| μηδε τοις ὁμιλουσι παρεχειν . νυν δ ' οὐκετι το ἑταιρειν αἰτιασομεθα ὁτι πονηρος Εὐθιας ἐραστης εὑρεθη , ἀλλ ' | ||
| την Ἀφροδιτην οὐκ ἀν ὑπομειναιμ ' ἐτι , Πυθιας , ἑταιρειν . χαιρετω : μη μοι λεγε : ἀπετυχον : |
| : ὀτρυνω μολυνω . [ Ἀττικοι δε βαρυνοντες το Υ ἐκτεινουσιν αὐτο . ] Παν θηλυκον εἰς Α ληγον , | ||
| ἁλωσεως . την μεσην δε του ὀνοματος του ὀρτυγος συλλαβην ἐκτεινουσιν Ἀττικοι ὡς δοιδυκος , κηρυκος . Ἀριστοφανης δ ' |
| κατεισιν . ἀρα γε τα τοιαυτα ὑφ ' ὑμων καλως ἐπιτελειται ; το μεν γαρ στρατοπεδον των μιαιφονουντων ὁ προὐχων | ||
| και προσηγορον και φιλιον : φιλια γαρ δι ' ὁμοιοτητος ἐπιτελειται . Παντα δε ἐκτραγῳδει τα ἐπεισελθοντα κακα ἐν τῳ |
| ἀλληλαις . Λεγω δη ὁτι και εἰς ἀπειρον αὐξομεναι ἐγγιον προσαγουσιν ἑαυταις και αἰει εἰς ἐλαττον ἀφικνουνται διαστημα . Ἠχθω | ||
| ἐνομιζετο δικαιος εἰναι και φρονιμος , και αὐτῳ νεμοντι βους προσαγουσιν Ἀπολλων και Ἀρτεμις και Ἡρακλης κριθησομενοι περι Ἀμβρακιας της |
| ὀργανον σαμβυκη : καλειται δε σαμβυκη , ἐπει ὁταν ἐξαρθῃ προσαγομενον τοις τειχεσι , γινεται σχημα νεως και κλιμακος ἑνοποιουμενων | ||
| ἀνιωντες ἀτμοι : ῥοδινον δ ' ἀρκει μη πανυ ψυχρον προσαγομενον . συμφερει δε και ἡσυχια και ὑπνος τῃ τε |
| ἀειθαλη γεννησει ποιηματα . Ταυτα τοινυν Ἡσιοδος ἠ ὀψει ὀνειρων τεθεαμενος και διυπνισθεις , και το ποιμαινειν ἀφεις , και | ||
| τῳ σωσαντι . Ὁ δε θειοτατος Προαιρεσιος οὐπω τον συγγραφεα τεθεαμενος , ἀλλα και αὐτος ὁσον οὐκ ἠδη κατοδυρομενος , |
| ὁ ἠν αὐτοθι των Συρακοσιων αἱρουσι και ἀνδρας των φυλακων ἀποκτεινουσιν . οἱ δε πλειους διαφυγοντες εὐθυς προς τα στρατοπεδα | ||
| τε Ἀνδροκλεα και των περι αὐτον τους λογου μαλιστα ἀξιους ἀποκτεινουσιν . Ἀντιοχος δε βασιλευων ἠδη μονος ἐπεμπεν ἐς Σπαρτην |
| ἀσυστατον ἐστιν , ὡς τα μονομερη : εἰτε μη ἐχοι κρινομενον , ὡς τα ἰσαζοντα και ἀπορα . Δει τοινυν | ||
| κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου μονου : το κρινομενον δε και ἐν ταις ἀλλαις ἐμπιπτει στασεσιν : το |
| μεν ἐπιτρεπει αὐτωι Μακεδονας ὀκτακισχιλιους και πεντακοσιους και ἱππεας των ἑταιρων ἰσους , ἐλεφαντας δε των παντων τους ἡμισεας ο | ||
| πατερων , την των ξενων και ξενοδοχων , την των ἑταιρων προς ἀλληλους . τριττη γαρ ἡ φιλια : συγγενικη |
| των τοις αὐτοις ὁροις χρωμενων οὐ παντως φησι τα μορια διαιρειν το ἀληθες και το ψευδος . εἰρηται δε τουτο | ||
| γαρ οἱ ἐμπροσθεν ὀδοντες και δια την ὑλην και του διαιρειν ἑνεκα την τροφην : και ἡ βροντη , διοτι |
| εἰρησθαι αὐτην ἀπο της Ἀντινοου μνηστευσαμενου την Πηνελοπην συμφορας : προσαγομενος γαρ το ἐκπωμα ἐτελευτησε τοξευθεις παρα του Ὀδυσσεως . | ||
| ! ! ! ! ] ! ριˈ [ ] κεισθαι προσαγομενος [ ! ! ] ! δοˈ [ μαρτυν ] |
| μεν , ὁτι μη νυν δυναται διαλυσαι το χρεος , εὐχομενος δε τοις θεοις ὡς ταχιστα δυνηθηναι , μικραν δε | ||
| ἡ διπλη ὁτι οὐ προσυνεσταται περι της των Ἀχαιων κακωσεως εὐχομενος οὐδε κατ ' εὐχην τετιμηται , ἀλλα δια τας |
| ” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
| εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
| Ἀλλα περιποιει , φησιν , και δια τουτο ἀγανακτω ὡς ἀπολειπομενος αὐτου . Και τις αὑτη ἡ εὐροια , ἡν | ||
| ἡς ὁ μεν κατα λογον ζων μετοχος , ὁ δε ἀπολειπομενος οἰκοφθορος και περι πολιν οὐδαμῃ σωτηρ ἀλλα παν τοὐναντιον |
| ὡς ἀποδωσων τε τοις γονευσι και περι Ἁβροκομου ἐκει τι πευσομενος : και δη ἐμβαλων παντα τα αὑτου εἰς ναυν | ||
| ἐμου αὐτου του ταλαιπωρου σχεδον ἀντικρυς ἐκτετοξευσθαι και κεκενωσθαι , πευσομενος δε και ἐρωτησων , εἰ χρη μεταβαλοντα τους τροπους |
| ἡδοναις και τουτο φησιν εἰναι νουν ἐχοντος : το δε ἀντιτεινειν και καταδουλουσθαι τας ἐπιθυμιας οὐτ ' ἐμφρονος οὐτε εὐτυχους | ||
| τουτον καθελων και διδαξας ὡς ἀρα οὐ χρη προς χαλινους ἀντιτεινειν , εὐ ποιεις : τους μεντοι Μεγαρεις εἰς ἰσον |
| ἀκατασκευους ὀντας , και τους μεν γινομενους καρπους εἰς ταυτα καταφερειν , την δε ἐκ τουτων ὀρυττομενην γην ἐπι τα | ||
| . και καταϲπαϲτικην δε δυναμιν ἐχει ὡϲ τουϲ ἀναδοθενταϲ ἡλουϲ καταφερειν : οὑτωϲ οὐν και προϲ ὑϲτερικαϲ πνιγαϲ και την |
| και τῃ ταξει προυχοντες τοις βελτιοσι μαλλον ἠ τοις ταπεινοτεροις συμφερουσιν . Ὁ Ἡλιος ἁμα τοις ἀστροις βλεπομενος ἀηδης και | ||
| συμπραττων , ἀλλα παντες ὡς ἐπ ' ἀγαθοις οὐσι και συμφερουσιν οὐ λογῳ μονον συμπραττοντες και συνεισφεροντες : και το |
| δ ' ἐν ἑκτηι Βυζαντιους οἰνοφλυγας ὀντας ἐν τοις καπηλειοις οἰκειν , ἐκμισθωσαντας τους ἑαυτων θαλαμους μετα των γυναικων τοις | ||
| τους ἀριστους Ῥωμαιων και δειπνειν δειπνα πολυτελη και ἀσυμβολα και οἰκειν ἐν καλῳ και ἀποδημειν μετα πασης ῥᾳστωνης και ἡδονης |
| μεγα το παρα σε τε ἀφιχθαι και σοι του νεου μελειν . ὁ δε ἀρχων ἐργῳ μεν σοι τον φιλουντα | ||
| ἡκει πλεως ἐς τασδε Θηβας . σοι δε τἀλλα χρη μελειν . μεθεσθε χειρων τουδ ' : ἐν ἀρκυσιν γαρ |
| . αἱ κοιλιαι πασαι των πτηνων δυσπεπτοι : ψευδως γαρ ἐπαινουσιν ἐνιοι την του στρουθοκαμηλου και αἰθυιης ὡς τι φαρμακον | ||
| και περι της φυτειας . οἱ μεν γαρ την ἐαρινην ἐπαινουσιν ἐπ ' ἰσημεριαις ἐτι κυοντων : ἁμα γαρ τῃ |
| αἱ δε πολυχρονιοι των ἀρρωστιων πλεοναζον ] ? ἐχουσι το ἡδομενον ἐν τῃ σαρκι ἠπερ το ἀλγουν ? [ ] | ||
| τον ἐλαχιστον χρονον παρεστι , το δε μονον ὑπερτεινον το ἡδομενον κατα σαρκα οὐ πολλας ἡμερας συμμενει . αἱ δε |
| ἐργου , ἠφανισεν ἠ ἐβλαψεν , ὡσπερ ὁσα αὐανθειη ἀν παριοντος πυρος , ἠ ζῳα ἐλαττω ὑπο μειζονων δρομου παρασυρειη | ||
| οἱ ἐμετοι γινονται , ἀθρουν τε εἰσπνευσας ἐπικυπτετω , οὐ παριοντος μεν εἰσω του πνευματος εἰς την γαστερα : συν |
| Κορινθιοι ἠ το κοινον Θετταλων , μηδενα αὐτων φοβουμενον μηδε εὐχομενον ἀλλῳ λαχειν , ἀλλα προκαλουμενον ἐφεξης ἁπαντας , και | ||
| τον δε αὐτον τροπον οὐτ ' ἀν φρονιμον τινα γενεσθαι εὐχομενον , εἰ μη τουτων την μαθησιν λαβοι . Ἐρωτηθεις |
| βοᾳ : μη μου τα ᾀσματα φυσεως ἀπαιτει κρα - τειν , κἀν ᾀδω προς λυραν . οὐτε γαρ αἰθων | ||
