χρωματων πλην το τε μεσης και λιχανου διαστημα μεταλαμβανεται ἀντι διτονου το γιγνομενον καθ ' ἑκαστην χροαν και το του | ||
διεσεως και διτονου και τονου και διεσεως και διεσεως και διτονου και διεσεως , το δε δωριον ἐκ τονου και |
ὁτι ἐστιν : ἀλλο γαρ ἐκεινο και δι ' ἀποδειξεως δεικνυμενον . και το ἀκολουθουν ἀτοπον ἐπιφερει : ὁ ἀρα | ||
ὁτι ἑτερου ὁ ὁρος και ἑτερου ὁ συλλογισμος ἐστι το δεικνυμενον . ἀλλ ' εἰ και ἑτερον τουτο ἐκεινου , |
περα της των νηων διαμετρου προβεβληκοτες , ξενον τι και παρηλλαγμενον πανουργευμα δια του τοιουτου τεχνασματος ἐτεκτηναντο . ὑψου γαρ | ||
τους γαμους δε και τας των τελευτωντων ταφας πολυ το παρηλλαγμενον ἐχειν ἐποιησε νομιμα προς τα των ἀλλων ἀνθρωπων . |
ἀριστων ὁ Ἱπποκρατης , ἐνθα φησιν : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον κουφοτατον . οὐ γαρ ἐπι των βορβορωδων | ||
δυναμει ἐστι , καθ ' ὁ κινειται , οἱον το θερμαινομενον , ὁτι δυναμει ἐστι θερμον , και το ψυχομενον |
γινομενον γινεσθαι , και εἰς το μη ὀν παν το φθειρομενον φθειρεσθαι , δυναμει της αὐτης ἐχεται τῳ Ξενοφανει στασεως | ||
ὡς λεγει ἡ ὑποθεσις . Εἰ οὐν παν μεν το φθειρομενον προαποβαλλει την ἐνεργειαν , τουτο δε ἐστ ' ἀν |
οἱς οὐθεν ἐστιν ἐπιμελες των λογων . ἐτι του Οὐλπιανου διαλεγομενου παιδες ἐπεισηλθον φεροντες ἐπι δισκων ΚΑΡΑΒΟΥΣ μειζονας Καλλιμεδοντος του | ||
γουν ἐπι την ἀκροασιν αὐτου ὁ Μαρκος και ἡσθη μεν διαλεγομενου , ἐθαυμαζε δε σχεδιαζοντος , δωρεας δε λαμπρας ἐδωκεν |
, τοιουτον δε και το διακριθηναι . Οὐκ ἀρα το διακεκριμενον διακεκριμενου διακεκριται παντως , ἀλλα το πρωτον διακριθεν ἠ | ||
γνωστον ἐξεφηνεν , οὐ μην διωρισμενον : οὐδε γαρ το διακεκριμενον ἐν διορισμῳ : οὐδε γαρ αὐτο ὀν ὡς τι |
τοινυν ψηφισμα τουτι τῳ μεν ἡγουμενῳ των Κερσοβλεπτου πραγματων ἀσφαλειαν διδον , τοις δε των ἑτερων βασιλεων στρατηγοις φοβον και | ||
τῳ μεν ἑνι τῳ Κερσοβλεπτῃ συμπραττοντι την ἀρχην Χαριδημῳ ἀσφαλειαν διδον , τοις δε των ἑτερων βασιλεων στρατηγοις φοβον και |
, ἀλλα και καλλιονα τον οἰνον τον ἐκ τουτου ἐσεσθαι ἐπαγγελλονται . Ἐπειδη δε συμβαινει την ἀμπελον κυκλῳ περικειμενην τῳ | ||
“ . Γ τοιουτοι γαρ οἱ δικασται : παραχρημα μεν ἐπαγγελλονται , ὑστερον δε ἀρνουνται . Γ εἰς ἀποφευξιν ] |
. οὐκουν ἡ ἐπιφυσις του νεου κερατος το πρεσβυτατον ὡς ἀλλοτριον ἐξωθει , θλιβοντος του ἐνδοθεν και ἀνωθειν τουτο ἐθελοντος | ||
πεισιν ἐχει οὐκ ἀλλοτριαν , ἀνομοιου δε ὀντος του ποιουντος ἀλλοτριον το παθημα και οὐ προσηνες το πασχον ἰσχει . |
αὐτο κατασκευαζειν , ποτε δε οὐ . Εἰ γαρ λαβοιμεν διαβεβλημενον , οὐποτε μεν ὡς ἐπαινουμενον αὐτο λαμβανομεν , ποτε | ||
οὐν , ὠ ἀνδρες , ὑφ ' ὡν εἰπον τυραννιδων διαβεβλημενον το ἀρχειν ξυμβουλους ὑμας ποιουμαι , πως ἀν διαθειμην |
ἀγαλματα θεραπευουσαι και ὑπονοιας , ἀλλα ξυνουσιας φανερας προς αὐτους ποιουμεναι , τα τε των ἀνθρωπων ὁρωσιν ἐλευθεραι νοσων τε | ||
, παλιν ἀνανευουσιν ἀνω προς το στερνον , ἀθροαν τινα ποιουμεναι καμπην , ὁθενπερ ἠδη το προς το στερνον αὐτων |
