μεθῃ , φροντιδι , και ἀγρυπνιᾳ και ἀπο προσκομματος του βουβωνος . Διαγινωσκονται δε οὑτοι πρωτον μεν ἀπο σφυγμων , | ||
ἀκρον , φησι , του βουβωνος ἐπληγη ὁ Ἀγκαιος . βουβωνος ἐν τορμαισι ταις περιφερειαις του βουβωνος συντριψας το σωμα |
περισκελιδες χρυσαι . Θειον δη τι νομισας το εὑρημα και διδασκομενος παρα της ὀϊος ἐλεειν τε το παιδιον και φιλειν | ||
γηρασκω κτλ . παροιμια : γηρασκω δ ' ἀει πολλα διδασκομενος , ἐπι των δια το γηρας ἐμπειροτερων . εἱλκυσται |
ἐν Ῥοδῳ διηγε μετα των συντροφων , ὁ τι πραξει βουλευομενος : ὁ δε Ἱπποθοος διεγνω την Ἀνθιαν ἀγαγειν ἀπο | ||
ἐγκαλει , και ἐμαρτυρησεν ὡς ὀργιζομενος ἐκεινῳ και οὐκ ὀρθως βουλευομενος ταυτα διεθετο . Πως γαρ ἀν εὐ φρονων , |
ἱππομαραθον , ἐρυσιμον , ψευδοδικταμνον , ἑλιχρυσον , ἀρτεμισια , ἀγνος , κοστος , λωτος , καρδαμωμον , τραγακανθα , | ||
οἰνου πινομενον . Ὑποστρωματα προφυλακτικα . Ὑποστρωννυμενα δε ταις κοιταις ἀγνος , ἀβροτονον , ἐχιον , καλαμινθη , κονυζα , |
ἱμαν ἐπι τον κοραμον . ἀλλαι δ ' ὑποπρεσβυτεραι Θασιου μελανος μεστον κεραμευομεναι κοτυλαις μεγαλαις ἐνεχεον ἐς το σφετερον δεμας | ||
ἐχον , ὡς ἐκ δερματος κατεσκευασμενην , ἠ το ἐκ μελανος σιδηρου δεδεμενον . Ὁ δε Περσευς ὡσπερ νοημα ἐπετετο |
νοσερου γενεσιν λεγων , πολυχρονιον αὐτον τῃ μητρι † ὡς ἐπαγγειλαμενος ᾐτει τον μισθον . της δε εἰπουσης : Ἐλθοντι | ||
' οἱς προτερον ηὐξηθη , φενακιζων ἀει τινας και μεγαλα ἐπαγγειλαμενος εὐεργετησειν μεχρι του ἁπαντας ὑφορασθαι και διαβεβλησθαι προς αὐτον |
ἐλαα και θερμον και πυκνον ἐν τοις ψυχροις δια το μετεωρον των ῥιζων : ἐμπηγνυται γαρ : ἡ δε ἀχρας | ||
ἐφ ' ἁρμα δια το κουφον ἀναβαινει , φυσωμενος και μετεωρον αἰωρων ἑαυτον ἐπι καθαιρεσει ἰσοτητος . Ὁ μεν δη |
. Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
ναιτη [ ἐξηγε ? ἑκα [ ὡστε ἀνετεινον [ τωι ἀφωνος προ [ ἐσεσθαι και οὑτω [ κρουσωιτωιλοδ ? [ | ||
, πιτυοκαμπη , λαγωος θαλασσιος , φρυνος , βατραχος ἑλειος ἀφωνος , βδελλαι καταποθεισαι : σπερματων δε ὑοςκυαμος , κοριον |
οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
, και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |
Λιθος ὁ αἱματιτης , ἀπ ' αὐτης της χροιας οὑτως ὠνομασμενος , αἱματωδης γαρ ἐστι την μορφην . Αλλα και | ||
Κιρραιον ὠνομασμενον πεδιον και λιμην ὁ νυν ἐξαγιστος και ἐπαρατος ὠνομασμενος . Ταυτην ποτε την χωραν κατῳκησαν Κιρραιοι και Κραγαλιδαι |
ἐχει γωνιας τας ὀρθας , περι δε ἀλλας τας πλευρας ἀναλογον , και τα λοιπα της προ - τασεως , | ||
τῳ Β : ὁπερ ἐδει δειξαι . Ἐαν τεσσαρες εὐθειαι ἀναλογον ὠσιν , και τα ἀπ ' αὐτων εὐθυγραμμα ὁμοια |
: πηλικοτης γαρ περας του ἀπειρου συνεχους και ποσοτης του διωρισμενου : ἀλλα το διωρισμενον οὐ μεγεθος : πληθος γαρ | ||
προς τινα κοινον ὁρον συναπτει . ἐλεγομεν δε και του διωρισμενου ποσου το μεν εἰναι καθ ' αὑτο το δε |
