τοις κατοπτροις ἀλλο ἐστι το ὁρων και ἀλλο ἐστι το ὁρατικον . Το δε πασαν , τουτεστι δι ' ὁλης | ||
μη ὀντων πανταπασιν , οἱον ἐστιν ἡλιος προς ὁρατον και ὁρατικον , τουτο το ἑν προς γινωσκον και γινωσκο - |
, ἀλλ ' ἐν δυσι : ποθεν γαρ το δυαδος παραστατικον συλληψιν τριων ποιησεται ; και πρωτου μεν προς τριτον | ||
τε τα προσωπα παντοτε ὁριζειν του κτησαμενου , το οὐσιας παραστατικον εἰναι . τα δε ἀρθρα οὐτε ἀντ ' ὀνοματος |
ὑπεγραφησαν οἱονει μικρα εἰδη . εἰδη γαρ λογου και το διηγηματικον και το δραματικον , ἐξ ὡν συγκειται το βουκολικον | ||
δραματικον ὑπεστησατο και ἐναγωνιον , της δε Ὀδυσσειας το πλεον διηγηματικον , ὁπερ ἰδιον γηρως . ὁθεν ἐν τῃ Ὀδυσσειᾳ |
αἰσθησις . Οὐ γαρ οὑτως ληπτεον ὡς οὐδε αὐτος : ἐριστικον γαρ : ἀλλ ' ὡς ὑποκειμενην τινα δυναμιν καθαπερ | ||
: και ἡ τοιαυτη προθεσις ἐξελουσα το περι τας κατηγοριας ἐριστικον των διαλεγομενων ἀκεραιαν και ἀπερισπαστον αὐτων συντηρει την περι |
παραγραφεται , ὡς ἡταιρηκοτα . ἐνταυθα μεν πρωτον ζητημα νομιζει ὁριστικον εἰναι δια το πεπραχθαι αὐτῳ το ἐξελθειν μηδε ἑταιρησαι | ||
και ἐστιν εἰπειν ὁτι , εἰ μεν ἐχωσι το ἐνεργητικον ὁριστικον ἐν χρησει , προπερισπωνται : τιθημι ἐαν τιθωμαι , |
πλην πυρετους ἐμποιεει , και το ἀρθρον οἰδεει , και δηκτικον ἰσχυρως ἐστι τουτο . Ἀλλο : μελι ἑψησας και | ||
ἐντος ἐχοντας κηροειδες , βαρυοσμον , βρωμωδες , δριμυ , δηκτικον , εὐθρυπτον , διαφραττομενον συνεχως φυσικοις ὑμεσιν . δολουσι |
διηγησασθαι βουλομαι λογον ἀρχαιον , ἐπαινον γαμου . Μειρακιον ἠν Ἀττικον των εὐ γεγονοτων ὁ Δημοφων . οὑτος τα τε | ||
ἐστιν Ἰωνικον , πλεοναζει το ω , εἰ δ ' Ἀττικον , το ο . λαγῳα δε λεγεται κρεα . |
, αὐτος δια μεσου ἐπ ' οὐραν διαδραμων και των στρατιωτων τους ἀριστους προσλαβων ἀκμαζων ἐμπεσων τοις ἐπικειμενοις ἀτακτοις πολλους | ||
ἐπει δε ἀρα τους του δεσποτου φονεας ἐν τῃ των στρατιωτων εἰδεν ἐξετασει , ὁ δε οὐκ ἐκαρτερησεν ἐνταυθα ἀτρεμειν |
' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
, ὁπερ ἀπο του καλεω συνεκοπη . Ἠ και εἰς παρατατικον , ἀπο του κεκλω , ὁπερ ἀπο του κλεω | ||
προ πολλου : και εἰ μεν ἀτελες , ποιει τον παρατατικον , οἱον ἐγραφον ἐποιουν : εἰ δε τελειον , |
εὑρεν την ἀντιθεσιν τοπικην ποιησαι . Ἐρει δε τι και ἀντιστατικον : καθολου δει γνωναι , ὁτι αἱ ἀντιθετικαι δι | ||
τῃ ἀληθειᾳ νομισας ἐπιεναι πολεμιους ἐπεισε παρασκευασασθαι , εἰτα το ἀντιστατικον ἐν τῃ μεταθεσει της αἰτιας ἀναφυεται του ῥητορος λεγοντος |
† και ὑποταϲϲομενον τηϲ κλιϲεωϲ των ὀνοματων . και ἐϲτι προτακτικον μεν ὁ , ὑποτακτικον δε ὁϲ . Παρεπεται δε | ||
. Παν ἀρθρον ὀρθης και αἰτιατικης πτωσεως ὀν , εἰτε προτακτικον , εἰτε ὑποτακτικον , ἐπι ἑνικου ἀριθμου , ἐπι |
φθαρειη , ἀπολλυται ἡ ἀκουστικη δυναμις . ὡσπερ δε το ὀπτικον πνευμα οὐ πανταχοθεν ἐχει ὑγρον , ἱνα και ἐν | ||
