| τοὐμποδων ; Οὐκ ἐσθ ' ὁπως οὐ τον Παλαμηδη ψυχρον ὀντ ' αἰσχυνεται . Τῳ δητ ' ἀν αὐτον προσαγαγοιμην | ||
| Βεβαιον οὐδεν ἐστιν ἐν θνητῳ βιῳ . Βιουν ἀλυπως θνητον ὀντ ' οὐ ῥᾳδιον . Βελτιστε , μη το κερδος |
| ! ! [ ! ] ! [ [ ] ος Μακαρος ἐπελθε νασον [ ] [ ] σεμνας μεγαν ὀρκον | ||
| , πολις ἐν Λεσβῳ τῃ νησῳ , ἀπο Μηθυμνης της Μακαρος θυγατρος και γυναικος Λεπετυμνου . ὁ πολιτης Μηθυμναιος . |
| ; οὑτοι μεν γαρ ἀποσφαττομενοι και ἐκτραγῳδουμενοι και πονηρα δειπνα δειπνουντες ἑκαστοτε ἐκκαλυπτονται : οὐδεις δε οὑτως ἐγενετο τολμηρος οὐδε | ||
| βαλειν . ὁτι μεχρι των Μακεδονικων χρονων κεραμεοις σκευεσιν οἱ δειπνουντες διηκονουντο , φησιν Ἰοβας , μεταβαλοντων δ ' ἐπι |
| εἰναι , πλειοσιν δε μη , τῃ δε ἀφροσυνῃ ἑνι ὀντι σοφια ἐναντια και σωφροσυνη αὐ φαινεται : ἠ γαρ | ||
| ἐσχατην ἡδονην δοκουσαν εἰναι μη εἰναι ἡδονην : ἐπει και ὀντι : ἀλλως οὐκ ὀν ἁπλως [ ἐπει και ὀν |
| ἀπ ' ἀρκτου και λαμπρος , ὑπολειπομενος του μεσημβρινου ὡς ἡμιπηχιον , και ὁ μεταξυ της τε ἀποτομης του Ταυρου | ||
| ὁ μεσος των ἐν τῃ δεξιᾳ πτερυγι , ὑπολειπομενος ὡς ἡμιπηχιον του μεσημβρινου , και του Αἰγοκερω ὁ βορειοτερος των |
| . ἀπειρεσιας ἐλελιξε : πολλας . ὑπερβολικως και τουτο εἰρηκε διαγραφων το τερας του δρακοντος . ῥυμβονας δε τας εἱλησεις | ||
| δε , οὐδ ' ἀν ἑτερῳ δοιησαν . ὁτι Λυγγευς διαγραφων το Λαμιας της αὐλητριδος δειπνον , ὁτε Δημητριον τον |
| δ ' εὐθυς ἠν πολυς λογος σε και ποσιν σον νεικος ἐσπεισθαι το πριν . κυνει δ ' ὁ μεν | ||
| παταγος , και οὐ προτερον ἀπαλλαττει το καθ ' ἑκατερον νεικος διαλυσαμενους , πριν ἀν θατερου κρατησειε θατερον και το |
| Ἐπικουρος Δημοκριτος και το θηλυ προϊεσθαι σπερμα : ἐχει γαρ παραστατας ἀπεστραμμενους : δια τουτο και ὀρεξιν ἐχει περι τας | ||
| ἠρατο , πεμφθεις Ἰλιου κατασκοπος : κτανων δε φρουρους και παραστατας πυλων ἐξηλθεν : αἰει δ ' ἐν λοχοις εὑρισκεται |
| , ἐν θυειῃ , και ἡμικοτυλιον ἐλαιου και ἀπο τευτλων ἑφθων ὑδατος τεσσαρας κοτυλας ἐξαιθριασας : ἠν δε βουλῃ , | ||
| μιῃ χειρι , και ἐλαιου ἡμικοτυλιον , και ἀπο τευτλων ἑφθων του χυλου τεσσαρας κοτυλας : διδοναι δε ἐς ὑποκαθαρσιν |
| στερητικου , ἀχρω , και ἀχρειον το ἀσθενες , και βαρους ἀμετοχον . ἐπι δε Πηνελοπης . ἀχρειον δ ' | ||
| και ταδε εὐσταθως ὑπεμενον , ἑως το τε μηχανημα ὑπο βαρους ἐνεδιδου και φασμα της Ἰσιδος ἐδοξε πυρ ἀφιεναι πολυ |
| δε εἰς το δημοσιον ταλαντον : οἱ δε την ἱππαδα τελουντες ἐκ μεν του δυνασθαι τρεφειν ἱππους κεκλησθαι δοκουσιν , | ||
| μοιχευται μυροεντες ἀει , νεομορφοτυπωτοι , μαστροπα τ ' ἐργα τελουντες , ἀει κακιῃσι γυναικων συμβουλοι , δολιοι , κακομητορες |
| τετραειδῳ ἐμβαλλε εἰς δερμα ἰχνευμονος ἠ φωκης ἠ ἐλαφου ἠ γυπος και φορει ἁγνος ὠν . εἰ δε και χρυσωσῃς | ||
| καλουσιν , οἱ δε ἁρπην . ἐστι δε εἰδος λευκου γυπος , νεκροβορον . Ζμυραινα θαλασσια γνωστη πασι . Ζμαραγδος |
| ἐχει λογον εἰς το ἐτος και ὑπαρχει ἀκακωτος ὑπερ γην ἐφορων τον ὡροσκοπον και το ζῳδιον της ἐναλλαγης , δηλοι | ||
| μαντικης μελεταν , ἱν ' ὠμεν ἐν προθυροις της των ἐφορων θεων αὐτων ἐπιπνοιας . Ἐκεινο μεντοι ἡμας μη ταραξῃ |
