| Μεσσηνην ἀπο της ἑαυτου το ἀρχαιον πατριδος ἀντωνομασεν . και Ἱμερα ἀπο Ζαγκλης ᾠκισθη ὑπο Εὐκλειδου και Σιμου και Σακωνος | ||
| ὁμωνυμος . Ἱμερα : ὀνομα πολεως ἠ ποταμος Σικελιας . Ἱμερα : πολις Σικελιας και πηγη και ποταμος ἀπο της |
| Των δε παθων τα μεν ἐστιν ἀγρια , τα δε ἡμερα : και ἡμερα μεν ὁσα κατα φυσιν ὑπαρχει τῳ | ||
| οὐχι , ἀλλ ' ἀπελευσομαι σημερον , διοτι ἐστιν ἡ ἡμερα ἐν ᾑ ἠρξατο ὁ θεος ποιησαι τα ἐργα αὐτου |
| ] ἐχουσα και την αἰτιαν , [ ἡι μεν ] τει πρωτει συστασει [ των ] τε ἀτομων ἁμα και | ||
| καταθεσις , και παν το ἑτερογενες ἐξαιρειν , και περιβαλλειν τει - χιον ἠ φραγμον . βοθρευειν δε μαλιστα μεν |
| την Αἰθιοπιαν ἀλλας τε πλειους και μιαν εὐμεγεθη , την ὀνομαζομενην Μεροην , ἐν ἡι και πολις ἐστιν ἀξιολογος ὁμωνυμος | ||
| ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τῃ Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την ὀνομαζομενην Ἀρεθουσαν . ταυτην δ ' οὐ μονον κατα τους |
| μητ ' ἐν ὑμνοις , καταλυων τας πατριους ἑορτας , ἀναπεισας δε ἡγεμονα πονηρον ὡστε τον μεν δημον βασανισαι και | ||
| ἐτων ἐγενετο συμμαχια Λακεδαιμονιων και Βοιωτων . ὁ τουτ ' ἀναπεισας : Κονωνα λεγει . γεωργοις : Ἐβαρουντο γαρ τριηραρχιαις |
| ἀρχομενης ἀπο δασεος συμφωνου : ὁθεν ἐν τῃ δοτικῃ των πληθυντικων ἐπειδη ἀπεστη το δασυ της δευτερας συλλαβης , λεγω | ||
| Ἀτρειδαις Ἀτρειδαισι . τουτο δε γινεται , ἐπειδη πασα δοτικη πληθυντικων θελει ἐχειν προ του ι το σ ἠ δυναμει |
| θερμῳ και ποτα πολλα διδοναι , ὑγιης γινεται δια το φλεγμαινον , τοισι φλεγμαινειν ποιεουσι προσφερομενοισιν ὁ ὠν πυρετος γινεται | ||
| τους χυλους και μαλιστα ἐπι χιονος . εἰ δε τι φλεγμαινον εἰη κυριον μοριον , οὐδε καθ ' ἑαυτους ἐπιβαλειν |
| και συ τοις πανωλεθροις ἐχεις ἐγκλημ ' Ἀτρειδαις , ὡστε θυμουσθαι παθων ; Θυμον γενοιτο χειρι πληρωσαι ποτε , ἱν | ||
| την παρος συγχει χαριν . Οἰμοι . Το μεν νοσουντι θυμουσθαι κακον , το δ ' ὡδ ' ὁραν φρονουντα |
| δε προϊουσης εἰς την του ἐπιλησθεντος ἀναληψιν δια της κατα αἰσθησιν γνωσεως , Ἀριστοτελης δε ἐκ του δυναμει εἰς το | ||
| φρονησιν ἀπορησειεν , εἰ γαρ των αὐτων ποιει και την αἰσθησιν . και γαρ ἁπαντα μεθεξει του φρονειν . και |
| τον πολυν ἀερα προϲ την ὡραν ἐκεινην . εἰ δε φλεγμοναι ἐπιγενομεναι πυρετουϲ ἐπιφεροιεν , εἰωθαϲι γαρ και ϲφοδρα ὀξειϲ | ||
| οὐχ ἡττω των προτερων , και τοις ἀλλοις κοινα , φλεγμοναι τε και ἀποστηματα και ἐμφραξεις . ἰδια δ ' |
| μοι και την ἐν τοις μυριοις ἐν Ἀρκαδιᾳ δημηγοριαν και πρεσβειαν , και μεταβεβλησθαι με φῃς , αὐτος ὠν ἀνδραποδωδης | ||
| πεμποντες , πρεσβευουσι δε οἱ χειροτονουμενοι και πεμπομενοι ἐπι την πρεσβειαν . πρεσβεις οἱ πρεσβευται . πρεσβις δε οὐδεποτε λεγεται |
| ἐωσι διαστελλεσθαι της χρειας , λειπεται ταις πυκνοτησι το ἐνδεον ἀνασωσασθαι , ὡς δυσπνοειν ἐντευθεν κινδυνευειν τον ἀνθρωπον . το | ||
| , ὡς εἰδον ταχιστα τους πολεμιους , συνερραξαν , ἐρωντες ἀνασωσασθαι την πατρῳαν δοξαν . και μαχομενοι αἰτιοι μεν ἐγενοντο |