οὐν ζοφωδεις ἀτμους παρα τον ὀφθαλμον , και ἐπισκοτιζει το ὀπτικον πνευμα , ὁθεν οὑτοι ἐν ἡμερᾳ ὁρωσιν : ἡ |
το δακρυον δακνωδες και δριμυ φαινοιτο , ἐτι και μαλλον αἱματικον εἰναι νομιζε το ἐπιρρευσαν αἰτιον και ποιησαν την φλεγμονην | ||
, εἰκοτως ἀν ὡδε τῳ μη κρατεισθαι δια πληθος τον αἱματικον τουτον χυμον , ὁσον ἀχρειον τουτου και περιττον ἐν |
δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
Τιμαχιδας ἐν τῳ τεταρτῳ Δειπνων . Και ἐν Λακεδαιμονι δε παρατιθεσθαι τοις θεοις φησι Παμφιλος ταυτα : εὐοσμα δε εἰναι | ||
και δυναμενον παν το προτιθεμενον εἰς κρισιν τῃ αὐτου τριβῃ παρατιθεσθαι κἀντευθεν κρινειν ὀρθως . ὡσπερ ἐστιν ἰδειν πολλους γραφικην |
τοις ἐπιγιγνομενοις οὐτε της δυναμεως ἐπαινουνται , δοξαν ἐγκαταλιποντες τοις ἀναλαμβανουσιν αὐτων τας ἱστοριας , ὁτι τοιουτους ἐζηλωσαν αὐτοι βιους | ||
οἱ Λακωνες , ὡν και οἱ υἱοι τα ἐμβατηρια μελη ἀναλαμβανουσιν , ἁπερ και ἐνοπλια καλειται . και αὐτοι δ |
αὐτων οὐδενα , δια παντος δε προς ὁμιλουντας και τογε θεωρικον διδοντας ' ἀλλον τροπον διανεμοντας , ἰσως ? οἱ | ||
ταυτα ἡκε Παναθηναιων ὀντων των μεγαλων τῃ διαδοσει προς το θεωρικον , και ἐπειδη οἱ ἀλλοι δημοται ἐλαμβανον , ἠξιου |
της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
κεφαλαιων , χωρις δε κατηγορησαι παλιν τοις αὐτοις κεφαλαιοις οὐκ ἀγωνιστικον ἀλλα σφοδρα ὑπτιον : συμπλεκειν οὐν δει . Διπλους | ||
ἀντεστη ἐκ της ἐγκοπης της κατα την ὑποστροφην , ἐνταυθα ἀγωνιστικον το σχημα και λογος ἠδη τῳ ῥυθμῳ πολιτικωτερος γεγονεν |
ΗΘΚ , ὡν αἱ δυο της λοιπης μειζονες ἐστωσαν παντῃ μεταλαμβανομεναι , ἐτι δε αἱ τρεις τεσσαρων ὀρθων ἐλασσονες : | ||
γαρ τριγωνου αἱ δυο πλευραι της λοιπης μειζονες εἰσι παντη μεταλαμβανομεναι . πως μεν γεωμετρικος ὁ λογος , τῳ ἁπλως |
λεγουσιν , ὡσπερ Πλατων ἐποιει , ἀλλον μεν λεγων τον εἰδητικον ἀριθμον , ὁν και αἰτιον ἐτιθετο , ἀλλον δε | ||
το μεν γνωριζομενον ἑν , ὁτι το διωρισμενον ἐστι και εἰδητικον , δηλον ἐκ του ἑν τι των πολλων ἐννοειν |
πραξεις προεχομενος ἐμου πλεον ἐχειν ἀξιοι : ποτερον ἐτη πλειω στρατευσαμενος ἠ μαχας πλειους ἀγωνισαμενος ἠ τραυματα πλειω λαβων ἠ | ||
, ἁτε των μεν συστρατιωτης γενομενος , ἐπι δε τους στρατευσαμενος , ὁς αὐτα ταυτα φησι περι Ἑκτορος . Διδαχη |
δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
Καππαδοκην Ἀρεταιον εἰπειν , μειζονα των νοϲων χρηναι την των βοηθηματων ὑπαρχειν δυναμιν , και δια τουτο μη δυναϲθαι τυγχανειν | ||
και παχεων χυμων ὀχλουμενων τα ἀναπνευστικα μερη . διττην δε βοηθηματων ἐκθεσιν ὑμιν κατα το παρον ἐποιησαμεν συγγραμμα , μιαν |
του ἑτερου το ἑτερον ἀποδοθηναι το μη εἰναι ἀποδοθῃ . Αἰτιον δε του μη ἀκολουθειν το ἀναγκαιον ὁμοιως . δια | ||
, ἐν δε ταις νησοις λαμπροι ταις μακραν ἀπηρτημεναις . Αἰτιον δε το τας χωρας κοιλας και ἐπισκεπεις εἰναι , |
