| , ὡστε μηδεν ὁμολογειν τῳ τροπῳ τῳ ἀλληλων . και ὁτ ' ἐξετινε τῳ δημοσιῳ , οὐκ εἰσηνεγκεν αὐτῳ το | ||
| ἐμφραττουσα συγκλειουσα τε , λυπας και ἀσας παρεχοι , και ὁτ ' αὐ τἀναντια φαντασματα ἀποζωγραφοι πρᾳοτητος τις ἐκ διανοιας |
| ἐφη : „ ἀλλα πεπλανησαι , ὠ αὑτη , εἰ ὑπελαβες με καταβησεσθαι . ἐγω γαρ ἀπ ' ἐκεινου ἀλωπεκας | ||
| ξενε , φαινῃ προς σαυτον ὀντως ἠπορηκως λεγειν ; Ὀρθως ὑπελαβες , ὠ Κλεινια . προς δε δη κοινωνους ὑμας |
| ὁ χορος οὐχ ὁτι ἀληθως ἐγινετο , ἀλλ ' Αἰσχυλος ἐξεπιτηδες τουτο ποιει την των γυναικων παριστων φυσιν , ἡνικα | ||
| το συμφερον ἡμιν παντος μαλλον εἰδοτες , ἡμεις δ ' ἐξεπιτηδες δρωμεν ἁ παντος ἡμας μαλλον ἐκτριψει ; Ὁλως δε |
| πορρω των παιδικων προορωντος , ὁτι και συμβασιλευειν αὑτῳ ἀνδρα ἐξειλετο , ὁντινα αὐτῳ και συνεραν της καλλιπολεως ἀναγκαιον ; | ||
| σιγῃ : ἀντι του ἡσυχως . σιγῃ : ἀκαταγνωστως . ἐξειλετο : ἀπηρε Διος νοον ἐξαλεασθαι : οὐ δυνατον ἐστι |
| οἱ παροντες ἐθεραπευοντο τε και καταγωγας ὑπισχνουντο . ἠν δε ἀδεες οὐδε ἡ θαλαττα ὡς ἐν τε τοις λιμεσιν ἐσομενων | ||
| ἀλλων ἠσκησατε ; ὁτι δε , ὠ Ἀθηναιοι , και ἀδεες καθαρως το γουν των Θηβαιων ἐστι δεος οἰμαι δειξειν |
| βασιλευεν . ἀλλ ' ὁ μεν ὠλεσε λαον ἀτασθαλον , ὠλετο δ ' αὐτος : τῃ δε Ποσειδαων ἐμιγη και | ||
| δυσσεβει . Οὐ γαρ τι δουλος . ἀλλ ' ἀδελφος ὠλετο . Πορθων δε τηνδε γην : ὁ δ ' |
| , ἀνερα δ ' ἀνηρ . Ψαυον δ ' ἱπποκομοι κορυθες λαμπροισι φαλοισι Νευοντων , ὡς πυκνοι ἐφεστασαν ἀλληλοισι . | ||
| λιθοισι δωματος ὑψηλοιο , βιας ἀνεμων ἀλεεινων , ὡς ἀραρον κορυθες τε και ἀσπιδες ὀμφαλοεσσαι . Τασις δε ἐστι λογου |
| ἐδικασε : και εἰ ἁλῳ , ἀτιμος ἐγινετο . Ἐθαδες ῥητορες . Οἱ ἐξ ἐθους παρενοχλουντες . Ἐπιστατης . Οὑτος | ||
| ' ἐαν τις ἐξαμαρτανῃ , κολαζουσιν : οἱ δε ὑμετεροι ῥητορες τρυφωσι . Παλιν την βουλην τους πεντακοσιους ὑπευθυνον πεποιηκεν |
| ἐν δαιτι θεων , κισσοφοροις δ ' ἐν θαλιαις ἀνδρασι κρατηρ ὑπνον ἀμφιβαλληι . ἀχαλινων στοματων ἀνομου τ ' ἀφροσυνας | ||
| ὡστε κατα λογον τριτον τῳ Διι σπενδεται τε και ὁ κρατηρ τριτος τιθεται . Σοφοκλης Ναυπλιῳ και Διος σωτηρος σπονδη |
| παθουϲ εὑροιμεν . εἰ δε το οὐρον αὐτοιϲ , ὡϲ εἰκοϲ , δια την παρανοιαν ἐπεχοιτο , ποιηϲαντεϲ ἀλεαν καταντληϲωμεν | ||
| ἐχει κλειϲ . εἰ δε ϲυμβῃ κατα παλαιϲτραν , ὡϲ εἰκοϲ , ταυτην παραρθρηϲαι , τῃ τε δια τηϲ χειροϲ |
| ἐαν τρις κραξῃ μετα τουτο πολλακις κραξῃ εὐδιεινος . Και κορωνη ἑωθεν εὐθυς ἐαν κραξῃ τρις εὐδιαν και ἑσπερας χειμωνος | ||
| Ἡσιοδειον [ . ] παιζει ἐννεα γαρ ζωει γενεας λακερυζα κορωνη . 〚 οὐδε θυρωσαι : Τους ναους ὡς τοις |
| ἐθεσαν , τον δε λογον ὡς παρεπομενον προς μονον το χρειωδες . κατα δη τουτους εἰκοτως οὐ πανταχῃ αἱ λογικαι | ||
| παν ὁτιουν ἱκανωτατος , ἐτι δ ' ἀνυσαι και το χρειωδες και το λυσιτελες αὑτῳ : ὁπερ και ὑστερον ἐργῳ |
| , δευτερον κρατηρα δηλονοτι : Νηρεϊδεσσι τε . ἐν τῳ δεσποτῃ των νηρηϊδων κατα ἀντιπτωσιν , ἠ ἀπολελυμενως τῳ δεσποτῃ | ||
| ἠνυεν , λιθον ἀφεις και του κερως τυχων ἐδειτο τῳ δεσποτῃ μη κατειπειν . ἡ δε ” ἀνουστατε ” , |
