ἠ ὑπο νουσου : οἰονται δ ' ἐνιοι τουτο των ἰητρων ῥοον εἰναι , το δ ' ἐστιν ἑτεροιον : | ||
, ἠν δυϲπνοια ξυνεπειγῃ . ψυχρον δε ὑδωρ ὁκοϲοι των ἰητρων τοιϲι πλευριτικοιϲι ἐδοϲαν , οὐτε ὁκοιῳ λογῳ ξυμβαλεειν ἐχω |
τουτου γεγραμμενα , οὐδε καταλιπειν τον πατερ ' αὑτῳ ἐπιγεγραμμενον γραμματειον διαθηκην , οὐδε τα τοιαυτα : διαθηκας δε μαρτυρειν | ||
. Οἰνοπιδης ὁ Χιος ἀστρολογος ἀνεθηκεν ἐν Ὀλυμπιοις το χαλκουν γραμματειον , ἐγγραψας ἐν αὐτῳ την ἀστρολογιαν των ἑνος δεοντων |
μη ; το μεν πρωτον ὀξεως ἀποπηδωσιν , τελευτωντες δε καταγελαστοι γιγνονται , τα ὠτα ἐπι των ὠμων ἐχοντες και | ||
των μεν ἀληθων λεγοντες οὐδε ἑν , μη και προς καταγελαστοι γενοιντο τοιαυτα και τοσαυτα παθοντες ὑπο ποιμενων , κατηγορουντες |
τινων . Ἰον φυλλα ἐχει μικροτερα κισσου και λεπτοτερα , μελαντερα δε και οὐκ ἀφομοια , καυλιον μεσον ἀπο της | ||
τοις θυμοις , το δ ' εἰδος ἐμφερης ἀκροχορδονι , μελαντερα μεν και τραχυτερα , ἁδροτερα δε και στρογγυλωτερα , |
και του μεν θερους ψυχος , του δε χειμωνος καυμα παρεχουσαν και πολλην χλιδην : ὡν οἱ πενιχροι γε παιδες | ||
το ἀναγκαιον ὑδωρ ἀποστελλειν το περιττον ἑτερωσεἀλλα τοὐναντιον τῳ πλεοναζοντι παρεχουσαν τους ἐγχωρουντας ἀδηλους ὀχετους . εἰ δ ' ἡ |
και τελικωτερον , οἱον ἡ οἰκοδομικη τελος μεν ἐχει του οἰκοδομειν την οἰκιαν , της δε οἰκιας σκοπιμωτερον και τελικωτερον | ||
, θησαυρους , μαλιστα δε Σκορπιῳ ἐπει και φωλευει , οἰκοδομειν δε ἐν τοις αὐτοις ζῳδιοις πλην των τροπικων . |
δυναται . ὁποιον γαρ ἀν ᾐ τουτο , γραμμικως ὀφειλει ἀποδεικνυσθαι , ἐδειξαμεν δε ἡμεις ὁτι οὐδεν ἐστιν ἡ γενικη | ||
δε ὑστερον Ἀκρισιος Περσεα αὐτον τε περιειναι πυνθανομενος και ἐργα ἀποδεικνυσθαι , ἐς Λαρισαν ἀπεχωρησε την ἐπι τῳ Πηνειῳ . |
ὁρισμον αὐτου παραλαμβανονται , τα δε εἰς τον ὁρισμον τινος παραλαμβανομενα προτερα ὑπαρχουσι , πολλῳ ἀρα μαλλον τα μερη του | ||
τον αὐτον ἀρα τροπον και τα μορια τα ἀντι τουτων παραλαμβανομενα ὑφεξει αἰτιαν της ὑποστολης των ἀρθρων . . προσωπων |
ψυχῃ . Σημαινει δε και τα μερη αὐτης : το θυμικον , το ἐπιθυμητικον , και το λογιστικον : ἡ | ||
γαρ τῳ του ἐγκρατους λογῳ τουτο το ἀλογον , το θυμικον λεγω και το ἐπιθυμητικον , ἀγεται και πειθεται . |
ἀποφατικως μονως ἐδιδαξεν , την δε γραμμην και ἀποφατικως και καταφατικως . ἀπλατης δε ὡς των ἀλλων καθαρευουσα διαστηματων : | ||
του ὁτι οὐκ ἐστι ταὐτον το ἐν πρωτῳ σχηματι καθολου καταφατικως συλλογιζεσθαι τῳ ὁριζεσθαι , και τα ἑξης . εἰ |
τινος καταγνους τα χειρονα , τουτον ἐπι τοις αὐτοις ὡς βελτιστον κρινει και σωφρονα : και σχετλιασαι καιρος οὑτω : | ||
του χειρονος νικωντος μενει τουθ ' ὁ τινες νυν ὡς βελτιστον εἰσηγουνται , ποσον το μεταξυ χρη δοκειν εἰναι της |
χυλων ἡδονας , ἀφαιρων δε τας δι ' ἀφροδισιων , ἀφαιρων δε τας δι ' ἀκροαματων , ἀφαιρων δε τας | ||
μεν χρηματα κεκτημενος οὑς ἀν εὐ ποιειν οἰηται δειν , ἀφαιρων ὡν ἐχει ποιει , ὡστ ' ἐλαττω τα λοιπα |
; ἡμεις γουν οὐ πολυν χρονον διχα του ὑμετερου πληθους στρατευσαμενοι δικην ἐδομεν ὡς και ὑμεις ἐπιστασθε . ἐπι τουτῳ | ||
τοις ἀνδρασιν , ἀλλα και τοις χωριοις πολεμιοις χρωμενοι : στρατευσαμενοι δε και εἰς Ἀσινην της Λακαινης ἐνικησαν τε την |
