Αἰαντα νενικηκεναι τον Ἑκτορα : οἰησεται γαρ τις αὐτον τον Ὀιλεως λεγειν και ψευστην αὐτον προσαγορευσει . διαφθερει δε το | ||
οἱ Ἐπικνημιδιοι οἱ ἐν τῃ Εὐβοιᾳ : ὁθεν Αἰας ὁ Ὀιλεως ὑπηρχε και την ἐπωνυμιαν ἐσχε την του Λοκρου . |
και τριακοντα θυσανηδον ἐκπεφυκασι . ζῳων δε ἀρα ἁπαντων τουτο δειλοτατον ἠν : ἐαν γαρ ὑπο τινος ὀφθῃ και αἰσθηται | ||
ἑτερον Κλεωνυμον τοὐνομα . ἐλαφοι . . . ἐγενοντο ] δειλοτατον γαρ το των ἐλαφων γενος ὡς ἀχολον . Κλεισθενην |
κατα οὐδενα δε των τροπων τουτων ἀφαιρεσις γινεται , ὡς παραστησομεν : ἀδυνατος ἀρα ἐστιν ἡ ἀφαιρεσις . ὁτι δε | ||
των ὑποκειμενων ἀντιλαμβανεσθαι , οὐδεν δε ἐστιν ἐναργες , ὡς παραστησομεν : οὐκ ἀρα δυνατον ἐστι το ἐν τοις ὑποκειμενοις |
μεγαλης ? : οὑ δη ? προφασιν μεν σφισι του πολιτικου τουτου , ἱν ? ' οὑτως ? εἰπω ? | ||
φρονιμου , το δε κοινον του οἰκονομικου και ἐτι του πολιτικου , ὡστε δει τῳ ἰδιως φρονιμῳ του οἰκονομικου και |
θεον τουτον Ἀπολλω φιλαλεξανδρον , τῳ δε Ἡρακλει μεγαλοπρεπεις θυσιας συντελεσας και τους ἀνδραγαθησαντας τιμησας , ἐτι δε τους τετελευτηκοτας | ||
οἰκονομοις διαπυκτευων και προς τοσαυτας φροντιδας μεριζομενος , ἀλλα κρηπιδα συντελεσας ἑπτα ὀβολους τον μισθον ἐχων , ἀπαναστας περι δειλην |
' ἠελιῳ ἀνιοντι , τευχεα καλα φερουσα παρ ' Ἡφαιστοιο ἀνακτος . ἡ διπλη ὁτι το νευμαι ἐστιν ἐπι του | ||
δαιτων ἀπολυμαντηρες ; ἠ ὀνοσαι , ὁτι τοι βιοτον κατεδουσιν ἀνακτος ἐνθαδ ' ἀγειρομενοι , συ δε και ποθι τονδ |
περιαπτουσιν ὡσαυτως τα δεξια τοις δεξιοις και τα ἀριστερα τοις ἀριστεροις σεληνης οὐσης ἐν ἀποκρουσει ἠ ἐν ἀσπορῳ ζωδιῳ και | ||
δε νεον κλισιηθεν ἰοντα . ἡ διπλη ὁτι ἐν τοις ἀριστεροις μερεσι του ναυσταθμου γεγονεν ἡ μαχη , ὁπου και |
ἀδαμαντον ] μη δαμαζομενην και καταπονουμενην παρα των πολεμιων . ἀδαμαστον ] και ἀκαταπονητον . δυσμενεων ] ἐχθρων . δυσμενεων | ||
, Ἀλλ ' οἱον τον ἀτυφον ἐγω ἰδον ἠδ ' ἀδαμαστον πασιν , ὁσοις δαμνανται ὁμως ἀφατοι τε φατοι τε |
ἡ ἀρα φιλια ἑξις ἐστιν : ἡ δε φιλησις ἀνευ προαιρεσεως οὐσα , καθαρως ἐστι παθος . Παντα μεν οὐν | ||
σχεδον και τα των νυν ἐστι φιλανθρωπιας τε περι και προαιρεσεως . αἱ γαρ δη δοκουσαι φιλοφρονησεις και χαριτες , |
εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
τηιδε . . . στασει ] τηι συστασει ἡμων . δικαστην ἠ δικηφορον ] κριτην ἠ τιμωρον : ὁ ἐστιν | ||
εἰναι του στεφανου . καταχρηστικως δε εἰπεν ἐνταυθα κριτην τον δικαστην . κριτης γαρ ὁ κρινων τραγῳδους και τους ἀλλους |
οὑτοι , ἐαν μη ἐγω τροφην προσλαβωμαι , οὐδε ὑμεις βασταζειν δυνησεσθε . ” οὑτω και ἐπι των στρατευματων μηδεν | ||
κανοσι σφενδονη κατηρτισμενη ἐκ τριχων , ὡστε δυνασθαι τον πετρον βασταζειν , ἡ Ψ . το δε σχημα οἱον τυγχανει |
Ἀσωπου ἐπηισαν οἱ βαρβαροι πειρωμενοι των Ἑλληνων , διεβαινον δε οὐδετεροι . Ἡ μεντοι ἱππος ἡ Μαρδονιου αἰει προσεκειτο τε | ||
