φυσικῃ τινι ἀντιπαθειᾳ βοηθουν . Ὁταν ἡ ῥαξ του βοτρυος ὀροβιαια γενομενη ξηραινεσθαι ἀρχηται , τοτε παν το ξηραινομενον του | ||
δ ὑποκιστιδος χυλου ⋖ δ ἀναπλαττε μεθ ' ὑδατος ὀμβριου ὀροβιαια και διδου ε ἠ ξ . Ἀλλη ὁμοιως σκευασια |
διηκον , διοτι ταυρους οἱ παλαιοι παντα ὁσα μεγαλα και βιαια ἐπωνομαζον . ἠ προτομῃ ταυρου τα προς τῃ θαλασσῃ | ||
ἐν τε δαμοταις ὀμματι δερκομαι λαμπρον , οὐχ ὑπερβαλων , βιαια παντ ' ἐκ ποδος ἐρυσαις : ὁ δε λοιπος |
, ἐφη , ἠ μετελθῃ τις ὑμων αὐτον , ἐχοντες ἀπιτε το ἀργυριον ἠδη : τα δε σκευη ἐατε , | ||
ἀγωνιζομενος και των ἑκαστῳ δρωμενων θεατης . και νυν μεν ἀπιτε παρα την ἰδιαν ταξιν ἑκαστος και σκηνην και δειπνοποιεισθε |
γουν ἡμιολιος και ἐπιτριτος ποιουσι τον διπλασιον : του γαρ τεσσαρα προς τον γ ἐπιτριτου ὀντος και του γ προς | ||
αἱ πλευραι ιϚ , ξγ , ξε . Και γινεται τεσσαρα τριγωνα ὀρθογωνια ἰσας ἐχοντα τας ὑποτεινουσας : ἐλθων οὐν |
τους παιδας ἀστραγαλοις . ὁς μονους αὑτου σοφωτερους οὑς οὐκ ἠδικηκεν δοκει , ὁς οὐτε παθειν δεδιεν οὐτε ποιειν ὀκνει | ||
χορηγον ὀνθ ' ὑμετερον ἱερομηνιας οὐσης πανθ ' ὁς ' ἠδικηκεν ὑβρισας φαινεται , δημοσιας ὀργης και τιμωριας δικαιος ἐστι |
παλαιοι δηλον . . . . πολλα δε ἐστι και ἐξειργασμενα μαλλον παρα ἑτεροις αὐτων : το γουν Κυλωνειον ἀγος | ||
γλυφικῃ και γραφικῃ τεχνῃ πεποικιλμενα και διαφοροις ἀλλαις πολυτελειαις φιλοτιμως ἐξειργασμενα και ἠσκημενα : παραδεισους τε φυτευει περι αὐτα φυτοις |
ἀγγελιαν και τον ἐκ χρησμου φοβον εἰς ξιφη και ἀτρακτους ἐξεθεντο : ὁτι γαρ οὐκ ἐδειλιασεν ὁ Ἀχιλευς , ἀλλα | ||
τινες των ἀρχαιοτερων και των τα φυσικα περι ἀντιπαθειας γραψαντων ἐξεθεντο τινα και τους ἠδη τεχθεντας ἐπαγγελλομενα θρυπτειν παραδοξως λιθους |
ἀλλος εἰδειη , τις οὐκ ἀν ἐννοων προ των ἀλλων θειτο ὁν ἐκεινος ἐν ταξει Τιτιανου ; ἐγω μεν οὐν | ||
τεθειητε , τεθειησαν . Ἑνικα . Θειμην , θειο , θειτο : το ῥημα ἐθεμην , προσθηκῃ του ι και |
ἠ και σανιδιοις τισι προσκαθημενοι ῥᾳδιως ἐπεραιωθημεν δεδιοτες ματην : ἀκινδυνα γαρ ἐστιν , ἀν μη τις ὑπεργομον ποιησῃ το | ||
. παντα γαρ ἐπι των τοιουτων νοϲηματων εὐθυϲ ἐξ ἀρχηϲ ἀκινδυνα φαινεται τα ϲημεια , ὡϲπερ αὐ παλιν ἐπι των |
παντα και ἀφετα καθ ' ἑαυτα ὑπαρχει : και το κυριωτερα ποιειν τα σωματα προς το εἰδοποιειν τα ἑαυτων πρωτα | ||
της σοφιας , καθοσον ἀρχη ἐστι πραξεως και δια τουτο κυριωτερα της σοφιας , ἡτις μονον θεωρητικη ἐστιν . ἡ |
ὀν αὐτοις ἀναγωγοις χρηται . ἀπο δη της τοιαυτης ἀφορμης ὁρμωμενη διαστελλει παρ ' ἑαυτῃ καλως , τινες μεν θεωριαι | ||
ὡς ἱστορει Ἀριστοκλης ἐν τῳ περι διαλεκτων . ἱεμενη : ὁρμωμενη , προθυμουμενη πλεον , καιπερ προθυμουμενη , σπουδασασα ἡ |
Ἀνθεμιων Ἀνθεμιωνος Ἀνθεμιωνιδης Ἀνθεμιδης , ὡς Δευκαλος Δευκαλιδης και Κρονος Κρονιδης . . . . ἀνθ ' ὡν : ἀπο | ||
ἐχει Οὐρανιδῃσι , χαιρων υἱωνων περιωσιον υἱωνοισιν , ὁττι σφεων Κρονιδης μελεων ἐξειλετο γηρας , ἀθανατοι δε καλευνται ἑοι νεποδες |
ξενον και ἀμαθη και φλυαρον . 〚 χελιδων δε , ἀπαιδευσια . ἀηδονιον δε νομον , παροσον ἡ ἀηδων τον | ||
