| την δε του τετραγωνου Ῥεας και Ἀφροδιτης και Δημητρος και Ἑστιας και Ἡρας : την δε του δωδεκαγωνου Διος : | ||
| και Οὐρανον προσαγορευθηναι . υἱους δε αὐτῳ γενεσθαι ἀπο γυναικος Ἑστιας Τιτανα και Κρονον , θυγατερας δε Ῥεαν και Δημητρα |
| δισωμον ἐν μετανοιᾳ ἐσται ὁ κατηγορων , ἐαν δε στερεον ἐπιμονος και ἀπαραιτητος ὁ ἐναγων . ἐπαν δε και ὑπο | ||
| δακνωδης ἐρεθιζει , ἐκει που πλεονασας . Πριαπισμος δε ἐστιν ἐπιμονος του καυλου ἐντασις . εἰληφε δε τοὐνομα ἀπο τινος |
| , χρηιζων ἡμετερους αὐθις ἱκοιο δομους . Ἐστε μεν αὐτος ἐπινον ἀπο κρηνης μελανυδρου , ἡδυ τι μοι ἐδοκει και | ||
| ἀρκουσαν παρειχον , κατακειμενοι δε ἐν σκιμποσιν ἐδειπνουν , και ἐπινον ἐκ κερατινων ποτηριων , οἱς ἐνετυγχανον ἐν τῃ χωρᾳ |
| , πλεονασμῳ ἑτερου σ ἀφυσσω , τουτεστι το ἀπο τινος ἐπιρρεοντος ἀπαντλειν και ἀπαρυεσθαι . ἠ ἐκ του φυω , | ||
| καθυπερθεν ἠυτ ' ἐλαιον . και ἠν κατα μεν του ἐπιρρεοντος βαψαντα γλυκυ το ὑδωρ ἀνιμησασθαι , εἰ δε εἰς |
| ἑλκομαι ἠτορ νεομηνιᾳ θιγεμεν . ἐμπα , καιπερ ἐχει βαθεια ποντιας ἁλμα μεσσον , ἀντιτειν ' ἐπιβουλιαις : σφοδρα δοξομεν | ||
| , Ἰλιου δε θηκεν ἀφαρ ὀψιτεραν ἁλωσιν , κυανοπˈλοκοιο παιδα ποντιας Θετιος βιαταν , πιστον ἑρκος Ἀχαιων , θρασει φονῳ |
| τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
| και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
| προτιθεμενος : οὐ γαρ ἀνελιξει ποτε τον ἐν τῃ μοναδι συνῃρημενον ὁ προποδιζων ἀπ ' αὐτης ἀει ἀριθμος . Διο | ||
| ὁλον ἑαυτον , και ὀντα και ζωντα και νοουντα , συνῃρημενον τε και διακρινομενον και διακεκριμενον : ᾑ οὐν ζωῃ |
| διδωσι σοι το συμβολον , ὁ δε σκωπτων αὐτους ὡς γεροντας και ἐγγυς θανατου ὀντας φησιν ἐν τῃ σορῳ και | ||
| και πολυανθρωπον , ταξας προ της φαλαγγος τους ὁμηρους , γεροντας , παιδας , γυναικας . οἱ δε τους ὁμοφυλους |
| , και ἀπαγομενας συν ὑβρει και ἀτιμιᾳ ξαινομενας τε τας παρειας συν οἰμωγῃ και ὀλολυγῃ και κοπτομενας πικρως , παιδας | ||
| ὠτειλη . ὠχρος ὠχριασις : “ ὠχρος τε μιν εἱλε παρειας . ” και ὠχρησαντα ὠχριασαντα : “ οὐτ ' |
| ἐξ ὡν δια των ὁρων εὑρηκαμεν το ἐξ ἀναγκης μηδενι συναγομενον : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι παντων των καταφατικων . | ||
| και την συνωσιν ἀπεργαζομενα πηγνυσιν : το δε παρα φυσιν συναγομενον μαχεται κατα φυσιν αὐτο ἑαυτο εἰς τοὐναντιον ἀπωθουν . |
| θεωρει ὁτι οὐδεν νεωτερον ὀψονται οἱ μεθ ' ἡμας οὐδε περιττοτερον εἰδον οἱ προ ἡμων , ἀλλα τροπον τινα ὁ | ||
| παντας μεν γαρ ἀνθρωπους ὑπ ' ἐκεινου πρεπει νικασθαι , περιττοτερον δε παντων ἐμε τον ἐν τοσαυταις μυριασιν ἀνθρωπων , |
| ἀρειονες εἰσιν ἀκουης , και βλεφαρων ἀκτινες ἐς αἰθερα και πολον ἀστρων ῥηϊδιως ὁροωσι , και ἐς μηκιστα κελευθων ἐξαπινης | ||
| ἡλιος ὑπερ τον ὁριζοντα φερεται ἠπερ τοις ὑπο τον βορειον πολον , και ἡ ἡμερα αὐτοις ἐλασσων ἐστιν . Οἱς |
| ἑνικον ῥημα κατα πληθους τασσοντες . εἰτα ἐλεγχων και τους εἰποντας Δωριον εἰναι το ἐστιν , ὡς γαρ διδωσι διδωτι | ||
| τουτῳ δ ' ἑπεται μεν περι του ἁπλως πανηγυρικου λογου εἰποντας περι των κατα τουτο μετα Πλατωνα εὐδοκιμουντων λεγειν , |
