της ἐπι τοις κατορθωμασι δοξης αὐτους ἀφειλετο , και αἱ ἑταιραι δε ἀναισχυντοι και ἀναιδεις , ἐπει ἐπιπηδωσι τοις ἐρασταις | ||
[ ] δ ' ἐγω τηι Ἀθηνογενους [ ? ] ἑταιραι ἐπεισθην ? [ ] ? , προσαπολωλεναι με ? |
μηδε τοις ὁμιλουσι παρεχειν . νυν δ ' οὐκετι το ἑταιρειν αἰτιασομεθα ὁτι πονηρος Εὐθιας ἐραστης εὑρεθη , ἀλλ ' | ||
την Ἀφροδιτην οὐκ ἀν ὑπομειναιμ ' ἐτι , Πυθιας , ἑταιρειν . χαιρετω : μη μοι λεγε : ἀπετυχον : |
λεγομενον , ὁτι ἐπαν μεν τις μουσικῃ παρεχῃ καταυλειν και καταχειν δια των ὠτων : πολυ γαρ το δευτερον ἐναργεστερον | ||
. Λεχοι δε πυ - ρεταινουσῃ και ἀλγεουσῃ , ὑδωρ καταχειν , και πτισσανην παχειην διδοναι τρις της ἡμερης , |
ἀσυστατον ἐστιν , ὡς τα μονομερη : εἰτε μη ἐχοι κρινομενον , ὡς τα ἰσαζοντα και ἀπορα . Δει τοινυν | ||
κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου μονου : το κρινομενον δε και ἐν ταις ἀλλαις ἐμπιπτει στασεσιν : το |
ἁ ζωντας [ ] ? ἀποκαλυπτει [ - ] , ἀποθανουσιν συμμενει [ - ] αὐτοις . θεων και ἀνθρωπων | ||
και ταφους κοσμουντες και ἐπι τοις ὑπερ πατριδος ἐν μαχαις ἀποθανουσιν ἐπιταφιους λεγοντες και ἐπιθαλαμιους και ἀλλα τινα εἰδη των |
τως γαρ ἀμεινον : ὁ γαρ και προσθεν ἀκουει ἀνδρος ἐπερχομενου και ἐς ἑρκεα θηρος ἰοντος . ταυτα ἀκουσας ὁ | ||
ἀπεργαζεται νομον : κατα δε ψηφισματος εἰσαγωγην , οἱον βασιλεως ἐπερχομενου πολλῳ στρατῳ γραφει Θεμιστοκλης , ἐκλιποντας την πολιν εἰς |
, ἀπωλεσεν αὐτο , σῳζομενον τεως ἐκεινῳ τροπον τινα , ἀπολομενον δε , ἐν αὐτῃ εἰ παν γενοιτο . Εἰπερ | ||
σωθησῃ ἀσθενων γ σοφιστευσεις ἐξαπινης και δοξασθησῃ δ εὑρησεις το ἀπολομενον βραδεως ε ἀγορανομησεις , ἀρτι δε οὐ Ϛ οὐ |
τας ὀψεις καθαρας διηγεισθαι δηλον , ἀναγκη δε ἐπι των πλειστων χρησθαι τῃ ὑποθεσει ᾑπερ ἐνεστησαμην , και κεφαλαια ἐπιτρεχειν | ||
δ ' οὐν ὑπο των ἀλλων Ἑλληνων και βαρβαρων των πλειστων διαφθειρωνται , την λεγομενην ἀτακτον Ἀφροδιτην ἐν αὐτοις ὁρωντες |
φησι δε και Ἱπποκρατης : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον ἀει κουφοτερον . μοχθηρα δ ' ἐστι τα βραδεως | ||
μετριη ὀδυνης λυτικη . Ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ταχεως ψυχομενον , κουφοτατον . Ὁκοσοισι πιειν ὀρεξιες νυκτωρ τοισι πανυ |
τῳ ἐγεγραπτο : Βασιλευς Δαρειος Περσῃσι τοισι ἐν Σαρδισι ἐντελλεται κτεινειν Ὀροιτην . Οἱ δε δορυφοροι ὡς ἠκουσαν ταυτα , | ||
και οὑτω ἐγνωσαν ἐουσας γυναικας . Βουλευομενοισι ὠν αὐτοισι ἐδοξε κτεινειν μεν οὐδενι τροπῳ ἐτι αὐτας , ἑωυτων δε τους |
συναρχος ὑποπτος ἠν , ἐμοι τε διαφορος ὠν αἰει και ὑποκρινομενος ἐπιβουλευσαι τῳ Καισαρι και την ἡμεραν του φονου γενεθλιον | ||
Ἐδεκωνι ἰδιολογησαμενος ἐφασκεν ὑστερον προς ἡμας , εἰτε ἀληθιζομενος εἰτε ὑποκρινομενος , ὡς εἰποι μεν αὐτῳ τα εἰρημενα , μογις |
εὐ πεποιηται ἡ περι τον Κυκλωπα ἱστορια ἠ ἀλλο τι τοιουτον οὐκ ἀγαν ὀρθοεπει : μαλλον γαρ ἁρμοζει λεγειν εὐ | ||
πολλων σταντων παλιν ἐπ ' ἀρχην ἠλθεν ἡ μαχη . τοιουτον γαρ και ἐπι του καθολου γινεται : κατακρατειται γαρ |
. προμηθειᾳ δε των ὀφεων τουτο δρωσιν , ἱνα μη ἀπολωνται : και δια ταυτα ἐς την νησον την προειρημενην | ||