πονηρια , μοχθηρια , φαυλοτηςφλαυροτης δε σκληρον , σκαιοτης , ἀπαιδευσια , πανουργια , ἀμαθια , μισολογια , ἀνοια , |
ἀντι του τεσσαρακοντακις ι , γινεται υ : οὑτος ὁ τετρακοσια προμηκης ἐστιν , ἐπειδη ἐξ ἀνισων πλευρων γεγονε του | ||
' ἑκαστον ἐνιαυτον ἐκ του φορου των συμμαχων ἀνεφερετο ταλαντα τετρακοσια ἑξηκοντα . χωρις δε τουτων † ἡ τε πομπεια |
, συνανακραθεις τῳ παρυφισταμενῳ τουτο χρωσῃ . Μετριος μεν ὠν φαια τε και πελιδνα ὑποδεικνυσι χρωματα , μελανα δ ' | ||
δε και προς ἑτερον ἐπειγομενης εἰδος χολης . Τα δε φαια και πελιδνα και μελανα δια τε ψυξιν και χυμον |
μυστηρια ἀνεφηνεν ἐν Ἐλευσινι και τας του πατρος Μουσαιου ποιησεις ἐξεθηκεν ἐτη ΧΗΔ βασιλευοντος Ἀθηνων Ἐρεχθεως του Πανδιονος . . | ||
Σωτηρος μητερα . τουτον δε τον Πτολεμαιον οὐδεν οἱ προσηκοντα ἐξεθηκεν ἀρα ὁ Λαγος ἐπ ' ἀσπιδος χαλκης . διαρρει |
και τῃ ΔΖ δια του Γ παραλληλος ἠχθω ἡ ΓΗ συμπιπτουσα τῃ ΒΑ κατα το Η , και προσεκβεβλησθω ἡ | ||
τῃ τομῃ , ὡσπερ και ἡ δια του Θ ἀπεδειχθη συμπιπτουσα τῃ τομῃ κατα τα Μ , Ν σημεια : |
πιϲτιϲ δε τουτεων κεφαλαιη , ἡϲ ἀμφι προτερον φραϲω . Θεραπεια κεφαλαιηϲ . Κεφαλη δε ὁκοϲον ἐϲ ζωην ἀναγκαιον , | ||
λουοιτο ψυχρῳ , ἐλπιϲ ὡϲ ὠκιϲτα ἀνδρωθηναι τον ἀνθρωπον . Θεραπεια ϲτομαχικων . Ἡ ἐν τοιϲι ἀλλοιϲι παθεϲι μετα την |
αὐτῃ προσγινεται : συναπολαυειν γαρ ἀναγκη τοις ἐκεινης κατορθωμασι και ἁμαρτημασι την φαντασιαν , και συναληθευειν μεν ἀληθευουσῃ , συμψευδεσθαι | ||
' ἀν εἰη , εἰ ἐμοι ὀργιζοισθε ἐπι τοις ἑτερων ἁμαρτημασι , και την εἰς ἐμε διαβολην εἰδοτες ὁτι ὑπο |
τουτο δε το χαρις χαριτος και παρ ' ἡμιν οὑτως ἐπεκρατησε λεγεσθαι . Ἀλλ ' οὐτε δε τα εἰς ις | ||
? [ ] ἀνατεθενἱερον [ ] ! ! ! περιξ ἐπεκρατησε | [ , φιλους δ ' ἐποιησατο Κορισκον ] |
ὀργην , ἠτοι ἀκαταπονητος , μη κρατουμενος . . ἀκρατος ὀργην ] ὁ πολυς και ἀκρατητος κατα την ὀργην . | ||
αὑτη ἐστιν ὁτι λεγεται ἐφορος των πολεμων ὁ Ἀρης και ὀργην πνεων , ἐπειδη δεομεθα ἐν τοις πολεμοις ἱνα το |
ἠρεμειν . εἰ γαρ τις πλανωμενην ἐχων την διανοιαν και ἀποροιη “ τι πραττει Σωκρατης ; ” εἰτα τις οἰκοθεν | ||
γινεται και ἡ των προσωποποιιων εὐπορια : εἰ γαρ και ἀποροιη το πραγμα διασκευης ἀθροως , ὁ ὑπομερισμος προσωποποιιας οὐκ |
ἡ βωλος θηλυκως δεον , οὐκ ἀρσενικως . Ἡ πηλος Συρακουσιοι λεγουσιν ἁμαρτανοντες . Ὀψινος : ὁμοιως τῳ ὀρθρινος τουτο | ||
: ὡν οἱ μεν εἰς ἐσχατον ἀποριας ἡκον , οἱ Συρακουσιοι , οἱ δε Ἀθηναιοι νικωντες ἐγενοντο και ἐλπιδας εἰχον |
Ταρβελλοι τον κολπον , παρ ' οἱς ἐστι τα χρυσεια σπουδαιοτατα παντων : ἐν γαρ βοθροις ὀρυχθεισιν ἐπι μικρον εὑρισκονται | ||
και ταπεινοτερα αἱρεισθαι , καταλιποντα ἀλλοις τα μεγιστα τε και σπουδαιοτατα , ἠ μη δυνασθαι αὐτον , ὁπερ εἰπον , |
τῳ δευτερῳ παλης ἐγενοντο αἱ νικαι . την δε εἰκονα Θεοπομπου μεν του παλαισαντος τον ποιησαντα οὐκ ἰσμεν , τας | ||
. Λεωτυχιδης δε μετα Δημαρατον βασιλευσας φαινεται τον Ἀριστωνος : Θεοπομπου δε Ἀριστων ἀπογονος ἑβδομος . τοτε δε οἱ Μεσσηνιοι |
τον Ὀρφικον , ὁς ἐστιν οὑτος Ζευς ἀρχη , Ζευς μεσσα , Διος δ ' ἐκ παντα τετυκται : Ζευς | ||