| τις ἡμων † ἀμεριμνον † ἐχῃ τον βιον , οὐκ ἐπικαλειται την τυχην εὐδαιμονων : ὁταν δε λυπαις περιπεσῃ και | ||
| : ἐκ μεταφορας της οἰωνοσκοπητικης . μα την Δημητραν : ἐπικαλειται την Δημητραν ὡς πενης και ὡς χρειαν ἐχων των |
| , και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
| ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
| ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
| του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
| ' οἱ ς ' ἐφυσαν , ἐμφρονες . Ποιοισι ; μεινον : τις δε μ ' ἐκφυει βροτων ; Ἡδ | ||
| αὐτων καθισῃς : ἀλλα ὡς ἐμμενεις τῃ ἁπλοτητι σου , μεινον , και καθιῃ μετ ' αὐτων και ὁσοι ἐαν |
| ἀποπνιγηναι . οὑτω και των ἀνθρωπων ἐνιοι δια τας ἰδιας ἐπινοιας λανθανουσιν εἰς συμφορας ἑαυτους ἐμβαλλοντες . ὀνηλατης ἐπιθεις ὀνῳ | ||
| δεισιδαιμονουντας ἐπι τοις γεγονοσι σημειοις , ἐφιλοτιμειτο δια της ἰδιας ἐπινοιας και στρατηγιας μεταθειναι τας του πληθους εὐλαβειας . διοπερ |
| ἀθροως . Εἰς παγας ὁ λυκος : ἐπι των εἰς προὐπτον κινδυνον ἡκοντων . Ἐκ δυοιν τρια βλεπεις : τουτο | ||
| , πωγων ' ἐχοντι και τριβωνα και λογον . εἰς προὐπτον ἠλθον ἐμπεσουσα δη κακον : οὐδεν ἐδιδου γαρ : |
| λαιμου χαλασθηναι , ὠμης κραμβης ὁ χυλος κατα της κεφαλης ἐπιβαλλομενος ἀνασπᾳ την σταφυλην εἰς τα μετεωρα του στοματος . | ||
| μολιβδον οὐ παρεμποδιζεται συγκιρνασθαι , οὐδε μην μολιβδος κατα χαλκου ἐπιβαλλομενος . Κἀντευθεν μεγαλην διαγνωσιν ηὑραμεν , ὁτι των οὐσιων |
| ὀξει , κρινου ῥιζα μετα μελιτοϲ , κρομυον ϲυν ὀξει καταχριομενον ἐν ἡλιῳ , κροκοδειλου χερϲαιου κοπροϲ , ὁμοιωϲ και | ||
| ἐξαιρει βατραχιον καταπλασθεν ἠ καππαρεως φυλλα ἠ ψιμυθιον συν ὀξει καταχριομενον : χρονῳ δ ' αἰρει τουτο . μωλωπας δε |
| . και ἐπει παλιν αἱ κλητικαι συνεμπιπτουσι ταις εὐθειαις , συγγινεται δ ' εὐθειαις τα ὁριστικα και ἐτι αἱ κλητικαι | ||
| ἀλλα την ψυχην . ὑπενοηθη δε ὁτι και τῳ Ἀλκιβιαδῃ συγγινεται κατα τον αἰσχρον ἐρωτα . οἱ δε περι Σωκρατους |
| γρᾳδι ' ἠν μεγαλαισιν οἰνου χαιροντα λεπασταις . συν τῳ βαθειας και πυκνας ἑλκουσι τας ἀμυστιδας . σοι μεν οὐν | ||
| διψωντα πιειν . Σωκρατης δε και πολλακις κατελαμβανετο διαπεριπατων ἑσπερας βαθειας προ της οἰκιας και προς τους πυνθανομενους τι τηνικαδε |
| νομου , τον δε ἐς το δεον ἠγμενον πειθοι οὐκ εἰκος οὐτε λαθρηι οὐτε φανερως ἐρδειν τι πλημμελες . διοπερ | ||
| ἑψειν ἀριστα και τακερωτατα , ταυτα και την κοιλιην διαλυειν εἰκος μαλιστα και διατηκειν : ὁκοσα δε ἐστιν ἀτεραμνα και |
| διαμετρον στασιν θεωρηθῃ πλειονας αὐτου μοιρας ἐπεχων . Το δε ἐννατον ἀπο του ὡροσκοπου σημαινει τον περι θεων λογον και | ||
| , τον ἑβδομον Ὑδροχοῳ , τον ὀγδοον Ἰχθυσιν , τον ἐννατον Κριῳ , τον δεκατον Ταυρῳ , τον ἑνδεκατον Διδυμοις |
| Πολυδωρον . τροπος δε ἐστι λογος κατα παρατροπην του κυριου λεγομενος κατα τινα δηλωσιν κοσμιωτεραν ἠ κατα το ἀναγκαιον . | ||
| . δευτερος ὁ ἐπι πονηριᾳ κωμῳδουμενος . τριτος ὁ Ψακαδος λεγομενος . τεταρτος ὁ τραπεζιτης , οὑ μεμνηται Εὐπολις ἐν |
| ὑπομενοντα την πολιορκιαν , προς δε τουτοις των στρατιωτων χαλεπως ὑπομενοντων την συλληψιν του Τιριβαζου , και δια τουτο ἀπειθουντων | ||
