Σπαρτην Θηβαιοις συνεξελειν καλον οἰεσθε λογον σχησειν , μηδε Λακεδαιμονιοις ἐγκαλουντες , ἐπειδηπερ τους ἀποικους ὑμων ἐξεδοσαν τῳ βασιλει , | ||
συμβαλλοντες οὐδεμιαν πωποτε δικην προς ὑμας εἰσηλθομεν , οὐτ ' ἐγκαλουντες οὐτ ' ἐγκαλουμενοι ὑφ ' ἑτερων . οὐδ ' |
παραδοξων , ὑπεροπται δε των πρεποντων και εἰωθοτων , τουτεστι καταφρονουντες των συνηθων φʃ τοις πραγμασι , φησι , και | ||
, ἐσται ἡ νοσος ἀπο φρικιων ἐλαχιστων . οὑτοι τε καταφρονουντες , αὐξουσι τα παθη . το δε προκαταρκτικον αἰτιον |
δε εἰς το δημοσιον ταλαντον : οἱ δε την ἱππαδα τελουντες ἐκ μεν του δυνασθαι τρεφειν ἱππους κεκλησθαι δοκουσιν , | ||
μοιχευται μυροεντες ἀει , νεομορφοτυπωτοι , μαστροπα τ ' ἐργα τελουντες , ἀει κακιῃσι γυναικων συμβουλοι , δολιοι , κακομητορες |
. καιτοι ψηφισμα γε ἐπεμψαν εὐθυς ἐν ἀρχῃ φιλοφρονουμενοι και παρακαλουντες ἀφικεσθαι : και πολλα δικαια μοι προς αὐτους ὑπηρχεν | ||
κατα συμμοριας , οἱ μεν οἰκειως διακειμενοι προς τους δημοτικους παρακαλουντες ἀλληλους πασαν εἰσφερεσθαι προθυμιαν , ὁπως καταξουσι τον δημον |
οὐν και ἐτι πλειω τουτων φασιν οἱ την μεταβατικην κινησιν ἀναιρουντες . ἡμεις δε μητε τους λογους τουτους μητε το | ||
εὐεργετης νομιζοιτο , και καθαπερ οἱ τα δεινοτερα των θηριων ἀναιρουντες ὡς εὐ ποιουντες τον κοινον βιον ἐπαινου τυγχανουσιν , |
, οἰκτιζομενοι μεν αὑτους της ἀναγκης αὐτοχειρας τε και τεκνοκτονους ἀποκαλουντες , οἰκτιζομενοι δε και τον παιδα της παραλογωτατης ἀπωλειας | ||
ἐπεκαλουν αὐτῳ , φθορεα των νεων και κιναιδολογον και θρασυν ἀποκαλουντες . και γαρ και Δημητριου του πλευσαντος εἰς Κυρηνην |
προς το γηρας εὐηθεστερων εἰναι δοκουντων . Διωκαθειν . διωκειν ἐγκαλουντα ἠ τρεχοντα . Διωλυγιον . ἐπι πολυ διηκον : | ||
ἀντικειμενων φαντασια , ὡς και τον Κρατυλον δοκειν τι λεγειν ἐγκαλουντα τῳ διδασκαλῳ , ὁτι δις ἐφη μη δυνασθαι ἡμας |
οὐτε ἀκριβως , ἐπειδη μη φυλαττουσι τα του ὁρισμου μιαν δηλουντες φυσιν . Ἐντευθεν ζητει [ εἰ ] ἀρα γε | ||
οἱ πρεσβεις , ἱνα δη συγγνωμην τινα μηχανησωνται τῳ δεσποτῃ δηλουντες , ὡς του ποθου την προφασιν ἐξ ἡμετερων εἰληφε |
ὁν βασιλεα προσαγορευουσιν οἱ ἐπιχωριοι . θυσιας δε και ἑορτας ἐπιτελουντες ἐνιαυσιους ἐξι - λασκονται : τουτων δε ἐπιτελουμενων , | ||
ἀλλων ὡν παρακελευονται και οἱ τας τελετας ἐν τοις ἱεροις ἐπιτελουντες . , . . Ὁτι ἐπ ' ἀρχοντος Ἀθηνησι |
της ὑγειας ; καθολου γαρ εἰ παντες οἱ τα ὀνοματα λαλουντες μη κενως ἰσμεν ἑκαστα τουτων και μηδεμιας ἐπιμελειας περι | ||
ἡνικ ' ἐδει λαβειν ἐλθοντ ' ὀβολον μονον , καθηντο λαλουντες ἐν τοις στεφανωμασιν , νυνι δ ' ἐνοχλους ' |
περιοδικον . δυσφρονες ] κακοφρονες . Ξ δυσφρονες ] κακα φρονουντες . δυσφρονες ] κακοφρονες οἱ μη φυλαξαντες ἀδελφικας φιλιας | ||
τωνδε των ἀγα - θων , παραθαρρυνοντες ἀλληλους , μεγα φρονουντες μεν τοις ἐργοις , ἀξιουντες δε μαχεσθαι και ἐκεινοις |
ἀξιουντες τους ἡγε - μονας , ἐναντιουσθαι δε τοις πραττομενοις ἀδυνατουντες , οὐθ ' οἱ καταγραφεντες εἰς το βουλευτικον συνεδριον | ||