ἰατρῳ ὑπαλειψαμενος τα ὑπο τους ὀφθαλμους παχει φαρμακῳ προς τους πυνθανομενους τι δε συ ; προσκομμα ἐφασκον . της δ | ||
εἰ Σωκρατους ἐστι τις σιμοτερος ; τους γαρ τα τοιαυτα πυνθανομενους εὐστοχως ἐπιρραπιζει ὁ θεος , ὡς και τον πυθομενον |
ἠ μοϲχειον μετ ' ἐλαιου . καταψυχρων δε ὀντων των νοϲηματων και νωθρων ἀλγηματων χαλβανην μετα του βουτυρου ἐνιεμεν , | ||
του ταϲ πλευραϲ ὑπεζωκοτοϲ ὑμενοϲ . τινοϲ γαρ των τοιουτων νοϲηματων παροντοϲ , τα παντα φαυλα ϲημεια ἐπιφαινομενα κινδυνωδη . |
ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
ὀρχεις ἀνευ του ψαυσαι της ἐπιδιδυμιδος οὐδεν μεν πασχει το σπερματικον ἀγγειον , ἀπολλυται δε των ζῳων οὐ το σπερμαινειν | ||
δε του παθους ἡ γυναικεια γονη ἠ το μεμυκεναι τον σπερματικον αὐτης πορον . αὑτη τοινυν ἡ γονη τῳ τε |
, ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
ὡσαυτως , οὐχ ὡς περι ἰδιου μιᾳ τινι των αἰσθησεων βουλευεται , ἀλλα περι του ἁπλως και καθ ' ἑκαστα | ||
μη ἐχων ὁ Στρεψιαδης , τι ποιησει τα χρεα , βουλευεται ⌈ προσελθειν [ προσαγαγειν ] τῳ Σωκρατει τον τουτου |
συνδειπνον κεκλημενον . και Πλατων δ ' ἐφη τοις το συνδειπνον ποιησαμενοις . και Ἀριστοφανης Γηρυταδῃ : ἐν τοισι συνδειπνοις | ||
σκωμματος ἠρχετο ὁ Κυρος . κατανοησας γαρ τινα των λοχαγων συνδειπνον και παρακλιτην πεποιημενον ἀνδρα ὑπερδασυν τε και ὑπεραισχρον , |
, το μαλλον και ἡττον ἐπιδεχεται , οὑτως και το διακριτικον και το συγκριτικον ὡς μεν ἰδιαιτατα και εἰδοποιοι διαφοραι | ||
των ὁρισμων των συμβεβηκοτων οὐσιωδεις εἰσι : λευκον ἐστι χρωμα διακριτικον ὀψεως . τριτον φησιν ὁτι διαφερει ἡ ἰδιαιτατα της |
τους σκαιως αὐτῳ και ἀμετρως χρωμενους : ὑπο δε ᾠδης σφαλλομενους και πολυ κακιον ἐχοντας των παροινουντων εὐθυς ἀπο της | ||
ἐχοντας ἀνδρας ἐν ψυχῃ και μωριᾳ και ἀνοιᾳ τα πολλα σφαλλομενους ἐν ταις κατα τον ὀρθον βιον πραξεσιν , οὐκ |
, ἀλλ ' εὐθυς τινος και χροαν τρεπομενην και βλεμμα τεταραγμενον και προσωπον ὠργισμενον , οἱον ἐκ φθονου και μισους | ||
προειδως ὁτι ἀναγκη γενεσθαι καπνον πολυν και ἀτοπον , οὐτε τεταραγμενον δημον εἰς ταὐτο συναγει νουν ἐχων ἡγεμων , ἀλλα |
του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
τοις σεαυτου ὀφθαλμοις ἀπιστων . Εἰδον : ἀλλα το πραγμα τεραστιον , ὁ αὐτος πυρ και ὑδωρ . Εὐ γε | ||
, τουτο μονον ἐκπληττονται και ὡσπερ ἐστι , καινον και τεραστιον δοκει αὐτοις . τα δε ἀλλα ματην ἀρα τῳ |
τε και καταιονησις δι ' ἐλαιου θερμου τε ἐπιχυσις . παραληπτεον δε και σικυας εἰς φοινιγμου λογον διχα κατασχασμου : | ||
ἐλαιου . ἐπιτεινομενηϲ δε τηϲ ὀδυνηϲ ἐπι πολυ και φλεβοτομιαν παραληπτεον και την κοιλιαν ἐρεθιϲτεον , ἐπειτα και καταπλαϲϲειν ἐξωθεν |
ἠ μαλα δη τεθνηκεν . ἀλλα μην το ἐπαλληλον ὁμοιον καθεστηκος ἐν τῳ ἠτοι μεν Μενελαος , ὁτι γαρ παρεγενετο | ||
