ὁτ ' ἀν ἀστραπτῃ ποσις Ἡρης ἠυκομοιο τευχων ἠ πολυν ὀμβρον ἀθεσφατον ἠε χαλαζαν ἠ νιφετον , ὁτε περ τε | ||
κατα το ἀριστερον μερος νεφος μελαν ἐχῃ πλησιον , εὐθεως ὀμβρον χρη προσδοκᾳν . βρονται δε και ἀστραπαι ὁθεν ἐαν |
: ἐκ γαρ τουτων αἱ τε αἰτιαι και οἱ θανατοι καταλαμβανονται κατα τας φυσικας αὐτων ἐνεργειας . χρη οὐν σκοπειν | ||
ψυχικων ποιοτητων αἱ μεν περι το λογικον και νοερον μερος καταλαμβανονται δια της κατα τον του Ἑρμου ἀστερα θεωρουμενης ἑκαστοτε |
εἱλον γε , ἀλλ ' ἀπεχωρησαν ἐπ ' οἰκου . Ὑστερον δε διαλιποντων ἐτων τριων σπονδαι γιγνονται Πελοποννησιοις και Ἀθηναιοις | ||
πονων ῥαϊσας , μετεπεμψατο ταυτην , και ἐστεργεν ὁμοιως . Ὑστερον δε προς την θυγατερα Πτολεμαιου του Φιλαδελφου τον ἐρωτα |
τροπον και ἀλλαι παραγωγαι λεξεως σημαινομενον ἀποτελουσιν εἰς ἡν και μεταλαμβανονται , τον αὐτον δη τροπον και το ἡμεδαπος ἐθνικως | ||
κατα το πρωτον και δευτερον προσωπον ὀρθοτονουμεναι ἀντωνυμιαι εἰς συνθετον μεταλαμβανονται συνοντος του ῥηματος ἰσαριθμως κατα το αὐτο προσωπον , |
τῳ λογῳ ἐπανελθωμεν . Και τοινυν του καθ ' ὁν ἐνεργειται ἡ κοινη αἰσθησις τοπου πεπονθοτος , ἠτοι παντελης καταληψις | ||
: τουτο δε το σωμα παρα τον της ἐπιμονης χρονον ἐνεργειται διαλυομενον και ἀειδες γιγνομενον : ταυτα δε οὐ δυναται |
ἀλφους και ποδας και ἐλεφαντιασεις και ὀφιασεις θεραπευει και ὁτι πολυχρηστον και χρηματικον ἐστιν το ζῳον και πανυ προσφιλες . | ||
ἐκθλιβεται κοπτομενον . συστρεφεται δ ' ἐν ἡλιῳ και ἐστι πολυχρηστον εἰς την ὑγιεινην χρησιν : ἐνεργεστατον δ ' ἐστι |
ἡμερας : ὁταν δε καταλαβῃ χειμων , ἐγκαλυψαμενοι περιμενουσι το συμβησομενον : οἱ δε τινες καθυπνωσαντες οὐδε ἀνεστησαν , ἑως | ||
βους ἀπετεκεν ἑξ βοιδια : προς οἰωνου δε ἀγαθου το συμβησομενον λαβων ὁ Πτολεμαιος ἐν τοις βασιλειοις μετα πασης ἐπιμελειας |
εἰς τουτο τολμης Φιλωνα ἀφικεσθαι , ὡστε ἐθελησαι ὡς ὑμας ἐλθειν δοκιμασθησομενον : ἐπειδη δε οὐχ ἑν τι μονον ἀλλα | ||
. νγʹ Εἰεν ὠ φεριστε Βουλεται ἐντευθεν ἐπι τας ἀποδειξεις ἐλθειν των καθ ' αὑτο ὑπαρχοντων τῳ τοιουτῳ ἐραστῃ , |
νεμομενον ἠ ἑρπετον φαρμαξῃ συρομενον ἠ χρονος δαπανησῃ ἐπικειμενον , βλεπομενον , ἐπαινουμενον . Τουτο Ἀφροδιτη καλλους ἐλαβεν ἀθλον : | ||
τον καπνον , ἀνανεουμεθα το λοιπον , τουτεστι το μη βλεπομενον πυρ . ὁ δ ' αὐτος λογος και ἐπι |
δ ' αὐ νοτερον τε και διαπυρον και πασι τουτοις ἐπιτεταμενον τον αἰθερα τε και οὐρανον . οὑτως δη ὡσπερ | ||
οὐχ ἑτερον ἐστι του προεπινοηθεντος , ἀλλ ' αὐτο ἐκεινο ἐπιτεταμενον . ἐπει οὐν ἀπο του ποσον ἐχοντος πλατος κατ |
μεν γαρ κατασκευαζει , ὁτι νομιμον , ὁ δε ὁτι παρανομον ἐκ των ἐναντιων ὡρμημενος . Και ὀνομα μεν γενικον | ||
οἱον ἐδοξε τις την μητερα τυπτειν . ἠν μεν οὐν παρανομον , ἀλλ ' οὐδεν ἡττον ἐλυσιτελησεν αὐτῳ , ἐπειδη |
παραινεσεων εἰπων ἐκεινο , “ ὡσπερ γαρ τον ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενον ” το πληθος δει θεραπευειν , οὑτω και τον | ||
μετειχε . καιτοι σφοδρ ' ἀν αὐτον οἰμαι μετα Θεμιστοκλεους πολιτευομενον προσποιεισθαι πραττειν ὁπως οἰκοδομηθησεται τα τειχη , ὁποτε και |