| οὑς ἐδει το Πανακτον και τους ἀνδρας τους παρα Βοιωτων παραλαβοντας Ἀθηναιοις ἀποδουναι , το μεν Πανακτον ὑπο των Βοιωτων | ||
| λαβοις λογον οὐτε ἑκοντων οὐτε ἀκοντων : αὐτους δε δει παραλαβοντας ὡσπερ προβλημα ἐπισκοπεισθαι . Και μετριως γε λεγεις . |
| δε παντα νοει και ἀμειβετο μυθῳ : “ οὐτε τοι ἡμιονων φθονεω , τεκος , οὐτε τευ ἀλλου . ἐρχευ | ||
| ἠ μετα τεσσαρων και ἐνικων τεθριππῳ , ἠ μετα βʹ ἡμιονων και ἐνικων ἀπηνῃ . Ἰστεον ὁτι οἱ λυρικοι ἐν |
| στρατιᾳ . ἐπει δε ἐξηλθον , ὁ Ἀναξιβιος ἐκλεισε τας πυλας και ἐκηρυξεν ὁς ἀν ἁλῳ ἐνδον ὠν των στρατιωτων | ||
| ποιητας λεγων οὑτωσι : και τις νεκρων κευθμωνα και σκοτου πυλας ἐτλη κατελθειν ; ἑνα γαρ ἀφ ' ἑκαστης τεχνης |
| Κοιλια ἐστι νευρωδης ὑποδοχειον τροφης ὑγρας και ξηρας προς το πεττεσθαι την τροφην κατεσκευασμενη . νεʹ . Ἐντερα ἐστι νευρωδη | ||
| ἀποβρεγμα της ῥιζης του σελινου και το ὀξυμελι δε ἀρχομενης πεττεσθαι της φλεγμονης : και γαρ δι ' οὐρων ὑποκλεπτεται |
| δε ἑνεκα μεν του διαφορου των ἐν τοις λογοις τουτοις ἰδεων πειθομαι δυο τους Ἀντιφωντας γενεσθαιπολυ γαρ ὡς ὀντως το | ||
| ποιεις , ἐρεις δε συγκεισθαι ἐξ ἰδεων , ἑκαστῃ των ἰδεων ὡς μοναδι χρωμενος . Ἁ μεν ἐν τουτοις ἀπορει |
| Συρακοσσαν , τινα κεν φυγοι ὑμνον κεινος ἀνηρ , ἐπικυρσαις ἀφθονων ἀστων ἐν ἱμερταις ἀοιδαις ; ἰστω γαρ ἐν τουτῳ | ||
| ἀγαθος ἐστι συνεχως και φιλοδωρος ἀνελλιπως ; ὁθεν ὀντως ἀγαθων ἀφθονων και ἀενναων αἰτιος τελειοτατος τοις εὐδαιμονουσι . βασιλει δε |
| ἀμυγδαλα καθαρα βεβρεγμενα . μετα δε το δειπνον τους μεν ἰσχνους και φυσωδεις και μη ῥᾳδιως τα σιτια πεττοντας ἁπλα | ||
| ἐπει δε ἀπο του ἰσχναινεσθαι ἰσχας καλειται , και τους ἰσχνους των ἀνθρωπων φιβαλεις καλουσιν . ὁ δε τονος φιβαλεως |
| , ὁτι ξενος μεν εἰ Φωκευς παρ ' ἀνδρος Φανοτεως ἡκων : ὁ γαρ μεγιστος αὐτοις τυγχανει δορυξενων : ἀγγελλε | ||
| τε και ἀτολμοτερος δοκει μαλλον : ὁ δε μηκους εὐ ἡκων και εὐθυτενης την τριχα ἀνδρειοτερος πεπιστευται και θυμοειδεστερος . |
| τῃ ἐπι Μαραθωνι μαχῃ . ὁ μεν γαρ ἀδελφος αὐτου Κυναιγειρος ἀπεκοπη τας χειρας , αὐτος δε πολλα τρωθεις φοραδην | ||
| ἐχων ἐργα μεγαλα και θαυμαστα ἐν τῃ μαχῃ παρασχεσθαι : Κυναιγειρος δε εἱς τις ὠν των πολλων ἠπειγετο . συμμιξαντες |
| , τουτους δε θεους τους ἐν Ὀλυμπῳ ; Τοτε χρη στρουθων νεφος ἀρθεν και σπερμολογων ἐκ των ἀγρων το σπερμ | ||
| , διακοπτοντες δε τας ῥιζας . τῃ Μηδικῃ δε ἐπιφοιτησαντες στρουθων φορα , ἐξηλασαν και ἐκεινοι τους κατοικουντας , διαφθειροντες |
| , μοιχειαν δε της γυναικος προς τον μνηστηρα , και φαρμακειας κρινει την γυναικα . ἐνταυθα γαρ εἰσιν οἱ μαρτυρες | ||
| και την κατασκευην ὁλην ἐλυσε του παθους και πασης ἀλλης φαρμακειας εὑρεθη κρεισσον : διδοται δε δραχμη μια ἐν τρισι |
| Ἀβροτονον δε μαλλον ἀπο σπερματος βλαστανει ἠ ἀπο ῥιζης και παρασπαδος : χαλεπως δε και ἀπο σπερματος : προμοσχευομενον δε | ||
| οἱον ἀμυγδαλης . δαφνην δε ἀδυνατον , ἐπει οὐδε ἀπο παρασπαδος θελει ῥᾳδιως . αἰτια δ ' , ὡσπερ ἐλεγομεν |
| , ἀπεληλατο της φροντιδος περι της βασιληιης . Ἀποθανοντος δε Κλεομενεος ἀπαιδος ἐρσενος γονου , Δωριεος τε οὐκετι ἐοντος ἀλλα | ||