| ἀκροπολιν το προτερον Διονυσιος , συνανηχθησαν οἱ και αἱ νεοττευουσαι χελιδονες ἐκειθι , και ἐμαντευοντο την ἐπανοδον ⋮ Ἐτι φασι | ||
| οὑτω δε αὐτο φησι βαρβαρως και δυσφραστως , ὡσπερ αἱ χελιδονες . και Αἰσχυλος το βαρβαριζειν χελιδονιζειν και Ἰων ἐν |
| , ἐν δ ' Ἐτεοκρητες μεγαλητορες , ἐν δε Κυδωνες Δωριεες τε τριχαϊκες διοι τε Πελασγοι : τῃσι δ ' | ||
| Ἰωνων , κατα περ οἱ ἐκ της πενταπολιος νυν χωρης Δωριεες , προτερον δε ἑξαπολιος της αὐτης ταυτης καλεομενης , |
| ταυτα προσκειται ματην : μονη διοικειν γουν ἁπαντα βουλεται ὠ δεσποτ ' , ἀλλ ' ἐξεστι τοις σοφοις βροτων χρονῳ | ||
| υἱος Ἰξιων , ὡς και Εὐριπιδης : Φλεγυαντος υἱε , δεσποτ ' Ἰξιων . Φερεκυδης δε . . . Ἀντιονος |
| προσεκυνησε τον οὐδον και τους καθημενους ἐπιφθεγξαμενος , Χαιρετε θεοι σωτηρες , ὑπερβολην οὐδεμιαν ἀπολιπων κολακειας ἀνανδρου και γυναικισμου . | ||
| τις ἀρα μοι δαιμονων ἐπικουρος ἐγενετο ; μη ποτε οἱ σωτηρες Ἀνακτες [ ] , ὡς Σιμωνιδην τον Λεωπρεπους του |
| ὠ πιστων πατερων πιστα ἐμοι τεκνα , πιστοι υἱοι , ἡλικες τε και ἰσηλικες της ἐμης ἡλικιας , τινα πονον | ||
| , εὐταξιας . μεμηλοτες : φροντιζοντες , φροντιδα ἐχοντες . ἡλικες : συνομηλικοι . Κλητοι : καλεστοι . αὐτομολοι : |
| ἐκ λαγονων σπειρας της μητρος εἰχεν , οὐπω την γλωτταν Ἀττικα φθεγγομενην , το σον δε ἀρα ἐκ τινος φυσεως | ||
| . ἁπαξαπασαι : ἀντι του πασαι . τα δε τοιαυτα Ἀττικα . μεταπειρωμενας : μεταβαινουσας , μεταβαλλομενας ἀπο πραγματος εἰς |
| τυχειν ἠ βασιλεα πεισας , εἰ δυναιτο , και ἁμα ἠρχετο λεγειν τας ἀποριας . ὁ μεντοι Ξενοφων μεταξυ ὑπολαβων | ||
| Θ . τουτο γε καλως αὐτῳ μαρτυρων . Ὁ δημιουργος ἠρχετο της συστασεως του κοσμου ἐκ πυρος και γης : |
| οὐχ ὁμοιως ἰσχυροι : και ἐκ των προσειλων ἁμα τῃ βραχυτητι πυκνοτεροι τε ἐκεινων και ἰσχυροτεροι γινονται . Χαιρει δε | ||
| οἱ των θεων . εἰ δ ' ὁ χρονος τῃ βραχυτητι λυπει , φερετω παραμυθιαν ὑμιν Ἀλεξανδρος ὁ Διος . |
| προς μητρος Ἐμισηνος ἐγεγονει . ὁ πατηρ δε αὐτῳ Βασιλιδης ὠνομαζετο , Θεοκλεια δε ἡ μητηρ . εὐφυης δε ἐπι | ||
| μυριοις ἐτεσι προτερον ἠ Μενελαον ἐκεισε προσχειν το χωριον οὑτως ὠνομαζετο . και οὐκ ἀντικρυς μεν ἐλεγε τοὐνομα τουτ ' |
| ἰσοσυλλαβως κλινομενον ἡνικα ποιει οὐδετερον ὁμοφωνον αὐτο ποιει τῃ ἰδιᾳ αἰτιατικῃ , καλος καλου τον καλον και το καλον , | ||
| μεν τα της ἐνεργειας οὐ προσδιετεθη , τῃ μεντοι ἐγκειμενῃ αἰτιατικῃ , ἡς και μονης ἀν εἰη το παθητικον , |
| ἀνιῳτο ἡ παις εἰ μη ἑξει ἐν τῳ οὐρανῳ το ξυνηθες ἐκεινο και ὁπερ ἠγαπα κυνιδιον . ταυτα οὐχ ὑβρις | ||
| σιωπην τοσαυτην ἐν τῃ στρατιᾳ και ἠρεμιαν ὁρωντες παρα το ξυνηθες ἐθαυμαζον τε το πραγμα και ἐς διαφορους λογισμους και |
| νεωτερος ὠν Ἀναξαγορου . . . [ . . ] ἐγνωριζετο δε κατα τελος του Πελοποννησιακου πολεμου , καθ ' | ||
| ὡς φασι , της ἡμερας ἀρξαμενος [ ἐνδοξοτατος ἁπαντων Σπαρτιατων ἐγνωριζετο , και νικηφορος ἀνα | την πολιν ἀνηγορευετο . |
| Χειρωνος ὑπαλλαττομενη εἰς ἱππον παρ ' Εὐριπιδῃ , ἠ Τυρω πελιδνη τας παρειας παρα Σοφοκλειτουτο δ ' ὑπο της μητρυιας | ||