. Ἀλλο και προς λειχηνας . Ἀμμωνιακου θυμιαματος , ὀροβινου ἀλευρου και θερμινου ἰσα . Τρυγος κεκαυμενης , ἀσβεστου ζωσης | ||
ἀν εἰη ἐκ παιπαλης , ὁ ἐστι το λεπτοτατον του ἀλευρου . και ἀθαρη δ ' ἐτνος ἐκ πυρου . |
τα μεν δυνανται καθ ' αὑτο εἰναι προς ἀλλην τεχνην ἀναφερομενα , τα δε οὐδεποτε δυ - νανται . οἱον | ||
Πυθαγορειων εἰς την τοιαυτην θεωριαν πανυ ἀνθηροτατην και γλαφυραν οὐσαν ἀναφερομενα , χωρητεον ἐπι τα ἑξης . Ἀκολουθον γαρ τουτοις |
τῳ στερνῳ συναπτοντες : λεληθασι δε τους πολλους των παραφυομενων νευρων ταις καρωτισιν ἀρτηριαις , ἁ μονα νομιζουσι την ἑκτην | ||
δευτερως μετοχετευει τῳ σωματι δι ' ὀργανων σωματικων , των νευρων ἰσως , την ζωην , την κινησιν και την |
οἰκειῳ πολεμῳ νοσουσαν ἀρασθαι . ἐπι τουτους δη στρατιαν ἐξαγειν βουλευσαμενοι και δοξαντες ἁπασι τοις συνεδροις ὀρθως βεβουλευσθαι προειπον ἡκειν | ||
βραβευειν τα κατα πολεμον προτερηματα . Ἀθηναιοι μεν οὐν κακως βουλευσαμενοι μετενοησαν ὁτε οὐδεν ὀφελος , και λογοις προς ἀρεσκειαν |
των ἀλλοτριων ; νυν οὐκ ἐκεινου ἁμαρτημα ἐστι το κακως ἀποδεξασθαι τα παρα σου ; Πως γαρ οὐ ; Δυναται | ||
πρεσβειας , ἡν ἐπεμψατε εὐχαριστουντες . οὐ γαρ ἡδεως αὐτον ἀποδεξασθαι τους πρεσβεις , ἀλλα δυσχεραναι μαλλον , ὡς δεον |
τουτων , ὡστε δεος μη ἀπελθοντων ὀπισω και τα νυν κατεχομενα οὐ βεβαια ὀντα ἐπαρθῃ προς ἀποστασιν προς των μηπω | ||
σχηματα γε νομοθετειν . ἐστιν δε ἀμφοτεροις μεν ἀμφοτερα ἀναγκῃ κατεχομενα ἀποδιδοναι , τα δε των θηλειων αὐτῳ τῳ της |
τῳ αὑτης ὑπερεχουσαν , την δ ' ὑπατην ὑπο της παραμεσης ὑπερεχομενην ὁμοιως : ὡς γιγνεσθαι τας αὐτας ὑπεροχας των | ||
και λιχανου διαστηματων : δια τι γαρ μεσης μεν και παραμεσης ἑν ἐστι διαστημα και παλιν αὐ μεσης τε και |
τον πολεμον ἑξ και εἰκοσι , τους λοιπους δε οἱ συμμαχουντες αὐτῳ Νουμιδαι πλανωμενους συνελαβον τε και παρεστησαντο τῳ ὑπατῳ | ||
] συνιζησις . τον εἰς ἀνδριαν ἐπαινετον . οὑτοι γαρ συμμαχουντες Αὐγειᾳ οὐκ εἰων αὐτον ἀποδουναι ὁν ὑπεσχετο μισθον . |
ὑπερ αὐτου γλωτταν ἀνεῳξεν . Ἱερεις δε και ζακοροι των δαιμονιων ἐπων αὐτου παντες ἐσμεν ἐξ ἰσου : Τουσδε δ | ||
ἠ ἀμεινον το τραγικον ἐκεινο ἐπειπειν , πολλαι μορφαι των δαιμονιων , πολλα δ ' ἀελπτως κραινουσι θεοι , και |
δε γλυφην ἐν τηι σφραγιδι Καρυατιδας ὀρχουμενας . τα δε πεμπομενα σιτια τωι Κλεαρχωι τους συνδεδεμενους στρατιωτας ἀφαιρεισθαι , και | ||
προς δε τας δαπανας μετριως , ἀν μη παντα τα πεμπομενα καταναλισκηται : προς δε τας θεωριας λαμπρως , ἐαν |
ἐμε γουν ἐχειροτονησε βοηθον οὐ προσδοκηθεντα : και γαρ εἰμι συμμαχος ταις ἀδικουμεναις μετα μεγαλης χειρος , ἡν οὐ θεμις | ||
φυγας , οὑτως και αὐτομολος , ὁ δε σπουδαιος βεβαιοτατος συμμαχος . τοσαυτα εἰς γε το παρον ἀρκουντως περι των |
ἐν τῳ τριτῳ των γεωγραφικων ἐκτεθεντα κεφαλαιωδως περι της τοτε νομιζομενης Ἰνδικης , ἡνικα Ἀλεξανδρος ἐπηλθε : και ἠν ὁ | ||
: ἡ διπλη ὁτι παρθενιος λεγεται ὁ ἐξ ἐτι παρθενου νομιζομενης γεννωμενος , σκοτιος δε ὁ κατα λαθραιαν μιξιν και |
ἠτοι χαλεπον και ἀσπονδον και ἀστοργον , παρα το μη σπεισασθαι φιλιαν προς ἀλληλους . * φερει κοτον : ἐπαγει | ||