. ταυτα δε ἐλεγεν , ὁτι ἠν ἐν τῃ Μεσσηνῃ καθεστηκος , ἠν γυναικος ἱερωμενης ἠ και ἀνδρος προαποθανῃ τις |
δε και κουφον μετα της του κατω φυσεως ἀνω τε λεγομενης ἐξεταζομενον ἀν δηλωθειη σαφεστατα . φυσει γαρ δη τινας | ||
ἐφοδον των ἀποδειξεων ἐχουσας ] , οὐ δια της ἀναλυτικης λεγομενης θεωριας , δι ' ἡς ἐνιοι των παλαιων ἐποιουντο |
δεικτικον μονον , το δε οὑτος δεικτικον και ἀναφορικον . δεικτικον μεν : οὑτος τοι , Διομηδες , ἀπο στρατου | ||
και οὑτοσι διαφερει . οὑτοσι μεν γαρ μετα του ι δεικτικον μονον , οὑτος δε δεικτικον και ἀναφορικον . οὐδεν |
την πολιν ὀλιγου δεησαντες ἀπολεσαι . ὡς γαρ ἀνεπαυσατο των στρατειων το πληθος , ἐπι την διανομην εὐθυς ὡρμησε των | ||
των μεν εἰσφορων ἀπολυομενους δια την ἀποριαν , των δε στρατειων δια την ἀνεισφοριαν . οὐ γαρ ἐλαμβανον ἐκ του |
ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
του γενους των Ἀμαζονιδων ἀπολιπειν . μετα γαρ την Ἡρακλεους στρατειαν ὀλιγοις ὑστερον ἐτεσι κατα τον Τρωικον πολεμον φασι Πενθεσιλειαν | ||
. βασιλευς δε του χειμωνος τουτου παρεσκευαζετο ὡς ἁμα ἠρι στρατειαν ἐλασων κατα Παιονων των ἐντος Σαου ποταμου , οὑς |
παντι τῳ κοσμῳ πολλα ἐσονται κακα και ἀνθρωπων φθορα , γεννηματων δε πληθος : ἐν δε Ταυρῳ ἀγαθα τῃ γῃ | ||
τουτου ἠν τον ἁπαντα χρονον . και οὑτω των ἀϊδιων γεννηματων του δημιουργου θεου και ἡ ἀνθρωπινη ψυχη ἀνευρισκεται , |
τηγανιστα παντα , λαγεια κρεα , οἰνος ὁ αὐστηρος και μελας ἀνευ γλυκυτητος και ὁ λευκος και αὐστηρος και ὁ | ||
ἑτερον , και ὁ λιθος οὐκ , ἐπειδη λευκος ἠ μελας ἠ θερμος ἠ ψυχρος ἠ κουφος ἠ βαρυς , |
χρονου ἐννοιαν , τῃ ἐγκλισει διηλλαχος , καθο το μεν προστακτικον , το δε ὁριστικον . . Αἱ προκειμεναι συνταξεις | ||
, τα δε της ἀπαγορευσεως ἠ της παρακελευσεως προς τον προστακτικον , τα δε της ἐρωτησεως προς τον ἐρωτηματικον . |
την θειαν γεγονεναι , δια το τους συνορωντας ἐκφαντικως ἑκαστα καταλαμβανειν , μητε το πυρ κεκαυκος , ὡς προειρηται , | ||
πυκνωσιν των σωματων ψιλην , και την ῥυσιν ἀποβλεποντας , καταλαμβανειν τας διαθεσεις . δει δε και προς ἑτερον τι |
καταπελτης , οὑ δε το τελος , τυχον φιλτρον ἠ ὑπνωτικον , ὡς δε ὑπνωτικον πιων τυχον λαθοι θανασιμῳ θανασιμον | ||
δι ' ὀφθαλμου , κοιμηθηναι ἀγει εἰς ὑπνον γεννικως ὡς ὑπνωτικον φαρμακον : χρω δ ' ἠ μετ ' ὠου |
, ἀλλα και ὁ Πλατων κτλ . . , : Στρατων μεν προσειναι τοις σωμασι φυσικον βαρος , τα δε | ||
: καθηνται δε και οἱ ποιησαντες τα ἀγαλματα Ξενοφιλος και Στρατων . ἐξ ἀρχης δε ἱδρυσατο Σφυρος το ἱερον , |
ἀποσφαζοντος διακυψας ἠξιωσε κατα το στερνον πληγηναι ὑπ ' αὐτου αἰσχυνομενος ὀπισθοπληγα τον νεκρον αὐτου γενεσθαι . Λυσιππος ὁ ἀνδριαντοποιος | ||
ἡλιον ἐλευθερως βλεπειν , ἀντι των ἐκδεδωκοτων ὁ πειρωμενος ἀνασωζειν αἰσχυνομενος . Ἐνταυθα δη του λογου γενομενος Ὁμηρος μεν ἀν |
ψυχη ἐν τῳ σωματι : οὐ γαρ ἐχει αὐ το δεκτικον αὐτης : οὐ γαρ ἀν ἀπεθανε . Τα δε | ||