| οἰεσθε ἠ τοὐναντιον ὡς αἱ των σωφρονων εὐχαι πρατ - τειν , τιμαν μεν τους θεους , γνωριζειν δε ἀλληλους |
| δει δε ἀει σκοπειν μη μειζον ἐστι του προσωπου το ἐπιφερομενον ἐγκλημα , ἱνα μη ἀπιθανος ὁ λογος γενηται : | ||
| ἀποβληθηναι , ἐπειδη οὐδεποτε μετα την υι διφθογγον συμφωνον εὑρισκεται ἐπιφερομενον ἀλλα φωνηεν , οἱον μυια ἁρπυια υἱος : εἰ |
| ἀποτελουσι . τουτῳ δε τῳ λημματι και ταυτῃ τῃ ὑποθεσει προσλαμβανεται ἑτερον το ταδι δε ἐν τῳ τι ἐστι μονα | ||
| δ ' ἀν λεγηται , πλοκης ἠξιωται τοιασδε : καιρια προσλαμβανεται , και ταυτης γινεται ἁπλουν ἁμμα , εἰθ ' |
| και ἐπαινεθησεται παρα πολλων ἐπ ' ἀγαθοις [ και φιλους ἐπικτησεται κρειττονας των προτερων ] και ὠφεληθησεται προφασει θαυματων και | ||
| και γνωριμων . και εἰ ἐστιν ἐν ἀνθρωποειδει ζῳδιῳ , ἐπικτησεται παρα ἀνθρωπων φιλιας και εὐφροσυνην και ὠφεληθησεται δι ' |
| : εἰ δε βουλει διακριναι , εἰ πυον ἐστι το ἀναγομενον , εἰτε φλεγμα , πολλην γαρ ἐχει την ὁμοιοτητα | ||
| χρησιμον ἀρα ἀγαθον τι ἐστι , ὑπο το προς τι ἀναγομενον . ὁτι δε και ὁ καιρος ἐν χρονῳ και |
| ταις ἀνατολαις προς ἀρκτους μεθιστηται , ταις δυσεσι προς μεσημβριαν μεθισταμενος φαινεται . ἀνατειλαντος γαρ του ΔΕΒ ἡμικυκλιου ὁ των | ||
| των τροπικων ἀνατελλει τε και δυνει και τροπας ποιειται ἐναντιως μεθισταμενος . ὁταν μεν γαρ ταις ἀνατολαις προς μεσημβριαν μεθιστηται |
| δε μορια φησιν εἰναι της ψυχης το περι τα ἀναγκαια καταγινομενον και το περι τα ἐνδεχομενα , παλιν εἰδει λεγων | ||
| εἰσετι ἐν σοφιᾳ κρατιστον τον περι τα ἀρχικωτερα των ὀντων καταγινομενον και σοφιαν κρατιστην την ἐπιστημην αὐτου , ἡτις ἐστιν |
| , οὐδ ' ὁσον ἐξην ἐξαγαγειν ἐπετρεπον , τοις δε διδουσιν ἐξην ὁποσον ἐθελοιεν . ἀμελησαντες γαρ ὡν ἐδει πραττειν | ||
| τοισι κακοισιν ἁδηι δημον τε φθειρουσι δικας τ ' ἀδικοισι διδουσιν οἰκειων κερδεων εἱνεκα και κρατεος : ἐλπεο μη δηρον |
| . βηττουσι δε μετριως οἱ δια δυσκρασιαν βηττοντες και οὐδεν ἀναγουσιν , οὑτω δε και ἀβιαστως ὡς μη μονον κατεχειν | ||
| ὀρυγματα , και πλαγιας και σκολιας διαδυσεις ποικιλως μεταλλουργουντες , ἀναγουσιν ἐκ βυθων την το κερδος αὐτοις παρεχομενην βωλον . |
| εἰς το μειζονος ἀξιας εἰναι το νυν ὑπ ' αὐτου διωκομενον . οὐκουν εἰ ἑτερον ἀνθ ' ἑτερου ὁ φιλοσοφος | ||
| δακρυα : παιδας οἰκτειρεις οὑς ἀπωθησω του βηματος : ἐλεεις διωκομενον , ὁν οὐκ ἀφηκας πολιτευομενον . ἀλλ ' ὡς |
| το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
| φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
| ὑπαρχον : τον γαρ ἀναγκαιον τροπον , οὐ το ὑπαρχειν ἀναιρουσιν . εἰ γαρ μηδενι ἠ μη παντι ἐξ ἀναγκης | ||
| ἐς τας πολεις οὐκ ἀγουσιν , ἀλλα και ποθεν ἐπιπηδησαντες ἀναιρουσιν , ὡς μοιχους μεμισηκοτες . Ἰνδων δε ὁ μεγας |
| θεων προπεμπων και προφερων και λεγων , ἀλλα και ὁ πεμπομενος δεχεσθαι παρα των θεων χρησμους : ὁν και θεωρον | ||
| ἐκ τησδε της πολεως γιγνηται , ὡσπερ ὁ εἰς Δηλον πεμπομενος , οὐδεις ἀλλοθεν οὐδαμοθεν τουτῳ ἐφαμιλλος γιγνεται οὐδε εὐανδρια |