ἠσαν την αὐτικα φιλονεικιαν ἐκπιμπλαναι . ὡστ ' εὐσεβειᾳ μεν οὐδετεροι ἐνομιζον , εὐπρεπειᾳ δε λογου , οἱς ξυμβαιη ἐπιφθονως |
ἐπι των διαδοχων . βιβλια αὐτου ταυτα : Περι της ποιησεως Ὁμηρου και Ἡσιοδου * * . , , . | ||
ἀγνοειν ἐοικε , την μεν βασιλειαν δι ' ὁλης της ποιησεως ὀνομαζων και ἐγκωμιαζων , ὡς ἐν τουτοις : θυμος |
στερν ' ἀπημφιεσμενας , γυμνας ἐφεξης τ ' ἐπι κερως τεταγμενας : ὡν ἐστιν ἐκλεξαμενον ᾑ τις ἡδεται , λεπτῃ | ||
, πωλους Κυπριδος ἐξησκημενας , γυμνας , ἐφεξης ἐπι κερως τεταγμενας , ἐν λεπτοπηνοις ὑφεσιν ἑστωσας , οἱας Ἠριδανος ἁγνοις |
ταυτα ἀσυστατα ἐστιν τα δε και ἑνος μονου των τεσσαρων ἀποδεοντα κανονων ἐν τοις ἀσυστατοις τεταχθαι δικαιον . [ , | ||
Προσθειναι δε κροκον και σμυρναν και λιβανωτον ἐν ῥακει λιναιῳ ἀποδεοντα ξηρον ἰσον ἑκαστου , ξυμμισγοντα χηνος ἀλειφα , περιχριοντα |
ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
δια σημειων μεν τους νομαδας εἰρηκε γαλακτοφαγους ἀβιους τε , δικαιοτατους ἀνθρωπους , και ἐτι ἀγαυους ἱππημολγους , Σκυθας δε | ||
τῳ οἰνῳ , ὡς φησι Βαιτων . Κτησιας δε και δικαιοτατους αὐτους φησιν εἰναι . Ἁρμοδιος δε φιλοποτας λεγει γενεσθαι |
και τους ἀστερας συνεκπιπτουσιν αἱ διαιρεσεις και τας ἐννοιας των ἀποτελεσματων προδηλουσιν , ἐπι δε ταυτης ἀλλοτε ἀλλη συγκιρναμενη κατα | ||
προειπομεν : συ δε διακρινε τῳ νῳ τας μιξεις των ἀποτελεσματων . Ὁτε ἐστιν ὁ Ἑρμης χρονοκρατωρ και ὑπαρχει ἐπικεντρος |
κριναι , πριν ἀρξασθαι χρησθαι : ἐαν δε ὑστερῃ της χρησεως ἡ κρισις , ὁ χρησασθαι φθασας και μεταγνους εἰς | ||
: τοιαυτης γουν ἐνιους ὀντας φυσεως , εἰτα ἐγκρατεις ἀφροδισιων χρησεως γενομενους ναρκωδεις τε και δυσκινητους ἐγνωμεν ἀποτελεσθεντας , ἐνιους |
ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
: τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
[ ] [ ] κατονα [ ] [ ] ει χρωμενης [ ] [ ] [ ! ] ε [ | ||
ὡν καθολου οὐκ ἐστιν εἰπειν , ἑξεως δε ἐστι της χρωμενης ἀει τοις συμβαινουσιν ὁν προσηκει τροπον , και δια |
την εὐγλωττιαν ἑν αἰτιωμενος μονον , ὁτι δη φυσιν Ἑρμῃ προσηκουσαν ἐνεβιβασας εἰς στρατιωτου βιον . καλων δε ὀντων και | ||
ἀνισον . τῳ μεντοι μεταδουναι των ἐπιβαλλοντων λογων ἑκαστοις την προσηκουσαν μοιραν την τε ὠφελειαν ἀπενεμεν ἁπασι κατα το δυνατον |
θεραπευειν , προαγκτηριασαντα ῥαφαις δυο ἠ τρισι τα χειλη της διαιρεσεως . χρω δε ἐμβροχῃ τῃ δι ' ἐλαιου ὡς | ||
ἁμα το τῃ ταξει ἁμα , ὡς τα ἐκ της διαιρεσεως καταγομενα , το λογικον και ἀλογον : τουτο ἀντικειται |
την ἀλλην ἁπασαν χορηγιαν , ἁμα [ δε ] τῳ προσπελαζειν το μεν θηριον μετεωροτερον των ἱππεων ἐξηρε τον αὐχενα | ||
προγραψαι μηδενα των οὐ φεροντων ψηφον ἐπιδημειν τῃ πολει μηδε προσπελαζειν ἀπο τεσσαρακοντα σταδιων παρα την ἐσομενην περι τωνδε των |
των ἐν τοιϲ γυμναϲιοιϲ ἀνδριαντων διαφορητικοϲ ἐϲτι και μαλακτικοϲ φυματων ἀπεπτων : ὁ δε ἐν ταιϲ παλαιϲτραιϲ , ὁν και | ||