πασης της δυναμεως ἐπι τους Ἑλληνας ἐλθουσης κυκλωθωσι και παντες ἀπολωνται . οἱ δε μετα του βασιλεως ταχθεντες ἐπειδη τα |
παρ ' ἡμιν το των δελφινων στεαρ , ἀλειφεσθαι τους δεομενους . οἰμαι γαρ αὐτους των ὑων ἡττονα ψυχην ἐχειν | ||
εἰ μη ὁρκος , και προς εὐτυχουντας ἐτι και οὐ δεομενους παρηγοριας τους Ἀθηναιους , ἐτι δ ' οὐχι τους |
βελτιστος ὀπισθεν αὐτῳ παραστας οἱον εἰχε στρεπτον περι τῃ ' κεινου τιθησι κεφαλῃ , και ἐδεδοτο τα μειζω . της | ||
ἐνδον , ὠ ξενε : γυνη δε μητηρ ἡδε των κεινου τεκνων . Ἀλλ ' ὀλβια τε και ξυν ὀλβιοις |
ἀλλοι τα πολυτελεστατα των σιτιων , ἡδιον δε ἐπινε του ῥεοντος ὑδατος ἠ οἱ ἀλλοι τον Θασιον οἰνον . κατεγελα | ||
ἀξιωσει γιγνεσθαι ὡς της βουλησεως τουτο δυναμενης ἀει ὑπεκφευγοντος και ῥεοντος του σωματος ἐπιτιθεναι το εἰδος το αὐτο ἀλλοτε ἀλλῳ |
Ἀλλα περιποιει , φησιν , και δια τουτο ἀγανακτω ὡς ἀπολειπομενος αὐτου . Και τις αὑτη ἡ εὐροια , ἡν | ||
ἡς ὁ μεν κατα λογον ζων μετοχος , ὁ δε ἀπολειπομενος οἰκοφθορος και περι πολιν οὐδαμῃ σωτηρ ἀλλα παν τοὐναντιον |
μεν ἐπιτρεπει αὐτωι Μακεδονας ὀκτακισχιλιους και πεντακοσιους και ἱππεας των ἑταιρων ἰσους , ἐλεφαντας δε των παντων τους ἡμισεας ο | ||
πατερων , την των ξενων και ξενοδοχων , την των ἑταιρων προς ἀλληλους . τριττη γαρ ἡ φιλια : συγγενικη |
: ἠν μεν γαρ πειρωνται καμπυλλεσθαι , ὀδυνωνται , περιτενεος γινομενου ταυτῃ του δερματος , ᾑ τετρωνται : και ἁμα | ||
ὑγρανθη , ἐξ οὑ αἱ παρακειμεναι σαρκες , και τουτου γινομενου κατα το συνεχες , ἐφθασεν ἡ ὑγροτης παρα τους |
μεν ὁμοιως ἐπι των ἀπηλιωτικων ὀντες κεντρων ἠ ἐπαναφορων , ἐπισινεις δε ἐπι των δυτικων . Ἀρης μεν γαρ βλεψας | ||
και φιλοστοργοτερους θανατῳ χωριζουσι , τους δε λοιπους ἐχθρους και ἐπισινεις ποιουσι : μαλιστα δε ἐξω των κεντρων γενομενοι . |
εἰρησθαι αὐτην ἀπο της Ἀντινοου μνηστευσαμενου την Πηνελοπην συμφορας : προσαγομενος γαρ το ἐκπωμα ἐτελευτησε τοξευθεις παρα του Ὀδυσσεως . | ||
! ! ! ! ] ! ριˈ [ ] κεισθαι προσαγομενος [ ! ! ] ! δοˈ [ μαρτυν ] |
: . ταυτην οὐν την σφαιραν κατορυξας , εἰς γην κατατιθεται ἐπι ἡμερας εἰκοσιοκτω , ἐν ὁσαις και ἡ σεληνη | ||
ἀνασκαφηναι θησαυρος εὑρισκεται , ὡσπερ οὐδε [ ὁ ] νεκρος κατατιθεται . [ κἀγω τουτο παρεφυλαξαμην . ποτε γουν ἐν |
, εἰπειν . Ἀρα διοτι γε βραδεως και οὐ τοις τυχουσιν ἐπιστευεν ; Μα Δι ' , εἰπεν . Οὐ | ||
δαπαναις και παρασκευαις . δʹ Λιτοτης δε ἑξις ἀρκουμενη τοις τυχουσιν . εʹ Κοσμιοτης δε ἐπιστημη περι το πρεπον ἐν |
ὀργανον σαμβυκη : καλειται δε σαμβυκη , ἐπει ὁταν ἐξαρθῃ προσαγομενον τοις τειχεσι , γινεται σχημα νεως και κλιμακος ἑνοποιουμενων | ||
ἀνιωντες ἀτμοι : ῥοδινον δ ' ἀρκει μη πανυ ψυχρον προσαγομενον . συμφερει δε και ἡσυχια και ὑπνος τῃ τε |
δικαζοντες και αἱρουμενοι . ἀναβαλλεσθαι μεν ἐστιν το παριεναι και προϊεσθαι τον ἐπιτηδειον καιρον της πραξεως : ὑπερτιθεσθαι δε το | ||
νεωτερους νομοθετας κολαζοντος , οὐδεις ἐτολμα περι νομων διορθωσεως φωνην προϊεσθαι : ἐν παντι δε τῳ μετα ταυτα χρονῳ παρα |
. . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ||
μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της |
εἰ δε δη και τα μαλιστα δια τας εὐεργεσιας των δεομενων το πολλα κεκτησθαι χρηματα μεγαλης ἠν σπουδης και φιλοτιμιας | ||
και κατα θαλατταν ὑπαρχουσαν . οὐδενος δε οὐδεν ἐπαιτιωμενου , δεομενων ἐμειναν ἑως ἀφικοντο οἱ ἀντ ' ἐκεινων στρατηγοι , |
ὁσῳ τῳ πληθει συνῃρηνται , τοσουτῳ τῃ δυναμει των ἐφεξης ὑπερεχουσιν , καθ ' ὁσον δε της ἀρχης ἀφισταμενα προς | ||
την εὐεργεσιαν και εὐποιϊαν . και εἰη ἀν το τοις ὑπερεχουσιν ἐν τῃ πραξει ταὐτον τῳ τοις ὑπερεχουσι κατ ' |
φιλοσοφῳ . ἀνυποθετος δε ἐστιν ἡ λαμβανουσα κοινας ἐννοιας μη δεομενας ἀποδειξεων , οἱον ὡς ὁταν εἰπωμεν ὁτι ὁ θεος | ||
: των δε προτασεων τας σαφεις και ἐναργεις και μη δεομενας ἀποδειξεως δια το σαφες ἀξιωματα καλει μονως [ προτασεις |
την Λαϊδα , ὀρχεισθαι δε πολλακις ὑπο μεθης ἀνισταμενον και παροινειν . των δε Στωϊκων οὐδεις παρην : ἐτι γαρ | ||
, ὁ δ ' ὑπεκρινετο ἀρα τῳ δαιμονι και ἐδοκει παροινειν , ἁ ἐπαρῳνει τοτε , ὁρωντος τε ἐς αὐτο |
κιβωτοι κιβωτια , κισται κιστιδες ὡς ἐν Ἀχαρνευσιν Ἀριστοφανης , κοιται κοιτιδες , και φασκωλοι ὡς ἐν Θεσμοφοριαζουσαις , θυλακοι | ||
των ναυτιλων , ἠ ἐνθα ἀναστρεφεται , ἐνθα οὐκ εἰσι κοιται . Κεινοις : ἰωνικη ἀφαιρεσις . Ἡ ἀφαιρεσις των |
μετα ταυτα ἀνθρωποις καταλιπειν , ἰσχυος μεν , δια το μειναι ὑμιν την εὐτυχιαν και μη μεταβληθηναι , εὐβουλιας δε | ||
, και μαλιστα της Κνωσσιων , † των πολεμικων : μειναι δε τινα των νομιμων παρα Λυττιοις και Γορτυνιοις και |
φθειρομενου αὐτου : ἀσθενουντος : πλαγιασμος ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται | ||
γαρ φησιν ἀντι του ἀπολιμπανω ἐμαυτην ἐξ ἀθυμιας : και παραλυεται μου τα μελη ἐλαυνομαι ] διωκομαι κλυεις ] † |
και ἐπαινεθησεται παρα πολλων ἐπ ' ἀγαθοις [ και φιλους ἐπικτησεται κρειττονας των προτερων ] και ὠφεληθησεται προφασει θαυματων και | ||
και γνωριμων . και εἰ ἐστιν ἐν ἀνθρωποειδει ζῳδιῳ , ἐπικτησεται παρα ἀνθρωπων φιλιας και εὐφροσυνην και ὠφεληθησεται δι ' |
τυχη και παιδεια και βουλησις : οὐ γαρ ἐπαναγκες εἰναι δεινους τους μικρα κεκτημενους : οὐδ ' ἐπιθυμειν χρηματων , | ||
σοφος ἐσεσθαι ἠ τους πολιτικους τουτους , τους αὐτους τε δεινους ὀντας τα πολιτικα και χρωμενους ἑκαστοτε τῃ τε αὑτων |
[ της των προς ] ἀλλη [ - ] ‖ λους ἀνθρωπων ? [ ] πολειτειας δια [ τε ] | ||
το δακρυειν ἐστιν τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τε - λους , οὐ το θελειν τυραννησαι : ἰσμεν δε τουτο |
το μισειν τινας παριοντας βοηθειν ; ἠ πως ὑλῃ καλον προσαπτειν την εἰς τους μεμηνοτας βοηθειαν και μη τῳ θεῳ | ||
του δανεισματος την γραφην . και φησι με τῃ πολει προσαπτειν ὑποψιαν ἀγνωμοσυνης , εἰ μη την ἀμοιβην ἀποληψομαι . |
το προχοος δε ἀπο προθεσεως . Ὁσα ἐν τῃ ἀρχῃ συντιθεται ἐκ του „ πολυ „ προπαροξυνεται : πολυστροφος πολυκαρπος | ||
γαρ το ἀφ ' ἑκαστης αἰσθησεως ἱκνουμενον προς την ἀρχην συντιθεται ἡ ἀρχη , ἐαν μη ἑτερα κυριωτερα ἀντιφῃ : |
δυναμεις . παρα δε Λακεδαιμονιοις κωμικης παιδιας ἠν τις τροπος παλαιος , ὡς φησι Σωσιβιος , οὐκ ἀγαν σπουδαιος , | ||