, κἀν ἡμεις τας ἑκαστων φυσεις τε και δυναμεις ἰχνηλατειν ἀδυνατουντες ἡσυχαζωμεν . σεισμοι τε και λοιμοι , και κεραυνων |
ὡς ᾑ μαλιστ ' ἀν δυνωνται ἐξεικαζουσιν αὑτους ταις των φιλουντων ὑπουργιαις . και τοινυν αἱ ἐπιβουλαι ἐξ οὐδενων πλεονες | ||
δεσποτης . προς τουτον ἑνα δει ζην ἐμε . ὀργη φιλουντων ὀλιγον ἰσχυει χρονον . τινι δεδουλωνται ποτε ; ὀψει |
λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
οὐ διαγινεται ὁ παρα Πλατωνι Σωκρατης ἐν ταις προς τους κοινωνουντας αὐτῳ των λογων συνουσιαις κατα την προθεσιν του κατα | ||
. Προθυμοτερον ἀν συμφησαιςὠ Θωμασιεεἰ και τους ἐπι τουτῳ σοι κοινωνουντας ἀναμνησθειης : ἡ γαρ ὡν τις οἰεται δοξα τῳ |
παρ ' αὐτοις γενεσεως του θεου το μεχρι του νυν τεταγμενοις χρονοις ἐν τῃ πολει πηγην αὐτοματως ἐκ της γης | ||
κρεα τοις τεχνιταις και τοις προς την των κατασκευασματων ὑπηρεσιαν τεταγμενοις διενειμε , τας δε βυρσας συρραπτουσα και χορτου πληρουσα |
ὑμων οὐτε πατερων ὡν ἐστε , ἐς γην την Πλαταιων στρατευοντες . Παυσανιας γαρ ὁ Κλεομβροτου Λακεδαιμονιος ἐλευθερωσας την Ἑλλαδα | ||
ἐν ταις ναυλοχοις πετραις ἐγραψε μνησθητε ἀνδρες Ἰωνες κατα πατερων στρατευοντες , ἀποικοι γαρ ἠσαν Ἀθηναιων , τουτο ἀναγνοντες Ἰωνες |
της πολεως τινες δυσωνοιντο τι των πωλουμενων , ἐλεγον οἱ πωλουντες ὁτι μαλλον ἀν ἐλοιντο Τελεσταγορᾳ δουναι ἠ τοσουτων ἀναδοσθαι | ||
ἐπει γαρ τους ἰκτερικους ὠφελει ὁ χαραδριος ὀφθεις , οἱ πωλουντες αὐτον , φασι , κρυπτουσιν , ἱνα μη προ |
, αὐτος δια μεσου ἐπ ' οὐραν διαδραμων και των στρατιωτων τους ἀριστους προσλαβων ἀκμαζων ἐμπεσων τοις ἐπικειμενοις ἀτακτοις πολλους | ||
ἐπει δε ἀρα τους του δεσποτου φονεας ἐν τῃ των στρατιωτων εἰδεν ἐξετασει , ὁ δε οὐκ ἐκαρτερησεν ἐνταυθα ἀτρεμειν |
γαρ ἐτι βασιλευοντος ἠρχε των Περσων Ὠχος και προσεφερετο τοις ὑποτεταγμενοις ὠμως και βιαιως . μισουμενου δε αὐτου δια την | ||
ἐπειχε . Πλεονεκτουμενος δε ὑπο των πολεμιων , προσεταξε τοις ὑποτεταγμενοις κοπτειν την γεφυραν , και το πληθος των βαρβαρων |
παλιν ἀπο της των λοιπων ἀστερων συνεπιθεωρησεως και των τους κακοποιους περιεχοντων ζῳδιων . ὁ μεν γαρ του Κρονου τον | ||
παντοτε τους ἀγαθοποιους ἀγαθων εἰναι ποιητικους μητ ' αὐ τους κακοποιους ἐν τοις ἰδιοις οἰκοις καθεστωτας ἠ ὁριοις ἠ τριγωνοις |
ὁποιον αὐτο οἱ Πυθαγορειοι λεγουσι . τοις οὐν οὑτως αὐτο τιθεμενοις ἀναγκη ποιειν το ἀπειρον ἀδιαιρετον : εἰ γαρ διαιρεθησεται | ||
του ἀριθμου . ὁταν δε μητε εἰναι μητε μη εἰναι τιθεμενοις αὐτο ὁ λογος εὐοδῃ , του διαιτησοντος χρεια και |
χρονους προτεκμαιρεσθαι χρη . Ὁσοι δ ' ἀν ἀμελησωσι των τοιουτεων ἀμφιφλασματων , ἠν και ἀλλο μηδεν αὐτοισι φλαυρον μεζον | ||
νοσηροτερον γινεται , σφακελισμοι τε χρονιοι ὀστεου πολλοισιν ἠδη ἀπο τοιουτεων προφασιων ἐγενοντο . Ἀταρ και ἠν μη παρα το |
σπανια : θρονον δε τοις ἀνδρασιν ἐλεφαντινον , ἐν ᾡ καθεζομενοι δικασουσι , και λευκην ἐσθητα περιπορφυρον και τους προηγουμενους | ||