χρονιαϲ , εἰναι δε και ὠκυτοκιον ἐπι των δυϲτοκουϲων γυναικων κατεχομενον τῃ χειρι τηϲ τικτουϲηϲ . Μαγνητιϲ λιθοϲ . Ἡ | ||
την Εἰλειθυιαν . και αὐτος οὐν στενοχωρουμενος ἐπικαλειται αὐτην . κατεχομενον ὑπο της κοπρου . . σκωραμις : σκωραμις ἐν |
ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
ὑπογειου Πλουτωνος τον Κερβερον , ταις χερσι του μεγαλοφρονος Ἡρακλεους ἑλκομενον , δεινον χυλον σιελωδη ἀπο των στοματων αὐτου φασιν | ||
το κακον ἠ εἰς αἰσθησιν των εἰργασμενων ὑπο της συνειδησεως ἑλκομενον στρεβλουσθαι την ψυχην και δειμαινειν τα ἐν ᾁδου κολαστηρια |
του τε ἰσημερινου και των τροπικων συναφων ἐν ἰσῳ χρονῳ ἀνατελλουσιν : ἀλλ ' ἐν ᾡ ἡ ΚΛ ἀνατελλει , | ||
δε αἱ ἰσον ἀπεχουσαι του ἰσημερινου κυκλου και δυνουσι και ἀνατελλουσιν . Του μετα τον Αἰγοκερων ἡμικυκλιου αἱ ἰσαι περιφερειαι |
λιμον , ὑποκρυπτομενος ἐν λοχμαις ἠ φαραγξιν , ὁπῃ τι ἀμελουμενον ἰδοι , ἐφιπτατο ἐξ ἀφανους ὡς τις αἰετος και | ||
ὁ Καλλισθενης ὑπ ' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι , διοτι τας Φωκαιδας |
ὑμων Διογενης πλακουντα ποτε ἐσθιων ἐν δειπνῳ λαβρως προς τον πυνθανομενον ἐλεγεν ἀρτον ἐσθιειν καλως πεποιημενον ; ὑμεις δ ' | ||
, τον δε φυγειν ἐλθειν τ ' εἰς Δελφους και πυνθανομενον οὐκ εἰ παραχαραξει , ἀλλα τι ποιησας ἐνδοξοτατος ἐσται |
καταλαμβανεσθαι , ἐπειπερ ἀλογοι εἰσιν και δια τουτο ἀλογως το καταλαμβανομενον αὐτας ἐκινουν . εἰτα τας αἰσθησεις λαμβανουσα παντως αὐτη | ||
δ ' ἀποδειξιν λογον δια των μαλλον καταλαμβανομενων το ἡττον καταλαμβανομενον περαινοντα . Την δε φαντασιαν εἰναι τυπωσιν ἐν ψυχῃ |
ἀνδρα ἀνῃρηκεναι : οἱ δε ὑπο λυπης τε και ἀμηχανιας κρατουμενον ἑκουσιῳ χρησασθαι τελευτῃ αὐτον ἐφασαν , ἐπειδη παντα χαλεπα | ||
: το μεν γαρ ἰσοπλευρον κατα παντα ἰσοτητι και ἁπλοτητι κρατουμενον συγγενες ἐστι ταις θειαις ψυχαις , το δε ἰσοσκελες |
εὑρειν ἰχθυν ἀκανθαν μη ἐχοντα , οὑτω και ἀνθρωπον μη κεκτημενον τι δολερον και ἀκανθωδες . Αἰτιαται Κριτιας Ἀρχιλοχον ὁτι | ||
παχυτητος και ὑγροτητος : μοχθηρον δε το τα ἐναντια τουτων κεκτημενον . ταυτα μεν προς την τροφον : του δε |
και ἀλλα ἀλλων αἰτιατοτερα τε και μερικωτερα ἀπο των προτερων κατιοντων ἐπι τα ὑστερα . ἀλλα περι μεν αἰτιων και | ||
ἑκαστης οἰκιας . και γαρ τα πληθη δια την των κατιοντων ἀει βασιλεων ἀρεσκειαν εὐθετως εἰχε προς τας μεταβολας . |
τουτῳ δοὐν τῳ τροπῳ σημαινων ἐνεδωκεν . Ταυτα δει οὐν συμβαλλομενον παντα φυλαττεσθαι και τας πυλας αὐτον τον ἀρχοντα κλειειν | ||
γλυκυτητι διαφερον , προς τε την του σωματος ὑγιειαν πολλα συμβαλλομενον τοις χρω - μενοις : ὀνομαζεται δ ' ὁ |
θεσπεσιαν δ ' εὐφροσυνην παρεχομενον , ἀρρητῳ δε τῃ συμμετριᾳ ἀναφαινομενον , ἐξῃρημενον δ ' ἀπο των ἀλλων εἰδων της | ||
ὁραθηναι τον ἡλιον , ἐκ μεσου δε του πελαγους φασιν ἀναφαινομενον αὐτον ὁρασθαι μεν ἀνθρακι παραπλησιον τῳ πυρωδεστατῳ , σπινθηρας |
στερησιν τουτἐστι ' τρυφερον : και ἀπαλον , το εὐχερως τειρομενον : και βλαπτομενον λεγονται δε τεραμνα , τα μη | ||