| προϲθετεον ταιϲ τροφαιϲ και εὐχυμοτεραϲ διδοναι και τουϲ πλειοναϲ περιπατουϲ περιαιρετεον , την τε κοιλιαν , εἰ πλειον του δεοντοϲ | ||
| τινα , ἠ ὁτι ταυτα πραξαι διανοηθεις καλως ἠτυχησε , περιαιρετεον την συγγνωμην λεγοντα τοις ἀκουουσιν , ὡς οὐ δει |
| ” ἐλθων δε εἰς την οἰκιαν ἐκελευσε τοις ἰδιοις αἰλουρον συλλαβεσθαι . συλλαβοντες δε ἑνα παμμεγεθη ἠρξαντο δημοσιᾳ μαστιζειν . | ||
| . ὁ μεντοι Κιλλος και μετα θανατον τωι Πελοπι δοκει συλλαβεσθαι , ὁπως περιγενηται του Οἰνομαου περι τον δρομον . |
| ὁρασιν το αἰθερωδες πεφυκεναι , προς δε την ἀκοην το πνευματικον , προς δε την ὀσφρησιν το πυρωδες , προς | ||
| παγῃ , χαλαζαν δ ' ὁταν συμπεριληφθῃ τι τῳ ὑγρῳ πνευματικον . Ἀναξαγορας νεφη μεν και χιονα παραπλησιως , χαλαζαν |
| μη κοινῃ κατα παντων ἐβλασφημειτε , εἰ τι οἱ ἐνθαδε ἡμαρτανον , ἐκεινο δε ἰσως ἀγνοουντας , ὁτι , εἰπερ | ||
| εἰς Σολους μετοικησαντων , οἱ πειρωμενοι τῃ Σολωνος χρησθαι διαλεκτῳ ἡμαρτανον , ἠ ἀπο του τον σωον λογον λυμαινεσθαι ἠ |
| αὐτου καταγνοντα φαναι : χαλεπα τα καλα . Φασι δε Περιανδρον τον Κορινθιον κατ ' ἀρχας μεν εἰναι δημοτικον , | ||
| ἐξουσιᾳ παροινει εἰς το μειρακιον . Ἡ δε παροινια αὑτη Περιανδρον μεν ἐπαυσεν ὑβριζοντα , το δε μειρακιον ἐποιησεν ἐξ |
| φονον : δευτερον δε , ὁτι τοις μεγαλοις και εὐκατασκευαστοις θαλαμοις του Διος την γαμετην Ἡραν ἐπειρα τε και ἐνηδρευε | ||
| νυν ἀλοχους τε περιφρουρευε φυλασσων , ὠ ταλαν , ἐν θαλαμοις τε μενων ἐπιτερπεο νυμφαις : οὐ γαρ τοι μια |
| καλος : ἐγω δε τον Εὐδαμιδαν πολυ μαλλον ἐθαυμασα του θαρσους ὁ εἰχεν ἐπι τοις φιλοις . ἐδηλου γαρ ὡς | ||
| , ἐπι ἐκδικησει του παιδος ἐλθειν , και οὑτως Ἡρακλεα θαρσους ἐμπλησθεντα τολμησαι και κατ ' αὐτου καιπερ θεου τυγχανοντος |
| νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
| οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
| αὐτης ὡσπερ ἐφοδιον , εἰτα ἐντευθεν ἀπιεναι προς την ἀληθινην Παιδειαν συντομως . ταυτα ἐστιν ἁ προσταττει το Δαιμονιον . | ||
| ἰσχυν και θαρσος και ἐπαγγελλονται αὐτους καταστησειν προς την ἀληθινην Παιδειαν και δεικνυουσιν αὐτοις την ὁδον , ὡς ἐστι καλη |
| ἀρχην ἀφικνουνται , ὡς οὐδεν δεον παρεχειν τα ὠτα κωμοις γυναικειοις και σκιρτημασι σατυρικοις καταβαντας ἀπο των ἐλεφαντων , οἱ | ||
| συντροφιαν : ὁς ἐκ παιδος το μειρακιον ἐν τρυφῃ και γυναικειοις ἐπιτηδευμασι συνεχων διεφθειρεν αὐτου την ψυχην . Ὁτι ὁ |
| , οἱον συνεβη τινι γυναικι συγγενομενῃ τῳ ἀνδρι και δοξασῃ συλλαβειν , ὁ τε ὀγκος ηὐξανετο της ὑστερας , και | ||
| οἰδα δ ' ὁπῃ με ἀρτι διεφυγεν , ὡστε μη συλλαβειν τῳ λογῳ αὐτην και εἰπειν ὁτι ἐστιν . Οὐκουν |
| . τουτους : τους αὐτομολους ἐσθημασι τε και τοις ἀλλοις νομιμοις : ἐσθηματα , τα ἐναγισματα : οὐ γαρ ἐπι | ||
| . ἐν δε τουτοις δηλουται τα κατα μερος ἐθνη τισι νομιμοις χρηται και παρα τινας αἰτιας πολλα παρ ' αὐτοις |
| ἱκεται , ὁτ ' ἐφεστιοι ἀντιοωσιν . πρωτα μεν ἀτρεπτοιο λυτηριον ἡγε φονοιο τειναμενη καθυπερθε συος τεκος , ἡς ἐτι | ||
| λυτρον ἱσταται . τουτεστι γλυκερα νοσος ἱσταται . ἀλλως : λυτηριον της φυγης της δια Λικυμνιον . τοθι : ἐνθα |