δοκει θρυπτειν πινομενον , οὐρα τε προτρεπει και ταϲ των ἀπεπτων πνευματων διαδρομαϲ ἐξιαται και πονουϲ πλευρων και ῥηγματα . |
την τελευταιαν του Ἀπολλωνιου , εὑρησεις σαυτον ἀπειληφοτα κατα τας σας ἐπινοιας . και ταυτ ' οὐχ ὑπ ' ἀλλων | ||
το γʹ διμετρον ἰαμβικον ἀκαταληκτον , ὁμοιον τῳ : τις σας παρηειρε φρενας . το δʹ προσοδιακον . το εʹ |
Ψιμμυθιον , ἁλας , ἐλαιον , νιτρον , ἑκαστον ἰδιᾳ λειοτατον προποιησας , ἑψε ἁμα ἑως ἐμπλαστρωδες γενηται , προπολιν | ||
και ἐχε ἐν πυξιδι , και διδου ἐν ἀνεσει # λειοτατον πληρες , μετα γλυκεως κρητικου . Ἐπικαλειται δε το |
; Ὁ δ ' ἀν δεηται , δι ' ὀφθαλμου σκοτον ἐχων παρ ' αὐτῳ φως ζητει . Εἰ οὐν | ||
μικρως τοις πολλοις . ὁ δε φησιν Ἀριστοφανης περι Αἰσχυλου σκοτον εἰναι τεθνηκοτος , τουτ ' ἀξιον και περι τουτου |
: ἐαν δε λαβῃς ἀτακτως - φερομενας ἠ ἱστιοδρομουσας , ἐπιπλευσας ἐν ταξει παντι τῳ στολῳ τας μεν ἀμυνομενας πειρω | ||
: αὐτος δ ' ὁ Λυσανδρος ἁπασαις ταις τριηρεσιν ἐξηρτυμεναις ἐπιπλευσας , και σιδηρας ἐπιβαλων χειρας , ἀπεσπα τας ὁρμουσας |
και τον Στρομβιχιδην και τας ναυς ἀπεληλυθοτα ἐθαρσησεν . και παραπλευσας δυοιν νεοιν Ἀστυοχος ἐς Χιον κομιζει αὐτοθεν τας ναυς | ||
δη τοσαυτα εἰποντες ἀπῃεσαν , και ὁ Κηνσωρινος πεντηρεσιν εἰκοσι παραπλευσας ἀνεκωχευε παρα την πολιν : των δε πρεσβεων οἱ |
βουσι ? ? φορβασιν [ μετα : ἐνθεν ] ? κατειδον θαυμα ? ? προσιον ? [ ἐξ ἁλος Εὐβοϊδα | ||
ἀμυνουμενοι ὡρμησαν , οἱ δε πολλοι εὐθυς ὡς Ἀλεξανδρον αὐτον κατειδον οὐδε ἐς χειρας ἐλθοντες ἐφευγον : και οἱ τραπεντες |
, και τα ἑξης . Πορισμα Και φανερον ἐκ των δεδειγμενων ἐσται , ὁτι αἱ μηκει συμμετροι παντως και δυναμει | ||
ὁταν ἐστιν ἀνθρωπος . ὡστε οὐ συντρεχει . ἐκ των δεδειγμενων ἀρα οὐκ ἐνδεχεται ἁμα ἀληθες εἰναι εἰπειν το αὐτο |
τρεφων οὐδεποτε χρηματων οὐδε τροφης ἠπορησε , και το παντων παραδοξοτατον , οἱ μετ ' αὐτου στρατευομενοι των ἀλλοεθνων της | ||
: των γαρ ἀλλων ἐπειδαν ἀκουσωσι πραττοντων οὑτοι , το παραδοξοτατον , ὑπο κατοκωχης ἐνθεου πραξειν φασι προτερον , εἰτα |
προφασις παντοδαπων λογιων , αἱ τε Πανελληνων ἀγοραι θαλιαι τε ἀνακτων , ἐξ οὑ βοτρυοεσς ' οἰνας ὑπο χθονιων πτορθον | ||
τε σελινον ἑστασαν : ἁρματα δ ' εὐ πεπυκασμενα κειτο ἀνακτων ἐν κλισιῃς : οἱ δ ' ἀρχον ἀρηϊφιλον ποθεοντες |
ἐν τῳ Ὑδροχοῳ . μετα τον Ἀρη παραληψεται Ἀφροδιτη τους καθολικους χρονους ἐπι ἐτη ηʹ και ὁμοιως ἐπιμερισει ἐξ αὐτων | ||
των τελικων κεφαλαιων ἡ μεθοδος κοινη , το ποτε μεν καθολικους ἀφορισμους προθεντα περι των προκειμενων , οὑτως ἐπαγειν τας |
ὀρη και φαραγγας . . . Ἡρακλειδης δε γην ὁμιχλῃ περιεχομενην . . ὁ δε Πυθαγορας πετρωδες σωμα . . | ||
ΒΓ , και γωνιαν γωνιᾳ την ὑπο των ἰσων πλευρων περιεχομενην την ὑπο ΒΓΔ τῃ ὑπο ΒΓΖ : και βασιν |
, καλον ἐστι τουτῳ πρωτον ἀποπλυναι τα ὀμματα και οὑτω προσενεγκειν τα προς ἑκαστην ἰασιν ἁρμοζοντα κολλουρια : οὐδεν γαρ | ||