του ἀμολγεως πληρη τον ἀμολγεα ποιει . ἀμολγευς δε ἀγγειον δεκτικον γαλακτος . ὑπερ κεφαλας δε ἀντι του : ἑως |
ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
γαρ ὡς εὐμαρεστερον του τα μη ὀντα εἰς το εἰναι παραγαγειν το την ἐκ των ὀντων φοραν ἀνευ τεχνης γεωργικης | ||
την φυσιν τελικον : τουτο γαρ τελος της φυσεως το παραγαγειν τον Σωκρατη τοιουτον . το δε ποιητικον τῳ τελικῳ |
δε ὀντος κεφαλαιου του γενικου , καθ ' ὁ δει διαλαμβανειν περι ποια των γενων ἀποβησεται το συμπτωμα , λαμβανεται | ||
ἐπινοουμενον ] [ και ] [ ] παρεπομενον ? [ διαλαμβανειν ] [ χρονον ] ? [ ] λα [ |
μενων οὐδεν ἐστιν ἀτοπον το ὀν και το ἑν γενη ὑποτιθεσθαι : τα γαρ ἐξῃρημενα γενη ὑπο περιουσιας δυναμεως προϊσχουσιν | ||
φιλοδοξειν : το ἀρα την δοξαν αἱρετον και φυσει ἀγαθον ὑποτιθεσθαι μεγαλου τινος κακου γεννητικον ἐστι , της φιλοδοξιας . |
τῳ νομῳ κειμενου : ἡ δε δεχομενη την ἐξουσιαν τοις περιστατικοις παλιν κεχρηται : ἀμφοτερα δε τα εἰδη μεταληψεις εἰσιν | ||
τῃ προβολῃ ῥηθεντων την πηλικοτητα . οὐ πασιν οὐν τοις περιστατικοις μοριοις ἐπεξελευσεται , μονῳ δε τῳ περιεχοντι ποσῳ : |
προεσταναι πολεως , παντων ἐργων μεγιστον ὀν , ἀπο ταὐτοματου παραγιγνεσθαι τοις ἀνθρωποις . παλιν δε ποτε παροντος του Εὐθυδημου | ||
, ᾑ ἀν του στρατευματος τι πονῃ μαλιστα , ἐφορωντας παραγιγνεσθαι . και τους σκευοφορους ἐντος τουτων των ἐπιτακτων ἐποιησαντο |
δαρον πολυν χρονον . βαθυς δε δρομος ἐρημος του νυμφιου κληθησεται ἠτοι του Ἀχιλεως ἐν τῳ τοπῳ ἐκεινῳ , ὁν | ||
λελεκται Καυκασος το ὀρος τουτο και ὑστερον τῳδε τῳ ὀνοματι κληθησεται : τον δε Καυκασον τουτον καθηκειν ἐστε ἐπι την |
. ἐστι δε μερη της ψυχης λογικον , θυμικον και ἐπιθυμητικον . ἀναλογει οὐν τῳ μεν λογικῳ το συμβουλευτικον : | ||
κατα το προσταγμα του λογου . του δη σωφρονος το ἐπιθυμητικον συμφωνον ἐστι τῳ λογῳ και οὐ καταδυναστευομενον ἀγεται ὡσπερ |
. των ἀντικειμενων ἀρα κοιναι εἰσιν ἀσυμπτωτοι . Ἐαν ἐν ἀντικειμεναις ἀχθῃ τις εὐθεια τεμνουσα ἑκατεραν των περιεχουσων την ἐφεξης | ||
ἰσον ἐστι τῳ ΞΣ . Ἐαν ἐν ταις κατα συζυγιαν ἀντικειμεναις των ἐφεξης τομων εὐθειαι ἐφαπτομεναι συμπιπτωσι , και δια |
ἀστρα τε ἡγεισθαι εἰναι ὑπερ τουτον τον οὐρανον ἠ ἱνα συνηθεστερον εἰπω , τας νοερας των ἀστρων ζωας , ὡν | ||
ὁτι θιγγανουσα του ὁμοιου , ἀλλα και ὁπως ἐξαπαταται : συνηθεστερον γαρ το παθος τουτο τοις ζωοις και πλειω παραμενει |
δε προς ὀργην ἡντινα τυχητε ἐστιν ὁτε σφαλεντες την του πεισαντος μιαν γνωμην ζημιουτε και οὐ τας ὑμετερας αὐτων , | ||
προ του Εὐκλειδου κδʹ ἐπι Εὐκλεους . Περι δε του πεισαντος ἱστορει Θεοπομπος . Τμημα πρωτον περιεχον λογους ἐννεα αʹ |
ὁ Ἀριστοτελης τῃ μεν μειζονι συγχωρει , τῃ λεγουσῃ παν ὀργανον πασης φυσικης δυναμεως φυσει εἰναι , της δε ἐλαττονος | ||