ἐτει , ᾡ ἡ τε σεληνη ἐξελιπεν ἑσπερας και ὁ παλαιος της Ἀθηνας νεως ἐν Ἀθηναις ἐνεπρησθη , [ Πιτυα |
ὡς και εἰ ἰδωμεν ἰατρον κακως ἰατρευοντα ἠ ὑποκριτην κακως ὑποκρινομενον , οὐ λεγομεν τουτον ἁπλως κακον ἀλλα μετα προσθηκης | ||
ὡν τους βιους ἀναγραφει Φιλοστρατος τον σοφιστην ] τον σοφιαν ὑποκρινομενον , ἠ ἀπατεωνα ὑπερπικρον ] † ἠγουν λιαν πικρον |
τον γυμνικον και ἐτι μαλλον τον της μουσικης οὐκ εἰσαπαξ ὁριζομενον , ἀλλ ' ἐφ ' ἑκαστῃ τελευτωντα ὡς εἰπειν | ||
ὁ λογος ὁ τουτο οἰομενος δεικνυναι τοιουτος : δει τον ὁριζομενον τι εἰδεναι την προς τα διαφεροντα αὐτου παντα διαφοραν |
και ἐστιν ἀνθρωπων οὐ σφοδρα εὐτυχων οὐδε ἀνδρειων δασμον ἑτεροις παρεχειν : ἐαν δε τινες , μητε ἐπιστρατευσαμενου μηδενος μητε | ||
ἀναλογιαν κατα το περιεχειν και περιεχεσθαι και κατα το ἑδραν παρεχειν και ἐνιδρυεσθαι , και εἱς ἐπι τουτων παντων ὁ |
ἐσω , πατρῳα προσκυσανθ ' ἑδη θεων , ὁσοιπερ προπυλα ναιουσιν ταδε . Ἀναξ Ἀπολλον , ἱλεως αὐτοιν κλυε , | ||
πρωτοι μεν Σκυθαι εἰσιν , ὁσοι Κρονιης ἁλος ἀγχι παραλιην ναιουσιν ἀνα στομα Κασπιδος ἁλμης : Θυνοι δ ' ἑξειης |
μεγα το παρα σε τε ἀφιχθαι και σοι του νεου μελειν . ὁ δε ἀρχων ἐργῳ μεν σοι τον φιλουντα | ||
ἡκει πλεως ἐς τασδε Θηβας . σοι δε τἀλλα χρη μελειν . μεθεσθε χειρων τουδ ' : ἐν ἀρκυσιν γαρ |
: τινα γαρ και διχως ἀποδιδοται , οἱον το ὑπερεχον ὑπερεχομενον ὑπερεχει και το ὑπερεχον ὑπεροχῃ ὑπερεχει . τεταρτον ἱνα | ||
ἐνομισθη ὑπο των περι Πυθαγοραν , διοτι ἐκεινη τον μεσον ὑπερεχομενον τε και ὑπερεχοντα εἰχεν ἰδιῳ αὑτου μερει οὐκετι των |
. ἡδυ τι θαρσαλεαις ] εὐφραντον ἐλπισι θαρραλεαις τον μακρον τεινειν βιον , ἐν εὐφροσυναις φανεραις τρεφουσαν την ψυχην ἐμε | ||
διοδευοντες λαμπρως , ἐαν μη παρεκβαινωμεν . δοκει δε ταυτα τεινειν εἰς Σιμωνιδην , ἐπει ἐκεινος παρεκβασεσι χρησθαι εἰωθε . |
Διο πολλοι και τους των νεοφυτων κλωνας χαμαι ἑλκουσι , ταπεινοτερον και χαμαιζηλοτερον το δενδρον ἀναγκαζοντες γινεσθαι . Και αὐταρκως | ||
βιασασθαι : πολεως τε χειροποιητου κτισιν ἀρχην ποιησασθαι της γραφης ταπεινοτερον ἠ κατα την ἀξιαν των νομων ὑπολαβων εἰναι , |
θαψιας δε μη παρουσης , τοσουτον σταθμον μιξεις ἠτοι καρδαμωμου σπερματος ἠ εὐζωμου . κἀν δαφνινον δε μη ᾐ , | ||
ἐμβαλλεσθω δε εἰς τας κεʹ λιτρας αὐτου μοδιος ἰταλικος του σπερματος . διηθησας οὐν το ἐλαιον ὡς εἰρηται και ἀποχωρισας |
γενεσθαι . ταυτα δε εἰπων , ὡς εἰδε τους Ἀθηναιους προσεχοντας σφοδρα και ἡδομενους και ποθουντας τα ἑξης ἀκουσαι , | ||
, αἱ κατα χρονον δια γραφης ἐξεληλεγμεναι πανυ θεοφιλεις τους προσεχοντας αὐταις πεποιηκασιν . ὁμως δ ' οὐν και οἱ |
. ἀφικετο δε εἰς Ἰταλιαν οὐ μονοστολος οὐδε ἀγελην βοων ἐπαγομενος : ἀλλ ' ἐπι δουλωσει και ἀρχῃ των τῃδε | ||
ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς ταχιστα ᾐει . μοχθῳ δε ξυν πολλῳ και |
δε και προϲ ταϲ ἐν δακτυλιῳ και ἐντεροιϲ φλεγμοναϲ : ἐνιεμενον δε λυει και τεινεϲμουϲ , ποιει και προϲ χειμεθλα | ||
και καταμηνια κινει και ἐμβρυα φθειρει και δι ' ἑδρας ἐνιεμενον ἰσχιαδας ὀνινησιν , αἱματωδη κενουν . Θριδαξ ὑγρον και |