Ἀχιλληος , την δ ' Ἑκτορος ἱπποδαμοιο , ἑλκε δε μεσσα λαβων : ῥεπε δ ' Ἑκτορος αἰσιμον ἠμαρ , |
ἐχοντα . περσειης δε εἰπε το ἀρχαιον ἀπο του Θεοδοσιακου Νικανδρου μεταγεγραμμενον σκληρ ' ] γραφεται ξηρ ' , ξηρα | ||
χειρον ἐχοντα δευρο νομισθειη ποτε , ὠ Ἑρμησιαναξ . Των Νικανδρου Ἀντιφαρμακων ταδε ἐνεστιν : περι ἀκονιτου περι ψιμυθιου περι |
τοτε , βλαπτοντος ἠδη του θεου , τῳ στρατηγῳ σφων ἀπεκριναντο ἀναξιως βουλευεσθαι περι αὑτου : αὐτοι γαρ , της | ||
δε και ἐξ ὡν αὐτος οὑτος και Τιμοκρατης και Ἀφοβος ἀπεκριναντο , οὐχ οἱον τ ' ἀποδεδοσθαι την προικα , |
ἀνθησιν πολυχρονιωτεραν ποιουνται τα χεδροπα των σιτωδων ὁτι των μεν ἀσθενες το ἀνθος : εἰρηται δε ὁτι τα ἀσθενεστερα πανταχου | ||
μη ἐχειν : αὐτο γαρ καθ ' ἑαυτο ἑν ἑκαστον ἀσθενες , και δοκει ἀνευθυνον εἰναι , συζευχθεντα δε ὁρον |
διαλογοις κατα πευσιν και ἀποκρισιν συνεχη συγκειμενα ἐναντιως ἐχει προς λαμπροτητα , ὁνπερ τροπον και τα ἐν σφοδροτητι κομματικα . | ||
Κορινθιοις . κατα πολυ . ἐκ νικων και ἀνδραγαθιων . λαμπροτητα . * παρεσχον . ἁς ἐχετε . . Αἰτιωνται |
και Μαρκιον Σαυνιτων τε αὐτῳ χειρι πολλῃ προθυμως περι τα στενα κακοπαθουντων , ἀπογνους ἁπαντων ἀσθενως ἐφευγε συν τοις φιλοις | ||
ἀδραφαξυος : ὁμοιον γαρ τῳ του σιλφιου : τα δε στενα και γραμμωδη , καθαπερ του κυμινου . και τοις |
ὁν οὐκ ἀν καταφαγοιμεν ἡμερων τριων ἠδη κατεσθιοντες δωδεκα : ὑπερμεγεθες γαρ ἐστι . Τι οὐν ἀγοραζω ; φραζε γαρ | ||
ὠν του οἰκου του Ἁγνιου , ἐψευσατο προς τους δικαστας ὑπερμεγεθες ψευδος περι τε της Φυλομαχης της του Πολεμωνος ἀδελφης |
βοσκηματων * χλοαζουσι : γραφεται και πληθουσι * ἀπεχευατο : ἀπεσεισατο * τοσσον : τοσον * ἐκνεμεται : βοσκεται * | ||
ὀσφυν αὐτης , και μιαν ἐπι το στηθος , και ἀπεσεισατο την τεφραν ἐκ της κεφαλης αὐτης και ἐνιψατο το |
μενων ἐφυλαττε τον πορον : ὁσα δε ἀλλα του ποταμου εὐπορωτερα , ἐπι ταυτα φρουρας διαπεμψας και ἡγεμονας ἐπιστησας ἑκαστοις | ||
ὑμας ὑπολαμβανειν δει , ὁτι και τα Φιλιππου πραγματα γεγονεν εὐπορωτερα ἐκ της εἰρηνης πολλῳ και κατασκευαις ὁπλων και χωραις |
ϲποδια ἐπιπαϲϲομενη κατα μηνιγγοϲ τρωθειϲηϲ ἠ φλεβοϲ ῥαγειϲηϲ ἱϲτηϲι την αἱμορραγιαν . Περι γαληϲ . Γαλην ϲκελετευθειϲαν και πινομενην φαϲιν | ||
ὠον ἁπαλον ψυχρον . ἐν τοπῳ δε φαρμακων προς την αἱμορραγιαν διδοσθω πινειν βαλαυστιον μετ ' ὀξυκρατου ἠ ὑποκιστιδος ἠ |
την εὐεργεσιαν ἀπεχουσιν ; ἠ κἀν εἰ ἐπ ' αὐτοις ἐποιησαμεθα , οὐκ ἀν εἰχον μειζω προσαιτησαι ; θαυμαζω τοινυν | ||
Μιλτιαδου προκηρυκευσαμενου προς Λακεδαιμονιους , ὀντος προξενου , σπονδας πεντηκονταετεις ἐποιησαμεθα , ἐχρησαμεθα δε ἐτη τριακαιδεκα . Ἐν δε τουτῳ |
. γραμματειον δε παρα τοις Ἀττικοις και ἐν ᾡ ἀργυριον ἀπεκειτο , ὁ και γραμματειον Βοιωτιον ἐκαλουν : οἱ δε | ||
πολυπαθη , ἐν τισι νυν περιεληφθην , και τινι ταυτα ἀπεκειτο τῃ δυστηνῳ μου ταυτῃ και ταλαιπωρῳ ζωῃ , ἱν |
εὐρυθμον ἀνακρουοντα . ὡς γαρ ἀφικομην ξυριεισθαι [ ] την γενειαδα βουλομενος , ἀσμενως τε ἐδεξατο και ἐφ ' ὑψηλου | ||