ὁτι ἁπλουστερος και εἰσαγωγικωτερος ἐσται . ὑπο δε το λογικον ὀργανον ἀναγεται της φιλοσοφιας το προκειμενον βιβλιον : διδασκει γαρ |
, ἐξ ἐπιτριτων πρωτων δυο και ἰαμβου . το βτερον προσοδιακον διμετρον ἀκαταληκτον , ἐκ παιωνος βτερου ἀντι ἰωνικου και | ||
ἰαμβελεγος . το εʹ διμετρον τροχαϊκον ἀκαταληκτον . το Ϛʹ προσοδιακον τριμετρον καταληκτικον . το ζʹ ὁμοιον τῳ τις σας |
τεκεισθε . Και δη που πολεμοι , και δη και ἀναρσιον αἱμα ἐσσεται ἀνθρωποισι , κακῳ δ ' ἐπικεισεται ἀλγος | ||
ἀκραι : ἐπαναστασεις , ἀκρωτηρια . Οὐτε : οὐδαμως . ἀναρσιον : ὀλεθριον ἀπο του ἀναιρω το φονευω και σκυλευω |
πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
ἐπι το ὀξυ : ἐστι δε ἀπο λιχανου ὑπατων ἐπι παρανητην διεζευγμενων , ἐκαλειτο δε φρυγιον . τεταρτον το ὑπο | ||
, ἀπο λιχανου ὑπατων ἐναρμονιου ἠ χρωματικης ἠ διατονου ἐπι παρανητην διεζευγμενων ἐναρμονιον ἠ χρωματικην ἠ διατο - νον , |
ἀπεφυγεν , ἀπελυσατο τας αἰτιας : κἀκεινος μεν ἀπεφηνεν ὑπαιτιον ὑποδικον ὑπευθυνον , ἐνοχον ὑποχον , ἠδικηκοτα , κεκακουργηκοτα , | ||
εἰ ἐπι ταυτῃ γε κριθησομαι τῃ διαβολῃ , διδωμι ἐμαυτον ὑποδικον τοις δημοταις , και μηδεν ἐστω το κωλυον γραφεσθαι |
ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | ||
ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την |
, ὁ δε τοπος διαμονην ἐχει , το δε ποτε χρονικον ἐστιν , ὁ δε χρονος οὐκ ἐχει διαμονην ἀεικινατος | ||
δε τε νυκτος ἀμεινω . ὁτι το εὐτε οὐκ ἐστι χρονικον ἀλλ ' ὁμοιωματικον , ἀναλογουν τῳ ἠυτε . . |
θεον ὁμολογουμεν , ἀλλ ' ἑνα , τον κτιστην και ποιητην και δημιουργον τουδε του παντος κοσμου , και προνοιᾳ | ||
, και συνιεντας την πηγην , και τον πατερα και ποιητην εἰδοτας , τον οὐρανου ἁρμοστην , τον ἡλιου και |
ὀμβροι τε και πνευ - ματα ὑπεναντια ἀλληλοις , τοτε συστρεφεται το ὑδωρ και πυκνουται κατα πολλα : ὁ τι | ||
τωι ἀερι ὀμβροι τε και πνευματα ὑπεναντια ἀλληλοις , τοτε συστρεφεται το ὑδωρ και πυκνουται κατα πολλα : ὁ τι |
περισκελιδες χρυσαι . Θειον δη τι νομισας το εὑρημα και διδασκομενος παρα της ὀϊος ἐλεειν τε το παιδιον και φιλειν | ||
γηρασκω κτλ . παροιμια : γηρασκω δ ' ἀει πολλα διδασκομενος , ἐπι των δια το γηρας ἐμπειροτερων . εἱλκυσται |
μεν ἀοιδας , τοις δ ' αὐ δακρυων βιον ἀμβλωπον παρεχουσαι . ἀνδροκμητας δ ' ἀω - ρους ἀπεννεπω τυχας | ||
μαχομενον αὑτῳ : συνεργαζονται δε και ζωσιν ἁμα , και παρεχουσαι την τροφην αὑταις και χρωμεναι . . . τι |
του ὁριστου . το δε τι ἐστιν ἁπαν καθολου και κατηγορικον : οἱ γαρ κυριως ὁροι κατηγορικοι ἁπαντες , οἱ | ||
μεν ψευδος περαινοντες συλλογιζονται . ὁτι ὁ Ἀριστοτελης τον μεν κατηγορικον και συλλογισμον ἁπλως καλει , τον δ ' ὑποθετικον |
ἐπιστελλων ταυτα ἡλω , και ὁ μεν τυραννος ἑνος των μηχανηματων ἀναψας αὐτον ζωντα προσηγαγε τοις τειχεσιν , ὡς μη | ||
