| ἐτι μαλλον ἐμευ ἀπονοσφιν ἐοντος : αὐταρ ἐπειδη παιδα γενειησαντα ἰδηαι , γημασθ ' ᾡ κ ' ἐθελῃσθα , τεον | ||
| Ἀρηος πριν γ ' ἐμε δευρ ' ἐλθουσαν ἐν ὀφθαλμοισιν ἰδηαι : ἠωθεν γαρ νευμαι ἁμ ' ἠελιῳ ἀνιοντι τευχεα |
| ὀντι θειος ἐστιν , ὁ δε ἐν κακιᾳ θηριωδης και ἀθεος , δηλον , ὡς ἡ μεν του σπουδαιου ἡδονη | ||
| φοβουμαι ] [ ! ! ! ! ! ! ] ἀθεος ε [ ! ! ! ! ! ! ! |
| σκαιαν ἐποιησε σου την ἀσκησιν : τιμων καπνους : προσποιου ἐνθεος εἰναι : τεθνηκεν ἡδε : εἰ δε νομιζεις τουτο | ||
| ὁ Ῥουφινος προθυμιας οὐδεν ἀπελειπεν . ὁ δ ' οὑτως ἐνθεος γιγνεται ὡστ ' εὐθυς μεν περιεβαλλεν , ὡς ἀν |
| τω σω τεθνακοτος αὐτο τρυγασθαι . ἀρχετε Σικελικαι , τω πενθεος ἀρχετε , Μοισαι . οὐ τοσον εἰναλιαισι παρ ' | ||
| κολποισι και ἠρεθε ταν Ἀφροδιταν . ἀρχετε Σικελικαι , τω πενθεος ἀρχετε , Μοισαι . πασα , Βιων , θρηνει |
| ἀνεμων ἐν τῳ διαγειν τους Ἑλληνας ἐν Αὐλιδι οἱ Ἑλληνες πεμπουσιν εἰς Μυκηνην ἀφελεσθαι προς θυσιαν Ἰφιγενειαν , ἐρομενης δε | ||
| ματαιον . Ἱεμενῳ : πορευομενῳ . ἐφιασιν : καταλειπουσι , πεμπουσιν . ἀγεσθαι : πορευεσθαι . Μηρινθον : σχοινιον . |
| μεν τον βιον ῥᾳονα και βελτιους τας προς ἀλληλους ἐντευξεις ποιουμενων , ἐκεινων δε το ἠθος δυσπροσοδον και πανταπασιν ἀνομιλητον | ||
| περι των ἀποδιδρασκοντων , ἀλλα και των τας μακρας ἀποδημιας ποιουμενων δια τε γης και θαλασσης . Ἐαν τα φωτα |
| ὑποκεισθω γαρ τις Σιμων την τεχνην σκυτευς και τους μεν τροπους ἀγαθος την δε τεχνην φαυλος : ἐπι τουτου τα | ||
| δειπνειν ἀνηρ δημοτικος ἠν τις , ὡς ἐοικε , τους τροπους . ὁστις δ ' ἐπι δειπνον ἠ φιλον τιν |
| ἀλλ ' ἐφ ' οἱς ὑμιν και δημοσιᾳ τῃ πολει παρασχειν ἐδυναμην , ταυτην ἐγω μεγαλην ἀριθμω βλαβην και ζημιαν | ||
| πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις τουτο , εἰ πολιτην αὐτον ποιησαμενοι κοινωνησουσι του |
| . Ἐστι γαρ ἑκαστον ὁ ἐστιν ἐφ ' αὑτου : ἐφετον δε γινεται ἐπιχρωσαντος αὐτο του ἀγαθου , ὡσπερ χαριτας | ||
| δι ' αἰωνος ὑπεδεχετο . ὡστε εἰ το πρωτως ὀν ἐφετον τοις πασι , και του εἰναι τοις πασιν αἰτιον |
| και τουτου συνηθους , ἀκουεσθε δε ὑπο μυριων ἐθνων οὐκ ἐπισταμενων ὑμας , και ὁρατε μεν τρεις ἠ τετταρας ἡνιοχους | ||
| ἠ πυκτευοντα των ἀλλων ἁπαντων [ οὐδαμως ] ὁ των ἐπισταμενων ἐπαινος ἡδιστος τοις εἰδοσι και πλειστης σπουδης ἀξιος : |
| βαλλοντες τοις λιθοις καθυπερθεν ὀντες και παιανισαντες ἐπῃσαν αὐθις , δεξαμενων δε των Ἀθηναιων ἐν χερσιν ἠν παλιν ἡ μαχη | ||
| ἐκ Πατρων ἐς Βρεντεσιον χιλιαις και ἑξακοσιαις ναυσι διεπλει . δεξαμενων δ ' αὐτον ἀμαχει των Βρεντεσιων , τοισδε μεν |
| , δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
| σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
| . ἐν μερει , σημαινει . . Ι . ἐκ παρεπομενου ἐκ του παρακολουθουντος . . . πυρης ἐπεβησε ἀνειλεν | ||
| λοιπαι : ἱνα οὐν μη τουτο γενηται , ἐκ του παρεπομενου ὠνομασται , λεγω δη ἐκ του συνδεσμοις ὑποτασσεσθαι : |
| ὁτι ἐστιν : ἀλλο γαρ ἐκεινο και δι ' ἀποδειξεως δεικνυμενον . και το ἀκολουθουν ἀτοπον ἐπιφερει : ὁ ἀρα | ||