| τι μερος του σωματος στενοτης ἀπονος , μελαινα ὑπερυθρος ἠ πελιδνη , ψιλη ἠ τετριχωμενη . πωλυψ σαρξ ῥινι ἐπιφυομενη |
| Ἑλληνες ἐσμεν : τουτο γαρ βουλει μαθειν . Ὠ φιλτατον φωνημα : φευ το και λαβειν προσφθεγμα τοιουδ ' ἀνδρος | ||
| . . Φασμα ὁ δε ἑτερος ταυρος ἐμυκησατο , κακον φωνημα Γαρμῳ : και ἐδοξε τραγος εἰναι , μη ταυρος |
| οὑ δεμελια , και τροπῃ του δ εἰς θ , θεμελια . Θερω : το θερμαινω . παρα το θεω | ||
| ἑκαστου δεχομενου ἀνα διακοσιους ἱππους , ὡν ἐτι νυν τα θεμελια δεικνυσθαι . Οὐ μονον δε τουτον τον βασιλεα παρειληφαμεν |
| , οἰκητορος λαχειν του πανηγεμονος , ὁς το βραχυ τουτο οἰκοδομημα , τον νουν , ἐξαιρων εἰς ὑψος ἀπο γης | ||
| . . . θολος και θολιος διαφερει . θολος το οἰκοδομημα ὁ νυν καμαραν καλουσι : θολιος το μελαν της |
| ' αὐτο , ὠ Πρωταρχε . Τι οὐν οὐκ αὐτος ἀπεκρινω σαυτῳ , ὠ Σωκρατες ; Οὐδεν ὁτι οὐ : | ||
| , πολλας και παντοδαπας ἐλεγες αὐτας εἰναι , τι ἀν ἀπεκρινω μοι , εἰ σε ἠρομην : ” Ἀρα τουτῳ |
| δε ἀχρι της Βουπρασιδος , και περιβλεψαμενον , ὡς οὐδεις ἐξικετο των πολεμιων , ἀναψυξαι τε , και ἐκ του | ||
| τουτου Κρητες Δικτυνναν και ἱερα προσηνεγκαν . ἐκφυγουσα δε Μινωα ἐξικετο ἡ Βριτομαρτις εἰς Αἰγιναν ἐν πλοιῳ συν ἀνδρι ἁλιει |
| του φοινικοϲ καρποϲ και των οἰνων ὁ ϲουρεντινοϲ και ὁϲοι γλυκυτητα τῃ ϲτυψει ϲυμμεμιγμενην ἐχοντεϲ . γλυκυϲ δε μονον ἐϲτιν | ||
| ὀλιγην δε τροφην διδωσι τῳ σωματι . Ἀρκευθιδες βραχειαν ἐχουσι γλυκυτητα και ἐτι βραχυτεραν στυψιν , ἀρωματιζουσι δε , και |
| θεοειδης μαρναμενος Περσων πολιας και τειχεα μακρα ἀγχεμαχων διεπερσε πυρι κρατερῳ τε σιδηρῳ , νωλεμεως δ ' ἐδαμασσε πολεις τε | ||
| ἀρα οἱ φρονεοντι παριστατο Φοιβος Ἀπολλων ἀνερι εἰσαμενος αἰζηῳ τε κρατερῳ τε Ἀσιῳ , ὁς μητρως ἠν Ἑκτορος ἱπποδαμοιο αὐτοκασιγνητος |
| ἐν τῃ κοιλιᾳ , και μαλλον εἰ ἐν αὐτοις τοις χιτωσι δια βαθους περιεχεται , καλλιον φαρμακον οὐκ ἀν εὑροις | ||
| γαρ παντα μικρα παντελως δεχεται νευρα τοις ἐξωθεν αὐτων ἐμφανιζομενα χιτωσι , τοσουτον αἰσθησεως ἑκαστῳ μερει μεταδουσης της φυσεως ἑνεκα |
| τῳ θεῳ , αἱ δε ἀνθρωποις , θεῳ μεν αἱ ἀνωτατω και μεγισταιἱλεως γαρ οὐ γινεται τοις οὑτως ἀσεβουσιν , | ||
| προ κατηγοριας και ἀπολογιας ἠδη τῃ ψυχῃ κατεγνωκοτος και τας ἀνωτατω τιμωριας ὡρικοτος ἐπ ' αὐτῳ . χαλεπον δ ' |
| ἐτι τας δυναμεις αὐτων παρα τας ῥητας παραβαλλων ἐπισκεπτεται τα πλατη των χωριων ἀντιστροφον ἑτεραν ἑξαδα τῃ ἐν τῳ Ϛ | ||
| : εἰς ταὐτο γαρ τιθημι γραμμας τε και στερεα και πλατη χωριων . πρωτη μεν οὐν ἡ των ἀριθμων ἐστιν |
| Πλατωνος στρατιωτην ἠ ἰστοριογραφος ἠ ποιητης ; τι γαρ ἀσπιδι ξυνθημα και βακτηριᾳ ; ποιας δε μαχης ἀριστεια Σωκρατης λαβων | ||
| ὀλωλαμεν . ἐπει γαρ ἡμας ηὐνας ' Ἑκτορεια χειρ , ξυνθημα λεξας , ηὑδομεν πεδοστιβει κοπωι δαμεντε , οὐδ ' |
| της Λακωνικης . παραδειγμασι δε χρωνται του μεν ποιητου τῳ κρι και δω και μαψ , και ἐτι ” ἡρως | ||
| . κρι Ε . . . . . , : κρι : ὁ μεν Ἀρισταρχος το αὐτο τῳ κριθην σημαινειν |