: τινα γαρ και διχως ἀποδιδοται , οἱον το ὑπερεχον ὑπερεχομενον ὑπερεχει και το ὑπερεχον ὑπεροχῃ ὑπερεχει . τεταρτον ἱνα | ||
ἐνομισθη ὑπο των περι Πυθαγοραν , διοτι ἐκεινη τον μεσον ὑπερεχομενον τε και ὑπερεχοντα εἰχεν ἰδιῳ αὑτου μερει οὐκετι των |
των τοις αὐτοις ὁροις χρωμενων οὐ παντως φησι τα μορια διαιρειν το ἀληθες και το ψευδος . εἰρηται δε τουτο | ||
γαρ οἱ ἐμπροσθεν ὀδοντες και δια την ὑλην και του διαιρειν ἑνεκα την τροφην : και ἡ βροντη , διοτι |
δ ' ἐν αὐτῳ βοτανη Σεληνη καλουμενη : τον δε καταφερομενον ἀπ ' αὐτης ἀφρον περι την ἀρχην του θερους | ||
. Οὐρον ἐστι περιηθημα του αἱματος ἐν τῃ μεγαλῃ φλεβι καταφερομενον δια νεφρων και οὐρητηρων ἐν τῃ κυστει . ἀλλως |
κατεχοντες τε και οὐκ ἐωντες ἀπιεναι . των δε γε συνουσιων τουτωνι των μακρων σον γιγνεται το πλεον ἀει τι | ||
ἀλλ ' οὐκ ᾐσθομεθα . των προς ἐκεινον δε μοι συνουσιων , αἱ δ ' ἠσαν πεντε , το πλεον |
, ἀει καταντικρυ τῃ ἀνταυγειᾳ ἑαυτου τεταγμενον : τον δε φαινομενον ἀνταυγειαν ἐν τῳ ἑτερῳ ἡμισφαιριῳ τῳ του ἀερος του | ||
γιγνομενης της διορθωσεως οὐδ ' οὑτως συμβαινει συμφωνειν προς το φαινομενον . Ὁλην γαρ την ὀκταετηριδα διημαρτησθαι συμβεβηκε και κατα |
! ! ! ] ? ? . ἐγω μεν αὐτοθι ὑπεμενον , ἡ δε Περσις αως ? [ ! ! | ||
σπουδης οὐδεν ἐλλειποντες ἀπηντησαν μετα των ὁπλων και κοινῃ στρατοπεδευσαντες ὑπεμενον την των πολεμιων ἐφοδον . Φιλιππος δε το μεν |
ἐστι το ἀλογον και αἰσθητικον , ἑκαστη δε αἰσθησις ἡδονῃ καταραται ὡς πολεμιωτατῃ και ἐχθιστῃ : και γαρ ἐστι τῳ | ||
παρ ' ὁ προσεδοκων οἱ ἀκροαται το ῥητον ἐπηγαγε . καταραται ] ἱνα λεγῃ τοις προδοταις : τοις τοιουτοις δε |
τεκνογονιαν , και αὑτου χαριν και της πατριδος , και ὑπομενειν περι ταυτης , ἐαν ᾐ μετρια , και πονους | ||
τα οἰκοι και εἰσω της αὐλης , και ταυτα παντα ὑπομενειν τε και ἀνεχεσθαι ῥᾳδιως , ὁτι δει φιλοσοφιαν οὐ |
, ἀπωλεσεν αὐτο , σῳζομενον τεως ἐκεινῳ τροπον τινα , ἀπολομενον δε , ἐν αὐτῃ εἰ παν γενοιτο . Εἰπερ | ||
σωθησῃ ἀσθενων γ σοφιστευσεις ἐξαπινης και δοξασθησῃ δ εὑρησεις το ἀπολομενον βραδεως ε ἀγορανομησεις , ἀρτι δε οὐ Ϛ οὐ |
: . ταυτην οὐν την σφαιραν κατορυξας , εἰς γην κατατιθεται ἐπι ἡμερας εἰκοσιοκτω , ἐν ὁσαις και ἡ σεληνη | ||
ἀνασκαφηναι θησαυρος εὑρισκεται , ὡσπερ οὐδε [ ὁ ] νεκρος κατατιθεται . [ κἀγω τουτο παρεφυλαξαμην . ποτε γουν ἐν |
, το δε παν ἐμψυχον ἁμα και δαιμονων πληρες : διηκειν δε και δια του στοιχειωδους ὑγρου δυναμιν θειαν κινητικην | ||
σαφες ἐκ του ἀποτεμνειν ἡμας αὐτας δια το ἐπι πλεον διηκειν , οὑ εἰσι συστατικαι : ἰδου γαρ φαμεν το |
, και γαρ στρατηγων τοτε ἐτυγχανε , λεγειν ὡς πολυ ὀρθοτερον ποιησειεν , ὁτε συνελαμβανε τους ἀνδρας ἠ ὁτε ἀφηκε | ||
αὐτων ; Οἰμαι ἐγωγε . Τον ” Ἀστυανακτα “ ἀρα ὀρθοτερον ᾠετο κεισθαι τῳ παιδι ἠ τον ” Σκαμανδριον “ |
, ὁ τα κεφαλαια συγγραφων Εὐριπιδῃ . τριποδα και καδον παραθεμενος ψυκτηρα τ ' οἰνου . . . μεθυσκεται . | ||
τους ἀστυγειτονας περι Καμανδωδου ὁ [ γραμματικος ] το Ἱππωνακτειον παραθεμενος ἐνικα μηδε μοι μυ λαλειν Λεβεδιην ἰσχαδ ' ἐκ |