τετμημεναι , οὐ ληροι , οὐδε φλυαριαι , οὐδ ' ἐπιμελειαι γεωργικαι οὐδε ἀγοραιοι σπουδαι , οὐδε δημωδεις κοινωνιαι , | ||
γαρ πασα ἐπιμελεια δια νομων : και αἱ μεν κοιναι ἐπιμελειαι δια των κοινων νομων , αἱ δε σπουδαιαι και |
φρουραν ἐκβαλουντες , παραγενομενων δε πρεσβευτων ἐκ της Ἀλεξανδρειας και παρακαλουντων παυσασθαι της φιλοτιμιας τουτους μεν ἀπεκτειναν , την δ | ||
ἐπ ' ἀκουσιῳ τῳ κακῳ , των δε ἀλληλους ἀμυνειν παρακαλουντων : και οἱ μεν ὀπισθεν ἀνειχον τους ποδας χερσι |
το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
παροσον ἀπο ὀνου ποκοι οὐ γινονται : οἱ δε ἐπι καταρας τουτο λεγουσιν : ἠτοι ἀπιθι εἰς ὀνου ποκους , | ||
. φυλασσουσι δε της Μολινης και ἐς τοδε ἐτι τας καταρας , και ὁσοι τα σωματα ἀσκουσιν Ἠλειων , οὐ |
οὐ μαχη τις ἐστιν , ἀλλ ' οἱον ἐπι του σωφρονος , του λογου προστασσοντος δειν ἀπεχεσθαι των αἰσχρων ἡδονων | ||
νεανισκου ἐπιμελειας τε και ἀγωγης καλης τε και ἀνδρικης και σωφρονος γινομενης πολυ εἰναι μερος το παραδιδομενον εἰς την του |
παραλληλοις ταις ΒΓ , ΑΕ . ἀλλα το ΑΒΓΔ παραλληλογραμμον διπλασιον ἐστι του ΑΒΓ τριγωνου : ἡ γαρ ΑΓ διαμετρος | ||
ἐστιν ἰση ἡ ὑπο ΔΛΠ γωνια τῃ ὑπο ΚΛΝ : διπλασιον ἀρα ἐστι το ὑπο ΚΛΝ του ὑπο ΛΔΓ . |
της ὑδρειας ταξαμενος παρα τοις ἀγρονομοις , ταυτην ἡμερας ἑκαστης κομιζομενος , οὑτω κοινωνειτω τοις γειτοσιν ὑδατος . ἐαν δε | ||
αὐτους φανερους ποιησαι . και το μεν πρωτον οὑτος οὐ κομιζομενος παρ ' αὐτων τα χρηματα μηνυσειν ἐφη τῃ πολει |
ἑν μεστον , τοις μεν παιδιοις μικρον , τοις δε τελειοις μεγα . και μεντοι και το σωματωδες της σκιλλης | ||
τ ' ὀμβρωι τε και αἰθερι παμφανοωντι , Κυπριδος ὁρμισθεισα τελειοις ἐν λιμενεσσιν , εἰτ ' ὀλιγον μειζων εἰτε πλεονεσσιν |
φωνην κατορθωματων αἰτιον εἰναι το πληθος του κατ ' ἀναπνοην ἑλκομενου πνευματος , τουτου δε την των πορων εὐρυτητα και | ||
Γιγαντας . σκληροτερον δε ἐξενηνεκται : μαλλον γαρ ἐπι νεκρου ἑλκομενου τασσεται το τοιουτο . Ὁμηρος : ὡς του μεν |
τα παντα , και οὐδεν ἐστιν , ὁ τι μη συντελει εἰς τα παντα , οὐδεν ἐστιν αὐτου , ὁ | ||
ἑκαστος , ἀλλ ' εἰ τον φθογγον τον αὑτου εἰσφερομενος συντελει εἰς μιαν ἁρμονιαν ζωην και αὐτος φωνων , ἐλαττω |
, ἐμοι δε και Πυθαγορᾳ δια τουτο σχημα γεγονε διαλεγομενοις εὐχομενοις θυουσι . καθαρον δε και το ἐννυχευειν ὑπ ' | ||
εὐχομενοις και ἀνευκτοις ἀμμι διδου : τα δε λυγρα και εὐχομενοις ἀπερυκοις . . Ἐκ του Αἰγεως Εὐριπιδου : Κρεισσον |
κοινη γαρ αὑτη ἐπισημασια μονη , ὡσπερ και των ἐκκειμενων διαγραμματων . αὑτη ἡ πολλαπλασιοτης κοινον παντων στιχων παρακολουθημα , | ||
: και ἐπι των λοιπων δε πολυπλασιων ὁ αὐτος των διαγραμματων ἐστω σοι τροπος παρατηρουντι , ὁτι και ἐνταυθα ἡ |
ἀποκειρεται . Ἀει με τοιουτοι πολεμοι διωκοιεν : ἐπι των καταφρονουντων τινων . Ὁμοια , Πολλων ἐγω θριων ψοφους ἀκηκοα | ||
τους δημους κινουντων και μαργιτην αὐτον ἀποκαλουντων και ὑβριζοντων και καταφρονουντων τῳ μεν εἰναι παντων κυριος ἀπεσφαξεν ἀν , εἰπερ |
