| , ἐκφηνας την τε ἑωυτου γνωμην και τα παρα του Ἱστιαιου ἀπιγμενα . Οἱ μεν δη ἀλλοι παντες γνωμην κατα | ||
| γαρ και τον ἐστιγμενον την κεφαλην ἀπιχθαι ἐκ Σουσων παρα Ἱστιαιου , σημαινοντα ἀπιστασθαι Ἀρισταγορην ἀπο βασιλεος . Ὁ γαρ |
| ἀφηκεν ἐπι κεφαλην ἀπο του κλιντηρος . ἐτρωθη δε και Ἱστιαιος ὁ γραμματικος διαλυειν αὐτους ἐπιχειρων , λαξ , οἰμαι | ||
| και Διονυσοδωρος ἀντελοιδορειτο τα εἰκοτα . ἀλλ ' ὁ γραμματικος Ἱστιαιος ὁ βελτιστος , Παυσασθε , ἐφη : ἐγω γαρ |
| τον διαπορθμευσαντα Εὐρωπην Διι . . . Αὐτονοης δε και Ἀρισταιου παις Ἀκταιων ἐγενετο , ὁς τραφεις παρα Χιρωνι κυνηγος | ||
| παραθεσθαι τον παιδα και παραδουναι τρεφειν Νυσῃ , μιᾳ των Ἀρισταιου θυγατερων : ἐπιστατην δ ' αὐτου ταξαι τον Ἀρισταιον |
| ἐκ των προειρημενων ἡμιν ἀνωτερω μαθειν και ἐκ των ἑξης λεχθησομενων . Των γαρ [ ἐν τοις τρισι τομοις ] | ||
| φαινεται . ὁρωμεν γαρ αὐτους τε κριτας ἡκοντας ὑμας των λεχθησομενων και την τελευτην ἐξ αὐτου κατα το εἰκος περιγενομενοις |
| τεκεισθε . Και δη που πολεμοι , και δη και ἀναρσιον αἱμα ἐσσεται ἀνθρωποισι , κακῳ δ ' ἐπικεισεται ἀλγος | ||
| ἀκραι : ἐπαναστασεις , ἀκρωτηρια . Οὐτε : οὐδαμως . ἀναρσιον : ὀλεθριον ἀπο του ἀναιρω το φονευω και σκυλευω |
| ἀλλα τριποδας πολλους ἀλληλων πλησιον , ὡστε τον ἑνος ἁπτομενον παραπεμπειν δια της ψαυσεως την ἐπηχησιν ἑκαστῳ , και διαμενειν | ||
| νηα , οἱονει πομπινος τις ὠν . Πομπιλος παρα το παραπεμπειν τους πλεοντας : ὁτι παραπομπευει την νηα , οἱ |
| δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
| εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
| τοις ἐπιγιγνομενοις οὐτε της δυναμεως ἐπαινουνται , δοξαν ἐγκαταλιποντες τοις ἀναλαμβανουσιν αὐτων τας ἱστοριας , ὁτι τοιουτους ἐζηλωσαν αὐτοι βιους | ||
| οἱ Λακωνες , ὡν και οἱ υἱοι τα ἐμβατηρια μελη ἀναλαμβανουσιν , ἁπερ και ἐνοπλια καλειται . και αὐτοι δ |
| καθεστηκοτων ἐπιλελησμενος , ἐπι τοιαυτης ἀκαιριας ἐβουλετο στεφανουν αὐτον , παρελθοντα εἰς την ἐκκλησιαν εἰπειν : ἀνδρες Ἀθηναιοι , τον | ||
| και ἀκουσας τον ἀνδρα σφοδρα ἐπῃνεσεν , ὁν και ἐκελευσε παρελθοντα εἰσω σκοπειν τον πιθον . και ὁς εἰσελθων λιθινον |
| λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
| ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
| , του στομαχου πολλακις ἠ γαστρος ἀναθυμιασεις ἐπ ' αὐτην πεμποντων , ἐκεινην κενωσαντες συνθεραπευομεν και την κεφαλην . κενουμεν | ||
| ἑλκος εἰναι της ἀληθειας . Σωκρατης πολλα των φιλων αὐτῳ πεμποντων , ἐπει μηδεν δραξαμενος ὑπο Ξανθιππης της γυναικος ηὐθυνετο |
| ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
| δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
| του τε Βηρωσσου και του Μανεθω , το ἰδιον ἐθνος θελοντων δοξασαι , του μεν το των Χαλδαιων , του | ||
| ἐνεποιησαν την κενωσιν . καιπερ και ἐπι ἀλλου πολλων ἰατρων θελοντων ψυξαι , ὁ μεν δια πτισανης , ὁ δε |
