| δη μαλιστ ' ἐσειδον : οἱδε γαρ πατρος ἐσθλου γεγωτες δυστυχους ' ἀναξιως . τρισσαι μ ' ἀναγκαζουσι συννοιας ὁδοι | ||
| , και παιει τῳ κεντρῳ πειρασα , και ἐξεχεε του δυστυχους κλεπτου τα σπλαγχνα . και ἐκειτο παρα τῃ τρυγονι |
| νικᾳ : του γαρ εὐ τητωμενος οὐκ οἰδεν , ἀει δυστυχων κακως τ ' ἐχων . οὑτως ἀριστον μη πεπειρασθαι | ||
| . ἑλκων ἐφ ' αὑτον ὡστε καικιας νεφος ἁλις ἐγω δυστυχων . μοχθος οἱ τηλου φιλοι . οἱ τοι περα |
| . Συμβουλος ἀγαθων , μη κακων εἰναι θελε . Των δυστυχουντων εὐτυχης οὐδεις φιλος . Τον εὐτυχουντα και φρονειν νομιζομεν | ||
| και λεγειν και σιγαν και ποιειν θεραποντες μεν των ἀδικως δυστυχουντων κολασται δε των ἀδικως εὐτυχουντων εὐοργητοι προς το πρεπον |
| οὐκ ὀλιγους των διανοιᾳ μαλλον ἠ ὀφθαλμοις ταις ἱεραις γραφαις ἐντυγχανοντων ἐπιζητησειν : ἐαν μεν οὐν ἐπισκεψαμενοι πιθανωτεραν αἰτιαν εὑρωσιν | ||
| και βλαβην προαγορευει , οἱς δε δια το ἀνεπιστρεπτον των ἐντυγχανοντων και δια την του θεου προσηγοριαν και εὐχαριστιαν ἐλευθεριας |
| τοτε γαρ οὐκ ἐπαχθεις μονον εἰσιν ἑτεροις , ἀλλα και δυστυχεις ἑαυτοις ἐκκαλουμενοι τον παρα των πολλων φθονον : ὁταν | ||
| προς κακως πρασσοντας , ὡς συ νυν , Ὀρεστα , δυστυχεις . ἡκω κλυων τα δεινα και δραστηρια δισσοιν λεοντοιν |
| ' ἐκ των τοιωνδε ἐργων μηδ ' ἐκεινον τον λογον ἀπιστεισθαι , ὡς ἀρ ' οἱ σπουδαιοι ἀνδρες και προσωτατω | ||
| ὀψιν του σωματος προοραν , την δε γνωσιν του οἰκειου ἀπιστεισθαι . ὁπλιται δε ἀμφοτερων οὐκ ὀλιγοι ἐν στενοχωριᾳ ἀνεστρεφοντο |
| δε κλινη δεκατον του αὐτου , το δε ἡμισυ του δεκατου πενταπλασιον , ἡ ἀρα οἰκια της κλινης πενταπλασιων : | ||
| τον Φιλιστιδην και τον Κλειταρχον , ἐν τῳ χρονῳ του δεκατου λογου των Φιλιππικων . διο και κακως αὐτου μεμνηται |
| και κατεπαυον της ὀργης . Οὑ δη χαριν ἡ Μεγακλω χαριστηριον αὐταις ὑπερ της μητρος ἀνεθηκε στηλας χαλκας και ἀνα | ||
| Ἀπολλωνι πεμπειν εἰκονα χρυσην , ἐπι καταδικῃ του ἀρχοντος , χαριστηριον δε τῳ θεῳ παρα Ἀθηνων . Σωκρατει γουν ὑπισχνειται |
| κηρωτης ἀνιεναι μιξει . συμβαινει δ ' ἐνιοτε του φαρμακου τυγχανοντος ἰσχυροτερου συντηκεσθαι τι της σαρκος ὡς ῥυπαρον και ὑγρον | ||
| Μεγαλου κολπου του παρα την ἐκτος Γαγγου Ἰν - δικην τυγχανοντος σταδιοι ͵͵α͵βφνʹ . Οἱ δε συμπαντες ἀπο του πεμπτου |
| γαρ της λοχιτιδος ἐκκλησιας κυρος ἐν ταις ψηφοφοριαις περι τους ἐπιφανεστατους ἠν και τα πρωτα τιμηματα ἐχοντας , και σπανιον | ||
| ἀποτετριμμενοι τους πολεμιους , ἀπεστειλαν πρεσβευτας εἰς τας Ἀθηνας τους ἐπιφανεστατους των Σπαρτιατων , και τας μεν ὁμολογιας ἐποιησαντο περι |
| καλουμεν ὀφθαλμον , ἐπ ' ὀφθαλμου παραλαμβανομεν , ἠτοι προπεσειν κινδυνευοντος , ἠ κρατηματος ἑνεκα των ἐπικειμενων αὐτῳ : τον | ||
| , μαχῃ τε νικωσι τους ἐπιχωριους και ἐπολιορκουν προσκαθεζομενοι : κινδυνευοντος δε ἁλωναι του τειχους ἐκδιδρασκουσιν οἱ Φιγαλεις , ἠ |
| ἀλυτος εὐνοιας ἑνωτικης ἡ του ἑνος θεου τιμη „ . προσταττει δε μη , παροσον αὐτοις ἰσονομιαν και ἰσοτελειαν [ | ||
| τῃ χαριτι ἠδη και την προ μικρου ζωπυρων ἐπιθυμιαν : προσταττει γαρ ἑτερον ἀνδριαντα δημιουργεισθαι κολοσσιαιον χαλκουν ἐπιχρυσον ἐν Ῥωμῃ |