| λογους . ἑλκομενου δε του χρονου και οὐτε των ὑπατων ὑπομενοντων προβουλευσαι τε και εἰς τον δημον ἐξενεγκειν τον νομον |
| ἠθετουντο ὡς ἀσυμφωνοι προς τα ἑξης . οὐ γαρ μεμιγμεναι παραγινονται αἱ ψυχαι . νυν δε ὁμου νυμφαι , ἠιθεοι | ||
| : Ἐπει αἱ γερανοι λιθους καταπινουσι και ἐπι την Αἰγυπτον παραγινονται . τουτους δ ' ἐτυκιζον : Τυκος ἐργαλειον τι |
| πολιν . το μεν δη παραυτικα οὐτε ἰδιᾳ το μαντευμα ἐπισκεψαμενος οὐτε προς των ἐξηγητων τινα ἀνακοινωσας κατεσχε ταις ναυσιν | ||
| νειοποιουντες ἀν τε σπειροντες ἀν τε καρπον προσκομιζοντες , ταυτα ἐπισκεψαμενος ὁπως ἑκαστα γιγνεται , μεταρρυθμιζω , ἐαν ἐχω τι |
| Λατινων πολεσιν ἁπασαις εἰρηνη προς ἀλληλους ἐστω , μεχρις ἀν οὐρανος τε και γη την αὐτην στασιν ἐχωσι : και | ||
| ἀμφοτερους τους τοπους . . ἰστω νυν τοδε γαια και οὐρανος εὐρυς ὑπερθεν μη δι ' ἐμην ἰοτητα Ποσειδαων ἐνοσιχθων |
| ὀντες . Μονονουχι λεγει σαφως , εἰ γερας ἐστι βασιλικον προτεινομενον ὑπο των θεων το ἀγαθοποιειν , και πλουτοδοτας εἰναι | ||
| προβαλλομενον εἰς κατασκευην αὐτου του προτεινομενου , πορισμα δε το προτεινομενον εἰς πορισμον αὐτου του προτεινομενου . μετεγραφη δε οὑτος |
| ὀξυκρατον ὑδαρεϲτατον και αὐτο το ὑδωρ καθ ' αὑτο ψυχρον καταντλουμενον και των ξηρων τι προϲαγομενον των ἀποδακρυτικων και μαλιϲτα | ||
| φαλαγγιοδηκτοι , λουτρῳ συνεχει θερμῳ : ἐστω δε και το καταντλουμενον τῃ πληγῃ ὑδωρ ἀφεψηματος τριφυλλου της ἀσφαλτωδους μετ ' |
| : οὐ γαρ ὁλως ἀπο του ἀτελους ἐπι το τελειον παραγινεται τι , εἰ μη μεση δυναμις παρειη , ἐπιδιδουσα | ||
| Μεγαβυζον , Ἀσπαθινης δε Ὑδαρνεα . Γεγονοτων δε τουτων ἑξ παραγινεται ἐς τα Σουσα Δαρειος ὁ Ὑστασπεος ἐκ Περσεων ἡκων |
| ὁ δε τεκτων και γλυπτης λιθοξοου μαλλον , των προτερων λειπομενος εἰς ἀκριβειαν , ὁ δε λιθοξοος των λοιπων ἐχει | ||
| και τἀλλα , ὁσα δει γενεσθαι , ἐπειδη βραχυς ὁ λειπομενος ἐστι της ἀρχης τοις ὑπατοις χρονος , τους εἰσιοντας |
| τους Ἀθηναιους ἐπεκηρυκευετο : δι ' ἐπικηρυκειας ἐμηνυε . τον ἐπιοντα στρατον : των Λακεδαιμονιων . την γην : την | ||
| προς ἑσπερης οἰκεοντες ἀνθρωποι συλλεχθειησαν , οὐκ ἀξιομαχοι εἰσι ἐμε ἐπιοντα ὑπομειναι , μη ἐοντες ἀρθμιοι . Θελω μεντοι και |
| τουτο δε το σωμα παρα τον της ἐπιμονης χρονον ἐνεργειται διαλυομενον και ἀειδες γιγνομενον : ταυτα δε οὐ δυναται πασχειν | ||
| ξηραινων εἰς σκιαν διδου ὑπο την γλωτταν κατεχειν και το διαλυομενον ὑγρον καταπινετω . Ἀλλο . Γλυκυρριζης , σικυου ἡμερου |
| , ἐνθεν βεβυσμενος : οὑ παραγωγον βυζω , ὁ παθητικος παρακειμενος βεβυκται , ὡς βαζω βεβακται , οἱον : ἐπος | ||
| : τετυπα γαρ ἐστιν : κοινῳ δε λογῳ ἁπας μεσος παρακειμενος τοιουτον συμφωνον ἐχει ἐν τῃ ληγουσῃ , οἱον ἐχει |
| , δειδησω δειδημων δειδημονος . Το γερων γεροντος και τενων τενοντος μη ὑποπιπτοντα μητε τῳ λογῳ των κοινων τῳ γενει | ||
| γερων γεροντος , και ὡς σθενων σθενοντος οὑτω και τενων τενοντος . Τα εἰς ων βαρυτονα προηγουμενου ἀμεταβολου παρωνυμα ὀντα |
| εἰρησθω . εἰ δε παλιν ὑποθωμεθα ἑτερας ἀρχας , παλιν ἀναφυεται ἀπορια , ποτερον ἀφθαρτοι και αὐται ἐσονται ἠ φθαρται | ||