' εἰναι , ἐν ἱερῳ δ ' οἱ ταυτα κρινοντες καθεζομενοι διεγνωσαν , διεμεινα δ ' ἐγω και οὐ προὐδωκ |
οὐ τἀληθη ἐφη λεγειν τους ἐξαγγελλοντας . παραινουντων δε των ἀφιγμενων , εἰ μη σφισι πιστευουσι , κατασκοπους τινας πεμψαι | ||
δε λεγειν ὑστερον ὡς μονος εἰη Ξενοκρατης των προς αὐτον ἀφιγμενων ἀδωροδοκητος . ἀλλα και πρεσβευων προς Ἀντιπατρον περι αἰχμαλωτων |
[ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
πεφυκεναι οὐδεν ἡττον ἠ ὁ ἐν τῳ σμηνει φυομενος των μελιττων ἡγεμων : ἐκεινῳ τε γαρ αἱ μελιτται ἑκουσαι μεν | ||
τα δε μετα ταυτα μελισπονδα : τουτον γαρ ἑτοιμον παρα μελιττων πρωτον ἐλαβομεν τον ὑγρον καρπον : εἰτ ' ἐλαιοσπονδα |
ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
. ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
ἀρχης και δειγμα του πραγματος ποιουμενους κατευθυ ἀπ ' ἐνθυμηματων πειρασθαι ἀρχεσθαι . ἐχει δη και ταυτα το προοιμιον . | ||
ἐν τῳ προθυμεισθαι : Ἐν τῳ προνοεισθαι με σου και πειρασθαι τον Δια πειθειν , τινα βλαβην ἐνυπαρχουσαν νοεις ; |
παρ ' ἡμιν αἱ τε των μετοικων λῃτουργιαι και αἱ πολιτικαι , ὡν ἑκατερων ἐστι τοις εὑρημενοις ἡ ἀτελεια ἡν | ||
ἡ χρησις : ὀλιγακις γαρ ἐν παντι τῳ χρονῳ γινονται πολιτικαι στρατιαι και πολεμικαι : ξυμβαινει δε τα τοιαυτα πλειστακις |
ὑπ ' ἐμου λεγομενων και δια την σπανιν του Παρμενιδειου συγγραμματος . . . , . φασι δε γεγραφθαι αὐτωι | ||
και πρωτος τῃ ὑλῃ νουν ἐπεστησεν , ἀρξαμενος οὑτω του συγγραμματος , ὁ ἐστιν ἡδεως και μεγαλοφρονως ἡρμηνευμενον : “ |
ἐδει ὁτι ἡμεις μεν ὑπο του σωματος δεδεμεθα ἠδη δεσμου γεγενημενου . Ἐν γαρ τῃ πασῃ ψυχῃ ἡ του σωματος | ||
πεποιηκοτι : ἐμε δε οὐδεν δει ζητειν αἰτιαν πραγματος οὐ γεγενημενου . και γαρ εἰ μηδεν ἑτερον ἀντεπιστελλειν ἐπειθε , |
τοιουτον . προταττει τας καταφασεις πρωτον του δυνατου και του ἐνδεχομενου λεγων δυνατον εἰναι , ἐνδεχομενον εἰναι : εὐθεως δε | ||
. Που λεγει ὁ Πλατων ἐν τῃ μιξει ἀναγκαιου και ἐνδεχομενου τῃ χειρονι ἑπεσθαι το συμπερασμα ; ἠ ἐν τῳ |
φαντασιαν : ἡ τε περιοδος αὐτῳ ληγουσα εἰς το των προγεγενημενων οὐκ ἐχει την βασιν εὐγραμμον και περιφερη , ἀλλ | ||
τους ἀριστους ποιουμενος στρατιωτας τους ἀλλους ἠναγκαζε μενοντας ἐπι των προγεγενημενων ἐργασιων ἐπιμελεισθαι της ἰδιας ἑκαστον οἰκονομιας και ταξεως , |
Ταρτησου πυλης , Ἀρνης παλαιας γεννα , Τεμμικων προμοι Γραιαν ποθουντες και Λεονταρνης παγους Σκωλον τε και Τεγυραν Ὀγχηστου θ | ||
του Ἀμυκλα Ἀμυκλαι , οὑτως Ἀβα Ἀβαι . Λυκοφρων „ ποθουντες Ἀμφισσαν τε και κλεινας Ἀβας „ . το ἐθνικον |
πολυχρηματοι πεπιστευμενοι ἠλιθιοι και σκαιοι νομιζεσθαι ἠ περι τα δει ἀναλισκοντες δεξιοι κεκλησθαι . Πλουσιον χρη νομιζειν τον ἡγεομενον ἐχειν | ||
του ι ἀναγινωσκειν , ἱν ' ᾐ λεγων : μηδεν ἀναλισκοντες δια το ἐχειν παντα ἐκ των ἀγρων , ἠ |
της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
μετα τον σεισμον ἐκεινον . θαυμαζω δε εἰ νυν τοιουτων ἀπολαυοντες των βοτρυων την παρουσαν ὡραν χειμωνα καλειν τολμησετε . | ||