παιδι τ ' ἐπεταξ ' ἐγχεανθ ' ὁσον δεκα κυαθους προσενεγκειν Διφιλῳ ποτηριον . ὑπερηδεως δε την κυλικ ' ἐκπιων |
κοπτων : ἁπαντα γαρ ταυτα βλαβερα τοις δια χολωδες περιττωμα ῥευματιζομενοις τα ἀρθρα . Κινεισθωσαν δε μετριως ἀνευ κοπου πολλου | ||
, οἱον μαινομενοις , ἑτεροκρανικοις , ὑπο κεφαλαιας ὀχλουμενοις , ῥευματιζομενοις ὀμματα , περι θωρακα διαθεσεις ἐχουσιν . ἐπιτηδειοτατος δ |
' ὁρωμενον τοις παρουσι θεωροις . Το μεν οὐν εἰναι μαντικον ἐκεινο το ὑδωρ αὐτοθεν προδηλον : το δε πως | ||
' ἠμεν νεογνοι , κηδεμονιαν : ὡστε προσαναγκαζειν ἑαυτους και μαντικον τι προσφερεσθαι προς την θεραπειαν , κἀξευρισκειν , εἰπερ |
ἀνατολας μεν γινομενης της παραλλαξεως ἀφελοντες της ἐκτεθειμενης κατα μηκος θεσεως της σεληνης ἐν τῳ χρονῳ της ἀκριβους συνοδου , | ||
βραχειων ἀρσεων και μακρας θεσεως , ἁπλους σπονδειος ἐκ μακρας θεσεως και μακρας ἀρσεως , σπονδειος μειζων , ὁ και |
τῳ γʹ κλιματι . μετα ταυτα ὑποτιθεται τον ἀφετην παλιν μεσουρανειν : ἐνταυθα ἐπειδη μεσουρανουσης μοιρας ἐστιν μονον τῃ θεσει | ||
ταυτης δε ἐπι του παραλληλου μεσουρανουσης δει ἐν τῳ ζῳδιακῳ μεσουρανειν την βʹ και κʹ μοιραν του Αἰγοκερω . ἀλλ |
πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
, ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
ἀποδειξαι κυριαν του συνεγγυς τοπου παντος , ὀντος τωι σχηματι παραπλησιου κερατι βοος , ἀφ ' ἡς αἰτιας Ἑσπερου κερας | ||
ἐννοησαι διοτι τα μεγαλα και θεια και περιττα των πραγματων παραπλησιου τινος δυναμεως εἰς ἐπιγνωσιν δειται , τῃ δ ' |
τηρει . Εἰ οὐν τελειοτερον ἡ ἐνεργεια της οὐσιας , τελειοτατον δε το πρωτον , πρωτη ἀν ἐνεργεια εἰη . | ||
δε τουτων ἐμμελη συνθεσιν τε και κρασιν το πρεσβυτατον και τελειοτατον ἐργον ἁγιον ὡς ἀληθως εἰναι συμβεβηκε , τον κοσμον |
τῳ ἀληθει : ἀμηχανον γαρ ἑκατερους τοις ἀληθεσι κεχρησθαι τους ἀντιδικους : εἰ γαρ ἐναντια ἑαυτοις λεγουσι , πως δυναται | ||
τον Δημοσθενην εἰς συνηγοριαν ἐκαλει ; . . . τους ἀντιδικους ] δια το μη ἐχειν αὐτους ἀντιλεγειν προς τα |
δηπου βουλητον το της ἐκκλισεως της τοιαυτης : μαλλον γαρ βουλητον το μηδε δεηθηναι της ἐκκλισεως της τοιαυτης . Μαρτυρει | ||
βουλητον , ἀλλ ' ἀγαθον μεν εἰναι το φυσει : βουλητον δε ὁ ἑκαστος βουλεται , ὡσπερ αὐτος λεγει : |
παρα τοις ποταμοις , ψυχρα λουτρα λουομενας και ἐν αἰγιαλοις ἀναπεπταμενοις , ἀλλα μακαριας και μακαριων γονεων , ἐν βασιλικαις | ||
ἐκρεουσιν και ἀπολλουσι ταυτα . Ἐπαρκει δε τοις γυμνοις και ἀναπεπταμενοις τοποις ἑως ἑπτα ἠ ὀκτω μιλιων την παραταξιν ἐκτεινεσθαι |
χρη τηνικαυτα θερμον οἰνον παρεχειν , ἱνα τῳ ταχει της ἀναδοσεως θρεψῃ τε και ῥωσῃ τας δυναμεις ἁπασας . προσπλεξομεν | ||
ἐκκρισεως ὑδαρεστερα , πεττουσης μεν ἀκριβως της γαστρος , της ἀναδοσεως δε μη γινομενης . ἐκκρινεται μην ποτε και αἱμα |
οὐ ταὐτα ἐψηφιστο . ἀλλ ' ἐγω μεν ἐδημιουργουν λογον διαλλαγων των προς την πολιν φαρμακον , συ δε ᾠχου | ||