| γαρ ἐξεστι , μοι ἀποκηρυσσειν και ἀντιλαμβανεσθαι : στοχαστικη δε ἀναφυεται ἀντιληψις , ποτερον ὡς πονηρους ἀπεκηρυττεν . ἠ ἱνα |
| βλαπτωνται [ βλαπτοιντο ] ὑπ ' αὐτων . οἱ γουν εἰσιοντες οὐκ ἐγελων συστελλομενοι ὑπο του φοβου των ὀφεων , | ||
| τους συκοφαντας μειζον ὑμων αὐτων δυνασθαι . Ἐαν μεν γαρ εἰσιοντες εἰς ὑμας ἁ βουλονται πρασσωσι , δεδιδαγμενον ἐσται τουτους |
| ἐπορυττειν το τραυμα και ζητειν το ἡπαρ : το δε ἐκφαινεται τοσουτον , ὁσον ἀνεῳξεν ὁ γραφευς το διορυγμα του | ||
| ' αὐτας ἀνατελλῃ ἠ καταδυηται , ἑκατερωθεν αὐτου ἡ ἰτυς ἐκφαινεται . Και δηλον ἐκ τουτου γινεται , ὁτι ἡ |
| μεν περιεχον κατα των πραξαντων , ἐλεον δε και συμπαθειαν ἐπιφερον προς τους ἀνηκεστα πεπονθοτας . ἀπηντησαν γαρ αὐτῳ μεθ | ||
| γνωμην συγκακουσθαι . σμηʹ . Κεφαλαια ἐστι παθος πονον κεφαλης ἐπιφερον ἀνυποιστον κατα περιοδους τινας , ὡστε και ἠχον εἰναι |
| παρακολουθει μεχρι τελειαϲ ἐκϲταϲεωϲ . δει οὐν τον ἐπιϲτημονα ἰατρον ἐπιμελουμενον του καμνοντοϲ τουτων προφανεντων ἠ τινων αὐτων τα δεοντα | ||
| νυνδη ἐλεγομεν εὐλογως ἐχει , το θεον τε εἰναι τον ἐπιμελουμενον ἡμων και ἡμας ἐκεινου κτηματα εἰναι . το γαρ |
| πολιν , ὁτι τοις ἐπειγομενοις ἐλθειν ποι δια ταχους κωλυμα παρεχεται τον ὀχλον ἀνακοπτουσα τοις ἀπαντωσιν ὡσπερ κυμασιν ἀντιπροσωποις δρομον | ||
| και βοσκημασιν οὐδ ' ἀξιως ἐστιν εἰπειν την ἀφθονιαν ὁσην παρεχεται και την χρηστοκαρπιαν . ἐν μεσῳ δε και των |
| του σωματος ἐμβρωματιου λημφθεντος ὀλιγου και κατα παν εὐαρεστου του καταστηματος ὑπαρχοντος . παυομενης της καθαρσεως και παρακμαζουσης : ὁ | ||
| τινος ἐνδειξις φυσικου λογου . Το δε σεμνον κἀκ του καταστηματος ἑωρατο . Πορεια τε γαρ ἠν εὐτακτος και βλεμμα |
| και ἀκηκοα , παντων μοι μετριωτατοι γε εἰναι κατεφανησαν και προσηκοντες τα μαλιστα ἀκουειν νεοις . τῳ δη νομοφυλακι τε | ||
| ὀστρακον , ὁποτερον ἀν μερος ὑπερφανῃ , οἱ μεν ἐκεινῳ προσηκοντες διωκωσιν , οἱ δ ' ἀλλοι φευγωσιν ὑποστραφεντες : |
| ὁ δε δανειζομενος το δυνον , το δε μεσουρανημα το διδομενον ἀργυριον , το δε ὑπο γην μηνυει σοι την | ||
| και σκωληκας παντοιους και ἀσκαριδας και το ῥινημα του ἐλεφαντος διδομενον . παντοιας ἑλμινθας φθειρει και καλαμινθη : ξηραν βαλλων |
| ᾡ χρονῳ ταυτα ἐγινετο , ἐφλεξεν , ἠτοι ἀνελαμψε το ἐπεραστον φως της σεληνης της εὐο - φθαλμου . ἑσπερον | ||
| ἠπειρου , ἠγουν την λιβυην την εὐηρατον και ἐπιθυμητην και ἐπεραστον , θαλλουσαν , ἠτοι παντοιοις ἀγαθοις εὐθηνουμενην . λεγεται |
| , ὠ καθηγητα , ἐπεθυμεις μεν αὐτος ἐξουδενωσαι ἡμας , αἰδουμενος δε , τον σαπρον ἐπι του πυλωνος ἐστησας Αἰσωπον | ||
| του πεπονθοτος ταδε λογοισιν ἡσθην τοισδε : νυν δ ' αἰδουμενος θεους τ ' ἐκεινον θ ' , οὑνεκ ' |
| οἱον ταις παντων γνωμαις ἀντιλεγει τις : και αὐτος οὐκ ἀποφαινεται γνωμην : το τε γαρ ἀντιλεγειν καθ ' ἑαυτον | ||
| . Τιμαιος δε την ἀγνοιαν τουτου του συγγραφεως ἐλεγξας ἀκριβως ἀποφαινεται τουτους αὐτοχθονας εἰναι . Πολλας δε αὐτου φεροντος ἀποδειξεις |
| ἠ τοσουτου ἀποδοσθαι . νεανισκοι οὐν τινες ὠνουμενοι μεγαν ἰχθυν εἰποντος του ἁλιεως τα αὐτα λυπηθεντες τῳ πολλακις ἀκουειν ὑποπιοντες | ||
| μοι λεγε : ἀντι του , συ εἰπε , ἱνα εἰποντος σου μη ἀντιλεξω μηδε μαχησωμαι σοι . ΓΘ ἠ |