| , και ὁ ὀφθαλμος καταπληξ : ἐνατῃ ἐθανεν . Ὁ Κλεομενεος παις χειμωνος ἀρξαμενος , ἀποσιτος , ἀνευ πυρετου ἐτρυχετο |
| οὐν και ἐτι πλειω τουτων φασιν οἱ την μεταβατικην κινησιν ἀναιρουντες . ἡμεις δε μητε τους λογους τουτους μητε το | ||
| εὐεργετης νομιζοιτο , και καθαπερ οἱ τα δεινοτερα των θηριων ἀναιρουντες ὡς εὐ ποιουντες τον κοινον βιον ἐπαινου τυγχανουσιν , |
| του κατα λογον , μοχθηρον : το μεν γαρ μηκος νουσου σημαινει , το δε , ἀσθενειαν . Ἀρχομενων των | ||
| μηδε γυμναζεσθω , μηδε περιπατειτω . Ταυτα ποιεων ἀπαλλασσεται της νουσου χρονῳ : ἠν δε μη ἐπιμελησῃ , ξυναποθνησκει . |
| Σπαρτην Θηβαιοις συνεξελειν καλον οἰεσθε λογον σχησειν , μηδε Λακεδαιμονιοις ἐγκαλουντες , ἐπειδηπερ τους ἀποικους ὑμων ἐξεδοσαν τῳ βασιλει , | ||
| συμβαλλοντες οὐδεμιαν πωποτε δικην προς ὑμας εἰσηλθομεν , οὐτ ' ἐγκαλουντες οὐτ ' ἐγκαλουμενοι ὑφ ' ἑτερων . οὐδ ' |
| της κυστεως τοιαυτα δηλωτικα . τοις δε προειρημενοις ἐπι των νεφρων διοριζεται . εἰ μεν εἰη πυρετος , ὁλον κεκακωται | ||
| προς ἁ ἀπεκρινατο το τε της κεφαλης και το των νεφρων νοσημα , ὡς οὐκ ἀν δυναιμην . τουτο δε |
| σκληρον δε , τον ἐν τῳ πληττειν οἱονει θλιβοντα την ἁφην φαμεν , ὡσπερ δητα και μαλακον , τον οἱον | ||
| ὑποληψει τυγχανοντες των ἰατρων οὐκ ἐπιβαλλοντες ὁν δει τροπον την ἁφην τῃ κινησει της ἀρτηριας , οὐχι τον παρα φυσιν |
| ἀνθρωπους , ἀλλα και των ἀλλων των ἐπι της γης ζωιων τα προσπελαζοντα τωι ποταμωι : και τα μεν δηγματα | ||
| , ὡς ἀρεστην τοις θεοις ταυτην ἠ την δια την ζωιων θυσιαν κτλ . . . . : ὁτι γαρ |
| το χλωρον ὀπτον , ἀκακιας χυλισμα , κυαμος Αἰγυπτιος , σταφυλινος , ναρθηκος παλαι , παλιουρος , ἱππουρεως ῥιζα , | ||
| ναπυ , καρδαμον , πυρεθρον και οἱ ἀσπαραγοι παντες , σταφυλινος , δαυκος , καρω . κρομμυα δε και σκορδα |
| , ἀλλ ' ἐν δυσι : ποθεν γαρ το δυαδος παραστατικον συλληψιν τριων ποιησεται ; και πρωτου μεν προς τριτον | ||
| τε τα προσωπα παντοτε ὁριζειν του κτησαμενου , το οὐσιας παραστατικον εἰναι . τα δε ἀρθρα οὐτε ἀντ ' ὀνοματος |
| θηρατα ] ζητητα . συστημα κατα περικοπην στιχων Ϛʹ . ληρων ] δεον ” λογων “ εἰπειν παιζων παρ ' | ||
| του αἰσχραν . Θεων φησιν ὁ γραμματικος εὑρηκεναι παρα Φερεκρατει ληρων . ἁπαντα γαρ , ἁ φερει μαρτυρια , ἐπι |
| τοις οἰκειοις και των πολεμιων ἀπαλλαγη φοβου , ὡσπερ ἐστι τοὐμπαλιν δειλιας ἐμποιητικον το χωρειν ἀνω και κατω θρηνοις και | ||
| μεν παριοντι ῥᾳδιως εἰκειν και διιστασθαι , ἀναχωρησιν δε εἰς τοὐμπαλιν μηδε ἀναστροφην τῳ παρελθοντι ἐνδιδοναι . ταυτας τας κυψελας |
| σκιᾳ ξηρανθεντων και της παλαιας κνηκου ἀνθους , μελιτος στακτου ἀπηφρισμενου , τερεβινθινης ἰσα , ῥοδινου ὀλιγον . σκευαζε λειωσας | ||
| αἱμοπτοϊκους . Ἀλλο : προσμιξας τῳ χυλῳ των πρασων μελιτος ἀπηφρισμενου . . . . . λιτρ . αʹ γλυκυρριζης |
| : πηλικοτης γαρ περας του ἀπειρου συνεχους και ποσοτης του διωρισμενου : ἀλλα το διωρισμενον οὐ μεγεθος : πληθος γαρ | ||
| προς τινα κοινον ὁρον συναπτει . ἐλεγομεν δε και του διωρισμενου ποσου το μεν εἰναι καθ ' αὑτο το δε |
