| διατι το θοος μονον ὀξυνεται : προσκειται δισυλλαβα δια το ὀλοος ὀξυνομενον . Ἐστιν οὐν εἰπειν , ὁτι μονον το | ||
| ' ἀν μεσατῳ περι κεντρῳ στειχῃ , τῳ δ ' ὀλοος Φαινων κατενανθ ' ὑπογειος , ἀλληλαις δ ' αὐ |
| ποσις , ὁσα τε των ἀλειμματων μανωτικα . Ὁ μεν τριταιος πυρετος ἐκγονος ὑπαρχων της ξανθης χολης κινουμενης εὐθυς κατ | ||
| , ἐν δε τῳ ποσταιος ; αὐθημερον , δευτεραιος , τριταιος και ἐφεξης , ἀοριστως δε , πολλαπλασιος , ἐν |
| ὁ γαρ τοι Πινδαρος διαλεγομενον παραγων τον Σειληνον τῳ Ὀλυμπῳ τοιουτους αὐτῳ περιεθηκε λογους “ ὠ ταλας ἐφημερε , νηπιε | ||
| ' ἀπεθανον ἀνδρες ἀγαθοι , και ἀπεκτειναν δε δηλον ὁτι τοιουτους : οὐδεν γαρ οὑτω βραχυ ὁπλον ἑκατεροι εἰχον ᾡ |
| , ἀλλα τοὐναντιον ταυτα πραττουσιν ἐξ ὡν ἀναγκη τους ἐπιτηδευοντας διατελειν δουλευοντας τον ἁπαντα χρονον και μηδεπωποτε ἐλευθεριας ἐπιτυγχανειν . | ||
| καλλωπιζομεθα . ἀλλα μεγαλην εἰχεν ἁλυσινἀξια γε ἐστιν ἐν ἁλυσει διατελειν πλην οὐχι χρυσῃφασματος ἐχουσα προσωπον . ἡλικοι δε οἱ |
| ἰσως φαυλοι , και οὐ δια ταυτ ' ἐγω τους χρηστους ἀφειλομην , ἀλλα τον δημον νομιζων χρηστον παντας ἐχειν | ||
| ἀντι των Μουσων τας Σειρηνας ἐνιδρυων οὐ πανυ φιλανθρωπους οὐδε χρηστους δαιμονας , τας δε Μουσας ἠ παραλειπων πανταπασιν ἠ |
| ἐκακωθησαν τῳ αὐτῳ νοσηματι : μετεπεμψαντο ἰατρον , φιλον του ἀνδρος : και ὁ μεν ἀνηρ ἀπεθανεν , ἡ δε | ||
| οὐκ ἀπο της ἑαυτου γνωμης , ἀλλα κατεσκευασμενον ὑπ ' ἀνδρος ἁπασαις οἰομενου δειν ταις ἐπιθυμιαις ἐκ παντος τροπου χαριζεσθαι |
| , και τα φυλλα δε και οἱ βλαστοι στρυφνοι και ξηραινουσιν ἰσχυρως . Κραμβη ξηραντικης ἐστι δυναμεως , οὐ μην | ||
| : οἱ δε Σκωληκες ἐνδον των δενδρων τρεφομενοι , ταυτα ξηραινουσιν . οὐτε δε καμπαι οὐτε σκωληκες ἁψονται των δενδρων |
| ὑπεξαιρεισθαι αὑτῳ , γυναικι , παιδιῳ , το δε τεταρτον ἀπολειπειν ἀποινα της γυναικος . ὡς δε ἐς κοιτον τοτε | ||
| μη πασαν καταληψιν ἀναιρειν ἀλλα την ἐπιστημονικην και ἀδιαπτωτον , ἀπολειπειν δε την δοξαστην : τουτο γαρ ἐμφαινει το ” |
| σοι τροπον ἐπιβαλλουσαν ἀρχην ; ταυτα λεγων ἁμα προσεδραμε και δραξαμενος της του Τυλλιου χειρος ἐρριψεν αὐτον κατα της κρηπιδος | ||
| ἐφηλατο και τον ὑπνον αὐτου ἐξυπνικεν : ὁν ὁ λεων δραξαμενος ἀναιρειν ἠβουλετο . ἐκεινος δε συγγνωμην ᾐτησατο ὑπερ του |
| και των κτηνων τροπολογων ἐκτεθειται . Το γαρ διχηλευειν και διαστελλειν ὁπλης ὀνυχας σημειον ἐστι του διαστελλειν ἑκαστα των πραξεων | ||
| δει καθαπερ τα ἐμπροσθεν , ὡς ἐοικεν , ἡμας διχα διαστελλειν . Δει γαρ οὐν . Και μην το γε |
| , ἱνα της ἰχνευσεως μη ἀποστερωνται , ὡς οἱ ὀψιζομενοι ἀφαιρουνται τας μεν κυνας του εὑρειν τον λαγω , αὑτους | ||
| και τοιϲ μηροιϲ αὐτων το λιπαρωτερον και ὀπωδεϲ τηϲ ποαϲ ἀφαιρουνται , ϲυναγομενον δε το λαδανον ἐϲτιν , ἀριϲτον φαρμακον |
| μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
| τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
| το δε ἀγαλμα του Ἡρακλεους ἀναθημα ἐστι Θηβαιων , ὁτε Φωκευσιν ἐπολεμησαν τον ἱερον καλουμενον πολεμον . εἰσι και εἰκονες | ||