| ὀρη και φαραγγας . . . Ἡρακλειδης δε γην ὁμιχλῃ περιεχομενην . . ὁ δε Πυθαγορας πετρωδες σωμα . . | ||
| ΒΓ , και γωνιαν γωνιᾳ την ὑπο των ἰσων πλευρων περιεχομενην την ὑπο ΒΓΔ τῃ ὑπο ΒΓΖ : και βασιν |
| εἰς δε ταυτα τις αὐ βλεψας ἡγησαιτ ' ἀν παλιν αἰσχιστον το τοιουτον ἐνθαδε νομιζεσθαι . το δε οἰμαι ὡδ | ||
| ποιησαντα , τοτ ' ἐπιτρεπειν χρη τῃ τυχῃ , ὡς αἰσχιστον γε και σφαλερον ὑποδειξαντα πολεμου κινησιν , ὡστε και |
| ποιηται λογον , ὑπο δημου φρονιμου καταλυεται . δημος δε σωφρονων και κατα νομους πολιτευομενος ὁταν ἀκοσμειν ἀρξηται και παρανομειν | ||
| το της τυχης οἰεσθαι αἰει μεθ ' ὑμων ἐσεσθαι . σωφρονων δε ἀνδρων οἱτινες τἀγαθα ἐς ἀμφιβολον ἀσφαλως ἐθεντο , |
| τας ἰδεας ἀλλα μη τασδε ἐχειν δικανικον ἠ συμβουλευτικον ἠ πανηγυρικον το ἐν αὐτῳ εἰδος ἀποδεικνυται : ὡσπερ οὐν την | ||
| ἰδεα : και γαρ ἡδιους ποιησαι τας ψυχας ὑπερ ἁπαντα πανηγυρικον λογον εἰναι φασι τους ῥυθμους ἐπιτηδειους και τοὐναντιον αὐ |
| ἀμυλου ⋖ δʹ , λειου ὑδατι και ἀναλαβων τροχισκους καρυου ποντικου το μεγεθος , και διδου ⋖ αʹ μετα γλυκεως | ||
| ναρδου σταχυος Γρʹ Ϛʹ , φυλλου Γρʹ Ϛʹ , ῥεου ποντικου Γρʹ Ϛʹ , καλαμου ἀρωματικου Γρʹ εʹ , δικταμνου |
| παρ ' ἡν αἰτιαν Ἀθηναιοις το παλαιον οὐκ ἐπετετραπτο συνηγορον παριστασθαι τοις κρινομενοις ἐπι της . ἐν Ἀρειῳ παγῳ βουλης | ||
| και ἐρωτηθεις ποθεν εὑροι , ἐφησεν ἐνυπνιον αὐτῳ την Ἀθηναν παριστασθαι : διο αὐτος τε ἠλευθερωται και νομοθετης κατεστη . |
| ἐλευσεται ὁ ἀποδημος μετα φιλου καλου ι οὐ ληψῃ το ἀργυριον ὁλως α οὐκ ἀγορασεις χωριον ἠ οἰκιαν β παραμενεις | ||
| ἀν σοι δοκει ἀνθρωπος ἀπο μοχθηρων τε και αἰσχρων πραγματων ἀργυριον αὑτῳ πορισασθαι , ἀνθ ' ὁτου την ἰατρικην ἐπιστημην |
| . Οὐδεν δε κωλυει και προς τα ἀλλα ἀλγηματα των πλευρεων χλιασματα προστιθεναι και κηρωματα : ἀλειφειν δε σκελεα και | ||
| ὀχλον παρεχει . ιαʹ . Ὁτι τοισι παρακρουουσι ληγουσιν ὀδυναι πλευρεων , ἐστι δε οἱσι και πυρετος ἐστιν , ἀλλα |
| οὐ γαρ νυν ἐδει λεγειν , οὐδ ' εἰς την προκλησιν γραφειν ἐν ᾑ βασανιζειν ἐξῃτει , ἀλλα λαχοντ ' | ||
| θαρρησαι τῳ Ἀπολλωνι περι μουσικης . δεξαμενου δε τουτου την προκλησιν , κατηκουσαν μεν αἱ Μουσαι ἀμφοιν , γινεται δε |
| ὁς ὠνομασται οὑτως ἀπο τινος Διομου . Γ και ὡς πανουργους δε τουτους κωμῳδει και τον Γερητα τον φαλακρον και | ||
| ταις δασυτησι διαλλαττουσι , τας δε ψυχας ἡμερους ἐχουσαι και πανουργους ἐπι πλεον και διδασκαλιαν μεθοδικην ἐπιδεχονται . οἱ δ |
| ? ? ? ? ? [ [ ] ν τις ἀλλοθεν κακως ? [ θαυμασαντ ] ' ἀνιστορει [ [ | ||
| δια ἀστεος : οἱ δ ' ἀϊοντες φοιτων ἰφθιμοι Λαιστρυγονες ἀλλοθεν ἀλλος , μυριοι , οὐκ ἀνδρεσσιν ἐοικοτες , ἀλλα |
| τον ἀλεισον , Ἀριστοφανης , ἐστι δε εἰδος ποτηριου . ἐτυμολογειται δε , ἀθροως . οὑτως δε οὐκ ἀκριβως λεγουσι | ||
| παρθενος ἀδμης , οἱ δε παρα το γεννᾳν γαμος , ἐτυμολογειται δε και παρα το δυο ἁμα εἰναι κατα μεταθεσιν |