| ὁτι ἑτερου ὁ ὁρος και ἑτερου ὁ συλλογισμος ἐστι το δεικνυμενον . ἀλλ ' εἰ και ἑτερον τουτο ἐκεινου , |
| και δημῳ φιλον , ἀγαπωμενον μεν καθ ' ἡδονην , ἀγνοουμενον δε κατα την ἀρετην . Καθαπερ δε οἱ ἰατροι | ||
| ὡν αἱ λεξεις κεινται και ἀντιληψονται τουτων , οὐ το ἀγνοουμενον ἐξ αὐτων διδασκομενοι , το δ ' ὁπερ ᾐδεισαν |
| ὑπ ' ἐξ ἁλος εἱλκον ἐρετμα : ἐκ της θαλασσης ἀνεφερον και ἀνηγον τας κωπας . ἀμφιλυκην μιν : σκοτεινην | ||
| δουλοις τοις διακονουσιν : ἀνισταμενος οὐν ἐγω κατα το πρωι ἀνεφερον ὑπερ αὐτων θυσιας κατα ἀριθμον αὐτων , περιστερας τριακοσιας |
| ἐξηκουοντο . τους γουν προ μικρου διαρπαζειν ἐγνωκοτας την πολιν μετριους κατα την ἀγοραν ἑωρωμεν ὠνουμενους τα ἐπιτηδεια , ὡς | ||
| λογικους και ἀλογους και Ἑλληνας και Βαρβαρους και πλουσιους και μετριους παντας ἐκ Διος λεγει γεγενησθαι . . ῬΕΙΑ ΜΕΝ |
| ποιει οὐν την πλευραν ἐφ ' ἑαυτην , και των γινομενων το τριτον και δεκατον ἐσται το ἐμβαδον : τουτεστι | ||
| μυριας και πλουν παντοιον ἐν χειμωσι και γαληναις και διαφορας γινομενων , συγγινομενων , ἀπογινομενων . ἐπινοειν δε και τον |
| και των μετριως εὐπορουμενων , ὁς οὐ πολυτελη μεν τραπεζαν παρατιθεται , μαγειρους δε και θεραπειαν ἀλλην πολλην κεκτηται και | ||
| ἀγει , ἐπειδη τα ἐργα του μαγειρου εἰς μεσον κομισθεντα παρατιθεται τοις εὐωχουμενοις και φαινεται οἱα ἐστιν . Οἱ δε |
| ἐξογκωμασιν τιμιον ἀναξει πας ' Ἀθηναιων πολις . καλος γαρ ἀστοις στεφανος Ἑλληνων ὑπο ἀνδρ ' ἐσθλον ὠφελουντας εὐκλειας τυχειν | ||
| ἀμηχανον ἀμπεχε πενθος : οὐδ ' ἐτι κικλησκουσιν ἐπειθετο πολλακις ἀστοις νησαιοις , οὐ βρωσιν ὀρεγνυμενην ἐθελεσκε δεχνυσθαι , μαλα |
| Τι οὐν ; οὐ νομοθετου και ταυτα αὐ φησομεν εἰναι διανεμειν ; Και μαλα . Βουλει δη τα μεν ἁπαντα | ||
| οὐτι που χρυσῳ κεκοσμημενας , ἀλλα παντοιων ἀνθων στεφανοις . διανεμειν δε και των ἀνθων αὐτων , και τἀλλα ἐπιμελεισθαι |
| μεγιστον : θανατος ἀπαραιτητος ὡρισται κατα των εἰς τους ἐντος περιβολους παρελθοντωνδεχονται γαρ εἰς τους ἐξωτερω τους πανταχοθεν πανταςτων οὐχ | ||
| ὀνομαζεται . ἐπενοησαν δε οὑτοι αὐλας προστιθεναι τοις οἰκοις και περιβολους και σπηλαια . ἐκ τουτων ἀγροται και κυνηγοι . |
| γαρ τυχοντες των δικαιων ὡν προϊσταντο σπουδαζειν οὐχι παυονται , παρεισιν εἰς το των Λακεδαιμονιων ἐγκλημα αὐτοι δι ' ὁδου | ||
| ἐλπιδος ἀπατηθεισα . φερομενου τοινυν ἐπι το μνημα του νεου παρεισιν αἱ γυναικες ὀλοφυρομεναι . και συνημμεναι μεν ἐς ταὐτον |
| ὁ δικτατωρ , ἐπειδη κατεπαυσε του θορυβου , την ἀρχην ἀποτιθεται . Οἱ μεν δη τα πιθανωτατα μοι δοκουντες γραφειν | ||
| και ὑπερεχειν το του ὀστεου παχος , συνεχομενη δ ' ἀποτιθεται το φυσικον ἑαυτης σφυγματωδες ἐνεργημα , συμπαρεπεται δε και |
| εἰδεναι , ὁτι το διαχωρισθηναι σημαινει , ὡσπερουν και το ἐναντιον αὐτου , το συγκριθηναι , το εἰς ἑν και | ||
| ἐπειδη φθειρ αὐτον ἐδακεν οὐ διετραπη , λαβων δε περιφανως ἐναντιον παντων ἀπεκτεινε προσειπων , νη τους θεους ἡδεως τον |
| πολλῳ ; πολλακις δηπου . τι οὐν ; οὐκουν ἑκαστος ἐκλεγομενος λαμβανει των ἐπινεουσων την πεπαιτατην ἀει ; δηλονοτι . | ||