| , ἀλλοις μεν ποτε κτημα και ἑρμαιον ἐσῃ ἀνατεθεικως , Φωκευσιν ἠ Βοιωτοις ἠ Δελφοις αὐτοις ἠ τινι τυραννῳ ἠ |
| ἐπι ἁπαντων ὁμοιωςἐσται . μεντοι ἡ συνταξις εἰς ἐμφασιν πλειονα διαστολης παραλαμβανομενη , ἐμε αὐτον ἐτιμησεν , σε αὐτον ἐμεμψατο | ||
| ἀρτηριαις ἐν μυσι : τον οὐν πνευμονα νομιζει μονον ὀρεγεσθαι διαστολης τε και συστολης φυσικως : εἰτα δε και τἀλλα |
| ἐναντιως ἐχειν . Ἀστειοις δ ' ἐτι και την ἀρχην ἀπονεμουσιν ἠ ἐπιστασιαν και τα ταυτης εἰδη , βασιλειαν , | ||
| δε ἀντιμεσουρανημα τῳ ἀναπεισαντι . τινες δε και παλιν οὑτως ἀπονεμουσιν : την μεν Σεληνην και τον ὡροσκοπον τῳ φευγοντι |
| συνναυμαχησασι . 〚 ὑπερφρονησωμεν , ἀλαζονευθωμεν , μεγαλαυχησωμεν . 〛 κυματων ἐν ἀγκαλαις : και ταυτα ὀντες ἐν πολλοις κινδυνοις | ||
| πελαγος ἐκληθη : ἐκβληθεις δ ' ὁ Ἰκαρος ὑπο των κυματων παρα του πατρος ἐταφη . Δασειαν νυκτα : την |
| ἐξωνουμενα . τῳ γαρ λεγειν τῳ δημῳ κεχαρισμενα ὠνειτο τοις τοιουτοις λογοις την παρ ' αὐτου εὐνοιαν . ΓΘ ἐπιπαστα | ||
| Προμηθευ , προσβαλῃς : ὁρᾳς δ ' ὁτι Ζευς τοις τοιουτοις οὐχι μαλθακιζεται . σεμνοστομος γε και φρονηματος πλεως ὁ |
| ἠ το προς Γαιον εὐσεβες καταπλησειν την χωραν ἁπασαν | ἀναθηματων , οἱ δε ἐν ὀψεσι ταις αὑτων την των | ||
| Ἀπολλωνα ἀνεθηκε τον μικρον : και ἁπαντων πρωτον τεθηναι των ἀναθηματων τουτο φασιν οἱ Δελφοι . βαρβαρων δε των προς |
| θαυμαζομενην μεν ὑπ ' ἀνθρωπων , ἀρεσκουσαν δε θεοις τοις χρηστοις μεν ἀτυχουσι χειρα τε ὀρεγειν και ὀρθουν και βοηθειν | ||
| παραβαλλομενῳ το μειζον . Δει δε συγκρινοντας ἠ καλα παραθειναι χρηστοις ἠ φαυλα φαυλοις ἠ χρηστα πονηροις ἠ μικρα παραθειναι |
| το δε τετυχειν ὁμοιον τῳ λελαβεσθαι . γραφουσι δε και ἀντα , ἱν ' ᾐ ὁ λογος : ἐναντιον τι | ||
| ἀκουσω εὐχομενου , ὡς το πριν ἐν ἀθανατοισι θεοισιν , ἀντα Ποσειδαωνος ἐναντιβιον πολεμιζειν . Ὡς φατο , την δ |
| ταις μεσημβριαις θηλεα παρα την ἀραιοτητα . Ἱππωναξ παρα το συνεστος τε και ἰσχυρον ἠ παρα το ῥευστικον τε και | ||
| : οὐδεν γαρ κωλυει και το ἐκ στοιχειων και ὑλης συνεστος ἐνεργειᾳ εἰναι . εἰ δε κατ ' εὐθειαν πτωσιν |
| μεν τον των ρκ λογον ἑκατερας των ΑΖ και ΑΓ ὑποτεινουσων ἡ μεν ΘΖ γινεται ξθ ιγ λα , ἡ | ||
| μεν τον των ρκ λογον ἑκατερας των ΖΑ και ΑΓ ὑποτεινουσων ἡ μεν ΖΘ γινεται νδ ιδ μζ , ἡ |
| , Αἰγωλιος εἰς ὁμωνυμους οἰωνους . Κλεινις εἰς ὑπαιετον , Λυκιος εἰς κορακα , Ἀρτιμιχη εἰς πιφιγγα , Ὀρτυγιος εἰς | ||
| ἐπονομαζουσας τα οὐνοματα ἐν τῳ ὑμνῳ τον σφι Ὠλην ἀνηρ Λυκιος ἐποιησε , παρα δε σφεων μαθοντας νησιωτας τε και |
| λεγειν : εἰ δε τι παρειται , ἐν παρενθηκῃ γεγενηται θαυματος : οἱς γαρ οὐκ ἠν εἰπειν , παραλελειπται . | ||
| Ἀργολιδι και ἐν τῃ Θεσπρωτιδι κατα το Χειμεριον καλουμενον . θαυματος δε ἐτι πλεονος ἐστιν ἐν Μαιανδρῳ ζεον ὑδωρ , |
| ὁ δη ἐπιθυμητικον μεν ἐν ἡμιν , ἐν ἐκεινοις δε φυτικον , ἠ ἐν μεν τῃ γῃ τουτο ψυχης ἐν | ||
| ζην ἐν τινι τουτων ἐστι , και τουτο ἐστι το φυτικον , ἠ και ἐν πλειοσιν ἠ και ἐν πασιν |
| τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
| ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
| , ἐαν δε ἀμφοτεροι ἑσπεριοι , προς τα θηλυκα μονα καταφερεις , θηλυκων δε ὀντων των ζῳδιων και αὐτους διατιθεμενους | ||
| και ὁ της Ἀφροδιτης ᾐ τεθηλυμμενος , αἱ μεν γυναικες καταφερεις και μοιχαδες και πορνικωταται , οἱ δε ἀνδρες μαλακοι |
| περι τας Ἀρκτους χιονιζεσθαι τοπους , περι τροπας δε θερινας μετασταντος του ἡλιου τηκομενης της χιονος και ἀτμιζομενης ἀπο της | ||
| : γινεται γαρ ὁ κιων δεξιος οὐδεν αὐτος μεταβαλλων ἐμου μετασταντος και τα δεκα διπλασια μηδεμιαν λαβοντα προσθηκην των πεντε |
| ὑπνος : κειω , οὑ ὁ μελλων κεισω , και παθητικον κειομαι , και κατα συγκοπην κειμαι . Τα δια | ||
| . Ἀσχαλααν , παρα το ἀχω το λυπω : οὑ παθητικον ἀχομαι : νυν δ ' ἀχομαι κακοτητι . παραγωγον |
| χωρας αἰδεσιμωι πνευματι , ὁ ἐστιν αἰδω ἐπιπνευσας τοις ἡμας δεχομενοις Ἀργειοις . ἀσωδει ] πηλωδει . ἀσωδει ] ψαμμωδει | ||
| , τοσῳ δε φανερωτεραν ἐξην αὐτοις την ἀρετην διδουσι και δεχομενοις τα δικαια δεικνυναι . ἀλλ ' οὐτε προς τους |
| : ἐπι του τειχεων βελεων ἡ μακρα καταβιβασασα τον τονον συναιρεσιν ἐποιησεν ἐπι της γενικης . Πασα δοτικη πληθυντικη ἐπ | ||
| . . . ἀναδουμενος : δεω δεομαι δεομενος και κατα συναιρεσιν ἀναδουμενος . . . . ἀναρροιβδει : ἀντι του |
| , ἀλλα ἐασαντα ἐξελιχθηναι τους ἑλιγμους τους πρωτους , οὑτω μεθειναι την κυνα , εἰ μη διαφθειραι θελει την θεαν | ||
| των Πυθαγορειων σχημα , οὐ γαρ ὡς κακιων γε αὐτο μεθειναι φησιν , οὐδε μεταγνους , τεχνην δε ἐπαινεσας , |
| ἀδελφεοι , οὑς τεκε Ῥεα , Ζευς και ἐγω , τριτατος δ ' Ἀιδης , ἐνεροισιν ἀνασσων και τριχθα δε | ||
| πρωτιστος , Σεσμε δε και ὁ μεσος και Σιετο ὁ τριτατος ἰσομοιρος των ἀλλων . Οἱ γεννηθεντες ἀνθρωποι ἐν δεκανῳ |
| ἐγω την ἀληθινην δοξαν ἐσεσθαι και λογον ἡμων μεν ὀντων ἐπιεικων βελτιω , φαυλων δε , τοὐναντιον . . . | ||
| ἐχει γαρ τα φυσει ἀγαθα και κρειττω μετα φιλων και ἐπιεικων ἠτοι ὁμοιων αὐτῳ ἠ μετα ὀθνειων και κατα τα |
| καλου το πλεον ἑκαστοτε νεμων . οὑτω μεν οὐν δει φιλαυτον εἰναι , καθαπερ εἰρηται , ὡς δε οἱ πολλοι | ||
| λογον , δι ' ὁν ἐδοκει τον ἀγαθον μη εἰναι φιλαυτον , ὁτι των μεν ἑαυτου ἀμελει , ζητει δε |
| κυκλῳ περι ταις ῥαβδοις ὡσπερ το πρασιον ἀνθος χρυσοειδες , μηλινον . εἰσι δε φλογοειδεις διπλαι , δασειαι , προσφυεις | ||
| σχοινινου το ἀρκουν . θες δε ἐαν χρεια δεῃ ἐλαιον μηλινον και οἰνου καλου στυφοντος ὁσον χρεια δεοιτο εἰς το |
| τα περι την ἐκφοραν βασιλικως ἐφιλοκαλησεν . Κλεοπατρα μεν οὐν περιμαχητος γενομενη παρα τοις ἐπιφανεστατοις ἡγεμοσι προ του συντελεσθηναι τον | ||
| νυν ἰσοθεος ἐστι ταις τιμαις , κἀν φανῃ που , περιμαχητος εὐθυς . και ταυτα εἰδως βασιλευς ἀλγει μεν ὑπερ |
| και τους ἐνοχους ταις ἀραις ἀκριβως ἀποδεικνυντων τἀναντια φαινεσθαι τουτοις ποιουντας , ὡσπερ ἡμεις . οὑτωσι δε διαλογιζεσθε περι τουτων | ||
| ὁ δε ὁρων αὐτους προς τα παροντα χαλεπαινοντας και παντα ποιουντας ἁπερ αὐτος ἠλπιζε , ξυλλογον ποιησας ἐβουλετο θαρσυναι τε |