| των ὑγρων : και πρωτον μεν τα πνευματα , ἑτοιμοτερον μεταλαμβανουσι της θερμοτητος , δευτερως δε τα ὑγρα , εἰς | ||
| τον φυλακα των ἀτυχουντων , οἱτινες τοις πελας προσιζανοντες οὐ μεταλαμβανουσι της δικης , ἀλλ ' ὑπερορωνται . μενει . |
| ἐπι το στομα της γαστρος ἐργαζονται καρδιακας διαθεσεις και λειποθυμιας ἀμετρους και συγκοπας , ὡστε τινας παραυτικα ὑφ ' ἑλμινθων | ||
| ἐστιν . ἀλλα σωματων ἐχετε δι ' ἡδονας ἀμετρους ἰατρους ἀμετρους , ψυχης δε οὐκ ἐχετε , σοφον δε οὐδεν |
| παθειν ἀναμενειν τα δεινα , ἑτερους δε πασχοντας ὁρωντες οὐ φυλαττεσθαι , οὐδε φροντιζειν της πολεως παλαι κατα πολλους και | ||
| . ἐλεγον δε και τουτο , τας δυσχωριας ὁτι δεοι φυλαττεσθαι οὐδεν ἡττον ἠ τα θηρια : πολλους γαρ ἠδη |
| ἀνδρια και σωφροσυνη , περι μεν το θυμικον της ἀνδριας συνισταμενης , περι δε το ἐπιθυμητικον της σωφροσυνης . Ἑτερου | ||
| ὀντος : ψευδος γαρ το παραπαν οὐκ εἰναι ταυτης μη συνισταμενης της κοινωνιας . δια ταυτ ' οὐν λογον πρωτον |
| ῥιζας των ὀδοντων οἱ χυμοι στηριζωνται , τας τε ὀδυνας σφοδροτερας ἐπαγουσι και αὐτους δη τους ὀδοντας της οἰκειας παρασαλευουσιν | ||
| , ἀν τε διελοντες σφας αὐτους ἐπιβοηθησωσι κατα μερη , σφοδροτερας ἐνεργειας γιγνομενης κατα τας ἐμβολας των ὀργανων οἱ καταλειφθεντες |
| καλως και δεοντως , το ὑπνουν εἰς νυκτα , το στρεφεσθαι ῥᾳδιως ἐνθεν και ἐνθεν . ἐαν οὐν ταυτα συνδραμωσιν | ||
| και ἀκουειν δε . Εἰ δε δη και ἐπι - στρεφεσθαι δι ' ἀμφω , οὐκ ἀλογος ἡ θεσις . |
| ἠ προς ἀληθειαν ἀπιδοντες , των ἀδικωτατων ὑπεμειναν γενεσθαι , κελευσαντες τοις μεν προδοταις τους παιδας συναναιρεισθαι , τοις δε | ||
| ἐς τιμας και ἐξουσιας προαχθεντας των δοθεντων ἀφειλοντο , ἑκαστους κελευσαντες ἐς την προτεραν αὑτων ἐπανιεναι της ἀξιας αἱρεσιν . |
| και Βραγχιδαις τας ἀποθεσπισεις δια λογων , ἀλλα νευμασι και συμβολοις το πλεον , ὡς και παρ ' Ὁμηρῳ „ | ||
| , ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε και συμβολοις τοις οἰκειοις ὑποφαινομενος λειμωσι τε παρα τας ὀχθας αὐτου |
| πλεον ἰσχυσασα της Καρχηδονος ἀφεληται των Φοινικων την ἡγεμονιαν , στρατευσαντες ἐπ ' αὐτην μεγαλαις δυναμεσι και κατα κρατος ἑλοντες | ||
| Γαιος Ὁρατιος και Κοιντος Μηνυκιος . ἐπι τουτων Σαβινοι παλιν στρατευσαντες ἐπι Ῥωμαιους πολλην της χωρας αὐτων ἐδῃωσαν , και |
| κατακολουθειν τῳ πληθει των ἐκτεθειμενων ἡμερων και δια το παντων ἐναργεστατον , ὁτι τους Αἰθιοπας και την συνελευσιν των ῥινοκερωτων | ||
| ἀναγκαιοτατον ἀφῃρημενος , ἀιδιοτητα . ” Τουτο μεν δη πρωτον ἐναργεστατον δειγμα της προς ἁπαν το ὁμοφυλον αὐτου φιλανθρωπιας και |
| γαρ μυρεψικη και ἡ ὀψοποιητικη τεχναι εἰσι της ἡδονης και ποιητικαι ταυτης . και ἐπει ἐστι τεχνη αὐτης , λοιπον | ||
| τελος ἑτερον παρα την ἐνεργειαν ἐχουσα , οἱαι πασαι αἱ ποιητικαι ὀνομαζομεναι τεχναι , ὡν ἀνδριαντοποιητικη οἰκοδομικη τεκτονικη και αἱ |
| ἀναλισκειν . χαλεπον μεν οὐν , ὠ ἀνδρες δικασται , ἀπολογεισθαι προς δοξαν ἡν ἐνιοι ἐχουσι περι της Νικοφημου οὐσιας | ||
| θρασειαν τε και ἀνυποιστον δημοκοπων ἀνθρωπων μανιαν , ἀλλ ' ἀπολογεισθαι μεν , ὡς οὐδεν εἰη των γεγονοτων παρα των |