| αὐλης και των γε στρατιωτων φυλοκρινων τε παντας αὐτους και ἐκλεγομενος τους ἀριστους ἐν τε φρονησει και ἀνδρειᾳ και μελετῃ |
| , κἀκεινων οὐσων ἐστι και τουτο , μη δε ὀντος ποτερου τουτων οὐδετερον αὐτων ἐσται ποτε . Τουτο μεν ὀρθως | ||
| εἰς εὐφροσυνην ; θυσας δε τιμησατω ἑκατερος : την παρα ποτερου τιμην μειζονος ἀν χαριτος δοκεις τυγχανειν ; καμνοντα θεραπευσατωσαν |
| νη Δια ἐν Ἀχαϊᾳ πρῳην ἀκουσας τον αὐτον τουτον πολεμον διηγουμενων . και προς Χαριτων μηδεις ἀπιστησῃ τοις λεχθησομενοις : | ||
| ἀμελως ἐπηκουον αὐτων καθαπερ ναυαγιαν τινα και σωτηριαν αὑτων παραλογον διηγουμενων , οἱοι εἰσιν οἱ προς τοις ἱεροις ἐξυρημενοι τας |
| , εἰ τι τωνδ ' ] εἰπειν ἐχεις . , ματαιους ἀφροσυνας [ , . ) ἀλλ ' ἐργον [ | ||
| . Αἰσχρον γ ' ὁταν τις ἐπι γλωσσῃ φυεις γλωσσῃ ματαιους ἐξακοντισῃ λογους . Οὐτ ' ἐκ χερος μεθεντα καρτερον |
| ἠ περι τους του λοξου και δια μεσων των ζῳδιων ἀποτελειται , ἐγινετο μεν ἀν το τοιουτο δηλον και ἐξ | ||
| ἀκαθαιρετον , σεμνοτητα και δεινοτητα και εὐεργεσιαν , ἐξ ὡν ἀποτελειται τα λεχθεντα : το μεν γαρ σεμνον αἰδω κατασκευαζει |
| Ἀσιαν : τουτο γαρ και ἐπραττε . διο παντελως οἱ ἀποσταται τεταπεινωμενοι ἀπεγινωσκον : λοιποι γαρ ὑπηρχον Σαυνιτων ὀλιγοι και | ||
| τα προς τον πολεμον ἐπιμελως ἡτοιμαζον . οἱ δ ' ἀποσταται μιγαδες ὀντες οὐθ ' ἡγεμονας ἀξιοχρεους εἰχον , το |
| ὡρας ἰσημερινης εἰς συμπληρωσιν των ὑφ ' ὁλου του μηκους περιεχομενων ἡμικυκλιων : ληψομεθα τα ἰσοδυναμουντα τμηματα καθ ' ἑκαστον | ||
| οὐχ ὑπαγορευει λογος , παντων γε σωματων ὑπο του κοσμου περιεχομενων . Ἀφ ' ὡν γνωριμον , ὡς οὐκ ἐνδεχεται |
| ? ? ? [ εἰς ζῳον ] χωρει ? ? χρονιας ? [ εἰςκομιζοντα ] ? ? [ ἀλγηδονας ] | ||
| ὁμοιας ἐστι δυναμεως , ᾡ χρωμαι προς τας ἐκ τραυματων χρονιας και δυσσαρκωτους κοιλοτητας , ὁσαι συριγγωδεις εἰσι και βαθειαι |
| . γλυκυθυμος ἠπιος . γλωχινα την γωνιαν , και τριγλωχινας ὀϊστους τους τριγωνους το σχημα . γλαυκωπις . ἀπο του | ||
| , μετωπον και ῥινα καταμυσσονται , δια της ἀριστερης χειρος ὀϊστους διαβυνεονται . Ἐνθευτεν δε κομιζουσι ἐν τῃ ἁμαξῃ του |
| ποιουν την ἀμφισβητησιν : ὁπερ γαρ ἐφαμεν , εἰ ἐζη βασανιζομενος εἰπεν ἀν . Ἡ ἀντιληψις οὐκ ἀει ἐμπιπτει : | ||
| παρων δια τελους και συνων μοι , τῃ αὐτῃ βασανῳ βασανιζομενος τοις μεν πρωτοις και τοις ὑστερον λογοις τοις του |
| ἀγαλματα θεραπευουσαι και ὑπονοιας , ἀλλα ξυνουσιας φανερας προς αὐτους ποιουμεναι , τα τε των ἀνθρωπων ὁρωσιν ἐλευθεραι νοσων τε | ||
| , παλιν ἀνανευουσιν ἀνω προς το στερνον , ἀθροαν τινα ποιουμεναι καμπην , ὁθενπερ ἠδη το προς το στερνον αὐτων |
| ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
| την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
| , και τῃ ἑαυτου τρυφῃ καταχρωμενος χιλια και διακοσια ταλαντα προσοδον ἑαυτῳ περιεποιησατο καθ ' ἑκαστον ἐτος , και ἐκ | ||
| ἀνεγνω , εἰ τι δικαιον ἐβουλου πραττειν , πρωτον μεν προσοδον γραψασθαι προς την βουλην , εἰτα τῳ δημῳ διαλεχθηναι |
| . συμμαχησασαν δε τοις Τρωσι μετα την Ἑκτορος τελευτην πολλους ἀνελειν των Ἑλληνων , ἀριστευσασαν δ ' αὐτην ἐν τῃ | ||