τον Ξενοφωντα ἐπεδεικνυεν ἁ λεγοιεν , και οὐκ ἀν ἐφη σπεισασθαι , εἰ Ξενοφων βουλοιτο τιμωρησασθαι αὐτους της ἐπιθεσεως . |
τους συν αὐτῳ , εἰ οἱ ἀλλοι τουτον τον χρονον ἀκμαζειν τε μαλλον ἑαυτων ἐδοκουν και προσκτασθαι τι , αὐτοι | ||
λελεχθαι τα μηλα δια την ἀκμην : το γαρ ἀγαν ἀκμαζειν και τεθηλεναι φλοιειν ὑπο των ποιητων λεγεσθαι . ἐπει |
προς την δευτεραν θεσιν . ἐκ τουτου τοινυν του νομιμου κεφαλαιου , λελυμενου μαλλον τῳ δικαιῳ , ἀντεπεσεν ἀναγκαιως ἀντιθεσις | ||
τουτο , ὁτι διαφερει ἡ στασις το ἀντεγκλημα του ἀντεγκληματικου κεφαλαιου , ὁτι ἐν μεν τῃ στασει ἀμφοτερα ἐστιν ὁμολογουμενα |
το ἐθνος το Φλεγυων , ἐτι δε Πυρρος ὁ Ἀχιλλεως ἐπεχειρησεν αὐτῳ , και δυναμεως μοιρα της Ξερξου , και | ||
προς πασαν Σικελιαν . των δη μισθοφορων τους πρεσβυτερους Διονυσιος ἐπεχειρησεν ὀλιγομισθοτερους ποιειν παρα τα του πατρος ἐθη , θυμωθεντες |
μεν πρωτη ζητησις ἡ περι της παραγραφης κατα μιαν των νομικων ἐχει την ζητησιν : ἡ δε ἑτερα εὐθυδικια οὐ | ||
γινεται . Συριανου και Σωπατρου . Τριτη ἡ ἀντινομια των νομικων ἐστι στασεων : παρεχωρησε γαρ τῳ συλλογισμῳ δι ' |
ἐξελθειν εἰς προαστεια , οὐκ ἀπ ' ἐμου του ἐθους κρατησαντος ἐρωτηθεις οὐ μη προσδεηθω ἐπαγαγειν ἀποδειξιν , ὡς ἐγνωσμενου | ||
προς Μιλησιους ἐπι συμμαχιᾳ , ἐκωλυσεν : ὁπερ , Κυρου κρατησαντος , ἐσωσε την πολιν . Κλυτος δε φησιν , |
τοιουτος : ἀποβησομαι της νεως , και τις εἰς ἀστυ δραμων , οἱα πεπονθως ἡκω , μηνυσει . ὀχλος ἐντευθεν | ||
“ ὁ δε τον ξεστην λαβων και εἰς το βαλανειον δραμων πλησας τε ἐκ του ἀπορρυματος και κερασας ἐπεδωκε τῳ |
ἐκ ταυτης πληρωσαι την ἡμετεραν προαιρεσιν : τουτον νυν Νικοδημος παρασκευασει κατα Δημοσθενους τον φονον : πληρωσει την σκευην το | ||
παυσῃ και τους ἀλλους σωφρονεστερους ὁ κατα σου τημερον ἀγων παρασκευασει . κατ ' ἀμφοτερα τοινυν ἡκιστα παραγραπτεον σοι την |
μεν γαρ τηνδ ' , ὠ παι , την ὁδον ἀναγκαιοτατην ἡμιν εἰναι τρεπεσθαι . Ποιαν δη ; Τα δοκουντα | ||
των ζῳων ἐστι : κριοι μεν εἰς ἐσθητας , την ἀναγκαιοτατην σκεπην σωματων , βοες δε εἰς το ἀροσαι γην |
εἰς τμηματα ιβʹ ἁ καλειται ζῳδια , ὁτι πρωτος ὁ δωδεκατος ἀριθμος δεχεται τους θειους εʹ λογους τους μουσικους , | ||
δεκατος ποιητικος , παραινεσεις γεγραφως : ἑνδεκατος ἀνδριαντοποιος Φωκαευς : δωδεκατος ἐπιγραμματων ποιητης λιγυρος : τρισκαιδεκατος Μαγνης , Μιθραδατικα γεγραφως |
και βαρβαροις , προσετι δε και Ῥωμαιοις , μεγιστην ἀποδειξιν παρεχομενα ἀρετης και ἀνδριας των ἐπιφανεστατων ἀνδρων ἀρχη τε κατελυθη | ||
ἐνιαυτου παραμενειν θαλλοντα και την ὁλην προσοψιν ἀνθηραν και ἐπιτερπη παρεχομενα . μυθολογουσι δε μετα της Κορης τας της ὁμοιας |
πλανηθεντες ἐξωθεν μεν μη λαβωσι διαπνοην , ἐντος δ ' ἑλκομενοι την αὑτων ἀτμιδα τῃ της ψυχης διαθεσει σφοδρα συμμιξαντες | ||
ἡν οἰκουσιν οἱ προειρημενοι , ἀλφιτα αἰγειῳ ζωμῳ διαβραχεντα . ἑλκομενοι δε οἱ σαργοι ὡς ὑπο τινος ἰυγγος της ὀσμης |
Διδασκαλικοι δε τροποι εἰσι τεσσαρες , διαιρετικος , ὁριστικος , ἀποδεικτικος και ἀναλυτικος . χρηται δε κυριως τοις δυσιν ὁ | ||
κεκυηκεν ἀρα ἡδε “ συν τῳ ἀληθης εἰναι ἐτι και ἀποδεικτικος ἐστιν : ἀδηλον γαρ ἐχων το συμπερασμα το ” |