ὠν , μηθ ' ὑδωρ θαυμαζε , μηδε κουρια ? γενειαδα , μηδε ῥυπου χιτωνα ἑσσον ἐν χροϊ . κωφος |
πολιτευομενοις λυσιτελησει : λεγομεν οὐν ἀρξαμενοι . Ὁτι μεν ἡ φιλια μοριον ἐστιν οὐ της ὁλης δικαιοσυνης , της ὡς | ||
φιλτρον ἀπωσαμενου παλιν ἀνενεωσω το νοσημα ; ἡ γαρ τοιαυτη φιλια λυσεως ἀρχην δεξαμενη μολις προς ἑαυτην ἀναστρεφει . Εἰ |
ΑΒΓ . δια τα αὐτα δη και ἡ ὑπο ΒΑΔ ἡμισεια ἐστιν ὀρθης . ὁλη ἀρα ἡ ὑπο ΔΑΓ γωνια | ||
τεσσαρων , το δε ἀπο της τετραποδος , ἡτις τετραπους ἡμισεια ἐστι της ὀκταποδος , το οὐν ἀπο της τετραποδος |
ἀδοκητοτατον ἠν , ὁ στρατος ὁ πλειων ὁδε Γαϊου Καισαρος ἐγεγενητο , και δαιμονιως αὐτον εὐνοιας και σπουδης ἐχοντα ἐς | ||
το πραγμα ἠδη περιβοητον τοις ἐπαλληλοις των πρωτων ἀνδρων φονοις ἐγεγενητο , ὡς δια παντος στοματος δυσκαθαρτα ἀγη συνηχεισθαι , |
λευκανθιζουσαν σπουδαζειν θαυμαζεσθαι την οἰκιαν ἀπειροκαλου , το δε ἠθος χρηστοτητι κοινωνιας λαμπρυνειν φιλοκαλου ἁμα και φιλανθρωπου . Ἐαν θαυμαζῃς | ||
και φρενας φρονησει , με - ταδοτικην δε και ἐπιδοτικην χρηστοτητι . Το μεντοι γε προς τι πως ἐχειν ὠνομασθησαν |
και γαλλον νυν καλουμενον . οὑτω Σημωνιδης . κυδος : λοιδορια ἀρσενικως , και παροιμια κυδου δικην ὀφειλειν ἐπι των | ||
λοιδοριαις . κερτομω ἀπο του κηρ τεμνειν : ἡ γαρ λοιδορια την ψυχην οἱονει του λοιδορουμενου τεμνει . Τι πτωσσεις |
: το κʹ ” καταπυγοσυνης ἀναπλησει “ διμετρον καταληκτικον . ἀναπαιστικα κωλα διμετρα κʹ , ὡν τελευταιος καταπυγοσυνης ἀναπλησει . | ||
ὑποθεσιν και το μετρον ἐνηλλαξεν αὐθις . και εἰσι κωλα ἀναπαιστικα θʹ ὡν τα μεν ἑπτα διμετρα ἀκαταληκτα , το |
ὁ δ ' εἰδως οὐκ ἐπιστρεφεται . ἐκεινος μεν οὐν ἀπειχετο μου και στενων , ἐγω δε ᾐσχυνομην ἀν προδοτης | ||
πασι φιλος και τιμιος ἐστιν . οὐδε γαρ της σκηνης ἀπειχετο της ἀρχαιας οὐδε του θεατρου ὡς πανταπασι βεβηλων και |
ἀν κατεσχε δημον , οὐδ ' ἐπαυσατο πριν ἀνταραξας πιαρ ἐξειλεν γαλα : ἐγω δε τουτων ὡσπερ ἐν μεταιχμιωι ὁρος | ||
' ἐκεινον τεκων . αἰσχρον γαρ , εἰ πατηρ μεν ἐξειλεν Φρυγας , ὁ δ ' ἀνδρ ' ἑν ' |
και ψηφολογειον ὡδε και διφρω δυο . κοφινους δε λιθων ἐκελευες ἡμας ἱμαν ἐπι τον κεραμον . χρυσος ὁ Κολοφωνιος | ||
, ᾡ δε τον υἱον ἐδιδους , ἀπο τουτου φευγειν ἐκελευες γραμματα πεμπων πολλοις τοις προτερον ἐναντια τα τελευταια , |
εἰς τα ἑπομενα δηλονοτι του ἡλιου , ἑξηκοστων κδ . ἀπειχε δε κατα την ἑσπεριαν δυσιν ὁμοιως εἰς τα ἑπομενα | ||
πολεμιοις ταραχην , εἰ θεασαιντο καιομενον ἀφνω τον χαρακα : ἀπειχε δε το χωριον της μαχης οὐ πλεον εἰκοσι σταδιων |
Λακεδαιμονιους ἠμελλον οἱ περι Κριτιαν ὑποδεχεσθαι , καθειλε μεν το ἐπιτειχισμα , κατηγαγε δε τον δημον . . . ψηφιζεται | ||
τοινυν ] καθ ' ὑποθεσιν το σχημα . ἐπιτειχισματα ] ἐπιτειχισμα τοπος ὑψηλος ὁν ἀν προκαταλαβοντες πολεμιοι τειχισειαν δια το |
ἠδη δε και παρα την φυσικην ἰδιοσυστασιαν ἠ συγκρισιαν παρεπεται δυστοκια , ἠδη γαρ ἐνιαι φυσει την μητραν ἐχουσι μικραν | ||
διεξοδον παρεχοντος τῳ ἐμβρυῳ ἐπι του δεοντος καιρου . Γινεται δυστοκια και παρα το λιθον ἐχειν ἐν τῃ κυστει την |