διο και κελευουσι κοτινους φυτευσαντας ἐνοφθαλμιζειν ἠ ἐμφυτευειν ὑστερον . ἀντιλαμβανονται γαρ μαλλον ἰσχυροτερου και τροφην ἐπισπωμενα πλειω καλλικαρπον το | ||
του παθους του εἰς αὐτας ἐξ αὐτων των αἰσθητων γινομενου ἀντιλαμβανονται , οὐκ ἰσασι δε την οὐσιαν αὐτην καθ ' |
τεκμηριοις και δια των κατα μερος ἐδειξαμεν οὐκ Ἀρην τον τετρωμενον ὑπο Διομηδους , ἀλλα τον πολεμον . Αὑται δ | ||
περι την ὁδον χρησαμενον και πολλα του σω - ματος τετρωμενον περι τε της συμβασης ὑμιν ἐχθρας εἰποντα οὐδεν , |
τοτε [ του ζην ] διαλυσις της ψυχης γιγνεται [ σθαι . ] των τε ζῳων και των φυτων και | ||
, το γαρ εἰρημενον οὐχ οἱος τε ὠν ἀρνει - σθαι ἐπι τινα εὐλογον χωρει διανοιαν , ἀφ ' ἡς |
χρονισαν και ξηρανθεν ἀσθενεστερον γενηται . Την οἰνανθην βοτανην χρη λαβομενον ἀκμαιαν ἐαρος ὡρῃ ῥιζοθεν ἐξερυσαντα χυλον ἐξ αὐτης ποιεισθαι | ||
ἀπευθυνειν . εἰ δε και χειρα προβεβληκεν , μη ἐπισπασθαι λαβομενον αὐτης , ἀλλα κατα του ὠμου τους δακτυλους ἀκρους |
' ἑκαστη τε ἐν ὁροις μενει και του ἐτους ἰσον ἀποτεμνεται μετρον και της δευτερας προσιουσης ἐξισταται . και το | ||
νησον , την καλεουσιν ἐπιχθονιοι Παταληνην . κεινος τοι πολεων ἀποτεμνεται ἐθνεα φωτων : ἠτοι μεν δυνοντος ἐπι κλισιν ἠελιοιο |
, ἡ δε σεληνη της δυσεως . Και πιθανας ἀποδειξεις ἀναφερουσιν περι τουτων , ὁτι περι ψαμμου τι λελαληκασιν , | ||
κατασκοπων ἐχοντες ταξιν , ὁ τι δ ' ἀν ἀκουσωσιν ἀναφερουσιν ἑκαστης ἡμερας προς τους καλουμενους ἀνακτας . οἱ δε |
ἀκατασκευους ὀντας , και τους μεν γινομενους καρπους εἰς ταυτα καταφερειν , την δε ἐκ τουτων ὀρυττομενην γην ἐπι τα | ||
. και καταϲπαϲτικην δε δυναμιν ἐχει ὡϲ τουϲ ἀναδοθενταϲ ἡλουϲ καταφερειν : οὑτωϲ οὐν και προϲ ὑϲτερικαϲ πνιγαϲ και την |
, ἠ ψυχρον , ἠ ξηρον , ἠ ὑγρον το λυμαινομενον τον ἀνθρωπον , και δει τον ὀρθως ἰητρευοντα βοηθεειν | ||
ἐμνησθης . της σης πολεως θ ' ἡτις σε τρεφει λυμαινομενον τοις μειρακιοις . οὐχι διδαξεις τουτον Κρονος ὠν . |
παραπαν ἀνιατα ἀδικηματα οὐκ ἐστιν ἀλλως ἐκφυγειν ἠ μαχομενον και ἀμυνομενον νικωντα και τῳ μηδεν ἀνιεναι κολαζοντα , τουτο δε | ||
ἐξευρουσα τῃ συγγενειᾳ περας . ἐπειδη γαρ ἐδει κρατησαι τον ἀμυνομενον , ἐξηρπασε τον ἐπιοντα νοσῳ : και το μεν |
Μωυσεως γνωριμοι , μεμαθηκοτες ἐκ πρωτης ἡλικιας ἐραν ἀληθειας , καταφρονουσιν ἀνεξαπατητοι διατελουντες . Ἀλλ ' ἐπειδη τα διωνομασμενα συμποσια | ||
τελειν : οἱ δε , ἁτε οὐ δωροδοκοι ὀντες , καταφρονουσιν ἁπαντων τουτων , ὡς φησιν ὁ θεος και θεων |
ἠ μεμψιν θεων . παντα ταυτα γαρ τυχη διδωσι και παραιρειται παλιν . ἐπι γην καταβαλων ὡσπερει τους θυλακους τους | ||
πρεσβυτερα γιγνομενα καρπιμωτερα καθαπερ ἐλεχθη : παραιρουμενης γαρ της ἰσχυος παραιρειται το πληθος της τροφης ὡστε ῥᾳδιον καταπεττειν την λοιπην |
κατα αἰτιατικην , ὡς το τυπτον : το γαρ τυπτον τυπτομενον τυπτει . το δε τυπτομενον κοινον ἐστιν εὐθειας και | ||
και ὀρθριον , και προς ἐλευθεριαν τετραμμενον , μαστιγουμενον και τυπτομενον , και ἐν θηραις και ὀρειβασιαις και ἀλλοις παντοδαποις |
„ ἀνεῳγετο γαρ οὐ πρωι . ” Πρωτους , τους ἀριστους . Πλατων Πολιτειᾳ . Πτορθους και κλωνας , τας | ||