[ ] τε ? κοινον μεγα βοων οἱς ἀν τυχω δημοτικος ] , οἱπερ και μονοι σωιζουσι γην . ἐξ | ||
ἑνεκα των νεωτεριζοντων , ἐπιεικης την φυσιν εἰναι δοκων και δημοτικος . ὁ δε Λαρκιος ἐπι τον κατα Φιδηναιων πολεμον |
μετα τινος των εἰρημενων χυλων μιγνυμενος . της δε γαστρος φθειρομενης μηδεν ὁλως ἐπιδιδοσθω των ἐπι πλεον αὐτην προτρεπειν δυναμενων | ||
πληθυος του λαου , τουτεστι των πολιτων , ὀλλυμενης και φθειρομενης , της μιξοθροου , ἠτοι της θρουν και βοην |
τιθεσθαι , προῳδικη δε δια το προτιθεσθαι ἑτερας περιοδου κωλων ἀναπαιστικων Ϛʹ . ὡν τα μεν τεσσαρα διμετρα ἀκαταληκτα . | ||
' ἀγε Πηγασε : ἡ ἐκθεσις της διπλης κωλων ἐστιν ἀναπαιστικων ιθʹ : εἰρηται γαρ , ὁτι και ἑτερῳ μετρῳ |
ἡμετεραν διασωσαντα ναυν . οὑτω παραβαλλων ἡμας οὐ δοξεις ἀνομοιων ἐξεταστης εἰναι πραγματων . Ἰσως τοινυν και περιττην ἡμιν προσβολην | ||
, και οὐδεις ὁστις οὐκ ἀξιοι ταυτης μονης της ἐπιστημης ἐξεταστης ἀκριβης εἰναι , και ὡν λεγει και ὡν ἐργαζεται |
. Χρηματων αὐτῳ κομισθεντων ἀπ ' Ἀλεξανδρου , ἑστιασας τους κομιζοντας τον αὑτου τροπον ἀπαγγειλατε ἐφη Ἀλεξανδρῳ , ὁτι ἐστ | ||
και καλλιστα πιστευσας και παντοθεν μαλλον ἠ Κεγχρεαθεν ἀναγομενῳ τους κομιζοντας ἐπιβησας σκαφει . ἐρρωσο . Τῳ μεν κηρυκι σευ |
. τετριγει δ ' ἀρα νωτα θρασειαων ἀπο χειρων ἑλκομενα στερεως : κατα δε νοτιος ῥεεν ἱδρως , πυκναι δε | ||
διαπεπερασμενας . ὡς οὑπιτιμητης : Καλως , φησι , και στερεως τυπτε τας πεδας του Προμηθεως : ὁ γαρ προσταξας |
την προκλησιν ἀγανακτησασα πειθει Περσεα εἰς τον Ὠκεανον διαβηναι , παρασχουσα αὐτῳ και την Ἀϊδος κυνεην , εἰη δ ' | ||
τι δοκει σοι αὐτῃ , ὠ καρδια , εἰπε , παρασχουσα την κεφαλην εἰς το ἐπιξηνον . Γ ἀγαμαι καρδιας |
τις γαρ ὀνησις εὐφωνου ἡσυχαζοντος ἠ μη αὐλουντος αὐλητου ἠ κιθαριστου μη κιθαριζοντος ἠ συνολως τεχνιτου τα κατα την τεχνην | ||
εἰτα ] ἀπο κοινου το ” ἐδει “ . εἰς κιθαριστου : οὑτως Ἀττικοι . ἐσπουδαζον γαρ περι την κιθαραν |
γαρ οὑτως σαφεστεραν την ἐξετασιν γινεσθαι . Τοις δε αὐτοις κεφαλαιοις και ἐν τῃ κατασκευῃ δια των ἐναντιων ἐπιχειρηματων χρησομεθα | ||
οὐδε τα ἰατρικα , λεγομεν ὁτι ἀλλ ' ἡ συγγραφη κεφαλαιοις διαιρειται και ἐπι εἰδος ἀναγεται ῥητορικης , κοινως μεν |
διοικησειν ἐμελλεν . οὑτωσι μεν των πριν ἠ λυσιτελειν βασιλευσαντων κρατεις , ὁτ ' ἀμεινον , ἐπι τουτο ἡκων : | ||
προς τι δη βλεπων ἐπεσταλκας ; εἰτε γαρ ὁτι λεγων κρατεις , ἐγω σοι τουτου μισθον ὀφειλω , εἰθ ' |
. ταμιαν ] διοικητην . . ἀγριον ] μεγαν , ἰσχυροτατον , ἰσχυρον , βιαιον . μοχλευτην ] παρακτην , | ||
μεν του βρεγματος χαυνοτατα και ἀσθενεστατα εἰσι : πυκνοτατον και ἰσχυροτατον το κατ ' ἰνιον : μεσον δε ἀμφοιν το |
Νωτον δε και τα ὀπισθια παντα του γηρως εἰναι σημαντικα νομιζομεν . ὁθεν ὀρθως ἐνιοι και Πλουτωνος αὐτα καλουσιν ἰδια | ||
γενομενους θαυμαζομεν τε φιλοπονους τε και φιλοκαλους ὀνομαζομεν και κοινους νομιζομεν εὐεργετας τους των καλων ἐπιμελητας . ὁτε τοινυν οὑτω |
Ϛʹ προς τα γʹ και ὁμοιως ἐπ ' ἀπειρον . τριπλασιων δε λογων πρωτος και πυθμην ὁ των γʹ προς | ||