ἐπιτηδειως σφισιν αὐτοις , τουτεστι κατ ' ὀλιγαρχιαν ʃ ἠ ἐπιμελουμενοι οἱ Λακεδαιμονιοι ὁμοιωθηναι τους ξυμμαχους αὐτοις τοις Λακεδαιμονιοις δια | ||
ὀφθαλμους , κατα βουλησιν θεων ἐθρεψαντο αὐτον κηδομενοι , ἠγουν ἐπιμελουμενοι , δι ' ἰου μελισσων ἀμεμφους , τουτεστιν οὐ |
ἐμε δε ἐκ των αὐτων εὐφραινων : ὡς ἐμοι τουτο ἀκουσματων ἡδιστον , ὁταν ἠ σε τις ἠ τον σε | ||
νομιζομεν ἀμυθητων μυριαδων ἀνα πασαν ἡμεραν πληρουσθαι ; οἱ γαρ ἀκουσματων και θεαματων ἡττους και ὠτα και ὀφθαλμους χωρις ἡνιων |
και ὁμοια και ἀνομοια και ἀλλο ὁτιουν τα ὀντα πασχοντα ἀποφαινειν . Και καλως γ ' , ἐφη . χρη | ||
κατηγορουντες του Ζηνωνος , πρωτον μεν την ἐγκυκλιον παιδειαν ἀχρηστον ἀποφαινειν λεγουσιν ἐν ἀρχῃ της Πολιτειας , δευτερον ἐχθρους και |
μηδεν μεταξυ ἀμφοιν τιθεις : εἰ δε χρη δογμα κινειν ἀληθεστερον , ὁ λογος ἐργον ἠν αὐτου . λογου δε | ||
των τε χειρον λεγομενων περι αὐτων και των ἀμεινον και ἀληθεστερον . χειρον μεν , ὁτι προς δυσιν ἐσχατη ἠκουεν |
ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
γαρ δηπου τουθ ' ὁτι παντες οἱ ξεναγουντες οὑτοι πολεις καταλαμβανοντες Ἑλληνιδας ἀρχειν ζητουσιν , και παντων , ὁσοι περ | ||
ἀντι του εἰς των Ἐρινυων . ἀσυλον γαρ εἰχον οἱ καταλαμβανοντες τα ἱερα των Ἐρινυων . την μιαν κομων γναθον |
παιδιων ἐκεισε τρεπειν τας ἡδονας και ἐπιθυμιας των παιδων οἱ ἀφικομενους δει τελος ἐχειν , τουτ ' εἰ δει φησαι | ||
βιᾳ ἐξαιρειν ἠ ὁμολογιᾳ παριστασθαι και ἐπι τον Ἰνδον ποταμον ἀφικομενους παρασκευαζειν ὁσα ἐς την διαβασιν του ποταμου ξυμφορα . |
σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
αὑτων σωμασι τας πειρας ποιουμενοι : και οὐτε πληθους των ἀντιτεταγμενων ἐφροντισαν οὐτε της Καλλικρατιδου δοξης , οὐτε νησων ἐχομενων | ||
μη πολυ λειπεσθαι των καταπελτικων βελων . των δ ' ἀντιτεταγμενων Μα - κεδονων καταπεπληγμενων την ἀνδραγαθιαν του Πωρου ὁ |
ζητειν παρακελευεται κἀκεινου ἐχεσθαι και της προς ἐκεινον ὁμοιωσεως πλειστην ἐπιμελειαν ποιεισθαι . και οὑτως ἀμφοτερα συμβαινει , τα τε | ||
ᾡ φυσει ἐοικε , της προς ἐκεινον ὁμοιωσεως ἀει την ἐπιμελειαν ἐχοις , παν δε το της ὁμοιωσεως παραγον μεγιστην |
ἠ μαραθρου χυλον και χολην ταυρειαν ὑγραν ἰσα , μετα διπλασιονος μελιτος ἐγχριε : ἠ χολη ἀρκεια μετα ὑδατος διπλασιου | ||
δε τρεις εἰσιν Ϟ β . Ϟ ἀρα β του διπλασιονος του τριτου ὑπερεχουσι μο κ . Ὁ ἀρα διπλασιων |
Ἀφροδιτην ἐπιθεωρων ἠ και οἰκειουμενος αὐτῃ ἠ και κατα μοιραν συμφωνος αὐτῃ εὐσυναλλακτους ποιησει και ἀπο γυναικων ὠφελουμενους τας τε | ||
ἐπανπερ τας ἀκτινας ἐπενεγκῃ μοιρικως ἐπι του μεσουρανηματος , ὁτι συμφωνος και δεξιος ἐστιν ὁ τοπος κατα τριγωνον στασιν τῳ |
πολυς ἐνθαδε μαλιστα και τραυματα μεγιστα και πιπτοντων στονος και ἀναιρουντων μεγαλαυχια , μεχρι ποτε και τουσδε ἐτρεψαντο [ οἱ | ||
οὐ την αὐτην δε δυναμιν ἐχουϲιν ἐπιλαμβανομεναι και προλαμβανομεναι των ἀναιρουντων φαρμακων : ὁ γαρ αὐταρκεϲ ἐϲτιν αὐτων μεγεθοϲ εἰϲ |