| νησον ἁπασαν ὑμιν εἰναι μουσικην και τουτου την Ὀρφεως κεφαλην αἰτιασθε , αὐτοι δ ' οὐκ αἰσχυνεσθε οὑτως ἀμουσως διακειμενοι | ||
| δ ' ἀκουετε μεν των ἁ βουλεσθε λεγοντων ἡδιστα , αἰτιασθε δε πολλακις ἐξαπαταν ὑμας αὐτους , ἐαν μη πανθ |
| σχεσεως , οἱον φερ ' εἰπειν ἀρτιον περιττον , τελειον ἐλλιπες και τα ὁμοια , το δε προς ἑτερον πως | ||
| προς Ἀντιατας πολεμῳ στρατιωτων ἠξιουν ἑτερους καταγραφειν , ἱνα το ἐλλιπες ἀναπληρωθῃ των λοχων . και δογμα ποιησαμενοι βουλης προὐγραψαν |
| διθυραμβος τις οὑ ἐστιν ἀρχη : Δευτ ' ἐν χορον Ὀλυμπιοι ἐπι τε κλυταν πεμπετε χαριν θεοι , πολυβατον οἱ | ||
| μεταστησαι , ὡς και Ὁμηρος μνημονευει : ὁπποτε μιν ξυνδησαι Ὀλυμπιοι ἠθελον ἀλλοι , Ἡρη τ ' ἠδε Ποσειδαων και |
| παρθενος τοσαυτα ἐδοξεν ἐν τῳ ὀνειρατι διαλεγεσθαι : ὁ δε ἐξανεστη ἀσμενος και εὑρε τον χαλινον ἑτοιμον . οὐχ ὡς | ||
| : φυλλοις ῥοδων γουν ἐπαναπεσων και κοιμηθεις ἐπ ' αὐτων ἐξανεστη λεγων φλυκταινας ἐκ της εὐνης ἐχειν . σχολῃ γ |
| ὠδυνατο . Ἐν τουτῳ τῳ τμηματι ὁ Ἱπποκρατης και φυσικους ἐξεθετο λογους και θεραπευτικους ὀδυνων . τοιγαρουν ὑποτιθεται νοσημα , | ||
| συνεπισχυσει . Ταυτα παντα και ὁ Ὠριων ἐν τῳ βιβλιῳ ἐξεθετο . Ἐπει δε τινες φθονῳ φερομενοι ἠ ἀπειριᾳ μονομερως |
| ΘΚ οὐσης μοναδων β . εἰ δε ἡ ΖΗ οὐχ ὑπετεθη μοναδων τεσσαρων , τουτεστι μηκει ῥητη , ἀλλα τις | ||
| χαλκον ὑποθειναι τῳ Φιλιππῳ ; ἀλλ ' οὐτε ὁ χαλκος ὑπετεθη , ὠ ἀνδρες δικασται , οὐτε ὁ Βοιωτιος ναυαρχος |
| σωφροσυνῃ μεμιγμενος ἐσται , ὁ δε του πρεσβυτερου συνεσει και ἐμπειριᾳ : και δια φυσιν γυναικι και ἀνδρι ἑτεροι λογοι | ||
| δε ἡμας εἰκος ἐπικρατησαι , πρωτον μεν πληθει προυχοντας και ἐμπειριᾳ πολεμικῃ , ἐπειτα ὁμοιως παντας ἐς τα παραγγελλομενα ἰοντας |
| ἑψησαι ὡς πλειστα , ἑψειν δε μεχρις οὑ το ἡμισυ λειφθῃ , μισγειν δε μελι , ἐλαιον , τεταρτημοριον κοτυλης | ||
| το ὀξοϲ και τουϲ φοινικαϲ ἑωϲ το τριτον του ὀξουϲ λειφθῃ , εἰτα λειου το πηγανον μετα του λειψανου των |
| της τρυγονος και μετα θανατον : ἐξ αὐτου γαρ και Ὀδυσσευς ἀπωλετο . οὐ ξιφιαι : περισσον το πρωτον οὐ | ||
| Κρητης ἐποικοι γεγονασιν , ὡς φησιν Ὁμηρος : λεγει γουν Ὀδυσσευς προς Πηνελοπην „ ἀλλη δ ' ἀλλων ” γλωσσα |
| πεντακοσιοις , εἰτ ' ἐν δικαστηριῳ . προσαιρουνται δε και γραμματεα , ὁς ἐννομῳ δικαστηριῳ κρινεται . εἰσαγωγης : ἀρχης | ||
| δοξαν καταλιπειν : ψευσθεις δε της ἐλπιδος ἀντι σου τον γραμματεα , ὁν οὐθεν ἐδεομην , ἀνῃρηκα τῃ τε πορφυρᾳ |
| οἱ Σαμιοι τους ἁλοντας μετα ταυτα Ἀθηναιων ἐστιξαν . Ταρτησια μυραινα : ἐπ ' εὐμεγεθους : ὡς ἐκει γενομενων μεγιστων | ||
| οὐν και τοις ἀλογοις ἐντετηκε και αὐτοις ἐστι δυσεκνιπτα . μυραινα γουν πολυποδα μισει , και πολυπους καραβῳ πολεμιος , |
| . . , : στατηρ : παρα το ἱστημι στησω στατηρ . και παρ ' ἡμιν ἐπι του νομισματος τιθεται | ||
| . ἐγω γαρ το γα βαλαντιον : λιτρα και δεκαλιτρος στατηρ , ἑξαντιον τε πεντογκιον . ἁ δε Σικελια πεποσχε |
| ἐθνων και των πολεων των συμμαχησαντων Συρακουσιοις κατα Ἀθηναιων : Συρακοσιοι , Καμαριναιοι , Γελῳοι , Σελινουντιοι , Ἱμεραιοι , | ||