γενεσις τε και εὑρεσις των συλλογισμων . Ἐπει δε περας ἀπειληφεν ἡμιν το περι εὐποριας των προτασεων σκεμμα , ἐντευθεν | ||
: και ἰδου το ἡττον θερμον την του ἐναντιου προσηγοριαν ἀπειληφεν . Μεμνησθαι δε δει και του εἰρημενου ἐν τῃ |
' εὐθειαν , το ὁλον γινεται . οἱ γουν το ἑτερομηκες τετραγωνισαι βουλομενοι μεσην ἀναλογον ζητουσι : και ἐπει ἑτερομηκες | ||
και ὁ ῥομβος σαλευθεν εἰναι τετραγωνον και το ῥομβοειδες κεκινημενον ἑτερομηκες : διο κατα τας πλευρας οὐ διεστηκεν ταυτα ἐκεινων |
ὀχλον ἀρεσκειας , ταυτῃ νομιζων ἐξοικειωσασθαι μαλλον αὐτον εἰς ἁπερ διενοειτο . ἠδη τινας οἰδα των ἀνεσκολοπισμενων μελλουσης ἐνιστασθαι τοιαυτης | ||
προς Λακεδαιμονιους διεπεμψατο περι βοηθειας πεζης τε και ναυτικης : διενοειτο γαρ ἐν ὁσῳ τα κατα τον στολον ἑτοιμα ἐγινετο |
ἀποριας κατειχετο του γεγονοτος χαριν : ἀγγελος δε Φημη ταχεια Συρακοσιοις ἐμηνυσε το παραδοξον . παντες οὐν συνετρεχον ἐπι τον | ||
. ὁ δε Διων λαμπρᾳ μαχῃ νικησας οὐδεν ἐμνησικακησε τοις Συρακοσιοις : ἀποστειλαντων γαρ προς αὐτον κηρυκα περι της των |
χωρας ἐκ παντων οὑτοι μαλιστ ' αὐτῳ δι ' ἀπεχθειας ἐγεγενηντο : Λαμπων μεν ἀσεβειας της εἰς Τιβεριον Καισαρα δικην | ||
ἀπροσδοκητως τετελευτηκοτας , οἱς ὁμοδιαιτοι και ὁμοτραπεζοι μεχρι της ἑσπερας ἐγεγενηντο , βαρυτατῳ πενθει κατασχεθεντες οἰμωγης παντα ἐνεπλησαν , ὡστε |
αὐτων ναυς ἐς την βασιλικην ἐν τῃ περι Ῥοδον ναυμαχιᾳ λαθουσα ἐνεβαλε , πρωτα μεν ἐδημευσε τα ὀντα Χιοις τοις | ||
! ! ! ! ! ! ὁτε ἐξεπλευσεν [ ] λαθουσα αὐτας ? [ ὡν ] ? αὐτῃ μελειἀσφαλες ? |
εὑρε Θησευς πρωτος και παλης κατεστη ὑστερον ἀπ ' ἐκεινου διδασκαλια : προτερον δε ἐχρωντο μεγεθει μονον και ῥωμῃ προς | ||
των μεθοδων οὐσων κατα γενος , δι ' ὡν πασα διδασκαλια και μαθησις ἐπιστημονικη περιγινεται , ὁριστικης τε και ἀποδεικτικης |
κλεος , ἠγουν του Ἱερωνος , παρα τῃ ἀποικιᾳ του Πελοπος του Λυδου , ἠγουν ἡν ἀποικισθεις ὁ Πελοψ της | ||
των αὐλων ἐν Λυδιᾳ γινονται , ἠ ὁτι τους μετα Πελοπος ἐλθοντας πρωτους αὐλητας οἱ Ἑλληνες ἐμιμησαντο . γλυκυ δε |
και καλλος μετα ὑγιειας λαμβανον , τοσουτῳ ὁσῳπερ ψυχη σωματος τιμιωτερα ; Πανταπασιν μεν οὐν , ἐφη . Οὐκουν ὁ | ||
μεν ἀν τις οὐκ εἰναι τουτων ὑπερβολην , ἐνεστι δε τιμιωτερα : ὡσπερ γαρ ἀφθονου πηγης χρυσιου σοι ναματα χορηγουσης |
ζωοις τοις ἐγγειοις ἐστιν ἡ πασα γη , τουτο ἡδε νενικηκεν εἰναι τῳ των ἀνθρωπων γενει , μητηρ και τροφος | ||
: δυο δε ἐκ Δελφων . Διος Ὀλυμπιας : οὐ νενικηκεν οὑτος Ὀλυμπια , ἀλλα ἀλλοι ὁμωνυμοι τουτου : ἑνεκα |
φησιν εἰρηκεναι τινας Ξενοφανους αὐτον ἀκηκοεναι . λεγειν τ ' Ἀριστωνα ἐν τῳ περι Ἡρακλειτου και τον ὑδερον αὐτον θεραπευθηναι | ||
' ἑν οὐδ ' ἀπογεγραπται , ἀλλα βουλευσεως τον Ἀλωπεκηθεν Ἀριστωνα διωκει . ναι , φησιν : ἀδικως γαρ μ |
ὁμολογησαντα μη ἀποδωσειν . λαχων δε παρα μεν του διαιτητου ἀνειλετο το γραμματειον , προὐκαλεσατο δ ' αὐτον ἐπιτρεψαι Λυσιθειδῃ | ||
της γης ὑπο των χειρων ἀρσιν , το δε “ ἀνειλετο ” δια την ἀναδοχην και εἰσποιησιν . ἐξεθηκα ] |
] [ ] ντι [ ] Σατυρου βιων ἀναγραφης Ϛʹ Αἰσχυλου Σοφοκλεους Εὐριπιδου [ ] ! [ ] [ και | ||
