| μοσχος τα χλωρα ἀπο της γης . Διο ἐγω και Ἰουδας πεπρακαμεν αὐτον τοις Ἰσμαηλιταις τριακοντα χρυσων , και τα | - κονιας ταυτης και ἀποστολης , ἀφ ' ἡς παρεβη Ἰουδας πορευθηναι εἰς τον τοπον τον ἰδιον . και ἐδωκαν |
| καλα και σπουδαια ἐργαζεται : του μεν οὐν ἐξομολογουμενου ὁ Ἰουδας συμβολον , ἐφ ' οὑ και ἱσταται τικτουσα ἡ | αὐτῳ : τινες γαρ ἐδοκουν , ἐπει το γλωσσοκομον εἰχεν Ἰουδας , ὁτι λεγει αὐτῳ [ ὁ ] Ἰησους , |
| γαρ τα ΑΗ , ΔΖ παραλληλογραμμα . ἐπει οὐν δυο παραλληλογραμμων των ΑΗ , ΔΖ περι τας ἰσας γωνιας ἠ | ὀχλοι πολλοι ἀπο της Γαλιλαιας και Δεκαπολεως και Ἱεροσολυμων και Ἰουδαιας και περαν του Ἰορδανου . Ἰδων δε τους ὀχλους |
| δυο ἰσας παρ ' ἑκατερα ἀποτελει . των δε ὀρθογωνιων παραλληλογραμμων ἑκαστον περιεχεσθαι λεγεται ἰδιως ὑπο των την ὀρθην γωνιαν | εἰπαν , Ἡμεις οὐτε γραμματα περι σου ἐδεξαμεθα ἀπο της Ἰουδαιας , οὐτε παραγενομενος τις των ἀδελφων ἀπηγγειλεν ἠ ἐλαλησεν |
| ἐσται χρονος , ἐν ᾡ περι οὐδενος των κοινων συνελευσομεθα βουλευσομενοι . Ἀξιω δ ' ὑμας , Ἀππιε , τους | εἰμι ἐγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . εἰπον οὐν οἱ Ἰουδαιοι προς ἑαυτους , Που οὑτος μελλει πορευεσθαι ὁτι ἡμεις |
| παρεσχε . . Συνῃεσαν δ ' ἐν φανερῳ μεν οὐποτε βουλευσομενοι , λαθρα δε κατ ' ὀλιγους εἰς τας ἀλληλων | και ὁ πατηρ ἑν ἐσμεν . Ἐβαστασαν παλιν λιθους οἱ Ἰουδαιοι ἱνα λιθασωσιν αὐτον . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους , |
| ἠγουν ἐκ των συμβεβηκοτων . ὁ δε ἐκ των συμβεβηκοτων παραλογισμος συλλογισμος οὐκ ἐστι κυριως ἀλλα φαινομενως και κατα συμβεβηκος | Ἱεροσολυμων ὡς ἀπο σταδιων δεκαπεντε . πολλοι δε ἐκ των Ἰουδαιων ἐληλυθεισαν προς την Μαρθαν και Μαριαμ ἱνα παραμυθησωνται αὐτας |
| ὁραν την του λογου ἁμαρτιαν , καθ ' ἠν ὁ παραλογισμος γεγονε , καθ ' ἑαυτους και κατα σχολην , | δακρυων και πειρασμων των συμβαντων μοι ἐν ταις ἐπιβουλαις των Ἰουδαιων : ὡς οὐδεν ὑπεστειλαμην των συμφεροντων του μη ἀναγγειλαι |
| , ἑκατι δε σου , ἐφη τις ἠδη των προς λυραν ᾀσαντων , ἐπι [ σοι την ὠδινα τηρησασα , | ἐδουλωσα , ἱνα τους πλειονας κερδησω : και ἐγενομην τοις Ἰουδαιοις ὡς Ἰουδαιος , ἱνα Ἰουδαιους κερδησω : τοις ὑπο |
| ἐκεινην ὁ θεος ἡρμοζε ; Κολοφων μεν γαρ ἐχει την λυραν : τριποδες δε ἀλλως ἠχουσιν : ἀλλα και Βραγχιδων | ποιειτε , παντα εἰς δοξαν θεου ποιειτε . ἀπροσκοποι και Ἰουδαιοις γινεσθε και Ἑλλησιν και τῃ ἐκκλησιᾳ του θεου , |
| τον Ἰστρον , πολλας των του Ποντου πολεων ἐπολιορκησεν , Ἀπολλωνιαν και Καλλαβον και Παρθενοπολιν , Τομους τε ἐπι ταυταις | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| παραλειψεως ὀνομαζομενης οὑτως : Ὀλυνθον μεν δη και Μεθωνην και Ἀπολλωνιαν και δυο και τριακοντα πολεις τας ἐπι Θρᾳκης ἐω | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| αἰτιαν ἐπι τουτων ἐκ της ὑλης και οὐκ ἐκ της στερησεως λεγεται γινεσθαι το γινομενον . κυριως γαρ ἀει ἐκ | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| την δε ἀρασασθαι πολλα Ἀθηνᾳ τισασθαι αὐτην ἀντ ' ἀδικου στερησεως . ὁθεν εἰς τοσουτον [ τε ] ἐλθειν , | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| ἐπικοινον δε τον του Ἑρμου , ἐπειπερ μετα μεν ἀγαθοποιων ἀγαθοποιος μετα δε κακοποιων κακοποιος . ἀλλοι δε τους αὐτους | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
| αἱμαγμους και ἐκτρωσμους ἑξει και τοπων ἀλλαγας εἰ μη πως ἀγαθοποιος ἰδων ἀποφυγην δωσει των κακων . ἐξ ἀποκρουσεως δε | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
| ἀμελῳδητον γαρ λεγομεν ὁ μη ταττεται καθ ' ἑαυτο ἐν συστηματι . ἡ δε βαρυτατη διατονος της βαρυτατης χρωματικης ἡμιτονιῳ | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| , ἀλλ ' εἰπερ ἀρα αἱ κινουσαι μονον ἐν τῳ συστηματι . ὁλως δε εἰ κινειται μονας , ἀναγκαιον δηπου | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| τα φωτα ἐν ἀρσενικοις ζῳδιοις τυχοντα και ὁ ὡροσκοπος ὑπο ἀγαθοποιων θεωρουμενος εὐτοκιαν ποιουσιν , ἐπι δε θηλυκης γενεσεως δυστοκιαν | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
| χρεων εἰδεναι ὡς κατα την της Σεληνης συναφην των μεν ἀγαθοποιων διδοντων ἀδελφους , των δε κακοποιων παραιρουμενων , και | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
| τοις ἀρκτικοις κλιμασιν , ἑτεροι δε γην Χαναναιαν , και Ἰουδαιαν και Φοινικην ἐπικληθεισαν , και τα μερη της Αἰθιοπιας | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| οὐ λεπροι . παραγενομενοι γαρ εἰς την γην την καλουμενην Ἰουδαιαν , ἐνθα και μεταξυ κατῳκησαν , δηλουται ᾡ τροπῳ | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| ἀνηρ πενταθλος ἐπ ' ἀνανδριᾳ ἑκαστοτε ὑπο των πολιτων ὀνειδιζομενος ἀποδημησας ποτε και μετα χρονον ἐπανελθων ἀλαζονευομενος ἐλεγεν , ὡς | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| [ οὐ ] πανυ βλαπτεται . Σεληνης Παρθενῳ : ὁ ἀποδημησας χρονισει μεν ἐν τῃ ξενῃ , ἀβλαβως δε ὑποστρεψει | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| και ἡ κοπρος παντων των φυτων ταις μεν ῥιζαις ἀγαθον παραβαλλομενη , εἰ δε θελεις ἐπι τους πτορθους και τους | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| ἐπιδεχεται το μαλλον και ἡττον , αὐτη δε προς ἑαυτην παραβαλλομενη ἀνεπιτατος ἐστι και ἀνανετος : οὐδεις γαρ λεγει μαλλον | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| οἰκειῳ πολεμῳ νοσουσαν ἀρασθαι . ἐπι τουτους δη στρατιαν ἐξαγειν βουλευσαμενοι και δοξαντες ἁπασι τοις συνεδροις ὀρθως βεβουλευσθαι προειπον ἡκειν | , και ὁταν μεθυσθωσιν τον ἐλασσω : συ τετηρηκας τον καλον οἰνον ἑως ἀρτι . Ταυτην ἐποιησεν ἀρχην των σημειων |