| παρα σου και χαιροντα ἀπελθειν . Οὐ μαλα ἡμων ἐοικατε ἀπειναι , το γαρ οὑτω τεχνικως ἐπιστελλειν οὐ παντως ἐστιν | ||
| ἐφη , οἰδα : σπευσει γαρ ἑως ἐτι προσω δοκεις ἀπειναι . Ἐγω δ ' , ἐφη ὁ Κυρος , |
| μεν ἀφαιρεθησεσθαι παντα προς γειτονος , ἐλπις δε και ἐχοντα βασιλευσειν βασιλευομενον ὑπ ' ἐκεινου . ” ὁ μεν δη | ||
| ταν χρυσοστεφανον κοραν και ματερα σεμναν : ἱν ' ἐλπιζει βασιλευσειν ἀλλων πονον ἐσπεσων ὁ Φοιβειος ἀλατας . ὁραθ ' |
| οὑτος ὁ ἀνηρ πολλους συνδιενεγκας Ῥωμυλῳ πολεμους και μεγαλα ἐργα ἀποδειξαμενος ἐν ταις προς Σαβινους μαχαις , ἀποθνησκει καταλιπων παιδιον | ||
| ὡς εἰς μαχην . Ἐνθα δη πρωτον πολλην ἀνδρειαν Κυρος ἀποδειξαμενος συν τρισι Περσαις κτεινει περι ςʹ και νʹ ἱππεις |
| Βιωμενοι : βιαζοντες . Μαψιδιως : ματαιως . ἁλιον : πεπλανημενον , ματαιον . Ἱεμενῳ : πορευομενῳ . ἐφιασιν : | ||
| ἐπιπλει : Δημοκριτον μεν οὐν ἀπιστειν ἁτε πολλην της Ἀσιας πεπλανημενον : και Ἀριστοτελης δε ἀπιστει . : Ἡμιν δε |
| μεν γαρ των ἐγγιζοντων τοιχων ἐφαψαμενοι και σφαλεντες της βασεως περιεπιπτον εἰς θαλασσαν και παραχρημα τοις δορασιν ὑπο των ἐφεστω | ||
| οὑτως : “ ἐπι πολλων μεν οὐν πανυ μεγαλαις πληγαις περιεπιπτον : εἰ δε παντες κακως ἀπηλλαττοντο πυρεττοντες ἐν τῃ |
| και θηλειαν ἀμειβεσθαι λυκαβαντι , και ῥ ' ὁτε μεν τελεθειν δυσδερκεα νυμφευτηρα , νωλεμες ἱμειροντα γαμων , ποτε δ | ||
| πεπονθος , και τα ξενικωτερα των ὀνοματων , οἱον το τελεθειν , ὁτι θει προς τελος και ἐγγυς τι το |
| τα ἑλκη ὑγροτεραν τε την γαστερα ποιουσι και τους πυρετους ἐπιτεινουσι . πλην , ἐπειδη παντες οὐκ ἐπι πολυ της | ||
| , ἀπολλυμενοι δε λυουσι τας ἐν ποσι στασεις και αὐξανομενοι ἐπιτεινουσι . παιδιον δε παιζον ἰδειν κυβοις ἠ ἀστραγαλοις ἠ |
| αὐτους , τι πλεον του τειχους ἠν , εἰ και σεμνοτερον του των Βαβυλωνιων ἐσταθη και πασης κρειττον μηχανης ; | ||
| . προσανακρινω δε παλιν , ποτερον τον ἑνα ἀνθρωπον οἰονται σεμνοτερον εἰναι ἠ τους δεκα ἀνθρωπους : εἰ μεν γαρ |
| λογικαι , αἱ δε πρακτικαι , αἱ δε ἐξ ἀμφοιν τουτοιν μικται , και τουτων αὐ ἑτερα ἐστιν εἰδη , | ||
| Εἰπες γαρ οὐν . Και μετα ταυτα γε παντων ἱκανωτατα τουτοιν οὐδετερον ἱκανον ἐφανη . Ἀληθεστατα . Οὐκουν πανταπασιν ἐν |
| ἐφορουν και ἀντι ἀσπιδων πελτας : οἱ δε και τον μαστον λεγουσιν ὁτι μειονα εἰχον τον δεξιον , ὁν δη | ||
| . : [ Ὠ φιλταθ ' Ἑκτορ . . . μαστον ἠδη πολλακις νοθοισι σοις ] Τουτο παρ ' ἱστοριαν |
| ἐξεληλαται των ἀρχειων και τα βασανιστηρια δε πλεω εὐρωτος . λογισται δε ἀλιτηριοι και παλαμναιοι πρακτηρες ἐξωρων ἐλλειμματων και ἐξιτηλων | ||
| χειροτονηθεις δε ἀπο δοκιμασιας . . . . λογιστης ] λογισται κρινουσι τους ἀρξαντας και ὑπευθυνους ὀντας . . . |
| ἐπικυκλου μοιρας β μδ , πλειων τε ἠν ἡ περιοδικη παροδος της ἀκριβους ἑξηκοστοις ιγ . και ὁ μεταξυ δε | ||
| ἐκειτο ἐν μεσῳ . ἀρχη δ ' ἐς ταυτα και παροδος , εὐθυς ἐπι τῳ συμμαχικῳ πολεμῳ , ἡδε ἐγιγνετο |
| ] . καθωπλισμενη δε πλαττεται και οὑτως ἱστορουσιν αὐτην γεγονεναι παρισταντες ὁτι αὐταρκως προς τας μεγιστας και δυσφορωτατους πραξεις παρασκευαζεται | ||