, ἐκ μεν των διπλασιων ἡμιολιοι , ἐκ δε των τριπλασιων οἱ ἐπιτριτοι , ἐκ δε των τετραπλασιων ἐπιτεταρτοι , |
μηδεμιαν ἀξιολογον ἁμαρτιαν περι τα φαινομενα κατα τας συζυγιας δυναμενην ἀπεργασασθαι , κἀν μη συνεπιλογιζηται το παρα την ἐκκεντροτητα του | ||
ἠν δε και χρησμος αὐτῳ παρακαλεσαι τον διαδοχον και εὐθαρσεστατον ἀπεργασασθαι προς την του ἐθνους ἐπιμελειαν , το βαρος μη |
αὐτο τῃ αὐτου τελειοτητι και ἐνεργειᾳ . Ἐστι μεν τουτο ἑνδεκατον ἐν τῃ των προβληματων ἐκθεσει , δεκατον δε νυν | ||
τε των του Αὐγεου βοσκηματων και τον της ὑδρας , ἑνδεκατον ἐπεταξεν ἀθλον παρ ' Ἑσπεριδων χρυσεα μηλα κομιζειν . |
των Ἑλληνων συνηθειαν ἐκ παραπλασμου και της ἐν ταις ὁμιλιαις παρατηρησεως ἀναγομενος . οἱον ὁ μεν της Ζευς ὀρθης πτωσεως | ||
ἀστερων καθ ' ἑαυτους δυναμεις τοιαυτης ἐτυχον παρα των παλαιων παρατηρησεως . ἐκεινο δε νοεισθω , ὁτι τουτων των ἀστερων |
ἡ μεν ἐρημος ἐς ἁπαν , ἡ δε κωμη τε Καταναιων ἡ Γερεατις και ἱερον σφισιν Ὑβλαιας ἐστι θεου , | ||
γινηται τα περι το ὀρος , κατατεφρουται πολλῳ βαθει τα Καταναιων χωρια : ἡ μεν οὐν σποδος λυπησασα προς καιρον |
ὁ θεος . ἐτυχε δε διαρρεων δια του χωριου ποταμος Σελινους . και ἐν Ἐφεσῳ δε παρα τον της Ἀρτεμιδος | ||
εἰδος παρ ' Ἑλλησιν , οἱον Σχοινους Σκιλλους Πιτυωδης Δαφνους Σελινους Ἐρικωδης , ἀπο των ἐν τοις τοποις φυομενων . |
κδʹ : λοιπαι ιβʹ . αἱς προσθετεον τας ἀπο του ἀνταρκτικου μεχρι του θερινου παλιν μοιρας λʹ και τας ἀπο | ||
κυκλου δια του κεντρου της σφαιρας ἑως του κεντρου του ἀνταρκτικου . παρειληπται δε , ἱνα εἰδωμεν , ὁτι περι |
. , . διοπερ ὁ Ἀ . ἐν τωι Περι μαθηματικων λεγει δει . . . ἀδυνατον . δει γαρ | ||
λιαν εὐχερης ὠν περι μεν του ἀριθμου παντος και των μαθηματικων το μηθεν συμβαλλεσθαι ἀλληλοις τα προτερα τοις ὑστερον : |
και ὑποζυγιων , ἐτι δε και βιβλιων και διαλεξεων και κοινωνιων ἐν οἱς εὐ και κακως πεισεται . Εἰτα ἐπιμεριζει | ||
ἀλλα διαφορα τις . Εἰρηκως ὁ Πορφυριος περι των καθολικων κοινωνιων και διαφορων χωρει και ἐπι τας μερικας . και |
. διο χρη τῃ ἑβδομαιᾳ προσεδρευειν πασαν την ὡραν και παρασκευασασθαι προς τε του οἰνου και ψυχρου δοσιν . ἀπο | ||
ὠ ἀνδρες . Οἱ μεν γαρ και λεγειν δεινοι και παρασκευασασθαι ἱκανοι , ὡστε και ὑπερ ἑτερων πολλακις ἐν ὑμιν |
. τα παλαι μεν οὐν ἀγνοειται , Ἀκρισιος δε των μνημονευομενων πρωτος διαταξαι δοκει τα περι τους Ἀμφικτυονας και πολεις | ||
και την Ἀσσυριων ἡγεμονιαν ἀρδην ἀνετρεψε , πολυχρονιωτατην γενομενην των μνημονευομενων . Ἀρβακης γαρ τις , Μηδος μεν το γενος |
την φωνης τινος των ἀλογων ζῳων μιμησιν , οὐ του μιμησασθαι χαριν γινομενην ἀλλ ' ἀτακτως και ἀσκοπως . ἐπει | ||
ᾡ αὐτῳ παραινει ὁτι ” Ὀφειλεις , ὠ Νικοκλεις , μιμησασθαι τας πραξεις τας του πατρος , ἁς νυν διηλθομεν |
ἀκριβειας και οὐκ ἀλλαχοθεν μετασχειν δυναμενους . ὁμοιως και ὁ μηχανικος την ὑλην σχηματιζων ἐπαναγει πασαν ἑαυτου την ποιησιν ἐπι | ||
εἰς το νοησαι φαινῃ και παντοιας εὑρησαι μηχανας . ἠ μηχανικος ὠν ὁ Προμηθευς , εἰ μη στερρως προσηλωθῃ , |
μαλιστα και την ἐξω και την ἐν τοις γυροις και βλαστανειν ὁλως οὐδεν . Φυτευουσι δε την μετοπωρινην φυτειαν μετα | ||