| προς φως και λαμπροτατον ἡλιον ἐναυγαζεσθε μητε τας ἀνθρωπων των ἀμεινονων ἀπειλας μητε τας ἀπαραιτητους ἐκ θεου δικας τοις οὑτως | ||
| την παροιμιαν ἀποτελευτησαι . παροιμια γαρ ἐστιν ἡ λεγουσα δευτερων ἀμεινονων . δευτερον ἀμεινον ἐπι των ἐξ ἀρχης μεν ὁρμωντων |
| και τον ε , και ὁ θ τριπλασιος , δυο παραλιπων τον ζ και τον η , και ὁ ιβ | ||
| πρεσβυτατον ἀγαθον αὐτης , ἡ εὐγενεια , κἀν τἀλλα τις παραλιπων ἡσυχαζῃ , γενοιτ ' ἀν αὐταρκεστατος ἐπαινος . ἐστι |
| παντες ἰσμεν μανθανω ; οὐδεν μα Δι ' , ἀλλα κατακλινεις δευρι τι δρω ; ἐκφροντισον τι των σεαυτου πραγματων | ||
| προαγων την πορθμιδα βαδην ὡς ἀν εἰποις : ἁτερος δε κατακλινεις ἐπ ' ἀγκωνος το καθ ' ἑαυτον μερος ἐπιβριθει |
| , προτερον ἐκτισαν . Ταυτης Πυλαια δ ' ἐστιν ἑξης παραλιος : ἀγορα δ ' ἐν αὐτῃ γινετ ' Ἀμφικτυονικη | ||
| καθολου ἡ μεν παρα τον Ἀραβικον και τον Αὐαλιτην κολπον παραλιος χωρα Τρωγλοδυτικη μεχρι του Ἐλεφαντος ὀρους , ἐν ᾑ |
| τον πολεμον ἡτοιμαστο , διενοειτο πεμπειν ἀγγελους εἰς Καρχηδονα τους ἐρουντας , ὁτι Συρακοσιοι καταγγελλουσι πολεμον Καρχηδονιοις , ἐαν μη | ||
| τε συμβασεων και ἐνδοσεως αὐτης : και πεμπει δη τους ἐρουντας . ὡς δε οὐκ ἐπειθε , πρωτον μεν ἐκειρε |
| καταφασει ἡ ἀποφασις ἠπερ ἡ ἐναντια καταφασις : δριμεα γαρ ὀντως , και οὐ ῥᾳδιαν ἐχουσι την φαντασιαν της παραγωγης | ||
| εἰτε και ἐν ἐργοις ἀρ ' οὐκ αὐ λεξομεν ὡς ὀντως γιγνομενον , ἐν ᾡ και διαφερουσι μαλιστα ἡμων οἱ |
| μεν οὐν οὑτω διηγον την ἡμεραν . Πρῳ δ ' ἀνασταντες ἐπορευοντο προς Γωβρυαν , Κυρος μεν ἐφ ' ἱππου | ||
| . . . ἀνασταδον : ἐπιρρημα ποιοτητος , ἀντι του ἀνασταντες : ἀπο του ἱστημι ἱσταμαι σταδον και ἀνασταδον . |
| ἡ ὑποκειμενη ὑλη την ἐργασιαν οὐ παραδεχεται . Οὐ των συντελουντων προς την των ἑξεων προχειρισιν τῳ εὐδαιμονι τα νυν | ||
| πολει τουτους δεξιωσαμενων , και μηδεν των εἰς αὐταρκειαν αὐτοις συντελουντων παραλελοιποτων . Και οἱ Ἡρακλεωται τον εἰρημενον τροπον της |
| ἀθροωϲ ἰϲμεν ἀλγουνταϲ οὑτωϲ ἰϲχυρωϲ τα περι ταϲ ῥιζαϲ των ὀνυχων , ὡϲ μη δυναϲθαι φερειν . ἐπιζητουμεν οὐν ὁπωϲ | ||
| πηλουϲθω τοιϲ προκειμενοιϲ , ἀπο βουβωνων δε και κατω μεχρι ὀνυχων τοιϲ ὑπογεγραμμενοιϲ : μοϲχου τουϲ ὀπιϲθιουϲ ποδαϲ κατακαυϲαϲ ϲυν |
| νομος ἐφ ' ἑκαστῃ ἡμερᾳ , και τα ἱερα ἐπιθεντα κατακεισθαι ἐν τῳ ἀνδρωνι ἐστε ἐπι κνεφας . ἐν τουτῳ | ||
| ἑζευ ἐπι θρονου , ἀλγεα δ ' ἐμπης ἐν θυμῳ κατακεισθαι ἐασομενὁτι το ἁπλουν ἐστιν ἑζευ : τουτῳ δε ἀναλογον |
| και σκωμματα συνειροντες : πῃ δε και ποιηταις μιμων και γελοιων διδασκαλοις χρωμενοι την ἐν τοις αἰσχροις εὐφυϊαν ἐπεδεικνυντο , | ||
| ποιειν εἰωθε Γρυλλιων ἀει . Ἀριστοδημος δ ' ἐν βʹ γελοιων ἀπομνημονευματων παρασιτους ἀναγραφει Ἀντιοχου μεν του βασιλεως Σωστρατον , |
| ἀπεκτεινεν . οἱς και συνεμαχησε στολῳ πολλῳ εἰς Ἰαπυγιαν ἐλθων πολεμουσι προς Βρεντεσιους , και τιμων ἐτυχεν . Ταραντινων : | ||
| μαχο - μενων , οἱ τῳ μεν λογῳ τῳ δημῳ πολεμουσι , τῳ δε ἐργῳ των ὑμετερων ἐπιθυμουσιν : ἁπερ |
| δη τροπον φασι και ἐπι τουτων , τους μεν εὐεργετας βουλεσθαι εἰναι και σωζεσθαι τους εὐ παθοντας , ὡς οὑτω | ||