| και πως φωτιζεται τα ὁρωμενα ; λεγομεν οὐν ἐνεργειαν τινα ἐκπεμπεσθαι ἀσωματον ἐκ του φωτιστικου σωματος εἰς τα διαφανη πεφυκοτα | ||
| ἀπο του μεσαιτατου αὐτης δυναται προς ὀρθας γωνιας ἐπι γην ἐκπεμπεσθαι φως , το δε ἀπο των περικλινων και μη |
| αὐτων τους μεν τῳ ἀδοκητῳ ἐξεπληξε , τους δε ἁ προσεδεχοντο ἰδοντας πολλῳ μαλλον ἐπερρωσεν . και οἱ Λακεδαιμονιοι βαλλομενοι | ||
| την κατα Νεμεαν ὁδον . Ἀγις δε ταυτην μεν ἡν προσεδεχοντο οὐκ ἐτραπετο , παραγγειλας δε τοις Λακεδαιμονιοις και Ἀρκασι |
| δε ψογος τιμωρια φαυλοτητος ἀνευ πληγης . καλον δε τοις μεταγενεστεροις ὑποκεισθαι , διοτι βιον οἱον ἀν τις ἑληται ζων | ||
| . παντα γαρ ἁ ἠκουσεν και εἰδεν γραψας κατελειψεν τοις μεταγενεστεροις πασι του της ἀληθειας πνευματος . ὁμοιως δε και |
| ἀποσχωνται πολεμοιο Τρωες , ἀναπνευσωσι δ ' ἀρηϊοι υἱες Ἀχαιων τειρομενοι : ὀλιγη δε τ ' ἀναπνευσις πολεμοιο . ῥεια | ||
| τους Μεσσηνιους , Τυρταιωι πεποιημενα ἐστιν ὡσπερ ὀνοι μεγαλοις ἀχθεσι τειρομενοι , / δεσποσυνοισι φεροντες ἀναγκαιης ὑπο λυγρης / ἡμισυ |
| σημαινειν αὐτην οὐ δυνατον . ὡς ἐδηλωσεν ἡ εἰς τα σημαινομενα της ὁμωνυμου φωνης , του ἱματιου λεγω , διαιρεσις | ||
| οὐδε γαρ ἐν τοις διαιρουμενοις ὡς φωνη ὁμωνυμος εἰς διαφορα σημαινομενα εὑρισκομεν περιεχομενον το ἑτερον ὑπο του ἑτερου , οἱον |
| κιονα ὡς προς ἀντιπαλον διαμαχονται . δυναται δε τουτο το γυμνασιον εὐκινητον τε ποιησαι το σωμα και εὐσαρκον : πλαδαραν | ||
| ἀπο του νομου . εἰςηλθες παρα τον νομον εἰς το γυμνασιον . ΛΥσις του ῥητου ἡ διανοια . εἰσιεναι κωλυει |
| νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
| οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
| ὡς τα εἰρημενα : αἱ γαρ κατα τα τελευταια ἐκτασεις μεγαλοπρεπεις , ὡς τα Θουκυδιδου , Ἀχελῳος ποταμος ῥεων ἐκ | ||
| και σοφιας οὐσαν , πρωτον μεν ὑποθεσεις προαιρεισθαι καλας και μεγαλοπρεπεις και πολλην ὠφελειαν τοις ἀναγνωσομενοις φερουσας , ἐπειτα παρασκευαζεσθαι |
| ἀναμειναι . ὁ Τιμοθεος οὐκ ἀνεμενεν ὡς τους μελλοντας προθυμως μαχεισθαι τοις πολεμιοις ἐχων ἁπαντας , τους δε βραδεως ἐξιοντας | ||
| δειται των ἐργων , ὡς ναυς μελλουσα και ἀερος κινησει μαχεισθαι και θαλασσῃ πολλῃ και μονην ἐχουσα την ἀπο της |
| . . νηα ἁλις χρυσου και χαλκου νηησασθαι : ἀντι προστακτικου . . . . . οἱ κε σε δωτινῃσι | ||
| ἀντι του πειρω . χρωνται δε τῳ ἀπαρεμφατῳ ἐπι ἑνικου προστακτικου και πληθυντικου ὁμοιως , γραφειν λεγοντες ἀντι του γραφετε |
| και μη τον δεινα πυνθανησθε τι πραττει ἀντι του ἱνα στρατευομενοι των ἀγαθων μεταλαμβανητε . και αἱ κατασκευαι μεν ἀπο | ||
| Ἑλλαδος πασης ἀνω και κατω φερομενης , πλεοντες ὁμου και στρατευομενοι ᾠκιζον την πολιν , ὡσπερ τινες φρουριον ἠ στρατοπεδον |
| πορρω ὀντες και τας ταξεις θεωμενοι και την φαλαγγα κοσμιως συντεταγμενην ἐθαυμαζον τε το πληθος ὁμου και την ταξιν και | ||
| πολιν : ἠν δε και αὑτη του Λατινων γενους : συντεταγμενην ἐχων την στρατιαν ἀφικνειται και αὐτην ἁμα τῳ πλησιασαι |
| περι το ῥειθρον ἱππομαχιας , ἁμα και των πεζων ἐκ προσταξεως του βασιλεως προκατειληφοτων ὀφρυν τινα περι τον ποταμον και | ||