ταυτα κατεσκευασται ἐπι των ὀργανων προς συνοχην των ἐν αὐτοις μηχανηματων : ἰδιως δ ' ἐπι των στασιμων ὀργανων εὐ |
ἐντευθεν ὁριζειν , ὡσπερ ἐκεινων κατεγνωκοτας , ὁτι μη τουτο συνειδον , ἠ συνιδοντες ὑπο βασκανιας ἀπειπον . καιτοι ὁταν | ||
ἐκνομον τε και ἐκδικον ἐκεινο ἐργον . ὡς δε ἀμφω συνειδον το πραχθεν , εἰτα μεντοι το ἀσεβημα διελυσαντο θανατῳ |
εἰναι Κιτιεα : των γαρ εἰς την ἐπισκευην του λουτρωνος συμβαλλομενων εἱς ὠν και ἀναγραφομενος ἐν τῃ στηλῃ „ Ζηνωνος | ||
δαρδαψαι τιθεται . ἐρανοι δ ' εἰσιν αἱ ἀπο των συμβαλλομενων εἰσαγωγαι ἀπο του συνεραν και συμφερειν ἑκαστον . καλειται |
προσελθειν : “ συ δε ἐκελευσας μοι , δεσποτα , προνοεισθαι του λαθειν . ὀρθως δε προσεταξας : ἀνειληφας γαρ | ||
, οἱ τον ἑαυτων βιον φαυλως διοικουντες των μηδεν προσηκοντων προνοεισθαι πειρωνται . μαντις ἐπι της ἀγορας καθεζομενος ἠργυρολογει . |
περι Κυρηνην πολεων και δυναμεως ἁδρας περιεβαλετο ταις ἐλπισι μειζονα δυναστειαν . τοιαυτην οὐν αὐτου διανοιαν ἐχοντος ἡκεν ὁ παρ | ||
ποτοις εὐτραπελιαν κατανοησας των μεθυοντων τους ἀλλοτριως τα προς την δυναστειαν ἐχοντας παρελαβεν αὐτους ποτε κατ ' ἰδιαν παλιν ἐπι |
ἐχον των φυλλων πλειους , δριμυτατον : και τριτον σφοδρα μικρον και δυσοσμον , τῳ ἀνθει ἐγχρυσιζον : και τεταρτον | ||
φλαυρον και φαυλον διαφερει . φλαυρον μεν γαρ ἐστι το μικρον και κουφον κακον , φαυλον δε το μεγα . |
παρ ' ἡν αἰτιαν Ἀθηναιοις το παλαιον οὐκ ἐπετετραπτο συνηγορον παριστασθαι τοις κρινομενοις ἐπι της . ἐν Ἀρειῳ παγῳ βουλης | ||
και ἐρωτηθεις ποθεν εὑροι , ἐφησεν ἐνυπνιον αὐτῳ την Ἀθηναν παριστασθαι : διο αὐτος τε ἠλευθερωται και νομοθετης κατεστη . |
μερων ἡσυχαζειν , ἀλλα παντα προς ὑπηρεσιαν | συγκεκινησθαι . παρειστηκει δε ὁ λεως ἁγνευσας ὁμιλιων των προς γυναικας και | ||
τῳ μεν παιδι ἐξω ὑπεστρωτο , τραπεζα δε τῃ κλινῃ παρειστηκει ποτηριον ἐχουσα : και οἰνος αὐτου παρεκειτο και ὑδωρ |
και ἐπιλεκτος ἀκμη δισμυριων μαλιστα πεζων ἐγενετο , και των συντεταγμενων τοις τετταρσι ταγμασιν ἱππεων ὁμου τι χιλιων και διακοσιων | ||
αἱ γαρ ἐπιστημαι ὁρισμοι ὑπαρχουσιν , οἱ δε ὁρισμοι των συντεταγμενων εἰδων ὑπαρχουσιν : αὐτοι δε τας ἰδεας ἐξαιρουσι της |
ψυχης : οἱον τοτε εἰρηνευει ἡ πολις ὁταν κατακλιθῃ το θητικον τῳ προπολεμουντι , και το προπολεμουν τοις ἀρχουσιν : | ||
ἀποδειξαμενος αὐτος εὐθυς ἁμα τῳ παραλαβειν την ἀρχην ἁπαν το θητικον του δημου και ἀπορον οἰκειον ἐσχεν . ἠν δε |
ἐπι των ὠφελιμων , ἀπο της του βιου εἰς το ἡμερωτερον μεταβολης . οὐδ ' ἀπο γεισων ὑσεν : ἐπι | ||
αὐτων ἐπι την ψυχην το παθος , καταιγιδος οὐδεν ὀν ἡμερωτερον και πυρος αὐτου δυνατωτερον , οἱα συγχεις και συνταραττεις |
τεχνικῳ μεν κεχρηνται λογῳ : παντα γαρ , ὁσα δια προοιμιων δει ἐργαζεσθαι , ὁ προτερος ἐσχε λογος : ὁμως | ||
και διηγησεων , ἠδη δε και αὐτων των ἀγωνων : προοιμιων μεν , καθοτι προσεκτικους ποιει τους ἀκροατας προς την |