| βραβευειν τα κατα πολεμον προτερηματα . Ἀθηναιοι μεν οὐν κακως βουλευσαμενοι μετενοησαν ὁτε οὐδεν ὀφελος , και λογοις προς ἀρεσκειαν | σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον εἰς την ζωην εἰσελθειν , ἠ |
| ἐχθρους ποιουνται . και τηνικαυτα αὐτοις οὐ μονον ὁ ἀγρος τιμιωτερος του υἱεως , οὐδε το ἀργυριον οὐδε το χρυσιον | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| μειζονως . παρα σου γαρ ἡκει μοι νυν του παππου τιμιωτερος . Ἀλλ ' εἰ και βραδεως , ὑπηρετηκα γε | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| προς πιστιν της μεταβολης της παρα τας χωρας και ὁτι θεραπειαι τινες των ῥιζων και της τροφης ποιουσι μεταβολας , | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| δε ἁ αἱ ἁμαρτιαι , περι ταυτα και ἰατρειαι και θεραπειαι . λαβων δε το εἰναι περι παθη τας ἠθικας | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| , ὡν ἑνι μαλιστα Κοϊντῳ Πομπαιδιῳ Σιλωνι την παντων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν δια την περι αὐτον ἐν τῳ στρατηγειν ἀρετην τε | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| ὑποδεξαμενοι τοις τ ' ἀλλοις ἐτιμησαν και την ἑαυτων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν , οὐτε παρα τας ὁμολογιας και τους ὁρκους , | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| ἐπι τῃ νικῃ χαιροντες , ὁσον ἐπι τῳ πληθει των ἀπολωλοτων ἀχθομενοι και , εἰ δεησειεν αὐτοις ἑτερας μαχης , | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| της κατηγοριας ὑποθεσις : τουτο της εἰςαγγελιας το γνωρισμα : ἀπολωλοτων Θηβαιων , ὠ συκοφαντα , κατηγορεις : και γραφην | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | του μεγαλου , ἱνα πετηται εἰς την ἐρημον εἰς τον τοπον αὐτης , ὁπου τρεφεται ἐκει καιρον και καιρους και |
| : ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς | αὐτον εἰναι . Γενομενης δε ἡμερας ἐξελθων ἐπορευθη εἰς ἐρημον τοπον : και οἱ ὀχλοι ἐπεζητουν αὐτον , και ἠλθον |
| ἐν τῳ τριτῳ των γεωγραφικων ἐκτεθεντα κεφαλαιωδως περι της τοτε νομιζομενης Ἰνδικης , ἡνικα Ἀλεξανδρος ἐπηλθε : και ἠν ὁ | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| : ἡ διπλη ὁτι παρθενιος λεγεται ὁ ἐξ ἐτι παρθενου νομιζομενης γεννωμενος , σκοτιος δε ὁ κατα λαθραιαν μιξιν και | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| το ἐθνος το Φλεγυων , ἐτι δε Πυρρος ὁ Ἀχιλλεως ἐπεχειρησεν αὐτῳ , και δυναμεως μοιρα της Ξερξου , και | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
| προς πασαν Σικελιαν . των δη μισθοφορων τους πρεσβυτερους Διονυσιος ἐπεχειρησεν ὀλιγομισθοτερους ποιειν παρα τα του πατρος ἐθη , θυμωθεντες | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
| των ιδʹ χωρισθεισων των συζυγιων . ἑπτα δ ' ἐπειτα πυραν νεκρων τελεσθεντων : ἐπισωρευθεντων . ἠτοι καταριθμηθεντων , ἱνα | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
| ὑπο του Ἀρβακου τελευτησαι ἑαυτον ἐμπρησαντα ἐν τοις βασιλειοις , πυραν νησαντα ὑψος τεσσαρων πλεθρων , ἐφ ' ἡς ἐπεθηκεν | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
| τις γαρ ὀνησις εὐφωνου ἡσυχαζοντος ἠ μη αὐλουντος αὐλητου ἠ κιθαριστου μη κιθαριζοντος ἠ συνολως τεχνιτου τα κατα την τεχνην | δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . και προσκαλεσαμενος αὐτους ἐν παραβολαις ἐλεγεν αὐτοις , Πως δυναται Σατανας Σαταναν ἐκβαλλειν ; και |
| εἰτα ] ἀπο κοινου το ” ἐδει “ . εἰς κιθαριστου : οὑτως Ἀττικοι . ἐσπουδαζον γαρ περι την κιθαραν | οὐκ ἐξεστιν φαγειν εἰ μη μονους τους ἱερεις ; και ἐλεγεν αὐτοις , Κυριος ἐστιν του σαββατου ὁ υἱος του |
| οὐν ταυτα διαταττεσθε , λεγετε ἡμιν . Ἐχει γαρ πολλην ἀποριαν : ἐπει και το ἑν το ἐν τοις αἰσθητοις | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
| ἑτεροις το διαφορον παυσαιτο στασιαζον , οὐ μικραν αὐτοις παρειχεν ἀποριαν . οἱ μεν γαρ ὑπατοι και οἱ της βουλης | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