τῳ Δημοσθενει ἐν τῳ παραπρεσβειας , ἐν οἱς του θεου χρησαντος τους ἡγεμονας φυλαττεσθαι κατασκευαζει ὁ ῥητωρ ἀπο του καιρου | ||
ποτε και τον ἐκ Δελφων ἐπανελθοντα ἡμων ἑταιρον οὐδεν αὐτῳ χρησαντος του θεου ἀχρηστον . δειξιν δε ποτε λογων δημοσιᾳ |
λεγομενων κοινοβιοις : ὁσοι εἰ ἐτυχον ἀγωγης της ἑκαστῃ φυσει καταλληλου , πολυ τῃ πολιτειᾳ το χρησιμον συνεισφερειν ἀν ἐγενοντο | ||
μαλιστα τοπων ἐρειδοντες τους καυτηρας : ἑτεροι δε τινες της καταλληλου χειρος τῳ πεπονθοτι σκελει τον μεταξυ τοπον του μεγαλου |
ἠν παις . κακομητας δε ὁ κακα κατα της Ἑλενης βουλευσαμενος , οὐχ ὁ κακως βουλευομενος : τον Ὀρεστην και | ||
ἐκ προαιρεσεως μεν τα προβεβουλευμενα , ὁταν τις σκεψαμενος και βουλευσαμενος την βλαβην ποιησῃ δι ' αὐτο τουτο , ἱνα |
αὐτων ἀκολασιαν και πονηριαν , μηδε μαντεων μαντευομενων μηδε ἱερεων καθαιροντων . εἰς δε τας πολεις συνελθοντας , ὁπως ὑπο | ||
ἐν ᾡ δη καιρῳ και κρισις γινεται . των δε καθαιροντων φαρμακων κακουντων το στομα της γαστρος , ἡ μιξις |
παρακαταθηκας . Ἁς μεν τοινυν παρεσχετο συνθηκας ὡς κατα ταυτας μισθωσαμενος την τραπεζαν , αὑται εἰσιν , ὠ ἀνδρες δικασται | ||
ἑαυτου , πολεμου καταλαβοντος ἐξεπεμψε τις ἀλλον ἀνθ ' ἑαυτου μισθωσαμενος , ἀριστευσας ἐκεινος κατα τον νομον ἐλαβε την δωρεαν |
Μουσα δια της ει διφθογγου : οἱον , “ δαιτα θαλειαν , ” και “ Μουσα Θαλεια : ” αὐτη | ||
δωδεκα . Μηδε συγ ' ἀνδρα φιλον καλεσας ἐπι δαιτα θαλειαν ἀχθου ὁρων παρεοντα : κακος γαρ ἀνηρ τοδε ῥεζει |
γενομενου και ζεσαντος , ἐνσκηψαντος μοριῳ τινι , συμραινει τους ὀνομαζομενους ἀνθρακας γινεσθαι , οἱπερ εἰσι χαρακωδη ἑλκη , το | ||
τους ἰδιους λογους και μυθους , τους ἀχρι και νυν ὀνομαζομενους , κατελιπεν εἰς την βιβλιοθηκην και λαβων παρα του |
ὡσαυτως , οὐχ ὡς περι ἰδιου μιᾳ τινι των αἰσθησεων βουλευεται , ἀλλα περι του ἁπλως και καθ ' ἑκαστα | ||
μη ἐχων ὁ Στρεψιαδης , τι ποιησει τα χρεα , βουλευεται ⌈ προσελθειν [ προσαγαγειν ] τῳ Σωκρατει τον τουτου |
δε γενεσθαι φασιν ἐν Τριπολῳ της Κρητης ἐκ Δημητρος και Ἰασιωνος , διττως ἱστο - ρουμενης αὐτου της γενεσεως . | ||
δωρηθεντα ἐν τῳ της Ἁρμονιας γαμῳ δια την συνουσιαν του Ἰασιωνος . και τα μεν κατα μερος της τελετης ἐν |
ὑδατωδων τῳ εἰδει ἀει μεν λεπτων τελουντων , ἐκεινα δε δηλουντων , ἁ κἀν τοις περι διαγνωσεως εἰρηται και ταυθ | ||
μηνυτεον , των δε κακοποιων το ἐναντιον , τῳ στηριγμῳ δηλουντων κατοχην και ἀναποδισμους και δυσχερειας ἐν τοις τοποις ἐν |
ἡ γενεσις , ἀλλα και ἡ αὐξησις τῳ πλειονα τοπον καταλαβειν , και ἡ μειωσις τῳ ἐλαττονα τοπον καταλαβειν , | ||
τινα των ἐμων δυναμεων κατα την οὐσιαν ἐλπισῃς ποτε δυνησεσθαι καταλαβειν . των δ ' ἐφικτων , ὡς εἰπον , |
οὑς ἐδει το Πανακτον και τους ἀνδρας τους παρα Βοιωτων παραλαβοντας Ἀθηναιοις ἀποδουναι , το μεν Πανακτον ὑπο των Βοιωτων | ||
