. Ἡ ΔΗ ἀρα ἐκ δυο ὀνοματων ἐστι τεταρτη : ὁπερ ἐδει δειξαι . Το ἀπο της ῥητον και μεσον | ||
τι ἠ μη εἰναι , ἀλλα σημαινειν τι το ὀνομα ὁπερ λεγουσιν : ὡστε δει αὐτους διαλεγεσθαι ῥηματα σημαινοντα πραγματα |
μοι ταυτῃ δοκει σχεδον ὀρθοτατον αὐτο εἰναι , χωρις μεν πολεμικου , χωρις δε εἰρηνικου θεντας , εἰπειν ὡς οὐκ | ||
, τουτεστι των ἐκ του πολεμου νεκρων . ἐνυαλιοιο : πολεμικου . Δουριφατους : δορυφονευτους . ἐξανελοντες : Καλλιμαχος ἀπελον |
το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | ||
ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης |
ὁριζοντα κινεισθαι και κατα κορυφην ποτε γινεσθαι , ὁπερ ἐστιν ἀδιανοητον και ἀλλοτριον του σφαιρικου λογου . Ὑπο μεντοι γε | ||
ἀλλους παντας τους κατα το ἐνδεχομενον ἐκβαλλειν εἰς τε το ἀδιανοητον φερομενους και τα φαινομενα ἁ δει σημεια ἀποδεχεσθαι μη |
τους μεν ἐν Παμφυλιαι μειναι , τους δε ἐν Κιλικιαι μερισθηναι και Συριαι μεχρι και Φοινικης . . . . | ||
και του ἐστιν . ἀσωματον δε οὐδεν οὐτε συντεθηναι οὐτε μερισθηναι δυναται : ἰδια γαρ σωματων ἐστι ταυτα . τοινυν |
ἑως τινος της ἐπιστημης ἀπολαυειν . και πλευσας ἐπι την περισπουδαστον Ἀλεξανδρειαν μετα συχνου ἀργυριου τοις ἐντελεστατοις των φιλολογων † | ||
ποτιμον ἐν μεσῃ θαλαττῃ , οὑτος κειμενους ἀνεστησεν , οὑτος περισπουδαστον ἡλιον φως τοις θεαταις ἐδειξεν , ὡν ἱεραι θηκαι |
' ἀνεκτα : την γαρ θεον ἀφελοντες μου και χαμαι καταθεμενοι και τα στρωματα μου παντα περισπασαντες γυμνον ἠδη προσδεουσι | ||
των κατωτατων μερων , τα λεγομενα παρα Συροις γορφια , καταθεμενοι ἐν τοις φυτωριοις , ὁταν ἐπιτηδεια προς μεταθεσιν ἰδωσι |
, αὐτος δια μεσου ἐπ ' οὐραν διαδραμων και των στρατιωτων τους ἀριστους προσλαβων ἀκμαζων ἐμπεσων τοις ἐπικειμενοις ἀτακτοις πολλους | ||
ἐπει δε ἀρα τους του δεσποτου φονεας ἐν τῃ των στρατιωτων εἰδεν ἐξετασει , ὁ δε οὐκ ἐκαρτερησεν ἐνταυθα ἀτρεμειν |
δει μεταχειριζεσθαι ταις συνηθειαις τους ἐν ταις πολεσιν νεους : ταξαμενοι δε ταυτα , ἁττα ἐστι και ὁποι ' ἀττα | ||
οὐν ἐτη προικα ἐχοντων : μετα δε τουτον τον χρονον ταξαμενοι μοιραν ὀλιγην παρεχετωσαν ἀπο των καρπων , ἀπο δε |
, ἱνα τας καθ ' ἑκαστον εἰδοτες διαφορας ἑκουσιον ὑπομενωμεν λατρειαν και καθ ' ὁλα και κατα μερη . σκοπωμεν | ||
; και προσφερειν , δεον ἀναιμακτον θυσιαν την λογικην προσαγειν λατρειαν ; Ὁ δε περι του μη προσιεναι και τους |
διηγησατο . ” ταυτα διαλεγομενοι παρησαν ἐπι το της Λευκιππης δωματιον . ἐπει δε πλησιον ἐγενοντο των θυρων , ἀκουουσιν | ||
. Θυμηδιας οὐν ὁτι πλειστης πλησθεντες ἀνῃεσαν ὡς ἐπι το δωματιον , και ὁ μεν ἐδειπνει ἀσιτος ὠν το παραπαν |
προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
, ἐρωντες ἐπιμιξιας , ἀγομενοι μεν ὑπο της χρειας , εἰργομενοι δε ὑπο της θαλαττης , εἰδον ὀρνιν ἐξ ἀερος | ||
των ἑλων ὀντων δυο ἠσαν οἱ πολεμοι , τῃ διοδῳ εἰργομενοι μη γινωσκειν τα ἀλληλων : και κατα την διοδον |