| . Των μεν δη τοιουτων παντων ἐν ἁπασι τας ἀκεσιας ἀναμαρτητους δει εἰναι , οὐχ ὡς ῥηϊδιας , ἀλλ ' | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| εὐδιορθωτοισι δικαιως οὐκ ἀν ἐγχειρεοι τῃσι νουσοισιν , ἠ ἐγχειρευμενας ἀναμαρτητους ἀν παρεχοι , οἱ τε νυν λεγομενοι λογοι δηλουσιν | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| γαρ δευρο ἀναστας μοι . οὐ γαρ δη δι ' ἀπειριαν οὐ φησεις ἐχειν , ὁ τι εἰπῃς . Εἰσι | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| αὐτην λαμβανων γνησιαν κατα τον νομον , και δια την ἀπειριαν των πραγματων και την ἀκακιαν την ἑαυτου τουτον παρεδρον | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| ' αὐτῳ γιγνοιτ ' ἀν βαρυ και προς ἀλλα τουτων ἀναγκαιοτερα δαπανωντι μητε τῳ ληψομενῳ εὐτελες . ὁ δε ὠμογερων | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| , καθολου τουτο πιστουμενος , ὁτι πανταχου ἐν ταις πραξεσιν ἀναγκαιοτερα ἡ ἐμπειρια . καλον μεν γαρ ἀμφω ἐχειν τον | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| των Ἑλληνων συνηθειαν ἐκ παραπλασμου και της ἐν ταις ὁμιλιαις παρατηρησεως ἀναγομενος . οἱον ὁ μεν της Ζευς ὀρθης πτωσεως | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| ἀστερων καθ ' ἑαυτους δυναμεις τοιαυτης ἐτυχον παρα των παλαιων παρατηρησεως . ἐκεινο δε νοεισθω , ὁτι τουτων των ἀστερων | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| μεν πρωτη ζητησις ἡ περι της παραγραφης κατα μιαν των νομικων ἐχει την ζητησιν : ἡ δε ἑτερα εὐθυδικια οὐ | το κριμα της πορνης της μεγαλης της καθημενης ἐπι ὑδατων πολλων , μεθ ' ἡς ἐπορνευσαν οἱ βασιλεις της γης |
| γινεται . Συριανου και Σωπατρου . Τριτη ἡ ἀντινομια των νομικων ἐστι στασεων : παρεχωρησε γαρ τῳ συλλογισμῳ δι ' | οὐσα ἐν ῥυσει αἱματος δωδεκα ἐτη και πολλα παθουσα ὑπο πολλων ἰατρων και δαπανησασα τα παρ ' αὐτης παντα και |
| . ἀλλοκοτον φησι την νοσον αὐτου , ἠγουν ξενην και παρηλλαγμενην , παροσον ὁ μεν πατηρ φιλοδικος ἐστιν , ὁ | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
| ὑπο τινος , τιμωριαν ἐλαβε παρ ' αὐτης ἀνηκεστον και παρηλλαγμενην : μεθ ' ἱππου γαρ αὐτην εἰς οἰκισκον τινα | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
| ἐχοντας προσιεναι τουτοις τοις πραγμασιν οἱς προσιασιν . οὑτως οἱ ἐπαγγελλομενοι ὁτιουν πραττειν * * ἀκουομεν τον μαθοντα τα ἰατρικα | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| του σχηματος , οἱ δε την καλλιστην και την ἐλευθεριωτατην ἐπαγγελλομενοι δυναμιν , δι ' ἡς ἁπαντα πραγματα ἐξεταζεται και | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| μη πραττειν κατα νουν ἐχει μονον λυπην , παρεχει δε φροντιδας και τἀγαθα . Μειρακιον , οὐ μοι κατανοειν δοκεις | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
| μη πραττειν κατα νουν ἐχει μονον λυπην , παρεχει δε φροντιδας και τἀγαθα . ἀνευ κακων γαρ οἰκιαν οἰκουμενην οὐκ | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
| και τυλους ἐτι τε μυρμηκιας και ἀκροχορδονας και πτερυγια και θυμους ἀφαιρει . ἡ των προβατων κοπρος προς ἀκροχορδονας και | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
| οἱ δε φερομενοι θεοι τα δεινα και ἀναγκαια παθη , θυμους και ἐπιθυμιας και ἡδονας και λυπας αὐ , και | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
| ἀντι του μαθειν ἐποιησαν , φησιν , οἱ Περσαι τους ὑπηκοους αὐτων . . . λαοποροις : ταις τους λαους | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| ἀνεμιμνησκον αὐτους : Καρχηδονιοι δε ᾐτιωντο τους Ζακανθαιους πολλα τους ὑπηκοους σφων ἀδικειν . και Ζακανθαιων οἱ πρεσβεις ἐς δικην | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| μοι . ὠιμωξα κἀγω προς τεκνων χειρουμενης . νεμει τοι δικαν θεος , ὁταν τυχηι . σχετλια μεν ἐπαθες , | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| ν ? [ ] νατ ' ἀνα [ ] ! δικαν ! [ ] ! ! ! ! οιαυτ [ | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| ἐμοιγε και ὑμιν ἀναγκαιον ἐστιν φαναι τους ὑπο των ἡμετερων ἡλικιωτων κριθεντας ὀρθως ἀν νικαν . το γαρ ἐθος ἡμιν | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
| το πολυ μετα του ἀδελφου κατακειμενος ἠ μετα τινος των ἡλικιωτων . ἐπι τε τῳ τριποδι ψυκτηρ χαλκους ἐπεκειτο και | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
| ' ἐξαριθμησας γονας συος κελαινης , ἡν ἀπ ' Ἰδαιων λοφων και Δαρδανειων ἐκ τοπων ναυσθλωσεται , ἰσηριθμων θρεπτειραν ἐν | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| Αἰτωλοι προσεβαλλον τοις Ἀθηναιοις και τοις ξυμμαχοις καταθεοντες ἀπο των λοφων ἀλλοι ἀλλοθεν και ἐσηκοντιζον , και ὁτε μεν ἐπιοι | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| μη ; το μεν πρωτον ὀξεως ἀποπηδωσιν , τελευτωντες δε καταγελαστοι γιγνονται , τα ὠτα ἐπι των ὠμων ἐχοντες και | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
| των μεν ἀληθων λεγοντες οὐδε ἑν , μη και προς καταγελαστοι γενοιντο τοιαυτα και τοσαυτα παθοντες ὑπο ποιμενων , κατηγορουντες | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
| ἐκ ταυτης πληρωσαι την ἡμετεραν προαιρεσιν : τουτον νυν Νικοδημος παρασκευασει κατα Δημοσθενους τον φονον : πληρωσει την σκευην το | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
| παυσῃ και τους ἀλλους σωφρονεστερους ὁ κατα σου τημερον ἀγων παρασκευασει . κατ ' ἀμφοτερα τοινυν ἡκιστα παραγραπτεον σοι την | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
| περιεχειν ἐμψυχους και ζωτικους , τα δε περιγεια μηδενος τουτων μετειληφεναι μητε προηγουμενως μητε κατα συμβεβηκος . Τον Πυθαγοραν και | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
| ὡρων κρασεως και τουτο εἰς φιλοτιμιαν φεροι το και Μουσων μετειληφεναι το χωριον . Ἡσυχιου δε του καλου , μη | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