ἡ διπλη ὁτι ἐνθαδε οὑτως γραπτεον : προς γαρ τους ἀριστους , οὐ προς το πληθος ὁ λογος . ὁταν |
σεσημειωται το ὀνειρον : κυπειρον , δια της ει διφθογγου γραφομενον : λεγεται δε και κυπειρον Δωρικως , τραπεισης της | ||
λαυρεωνος : το ἐλαιων ἐλαιωνος σεσημειωται δια της αι διφθογγου γραφομενον κατα την παραληγουσαν , και φυλαττοντα το ω κατα |
. προμηθειᾳ δε των ὀφεων τουτο δρωσιν , ἱνα μη ἀπολωνται : και δια ταυτα ἐς την νησον την προειρημενην | ||
πασης της δυναμεως ἐπι τους Ἑλληνας ἐλθουσης κυκλωθωσι και παντες ἀπολωνται . οἱ δε μετα του βασιλεως ταχθεντες ἐπειδη τα |
ἀλλ ' οἱ νομοι περι ἁπαντων ἀγορευουσι , στοχαζομενοι του συμφεροντος ταις πολιτειαις ἁπασαις , εἰτε δημοκρατιαν εἰτε ἀριστοκρατιαν εἰτε | ||
ἀνηρ , και τῳ πρωτῳ διελοντι το δικαιον ἀπο του συμφεροντος καταρασθαι , ὡς ἀσεβες τι πραγμα δεδρακοτι : ἀσεβεις |
και πανταχου , το μητε κακον μητε ἀγαθον δια κακου παρουσιαν του ἀγαθου φιλον εἰναι . Πανταπασιν ἐφατην τε και | ||
ἐμπειριαν πραγματων και δι ' ὀξυτητα και την ἐπι πασι παρουσιαν ἀοκνον , τουτο δ ' ὑπειληφοτας ἐκποδων ποιησαι ζητειν |
σημειον ὁ φονος : τουτο δε οὐτε ἀνευθυνον , οὐτε ὡμολογημενον : διαφερει οὐν του ἐμπιπτοντος και προκατασκευαζομενου τῳ ἐκεινοις | ||
δε γενικη περιττοσυλλαβος εἰς ος ληγει : καλως οὐν το ὡμολογημενον σιωπησας το ἀμφιβολον εἰρηκεν . Το δε ταλαντου φανερον |
μη πνευματων , ἠ ὑδατων , ἠ αὐχμων , ἠ καυματων , ἠ ψυξεων . Το δε ἐαρ το ἐπιπαν | ||
τοτε ἡνικα ἐτησιαι την ἀλλην γην καταψυχουσιν ἐκκαομενην ὑπο των καυματων . Πολυσιτος δ ' ἀγαν ἐστιν ὡστε ἑκατονταχουν δι |
διωκοντι μη συγχωρειν ἀμαρτυρους ποι - εισθαι τας κατηγοριας : πλατυνεται δε ὑπο του φευγοντος τετρασι τουτοις τοποις : πηλικοτητι | ||
κατα μιαν προτασιν δι ' ἐπιχειρηματων πιστουται το δοκουν . πλατυνεται δε τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ταις παρασκευαις |
ἀθρησωσιν : ἰδωσιν . ἐρευνητηρα : κολυμβητην . Σπερχομενον : βιαζομενον , καταπονουμενον . κατεπειγομενον , σπουδαζοντα . ποτι βυσσον | ||
και ἀετων , ἀξιουϲι περιχαραϲϲοντα κατα ϲτροφην ἐπι το βαθοϲ βιαζομενον ἐκ βαϲεωϲ ἀφαιρειν την μυρμηκιαν , ἑτεροι δε χαλκῳ |
. ἀλλα μεθ ' ἑτερων ; τινων ; δηλονοτι των συνοντων . ποτερον ἐλευθερων ἠ δουλων ; ἐλευθεροις μεν γαρ | ||
περιοικα παντα ἐπι Ῥωμαιους ἀνιστη και βουλην ἐκ των οἱ συνοντων , ἐς μιμημα της συγκλητου , κατελεγε . δυο |
σου θιγοντος ὡς , ἐρω . ποι δητα ; ποντου νοτερον εἰ παρ ' ἐκβολον ; οὐ ναυς χαλινοις λινοδετοις | ||
καθαρας και ἁγνης ἐχον οὐσιας και παν εἰ τι συμμιγνυται νοτερον ἠ γεωδες αὐτωι της περι την κινησιν ὀξυτητος ἀποσειομενης |
λεγοντος ὑπερ αὑτου ἐπαινον τινα τοιουτον , ὁτι πασης φιλοσοφιας πεπειραται οὐ χειρον δε αὐτα εἰπειν ἁ ἐλεγεν : Ἐαν | ||
τῳ πνευμονι ἐσθιομενος . ποιει δε τουτο ἐπι ἡμερας , πεπειραται γαρ . [ Προς δυσουριωντας και μη δυναμενους οὐρησαι |
τε των φωτων και του ὡροσκοπου , των τε λογον ἐχοντων προς αὐτους ἀστερων ἠ τοπων . δισωμων γαρ ὀντων | ||
ἐστι τα οὑτως ἐχοντα προστιθησιν , ὁτι τινα των μη ἐχοντων λογικην οὐσιαν , οἱον τα ἀψυχα κατα τας ποιητικας |