' αὐτῳ δωκε τισιν θεος αἰψα και ἐδρακεν ἐχθρον ὁμιλον τειρομενον κατα βενθος . Ἑῳ δ ' ἀρα πολλα τοκηι |
. εἰ γαρ τις ἰδῃ τινα πεινωντα ζητουντα φαγειν και ὀργιζομενον δια τουτο , οὐκ ἀν αὐτον ψεξει , ἀλλα | ||
Ἀθηναιων προς Φιλιππον και λαβειν οὐ θελησαντων . Ἀλεξανδρον Ἀριστοτελης ὀργιζομενον πραϋναι βουλομενος και παυσαι χαλεπαινοντα πολλοις , ταυτι προς |
και ἐν τῳ πανυ πολλῳ θορυβῳ τε και πληθει οὐ κωλυομενον πραττειν ἑκαστον το αὑτου ἐργον , ἀλλ ' ὁ | ||
, προαιρετικην ἐχει την σχεσιν : δυναμαι γαρ το μη κωλυομενον ὑπο της φυσεως ἀριστερον ποιησαι δεξιον : ἀμελει τουτο |
ἠ ὁ των Δαναϊδων πιθος . ἐκεινος μεν γαρ το ἐμβαλλομενον οὐ συνειχεν , ἀλλα διερρει εὐθυς . ἐντευθεν δε | ||
ᾠου προς το πηγνυσθαι : και οὑτως εἰς φυλλα συκης ἐμβαλλομενον ἡδιστον ἀποτελει βρωμα . οὑτω Διδυμος . ἐκαλειτο δε |
δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
συες και τιγρεων ὀσφυες , τα γαρ λοιπα του θηριου παραιτουνται ἐσθιειν , ἐπειδη το ζῳον τουτο φασιν , ὁταν | ||
ἐν μεγαροισι κακον τ ' ἀγαθον τε τετυκται . ” παραιτουνται δε και τα ἐγκυκλια μαθηματα . γραμματα γουν μη |
δε Θιβρων το μεν πρωτον ἀθυμως εἰχεν , ἀπολωλεκως τοπον ἐπικαιρον και τας των στρατιωτων ἀποσκευας : μετα δε ταυτα | ||
φυλακαις , περι παντος ποιουμενοι μη γενεσθαι τοις πολεμιοις το ἐπικαιρον χωριον ἐπιτειχισμα κατα της πολεως , και τας εἰς |
διακοσιαι ιδʹ , ἱν ' ᾐ το δις ἀπο κοινου λαμβανομενον ἐν τῳ ἑπτα . . . ἑκατι ] χαριν | ||
εἰ ἐπ ' ἀπειρον αἱ ἀποδειξεις προϊασι και ἀει το λαμβανομενον εἰς ἀλλου δειξιν ἀποδεικτον ἐστι και αὐτο , ἠ |
τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
φιλιᾳ βεβαιοτητος , ἡς ὑμας αἰσθανομαι και παρα την ἡλικιαν ἐπιμελουμενους . ὡς οὐν και δια ταυτα και δια την | ||
τον κινδυνον . αὐτους τοινυν ὑμας τουτων μαρτυρας παρεξομαι , ἐπιμελουμενους μεν ἑκαστου μηνος , ἐπιγνωμονας δε πεμποντας καθ ' |
. ἐν μερει , σημαινει . . Ι . ἐκ παρεπομενου ἐκ του παρακολουθουντος . . . πυρης ἐπεβησε ἀνειλεν | ||
λοιπαι : ἱνα οὐν μη τουτο γενηται , ἐκ του παρεπομενου ὠνομασται , λεγω δη ἐκ του συνδεσμοις ὑποτασσεσθαι : |
των ἐναντιων οὑτω το συμφερον καταφανες ποιησεις : το δε κεκριμενον ὑπ ' ἐνδοξων κριτων οὑτω χρη λαμβανειν : Λακεδαιμονιοι | ||
αὐτων ἀπαραβατως ἐμμενειν . ἀλλα πρωτον ὑγιες εἰναι δει το κεκριμενον . θελω γαρ εἰναι τονους ἐν σωματι , ἀλλ |
και δια τουτο βραχυτερας ἐπικουριας ἐκ φαρμακων προσδειται το μη παραγινομενον αὐταρκως εἰς μαστους αἱμα . και ὁσα γε τουτο | ||
χρονον ἐπεδημησας ἐν Σαμῳ , Διαγορα , πολλακις οἰδα σε παραγινομενον εἰς τους παρ ' ἐμοι ποτους , ἐν οἱς |
. Ἡγου ἐς το προσθεν . ὁρᾳς αὐτον ἀγρυπνουντα και λογιζομενον ; Ὁρω νη Δια προς ἀμαυραν γε και διψωσαν | ||
οἱον ἐφεξης και ἑτερον μερος αὐτης , ὡσπερ το μεν λογιζομενον φαμεν ἀλλο , το δε ἀλογον ; Γνωσθειη δ |
και δημῳ φιλον , ἀγαπωμενον μεν καθ ' ἡδονην , ἀγνοουμενον δε κατα την ἀρετην . Καθαπερ δε οἱ ἰατροι | ||