ἡ δε χυτροτομουσα αὐτον ἐπαγγελλεται μεν , τα περι των διαλλαγων δε σπουδαζει . ἀφικνουνται δε και παρα Λακεδαιμονιων περι |
Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
του δε βʹ στηριγμου μοιρας ρϘδ θ , ἁς και παραθησομεν ἐν τῳ δεκατῳ σελιδιῳ κατα του αὐτου στιχου . | ||
, χαιρειν εἰκος δαιτυμονας δεξιους τινας , και λογους αὐτοις παραθησομεν φεροντες ἀρα , οἱ μεν μιμουνται τας ἐν δικαστηριοις |
και Μορυχου και Φαιδρου λεγειν τι , ὡς κρατουμενου του σκοτεινου και του ἐνυλου ὑπο του λαμπρου του Φαιδρου : | ||
: πλατεος , σκωληκωδους , σκοτεινου , βορβορωδους , ἠ σκοτεινου παρα τον ἀερα , ἠ γεννητικου σκωληκων παρα το |
μεγεθος της νοσου , περιεστειλεν αὐτον κηδεμονικως , και των νομιζομενων ἀξιωσας ὡσανει τις υἱος πατερα παλιν ἐπανηλθεν εἰς την | ||
ἀπο των σφετερων βασιλεων τοις κοσμικοις στοιχειοις και τισι των νομιζομενων θεων τας ὀνομασιας ἐπεθεσαν : φυσικους δε ἡλιον και |
ὑποκειται τῃ ΔΖ : και αἱ ΔΕ , ΕΖ ἀρα ἐλαττους ἐσονται της ΔΖ , αἱ δυο της μιας : | ||
ἐκειθι , εὑρεθειεν δ ' ἀν και μειζους ἐτι και ἐλαττους : το παχος δε αὐτων δεκαετης παις γεγονως μολις |
ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
' ὁτι καθ ' ὁσον μουσικη δυναται ὠφελειν οὐδ ' ἀκουσαντες ὁλως : οἱ δε παλιν ὡς οὐδεν , ἀλλα | ||
του προς αὐτους ἡτις ἐσται κρατιστη μαθησεσθε . ἐκεινοι τοινυν ἀκουσαντες , ὁτι σεσαλευται και νοσει το πατριον ἡμων πολιτευμα |
. . . . Ἰων : Ἰσοκρατης ἐν τωι Περι ἀντιδοσεως . Ἰωνος του της τραγωιδιας ποιητου μνημονευοι ἀν νυν | ||
φησι Διοδωρος . Ἰων : Ἰσοκρατης ἐν τῳ περι της ἀντιδοσεως . Ἰωνος του της τραγῳδιας ποιητου μνημονευοι ἀν νυν |
γαιαν ἀπειριτον ἠδε ποληας Αἰγυπτῳ Λιβυῃ τε βροτοις ἀνα θεσφατα φαινων . Και με ἀλητειης τε και ἐξ οἰστρου ἐσαωσε | ||
δειν διετιᾳ , και φαεθων μεν συνεγγυς ἐτεσι δωδεκα , φαινων δε παρ ' ὀλιγον ἐτεσι λʹ . διο και |
ἐστι το μεν ΒΖΕ το ἀπο της ΝΘ μεταξυ της κατηγμενης και του κεντρου , το δε ΗΖΘ το ἀπο | ||
και οὑτως ὡς και εὐθειας ἀπο του Β προς ὀρθας κατηγμενης δια των Δ , Ε διηχθαι . ἀλλα δη |
ἐμπυον του φυματος γινεσθαι , ἐπι δε του δερματος φλυκταιναν ἀνιστασθαι ὁμοιαν τοις πυρικαυτοις . προστιθησι δ ' ὁτι οὐ | ||
ἐκεινα προχειρα ἐχειν και χωρις ἐκεινων μη καθευδειν , μη ἀνιστασθαι , μη πινειν , μη ἐσθιειν , μη συμβαλλειν |
† ποιηρους λιπουσα νομους Αἰτναιων εἰσω σκοπελων ; οὐ ταδε Βρομιος , οὐ ταδε χοροι Βακχαι τε θυρσοφοροι , οὐ | ||
ὑβρις ἐμολεν ἐπι Διονυσιαδα πολυπαταγα θυμελαν ; ἐμος ἐμος ὁ Βρομιος , ἐμε δει κελαδειν , ἐμε δει παταγειν ἀν |
ἐργῳ ἐπεξιεναι , νομιζειν δε τας τε διανοιας των πελας παραπλησιους εἰναι και τας προσπιπτουσας τυχας οὐ λογῳ διαιρετας . | ||
πνευματα οἱδ ' ἑπονται , ἠ κατωθεν ἀνηνεγμενων πνευματων δια παραπλησιους χυμους : ἐνιοτε δε και πανυ λεπτα και βραχεα |
πυρεσσειν ἠδη ξυνεχως την νυκτα ὁλην : τῃ δε ὑστεραιᾳ λουσασθαι και λουσαμενον θυσαι . Νεαρχῳ δε και τοις ἀλλοις | ||