| ἐστι το ἀγε , το δε γραψον μετα της ἐγκειμενης προσταξεως και το πραγμα ὑπαγορευει και τους συνοντας ἀριθμους , |
| δογματικοι . ἡμεις δε παλιν της κατα την συγγραφην προαιρεσεως στοχαζομενοι προς μονον το ἀληθες νυν τους λογους ποιησομεθα , | ||
| της ἀρχαιοτητος και των παλαιων πραξεων ἐν κεφαλαιοις ἀναγραψομεν , στοχαζομενοι της συμμετριας . περι πρωτων δε των βαρβαρων διεξιμεν |
| και κρηθμου ἐν ὑδατι δουναι πιειν . Ἑτερον : ἀστερας θαλασσιους τους μελανας και κραμβην , μιξας ἐν οἰνῳ εὐωδει | ||
| τους δε ἀλλους αἱ νηες . εἰπων δε πεζους και θαλασσιους , προς μεν τουτο ἐπηγαγε το νηες , το |
| , ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
| την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
| και μελιλωτα . οἰδα δε και ἐπιθηματι πολλακις χρησαμενος ἐπι τεταρταιου καιρῳ πανυ εὐκρατῳ , καθαπερ ἐπι τριταιου προ του | ||
| γαρ οἱον ἀρχη και ῥιζα πεφυκεν ὁ μελαγχολικος χυμος του τεταρταιου δη πυρετου , ὁς ἐκκρινομενος ἠδη ἀφεισθαι δεικνυσι τον |
| δε ἐκεινον ἐφιλει , πληθος το λοιπον ἐπιρρει θεραποντων , θεραπαινων , αὐτος ὁ πατηρ , ἡ μητηρ μετ ' | ||
| και σφας Ὀδυσσεα εἰναι και Κιρκην ἐδοξαζομεν ἀριθμῳ τε των θεραπαινων , αἱ εἰσι προ του σπηλαιου , και τοις |
| οὐν μια ἐστι παντος ἐκεινου σωματος δυναμις και ἀσωματος , ἀδιαιρετος ἐστι και μια : καθ ' ὁσον δε οὐ | ||
| τηρειν το νοουμενον : κατα δε ὁρον ἡ ἀϊδιερετος ἠ ἀδιαιρετος γνωσις των παρα πολλοις ἀγνοουμενων . Μαρμαρος : λεγεται |
| και συ τοις πανωλεθροις ἐχεις ἐγκλημ ' Ἀτρειδαις , ὡστε θυμουσθαι παθων ; Θυμον γενοιτο χειρι πληρωσαι ποτε , ἱν | ||
| την παρος συγχει χαριν . Οἰμοι . Το μεν νοσουντι θυμουσθαι κακον , το δ ' ὡδ ' ὁραν φρονουντα |
| δυσχερη . μεταβολης γαρ μεταβολην και κινησεως κινησιν παραδεχεσθαι πραγμα ἀνεπινοητον παντελως . πρωτον μεν γαρ εἰς ἀπειρον βαδιειται και | ||
| κινησεων ἀρκεσει λελεχθαι , οἱς ἑπεται το ἀνυπαρκτον εἰναι και ἀνεπινοητον την κατα τους δογματικους φυσιολογιαν . Ἑπομενως δε και |
| ἐν τῳ μενειν ἐν τῳ ἑνι , ἀσκεδαστον ὀν και ἀδιαιρετον : σκεδασθεν δε οἰχεται . και ταχα τουτο κρινει | ||
| και την διαιρεσιν , το δε τον αὐτον εἰναι το ἀδιαιρετον . ἐτι μεντοι και ἀκινητος : κινειται δε κατα |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| προκειται δειξαι μειζονα παντων των παρα τον η παραβαλλομενων και ἐλλειποντων εἰδεσι τετραγωνοις , ἱν ' ᾐ και ὁμοιος τῳ | ||
| . παντων ἀρα των παρα την ΑΒ παραβαλλομενων παραλληλογραμμων και ἐλλειποντων εἰδει τετραγωνῳ το γινομενον ἰσον ἐστι τῳ ὑπο των |
| περιεχομενον αἱμα θρομβωδες ἐκθλιβειν και ἀποσπογγιζειν ἐριῳ ἐστραμμενῳ , ἐπειτα συμμετροις ἁλσι καθ ' ἑνα τοις λεπτοτατοις περιπαττομενον σπαργανουσθω , | ||
| , ἐπιτυχε : παντα μαλλον ἠ σαυτον προου . τοις συμμετροις μεν αὐξεται ψυχη πονοις , τοισιν δ ' ὑπερβαλλουσι |
| μεν ἀποστησονται Θετταλοι , τῃ δε πολει προσθησονται , κἀκεινος ἀσθενεστερος και οὑτοι μειζους γενησονται . ἀξιως της πολεως ] | ||
| το πνευμα ὁ υἱος του θεου ἐστιν . ἐπειδη γαρ ἀσθενεστερος τῃ σαρκι ἠς , οὐκ ἐδηλωθη σοι δι ' |
| ὠφελειν μη ἐπιφερουσα , τι δε των ἐν τῳ βιῳ ὠφελεισθαι παρεχομενη , οἱον ἡ μεν το φρονειν , καθαπερ | ||