ὡν αἱ λεξεις κεινται και ἀντιληψονται τουτων , οὐ το ἀγνοουμενον ἐξ αὐτων διδασκομενοι , το δ ' ὁπερ ᾐδεισαν |
- θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | ||
προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα |
ἐμπαλιν : και θερμον μεν το τα ὁμογενη και ἑτερογενη διακρινον , ψυχρον δε το συγκρινον ἀμφοτερα : και λειον | ||
, οὑ και την προοδον ἐπιζητουμεν . Ἐκεινο δε οὐτε διακρινον ἐστιν , οὐτε διακρινομενον : οὐτε γαρ πολλα , |
Ἐτι δε ἐπι της των πολεων καταταγης τας μεν παραλιους προχειροτερον ἀν τις ὑπογραφοι , ταξεως τινος ὡς ἐπιπαν τηρηθεισης | ||
των τας ἐκτετοπισμενας ἡμιν χωρας περιελθοντων και της εἰς το προχειροτερον ἁμα και οἰκειοτερον των καταγραφων ἐπιβολης , αὐταρκως ἐχειν |
ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
τοις Ἑλλησι Καδμος , ἀνειλε Λινον και αὐτον ἰδια γραμματα ἐπιδεικνυμενον , ὁν ἀπεδιωξαν οἱ πολιται . Δια το μη | ||
θεασαμεναι πολεις αὐτον μεγα πνεοντα και τον ὀγκον της εὐτυχιας ἐπιδεικνυμενον παλιν θεασωνται μεστον ἀτιμιας . ὁ δε δακτυλοδεικτουμενος και |
τειχους ἐσπασμενοις τοις ξιφεσιν εἰς τα βασιλεια καταντησαι και τους ἐναντιουμενους των φυλακων ἀνελειν . τας δε του Πελιου θυγατερας | ||
ὁταν αὐτῳ τῳ ὑδατι μιγνυῃ χυλους συνηθεις τε και πλειους ἐναντιουμενους τῃ του ὑδατος κακιᾳ και το παν ὑγρον μη |
μουσικην και την ἀλλην ἀγωνιαν και τἀλλα ἐπαιδευσεν ὁσα τεχνῃ διδασκονται , οὐδενος χειρους : ἀγαθους δε ἀρα ἀνδρας οὐκ | ||
μετιοντων τους λογους : ἐν ὁσῳ μεν γαρ φιλοσοφουσι και διδασκονται , ἐπιτηδευμα ἐχουσι τουτο , ἐπειδαν δε και τοις |
μυρμηκιας και ἀκροχορδονας και ἡλους . το δε ἡπαρ αὐτης κεκαυμενον , ἐπιπασσομενον ὀδουσι βεβρωμενοις ἀνωδυνους ποιει . ὁλη δε | ||
χελιδονιον το ἐν τοιϲ φραγμοιϲ φυομενον πελεκινου ϲπερμα κεραϲ ἐλαφειον κεκαυμενον ἡδυοϲμου χυλοϲ και το ἀφεψημα καλαμινθη κοϲτοϲ τηλιϲ πεφρυγμενη |
” ληρεις “ : ἐπι γαρ των κατα μηδενα λογον πραττοντων εἰωθασι το ” ἀπο ὀνου καταπεσων “ λεγειν την | ||
τα δε κωλυσαι , εἰδοτας ὁτι φιλονικειν μεν ἐστιν εὐ πραττοντων , γνωναι δε τα βελτιστα των οἱων ἡμων ; |
ληφθῃ ἠ το ἐν ἀρχῃ συναριθμηθῃ . και δια του ἐπαγομενου τουτο σαφηνιζει λεγων “ ἐνιοι δε ἀπολιποντες τι των | ||
ἀλγος δε τῃ τε κινησει του πνευματος και τῃ του ἐπαγομενου ἀλλοτριοτητι , καθαπερ ἐπι των πομφολυγων ἀλγηδονας κεφαλης ἠ |
των ἀνδρων , και πλησιον συνταττομενον παρεφεδρευει χρειαν ἐν πολεμοις παρεχομενον , και πεσοντος ἠ τραυματισθεντος του λοχαγου προελθων [ | ||
τουτον γαρ πολυγο - νον ὀντα και τας τροφας αὐτοφυεις παρεχομενον ῥᾳδιως ἐκτρεφειν τα ζωογονηθεντα : την τε γαρ του |
ἐστι , διαμετρος δε αὐτης ἡ ΑΒ , αἱ δε καταγομεναι ἀπο της τομης ἐπι την ΑΒ τεταγμενως ἐν ὀρθῃ | ||
' ἡν δυνανται ἐσται ἡ λοιπη εὐθεια , και αἱ καταγομεναι τεταγμενως ἐπι την ΗΔ παραλληλοι ἐσονται θεσει τινι εὐθειᾳ |
γαρ αὐτην και χαρακτηριζειν μαλιστα δυνανται . χρη τοινυν τον βουλομενον ἀκριβως ἰδεαν τινα λογῳ διαπλεξαι τους μεν ἐπικοινους αὐτης | ||