λαβοις λογον οὐτε ἑκοντων οὐτε ἀκοντων : αὐτους δε δει παραλαβοντας ὡσπερ προβλημα ἐπισκοπεισθαι . Και μετριως γε λεγεις . |
ἐς Ἀθηνας ἀποπλειν , Θησεα δε , ὡς ἑκτον και δεκατον ἐτος ἐγεγονει , την πετραν ἀνωσαντα οἰχεσθαι [ και | ||
και τεταρτῳ διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λγʹ γʹʹ . τον δε δεκατον ὡραις δυσι και ἡμισει διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λϚʹ : |
οὐχ ὡς ὁ Σωρανος ᾠηθη φλεγμονην εἰναι : το γαρ ἀθροιζομενον αὐταις κατα βραχυ σπερμα μενον και καταψυχομενον , διδωσι | ||
γενναται μαλλον τῃ χοληδοχῳ κυστει ἐοικοτα , ἐν οἱς το ἀθροιζομενον ὑγρον περιεχεται . παρεπεται δε ταις πασχουσαις ὀγκος μεγας |
εἰ σοι δοκει , προσερχου , εἰ θελεις ἀντικαταλλαξασθαι τουτων ἀπαθειαν , ἐλευθεριαν , ἀταραξιαν . εἰ δε μη , | ||
μεμφονται που οὐχ αὑτων την μαλακιαν , ἀλλα την ἡμων ἀπαθειαν . ἐα οὐν τουτους μεν ὁπως ἐσπουδασαν ταις ἡδοναις |
βραχυ δωσα - μεν . ἐπι δε των χολην μελαιναν ἐμουντων και φυσωμενων τον στομαχον σπογγους ὀξει δριμυτατῳ θερμῳ βεβρεγμενους | ||
τροχισκου εἰρησεται μετα των λοιπων ἀντιδοτων . Ἐπι δε των ἐμουντων την τροφην , εἰ μεν διψωδης εἰη ὁ καμνων |
ἠ βραδυτης , οἱον ὁταν των λογων σῳζομενων οὑς αἱ θεσεις ποιουνται προς τας ἀρσεις διαφορως ἑκαστου χρονου τα μεγεθη | ||
, τον αὐτον τροπον και κατα τας των ἀλλων ἀποστασεων θεσεις δι ' ἀνισων ἐκεινοις χρονων τας παροδους ἀπεργαζεται . |
ἐστιν . ὁτι δε διαφερουσιν οἱ καιροι των τε ὁλων νοσηματων και των ἐπι μερους παροξυσμων , δηλον ἐκ του | ||
και ἀκμαζει και παρακμαζει . τα μεν γαρ ὀξεα των νοσηματων , ὡς ἡ ἀποπληξια , ἁμα τῃ προσβολῃ την |
, παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
δια τουτων των ὁδων , μαλιστα δε και δια των τελειοτερων και δι ' ὡν ἀν κατενεχθεισης ἀπολαυοι τροφης . | ||
σφαιρας κατα ταυτα τα ὀνομασθεντα κεντρα . αἰσθητηρια τα των τελειοτερων ἠδη ζωων τοσαυτα , κατα συγγενειαν και ὁμοιαν ταξιν |
ἡ ἀρετη και τις ἡ κακια και τι το των ἀνθρωπινων ἐσχατον τελος , ἀλλα και πραξεων ἁπτεσθαι και την | ||
τον ἀνδρα διεξιοντος , τοσουτον ἀπεσχεν ἐκεινη φιλανθρωπιας και λογισμων ἀνθρωπινων ὡστε τον μεν νεκρον αὐτῳ συγκατακλεισαι πεντε ἡμερας , |
μηδε ἀκαρη παραμενειν . Χρυσιππος δε ἀχρι των ῥηματων ἐοικεν ἀνδριζεσθαι , ταὐτον δυνασθαι φασκων ἀνδρι σπουδαιῳ μιαν ἡμεραν , | ||
ἐπειδαν πρωτον ἀρξωνται συνιεναι τε του βελτιονος και τῳ σωματι ἀνδριζεσθαι και ὑφιστασθαι τους πονους , ταυτα ἠδη σοι διεξειμι |
ἀνδρασι δυσμενεεσσι πανημεριος πολεμιζῃ , θαρσαλεον νυ τοι ἠτορ ἐνι φρεσιν , οὐδε τι γυια πριν καμνει , πριν παντας | ||
σθενος , ὁσσον ἀαπτοι λαμναι ; τις δε λεοντος ἐνι φρεσιν αἰθεται ἀλκη , ὁσση ῥιγεδανῃσιν ἀνισωσαιτο ζυγαιναις ; φωκην |
Βακχαι ἐπειδαν ἐνθεοι γενωνται , ὁθεν οἱ ἀλλοι ἐκ των φρεατων οὐδε ὑδωρ δυνανται ὑδρευεσθαι , ἐκειναι μελι και γαλα | ||
και ἐκ των ποταμων των ἐν αὐτῃ και ἐκ των φρεατων : και ἐστιν ἰδειν τουτο ἐναργως ἀποτελουμενον ἀπο των |