| δε κλινη δεκατον του αὐτου , το δε ἡμισυ του δεκατου πενταπλασιον , ἡ ἀρα οἰκια της κλινης πενταπλασιων : | ||
| τον Φιλιστιδην και τον Κλειταρχον , ἐν τῳ χρονῳ του δεκατου λογου των Φιλιππικων . διο και κακως αὐτου μεμνηται |
| , οὐδε προς τα σηπομενα : ἀλλα προς μεν τα φλεγμαινοντα ξυμφερει τα ψυχρα , προς δε τα ἀκαθαρτα και | ||
| μαλιϲτα τραυματα κολλαν δυναμεναι . Προϲ δε τα περιωδυνουντα και φλεγμαινοντα τραυματα χρεια των ξηραντικων τε και ἀφλεγμαντων φαρμακων . |
| αἱ πασαι διεφθειρον αὐτην και κακιστα ἀπωλλυον . ἀντι δε Φιλιας Κολακεια παρην , δουλοπρεπης και ἀνελευθερος , οὐδεμιας ἡττον | ||
| φησιν ἐπι τε του Νεικους νυν και προτερον ἐπι της Φιλιας : τι οὐν ἐστι το κινουν πρωτον και αἰτιον |
| ἐς το λεξαι τι ἠ μη , θαμα ἠρειδε την ἐρωτησιν , ὡσπερ οὐδεμιᾳ προγνωσει ἐς αὐτον κεχρημενος , ἀναθαρσησας | ||
| την ἀνομως γινομενην τιμωρειται ὁ θεος . ἠ κατ ' ἐρωτησιν ἀναγνωστεον ἀντι του : ἀποδεχεται ὁ θεος και τιμᾳ |
| ὁ ζη τῳ κν : οἱ γαρ του αὐτου ἰσακις πολλαπλασιοι ἰσοι ἀλληλοις εἰσιν . ἐστι δε και ὁ ηθ | ||
| και αὐτοι τῃ τε ὀψει του θαρσειν το πλειστον εἰληφοτες πολλαπλασιοι φαινομενοι και ξυνειθισμενοι μαλλον μηκετι δεινους αὐτους ὁμοιως σφισι |
| εἰπον , οὐτε μην ἐπιδειξαι , ὡς ἐπι συγγενη των ποιητικων μαθηματων ὁ νεος ἀπηντηκεν . ἀλλα ἀπο του μυθου | ||
| καλουμενος δια την γειτονιαν : πεμπτος Ταρσευς , γεγραφως περι ποιητικων ζητηματων ἁ λυειν ἐπιχειρει . Τον δη φιλοσοφον Ἀθηνοδωρος |
| ἀναλισκειν . χαλεπον μεν οὐν , ὠ ἀνδρες δικασται , ἀπολογεισθαι προς δοξαν ἡν ἐνιοι ἐχουσι περι της Νικοφημου οὐσιας | ||
| θρασειαν τε και ἀνυποιστον δημοκοπων ἀνθρωπων μανιαν , ἀλλ ' ἀπολογεισθαι μεν , ὡς οὐδεν εἰη των γεγονοτων παρα των |
| και κατεπαυον της ὀργης . Οὑ δη χαριν ἡ Μεγακλω χαριστηριον αὐταις ὑπερ της μητρος ἀνεθηκε στηλας χαλκας και ἀνα | ||
| Ἀπολλωνι πεμπειν εἰκονα χρυσην , ἐπι καταδικῃ του ἀρχοντος , χαριστηριον δε τῳ θεῳ παρα Ἀθηνων . Σωκρατει γουν ὑπισχνειται |
| ἀνα λογον δε και τας εἰσφορας εἰσφερουσι και τας ἀλλας λειτουργιας . ἑξ δε τας μεγιστας ἐφη ὁ Ἀρτεμιδωρος , | ||
| φησει δ ' ἀναξιους τινας ἀνθρωπους εὑρομενους ἀτελειαν ἐκδεδυκεναι τας λειτουργιας , και τουτῳ πλειστῳ χρησεται τῳ λογῳ . ” |
| , ἀλλα λογισαμενος , ὁτι βραδιον αἱ ἀπο των λουτρων ὠφελειαι αἰσθηται γινονται , τῳ γλισχρον εἰναι το ἐπιῤῥεον αἰτιον | ||
| των διεφθαρμενων ἀτμων εἰς το σωμα γενηται . Ἐξ ἀφροδισιων ὠφελειαι εἰσιν αἱδε : πλησμονην κενωσαι και ἐλαφρον παρασχειν το |
| δε φλεγματωδεις και ὑδατωδεις πονοις και ἱδρωτων ἐκβολαις και ἐμετων τιμωρεισθαι . ἀρκεσει δε και του καστοριου πινειν και τοις | ||
| λυπην φυλαττειν αὐτος ἐν πολλοις ἡλιοις ἐφυλαξας ; ἠ ταχα τιμωρεισθαι με βουλει της μελιχρας σου φωνης ἀποστερων ; μη |
| ἐκλαμπει λογος . θαρσησον , ὠ παι , και λογων ἀκου ' ἐμων : ἰδειν γαρ ὀψιν την ἐμην ἀμηχανον | ||
| και ποδος διαρριφα : θριαμβοδιθυραμβε , κισσοχαιτ ' ἀναξ , ἀκου ' ἀκουε ταν ἐμαν Δωριον χορειαν . Λακων ὁ |
| ἀλυτος εὐνοιας ἑνωτικης ἡ του ἑνος θεου τιμη „ . προσταττει δε μη , παροσον αὐτοις ἰσονομιαν και ἰσοτελειαν [ | ||