| Δημητρι πανυ οἰκειως , το πολυγονον και εὐσυλληπτον και τελεσφορον παρισταντες . ἀνατιθεασι δ ' αὐτῃ και τας μηκωνας κατα |
| στιχοι οβʹ . + εἰσθεσις διπλης συνεχους ἐν ἐκθεσει του δραματος . οἱ δε στιχοι εἰσι τροχαϊκοι κεʹ , ὡν | ||
| οἱ περι τον Φιλοχορον ἀναγραφουσιν . εἰλικρινως δε τους του δραματος χρονους οὐκ ἐστι λαβειν : οὐ δεδιδακται γαρ Ἀθηνησιν |
| τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
| τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
| του πανηγεμονος λαβων της ἐφ ' ἁπασιν ἀρχης το κρατος ἀνανταγωνιστον : μονος ἐλευθερος , ἀφειμενος ἀργαλεωτατης δεσποινης , κενης | ||
| ἀνηγειρε , καταποντωθεις , | ὡς ὑπερβαλλουσαν θεαν και νικην ἀνανταγωνιστον και χαραν ἐλπιδος μειζονα τον καιρον ἐνεγκειν ἐκεινον . |
| ἐγγυς ἀν εἰη του μεσημβρινου του δια της Ὑρκανιας θαλαττης γραφομενου και της Περσικης , εἰπερ ἐστι το μηκος της | ||
| ἐπι του δι ' αὐτης και των πολων του ὁριζοντος γραφομενου μεγιστου κυκλου , ἀπεχουσα ἀκριβως του κατα κορυφην σημειου |
| και ἐκεινα λεγεται . αἱ ἱπποι εἰς ἁρματηλασιαν ἐπιτηδειοτεραι εἰναι πιστευονται . πυνθανομαι δε τους ἀνδρας τους πωλευτικους λεγειν ὁτι | ||
| . ὁσοι δε την ὑποστασιν μετριαν ἐκληρωσαντο , βασιλεως πραγματα πιστευονται και διοικουσιν και ἀνωμαλως και ἐπιφθονως διευθυνουσιν : τινες |
| ἰνιον ὑπαγομεν κατα την ἀρχην | . παλιν λοξην κατα βρεγματος ἐπι μεσοφρυον ὑπαγοντες τῃ ἀναδιπλωσει ἀγομεν κατα τας πρωτας | ||
| δε σκεπαρνος . στεφανιαια μεν οὐν ἐστιν ἡ κατα του βρεγματος ἀγομενη ὁμοιως τοις στεφεσι , μετωπιαια δε ἡ ἐπι |
| ὁ Ἀβαυχας καταλιπων τα παιδια κλαυθμυριζομενα και την γυναικα ἐκκρεμαννυμενην ἀποσεισαμενος και σωζειν αὑτην παρακελευσαμενος , ἀραμενος τον ἑταιρον κατηλθεν | ||
| περα του μετριως ἐχοντος . ἑωθεν τε ὑπο κωδωνι ἐξαναστας ἀποσεισαμενος του ὑπνου το ἡδιστον συμπεριθεις ἀνω και κατω ἐτι |
| το τριπολιον καθ ' Ἡσιοδον [ . . ] και Μουσαιον εἰς παν πραγμα σπουδαιον χρησιμον εἰναι , δι ' | ||
| του δε Εὐμολπον : του δε Ἀντιφημον : του δε Μουσαιον τον ποιητην : του δε Εὐμολπον τον καταδειξαντα την |
| , ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
| παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
| συνηθη : Διονυσιος δε ἐτετρωτο μεν , το δε τραυμα περιστελλειν ἐπειρατο , οἱα δη πεπαιδευμενος ἀνηρ και ἐξαιρετως ἀρετης | ||
| χρησθαι : προαποκαμνει γαρ ὁ ἀκροατης και προεκλυεται : ἀλλα περιστελλειν και μη περιουσιαζειν . γινεται δε , φησι , |
| ζῳων αἱ σαρκες εὐχυμοτεραι της των ἡμερων εἰσιν . ἀρτος καθαρος καλως ἐσκευασμενος εὐχυμος : χονδρος , πτισανη καλως ἡψημενη | ||
| . ἐξιθι νηου , τουτον δ ' εἰπειν : ἀλλα καθαρος εἰμι , ἀναξ , ἐν χειρων γαρ νομῳ ἐκτεινα |
| τοιαυτη δια το ἀρχοειδες , ἡ τριας δε την της μοναδος δυναμιν εἰς ἐνεργειαν και ἐπεκτασιν προχωρειν ποιει . και | ||
| , ἐχων ἰσας τας τρεις πλευρας : ἑκαστη γαρ πλευρα μοναδος ἐστι . παλιν ποιησον τρεις μοναδας ὑποκατω τουτων , |