λεγουσιν , ὡσπερ Πλατων ἐποιει , ἀλλον μεν λεγων τον εἰδητικον ἀριθμον , ὁν και αἰτιον ἐτιθετο , ἀλλον δε | ||
το μεν γνωριζομενον ἑν , ὁτι το διωρισμενον ἐστι και εἰδητικον , δηλον ἐκ του ἑν τι των πολλων ἐννοειν |
ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
ἰδιᾳ ἀποφαινεσθαι την ἀπ ' αὐτου κληθεισαν αἱρεσιν συστησαντα . ἐφαψασθαι δε φιλοσοφιας αὐτος φησιν ἐτη γεγονως τεσσαρεσκαιδεκα . Ἀπολλοδωρος | ||
λαχειν , ἀλλα και το παιδειας ὀρθης ἐκ πρωτης ἡλικιας ἐφαψασθαι , ἡτις ἀνεδιδαξε προ των ἡγεμονικων τα ἀνθρωπινα τιμαν |
ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
: τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
βουλητον μεν γαρ ἐστι το τελος , ὡς εἰπε , βουλευτον δε το προς το τελος και του τελους ποιητικον | ||
βουλευομενοι οὐχ αἱρουμεθα παντα , ἀλλ ' ἑν τι αὐτων βουλευτον προαιρετον ὀν ἐκ της βουλης προεκριθη : διο φησι |
ἀνομοιον , οὑτως ἀδυνατον ἐφαρμοσθηναι την ἐνδεχομενην γνωσιν προς την ἀναγκαιαν ὑπαρξιν του γνωστου , ὡς ἀναπαλιν την ἀναγκαιαν γνωσιν | ||
και ἀπο των προτερων ἀρχομενοις ὡσπερ και ἀπο των ὑστερων ἀναγκαιαν την ἀκολουθησιν γινεσθαι , ὁμογονα ἐσται τα μεσα και |
τοιουτον γινομενον . Ἐκ μεν οὐν τουτων δοξειεν ἀν τοις σπερμασιν . Οὐ μην οὐδε θατερον ἀδυνατον οὐδ ' ἀλογον | ||
το ἐν ὀλιγῳ πολλην διανοιαν ἠθροισθαι , καθαπερ ἐν τοις σπερμασιν δενδρων ὁλων δυναμεις : εἰ δ ' ἐκτεινοιτο τις |
λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
περδικων ἐν τῃ Ἀναφῃ , ὡς κινδυνευσαι ἀναστατους γενεσθαι τους κατοικουντας . κατ ' ἀρχας δ ' ἡ μεν Ἀστυπαλαια | ||
τοσουτο γαρ ἱστορουσιν ἐπιπολασαι των εἰρημενων θηριων πληθος ὡστε τους κατοικουντας ἀνθρωπους το μεν πρωτον πανδημει κτεινειν [ παν ] |
την του Μιθριδατου . ὁ δε σαφως ὑπο Ῥωμαιων ἡγουμενος πολεμεισθαι Γορδιον ἐς τας κωμας ἐσβαλειν ἐκελευσε . και αὐτικα | ||
ἐν ταις δικαις ; ἀμεινον γαρ ἠν ἁπασιν ἡμιν κοινῃ πολεμεισθαι , ἠ καθ ' ἑνα ἑκαστον ἰδιᾳ συκοφαντεισθαι . |
ἀναπαιστος : ὁ δʹ τριβραχυς . το θʹ ἰωνικον διμετρον καταληκτικον ἀπο τροχαϊκης [ συζυγιας ] . Ἀγησιδαμῳ : οὑτος | ||
δακτυλικα διμετρα , ἀκαταληκτον το αʹ , το δε βʹ καταληκτικον . ἐφανη ] εὑρεθη , καταφανης ἐγενετο . Γ |
παραδοξων , ὑπεροπται δε των πρεποντων και εἰωθοτων , τουτεστι καταφρονουντες των συνηθων φʃ τοις πραγμασι , φησι , και | ||
, ἐσται ἡ νοσος ἀπο φρικιων ἐλαχιστων . οὑτοι τε καταφρονουντες , αὐξουσι τα παθη . το δε προκαταρκτικον αἰτιον |
ἰατρῳ ὑπαλειψαμενος τα ὑπο τους ὀφθαλμους παχει φαρμακῳ προς τους πυνθανομενους τι δε συ ; προσκομμα ἐφασκον . της δ | ||
εἰ Σωκρατους ἐστι τις σιμοτερος ; τους γαρ τα τοιαυτα πυνθανομενους εὐστοχως ἐπιρραπιζει ὁ θεος , ὡς και τον πυθομενον |
ἀλλ ' ἐξωθεν τι ἐστι σημειον και κατασκευαζεται : ἀποδημουντος ἀτελους φημη γεγονεν ὁτι τεθνηκεν , ἀμφισβητουσιν οἱ τε ἐπιτροποι | ||
ὁ δε ὁρος μετ ' αὐτον του φανεντος μεν , ἀτελους δε ἰδιον : μετα τουτον τοινυν ἡ ἀντιληψις ἐχει |