, το δε ῥαπτειν μεταφορικως ἀντι του συντιθεναι τε και διανοεισθαι . Λεγει γουν ἐν ἑτεροις : κακα ῥαπτομεν ἀμφιεποντες | ||
αὐτου σοφιᾳ σοφως γενεσθαι εὐδοκησαντα , και ἡμιν δε δωρησαμενον διανοεισθαι ἐν τουτοις Θεον , ἐν πατρι , υἱῳ και |
τοις Ὀλυμπιοις του περυσιν ἐνιαυτου ὀντος ἐκελευσε τους Ἠλειους Νερων ἀναβαλεσθαι αὐτα ἐς την ἑαυτου ἐπιδημιαν , ὡς ἐκεινῳ μαλλον | ||
ἐπιεικειαν της κολασεως του ἀνδρος και οὐδ ' εἰς ἑτερους ἀναβαλεσθαι χρονους τας κρισεις των ἐν ταις αἰτιαις βουλομενου : |
των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
. ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
ἠ εὐφροσυνας ἠ γυναικας , ἐαν δε ὁ Ἑρμης δια πανουργιας . Γνωσομεθα τον μεν δραπετην ἐκ των τῃ Σεληνῃ | ||
] χρωνται τοις ὀνομασιν . Ἁπλοτης μεν ἐστι φρονησις ἀπηλλαγμενη πανουργιας και οἱον ἁπλη τις οὐσα , μωρια δε ἐρημια |
χρονου , και ἡλιου και σεληνης και ἀνεμων , και τελεισθαι ὀνομασιας σεληνης καλοσχηματιζουσης , οὐ γαρ προς τους ἀστερας | ||
δε ᾑ πεφυκε ταυτῃ συμβαινει και τα περι αὐτο ἐνεργηματα τελεισθαι : ὡστε και τα ἀπο των θεων ἐγειροντα και |
ἐστιν . ὁτι δε διαφερουσιν οἱ καιροι των τε ὁλων νοσηματων και των ἐπι μερους παροξυσμων , δηλον ἐκ του | ||
και ἀκμαζει και παρακμαζει . τα μεν γαρ ὀξεα των νοσηματων , ὡς ἡ ἀποπληξια , ἁμα τῃ προσβολῃ την |
ἰδιοις , και διελεγξαντες αὐτα οὑτως ἐπι τελει το ἀληθες παραδωσομεν . Και δη πρωτον των ἀλλων ἐκεινο λεγομεν , | ||
των προτασεων του ἐνδεχομενου παραδουναι λογον θεωρηματα τινα περι αὐτου παραδωσομεν , πρωτον μεν , τι ποτε ἐστιν ὁλως το |
Ἀνθρωπους δε , ὠ ἑταιρε , μη οὑτω φωμεν , βλαπτομενους εἰς την ἀνθρωπειαν ἀρετην χειρους γιγνεσθαι ; Πανυ μεν | ||
τεχνης ταυτης της του λεγειν ; εὑροις ἀν τους μεν βλαπτομενους τους δ ' ὠφελουμενους . οἱ δ ' ἀκουοντες |
εἰκοτως ἐναφεψημενον ἐλαιῳ διαφορητικον τε και ἀνωδυνον και ὑπνοποιον και πεπτικον ὠμων και ἀπεπτων ὀγκων ὑπαρχει : γινεται γαρ το | ||
τηϲ πρωτηϲ δε των ξηραινοντων , και δια τουτο και πεπτικον ἐχει τι , ϲυνεργουϲηϲ εἰϲ τουτο και τηϲ βραχειαϲ |
δε και τι προϲενεγκωνται , πολλῳ ῥοιζῳ ξυν ναυτιῃ ἐϲ ἐμετον διεκθεει χολη ξανθη κατακορεωϲ , και τα διαχωρηματα ὁμοια | ||
θυμου ἀφεψημα ἠ ὀριγανου ἠ ὑσσωπου , μετα δε τον ἐμετον πινειν χρη ἀποβρεγμα κενταυριου ἠ ἀψινθιου . δει δε |
ἐοντες ἀρθμιοι . Θελω μεντοι και το ἀπο σεο , ὁκοιον τι περι αὐτων λεγεις , πυθεσθαι . Ὁ μεν | ||
ϲτομαχου βιαζομενων , ἑφθα ἐν μελικρητῳ ἠ ὀπτα ἐν ϲτεατι ὁκοιον μηλα δοτεον : των ἀλλων θερμῳ ὑδατι ἑκαϲτον ἐκλυειν |
οἱος ὁ του Καινεως ἐν δευτερῳ σχηματι ἐκ δυο καταφατικων συλλογιζομενος ὁτι το πυρ ἐν πολλαπλασιῳ ἀναλογιᾳ γενναται και αὐξεται | ||
ληξαι τας λοιμικας νοσους . τουτο δ ' ἀν τις συλλογιζομενος εἰκοτως θαυμασαι το της περιπετειας ἰδιον : ὁ γαρ |