| τῃ χαριτι ἠδη και την προ μικρου ζωπυρων ἐπιθυμιαν : προσταττει γαρ ἑτερον ἀνδριαντα δημιουργεισθαι κολοσσιαιον χαλκουν ἐπιχρυσον ἐν Ῥωμῃ |
| ὁ φιλοσοφος , ἐπιεικης φυσει και ἁπλους το ἠθος , φιλοσοφησας δε ὑπο τῳ μεγαλῳ Συριανῳ , φιλοπονιᾳ μεν οὐδενος | ||
| πατριδι συμβουλος εἰναι , ἀθρητεον δε και πως ποτε Σολων φιλοσοφησας νομους κρατιστους τῃ πολει κατεθηκεν , ἐρευνητεον δε και |
| ἡ τις και Πτολεμαϊς . ἠν δ ' ἐκ πλινθινων οἰκοδομηματων συντεθεισα , κτισμα Περσεως Ζακυνθου Ἀριστομεδοντος Λυκου . λεγεται | ||
| ἀλλα σεισμος ἐς την χωραν σφισιν αὐτικα κατασκηψας των τε οἰκοδομηματων την κατασκευην και ὁμου τῃ κατασκευῃ και αὐτο της |
| παραδειγματων σεμνων και κατορθωματων λαμπρων και το καθ ' αὑτον ἀπολυσασθαι και δειξαι ὡς δια το ἐθος ἡ πολις , | ||
| , πολλην ἀναγκην ὁρω κἀμοι περι τουτων εἰπειν και πρωτον ἀπολυσασθαι τας κατ ' ἐμαυτου διαβολας . ὠνειδισται γαρ μοι |
| εὐ πιπτουσιν οἱ Διος κυβοι : ἐπι των εἰς παντα εὐδαιμονουντων . οἱ δε , ἐπι των ἀξιως τιμωρουμενων , | ||
| ἀπροσδοκητως ὑπο ἀνθρωπων σωζομενων : και ἐπι των δια τινος εὐδαιμονουντων , ὡσανει ἐλεγεν : ἀνθρωπος τῳ ἀνθρωπῳ θεσει θεος |
| φυσει τινος τοπου ὡρισμενου , οἱον του μεσου ἠ του ἐσχατου , ἠ προς το τυχον , το δε πορρωτερον | ||
| το χαρακτηριστικον , ἐπι δε των ῥηματων το προ του ἐσχατου : οὐ γαρ το ω χαρακτηριζει την συζυγιαν , |
| , σωτηρια πατριδος ἠ τιμη γονεων ἠ τεκνων και των οἰκειοτατων σωματων ἀσφαλεια ἠ συνολως ἰδιων τε και κοινων ἐπανορθωσις | ||
| βοας θυει Ποσειδωνι παρα τῃ θαλαττῃ δια των φιλτατων και οἰκειοτατων τεκνων , βασιλευς ὠν και πολλους ἐχων ὑπηκοους . |
| . Ἐκ δε της Ἰουλιδος ὁ τε Σιμωνιδης ἠν ὁ μελοποιος και Βακχυλιδης . ἀδελφιδους ἐκεινου . και μετα ταυτα | ||
| την προϋπαρχουσαν ἠγαγε μουσικην . Ὁμοιως δε και Μελανιππιδης ὁ μελοποιος ἐπιγενομενος οὐκ ἐνεμεινε τῃ προϋπαρχουσῃ μουσικῃ , ἀλλ ' |
| τε και θεσιν . ἐαν γαρ ἰσοτονους ἁρμοσωμεθα τους ὀκτω φθογγους ἐν ἰσοις τοις των χορδων μηκεσιν ἀκριβως ὡστε τους | ||
| ' ἐπιτεινομενη λανθανειν αὐτην δει διεξιουσαν , τους δε ὁριζοντας φθογγους τα διαστηματα ἐναργεις τε και ἑστηκοτας ἀποδιδοναιὡστ ' ἐπει |
| ὀφλων . . . . σοφος ] ὁ πανουργος και δολιος και πολυμηχανος και δεινος . . οὐ πολλη ὀργη | ||
| ἐφανη δε και ἀλλοτε , ὁτε Νερων ἐκεινος ἀβεβαιος και δολιος ἠρχετο της μανιας . Προς τουτου ἀνατελλουσιν και λαμπαδες |
| συ δε ἀπονιπτρον ἐρεις . Νη τω θεω : ὁρκος γυναικειος : οὐ μην ἀνηρ ὀμειται τουτον , εἰ μη | ||
| δε Ἀργειας φερειν σχιστας ἐνεργειν . σχιστος δε ἀρσενικως χιτων γυναικειος . Ἀπολλοδωρος Συνεφηβοις : σχιστον χιτωνισκον τινα ἐνδεδυκας . |
| ἑν ἀντιθεντες ἐξετασομεν : το γαρ διελειν και χωρις μεν ἀπολογησασθαι δι ' ὁλων των κεφαλαιων , χωρις δε κατηγορησαι | ||
| ἐγω λεγω , και οἰηθητε δειν προς ἐκεινους πρωτον με ἀπολογησασθαι : και γαρ ὑμεις ἐκεινων προτερον ἠκουσατε κατηγορουντων και |
| κατα γαρ τουτον τον λογον και ὁ ἐμος πατηρ ἠδικησεν ἐπιστρατευσας κατα βαρβαρων οὐκ ἰδιας ἑαυτου χρειας ἑνεκεν , ἀλλα | ||
