| δε προσακτεον εἰς το φως τους λογους και συνεθιστεον αὐτους ὀχλον τε ἀνεχεσθαι και θορυβον ὑπομενειν και δημου φωνην συγκαθημενου | δε ᾐδειν ὁτι παντοτε μου ἀκουεις : ἀλλα δια τον ὀχλον τον περιεστωτα εἰπον , ἱνα πιστευσωσιν ὁτι συ με |
| ἐπορθουν . ὁ δε Ἀλεξανδρος μετα του Ἑκτορος τον μεν ὀχλον συνηγεν ἁπαντα τον ἐκ της χωρας εἰς το ἀστυ | ὑπο τεσσαρων . και μη δυναμενοι προσενεγκαι αὐτῳ δια τον ὀχλον ἀπεστεγασαν την στεγην ὁπου ἠν , και ἐξορυξαντες χαλωσι |
| λογικον : τουτο γαρ παρον μεν σωζει τον ἀνθρωπον , ἀπον δε φθειρει : ἀδυνατον γαρ εἰναι ἀνθρωπον και μη | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| Ὀλιγον δε ἀπεχει το ἱερον του ἐν Κολοφωνι Ἀπολλωνος διαπλουν ἀπον Ἐφεσου σταδιων ὀγδοηκοντα . Ἐνταυθα οἱ παρ ' ἑκατερων | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| - θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | ἱματια , και ἐπεκαθισεν ἐπανω αὐτων . ὁ δε πλειστος ὀχλος ἐστρωσαν ἑαυτων τα ἱματια ἐν τῃ ὁδῳ , ἀλλοι |
| προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα | καταβας μετ ' αὐτων ἐστη ἐπι τοπου πεδινου , και ὀχλος πολυς μαθητων αὐτου , και πληθος πολυ του λαου |
| ὠα και τας ἀρχας της γενεσεως . Λοιπον γαρ δη αὐτοματους φυεσθαι , και τουτο συνεχωςἀδυνατος γαρ ἡ προς ἀλληλους | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| ' Ὁμηρος και οὑς οὐ δει καλειν , ἀλλ ' αὐτοματους ἰεναι , πρεποντως ἐξ ἑνος των ἀναγ - καιων | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| τηλικαυτα ἐχων ἀθλα διεξιεναι , μηλα και σελινα διηγου και θαλλον ἐλαιας ἀγριας και πιτυν ; Και μην , ὠ | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| χρηματα διδοντων πολλα και τιμας μεγαλας των Ἀθηναιων οὐδεν ἠ θαλλον ἀπο της ἱερας ἐλαιας αἰτησαμενος και λαβων ἀπηλθεν . | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| και λογων και παιδευσει νεους : ἐαν γαρ των μη προσοντων αὐτῳ μνησθῃς , ἁ παντες ἰσασιν ὁτι τουτων οὐδεν | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
| ἐρειν τοις διεξιουσιν ἀμηχανον . Ψογος ἐστι λογος ἐκθετικος των προσοντων κακων . Τοπου δε κοινου διενηνοχε τῳ τον μεν | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
| ἀλλος , ἀλλα παντα ἑν , και ἡ νοησις δε ψιλον ἐχει σφαιραν , το δε ζῳον ζῳου σφαιραν . | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| ] ἀστηρ ὠρανω διαιπετης ἠ χρυσιον ἐρνος ἠ ἁπαλον [ ψιλον ] [ ! ῀ν ! ] [ ] ! | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| συστασις κατα τον ὀμφαλον , ποτε δε και ὑπο χιτωνος συνεχομενον . υηʹ . Πωρομφαλον ἐστι πωρου συστασις κατα τον | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| αὐτην εἰργασμενην ὁμαλην και λειαν , ὡστε τον ἐξ ἀμφοτερων συνεχομενον ἁρμον οὑτως ἐχειν , ὡστε μη διηθεισθαι ῥευμα δι | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| ἐστι το Δ του Α : το γαρ οὐκ ἐστι ξυλον οὐ λευκον ἀληθευει , κἀν μη ὁλως εἰη ξυλον | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
| : δακνοντι . ὁλκηιον Ἀργους : το κατω του πλοιου ξυλον το προς τῃ τροπιδι , οὑ ἡ ναυς ἑλκεται | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
| ἐλεγετο . Ἀγρου πυγη : ἡ παροιμια ἐπι των λιπαρως προσκειμενων : μεταφορικως ἀπο των ὀρνεων . Μαλακωτατα γαρ τα | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| ΓΘ κἀπαναστρεφου ] ὡς πεφευγοτος τουτο λεγει . ὡς ὁμου προσκειμενων : το ὁμου λεγουσιν Ἀττικοι ἀντι του ἐγγυς , | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| δε ἐν δυο ταις ὑστεραις ἐς χαριν την Ἱερωνος του Δεινομενους ἀνηγορευσεν αὑτον Συρακουσιον , τουτων ἑνεκα οἱ Κροτωνιαται την | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| προσηκται , εἰ μη ὁτι ταιν θεοιν ἱεροφαντης ἀπεδεδεικτο : Δεινομενους γαρ υἱεις εἰσιν οἱ περι τον Ἱερωνα του τα | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| νεοσφαγες σωμα θεσιν ὁλην ἐργασῃ ὁ ἐστι καθολου : δια τουτου δε δηλον , ὁτι ἡ θεσις κατασκευαζεται : λεγω | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| εἰπομεν , και συμφυης ἐστι τῳ θειῳ σωματι . Ἐκ τουτου οὐν του συλλογισμου δεικνυται ὁτι ἡ ψυχη ὑφ ' | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| ἐχθρῳ . Ὁ δε γελασας εὐ μαλα , των αὑτῳ παρακειμενων ἐπεδαψιλευετο τε και εὐμενεστερος ἐγενετο . Χρονου δε προϊοντος | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| ἐν τῳ Δειπνῳ δευτερων τραπεζων μνημονευων πολλα και των ἡμιν παρακειμενων ὠνομασεν , φερε και τουτων ἀπομνημονευσωμεν : τας δε | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| και του ἐφετου , οὐκ ἀποτυχησεις , οὐκ ἀποτυχῃς , ἐπιτυχειν οὐδαμως ἀποτυχειν . μελλεις . , οὐκ ἀστοχησεις , | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| δικην δορατος πληττει , δια τουτο δορατι εἰπεν . 〛 ἐπιτυχειν . . . Θ . και τουτο ἐξ Ἀγαμεμνονος | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| ἐναιωρημα λευκον οὐ λειον ὁμαλον , δʹ ἐναιωρημα λευκον οὐ λειον ἀνωμαλον . Τριτον δ ' ἐστιν ἡ νεφελη , | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| λ ἐπιτατικου μοριου , λακερυζα . Λεχην . παρα το λειον , κατ ' ἀντιφρασιν . τραχυνει γαρ το σωμα | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| αὐτον ἐναργεστερον ἰδοιμεν , ὁν προσηκει μονον κατα το παραδειγμα ποιμενων τε και βουκολων της ἀνθρωπινης ἐπιμελειαν ἐχοντα τροφης τουτου | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