| οἱ δε φιλοι , ἀν τις ἐπιστηται αὐτοις χρησθαι ὡστε ὠφελεισθαι ἀπ ' αὐτων , τι φησομεν αὐτους εἰναι ; |
| αὐτου και ἠγριαινε ζηλοτυπως ἐχουσα δια το περι την εὐνην ἀδικεισθαι μαλιστα : ταυτα τοι και ἐν ξυλινῳ λαρνακι τον | ||
| κινουμενον και οὐκ ἐξωθεν βιαζομενον , εἰη ἀν το ἑκουσιως ἀδικεισθαι το βλαπτεσθαι παρα το δικαιον , εἰδοτα την βλαβην |
| ἐστιν . ἐπει και οἱ των δενδρων καρποι δια το κρατεισθαι τῳ πληθει της τροφης ἐξιστανται των γενων ὡσπερ ἐλεχθη | ||
| οὐκ ἀν εἰναι θεους : πεφυκεναι γαρ το θειον μη κρατεισθαι . ἰσων δε ὀντων , οὐκ ἀν ἐχειν θεου |
| Δια δε του εἰπειν και τους ἐξ ἑκατερου λογους μερους ἰσχυρους , ἐδηλωσεν , ὁτι μη ἐχων ἐξ ἑκατερου μερους | ||
| το ἀναιδες του Ζηνος λεγει τουτους , δια το εἰναι ἰσχυρους και μεγαλους . : μουνωπα ] Τον μονοφθαλμον , |
| γαρ και δυνατον της δοξης παρουσης μη παντως ἐπιγινεσθαι το λυπεισθαι , μηδ ' αὐ το ὀργιζεσθαι δοξης του ὀλιγωρεισθαι | ||
| οἱ πολλοι κρατουσι , δια το μηδ ' ὁλως αἱρεισθαι λυπεισθαι ἐν τῳ την ἐπιθυμιαν ἀπειναι , ἀλλ ' ἀει |
| προϲθετεον ταιϲ τροφαιϲ και εὐχυμοτεραϲ διδοναι και τουϲ πλειοναϲ περιπατουϲ περιαιρετεον , την τε κοιλιαν , εἰ πλειον του δεοντοϲ | ||
| τινα , ἠ ὁτι ταυτα πραξαι διανοηθεις καλως ἠτυχησε , περιαιρετεον την συγγνωμην λεγοντα τοις ἀκουουσιν , ὡς οὐ δει |
| των ἐν τῳ βιῳ . και αὐτος γαρ ὁ ὁρισμος παριστησι την τεχνην τελος ἐχουσαν ἀγαθον τι . τουτο δε | ||
| και τουτο ἐκεινος λεγει : ὠκυτερα τε εἰναι δοκει , παριστησι δε και τινα σμικροτητος φαντασιαν : γυρον γαρ και |
| ἐπιτηδειοτατης προς θεους ὁμιλιας ὑπαρ τε και κατα τους ὑπνους αἰτιωτατος τοις περι αὐτον , ὁπερ οὐτε ὑπο ὀργης τεθολωμενῃ | ||
| τους βασιλεις Λουκιος Ἰουνιος Βρουτος ὁ της Ταρκυνιου μαλιστα καθαιρεσεως αἰτιωτατος , και Ταρκυνιος Κολλατινος ὁ της Λουκρητιας ἀνηρ , |
| ἐξ ἑκατερωθεν ἱστασθαι και οἱονει ὑπερασπιζειν αὐτων , οὑτοι οὐν συντιθεμενοι μετα των τετραγωνων παντως τετραγωνους ποιουσιν : οἱον μεταξυ | ||
| ἐστι τετραγωνος . και ἁπλως παντες οἱ κατα ταξιν περιττοι συντιθεμενοι τοις γινομενοις τετραγωνοις ἀλλον τετραγωνον ποιουσιν . ἐπι των |
| αὐτῳ μαλλον ἠ ἐντελλεσθαι : κελευουσι μεν γαρ [ και προσταττουσι ] δεσποται δουλοις , ἐντελλονται δε φιλοι ‖ . | ||
| Τους δε περι των συμβολαιων νομους Βοκχοριδος εἰναι φασι . προσταττουσι δε τους μεν ἀσυγγραφα δανεισαμενους , ἀν μη φασκωσιν |
| ἀκολουθησει των σεσωσμενων και λελυμενων , ἀνευ πιλου και ἀνευ συμβολου . ἐγω οὐν τουτον ὑπολαμβανω τον θριαμβον ἱερωτερον , | ||
| αὐτον ἀναστρεφομενοι τοπον οἰωνοι σχολαιοτερᾳ τῃ πτησει προς ἀγαθου εἰναι συμβολου , τοις δε των ἀλλοτριων ἐφιεμενοις οἱ την ἐπιτομον |
| , ἐν τουτῳ οἱ φιλοι τῳ Κυρῳ προσηγον οἱ μεν Καδουσιους δεομενους αὐτου μενειν , οἱ δε Ὑρκανιους , ὁ | ||
| ἁπαντας . δια δη ταυτας τας αἰτιας ἀει πολεμικως ἐσχηκεναι Καδουσιους προς Μηδους , και μηδεποτε τοις τουτων βασιλευσιν ὑπηκοους |
| δια τι μονη αὐτη ἐνελαμψεν , ἀλλ ' οὐ τα δυνατωτερα αὐτης ἐν τοις οὐσιν ; Εἰ δε τῳ λογισμον | ||
| εἰ μεν δυναμις ἐστι της ψυχης ἡ δικαιοσυνη , ἡ δυνατωτερα ψυχη δικαιοτερα ἐστι ; βελτιων γαρ που ἡμιν ἐφανη |
