητες , ἐκ της ψυχροτερας τε και φλεγματωδεστερας εἰσι κρασεως , ἑτοιμοτατοις ῥιγεσιν ἀνεκθερμαντοις | ||
γενοιτο ὑπο θερμοτερας ἡ ὀξωδης ἐρυγη , ἀλλ ' ὑπο ψυχροτερας δυσκρασιας , ἁρμοζει τοτε μαλλον ἡ θερμαινουσα διαιτα και |
μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
ἀρ ' ὀρθον ἠνυσας . Ὡς ὡδ ' ἐχοντων τἀλλα βουλευειν παρα . Και μην ὁρω ταλαιναν Εὐρυδικην ὁμου δαμαρτα | ||
σκεψασθαι . Ἐγω γαρ οὐκ ἀλλους τινας φημι δικαιον εἰναι βουλευειν περι ἡμων , ἠ τους προς τῳ εἰναι πολιτας |
ταυτῃ . ἐνταυθα δε και ὁ Νικατωρ Σελευκος τους πεντακοσιους ἐλεφαντας ἐτρεφε και το πλεον της στρατιας και οἱ ὑστερον | ||
τε αὐτων και παιδοτροφουσι . ” „ και μη τους ἐλεφαντας εἰπῃς , ὠ Δαμι : τουτο γαρ το ζῳον |
αὐτῃ τεθολωμενον ὑδωρ ἐκκυμαινεσθαι συμβαινει , και του βαρους ἁμα συνεργουντος ὡστε θαττον κατενεχθηναι προς την γην κατω , πριν | ||
μετα του ἡλιου διαχεοντος το ὑγρον ἠ ἀτμιζοντος γινεται ἠ συνεργουντος εἰς την ἀρχην : ὁταν οὐν εἰς τον τοπον |
ἀναγκαιαν χρειαν ἐχοντων διαστελλεσθαι προς το μη διαλαθειν τι των χρησιμων : ὁ δη και νυν πεποιηκεν παλιν ὑπομνησας , | ||
. ] ἠ τους Θρασυμαχου Ὑπερβαλλοντας ἐχειν προχειρους οὐδεν των χρησιμων διαπραττομενον , ἀλλα την κενην δοξαν ἐκ της ἀγορας |
ἐξ αὐτης Βοιωτον . δοκει δ ' Ἀντιοχος την πολιν Μεταποντιον εἰρησθαι προτερον Μεταβον , παρωνομασθαι δ ' ὑστερον : | ||
, τον Λαον ποταμον , προς δε τῳ Σικελικῳ το Μεταποντιον . την δε Ταραντινην , ἡ συνεχης τῳ Μεταποντιῳ |
των προς ἀλληλους σχηματισμων και των ἐπισημων φασεων ἁπαντα ἀπεργαζονται παραλαμβανοντες και τους των πλανωμενων προς αὐτους σχηματισμους εἰς αὐξησιν | ||
: ἐπαν δε δυο ἠ τρεις ἠ πλειους παραδιδοντες ἠ παραλαμβανοντες τυχωσιν , ἑκαστου ἀστερος την δυναμιν δει συνεπικρινειν προς |
Ἐπι τουτου του σχηματος ταις αὐταις λεξεσι χρωμενοι πλεονακις ἑτερα σημαινομεν , ὡς ἐχει τα τοιαυτα , χαριεν ἐστ ' | ||
ἀνθρωπον των ζῳων εἰναι πολλαχως λεγεται : οὐ γαρ εἰ σημαινομεν τι πραγμα ἀφελοντες ἀπο του ὁλου λογου τι μερος |
ὀκτακοσιους : ἐγγυς δε τουτων ἐστι και ἡ Περουσια . προσλαμβανουσι δε προς την εὐδαιμονιαν της χωρας και λιμναι μεγαλαι | ||
ἀλλοι ποταμοι οἱ πληρουντες ἐκεινον ταις μεν της γης ἀρεταις προσλαμβανουσι , την δε θαλατταν ἀλλοτριουσιν . ἡ γαρ χους |
μεν δυναται ἀπολογιας ἐχεσθαι , τῃ μεν ἀπο Δωρικου δυναμενον ἐσχηματισθαι του ὡ , ὁπερ ἀντι του ὡς παραλαμβανουσι , | ||
θρηνος καρατομησαντος του Περσεως . οἱ δε ἀπο της ἀϋτης ἐσχηματισθαι θελουσι , της μαχης : οἱον κατεπολεμησε το τριτον |
τον κατα φυϲιν ἐνομιϲαν : ἐπι γαρ θυμῳ και γυμναϲιοιϲ ϲφοδροτερον γιγνεϲθαι τον ϲφυγμον φαϲιν , οὐ κατα φυϲιν ὑπαρχοντα | ||
ϲωματοϲ ἀλυπωϲ λαμβανεται . διαφορει δε και ῥυπτει τηϲ ἡμερου ϲφοδροτερον . Κραμβη θαλαττια προϲ τῳ την γαϲτερα λαπαττειν , |