| Χλοη πρωτον ἐμαθεν ὁτι τα ἐπι της ὑλης γινομενα ἠν ποιμενων παιγνια . Παρα του παππου Οὐηρου το καλοηθες και | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
| , ὁ τα κεφαλαια συγγραφων Εὐριπιδῃ . τριποδα και καδον παραθεμενος ψυκτηρα τ ' οἰνου . . . μεθυσκεται . | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| τους ἀστυγειτονας περι Καμανδωδου ὁ [ γραμματικος ] το Ἱππωνακτειον παραθεμενος ἐνικα μηδε μοι μυ λαλειν Λεβεδιην ἰσχαδ ' ἐκ | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| οἰνου ἠπατηθην , και συνεπεσα προς αὐτην . Αὐτη , ἀποντος μου , ἐπορευθη και ἐλαβετο Σιλωμ γυναικα ἐκ γης | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| προσωπον και γνωριζομενον , το δε ἀλλος ἀγνοουμενου ἐστι και ἀποντος . ὁμοιως δε και τα κλητικα των πυσματικων , | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| το ζην , ὡσπερ δη παλιν ὁ οὐρανος και ὁ νους : και παλιν ὡς ἐπι του νου , ὀντων | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| αὐτης ταις ἐντολαις . σπασαμενος δ ' ἀροτρον : ὁ νους : σπασαμενος δε ὁ Ἰασων το ἀροτρον και δησας | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| το της αἱρεσεως φως , ἀλλον δε τινα των ἀστερων ἐπικεντρον και δυναμικωτερον , ἐκεινῳ διδοναι την προτεριαν ὀφειλομεν της | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| ἡλιος ᾐ ἐν ἀρρενικῳ ἡ δε σεληνη ἐν θηλυκῳ , ἐπικεντρον δε το ἑτερον των φωτων , ἡγεμονες μονον ἐσονται | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| μεν γαρ κατασκευαζει , ὁτι νομιμον , ὁ δε ὁτι παρανομον ἐκ των ἐναντιων ὡρμημενος . Και ὀνομα μεν γενικον | ὑφ ' ἡμων : προνοουμεν γαρ καλα οὐ μονον ἐνωπιον κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον |
| οἱον ἐδοξε τις την μητερα τυπτειν . ἠν μεν οὐν παρανομον , ἀλλ ' οὐδεν ἡττον ἐλυσιτελησεν αὐτῳ , ἐπειδη | ἀδελφους κατα πολιν πασαν ἐν αἱς κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου , πως ἐχουσιν . Βαρναβας δε ἐβουλετο συμπαραλαβειν και |
| ἐτι κεκλεισμενας εὑρων διαρρησσει τε τα τουτων κλειθρα και τους μοχλους και καταβαλλει ταυτας : και εἰσελθων μετα της στρατιας | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| ὁπλον χερος ; προς τας Μυκηνας εἰμι : λαζυσθαι χρεων μοχλους δικελλας θ ' ὡστε Κυκλωπων βαθρα φοινικι κανονι και | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| θαυμαζε ὡς και μεγαλοφωνως βοαν . ἀνα δ ' ἱστια τεινον προς ζυγον καρχασιου : καρχησιον το ἀνωτατον της κεραιας | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
| ἀναψας ' . . . παντοθεν ἀπλαστῳ ψυχῃ πυρος ἡνια τεινον . . . . ἐκτεινας πυριον νουν ἐργον ἐπ | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
| ἐρυσαν τε μιν εἰσω κουριξ , ἐν δαπεδῳ δε χαμαι βαλον ἀχνυμενον κηρ , συν δε ποδας χειρας τε δεον | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
| μεμαοτες , οὑνεκ ' ἀρα σφι Κηρες ἐνι στερνοισι θρασος βαλον : ἠ γαρ ἐμελλον πολλοι ἀνοστητοιο κατελθεμεν Ἀιδονηος χερσιν | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
| , ἑλκουσι το λεπτοτατον και το ὑγροτατον : το δε παχυτατον αὐτεου καταλειπεται , και γινεται κοπρος ἐν τοισιν ἐντεροισι | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| τους ὀφθαλμους ἐλαιῳ : σμηξαι γαρ ἀγαθον τουτῳ το | παχυτατον ἐν αὐτοις ὑγρον , οὑ μη γενομενου κατα το | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| ἀστεος , και οὐδε ὁστις εἰωθει τοις δια Μακεδονιας ἰουσιν ἐπιτιθεμενος ἐκταραττειν ἀνηρ Μακεδων ἐταραξεν : ἐπεθετο μεν γαρ , | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| ἀλωπεκος σπλην ἐπιδεσμουμενος ἰαται σπληνικους . ἀλλο . ἐριφου σπλην ἐπιτιθεμενος τηκει σπληνα . ἀλλο . ἀγρια κραμβη καταπλασσομενη ἰαται | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| , ἐμε και σε προσ - ομιλειν ἀλληλοις τοις λογοις χρωμενους τῃ ψυχῃ προς την ψυχην ; Πανυ μεν οὐν | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| τοις Θηβαιοις λεγουσα και πολλους αὐτων ἀπωλλυεν ἐναντιως τοις χρησμοις χρωμενους : . της μιαιφονου κρατη : δι ' ὡν | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| ἐκ δυο , ἀλλ ' ἐκ πλειονων . το δε ἁπτομενων δια τας ἀπ ' ἀλληλων κειμενας και γωνιαν ποιησαι | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| , ὁ περιεχει : ἁμα γαρ ἐστι τα ἐσχατα των ἁπτομενων . τα μεν οὐν μορια του συνεχους οὐκ ἐν | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| παραπεσῃ τα φωτα , ὁ μετα τον ὡροσκοπον εὑρισκομενος ἀστηρ πρωτος μεριει τους χρονους και δευτερος ὁ μετ ' αὐτον | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| α και β , γινονται γ : ὁ γ τοινυν πρωτος και ἀσυνθετος ἐστι , ποιησει ἀρα τελειον : πολλαπλασιασον | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| περι την ὀρθην , ὁ δε ͵βφκ ἐκ του στερεου περιεχομενου ἐκ της μειζονος των ὀρθων , και της ὑπεροχης | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| , ΒΓ περιεχομενον ὀρθογωνιον μετα του ὑπο ΒΑ , ΑΓ περιεχομενου ὀρθογωνιου ἰσον ἐστι τῳ ἀπο της ΑΒ τετραγωνῳ . | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| και σοι τουτο κεχαρισμενον ὑπαρχειν , εἰ τι των ἀλλων περισσοτερον εἰδησεις το λαμπρον του βιου τιθεμενος οὐκ ἐν τοις | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| ὑπο σου τιθεμενα . . . ἱνα μη βλαπτῃς με περισσοτερον ἠ ἐλαττον των ἐπιταττομενων σοι ποιων . ἀρον ἐπι | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| , εἰτα τρις τῳ τριτῳ μεχρι του πεντακις , οὑτω προϊοντων κατα μηνα , εἰ και τις ξυσις της κοιλιας | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| και παυσαμενοι ἀμφοτεροι κατα χωραν ἐθεντο τα ὁπλα . Ἐντευθεν προϊοντων ἐφαινετο ἰχνια ἱππων και κοπρος : εἰκαζετο δ ' | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| ἡλικιαν μεταβολαις , οὐκ ἐμφαινομενων ἐναργως τοις πρωτοις των ὑστερον ἐπιγινομενων . ἠ τις ἀν ἐπιστευσεν μη τῃ πειρᾳ δεδιδαγμενος | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| , ἀναγκη ἐκπυηθηναι . Τοισι μαινομενοισι , κιρσων ἠ αἱμοῤῥοϊδων ἐπιγινομενων , μανιης λυσις . Ὁκοσα ῥηγματα ἐκ του νωτου | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| των ἀμφοτερωθε μαχης ἀλεγεινα ταλαντα ἰσα πελεν : Τρωες γαρ ὑπερβιον ἐνθεμενοι κηρ μιμνον ἀταρβητοιο πεποιθοτες Ἀρεος ἀλκῃ , Ἀργειοι | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| μετερχομενος : τοι δ ' ἐν μεγαροισιν ἑκηλοι κτηματα δαρδαπτουσιν ὑπερβιον , οὐδ ' ἐπι φειδω . ἀλλ ' ἠ | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| μετα ὀλιγον α εὐτυχησεις ἱλαρως β μη συναλλαξῃς ἀρτι . περιμεινον γ οὐκ ἀποδημησεις ταχεως : ἐπεχει γαρ δ προκοψεις | αὐτα ἐλθειν προς με , των γαρ τοιουτων ἐστιν ἡ βασιλεια των οὐρανων . και ἐπιθεις τας χειρας αὐτοις ἐπορευθη |
| σοι α κοινωνησεις και βλαβησῃ β οὐ στρατευσῃ νυν . περιμεινον γ οὐκ ἐστιν ὡρα του ἐπιβαλεσθαι δ οὐ πλευσεις | , και λεγετε αὐτοις , Ἠγγικεν ἐφ ' ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . εἰς ἡν δ ' ἀν πολιν |
| δε μη πλαγιον το σχημα της συριγγος , ἀλλ ' ἀντιον , τουτεστιν εἰς βαθος τεινοι , περιελουμεν κατα κυκλον | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| δειπνοποιουμενοι ἐν ταις Ἀργινουσαις : αὑται δ ' εἰσιν [ ἀντιον της Λεσβου ἐπι τῃ Μαλεᾳ ἀκρᾳ ] ἀντιον της | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| αὐτος αὑτον και διεξῃει το σωμα ἁπαν κοπτων τε και λυμαινομενος . Ἀργειοι μεν δη τοις ἱκεταις του Ἀργου διδοντα | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| , τοις δε ἐπιλαθομενοις της ἀνθρωπινης φυσεως ὁ φθονος ἀντικαθηται λυμαινομενος την των εὐτυχουντων δοξαν . οὐδεν γαρ ἐστι μεγα | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| ὀπφθαλμοισι ? [ ] ? [ ] [ ] ὀχλον ἐπερχομενων α ! [ ] θηπτο ? ? ? ? | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| και της ἐκεινου σαφως ποδαλιουχιας , καταπραϋναι μεν τα των ἐπερχομενων κορυφουμενα κυματα , ἰθυναι δε προς γαληνην και σωτηριαν | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| φονου δικας εἰς Ἀρειον παγον εἰσαγει , και τον στεφανον ἀποθεμενος συν αὐτοις δικαζει . προαγορευει δε τοις ἐν αἰτιᾳ | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| Ἱστορειται δε , ὁτι Τιθωνος κατ ' εὐχην το γηρας ἀποθεμενος τεττιξ ἐγενετο , ὡς φησι Κλεαρχος ἐν τῳ περι | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| ἐν ὁμοιῳ μενουσα , τας κατα χρονον ἡλικιας ἀφαιρεσιν ἠ προσθεσιν οὐκ ἐπιδεχομενη , σωμα ὀργανικον ᾡ λαβειν , ᾡ | λογου εἰτε δι ' ἐπιστολης ἡμων . Αὐτος δε ὁ κυριος ἡμων Ἰησους Χριστος και [ ὁ ] θεος ὁ |
| εἰναι , πρωτον μεν ἐκ του ποιητικου σχηματισμου του κατα προσθεσιν γραμματος : ἐπειτα δ ' ὁτι και το τρηρωνες | ὀνοματι Ἁνανιας , και εἰπεν προς αὐτον ἐν ὁραματι ὁ κυριος , Ἁνανια . ὁ δε εἰπεν , Ἰδου ἐγω |