| τε χρυσιου πειθω ῥᾳδιως και ἐμβας τυχων του Ποσειδωνος ἐκομιζομην τερπομενος , Περινθον τε παραπλεων Ῥοιτειον τε και Σιγειον και | ||
| τῳ ποιητῃ μηνιων Ἀχιλλευς καταλαμβανεται ὑπο των ἐξαποσταλεντων πρεσβευτων φρενα τερπομενος φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ : ἐπι δ ' ἀργυρεον |
| ' εἰς σωτηριαν μεν των ἀσθενεστερων , κωλυοντα δε τους δυνατους ἀδικειν εἰσηλθε , Ῥαδαμανθυος ἀκριβως ἠ , το γε | ||
| γινεσθαι μεγιστους , σχεδον δε τι και διπλασιους λεοντων : δυνατους δε ὡστε των ἡμερων τινα , ἀγομενον ὑπο τετταρων |
| τελευτησαι : ποτερον δε λιθοις βληθεντας ἠ ξιφει , σημερον κρινουσιν : λιμενα δε Ναυπλιειον : Ναυπλιος Ἀργειος ἀνηρ ναυτικης | ||
| . δια δε το ταυτα τοιαυτα εἰναι , περι ὡν κρινουσιν , ἐπαινουνται ἠ ψεγονται . ἐπαινουνται μεν οἱ τα |
| , ἀπωλεσεν αὐτο , σῳζομενον τεως ἐκεινῳ τροπον τινα , ἀπολομενον δε , ἐν αὐτῃ εἰ παν γενοιτο . Εἰπερ | ||
| σωθησῃ ἀσθενων γ σοφιστευσεις ἐξαπινης και δοξασθησῃ δ εὑρησεις το ἀπολομενον βραδεως ε ἀγορανομησεις , ἀρτι δε οὐ Ϛ οὐ |
| τον γυμνικον και ἐτι μαλλον τον της μουσικης οὐκ εἰσαπαξ ὁριζομενον , ἀλλ ' ἐφ ' ἑκαστῃ τελευτωντα ὡς εἰπειν | ||
| ὁ λογος ὁ τουτο οἰομενος δεικνυναι τοιουτος : δει τον ὁριζομενον τι εἰδεναι την προς τα διαφεροντα αὐτου παντα διαφοραν |
| ! ! ! ] ? ? . ἐγω μεν αὐτοθι ὑπεμενον , ἡ δε Περσις αως ? [ ! ! | ||
| σπουδης οὐδεν ἐλλειποντες ἀπηντησαν μετα των ὁπλων και κοινῃ στρατοπεδευσαντες ὑπεμενον την των πολεμιων ἐφοδον . Φιλιππος δε το μεν |
| κλισιας και νηας ἱκεσθην , τον δ ' εὑρον φρενα τερπομενον φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ , ἐπι δ ' ἀργυρεον | ||
| αὐτοις ποιησειε πικρον : και εἰδως πανυ αὐτον τῳ παραδεισῳ τερπομενον , ἐγνω τουτον , ὁσον οἱος τε ἐστι , |
| και ἐστιν ἀνθρωπων οὐ σφοδρα εὐτυχων οὐδε ἀνδρειων δασμον ἑτεροις παρεχειν : ἐαν δε τινες , μητε ἐπιστρατευσαμενου μηδενος μητε | ||
| ἀναλογιαν κατα το περιεχειν και περιεχεσθαι και κατα το ἑδραν παρεχειν και ἐνιδρυεσθαι , και εἱς ἐπι τουτων παντων ὁ |
| . Θ δειλαιος Θ : ἀθλιος , κακοδαιμων . Θ δακνομενος Θ ὑπο της δαπανης : ἐνοχλουμενος ὑπο των της | ||
| συνελασειεν με ταις ἱπποις ὁ νομευς , παιομενος τε και δακνομενος ὑπο των ἀρσενων ἀπωλλυμην : ἀει γαρ με μοιχον |
| φθειρομενου αὐτου : ἀσθενουντος : πλαγιασμος ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται | ||
| γαρ φησιν ἀντι του ἀπολιμπανω ἐμαυτην ἐξ ἀθυμιας : και παραλυεται μου τα μελη ἐλαυνομαι ] διωκομαι κλυεις ] † |
| ὁτι παντως ἀληθευει ὁ ἀρχαιος ὁν ἐξηγειται , ἀλλα πανταχου ἐπιλεγειν φιλος ὁ ἀνηρ , φιλη δε και ἡ ἀληθεια | ||
| των πονων ὡν ἐχουσι προθυμως ἀλλαττεσθαι . Εἰωθει δε φασιν ἐπιλεγειν ταις ἑαυτου πραξεσιν ὁτι τον των Διοσκορων ζῃ βιον |
| . ἀφικετο δε εἰς Ἰταλιαν οὐ μονοστολος οὐδε ἀγελην βοων ἐπαγομενος : ἀλλ ' ἐπι δουλωσει και ἀρχῃ των τῃδε | ||
| ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς ταχιστα ᾐει . μοχθῳ δε ξυν πολλῳ και |
| , ὁ δε δι ' ἐπιθυμιαν ἀκρατευομενος δι ' ἐπιθυμιαν ἡδομενος τουτο ποιει και δια τουτο ὑβριζειν δοκει , χειρων | ||
| Ἀλλα μην ὁ φθονων γε ἐπι κακοις τοις των πελας ἡδομενος ἀναφανησεται . Σφοδρα γε . Κακον μην ἀγνοια και |
| και Ὁμηρος λεγει , το δε δω ὑπο των Ἀττικων ἐκτεινομενον μεγα γραφεται . ἠυκομον δε ταυτην λεγει δια το | ||
| μετερχεται , ἠ οὑ μεν ἐχομενον τοπου εἰς ὁν δε ἐκτεινομενον . ἀλλ ' εἰ ὁν μεν ἀπολειπον ὁν δε |
| ἐθει μεν αὐτος ὡς ἐξελων μετα των φυλαττειν τεταγμενων το πιεζομενον , οἱ δε αἰσθομενοι του δρομου φθασαντες αὐτοι τους | ||
| δε αὐτου τῳ ἀνευ προφασεως φα - νερας συνιστασθαι και πιεζομενον κοιλαινεσθαι και ἀναπληρουσθαι : ἐστι δε ψυχροτερον του ἐμφυσηματος |
| ἡ αἰτια ἐν τοις ἐκτος ᾐ , μηδεν συμβαλλομενου του πραττοντος : οἱα δ ' ἐφαμεν εἰναι τα μικτα , | ||
| και την Ἀθηναν ἀρωγον . συνεντες οὐν οἱ δορυφοροι κακως πραττοντος ἐσηλθον ἀθροοι και τον τυραννον ἀπεκτειναν λιποθυμουντα ἠδη . |
| τως γαρ ἀμεινον : ὁ γαρ και προσθεν ἀκουει ἀνδρος ἐπερχομενου και ἐς ἑρκεα θηρος ἰοντος . ταυτα ἀκουσας ὁ | ||
| ἀπεργαζεται νομον : κατα δε ψηφισματος εἰσαγωγην , οἱον βασιλεως ἐπερχομενου πολλῳ στρατῳ γραφει Θεμιστοκλης , ἐκλιποντας την πολιν εἰς |
| εἰς ἐπιτιμησιν . διο και θαμα πολλοις προσεκρουεν , οὐκ ἀνεχομενος αὐτων την κακιαν ὑποκοριζεσθαι . και ταχα ἀν ἡδε | ||
| , πινων τους πινοντας , εἰκων πασι , παραχωρων , ἀνεχομενος , οὑτως αὐτους ὠφελει και μη κατεξερα αὐτων το |
| αὐτου και ἐρριψεν ἑαυτον χαμαι ἀπο του θρονου κλαιων και ὀδυρομενος : και ὁτε ἐθεωρει πολλας ψυχας εἰσερχομενας δια της | ||
| ἐξαυτις μνησωμεθα „ και „ οὐ γαρ ἐγωγε τερπομ ' ὀδυρομενος μεταδορπιος ” . . , , δορπον . . |
| συμβαλλομενας , ἀλλ ' οὐκ ἐξ ἐκεινων ὀνομαζομενας εἰς ἁς συμβαλλονται , ἀλλ ' ἐκ των καθ ' ἑαυτας προκειμενων | ||
| προς δε τας πρωτας των δακτυλων σκυταλιδας κατ ' ἀρθρον συμβαλλονται . δακτυλων δε σκυταλιδες μεν καθ ' ἑκαστον τρεις |
| ἐχουσαι το ἐπεισχεομενον φυλαττουσιν , αἱ δε δια στενοτητα πορων ἀδυνατουσιν ἀρδεσθαι : το δ ' ὑπερβλυζον ἀκατασχετως ἐκχεομενον σκιδναται | ||
| μη δεδιεναι . Οἱ Ἰνδοι τελειον μεν ἐλεφαντα συλλαβειν ῥᾳδιως ἀδυνατουσιν , εἰς δε τα ἑλη φοιτωντες τα γειτνιωντα τῳ |
| φυλαττουσι το ω ἐν τῃ γενικῃ , ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται : το μεν γαρ Ἀτρειων πατρωνυμικον ἐστι , ὡσαυτως | ||
| ἀλλα ταις ὑσμιναις και ταις Δωδωναις : ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται ἡμιν ταυτα , ἐπειδη μεταπλασμον πεπονθεν ἡ δοτικη των |
| μονον ἐστη , ἀλλ ' ἁτε φιλομαθης και φιλοκαλος , ἀγαμενος την θεαν , λογισμον εἰκοτα ἐλαμβανεν , ὁτι ταυτα | ||
| . ἐνθα δη πληγεις εἰς τα στερνα παραχρημα πιπτει . ἀγαμενος δε της ἀλκης αὐτον Ἀχιλλευς ἐτι ἐμπνουν ἀνεκρινεν , |
| , εἰ μη τις σβεσει τον φοβον , οὐδε αὐτος δυνησεται την νοσον , ἐλεεινον τε ἐφασκεν εἰναι θεαμα γυναικα | ||