γε σοφισμα εἰπειν οὐκ ὀκνησω αὐτων . ὁταν γουν αἰσθωνται λαμβανομεναι , το ἐξεχον της κεφαλης τουτο τοινυν αἱ γενναιαι | ||
ὁ χειμων γενηται , των πετριδιων ὡσπερ ἀγκυραις ταις προβοσκισι λαμβανομεναι ὁρμουσι . διωκομενη τε ἡ σηπια τον θολον ἀφιησι |
ὀπην τινα περι το αὐτο κεντρον συμμετρον , πασαι αἱ προσπιπτουσαι ἀκτινες δια της ὀπης , τουτεστι δια του Β | ||
μηκος ἀπλατες προς ὁπερ ἀφ ' ἑνος σημειου πασαι αἱ προσπιπτουσαι εὐθειαι ἰσαι εἰσι ; τι κεκλασμενη γραμμη ; μηκος |
, ἀλλ ' ἐν δυσι : ποθεν γαρ το δυαδος παραστατικον συλληψιν τριων ποιησεται ; και πρωτου μεν προς τριτον | ||
τε τα προσωπα παντοτε ὁριζειν του κτησαμενου , το οὐσιας παραστατικον εἰναι . τα δε ἀρθρα οὐτε ἀντ ' ὀνοματος |
μεν οὐν ἐξεσται τους ἀναγινωσκοντας κρινειν προς τας ἰδιας ἑκαστου προαιρεσεις . 〛 την δε Μηδειαν ἱστορουσι καθηγησασθαι τους Ἀργοναυτας | ||
ἐστιν . Οὐκ ἐξεστι δε γαμειν ἐξ ἀλλου γενους ἠ προαιρεσεις ἠ τεχνας μεταχειριζεσθαι , οἱον στρατιωτην ὀντα γεωργειν ἠ |
ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | ||
ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την |
, ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
ἐχουσα . κηρ ἀχεϊ σμυχουσα : τῃ λυπῃ την ψυχην καιομενη και ἀναλισκουσα . νοος δε οἱ ἠυτ ' ὀνειρος | ||
αὐτου . . . ὡσπερ πρινος : Ὁτι ἡ πρινος καιομενη ψοφον ποιει . ἐστι δε ἡ πρινος ξυλον πικροτατον |
πορρω ὑπαρχετω , χωριζεσθω . εἰμι το ὑπαρχω και ὁ παρατατικος εἰν , ἡ μετοχη εἰς , ἐντος , και | ||
. . * : εἰδῃ ] Εἰδημι : και ὁ παρατατικος εἰδω . . . . ἐαν εἰδῃ . * |
Ἰνδων φωνη ταλα , και φυεσθαι ἐπ ' αὐτων , καταπερ των φοινικων ἐπι τῃσι κορυφῃσιν , οἱα περ τολυπας | ||
τῃ Ἰνδων φωνῃ Ταλα : και φυεσθαι ἐπ ' αὐτων καταπερ των φοινικων ἐπι τῃσι κορυφῃσιν οἱα περ τολυπας . |
συνδεδεμενοις ἀμφιπεσων ἐχειρωθη : διο της πολεως εἰς τἀρχαιον ἀποκαταστασης ἀμφοτεροις παρα τοις Ἡρακλεωταις ἐτεθησαν εἰκονες χαλκαι και νομος ἐγραφη | ||
ἐξ ἀστεος προσηκει σωσαι Λακεδαιμονιους , ἀπεκριναμην ἀν ἐγωγε ὁτι ἀμφοτεροις , εἰπερ εἰσιν Ἀθηναιοι . και γαρ οὐδ ' |
μεν θεινουσι σιδηρειῃσι βολῃσιν , ἀλλοτε δ ' ἐν βροχιδεσσιν ἀναψαμενοι μεθεπουσιν . ὡς δ ' ὁτε νηπιαχα φρονεων παϊς | ||
, εὐτ ' ἀν ὑπο πρωτον νυκτος κνεφας ἀσπαλιηες πυρσον ἀναψαμενοι , γλαφυρον σκαφος ἰθυνοντες , ἰχθυσιν ἀτρεμεουσιν ἀειδελον αἰσαν |
μεν τα της ῥητορικης εἰδη και μερη , καθο των προγυμνασματων τα μεν του συμβουλευτικου εἰσιν εἰδους ὡς ὁ μυθος | ||
ἐν τοις προγυμνασμασι τετακται . εἰ γαρ ἑκαστον των ἀλλων προγυμνασματων εὑρηται δια το εἰς ἑν τι των τελειων ὑποθεσεων |
, και σχεδον ὡς ἐπος εἰπειν οἱ φιλοπονωτατα προσεδρευσαντες τοις ὑπομνημασιν αὐτου τουτ ' ἀποφερονται το λυσιτελες ἐκ της ἀναγνωσεως | ||
. . . : κροσσας κλιμακιδας . ἐν μεν τοις ὑπομνημασιν ἀποδιδωσι τας των ἐπαλξεων στεφανας , οἱονει κεφαλιδας , |