| τουτους διηνεγκαν οἱ Ῥοδιακοι . τριτοι δ ' εἰσιν οἱ Συρακοσιοι . καλειται δ ' ὑπο Ἠπειρωτων λυρτος , ὑπο |
| κωλυει το μεν ἐργον αὐτο μεγα εἰναι , το δε δαπανημα μικρον , οἱον σφαιρα ἠ ληκυθος ἡ καλλιστη ἐχει | ||
| τοις ἐν τελει βεβωσι πεισομαι . δηλοι δε και το δαπανημα , ὡς Εὐριπιδης : ματην εἰκοστον τοδ ' ἐκβαινῃ |
| συμβεβηκε τῳ Ὀδυσσει κατα την του ἐρινεου ἐποχην ἐν τῳ στομιῳ της Χαρυβδεως , ἐπι την Κιρκην μετηγαγεν . ἠ | ||
| Πορθμιτιδος της ἐν τῳ τελει της Εὐρωπης της ἐν τῳ στομιῳ της Μαιωτιδος λιμνης ἠτοι του Ταναεως κειμενης , ἑως |
| ὁν ῥα καθεισεν Αἰγισθος δολομητις ἀγων , ὑπο δ ' ἐσχετο μισθον χρυσου δοια ταλαντα : φυλασσε δ ' ὁ | ||
| ἱμερος ὀτρυνεσκεν . τρις μεν ἐπειρηθη , τρις δ ' ἐσχετο : τετρατον αὐτις λεκτροισι πρηνης ἐνικαππεσεν εἱλιχθεισα . ὡς |
| τι συγγενες ἐργον ἐκδεξομενην την κατα των ἁμαρτανοντων ἀμυναν . ἐμπρεπες γαρ ὑπηρεταις μεν και ὑπαρχοις θεου καθαπερ τοις πολεμου | ||
| και ἀτελεστοις ἀορατα καλλη . σοι μεν δη ταυτα ποιειν ἐμπρεπες : ψυχαι δ ' ὁσαι θειων ἐρωτων ἐγευσασθε , |
| την της φλογος ἀποφυσησιν : ἐκελευσε δε και συμπερασαντα την αὐλακα ἀπο του ἐκεινης τελους μη ἀρχεσθαι , ὁπερ ἐθος | ||
| και θαλαττα . ἐρρηξε μεν γης δι ' αὐτου ἀροτροις αὐλακα , σκαφος δε ἐπαφηκε τοις κυμασιν , ἱππους δε |
| προσταξει δεκατῃ μηνος ἀει . δια τι δε ἐν τῃ δεκατῃ ; ὡς ἐν τοις περι αὐτης λογοις ἠκριβωσαμεν , | ||
| Συριᾳ και Φοινικῃ και Λιβυῃ και Αἰγυπτῳ ἀνεσιν ποιησαι , δεκατῃ δε ὡρᾳ και ἑνδεκατῃ ἐκλειπουσαν τοις παραθαλασσιοις τοποις θορυβον |
| μη ὑπο τριοδοντος : ἡνικα οὐν μη θελοντων των ἁλιεων εἰσελθῃ εἰς το δικτυον εἰς τον αἰγιαλον , ἱνα μη | ||
| αὐτο γραμμα , ὁπερ ἐν τῃ βαλανῳ . ἐπειδαν δε εἰσελθῃ , παραλαμβανει συμβολον δημοσιᾳ παρα του εἰληχοτος ταυτην την |
| δια του η , οἱον Β μαρτυροι , οὑς μη κηρες ἐβαν θανατοιο φερουσαι , και καρος ἐν συστολῃ του | ||
| ἐξ ἀγαθων ἐς κακοτητ ' ἐβαλεν . Δισσαι τοι ποσιος κηρες δειλοισι βροτοισιν , διψα τε λυσιμελης και μεθυσις χαλεπη |
| ὁτι ὡς ἐπιχωρια θεος . ἀγαλμα γαρ αὐτης ὁ Καδμος ἱδρυσατο ἐν Ὀγκαις , κωμῃ της Βοιωτιας . Ὀγκαια οὐν | ||
| και Καλλισθενης ἀπο Ἀδραστου βασιλεως , ὁς πρωτος Νεμεσεως ἱερον ἱδρυσατο , καλεισθαι Ἀδραστειαν . , : φησι δε Καλλισθενης |
| δε Κρητικου ἠ δι ' ἑψηματοϲ καλλιον αὐτο ἀντι του μελιτοϲ ϲκευαζεϲθαι , ὁταν ᾐ το ῥευμα πανυ λεπτον : | ||
| , ὀροβινου ἀλευρου ⋖ ι : ξηρῳ χρω και μετα μελιτοϲ . ἐτι δε προϲ τα ῥυπαρα των ἑλκων ἡ |
| , και γληχωνα ἐν ἀλφιτοισι σησαι και φυρησαι , και κριμνα ἀπ ' ἀλφιτων ἁδρα φωξαι , και πυανα καταλεσας | ||
| ἡμιχοινικον , ὑδατος χοεα ἐπιχεας , ὁκοταν ἠδη ἀνοιδεῃ τα κριμνα , τριβειν τῃσι χερσιν ἑως ἀν λευκον το ὑδωρ |
| ξηροτητος τοσουτον κεκακωμεναι , ὡς μη διαρθρουν τα λεγομενα . δασυς γουν ἠχος και φωνη δασεια λεγεται ἡ πεπαχυμενῳ τῳ | ||
| ὑπερβαινουσαν : Ἐπι το βημα ἀναβαινουσαν . Φορμισιος : οὑτος δασυς . αἰνιττεται δε το αἰδοιον . ἀντι του ὁτε |
| ἁγεμονευμα νεκροισι πολυστονον . αἰαι , ἰω μοι . ὠ Πολυνεικες , ἐφυς ἀρ ' ἐπωνυμος . ὠμοι Θηβαι . | ||