ἀν ἐγω ἐπιβιω : αἱς δ ' ἀν μη , χαιροντων . και ὡν ἀν γενωνται οἱ πατερες αὐτων ἐμου | ||
και καταλυκουργιζοντες της σης ἀνθρωποπαθειας . ἀλλ ' οὑτοι μεν χαιροντων , δεσποτα , συ δε μοι μεμνησο φυλαξαι την |
ἐκεινην , ὡς ἀκολασταινοντα . Ἐτη δ ' ἑπτα και τριακοντα οὑτως ζησαντα ἀναχωρειν εἰς την ἑαυτου κτησιν ἑκαστον , | ||
Ἀγησιλαον ἀσπασομενος : ἠρξατο δε λογου ὁ Ἀγησιλαος παροντων των τριακοντα , μεταστησαμενος τον Σπιθριδατην : Λεξον μοι , ἐφη |
, τους μεν βαδιζειν εὐθυ του ἱερου , αὐτος δε ἀπαλλαττομενος δεξιουσθαι τε αὐτους και χαριν ἐχειν , ὁτι πανταχου | ||
ὡστε ὁ μεν προσιων θεῳ στασεως ἐφιεται , ὁ δε ἀπαλλαττομενος ἁτε γενεσει τῃ τρεπομενῃ προσιων κατα το εἰκος φορειται |
δε Μηδειᾳ ἀλλ ' οἱδε παιδες ἐκ τροχων πεπαυμενοι . ἀναλογωτερον δε το βαρυνειν , τα γαρ εἰς χος δισυλλαβα | ||
, ὠφειλε βαρυνεσθαι και συστελλειν το ι , ὁθεν Ἡσιοδος ἀναλογωτερον εἰρηκε : τρισπιθαμον δ ' ἀψιν . ἐστιν οὐν |
φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
σημαινει γαρ την πατριδα ἡ μητηρ . ὡσπερ οὐν ὁ μιγνυμενος κατα νομον Ἀφροδιτης παντος ἀρχει του σωματος της συνουσης | ||
μιχθεντες , μονιμον και διουρητικον ποιουσι τον οἰνον . ἑψητος μιγνυμενος οἰνῳ μονιμον αὐτον ποιει . κηρος ἐν τῃ πισσωσει |
την ἀδελφην αὐτου : ῥᾳδιως γαρ ἀν εὑρεθειη και ὀκτω ταλαντων ὁ τουτων οἰκος : ἀλλ ' ἐκεινα ἀφῃρηται χωρις | ||
ἐπι δε ταυτης ἐπεκειντο δυο καρχησια , σταθμον ἐχοντα τριακοντα ταλαντων . ἠσαν δε και θυμιατηρια τον μεν ἀριθμον ἰσα |
, της σεληνης οὐσης κατα το Ο , και πρωτου ἀναπληρουμενου της σεληνης , αὐτης οὐσης κατα το Ξ , | ||
προς μεσημβριαν της δυτικης τομης , ἐπι δε του ἐσχατου ἀναπληρουμενου του ἡλιου και του πρωτου ἀναπληρουμενου της σεληνης ὡς |
εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
και λεγει πρωτον περι των ἐριστικων , εἰτα περι των πολιτικων : τεμνει δε τουτο εἰς δυο , εἰς τε | ||
κοιμασθαι , μεχριπερ ἀν ἐθελωσι , και βιον ἐξω των πολιτικων ἀσχολιων ᾑρηνται , τουτοις ἐγχωρει και τα παχυχυμα και |
ἐρημιαν , ὡς φασιν , ἀναβοωσα και ᾀδουσα το καλουμενον νομιον , ἐν ᾡ ἐστιν : μακραι δρυες , ὠ | ||
ἐκλεψεν . ἀκουω δε και τον Πανα θεον τουτον τον νομιον , μειζον ἐμπνευσαι τῃ συριγγι , ὁτε την Ἀριαδνην |
Ἀπυρετος δε διατελεως , και εὐπνοος : ἐφη δε ὑστερον ἐπιγινωσκειν τους ἐσιοντας : πιειν δε ὁτε μεν ἡμερης ὁλης | ||
τῳ διδασκαλῳ ἐν τῳ ἐργῳ αὐτου και τῃ χρησει , ἐπιγινωσκειν : ὀξεως τῃ αἰσθησει , ὁτι ταυτα ἠν ἠ |
' ἀνθρακων ἐπεμβαλλε το ἐλαιον και ἀνακινει τῃ σπαθῃ : μιχθεντων δε τουτων καλως , ἀρας ἀπο του πυρος ἐμπασσε | ||
των δυειν συγκραθεισαν , ἐξ ὡν δυο Τιτανας , ὡν μιχθεντων ἀλληλοις ὠιον γενεσθαι . . . . ἐξ οὑ |
το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
, προτερον ἐκτισαν . Ταυτης Πυλαια δ ' ἐστιν ἑξης παραλιος : ἀγορα δ ' ἐν αὐτῃ γινετ ' Ἀμφικτυονικη | ||