τῃ δ ' ἀλλῃ δυναμει πασῃ περιεστρατοπεδευσε την πολιν , προσγενομενων ἀλλων παρα τε Σικελων και Σικανων δισμυριων στρατιωτων . | ||
Πελοποννησιων λεηλατων και καταφθειρων , τα δε φρουρια πολιορκων : προσγενομενων δε αὐτῳ πεντηκοντα τριηρων ἐκ της Κερκυρας , πολυ |
τεκνογονιαν , και αὑτου χαριν και της πατριδος , και ὑπομενειν περι ταυτης , ἐαν ᾐ μετρια , και πονους | ||
τα οἰκοι και εἰσω της αὐλης , και ταυτα παντα ὑπομενειν τε και ἀνεχεσθαι ῥᾳδιως , ὁτι δει φιλοσοφιαν οὐ |
τεταγμενον , ὁς ἐξ ἀναγκης προς μεν τον ἑτερον τον ἐπιτριτον σωζει λογον , προς δε τον λοιπον τον ἡμιολιον | ||
ἀρα ἐλεχθη , διαλυομενον μεν τον διπλασιον εἰς ἡμιολιον και ἐπιτριτον διαλυεσθαι , συντιθεμενων δε παντως ἡμιολιου και ἐπιτριτου μονον |
ὡν εὐεργετουντο ἀπαιτουμενοι εὐεργεσιαν ᾐτουντο μη ἐπι Κερκυρᾳ την φυγην καταλυειν , ὡστε ἡμιν ὁ τι δρασωμεν ἠπορει ἡ γνωμη | ||
οἱ της βουλης προεστωτες τους εἰσφεροντας καινα πολιτευματα δημαρχους και καταλυειν ἀξιουντας τον πατριον της πολιτειας κοσμον αἰτιους ἀπεφαινον της |
γελοιως μαζαν ἐν ταιν χεροιν ἐχων εἰσερπυσω δια του στομιου ταπεινου ὀντος ἐς το σπηλαιον , οὐκ ἀν ἠδυναμην εἰδεναι | ||
πλατους της μεσημβριας . αὐτος μεν ὁ νοτος ἀπο του ταπεινου πολου πνει : μεταξυ δε τουτου και της ἀνατολης |
ἀηρ και το πνευμα το περι αὐτο ταὐτον ποιει : συνεπεται γαρ αὐτῳ και ὁταν εἰς το ἐπ ' ἐκεινα | ||
θεων γνωσεως ἡ προς ἑαυτους ἐπιστροφη και ἡ γνωσις ἑαυτων συνεπεται . Ματην οὐν διαπορεις ὡς οὐ δει προς δοξας |
και δευτερας τριαδας και δυαδας , εἰπερ ἐκ τοιουτων ἀρχων ἐπιτελουνται : ἀδυνατου δε ὀντος του ἑπομενου ἀναιρεισθαι βουλεται και | ||
και Ἐνορχης , ὁτι μετ ' ὀρχησεως αἱ θυσιαι αὐτῳ ἐπιτελουνται . ἐγω δε φημι ἀλληγορικωτερως τουτον Φαυστηριον παρα την |
ἀφικετο ναυαρχος διαδοχος τωι Πολλιδι , συμπληρωσας εἰκοσι των τριηρων ἀναγομενος ἐκ της Ῥοδου κατεπλευσεν εἰς Καυνον . βουλομενος δε | ||
το πραγμα . ἑκτος τοινυν ὁρισμος της φιλοσοφιας εἰς Πυθαγοραν ἀναγομενος ὁ λεγων αὐτην φιλιαν σοφιας . και εὐγε ὁτι |
και προς τουτον παρειμι φερων ἀσπιδα , δι ' ἡς ἐκεινους ἀπεωσαμην και δι ' ἡς παλιν εἰκοτως ἡγουμαι κρατειν | ||
τοις ἀγωνισταις εὐνοι , οἱ οὐν εὐνοι τουτοις θελουσι νικαν ἐκεινους , οἱς εὐνοι εἰσι , συναθλειν δε ἠ συνδισκευειν |
θερει τουτῳ ἐγενετο . Του δ ' ἐπιγιγνομενου χειμωνος εὐθυς ἀρχομενου , ὡς τῳ Ἱπποκρατει και Δημοσθενει στρατηγοις οὐσιν Ἀθηναιων | ||
ὡς τ ' ἠ ἀνεμων ἰαχη πελε λαβρον ἀεντων εἰαρος ἀρχομενου , ὁτε δενδρεα μακρα και ὑλη φυλλα φυει , |
οὐν το του ἀνδρος σπερμα και κατασχεθεν ἐν τῃ μητρα προσφυεται ταις κοτυληδοσιν , εἰτε κατα τον δεξιον αὐτης κολπον | ||
ἀμοιρον ἡ σπογγια κυημα ἐστι θαλαττης , ἀλλα ταις πετραις προσφυεται , ὡσπερ οὐν και ἑτερα , ἐχει δε τινα |
ὁμοιως ἐχει , τουτεστι προς το μερος του ὁριστου , ἀπορειται ἀρα δει τον λογον των μερων ὑπαρχειν ἐν τῳ | ||
φεροντων ταὐτον τῃ εὐτυχιᾳ την εὐδαιμονιαν τιθενται . Διο και ἀπορειται ποτερον , φησιν , ἐστι μαθητον ἡ εὐδαιμονια και |