| μη ἐχων συνημμενου κρισιν ὡμολογημενην , δι ' ἡς κρινειν δυνησεται την ἀκολουθιαν του ὑπ ' αὐτου λεγομενου λογου , |
| παραπαν ἀνιατα ἀδικηματα οὐκ ἐστιν ἀλλως ἐκφυγειν ἠ μαχομενον και ἀμυνομενον νικωντα και τῳ μηδεν ἀνιεναι κολαζοντα , τουτο δε | ||
| ἐξευρουσα τῃ συγγενειᾳ περας . ἐπειδη γαρ ἐδει κρατησαι τον ἀμυνομενον , ἐξηρπασε τον ἐπιοντα νοσῳ : και το μεν |
| , του υἱου του Ἀγαμεμνονος του μανεντος , και τουτον μαινομενον λεγει . πελεθον ] βολιτον . ἐπαϊξειεν ] συνιζησις | ||
| . Γ ἐκ των Ἀλκαιου δε παρῳδει εἰς Κλεωνα ὡς μαινομενον . Γ Ἀδμητου λογον : ⌈ και τουτο Γ |
| εἰ δε δη και τα μαλιστα δια τας εὐεργεσιας των δεομενων το πολλα κεκτησθαι χρηματα μεγαλης ἠν σπουδης και φιλοτιμιας | ||
| και κατα θαλατταν ὑπαρχουσαν . οὐδενος δε οὐδεν ἐπαιτιωμενου , δεομενων ἐμειναν ἑως ἀφικοντο οἱ ἀντ ' ἐκεινων στρατηγοι , |
| - νατο μεγιστον φορτιον και ἀλλος κρομμυων . ταυτα δε καταθεμενος ὡς ἐπι δασμευσιν ἐθυετο . Ξενοφων δε μεταπεμψαμενος Κλεανδρον | ||
| ἡσυχιαν , οὐ μην ἐδυνηθην , ἀλλ ' οὐκ ἐφθην καταθεμενος και ἀνειλομην . εἰτ ' ἐμεριζον ἐμαυτον εἰς τε |
| συ δε της παρα τοις πολλοις δοξης ἀλογεις οὐδεν εὐφημιας ἐπιστρεφομενος . ” ἁπερ και λεγειν και ἐννοεισθαι ἀσεβεστατον : | ||
| γυναιξιν ὡπλισμεναις και οἱδε ἐμαχοντο και προθυμως ἐθνησκον , οὐκ ἐπιστρεφομενος αὐτων οὐδεις οὐδε τα νωτα δεικνυς οὐδε φωνην ἀφιεντες |
| τραγικος : ” θνῃσκει δ ' οὐδεν των γιγνομενων , διακρινομενον δ ' ἀλλο προς ἀλλο μορφην ἑτεραν ἀπεδειξεν . | ||
| μενου και διακεκριμενου . Ταχα μεν οὐν καλλιον ἀδιακριτον , διακρινομενον , διακεκριμενον ποιειν την ἀντιδιαιρεσιν , ἠ παλιν αὐ |
| συναρχος ὑποπτος ἠν , ἐμοι τε διαφορος ὠν αἰει και ὑποκρινομενος ἐπιβουλευσαι τῳ Καισαρι και την ἡμεραν του φονου γενεθλιον | ||
| Ἐδεκωνι ἰδιολογησαμενος ἐφασκεν ὑστερον προς ἡμας , εἰτε ἀληθιζομενος εἰτε ὑποκρινομενος , ὡς εἰποι μεν αὐτῳ τα εἰρημενα , μογις |
| ἀπειρος και ἀγνωστος και πολυϊδος , ὁ πολυγνωστος , και παραγομενον ὡσαυτως ἀποβαλλει το ε , οἱον ἰδμων ἰστωρ . | ||
| , εἰ οἱον τε φαναι , προ του ποιησαι το παραγομενον και το αἰτιατον και το ὀρεκτικον και το γνωστικον |
| τον δε ἐκεινου θανατον , δυστυχιαν ἀνηκεστον . δια ταυτα περιεπειν ἐσπουδαζε : πολλην αὐτου της σωτηριας ἐποιειτο την προνοιαν | ||
| και γαστρος και των μετα γαστερα νυνι δε διαφεροντως κελευει περιεπειν , ἐξαιρετον ἡμεραν ἀναθεις αὐτῃ : σιτιων γαρ τις |
| δ ' ἐπιπτομενος αἰσιος , κατιδων τον λαγω φευγοντα , ἐπιφερομενος ἐπαισε τε αὐτον και συναρπασας ἐξηρε , κἀπενεγκων ἐπι | ||
| τινες σφενδονας καλουσιν , ὁ δε κριος ὑπο της ῥοπης ἐπιφερομενος τῳ τειχει , σχαστηριαν λαβων ἐπαφησει τοις τειχοφυλαξι τον |
| δε ἐκ του ἐχινου μετα ἑνος κοκκου σατυριου κεκλασμενος και διδομενος ἐν ποσει ἠ βρωσει μεγιστην ἐντασιν ποιειται , μαλιστα | ||
| στεφανους διδοντες . και βραβειον λεγεται ὁ παρα των βραβευτων διδομενος στεφανος τῳ νικωντι , . , . * . |