| το λειπομενον ἁπλουν δηλωσει του ὁλου την συνθεσιν ἐκ του δηλουμενου , ἐπει το ἀφῃρημενον ἐν λεκτῳ καθειστηκει . ἐκκεισθω | ||
| μη και οὐν . προς οὑς ἀντιτιθησι Τρυφων κἀκ του δηλουμενου κἀκ της φωνης . ἐκ μεν οὐν του δηλουμενου |
| της κνημης ὀστουν λοξος πως μαλλον δια των ὀπισω μερων ἐποχουμενος τῃ διαρθρωσει , καμπτειν αὐτην ἐκπεφυκως . Τεσσαρεσκαιδεκα μυες | ||
| , και ὡς τον πολυν ἀνελιττων αἰωνα φερεται ταις ὡραις ἐποχουμενος , την δε ἐπανθουσαν ὡραν , ὁτι παν εὐκαιρον |
| και πολιορκουντα χρονιαν πολιορκιαν και σωματα και χρηματα ἀπολλυναι ματην ἐνον ἀλλῳ τῳ τροπῳ του τε ἀστεος και της χωρας | ||
| ἁμα και φιλανθρωπιας , και μεγαλης γε , και οὐκ ἐνον ἀρχειν ἐγκρατεις . οὑτω δη καθαραι μεν φρουρων πολεις |
| προς τε τους της ῥαχεως σπονδυλους και προς το στερνον συναπτουσιν ἑκατερωθεν . αἱ δε λοιπαι πεντε τῃ μεν ῥαχει | ||
| τοις ῥημασι τοις συντασσομενοις δοτικαις αἰτιατικας προτερον ἐπιφεροντες τας δοτικας συναπτουσιν : οἱον Διονυσιος ὁ Χαλκιδευς : Μυρρινην την Ἀμαζονιδα |
| γιγνωσκοι ὁτι ἠ το σωμα ὑπεραιμουν δειται θεραπειας ἠ κοπου ἐνοντος δειται ἀναπαυσεως , ἠ κριθιασις ἠ ἀλλη τις ἀρρωστια | ||
| εἰσι φιλοι . ἐαν δε ξηροτεροι ὠσι και ἀναπεπταμενοι μη ἐνοντος τρομου , κακοι και πονηροι , οὐ μεντοι κεχαρισμενοι |
| και περι των λοιπων νυν μανθανε : το τοινυν φαιον ἐπιδηλον οἰμαι γεγονεναι τοις πασιν ἐξ ἀκρατου λευκου και μελανος | ||
| ἐπινηχεται το καλουμενον ὑπο πολλων γραυς . Ἀλλα ταυτα μεν ἐπιδηλον ἐσται τῳ ἑτεροχρονῳ του εἰδους , ὡστε οὐ δει |
| εὐσκοπως και μηδεν παραλελοιποτα των εἰς το νικαν ἀπειρηκοτα και παρειμενον και περας ἀστεφανωτον ἐξελθοντα του σταδιου , τον δε | ||
| τις ἐστιν ὁ μελλων λυσαι αὐτον του δεσμου . : παρειμενον ] Ὁ παρηκας . : Φιλανθρωπως αἱ Ὠκεανιδες ἡγουνται |
| ἐνικησεν Ὀλυμπιαδα ὁ Ψαυμις τῃ ἀπηνῃ , οὑτως συνοραται : καταλυεται γαρ αὐτῃ το ἀγωνισμα περι ὀγδοηκοστην εʹ Ὀλυμπιαδα : | ||
| στερηθεν ψυχης πιπτει , οὑτω και πολις μη ὀντων νομων καταλυεται . . . , . . . . . |
| ἀπορος ἠν της αἰσχυνης αὐτῳ την γλωτταν ἀγχουσης : τοσουτον ἐπιεικειας αὐτῳ και σεμνοτητος περιην . οὐκουν ὠφθη τις οὑτως | ||
| λογους . ὁποτε δε και τοις λογογραφοις τουτο περας της ἐπιεικειας ἐστιν , ὁταν τους αὐτοσχεδιαζοντας μιμησωνται , πως οὐ |
| ἀλλα μην και το αὐτον μιν πληγῃσιν δασυνομενον τρεις ἀντωνυμιας παραληψεται : διο και ὁ Πινδαριων δια του ε ἐγραφεν | ||
| ἀναλωματα , και περι των σκευων ἠρωτων αὐτον , ποτερα παραληψεται ἠ ἰδια σκευη ἐχων ἡκοι ἐπι την ναυν . |
| προς ἑπομενον . εἰπε δε οὑτως : οἱ ἡγουμενοι τοις ἡγουμενοις και οἱ ἑπομενοι τοις ἑπομενοις , τουτεστιν ἱνα προταττωνται | ||
| και μαλιστα γε τα ψευδη , ζωσι μονον συμπαραμενει τοις ἡγουμενοις , τελευτησαντων δε ἀναιρειται , και παρεστι πολλους ἐπελθειν |
| ἐχων νυν ἀφιημι . , . . Εὐπειθιος παθων δε παντοιων καταμεστοι ὀντες οὐδε ἐν μεσοις αὐτοις τοις δρωμενοις οἱοι | ||
| φησιν οὑτως : Ὁμηρος φυσεως λαχων θεαζουσης ἐπεων κοσμον ἐτεκτηνατο παντοιων : ὡς οὐκ ἐνον ἀνευ θειας και δαιμονιας φυσεως |