| δε αὐτον ἱστορησαν γαμβρον Ὁμηρου ἐπι θυγατρι , και ὁτι ὑποδεξαμενος Ὁμηρον ἐλαβεν παρ ' αὐτου το ποιημα της Ἰλιαδος | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| , ὁλον ἐμπρησειν τον στενωπον ἠπειλουν , ὁ δ ' ὑποδεξαμενος αὐτος μεν ὠκνησε μηνυσαι τον ἱκετην , ἑτερῳ δε | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| λαβοντες παραβαλλομεν , ἡμερας μεν παρα τους ὡριαιους χρονους τους παρακειμενους τῃ του Ἡλιου μοιρᾳ του γενεθλιου , νυκτος δε | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| τῃ ὡροσκοπουσῃ . ἐρχομαι εἰς το αὐτο κλιμα και εὑρισκω παρακειμενους τῃ ιʹ μοιρᾳ του Κριου ὡριαιους χρονους ιε και | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| περι των Ἰσοκρατους μαθητων ἑωθινον τον Ὑπερειδην ποιεισθαι ἀει τους περιπατους ἐν τοις ἰχθυσι . . : μετα τα περι | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| ἀναθρεπτεον , διδοντας μη ἐλασσον κοτυλης μιας μετα τους ἑωθινους περιπατους θερμον προσηνως ἠ ἁμα τῳ ἀμελχθηναι την ἰδιαν ἐτι | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| , προς πανδημου και Γενετυλλιδων και Κυβηβης , πῃ σοι μεμπτον και γελωτος ἀξιον τοὐνομα εἰναι ἐδοξεν ἡ ἀποφρας ; | και εὑρων αὐτον βασταζῃ τουτον ἐπι των ὠμων αὐτου και ἐρχεται ἐπι τους φιλους και ἀδελφους αὐτου λεγων ὁτι συγχαρητε |
| κλεπτομενον μελημα Κυπριδος οἱ δ ' ἀφνει πεποιθασιν οὐτε τι μεμπτον οὐτ ' ὠν μεταλλακτον , ! ! ! ? | ἀκριβως οἰδατε ὁτι ἡμερα κυριου ὡς κλεπτης ἐν νυκτι οὑτως ἐρχεται . ὁταν λεγωσιν , Εἰρηνη και ἀσφαλεια , τοτε |
| πολυδικους και κακοπραγμονας ὑπο των ἐφορων προαγεσθαι , και ζημιουν τουτους και ἀτιμους ποιειν . Κορινθιων : Κορινθος Ἐφυρα προτερον | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
| ἐστιν ἐκ των δαιμονων ὀργη . σεβονται δε οἱ Μαραθωνιοι τουτους τε οἱ παρα την μαχην ἀπεθανον ἡρωας ὀνομαζοντες και | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
| καθαπερ πειραται , ἐπαν πληρωσωσιν τας ναυς , ἐπι τους προειρημενους τοπους περιπειρουσιν ὁπως ἐξαπολεσωσιν αὐτας , οὑτως συμβαινει και | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| και ἰσημεριαν ἐαρινην ποιησῃ . Οὑτω δε των κατα τους προειρημενους κυκλους ἐχοντων , ἐπει οἱ ἡμιν ὀντες ταπεινοι τοις | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| δεδωκε Δαρειος ὁ νεωτερος Δημοσθενει ὑπερ του πεισαι Θηβαιους , ἀνελοντας την φρουραν , ἡν κατελειψε κατ ' αὐτων ὁ | ἐπιθυμιᾳ . διοτι ἠθελησαμεν ἐλθειν προς ὑμας , ἐγω μεν Παυλος και ἁπαξ και δις , και ἐνεκοψεν ἡμας ὁ |
| ζην αὐτου ἐλαττωσαντας το εὐ ζην ζητειν εἰ παρεστι μηδε ἀνελοντας τον ἀνθρωπον περι εὐδαιμονιας ἀνθρωπου ζητειν μηδε τον σπουδαιον | μοι λαλησαι προς τον λαον . ἐπιτρεψαντος δε αὐτου ὁ Παυλος ἑστως ἐπι των ἀναβαθμων κατεσεισεν τῃ χειρι τῳ λαῳ |
| τι τουτο ; Σκυθρωπην ἐπι τουτοις την γερουσιαν ὁρω . Ἀμεινον οὐν κοσμον ἀλλον ἀεισαι και ἠδη ἀειδομεν . Ἰδετε | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
| ἀπογιγνομενου ; ὡσπερ ἀν εἰ συ με ἐροιο : ” Ἀμεινον διοικειται σωμα και σῳζεται τινος παραγιγνομενου ἠ ἀπογιγνομενου ; | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
| οἱον κισθος μηλωθρον ἐρευθεδανον σπειραια κνεωρον ὀριγανος θυμβρα σφακος ἐλελισφακος πρασιον κονυζα μελισσοφυλλον ἑτερα τοιαυτα : προς τουτοις ἐτι τα | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| , πηγανον ἡμερον , πολιον το μικροτερον , μελισσοφυλλον , πρασιον , πταρμικη το θαμνιον ξηρον , ῥους , σαμψυχον | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| , ὁσον ᾐδεσαν ἁ πασχουσιν , ἐπει ἀμυνεσθαι γε τους ἐπικειμενους οὐδε τουτοις ἠν . οἱα δε ἐν νυκτι και | κατηγγειλαν τας ἡμερας ταυτας . ὑμεις ἐστε οἱ υἱοι των προφητων και της διαθηκης ἡς διεθετο ὁ θεος προς τους |
| δευτερα δ ' ὡς διαφραγματος αὐτων τουτων προς τους ἐξωθεν ἐπικειμενους μυς : τριτη δ ' ὡς προς το θαττον | , ἱνα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται , και πνευματα προφητων προφηταις ὑποτασσεται : οὐ γαρ ἐστιν ἀκαταστασιας ὁ θεος |
| δε των ὁπλων ἐκχυθεντας ἐκ της πολεως και της ὀρεινης ἐχομενους πορθειν την ὑπ ' Ἀντιγονον τεταγμενην χωραν , ὑστερον | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| διαλυωνται τα πνευματα ἀλλ ' αὐτα καταμαρανθωσι μεταβαλλουσιν εἰς τους ἐχομενους ἐπι δεξια ὡσπερ ἡ του ἡλιου ἐχει φορα . | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| εἰων , ἀπολαβειν δε συνεβουλευον , ὁπως ὑπομεινας μεν το προσταττομενον την ἀλλοτριαν ἐχειν ὁμολογω , μη προεμενος δε το | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| , συνεστρατευκοτες τοις Αἰγυπτιοις , ἀπεστειλαν δωρα , και το προσταττομενον ποιησειν ἐπηγγειλαντο . [ . . . . , | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| γαρ ἐτι ζεον και ὠγκωμενον το ἐνθεμα παραχρημα εἰς το ὑποδεχομενον ἐμβληθῃ , πασα ἀναγκη προ του την ἑνωσιν γενεσθαι | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| ἀλλα το των ἑρμηνεων γενος τας παρ ' ἑκατερων φωνας ὑποδεχομενον και διαπορθμευον προς ἑκατερους , συνηψεν αὐτων και συνεκερασεν | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| ἐδοξαν κολακευτικην μετιεναι : οὐδε γαρ προσηκεν ἀπο της των μετιοντων κακιας τας τεχνας ἀποφαυλιζειν οὐτε ἀπο των ἡττονων και | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| οὐροις ἐξευρημενας μοι αἰτιας ἐξαγγελλειν , παλαι παραλειφθεισας τῃ των μετιοντων την τεχνην ἀπραγμοσυνῃ . Ἐπει δε προς ἐμαυτον γεγονως | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| Περσου βιαιως ἐκπεπτωκοτα την ἀρχην ἀνακτησασθαι , Μηδου του Μηδειας ἀνελοντος τον Περσην : μετα δε ταυτα δυναμεως ἐγκρατη γενομενον | ] λεγων , Μετανοειτε , ἠγγικεν γαρ ἡ βασιλεια των οὐρανων . οὑτος γαρ ἐστιν ὁ ῥηθεις δια Ἠσαϊου του |