| διατετελεκασιν , εἰκοτως οἰμαι : ἐκ γαρ των ἀλλοτριων ῥᾳδιως ἀναλισκουσιν , ὡστε και τους συνερουντας ὑπερ αὑτων και τους | ||
| του ἐδεσματος , ἀλλ ' οὐδε προσεχοντα τοις συνδειπνουσι πως ἀναλισκουσιν : ἐνθεντα δε εἰς το στομα συν τῳ κελυφει |
| ὑψηλοταπεινοτης , και φθοραι και νεκρωσεις ἐν ἁπασι ταις ἐπηρειαις εὑρισκονται ταις τοιαυταις . Διοτιπερ οἰκεια οἰκειων ὑπερεχειν ἐφασαν οἱ | ||
| των εἰς ης εἰς ους ἐχοντων την γενικην κυριων οὐχ εὑρισκονται ποιουντες ὁμοφωνον την κλητικην τῃ εὐθειᾳ , ὡς εἰρηται |
| ὁ ἡλιος καταλειπουσιν : ἀπιοντες δ ' εὐθυς ὁραν φασι καιομενην ταυτην : οὑτος μεν οὐν τῳ ὀντι μυθος . | ||
| ἐν ταις μαχαις και τοις μονομαχειοις ἐν μεσῳ τις λαμπαδα καιομενην ἐρριπτε σημειον του καταρξασθαι της μαχης . τουτῳ οὐν |
| κακη θεραπεια . ἡ δε καλη ποια ἐστιν ; δει τειναι και ἀντιτειναι και πλατυν βαλειν ἐπιδεσμον , ἱνα ὁλον | ||
| κνημης και φησιν , ὁτι ἐαν καταγῃ ὀστουν , δει τειναι και ἀντιτειναι εἰτα ἐπιδησαι κατα τον πολλακις ἡμιν εἰρημενον |
| . και ἐστι τις ἀμβαινουσι Ταυρου ὑπο νιφοεντος , ὁπου περιμηκετον ἀστυ Καρων , οἱ ναιουσιν ἐπωνυμον ἐξ Ἀφροδιτης : | ||
| πεντηκοντογυον πεντηκοντα γυας ἐχον : γυης δε μετρον γης . περιμηκετον περισσως μακραν και ὑψηλην . πεφραδοι διασημανειεν . ὁ |
| μεν και ἡμιν το λεγομενον , ἐνια δε του πραγματος ἐνοχλουντα πειθεσθαι μη συγχωρῃ , ὡς παρ ' Ὁμηρῳ ναι | ||
| οὐτε κατα την ἐξαλλαγην των σχηματισμων των ἀνακολουθων και βεβιασμενων ἐνοχλουντα τας ἀκοας , πασας δε περιειληφοτα τας ἀρετας , |
| σχηματι και ἀναγκαιον συναγεται ἐπι ὁρων ζῳου , ἀνθρωπου , περιπατουντος και ὑπαρχον ζῳου , ἀνθρωπου , κινουμενου : το | ||
| , [ παρ ' ] εὐπαρυφου δε και μετα θεραπειας περιπατουντος ἐρωτηθεις τις ἐστιν οὑτος Μενανδρου , ἐφησεν , ἀξια |
| , τα δε λοιπα κοινα . μετα τοινυν τα ἐπιτηδευματα διαιρησεις τας πραξεις εἰς τεσσαρας ἀρετας . δικαιοσυνην : ἐν | ||
| ἑτερῳ ὑπευθυνον ἑαυτον καθισταναι . Τουτον ὁμοιως τοις διπλοις στοχασμοις διαιρησεις . Δει , φησιν , ἐπι των τοιουτων διπλῃ |
| φωνηεσσι τοις μακροις συνταττειν , ὡς τας συλλαβας οὐσας ὀγκωδεις ἐκτελειν τους ῥυθμους εὐηχους . Δει δε προς τουτοις και | ||
| βιου την εὐδαιμονιαν . θεμισσαμενους : δικαιως διακριναντας τους τροπους ἐκτελειν την λοιπην εὐδαιμονιαν . εἰδοτι τοι ἐρεω : γινωσκοντι |
| ' ἁμα μεν λεγειν ὡς οὐδεις Ἀθηνησι πολιτης εἰη ἀγαθος γεγενημενος , ἁμα δ ' ὡς και ἀλλοθι τοιουτοι γεγονασι | ||
| δε και ὑπο του δημου των Γελῳων ὡς αἰτιος αὐτοις γεγενημενος της ἐλευθεριας : τοις γαρ δυνατωτατοις φθονουντες την ἐκεινων |
| θεος ἡμας ἐρρυσατο ἀπο συμπλοκης , ἀπο μαχης , ἀπο τραυματων , ἀπο αἱματων : λογου δε ὡς ἱνα εἰπω | ||
| στεφανου [ νικην ] , ἀπειρηκοτες δε ὁ μεν ὑπο τραυματων , ὁ δε ὑπο διψης , και γαρ ἀκμαζουσα |
| , ἐπι δε τοισδε μηκετι : οὐ τι ἀν εἰη γελοιοτερον ; οὑτος μεν οὐν ὁ λογος ταυτῃ τελευτᾳ . | ||
| δυνασθαι το νυν ἐρωτηθεν ἀποκρινασθαι σοι παλιν τουτο προσταττειν : γελοιοτερον δ ' οἰμαι πολυ το μηδετερον ἡμων δυνασθαι . |