| κρινομενον συνισταται , παντως τα μηδεν ἐχοντα τουτων ἀσυστατα γινεται συνεστωτας ζητηματα , ὡς και Μινουκιανῳ δοκει , ἐκ τριων | ||
| ! ] ? ˈ [ ! ! ! ] τε συνεστωτας [ ] ˈ [ αὐτος ] ? παρην και |
| αὐτου καταγνοντα φαναι : χαλεπα τα καλα . Φασι δε Περιανδρον τον Κορινθιον κατ ' ἀρχας μεν εἰναι δημοτικον , | ||
| ἐξουσιᾳ παροινει εἰς το μειρακιον . Ἡ δε παροινια αὑτη Περιανδρον μεν ἐπαυσεν ὑβριζοντα , το δε μειρακιον ἐποιησεν ἐξ |
| ϲτομαχου την χειρα ἐχοντα , τῳ δε βραχιονι ὑπαυχενιον ὑποβεβληϲθω μαλακον ἐχον ὑφ ' αὑτῳ δερμα χαριν του ταϲ ἐπιρροιαϲ | ||
| μητε λεπιδας ἐχοντα μητε τραχυ μητε ὀστρακωδες το δερμα , μαλακον δ ' οὑτως ὡς ἀνθρωπος : ἐστι δε ταυτα |
| την Αἰθιοπιαν ἀλλας τε πλειους και μιαν εὐμεγεθη , την ὀνομαζομενην Μεροην , ἐν ἡι και πολις ἐστιν ἀξιολογος ὁμωνυμος | ||
| ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τῃ Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την ὀνομαζομενην Ἀρεθουσαν . ταυτην δ ' οὐ μονον κατα τους |
| ὑπο δυστυχιας ἐπαθον αὐτο . και μην ὁ χορος αὐτωι παραιτησεως ὡσπερ ὁ του Εὐριπιδου οὐδεν ἐδεηθη . ἀμφω γαρ | ||
| , εἰ τι ὠφελει , στερισκωμεθα . ῥηθησεται δε οὐ παραιτησεως μαλλον ἑνεκα ἠ μαρτυριου και δηλωσεως προς οἱαν ὑμιν |
| γαρ παντα . και πρωτον το ὑπερ γην ἡμισφαιριον διοδευουσα εὐκολον την εὑρεσιν ποιειται , το δε ὑπο γην δυσκολως | ||
| το διδαξαι ὠφειλεν ἐπαγαγειν : τῳ δε μη εἰδοτι οὐκ εὐκολον : ὁ δε ἐπι το πραγμα μετατιθησι τον λογον |
| μετατρεψει | οὐτε δεσμα ἀπερυξει οὐτε μην | ὁ παντων ἰσχυροτατος θανατος ‖ ἐπιληξει : τοὐναντιον δε ταυτα και | | ||
| , εἰργεν ἀν του θερους ἐτι μαλλον την ἀναβασιν , ἰσχυροτατος γ ' ὠν αὐτος αὑτου τοτε κἀκει πολλῳ , |
| οὑτως του ἑτερου τουτων μη ὑπαρχοντος οὐδε το λοιπον δυναται νοεισθαι . και ἀλλως , φασιν οἱ ἀπορητικοι , το | ||
| : ἀνευ γαρ της κοιλανσεως της ἐν ῥινι οὐ δυνατον νοεισθαι : ὁμοιως δε και ἐπι των ἀλλων των τοιουτων |
| Οὐκουν τιθωμεν τον νομον τουτον , μεχρι γε τοσουτου μη ἀμελεισθαι τα περι τον πολεμον γυναιξιν δειν , ἐπιμελεισθαι δε | ||
| μεν ᾐτησεν , ἐγω δε ἐδωκα νομισας οὐ πανταπασιν ἐμαυτον ἀμελεισθαι παρ ' ὑμιν . καιτοι τινες ἠσαν οἱ τουτο |
| : ἀντι δε προσκεφαλαιου λιθον εὐμεγεθη προς τῃ κεφαλῃ : σιτεισθαι δ ' ἀντι μεν ἀρτων μαλαχης πτορθους , ἀντι | ||
| ] μη φορμον ] ψιαθιον . ψιαθον ταπητος ] ἐπευκιου σιτεισθαι ] ἐσθιειν πτορθους ] γωλια θρανους ] ὑποποδιας : |
| λαμπρα φυσωμεν και πνευσαντες μεγα και συντονον πλησιστιοι προς τας ἀπολαυσεις των παθων φερομεθα και οὐ προτερον στελλομεν τας ἀνειμενας | ||
| οἱ δε ἱπποποταμοι ζῳον ἀδικωτατον . ἀντι του οὐδενος κακου ἀπολαυσεις , οὐδεν πεισῃ . . ὡσπερ ὀρνιν ὀρφανον : |
| παροιμιαν λεγεσθαι ἐπι των ὀντων συμμικτων και μετεχοντων κακοτητος και ἀγαθοτητος : του γαρ πολυποδος ἡ κεφαλη ζωσα μεν δακνει | ||
| ἀγαθου ὀντος , ὡστε και ἡ συναισθησις της του φιλου ἀγαθοτητος ἡδεια και αἱρετη ἐστιν αὐτῳ . γενοιτο δ ' |
| ἡστ ' ἐπι θακας κατα πετρας ὁρεων μεν οὐδεν , δοκεων δε . ἐπεστησε δε και Ἀρχιλοχος : μηδ ' | ||