| ἐπαγγελλομενος ταχεως καταλυσειν τον πολεμον . ἠδη δ ' αὐτου μελλοντος διαλυειν την ἐκκλησιαν ἀναστας Θεοδωρος ὁ Συρακοσιος , ἐν | ||
| γενους : . Περι του ἰδιου : . Περι του μελλοντος : . Εὑρηματων ἐλεγχοι δυο : . Ὑπομνηματα ἁ |
| ἐστι το ἀλογον και αἰσθητικον , ἑκαστη δε αἰσθησις ἡδονῃ καταραται ὡς πολεμιωτατῃ και ἐχθιστῃ : και γαρ ἐστι τῳ | ||
| παρ ' ὁ προσεδοκων οἱ ἀκροαται το ῥητον ἐπηγαγε . καταραται ] ἱνα λεγῃ τοις προδοταις : τοις τοιουτοις δε |
| παις δια πληθος των ἐπιρριπτουμενων ἀπεπνιγη . και αὐτην δημοσιᾳ θαπτουσιν ἐν τῳ πεδιῳ † παντα ἑκατον ἐναγισαντες αὐτῃ . | ||
| : Λακεδαιμονιοι δε , ὡς ἐκομισθη σφισιν ὁ νεκρος , θαπτουσιν αὐτον βασιλεων τιμησαντες μαλιστα . Ἀρχιδαμου δε του Ἀγησιλαου |
| ἑαυτους παντα τροπον , οὐθεν αἰσχυνομενοι τους ὁρωντας οὐδε τους παριοντας . χρωνται δε τουτῳ τῳ νομῳ πολλοι και των | ||
| ἐγενετο ἐν Νεμεᾳ , ἐνταυθα διετριβεν , ἐλπιζων τους Ἀθηναιους παριοντας ληψεσθαι και λογιζομενος μεγα ἀν τουτο γενεσθαι τοις μεν |
| λιθοις και ἀποδημιαν προηγορευσε : δει γαρ ὡς εἰκος τον βαλλομενον φυγειν . ἐπειδαν δε πολλοι ὠσιν οἱ βαλλοντες , | ||
| ἑνεκεν : ταχυτατῳ : στηριγματα : βελος : παν το βαλλομενον . ταυτα δε φησιν ὡς βαλλων λιθους ἐν τοις |
| λεγομενον , ὁτι ἐπαν μεν τις μουσικῃ παρεχῃ καταυλειν και καταχειν δια των ὠτων : πολυ γαρ το δευτερον ἐναργεστερον | ||
| . Λεχοι δε πυ - ρεταινουσῃ και ἀλγεουσῃ , ὑδωρ καταχειν , και πτισσανην παχειην διδοναι τρις της ἡμερης , |
| . ὑπονοητεον δ ' ὁτι και ἑκαστου των ἀλλων ἁ δικαζουσιν αἰσθησεις τα πρεσβυτερα | εἰδη και μετρα , οἱς | ||
| μοι της δικης προς τουτον πρωτον , ἐπεδειξα σαφως τοις δικαζουσιν , ὡσπερ ὑμιν ἐπιδειξω , πανθ ' ὁς ' |
| , οὐδε ἡγειται τι αἰσχρον ποιειν , ὁ ἐν φωτι δρωμενον αἰσχυνει αὐτην . Φησιν δε ὁ μυθος και ἀνθρωπον | ||
| ἀνετεμνε τους φορμους , ὡστε ῥειν την ἀμμον . τουτο δρωμενον ἰδοντες Τορωναιοι προς ὁμολογιαν ἐτραποντο . Τιμοθεος μετα Κερκυραιων |
| παρ ' ἡμιν το των δελφινων στεαρ , ἀλειφεσθαι τους δεομενους . οἰμαι γαρ αὐτους των ὑων ἡττονα ψυχην ἐχειν | ||
| εἰ μη ὁρκος , και προς εὐτυχουντας ἐτι και οὐ δεομενους παρηγοριας τους Ἀθηναιους , ἐτι δ ' οὐχι τους |
| του τροπου λεγων , εἰ λαθρα διωρυξε τον ταφον ὁ κρινομενος , ἐνοχος ἐστι τυμβωρυχιας : ἠ ἀπο του προσωπου | ||
| : ἐν δε τῳ προκατασκευαζομενῳ προτερον : ἐν γαρ τουτῳ κρινομενος ὁ πατηρ συνειδοτος , προς ἀποδειξιν του μη συνειδεναι |
| ἰδων γαρ ἐν ἰσῳ το ἀδικειν , μαλλον δε πολλῳ δικαιοτερον ἠδη του δικαιου νενομισμενου το ἀδικον , τοσουτον ἀπεχω | ||
| και οὐδε αὐτος ἐχει διαιταν σαφως και ἀκριβως τινες ἐπεκαλουν δικαιοτερον , ἀλλ ' ἐπι τας ἡμερας ἐλθων ὑποδηλοι και |
| συστησαντος δε του Πλουτωνος αὐτοις τον Διονυσον διακουειν , ἑκατερος αὐτοιν λογους πολλους και ποικιλους ποιειται , και τελος παντα | ||
| βιω , σκεψασθαι τι τε διαφερετον ἀλληλοιν και ὁποτερον βιωτεον αὐτοιν . ἰσως οὐν οὐπω οἰσθα τι λεγω . Οὐ |