μολοντες εἰπεν ἠξιουμεν παλιν αὐτον δειπνειν ; Ξενοκρατης νεον φιλοσοφειν βουλομενον ἠρετο εἰ γεγεωμετρηκε : του δ ' ἀποφησαντος , |
αὐτο μεγα εἰναι και μικρον προς ἀλλο και ἀλλο δηλονοτι παραβαλλομενον , ὡστε των ἐναντιων δεκτικον εἰναι κατα τον αὐτον | ||
δειξαι . Το ἀπο της δυο μεσα δυναμενης παρα ῥητην παραβαλλομενον πλατος ποιει την ἐκ δυο ὀνοματων ἑκτην . Ἐστω |
πειρωμενοι δεικνυειν . ἀλλ ' ἐμε τουτο πεισθηναι των ἀμηχανων μεμνημενον των ἐργων των ὑμετερων των πολλων τε και μεγαλων | ||
ἀκρον οὐτ ' ἀμνημονησειν των εἰρημενων παρ ' ἡμων οὐτε μεμνημενον ἀμελησειν . ἀει δε με συ πεποιηκως τοις παρα |
πραιδας , ὡς ἀν μη περι ταυτην σποραδην ἀσχολουμενοις αὐτοις συντεταγμενον το των πολεμιων ἐπιθηται στρατευμα . Ἁμαρτημα του στρατηγου | ||
μυριαδων : ἁπαν γαρ ἐστι το πληθος μαχιμον , οὐ συντεταγμενον [ δε ] . παρα τουτοις δε λεγεται και |
τε και λογῳ , τουτων την μεν αἰσθησιν παραπλησιως τοις προειρημενοις φυσικοις ἀπιστον εἰναι νενομικεν , τον δε λογον ὑποτιθεται | ||
: εἰκος ἐστι και προσδοκητεον το νικησαι αὐτον ἐν τοις προειρημενοις ἀγωσι , Τιμονοου ὀντα παιδα και κατ ' ἰχνος |
ἁπλως συνθετος , ὁ ὑπο παντων και πλειονων ἠ ἑνος κατεχομενος : ὁ δε μικτος , ᾡ συμβεβηκεν ὑπο φθογγου | ||
ὁμως παντα ἑν , ἰστω μεν ὁ ταυτα λεγων ἐτι κατεχομενος ἐν τοις διωρισμενοις , τα μαλλον και ἡττον ἐν |
σχεδον δε και το συμπαν Ἰουδαιων ἐθνος ὀρφανου λογον ἐχει συγκρινομενον τοις ἁπανταχου πασι : τα μεν γαρ , ὁποτε | ||
του ἱππου ἀπο κεφαλης ἐπι οὐραν μηκος προς το πλατος συγκρινομενον τους κα - τα τα ζυγα τασσομενους των κατα |
οἱονει βασιλειας τινος παρασημον . ὑστερον δε δια τινα πανηγυριν πορευομενον ἐπ ' ἀμαξης ὡς εἰς Μεσσηνην πεσειν και τον | ||
οἱονει βασιλειας τινος παρασημον . ὑστερον δε δια τινα πανηγυριν πορευομενον ἐπ ' ἀμαξης ὡς εἰς Μεσσηνην πεσειν και τον |
δε ὁ λογος οὑτως ποιει ἐφην , ἀλλ ' οὐ προσποιουνται πολλοι συνιεναι δια μαλακιαν . ἀλλ ' εἰσι και | ||
Διαλεκτικην . την μεν γαρ Πυρρωνειον οὐδ ' οἱ πλειους προσποιουνται δια την ἀσαφειαν : ἐνιοι δε κατα τι μεν |
οὐ παρων τοιαυτην πραξιν ἠ συμμαχιαν ἡλικην νυν διεξῃεις ὁρων ἀφαιρουμενον της πολεως και ἑξης : κατα δε το τελος | ||
ἀδιαιρετα κεχρημενος λογῳ τοιουτῳ . ὁπερ μητε προστιθεμενον μητε δε ἀφαιρουμενον μειζον ἠ ἐλαττον ποιει , τουτο οὐκ ἐστιν . |
και τους αἰχμαλωτους , οὑς ἐλαβον οἱ Σαβινοι κατα τας προνομας , ἀπολαβοντες ἀπῃεσαν ἐπ ' οἰκου . αἱ μεν | ||
του φρουριου , τοιοσδε τις ἐστιν . ἐξιοντων ἐπι τας προνομας των ἀνδρων πολλακις και δια το κατορθουν ἐν ταις |
. τελος δε προαγει ἠδη τεθνηκοτα τον Ἀχιλλεα και ποιει μαχομενον : οὐκ ὀντων δε ὁπλων , ἀλλα του Ἑκτορος | ||
ἀφωνος καθηται . και ἐν αὐτῳ δε τῳ προλογῳ το μαχομενον ἐστι : Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ |
. Συ δ ' εἰ με λυπησεις τι , της διακονου πρωτης ἀνατεινας τω σκελει διαμηριω την Ἰριν αὐτην , | ||
γυμναστην , ἀν δεῃ . παραλαβων δε ἐκεινος το του διακονου πραξει , και οὐ φιλοτιμησεται προς τον ἰατρον , |