, ἀρτον ἑψησας ἐν ὑδρελαιῳ καταπλασσε ἠ κριθινον ἀλευρον παραπλησιως σκευαζομενον : καταντλεισθω δ ' ὑδατι το μοριον ἀλθαιας ῥιζης | ||
, . : ἱππακης : βρωμα Σκυθικον δια γαλακτος ἱππειου σκευαζομενον . . . . Ἐθν . . , . |
ζωης ἡμων ἡμιν ἐφεστωσης ἐν τε τοις περιττοις και τοις ἀναγκαιοις , τα εἰρημενα γενη των ἰχθυοφαγων τα μεν ἀχρηστα | ||
της διεξαρκουσης εἰς ἑκαστην ἡμεραν , ἱνα ἀταμιευτοις χρωμενοι τοις ἀναγκαιοις μη πωλωσιν ἀψυχων , ὡν ἀν ἐθησαυρισαντο , τας |
του κατηγορου παθητικος μεν και αὐτος : ἐχων δε και καταφοραν κατα του ἀνελοντος και διατυπωσιν των ἀναιρεθεντων , και | ||
μεγαλων γαρ ὀμβρων καταρραγεντων , και του ποταμου βιαιον την καταφοραν του ῥευματος ποιησαμενου , τα σκαφη κατα τινας τραχεις |
μετρουσαι και ψευδεις δοξας ἀφαιρουσαι τῳ ὁλως ἀμεινονι και τῳ ὡρισθαι και των ἀμετρων και ἀοριστων ἐξω εἰναι κατα το | ||
φησιν : τοις γαρ τιμιωτατοις οἰκειοτατον ἡ ταξις και το ὡρισθαι . φαινεται δε και ἐν ταις λοιπαις σχεδον ἐχειν |
δε εἰς το δημοσιον ταλαντον : οἱ δε την ἱππαδα τελουντες ἐκ μεν του δυνασθαι τρεφειν ἱππους κεκλησθαι δοκουσιν , | ||
μοιχευται μυροεντες ἀει , νεομορφοτυπωτοι , μαστροπα τ ' ἐργα τελουντες , ἀει κακιῃσι γυναικων συμβουλοι , δολιοι , κακομητορες |
δαρον πολυν χρονον . βαθυς δε δρομος ἐρημος του νυμφιου κληθησεται ἠτοι του Ἀχιλεως ἐν τῳ τοπῳ ἐκεινῳ , ὁν | ||
λελεκται Καυκασος το ὀρος τουτο και ὑστερον τῳδε τῳ ὀνοματι κληθησεται : τον δε Καυκασον τουτον καθηκειν ἐστε ἐπι την |
πλησιοχωρους ὀντας οὐτε εἰς τους δευτερους τους μεγιστους των Ἑλληνων τουτουσι τους νυν ἀθλιους Λακεδαιμονιους , ἀλλ ' ἐνταυθα και | ||
σοι γαρ ἐστι περιπατος καλλιστα περι γε τουτου . Ἐπειτα τουτουσι λαλειν ἐδιδαξα Φημι κἀγω . Ὡς πριν διδαξαι γ |
ὀμβροι τε και πνευ - ματα ὑπεναντια ἀλληλοις , τοτε συστρεφεται το ὑδωρ και πυκνουται κατα πολλα : ὁ τι | ||
τωι ἀερι ὀμβροι τε και πνευματα ὑπεναντια ἀλληλοις , τοτε συστρεφεται το ὑδωρ και πυκνουται κατα πολλα : ὁ τι |
μεν κοσμον ἁρμοχθαι δια παντος και μηδεποτ ' ἐς ἀκοσμιαν ἐκβαινειν , τας δε πολιας και τως οἰκως ὀλιγοχρονιως ἠμεν | ||
' ἑαυτοις εἰναι και πεπορισμενα και της ἀρχαιας ἰδεας ἑκοντες ἐκβαινειν , ἐρωταν χρη ποτερον χειρονος οὐσης ἠ βελτιονος . |
ἐστι , το δε καλον και ἀγαθον ἐν οὐδενι ἐστι καταλαβεσθαι των ἐν τῳ κοσμῳ : παντα γαρ τα ὀφθαλμῳ | ||
ἀπολλυνται . ὁσοι δ ' αὐτων συνεστηκοτες ἠσαν προθυμουμενοι τι καταλαβεσθαι χωριον ἀσφαλες και προς τα ὀρη σπευδοντες εἰς ἑτερον |
, ὡς κνησμους και ὀχθους και ἑλκωσεις περι την ἐπιφανειαν συμβαινειν . προσλαμβανει δε τονωσεως χαριν , πλην εἰ μη | ||
, καθαπερ ἐπ ' ἀριθμων και μετρων [ και ] συμβαινειν . ἐπι δε των ἰδιως ποιων οἰον Διωνος και |
σφετερους αὐτων ] πρεσβυτας καταλειποντες , οἱ ἠλπιζον ὑπο των σφετερων αὐτων παιδων γηροτροφηθεντες , ἐπειδη τελευτησειαν τον βιον , | ||
και φρονιμωτατοι και της των πολεμιων διανοιας και φυσεως των σφετερων στρατιωτων , και τοπων γε οἰμαι και καιρων . |