περι ὡν συνεβουλευσεν ἐκρινετο ἐν τῳ Ἀπολλωνι τῳ Πυθιῳ , ποτεραν ἀν ἠνεγκε την ψηφον ὁ θεος περι αὐτου . | ||
οὐ . ἐστι ταυτα οὑτως ἐχοντα ; Ἐστιν . Ἐπι ποτεραν οὐν με παρακαλεις την θεραπειαν της πολεως , διορισον |
, οὐ τι τοσος γε ὁσος Τελαμωνιος Αἰας ἀλλα πολυ μειων : ὀλιγος μεν ἐην λινοθωρηξ , ἐγχειῃ δ ' | ||
πυκτης δε ἀρα κἀκεινος ἠν , εὐχειρ την τεχνην και μειων οὐδεν του παππου , ἐπει δε ξυνηκαν της ἀπατης |
. Σατυριασις ἐστι παθος μετα ἐντασεως αἰδοιου γιγνομενον μετα του τεινεσθαι αὐτοις τα μορια : ἐστι δε οἱς και σπερματος | ||
των ἐκτος : οὐκ ἀδηλον δ ' ὁτι το μεν τεινεσθαι και εἰς ἑαυτους συνερχεσθαι συμφυτος ἐνεργεια τοις μυσι , |
και τον ὠκεανον τον καθ ' ὁλον το μεσημβρινον κλιμα τεταμενον και τους Αἰθιοπας : ᾡ γαρ ἀν τοπῳ τουδε | ||
τον αὐχενα των μητρων ἀναπεπταμενον τε και κατ ' εὐθυ τεταμενον ὑπαρχειν , εἰτα των καθηκοντων εἰς την μητραν ἀγγειων |
ἐπιμυοντες και κτυπῳ των ἀσπιδων τας ψυχας κραδαινομενοι τῳ κακῳ περιπιπτουσιν αὐτοματοι και ταις του δικτυου λαγοσιν ἀπροοπτως ἐναπολαμβανονται . | ||
ἱνα μη ἀλογα ὡς εἰκος ἠ ἀνθρωποι του φοσσατου ἀγνοουντες περιπιπτουσιν ἐν αὐτοις . Αἱ μεν προτεταγμεναι ταξεις εὑρηματων παλαιων |
, ἐπιχριε τον ὀμφαλον , και ἐπιτιθει ἐξωθεν ϲπογγον ὀξυκρατῳ βεβρεγμενον και ἐκπιαϲθεντα . Προϲ τα δαϲεα παιδια . Παχυτερων | ||
, ἠ ϲπογγον καινον ἠ ἐριον οἰϲυπηρον ὀξει και ἐλαιῳ βεβρεγμενον , ἠ καινον ϲπογγον ὑδατι ψυχρῳ βρεξαϲ ἠ ὀξυκρατῳ |
μ ' αὐτικ ' ἀμειβετο νηλεϊ θυμῳ : Οὐτιν ἐγω πυματον ἐδομαι μετα οἱς ' ἑταροισι , τους δ ' | ||
κεντρον Σκορπιου : ἐν και τοξον ἐλαφρου Τοξευτηρος . Τον πυματον καθαροιο παρερχομενος βορεαο ἐς νοτον ἠελιος φερεται , τρεπεται |
παντων ὡν ὑφελωνται . φασι δε και καθ ' ὑπνους ἐπιφαινομενον πολλοις των Χιων προσημαινειν οἰκετων ἐπιβουλας : και οἱς | ||
τας προκαταληψεις των ὀχυρων τοπων , ἱνα το γουν πληθος ἐπιφαινομενον αὐτων φοβον ἐνεργαζοιτο τοις πολεμιοις : καιρου δε παρασταντος |
προς του Δαρειου ἱππου τους μυκτηρας προσενεικαι , τον δε αἰσθομενον φριμαξασθαι τε και χρεμετισαι . Δαρειος τε δη ὁ | ||
πολλα κακα δραν τους ἐγχωριους . Ποσειδωνα δε το γεγονος αἰσθομενον τους υἱους κρυψαι κατα γης δια την πεπραγμενην αἰσχυνην |
καταγαγειν αὐθις τῃ πολει , προπινων ἐντευθεν Κτησιππῳ το ταυτης συμφερον . Ἀλλα γαρ το προσγραψαι , φησι , μηδε | ||
και τις ὁ πραττων ὑπερ ὑμων και το τῃ πολει συμφερον ζητων . ἐγω μεν τοινυν ἐγραψα βουλευων ἀποπλειν την |
της κατασκευης ; Χαλκον δ ' ἐν πυρι βαλλεν ἀτειρεα κασσιτερον τε . Εἰ μεν Ἀχιλλει κατεσκευασε πανοπλιαν , παντα | ||
μερος αʹ , και ὑδραργυρου μερη βʹ , καθαρισον τον κασσιτερον : οὑτως χωνευσας αὐτον χυσον εἰς ὑδωρ θαλασσιον τρις |
γαρ αὐτο μαλλον : χρη γαρ ὡς ἁπλως εἰπειν μητε καταξηρον εἰναι το δεξομενον ὡσπερ τεφραν ἠ ἀμμον μητε καθυγρον | ||
κολλικοφαγε . τινες δε τα ἰτρια ἐνομισαν . καρφαλεον : καταξηρον . κενεβρεια : τα νεκριμαια κρεα οὑτω καλουνται , |
τῳ ἀριθμῳ , το δε ἰδιον , καθο ἑνος εἰδους κατηγορειται , οὑ ἐστιν ἰδιον , και των ἀτομων του | ||