τον υἱεα μακρον ἐβωστρει : „ Εἰ τις ἐνι τριοδοισι πλανωμενον εἰδεν Ἐρωτα , δραπετιδας ἐμος ἐστιν : ὁ μανυτας | ||
τον Ἐρωτα τον υἱεα μακρον ἐβωστρει : ὁστις ἐνι τριοδοισι πλανωμενον εἰδεν Ἐρωτα , δραπετιδας ἐμος ἐστιν : ὁ μανυσας |
μετα του Μενελαου εἰς την Σπαρτην και συμφαγων αὐτῳ τον νενομισμενον ἁλα παρατιθεσθαι ταις ξενιαις τραπε - ζαις ἁρπαξας την | ||
Ἑλληνας ἐνικησεν : οὐ γαρ τι Μακεδοσιν ἱσταναι τροπαια ἠν νενομισμενον . λεγεται δε ὑπο Μακεδονων Καρανον βασιλευοντα ἐν Μακεδονιᾳ |
, και τῃ ἑαυτου τρυφῃ καταχρωμενος χιλια και διακοσια ταλαντα προσοδον ἑαυτῳ περιεποιησατο καθ ' ἑκαστον ἐτος , και ἐκ | ||
ἀνεγνω , εἰ τι δικαιον ἐβουλου πραττειν , πρωτον μεν προσοδον γραψασθαι προς την βουλην , εἰτα τῳ δημῳ διαλεχθηναι |
Εἰ γαρ εἰδειημεν ἑαυτους μειζονα βλαψαντες ἐξ ὡν ἀλλους βλαπτειν ἐπιχειρουμεν , ἀφεξοιμεθα του βλαπτειν : οὐδεις γαρ ἑκων ἀν | ||
, ὁτι ἀπ ' αὐτου ὁρμωμενοι οἱον ἐκ τοπου ῥᾳδιως ἐπιχειρουμεν κατα των ὁμολογουμενων ἀδικειν , διοπερ τινες και ἀφορμην |
, οἰδε τινα τροπον οἱ νεοι διαφθειρονται και τινες οἱ διαφθειροντες αὐτους . και κινδυνευει σοφος τις εἰναι , και | ||
αὑτων μητροπολεως ἐκαλεσαν : συν χρονῳ δ ' ἐπισυροντες ἠ διαφθειροντες ἠ ἐς την Ἀλβανων συγκρισιν Ἀλβησεας αὐτους καλουσιν . |
, τἀλλα δ ' οὐδ ' ὁρᾳ , οὐδ ' ἐπιλογιζεται . οὐ γαρ ἠθελεν , φησιν , σωσαι το | ||
μη ἐξ αὐτων , ὡν προφερεται , διεψευσμενον ἐθεωρειτο . ἐπιλογιζεται μεν γαρ δια τινων συνεγγυς ἀπλανων ἀστερων τετηρημενων σεληνιακων |
] προφερονται τοὐνομα φησι Τρυφων ἐν τῳ δευτερῳ Περι Ἀττικης προσῳδιας : ἐξανεψιοι ὡς ἀμεριμνοι , ἀναστελλομενηςφησιντης ὀξειας ἐκ του | ||
ἐν πασῃ βιαιῳ ἐργασιᾳ πρεποντως ἀν μιμησαιτο φθογγους τε και προσῳδιας , και ἀποτυχοντος ἠ εἰς τραυματα ἠ εἰς θανατους |
μετα πολλους ὁ μεν ἀπην του θεατρου , της φωνης ἀποπειρωμενος , των δε προ αὐτου παντων ἐκπεσοντων Ἑρμωνα μεν | ||
ἐποιησα ταυταᾐδη γαρ ὡς οὐ ῥᾳδιον εἰηἀλλ ' ἐνυπνιων τινων ἀποπειρωμενος τι λεγοι , και ἀφοσιουμενος εἰ ἀρα πολλακις ταυτην |
πεσον ἐκτος , καθαπερ αἱ σικυαι αἱς οἱ ἰατροι χρωνται προσβαλλοντες : παλιν γαρ αὑται τῃ ποιᾳ θερμοτητι την ὁλκην | ||
τας συμφορας και τας νοσους αὐτοις ἠ τοις ἀλλοις ἀνθρωποις προσβαλλοντες . το μεν γαρ ἀποθανειν ἠ καμειν νομιμως κοινον |
. Κεντρον δε του σκορπιου και της ὠκιμου βοτανης το ἀκρον , ἐν ᾡ ἐστιν το σπερμα , και χελιδονος | ||
φλεβια και πτιλα και χνους και τα τουτοις ὁμοια εἰς ἀκρον ἐξεργαζεσθαι και κατατηκειν εἰς ταυτα τας τεχνας , πολιτικος |
. κατα μεν οὐν γενος γινεται μεταβολη , ὁταν ἐκ διατονου εἰς χρωμα ἠ ἁρμονιαν , ἠ ἐκ χρωματος ἠ | ||
πεντε διεσεων ὁμοιως ἀσυνθετον διαστημα . ἡ δε του συντονου διατονου τῃ αὐτῃ του γενους ἐπικοινωνει διαιρεσει : μελῳδειται γαρ |
και των μετριως εὐπορουμενων , ὁς οὐ πολυτελη μεν τραπεζαν παρατιθεται , μαγειρους δε και θεραπειαν ἀλλην πολλην κεκτηται και | ||
ἀγει , ἐπειδη τα ἐργα του μαγειρου εἰς μεσον κομισθεντα παρατιθεται τοις εὐωχουμενοις και φαινεται οἱα ἐστιν . Οἱ δε |