| ὑπο πλειστων γιγνωσκομενον οἱ θεοι οὑτως διεθεσαν ὡστε τους ἐχθρους βουλεσθαι αὐτον ζην μαλλον ἠ τεθναναι παραδειγμα τοις ἀλλοις , |
| ' οὑτως ἐχον . τις φησι ταυτα ; Σωκρατης ὁ Μηλιος και Χαιρεφων , ὁς οἰδε τα ψυλλων ἰχνη . | ||
| αὐτο . οἱ δε παρελαβον οὑτως : ὡς Διαγορας ὁ Μηλιος , ὁς το μεν προτερον ἠν θεοσεβης , παρακαταθηκην |
| γε . Ποθεν δε τους μαρτυρας ; Οὐκ ἐκ των βασανων ; Εἰκος γε . Ποθεν δε γε ἀπιστεισθαι τους | ||
| ἐν ταις βασανοις ἀπεκτεινε : τον δε τριτον προ των βασανων ὁμολογησαντα προδιδοναι και μη ἐπεξιοντα τον πατερα κρινει συνειδοτος |
| το θυμικον κινηται ἐν ἡμιν . Λεγεται ὁτι της ἀμπελου ἐφορος ἐστιν ὁ Διονυσος και του οἰνου και αὐτης της | ||
| την θαλασσαν ἐρριψεν , ἀφ ' ὡν ἡ Ἀφροδιτη ἐγεννηθη ἐφορος οὐσα των πορνικων ἐργων . φασι τον Κρονον μισοτεκνον |
| μισθοφορων ξενων ξυν χιλιοις και πεντακοσιοις ἐπι Χιου ἐσταλη , δεισας μη τι προς την ἀγγελιαν της ἡττης οἱ Χιοι | ||
| φανταζομενος : ὁ δε τοξευειν αὐτον μελλει : και αὐτον δεισας Ὠκεανος παυσασθαι κελευει . . . , : Ἐρυθειαν |
| ταις ἀρεταις ἀναμιγνυμενα . Ἐχοις εἰπειν , τινας ποτε Ὁμηρος ὀνομαζων χαιρει θεοις εἰκελους , και διους , και μητιν | ||
| ὁ στεφανους , ὁ θυμιατηρια , και ὁσα τοιαυτα εἰδικως ὀνομαζων : ὁ δε διωκων ἐρει , ὡς ἱεροσυλος ἐστιν |
| φονου συμβαντος . ἀλλ ' ὁμως ἐτιμησε τον Ἀρχιλοχον και Μουσαων γε θεραποντα προσειπεν , ἀλλ ' οὐκ ἀνθρωπων διακονον | ||
| : την πολυχυτον . ἐπηβολος : ἐπιβαλλουσα , ἐπιτυχης . Μουσαων ὁδε μυθος : καθο πεπλασται , φησιν : Μουσων |
| “ θαυματοποιιαις ” ταις οὐδεν ὠφελουσαις , ὑπο δε των ἀνοητων περιστατοις γινομεναις “ ” ἀντι του περι ἁς κυκλῳ | ||
| : ἐπι των ἀπορων . Γυναικος φρενας : ἐπι των ἀνοητων . Γλωσσα που πορευῃ , πολιν ἀνορθωσασα και παλιν |
| , σιλφιον , κοριαννον αὐον , ῥουν , κυμινον , καππαριν , ὀριγανον , γητειον , ἀνισον , θυμον , | ||
| ἀγοντος μναν ταριχος ἐνιοτε δυοιν ὀβολων ἐσθοντας ἠ τριωβολου και καππαριν χαλκων τριων ἐν τρυβλιῳ ἀγοντι πεντηκοντα δραχμας ἀργυρῳ , |
| ἀνειλεν , ἀλλ ' ἠκουεν αὐτου καθαπερ Ἀντισθενης φησιν ὁ Σωκρατικος ἐν τῳ Ἡρακλει . . . , . λεγει | ||
| . . . , . και Ἀντισθενης δ ' ὁ Σωκρατικος περι των ἀριστειων τα αὐτα τῳ Πλατωνι ἱστορει . |
| τουτῳ πωποτε ἐμελησεν : ὡς δε τουτο οὑτως ἐχει , πειρασομαι και ὑμιν ἐπιδειξαι . και μοι δευρο , ὠ | ||
| , αὐτοις βαθροις ὑπομενειτε ἀναστατον ἁπασαν γενεσθαι την πολιν . πειρασομαι γαρ ὑμιν μηδεν ἐπιεικεστερος φανηναι ἠ ὑμεις νομιζετε . |
| θανατου την ἀτυχιαν αὐτοις προκοπτειν . και ὁ Μενελαος τοινυν ἐφεδρος ὠν τῃ του Ὀρεστου ἀρχῃ μονον το ζην αὐτον | ||
| ἠν το Ε εὑρω πρωτον ἠ δευτερον , οἰδα ὁτι ἐφεδρος ὁ τουτο ἐχων ἐστι . Πως , ὠ Ἑρμοτιμε |
| δεικτικον μονον , το δε οὑτος δεικτικον και ἀναφορικον . δεικτικον μεν : οὑτος τοι , Διομηδες , ἀπο στρατου | ||
| και οὑτοσι διαφερει . οὑτοσι μεν γαρ μετα του ι δεικτικον μονον , οὑτος δε δεικτικον και ἀναφορικον . οὐδεν |
| ὑπηκοος : ἰσοτης κοινωνικη : ἑξις ὑπηρετικη νομων . Σωφροσυνη μετριοτης της ψυχης περι τας ἐν αὐτῃ κατα φυσιν γιγνομενας | ||