| μονοπεδιλον ὁ Πελιας ὑπομιμνησκεται του χρησμου . εὐλαβουμενος δε αὐτον ἀνελειν ἀθλον αὐτῳ προστασσει τοιουτον , εἰπων ὁτι ἀπελθων εἰς |
| τα ἐν οʹ ἡμεραις κινουμενα , φησιν , ἐν τριπλασιῃσι τελειουται : και κατα τουτον γαρ αἱ μεν οʹ τριπλασιασθεισαι | ||
| ὁ ἑτερον ἐστι μετ ' αὐτην . Και οὐκ αὐτη τελειουται τοτε , ἀλλα το πραγμα οὑ ἐστοχαζετο : οἱον |
| ἐν ταις χερσιν ἐπηιει τας πολεις , δοξαν περι αὑτου κατασχειν ὡς περι θεου βουλομενος . ἐπει δε γηραιος ἐγενετο | ||
| ἠ δι ' ἀσθενειαν της καθεκτικης δυναμεως , μη ἰσχυσασης κατασχειν , ἀλλ ' ἐξεωσαι : και το τηνικαυτα και |
| ζ δωσεις τους λογους σου μεθ ' ὑβρεως η οὐκ ἐλευσεται ὁ ἀποδημος : ἀσχολειται γαρ θ ἀποδωσεις ἀρτι ἁ | ||
| ἐλαττονος τινος κακου ἀποικονομησομενος μειζον ἀγαθον , και ταυτῃ ἀκουσιως ἐλευσεται : ἀδυνατον γαρ ὁρμαν τινα ἐπι κακα βουλομενον ἐχειν |
| χρωματων πλην το τε μεσης και λιχανου διαστημα μεταλαμβανεται ἀντι διτονου το γιγνομενον καθ ' ἑκαστην χροαν και το του | ||
| διεσεως και διτονου και τονου και διεσεως και διεσεως και διτονου και διεσεως , το δε δωριον ἐκ τονου και |
| , τἀλλα δ ' οὐδ ' ὁρᾳ , οὐδ ' ἐπιλογιζεται . οὐ γαρ ἠθελεν , φησιν , σωσαι το | ||
| μη ἐξ αὐτων , ὡν προφερεται , διεψευσμενον ἐθεωρειτο . ἐπιλογιζεται μεν γαρ δια τινων συνεγγυς ἀπλανων ἀστερων τετηρημενων σεληνιακων |
| εἰ δε την Ἀντωνιου γνωμην φθανετε , μαρτυρομαι και παρακαλω περιμειναι την πρεσβειαν μου την ἐς Ἀντωνιον ἀπεσταλμενην ἠ λαβοντας | ||
| μικρον παραμειναι ὡστε διαναπαυσαι τε την στρατιαν και ἑτεραν αὐτου περιμειναι και ἁμα πειραν ποιουμενος των της Πελοποννησου ἡγεμονων , |
| τουτεστιν ὀξυθυμοι ὀντες ἐμοιρασαντο και διενειμαντο τα κτηματα ὡστε ἰσα λαχειν . λεγει δε τας ταφας : μονος γαρ ὁ | ||
| και θνητογενεις . Καιτοι φθιμενῃ μεγα κἀκουσαι τοις ἰσοθεοις συγκληρα λαχειν ζωσαν και ἐπειτα θανουσαν . Οἰμοι γελωμαι . Τι |
| , το δε ἀπο ΑΓ των ἀπο ΑΔ , ΔΓ ἐλαττον ἐστι τῳ αὐτῳ τῳ δις ὑπο ΑΔ , ΔΖ | ||
| , και ὡρισε παλιν τοὐλαχιστον μεγεθος του ἀνθρωπου μονοπηχυ , ἐλαττον δε μηκετι μειουσθαι . το μεσον δε ἀοριστον εἰασεν |
| το σχημα Ἀττικον , ὁμοιον τῳ , εἰς Ἀγαμεμνονα διον ἀγον . ΑΡΓΕΙΦΟΝΤΗΣ δε , ἠτοι ὁ ἐν Ἀργῳ φωνων | ||
| . † οἱ προστιθεντες ἐνταυθα το ἐς οἰκους και φασκοντες ἀγον ἐς οἰκους ἀμαθεις εἰσι των μετρων και της ὀρθης |
| καρτα ἐπιμελεονται οἱ ἰητροι , καιτοι πασαν μελετην και πασαν ἐπιδεσιν οἱα τε διαφθειρειν ἐστι , μη ὀρθως ποιευμενα : | ||
| ἐπι το ἀνω ποιεισθαι . τινες μεν οὐν ὑπερ την ἐπιδεσιν ἀνιεναι βουλονται τον ἐκθλιβομενον των οἰδηματων χυμον , ἐνιοι |
| . τελος δε προαγει ἠδη τεθνηκοτα τον Ἀχιλλεα και ποιει μαχομενον : οὐκ ὀντων δε ὁπλων , ἀλλα του Ἑκτορος | ||
| ἀφωνος καθηται . και ἐν αὐτῳ δε τῳ προλογῳ το μαχομενον ἐστι : Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ |
| , τα δε πυορροουσι , τα δ ' ἠχοις . ὀπιον μεν μηκωνος ἀνιεμενον γαλακτι ἠ ὑδατι ἐπιτηδειον ὀδυναις : | ||
| θαρρησῃς κολλουριοις : πολλοι γαρ και αὐτο τολμησαντες ἐγχεειν το ὀπιον προς τῳ μηδεν ὁλως παρηγορησαι την ὀδυνην ἐτι και |