ἀνεθεντες μικρον ὡς ἐξελθειν τους βαρβαρους και τοις παρακειμενοις ὑδασι λουσασθαι : παλιν ἐκειθεν ἀναχθεντες μετα γε νυχθημερον ἀλλο την |
ταδε : Παις μεν ἀνηβος ἐων ἐτι νηπιος ἑρκος ὀδοντων φυσας ἐκβαλλει πρωτον ἐν ἑπτ ' ἐτεσιν : τους δ | ||
αὐτῃ : το ῥιπτειν φησιν ἀτελη τα ᾠα και οἱα φυσας τινας και ἀνοστρακα , πολλακις και ἀπο νοσου τινος |
Οὐρανιας ἁγιωτατον και ἱερων ὁποσα Ἀφροδιτης παρ ' Ἑλλησιν ἐστιν ἀρχαιοτατον : αὐτη δε ἡ θεος ξοανον ὡπλισμενον . πλεοντι | ||
. ὁποσα δε πεποιηται κατα την ὁδον ταυτην , ἐστιν ἀρχαιοτατον αὐτων Ἀρεως ἱερον . τουτο ἐστιν ἐν ἀριστερᾳ της |
δε εἰκοστην πρωτην δευτεραν εἰκαδα : εἰτα οὐκ ἐχωρουν ἐφεξης ἀριθμουντες , ἀλλα ἀπο της εἰκοστης ἐννατης ἠρχοντο λεγοντες : | ||
προς τους ἁλιεις : ἐν δε τῃ οἰκιᾳ τους καθευδοντας ἀριθμουντες πολλους παραλειψομεν ἀνθρωπους και ἱππους , ἀν παρωσι και |
λεγεται δε και ὁ ἐν τῳ ἀγρῳ αὐλιζομενος . ἀγραφα ἀδικηματα : οἱονει ὑπερ ὡν νομος οὐ γεγραπται . ἀγριοθυμος | ||
. ὁ μεν οὐν εὑρισκων ἑαυτου ἐν τῳ βιῳ πολλα ἀδικηματα και ἐκ των ὑπνων , ὡσπερ οἱ παιδες , |
ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ||
Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα |
, οὐ προς την ψυχην του ἐποπτευοντος . Αἱ τε ἐπικλησεις οὐκ ἐπιπνοιας της διανοιας ἀνεγειρουσιν ἠ σωματικα παθη ἐν | ||
και ὁμολογει τα ἐπη τα Παμφω , της Ἀρτεμιδος εἰσιν ἐπικλησεις αὑται , λεγομενον δε και ἀλλον ἐς αὐτας λογον |
δουπησεν δε πεσων : πυκινον δ ' ἀχος ἐλλαβ ' Ἀχαιους , ὡς ἐπες ' ἐσθλος ἀνηρ : μεγα δε | ||
οὐν ; εἰ ταυτην τε ἐξεστι κομισασθαι και σωσαι τους Ἀχαιους , αἱρησει ταυτης τε ἀφεσταναι και τουτους ἀπολωλεκως εἰναι |
του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
στασεων διαιρεσεις ἐν τῳ Περι των στασεων βιβλιῳ του Ἑρμογενους διδασκοντος οἱ τουτου ἐξηγηται ἑνα σκοπον του βιβλιου διδασκουσι , | ||
οὐν οὐχ εὑρες τον πιπρασκοντα . οὐκ ἠκουσας οὐδε Ὁμηρου διδασκοντος ἡμας και τε θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισιν ἀνθρωπων ὑβριν |
γενεσθαι , ἀφνω στερομενοι πολλοις και μεγαλοισι και ἀθεσμοις και ἀνοητοις κακοις καταφορτιζοντι ταν ψυχαν : και οὑτω συμβαινει αὐτοις | ||
γαρ βλασφημιας ἐχομενα λεγειν περι θεων ἀλλοτριον τοις σοφοις , ἀνοητοις δε οἰκειον . σοφια μεν [ γαρ ] οἰδε |
ἀμεληθεντα χρονιζει , πρωτον μεν ἐπ ' αὐτων τῃ δια κονιας ἐμβροχῃ χρησθαι δει , κἀπειτα των ἐμπλαστρων τινι των | ||
καλαμον , ᾡ χρησθαι νομιζουσιν οἱ Συρακοσιοι προς την της κονιας συνδεσιν . ἐν ὁσῳ δε συνεβαινε τας πυλας κατακαιεσθαι |
και ἁλιευς πλεκειν δικτυα : ἰατρων δε παιδες σωτηρια και ἀναιρουντα φαρμακα . Και τουτων ἑκαστος ἱκανος τους λογους ἀποδιδοναι | ||
τα ἀρα ἀοριστα τας μεν ὑπο των ὡρισμενων δηλουμενας φυσεις ἀναιρουντα οὐδεμιαν δε ἀλλην εἰσαγοντα , ἀλλ ' ὁμοιως πασιν |