τας ἀναθυμιασεις και σφοδρους και ἀηθεις βορεας γεννᾳ τους καλουμενους προδρομους : τουτους δε τινες καλουσι και προκυνας προς ἀντιδιαστολην | ||
οὐσης ἐπι τον βορειον πολον , ἐν αἱς και τους προδρομους ποιει : μετα ταυτας δε νικησας τον ἐνδοτατω κρυμον |
ἀντι του συ πρωτος ἀκουσας του ὀνειρου εὐνοϊκως συνεβουλευσας ἐξιλεωσασθαι οὐρανιους και . . χθονιους δαιμονας . τον ὀνειρον . | ||
παρακλησεσι . γαιαν οὐρανον τε ] ἠγουν τους ἐπιγειους και οὐρανιους θεους . θεοκλυτων ] εὐχομενος . περᾳ ] διερχεται |
τον ἡλιον ἐχοντες : ὡσπερ γαρ , εἰ τις δαλον ἀναψας ὀρθον στησειε , τουτου οὐκ ἀν γενοιτο σκια , | ||
τα ἠθη και ἐπιπολαιος . ἐν σκοτῳ διωλυγιῳ πολυ φως ἀναψας . , . . προσηγασθησαν τουτον ἀπεδεξαντο τον λογον |
της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
ἐνειμαντο την ἀρχην . Ἐλατος μεν ἐλαχε μοιραν Ὀρχομενον , Μαντινειαν και την Κυνουρικην , ἡτις Θυρεα και Ἀνθηνη και | ||
ὀντες , συνηλθον τε παντες και ἐψηφισαντο μιαν πολιν την Μαντινειαν ποιειν και τειχιζειν την πολιν . οἱ δ ' |
ἡ θαλαττα μεταβαλλει προς ποτιμον ἠ οἱ ποταμοι πελαγων ἐξισουνται μεγεθεσιν . ἐπι μεν οὐν των αὐτων ὁρων ἑκαστον ἱδρυται | ||
τα ἐν τοις ἀριθμοις , γεωμετρια δε τα ἐν τοις μεγεθεσιν , ἡ μεντοι γε πρωτη φιλοσοφια τα καθολου συμβεβηκοτα |
τοις Ὀλυμπιοις του περυσιν ἐνιαυτου ὀντος ἐκελευσε τους Ἠλειους Νερων ἀναβαλεσθαι αὐτα ἐς την ἑαυτου ἐπιδημιαν , ὡς ἐκεινῳ μαλλον | ||
ἐπιεικειαν της κολασεως του ἀνδρος και οὐδ ' εἰς ἑτερους ἀναβαλεσθαι χρονους τας κρισεις των ἐν ταις αἰτιαις βουλομενου : |
, ἐκλυσις , φρικωδης διαδρομη : ποτε δε και χολωδης ἐμετος : στροφος , βαρος κεφαλης : σκοτοδινιασις , ὠχριασις | ||
παθος περιεστη , ὑφ ' ᾑ και ὁ του αἱματος ἐμετος ἐνιοις ἑπεται , και μαλιστα ἐπι πλεον νηστευσασι . |
σωμα ἁμα τοις σημειοις τουτοις καθελκοιτο , προσεστι και το ὀργιλον αὐτον εἰναι και βοητην . γλαυκους ὀφθαλμους πεπηγοτας ἀλαμπεις | ||
ὑπηρχε οὐδε σωφρονων φορητος . Ὁ λογος προς ἀνδρα φυσει ὀργιλον και αἱμοβορον . Λυκοι φιλιωθεντες τοις κυσιν εἰπον : |
. κἀκει δε εἰς την ἑαυτου εἰσιων οἰκιαν περιετυχε τοις πυνθανομενοις , τις εἰη , ἑως τον νεωτερον ἀδελφον εὑρων | ||
. και τοις περι κληρονομιας δ ' ὡσαυτως ἠ παρακαταθηκης πυνθανομενοις παραφυλακτεος ὁ οἰκοδεσποτης του θʹ τοπου μη τυχῃ ἐναντιουμενος |
ὑποκλυζειν ὁτι ταχος . Ἠν αἱ μητραι φλεγματος ἐμπλησθεωσι , φυσαι ἐγγινονται ἐν τῃσιν ὑστερῃσι , και τα ἐπιμηνια προερχεται | ||
κεφαλαλγιας καστοριον παυει . Τα πλειστα των ὑστερικων , αἱ φυσαι : σημειον , οἱ ἐρευγμοι , και οἱ περι |
. καιτοι ψηφισμα γε ἐπεμψαν εὐθυς ἐν ἀρχῃ φιλοφρονουμενοι και παρακαλουντες ἀφικεσθαι : και πολλα δικαια μοι προς αὐτους ὑπηρχεν | ||
κατα συμμοριας , οἱ μεν οἰκειως διακειμενοι προς τους δημοτικους παρακαλουντες ἀλληλους πασαν εἰσφερεσθαι προθυμιαν , ὁπως καταξουσι τον δημον |
[ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