| δε εἰδος το τοιονδε σχημα του χαλκου , οἱον του ἀνδριαντος , ἐκ τουτου συγκειμενος αὐτος ὁ ἀνδριας . ὡστε | ||
| μετοχικων : ἱμας γαρ ἱμαντος και ὠ ἱμας , ἀνδριας ἀνδριαντος και ὠ ἀνδριας ὁμοφωνως τῃ εὐθειᾳ : αἱ γαρ |
| ὁ Κυρος , συγε ἐκεινου του παρα τα ἁρματα ταχυ ἐλαυνοντος τον ἱππον . Και πως , ἐφη , οὐδε | ||
| μη δυναμενος δε συγγενεσθαι αὐτῃ του Περσεως ἠδη προς ἡβην ἐλαυνοντος πλαττεται ὡς ἐδνων χρειαν ἐχει προς γαμον Ἱπποδαμειας της |
| οὐδε λογον ἐκριθην ἀτοπον , πικρον αὐτᾳ , τουτεστιν οὐδε σκαιον λογον ἀπεκριναμην αὐτῃ , οὐτε των προς το λυπηρον | ||
| ὀρθῳ λογῳ , δι ' ὁν ἡμερωσθαι σε δει μηδεν σκαιον τῃ διανοιᾳ παραδεχομενον . τι δ ' ἀν εἰη |
| οὑτως ὁ Σωγενους οἰκος ἐξ ἀμφοτερων των χειρων , και ἀριστερας και δεξιας , ἐχων τα σα τεμενη , μεσος | ||
| εἰχον δ ' ὑπερ δεξιων χωριον οἱον χαλεπωτατον και ἐξ ἀριστερας ἀλλον ποταμον , εἰς ὁν ἐνεβαλλεν ὁ ὁριζων , |
| ταχυ δε προς πατρος τεκν ' ἐκπνευσεται . ἰω μοι μελεος . ἰω Ζευ , το σον γενος ἀγονον αὐτικα | ||
| ; Οἰμοι ἐγω σου , πατερ , οἰμοι ἐγω σου μελεος . Τι παθω ; τι δε μησομαι ; οἰμοι |
| Ἡλιου και Σεληνης : οὑτως γαρ συμπαθης και παρανομος ὁ γαμος κριθησεται . ἐαν οὐν τῳ γαμοστολικῳ τοπῳ πολλοι ἀστερες | ||
| , “ νυν μεν Σωστρατος μοι Λευκιππην ἐκδιδωσι και μοι γαμος ἐκ μεσου πολεμου πεμπεται , μετρησας ἀκριβως τας ἡμερας |
| , οὐ θελω δοκειν ἀλαζων οὐδε λεγειν διηγηματα ἀπιστα τοις ἀγνοουσιν : οὐ γαρ μαρτυρει τα πρωτα τοις νυν . | ||
| ἀλλ ' ὁ τοις ἀει λεγομενοις και πανταχου χρωμενος . ἀγνοουσιν δε και την χρησιν των σπανιων ὀνοματων , καθ |
| βουλην βλεψαντα παντα ἀν ἡγουμαι φησαι μη εἰναι καλλιω λαβειν ἀριστοκρατιας εἰκονα μηδ ' ἡτις σωζει μαλλον τοὐνομα . οὑτω | ||
| ' ἀριστην την μικτην ἐκ τε δημοκρατιας και βασιλειας και ἀριστοκρατιας . Και ἐν μεν τοις ἠθικοις δογμασι τοιαυτα λεγουσι |
| παρεχεται και ἀπο παλαιων πραγματων ὠφελειας , και ἐν πασιν ἀγαθος και ἐπικερδης . ἐπι νυκτερινης δε ἀκτινοβολουμενος ὑπο κακοποιων | ||
| αὐτου , ἱνα και ὑμεις στεφανους δοξης φορεσητε . Ὁ ἀγαθος ἀνθρωπος οὐκ ἐχει σκοτεινον ὀφθαλμον : ἐλεᾳ γαρ παντας |
| οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
| του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
| Ε μεγισταις παροδοις ἀποτελουμενη , ἐπειδηπερ περιεχουσι μεν αὐτας αἱ ὑποτεινουσαι γωνιαι τας ὑπεροχας των ΘΔ και ΚΕ και ΛΖ | ||
| ΕΘΗ τριγωνα , ὁμολογοι αἱ ὑπο τας ἰσας γωνιας πλευραι ὑποτεινουσαι . Και ἐστι δοθεισα . , ] ἐπει γαρ |
| ἐπειτα στησας την γυναικα ὀρθην διεστηκοτων των σκελων , ὡστε ἀπορρειν το συνηθροισμενον ἐν τῃ μητρᾳ ὑγρον , παλιν σχηματισας | ||
| ὁταν πεφοβημενος τουτο ποιησῃ , ἐπικαειν οὑτως ὡστε τας τριχας ἀπορρειν των κυνων : ἀν δ ' ἀνευ φοβου τουτο |
| του ἀροτου , τουτεστιν ὁταν ὁ ἡλιος τον Σκορπιον ἠδη περατοι : τοτε γαρ ἑῳος ὁ Ταυρος δυεται . ταυτα | ||
| το εἰδος το ἀορι - στον της ὑλης ὁριζει και περατοι . δευτερα οὐν ἀπορια ὑπηρχε ζητουσα εἰ ἐστι καθολου |