δε Ἀλεξανδρος κατανοησας την των πολεμιων ταξιν προς ταυτην την διακοσμησιν οἰκειως ἐξεταξε την δυναμιν . γενομενης δε μαχης το | ||
πασης της οὐσιας ποιον προσαγορευεσθαι κοσμον και το κατα την διακοσμησιν την τοιαυτην διαταξιν ἐχον . διο κατα μεν την |
γυναικα . Οὐκουν ἐκ μεν του την θυγατερα εἰς τους φρατερας εἰσαγαγειν και μη ποιησασθαι τον ἐμον ἀδελφον ὑον αὑτῳ | ||
και φρατριαν ὡς ἀλληλοις συγγενεις , και εἰς τουτους τους φρατερας ἡ ἐγγραφη των κορων ἐγιγνετο . τι κτλ . |
και Μορυχου και Φαιδρου λεγειν τι , ὡς κρατουμενου του σκοτεινου και του ἐνυλου ὑπο του λαμπρου του Φαιδρου : | ||
: πλατεος , σκωληκωδους , σκοτεινου , βορβορωδους , ἠ σκοτεινου παρα τον ἀερα , ἠ γεννητικου σκωληκων παρα το |
πολυανθρωποτατοι των Ἀραβικων ἐθνων ὀντες . νεμονται δε την εὐδαιμονα λεγομενην Ἀραβιαν , φερουσαν τα πλειστα των παρ ' ἡμιν | ||
. Αὑτη δε ἡ Ἀπολλωνιας νησος ἐχει ἐν αὑτῃ πολιν λεγομενην Θυνιαδα , Ἡρακλεωτων ἀποικον , Ἀπο δε Ἀπολλωνιαδος νησου |
τον ἀλαστορα των παιδων ὁρᾳν , οὐδε ὑπομενω θεωρειν τον δημιον των παιδων γενομενον : ἀν στρεβλουμενους τους παιδας λογισωμαι | ||
ἀπολωλοτος . ἑλκος ἑν ] ἠγουν λυπη μια . το δημιον ] το δημοσιον , το κοινον . τυχειν ] |
του σωματος : διο και τα μεγαλα ἁμαρτηματα και ἀδικηματα σμικροτερον εἰναι χρη νομιζειν κακον πασχειν ἠ δρασαι , ὡν | ||
πελταστικον δε κουφοτερον μεν τυγχανει ὀν του ὁπλιτικουἡ γαρ πελτη σμικροτερον της ἀσπιδος και ἐλαφροτερον , και τα ἀκοντια των |
ἐστιν ἀσυλλογιστον : ἀλλα δει την μιαν προτασιν ἀντιστρεψαι και ἀναγαγειν τον συλλογισμον ἐπι το πρωτον σχημα , οἱον ἑκαστον | ||
και το ἀσωματον οἱον ψυχη ἀγγελος θεος . ἐσχον οὐν ἀναγαγειν ἑαυτους ἐπι τι κοινον γενος την οὐσιαν του της |
συναγουσι συμπερασμα . παραδοτεον δε πρωτον την ἐκ δυο καθολου καταφατικων , και δεικτεον οὑτως : το Α ὑπαρχετω παντι | ||
ἐπι των ὁρισμων και των ἰδιων ἐν δευτερῳ σχηματι δυο καταφατικων ληφθεισων προτασεων . ὁμοιως τοις προειρημενοις και οὑτος ὁ |
: ἀφ ' οὑ και „ σαλπιγγων „ ἐτυμως ἑορτη προσαγορευεται , διττον λογον ἐχουσα , τον μεν ἰδιον του | ||
ἀλλ ' ἐπι μεν των γεγωνιωμενων και διαγωνιος ἡ αὐτη προσαγορευεται , ἐπι δε της σφαιρας και ἀξων , ὡσπερ |
κλιμακιον , και τοτε ὁ βραχιων δια του λεγομενου φοινικος ἐπιδεσμου κρατεισθω . βροχος ἀνισοτονος , ὡς ὁ ἐρτος , | ||
πλησιον του ὀφθαλμου δεομενου σκεπης . Παλιν της ἀρχης του ἐπιδεσμου ὡσαυτως κρατουμενης κατα τα ἀντικειμενα μερη του ἰνιου , |
ἐχθροι της ὀλιγαρχιας και οἱ τεως ἀποκρυπτομενοι το μισος , φανερους ἐποιουν αὑτους τοτε χαιροντες ἐπι ταις κακοπραγιαις των στρατηγων | ||
τας των εὐπορουντων ἀπολαυσεις . ταυτα ἐδει φρονειν και γενεσθαι φανερους οὐ τῳ κολασαντι τας τιμας μεμφομενους , ἀλλα τοις |