| την μοιραν ὁσον δυναται διαβας αὐτην . συ ] ὠ Πολυνεικες . θ συ ] προς τον Πολυνεικην . νιν |
| τεκε δι ' Ἀφροδιτη , Ἰδης ἐν κνημοισι θεα βροτῳ εὐνηθεισα . οὐκ ἐρωσιν , οὐ πασχουσιν : ἠ γαρ | ||
| [ ] ιος ? ἱληκοιτε [ ] Φλεγυηισι συν ἀνδρασιν εὐνηθεισα [ ] : [ ] ! οι και ἐπειτα |
| : ἀλλη τις σου πευκη ἀμεινονα καρπον ἀνησοι Ἰδης ἐν κορυφῃσι πολυπτυχου ἠνεμοεσσης : ἐνθα σιδηρος ἀριστος ἐπιχθονιοισι βροτοισιν ἐσσεται | ||
| ἐστι τρυφεα κατα χονδρους μεγαλους ἐν κολωνοισι , και ἐν κορυφῃσι ἑκαστου του κολωνου ἀνακοντιζει ἐκ μεσου του ἁλος ὑδωρ |
| , τα ἐσχατα παθειν , ἁτε δη και αὐτοι πραττειν ἐμελλετε , εἰ κατωρθωσατε ἁς πολλακις ἠλθετε ἐπ ' † | ||
| ὁτι ἐγγυτατα . . . : εἰς ἐννοιαν ἐλθοντες ὡν ἐμελλετε πασχειν ὑπο Λεσβιων μη μαλακισθεντες . . . : |
| της ἀντιληψεως . Και ἐαν το ἑτερον μερος των ἀντιδικων ὁποτερῳ χρησεται : ἐπι στοχασμου κακως σφοδρα τουτο εἰρηται , | ||
| . ἀθρει δη και τα περι τους νεανιας , ξυν ὁποτερῳ αὐτων ἡ νικη : ἰδου γαρ και καθῃρηται ὁ |
| ἀντρον δι ' ἐνατου πορευομενος ἐτους ὡν ἐτεθεικει νομων οὐκ ᾐσχυνετο κινων ὁν κρειττον ἠν κινεισθαι . Ἐγω σου μελλων | ||
| βασιλεα πρεσβευσας και πολλα δωρα παρ ' ἐκεινου λαβων οὐκ ᾐσχυνετο κολακευων οὑτω φανερως και τολμηρως τον βασιλεα ὡς λεγειν |
| ἀϊδος : ᾁδου . ἑρκος : φραγμον . Τις : ἁλιευς . θρισσῃσιν : ἰχθυες . Φρασατ ' : ἐνοησεν | ||
| την θαλασσαν και ἐστιν ἀθανατος . Γλαυκος ὁ Ἀνθηδονιος ἠν ἁλιευς . ἐμμανης δε γενομενος ἡλλατο εἰς την θαλασσαν . |
| ἑαυτῃ , πλην εἰ μη μετα θερμηϲ ἠ ψυξεωϲ ἠ πληθουϲ χυμων οὐϲα τυχοι . περι μεν οὐν τηϲ ἐπι | ||
| πνευμονοϲ ἀναπτυοντων αἱμα προϊοντοϲ του χρονου μετα μεγιϲτηϲ βηχοϲ και πληθουϲ αἱματοϲ λιθουϲ ἀναπτυϲαντα δ ἠ ε τραχειϲ καθαπερ τριβολουϲ |
| , ὠχρον ἀπεχρεμψατο , και ῥεγχωδης ἠν , και τῃ πεντεκαιδεκατῃ , ἐμφρων δε παντα τον χρονον ἐων , ἐτελευτησεν | ||
| των Ὑαδων , τεσσαρεισκαιδεκατῃ τε αὐθις ἀστρον προσδυνει , τῃ πεντεκαιδεκατῃ τε Ὑαδων δυσις πελει , την ἑξ δε και |
| και το ἀμφ ' ἐκεινον στιφος : και εὐθυς οὐκ ἠνεσχετο , ἀλλ ' εἰπων τον ἀνδρα ὁρω ἱετο ἐπ | ||
| λιπαρον παρα τῳ Διονυσῳ . Οἱας δε Κρατης ὀργας ὑμων ἠνεσχετο και στυφελιγμους , ὁς ἀπο σμικρας δαπανης ὑμας ἀριστιζων |
| : ἀτεχνως οἱα εἰς αὐτον Σωκρατην ἐσκωπτον ἐν Διονυσιοις οἱ κωμῳδοι . Ἐλεγε δε ταυτα μονον οὐκ ἐν μεσοις τοις | ||
| κωμῳδιᾳ ” . οὑτοι ] ἀντι του “ οἱ ἀλλοι κωμῳδοι ” . λαβην ] ἀντι του “ ἀρχην ” |
| ἀντιληπτικη λεγοντος ὡς ἐξεστιν ὁπως ἀν τις βουλοιτο κινειν τω χειρε , παιειν δε προπετως εἰργουσιν οἱ νομοι : ἁς | ||
| ; ἐνεχυρον ἀποφεροντα σου . οὐκ ἀλλ ' ὀπισω τω χειρε ποιησαντα δει ἑλκειν ἀπνευστι . Ἡττον τ ' ἀποσταιην |
| ἀναλογιᾳ νομιστεον και το ἐν τῃ ἀτομῳ ἐλαχιστον κεχρησθαι : μικροτητι γαρ ἐκεινο δηλον ὡς διαφερει του κατα την αἰσθησιν | ||
| ἀναλογιᾳ νομιστεον και το ἐν τῃ ἀτομῳ ἐλαχιστον κεχρησθαι : μικροτητι γαρ ἐκεινο δηλον ὡς διαφερει του κατα την αἰσθησιν |