| οὐκ ἀγεννης πεποιθησις , προς δε τους ἐντυγχανοντας των ἀνθρωπων μετριοτης φρονηματος , αὐτων δε των λογων ἀκριβης τις ἐπισκεψις |
| , αὐτος δια μεσου ἐπ ' οὐραν διαδραμων και των στρατιωτων τους ἀριστους προσλαβων ἀκμαζων ἐμπεσων τοις ἐπικειμενοις ἀτακτοις πολλους | ||
| ἐπει δε ἀρα τους του δεσποτου φονεας ἐν τῃ των στρατιωτων εἰδεν ἐξετασει , ὁ δε οὐκ ἐκαρτερησεν ἐνταυθα ἀτρεμειν |
| παπυρος περιγλυφεται ἀναλογως τῃ οὐρηθρᾳ , εἰτ ' εἰς τον οὐρητικον πορον ἐντιθεται . ἐξωθεν δε τῳ καυλῳ περιτιθεται σπογγιον | ||
| λαχανων ἐσθιοντα και κυκεωνα πινοντα και πτισανης χυλον ῥοφουντα : οὐρητικον δε μηδεν προσφερειν , ἀντισπαν δε και εἰς ἱδρωτας |
| δε μαλλον ἡ ΜΝ : ὡστε και το μεν ΣΤ προηγεισθαι δοξει , ἐπακολουθειν δε το ΝΞ . το μεν | ||
| τους ἀρρωστους εἰς μεσον λαβοντες , τους δε δυναμενους μαχεσθαι προηγεισθαι και οὐραγειν ταξαντες , προῃεσαν ἐπι Κατανης , ὡν |
| δια το μηδε την ὀπωραν την σταφυλην δειν ὀξυνεσθαι ἀλλα περισπασθαι , οἱα των τοιουτων εἰς λη θηλυκων ἁ παραληγεται | ||
| το προκειμενον μοριον . . . . . ὀφειλει και περισπασθαι και γραφεσθαι συν τῳ ιἈλλ . ' οὐτε περισπαται |
| ἀλλα σοι αὐτῳ ἐνθαδε λειψω ἀγαλμα : συ γαρ πεδιοιο ἀνασσεις εὐρεος , ᾡ ἐνι μεν λωτος πολυς , ἐν | ||
| , ἱν ' ᾐ δημοβορος εἰ βασιλευς , ἐπει οὐτιδανοισιν ἀνασσεις . ἀλλ ' οὐκ ἐπειγει . . Ε : |
| και ζῃ , οὐ θνῃσκει : ζῃ γαρ δηπουθεν : θανων δε παλιν οὐ θνῃσκει , ἐπει δις ἐσται θνῃσκων | ||
| γραφουσι και φασι : πως τε ἐπι σκηπτουχιᾳ * * θανων ; ἐμοις μεν εἰπας δωμασιν : ἡ Ἀτοσσα ἀκουσασα |
| τα οὐδετερα βελτιον : κερδιον . Τα δια του ιον οὐδετερα μονογενη προπαροξυτονα ὑποκοριστικα , ἀπο φυσει μακρας ἀρχομενα , | ||
| συνεμπιπτει , εὐθεως και τα προκειμενα των σχηματων ἀφιστανται : οὐδετερα γαρ των πτωσεων εἰς ἐλεγχον του σχηματος δυναται παραλαμβανεσθαι |
| και ὠ Θαλια ἐρασιμολπε , ἠγουν των μολπων ἐρωσα , ἐπηκοος γενου ἰδουσα τονδε τον κωμον , ἀντιστροφως ἀντι του | ||
| γης τησδε χρην ς ' ἀνδρηλατειν , μιασματων ἀποινα ; ἐπηκοος δ ' ἐμων ἐργων δικαστης τραχυς εἰ . λεγω |
| και τοις νοσουσιν ὑγειαν : ὁ δε μη λαμπρος ἀλλα ἀμαυρος δυσθυμιαν σημαινει και τους νοσουντας οὐκ εἰς μακραν ἀναιρει | ||
| . Καρκινου ια Ϛʹ νο ξγ δʹ ὁ τουτῳ ἑπομενος ἀμαυρος . . . . . . . . . |
| συνδειπνον κεκλημενον . και Πλατων δ ' ἐφη τοις το συνδειπνον ποιησαμενοις . και Ἀριστοφανης Γηρυταδῃ : ἐν τοισι συνδειπνοις | ||
| σκωμματος ἠρχετο ὁ Κυρος . κατανοησας γαρ τινα των λοχαγων συνδειπνον και παρακλιτην πεποιημενον ἀνδρα ὑπερδασυν τε και ὑπεραισχρον , |
| ταις ἀριστεραις χερσιν ἀφεντες τας ἡνιας ἀλληλων ἐδραξαντο . οὑ συμβαντος οἱ μεν ἱπποι κατα την ὁρμην ὑπεξεδραμον , αὐτοι | ||
| , και το χωριον τε τουτο καθιερωθεν ἀπο του τοτε συμβαντος Ὀμφαλον προσαγορευθηναι και το περικειμενον πεδιον ὁμοιως Ὀμφαλειον . |
| τ ' ἐν τῃ Ἀσωπιᾳ : οὐδε τοι ἀκρονυχοι ψυχραι δυνουσι Πελειαι . Λαμπροκλης δ ' ὁ διθυραμβοποιος και ῥητως | ||
| ιδῃ Εὐδοξῳ ὑετια . Ἐν δε τῃ ιεῃ Εὐκτημονι Πλειαδες δυνουσι : και ἐπισημαινει : και Ὠριων ἀρχεται δυνειν : |