| εὐθειων των ἰσων ταις Α , Β , Γ τριγωνον συνεσταται το ΚΖΗ . Ἐπει γαρ το Ζ σημειον κεντρον | ||
| τῃ δοθεισῃ γωνιᾳ εὐθυγραμμῳ τῃ ὑπο ΔΓΕ ἰση γωνια εὐθυγραμμος συνεσταται ἡ ὑπο ΖΑΗ : ὁπερ ἐδει ποιησαι . Ἐαν |
| . χωρις δε τουτων ἰδιωτικα πορια συνηκολουθει των ταις ἀγοραις χρωμενων βραχυ λειπομενα των χιλιων : πολλα γαρ ἐτη της | ||
| των μετρων παρα τε ταϲ χωραϲ και τα ἐθη των χρωμενων περι των μαλιϲτα ϲυνηθων ἁπαϲιν ὁ λογοϲ ἡμιν ἐϲται |
| το δοκειν ἡμας αἰτιους εἰναι προσεσται : ὁ πολυ του προτερου μειζον , εἰ οἱον τε εἰπειν . οὐ τοινυν | ||
| δε ἐπιρρηματα καθ ' ἑνα σχηματισμον ἐκφερεται . του μεν προτερου , ἀνθρωποι ὀντες διαλεγεσθε , ᾀδοντες ὑμνειτε , διαχεομενοι |
| ὑπογειου Πλουτωνος τον Κερβερον , ταις χερσι του μεγαλοφρονος Ἡρακλεους ἑλκομενον , δεινον χυλον σιελωδη ἀπο των στοματων αὐτου φασιν | ||
| το κακον ἠ εἰς αἰσθησιν των εἰργασμενων ὑπο της συνειδησεως ἑλκομενον στρεβλουσθαι την ψυχην και δειμαινειν τα ἐν ᾁδου κολαστηρια |
| γαρ ἁπαντα προ ὀφθαλμων λαβοντες ἁ γεγραφας , ὡς καλον ἐπικουρειν ἀπο πολλων τοις δεομενοις και ὡς ἡδιον συνειναι και | ||
| κατελαβον . φερειν ὑδωρ μεθ ' ἡμων : Ἀντι του ἐπικουρειν ἡμιν και συσβεννυειν . μοχθηροι . . μαχεται . |
| την τε Κυνουριακην ἑλοντων αὑτων ἀποτεμνεσθαι τους Ἀργειους και τους περιοικους σφων ὑπηκοους ὀντας ἀφισταναι . τοτε μεν δη παρα | ||
| θεων εὐφοριαν γενεσθαι και την γην πολυκαρπησαι , τους δε περιοικους πυθομενους ἱερεα και ἀρχοντα αὐτον καταστησαι . ἐξ αὐτου |
| τοιαυτα ἐν ταις κωμῳδιαις λεγεσθαι : δημος πυκνιτης , δυσκολον γεροντιον , ὑποκωφον , και τι δ ' ἐστ ' | ||
| Γραιας . οὑτως και Ἀκουσιλαος : Τιθωνον μεν ἀθανατον εἰναι γεροντιον και Ὁμηρος ἐν τοις ἀναφερομενοις εἰς αὐτον , των |
| ὀδυνην , ἠ κοιλιην μαλθαξας , ἠ φλεβα ταμων , ὁκοτερον ἀν τουτεων ξυμφερῃ , τας δε πτισανας ἠν οὑτως | ||
| την ἐν τῳ βραχιονι φλεβα την ἐσω , ἐφ ' ὁκοτερον ἀν ᾐ των μερεων κατα τοδε : ἀφαιρεειν δε |
| και τῳ προς τι : οἰκειως δε και προςεχως φαινηται διαστασεως . ΑΛΛη ἀντιθεσις : ἀλλ ' αὐτος ἑαυτου αἰτιος | ||
| ἀφελων τους ρβ των Ϛ ὡρων λοιπους ἐσχε μϚ της διαστασεως οἱπερ ἐκ των ἀναφορων του Κριου και Ταυρου συναγονται |
| οὐτε την ληξιν ἐφη γιγνωσκειν των τριων ἐφ ' ἑαυτων πεποιημενων , οὐτε την ἀρχην παρα της βουλης λαβων ἀλλῳ | ||
| τῳ θεῳ δοκει , χωρειτω : των δ ' ἡμιν πεποιημενων τα μεν ἐχεις , τα δε οὐκ ἐχων ζητεις |
| ὡς δε Φιλιστος ὁ Συρακουσιος ἐγραψε , χρονος μεν της διαβασεως ἠν ἐτος ὀγδοηκοστον προ του Τρωϊκου πολεμου : ἐθνος | ||
| μη ἀνειμενα και κεχαλασμενα φορειν . διο και ἐπι της διαβασεως αὐτων , ὁ καλειται Πασχα , προσταττει τας ” |
| ὁ συ προσερριψας ὡς ὁμολογουμενον , ὁτι δι ' ἡμων ἑλκομενος ἀναγκαις ταις της κλησεως ταυτα ἐπιτελει . Κρειττων γαρ | ||
| : γινεται τοινυν παραγραφη , ὁτ ' ἀν εἰς ἀπολογιαν ἑλκομενος νομον προβαληται , καθ ' ὁν φησι δειν μη |
| φιλον μονον , ἀλλα και εἰς ἀδικουμενον ἐχρησω τῃ προθυμιᾳ μεμψαμενος τε εὐθυς το μικρων ἑνεκα τον ἀρχοντα ἑλκεσθαι κἀν | ||