| διατιθεμενος , παιδα ἠδη τον Ἡροδοτον προς την τουτου χαριν ὑπειληφα : μικροι δε μοι λοιπον Ἑλλανικοι τε και Δουριδες | ||
| ' ἰσος . ἐρω δε και περι τουτων , ὡς ὑπειληφα . Πρωτη των ἀρετων γενοιτ ' ἀν , ἡς |
| Ἀθηνησιν Ἰσαγορου παρειληφεναι την ἀρχην κατα το πρωτον ἐτος της ὀγδοης και ἑξηκοστης ὀλυμπιαδος . Και μην ἀπο γε της | ||
| οὑς δ ' ὑπακουσαντας ἀπελυσαν . ταυτα μεν οὐν της ὀγδοης . . . . : ἐν δε τηι ἐνατηι |
| τα αὐλια . Ὁμηρος δε ἀρα ᾐδει και τουτο λεγων βοες ὡς ἁς τε λεων ἐφοβησε μολων ἐν νυκτος ἀμολγῳ | ||
| Κυπριος εἰ : ἠτοι κοπροφαγος . Τοιουτοι γαρ οἱ ἐκεισε βοες . Βους ἑβδομος : ἐπι των ἀναισθητων . Ἑβδομος |
| . Πολλα μεταξυ πελει κυλικος και χειλεος ἀκρου : παροιμια λεχθεισα ἐξ αἰτιας τοιαυτης : Ἀγκαιος παις Ποσειδωνος φυτευων ἀμπελωνα | ||
| : και ἐντευθεν μεθοδευομενη ἀπρακτος εὑρισκεται . Ἀρκει τοινυν ἡ λεχθεισα γυμνασια , ἁπλη οὐσα και πασῃ ταξει ἁρμοζομενη , |
| Ἰφικρατης δε βαδιζων ἐπι την πολιν παρηλθεν την ἐνεδραν . νεανισκοι τινες ἐκ της πολεως θρασυτερον ἠπειλησαν νυν γε τοι | ||
| ὡς θεαν οἱ ξενοι προσκυνουσι . πρωην ἠλθον ἐνθαδε δυο νεανισκοι καλοι παραπλεοντες : ὁ δε ἑτερος αὐτων θεασαμενος σου |
| κιθαριζει , ὁ δε πολιτευεται . ἡ δε γεωμετρικη και ἁρμονικη και ἀστρολογικη θεωρητικαι : οὐτε γαρ πραττουσιν οὐτε ποιουσιν | ||
| οὐκετι δε και τῃ γεωμετρικῃ . ἰδιον δε ἐχει ἡ ἁρμονικη το ὑπο μεσου και συναμφω των ἀκρων εἰναι διπλασιον |
| ἐγω προ του θησαυρου , φιλοφρονησομαι τουτον και λουσαμενον ἡκειν κελευσω την ὡραν ἐπι το δειπνον . οἱ δε ἀποπνιγησονται | ||
| ἀπιτε καταλιποντες τονδε τον ἀνδρα : ὁταν δ ' ἐγω κελευσω , παρεστε προς την κρισιν . αἰτιωμαι δε οὐτε |
| δ ' ἐστι κατα μεσην που την λεχθεισαν γραμμην ὁ Πειραιευς το των Ἀθηνων ἐπινειον . διεχει γαρ του μεν | ||
| καλον γαρ , Ἀρχια , το ζην ἐμοι , εἰ Πειραιευς αὐτο παρεχοι και τριηρης ἡν ἐπιδεδωκα και τειχος και |
| το δικαιον , ὡς αὐτη γε ἡ διαιρεσις και ταξις ῥηθεισα δειξει . Σκοπος δε Δημοσθενει συγκροτησαι και αὐξησαι την | ||
| γενεσθαι . Και μαλα γε ἡμιν , ὠ Σωκρατες , ῥηθεισα πασιν κατα νουν . Ἀρ ' οὐν οὐ το |
| οἱς ἐσμεν τοιουτοι , θυμος , ἐρως , ὑβρις , ἀμαθια , φιλοκερδεια , δειλια , και ἐτι τοιαδε , | ||
| οἱ συγγραφεις : περι ψυχης . Συηνια και ὑηνια , ἀμαθια , σκαιοτης , παρα Φερεκρατει . και Συηνειν Πλατων |
| ὡς πλειστον ἐπι ἀνθρακιην , και περικαθισας αὐτην και περιστειλας θυμια , φυλασσομενος μη κατακαυσῃς . Ἠν δε γυνη μη | ||
| ὁ φιαλας ἐξ ἱερων ὑφαιρουμενος , ὁ στεφανους , ὁ θυμια - τηρια και ὁσα τοιαυτα [ εἰδικα ὀνομαζων ἀπολογησεται |
| το ἐπικλωθομενον και ἐπιλαγχανον τινι του λοιπου ἀμετατροπον εἰναι . ἠγαγετο και την Εὐρυνομην , ἠτοι την εὐρειαν διαγωγην . | ||
| βασιλευς , την Πασιφαην , ἡν Ἡλιος ἐσπειρεν , ἡν ἠγαγετο Μινως , ἡν ἐμοιχευσε ταυρος . και τι σοι |
| ] . Ἀρκαδια δ ' ἐστιν ἐν μεσῳ μεν της Πελοποννησου , πλειστην δε χωραν ὀρεινην ἀποτεμνεται . μεγιστον δ | ||
| : ἠτοι ἐκτος των ἀλλων ξυμμαχων ὡν εἰχον ἐξωθεν της Πελοποννησου , ἠ μονοι λεγει ἀντι του ἐκτος των Μεγαρεων |