| πραττουσι . Μειζω δ ' ἐστιν ἐπιτιμια κατα του ξενον ἀνελοντος ἠ πολιτην : ὑπερ του μεν γαρ θανατος ἡ | εἰπεν ἐν παραβολαις αὐτοις λεγων , Ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει , ὁστις ἐποιησεν γαμους τῳ υἱῳ αὐτου |
| προμηνυει . ἐρυθροτερα δε οὐσα ἀνεμον σημαινει . ἐαν τι μελαινομενον αὐτης φανῃ , ὑετον δηλοι . και ὁ ἡλιος | ἐκτος του σωματος ἐστιν , ὁ δε πορνευων εἰς το ἰδιον σωμα ἁμαρτανει . ἠ οὐκ οἰδατε ὁτι το σωμα |
| δαιτυμων δια πασης της ἡμερας . . κελαινοβρωτον ] το μελαινομενον ὑπο της βρωσεως . δια το αἱμα δε τουτο | εἰ ἐκ του κοσμου ἠτε , ὁ κοσμος ἀν το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε |
| , ὁτι τῳ ἀξιωματι κατ ' ἀμφω το μυθικον [ λειπον ] . Περι δε των γενεαλογικων ἑν μεν ἠδη | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
| θαλασσα την κτησιν μηχανωμενη και ταις ὁλκασι συνεισκομιζουσα ἀνενδεες το λειπον ἐδιδου τοις χρῃζουσι . τι δε των ἁπανταχοθεν ἐπιδημουντων | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
| χρη μεχρι τριων ἡμερεων καθαιρεσθαι : ἠν δε πλειονας ἡμερας καθαιρηται , του βοειου ἠ του αἰγειου γαλακτος τρεις κοτυλας | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
| ἐξισαζειν . ἰσοτης δε γινεται , ὁταν ἠ το μειζον καθαιρηται ἠ το ἐλαττον αὐξηται . οὐ καινοτομουμεν δε , | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
| και ἡ σεληνη ἀνισχοντες ἐβλεπον αὐτον μεταρσιον ὀντα [ και κρεμαμενον ] . Ἐδοξε τις τον δουλον αὐτου , ὁν | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
| θυριδες εἰς το ἀρτοκοπειον βλεπουσιν . Λιμοξηρος παιδοτριβης ἰδων ἀρτον κρεμαμενον εἰπε : Καταβαινεις ; ἀπαγγελλεις ; ἠ ἀναβαινω και | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
| χονδρον και ῥοφημα και οἰνον γλυκυν , ὁς πραϋνει το ἐντερον ἐν τῃ καθαρσει διεξασμενον . ἁρμοζει δε και τῃ | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
| παλιν αὐτον ἡ φυσα : συμπιεζει γαρ ἐξωθεν σφιγγουσα το ἐντερον . ἀπο δε των ἰατρων ἁμαρτηματα γινεται ταις ἐμβαλλομεναις | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
| . το δʹ ὁμοιον τῳ αὐτῳ . το εʹ τροχαϊκον μονομετρον ὑπερκαταληκτον . το Ϛʹ παιωνικον διμετρον ἀκαταληκτον . το | και ἐαν ἐχω προφητειαν και εἰδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν , κἀν ἐχω πασαν την πιστιν ὡστε |
| ιαʹ και τα της ἀντιστροφης τοσαυτα . το αʹ προκελευσματικον μονομετρον : ἐχρησατο δε τουτῳ ἐνταυθα δια το ταχεως γεγονεναι | εἰναι , μηδενα βλασφημειν , ἀμαχους εἰναι , ἐπιεικεις , πασαν ἐνδεικνυμενους πραϋτητα προς παντας ἀνθρωπους . Ἠμεν γαρ ποτε |
| αὐτον ἡ ἐπιθυμια οὑτως ὡστε και εἰναι τοιουτον , ἠτοι πεπεισμενον , ἠτοι προαιρουμενον και διωκειν τας σωματικας ἡδονας ἀνεδην | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
| και καιρου δυσκολια νικαται . ταυτα εἰπον οὐ πειθων τον πεπεισμενον , ἀλλ ' ὁρμην καλην παρακαλων , ἐπει και | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
| των τεκνων ἀγωνιζομενον , ὑπερβαινοντα . Μαρναμενον : μαχομενον , ἀνισταμενον ὑπερ των τεκνων . πυκνης : συνεχους , μεγαλης | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
| τους παιδας κατηγαγεν εἰς την πατρωιαν οἰκιαν , Φινεα δε ἀνισταμενον και θελησαντα καταποντισαι τον ἑτερον των παιδων λακτισας ὁ | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |
| της αἰτιας γενομενης ταις ταξεσιν , ἁτε των περι το τουλδον Ῥωμαιοις καλουμενον εἰς αὐτας καταφευγοντων δεει τῳ των Σκυθων | ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Οὐκ ἐστιν καλον λαβειν τον ἀρτον των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις . ἡ δε |
| ἀντικαταστασιν ; ΙΗʹ . Πως δει τας ἁμαξας και τον τουλδον τασσεσθαι ; ΙΘʹ . Πως δει τας πορειας ποιεισθαι | οἰκον τινος των ἀρχοντων [ των ] Φαρισαιων σαββατῳ φαγειν ἀρτον και αὐτοι ἠσαν παρατηρουμενοι αὐτον . και ἰδου ἀνθρωπος |
| . Γραυς βακχευει : ἐπι των παρ ' ὡραν τι διαπραττομενων . Γαστερα μοι προφερεις , καλλιστον ὀνειδος ἁπαντων , | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
| . Τι κοθορνος και ῥοπαλον ξυνηλθετην : ἐπι των ἀλλοκοτα διαπραττομενων . Τις πατερ ' αἰνησει ' , εἰ μη | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
| ἠ πευκης φλοιος καταπλασσομενος ἐπουλοι : πιτυος φλοιος λειος ἠ ἀδιαντον ξηρον λειον ἠ μυρρινης φυλλα κατακεκαυμενα λεια : ποιει | τον λαον αὐτου ἀπο των ἁμαρτιων αὐτων . Τουτο δε ὁλον γεγονεν ἱνα πληρωθῃ το ῥηθεν ὑπο κυριου δια του |