| τοις σεαυτου ὀφθαλμοις ἀπιστων . Εἰδον : ἀλλα το πραγμα τεραστιον , ὁ αὐτος πυρ και ὑδωρ . Εὐ γε | ||
| , τουτο μονον ἐκπληττονται και ὡσπερ ἐστι , καινον και τεραστιον δοκει αὐτοις . τα δε ἀλλα ματην ἀρα τῳ |
| των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
| . ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
| εἰσιν ἀμφοτεροι κακοι . Χαλεπη , λεγω σοι , και προσαντης , ὠ τεκνον , ὁδος ἐστιν , ὡς τον | ||
| θαυμαστη . Τοπος μεν ἠν οὐκ ἐπιπεδος , ἀλλα πανυ προσαντης και ὀρθιος , ὁν παραλαβων κατα θατερα εἰς ὑπερβολην |
| και κερασαι μετριως , ᾑ μαλιστα οὐδενος ἡττον των ἀλλων ἀποδεικνυται Λυσιας , ὁς γε οὐδεν τοις δια χειρος ἐχουσι | ||
| κρινομενου : το μεν γαρ ἀποδεικνυσι , το τεκμηριον : ἀποδεικνυται δε το κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου |
| ἐπ ' ἐσχατιας πολυπιδακος Ἀκρωρειης , ἁς ἡμεις ἐργοισιν ἐποιχομεθα προπαν ἠμαρ , ἡ δικη οἰκηων οἱσιν βιος ἐπλετ ' | ||
| ἐρως πολλη τ ' Ἀφροδιτη και θυμος ποτι λεκτρον ἀναιθομενος προπαν ἠμαρ , οἱον ἀειθουροισιν ἀλεκτρυονεσσι μαχηταις πασιν τ ' |
| το σωμα διακομισαντας εἰς τους ὑπερ Αἰγυπτον τοπους θαψαι , ὑπολαβοντα τον Μωυσον ὑπο του Χανεθωθ ἀναιρεθησεσθαι . Πορευομενων δε | ||
| ἐτι ἐκ της προτεραιας . Ἀλλα μην , ἐφη φαναι ὑπολαβοντα Φαιδρον τον Μυρρινουσιον , ἐγωγε σοι εἰωθα πειθεσθαι ἀλλως |
| καλως ῥηθεντι μνημη και κοσμος τοις πραξασι γινεται παρα των ἀκουσαντων . ἐνταυθα τοις μεν ἐργοις ὁ λογος ἀντικειται , | ||
| διαλεγομενον δι ' ἑαυτου , ἠ δι ' ἑτερων τινων ἀκουσαντων ἐκ προσωπων , ὡς ὁταν εἰσαγαγῃ τινα περι πραγματα |
| ἀλλ ' ἑκαστος φθασαι θελων , δαφνηφοροι τε και παντα ἐπιφερομενοι ἀνθη τοτε ἀκμαζοντα , ὡς ἑκαστος οἱος τε ἠν | ||
| ὁτι μη χειρας και ταυτας ἑνεκα τινος οἰκονομιας ] ὁμοιον ἐπιφερομενοι , μητε τοις σωμασι μητε ταις γνωμαις : ὁ |
| τυποι των ἐν Ἰταλιᾳ αὐτου πραξεων και των εἰς ἀνθρωπους ἐμφερομενων εἰς το κοινον λογων ὁποιοι τινες ἠσαν . Ποτε | ||
| οὑτος ζητω ἐνωπιον σου ” , οὐκ ἀπο σκοπου των ἐμφερομενων ἑκαστον των ὀνοματων τιθεις , το „ οὑτος „ |
| και τους φανερως ἡμαρτηκοτας σῳζειν δυνανται , ὑμας δε χρη ὑπολαμβανειν πρωτον μεν ὁτι , εἰ παντες Ἀλκιβιαδῃ ὁμοιοι ἐγενοντο | ||
| Π . ἀ [ . ] καθολου δε ὠιοντο δειν ὑπολαμβανειν μηδεν εἰναι μειζον κακον ἀναρχιας : οὐ γαρ πεφυκεναι |
| των ἑτερων τα ἑτερα τουτων καταμανθανειν , τας τε ἰσας διαιρεσεις κοινως τε και ἰδιως οἱον τε ἐπ ' αὐτων | ||
| . και ἐλαιου λιτρας β . Ποιει προς τας μεγαλας διαιρεσεις και προς τα δηγματα των τετραποδων , διαφορει δε |
| ὑπ ' ἐμου λεγομενων και δια την σπανιν του Παρμενιδειου συγγραμματος . . . , . φασι δε γεγραφθαι αὐτωι | ||
| και πρωτος τῃ ὑλῃ νουν ἐπεστησεν , ἀρξαμενος οὑτω του συγγραμματος , ὁ ἐστιν ἡδεως και μεγαλοφρονως ἡρμηνευμενον : “ |
| : ἀνδραποδ ' ἐκ Φρυγιας , ἀπο δ ' Ἀρκαδιας ἐπικουρους . αἱ Παγασαι δουλους και στιγματιας παρεχουσι . τας | ||