ὁκοσα μη καλως καθαρθεντα ἐς το δεον ἀει προτερον ἀρξεται βλαστανειν , ταυτα ὑπερσαρκεει μαλιστα : ὁκοσα δ ' ἀν |
και διχα μετρων , και παντες , ὁσοι σπουδαιας ἐβουληθησαν ἐξενεγκειν γραφας , οὐ μονον ἐζητησαν ὀνομασαι τα νοηματα καλως | ||
μερος ἡ Σεμιραμις ἀκουσασα προηχθη μηδεν προαδικηθεισα τον προς Ἰνδους ἐξενεγκειν πολεμον . ὁρωσα δ ' αὑτην μεγαλων καθ ' |
ὑγρῳ και ψυχρῳ , δυτικος δε ὑπαρχων τῃ μεν μορφῃ μελανας και σπινωδεις και μικρους και ἁπλοτριχας και ὑποψιλους και | ||
. . . γραφουσιν οἱ παλαιοι ὁτι τους κυαμους ὡς μελανας οὐκ ἐσθιουσιν οἱ ἱερεις οἱς και λογον φασιν εἰναι |
: Δημων Συρακουσιους εὐδαιμονησαντας φησι ψηφισασθαι την δεκατην των ὑπαρχοντων ἀποδιδοσθαι εἰς ἐπισκευην ναων τε και ἀναθηματων και ἱερειων : | ||
βαρος τε θωρακος και ὑποχονδριου , μετα του πολλα πνευματα ἀποδιδοσθαι : ἐφ ' ὡν δι ' ἐμετων ἐκκομισθηναι δει |
, οὐ δια του α , ὡς οἱ ἐμποροι την ἀρχουσαν παραφθειροντες . τα τοπικα Μεγαροθεν ἐκ τοπου , και | ||
ἐστι κατα το τελος το οὐδετερον , ἀλλα κατα την ἀρχουσαν : συγκειται δε ἐκ του κλεος και του φοντης |
πολιτειας συγκεχωρηται : ποθεν των πολιτων τις τυγχανει κατα την δημοκρατιαν ἀνευθυνος ; τις στρατηγος ἠ ῥητωρ ἠ συμβουλος τοιαυτην | ||
και παραδουναι τῃ τυραννιδι τα πραγματα και συγχωρησαι αὐτῃ καταλυειν δημοκρατιαν ἀρχαιαν ; οὐ γαρ ἐφερε πλειονα χρονον ἡ πολις |
αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , ἀπο των περι αὐτα κριτηριων και γνωστικων και καταληπτικων ἑξεων : οὑτω δη οὐν και ἐνταυθα | ||
ἐχει ταξιν των τε πρωτων και των τελευταιων της ψυχης γνωστικων δυναμεων . ᾑ δη και μαλιστα συγγενης ἐστι τῃ |
ἀλληλους , εἰ τις ἀδικως τιμαται . πολλακις δε και βουλευομενοι ἁ μεν ἀν ἐπιθυμωμεν πραττειν , ταυτα ἐπαινουμεν , | ||
ψευσασθαι . . Ἑβδομοι δε εἰσιν οἱ ὑπερ των κοινων βουλευομενοι ὁμου τῳ βασιλεϊ , ἠ κατα τας πολιας ὁσαι |
κατα φυσιν ἐστιν , ἐπειδη δηλοι ἐρρωμενην και ἰσχυραν την συνεχουσαν και στηριζουσαν και συνδεσμουσαν την συνεκτικην δυναμιν του ὁλου | ||
των τῃδε περι ἐκεινων ἀποφαντεον οὐτε ψυχην την αὐτην την συνεχουσαν ἐχοντων οὐτε τον αὐτον τοπον οὐτε αἰτιας οὐσης ἐκει |
κατα μεταληψιν γενηται κατατασις . δυναται δε δια της αὐτης παρασκευης και ἡ κατ ' ἀντιμεταληψιν κατατασις γινεσθαι : δηλω | ||
ἐστιν ἐκθεσις του ζητουμενου ὡσπερει σκοπος και ἐπαγγελια της μελλουσης παρασκευης . λαμβανεται δε [ γαρ ] ἡ προθεσις πρωτον |
Τυχη , καινοτερων εὑρουσα πραγματων ὑποθεσιν : βασιλει γαρ ἡκον ἀπαγγελλοντες Αἰγυπτον ἀφεσταναι μετα μεγαλης παρασκευης . τον μεν γαρ | ||
εἰς την Ἡρακλειαν , καθ ' ὁν καιρον ἠλθον τινες ἀπαγγελλοντες τον Ἐρβησσον παραδωσειν . Ἀννων δε πολεμησας ἐν δυσι |
τα πλειστα των ἐν τουτοις παραδεδομενων περι των ἀρχων του ἀποφαντικου λογου θεωρηματων εὑροις ἀν πολλαχῃ τε παρ ' αὐτῳ | ||
ὁ ἀποφαντικος . και ἐντευθεν ἐστι λαβειν τον ὁρον του ἀποφαντικου : τουτον γαρ φησιν εἰναι ἀποφαντικον ἐν ᾡ θεωρειται |
οὐκ ἀν εὑροιτε ἀμεινους , τον μεν ἑτερον αὐτων κυριον ἀποδειχθηναι της ἀναρρησεως , τον δ ' ἑτερον ὑπο του | ||
ὑπαρχειν ἐν τῳ συμπερασματι , ἀλλα το πρωτον των δυναμενων ἀποδειχθηναι . και ἰσως ἀν τι λεγοι τουτο λεγων ὁ |