, οὐκ ἀδηλον . ὁτι δε οὐδ ' ὡς γενος κατηγορειται ἡ φιλια των μερικωτερων , ἀλλ ' ἐστι των |
ἐσται : ἐγω γαρ Λημνιος ὠν πατριδα ἐμαυτου και την Ἰμβρον ἡγουμαι , συναπτων εὐνοιᾳ και τας νησους ἀλληλαις και | ||
λοιπῳ στολῳ ἀπεπλευσεν ἐς Ῥοδον . Κοντος δε ἀφικομενος ἐς Ἰμβρον συν ταις δεκα τριηρεσι λογους προσφερει Κριτοβουλῳ τῳ ταυτης |
, εὐμηχανωτατον δ ' ἀλλως και συνετωτατον και του βελτιονος αἰσθανομενον . και δη κατα τον ποιητικον λογον “ γαιαν | ||
- φιος , αὐτικα ὁμιλησας φλογι . Ταυτα προς οὐδεν αἰσθανομενον παιζων ἐρει . Τας κιχλας δε ῥᾳδιως τοτε ἐστιν |
βασιλευς , σκηνας μεν δη ἐχοντες παντες οἱ ἀμφι βασιλεα στρατευονται και θερους και χειμωνος . εὐθυς δε τουτο ἐνομιζε | ||
τας ἁμαξας τας ἑαυτων και τους οἰκετας ὑστατους εἰχον . στρατευονται γαρ δη οἱ κατα την Ἀσιαν ἐχοντες οἱ πολλοι |
μεν Ἰοκαστη ὡς ἀκριβως εἰδυια εἰπε [ ] σιδηρας τας περονας : αὑται δε ὡς βαρβαροι οὐκ ἀκριβως ἰσασιν : | ||
οὐκ ἀκριβως ἰσασιν : περοναις ἐπισαμον : τουτο δια τας περονας λεγει αἱς ὑστερον ἑαυτον ἐτυφλωσεν : οὐ γαρ ταις |
ὡν εὐεργετουντο ἀπαιτουμενοι εὐεργεσιαν ᾐτουντο μη ἐπι Κερκυρᾳ την φυγην καταλυειν , ὡστε ἡμιν ὁ τι δρασωμεν ἠπορει ἡ γνωμη | ||
οἱ της βουλης προεστωτες τους εἰσφεροντας καινα πολιτευματα δημαρχους και καταλυειν ἀξιουντας τον πατριον της πολιτειας κοσμον αἰτιους ἀπεφαινον της |
μεν τους μη ἐνοχλουντας μηδε ἀρχοντας ἀδικων μηδε τῳ σμηνει προσιοντας κακουργως και συν ἐπιβουλῃ εἰρηναια αὐταις και ἐνσπονδα ἐστι | ||
Ἑλληνας , ἐπεστησαν φυλακην τῳ τοπῳ τουτῳ κελευσαντες ἀπειργειν τους προσιοντας : κατοικιαν δ ' αὐτοις ἐδοσαν την προσαγορευομενην Ῥακωτιν |
ὑμεις δε δικαιοι ἐστε μεμνησθαι . ἀναγκαζομεθα δ ' αὐτα παραφερειν νυνι χρῃζοντες ἀντι πολλων και μεγαλων , ὡν ὑμιν | ||
ἀλληλους ; Και τι μοι νυν την προς ἀλληλους μαχην παραφερειν και ταυτης μεμνησθαι ; συ αὐτος εἰ ἐφαρμοζεις καλως |
ἱκετειαις , ἀνατελλοντος τε ἡλιου και σεληνης και προς δυσμας ἰοντων προκυλισεις ἁμα και προσκυνησεις ἀκουοντες τε και ὁρωντες . | ||
ἑλισσομενων ἐνιαυτοι , μακρα δε σηματα κειται ἀποπροθεν εἰς ἑν ἰοντων , οὐδ ' ἐτι θαρσαλεος κεινων ἐγω ἀρκιος εἰην |
φυει και αὐξει , οὐδεν δε ἑτερον ἠ μονον ἀχνην ἀποφερεται , ὡστε οὐδενος μεταλαμβανει . Ἀν πολλα βαλλῃς ἀλλοτ | ||
ὑπηρετης γινεται : τα γε μην των ποδων οὐκ ἰσον ἀποφερεται μετρον , ἀλλ ' ὑψει πλεονεκτουσιν οἱ προσθιοι και |
Ἀθηνη . „ ἐχει δ ' ἀρχαιον ἱερον Ἀθηνας σφοδρα τιμωμενον , και φασι γε την θεον γεγενησθαι ἐνθαδε , | ||
και οἱ ἀγαθοι . Δηλον . Ἀσκειται δη το ἀει τιμωμενον , ἀμελειται δε το ἀτιμαζομενον . Οὑτω . Ἀντι |
νεωτερισμων . Πιττακος δ ' εἰς μεν την των δυναστειων καταλυσιν ἐχρησατο τῃ μοναρχιᾳ και αὐτος , καταλυσας δε ἀπεδωκε | ||
αὐτων πεπραγμενων κατασκευασει σεμνυνομενος : και φησει τουτο εἰναι τυραννιδος καταλυσιν το παυσαι την πολιν δουλευουσαν : ἠ ἀπο του |
ἐμπεριεκτικον τι ἀποτελειται , το ἱππων , ὁ δη παλιν ἀναλυεται εἰς το ἱππους συνεχον . και περισσον ἀν εἰη | ||
. ὁ μεντοι ξανθοχολικος , ἁτε λεπτομερης ὠν , ῥᾳδιως ἀναλυεται , και δευτερος μετ ' ἐκεινον ὁ μελαγχολικος , |