| ἐπ ' αὐτων των βιβλιων γενομενοις ἀκριβεστερον τας ἐκεινων ἐξετασαι προφητειας , ὁπως μετα του προσηκοντος λογισμου την καθ ' | ||
| τἀληθες εἰπειν , ἐπιτηδευοντες , παρακομμα της ἐνθεου κατοκωχης και προφητειας . προφητης μεν γαρ οὐδεν ἰδιον ἀποφαινεται το παραπαν |
| γαρ , ὁτι ” ἀπηντησε τοπῳ ” . τριχως δε ἐπινοειται τοπος , ἁπαξ μεν χωρα ὑπο σωματος πεπληρωμενη , | ||
| του κοσμου . κατ ' ἀκρα δ ' αὐ διηκον ἐπινοειται ὁ ἀξων . εὐθυ δε ἀντι του ὀρθον . |
| ἀλλας ἐνεπρησε . διαπλευσας δ ' εἰς την Κυπρον και προσλαβομενος στρατιωτας και ναυς διεπλευσεν εἰς το Πηλουσιον . της | ||
| ἰδιαν οὐ μονον δια της νικης ἐπηυξησεν , ἀλλα και προσλαβομενος Μακεδονων ἀγαθων ἀνδρων πληθος . Νεοπτολεμος μεν οὐν μετα |
| των του σωματος μερων . το δε της θηλειας ἀγονον ἀποφαινονται : ἀτονον τε γαρ εἰναι και ὀλιγον και ὑδατωδες | ||
| προσεχεστερον μονον εὑρισκεται ὑπευθυνον : ἠδη δε εἰπομεν ὁτι τινες ἀποφαινονται , ὡς εἰ και δοκει ἐγκλημα εἰναι : ἐνταυθα |
| των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ : κἀν το ὑπο των ἀκρων περιεχομενον ὀρθογωνιον ἰσον ᾐ τῳ ὑπο των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ | ||
| ὡς μεγαλην . εἰ γαρ και ἑν ἐστι μοριον το περιεχομενον , ἀλλ ' οὐ πολυ πνευμα , και δια |
| αὐτον τροπον αἱ ἀρετης ἀκτινες ἀναλαμψασαι το διανοιας χωριον ὁλον μεστον αὐγης καθαρας ἀπεργαζονται . τα μεν οὐν ἀνθρωπου κτηματα | ||
| ” και “ ἀσκος οἰνου ” ἀντι του “ ἀλαβαστρον μεστον μυρου ” . δαιμονιως : ἠγουν ὡς εἱς των |
| θαλατταν διεσωσε τας ναυς . Ἰμιλκων δε ταις πρωταις τριηρεσιν ἐπιθεμενος τῳ πληθει των βελων ἀνειργετο : ἐπι μεν γαρ | ||
| χαλκειον ἐλθων και ἁρπασας παιδα ἑνα , ἐπι των ὠμων ἐπιθεμενος ἐκελευσε ποδηγειν προς τας ἀνατολας . ἐκει δε παραγενομενος |
| τις ἀλλος αὐ ποιησιν ψιλην ἠ ἐν ᾠδῃ συντεθηκε , τριτον δε Σολωνι και ὁστις ἐν πολιτικοις λογοις νομους ὀνομαζων | ||
| τῃ δευτερᾳ τριωρῳ ἐκλειπουσης το ἡμισυ του κυκλου ἠ το τριτον τοις προς βορραν Αἰγυπτιοις λυπας και στρατιαν ἐπι την |
| και ὑπερτιθεσθαι , μεχρις οὑ και τοπου και ὡρας της ἐπιτηδειας τυχοι και μη ἀκουσιως συμβαλλειν . τουτο γαρ ποιων | ||
| ἐς τε τα Φυσκου : ὡς του Φυσκου ὀρους νομας ἐπιτηδειας τοις βουσιν ἐχοντος . [ τᾳ Ἡρᾳ τοιονδε : |
| τον σιμον , τον βραχυν , ὁς το κεραμεουν τρυβλιον ὑφελομενος ᾠχετο ὑπο μαλης ἐχων μετα το δειπνον , ὁ | ||
| θυρας διαῤῥηξας και εἰσελθων εἰσω και ἐκ του ἱερου ἐνδοθεν ὑφελομενος , προς ἁ ὁ φευγων ὁριειται κλεπτην αὐτον εἰναι |
| το δημιουργημα . τουτο μεντοι το δωρον ἱστορηκαμεν και ἡμεις ἀνακειμενον ἐν Ῥωμηι ἐν τωι ἱερωι του Διος του Καπετωλιου | ||
| τουτον μεν οὐν οὐχ ἑωρακαμεν ἡμεις , τον δε Διονυσον ἀνακειμενον ἐν τῳ Δημητρειῳ τῳ ἐν Ῥωμῃ καλλιστον ἐργον ἑωρωμεν |
| ὑποκριταις . ὑποκεισθω γαρ , εἰ δοκει , ὁ μεν ὀρχουμενος την Θησεως γυναικα , ὁ δε την Ἀγαμεμνονος κορην | ||
| πολλου χρονου ἠκουσε τ ' αὐλου , περιχαρης τῳ πραγματι ὀρχουμενος της νυκτος οὐδεν παυεται τἀρχαι ' ἐκειν ' οἱς |
| ἀκμασαντας , πολλαι τινες περι την ἡγεμονικην ἐνεργειαν αἱ πλημμελειαι ἀναφαινονται των μεν δια φυσικην τινα διαπλασιν πεπονθοτων , των | ||