| ιζ Παρθικων . . , , : ἐν ὡι χρονωι ἐπιστρατευσας ἀνηλθε πολεμων μετα δυναμεως πολλης κατα Ῥωμανιας Μεερδοτης ἐκ |
| δ ' ἀργυρωματ ' ἐστιν ἡ τε πορφυρα εἰς τους τραγῳδους εὐθετ ' , οὐκ εἰς τον βιον . πολλων | ||
| δ ' ἀργυρωματ ' ἐστιν ἡ τε πορφυρα εἰς τους τραγῳδους χρησιμ ' , οὐκ εἰς τον βιον . ὑπερεφρονησε |
| διατριβοντων οὐκ ἀν αὐτωι γινεσθαι δοκειν , ἐκ μεντοι των διαλεκτικων καλουμενων γινεσθαι ] ἀν , πολυ δε μαλιστ [ | ||
| λογοις τισιν ὡς ἀρραγεσι τελευταιον δε ὁρωντες αὐτους ὑπο των διαλεκτικων ταραττομενους του λοιπου μισολογοι ἐγενοντο . ἱνα οὐν μητε |
| ἡστ ' ἐπι θακας κατα πετρας ὁρεων μεν οὐδεν , δοκεων δε . ἐπεστησε δε και Ἀρχιλοχος : μηδ ' | ||
| τραφθεντες ἐς το πεδιον . Ἀμομφαρετος δε ἀρχην γε οὐδαμα δοκεων Παυσανιην τολμησειν σφεας ἀπολιπειν περιειχετο αὐτου μενοντας μη ἐκλιπειν |
| ζῳον πρωτον λεγεται του ἀνθρωπου , ἐπειδη ἀναιρουμενον το ζῳον συναναιρει τον ἀνθρωπον : ζῳου γαρ μη ὀντος οὐδε ἀνθρωπος | ||
| φυσει προτερα ἐστιν ἡ ἀτομος οὐσια παντων : ὁτι γαρ συναναιρει , ἐδειξεν αὐτος ὁ Ἀριστοτελης , ὁτι δε οὐ |
| ταυτα μεν ἡμιν ἐδηλωσε βουλομενος ὑποδειξαι την Κλεομενους μεγαλοψυχιαν και μετριοτητα προς τους πολεμιους . ἐτι δε πως οἱ Μεγαλοπολιται | ||
| δε ζυγον μη ὑπερβαινειν δικαιοπραγειν παρακελευεται και προτιμαν ἰσοτητα και μετριοτητα θαυμαστως και την τελειοτατην ἀρετην γιγνωσκειν δικαιοσυνην , ἡς |
| οἰκον του πανενδοξου μαρτυρος Δημητριου , ὁσοι τε την πολιν οἰκουμεν και ὁσοι ἐξ ἀλλοδαπης ἠσαν ἐπηλυδες , ἀξια πασα | ||
| χρηματα : και τουτον τον νομον , ἐξ οὑ τηνδε οἰκουμεν την πολιν , οὐχ ὁπως κατελυσε τις , ἀλλ |
| ρκ και κατα το δεξιον αὐτου τριγωνον φανεντες τον πρωτον στηριγμον ποιουνται , και βραδυτερως κινουμενοι κατα την αὐτην μοιραν | ||
| σκεπτου τις προ ἑπτα ἡμερων της κλοπης φασιν τινα ἠ στηριγμον ἐποιησεν ἠ ἀπο ζῳδιου εἰς ζῳδιον μετηλθε και ἐξ |
| και ἡ πρωτη οὐσια ; Προ δη παντων τα σημαινομενα διαιρετεον των ὀνοματων . Λεγεται γαρ ὀν και ἑν τι | ||
| κακως προεστηκοτα . Ἐαν δε εἰς ἑτερον τι μεθιστᾳ παλιν διαιρετεον : ἠ γαρ εἰς ὑπευθυνον τι δυναμενον γενεσθαι πραγμα |
| ὑπεγραφησαν . Πασα ποιησις τρεις ἐχει χαρακτηρας , διηγηματικον , δραματικον και μικτον . το δε βουκολικον ποιημα μιγμα ἐστι | ||
| Ἀχιλλεως ὁπλων κατασκευη . Του δε διηγηματος το μεν ἐστι δραματικον , το δε ἱστορικον , το δε πολιτικον : |
| το κρινομενον . Συριανου . Ἐπι του ζητηματος τουτου το πρα - γμα το εὐθυνομενον της τριτης ὑπαρχον ταξεως ἐξ | ||
| ] η [ [ ] ! ! [ [ ] πρα ? ! [ [ ] κρο ? [ [ |
| ἐστι το πραττειν εὐ το ἀγαθον και τελος ἐχει την ἀνθρωπινην εὐδαιμονιαν . και το μεν τελος της πρακτικης καθ | ||
| και την Ὑγιειαν συγγεγραφεν † οὐκετι μοι ὡς † ἐπαινων ἀνθρωπινην περιεργειαν ἐχοντας . Το μεν δη περι των εἰς |
| τουτοις μεμνηται : Φαιδων δε . . . φυσκι ' ἐνεικαι χορδας θ ' ὁ ψαλτης : ἐστι γαρ ὀψοφαγος | ||
| τον κομιζοντα τινα ἐξ ἀγορας μισθου . και ἐγκειται το ἐνεικαι . πρωτονεως και ἀρχενεως και ἀλλα πολλα ὁμοιως . |