Ταπροβανης νησου τοσαυτα εἰρησθω . Παλιν δε ἐπανηξομεν ἐπι τον παραπλουν της ἐντος Γαγγου Ἰνδικης . [ Λειπει τα κατα | ||
ἡμιν ἐστιν . οὐτε γαρ των προτερων οὐδενας ἰσμεν τον παραπλουν τουτον πεποιημενους προς τα ἑωθινα μερη τα μεχρι του |
ὡς συμβαλλομενος αὐτῃ προς την ἀποδειξιν : τα γαρ τινι συντελουντα προς ἀποδειξιν προηγειται κατα την μαθησιν , ὡς ἁπλουστερα | ||
λογῳ παραστησαι παγχαλεπον : ὡσπερ γαρ ὁ ζωγραφος τα μεν συντελουντα προς την μιξιν χρωματα τῳ μανθανοντι παραδιδωσι , κατα |
και ἀποστροφος ὁ κομητης ἀνισχει τοις , καθ ' ὡν ἀποστρεφεται , τας ἀστοχιας φερει . εἰ δε προς νοτον | ||
λυπη . νυν δε την μεν λυπην φευγει παντα και ἀποστρεφεται ὡς κακον , διωκει δε και ἐπιτρεχει την ἡδονην |
ἐπιδεικνυνται . Την οὐν θερμην δυσκρασιαν ἰασθαι δει δια των ἐμψυχοντων , ἐπιλεγεσθαι δε παντως ἐκεινα τα ψυχοντα , ὁσα | ||
την χροιαν . και θαυμαζω , πως αὐτος οὐδενι των ἐμψυχοντων ἠδυνηθη χρησασθαι , ἀλλα ταυτα μεν ἐφυγεν . ἐχρησατο |
Ἐν ταυτῃσι τῃσι προσοδοισι της μαχης λεγεται βασιλεα θηευμενον τρις ἀναδραμειν ἐκ του θρονου , δεισαντα περι τῃ στρατιῃ . | ||
ἁ δε προὐδεδοκτο : και εἰμι ἐκεισε ᾑ δη φρουδος ἀναδραμειν δοκω μοι , μη και που ἀποκρουσθωμεν της ὁδου |
οὐν ὁπως τεχνικος ἐσται Οἱον εἰ τεχνικος ἐστι δια των ὁμοιοτητων βουλεται παραγειν . Το δε παραγειν λεγει οὐχ ἱνα | ||
χρονων ταξιν ἐνρυθμον εἰναι : δει δε και δια των ὁμοιοτητων ἐπαγειν την διανοιαν και πειρασθαι κατανοειν ἐξ ἐκεινων , |
ξηραινον : ἁμα μεντοι τῳ καθαρον γενεσθαι το ἑλκος και ἀντιλαμβανεσθαι βραχειας δηξεως τον καμνοντα μεταβαινειν ἐφ ' ἑτερον δει | ||
ὑποπτευεται , ὁ δε κριναι παρεσχηκως μονων ἐδοξε των δικαιων ἀντιλαμβανεσθαι . Ναι , φησιν : ἀλλα χαλεπωτεραν ὑφεξει τιμωριαν |
Μηδιας σατραπῃ . δοξαντες δε προς ἀληθειαν εἰναι στρατοπεδειαν , καταδραμοντες εἰς το πεδιον ἀπηγγειλαν τοις περι τον Ἀντιγονον και | ||
Τοισι δε Ἑλλησι οἱ ἡμεροσκοποι ἀπο των ἀκρων των Εὐβοϊκων καταδραμοντες δευτερῃ ἡμερῃ ἀπ ' ἡς ὁ χειμων ὁ πρωτος |
ὁτι των καθολου ἐστι , τελος δε ὡς ἐσχατον ὁ πρακτικος , ὁτι των καθ ' ἑκαστα . ἐκ τουτων | ||
πραγματων τε και πασης αἰτιας ἀπαλλακτικος . Ἡλιος Ἑρμῃ ἀγαθος πρακτικος ἐπικερδης κοινωνικος , εἰς τα ὑποτακτικα προσωπα εὐεργετικος , |
συμφωνον της προηγουμενης λεξεως , και χωρις το φωνηεν της ἐπιφερομενης , οἱον ὑπερ Ἀπολλωνιου , συν Ἀπολλωνιῳ , προς | ||
παρακολλαται παρεπομενης αἱμορραγιας , ἀλλα κἀν παραχρημα συγκολληθῃ , ταυτης ἐπιφερομενης διισταται παλιν , οὑτως οὐδε το σπερμα δυναται κολληθηναι |
τε ἀκριβως οὐλων και των ἁπλων : οὐ μην οὐδε φαλακρουνται ῥᾳδιως . εἰ δε θερμοτερος εἰη του μετρου , | ||
ἀπεριττοι τε εἰσι και ἀκριβεις ταις αἰσθησεσι και ἀγρυπνητικωτατοι και φαλακρουνται ταχεως . ἡ πρωτη μεντοι γενεσις αὐτοις των τριχων |
οὐρανῳ ἰσως παραδειγμα ἀνακειται τῳ βουλομενῳ ὁραν και ὁρωντι ἑαυτον κατοικιζειν . διαφερει δε οὐδεν εἰτε που ἐστιν εἰτε ἐσται | ||