| και το ἀλευρον ἀναμιγνυεις ἁμα στεατι . διαφορει δε και ἀδιαντον ἀποστηματα , και ἀνηθινον ἐλαιον διαφορητικον ἐστι και πεπτικον | ἱνα μη λυθῃ ὁ νομος Μωϋσεως , ἐμοι χολατε ὁτι ὁλον ἀνθρωπον ὑγιη ἐποιησα ἐν σαββατῳ ; μη κρινετε κατ |
| ἀνεχεσθαι ὑβριζομενοι . ὁ μεν γαρ Ἀλκιβιαδης ὑβρισθεις και μη ἀνασχομενος ἐπολεμησε τοις ὑβρισασιν , ὁ δε Ἀχιλλευς το αὐτο | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| στρατιας φυγειν παρακαλουντων και τον ἱππον αὐτῳ προσαγαγοντων , οὐκ ἀνασχομενος οὐδε ὑπαναστηναι την σφαγην περιεμενεν . ὁ δε Κηνσωρινος | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| ἐν ἀκρᾳ τῃ βορειῳ χηλῃ Τιμοχαρις μεν ἀναγραφει βορειο - τερον του ἰσημερινου μοιρᾳ α και πεμπτῳ , Ἱππαρχος δε | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
| ἀρθρον . μετα δε την ζʹ ἠ και βραδυ - τερον ἐπιλυϲαντα δει μετριᾳ κεχρηϲθαι τριψει δια το ϲτερεμνιωτερου γινομενου | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
| . Ἡγου ἐς το προσθεν . ὁρᾳς αὐτον ἀγρυπνουντα και λογιζομενον ; Ὁρω νη Δια προς ἀμαυραν γε και διψωσαν | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
| οἱον ἐφεξης και ἑτερον μερος αὐτης , ὡσπερ το μεν λογιζομενον φαμεν ἀλλο , το δε ἀλογον ; Γνωσθειη δ | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
| ἐμου , νικησαι και ἀλλους ἀγωνας : ἱνα των ἑξης ἐσομενων ἐπινικων ὁ νυν γραφομενος λεγηται προ του παντος κωμου | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
| ἀνθρωπῳ το μελλον και προς τα παροντα τας περι των ἐσομενων γνωμας αἱ τυχαι τρεπουσι . Τουτοις ἐπιτιθησιν ἐτι φορτικωτεραν | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
| και ταυτα μεταφορικως ἀκουστεον . δει , φησιν , μαλακην προσφεροντα την χειρα την του ἑλκους τρωσιν θεραπευειν . ῥᾳδιον | χειρας ἠ δυο ποδας ἐχοντα βληθηναι εἰς το πυρ το αἰωνιον . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , |
| μισητον εἰναι και τιμωριας ἀξιον παντα τον ὁμοφυλωι σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . | παραυτικα ἐλαφρον της θλιψεως ἡμων καθ ' ὑπερβολην εἰς ὑπερβολην αἰωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ἡμιν , μη σκοπουντων ἡμων τα |
| και ἀναμφιϲβητητον γνωριϲμα τηϲ φυϲεωϲ αὐτου : τροφηϲ γαρ προϲενεχθειϲηϲ ἀναπτεται ἡ θερμαϲια και ὁ ϲφυγμοϲ ἐπιδιδωϲιν εἰϲ μεγεθοϲ και | ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . ἠ πως δυναται τις εἰσελθειν εἰς την οἰκιαν του ἰσχυρου και τα σκευη αὐτου |
| ξενιας ἁλωναι , και γαρ καλλος αὐτων ὁμοιως και πυρ ἀναπτεται . οὐ μην ὁ Βραγχος ἐφευγε τον Ἀπολλωνα ὡς | τῃ πιστει , και ὁτι δια πολλων θλιψεων δει ἡμας εἰσελθειν εἰς την βασιλειαν του θεου . χειροτονησαντες δε αὐτοις |
| ἐνταυθα ἡ ζητησις : ῥητου γαρ ζητησις ὡδε , ποτερον παραβεβασται ἠ μη : περι ὡν ἐν ταις νομικαις ἀκριβεστερον | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
| προς αὐτο το ῥητον ἐστιν ἡ μαχη , εἰ ὁλως παραβεβασται . Οἱ συλλογισμοι τοις ὁροις κοινωνουσιν , ὡς και | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
| Κα - λως εἰπεν ἐπι της ἐνστασεως το βιασεται : προφανους γαρ οὐσης της ἐξουσιας ἀνατρεπειν δια της ἐνστασεως ἐπιχειρουμεν | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| εἰπειν . ἐνιοτε δε και ἰσχυραι ἀντιθεσεις ἁπλως και ἐκ προφανους εἰσαγονται , ὁταν πανυ θαρρωμεν τῃ λυσει , και | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| του τυχειν , φερει , ὡς εἰς αὐτο το τυχειν ἀποτεινομενος . ἐαν δε ἀπογνῳ , το ἐπιθυμουν μεταβαλων ἀντιλυπησαι | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
| Ρ . ὠ φιλοι ἡρωες Δαναοι : ὁτι προς παντας ἀποτεινομενος τον λογον ἡρωας λεγει . ἡ δε ἀναφορα προς | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
| φοβον ἐχοντα , την περικαλλη και εἰς ἀει διαμονην των ἐπικειμενων . ἠν γαρ ἀξιον θεωριας ὁμου και ἀγωνιας ὁραν | ἐχων κτηματα πολλα . Και περιβλεψαμενος ὁ Ἰησους λεγει τοις μαθηταις αὐτου , Πως δυσκολως οἱ τα χρηματα ἐχοντες εἰς |
| δε κατα το πλειϲτον τηϲ φλεγμονηϲ , λεπτοποιηθεντων δε των ἐπικειμενων ὑγρων ϲωματων , δια την κυριοτητα τηϲ ὑϲτεραϲ . | λαβων ὁ Ἰησους ἀρτον και εὐλογησας ἐκλασεν και δους τοις μαθηταις εἰπεν , Λαβετε φαγετε , τουτο ἐστιν το σωμα |
| ἀληθως φιλοσοφον εἰπειν . , ; , . . Δομνινος προσεσθαι τουτῳ οὐν ἠδη προγεγηρακοτι νεωτερος ὠν ἐντυχειν ὁ Ἀσκληπιοδοτος | αἰτησωνται , γενησεται αὐτοις παρα του πατρος μου του ἐν οὐρανοις . οὑ γαρ εἰσιν δυο ἠ τρεις συνηγμενοι εἰς |
| τρεφοντι . ἀλλα και το ὑπ ' Ἀντιπατρου πεμφθεν μη προσεσθαι , ὡς φησι Μυρωνιανος ἐν Ὁμοιοις . και χρυσῳ | μου προς τον πατερα , ἐξ οὑ πασα πατρια ἐν οὐρανοις και ἐπι γης ὀνομαζεται , ἱνα δῳ ὑμιν κατα |
| μεν Σοφοκλης , ὡς φησιν Ἑ . ὁ τας ἱστοριας συνταξαμενος ἐν τωι κατ ' Ἀβραμον και τους Αἰγυπτιους . | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
| δ ' ἐν τοις τραυματιαις αἰχμαλωτος και ὁ τας ἱστοριας συνταξαμενος Ἱερωνυμος ὁ Καρδιανος , ὁς τον μεν ἐμπροσθεν χρονον | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