οὐκ ἀληθης διανοια . το δ ' ἑξης ἐκ Νιοβης Αἰσχυλου . 〛 ἠν ' ἰδου : Ἠνι ἰδου ἐκ |
ἀγνοησαι “ μη μαινομενος ” , ὡς εἰπεν ἐκει . συνεστειλε δε και τα ἀλλα εἰς τρια , ὡν και | ||
το ἐθνικον , ὡς Λαρισαιος . Διονυσιος δε ὁ ποιητης συνεστειλε το ι . φησι γαρ „ της δε προς |
προθυμος ἠν ὁ Φαρναβαζος ἀποστησαι αὐτων , ὡσπερ και ὁ Τισσαφερνης τας ἐν τῃ ἑαυτου ἀρχῃ : ἠλπιζε γαρ ὁ | ||
ἐπι θαλατταν την στρατιαν , ὡς εἰς Ἐφεσον πλευσουμενος . Τισσαφερνης δε αἰσθομενος τουτο το ἐπιχειρημα , στρατιαν τε συνελεγε |
. τῃ χαρᾳ δε ἡμεις ταυτῃ την ὑπερ ἡμων σου λυπην ἀμειβομεθα μεμνη - μενοι των δακρυων ἐκεινων , ἁ | ||
, ὁς ἐναλλασσει και μεταβαλλει και τα καλα ἐργα και λυπην ἐπι τῃ χαρᾳ κομιζει . Ἐοικε δε την τελευτην |
ὁδος . ἐπωνομασε δε την πολιν ἀπο της ἑαυτου γυναικος Θεσσαλονικης , Φιλιππου δε του Ἀμυντου θυγατρος , καθελων τα | ||
ἑνος των ἐν Πιεριᾳ βασιλευσαντων . : Ἀλτος , χωριον Θεσσαλονικης , ὡς Θεαγενης ἐν Μακεδονιᾳ . : Βαλλα , |
διαφοροις ἀγλαϊαις τε και χροιαις και ποικιλιαις κεκοσμημενα στιλπνοτητι και λειοτητι και διαυγειᾳ νικωντων και τεχνῃ τῃ πρωτῃ τε και | ||
ἀπατηλη και ἀγεννης και ἀνελευθερος , σχημασι και χρωμασι και λειοτητι και ἐσθητι ἀπατωσα , ὡστε ποιειν ἀλλοτριον καλλος ἐφελκομενη |
μετρουντας ἀριθμους : ἀμελει ἑως της νυν παν το μετρουν γνωμονα προσαγορευομεν . ἐναντιοπαθεις δε λεγονται ὁτι , φησιν , | ||
: ὁ τουτο , ἐχει τον κανονα αὐτου και τον γνωμονα : ὁ τουτο , ἐχει ᾡ ὀρθως την κρισιν |
' ἀπειριαν του στρατηγειν : και ἀλλῃ πολλῃ βλασφημιᾳ και ἀγανακτησει χρησαμενοι λυειν τον χαρακα και ἀπαγειν σφας εἰς την | ||
ὑποφορα , τουτο ἐστιν ἡ προτασις : το δε λεγειν ἀγανακτησει τοινυν , εἰ μονος των ἐνταυθοι πολιτευομενων λογων εὐθυνας |
Σωπατρου . Τριτη ἡ ἀντινομια των νομικων ἐστι στασεων : παρεχωρησε γαρ τῳ συλλογισμῳ δι ' ἁς εἰπομεν αἰτιας : | ||
δε ἐπουσιωδεσι τοις τα ἰσα φερουσι του ἰδιου τοπου οὐ παρεχωρησε . Μαθοντες οὐν περι της ταξεως του ἰδιου , |
ὀντες . δει δε λεγειν ὁτι τῳ ἐκ του γενους ἀπαγορευει κηρυκευειν , ἀν τι παθῃ . Ἀλλως . κηρυκων | ||
ᾐκισαντο τα χωρια ἁ κατελιπεν Ἁγνιας . ὁ δε νομος ἀπαγορευει μηδ ' ἐκ του αὑτου χωριου του πατρῳου μηδεν |
ἡ Μιλησια Πλαγγων : ἡς περικαλλεστατης οὐσης ἠρασθη τις νεανισκος Κολοφωνιος , Βακχιδα ἐχων ἐρωμενην την Σαμιαν . Λογους οὐν | ||
λεγουσιν , ἑνος δεοντος τριακοσια : ὡς δε Ξενοφανης ὁ Κολοφωνιος ἀκηκοεναι φησι , τετταρα προς τοις πεντηκοντα και ἑκατον |
Ἀχιλλεα , ὁτι Ὁμηρου ἐτυχε κηρυκος , ἐγω δε ἐμαυτον εὐδαιμονα ὑπολαμβανω , ὁτι σε κηρυττειν ἐλαχον οἱ ἐμοι λογοι | ||
και πλειονα ἐκ των προειρημενων . Ἐαν δε βουληθῃ τις εὐδαιμονα πολιν κτισαι και παραμονον , ὁμοιως τε ναων και |
φιλοιη των ὠτων ἐπιλαμβανομενα : ὑποδηλοι δε Εὐνικος ἐν Ἀντειᾳ λαβουσα των ὠτων φιλησον την χυτραν . οὐ μην ἀλλα | ||
ἠν αὐτων ἡ τουτο πραξαι πεισασα : Κλοιλια προ - λαβουσα τας ἀλλας ὡμολογησε . Πορσινας ὑπεραγασθεις το ἀνδρειον της |
τῳ δε κακῳ μαλα φοβερονβοηθειαν τε αὐτῳ μητινα μεγαλην εἰναι τετελευτηκοτι : ζωντι γαρ ἐδει βοηθειν παντας τους προσηκοντας , | ||