: εἰ δε βουλει διακριναι , εἰ πυον ἐστι το ἀναγομενον , εἰτε φλεγμα , πολλην γαρ ἐχει την ὁμοιοτητα | ||
χρησιμον ἀρα ἀγαθον τι ἐστι , ὑπο το προς τι ἀναγομενον . ὁτι δε και ὁ καιρος ἐν χρονῳ και |
χρειας τῳ πατρι διαγγελλουσι . παρο και ἀνερχομενους αὐτους και κατιοντας εἰσηγαγεν , οὐκ ἐπειδη των μηνυσοντων ὁ παντῃ ἐφθακως | ||
οἰκειν λεγονται , συριγμα δε δεινον φασιν ἀκουεσθαι τουτων και κατιοντας αὐτους ἐπι την θαλατταν πλειν ἐπι πολυ του πελαγους |
δε μορια φησιν εἰναι της ψυχης το περι τα ἀναγκαια καταγινομενον και το περι τα ἐνδεχομενα , παλιν εἰδει λεγων | ||
εἰσετι ἐν σοφιᾳ κρατιστον τον περι τα ἀρχικωτερα των ὀντων καταγινομενον και σοφιαν κρατιστην την ἐπιστημην αὐτου , ἡτις ἐστιν |
. και Ἀλκαιος δε ὁ μελοποιος και Ἀριστοφανης ὁ κωμῳδοποιος μεθυοντες ἐγραφον τα ποιηματα , πολλοι τε μεθυσκομενοι λαμπροτερον ἐν | ||
Διονυσια ἠγετο ὡς καθ ' ἑκαστον δημονἐν οἱς ἐμεθυον : μεθυοντες δε πολλας πορνας ἡρπαζον . και μολις ταυτης ἐγκρατεις |
ὁδηγουσιν αἱ αἰσθησεις την διανοιαν προς καταληψιν , ἀλλα και ἐναντιουνται αὐτῃ . ἀμελει γουν ἐκ του το μελι τοισδε | ||
δε τουτο και δικανικως : μελεταται το συμβουλευτικον , ὁτε ἐναντιουνται ἡμιν συμβουλευσουσιν ἠ νομος , ἠ ψηφισμα ἠ τι |
Μωυσεως γνωριμοι , μεμαθηκοτες ἐκ πρωτης ἡλικιας ἐραν ἀληθειας , καταφρονουσιν ἀνεξαπατητοι διατελουντες . Ἀλλ ' ἐπειδη τα διωνομασμενα συμποσια | ||
τελειν : οἱ δε , ἁτε οὐ δωροδοκοι ὀντες , καταφρονουσιν ἁπαντων τουτων , ὡς φησιν ὁ θεος και θεων |
ὡς ἀποδωσων τε τοις γονευσι και περι Ἁβροκομου ἐκει τι πευσομενος : και δη ἐμβαλων παντα τα αὑτου εἰς ναυν | ||
ἐμου αὐτου του ταλαιπωρου σχεδον ἀντικρυς ἐκτετοξευσθαι και κεκενωσθαι , πευσομενος δε και ἐρωτησων , εἰ χρη μεταβαλοντα τους τροπους |
της ὑπεροχης των ὀρθων , και του ἐμβαδου . και ἀπαγεται εἰς το εὑρειν τριγωνον ὀρθογωνιον ὁπως ὁ ὑπο των | ||
το ἑν των ὀρθογωνιον γ . δ . ε . ἀπαγεται οὐν εἰς το εὑρειν δυο τριγωνα ὀρθογωνια , ὁπως |
σχημα δυναται μεν ὑπτιας της χειρος , δυναται δε και πρανους οὐσης ὑπαρχειν : ὁρος δ ' ἐκεινου του σχηματος | ||
. ἐθεον δε και ἱπποι και ἐδει αὐτους κατα του πρανους ἐλασαντας ἐν τῃ θαλαττῃ ἀποστρεψαντας παλιν προς τον βωμον |
ἐλαυνουσι τα ἁμιλλητηρια ; τα πολεμιστηρια , εἰπε , ποσους ἐλαυνουσιν ; ἑνα γαρ τα πολεμιστηρια δρομον ἐλαυνουσιν , ὁν | ||
φρασωμεν αὐτοισιν οἱτινες εἰμεν , και αὐτους ἐρωμεθα καθοτι ταυτῃ ἐλαυνουσιν . ” ἐδοξε τῳ Νεαρχῳ ἐναισιμα λεγειν : και |
ἀληθευων τις ἐσται , και μηδενος πλανωμενου οὐδ ' ἀπλανης καταστησεται τις . ὡσαυτως δε μη ὀντος ἀτεχνου συναναιρειται και | ||
, εἰς στενον κομιδῃ τα της τροφης τοις ξενοις αὐτῳ καταστησεται . ἀλλα μην τον γε Παιονα και τον Ἰλλυριον |
αὐτου , ἀποδιδωσι την αἰτιαν , των ἐξουσιαζοντων ἐν ταὐτῳ καθαπτομενος και νηφειν οἱον ἐγκελευομενος , ἱνα μη αὐτοι φαυλοι | ||
ἀμφω ἱεσθην κοιλην ἐπι νηα νεεσθαι : Νεστωρ αὐ κατερυκε καθαπτομενος ἐπεεσσι : “ Ζευς το γ ' ἀλεξησειε και |
μεσην μεν τον εἰρημενον κοινον των δυο δια πασων , προσλαμβανομενον δε τον βαρυτατον και νητην ὑπερβολαιων τον ὀξυτατον , | ||