| τε ἐν Ἐλατειᾳ δημον προς το ἐσχατον δεους ἠγαγε και ὑπηγαγετο ἁμα τους δυνατωτερους δωρεᾳ . Τιτος μεν δη ὁ | ||
| . ὡς δε ὁ Μελανιππος ἐς το ἰσον του ἐρωτος ὑπηγαγετο την παρθενον , ἐμνατο αὐτην παρα του πατρος . |
| δρεπανηφορα διακοσια , ἐλεφαντες δε οὐ πολλοι , ἀλλα ἐς πεντεκαιδεκα μαλιστα Ἰνδοις τοις ἐπι ταδε του Ἰνδου ἠσαν . | ||
| , και σελινου σπερμα το ἰσον , και σηπιης ὠα πεντεκαιδεκα ἐπ ' οἰνῳ γλυκει κεκρημενῳ προσθειναι , και ἐπην |
| γνωμονος σκιας ἐπι την βασιν αὐτην του γνωμονος του ἐν Ἀλεξανδρειᾳ ὡρολογιου , αὑτη ἡ περιφερεια τμημα γενησεται του μεγιστου | ||
| της Ἀλεξανδρου τελευτης κατ ' Αἰγυπτιους Θωθ αʹ της ἐν Ἀλεξανδρειᾳ μεσημβριας το μεν ἀπογειοτατον της ἐκκεντροτητος ἀπειχεν της ἐαρινης |
| πιστευει τῳ λεγειν και ταις χιλιαις δραχμαις ἁς δεδωκεν τῳ διδασκαλῳ , κελευσατε αὐτον διδαξαι ὑμας , ἠ ὡς τα | ||
| : και ἐνοικιον μεν τῳ σταθμουχῳ : μισθον δε τῳ διδασκαλῳ : και τῳ πιπρασκοντι ἀῤῥαβωνα . Ἑκαστη δε ἀρετησυνωνυμως |
| ὁ ὀλυμπιος κοσμος ὑπο τοσωνδε ἀκινητα ἐστιν : ἡ δε σεληνη μεση οὐσα συναρμοζει αὐτη ταλλα ‖ παντα ἐν [ | ||
| το βροτος : ὁ σημαινει το αἱμα . ἀρτεμις ἡ σεληνη ἀρατεμις τις οὐσα , ἡ τον ἀερα τεμνουσα . |
| μυρμηκων λογον . σιττακους δε Νεαρχος μεν ὡς δη τι θαυμα ἀπηγεεται ὁτι γινονται ἐν τῃ Ἰνδων γῃ , και | ||
| ἀντι του αυ διφθογγου κεχρηνται , οἱον θωυμα ἀντι του θαυμα . Αἱ τμησεις των Ἰωνων εἰσι : Πελοπος νησος |
| την καθηκουσαν ἐπιμελειαν ποιησαμενος , μεγαλην εὐνοιαν παρα τοις πληθεσιν ἀπηνεγκατο . Ὁτι τον Μιθροβουζανην ἐπι την πατρῳαν ἀρχην καταγαγοντος | ||
| συμφορᾳ περιβαλων τους πολεμιους μεγαλην ἐπι στρατηγιᾳ και συνεσει δοξαν ἀπηνεγκατο . θαλασσοκρατησαι δε ἐσπευδε και την της Ἀσιας ἡγεμονιαν |
| τα δε φυτα αὐτοματως πως κεκινησθαι οὐ δια ψυχης . Ἐμπεδοκλης πρωτα τα δενδρα των ζῳων ἐκ γης ἀναδυναι φησι | ||
| ἑκαστον , ἀλλα λογῳ τινι και συνθεσει , καθαπερ φησιν Ἐμπεδοκλης το ὀστουν : ἡ δε χθων ἐπιηρος ἐν εὐστερνοις |
| προς δε τας κατα τον λιμενα ναυς ὡς ἐτυχε προσπλεοντες ἀθροοι , τας μεν προδιεφθαρμενας ὑπο του πυρος διηρπαζον , | ||
| , ἁ ἐν ταις των σοφιστων ξυνουσιαις φιλει γιγνεσθαι , ἀθροοι ἐσεκαλουμεθα και ἐκαθημεθα ἐσκληθεντες οἱ μεν παιδες και οἱ |
| δε το ὑδωρ ἐνδεεστερην την δυναμιν λαβοι , του πυρος εἰλικρινη την συγκρησιν ἐχοντος , ἐν ὑγιαινουσι σωμασι φρονιμος ἡ | ||
| ἐπαθεν ἠρεμουντι γινεται ψογος ἀναισθησιας , ὁ δε γερας περιφρονων εἰλικρινη φιλοτιμιαν ἐνδεικνυται , κἀν ἁπαντες τον μεν οὐκ ἐπεξιοντα |
| ὡς ἐμοι δοκει , τολμηροτερον . Πας ὁ μη φρονων ἀλαζονειᾳ και ψοφοις ἁλισκεται . Μονος ἐστ ' ἀπαρηγορητον ἀνθρωποις | ||
| την δια του γαλακτος ἀποστρεφομενον . ἐαν οὐν τις εἰξας ἀλαζονειᾳ | θεραποντος ὀδοντα ἐκκοψῃ τον ὑπηρετην και ὑποδιακονον των |
| , και διδωμι ὑμιν συν τοις ἀλλοις Χαλδαιοις βουλευσασθαι εἰτε βουλεσθε πολεμειν ἡμιν εἰτε φιλοι εἰναι . και ἠν μεν | ||
| και του λοιπου της πολεως ἐδαφους , εἰ τι χαριζεσθαι βουλεσθε αὐτοις , μη περιιδειν το της Ῥοδου καθαπαξ ὀνομα |