| ἐτι δ ' εἰσηγειται και τριακοντα νεωσοικους κατα φυλην ἑκαστην κατασκευασθηναι ἐν τῳ Πειραιει , ὡς δυνασθαι την μιαν ναυν | οἰκονομειν . εἰπεν δε ἐν ἑαυτῳ ὁ οἰκονομος , Τι ποιησω , ὁτι ὁ κυριος μου ἀφαιρειται την οἰκονομιαν ἀπ |
| του ἑπομενου την μοχθηραν ὑποθεσιν διελεγχοι , ἐπειδη μη δυναται κατασκευασθηναι το ἡγουμενον . εἰ τοινυν εἰσιν αἱ ἰδεαι , | στας ὁ Ἰησους ἐφωνησεν αὐτους και εἰπεν , Τι θελετε ποιησω ὑμιν ; λεγουσιν αὐτῳ , Κυριε , ἱνα ἀνοιγωσιν |
| ἀποθνησκειν : μισθος γαρ ἐστιν ἡ δοξα μειζων ἀργυριου . παραλαμβανουσι γαρ οἱ Σπαρτιαται παρα των πατερων οὐχ ὡσπερ οἱ | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| οἱ παλαιοι ] ὡς ὑλην και ἑτεροτητα την δυαδα [ παραλαμβανουσι . ] ‖ ‖ Ἡ ἐν τῳ φαυλῳ κακια | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| χωρον ] Ἠγουν την οἰκειαν πατριδα . Ἐπικαιροτατος ] Τῃ παρουσῃ καταστασει ἁρμοδιωτατος . Μαλακαν χειρα προσβαλλοντα ] Ἐλαφραν χειρα | , ἀλλα και δι ' ἡμας οἱς μελλει λογιζεσθαι , τοις πιστευουσιν ἐπι τον ἐγειραντα Ἰησουν τον κυριον ἡμων ἐκ |
| ἐπι την Ἀμφιπολιν , ὑπεριδοντα σφων το πληθος , τῃ παρουσῃ στρατιᾳ ἀναβησεσθαι . ἁμα δε και παρεσκευαζετο Θρᾳκας τε | λεγω ὑμιν ὁτι χαιρει ἐπ ' αὐτῳ μαλλον ἠ ἐπι τοις ἐνενηκοντα ἐννεα τοις μη πεπλανημενοις . οὑτως οὐκ ἐστιν |
| πολεως . τινες δε : ποτε των πεπλων και των στεφανων των ἡμετερων και κεφαλοδεσμιων ἁψομεθα , και ταυτα ῥηξασαι | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
| ἀγωνων , τον ἑαυτων ἐκοσμησαν οἰκον , των της νικης στεφανων μεταλαβοντες . λαμπει δε σαφης ἀρετα : ἀντι του | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
| [ ] τε ? κοινον μεγα βοων οἱς ἀν τυχω δημοτικος ] , οἱπερ και μονοι σωιζουσι γην . ἐξ | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| ἑνεκα των νεωτεριζοντων , ἐπιεικης την φυσιν εἰναι δοκων και δημοτικος . ὁ δε Λαρκιος ἐπι τον κατα Φιδηναιων πολεμον | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| ἀνενευσεν . ΓΓ ἀνανευει ] ἀρνουμενος γαρ ἀνενευεν . ἰαμβικα μονομετρα βραχυκαταληκτα . ἀλλως : ἠλιθιως και ματαιως , ὡς | ἁπαξ ἐπι συντελειᾳ των αἰωνων εἰς ἀθετησιν [ της ] ἁμαρτιας δια της θυσιας αὐτου πεφανερωται . και καθ ' |
| αʹ , βʹ , γʹ , δʹ , εʹ ἀναπαιστικα μονομετρα και διμετρα ἀκαταληκτα , το δε Ϛʹ ἀναπαιστικον διμετρον | προς ὑμας . και ἐλθων ἐκεινος ἐλεγξει τον κοσμον περι ἁμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως : περι ἁμαρτιας |
| ὁ θεος . ἐτυχε δε διαρρεων δια του χωριου ποταμος Σελινους . και ἐν Ἐφεσῳ δε παρα τον της Ἀρτεμιδος | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| εἰδος παρ ' Ἑλλησιν , οἱον Σχοινους Σκιλλους Πιτυωδης Δαφνους Σελινους Ἐρικωδης , ἀπο των ἐν τοις τοποις φυομενων . | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| ὁρισμον αὐτου παραλαμβανονται , τα δε εἰς τον ὁρισμον τινος παραλαμβανομενα προτερα ὑπαρχουσι , πολλῳ ἀρα μαλλον τα μερη του | ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος Πετρος και Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος αὐτου , και Ἰακωβος ὁ του Ζεβεδαιου και Ἰωαννης |
| τον αὐτον ἀρα τροπον και τα μορια τα ἀντι τουτων παραλαμβανομενα ὑφεξει αἰτιαν της ὑποστολης των ἀρθρων . . προσωπων | , Ἐαν τις ἀποθανῃ μη ἐχων τεκνα , ἐπιγαμβρευσει ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα αὐτου και ἀναστησει σπερμα τῳ ἀδελφῳ |
| ὁμοιων των προσθεν φιλουμενων . οὐδεν γαρ κωλυει ἐτι μενειν εὐτραπελον ἠ ἐτι πλουσιον . ἀλλ ' εἰ μη ἡδυς | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| . εὐτραπελοις ] κακοις και ἀδικοις : ἐστι δε και εὐτραπελον το καλον : ἀντι μιας . ποταπον ; ὑπο | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| ἁπλουν ἐμφαινει . τοις μεν γαρ ἀλλοις ἐλεγκτικως ἁμα και μεγαλοφρονως ἀντιλεγει , αἰτιας εὐλογους της ὀργης παριστας , Αἰαντι | του Χριστου , ἱνα πληρωθητε εἰς παν το πληρωμα του θεου . Τῳ δε δυναμενῳ ὑπερ παντα ποιησαι ὑπερεκπερισσου ὡν |
| καταφρονεις , καταφρονητεον ἀρα και των ἠθροισμε - νων , μεγαλοφρονως ταυτα ὁ του Σωφρονισκου και της Φαιναρετης τον του | Χριστου : χαρις ὑμιν και εἰρηνη πληθυνθειη ἐν ἐπιγνωσει του θεου και Ἰησου του κυριου ἡμων . Ὡς παντα ἡμιν |
| ὑπο δυστυχιας ἐπαθον αὐτο . και μην ὁ χορος αὐτωι παραιτησεως ὡσπερ ὁ του Εὐριπιδου οὐδεν ἐδεηθη . ἀμφω γαρ | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| , εἰ τι ὠφελει , στερισκωμεθα . ῥηθησεται δε οὐ παραιτησεως μαλλον ἑνεκα ἠ μαρτυριου και δηλωσεως προς οἱαν ὑμιν | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| . Τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἐστι μεν το συνεκτικωτατον παντων των κεφαλαιωνἐνθεν γαρ και τα ἀλλα γινεται κεφαλαια | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| , ὁπερ ἐστι το μεσαιτατον της νεως , ὁ ἐστι συνεκτικωτατον , ἡτις ἐστι τροπις , ὑπο δε των ἀλλων | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| διαμονην τοις θνητοις ἡμων σωμασιν , οὑ ἐνσταντος οὐ δει χαλεπαινειν , ἀλλ ' ὡς νομῳ θειῳ ἑκοντας ἑπεσθαι . | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| καταψευδεσθε . Ἀριστε Ἀχιλλευ , το μεν θυμουσθαι σε και χαλεπαινειν ἐφ ' οἱς ὑβρισθης οὐδεν ἀπεικος , οὐκουν ἀχρι | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| γενησομενω : και ὁ μεν Ἐρως ὁλος παρελθων εἰς αὐτην ἀναγκασει την γυναικα ἐραν , ὁ δ ' Ἱμερος αὐτῳ | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| ταχος , ὁς ἀνευθυνῳ χρωμενος ἐξουσιᾳ και βουλην και δημον ἀναγκασει τα κρατιστα τῳ κοινῳ φρονειν : ἀλλη γαρ οὐκ | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| Ἱππολυτου φθοραν κατηγορει κατ ' ἐπιβουλην . πιστευσας δε τοις γεγραμμενοις τον μεν Ἱππολυτον ἐπεταξε φευγειν , αὐτος δε τῳ | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