| Ἑλλαδος , οὐ μονον της ἑαυτου πολεως , και τοιουτους ἐπικουρους , ὠ Πλατων , τοις Ἑλλησι παρεσχετο . ὡστε |
| ἀλλ ' ἡκεις ἐωνημενος , ὁπερ ἀν και σου τις φαυλοτερος , και την τιμην οἰκοθεν ἁπασαν οὐ καταβαλων δουλος | ||
| , ἀνδρειος , μεγαλοπρεπης , εὐμαθης . Ἀρα σοι δοκει φαυλοτερος εἰναι προφητης Σιβυλλης της Ἐρυθραιας , ἠ Βακιδος ἡ |
| μεν ὁπλα θεος πορεν ” Τ ] . ὀροθυνειν : διεγειρειν . ἠ διαταρασσειν . ὀσσα : ψιλως ἡ κληδων | ||
| ἐχων δε την ὀξυτητα ταυτην παρα της φυσεως προς το διεγειρειν τον στομαχον εἰς ὀρεξιν τροφης ἀλλα και την ἐκκρισιν |
| : δις γαρ πας περισσος ἀρτιος γινεται : οἱ δε προτεροι παντες περισσοι , διοτι ὁ ἑτερος των ὁμοιων ἀκρος | ||
| δε Ἀργιλιος δεδοικως περι αὑτου , ἐπειδη γαρ οὐδε οἱ προτεροι πεμφθεντες ἀπενοστησαν , προς Ξερξην οὐ παρεγενετο , ἐλθων |
| συλλαμβανοντος αὐτον ἐκεκραγει τε και ἀντετεινε . των δε προβατων αἰτιωμενων αὐτον ἐπι τῳ βοαν και λεγοντων : „ ἀρα | ||
| ὁποτε το πρωτον ἀναπετασας ἐπεδεικνυεν το ἐργον , ἐπακουειν των αἰτιωμενων τι ἠ ἐπαινουντων : ᾐτιατο δε ὁ μεν την |
| , “ καλη , ἡ δε λαβη αἰσχρα : ” ἐπαινουντων τινων τον ἐπιδοντα αὐτῳ ἐφη , “ ἐμε δ | ||
| δ ' ἐμοιγε αἱ πολλαι στεφανουντων τε αὐτον ἠσαν και ἐπαινουντων ἐπι ταις νικαις ταις τε ἀλλαις και μαλιστα ταις |
| τινα εἰδον , ἀναμνησομαι : οὑς δε οἰδα νυν , περιεγενοντο . Ἠν δε τα μεν ταχιστα ῥηϊζοντα , τα | ||
| οἱς νυν ἐχουσι και κατα σπειρας μαχομενων , ἀμφοτερα μιμησαμενοι περιεγενοντο των εἰσηγησαμενων τα καλα των παραδειγματων . παρα δε |
| ξαινειν εἰς καλαθισκον κοινην εὐνοιαν ἁπαντας καταμειγνυντας : τους τε μετοικους κεἰ τις ξενος ᾐ φιλος ὑμιν , κεἰ τις | ||
| ἀρχην καθισταιμεν , και τουτοις τιμη τις ἐπειη οἱτινες πλειστους μετοικους ἀποδειξειαν , και τουτο εὐνουστερους ἀν τους μετοικους ποιοιη |
| Μηδειαν και μη καταλαβοντων αὐτην και δια φοβον Αἰητου ἐνταυθα κατοικησαντων και κτισαντων την πολιν , ἡτις τῃ Κολχιδι φωνῃ | ||
| φησι τους πενεστας και Θετταλοικετας . Βοιωτων των την Ἀρναιαν κατοικησαντων οἱ μη ἀπαραντες εἰς Βοιωτιαν , ἀλλ ' ἐμφιλοχωρησαντες |
| τους Δαναους τους ἀλκηεντας , ἠγουν τους ἰσχυρους , τους γενναιους , ἐνεβαλεν εἰς τας πρυμνας τας θαλασσιας , ἀντι | ||
| μεν ταις ψυχαις ἡμων δενδρα τα παιδειας ὀρθης ἐμφυτευσῃ , γενναιους δε και ἀρρενας ὡς ἀληθως καρπους και λογους χαρισηται |
| τοιουτον . προταττει τας καταφασεις πρωτον του δυνατου και του ἐνδεχομενου λεγων δυνατον εἰναι , ἐνδεχομενον εἰναι : εὐθεως δε | ||
| . Που λεγει ὁ Πλατων ἐν τῃ μιξει ἀναγκαιου και ἐνδεχομενου τῃ χειρονι ἑπεσθαι το συμπερασμα ; ἠ ἐν τῳ |
| : ἡ γαρ σαφης φρασις πολυ φως παρεχεται ταις των ἀκουοντων διανοιαις . ὑπ ' ἀμφοιν μεντοι συνισταται ἡ ἁπλη | ||
| λεγειν κακως οὐτε ἀλλως καλον Ἑκτορα λοιδορειν Πριαμου παροντος και ἀκουοντων των Τρωων . ὁσα μεν οὐν ἐστι της Ἀχιλλεως |
| ' ἀδικειτω πλουσιος και μη πενης : ῥᾳον φερειν γαρ κρειττονων τυραννιδα . Ὁ προσιων γερων ἁλιευς , παρ ' | ||