ἀντι του γαρ . βουλευω ] συμβουλευω τοις ἐμοις πολιταις δημοκρατεισθαι μεν , ὑπο φοβον δε [ μη ] εἰναι | ||
Θεοπομπος ταδε : ἠσαν δε οἱ Βυζαντιοι και δια το δημοκρατεισθαι πολυν ἠδη χρονον και την πολιν ἐπ ' ἐμποριου |
ἀναθημα και Συρακοσιων Φοινικας ἠτοι τριηρεσιν ἠ και πεζῃ μαχῃ κρατησαντων . ὁ δε τριτος των θησαυρων και ὁ τεταρτος | ||
μεγαλων , και ἀπ ' ἐκεινου την συν ὀλεθρῳ των κρατησαντων Καδμειαν ὀνομαζουσι νικην . ἐτεσι δε οὐ πολλοις ὑστερον |
τεκνου , ἡκω [ ] δ ' ἀρηξων συμφοραισι ταισι σαις , το μεν ? [ ] βιαιον οὐκ ἐχων | ||
, ἀνιεσθαι . : ἠ κἀμε ] Κἀμε ἐπι ταις σαις βλαβαις ἁς πασχεις ἐπαιτιᾳ και μεμφῃ και αἰτιον προβαλλεις |
θεμενοις , λεγειν ἀδεως περι τε των ἰδιων και των δημοσιων : ἡ δε τριτη κηρυξι και πρεσβειαις ἀξιοι χρηματιζειν | ||
προβλημα : ἡ Φυη μετα την καταλυσιν του Πεισιστρατου κρινεται δημοσιων ἀδικηματων : λεγομεν γαρ ἠδυναμην μεν οὐν και ἀσεβειας |
, ἐπι τινος εὐημεριας συγχωρησαντος αὐτωι του βασιλεως ὁ θελει αἰτησασθαι , ἠιτησατο ἐν ὀρθηι τηι τιαραι εἰς Σαρδεις εἰσελασαι | ||
του καυματος Ἀρισταιου δεηθηναι , του υἱου του Ἀπολλωνος , αἰτησασθαι αὐτους παρα του πατρος : τον δε αἰτησαντα λαβειν |
και τουϲ ἐν νεφροιϲ λιθουϲ θρυπτει . το δε των κατοικιδιων ὀρνιθων αἱμορραγιαϲ μηνιγγων ἐπεχει . το δε των ἀρνων | ||
και ταυτα τα γενη των ὀρνιθων ταις προειρημεναις ἐπι των κατοικιδιων ὀρνιθων ἰασεσιν . Οἱ περδικες θερμοτατοι φυσει τυγχανουσι προς |
ἀκριβως εἰσομεθα , πως το αὐτο και μερος και εἰδος ἐκδεξασθαι δυνατον . το μεν οὐν μερος του ὁλου χωρισθεν | ||
οὐδεμια ἀλλη , δυστυχης γυνη . εἰ δε τις θελησειεν ἐκδεξασθαι το οὐχ ὑπολαμβανω , ἱν ' ᾐ οὑτως : |
τα πραγματ ' ἐχῃ φαυλως περι ὡν δει σκοπειν , δυσχερεις ἀναγκη περι αὐτων εἰναι και τας συμβουλιας . εἰ | ||
μονον ἐσται το ὀν . Φησιν ὁτι ἀμφοτεροι οἱ λογοι δυσχερεις ὑπαρχουσι : κἀν γαρ ὑποθωμεθα το ἑν και το |
πλευρα το τελος της ζωης ἐπιτιθησιν , τοτε περ εἰωθε συμπληρουσθαι τα χρονικα και ἀπολλυσθαι παντελως ἡ κατασκευασθεισα πολις ὁπηνικα | ||
οὐσιας αὐτας εἰναι , ὡστε ἐκ τουτων και τα εἰδη συμπληρουσθαι και οὐσιωδως αὐτων κατηγορεισθαι : εἰ γαρ μη ἠσαν |
ἀναληφθεισα πισσῃ ὑγρᾳ τριχοφυει χριομενη και ταχεως ἰαται το της ἀλωπεκιας παθος . Ποιει δε ὡσαυτως και ἡ των βατραχων | ||
τοπος . και τοτε πλατυσμα του φαρμακου ἐπιτιθει κατα της ἀλωπεκιας , χαρτιῳ σκεπαζων αὐτο και οὐκ ὀθονιῳ , ἱνα |
των διακονουμενων : και οἱ γε προσηκοντες αὐτῳ λογισται των στρατιωτικων ἐργων τον μεν ἀριθμον των στρατιωτων ᾐδεσαν , το | ||
. Ὑστερον τε δεηθηναι τον δημον του Φλωρου , των στρατιωτικων ταγματων ἡγουμενου ὁμου τε και την πολιτικην διεποντος ἀρχην |
: αὑτη κολλαν τραυματα μεγαλα δυναται και τα ῥυπαρα ἑλκη ἀνακαθαιρειν και τα παχυτερα των ἑλκων ἰασθαι και προστελλειν κολπους | ||
: διο και ὁϲα ταϲ μεγιϲταϲ ἐϲχαραϲ ἐχει μετα μελιτοϲ ἀνακαθαιρειν δυναται . ἐϲτι δε και πινομενη των καθαιροντων . |
: και ἐκελευον σφισι ἀεισαι , φαμενοι δωσειν αὐτῳ του κεραμου . ὁ δ ' Ὁμηρος ᾀδει αὐτοις τα ἐπη | ||
πολλαις και ποικιλαις ἰδεαις ποτηριων , παντος του πανταχοθεν κατακομιζομενου κεραμου την ἰδεαν μιμουμενοι . Λυσιππον τον ἀνδριαντοποιον φασι Κασανδρῳ |