| κολλυριῳ . χρη δε το κολλυριον ἐνιεντα καταπλασσειν τοις ἀνωτερω γεγραμμενοις , ὁσα ψυχειν δυναται ἠ στυφειν ἠρεμα : τα | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
| δε και Δερκυλος ἐν Ἀργολικοις τους στραβηλους ἀστραβηλους ὀνομαζουσι , μνημονευοντες αὐτων ὡς ἐπιτηδειων ὀντων εἰς το σαλπιζειν . τας | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
| ἀξιουντες και ἐλευθεροις ἀνδρασιν ἐντρυφωντες και του θανατου παραπαν οὐ μνημονευοντες : τοιγαρουν οἰμωξεσθε παντων ἐκεινων ἀφῃρημενοι . Πολλων γε | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
| Τριτωνιδος , οὐ τινα μητιν δην ἐχον , ἀφραδεως δε πανημεριοι φορεοντο . ὡς δε δρακων σκολιην εἱλιγμενος ἐρχεται οἱμον | ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος . |
| ἀμοτον βρεμει : οἱ δ ' ἐνι γαιῃ χηλας σκηριπτοντε πανημεριοι πονεονται τοις ἰκελοι ἡρωες ὑπεξ ἁλος εἱλκον ἐρετμα . | το δοκιμαζειν ὑμας τι το θελημα του θεου , το ἀγαθον και εὐαρεστον και τελειον . Λεγω γαρ δια της |
| σφων . ὁ δ ' ἐγνω , ὁσοι μεν των σφαγεων ἠσαν , παραδουναι αὐτους τοις φυγασι , τα δ | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| ὑπεκαθηντο μετα σιγης βαθυτατης . ἐδεδοικεσαν γαρ οὐχ ἡσσον των σφαγεων οἱ μεν γυναικας ἠ παιδας οὐκ εὐμενως σφισιν ἐχοντας | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| τοινυν δυοιν θατερον , ἠ τον νομον χαιρειν ἐασας της προσουσης ἐχεσθαι δοξης , ἠ τουτον στησαι ζητων προς τῳ | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| και τρεφειν δυναμενην αὐτας και καθεκτικην , δια μεν της προσουσης θερμοτητος ἑλκτικην , δια δε της ψυξεως καθεκτικην . | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| θεων νομισθεντων συνδραμειν εἰς Κρητην . γενομενης δε παραταξεως μεγαλης ἐπικρατησαι τους περι τον Διονυσον και παντας ἀνελειν τους Τιτανας | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| ἀλληλους , το δε τελευταιον πολλων πεσοντων παρ ' ἀμφοτεροις ἐπικρατησαι τους παρ ' Εὐμενει τεταγμενους δια τας των ἀργυρασπιδων | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| , Μοσχιων , και πεπεικως την μεν ἐλθειν δευρ ' ἀναλωσας λογους μυριους , την σην δε μητερ ' [ | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| ταλαντον ἀργυριου . εἰς δε το μνημα του πατρος οὐκ ἀναλωσας πεντε και εἰκοσι μνας ἐκ πεντακισχιλιων δραχμων , το | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| , ὁ φημιζομενος παρ ' αὐτοις μολυβδος μελας , ὁν ἐπεθυμησαν εἰδεναι οἱ Αἰγυπτιων προφηται , και οἱ των δαιμονων | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| οὐρανια καλλη και οἱα οὐ ποτε εἰδον ἐπι γης , ἐπεθυμησαν ἀπολαυσαι αὐτων ἐρωτι ἁλοντες : ὁ δ ' ἐρως | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| ἑκατερα ἠ δια τριψεων . κακοχυμιαϲ δε μονηϲ ἐνοχλουϲηϲ , καθαρτεον . ϲυνελθοντων δε ἀμφοιν , ἀμφοτεραιϲ χρηϲτεον ταιϲ κενωϲεϲι | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
| τε ἠ ὀλιγοϲιτιαϲ φυλαττειν , μετα δε την ἑβδομην ἡμεραν καθαρτεον τῃ δια κολοκυνθιδοϲ ἱερᾳ : μετα δε τριτην ἡμεραν | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
| ἰσης αὐτα λεγοντες τοις ἀντικειμενοις , ὡν ἠν προτερον μεν Ἀριστωνυμος , νυν δε και Πλατωνικοι τινες εἰναι προσποιουμενοι , | χειρας ἠ δυο ποδας ἐχοντα βληθηναι εἰς το πυρ το αἰωνιον . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , |
| την ἐκεχειριαν περιαγγελλοντες ἀφικνουνται παρ ' αὐτον , Ἀθηναιων μεν Ἀριστωνυμος , Λακεδαιμονιων δε Ἀθηναιος . και ἡ μεν στρατια | παραυτικα ἐλαφρον της θλιψεως ἡμων καθ ' ὑπερβολην εἰς ὑπερβολην αἰωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ἡμιν , μη σκοπουντων ἡμων τα |
| . Βασιννοι , Ἀραβικον ἐθνος , Γλαυκος ἐν τριτῳ Ἀραβικης ἀρχαιολογιας . Βασιλις , πολις Ἀρκαδιας , Παυσανιας ὀγδοῳ . | θυελλῃ και σαλπιγγος ἠχῳ και φωνῃ ῥηματων , ἡς οἱ ἀκουσαντες παρῃτησαντο μη προστεθηναι αὐτοις λογον : οὐκ ἐφερον γαρ |
| πολιτης . . Χαρακμωβηνος . . . Γλαυκος ἐν Ἀραβικης ἀρχαιολογιας τεταρτῳ : Ἡσυχαζον δ ' ἐν τουτοις Χαρακμωβηνοι . | γῃ , οὑτοι εἰσιν οἱτινες ἐν καρδιᾳ καλῃ και ἀγαθῃ ἀκουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν ἐν ὑπομονῃ . Οὐδεις |
| ' ἀλλης χωρας ὡς ἡ φυσις εἰχεν και το της διακοσμησεως εἰδος , ἀπομνημονευσαι πειρατεον . πρωτον μεν οὐν ὁ | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