| και ὀνησεται , συ μεντοι γε οὐ τον δεινα ἐσῃ μεμψαμενος ἠ τον δεινα , ἀλλα το πλημμελημα νουθετησας . |
| αὑτη ὑπο καυματος . Ἀλλα ταδε μεν ἠκουσα ἀνδρων Κυρηναιων φαμενων ἐλθειν τε ἐπι το Ἀμμωνος χρηστηριον και ἀπικεσθαι ἐς | ||
| το εἰ ἐστι κριτηριον ἐζητηται , των μεν μηδεν εἰναι φαμενων , των δε εἰναι , των δε ἐν ἐποχῃ |
| το γενος τῳ εἰδει ἠ το κοινον ὀνομα ἑνι των δηλουμενων . εἰτε γαρ γενος το ἀγαθον των ἀγαθων , | ||
| σχηματα ἐκ των ὠφελουντων και βλαπτοντων μιξις ἐσται και των δηλουμενων ὑπο της καταρχης ἐκ τε ἀγαθου και κακου κατα |
| τας ἀκοας και παραπεμπουσιν ἀπονως και συν ἡδονηι δια του μελους τον καματον των παριοντων ἀφανισαντες . παρ ' ἑκατερα | ||
| ἀπεθρηνει τον Ἰτυν ἀωρον ἐκπεσοντα της ὡρης . ἐκ του μελους δ ' ἐγνωσαν αἱ δυ ' ἀλληλας , και |
| - θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | ||
| προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα |
| ἐφεστωτα κολαστην ἐλεγχον ἡμερωκεν ὀργῃ δικαιᾳ χρωμενον , εἰ το μετανοειν ἀδελφον νεωτερον ὀν του μηδ ' ὁλως ἁμαρτειν ἀποδεχεται | ||
| παλαι ἠρνημενοις δοκει κεισθαι μετανοια . εἰ τις οὐν μελλει μετανοειν , ταχινος γενεσθω πριν τον πυργον ἀποτελεσθηναι : εἰ |
| τελευτησοντα κατα λογον και τα ἑξης ὡς ἐφερμηνευτικα τεθεικε του τελειον βιον οὐχ ὡς ἀλλο τι λεγων ἀλλ ' ὡς | ||
| σφαλιζοντες , ὀφρυες [ τε ] οὐ τεταμεναι , μετωπον τελειον οὐ μην τε ὀλιγον φωνη τε ἀπηνεστερα ἰσχυρα μεγαλη |
| ἐφ ' ἡμας . και οἱ μεν τινες αὐτῳ των παραγενομενων οὐκ ἠθελησαν συνεξαμαρτειν , Σιμων δε οὑτοσι και Θεοφιλος | ||
| δʹ φησιν αὐτην κατοικισθηναι ὑπο Ἀθηναιων των μετα Μιλτιαδου ἐκει παραγενομενων . Κριωευς : Δημοσθενης ἐν τῳ προς Φαινιππον . |
| . οὐκουν ἡ ἐπιφυσις του νεου κερατος το πρεσβυτατον ὡς ἀλλοτριον ἐξωθει , θλιβοντος του ἐνδοθεν και ἀνωθειν τουτο ἐθελοντος | ||
| πεισιν ἐχει οὐκ ἀλλοτριαν , ἀνομοιου δε ὀντος του ποιουντος ἀλλοτριον το παθημα και οὐ προσηνες το πασχον ἰσχει . |
| ζωης μου , ὁτι σε ὑμνει πασα ἡ δυναμις των οὐρανων και σου ἐστιν ἡ δοξα εἰς τους αἰωνας : | ||
| ἀει ὁ οὐρανος , ἀλλως τε δη την ἐνεργειαν των οὐρανων φησι φθειρεσθαι , διοτι ἐν κινησει ἐστι : παν |
| και παρ ' Ἀθηναιων ἐκ τουτων ἐγιγνοντο , και κατεστη κοινον βουλευτηριον ἡ πολις του προς τον βαρβαρον πολεμου . | ||
| γαρ το ἑνεκα . το κατ ' ἐλλειψιν οὐν ῥηθεν κοινον αὐτῳ πεποιηκως λεγοις ἀν και συ παραπλησιως “ οἰμοι |
| φιλων ἐμβαλλειν , αὐτον δε ταυτῃ δη και μαλλον οὐκ ἀνιεναι ἀλλα λιπαρειν . οὑτω δη ἀγαπησαι τε Ἀλεξανδρον του | ||
| γενομενων παραγγελουμεν τους λοχαγους ἠρεμειν , τους δε λοιπους μεταβαλλομενους ἀνιεναι τα ὀπισω ζυγα , εἰτα παλιν μεταβαλλεσθαι , και |
| χαριζηται , τοτε οὐδαμως τιμᾳ , ἀτιμαζει δε κακων και μεταμελειας ἐμπιμπλας αὐτην . οὐδε γε ὁποταν αὐ τἀναντια τους | ||
| μελλον . χρειω : μαντειαν . χρειω θεσπιζων μεταμωλιον : μεταμελειας ἀξιον . γραφεται δε και μεταμωνιον , ὁ ἐστι |
| μεν ἰδιᾳ προς τινα ἀδικηματων ηὐθυνθη , τα δε μεγιστα ἀπολυεται μη ἀδικειν : κατηγορειτο δε αὐτου οὐχ ἡκιστα μηδισμος | ||