| ποταμον : οὑτως γαρ ἀν και την Δηιανειραν ἀπολεσθαι , ἀφεντος του Κενταυρου . ἀλλα μη , καθαπερ εἰωθας , | ||
| . φερεται γαρ χρονον τινα το βελος και ἠρεμησαντος του ἀφεντος και ἀπορειται , πως κινειται ταυτα και ὑπο τινος |
| ἐπειτα φιλη τροφος ὠρτο Πολυξω . γηραϊ δη ῥικνοισιν ἐπισκαζουσα ποδεσσιν , βακτρῳ ἐρειδομενη , περι δε μενεαιν ' ἀγορευσαι | ||
| ἠτορ ἐχουσα : αὐταρ ὁ γ ' ἑσπομενος δισσοις λαιψηρα ποδεσσιν οὐ μεθιησι ποθον , γαμιους δ ' ἐτελεσσατο θεσμους |
| οὑτοι δε παραδοξως ἐπιφανεντες διεσπαρμενοις ἀτακτως κατα την χωραν , τοσουτους ἀνηγον αἰχμαλωτους ὁσους ἑκαστος ἀγειν ἠδυνατο . εἰσαχθεντων δε | ||
| των δυο ἀριθμων λεγε ὁτι μετα τοσαυτας ἡμερας ἠ μετα τοσουτους μηνας ἠ μετα τοσαυτα ἐτη εὑρεθησεται το ἀπολωλοςκαι τοτε |
| αὑται μεν ὁλοσχερεστεραι ὑπογραφαι : ἑξης δε μετα ταυτα την τελειαν ὑπογραφην ἀποδιδωσι την ἀπο της διαιρεσεως των φωνων ληφθεισαν | ||
| λαμβανειν την οὐσιωσιν και την ὑπαρξιν , κἀν ἡ μεν τελειαν εὐθυς , ὁτιπερ ἀυλος και ἀσωματος , το δε |
| . . . πλουσιωτατα , καθαπερ τι πελαγος , εἰς ἀναπεπταμενον κεχυται πολλαχῃ μεγεθος . ὁθεν , οἰμαι , κατα | ||
| . . . . : ἀμφισωπον : περιωπον , παντοθεν ἀναπεπταμενον . Αἰσχυλος Γλαυκωι Ποτνιει . . . . , |
| της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
| Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
| ἡμιν μεν μειοι τας ἡμερας και τας νυκτας αὐξει χειμωνα ἀπεργαζομενος , παρ ' ἐκεινοις δε αὐξει την ἡμεραν και | ||
| και τους πεφυκοτας κακυνεσθαι , δι ' ἀμφοτερων το οἰκειον ἀπεργαζομενος ἀγαθον . εἰ γαρ το διδοναι δικην του μη |
| οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
| ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
| αἱρησομαι μαλλον αὐτος , ἀν ἀρα τουτο παθω , δοκειν φλυαρειν ἠ παρ ' ἁ νομιζω βελτιστα προεσθαι τισιν ὑμας | ||
| δε τῃ σοφιᾳ πραττουσιν αὐτο ἐγω σοι ἐρωκαι μη παντα φλυαρειν με φῃς : ἀλλ ' ἰσως πολλου δεω παντως |
| των ἀντιφατικως μαχομενων . και καλει την μεν ἀντιφατικως μαχομενην ἀντιθεσιν , ὁταν ἡ μεν ἐστι καθολου ἡ δε μερικη | ||
| , ἐπιμιμεισθαι δ ' ἐθελειν ἁπαντα : καιτοι καθα περ ἀντιθεσιν τινα ποιουσιν της ἀοριστου δυαδος και του ἑνος , |
| οὐτε ὑπαρχον οὐτε ἐνδεχομενον : ὁμοιως γαρ και ἐπι του ὑπαρχοντος συμπερασματος και ἐπι του ἐνδεχομενου αἱ προτασεις ἑξουσιν . | ||
| πλουσιου και πενητος ἠ εὐγενους και εὐτελους , ἀλλα καθολικωτερου ὑπαρχοντος ἐπι παντων : κακους δε θνητων : τινες οὑτως |
| τουτακι δ ' οἰοπολος : το τηνικαυτα δε ὁ μονος ἀναστρεφομενος θεος παρεγενετο ἀνδρος αἰδεσιμου και ἀξιοπρεπους φαιδραν και εὐπρεπη | ||
| και την δοξαν οὐ προς ἐκεινην ἀλλα περι τα ἐκεινης ἀναστρεφομενος , ὡσπερ ἐνταυθα ὁ Σωκρατης περι Λυσιου λεγει κινων |
| ἁμαρτανων ἀφρων ἀν δικαιως νομισθειη . και Φιλημονος του κωμῳδιογραφου γραφοντος τους πολλακις ναυτιλλομενους και εἰποντος νομῳ τεθαυμακ ' οὐκ | ||
| , Ἀφοβητου και Φιλοχαρους του τας ἀλαβαστοθηκας και τα τυμπανα γραφοντος , παις μεν ὠν τῳ πατρι ὑπηρετει γραμματα διδασκοντι |