| τι διαφεροντως ὡς ἐνταυθα πρωτως συνεχομενης της ἐν τῳ παντι διακοσμησεως . Δια τουτο γαρ μενει μεν ἐν ταξει τα | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |
| ὁ Πυθαγορειος κινουσι μεν την γην , οὐ μην γε μεταβατικως , ἀλλα τρεπτικως τροχου δικην ἐνηξονισμενην , ἀπο δυσμων | συν τῳ πιστῳ Ἀβρααμ . ὁσοι γαρ ἐξ ἐργων νομου εἰσιν ὑπο καταραν εἰσιν : γεγραπται γαρ ὁτι Ἐπικαταρατος πας |
| ἀποριαν εἰς ἑτεραν ἐνεπεσαν . οὐ γαρ παν το κινουμενον μεταβατικως μετεισιν ἀπο τοπου εἰς τοπον ἠτοι κατα ὁλοσχιρειαν ἠ | και ἐν τῳ στοματι αὐτων οὐχ εὑρεθη ψευδος : ἀμωμοι εἰσιν . Και εἰδον ἀλλον ἀγγελον πετομενον ἐν μεσουρανηματι , |
| ἡλιῳ , ὁτι κατα λοξου ὡς προς τον ἡλιον κινουμενη παραλλαττει τῳ πλατει , ἠ βορειοτερα ἠ νοτιωτερα γινομενη . | αὐτοι ἡγιασμενοι ἐν ἀληθειᾳ . Οὐ περι τουτων δε ἐρωτω μονον , ἀλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου |
| και χειμωνος , το δε τευτλιον , ὡσπερ εἰρηται , παραλλαττει κατα τας ὡρας . χρονοι δ ' οὐν οὑτοι | δε ἐργον ἑαυτου δοκιμαζετω ἑκαστος , και τοτε εἰς ἑαυτον μονον το καυχημα ἑξει και οὐκ εἰς τον ἑτερον : |
| δη που ποιουμαι εἰ που και ὁπωσουν ᾠηθη δειν Πλατων ἀποδημησαι οὐτ ' εἰ ἀλλος τις προφερει νουν ἐχειν ἡγουμαι | κατηγγειλαν τας ἡμερας ταυτας . ὑμεις ἐστε οἱ υἱοι των προφητων και της διαθηκης ἡς διεθετο ὁ θεος προς τους |
| : φησι δε Δημητριος ἐν Ὁμωνυμοις και Ἀντισθενης ἐν Διαδοχαις ἀποδημησαι αὐτον και εἰς Αἰγυπτον προς τους ἱερεας γεωμετριαν μαθησομενον | , ἱνα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται , και πνευματα προφητων προφηταις ὑποτασσεται : οὐ γαρ ἐστιν ἀκαταστασιας ὁ θεος |
| , ὁκοταν δε στωσιν , ἀπαντησαι διαιτῃ και θεραπειῃ τῃ προσηκουσῃ , κατα φυσιν θεωρεων . Εἰσι δε ὀψιες πολλαι | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
| ὑποδοχης παρασχοιεν , μετριωτεραν : το γαρ ἐνορμισασθαι πολει μηδεν προσηκουσῃ , μαλλον δε και το ἐπιβηναι ἐδαφους αὐτο μονον | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
| μετα τινος των εἰρημενων χυλων μιγνυμενος . της δε γαστρος φθειρομενης μηδεν ὁλως ἐπιδιδοσθω των ἐπι πλεον αὐτην προτρεπειν δυναμενων | ἐκτος του σωματος ἐστιν , ὁ δε πορνευων εἰς το ἰδιον σωμα ἁμαρτανει . ἠ οὐκ οἰδατε ὁτι το σωμα |
| πληθυος του λαου , τουτεστι των πολιτων , ὀλλυμενης και φθειρομενης , της μιξοθροου , ἠτοι της θρουν και βοην | εἰ ἐκ του κοσμου ἠτε , ὁ κοσμος ἀν το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε |
| τεμνεται ἡ μονας . . . . . ἀρρητον τον συντεθεντα ἀριθμον . τα δε μεγεθη τεμνομενα ἐχουσι και το | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| τι πρωτον και τι δευτερον , τριτον ὁτι παντα ταυτα συντεθεντα ὁρισμος ἐστι του προκειμενου και οὐτε ἐνδει τι οὐτε | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| φαρμακον αὑτῳ . ἀκουω δε και την Ἐπαμεινωνδα προς Θηβαιους ἀπολογιαν ἐτι ὑπερ την του Ἰφικρατους γενεσθαι : και τι | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
| : ὁ μεν γαρ ἡλω χρυσιον κατορυττων , ὁ δε ἀπολογιαν παραπρεσβειας γεγραφως : το δε ἐγκλημα ὁ ἀντεγκαλουσιν ἀλληλοις | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
| τικτεσθαι . γινεσθαι δε δυστοκιαν και παρα το ἀτονειν την μητραν ἠ το στομα . ἀπορια δε ἐστιν το ἀτονειν | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| εἰσιν . Ἀγιγαρτους μεν γαρ ποιουσι τους βοτρυς ἐξαιρουντες την μητραν , ἀφ ' ἡς γινεται το γιγαρτον . Ἐκ | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| δ ' ὁ της Αἰγυπτου βασιλευς ἐν τῳ ἐνατῳ των Ἀπομνημονευματων : Εἰς Ἀσσον ἐπιδημησαντι μοι , οἱ Ἀσσιοι παρεστησαν | ὑφ ' ἡμων : προνοουμεν γαρ καλα οὐ μονον ἐνωπιον κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον |
| τροπον Φιλιππου βασιλευοντος ἐτος τρισκαιδεκατον , καθα και Φαβωρινος φησιν Ἀπομνημονευματων γ : ὑφ ' οὑ και ἐπιτιμηθηναι φησιν αὐτον | ἀδελφους κατα πολιν πασαν ἐν αἱς κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου , πως ἐχουσιν . Βαρναβας δε ἐβουλετο συμπαραλαβειν και |
| . Ἐκ δε της Ἰουλιδος ὁ τε Σιμωνιδης ἠν ὁ μελοποιος και Βακχυλιδης . ἀδελφιδους ἐκεινου . και μετα ταυτα | παρεδοθη ἀνεχωρησεν εἰς την Γαλιλαιαν . και καταλιπων την Ναζαρα ἐλθων κατῳκησεν εἰς Καφαρναουμ την παραθαλασσιαν ἐν ὁριοις Ζαβουλων και |
| την προϋπαρχουσαν ἠγαγε μουσικην . Ὁμοιως δε και Μελανιππιδης ὁ μελοποιος ἐπιγενομενος οὐκ ἐνεμεινε τῃ προϋπαρχουσῃ μουσικῃ , ἀλλ ' | ' ὀναρ ἀνεχωρησεν εἰς τα μερη της Γαλιλαιας , και ἐλθων κατῳκησεν εἰς πολιν λεγομενην Ναζαρετ , ὁπως πληρωθῃ το |
| ἐστι το εὐτρεπισαι , ἐπισκευασαι δε το ἐξ ἐπιτεχνησεως τινος παρασκευασαι τι . και οἱ μεν εἰσι καλοι και εὐειδεις | των δικαιων , και λεγετε , Εἰ ἠμεθα ἐν ταις ἡμεραις των πατερων ἡμων , οὐκ ἀν ἠμεθα αὐτων κοινωνοι |
| τῃ διηγησει ῥηθησομενα , οὑτω και του μυθου ἐργον το παρασκευασαι τους ἀκροατας προς ὑποδοχην του ἐπιμυθιου . ὁ τοινυν | , ὁτι χρονος οὐκετι ἐσται , ἀλλ ' ἐν ταις ἡμεραις της φωνης του ἑβδομου ἀγγελου , ὁταν μελλῃ σαλπιζειν |