' ἀκοης ἀναληπτεον . ὁρους τοινυν ποιησομεθα τουτο θεωρειν πειρωμενοι προσλαμβανομενον μεν θ͵σιϚ : μεση δε ἐσται δ͵χη : νητη |
Ὁτι Λακεδαιμονιοι Ἰσαδαν ἐτι παιδα ὀντα και μηπω του νομου καλουντος αὐτον ἐς ὁπλα , ὁτι ἐκ του γυμνασιου ἐκπηδησας | ||
προτεινοντων και λογοποιων και συγγραφεων και ἁπαντων ὡς αὑτον ἑκαστου καλουντος και μεθ ' αὑτου σκηνουσθαι κελευοντος , ταινιουντων , |
ἐπαγγελλομενος ταχεως καταλυσειν τον πολεμον . ἠδη δ ' αὐτου μελλοντος διαλυειν την ἐκκλησιαν ἀναστας Θεοδωρος ὁ Συρακοσιος , ἐν | ||
γενους : . Περι του ἰδιου : . Περι του μελλοντος : . Εὑρηματων ἐλεγχοι δυο : . Ὑπομνηματα ἁ |
της γε νυν διατριβης ἀξιον γιγνηται . Λεγε δη : προσφεροντες τῳ θαυματι τουτῳ την μεθην , ποιον τι ποτε | ||
, και τας φιαλας ἐπι των δακτυλων ἀκρων ὀχειτωσαν , προσφεροντες τοις συμποταις εὐλαβως . τα δ ' ἐκπωματα και |
εἰς το μειζονος ἀξιας εἰναι το νυν ὑπ ' αὐτου διωκομενον . οὐκουν εἰ ἑτερον ἀνθ ' ἑτερου ὁ φιλοσοφος | ||
δακρυα : παιδας οἰκτειρεις οὑς ἀπωθησω του βηματος : ἐλεεις διωκομενον , ὁν οὐκ ἀφηκας πολιτευομενον . ἀλλ ' ὡς |
Ἡλιον , συν αὐτῳ και τον Δια και τον Ἑρμην ἐπικοινον του νυχθημερου λεγω . προσενειμαν δε καλλιστα τα ἐναντια | ||
Ἀργειοισι ἐν Δελφοισι περι σωτηριης της πολιος της σφετερης ἐχρησθη ἐπικοινον χρηστηριον , το μεν ἐς αὐτους τους Ἀργειους φερον |
ταυτα φλεγμονης αὐτῃ συμβασης περι τον κτενα και δεινων ἀλγηδονων ἐπιγενομενων συνεκληθη πληθος ἰατρων . και των μεν ἀλλων οὐδεις | ||
των πολεμιων ἀπαλλαγην , ἀντιπαρηγεν αὐτος δια των πεδιων . ἐπιγενομενων δε ὀμβρων μεγαλων και της χωρας οὐσης βαθυγειου και |
σου θιγοντος ὡς , ἐρω . ποι δητα ; ποντου νοτερον εἰ παρ ' ἐκβολον ; οὐ ναυς χαλινοις λινοδετοις | ||
καθαρας και ἁγνης ἐχον οὐσιας και παν εἰ τι συμμιγνυται νοτερον ἠ γεωδες αὐτωι της περι την κινησιν ὀξυτητος ἀποσειομενης |
και ὁτι , παρα τα ἑτερα των ζῳων εἰς χειμωνα ποριζομενος ἑαυτῳ τροφας , οὐ διαμαρτανει του τοπου , ἀλλ | ||
δ ' ἐκ της πατριδος ἐφυγεν , ἰδιᾳ την σωτηριαν ποριζομενος , οὐδ ' ὑπερ της ἰδιας ἑστιας ἀμυνεσθαι τολμησας |
λαος Ἀχαιων , τυμβον δ ' ἀμφ ' αὐτην ἑνα ποιεον ἐξαγαγοντες ἀκριτον ἐκ πεδιου , ποτι δ ' αὐτον | ||
ἐπι του χειλεος του ἐξω της ταφρου σκηνας σφιν ὀρυκτας ποιεον - ται , και δια τουτεων ὀπας ὑπολειπονται , |
κλισιας και νηας ἱκεσθην , τον δ ' εὑρον φρενα τερπομενον φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ , ἐπι δ ' ἀργυρεον | ||
αὐτοις ποιησειε πικρον : και εἰδως πανυ αὐτον τῳ παραδεισῳ τερπομενον , ἐγνω τουτον , ὁσον οἱος τε ἐστι , |
μοι , και μηνιειν μεν οὐπω ἀξιω , μηνισαντος γαρ ἀπολουνται μαλλον ἠ οἱ ἐνταυθα ποτε Ἑλληνες , ξυμβουλιᾳ δε | ||
πεισονται , οἱ δε συν ἐκεινῳ ὀντες ὑφ ' ἡμων ἀπολουνται , ὁτι ταχα οὐδενα εἰκος συν αὐτῳ βουλησεσθαι εἰναι |
ἰδων γαρ ἐν ἰσῳ το ἀδικειν , μαλλον δε πολλῳ δικαιοτερον ἠδη του δικαιου νενομισμενου το ἀδικον , τοσουτον ἀπεχω | ||
και οὐδε αὐτος ἐχει διαιταν σαφως και ἀκριβως τινες ἐπεκαλουν δικαιοτερον , ἀλλ ' ἐπι τας ἡμερας ἐλθων ὑποδηλοι και |