| πηγην φησιν ὑδατος εἰναι , ἀφ ' ἡς τους πινοντας ἀναισθητους γινεσθαι ταις ψυχαις : εἰναι δε και ἐπι ταυτης | ||
| ' ἰσασιν ἀκριβως , εἰ και πανυ φησι τις αὐτους ἀναισθητους εἰναι , ὁτι , εἰ γενησεται πολεμος προς ὑμας |
| τεχνικος : τρεις δε εἰσι τῃ ἀληθειᾳ : του γαρ παραγραφικου ἀει ἀφ ' ἑνος και περιστατικου κινουμενου , οἱον | ||
| κακου βιου : εἰ γαρ και Μαϊωρ ἐκβαλλει τουτον του παραγραφικου τον τροπον λεγων ὡς εἰ μεν διαφορα ἠσαν τα |
| ἀλλ ' ἀπρεπη , και ἐπιφανεστερον ποιει τον ἐχοντα και ἐκφαινει την δειλιαν : πασα τε ἐπιστημη χωριζομενη δικαιοσυνης και | ||
| παιδος ἐρω ἁπαλοχροος , ὁς με φιλοισιν πασι μαλ ' ἐκφαινει κοὐκ ἐθελοντος ἐμου . τλησομαι οὐ κρυψας ἀεκουσια πολλα |
| , ἀπηγξαμην ἀν , ὡστ ' ἰδειν Εὐριπιδην . κἀν δουλος ᾐ τις , σαρκα την αὐτην ἐχει : φυσει | ||
| ἐθους τις ἐπεκτησατο ἠ ἀπο νοσου . ἐτι δε μανεις δουλος ἐφαγε το ἡπαρ του συνδουλου αὐτου , και ὁ |
| παραγραφικον τουτῳ διαφερει της παραγραφης , ὁτι ἐκει μεν ἀπο ῥητου ἐστιν ἡ ζητησις και περι αὐτο το ῥητον , | ||
| ῥητον , το δε μεσον : και δια την του ῥητου προυπαρξιν πρωτον ἐκαλεσεν . . . Καλει δε αὐτην |
| συνεχεστερον , προ των ῥηματων τιθεμενη , ἐπιρρηματικως ἀκουεται ἠπερ ὀνοματικως , εἰ οὑτως ἀποφαινοιμεθα , ταχυ παρεγενου , ὁς | ||
| ὀνομα συναγων τον λογον : και νυν μεν το ῥηματικον ὀνοματικως ἐκφερων , αὐθις δε τοὐνομα ῥημα ποιων : και |
| το κακον ὡμολογουν και ταυτα της του γηρως φιλοτιμιας παντα βουλομενης εἰδεναι δοκειν . ἀνελογιζομεθα τοινυν τον ἐμπροσθεν χρονον μεχρι | ||
| , το δ ' ἐκει ὁρωμενον ἀει μεταφερειν εἰς ἀλλο βουλομενης , το μεν ἀθροον αὐτῃ παν παρειναι οὐκ ἠθελεν |
| δη μαλιστ ' ἐσειδον : οἱδε γαρ πατρος ἐσθλου γεγωτες δυστυχους ' ἀναξιως . τρισσαι μ ' ἀναγκαζουσι συννοιας ὁδοι | ||
| , και παιει τῳ κεντρῳ πειρασα , και ἐξεχεε του δυστυχους κλεπτου τα σπλαγχνα . και ἐκειτο παρα τῃ τρυγονι |
| του ἑτερου των καταφατικων προσδιορισμων και μονου του καθολου των ἀποφατικων : ὁ γαρ εἰπων μονον το ζῳον αἰσθητικον ἠ | ||
| σχηματι ἐκ δυο ἐνδεχομενων οὐ γινεται συλλογισμος οὐτε καταφατικων οὐτε ἀποφατικων οὐσων , οὐτε ἀν ἡ μεν καταφατικη ἡ δε |
| ἑτερων ἀπεδεικνυ Μαγνος ἐτι νοσουντας . οἱ δε ὑγιαινοντες και ἐρρωμενοι χαριν ὡμολογουν τοις θεραπευσασιν : ἀλλ ' ἐκρατει των | ||
| , τιμωμενοι , [ παλιν ] ὑγιεινοι , πιονες , ἐρρωμενοι , ἁβροδιαιτοι , θρυπτομενοι , πονον οὐκ εἰδοτες , |
| γαρ μυρεψικη και ἡ ὀψοποιητικη τεχναι εἰσι της ἡδονης και ποιητικαι ταυτης . και ἐπει ἐστι τεχνη αὐτης , λοιπον | ||
| τελος ἑτερον παρα την ἐνεργειαν ἐχουσα , οἱαι πασαι αἱ ποιητικαι ὀνομαζομεναι τεχναι , ὡν ἀνδριαντοποιητικη οἰκοδομικη τεκτονικη και αἱ |
| ' αὐτῳ γιγνοιτ ' ἀν βαρυ και προς ἀλλα τουτων ἀναγκαιοτερα δαπανωντι μητε τῳ ληψομενῳ εὐτελες . ὁ δε ὠμογερων | ||
| , καθολου τουτο πιστουμενος , ὁτι πανταχου ἐν ταις πραξεσιν ἀναγκαιοτερα ἡ ἐμπειρια . καλον μεν γαρ ἀμφω ἐχειν τον |
| ; Πανυ γε , ἠ δ ' ὁς , και συμβαινει γε που , ὠ Σωκρατες . εἰ γαρ τις | ||
| κωνων ἐκπηδᾳ τα καρυα και καταλειπονται κενοι . ταὐτο δε συμβαινει τουτο και ἐπι των κυπαριττων , ἀλλ ' ἐνθα |