| ὑδωρ ἀλλο , πληθει μεν ὁσον τε εἰναι ποταμον , κατερχομενον δε ἐς χασμα γης ἀνεισιν αὐθις παρα Νασους καλουμενας | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
| ἐστιν , οὐ θεατρον οὐκ ἀγοραν ἐχουσιν , οὐχ ὑδωρ κατερχομενον ἐς κρηνην , ἀλλα ἐν στεγαις κοιλαις κατα τας | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
| Ἀνδραγαθου προδοντος πολλα και μεγαλα χαρισαμενος αὐτῳ , μειζονα δε ὑποσχομενος , ἐαν εἰς την Ἀσιαν αὐτῳ συναποδημησῃ , ἐπειδη | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
| ὑφιεσθαι και συγχωρησαι τοις Λακεδαιμονιοις ἐν τῳ τοτε την ἡγεμονιαν ὑποσχομενος παρ ' ἑκοντων αὐτοις των Ἑλληνων αὐτην ἀνακτησεσθαι . | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
| , δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | [ ἀν ] ἐλθῃ ὁ υἱος του ἀνθρωπου . Οὐκ ἐστιν μαθητης ὑπερ τον διδασκαλον οὐδε δουλος ὑπερ τον κυριον |
| σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , | και το πνευμα ἐστιν το μαρτυρουν , ὁτι το πνευμα ἐστιν ἡ ἀληθεια . ὁτι τρεις εἰσιν οἱ μαρτυρουντες , |
| χαριζομενος . και εἰ μεν θερους , ἰσος ἀν ἠν ἐκεινοις , εἰ δε και χειμωνος , ἀδικωτερος πηλου του | , μαλλον ἑλομενος συγκακουχεισθαι τῳ λαῳ του θεου ἠ προσκαιρον ἐχειν ἁμαρτιας ἀπολαυσιν , μειζονα πλουτον ἡγησαμενος των Αἰγυπτου θησαυρων |
| τοις τοτε πραττοντες ἀγανακτουμεν , εἰ μη την αὐτην τιμην ἐκεινοις ἑξομεν . οἱ τοσουτον ἀπολελειμμεθα και τοις ἐργοις και | κριμα ἐμπεσῃ του διαβολου . δει δε και μαρτυριαν καλην ἐχειν ἀπο των ἐξωθεν , ἱνα μη εἰς ὀνειδισμον ἐμπεσῃ |
| Ἰνδικον . Διονυσιος περιηγησει ” των δε προς ἀντολιην Γεδρωσων ἑλκεται αἰα ” , οὐκ οἰδ ' ὁθεν κλινας . | ἐν ἐκκλησιᾳ , ἑαυτῳ δε λαλειτω και τῳ θεῳ . προφηται δε δυο ἠ τρεις λαλειτωσαν , και οἱ ἀλλοι |
| ὁ δε περιεχων ἡμαϲ ἀηρ ἐξωθεν τε περικεχυται παϲι και ἑλκεται δια τηϲ εἰϲπνοηϲ : ἀναγκαιον οὐν ϲυνδιατιθεϲθαι ταιϲ κατα | οὐρανε , και οἱ ἁγιοι και οἱ ἀποστολοι και οἱ προφηται , ὁτι ἐκρινεν ὁ θεος το κριμα ὑμων ἐξ |
| αἰτιαν , ἠ ἀπαρξασθαι τῳ πλουταρχῳ και τα πλουτιστηρια ἐργα ἐπιτηδευειν ἀναπειθοντι . και λεγεται ” την ἀπαρχην του θερισμου | οἱ κεκλημενοι της αἰωνιου κληρονομιας . ὁπου γαρ διαθηκη , θανατον ἀναγκη φερεσθαι του διαθεμενου : διαθηκη γαρ ἐπι νεκροις |
| πεποιημαι και δογμα ἐχω το τον ἰατρον τον ἀριστον προνοιαν ἐπιτηδευειν . Προνοιαν ἐπιτηδευειν [ . . ] : ἰστεον | ἐσθιητε τον ἀρτον τουτον και το ποτηριον πινητε , τον θανατον του κυριου καταγγελλετε , ἀχρις οὑ ἐλθῃ . Ὡστε |
| φλεβοϲ φλεγμαϲιην και παχειηϲ ἀρτηριηϲ , αἱ παρα την ῥαχιν τετανται , καυϲου ἰδεην ἐκαλεον οἱ προϲθεν . και γαρ | Ἡρῳδιαδος της γυναικος του ἀδελφου αὐτου και περι παντων ὡν ἐποιησεν πονηρων ὁ Ἡρῳδης , προσεθηκεν και τουτο ἐπι πασιν |
| σωμα και ὑποσκληρον , και αἱ φλεβες δια του σωματος τετανται ὠχραι : μεζονες δε και παχυτεραι ἠ προσθεν εἰσι | τις τοπος της καταπαυσεως μου ; οὐχι ἡ χειρ μου ἐποιησεν ταυτα παντα ; Σκληροτραχηλοι και ἀπεριτμητοι καρδιαις και τοις |
| ἠδη τον βουλομενον εἰναι δεσποτην ἐκαλουν . ὑμεις δε τοσουτους πολεμους κατωρθωκοτες ἁπαντας οὐχ ἡττον καλως ἀνειλεσθε ἠ γενναιως ἐπολεμησατε | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| ἐπι ταις ἑκατον ὀλυμπιασιν . ἀφηγουμαι δε τους τε ὀθνειους πολεμους της πολεως ἁπαντας , ὁσους ἐν ἐκεινοις τοις χρονοις | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| τυφος παραλογιστης και , ὁτε δοκεις μαλιστα περι τα σπουδαια καταγινεσθαι , τοτε μαλιστα καταγοητευῃ . ὁρα γουν , ὁ | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| τον διαζευκτικον συνδεσμον ὡς της ῥητορικης μη δυναμενης περι ἀμφω καταγινεσθαι : ἰδου γαρ , φασιν , εὑρισκομεν τον Δημοσθενην | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| ἑκατερον και ἐτι τριτῳ θελουσιν ἀναφερεσθαι , το δε του Λεοντος και του Σκορπιου ἑκατερον ἐν λεʹ , δεικνυμενου δια | ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος Πετρος και Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος αὐτου , και Ἰακωβος ὁ του Ζεβεδαιου και Ἰωαννης |
| του Δρακοντος ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , και του Λεοντος ὁ ἐν τῃ καρδιᾳ , και της Ἀργους ὁ | , Ἐαν τις ἀποθανῃ μη ἐχων τεκνα , ἐπιγαμβρευσει ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα αὐτου και ἀναστησει σπερμα τῳ ἀδελφῳ |
| μεν ἐν τῳ παραχρημα χρονῳ , ὑστερον δε τα μεν ἀπολογουμενον , τα δε παραιτουμενον , τα δ ' ἑτεραις | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
| , ὁπερ ἐστιν ἀναιδεστατον και δυσαποσπαστον . . . . ἀπολογουμενον ] οἱονει ἀπολυομενον ὑπερ των αἰσχρων πραξεων ὡν ἐπραξεν | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
| ' εὐθυς διαφθαρεντων κατα τας τριοδους θημωνες ἠσαν , σωρηδον ἐπιφεροντων και τους οἰκοθεν δια τας ἀνυποιστους ὀσμας , αἱ | : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα , οἱτινες ἀνεθεματισαν ἑαυτους μητε φαγειν μητε πιειν ἑως οὑ ἀνελωσιν |