ἐγγυτατω ὀντες Ἀρχιαδῃ κληρονομειν της οὐσιας , και μη τῳ τετελευτηκοτι τῳ αὐτῳ εἰσποιητῳ ὀντι υἱον εἰσποιειν ἐπ ' ἀποστερησει |
φαιος χιτωνισκος καλος , πιλιδιον ἁπαλον , εὐρυθμος βακτηρια , βαια τραπεζα : τι μακρα δει λεγειν ; ὁλως αὐτην | ||
. Ὁσα δη δεδηγμαι την ἐμαυτου καρδιαν , ἡσθην δε βαια , πανυ δε βαια , τετταρα : ἁ δ |
ἡρπαγη παρα Διος . ὁτι Χαριτων και τα αὐτου παιδικα Μελανιππος φανεντες ἐπιβουλευοντες Φαλαριδι και βασανιζομενοι ἐφ ' ᾡ εἰπειν | ||
ταις βασανοις . ἐπει δε μακρον τουτο ἠν , ὁ Μελανιππος ἡκεν ἐπι τον Φαλαριν , και ὡμολογησεν οὐ μονον |
στρατιωτης ἀγαθος ; ἀλλ ' οὐδεπωποτ ' ἐκ της πολεως ἐστρατευσατο , οὐτε ἱππευς οὐτε ὁπλιτης , οὐτε τριηραρχος οὐτ | ||
, ἀλλ ' ἐνταυθα γε ἀπροφασιστος ἐκεινος στρατιωτης ἠν . ἐστρατευσατο γουν ἐπι Δηλιον , και ἐς Ἀμφιπολιν και ἐς |
και των τοιουτων : σημαινει δε και βλαβην ἐν τοις κτημασι και τῳ πλουτῳ και τοις ἀγροις και τοις ὑδασι | ||
σχεθειν . χαλκῳ δε μαρμαιροντες ἀλληλων χροα σφαζοιεν ἀμφι † κτημασι βασιλικοις † και τουτο τοὐπος ἐστιν ἀνδρος ἐμφρονος , |
μην το πλεον οἱ χυμοι και συνεπιδεικνυνται τοις ἐξ αὐτων συμπτωμασι τας ἐν ταις μιξεσι πλεονεξιας . οὐ δει δε | ||
εἰναι πειρᾳ κατειληφεναι : και ὁτι ἐπι μεν τοισδε τοις συμπτωμασι χρη τηρειν , ἐπι δε τοισδ ' οὐκ ἐτι |
των ὑπερ τον Βορυσθενην νομαδων ἀφιχθαι συμμαχιαν τοις Τρωσι τις νομισειεν , ἐπαινει δε μαλιστα την Ἑκαταιου του Μιλησιου και | ||
ἐξαιφνης ἐπιστας τοις γινομενοις οὐκ ἀν μαινεσθαι και παραφρονειν ἡμας νομισειεν , οἱ φιλοτιμουμεθα μεν ἐπι τοις των προγονων ἐργοις |
περισχιδη και κερατα καθαπερ ἐκεινος , ὁτε δε την της Ἀρτεμιδος , ἡν και ἐπι του ἁρματος ἐφορει πολλακις , | ||
περι αὐτο ἀλσος παρεχομενον πηγας , εἰσι δε και ἐν Ἀρτεμιδος ἱερῳ πηγαι : ὑδωρ δε ἀφθονον εἰπερ ἀλλο τι |
ἁψαμενος . ἐπει δε διηλθεν ὁ των Πυθιων χρονος , Ἀλκιδαμας ἐκλαθομενος τον ὁρκον , ὁν ὠμοσεν , ἑτερῳ συνῳκιζε | ||
Ἀντιφωντα σπουδης ἀξιον οὐδεν εὑρον οὐτε Ἰσοκρατης και Ἀναξιμενης και Ἀλκιδαμας οὐτε οἱ τουτοις συμβιωσαντες τοις ἀνδρασι παραγγελματων τεχνικων συγγραφεις |
ἀπο του καιρου κρινοντες και των ἀλλων περιστασεων ἀλλοτε ἀλλα ἀποφαινομεθα : και ποτε μεν τους ἐλλειποντας ἐπαινουμεν και πρᾳους | ||
ὑπαρχειν , εἰ δε λοιπον το μη ὑπαρχον μη ὑπαρχειν ἀποφαινομεθα , οἱον τον Σωκρατην μη εἰναι ἀδικον , ἀποφασιν |
ἰσαι εἰσιν . Ἡ ἀρα εἰς τας παραλληλους εὐθειας εὐθεια ἐμπιπτουσα τας τε ἐναλλαξ γωνιας ἰσας ἀλληλαις ποιει και την | ||
σκιας ἠ νοτιωτερα παρουσα και κατ ' οὐδεν εἰς αὐτην ἐμπιπτουσα , οὐδ ' ὁλως ἐκλειψει . ταυτι μεν ὁ |
δε τῃ πολει ἐκεινῃ τοτε μεγιστον στρατοπεδον , ὁ της Φοινικης προησπιζεν : ὑστερον δε μετηνεχθη , ὡς ἐν τοις | ||
της Ποντικης [ θαλαττης μεχρι ] Κιλικιας και [ ] Φοινικης , και το [ ] μηκος [ αὐτης εἰναι |
- λογησομενον . ὁ δε Παυσανιας ἐλθων εἰς την Σπαρτην ἀπελογησατο , και ἀπατησας τους Λακεδαιμονιους , ἀπολυθεις της αἰτιας | ||
ἐβουλευετο μετα των φιλων οὐκετι περι Μιθριδατου , λαμπρως γαρ ἀπελογησατο , ἀλλα εἰ χρη διαδικασιαν προθειναι περι της γυναικος |