ἁμα δυομενῳ ἀνατελλῃ . Αἱ μεν οὐν του ἀρκτουρου λεγομεναι ἀνατολαι ἀμφοτερως συμβαινουσιν : ἡ μεν γαρ του χειμωνος ἀκρονυχος | ||
σημεια του τε ὁριζοντος και του ἡλιακου κυκλου αἱ τε ἀνατολαι και αἱ δυσεις ἐσονται . Λεγω , ὁτι και |
δε ἐστιν ἀντιφασκειν λεγω προτασιν προτασει την του αὐτου κατηγορουμενου ποιουμενην την κατηγοριαν κατα του αὐτου ὑποκειμενου τῳ παραληφθεντι και | ||
την ἀπογειον περιφερειαν εἰς τα προηγουμενα του κοσμου την μεταβασιν ποιουμενην ἀκολουθως τῃ της ἀνωμαλιας ἀποκαταστασει . προς μεντοι την |
τῳ παροντι της ἀκολουθιας ἑνεκεν ἐπι την της κατα πλατος παροδου δειξιν , ἡτις ἐχει την ἐφοδον τοιαυτην . πρωτον | ||
διαμετρου ἡ πασα ἐπισκοτησις ἐσται , τοις δε ἑκατερας της παροδου μοριοις προσθεντες παντοτε χωρις και ἐν μερει τας ἐπιβαλλουσας |
της χιονος τοις στρατιωταις ἐγκεκαλυμμενοις , και οὐδε φυλακη οὐδεμια καθειστηκει : και ἀνιστασαν αὐτους . οἱ δ ' ἐλεγον | ||
σχημα και χρωμα νεκρου ποιησας , Φωκας δε ἐν ἀποριᾳ καθειστηκει , καλεσαι μεν οὐδενα θελων , ἱνα μη τις |
, ὁτι ἀει φανταζεται την ἱππικην , το τους ἱππους φανταζεσθαι . ἀπολωλεκεν : το θεμα ὀλεω , ὀλω , | ||
λεγομεν , ὁταν ἐνεργωμεν ἀκριβως περι τα αἰσθητα , τοτε φανταζεσθαι , ἀλλα μαλλον ὁταν μη ἐναργως αἰσθανωμεθα : οὐδεις |
δε νομισμα το προς τας χρειας ἀρκουν ἱκανον εἰναι , κοπτειν δε παλιν το τοις ἀναλωμασι συμμετρον . Τα μεν | ||
και κλαδευειν ταυτας . Προβλαστος ὁ Διονυσος ἐπειδη ὁτε μελλουσι κοπτειν τας βλαστας ἠτοι τα κληματα θυουσιν αὐτῳ κλαδευοντες . |
τιτρωσκεσθαι τε και διωκεσθαι . και τους τας ὀλιγοχρηματους παρακαταθηκας ἀποδιδοντας ἐπι θηρᾳ στερησεως μειζονων εἰποις ἀν πιστει διαφερειν , | ||
πραξῃ , αὐτος ὀφειλετω τοις δημοταις . Τους δε μη ἀποδιδοντας τας μισθωσεις των τεμενων των της θεου και των |
κοινου και φερων ὡς την γυναικα ἐρχεται . τετοκυιαν δε καταλαβων και ἀχθομενην ὁτι νεκρον αὐτῃ το βρεφος ἠν παραμυθειται | ||
Δημοχαρης ὁ Λαχητος και Πυθοκλης ὁ του Βουγελου : οὑς καταλαβων ὑπ ' ἀνεξικακιας παραχωρειν ἐφη . δια ταυτα δη |
δικην , τινα ἀν βοηθειαν μη δυναμενος ἀνθρωπος βοηθειν ἑαυτῳ καταγελαστος ἀν τῃ ἀληθειᾳ εἰη ; ἀρα οὐ ταυτην , | ||
, θεραψ θεραπευων , κολακευων ὑπερκολακευων , ὑποκριτης , γελοιος καταγελαστος , γελωτοποιος , ποιητης γελοιων , γελοιαζων γελοιαστης , |
πιστευων ὑπερορω της ἀπολογιας : τῃ δε σκληροτητι του δαιμονος ἀπιστων ὀρρωδω , μη οὐ μονον της χρειας του παιδος | ||
λαβειν ὑπερ του λαθειν ἀδυνατον . φυλαττου τον παρα των ἀπιστων ἐπαινον . ἐπαινεθεντες ποσοι ἀπωλοντο . κρινε σεαυτον ὡς |
εἰς τας αἱμορροουσας φλεβας ὑπνον γιγνεσθαι , την δε παντελη ἀναχωρησιν δια της ψυξεως θανατον φερειν . Ἐμπεδοκλης τον μεν | ||
γαρ δη οὑτος ἁλουσης Ἰλιου την μεν ἐς Θεσσαλιαν ὑπερειδεν ἀναχωρησιν , ἐς δε την Ἠπειρον καταρας ἐνταυθα ἐκ των |
και δια τουτο μηδε τα ὁρωμενα ἁμα ὁλα ὁρασθαι , ὑπομνησιν φερων τοιαυτην : πολλακις γαρ βελονης ἠ τινος τοιουτου | ||