καθολου ἡ μεν παρα τον Ἀραβικον και τον Αὐαλιτην κολπον παραλιος χωρα Τρωγλοδυτικη μεχρι του Ἐλεφαντος ὀρους , ἐν ᾑ |
ῥοπαλα και λεοντη και παντευχια μερη τραγικης ἀνδρειας σκευης . γυναικειας δε συρτος πορφυρους , παραπηχυ λευκον της βασιλευουσης : | ||
προικ ' οὐχι τιμην πασχομεν ; πικραν γε και μεστην γυναικειας χολης . ἡ των γαρ ἀνδρων ἐστι προς ἐκεινην |
τινα λεγει . οὑτος ὁ ἀνθρωπος πανυ τεχνικωτατα γραφει , Διωνος πολυ καλλιον . ὁλον ἀλλο ἐστιν . μη τι | ||
κἀκεινο σκεψωμεθα , ὁσῳ και κατα τουτο Μιλτιαδης και Θεμιστοκλης Διωνος δικαιοτεροι και βελτιους τα πολιτικα και το ἰσον μαλλον |
φυσει ἐπιφημιζοντα ὀνομα , ἠ τον ὑπηρετουμενον τῳ ἐπιστημονι και διδασκομενον μεν παρ ' ἐκεινου την οὐσιαν ἑκαστου των ὀντων | ||
. ὁ παλιν ἀπορον ἐστιν : ὡσπερ γαρ αὐτο το διδασκομενον κατα τουτο διδασκεται καθο τι ἐστιν , οὑτως ἐπει |
πραξεις προεχομενος ἐμου πλεον ἐχειν ἀξιοι : ποτερον ἐτη πλειω στρατευσαμενος ἠ μαχας πλειους ἀγωνισαμενος ἠ τραυματα πλειω λαβων ἠ | ||
, ἁτε των μεν συστρατιωτης γενομενος , ἐπι δε τους στρατευσαμενος , ὁς αὐτα ταυτα φησι περι Ἑκτορος . Διδαχη |
ὑστερον ἐπισυλλαμβανουσι , τισι δε και μετα ταυτα , καταμηνιων ἐπιφανεντων , κατ ' ἀλλα μερη της ὑστερας : διο | ||
ἐγεγονει της προς Δημητριον τα θηρια αἰχμαλωτα : τοτε δε ἐπιφανεντων αὐτων δειμα ἐλαβε Ῥωμαιους ἀλλο τι και οὐ ζῳα |
, το δε ῥαπτειν μεταφορικως ἀντι του συντιθεναι τε και διανοεισθαι . Λεγει γουν ἐν ἑτεροις : κακα ῥαπτομεν ἀμφιεποντες | ||
αὐτου σοφιᾳ σοφως γενεσθαι εὐδοκησαντα , και ἡμιν δε δωρησαμενον διανοεισθαι ἐν τουτοις Θεον , ἐν πατρι , υἱῳ και |
πολλων και ἡ αἰσθησις ἐμαρτυρησε : πολλα γαρ των ἀλλα κινουντων και αὐτα συνεκινειτο . εἰ δε κινειται ὁτε κινει | ||
ἐκτελειν οὐπω οἱα τε τα βρεφη , καιτοι κατα φαντασιαν κινουντων τε αὐτα και συγκαμπτοντων και τοπικως μετατιθεντων , εἰ |
διδασκων ἁγιους ὁ λογος εὐφραινεται , δι ' οὑ πατηρ δοξαζεται : ᾡ ἡ δοξα εἰς τους αἰωνας . Ἀμην | ||
της γης τοποι , και αὐτη οὐτε οἱα οὐτε ὁση δοξαζεται ὑπο των περι γης εἰωθοτων λεγειν , ὡς ἐγω |
ἑξις της ψυχης ὀνομαζεται , ὡς ἐξωθεν ἐπεισιουσα και γινομενη ἐπικτητος . προθεμενος τοινυν ὁρισασθαι την φρονησιν , φησιν ὁτι | ||
ζωη οὐν ἡ σωματοειδης , κεχωρισμενη της ψυχικης οὐσιας και ἐπικτητος αὐτῃ γενομενη οὑτως ὡς μη ἀλλοιουν αὐτην μηδε ἑν |
τῳ κινεισθαι μονην , καθ ' ἡν και τοις κυκλῳ φερομενοις διδωσι στασιν . ταυτα δε και δια παντων ἡκουσιν | ||
δυναμεων , και δη και ἐν τοις κατ ' οὐρανον φερομενοις . Οὐ γαρ δη , ὡσπερ ἀψυχον οἰκιαν μεγαλην |
: Ἑρμην δε περιθειναι βουκρανον αὐτῃ κρανος . Του δε Τυφωνος δικην τῳ Ὡρῳ νοθειας λαχοντος , βοηθησαντος δε του | ||
μεν ἐβουληθης , ὠ τεκνον , ἀπιεναι ἐπι της του Τυφωνος μαχης , ὡστε καταγωνισασθαι περι της του πατρος σου |
ἡ βατος , ” ἐμου βουληθεισα ἐπιλαβεσθαι , ἡτις παντων ἐπιλαμβανεσθαι εἰωθα . ” ὁ μυθος δηλοι , ὁτι οὑτω | ||