ἡμων , ὁτ ' ἐμελλε τελευταν , ἁπαντα ταυτ ' ἐνεχειρισεν Ἀφοβῳ τε τουτῳι και Δημοφωντι τῳ Δημωνος υἱει , | ||
μιᾳ των | Ὠκεανιδων εἰσω της Κρητης φερειν ? | ἐνεχειρισεν , ὁπως κρυφα τρεφοιτο ἐκεισε | . Οἱον ὁ |
, ὁμοιως δε και Θηβαιων ἀπο της ἑτερας μεριδος ὡς τετρακοσιοι : διεφεροντο γαρ οἱ τας Θηβας κατοικουντες προς ἀλληλους | ||
βʹ ἐχοντες σιβυνας ἐπιχρυσους . ἠγοντο δε και κυνες δισχιλιοι τετρακοσιοι , οἱ μεν Ἰνδοι , οἱ λοιποι δε Ὑρκανοι |
Ἀνακυνδαραξεω Ἀγχιαλην ἐδειμε και Ταρσον μιῃ ἡμερῃ , ἀλλα νυν τεθνηκεν . ἐπιγεγραπται δε και ἐν λιθινῃ στηλῃ Χαλδαικοις γραμμασιν | ||
: τοτε γαρ ἐζη ὁ Κλεων , ἐπι δε τουτων τεθνηκεν . και γαρ Εὐπολις μετα θανατον Κλεωνος τον Μαρικαν |
λογου δηλοι . . . . . ἐν τῳ ὑπερ Φρυνης λογῳ Ὑπ . ὁμολογων ἐραν της γυναικος κτλ . | ||
ἐφ ' ᾡ Πραξιτελην λεγεται φρονησαι μεγα : και ποτε Φρυνης αἰτουσης , ὁ τι οἱ καλλιστον εἰη των ἐργων |
, το μεν τῳ οὐχ ἑκουσιῳ , το δε τῳ ἀκουσιῳ . εἰποι ἀν οὐν τις και τα ὑπο την | ||
δ ' οἱ κατα Μεμφιν νομοι τον φευγοντα ἐπ ' ἀκουσιῳ , δει δε φευγειν , ἐπι τοις Γυμνοις εἰναι |
Ἀλωπεκα δευτερον λεγει μοιρασαι . Ἡ δε λαβουσα μιαν ποιει μεριδα το παν της θηρας : βραχυ δ ' ἐτιθει | ||
ὑπο των πινοντων εἰσφερομενην Ἀργειοι χων καλουσι , την δε μεριδα αἰσαν . : Ἡγησανδρος δ ' ὁ Δελφος ἐν |
ἀντιτεταγμενοις , το δε πλειστον ἀλκῃ και βιᾳ των ἐλεφαντων κατειργασατο , χρησασθαι τῃ ἀρετῃ προς την μαχην των Ῥωμαιων | ||
τεκνα γονεις , ἐπειδη ὡς ἐκεινος τῳ μη ὑπαρχοντι ὑπαρξιν κατειργασατο , και οὑτοι μιμουμενοι καθ ' ὁσον οἱον τε |
χρησμον προεγνωκυια Ἰοκαστη οὐκ ἐκωλυσεν αὐτον . ἠ οὐν οὐκ ἐγινωσκεν ἠ ὑπωπτευσεν αὐτον ψευδεσθαι ὑπονοησασα ταυτα δια τον ἐρωτα | ||
δε παραλαβοντες το παιδιον , τισιν μεν συνετελουν αὐτην μυστηριοις ἐγινωσκεν οὐδε εἱς , και προς τι την παιδα ἐξεθειαζον |
θυμῳ , ἑτερῳ κακῳ , φιλοφρονουμενους , ἠ ἐνεχεσθω τῃ τεταγμενῃ ζημιᾳ . λεγομεν δη τα νυν ὡς λοιδοριαις συμπλεκομενος | ||
, λεκτεον . προειρηται μεν ὁτι ὁ αὐτος ἐστι τῃ τεταγμενῃ κατα το ὑγρον δυναμει , νυν δε παραμυθητεον τουτο |
μεν αὐτεων ἐς Λιβυην , την δε ἐς την Ἑλλαδα ἀπεδοντο , δοκεει ἐμοι ἡ γυνη αὑτη της νυν Ἑλλαδος | ||
ἐνιοι , δοξαν , ὁτι τριακοσιοις ἐτεσιν ὑστερον της κτισεως ἀπεδοντο του λιμενος τα τελη , προτερον δ ' οὐκ |
τ Θυτιον εὑρομεν γεγραμμενον . Ι Ἰδιαν : ἀντι του ἰδιωτικην Δημοσθενης ἐν τῳ κατα Κονωνος . ἐλεγετο δε το | ||
ἐν μεσῃ τῃ μαχῃ κειμενη τῃ λεγουσῃ ὁτι χρη σε ἰδιωτικην προς με ἐπαναιρεισθαι δικην τους μεν δικαστας ἀπο φθονου |
και δεδοικα , μη περι αὐτην βραδυνοντες Λωτοφαγων τινων ληθην ἐξαιφνης ἀλλαττωνται . διο δοτε μοι , δοτε νυν μεν | ||
των ἀλλων τοις θεοις ᾐδειν χαριν , ὁ δε σκυθρωπασας ἐξαιφνης ἐταραξε με . και τι τουτο ; ἐφην . |
βοας . οἱ δε ζητουσι το Πολυβωτου ποτερον θυγατηρ ἠ θεραπαινα . και μην ἐνιοι δε πολυβωτην προσηγορευον την πλουσιαν | ||
. λεγουσι δε και ἐπεγειραι και ἐπεγερθηναι : „ ἡ θεραπαινα ἐπεγειρασα με „ . ἐγρηγορα χρη λεγειν , οὐ |