| ἑτεραν , τῃ του ἐμπαθους και ἀπαθους διαφορᾳ χωριζεις των κρειττονων τας οὐσιας . Ἐγω δε οὐδε ταυτην δεχομαι την |
| ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
| λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
| εἰ δε μετ ' ἀποδειξεως κριτηριον αὑτον ἀποφαινηται , παντως ὑγιους . ἀλλ ' ἱνα μαθωμεν ὁτι ὑγιης ἡ ἀποδειξις | ||
| ἱνα κατα λεπιδος ἀποστασιν χωρισθῃ το ἠλλοτριωμενον ὀστεον ἀπο του ὑγιους , ὁταν την ξυσιν ἐπωδυνον οὐσαν μη δυνηται ὑπομενειν |
| συνελθοντες ἐπι ψιλους και σφενδονητας και γυμνητας και το εὐτελες ἐπικουρικον καταφευγουσιν , οὐ ταυτα τιμωντες ἐξ ἀρχης , ὁμως | ||
| τουτῳ δε ὁ Πεδαριτος αὐτος τε και το περι αὑτον ἐπικουρικον ἐχων και τους Χιους πανστρατιᾳ προσβαλων των Ἀθηναιων τῳ |
| τῳ ἀληθει : ἀμηχανον γαρ ἑκατερους τοις ἀληθεσι κεχρησθαι τους ἀντιδικους : εἰ γαρ ἐναντια ἑαυτοις λεγουσι , πως δυναται | ||
| τον Δημοσθενην εἰς συνηγοριαν ἐκαλει ; . . . τους ἀντιδικους ] δια το μη ἐχειν αὐτους ἀντιλεγειν προς τα |
| πλησιοχωρους ὀντας οὐτε εἰς τους δευτερους τους μεγιστους των Ἑλληνων τουτουσι τους νυν ἀθλιους Λακεδαιμονιους , ἀλλ ' ἐνταυθα και | ||
| σοι γαρ ἐστι περιπατος καλλιστα περι γε τουτου . Ἐπειτα τουτουσι λαλειν ἐδιδαξα Φημι κἀγω . Ὡς πριν διδαξαι γ |
| εἰρηνης βιῳ . δει τοινυν πολιν ἑκαστου μηνος νουν κεκτημενην στρατευεσθαι μη ἐλαττον μιας ἡμερας , πλειους δε , ὡς | ||
| : ἐπειδη δε ἀνεπεισθην ὑπο του Ἀσσυριου ἐφ ' ὑμας στρατευεσθαι , εἰς παντα κινδυνον ἠλθον : ἐσωθην μεντοι οὐδεν |
| πραγμασιν ἐπικουριαν οὐδεμιαν , ἡδομενοι δε και κατ ' εὐχην δεχομενοι τον ἐξωθεν πολεμον , ὡς των παροντων σφας κακων | ||
| κοσμον και φυλακην περι παντος ποιουμενοι και τα παραγγελλομενα ὀξεως δεχομενοι : καλλιστον γαρ τοδε και ἀσφαλεστατον , πολλους ὀντας |
| , μετα δε ταυτα οἰνον , κἀν μηδεπω διψωσι , κελευειν προσφερεσθαι : πραϋνεται μεν γαρ αὐτοις εὐθεως ὁ λιμος | ||
| ὑπερηφανος γενομενος ἡμιλλατο προς τον θεον : βροντωντος γαρ αὐτου κελευειν τους στρατιωτας ταις σπαθαις τυπτειν τας ἀσπιδας ἀφ ' |
| μεν θανατῳ περιπεσων καταλειπει τινα τοις ἠδικημενοις παραψυχην τουτο ἐκεινο λογιζομενοις : τι γαρ ἐνην πλεον παθειν ; λογῳ δε | ||
| ἀπωναντο προτερον των κατα την οὐσιαν , ἡδιστη τελευτη γινεται λογιζομενοις ὁτι προς οὑς ηὐξαντο διαδοχους την οὐσιαν ἐλθειν ἐρχεται |
| μαθησεσθε , ἑν δ ' , ὁ μεγιστον ἐχω και προχειροτατον προς ὑμας εἰπειν , οὐκ ἀποτρεψομαι . την γαρ | ||
| ἐπιμελειται , κακουργει . . . = , . Ψευδεσθαι προχειροτατον τοις πολλακις ἁμαρτανουσιν . . = , . Την |
| Δημητριος ὁ Καλλατιανος , ἡ δε ἐν Μαλιευσιν , ὡς Ἀπολλοδωρος . . . , : Δημητριος δε ὁ Καλλατιανος | ||
| . Το ἐθνικον ἐδει Ἀργουραιος , ὡς και Φιλων : Ἀπολλοδωρος δε φησιν ἐν πρωτῳ Νεων καταλογῳ Ἀργειους ὀνομαζεσθαι : |
| γενος εἰς εἰδη οὐ δυναται , αὐτου Ἀριστοτελους λεγοντος των ἑτερογενων και μη ὑπ ' ἀλληλα τεταγμενων ἑτεραι τῳ εἰδει | ||