των ὑμετερων αὐτοις προσηκοντων διαναστηναι , και ὡν ἑκαστοτ ' ἀπολαυοντες διαγιγνεσθε : οὐδε γαρ οὐδ ' ἀν εἱς ἐτ |
εʹ διμετρα ἀκαταληκτα , το Ϛʹ μονομετρον , ὁ και παρατελευτον ὀνομαζεται , το δε ζʹ διμετρον καταληκτικον ἰαμβικον ἠτοι | ||
ποικιλης και παντοδαπης . Γ ὠ παντοιας ἠδη μουσης ] παρατελευτον τουτο . μουσης ] παιδευσεως . εἰ μεν τις |
ἐπορευετο . Ὁ μεντοι Τιθραυστης , καταμαθειν δοκων τον Ἀγησιλαον καταφρονουντα των βασιλεως πραγματων και οὐδαμῃ διανοουμενον ἀπιεναι ἐκ της | ||
αὐτου δια ταυτης την προπετειαν , θρασυν τινα ἀνθρωπον και καταφρονουντα των νομων ἐκφραζοντες και δια τουτο λεγοντες αὐτον μηδε |
βοτανη , τῃ διαλεκτῳ των βαρβαρων φριξα καλουμενη , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστιν μισοπονηρος : πηγανῳ δε ἐστι παρομοιος , ἡν | ||
: προσαγορευεται δε τῃ διαλεκτῳ των ἐγχωριων βαλλην , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστι βασιλευς , καθως ἱστορει Ἑρμησιαναξ Κυπριος ἐν βʹ |
πανυ . τραγηματ ' αἰσθανομαι γαρ ὁτι νομιζεται τοις νυμφιοις μετιουσι την νυμφην λεγεις παρεχειν , ἀμητας και λαγῳα και | ||
βιβλιου εὐθυς ἐκ προοιμιων ἐμφαινει διαρρηδην ἀναγκαιοτατον αὐτο τοις ῥητορικην μετιουσι γνησιως βοων . ἰδεα δε ἐστι ποιοτης λογου τοις |
και μολις οἱ στρατηγοι κατεσχον ὡστε μη και τους ἀνθρωπους διαφθειρεσθαι . και τους μεν Μενδαιους μετα ταυτα πολιτευειν ἐκελευον | ||
χρηστα τοις ἀχρηστοις , και οὑτως ἐν τῳ παντι σωματι διαφθειρεσθαι χυμους . ἀλλ ' ἡνικα ἀν ἰδῃ τε και |
γε σοφισμα εἰπειν οὐκ ὀκνησω αὐτων . ὁταν γουν αἰσθωνται λαμβανομεναι , το ἐξεχον της κεφαλης τουτο τοινυν αἱ γενναιαι | ||
ὁ χειμων γενηται , των πετριδιων ὡσπερ ἀγκυραις ταις προβοσκισι λαμβανομεναι ὁρμουσι . διωκομενη τε ἡ σηπια τον θολον ἀφιησι |
δικαιον λογον , παραλαβων αὐτον ὁ ἀδικος λογος ἐκδιδασκει . κομισαμενος δε αὐτον ὁ πατηρ ἐκπεπονημενον ἐπηρεαζει τοις χρησταις : | ||
ποιησεις τους νομους δηπου κυριους . εἰ οὐν τα αὑτου κομισαμενος και του συναγορευειν ἁψασθαι βουληθειη , μετ ' εὐνοιας |
, “ καλη , ἡ δε λαβη αἰσχρα : ” ἐπαινουντων τινων τον ἐπιδοντα αὐτῳ ἐφη , “ ἐμε δ | ||
δ ' ἐμοιγε αἱ πολλαι στεφανουντων τε αὐτον ἠσαν και ἐπαινουντων ἐπι ταις νικαις ταις τε ἀλλαις και μαλιστα ταις |
οὑτος Σαπωρι τε και Ὁρμισδῃ τοις εἰς την ἡμετεραν ἡλικιαν ἀφικομενοις , το μεν πρωτον ἐναντιαν ἐσχε την ἐκβασιν , | ||
ὑμων ἐστιν : ἐπιτρεψατε των πρεσβευτων τισιν εἰς την πολιν ἀφικομενοις δηλωσαι τῃ βουλῃ ταυτα : και γαρ εἰ την |
οὐ γαρ εὐμαρες συνιεναι τροπον ἀνθρωπου , ὁπου γε τους νομιζομενους εἰναι χρηστους πονηρους πολλακις ἐξαιφνης εὑρισκομεν . ἑν δε | ||
Ἑλληνικων ἐκδιδασκομενους μεχρις ἡβης . ἐπει δε ἀφικοντο προς τους νομιζομενους γονεις συμβηναι την διαφοραν αὐτοις προς τους Νεμετορος βουκολους |
, ἐρωντες ἐπιμιξιας , ἀγομενοι μεν ὑπο της χρειας , εἰργομενοι δε ὑπο της θαλαττης , εἰδον ὀρνιν ἐξ ἀερος | ||
των ἑλων ὀντων δυο ἠσαν οἱ πολεμοι , τῃ διοδῳ εἰργομενοι μη γινωσκειν τα ἀλληλων : και κατα την διοδον |