| εἰναι την συμβουλιαν . ἀταρ οὐ παντη τον Αἰτωλον ἀφηκεν ἀνεγκλητον ὁ πρεσβυτης ὁ Πυλιος . το δε ἐγκλημα ἐστιν | ||
| οὐ μεντοι ὁσα διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν |
| το ποσον παρυφισταμενα πλειω μεν ὑποφαινει την τροφην τῳ σωματι ἀναδιδοσθαι , ῥωμην δε τινα τῃ ἀλλοιωτικῃ παρειναι δυναμει . | ||
| . την γουν τροφην και ταυτης γε το γονιμωτατον ὠκιστα ἀναδιδοσθαι . και ἡ μεν πιμελη αὐτοις ἐξωθεν φησι περιχειται |
| θελγει ὡν ἐθελει , τους δ ' αὐτε και ὑπνωοντας ἐγειρει . κοιλαν ἐς ἀγυιαν : ὡς παρα το αἰθω | ||
| λουτρον ἐπι τοις προτεροις ἐγειρειν , ἑνεκα γε ναματων θαρρουντως ἐγειρει και οὐ δεδοικε , μη το μεν εἰς ἀκρον |
| τροχαϊκη , ἀλλα διμετρων δυο μεν ἀκαταληκτων , ἑνος δε καταληκτικου . οἰκοι λεοντες : παροιμια παρα τους ἐν τῃ | ||
| Το ιβʹ προσοδιακον διμετρον καταληκτικον ἀπο ἐλασσονος Ἰωνικου και χοριαμβου καταληκτικου . Το ιγʹ τροχαϊκον τριμετρον ἀκαταληκτον , ὁ καλειται |
| νικᾳ : του γαρ εὐ τητωμενος οὐκ οἰδεν , ἀει δυστυχων κακως τ ' ἐχων . οὑτως ἀριστον μη πεπειρασθαι | ||
| . ἑλκων ἐφ ' αὑτον ὡστε καικιας νεφος ἁλις ἐγω δυστυχων . μοχθος οἱ τηλου φιλοι . οἱ τοι περα |
| δραχ . ζʹ ὑδωρ ὀμβριον . τουτο μεγιστον ἐστι το κολλουριον και πλειονα ὡν ἐπαγγελλεται , ποιει . Καδμιας . | ||
| , ἁλος ἀμμωνιακου , κομμεως , ἰσα ὀξει λειωσας ποιει κολλουριον και χρω . Ἀλλο . ὀπον αἰγειρου μετα διπλου |
| ὁλκην ἰσαι τῳ πρωτῳ στεφανῳ . ἠδη δε ἡμων ἡδεως ἀπηλλαγμενων του σωφρονειν ἐπεισβαλλουσιν αὐλητριδες και μουσουργοι και σαμβυκιστριαι τινες | ||
| ἀνῃρεθη μετα τινος πρεσβυτου των του γενους αὐτου προς ταπεινους ἀπηλλαγμενων . το μεν οὐν προφανη αὐτον γεγενησθαι δια το |
| ; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
| ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
| ἐπιλυσεως διαλυσεται . δια τουτο ὁ Πλατων παρακελευεται περαιτερω των εἰδικωτατων μη ποιεισθαι την διαιρεσιν , ἱνα μη εὑρεθωμεν των | ||
| εἰς διαφορα τῳ εἰδει , ἀλλα τουτο μεν ἐπι των εἰδικωτατων , μεθ ' ἁ οὐκ ἐστιν εἰδη , ἀλλ |
| , και τον μοχλον ἑνα , δια των ἑξης δυο παραδιδους . . αὐτικα δ ' ἀσπιδα μεν προσθ ' | ||
| πολιτειας συγκεχυμενας διαταττων , ἐλευθεριαν τε ἀπο δουλειας ταις πολεσι παραδιδους και την παρανομιαν παυων , ὑβριν τε καταλυων και |
| , Ἀρεως δε και Κρονου ἐπι του δυνοντος ὀντων ἠ μαρτυρουντων αὐτῳ τῳ ζʹ τοπῳ ἀσθενειαι σωματικαι και ἐποχαι και | ||
| μηκος ἠ πλατος , ἀπεστραμμενων των φθοροποιων και συνοντων ἠ μαρτυρουντων των ἀγαθοποιων τῃ τε Σεληνῃ και τῳ ὡροσκοπῳ : |
| Πανα , και ἠν ἐθελῃς με διωξαι . τευχεις μοι θαλαμους , τευχεις και δωμα και αὐλας ; τευχω σοι | ||
| μαργαριτιν και εὐμεγεθη . του δε χειμωνος εἰς τας ἐμβυθιους θαλαμους δυνειν εἰωθασιν αἱ πινναι : θερους δε τας μεν |
| ἐπει τοι τελεως ὁμοιον ἐστι τοις παρεστωσι και οὐδε ὀλιγον διαλλαττει αὐτων . οὐκ ἀνασπωσι δε αὐτοι το φυτον τοδε | ||
| οὐχ ἱεροσυλιαν εἰναι φασκων , ἀλλα κλοπην : πολυ δε διαλλαττει περι ἑνος ὀνοματος την πασαν εἰναι ζητησιν : ἠ |