ψυχη οὐν αἰτια τοιαυτην ἐχουσα φυσιν ὡστε των αἰσθητων παραρρεοντων ἐπιλαμβανεσθαι των ὁμοιων τυπων και ἐναποτιθεσθαι τῃ μνημῃ , συλλεγουσαν |
: δηλον δε ἐκ του την βραχειαν ἠ διπλου συμφωνου παρατεθεντος ἠ ἑνος φωνηεντος γενεσθαι μακραν . ἐτι των συλλαβων | ||
το καλλιον , ὡς ἀπο τινος συγκρισεως και το λευκον παρατεθεντος αὐτῳ του μελανος λευκοτερον φαινε - ται . λεγει |
σχολῃ πολλῃ , τουτο λεγει , ὁτι φιλοκαλουμεν μετ ' εὐτελειας και ταπεινοτητος . τῃ γαρ φιλοκαλιᾳ το ἀσωτον ἑπεται | ||
σοφιας χαριν ἀξιος ἐπαινεισθαι ὁ ἀνηρ , ἀλλα και της εὐτελειας των θυσιων , αἱς γεραιρεσθαι τους θεους ἐνομοθετησεν , |
σε βουλετ ' ἀνθρωπων μολειν : λαβων δε πειραν , μεταμελειαν λαμβανει , ὡς οὐδεν ἐστι χειρον ἐν θνητῳ γενει | ||
ὀλιγον δελεασθειη τῳ ἡδοντι , δια γουν το αἰσχρον εἰς μεταμελειαν ἐπωδυνον ἐρχεται : ὁ δε το καλον μετα πονων |
νοϲουντων ϲημειωϲομεθα . οὐρον τοινυν ἀριϲτον ἐϲτι το τοιϲ των ὑγιαινοντων ὁμοιοτατον : τοιουτον δε ἐϲτι το ὑποπυρρον τε ἁμα | ||
: ὑγιαινοντων δε φροντιζειν , ἑνεκεν ἀνοσιης : φροντιζειν και ὑγιαινοντων , ἑνεκεν εὐσχημοσυνης . Οἱ μεν οὐν ἐοντες ἐν |
, καταλυσαι την Ῥωμαιων ἡγεμονιαν ἐπεβαλετο εἰθ ' ἑαυτῳ τυραννιδα κατασκευαζομενος εἰτε τῳ Σαβινων ἐθνει πραττων ἀρχην και κρατος εἰτ | ||
την διανοιαν καθολου ἐκφερεται , ὁτι πας ὁ πραττων και κατασκευαζομενος τα δι ' ὡν τινα ληψοιτο , οὑτος ἐκεινῳ |
τον λογον ὀρθωσας θεωρημα λαμπροτητος καλλιστον ἡμιν παραδιδωσι προς τας καταστασεις : ὁταν γαρ καταστατικως εἰσαγωμεν τον λογον τῳ κατ | ||
εἰναι και τεταγμενας και τας των ἁρμονικων συστηματων ἀπο - καταστασεις ὁμοιως ἐχειν . ἐπειδηπερ ἡ μεν ταξις και τασις |
. πολλοις γαρ δη και ἀλλοις των ἀπο του βελτιστου πολιτευομενων τα παραπλησια συνεβη παθειν : και σπανιοι δη τινες | ||
ἐντευθεν , ὁπερ εἰκος , εἰς ἐχθραν τινι προηλθε των πολιτευομενων . ὁ δε ζωντι μεν ἐφθονει μονον , τελευτησαντος |
νηος , ὑπο ζυγα , μη τιν ' ἑταιρων βλαπτοι ἐλαυνοντων , ὁποτε σπερχοιατ ' ἐρετμοις : οἱ δ ' | ||
ταξηται τις το στρατευμα . . ἐλωντων ] ἀντι του ἐλαυνοντων . . ἀνυστον ] ἐνεργητικον . . κἀν τουτου |
τους ὡς ἐφην ἀξια μυριων θανατων , οὐχ ἑνος , εἰργασμενους . ἀλλως τε τοις συγγενεσι και φιλοις του δολοφονηθεντος | ||
παλιν ἐπι την αὑτου φιλανθρωπιαν , ἡμερουμενος προς τους ἀνημερα εἰργασμενους , και φησι : μη ἐπιδυετω ὁ ἡλιος ἀνεσκολοπισμενοις |
τε και μεθοδων . ἐγγεγυμνασμενων δε ὡς πολλακις την πειραν δοντων και δεδοκιμασμενων τῳ χρονῳ . προς τι δε τελος | ||
σου δυναμιν , και την χωραν ἐχω των θεων μοι δοντων , ὁσοι των μετα σου παραταξαμενων μη ἐν τῃ |
, ἀφιξεσθαι , ἠγουν παραγενησεσθαι , ἀπελευσεσθαι ὑμας , μηδε ἀπειρατον , ἠγουν ἀδοκιμον , ἀμετοχον καλων , ἐργων δηλονοτι | ||
της ἱστοριας περιγινομενη συνεσις των ἀλλοτριων ἀποτευγματων τε και κατορθωματων ἀπειρατον κακων ἐχει την διδασκαλιαν . ἐπειτα παντας ἀνθρωπους , |