και τα ἑξης , και το ἐπειδη γαρ οὐχι των πεπολιτευμενων οὐδε των ἐνοχλουντων ὑμας ὠν πραγμα τηλικουτον φημι δειξειν | ||
' ἀνεχεσθαι φωνην μητε τουτου μητ ' ἐκεινου , τοιαυτα πεπολιτευμενων . Ἀλλα νη Δια ταυτα μεν τοιουτοι γεγονασιν ἐν |
τοις Ὀλυμπιοις του περυσιν ἐνιαυτου ὀντος ἐκελευσε τους Ἠλειους Νερων ἀναβαλεσθαι αὐτα ἐς την ἑαυτου ἐπιδημιαν , ὡς ἐκεινῳ μαλλον | ||
ἐπιεικειαν της κολασεως του ἀνδρος και οὐδ ' εἰς ἑτερους ἀναβαλεσθαι χρονους τας κρισεις των ἐν ταις αἰτιαις βουλομενου : |
' : οὐδενος χρη πραγματος τον εὐ φρονουνθ ' ὁλως ἀπογνωναι ποτε . ἁλωτα γινετ ' ἐπιμελειαι και πονωι ἁπαντ | ||
τῳ λογῳ , δοκιμασαντα ὡς περιττα . . . . ἀπογνωναι ] οἱον μη καταψηφισασθαι : ἀπο κοινου δε το |
ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | ||
ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την |
ξαινειν εἰς καλαθισκον κοινην εὐνοιαν ἁπαντας καταμειγνυντας : τους τε μετοικους κεἰ τις ξενος ᾐ φιλος ὑμιν , κεἰ τις | ||
ἀρχην καθισταιμεν , και τουτοις τιμη τις ἐπειη οἱτινες πλειστους μετοικους ἀποδειξειαν , και τουτο εὐνουστερους ἀν τους μετοικους ποιοιη |
αἰτιον , ἐντελεχειᾳ δε το ποιητικον . Ἐντευθεν περι του ἀναγκαιου ἡμιν διαλεγεται πληρωσας τον περι της φυσεως λογον , | ||
γινεται ἀρα το πρωτον σχημα της μιξεως του ὑπαρχοντος και ἀναγκαιου : ἐπι δε της τοιαυτης μιξεως τῃ μειζονι καθ |
του δεοντος , ὡς μη μονον ἐκ των κατω το θεραπευομενον μερος ἐν βαθει την ὁλκην ποιεισθαι , ἀλλα κἀκ | ||
, ἀν οὑτω τυχῃ , χρωμενον βοηθημασι , κινδυνῳ τον θεραπευομενον περιβαλλειν , ἐπι δε των μικροτερων δι ' ἀποτομου |
ἁ ἐγω ; οὐκ οἰσθ ' ὁτι ὁ μεν ἡδιστα ἐσθιων ἡκιστα ὀψου δειται , ὁ δε ἡδιστα πινων ἡκιστα | ||
νεοττιον , κορασιον . νεοττιον και κορασιον ζηλοτυπος ] φθονερος ἐσθιων ] τα σα ἀγαθα ὀζειν ] μυριζειν χροας ] |
, του στομαχου πολλακις ἠ γαστρος ἀναθυμιασεις ἐπ ' αὐτην πεμποντων , ἐκεινην κενωσαντες συνθεραπευομεν και την κεφαλην . κενουμεν | ||
ἑλκος εἰναι της ἀληθειας . Σωκρατης πολλα των φιλων αὐτῳ πεμποντων , ἐπει μηδεν δραξαμενος ὑπο Ξανθιππης της γυναικος ηὐθυνετο |
πραγμασιν ἐπικουριαν οὐδεμιαν , ἡδομενοι δε και κατ ' εὐχην δεχομενοι τον ἐξωθεν πολεμον , ὡς των παροντων σφας κακων | ||
κοσμον και φυλακην περι παντος ποιουμενοι και τα παραγγελλομενα ὀξεως δεχομενοι : καλλιστον γαρ τοδε και ἀσφαλεστατον , πολλους ὀντας |
το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | ||
ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης |
προσελθειν : “ συ δε ἐκελευσας μοι , δεσποτα , προνοεισθαι του λαθειν . ὀρθως δε προσεταξας : ἀνειληφας γαρ | ||
, οἱ τον ἑαυτων βιον φαυλως διοικουντες των μηδεν προσηκοντων προνοεισθαι πειρωνται . μαντις ἐπι της ἀγορας καθεζομενος ἠργυρολογει . |
Δωδωνης μεδεων δυσχειμερου „ . και Διονυσιος ” Δωδωνης ἠπειρος ἀπειριτος ἐκτετανυσται ” . Φιλοξενος δε ὁ την Ὀδυσσειαν ὑπομνηματιζων | ||