| ἐστι το ἑν τοιουτον οἱον ἀλλου παθοντος αὐτο μηδεν παθον ἀπολωλεκεναι την αὐτου φυσιν , ἀλλα δει , εἰ μελλοι | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
| : και πυρ ὁρων ἀπο της πολεως ἀναπτομενον σκηπτον ἐφην ἀπολωλεκεναι τους Θηβαιους , και πυρ ἐξ οὐρανου κατα της | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
| . διο χρη τῃ ἑβδομαιᾳ προσεδρευειν πασαν την ὡραν και παρασκευασασθαι προς τε του οἰνου και ψυχρου δοσιν . ἀπο | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| ὠ ἀνδρες . Οἱ μεν γαρ και λεγειν δεινοι και παρασκευασασθαι ἱκανοι , ὡστε και ὑπερ ἑτερων πολλακις ἐν ὑμιν | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| . διο και ταυτην την ἐπωνυμιαν εἰχον : νομοι γαρ προσηγορευθησαν , ἐπειδη οὐκ ἐξην παραβηναι το καθ ' ἑκαστον | τοιαυτα σημεια ποιειν ; και σχισμα ἠν ἐν αὐτοις . λεγουσιν οὐν τῳ τυφλῳ παλιν , Τι συ λεγεις περι |
| ἐκ πολιορκιας ἑλειν ἱστορουνται , ἀφ ' οὑ δη Λαπερσαι προσηγορευθησαν . Φησι δ ' Ἐφορος τους κατασχοντας την Λακωνικην | ὡσει κορακες μελανιζοντες και συνπλεκων την ψυχην την ἁμαρτωλην και λεγουσιν οὑτως : ἐν τῃ βαπτισει αὑτων ὑπο του ἱερεως |
| μνημα ἐν Σπαρτῃ , εἰτε ἀγαθου τα προτερα ἀνδρος εἰναι νομισθεντος εἰτε και κρυφα οἱ προσηκοντες θαπτουσιν αὐτον . ἐπι | , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι κριται ἐσονται ὑμων . εἰ δε ἐν πνευματι θεου |
| ἐπι της ἐρωμενης ὑβριζεσθαι και ταυτα προς ἀνδρος ἀντεραν ἰσα νομισθεντος : το δε μη πασχουσῃ κακως ἐπαμυνειν ἐσχατης εὐνοιας | ἐστε και συνευδοκειτε τοις ἐργοις των πατερων ὑμων , ὁτι αὐτοι μεν ἀπεκτειναν αὐτους ὑμεις δε οἰκοδομειτε . δια τουτο |
| ἐπει οὐν περι την αὐτην ἐκ του κεντρου την ΓΑ γεγραμμεναι εἰσιν αἱ περιφερειαι , φανερον ὁτι ἰσων εἰσι κυκλων | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
| ἀφ ' οὑ ἐπι τας ΒΔ και ΒΖ ὀρθαι περιφερειαι γεγραμμεναι αἱ ΗΚ , ΗΘ , ὡστε των μεν κατα | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
| χηνειου οὐγγιας στ , εἰ δε μη παρειη χηνειον , ὀρνιθειον . εἰ δε μη , ὑειον προσφατον : ἑψεται | αὐτα ἐλθειν προς με , των γαρ τοιουτων ἐστιν ἡ βασιλεια των οὐρανων . και ἐπιθεις τας χειρας αὐτοις ἐπορευθη |
| τις και ποτημα και ἑψημα ποιων , και εἰς ζωμον ὀρνιθειον ἐμβαλλων ζεοντα ὡς ὀπτοτατον το ἀλφιτον , μη κινων | , και λεγετε αὐτοις , Ἠγγικεν ἐφ ' ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . εἰς ἡν δ ' ἀν πολιν |
| μ ' εὐθυς ψηλαφᾳ κἀνω φερει την χειρα προς το φαλακρον ἡδυ διαγελων ποθεν ποτ ' ἀλυπον ὡδε ηὑρον ἀνθος | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| εἰς ' ἑκκαιδεκ ' εἰς Ἀρχεστρατον . ἐς τον δε φαλακρον ἑπτακαιδεκ ' . ἰσχε δη . ὀγδοος ὁ το | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| , ἐν οἱς κωνωπες [ ] γιγνονται ἀπο της ἐνυπαρχουσης νοτιδος τοις χωριοις τουτοις . Ἐστω δη πρωτη σοι των | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| , εἰς τους ἀναψυχοντας τοπους ἀποτιθενται : εἰ δε ὑπο νοτιδος και ψυχροτητος , εἰς τους θερμους και ξηρους τοπους | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| τον γαρ ἀποδραναι βουλομενον τα κακα την θνητην φυσιν πρωτον ἀποστραφηναι δει : οὐ γαρ οἱον τε ταυτῃ συμπεφυρμενους μη | ὑμιν φοβουμενοι τον θεον , ἡμιν ὁ λογος της σωτηριας ταυτης ἐξαπεσταλη . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ |
| : „ πασας στροφας στρεφεσθαι , πασας δε διεξοδους διελθων ἀποστραφηναι Λυγιζομενος , ὡστε μη παρεχειν δικην . ” τινες | ἐμη , ἱνα ἀγαπατε ἀλληλους καθως ἠγαπησα ὑμας : μειζονα ταυτης ἀγαπην οὐδεις ἐχει , ἱνα τις την ψυχην αὐτου |
| δυναται . ὁποιον γαρ ἀν ᾐ τουτο , γραμμικως ὀφειλει ἀποδεικνυσθαι , ἐδειξαμεν δε ἡμεις ὁτι οὐδεν ἐστιν ἡ γενικη | . της φιλοξενιας μη ἐπιλανθανεσθε , δια ταυτης γαρ ἐλαθον τινες ξενισαντες ἀγγελους . μιμνῃσκεσθε των δεσμιων ὡς συνδεδεμενοι , |
| δε ὑστερον Ἀκρισιος Περσεα αὐτον τε περιειναι πυνθανομενος και ἐργα ἀποδεικνυσθαι , ἐς Λαρισαν ἀπεχωρησε την ἐπι τῳ Πηνειῳ . | τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ λαῳ . ἀνεστησαν δε τινες των ἐκ της συναγωγης της λεγομενης Λιβερτινων και Κυρηναιων |
| Τριποδι . τους δε Ἀθηναιους ἐπεισε χρησθαι τοις των Ἰωνων γραμμασιν Ἀρχινος [ δ ' Ἀθηναιοις ] ἐπι ἀρχοντος Εὐκλειδου | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
| τους βιους Ῥωμαιων ἀριθμος , ὡς ἐν τοις τιμητικοις φερεται γραμμασιν , ἐπι μυριασιν ὀκτω χιλιαδες πεντε τριακοσιων ἀποδεουσαι . | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
| θειας τυχης φησιν , ἀλλα της μερικης και ἐν ἀνδρασιν ὁρωμενης : εὐδαιμονιας : οἱον τα κεχαρισμενα πραττεις τοις Ἑλλησιν | ἀναγκην , ὡσπερ οἱ ἀρχιερεις , προτερον ὑπερ των ἰδιων ἁμαρτιων θυσιας ἀναφερειν , ἐπειτα των του λαου : τουτο |
| ΒΓ περιφερεια εὐθεια δοξει εἰναι . κγʹ . Σφαιρας ὁπωσουν ὁρωμενης ὑπο του ἑνος ὀμματος ἐλαττον αἰει ἡμισφαιριου ὀφθησεται , | σωσει ψυχην [ αὐτου ] ἐκ θανατου και καλυψει πληθος ἁμαρτιων . Πετρος ἀποστολος Ἰησου Χριστου ἐκλεκτοις παρεπιδημοις διασπορας Ποντου |