ταξεως , ὀρθοτητος τε και ἀναστροφης ὑποδειγματα ἀρκειτω ἡμιν προς ὑπομνησιν τα τοσαυτα . ἐκ μεν της ἐν ἡμιολιοις σχεσεως |
, ἀλλ ' ἐγω πατρος μεν οἰδα ἐμαυτον γενεσθαι μαλα γενναιου τε και ἀληθινου φιλοσοφου , και οὐκ ἀπιστω τῃ | ||
τον τροπον . οὐδε πλουσιος ἀγαθος ὠν τοσουτῳ διοισει του γενναιου πενητος , ὁσον αἱ ἐπαργυροι και καταχρυσοι πανοπλιαι των |
τους Δαναους τους ἀλκηεντας , ἠγουν τους ἰσχυρους , τους γενναιους , ἐνεβαλεν εἰς τας πρυμνας τας θαλασσιας , ἀντι | ||
μεν ταις ψυχαις ἡμων δενδρα τα παιδειας ὀρθης ἐμφυτευσῃ , γενναιους δε και ἀρρενας ὡς ἀληθως καρπους και λογους χαρισηται |
ὀλιγακις , δια το πλεοναζειν ἐν τισι τα σχηματα τα ἀποδημιας ἐμποιουντα ἐν τισι δε μη : ὁθεν οἱ μεν | ||
κληρου ἠ του περι ξενης πεσων μηδενος αὐτων κυριος ὠν ἀποδημιας οὐ παρεχει , ἀλλα τα πλειστα ἐν πατριδι διαγοντας |
δε και τι προϲενεγκωνται , πολλῳ ῥοιζῳ ξυν ναυτιῃ ἐϲ ἐμετον διεκθεει χολη ξανθη κατακορεωϲ , και τα διαχωρηματα ὁμοια | ||
θυμου ἀφεψημα ἠ ὀριγανου ἠ ὑσσωπου , μετα δε τον ἐμετον πινειν χρη ἀποβρεγμα κενταυριου ἠ ἀψινθιου . δει δε |
και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
, τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
παντες ἰσμεν μανθανω ; οὐδεν μα Δι ' , ἀλλα κατακλινεις δευρι τι δρω ; ἐκφροντισον τι των σεαυτου πραγματων | ||
προαγων την πορθμιδα βαδην ὡς ἀν εἰποις : ἁτερος δε κατακλινεις ἐπ ' ἀγκωνος το καθ ' ἑαυτον μερος ἐπιβριθει |
ἐστιν . εἰ οὐν τῳ ὀντι περι παντων των ὀντων διαλεγομενοι οὐχ ὑπετιθεντο και ἀσωματον ἀρχην , τῳ ὀντι καλως | ||
: τοιαυτα μεν οἱ κατα την ἀγοραν Μαγνητες ὀντες ἀλληλοις διαλεγομενοι ἐλεγον . προτροπαδαν : ἀντι του ἐπτοημενως . ὁ |
δε ἀμμωι χωσθεντα φασιν ἀποθανειν . τινες δε αὐτον ἐφασαν διακουσαι Ξενοφανους και Ἱππασου του Πυθαγορειου . ἠν δε ἐπι | ||
Ἡρακλειτος [ ] . . . τινες δε αὐτον ἐφασαν διακουσαι Ξενοφανους και Ἱππασου του Πυθαγορειου . . . . |
μεγαλης ? : οὑ δη ? προφασιν μεν σφισι του πολιτικου τουτου , ἱν ? ' οὑτως ? εἰπω ? | ||
φρονιμου , το δε κοινον του οἰκονομικου και ἐτι του πολιτικου , ὡστε δει τῳ ἰδιως φρονιμῳ του οἰκονομικου και |
βραχυ δωσα - μεν . ἐπι δε των χολην μελαιναν ἐμουντων και φυσωμενων τον στομαχον σπογγους ὀξει δριμυτατῳ θερμῳ βεβρεγμενους | ||
τροχισκου εἰρησεται μετα των λοιπων ἀντιδοτων . Ἐπι δε των ἐμουντων την τροφην , εἰ μεν διψωδης εἰη ὁ καμνων |
αἰτιον , ἐντελεχειᾳ δε το ποιητικον . Ἐντευθεν περι του ἀναγκαιου ἡμιν διαλεγεται πληρωσας τον περι της φυσεως λογον , | ||
γινεται ἀρα το πρωτον σχημα της μιξεως του ὑπαρχοντος και ἀναγκαιου : ἐπι δε της τοιαυτης μιξεως τῃ μειζονι καθ |
προσελθειν : “ συ δε ἐκελευσας μοι , δεσποτα , προνοεισθαι του λαθειν . ὀρθως δε προσεταξας : ἀνειληφας γαρ | ||
, οἱ τον ἑαυτων βιον φαυλως διοικουντες των μηδεν προσηκοντων προνοεισθαι πειρωνται . μαντις ἐπι της ἀγορας καθεζομενος ἠργυρολογει . |