| ἀλληλων ἡ γενεσις ἠ μεταφερει ἐξωθεν γονον ἠ ἐκ τινων ἑτερογενων ἡ τουτων γενεσις : οὐ γαρ ὠφθη , φησιν |
| δει και μη ἀθυμειν : ἐκ πολεμου γαρ ἡμιν εἰρηνη βεβαιουται : εἰ δε , μη ἀγεννως τον πολεμον διενεγκοιμεν | ||
| , ἀνεστραπται τα πραγματα , εἰ ἐκ του μη γιγνωσκομενου βεβαιουται το δοκουν γιγνωσκεσθαι : ὁπερ ἀτοπον . Πλην συγκεχωρησθω |
| οἱος ὁ του Καινεως ἐν δευτερῳ σχηματι ἐκ δυο καταφατικων συλλογιζομενος ὁτι το πυρ ἐν πολλαπλασιῳ ἀναλογιᾳ γενναται και αὐξεται | ||
| ληξαι τας λοιμικας νοσους . τουτο δ ' ἀν τις συλλογιζομενος εἰκοτως θαυμασαι το της περιπετειας ἰδιον : ὁ γαρ |
| κατειργασμενον . παρα δε τον ναον τον μεγαν ἐστιν ἀλλος ναος , ἀποδεων ἐκεινου μεγεθος : βασιλευς δε Ἀδριανος ἐποιησε | ||
| τους μυστας δεχομενος [ ὁ τα μυστηρια δεχομενος ] ⌈ ναος ἠγουν ἡ Ἐλευσις . [ οἰκος . ] την |
| ' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
| πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
| χρονου ἐννοιαν , τῃ ἐγκλισει διηλλαχος , καθο το μεν προστακτικον , το δε ὁριστικον . . Αἱ προκειμεναι συνταξεις | ||
| , τα δε της ἀπαγορευσεως ἠ της παρακελευσεως προς τον προστακτικον , τα δε της ἐρωτησεως προς τον ἐρωτηματικον . |
| δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
| ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
| , ἐκλυσις , φρικωδης διαδρομη : ποτε δε και χολωδης ἐμετος : στροφος , βαρος κεφαλης : σκοτοδινιασις , ὠχριασις | ||
| παθος περιεστη , ὑφ ' ᾑ και ὁ του αἱματος ἐμετος ἐνιοις ἑπεται , και μαλιστα ἐπι πλεον νηστευσασι . |
| ὁς ἐπι των ἑπτα χορδων ἑπταπυλους τας Θηβας ᾠκοδομησεν . ἀναιρεθεντος δε του Ὀρφεως ὑπο των Θρᾳκικων γυναικων την λυραν | ||
| μεχρι Σκιπιων , ὁ Πουπλιου Σκιπιωνος τουδε του περι Ἰβηριαν ἀναιρεθεντος υἱος , ἐπιπλευσας και δοξαν ἁπασιν ἐμβαλων , ὡς |
| τε και καταιονησις δι ' ἐλαιου θερμου τε ἐπιχυσις . παραληπτεον δε και σικυας εἰς φοινιγμου λογον διχα κατασχασμου : | ||
| ἐλαιου . ἐπιτεινομενηϲ δε τηϲ ὀδυνηϲ ἐπι πολυ και φλεβοτομιαν παραληπτεον και την κοιλιαν ἐρεθιϲτεον , ἐπειτα και καταπλαϲϲειν ἐξωθεν |
| δ ' αὐτα και χλανιδισκια ἐκαλουν . κεραυνος δε εἰδος χιτωνος . και θηραιον ἱματιον , ἠτοι ἀπο της νησου | ||
| δε προ του δεοντος καιρου συρραγεντος του περιεχοντος το ὑγρον χιτωνος , ἐκκρισις γεγονε των ἠθροισμενων ὑγρων και ξηροτεροι ἐμειναν |
| δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
| σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
| προς φως και λαμπροτατον ἡλιον ἐναυγαζεσθε μητε τας ἀνθρωπων των ἀμεινονων ἀπειλας μητε τας ἀπαραιτητους ἐκ θεου δικας τοις οὑτως | ||
| την παροιμιαν ἀποτελευτησαι . παροιμια γαρ ἐστιν ἡ λεγουσα δευτερων ἀμεινονων . δευτερον ἀμεινον ἐπι των ἐξ ἀρχης μεν ὁρμωντων |
| ἠ ὀξυς ἠ κακωδης ἠ τας ἀλλας ἐχων διαφορας νυν πειρατεον θεωρειν . Ἁλμυρος μεν οὐν γινεται διοτι το ἀλλοτριον | ||