μεν οἱ βατραχοι , ἐν Μακεδονιᾳ δε ὑς . και τεττιγων τι γενος , ἀφωνοι και οὑτοι . Γενος φαλαγγιου | ||
εἱς φθογγος λειπει τῳ παντι της ἁρμονιας συστηματι . και τεττιγων δε ἀκουομεν ἡδεως , ἀλλ ' ὁταν παντες ὁμου |
και ὁσα τοιαυτα . ΕΠιλογος κοινος . Ὁ ὑπερημερος μετα βαρυτητος χρησεται τῳ λογῳ την τυχην καταμεμφομενος , ὁτι δια | ||
ἰδιον λογον , ἁ τοις σωμασιν ὑπαρχει , σχηματος χρωματος βαρυτητος κουφοτητος , ὁλως πασης ποιοτητος και ποσοτητος . εἰ |
, φησι , τοις διοσκουροις παρα τῳ παμφαῃ , οὐδεν θαυμαστον εἰναι , ἐκεινοις , ἀθληταις οὐσιν ἀγαθοις , και | ||
παντα ταυτα κατεβιβαζεν ἐπι το μουσικωτερον . και μηδεις ὑπολαβῃ θαυμαστον εἰναι τον λογον , εἰ και τῃ πεζῃ λεξει |
. Τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἐστι μεν το συνεκτικωτατον παντων των κεφαλαιωνἐνθεν γαρ και τα ἀλλα γινεται κεφαλαια | ||
, ὁπερ ἐστι το μεσαιτατον της νεως , ὁ ἐστι συνεκτικωτατον , ἡτις ἐστι τροπις , ὑπο δε των ἀλλων |
φαινῃσι . ἀντιστροφον ἐστι τῳ Κορινθιῳ , ὑποτακτικῳ χρωμενον ἀντι ὁριστικου . Ἰβυκειον δε σχημα το τα ἐναντια τῳ Κορινθιῳ | ||
ἐστι μεσου ἀοριστου αʹ , γινεται δε ἀπο του ἰδιου ὁριστικου αʹ μεσου ἀοριστου του ἐτυψαμην ἀποβολῃ του κατ ' |
την Ἰους ζητησιν , ἐν Τυρῳ πρωτον ἀφανους γενηθεισης , πλανασθαι κατα την Κιλικιαν : ἐνταυθα δε των συν αὐτῳ | ||
γαρ ἑκαστον γυμνον προσεταττον ἐνιαυτον ὁλον ἐξω ἐν τοις ὀρεσι πλανασθαι , και τρεφειν ἑαυτον δια κλοπης και των τοιουτων |
ψυχης , ἱνα και δυνωμεθα κοινωνειν ἀλληλοις και συμπολιτευεσθαι : κοινωνικον γαρ ζῳον ὁ ἀνθρωπος : διοπερ οἱ μη κεχρημενοι | ||
. Ὁσοι μεν εἰς την χρειαν την ἀνθρωπινην ἀνηγαγον το κοινωνικον , οὐκ ἐλαβον ἀρχην ἀσφαλη του της προς ἀλληλους |
ἠν βουλῃ ἰσχυρα ποιεειν : μελι ἡμιεφθον ποιεων , ἐμβαλεων γεγραμμενων προσθετων των ἀγειν ποιουντων , και ἐπην ἐμβαλλῃς , | ||
ἀτρεκεως διηγεεσθαι , ἀλλα και αὐτον ὑποτοπεεσθαι χρη ἐκ των γεγραμμενων . Ἐπειτα χρη δερματος καρχηδονιου , ἠν μεν νηπιωτερος |
πριν διδαξαι τον τροπον , ὁν προσηκειν ἡγουμαι το παρον δοκιμαζεσθαι πραγμα . τας τεχνας οἱ καλως ἐξεταζοντες προς τους | ||
μυριας ἀποδειξεις τουτων παραστησομεν . ἀναγκαιον δε ἐστι παντας καρπους δοκιμαζεσθαι προφητου . προφητης , εἰπε μοι , βαπτεται ; |
ὁσα φησιν χρηματα ἀποδεδωκεναι . των μεν γαρ ἑκατον εἰκοσι στατηρων γιγνονται τρισχιλιαι τριακοσιαι ἑξηκοντα , ὁ δε τοκος ὁ | ||
κειται , δωσω σοι χρυσεους δεκα στατηρας . Κροισειων ἐρατωτερον στατηρων . δωσω σοι χρυσεους δεκα στατηρας Κροισειων ἐρατωτερον στατηρων |
λεξιν , πασαν δε την Πλατωνος , πασαν δε την Δημοσθενους : ἀμηχανον γαρ εὑρειν τουτων ἑτερους ἐπεισοδιοις τε πλειοσι | ||
Μαρσυας ἐν εʹ των περι Ἀλεξανδρου ἱστορει λεγων Μαργιτην ὑπο Δημοσθενους καλεισθαι τον Ἀλεξανδρον . ἐκαλουν δε τους ἀνοητους οὑτω |
ποιειν ὑπερ ὑμων τους θεους , ταυτ ' αὐτοι κυριοι γεγενημενοι τημερον μη ποιησαιτε , ἀλλ ' ὁν ἐκεινοις εὐχεσθ | ||
Φωκεων των ἐκπεπτωκοτων οἱ μεν οἰμαι βελτιστοι και μετριωτατοι φυγαδες γεγενημενοι και τοιαυτα πεπονθοτες ἡσυχιαν ἀγουσι , και οὐδεις ἀν |