οὐ τι προσεσσυμενον στυφελιξεν : ἀλλ ' ἁτε πρων εἱστηκει ἀπειριτος οὐρεϊ μακρῳ , τον ῥα διιπετεων ποταμων μενος οὐδ |
' ἀνεκτα : την γαρ θεον ἀφελοντες μου και χαμαι καταθεμενοι και τα στρωματα μου παντα περισπασαντες γυμνον ἠδη προσδεουσι | ||
των κατωτατων μερων , τα λεγομενα παρα Συροις γορφια , καταθεμενοι ἐν τοις φυτωριοις , ὁταν ἐπιτηδεια προς μεταθεσιν ἰδωσι |
οἱ ζωντες εὐδαιμονουσιν , ἡρμοσμενην ἐχειν την διαθεσιν ἐπιβαλλοντος . παραστησαι δε αὐτου την δυναμιν και δια των ἀπεμφαινοντων θελοντες | ||
ἀλλα την φημην εἰς μαρτυριαν καλεις , ἡν οὐ δυνασαι παραστησαι τῳ βηματι : ἡν αὐτος θρυλλησας διεσπειρας : εἰ |
. και κεφαλης πονος ἐν ταυτῃ παραχρημα μειουται , και κοπον ἐξελασαι δυνατη τριφθεισα μετ ' ὀξους χοιραδας ἀντιαδας τε | ||
ἀνθων ϲκευαζομενον ἐν βαλανειῳ χριομενῳ : προϲ γαρ τῳ τον κοπον ἀποθεραπευειν μεταβαλλει τῃ εὐωδιᾳ το αὐχμηρον τηϲ ψυχηϲ εἰϲ |
και εἰναι ἀκριβεστατους ἐν τουτωι . και πειρασθαι πρωτον μεν καταμανθανειν σημεια συμμετριας ποτων τε και σιτων και ἀναπαυσεως . | ||
ἐχων , ἠν τε και ἐν τῃ νουσῳ γενηται , καταμανθανειν δει : ἠν γαρ μελλῃ ἀπολλυσθαι ὁ ἀνθρωπος , |
ὁταν κρινωνται , δοκουντας μεν τι εἰναι , θαυμασια δε ἐργαζομενους , ὡς δεινον τι οἰομενους πεισεσθαι εἰ ἀποθανουνται , | ||
ποταμοι φερουσιν , οὐδε τους μυρμηκας τους τον χρυσον σφισιν ἐργαζομενους , οὐδε τους γρυπας τους φυλακας , οὐδε ὁσα |
τις , ὀρυκτηρσιν οἱς ἐπιφερεται σιδηροις και ἑτεροις ὁπλοις ἀμυνεσθαι παρεσκευασμενος : εἰ δ ' ἡλιος ἀνασχοι , μηκεθ ' | ||
του μοιριδιου χαλεπους ἐπεφερε , παντα τα φθοροποια χορηγιαις ἀφθονοις παρεσκευασμενος , οἱς , εἰ μη ἐφθασε προαναιρεθεις ὑπο της |
ὀπην τινα περι το αὐτο κεντρον συμμετρον , πασαι αἱ προσπιπτουσαι ἀκτινες δια της ὀπης , τουτεστι δια του Β | ||
μηκος ἀπλατες προς ὁπερ ἀφ ' ἑνος σημειου πασαι αἱ προσπιπτουσαι εὐθειαι ἰσαι εἰσι ; τι κεκλασμενη γραμμη ; μηκος |
ἀγοντα τριτον ἐπι τοις εἰκοσιν , ἐς την βασιλειαν καταχθηναι παρακαλουντα ὡς αὑτῳ μαλλον προσηκουσαν , οὐ κατηγον , οὐ | ||
εἰς ἐναντιαν αἰσθησιν ἁμα , τα δ ' ἐκβαινοντα ὡς παρακαλουντα τιθημι , ἐπειδαν ἡ αἰσθησις μηδεν μαλλον τουτο ἠ |
ἀπατηθεις ὑπο του προσδιαλεγομενου και δοξασας ψευδη οὐκ ἐμμενει τοις δεδογμενοις : οὐ γαρ ψεγεται ὁ τοιουτος : ὁ δε | ||
τοις νομοισι δει ; ποιοισιν , ὠ δυστηνε ; τοις δεδογμενοις . δεδογμενοισιν ; ὡς ἀνοητος ἠσθ ' ἀρα . |
και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
, τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
' ἐνιοτε ἐν πολλῳ χρονῳ γιγνεται , ὁταν τυχωσιν ἀνεμοι ἀπολαβοντες αὐτους . ἀρχη δ ' ἐστι της θεωριας ἐπειδαν | ||
, ἱνα ἀντ ' αὐτου Πυλον , ἠν δυνωνται , ἀπολαβοντες ῥᾳον καθιστωνται Ἀθηναιοις ἐς πολεμον . και οἱ μεν |
ἀντι του θρηνου πολλου ἀξιον . . ἐκκενουμενα ] των κατοικων . . ἠγαγε ποποι ] ποποι και τοτοι ἐπιρρηματα | ||
εὐλογηθησεται Ἰακωβ . Δια γαρ του σκηπτρου αὐτου ὀφθησεται Θεος κατοικων ἐν ἀνθρωποις ἐπι της γης , σωσαι το γενος |