| ἀνα λογον δε και τας εἰσφορας εἰσφερουσι και τας ἀλλας λειτουργιας . ἑξ δε τας μεγιστας ἐφη ὁ Ἀρτεμιδωρος , | ἐν ἐκκλησιᾳ , ἑαυτῳ δε λαλειτω και τῳ θεῳ . προφηται δε δυο ἠ τρεις λαλειτωσαν , και οἱ ἀλλοι |
| φησει δ ' ἀναξιους τινας ἀνθρωπους εὑρομενους ἀτελειαν ἐκδεδυκεναι τας λειτουργιας , και τουτῳ πλειστῳ χρησεται τῳ λογῳ . ” | οὐρανε , και οἱ ἁγιοι και οἱ ἀποστολοι και οἱ προφηται , ὁτι ἐκρινεν ὁ θεος το κριμα ὑμων ἐξ |
| και μη τον δεινα πυνθανησθε τι πραττει ἀντι του ἱνα στρατευομενοι των ἀγαθων μεταλαμβανητε . και αἱ κατασκευαι μεν ἀπο | ὠφελησεν ὁ λογος της ἀκοης ἐκεινους , μη συγκεκερασμενους τῃ πιστει τοις ἀκουσασιν . εἰσερχομεθα γαρ εἰς [ την ] |
| Ἑλλαδος πασης ἀνω και κατω φερομενης , πλεοντες ὁμου και στρατευομενοι ᾠκιζον την πολιν , ὡσπερ τινες φρουριον ἠ στρατοπεδον | και ἐποικοδομουμενοι ἐν αὐτῳ και βεβαιουμενοι [ ἐν ] τῃ πιστει καθως ἐδιδαχθητε , περισσευοντες ἐν εὐχαριστιᾳ . βλεπετε μη |
| το βουλευτηριον γνωμας ὑπερ αὐτων διηρωτησαν τους συνεδρους , και γραψαμενοι τα δοξαντα αὐτοις ἡκον αὐθις ἐπι την ἐκκλησιαν και | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| των ἡγεμονων δωδεκα : συνεδρευσαντες δε ἐν Μεμφει και συνθηκας γραψαμενοι περι της προς ἀλληλους ὁμονοιας και πιστεως ἀνεδειξαν ἑαυτους | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| ἀλλα και καταβαλλουσιν ἐν πηλῳ ἀχυρωσαντες εὐ μαλα προς το κατενεχθηναι τε και μειναι και μη διαφθαρηναι : και οὑτω | ἀκριβως τα περι του Ἰησου , ἐπισταμενος μονον το βαπτισμα Ἰωαννου . οὑτος τε ἠρξατο παρρησιαζεσθαι ἐν τῃ συναγωγῃ : |
| τας μυλας . προπαρασκευασθεντα μεν οὐν τα σιτα ὠφελον και κατενεχθηναι : τουτο ποιει ἀνακλωμενη ἡ γλωττα . εἰτα λοιπον | λαου και διαλογιζομενων παντων ἐν ταις καρδιαις αὐτων περι του Ἰωαννου , μηποτε αὐτος εἰη ὁ Χριστος , ἀπεκρινατο λεγων |
| τις τους αὐτους ὁτε μεν καλους δοκουντας , ὁτε δε αἰσχρους , και τοις μεν σφοδρα ἀρεσκοντας , παρ ' | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| Χρη μεν οὐν πασιν ὀργιλως ἐχειν , ὁσοι τιθεασι νομους αἰσχρους και πονηρους , μαλιστα δε τουτοις οἱ τους τοιουτους | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| του δε χαρακος αὐτων κρατησαντες χρηματα πολλα και λειαν ἀφθονον περιεβαλοντο . Οὐαλεριος μεν δη ταυτα διαπραξαμενος ἀδεως ἠδη την | μισθον ἀρξαμενος ἀπο των ἐσχατων ἑως των πρωτων . και ἐλθοντες οἱ περι την ἑνδεκατην ὡραν ἐλαβον ἀνα δηναριον . |
| πολλην ὁδον ἐστρατοπεδευοντο , τοις δ ' ἱπποις καταδρομην ποιησαμενοι περιεβαλοντο πολλην και παντοιαν λειαν . και το λοιπον δε | τοις στρατιωταις λεγοντες , Εἰπατε ὁτι Οἱ μαθηται αὐτου νυκτος ἐλθοντες ἐκλεψαν αὐτον ἡμων κοιμωμενων . και ἐαν ἀκουσθῃ τουτο |
| σαυτον ἀκριβεστατῃ σκεψει , μηδεν ἐξω των καθ ' ἑαυτον φιλοσοφουντα . ἀλλ ' ὁ μεν ἀνθρωπος ἠν , Θαρρα | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
| ἀφ ' ὡν ἐφησθα ἐκεινων των γνωρισματων διοραν τον ὀρθως φιλοσοφουντα ἠ μη ; οὐ γαρ φιλει τα τοιαυτα οὑτω | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
| ὀλιγον . Τῳ Αὐγουστῳ μηνι τας πεπανθεισας σταφυλας ἐν τοις θερμοτεροις τοποις τρυγασθαι προσηκει , τας μεντοι μηδεπω πεπανθεισας μετριως | και ἀκατακριτον ἐξεστιν ὑμιν μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; |
| , και τουτων τοις θερμαντικωτεροις . γυμνασιοις δε χρηστεον τοις θερμοτεροις και ἱκνουμενοις τε και ἱκανωτεροις , εὐλαβουμενους κοπον δια | Ἰουδαιων , ὁς προσεδεχετο την βασιλειαν του θεου , οὑτος προσελθων τῳ Πιλατῳ ᾐτησατο το σωμα του Ἰησου , και |
| και της βασιλειας υἱους διαδοχους οὐκ ἐχοντος ἐτολμησαν ἀντιλαβεσθαι της ἐλευθεριας και της κοινης των Ἑλληνων ἡγεμονιας . ἀφορμας δε | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| το ἐργον ἠπειλει , και οὐτε της δημοκρατιας οὐτε της ἐλευθεριας οὐδεν ἠν ὀφελος : οὐδεν γαρ ἡττον ἐδεδεκει των | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| του ὁ κυκνοθρεπτος : ὁ λιναγρετης και ὁ ἀγρευθεις ἐν λινοις και δικτυοις των πορκεων και ἁλιεων ὁ φιλος και | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
| Βαραθρον ἠ Θαλλουσαν ἠ τουτων τινα , ὡν ἐμπλεκουσι τοις λινοις αἱ μαστροποι , ἠ Ναυσιον ἠ Μαλθακην . τοσαυτ | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
| , ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | δια του κυριου ἡμων Ἰησου Χριστου , του ἀποθανοντος ὑπερ ἡμων ἱνα εἰτε γρηγορωμεν εἰτε καθευδωμεν ἁμα συν αὐτῳ ζησωμεν |
| την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην | τα ἀσχημονα ἡμων εὐσχημοσυνην περισσοτεραν ἐχει , τα δε εὐσχημονα ἡμων οὐ χρειαν ἐχει . ἀλλα ὁ θεος συνεκερασεν το |
| εἰ δε χρη προς την διανοιαν ἀπιδοντας ἡμας την του φιλοσοφου της ἀμφιβολιας των ῥηματων ὑπεριδειν , δοκει μοι την | ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ὁσον ἐστιν το πληθος των ἀγγελων , τοσον ἐστιν το γενος των ἀνθρωπων , καθως |
| τοις νουν ἐχουσι . γενου δη ἀδελφος το μεν κοινοτατον φιλοσοφου , το δ ' ἐξαιρετον Πυθαγορειου και Ἀπολλωνιου , | και πολει θεου ζωντος , Ἰερουσαλημ ἐπουρανιῳ , και μυριασιν ἀγγελων , πανηγυρει και ἐκκλησιᾳ πρωτοτοκων ἀπογεγραμμενων ἐν οὐρανοις , |