| φωνηϲ ἐνεργειαιϲ οὐτε εἰκη οὐτ ' ἀπεριϲκεπτωϲ , ἀλλα μητε φαυλων και διεφθαρμενων ὑγρων μεϲτουϲ ὀνταϲ μητε ἐπι μεγαλαιϲ και | ||
| ὀχλων οὐ μονον ἀμελειται , ἀλλα τινας των κακοηθων και φαυλων ἐσθ ' ὁτε και εὐφραινει φθονῳ των κρειττονων και |
| βασιλεως γυναικος ἀδελφος τοις των Ἑλληνων στρατηγοις και λοχαγοις και ἐλαβον παρα των Ἑλληνων . μετα δε ταυτα Τισσαφερνης εἰπε | ||
| ἰσασι γαρ το τριγωνον ἐκεινο οὑ την ἀποδειξιν ἐλαβον , ἐλαβον δε ἀπολυτως ὁτι παντος τριγωνου αἱ τρεις γωνιαι δυσιν |
| θανατον δηλονοτι . των ὀφθαλμων : ἀπο κοινου το στερισκομενοι ἀνασταντας : ὑγιαναντας . ἐν τῳδε : τῳ ῥηθησομενῳ . | ||
| θεατας ἁπαντας εἰδον ἐπ ' ἀκρων ποδων ὑπ ' ἐκπληξεως ἀνασταντας και φωναις μειζοσι και ἐκβοησεσιν ἐπαλληλοις ἐπαινον μεν της |
| , οὐ λεγω του ὀντος οὐδε γαρ ὁ συμπας οὐρανος ἐναρθρος φωνη γενομενος εὐθυβολων και εὐσκοπων εἰς τουτο ἀν εὐποροιη | ||
| διαιρεσεως τοιαυτης : ἡ φωνη διττη ἐστιν : ἠ γαρ ἐναρθρος ἐστιν ἠ ἀναρθρος . και ἐναρθρος μεν ἡ ἐκ |
| κρατα πρηνεες ἐκχυμενοι κονιν ἀσπετον ἀμφεχεοντο , και σφιν ὀδυρομενων γοος αἰθερα διον ἱκανεν . Ὡς δ ' ὁταν εἰροποκων | ||
| ζωντων και τεθνεωτων . ὁμως δε τοις προσθοδομοις Ἀτρειδαις ὁ γοος ὁ εὐκλεης ὁμοιως χαριτες κεκληνται . χαριτες ] χαριτας |
| και ἀλοηϲ , ἐπιβρεχειν τε τοιϲ δι ' ἀψινθιου και μηλινου και μαϲτιχινου και ναρδου και οἰνου , και , | ||
| τοιϲ περι κοιλιαν τα δι ' οἰνανθηϲ , ϲτυπτηριαϲ , μηλινου και των ἀλλων ϲτρυφνων : και ταυτα γαρ καταχρωμενοι |
| μεσημβριαν παντα . κατα τας πλευρας Αἰγαιον πελαγος και οἱ περιοικουντες και Κορινθος : κατα την ζωνην Σικυων : κατα | ||
| χρυσου : ἀπο δε του κατιουσθαι τα σκευη γνωριζουσιν οἱ περιοικουντες ἀρχομενην την ἀναβολην του ἀσφαλτου , και παρασκευαζονται προς |
| περκαι , συνοδοντες , ὀνοι , βατιδες , ψητται , γαλεος , κοκκυξ , θρισσαι , ναρκαι , ῥινης τεμαχη | ||
| , οἱον τρυγων ναρκη βους και ὁ λεγομενος ἀετος και γαλεος και ῥινη και εἰ τι ἀλλο τουτοις ὁμοιον . |
| δαιμονα και την τυχην , ὁσῳ περιεγενετο της των Ἀμφισσεων ἀσεβειας . Ἐπι γαρ Θεοφραστου ἀρχοντος , ἱερομνημονος ὀντος Διογνητου | ||
| αἰτιαν μονην ἐδικαιωσαν τῳ θανατῳ . Αἰσχυλος ὁ τραγῳδος ἐκρινετο ἀσεβειας ἐπι τινι δραματι . ἑτοιμων οὐν ὀντων Ἀθηναιων βαλλειν |
| ἀποφυγην , βοηθημα : ἀλκη παρα το ἀρκω ἀρκη και μεταθεσει του ρ εἰς λ ἀλκη , ἠ παρα το | ||
| ὁρωντας ὀρεγεσθαι ποιειν , τουτο δε παρα το ἀγλαον και μεταθεσει ἀλγον και τροπῃ του ἀμεταβολου εἰς ἀμεταβολον ἀργον . |
| , και ἡ ΔΗ ἀρα ἑκατερᾳ των ΔΕ , ΕΗ συμμετρος ἐστι μηκει . ῥητη δε ἡ ΗΔ και ἀσυμμετρος | ||
| ΕΜΠΕΠΤΑΣ , ὁ αὐτος φησι , πυρινος ἀρτος κοιλος και συμμετρος , ὁμοιος ταις λεγομεναις κρηπισιν , εἰς ἁς ἐντιθεται |
| πειρω : τινες αἱ θεαι ὡν ἡ τεχνη ; Τας Μουσας , ὠ Σωκρατες , λεγεις ; Ἐγωγε . ὁρα | ||
| και αὐλον τε εὑρειν νομιζουσι τον Ἀρδαλον τουτον και τας Μουσας ἀπ ' αὐτου καλουσιν Ἀρδαλιδας . ἐνταυθα Πιτθεα διδαξαι |
| ἐμελλον . δια τουτο οἱ κατα Μωυσην σοφοι παντες εἰσαγονται παροικουντες : αἱ γαρ τουτων ψυχαι στελλονται μεν ἀποικιαν οὐδεποτε | ||
| τον ποταμον ἡμερων σχεδον τι τριων ὁδον . οἱ γαρ παροικουντες ἑκατερωθεν τον ποταμον φυλαρχοι , χωραν οὐκ εὐπορον ἐχοντες |