και ὁ μεν τεχνικος δι ' ἀρετην μονην λεγει το προειλημμενον : γινεται δε και δια κακιαν : ὡς ἀν | ||
χρεια , εἰ φανερον ἠν το μελλον κριθηναι , ἀλλα προειλημμενον ἐγινετο : ἀφανες οὐν λεγει κατα την οὐσιαν : |
ἀναχθεντας ἐπ ' ἀγκυρων σαλευειν , ἐστ ' ἀν ἰδωσιν αἰρομενον ὑπ ' αὐτου το σημειον της μαχης . οὑτω | ||
μεγιστον της . . . γαρ των . . . αἰρομενον ἀπο Ἐλευσινος ἐπι την συμβολην παντι τῳ στρατῳ δηλον |
αἰσθησιων , Περι χυμων , Περι χροων , Περι των διαφεροντων ῥυσμων , Περι ἀμειψιρυσμιων , Κρατυντηρια , Περι εἰδωλων | ||
; δοκει σοι ἐντιμους ἡγεισθαι ὁ τοιουτος ; οἱον ἱματιων διαφεροντων κτησεις και ὑποδηματων και τους ἀλλους καλλωπισμους τους περι |
πειθονται . Ὁταν ἀλοητος ᾐ , και στρεφωνται περι τον δινον οἱ βοες , και πεπληρωμενη των δραγματων ἡ ἁλως | ||
τι πηλινον ⌈ εἰχε / [ ἐφερε ] καλουμενον ⌈ δινον . [ δινος . ] χυτρεουν ] πηλινον . |
, περιειπε , και τιθεται αὐτῳ το του Αἰγυπτιου Διονυσου πατριον ὀνομα . Ἀλεξανδρος δε ὁ Ἀφροδισιευς ἐν τοις Φυσικοις | ||
γαρ και Ἑλληνικως ἐλαλουν , ἀλλ ' οὐν γε την πατριον ἐσῳζον ἀπηχησιν της φωνης : ὡς Σοφοκλης Ἑλενης ἀπαιτησει |
του κυματος . το δε κατεπαλμενον το ὑπεραναβαν σημαινει , ἀναφερεται δε προς το μεγα κυμα . ἀλλα μιν ἐφθη | ||
, το δε μεσον των βροχων διπλουν της καιριας χαλασμα ἀναφερεται ἐπι τον τενοντα του πασχοντος , και ἐντευθεν ὁ |
δακτυλου ὑποβεβληται τε τῃ κεφαλῃ του ἀστραγαλου και οὐδεν ἑαυτῳ συνταττομενον ὀστουν ἐχει , το δ ' ὡς κατα μικρον | ||
αὐτης ταξεως τετυχηκεν . οὐδ ' ἐστιν ὁπως ποτε το συνταττομενον μεθ ' ἑτερων την καθ ' αὑτο οὐσιαν καταταττει |
, ἀφ ' ἡς ἐνεσται σοι διορισμος σαφης του τε δυνατου και του ἀδυνατου περι ὡν ἠρωτησας . Θεοι μεν | ||
μεταπεσοι ἀν , οὐ μεντοι σμικρου γε οὐδε ῥᾳδιου , δυνατου δε . Τινος ; ἐφη . Ἐπ ' αὐτῳ |
τοιον ἐμισγομεθα ” ἀντι του τοιως ὡς νυν . . τοιον . . . . . β . . γ | ||
εὐτε διεκ πετρας φυγεειν θεος ἡμιν ὀπασσε , μηκετι δειδιθι τοιον , ἐπει μετοπισθεν ἀεθλους εὐπαλεας τελεεσθαι Ἀγηνοριδης φατο Φινευς |
ἁπαντων ἱδρωτι , μετα φορας ἀπαυστων δακρυων , ὡς ἠδη συναλγειν τους ἀκουοντας και τον Πετρωνιονἠν γαρ και την φυσιν | ||
' αὑτων οὐ βουλονται , ἀλλ ' οὐδε συγχαιρειν οὐδε συναλγειν ἑαυτοις , ὁτι το συγχαιρειν και συλλυπεισθαι ἐκεινων ἐστιν |
ὡς πορσιστα , μοιραν δ ' εὐνομον αἰτεω σε παισιν δαρον Αἰτναιων ὀπαζειν , Ζευ πατερ , ἀγˈλαϊαισιν δ ' | ||
παρ ' Ἀθηναιοις , οὐ ξενον , ὁπου γε και δαρον φασινἀλλα . και ἐπι συναλοιφης ἐστι το τοιουτον παραστησαι |
ὁλων ἐμβαδων , ἐπειδηπερ ἡ ἐκ του κεντρου ἐπι την περιμετρον πολλαπλασιασθεισα δυο ἐμβαδα του κυκλου ποιει , το μεν | ||
ὁ Χιος την Βρεττανικην νησον λεγει σταδιων εἰναι τετρακισμυριων το περιμετρον , γιγνεσθαι δε ἐν αὐτῃ τα γεννηματα ἀπυρηνα , |
βοᾳ : μη μου τα ᾀσματα φυσεως ἀπαιτει κρα - τειν , κἀν ᾀδω προς λυραν . οὐτε γαρ αἰθων | ||
οἰεσθε ἠ τοὐναντιον ὡς αἱ των σωφρονων εὐχαι πρατ - τειν , τιμαν μεν τους θεους , γνωριζειν δε ἀλληλους |