δη ἑξ ἠ ἑπτακαιδεκα ἐτων ἀπο γενεας οἱ παιδες ταυτα πραττουσιν , ἐκ τουτου δε εἰς τους ἐφηβους ἐξερχονται . | ||
, ἀλλα και πανταπασιν ἀσεβες : ἐπειδηπερ εὐνοιᾳ θεων εὐ πραττουσιν ἀνθρωποι , και μαλισθ ' ἡμεις , τα μεν |
ἀποτελουσι . τουτῳ δε τῳ λημματι και ταυτῃ τῃ ὑποθεσει προσλαμβανεται ἑτερον το ταδι δε ἐν τῳ τι ἐστι μονα | ||
δ ' ἀν λεγηται , πλοκης ἠξιωται τοιασδε : καιρια προσλαμβανεται , και ταυτης γινεται ἁπλουν ἁμμα , εἰθ ' |
δε ψυχρος ἀπο πλεονος του κακου ἀποκρινομενος , του τε ὑπολειπομενου , και ἐτι ἰσχυοντος , και οὐπω συσσεσηποτος , | ||
ἐπιτοπουλυ , ἐτι ἰσχυοντος του κακου του ἐν τῳ σωματι ὑπολειπομενου : οἱ δε θερμῳ ἱδρωτι ἱδρωντες ταχυτερον ἀπαλλασσονται των |
ἀλλ ' ἁλυσεως τροπον ἀλλη ἐξ ἀλλης ἠρτηται , δευτερον προσγενησεται κριτηριον ἡ πιθανη ἁμα και ἀπερισπαστος φαντασια . οἱον | ||
και ἀλλα ὁτι πλειστα ἐκ του καλου τε και δικαιου προσγενησεται . Και τι δη , ἐφη , ὁρᾳς , |
κἀν εἰς ῥεοντα πλοια ἐμβηναι οὐκ ὀκνησαντων . Ὑης : ἐπιθετον Διονυσου , ὡς Κλειδημος , ἐπειδη φησιν ἐπιτελουμεν τας | ||
παθων , . . . . Ἀργειφοντης : ἐστι δε ἐπιθετον του Ἑρμου . λεγεται δε Ἀργειφοντης ἠ ὁτι ἀργος |
οὐκ ἀπεικοτως και ἀπιστουνται , εἰ μη και την γλωτταν ἀπολλυουσιν ὑπο της σοφιας . Ἐγω δε ἐπιχειρω μεν , | ||
τους μεν του δημου σῳζουσι , τους δ ' ἐναντιους ἀπολλυουσιν ἐν τοις δικαστηριοις : εἰ δε οἰκοι εἰχον ἑκαστοι |
την φρονησιν τῃ ἀφροσυνῃ και τα τοιαυτα . κακα δε κακοις ἐναντια ἐστιν , οἱον ἡ ἀσωτια τῃ ἀνελευθεριᾳ και | ||
, διπλην δε πατρος κοὐ κακους ἐπωφελων δοξεις ὁμοιος τοις κακοις πεφυκεναι . Λεγεις μεν εἰκοτ ' , ἀλλ ' |
: ὀτρυνω μολυνω . [ Ἀττικοι δε βαρυνοντες το Υ ἐκτεινουσιν αὐτο . ] Παν θηλυκον εἰς Α ληγον , | ||
ἁλωσεως . την μεσην δε του ὀνοματος του ὀρτυγος συλλαβην ἐκτεινουσιν Ἀττικοι ὡς δοιδυκος , κηρυκος . Ἀριστοφανης δ ' |
ἐμπεριεκτικον τι ἀποτελειται , το ἱππων , ὁ δη παλιν ἀναλυεται εἰς το ἱππους συνεχον . και περισσον ἀν εἰη | ||
. ὁ μεντοι ξανθοχολικος , ἁτε λεπτομερης ὠν , ῥᾳδιως ἀναλυεται , και δευτερος μετ ' ἐκεινον ὁ μελαγχολικος , |
διατριβων ἀθανατος ἐσται , | πλευσας δε ἐπι Τροιαν νεωτατος ἀποθανειται , | εἱλατο παραμεινας αὐτου ἀποθανειν , και ταυτα | ||
: οὑτος ἠν Ταυρου μοιρᾳ κζʹ : ἐνθαδε Κρονου ὀντος ἀποθανειται . Παρθενῳ ἀπεθανεν : το γαρ μοιρικον τετραγωνον τουτου |
δει δε ἀει σκοπειν μη μειζον ἐστι του προσωπου το ἐπιφερομενον ἐγκλημα , ἱνα μη ἀπιθανος ὁ λογος γενηται : | ||
ἀποβληθηναι , ἐπειδη οὐδεποτε μετα την υι διφθογγον συμφωνον εὑρισκεται ἐπιφερομενον ἀλλα φωνηεν , οἱον μυια ἁρπυια υἱος : εἰ |
ἡδοναις και τουτο φησιν εἰναι νουν ἐχοντος : το δε ἀντιτεινειν και καταδουλουσθαι τας ἐπιθυμιας οὐτ ' ἐμφρονος οὐτε εὐτυχους | ||
τουτον καθελων και διδαξας ὡς ἀρα οὐ χρη προς χαλινους ἀντιτεινειν , εὐ ποιεις : τους μεντοι Μεγαρεις εἰς ἰσον |
ὠκυμορου της θυγατρος ἀποθανουσης ἐτι περιειπε τον Γαιον , εὐνοιαν προσφερομενος οὐ πενθερου μαλλον ἠ γνησιου πατρος , ἡς ἐνομιζεν | ||
τροπον ἀλλα και τοις παισι των Ἀθηναιων ὑπερηφανως και χαλεπως προσφερομενος . . . . . . . ἐπει δε |