μεν τον βιον ῥᾳονα και βελτιους τας προς ἀλληλους ἐντευξεις ποιουμενων , ἐκεινων δε το ἠθος δυσπροσοδον και πανταπασιν ἀνομιλητον | ||
περι των ἀποδιδρασκοντων , ἀλλα και των τας μακρας ἀποδημιας ποιουμενων δια τε γης και θαλασσης . Ἐαν τα φωτα |
Ἀσιαν : τουτο γαρ και ἐπραττε . διο παντελως οἱ ἀποσταται τεταπεινωμενοι ἀπεγινωσκον : λοιποι γαρ ὑπηρχον Σαυνιτων ὀλιγοι και | ||
τα προς τον πολεμον ἐπιμελως ἡτοιμαζον . οἱ δ ' ἀποσταται μιγαδες ὀντες οὐθ ' ἡγεμονας ἀξιοχρεους εἰχον , το |
εἰς ο , και ἐπειδη χαιρουσι τῳ ο ἐν τοις παρακειμενοις , δια τουτο προστιθεντες ἐν τῳ ἀγηγοχα και ἐδηδοκα | ||
φυλακην ἐμοι γλυκυτατην περιστησαντες ἀπῃεσαν ὡστε ἀπολουσασθαι : κἀγω τοις παρακειμενοις κριθιδιοις μακρα χαιρειν λεγων ταις τεχναις και τοις κερδεσι |
συμπασαν δε συμμετριαν και την μεγαλην εὐταξιαν ταυτην και το ἐμφαινομενον ἐν τοις ἀστροις εἰδος και πορρωθεν οὐσιν οὐκ ἐντευθεν | ||
αὐτης , οὑτως εἰ τι τῳ περι κινησεως ὁρισμῳ εὑρισκοιτο ἐμφαινομενον , ἐφεξης και περι τουτου διαλεκτεον . ἐμφαινεται δε |
αὐτον ὁ Φαβιος , δικτατωρ ἀναδειχθεις : ὁς ἀει μεν ἀναβαλλομενος την μαχην , ἀει δε αὐτην προςδοκασθαι ποιων , | ||
δια τριτης , ἐγω δ ' εἰς την τεταρτην ἡμεραν ἀναβαλλομενος ἐνιοτε , και μαλιστα ἐν χειμωνι , χειρον οὐδεν |
ἐξω πυλων οὐ πανυ θραττει με , ἐπει οὐδε τοις προσταταις συνεχαιρον , ἡνικα περιειργαζοντο : δεισθω δ ' ὑπερ | ||
Ἑλληνικον ἐκινηθη , διαφορων οὐσων ἑκασταχου τοις τε των δημων προσταταις τους Ἀθηναιους ἐπαγεσθαι και τοις ὀλιγοις τους Λακεδαιμονιους . |
οὑς ἡδιους ποιησει φανεις ὁ δειξων τοις ὑπ ' αὐτον ἐσομενοις ἐν αὑτῳ τον πατερα . Πολλα ἀγαθα γενοιτο και | ||
χειμωσι και ἐχθροις τοις μεν οὐσι , τοις δ ' ἐσομενοις ὑποκειμενους , ἀλλ ' οἰκοι μενοντας και την ὑμετεραν |
ὑδωρ ἀλλο , πληθει μεν ὁσον τε εἰναι ποταμον , κατερχομενον δε ἐς χασμα γης ἀνεισιν αὐθις παρα Νασους καλουμενας | ||
ἐστιν , οὐ θεατρον οὐκ ἀγοραν ἐχουσιν , οὐχ ὑδωρ κατερχομενον ἐς κρηνην , ἀλλα ἐν στεγαις κοιλαις κατα τας |
, ἀλλα τοις ὑπακουειν ἑτοιμοτεροις οὐσιν : πεφυκε γαρ το ἀνθρωπειον δια παντος ἀρχειν μεν του εἰκοντος , φυλασσεσθαι δε | ||
κοινον ὀνομα , κοινον γε ὀν , ἀλλ ' ἰσως ἀνθρωπειον , και το γενικον , οἱον ζωϊκον . Ἀλλο |
ἀνεστησαν Θηβαιοι , ᾠκουντο αἱ πολεις ἐπ ' ἐμου , διαφυγοντων ὑπο την ἁλωσιν των ἀνθρωπων : εἰ δε και | ||
ἀλληλοις ἀν φιλοφρονως οἰκοιεν , οἱ δε των την παιδειαν διαφυγοντων , ἀτεραμονι χρωμενων τινι φυσει και μηδεν τεγχθεντων ὡστε |
ἀλλα ῥεμβωδεεϲ . ἀπο δε κοιλιηϲ ἀν ἀναγοιτο μελαν και πηγνυμενον , κἠν ἀπο ἀρτηριηϲ ᾐ : ἠν δε ἀπο | ||
λευκην και ἀνταυγη δια την χιονα και τον ἐν αὐτῃ πηγνυμενον κρυσταλλον . διοπερ οὐτ ' ὀρνεου προσκαθιζοντος οὐτε θηριου |
συστασις κατα τον ὀμφαλον , ποτε δε και ὑπο χιτωνος συνεχομενον . υηʹ . Πωρομφαλον ἐστι πωρου συστασις κατα τον | ||
αὐτην εἰργασμενην ὁμαλην και λειαν , ὡστε τον ἐξ ἀμφοτερων συνεχομενον ἁρμον οὑτως ἐχειν , ὡστε μη διηθεισθαι ῥευμα δι |