| κατηγορουμενος . προς το ἐθος δε , ὁτι ὁ φευγων ἀπολυεται ἰσων των ψηφων ἐνεχθεισων , ἀπο του κατα τον |
| ἀν τις χρησαιτο τῃ δια του ἀσκου ἐνθεσει , το ὑποτεταγμενον ὑποδειγμα περιεχει . Ἐχομενως δε ἀλλης ἐμβολης δια τουτων | ||
| παρακολουθει , περι δε τους ἐναντιους ἠ τους κακοποιους το ὑποτεταγμενον και ἐπισφαλεστερον , και το της ἀξιας δε της |
| περι της Λιβυκης γυναικος ἠλθον εἰς την Ἰρασσαν την του Ἀνταιου πολιν προς την ἐνδοξον κορην . Ἰρασσαν προς πολιν | ||
| γενεσθαι δε την μαχην παρα τον ποταμον πλησιον της νυν Ἀνταιου κωμης καλουμενης , ἡν κεισθαι μεν λεγουσιν ἐν τωι |
| , ὡς μεταφορικως ὁ ξυλινος ἐπιουρος . ἐπιρρησεσκον ἐπεσπωντο , ἐπεβαλλον . ἐπισκυνιον το ὑπερ τας ὀφρυς μερος . ἐπισμυγερως | ||
| Ἀρτεμιτα . Ῥιανος ηʹ Θεσσαλικων „ νησοις Ὀξειῃσι και Ἀρτεμιτῃ ἐπεβαλλον „ . το ἐθνικον το αὐτο , ἠ Ἀρτεμιταιος |
| πρωτον βασανιει , μετα δε την βασανον αὐ τοις δυναμενοις παιδευειν και ὑπηρετειν προς τουτ ' αὐτο παραδωσει , προσταττουσα | ||
| χαιρω δε και τοις πονοις σου χαιροντος τοις ἐν τῳ παιδευειν οὐσιν , ὁτι πολλα τε γραφεις και παντα καλα |
| Ἀλεξανδρου στρατιωτων . ἀπροσδοκητως δε ἐπιθε - μενων των του δυναστου , παραδοξος εὐημερια περι τον Ἀλεξανδρον ἐγενετο . οὐ | ||
| δε σπερμα καθειστηκει τυραννου . εἰ δε πονηρα φυσις ἀνευ δυναστου πατρος ἀπειργασατο τυραννον , τι ἀν ἐδρασε πατρικην προσλαβουσα |
| ὀπφθαλμοισι ? [ ] ? [ ] [ ] ὀχλον ἐπερχομενων α ! [ ] θηπτο ? ? ? ? | ||
| και της ἐκεινου σαφως ποδαλιουχιας , καταπραϋναι μεν τα των ἐπερχομενων κορυφουμενα κυματα , ἰθυναι δε προς γαληνην και σωτηριαν |
| ἐφιεμενον . και ἀδικειν , ἀδικοπραγειν , πλεονεκτειν , ἀνομειν παρανομειν , βιαζεσθαι . και πλεονεξια , ἀνομια , βια | ||
| ὁμολογιαις , ἐξ ὡν ἑτεροι τινες ἐν ὁρκοις και σπονδαις παρανομειν ἐδοξαν ὁμοια και περι ἐμου τεκμαιρομενοις . γενομενης δε |
| ἀκορητος . . . . ἀκοντοδοκος : δοκιμαζειν λεγεται το ἐπιτηρειν , και δοκευειν και δοκειν , ὁθεν ἀκοντοδοκος . | ||
| : ταυτης γαρ οὐσης και πανηγυρεις γινονται . και μη ἐπιτηρειν σιτια : εἰ ποτε γαρ ἐξοδος ἐπι στρατιαν ἐγενετο |
| τοινυν ψηφισμα τουτι τῳ μεν ἡγουμενῳ των Κερσοβλεπτου πραγματων ἀσφαλειαν διδον , τοις δε των ἑτερων βασιλεων στρατηγοις φοβον και | ||
| τῳ μεν ἑνι τῳ Κερσοβλεπτῃ συμπραττοντι την ἀρχην Χαριδημῳ ἀσφαλειαν διδον , τοις δε των ἑτερων βασιλεων στρατηγοις φοβον και |
| ἐς Ἱππωνα πολιν μετετιθει : και οὐδενος οὐδ ' ἐνταυθα προκοπτοντος αὐτῳ , κατακαυσας ὡς ἀχρηστα τα μηχανηματα την χωραν | ||
| τοις τεσσαρσι . τουτων εἰρημενων ἰδε διαφοραν παλιν τελειου και προκοπτοντος . ὡσπερ οὐν προτερον εὑρισκετο ὁ μεν τελειος ὁλον |
| του παροντος βιβλιου ] . και συνεφωνησαν δε παντες οἱ ἐξηγηται και εἰρηκασιν αὐτο γνησιον εἰναι . και ὁτι μεν | ||
| ἀλλα δια την ἀσθενειαν της δυναμεως . Και οἱ μεν ἐξηγηται ταυτα και μονα ἡμιν παραδιδουσιν . ὁ μεντοι Ἱπποκρατης |
| ἠδη των ἀνδρων των μεν διεφθαρμενων , των δε ζωντων ἐχομενων . ὡς δ ' ᾐσθοντο οἱ Θηβαιοι το γεγενημενον | ||