| οἱ δ ' ἀπονοι πεφυσημενοι τε και αἰσχροι και ἀσθενεις ἀναφαινονται , οὐδε τουτου ἠμελησεν , ἀλλ ' ἐννοων ὁτι |
| ναυσταθμον , ὡς περιβλεποντος ἐν κυκλῳ του πρεσβευτου και ἀξιωματικως εἰσιοντος . τινες δε “ ναυφρακτον ” την ἐν ναυσι | ||
| κορυφαιου , τοιουτου δε του θεατρου , ἐκ φιλοσοφιας δε εἰσιοντος του χαριστηριου , ἡς και αὐτοι βασιλεις ἐν μεγαλῳ |
| λεγων κατα διαρτησιν ἀσυνακτον εἰναι τινα λογον , φασιν μεν προφερομενος μονην ἀντιτιθεμενην αὑτῳ φασιν ἑξει την ἀντικειμενην τῃ προειρημενῃ | ||
| φιλοσοφε , ἐκεινα ἁ ἐλε - γες ; ποθεν αὐτα προφερομενος ἐλεγες ; ἀπο των χειλων αὐτοθεν . τι οὐν |
| μεν διδασκαλος των κατα μουσικην , ὁ δ ' ἐξ ἑταιρειας ἐραστης ἁμα και ἐρωμενος . ἐδοκει οὐν μοι ἀφεμενῳ | ||
| : τι δε προσηκει με ζην της σης φιλιας και ἑταιρειας χωρις : συν σοι γε : οὐ προς το |
| μεν ἐκπεμπεις οἱ συμφερει , τοις δε ἐπιστελλεις ὑπερ των ἐπειγοντων , τοις δε ἀντεπιστελλεις ὑπερ ὡν ἐρωτωσι ; τα | ||
| , εἰτα ἐπαναλαβοντες παλιν φαμεν ὡσπερ ἐπενθυμουμενοι και ὁ μεν ἐπειγοντων αὐτον μειζονων ὁμως του πλεονεκτειν ἑνεκεν ἐποιει τα χαλεπωτερα |
| ὑπο Θρασυμαχου ὡς τοιουτον ὀν ψεγεται , ἀδικια δ ' ἐπαινειται : ἀλλ ' ἐγω τις , ὡς ἐοικε , | ||
| μαλλον ἐπαινειται , τουτο μαλλον ἀρετῃ προσηκει , μαλλον δε ἐπαινειται το ὡς δει διδοναι ἠ το ὡς δει λαμβανειν |
| και εἰ τι ἀρα ἡ θαλασσα ἠ το κρυος παραχρημα νηχομενον γε ἠ ὑστερον κακωσαι δοκει , ῥαϊσας το σωμα | ||
| , και Σηστον και Ἀβυδον , ὁπῃ γαμον ἐννυχον Ἡρους νηχομενον τε Λεανδρον ὁμου και λυχνον ἀκουω , λυχνον ἀπαγγελλοντα |
| ἀνακαθαιρει τε και πληροι τα ἐν ὀφθαλμοιϲ ἑλκη . Λιγνυϲ καιομενων τινων εἰδων ὡϲπερ αἰθαλη τιϲ ἐϲτιν , οἱον λιβανωτου | ||
| ἀσβολωδες : και καπνωδες : λιγνυς γαρ λεγεται ὁ ἀπο καιομενων αἰλαιωδων : γινωμενος καπνος : Ὁμηρος , λιγνυν αἰθαλοεσσαν |
| λαβοντες τον προδοτην αὐτων ἐτιμωρησασθε . και γαρ δει - νον και σχετλιον , ὁταν νομιζῃ δειν Λεωκρατης ἰσον ἐχειν | ||
| ] ? [ ! ! ! ! ! ! ] νον ? ἀνθρωποισιν [ ] κτι [ ! ! ] |
| μερεσι , καθ ' οὑς ἀν τασσονται τοπους , ἐκ διαστηματων σκουλκευειν ὠφελον μεχρι της τελειας του πολεμου ἐκβασεως , | ||
| ἀναγκαια : αὑτη δε ὀξυτητας τε και βαρυτητας προσλαβουσα μετα διαστηματων συγκε - χυμενη μεν ἐγεννησεν ἁρμονιαν , λογοις δε |
| και ὁλον το σωμα φαινεται . ᾡ τιν ' ἁρμοττουσαν εἰκον ' ἐνεγκω σκοπων οὐχ ὁρω , ἀλλα παρισταται μοι | ||
| ἐπερειδομενου κατα τους τοπους των ῥαφων , ὑποπιπτει το ὑγρον εἰκον τῃ ἀφῃ : τοις δε πλειστοις και αἱ αἰσθησεις |
| βανους ἁπτων : ὁ τας καμινους αὐων , ἀντι του καιων . Βηταρμων , ὁ ὀρχηστης , παρα το βαινειν | ||
| ἀϲθματικουϲ ἰαϲθαι πεπιϲτευται . Περι κεφαλων . Κεφαλαϲ μαινιδων ταριχηραϲ καιων τιϲ ἐχρητο προϲ ταϲ ἐν ἑδρᾳ ῥαγαδαϲ και τα |
| ἐπιλελοιπεν : ἐν δε τῃ συνθεσει ἐπειδη γινεται ἀρσενικου γενους ἀναδεχεται την εἰς αιξ καταληξιν , οἱον ὡς ὠν ἀπαις | ||
| αὐτους εἰς ὡρισμενον τινα ἡμερων ἀριθμον και την δικην αὐτος ἀναδεχεται δικαζειν . Ταρκυνιοι δ ' ἠχθοντο μεν ἀπο μειζονων |
| Βραχμανες και αὐτοι Ἰνδοι Ἀλεξανδρωι τωι βασιλει ταυτα λεγουσιν : ὀρεγομενος σοφιας ἠλθες προς ἡμας Ἀλεξανδρε , ὁπερ προθυμοτερον ἀποδεχομεθα | ||