| ἠ ποιησαντες ταυτ ' ἐχουσιν ἐν τῃ λεξει τἀγαθα . πειρατεον δη και περι τουτων , ἁ φρονω , λεγειν |
| οὐ γαρ εὐμαρες συνιεναι τροπον ἀνθρωπου , ὁπου γε τους νομιζομενους εἰναι χρηστους πονηρους πολλακις ἐξαιφνης εὑρισκομεν . ἑν δε | ||
| Ἑλληνικων ἐκδιδασκομενους μεχρις ἡβης . ἐπει δε ἀφικοντο προς τους νομιζομενους γονεις συμβηναι την διαφοραν αὐτοις προς τους Νεμετορος βουκολους |
| δε και ὑπεστη ἡ ὑλη , εἰ μη ἀπο των προγενεστερων φυσει ; και γαρ ἡ παρ ' ἡμιν ὑλη | ||
| : δια γαρ τους ὑμνους και οἱ ὑστερον μνημονευουσι των προγενεστερων , και ὡσανει ὁρκος πιστος , οὑτως και οἱ |
| † και ὑποταϲϲομενον τηϲ κλιϲεωϲ των ὀνοματων . και ἐϲτι προτακτικον μεν ὁ , ὑποτακτικον δε ὁϲ . Παρεπεται δε | ||
| . Παν ἀρθρον ὀρθης και αἰτιατικης πτωσεως ὀν , εἰτε προτακτικον , εἰτε ὑποτακτικον , ἐπι ἑνικου ἀριθμου , ἐπι |
| την κατα πολεμιων νικην : το γαρ λεγειν ἰδιον εἰναι ἀντιστασεως το ἀμφοτερα ὡμολογησθαι ἐν αὐτῃ , το τε ἀδικημα | ||
| ποιησας , τῃ μεταληψει χρησεται ὁ διωκων : ἐπι μεν ἀντιστασεως , ὁτι ἀλλως ἐχρην δημοσιευσαι , ἀνενεγκειν τῳ δημῳ |
| αἰτιον , ἐντελεχειᾳ δε το ποιητικον . Ἐντευθεν περι του ἀναγκαιου ἡμιν διαλεγεται πληρωσας τον περι της φυσεως λογον , | ||
| γινεται ἀρα το πρωτον σχημα της μιξεως του ὑπαρχοντος και ἀναγκαιου : ἐπι δε της τοιαυτης μιξεως τῃ μειζονι καθ |
| Προνοιας τῳ ἀβασανιστος ἀντι του ἀνευ ὀδυνης . των ἐξ Ἐλευσινος ὀργεωνων εἱς . χλουνης τε και γυνανδρος ἀνηρ , | ||
| παραλελοιπα : οὐκ ἐπλευσα κατα Πελοποννησιων εὐθυς μετα την ἐξ Ἐλευσινος του Ἀρχιδαμου φυγην : τα δε των ἀντιθετικων κεφαλαια |
| ἐντυχειν . συνουσιαι δε ὁσαι και ὁμιλιαι τινα μεν κορον ἐσχον ἀνθρωποις ; τινι δε ἀλλῃ πολει παρα μικρον ἐλθειν | ||
| πολεως συμφοραις παρεσχον ὡστε , εἰ παντες την αὐτην γνωμην ἐσχον ἐμοι , μηδενα ἀν ὑμων μηδεμιᾳ χρησασθαι συμφορᾳ . |
| , και των Ἠλειων ἡ πολλη ἠδη στρατια προσεβεβοηθηκει . παραπλευσαντες δε οἱ Ἀθηναιοι ἐπι ἀλλα χωρια ἐδῃουν . Ὑπο | ||
| τῳ ἀντιπερας της Μυτιληνης . ἐντευθεν δε ἐτι πολλης νυκτος παραπλευσαντες και ἀφικομενοι της ἠπειρου ἐς Ἁρματουντα καταντικρυ Μηθυμνης , |
| της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
| τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
| του ἑτερου το ἑτερον ἀποδοθηναι το μη εἰναι ἀποδοθῃ . Αἰτιον δε του μη ἀκολουθειν το ἀναγκαιον ὁμοιως . δια | ||
| , ἐν δε ταις νησοις λαμπροι ταις μακραν ἀπηρτημεναις . Αἰτιον δε το τας χωρας κοιλας και ἐπισκεπεις εἰναι , |
| προς το διπλακα , πορφυρεην : , διπλαξ , , παραλελειφθαι το κυριον , την χλαιναν . χλαιναν Διπλην ἐκταδιην | ||
| ἐχει ἐκ του παντα εἰρησθαι τα συμβαινοντα , και μη παραλελειφθαι μηδεν . Και ἡ ἱπποδρομια δε ἡ ἐπι Πατροκλῳ |
| και ἰχθυϊ ὀλιγον ὀξους ἐχοντι και νεοσσοις περιστερων και μη καθαιρειν τουτους οὐδεν ἀτοπον . εἰ δε και δια κενωσιν | ||
| τελματα γιγνεται , ἡ γη δε ὑλην παντοιαν παρεχει , καθαιρειν δε δει την γην τον μελλοντα σπειρειν : ἁ |