τι δει λαμβανειν παρ ' αὐτου , νυν ἠδη πειρασομαι λεγειν . καθαρος ἐστι την ἑρμηνειαν πανυ και της Ἀττικης | ||
. οἱον λεγουσι τι τοιουτον . ἀπολεσας τις ἀνδραποδον ἐδοξε λεγειν αὐτῳ τινα ἐν ἀστρατευτοις ἐστι σου ὁ θεραπων . |
κἀπι της ὁδε . . Και ἐπει ἐφαμεν τας δεικτικας ἐπιτεινεσθαι εἰς πλειονα δειξιν , αἱ δε προκειμεναι φωναι οὐκ | ||
τηλαυγεστερον ἐπιδιδωσιν , ὡς ἐτι μαλλον τον ἀνηνυτον και ἀδιεξιτητον ἐπιτεινεσθαι του καταλαβειν ἱμερον , Τανταλειον τιμωριαν ἐπιφερουσης της ἐπιθυμιας |
δ ' οὐδεν και ἐπι ταριχος ξυσαντα φαγειν προ του ἀριστου . καθαιρει δε και ἐν πτισανῃ και ἐν ζωμῳ | ||
. Ἀλλ ' ἡ μεν ἀριστου μεν πατρος θυγατηρ , ἀριστου δε ἀνδρος γυνη μηδεποτε παυσαιτο και δια των ὑφαινομενων |
ὑμνους και τα ἀλλα οἱς ἐπιστημη και εὐσεβεια συναυξονται και τελειουνται . ἀει μεν οὐν ἀληστον ἐχουσι την του θεου | ||
' ὁσα ὑπο των θεων διιθυνονται βουλευματα των ἀνθρωπων , τελειουνται , ὁσα δε οὐ , οὐ τελειουνται . τουτο |
δε τα τινων ὑφαιρουμενος , τῳ την μεν πλεονεξιαν ἐπι μηκιστον ἐκτεινεσθαι , το δ ' ἀσθενες ὑστεριζον εἰς βραχυ | ||
ἀλογου πραξεως και την πολιν ἐποθουν . ἐλθων οὐν μετα μηκιστον χρονον οὐκεθ ' ὁμοιως δεκτος οὐδε χαριεις ἐδοκουν , |
κεραυνου κρεισσον ' εὑρησει φλογα , βροντης θ ' ὑπερβαλλοντα καρτερον κτυπον , θαλασσιαν τε γης τινακτειραν νοσον , τριαιναν | ||
γλωσσῃ ματαιους ἐξακοντισῃ λογους . Οὐτ ' ἐκ χερος μεθεντα καρτερον λιθον ῥᾳον κατασχειν , οὐτ ' ἀπο γλωσσης λογον |
ἐφ ' ἑαυτο : προς αὐτο τα ἐλαττω ἀπο ἐλαττονων μεταφεροντες ἀδυναμιᾳ του τυχειν των ἁ προσηκει λεγειν περι αὐτου | ||
ἀγωσι γινομενα προς αὑτους τοις ἀθληταις βιαια εἰς την δικαιολογιαν μεταφεροντες . Διο και αἱ δικαι παρ ' αὐτοις δι |
μεν οὐ μετριως ἠγωνιασαν , και προς την γην ἐπεχειρησαν καταπλειν : μετα δε ταυτα λογισαμενοι , διοτι κινδυνευσουσιν ἀπολεσθαι | ||
, παλιν μετα των Μασσαλιωτων των του Ἡγεστρατου πολιτων μη καταπλειν Ἀθηναζε το πλοιον ἐπραττε , λεγων ὡς αὐτος τε |
και Ὁμηρος λεγει , το δε δω ὑπο των Ἀττικων ἐκτεινομενον μεγα γραφεται . ἠυκομον δε ταυτην λεγει δια το | ||
μετερχεται , ἠ οὑ μεν ἐχομενον τοπου εἰς ὁν δε ἐκτεινομενον . ἀλλ ' εἰ ὁν μεν ἀπολειπον ὁν δε |
μιν ἀνηρ ὑπεροπλισσαιτο . και ὁ μεν ποιητης προς το σημαινομενον ἀπεδωκεν ἀντι του αὐτο το οἰκημα , οἱ δε | ||
μεγαλειον τι διασαφων . ἀρξομαι δε λαμβανειν καθ ' ἑκαστον σημαινομενον , καθ ' ὁσον ἀν ὠ δυνατος . εἰ |
τε παντα εἰλυται καθυπερθ ' , ὁτ ' ἐπιβρισῃ Διος ὀμβρος : ὡς των ἀμφοτερωσε λιθοι πωτωντο θαμειαι , αἱ | ||
ἰσχει ἀλωαων ἐριθηλεων ἐλθοντ ' ἐξαπινης ὁτ ' ἐπιβρισῃ Διος ὀμβρος : πολλα δ ' ὑπ ' αὐτου ἐργα κατηριπε |
ἐσω , πατρῳα προσκυσανθ ' ἑδη θεων , ὁσοιπερ προπυλα ναιουσιν ταδε . Ἀναξ Ἀπολλον , ἱλεως αὐτοιν κλυε , | ||
πρωτοι μεν Σκυθαι εἰσιν , ὁσοι Κρονιης ἁλος ἀγχι παραλιην ναιουσιν ἀνα στομα Κασπιδος ἁλμης : Θυνοι δ ' ἑξειης |
τι δενδρον ἐκαθεζετο και των ζητητων ἐπιπεσοντων οὐκ ἀγεννως αὐτους ἀμυνομενος κατεκοπη . τουδε μεν δη την κεφαλην ὁ Καισαρ | ||
, ἐστρατευσε κατα Χαλκιδεων τε και Περδικκα , τον μεν ἀμυνομενος † οἱς ἐψευσατο μετελθειν αὐτῳ τα ὑπεσχημενα , τους |