τους μεν ἐν Παμφυλιαι μειναι , τους δε ἐν Κιλικιαι μερισθηναι και Συριαι μεχρι και Φοινικης . . . . | ||
και του ἐστιν . ἀσωματον δε οὐδεν οὐτε συντεθηναι οὐτε μερισθηναι δυναται : ἰδια γαρ σωματων ἐστι ταυτα . τοινυν |
δουλειαν , οἱ δ ' οἰκειους τε και την οἰκειαν ἀπολαμβανοντες . συνεδακρυε δε και ὁσον γενους μεν αὐτοις οὐ | ||
το και τας κατ ' αὐτον διαιρεσεις ἐπι το μειζον ἀπολαμβανοντες τετραχορδου τμημα δια των αὐτων ἀριθμων κατανοειν , ρʹ |
, ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
ἰσχυρως το ὁλον σωμα εἰ παραληφθειη , κινδυνον ἐπιφερει . καταπλαττειν μεν οὐν χρη τους τοιουτους ἀρτῳ και τῳ κυαμινῳ | ||
τα ἠρεμα ϲτυφοντα , οἱον φοινικαϲ και τα ὁμοια και καταπλαττειν ἀρτῳ θερμῳ , εἰτα λινοϲπερμῳ . ὁταν δε χρονιϲῃ |
ὡροσκοπῳ , προσετι δε και τον κυριον του κλιματος μη ἐναντιουσθαι τῳ κλιματι ἐν ᾡ ἡ καταρχη μητε τῃ Σεληνῃ | ||
δε και κατα τετραγωνον των φωτων ὀντων τους κληρους ἑαυτοις ἐναντιουσθαι : και ἐπι τουτου του εἰδους τους πρακτικους τινες |
Πλεον δε αὑτου ὀν οὐ και ἐλαττον ἐσται , και βαρυτερον ὀν κουφοτερον , και πρεσβυτερον ὀν νεωτερον , και | ||
: τιθημι δε και τον δευτερον γαμον ἐτι μοι τουτων βαρυτερον . ἀλλα μιαν ἀντι παντων αἰτουμαι χαριν παρα σου |
δε ἀμμωι χωσθεντα φασιν ἀποθανειν . τινες δε αὐτον ἐφασαν διακουσαι Ξενοφανους και Ἱππασου του Πυθαγορειου . ἠν δε ἐπι | ||
Ἡρακλειτος [ ] . . . τινες δε αὐτον ἐφασαν διακουσαι Ξενοφανους και Ἱππασου του Πυθαγορειου . . . . |
δε και ὑπεστη ἡ ὑλη , εἰ μη ἀπο των προγενεστερων φυσει ; και γαρ ἡ παρ ' ἡμιν ὑλη | ||
: δια γαρ τους ὑμνους και οἱ ὑστερον μνημονευουσι των προγενεστερων , και ὡσανει ὁρκος πιστος , οὑτως και οἱ |
Συροι και ἀλλοι παντοδαποι βαρβαροι : πολλοι γαρ τοιουτοι των μετοικων . προς δε τῳ ἀγαθῳ τῳ τουτους [ ἐκ | ||
ἐπ ' ἀρρενος . μετοικιος Ζευς : ὁ ὑπο των μετοικων τιμωμενος . μεταβαλλεσθαι : το μεταπιπρασκειν . μηδεν ὑπερφευ |
παντες ἰσμεν μανθανω ; οὐδεν μα Δι ' , ἀλλα κατακλινεις δευρι τι δρω ; ἐκφροντισον τι των σεαυτου πραγματων | ||
προαγων την πορθμιδα βαδην ὡς ἀν εἰποις : ἁτερος δε κατακλινεις ἐπ ' ἀγκωνος το καθ ' ἑαυτον μερος ἐπιβριθει |
ζητησις διαιρειται προβολῃ ῥητου , τῃ διανοιᾳ , τῳ μη προσδιωρισθαι : παλιν διανοιᾳ του νομοθετου , συλλογισμῳ , ὁρῳ | ||
του ῥητου ἑρμηνευει διανοιαν , ἡ δε δευτερα του μη προσδιωρισθαι . Ϛʹ . Ὁ συλλογι - σμος : ἰσχυν |
εἰς . λεγειν ] δημηγορειν , ῥητορευειν . χρηστων ] δανειστων . χρηστης και ὁ δανειζων και ὁ δανειζομενος , | ||
ἐμαυτου μηποτ ' ἀν ὑπομειναι παρα τινα των ἐν πολει δανειστων ἐλθειν μηδ ' ἀν εἰ φθανοιμι λιμῳ κατασκληναι . |
ῥᾳδιως δ ' ὑπερχομενοι , εἰς μελαγχολικον δε χυμον ἑτοιμως τρεπομενοι . Οἱ δε δη σιλιγνιται το καθαρωτατον ὀντες του | ||
δηφενσορας προσδραμωσιν , μηδε ἐν αὐτῳ τῳ φοσσατῳ καταφυγωσιν οἱ τρεπομενοι , ἀλλα περιφρονουντες ἐν ἑτερῳ τοπῳ προσδραμωσιν , κελευομεν |
ἐμελλον . δια τουτο οἱ κατα Μωυσην σοφοι παντες εἰσαγονται παροικουντες : αἱ γαρ τουτων ψυχαι στελλονται μεν ἀποικιαν οὐδεποτε | ||