| του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
| και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
| . ἀλλ ' οὐδεπω ] τις ἀλλος οὐτε μητερα [ προδους ] μεγ ? ' εὑρε κερδος οὐδ ' ἀδελφεην | ||
| ὁ προλαβων και εὐ παθων ἀλλ ' ὁ δρασας και προδους . δει γαρ τον εὐ παθοντα ἐκεινο ἀντευποιειν , |
| ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
| και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
| τιμωσι παλαιοτερους ἀνθρωπους . Αἰας μεν γαρ ἐμει ' ὀλιγον προγενεστερος ἐστιν , οὑτος δε προτερης γενεης προτερων τ ' | ||
| και μοι ὑποστητω ὁσσον βασιλευτερος εἰμι ἠδ ' ὁσσον γενεῃ προγενεστερος εὐχομαι εἰναι . Τον δ ' ἠμειβετ ' ἐπειτα |
| ἐχον των φυλλων πλειους , δριμυτατον : και τριτον σφοδρα μικρον και δυσοσμον , τῳ ἀνθει ἐγχρυσιζον : και τεταρτον | ||
| φλαυρον και φαυλον διαφερει . φλαυρον μεν γαρ ἐστι το μικρον και κουφον κακον , φαυλον δε το μεγα . |
| το μετρον ὡρας και νεοτητος παντος ἀτεχνως φυτου κρειττον και ἐπιφανεστερον βλαστημα . ὁ δε ξυμπας οὐρανος τε και κοσμος | ||
| περι τας θυσιας και τας ἁγιστειας τας ἐν τοις ἱεροις ἐπιφανεστερον των ἀλλων ἐσπουδασεν ἡγουμενος , εἰ και μηδεν αὐτωι |
| ἠ εὐφροσυνας ἠ γυναικας , ἐαν δε ὁ Ἑρμης δια πανουργιας . Γνωσομεθα τον μεν δραπετην ἐκ των τῃ Σεληνῃ | ||
| ] χρωνται τοις ὀνομασιν . Ἁπλοτης μεν ἐστι φρονησις ἀπηλλαγμενη πανουργιας και οἱον ἁπλη τις οὐσα , μωρια δε ἐρημια |
| Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ||
| της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ |
| , ἐρωντες ἐπιμιξιας , ἀγομενοι μεν ὑπο της χρειας , εἰργομενοι δε ὑπο της θαλαττης , εἰδον ὀρνιν ἐξ ἀερος | ||
| των ἑλων ὀντων δυο ἠσαν οἱ πολεμοι , τῃ διοδῳ εἰργομενοι μη γινωσκειν τα ἀλληλων : και κατα την διοδον |
| ἀνθρωπος λιθος ἐστιν , ἱνα μη ἐπι ἀναιρεσεως τον καταφατικον προσδιορισμον παραλαμβανωμεν . Τας ἀντιθεσεις ἁπασας των προσδιωρισμενων προτασεων ἐν | ||
| κατηγορουμενον , οἱον ἀνθρωπος . τουτο δε καθολου ἠ ἐχει προσδιορισμον ἠ οὐκ ἐχει . οὐκ ἐχει μεν ὡς το |
| , ἡ τον της ἀναρρησεως ἐδεξατο νομον πρεπωδεστερα σοι παντος εἰωθοτος βηματος . ὡς καλον μεν σου το διωθεισθαι την | ||
| εὐωχιης , ὁταν τα σιτια και τα ποτα πλεω του εἰωθοτος ἐς την κοιλιην ἐσελθῃ , και τα ἐξωθεν εἰωθοτα |
| ' ὁ πασαν γην και θαλασσαν δια γαστριμαργιαν περιελθων και περιπλευσας φησι : τευθιδες ἐν Διῳ τῳ Πιερικῳ παρα χευμα | ||
| ἀνηχθη ναυσι μακραις τριακοντα ἑξ , φορτηγοις οὐκ ὀλιγοις . περιπλευσας δε τον Παχυνον και καθορμισθεις πλησιον Φιντιαδος κατεπλαγη το |
| και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
| , τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
| . ληʹ . τοις ἐν Σαρδεσιν . Ἀρετης μεν ὑμιν πρωτειον οὐκ ἐστι , ποιας γαρ ἀρετης ; εἰ δε | ||
| και συνδιατριβων ὠνομασθη μεν εἱς των ἑπτα σοφων και το πρωτειον της συνεσεως οὐ μονον παρα τουτοις τοις ἀνδρασιν , |