| . και ταυτα μεν ὑθλος ἐστι ληρων σοφιστων , λογικης ἐχομενων ζητησεως . μεταβωμεν δε λοιπον ἐπι την τουτων διαγνωσιν |
| ὑλης τῳ πεπεφθαι ἠδη ἐπινηχονται μεν περι τα μεσα της ἐπιφανειας της ἀμιδος ἐπισυνηγμεναι πομφολυγες , ἐτι δε και στεφανη | ||
| ἡ ΕΘΗ εὐθεια . Δοθεντος κυλινδρου σημειου τινος ἐπι της ἐπιφανειας ἀγαγειν δια του σημειου πλευραν του κυλινδρου . ἐστω |
| ὑπο τουτων εὐχερεστατα τρεπονται . ἐχοντων γαρ αὐτων τους ποδας ἁπαλους και σαρκωδεις , ἐκ των ὑποκατω μερων δακνοντα τας | ||
| , ἐλαιον μηλινον . ἀντι ἐλαιου σπανου , θαλλους ἐλαιῳ ἁπαλους θλασας ἐπιβαλλε . ἀντι ἐλαιου χαμαιμηλινου , ἐλαιον ῥοδινον |
| ἀπο της δυτικης πλευρας της Αὐσονικης ἀκρας . Εἰτα ἐπειδη παρατεταται ἡ δυτικη πλευρα , διοριζεται ἐκ ποιου μερους ταυτης | ||
| δε γ ' Εὐβοι ' , ὡς ὁρᾳς , ἡδι παρατεταται μακρα πορρω πανυ . οἰδ ' : ὑπο γαρ |
| Ἀλεξανδρον εἰς πολυχρονιον και ἐπικινδυνον πολιορκιαν , διδοντες δ ' ἀνεσιν τῳ Δαρειῳ προς τας παρασκευας , ἁμα δε και | ||
| : του γαρ ἐρωτος των ἐρωτικων ' εὑρεθηναι ἐλευθεροις ἀλλην ἀνεσιν και παιδειαν του τον μεν ἀσαι , τον δε |
| οὐν κεφαλαιον των προϋπηργμενων ἐστιν , ὁτι σχεδον ἁπαντων ἀνθρωπων οἰομενων τῳ σῳ πατρι συναποληξειν την της πολεως εὐδαιμονιαν οὐκ | ||
| και μετα ταυτα οἱ ὑπατοι κοινῃ γνωμῃ χρησαμενοι των πλειστων οἰομενων τον Ἀππιον ἀποδειχθησεσθαι δικτατορα , ὡς μονον ἐπικρατησαι της |
| αὐτου δοκωμεν τοις μεν ἡγεμονιας ἐθνων διδοναι , Δεκμον δε ἐπαινειν , ὁτι του δημου νομον ἀκυροι , και Ἀντωνιον | ||
| οὑτοι τι σοι δοκουσιν ἑτερον ποιειν ἠ αὐτοι σφας αὐτους ἐπαινειν ; και ταυτα ἁ μη χρη γε και ὁν |
| ἐλαττον κακον του προτερου δηλοι . οὑτως οὐν και το διεσπασμενον ἀνωμαλον του διεσπασμενου μεν , ὁμαλως δε φαινομενου μετριωτερον | ||
| δι ' ὁλου ἐστι διεσπασμενον , ἀλλα σημερον μεν φαινεται διεσπασμενον , αὐριον δ ' οὐ , ἀλλα συνημμενον : |
| ἀειζωου . Ἀναγκαιον δε και τον καυλον και τον περινεον χριειν τινι των πρᾳως ψυχοντων , οἱον λιθαργυρῳ και κιμωλιᾳ | ||
| , και αὐτο το μηκωνειον ἐϲ τα μετωπα ξυν ὑδατι χριειν ἠδε ὑπαλειφειν ταϲ ῥιναϲ και ἐϲ τα ὠτα ἐγχειν |
| ' αὐτῳ ἐχρησαντο και καταμυειν δοκων ἀνεβλεψεν ἀθροον πυρος τε μεστους τους ὀφθαλμους ἐδειξε , ξυνηκαν οἱ Ἐφεσιοι του δαιμονος | ||
| , κἀν πανυ νηφωσιν , οὐδεν μεν τουτων ἡγουμενους , μεστους δε εὐφροσυνης και ἡδονης , ἡ δη προσπιπτει σφισιν |
| ” ληρεις “ : ἐπι γαρ των κατα μηδενα λογον πραττοντων εἰωθασι το ” ἀπο ὀνου καταπεσων “ λεγειν την | ||
| τα δε κωλυσαι , εἰδοτας ὁτι φιλονικειν μεν ἐστιν εὐ πραττοντων , γνωναι δε τα βελτιστα των οἱων ἡμων ; |
| . . , : Φερεκυδης ἐν ἑκτῳ Εὐηνιαν αὐτην φησι καλεισθαι . . : Ἰοφωσσα : ἡ χαλκειος , ὡς | ||
| το συμπερασμα καλως ἐχειν , στοιχεια φαμεν ὑπο των παλαιων καλεισθαι τα γεννητικα των ὁλων αἰτια . πολλων δε εἰρημενων |
| περα της των νηων διαμετρου προβεβληκοτες , ξενον τι και παρηλλαγμενον πανουργευμα δια του τοιουτου τεχνασματος ἐτεκτηναντο . ὑψου γαρ | ||
| τους γαμους δε και τας των τελευτωντων ταφας πολυ το παρηλλαγμενον ἐχειν ἐποιησε νομιμα προς τα των ἀλλων ἀνθρωπων . |