, ὡσπερ εἰς παντοπωλιον ἀφικομενῳ πολιτειων , και ἐκλεξαμενῳ οὑτω κατοικιζειν . Ἰσως γουν , ἐφη , οὐκ ἀν ἀποροι |
δε ἐκληθη , ἐπειδη πρωτον ἀπο κυνειων δερματων ἠν . περικεφαλαιαν ἠτοι καμαλαυκιον . φασι δε το προτερον ἀπο κυνειου | ||
ἐξαπτειν τον πολεμον , κρατουσα και δορυ , φορουσα και περικεφαλαιαν χρυσην , και το της Ἀμαλθειας αἰγος δερμα ἐπι |
Και ἀλογα δε ζῳα ἀνθρωπων ἠρασθη : Σεκουνδου μεν τινος βασιλικου οἰνοχοου ἀλεκτρυων : ἐκαλειτο δε ὁ μεν ἀλεκτρυων Κενταυρος | ||
την Ἀνδρομαχην ὁτι , εἰ και ἐδυστυχησεν , ὁμως του βασιλικου γενους οὐσα οὐκ ἠπορησεν ἐν τῃ δυστυχιᾳ : ἀλλως |
του Φορκου τας Γοργονας ἠφανισε της εὐπαραου Μεδουσης την κεφαλην ἀποτεμων , και ὀλεθριωτατον ἐρανον τῳ Πολυδεκτῃ ἐθηκε , και | ||
. μαθησῃ δ ' ἐναργεστερον οὑτως τουτο ἐχον , ἐαν ἀποτεμων ἐντευθεν αὐτο και κατα μηδεν ἀλλο μερος ἠ τρησας |
, ὡς φησι Φυλαρχος , παντων σεμνοτατος γενομενος και παιδειας ἐπιμεληθεις οὑτω διεφθαρη ὑπο τρυφης ὡς τον παντα χρονον ὑπολαβειν | ||
. , . σπουδαρχιασας : ἐπιθυμησας ἀρξαι . σπουδασας , ἐπιμεληθεις τυχειν της ἀρχης . . , . Τ τημελες |
μιγνυς τῳ μελιτι ἀπηφρισμενῳ πλασσε τροχισκους ἀνα ⋖ αʹ και διδου τροχισκον αʹ . ἡ χρησις περι ὡραν τριτην της | ||
και ἀδιψον και ληξοπυρετον . τουτου δε μη παροντος ὑδροροσατον διδου ἠ ὑδροροδινον : ἐξωθεν δε κηρωτη ῥοδινη καλως σκευασθεισα |
κυριοι εἰσαγωγης τε και ἐξαγωγης , διδουσης τε ἁμα και δεχομενης της πολεως , νομους δε περι τουτων νομοφυλακες τους | ||
. και ἐδεικνυντο κατα τον παλαιον νομον της ἀρχης μοι δεχομενης τους λογους , ἀνδρος μεν εὐ εἰδοτος δικασαι δικην |
λευκῳ εὐωδει δος πιειν , τριψας λειον . Ἑτερον : καστοριου ἠ σαγαπηνου ὀβολον , ἀσφαλτου δραχμην μιαν , νιτρου | ||
μυρου , και δαφνινου ἀνα # αʹ : κενταυριου , καστοριου , σατυριου , σμυρνης , πεπερεως , εὐφορβιου ἀνα |
τουτοις ἐφρονει Κροισος . Κροισου ἀχρειον το ἱππικον ἀπεφηνε Κυρος προταξας των ἰδιων ὁπλιτων καμηλους πολλας : ἱππος δε καμηλου | ||
ἠγουν τους προγονους ἡμων ἐπι την Κυρηνην : τουτο γαρ προταξας εἰπειν , εἰτα δια μεσου θεις τα περι των |
ἀντιστρεψαι ὀν ἐπι μερους ἀποφατικον ἐνδεχομενον : ἀντιστρεφει δε το ἀποφατικον ἐνδεχομενον ὁμοιως τῳ καταφατικῳ . ὁ οὐκεθ ' οἱον | ||
οὐδε ἀποφατικον ἐνδεχομενον συναγεται , δηλον ἐξ ὡν το ἀναγκαιον ἀποφατικον δια των ὁρων συνηγαγομεν : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι |
: αὐτις δι ' ἐξοπισω , και σημαινει το ἐξ ὑστερου , το δε αὐθι τοπικον ἐστιν ἀντι του αὐτοθι | ||
ἀγει , ὁτε δε τας χειμεριους τροπας εὐδιος διελθων ἐξ ὑστερου πολλην ζαλην και φοβεραν ἀνεμων ῥοπην κατεσκευασεν : οὐτε |
φρικη βυθιος εὐθυς κατεσχεν ἡμας ἐπι τῳ προτερῳ και τουτο ἀκουσαντας , ἡ και μεχρι της ἐπιφανειας ἀνεχυθη . και | ||
τῳ δημῳ ἐν τῳ των θεσμοθετων δικαστηριῳ τους μεμυημενους , ἀκουσαντας τας μηνυσεις ἁς ἑκαστος ἐμηνυσε , διαδικασαι . Και |