| τα ὡς ἀληθως ἀριστα καλλιστα νομισθηναι και μη τα τοις δουλοις προσηκοντα των τοις ἐλευθεροις πρεποντων δυνασθαι πλειον . Καιτοι | ||
| σωμα γαυρως . ταχα οὐν δια τουτο οὐκ ἐπετρεψε τοις δουλοις . . . . τουτῳ αὐτῳ ] κατ ' |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| μικρον ἀποθεν της γης διελυθησαν : αἱ δε , Ἀπαρκτιου πνευσαντος , ἐξεβρασθησαν εἰς τα τεναγη , και πολλα των | ||
| ἐμαυτου ἐν γελωτι συμφοραν . ἐπειτα ἐκ της πολεως δεξιου πνευσαντος ἀνεμου πλεομεν ἐνθεν , και ὀλιγαις ἡμεραις ἐρχομαι εἰς |
| αὐτος ἐπεβαινε και περιεπλει παντας παρακαλων : ἐπι δε τῃ παρακλησει τα στρατηγικα σημεια , ὡς ἐν κινδυνῳ μαλιστα ὠν | ||
| το μεν τῃ συμφορᾳ το δε ἀπειλῃ το δε και παρακλησει σωφρονιζοντος : Ἀκυλας δε της διαιρεσεως ταυτης ἐπιλαμβανεται λεγων |
| ἐχῃς . διεγειρουσι δ ' ὀντως αὐτων προς ἀφροδισια οἱ βασιλικοι λεγομενοι , οἱ και κρεισσονες των ἀλλων εἰσι : | ||
| θηριοις ἀνελθειν ῥᾳδιον ἠν οὐτε τοις ἱπποις . οἱ δε βασιλικοι του καιρου της βοηθειας ὑστερησαντες ἐπι τους ἐκ του |
| ἐῤῥιψεν : ἱστορει δε Ἱερωνυμος ἐν τῳ περι τραγῳδιοποιων , ἀπεικαζων τουτοις τον Εὐριπιδου Φοινικα . ὁταν οὐν ἐπι οἰκειοις | ||
| ἑαυτην ἐρριψεν . ἱστορει δε Ἱερωνυμος ἐν τῳ Περι τραγῳδιοποιων ἀπεικαζων τουτοις τον Εὐριπιδου Φοινικα . ἀναισχυντος και σιδηρους ἀνθρωπος |
| δυσχερη . μεταβολης γαρ μεταβολην και κινησεως κινησιν παραδεχεσθαι πραγμα ἀνεπινοητον παντελως . πρωτον μεν γαρ εἰς ἀπειρον βαδιειται και | ||
| κινησεων ἀρκεσει λελεχθαι , οἱς ἑπεται το ἀνυπαρκτον εἰναι και ἀνεπινοητον την κατα τους δογματικους φυσιολογιαν . Ἑπομενως δε και |
| κατα τουτο το θεωρημα χρειας ἑνεκα παρειληφθαι και δια μεσου τεθεισθαι . Πολλων ἀριθμων ὀντων και ἐχοντων τα αὐτα μερη | ||
| ὑπερ της ἡμετερας αὐτων ἀσφαλειας τε και προνοιας ἐδει νομον τεθεισθαι , και νυν αὐτῳ τα πλειστου φασιν ἀξια χρησθαι |
| ὡν ἀν ἐπιχειρησωσιν διαλεγεσθαι διορισαμενοι προς ἀλληλους και μαθοντες και διδαξαντες ἑαυτους , οὑτω διαλυεσθαι τας συνουσιας , ἀλλ ' | ||
| τα αὐτα φαινονται τῳ Ἀριστοτελει περι χρονου δοξασαντες τε και διδαξαντες . ὁ μεντοι Λαμψακηνος Στρατων κτλ . . . |
| # θ λε , ἐγγιστα # ι . τοσαυτα ἀρα παραλλαξει ἡ σεληνη ἐπι του δι ' αὐτης και του | ||
| Θ παραγινεται ἡμικυκλιον διελθουσαν , ἐν τουτῳ το ΑΠΘ ἡμικυκλιον παραλλαξει τον μεσημβρινον , και το Θ ση - μειον |
| τοισιν δ ' Ἡφαιστος κλυτοτεχνης ἠρχ ' ἀγορευειν μητρι φιλῃ ἐπιηρα φερων λευκωλενῳ Ἡρῃ : ἠ δη λοιγια ἐργα ταδ | ||
| ἐστι το ἐντελες , και ἐν Ἰλιαδι „ μητρι φιλῃ ἐπιηρα „ , ὁ μεσολαβησας τῳ ὀνοματι εἰπεν . την |
| φερεσθαι προς ἀλληλα και ὁτι μεν ἐν τῳ παντι χρυσος ἐνην γινεσθαι χρυσον , ὁτι δε γη γην , ὁμοιως | ||
| και του πασχειν κακως ἐνταυθα ἡκει . μεχρι μεν οὐν ἐνην δαπαναν , τουτο ἐποιει : παντων δε ἀνηλωμενων φευγει |
| μεν φοβηθεντες αὐτου την ὑπεροχην , οἱ δε φθονησαν - τες τῃ δοξῃ , των μεν εὐεργεσιων ἐπελαθοντο , την | ||
| το μονομερες ἐχει την κατασκευην : εἰ οὐν ἀμειψαν - τες το του πορνοβοσκου ὀνομα θειημεν στρατηγον ἠ φιλοσοφον ἠ |