το μοριον . Σφοδροτερου δε του δηγματος ὀντος , σικυαν προσβαλλειν τῳ δηγματι συν πολλῃ φλογι , και κατασχαζειν τους | ||
Ἀλεξανδρος , καταστρατοπεδευσας προς τῳ Ἐορδαϊκῳ ποταμῳ τῃ ὑστεραιᾳ ἐγνωκει προσβαλλειν τῳ τειχει . οἱ δε ἀμφι τον Κλειτον τα |
, το δ ' αὐτομολον ταττεται ἐπι του αὐτοπροαιρετου . κεινους : ἀπο κοινου το ἑπεσθαι , ἀγεσθαι , λειπει | ||
, τι τουτο ; και ἀνθρακες : ἀλλ ' ὁτε κεινους θαλψωμεν , λαμπους ' ὡς ῥοδεαι καλυκες . Νικησας |
, ὁ δε Ἀρισταρχος κυκλοθεν του οἰκου οἱον ἐκ στιβαδων ᾠκοδομημενον , προς οὑ και οἱ θρονοι ἐκειντο , ὡστε | ||
. γυμνασιον δε τῃ ἀγορᾳ συνεχες κατα ἡλιου δυσμας ἐστιν ᾠκοδομημενον . της στοας δε ἡν ἀπο του Μακεδονος Φιλιππου |
το παντελες αὐτοις ἀπορραγειεν αἱ δυναμεις δια το σφοδρον και συντονον της ἀθλησεως , ἐλαιον ἐπιχεουσιν . εἰθ ' ὁ | ||
εἰναι τας φλεγμονας , μητε το ἀρθρον νευροις και μυσι συντονον . τας δε βηχας τας ξηρας και χρονιους λυει |
ἠ ἱδρωτων ἀμετριαν λειποθυμουσι πολεμιωτατον : ψυχρῳ δ ' ὑδατι κεκραμενος οἰνος αὐτοις ἐπιτηδειος . οὐτε δε διαδεισθαι συμφερει τουτους | ||
. Ἀνδριας : στηλη ἀνδρος . Νεοκρας : ὁ νεωστι κεκραμενος . Ἐλικρας : ὁ ἐλαιῳ κεκραμενος : ἀπο του |
δεξιας , και δρομον ἀπεραντον ἐνετιθουν τοις χρωμασιν ἐν οὐ κινουμενοις ποσιν . οἰδα κηρῳ δησας τον Ἀρεα , και | ||
και πνευματι , σωμα ὁμοιον ἡ ψυχη φυσει λαβουσα συγκινειται κινουμενοις και πνευματος τε ἐμμελως και ἐρρυθμως ἠχουντος τῳ παρ |
πιειν . [ Προς ἰκτερον καλον λιαν και ἐπι πολλων πεπειραμενον . ] Ῥαφανους χλωρους συν τοις φυλλοις λειωσας , | ||
γʹ . διδου . ἐστω δε μια ποσις . ἀλλο πεπειραμενον ἡμιν ἐπι πολλων . τιθυμαλλου χαρακιου την ῥιζαν διδου |
' αὐτην . ὡστοργος : εἰ μεν κατα συναλοιφην , προπαροξυτονον ὁ ἀστοργος , εἰ δε ἐν ἐπιθεσει , παροξυτονως | ||
γαμβροκτονος ὁ κτεινων τους γαμβρους , τα δε παθητικα τον προπαροξυτονον οἱον το γαμβροκτονος ὁ κτανθεις ὑπο γαμβρου . Καδμιλος |
* * και παρα ταυτας οὐκ εἰσιν οὐσιαι ἀλλαι φυσει προτεραι αὐτων ὑπαρχουσαι . Ἰδου πως οἰδεν ὁτι οὐσιας ἐλεγον | ||
μεν ταξει δευτεραι των ἐκλεκτικων εἰσι , τῃ δε δυναμει προτεραι : ὡςτ ' εἰ και τῳ λογῳ το αὐτο |
ὁρα δε ὁπως ἐλεγχεται σοφιζομενος : οὐ γαρ φημι το πεπερασμενον ἐξ ἀναγκης προς τι περαινειν : το γαρ προς | ||
οὐχ ἑξις , ἀλλα στερησις , και περατος οὐ το πεπερασμενον οὐδε το περας , ἀλλα το ἀπειρον και καθ |
περιπλουν της Ἰβηριας ποιησασθαι . Ἐστι δε της μεν Βαιτικης καλουμενης ἐπαρχιας ἡ Καλπη , τελος δε του ἐθνους τουτου | ||
Ἀνδρομαχης ἐκ της Ἰδης και του Δασκυλειου και της Ἀσκανιας καλουμενης , ἡν ἐκτισεν ὁ Αἰνειου παις Ἀσκανιος . . |
μεγαν αἰδουμαι τον ταδε πραξαντ ' , ἐπ ' Ἀλεξανδρῳ τεινοντα παλαι τοξον , ὁπως ἀν μητε προ καιρου μηθ | ||
μεν ἐπι το στηθος , το δ ' ἐπι νωτον τεινοντα , ταυτα δ ' ἐς το αὐτο ἁπαντα τεινοντα |
: ὡσπερ οἱ χρηστοι πατερες τοις παισιν ἁ μεν δυνανται παραι - νουσιν , ἁ δ ' ἀν μη πειθωσιν | ||
σχεδον ἠσαν ἐπ ' ἀλληλοισιν ἰοντες Ἀτρεϊδης μεν ἁμαρτε , παραι δε οἱ ἐτραπετ ' ἐγχος , Πεισανδρος δε σακος |