| και ὡς ἀληθως ἁγιων ἁμαρτηματα τοιαυτα ἐστιν , ὡς ἑτερων κατορθωματα νομιζεσθαι . καθαπερ γαρ ἡ βαθεια και | ἀρετωσα | ||
| περι λογους σπουδην . των μεν γαρ στρατηγων τα ἐπιφανεστατα κατορθωματα σωτηριας μονον οἰδαμεν της ἐκ των παραχρημα κινδυνων αἰτια |
| ἠ φρονιμωτερον . οὑς ἰδοντες οἱ Σαβινοι συν πολλῃ καταφρονησει χωρουντας ἐπι σφας ἀσυντακτους τε και διεσπασμενους ἀπ ' ἀλληλων | ||
| οὑς ἐδεξω τῃ ψυχῃ πασαν ἰδεαν , τους μεν δρομῳ χωρουντας , τους δε σχολῃ βαινοντας , ἐπιστολας , διαλεκτικους |
| και ϲφηνωϲειϲ γινονται . ἡ δε δια του οὐρου τηϲ ἡμιονου και ἐν ἀκμαιϲ ἐπιτεθειϲα μαλιϲτα τοιϲ ψυχροτεροιϲ ῥευμαϲιν ἐπιτηδειοϲ | ||
| ἀριστη εἰναι ὡς ἐπι πολυ ἠ ἡ πορρωτατω ὀνου και ἡμιονου . Ὁ δε οὐδενος εἰς διασκεψιν ἐλαττον , δει |
| ἰσχυρως το ὁλον σωμα εἰ παραληφθειη , κινδυνον ἐπιφερει . καταπλαττειν μεν οὐν χρη τους τοιουτους ἀρτῳ και τῳ κυαμινῳ | ||
| τα ἠρεμα ϲτυφοντα , οἱον φοινικαϲ και τα ὁμοια και καταπλαττειν ἀρτῳ θερμῳ , εἰτα λινοϲπερμῳ . ὁταν δε χρονιϲῃ |
| δια το προτιμηθηναι τον Ὀδυσσεα εἰς την των Ἀχιλλειων ὁπλων κατοχην , κατα των Ἑλληνων ξιφηρης ὡρμησε και κατα των | ||
| δε ἐμβρυουλκια εἰργασατο το παθος . γιγνεται δε και δια κατοχην του πνευματος ἠ πηδημα και δια βαρους ἀρσιν και |
| εἰ τα κακα ποιοτητες ὑπαρχουσιν οὐσιων , ἡ δε ὑλη ἀποιος ἠν , των δε ποιοτητων ποιητην εἰπας τον Θεον | ||
| , καθαπερ την ἀτομον του συγκριματος , εἰγε ἐκεινη μεν ἀποιος ἐστι , το δε συγκριμα πεποιωται , ἠτοι λευκον |
| πηγανου , και ἑνωσον κοπτων ἰσχυρως . Διαλυτικον χοιραδων , παρωτιδων , δοθιηνων , φυματων , μελικηριδων , σκευαζομενον οὑτως | ||
| ἐπιτεθεις ὀξυκρατῳ καταστελλει τας ἀρχομενας φλεγμονας . ἐπι δε των παρωτιδων των ἀλλου νοσηματος ἐκγονων παν τοὐναντιον ἐργαζομεθα , φαρμακοις |
| παραδοξων , ὑπεροπται δε των πρεποντων και εἰωθοτων , τουτεστι καταφρονουντες των συνηθων φʃ τοις πραγμασι , φησι , και | ||
| , ἐσται ἡ νοσος ἀπο φρικιων ἐλαχιστων . οὑτοι τε καταφρονουντες , αὐξουσι τα παθη . το δε προκαταρκτικον αἰτιον |
| μεθῃ , φροντιδι , και ἀγρυπνιᾳ και ἀπο προσκομματος του βουβωνος . Διαγινωσκονται δε οὑτοι πρωτον μεν ἀπο σφυγμων , | ||
| ἀκρον , φησι , του βουβωνος ἐπληγη ὁ Ἀγκαιος . βουβωνος ἐν τορμαισι ταις περιφερειαις του βουβωνος συντριψας το σωμα |
| πιστευων ὑπερορω της ἀπολογιας : τῃ δε σκληροτητι του δαιμονος ἀπιστων ὀρρωδω , μη οὐ μονον της χρειας του παιδος | ||
| λαβειν ὑπερ του λαθειν ἀδυνατον . φυλαττου τον παρα των ἀπιστων ἐπαινον . ἐπαινεθεντες ποσοι ἀπωλοντο . κρινε σεαυτον ὡς |
| Διος ] του τιν ' ] τον λυσοντα ἐκγονων ] ἀπογονων χρεων ] ἠγουν ἀποκειμενον ἐστιν εἰναι αὐτον τινα των | ||
| και ἁπλως ἑτεροφροσυνην οὐ μονον ἀπο των γνωριμων και των ἀπογονων δε αὐτων μεχρι πολλων , ὡς ἱστορειται , γενεων |
| των ληνων των ἱερων οὐσων τῳ Διονυσῳ δια την των σταφυλων εὑρεσιαν : ἀπο του ληνου δε Ληναιος προσαγορευεται : | ||
| ποιησεις στοματικον φαρμακον , και δια του γλευκους ἐξ αὐστηρων σταφυλων , και ἀπο του χυλου των ῥοιων και των |