και τους φανερως ἡμαρτηκοτας σῳζειν δυνανται , ὑμας δε χρη ὑπολαμβανειν πρωτον μεν ὁτι , εἰ παντες Ἀλκιβιαδῃ ὁμοιοι ἐγενοντο | ||
Π . ἀ [ . ] καθολου δε ὠιοντο δειν ὑπολαμβανειν μηδεν εἰναι μειζον κακον ἀναρχιας : οὐ γαρ πεφυκεναι |
χευω και θευω , το τρεχω . . . . ἀνασχεσθαι : ἀνεχω ἀνεξω , ὁ δευτερος ἀοριστος ἀνεχον , | ||
ἡ εἰρηνη διατεθεικε βαθεια οὐσα , ὡς μη ἀν ῥᾳδιως ἀνασχεσθαι λοφον ἑνα κρανους πολεμιου ἰδοντας . Οὐ ταυτα ἐφασαν |
ὡς ᾑ μαλιστ ' ἀν δυνωνται ἐξεικαζουσιν αὑτους ταις των φιλουντων ὑπουργιαις . και τοινυν αἱ ἐπιβουλαι ἐξ οὐδενων πλεονες | ||
δεσποτης . προς τουτον ἑνα δει ζην ἐμε . ὀργη φιλουντων ὀλιγον ἰσχυει χρονον . τινι δεδουλωνται ποτε ; ὀψει |
ἐγεγονει της Ῥηγινων πολεως , και λογιζομενος , ὁτι δωσει Ῥωμαιοις ὡν ἐδρασε δικας , Καμπανοις τοις κατεχουσι Μεσσηνην συμμαχιαν | ||
των καλουμενων Αἰκανων πρεσβεια [ τε ] ἀπο παντων των Ῥωμαιοις ὑπηκοων παρην ἀξιουντων σφισι συμμαχειν ἐν τριβῳ του πολεμου |
ἀρα ἐστιν ἐπι την ΒΖ . ἐπει οὐν ἐν τρισιν παραλληλοις ταις ΗΘ ΒΚ ΔΕ ἰση ἐστιν ἡ ΗΚ τῃ | ||
τα σημεια ἐπιζευγνυμενη εὐθεια ἐν τῳ αὐτῳ ἐπιπεδῳ ἐστι ταις παραλληλοις . δια τα αὐτα δη και ἑκατερον των ΣΟΠΤ |
βοτανη , τῃ διαλεκτῳ των βαρβαρων φριξα καλουμενη , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστιν μισοπονηρος : πηγανῳ δε ἐστι παρομοιος , ἡν | ||
: προσαγορευεται δε τῃ διαλεκτῳ των ἐγχωριων βαλλην , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστι βασιλευς , καθως ἱστορει Ἑρμησιαναξ Κυπριος ἐν βʹ |
ἠ φρονιμωτερον . οὑς ἰδοντες οἱ Σαβινοι συν πολλῃ καταφρονησει χωρουντας ἐπι σφας ἀσυντακτους τε και διεσπασμενους ἀπ ' ἀλληλων | ||
οὑς ἐδεξω τῃ ψυχῃ πασαν ἰδεαν , τους μεν δρομῳ χωρουντας , τους δε σχολῃ βαινοντας , ἐπιστολας , διαλεκτικους |
δε και κουφον μετα της του κατω φυσεως ἀνω τε λεγομενης ἐξεταζομενον ἀν δηλωθειη σαφεστατα . φυσει γαρ δη τινας | ||
ἐφοδον των ἀποδειξεων ἐχουσας ] , οὐ δια της ἀναλυτικης λεγομενης θεωριας , δι ' ἡς ἐνιοι των παλαιων ἐποιουντο |
των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
. ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
συκοφαντας , αἱρουμενοι τους ἀξιοπιστοτατους των πολιτων . Λακωνικου δε συκου μνημονευει ἐν Γεωργοις Ἀριστοφανης ταδι λεγων : συκας φυτευω | ||
κυματων παλιν πληρουται , και ἀλλως ἐνορμισθηναι χαλεπος . Ὁμοιοτερος συκου : τουτο παραπαιζεται δια την ἐμφερειαν των συκων προς |
γεωμετρικας ζ ἁρμονικας γ συμφωνιων δε ἐν λογοις ἐπιμοριοις και πολλαπλασιοις : δια τεσσαρων ἐν ἐπιτριτοις ε δια πεντε ἐν | ||
ᾐ , πολεμησομεν και ἀμφοτεροις : ἠδη γαρ και ἀλλοις πολλαπλασιοις ὑμων ἐπολεμησαμεν : ἀν δε δοκῃ ἡμιν και φιλον |
μεν εἰληφοτες ἐπισκεψομεθα ποσους κατα την ἐξ ἀρχης θεσιν ἀπεχει ἰσημερινους χρονους και ἡ ἑπομενη μοιρα της κατα το αὐτο | ||
ἀφετης μεταξυ των κεντρων δει γνωναι και ἐνταυθα μετα ποσους ἰσημερινους χρονους ἐπι την τοιαυτην ἡξει θεσιν ἡ ἀναιρετικη μοιρα |