τον ποταμον ἡμερων σχεδον τι τριων ὁδον . οἱ γαρ παροικουντες ἑκατερωθεν τον ποταμον φυλαρχοι , χωραν οὐκ εὐπορον ἐχοντες |
και παντων αὐτου μανιαν καταγινωσκοντων , τινων δε παραγηραν αὐτον ἀποφαινομενων , ὁ μεν Πεισιστρατος ἠδη τινας δορυφορους περιαγομενος προσηλθε | ||
της χωρας ἀρετην θρυλουμενην ὑπο παντων οὐδεν χειρω της Ἰταλιας ἀποφαινομενων τι δει λεγειν ; σιτῳ δε και μελιτι και |
ἀποσφαζοντος διακυψας ἠξιωσε κατα το στερνον πληγηναι ὑπ ' αὐτου αἰσχυνομενος ὀπισθοπληγα τον νεκρον αὐτου γενεσθαι . Λυσιππος ὁ ἀνδριαντοποιος | ||
ἡλιον ἐλευθερως βλεπειν , ἀντι των ἐκδεδωκοτων ὁ πειρωμενος ἀνασωζειν αἰσχυνομενος . Ἐνταυθα δη του λογου γενομενος Ὁμηρος μεν ἀν |
τας ἀναθυμιασεις και σφοδρους και ἀηθεις βορεας γεννᾳ τους καλουμενους προδρομους : τουτους δε τινες καλουσι και προκυνας προς ἀντιδιαστολην | ||
οὐσης ἐπι τον βορειον πολον , ἐν αἱς και τους προδρομους ποιει : μετα ταυτας δε νικησας τον ἐνδοτατω κρυμον |
χευω και θευω , το τρεχω . . . . ἀνασχεσθαι : ἀνεχω ἀνεξω , ὁ δευτερος ἀοριστος ἀνεχον , | ||
ἡ εἰρηνη διατεθεικε βαθεια οὐσα , ὡς μη ἀν ῥᾳδιως ἀνασχεσθαι λοφον ἑνα κρανους πολεμιου ἰδοντας . Οὐ ταυτα ἐφασαν |
την δε τεταρτην την προς δυσιν ἐστραμμενην διειληφεν ὁ Ἰνδος προσαγορευομενος ποταμος , μεγιστος ὠν σχεδον των ἁπαντων μετα τον | ||
αἰγειος ἡδιστος , οὐκ ἐχων συγκρισιν προς ἑτερον , ὁ προσαγορευομενος Στρομιλικος . Εὐριπιδης δ ' ὀπιαν καλει τυρον τον |
και ὑγραινοντων προτερον ἐδεϲματων τε και ποματων και των ἐξωθεν ἐπιτιθεμενων . ὁταν μεν οὐν ὁ ἑκτικοϲ πυρετοϲ ἀμικτοϲ ἐϲτιν | ||
την πρωτην ταξιν , ὡς μηδε δυνασθαι ἀντιστραφηναι κατα των ἐπιτιθεμενων αὐτῃ , ἡ δευτερα συντεταγμενως εὑρισκομενη εὐκολως καταγωνιζεται την |
: πλατυνε τον φαρυγγα τῃ παρρησιᾳ : και γαρ στενουται προσβαλων σου τοις πονοις . ἀγωνιᾳ χειρ , εἰργεται νους | ||
δε ἐπαγομενος , φησιν , ἐγνωρισεν , ἠγουν τῃ αἰσθησει προσβαλων ἠγουν θεασαμενος : Ἐνιων γαρ τουτον τον τροπον ἡ |
. Ὁ δ ' αὐτον ἐκελευσε παραχρημα τους οἰκετας συλλαβοντα ἀπαιρειν : και , ἠν γαρ αὐτος ἐπιμελητης , νυκτωρ | ||
ὁ Μεγαρευς τας γερανους φησιν , ὁταν ἐκ της Θρᾳκης ἀπαιρειν μελλωσιν , ὑπο μιας περιρραινεσθαι κυκλῳ πασας : εἰθ |
ζωης ἡμων ἡμιν ἐφεστωσης ἐν τε τοις περιττοις και τοις ἀναγκαιοις , τα εἰρημενα γενη των ἰχθυοφαγων τα μεν ἀχρηστα | ||
της διεξαρκουσης εἰς ἑκαστην ἡμεραν , ἱνα ἀταμιευτοις χρωμενοι τοις ἀναγκαιοις μη πωλωσιν ἀψυχων , ὡν ἀν ἐθησαυρισαντο , τας |
δε δραχμη ἡ και ὁλκη λεγομενη ἀγει γραμματα τρια , τουτεϲτιν ὀβολουϲ Ϛʹ . Ἡ δε οὐγγια ἐχει ⋖ ηʹ | ||
οἱ τε γλυκειϲ ἁμα και αὐϲτηροι : γλευκοϲ ὁμοιωϲ , τουτεϲτιν ὁ νεοϲ οἰνοϲ . Ὁϲα ῥυπτει , τεμνει , |
γιγαρτα ἐρει - χθεντα : μαλλον δε το ἀφεψημα αὐτων χρησιμωτερον ἐστιν , ἐνεργοτατον ὀν τῃ στυψει και οὐδεμιαν ἀλλην | ||
: ἠ ἀντι του ἐλαιου το βουτυρον ἐμβαλεις και ποιησεις χρησιμωτερον προς τας αὐτας διαθεσεις . γινεται δε συνεχως και |