| τραφθεντες ἐς το πεδιον . Ἀμομφαρετος δε ἀρχην γε οὐδαμα δοκεων Παυσανιην τολμησειν σφεας ἀπολιπειν περιειχετο αὐτου μενοντας μη ἐκλιπειν |
| ὀντος , ὁ ἐκεινου αὐταδελφος ἐφοιτα προς το Βυζαντιον προσεχως ἀριστευσας κατα Σκυθων : ᾐτει οὐν ἐκ βασιλεως της ἀριστειας | ||
| και νομος τον μοιχον εἰς ἱερον μη εἰσιεναι : μοιχος ἀριστευσας ἀνεθηκε και κρινεται ἀσεβειας ὡς εἰσελθων εἰς ἱερον : |
| , μαλλον δε ἐκ παντων των γραφεντων ὑπ ' αὐτου τεκμηρασθαι . εἰ δε τι δει και παραδειγμασι χρησθαι , | ||
| ' ἀνεμοιο θυελλας , και πλοον ἠελιῳ τε και ἀστερι τεκμηρασθαι . αὐτη μιν Τριτωνις ἀριστηων ἐς ὁμιλον ὠρσεν Ἀθηναιη |
| . οἱ δε τα Γεωργικα συγγραψαντες γραφουσιν οὑτως : την μελιαν και την τερμινθον , ἁ δη νυν πιστακια οἱ | ||
| πολεμοις χρησιν ἐλθειν . Τουτο δη το χαλκουν γενος ἐκ μελιαν εἰπε φυναι Δωρικως , ἀντι του ἐκ των μελιων |
| ' ὁν δη χρονον λεγουσι τους ἀδελφους της Ἑλενης Διοσκορους στρατευσαντας ἐπι την Ἀφιδναν και την πολιν ἑλοντας ταυτην μεν | ||
| ἀναμνησθητε . οἰδα μεν γαρ εἰς Θετταλιαν ποθ ' ἡμας στρατευσαντας ὑπερ των Ὀρεστου πραγματων , ὡς οὐ προὐχωρει , |
| ἐκλαμπει λογος . θαρσησον , ὠ παι , και λογων ἀκου ' ἐμων : ἰδειν γαρ ὀψιν την ἐμην ἀμηχανον | ||
| και ποδος διαρριφα : θριαμβοδιθυραμβε , κισσοχαιτ ' ἀναξ , ἀκου ' ἀκουε ταν ἐμαν Δωριον χορειαν . Λακων ὁ |
| ὡς ἐδειχθη , και ἀντιστρεφομενη μερικην ἐποιει την μειζονα και ἀσυλλογιστον δια τουτο την συζυγιαν . εἰκοτως ἀρα οὐδεις ἐν | ||
| : της λογικης το μεν ἐστιν συλλογιστικον , το δε ἀσυλλογιστον : του συλλογιστικου το μεν ἀποδεικτικον , το δε |
| των πολεμιων ἀνδραγαθιαις ἀντεταττον τας ἑαυτων ἀρετας . διο και συμπλεκομενοι τοις πολεμιοις και την μαχην ἐκ χειρος συνισταμενοι μεγαν | ||
| συντριψαντες , εἰς τον ἀπο της μαχαιρας ἀγωνα κατηντησαν . συμπλεκομενοι δε τοις σωμασι και παντοιας διαθεσεις τραυματων ἀπεργαζομενοι τοις |
| , οἱ ' ἀνηρ πενης . Ἐγω εἰμ ' Ἀτρειδαις δυσμενης : οὑτος δε μοι φιλος μεγιστος , οὑνεκ ' | ||
| τε εἰη , δεινον τι τουτο , και ἡ Τυχη δυσμενης και οὐδ ' ὁτιουν των ἑαυτης δεδωκεν . Ὡς |
| οὐτε ζωντας οὐτε ἀποθανοντας , ἀλλα τους ἐν τῃ μαχῃ τελευτησαντας των συμμαχων ἁπαντας θαψω . και κρατησας τῳ πολεμῳ | ||
| πλοιων και μηχανων ἐπεσκευασεν , οἱ δε Ῥοδιοι τους μεν τελευτησαντας των πολιτων ἐθαψαν , τα δε ὁπλα των πολεμιων |
| : και γαρ τοι κἀκεινος ἐρωτικος εὐ μαλα και οἱος ἐπανιστασθαι παρθενοις . λυσον δε και την ὀφρυν , και | ||
| δε ἐκ του ὀχλου πικροτερον ἐπιπλησσων . Ἀλλα και το ἐπανιστασθαι τοις ἀμεινοσι παρα πασι νενομισται , ὁ και αὐτοι |
| ὁτι Ἀκρασια και Ἡδυπαθεια καλουνται , και ἐντευθεν κελευει συντομως ἀπαλλαττεσθαι και μη πιστευειν μηδε ταυταις μηδεν , ἑως ἀν | ||
| αὑτων , οἱ θ ' Ἑλληνες ταυτην αὐτους ἐασαντες ἐχειν ἀπαλλαττεσθαι των ἐκ πολεμου και στρατειας δυσχερων , οἱ δ |
| ἑαυτους ἐναντιωσιν εἰχον οἱ νομοι : τῳ δε συμβεβηκεναι τουτον ἀριστευσαι την ἐναντιωσιν ποιει : εἰδεναι δε χρη , ὡς | ||
| ὑπερ της νικης ἀνεδεχοντο . μετα δε ταυτα Διων μεν ἀριστευσαι βουλομενος ἐν τῃ μαχῃ και σπευδων δι ' ἑαυτου |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