| των ὀχλων εὐνοιας . ἁ τις ἀν ἡγεμονιας ἀνηρ πραγματικος ὀρεγομενος οὐκ ἀν ζηλωσειεν , ἠ τις εὐ φρονων συγγραφευς |
| . και τα ὀνοματα ἀναγωγη , ἀναπειρα , πλους , περιπλους , ἐπιπλους , διεκπλους . εἰτα στησαι τας ναυς | ||
| παραλιᾳ ἀνατολης . και ἐστιν ἀπο πολεως της Ἀκανθου ὁ περιπλους της χερρονησου ἑως Σταγειρου , πολεως του Ἀριστοτελους , |
| χαριν συμπεριειλειν ἐριον λεπτον τῳ βραχιονι και τοτε τον βροχον περιαπτειν : ὑποκειμεναι γαρ αἱ του ἀγκωνος ἀνωμαλιαι συνεχουσι τον | ||
| ἀγωνας προαγειν , τοις δ ' ἀνδρασι ταπεινωσιν και δουλειαν περιαπτειν . των δε γεννωμενων τους μεν ἀρρενας ἐπηρουν τα |
| ἀποκριναι δη μοι βραχυ του βηματος ἀποσταςκατ ' ὀλιγον γαρ ἐπιων μικρου μοι τω χειρε προσαγεις : που διωρισεν ὀργανα | ||
| ταυτα μεντοι ἐπραξε πιεζομενος ὑπο τραυματος ὑπογυου και τα ταγματα ἐπιων και παραθαρρυνων και διδασκων , ὁπως τοις βαρβαροις πολεμητεον |
| του τειχους των Τρωων λιθους εἰς την ναυν ἐβαλετο . παραγενομενος δε εἰς το Ἀργος και ἐλαθεις ὑπο Αἰγιαλειας της | ||
| λιθον ἐνθαδε , ” και μεταθεις τον λιθον εἰσηλθεν . παραγενομενος δε ὁ Αἰσωπος τῳ Ξανθῳ λεγει “ δεσποτα , |
| συστασις ποιοτητος , ἡ θεωρειται περι το δικαιον . διο προσποιειται ταυτα [ και ] λεγειν χαλεπαινων και ἀχθομενος ὁτι | ||
| γαρ ὑποδυομενα τα καταδεεστερα το των σεμνοτερων ταξεων σχημα , προσποιειται ἐκεινο εἰναι ὁπερ ὑποδεδυκε , και ἐνταυθα ἀλαζονας προϊεται |
| Νικοστρατον τον κιθαριστην λογος τις περιεισι λεγων Λαοδοκῳ τῳ κιθαρῳδῳ διαφερομενον ὑπερ μουσικης εἰπειν ὁτι ἀρα ἐκεινος μεν ἐστιν ἐν | ||
| και ἑν ἐστιν , ἐχθραι δε και φιλιαι συνεχεται . διαφερομενον γαρ ἀει ξυμφερεται , φασιν αἱ συντονωτεραι των Μουσων |
| ὁλκης αʹ , ἠ ἀψινθιον συν οἰνῳ : μελι τε ἐσθιομενον και πινομενον συν ὑδατι : μελισσοφυλλον τε συν νιτρῳ | ||
| . τουτου ἑψομενου ὁ ζωμος πινομενος , κοιλιαν μαλασσει . ἐσθιομενον δε νεφρους θεραπευει . Πελαργος πτηνον ἐστι καλλιστον . |
| ἐφθη ποιησας , ἐκεκριτο δε μοι και τουτον , εἰ περιοντα καταληψομαι , κτεινειν . ἡκεν εὐθυς ἡ Φημη πολλη | ||
| μεν ἑτερος κομιδῃ νεος τον βιον μετηλλαξε , τον δε περιοντα Κομοδον τε καλουμενον ὁ πατηρ μετα πασης ἐπιμελειας ἀνεθρεψατο |
| . ἀλλ ' οὐ δια τουτ ' ἠδικηται το μη θεωμενον ἐχον εἰπειν τους θεωμενους . οὐκουν οὐδ ' εἰ | ||
| τα περι Πυλον και Σφακτηριαν και τους αἰχμαλωτους . ΓΘ θεωμενον ] βλεπομενον . Γ ἐσχατον ] ἠγουν ἀπο της |
| του δε ῥοδου και το ϲπερμα και τα φυλλα : πραοτερον δε ἐνεργει : ἐτι δε πραοτερον κομμι , τραγακανθα | ||
| χρησθαι δια [ τε ] των δακτυλων της ἀριστερας χειρος πραοτερον διανοιγειν και διαστελλειν κατ ' ὀλιγον : εἰ δε |
| τερας ἐσκοπιαζον , εἰ μιν ἐσαθρησαιμι παρος γ ' ἐμε κεινον ἰδεσθαι . ἠματος ἠν το μεσηγυ , και οὐδεπω | ||
| , ἐτι νηος ἐφιεμενον και ἑταιρων : οἱ δε θοως κεινον τε πορον και λυγρον ἀεθλον ἀχνυμενοι λειπουσι και ἐς |
| μαλιστα ἀνιωμαι , ὁτι μηπω τις ἀπηντησε περι Κλεωνος ἡμιν διαλεξομενος . οὐ προτερον γαρ ἀν ἀποστειλαιμι το βιβλιον , | ||
| παρηλθεν ὡς εὐκαιροτερον ἐν τῃ του ῥηματος διδασκαλιᾳ περι αὐτου διαλεξομενος , ἐν οἱς διδαξει πως ἀφοριζεται το ῥημα , |