| . και των μεν πλειονων ἐπαγγελιας ὁμοιας τῃ προπετειᾳ μου ἐπιφεροντων κατεγνων : ἑνος δε τινος δια το οὐ σοβαρον | τους ἱππεις ἀπερχεσθαι συν αὐτῳ ὑπεστρεψαν εἰς την παρεμβολην : οἱτινες εἰσελθοντες εἰς την Καισαρειαν και ἀναδοντες την ἐπιστολην τῳ |
| βιον τεχνη . Ὁτι μεν ἐστι δυνατον κατα τροπον βιουν αἱρουμενους την περι παντων ἐποχην , ἀποχρωντως ἡμιν δεδεικται : | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| Εὐπολις τε ἐν Βαπταις δηλοι και Ἀρχιππος ἐν Ἰχθυσι λεγων αἱρουμενους τε πραγματων ἐπιστατας ἀποδοκιμαζειν , εἰτα δοκιμαζειν παλιν . | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| χρησιμον εἰναι δοκιμαζεται , ἐντευθεν ἀρξασθαι του πραγματος , και προθειναι περι τουτων τῳ βουλομενῳ γνωμην ἀποφηνασθαι . ὡς οὑτως | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
| ὠν τοισι ἀνδρασι των προβατων ἀφειδεως πολλα κατακοψαντας και σκευασαντας προθειναι ἐν τῳ στρατοπεδῳ τῳ ἡμετερῳ δαιτα , προς δε | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
| α , ὑδατοϲ το ἀρκουν . ἐγχυματιζε δε δια μητρεγχυτου χυλον ἀρνογλωϲϲου ἠ ϲερεωϲ ἠ πολυγονου ἠ ϲτρυχνου ἠ περδικιου | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| ὑδατος ξεστας β , προβρεχων ἑψε : και διηθησας τον χυλον δι ' ἠθμου , εἰτα κηρου τηξας οὐγγιας στ | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| , τἀλλα δ ' οὐδ ' ὁρᾳ , οὐδ ' ἐπιλογιζεται . οὐ γαρ ἠθελεν , φησιν , σωσαι το | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| μη ἐξ αὐτων , ὡν προφερεται , διεψευσμενον ἐθεωρειτο . ἐπιλογιζεται μεν γαρ δια τινων συνεγγυς ἀπλανων ἀστερων τετηρημενων σεληνιακων | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| βελτιους , οὑς μεν ὁρᾳς , τῃ συνουσιᾳ , τους ἀποντας δε ἐπιστολαις . οὑτος γαρ δη σος ἀθλος , | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
| ταυτα ἐποιει τον βασιλεα . ἀλλ ' οὐκ ἐπῃνει μεν ἀποντας , πραττειν δε ὁσαπερ ἀν , εἰ παρησαν , | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
| Ῥωμαιων στρατηγους αὐθις ἐλθων ἐλεγεν ὡδε : ” ἁ μεν ἠδικημενος προς ὑμων , ὠ Ῥωμαιοι , βασιλευς Μιθριδατης ἐφερε | λυχνοι καιομενοι , και ὑμεις ὁμοιοι ἀνθρωποις προσδεχομενοις τον κυριον ἑαυτων ποτε ἀναλυσῃ ἐκ των γαμων , ἱνα ἐλθοντος και |
| χρησθαι αὐτοις . , . . Ἐγραψαμην ταυτην την γραφην ἠδικημενος ὑπο τουτου νη Δια πολλα , ἐτι δε και | . εἰπεν δε αὐτῳ , Ἀφες τους νεκρους θαψαι τους ἑαυτων νεκρους , συ δε ἀπελθων διαγγελλε την βασιλειαν του |
| τῳ ἀκροατῃ τα πραγματα δια των της Ἰους και Προμηθεα παραμυθουμενος , ὁπως ἐν τῳ μεταξυ τα τε της Ἰους | και παραλυτικους , και ἐθεραπευσεν αὐτους . και ἠκολουθησαν αὐτῳ ὀχλοι πολλοι ἀπο της Γαλιλαιας και Δεκαπολεως και Ἱεροσολυμων και |
| αὐτου την νοσον βαρεως φερει . και πρωτα μεν λογοισι παραμυθουμενος ἀνεπειθεν αὐτον μη φορειν τριβωνιον μηδ ' ἐξιεναι θυραζ | οἰκιας ἐκαθητο παρα την θαλασσαν : και συνηχθησαν προς αὐτον ὀχλοι πολλοι , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα καθησθαι , |
| τους ἱμαντας χαλκεους ὀντας σειομενους ὑπ ' ἀνεμου τῳ λεβητι προσκρουειν : τον δε τυπτομενον ἠχειν . . . . | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| ἁμα τῳ γεννηθηναι τῃ μεν εὐαρεστεισθαι , τῳ δε πονῳ προσκρουειν φυσικως και χωρις λογου . αὐτοπαθως οὐν φευγομεν την | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| και ὁ ἐλελισφακος τον αὐτον τροπον γινομενος . Ἐλελισφακον και ὑπερικον ἀφεψων ἐν ὑδατι , ἐν τῳ ἀφεψηματι ἀχυρα κριθων | . ἐν τῳ γαρ ὑποταξαι [ αὐτῳ ] τα παντα οὐδεν ἀφηκεν αὐτῳ ἀνυποτακτον . νυν δε οὐπω ὁρωμεν αὐτῳ |
| λιβανωτιδοϲ καρποϲ ἁλοϲ ἀνθοϲ νιτρον ἀφρονιτρον δαφνιδεϲ πυρεθρον ϲμυρνιου ϲπερμα ὑπερικον καλαμινθη καχρυ καϲτοριον κονυζα κοϲτοϲ κνιδιοϲ κοκκοϲ μετα νιτρου | Σαυλος ἀπο της γης , ἀνεῳγμενων δε των ὀφθαλμων αὐτου οὐδεν ἐβλεπεν : χειραγωγουντες δε αὐτον εἰσηγαγον εἰς Δαμασκον . |
| χρονισαν και ξηρανθεν ἀσθενεστερον γενηται . Την οἰνανθην βοτανην χρη λαβομενον ἀκμαιαν ἐαρος ὡρῃ ῥιζοθεν ἐξερυσαντα χυλον ἐξ αὐτης ποιεισθαι | μου . ἐκεινοι δε οἱ γεωργοι προς ἑαυτους εἰπαν ὁτι Οὑτος ἐστιν ὁ κληρονομος : δευτε ἀποκτεινωμεν αὐτον , και |
| ἀπευθυνειν . εἰ δε και χειρα προβεβληκεν , μη ἐπισπασθαι λαβομενον αὐτης , ἀλλα κατα του ὠμου τους δακτυλους ἀκρους | ἐπροφητευσεν Ἠσαϊας περι ὑμων των ὑποκριτων , ὡς γεγραπται ὁτι Οὑτος ὁ λαος τοις χειλεσιν με τιμᾳ , ἡ δε |
| τῃ γενεσει τουτων , μετα δε το γενεσθαι λι - θον ἀδυνατον ἐξενεχθηναι αὐτον δια το πωρωθηναι , εἰ μη | του μεγαλου , ἱνα πετηται εἰς την ἐρημον εἰς τον τοπον αὐτης , ὁπου τρεφεται ἐκει καιρον και καιρους και |
| του πρωτου των πληθυντικων του τυπτομεθα τροπῃ της θα εἰς θον , το δευτερον τυπτεσθον ἀπο του δευτερου των πληθυντικων | αὐτον εἰναι . Γενομενης δε ἡμερας ἐξελθων ἐπορευθη εἰς ἐρημον τοπον : και οἱ ὀχλοι ἐπεζητουν αὐτον , και ἠλθον |