| , των ἀλλων διαιρεθεντες και μονοι τουτοις κατα των ἐπαλξεων ἐντυγχανοντες , δυνηθωμεν τινα πρεσβειαν τουτοις προσαγαγειν και την ζωην | ||
| ἐθεμην δειξας , ἁ οἰμαι αὐτους πεισεσθαι . Οἱ οὐν ἐντυγχανοντες ταις ὑφ ' ἡμων συντεταγμεναις βιβλοις πασας αἱρεσεις διελεγχουσαις |
| , τους τε Ἀργειους και Ἀχαιους προς Ἀθηναιους ἀν ἀποστηναι νομισαντες : ἐκ παραλληλου . χωρειν : τους Πελοποννησιους . | ||
| τας ἐφεδρους των πυλων ταξεις ἀποστηναι : και οἱ Ξανθιοι νομισαντες ἀφυλαξιαν και ἀμελειαν εἰναι νυκτος ἐξεδραμον μετα λαμπαδων ἐπι |
| , πας δε ἐστιν ἐν τοις τεχνογραφικοις και ἐπιδεικτικοις , δικανικους δε [ ἠ συμβουλευτικους ] οὐκ ἀπολελοιπε λογους , | ||
| κατα την πολιτειαν και τους ἐπιφανεστατους εἰρηκοτος ἀγωνας τους τε δικανικους και τους δημηγορικους και θαυμαζομενου δια πασης της Ἑλλαδος |
| προσερχεσθαι δηλονοτι ἡμιν . κακουμενοι : ὑφ ' ἡμων . διωθεισθαι : ἡμας δηλονοτι . προσαναγκαζειν : ἐλευθερουσθαι δηλονοτι . | ||
| ἀποδεχομαι ἐμαυτου οὐδε ὡς . ” Ἀποδιοπομπεισθαι . ἀποπεμπεσθαι και διωθεισθαι τα ἁμαρτηματα , συμπρακτορι χρωμενος τῳ Διϊ . Ἀποκναιειν |
| το κακον ὡμολογουν και ταυτα της του γηρως φιλοτιμιας παντα βουλομενης εἰδεναι δοκειν . ἀνελογιζομεθα τοινυν τον ἐμπροσθεν χρονον μεχρι | ||
| , το δ ' ἐκει ὁρωμενον ἀει μεταφερειν εἰς ἀλλο βουλομενης , το μεν ἀθροον αὐτῃ παν παρειναι οὐκ ἠθελεν |
| και ἡ πρωτη οὐσια ; Προ δη παντων τα σημαινομενα διαιρετεον των ὀνοματων . Λεγεται γαρ ὀν και ἑν τι | ||
| κακως προεστηκοτα . Ἐαν δε εἰς ἑτερον τι μεθιστᾳ παλιν διαιρετεον : ἠ γαρ εἰς ὑπευθυνον τι δυναμενον γενεσθαι πραγμα |
| ἐλεον γαρ και οἰκτον λαβων της ὑπο του θνητου γενους μισουμενης ἀρετης και ψυχης της φιλαρετου στειροι μεν * * | ||
| ἀκολουθα των ἐν χερσι τρεψωμεθα ἐκεινο προϋποδειξαντες , ὁτι της μισουμενης ὁ θεος λεγεται την μητραν διοιξας γενεσιν ἀστειων ἐπιτηδευματων |
| ἐν τοις βοθροις καταλειφθησεται ἡ του ὑδατος κακια . Ὑδωρ ἀσθενεστατον ποιησεις ἀφεψων το τριτον μερος : και τα λευκα | ||
| , σκευην δ ' ἐχει τοιαυτην : ἀχρουστατον τε και ἀσθενεστατον ὑπαρχον ὑδατι διεντες αὐτο ἑψουσιν , εἰτ ' εἰς |
| γενεσθαι . πολλας δε και ἀλλας λογος της θαλαττης ὑπερσχουσης ἠφανισθαι πολεις καταποθεισας , ἐπει και κατα Πελοποννησον φασι τρεις | ||
| , βελτιον ἠν το γε καθ ' ὑμας οὑτως αὐτων ἠφανισθαι τας τιμας . οὐδεν γαρ ὑπηρχεν ἁμαρτημα ὑμετερον , |
| κατ ' ἀρχας οὐδεν ἀμεινον του ῥοδινου του χωρις ἁλων κατεσκευασμενου ψυχροτατου κατα του βρεγματος διαβρεχομενου : ἐστω δε μη | ||
| δυσι πλειονων των τετταρακοντα , και καθισαντων ἐπι τινος ἡμικυκλιου κατεσκευασμενου περαν της λιμνης , ἡ μεν βαρις καθελκεται , |
| γαρ δευρο ἀναστας μοι . οὐ γαρ δη δι ' ἀπειριαν οὐ φησεις ἐχειν , ὁ τι εἰπῃς . Εἰσι | ||
| αὐτην λαμβανων γνησιαν κατα τον νομον , και δια την ἀπειριαν των πραγματων και την ἀκακιαν την ἑαυτου τουτον παρεδρον |
| κυκλῳ προς τοις ὑψηλοις των τοπων , εὐερκειας τε και καθαροτητος χαριν : προς δε αὐτοις οἰκησεις τε ἀρχοντων και | ||
| περι του Ἰσοκρατους λεκτεον . Ὁ τοινυν Ἰσοκρατης ἑνεκα μεν καθαροτητος και εὐκρινειας , αἱ δη τον σαφη ποιουσι λογον |