| Το λογιστικον ] οὐν αὐτης ἀνω προς το ἀνω ἀει πληρουμενον και ἐλλαμπομενον μενει ἐκει , το δε τῃ του | ||
| Παμφυλιᾳ : δευτερον δε τον Ὑρκανιον ἐκ του Κρονικου κολπου πληρουμενον . ἐστι δε και περι τουτου παλιν ἀμφιβολος ἡ |
| το μυλωθρειν κρατιστον ; εἰς μυλωνα ? [ οὑτοσι ? φερομενος ἡμιν ? ? . μηδαμως ? [ ] τεχνην | ||
| ἀλληλοις οἱ ποταμοι . Ὁ μεν γαρ Ταναϊς ἐκ βορειου φερομενος ἐπιβαλλει τῃ λιμνῃ , ὁ δε Νειλος ἀπο νοτου |
| τυχη και παιδεια και βουλησις : οὐ γαρ ἐπαναγκες εἰναι δεινους τους μικρα κεκτημενους : οὐδ ' ἐπιθυμειν χρηματων , | ||
| σοφος ἐσεσθαι ἠ τους πολιτικους τουτους , τους αὐτους τε δεινους ὀντας τα πολιτικα και χρωμενους ἑκαστοτε τῃ τε αὑτων |
| και βασιλευσιν ἐν αἰδοι το συνεδριον γραμματα τε εἰσπεμπον και διαλεγομενον προ των θρονων . ἐν δη τῳ χρηματιζειν της | ||
| ἐργον προῃσαν . και ὡς εἰδον τινα των ξυνωμοτων σφισι διαλεγομενον οἰκειως τῳ Ἱππιᾳ , ἐδεισαν και ἐνομισαν μεμηνυσθαι τε |
| ' ἡν ἐπι των μακαριων ἀνδρων τα ἐργα ὁ ἡλιος ἀνερχομενος ταις πρωταις ἀκτισιν αὐτου ἐπιφλεγει . δια τουτο το | ||
| οὐδε θανοντα ἡ γη κατεχει : ἀλλα ἐκ των νεκρων ἀνερχομενος ἐμε την ἀθλιαν ὀπισω καταδιωκει , και ποιει πλανασθαι |
| προσφατον . τις δη οὐν προσφατως και ἐν ἀρχῃ νικησαι δεδυνηται , ἠτοι δια χειρων ἠ δρομῳ ἠ ἁρματι , | ||
| της ἀσεβειας τροποις ἀδυνατον , οὑτως εἰ μη παντα δρασαι δεδυνηται τῳ παρασχειν την τιμωριαν ὑπερ ὡν ἠδικησεν ἀποστερειτω την |
| τα σωματα ὁλα συνεκεκοπτο , και βοη σφας ἐπελελοιπει , παρεμενον δ ' ὁμως τῃ προθυμιᾳ . ὡς δε και | ||
| ὁμως προςηλθον ἀνεχειν ἐπιπολυ μη δυναμενος , και προςηδρευον , παρεμενον : ὡς δε οὐδεν ἠνυον , προςηλθον , εἰπον |
| ΘΚΛ ἀρα τῃ ὑπο ΚΛΜ ἐστιν ἰση . ὁμοιως δη δειχθησεται και ἑκαστη των ὑπο ΚΘΗ , ΘΗΜ , ΗΜΛ | ||
| , οὑ κεντρον το Μ . κατα τα αὐτα δη δειχθησεται ἡ ὑπο ΒΜΑ γωνια ὀρθη προς τον μεγιστον κυκλον |
| ὁ συκαμινος συκαμιν ' , ὁρᾳς , φερει , ὁ πρινος ἀκυλους , ὁ κομαρος μιμαικυλα . Θεοφραστος : ἡ | ||
| φυτευεσθαι δει προ καλανδων Μαρτιων . φασι δε , ἡ πρινος ἐαν πολυκαρπος γενηται , ἀκαρπιαν σημαινει . Λιβανος Συριον |
| τι τουτο δη το χρηστον ; οὐκ ἀρκει μιαν ψυχην ἀλυειν κἀπι τῃδ ' ἐχειν πονους ; οὐδεμιαν ὠνησε καλλος | ||
| τα ἐντερα και δια τινα παραφροσυνην . ῥιπταζεσθαι δε και ἀλυειν , ἠν μη δια τινα προσδοκωμενην εἰη ταυτα κρισιν |
| , οὐ δηπου δια τουτ ' αὐτον φησι δειν συμφορᾳ περιπεσειν . Ἐγω δε , ὠ Δημοσθενες , περι μεν | ||
| καθολου βιαιον τι πασχοντα μη ῥυσαιτο δυνατος ὠν , θανατῳ περιπεσειν ὠφειλεν : εἰ δε προς ἀληθειαν δια το ἀδυνατον |
| και νυν ἐκεινου τους ἐπιθαλαττιους ἀγαπω κωμους και τοιουτον ἑτερον ἐπιστηναι μοι ποθω δαπανηρον και πολυτελη νεανισκον . Εἰ μεν | ||
| τῳ δε ἁμαξευειν τον Γορδιον . και ποτε ἀρουντος αὐτου ἐπιστηναι ἐπι τον ζυγον ἀετον και ἐπιμειναι ἐστε ἐπι βουλυτον |
| . Περι γαμου ἐπισκοπητεον οὑτως : ἀνδρα μεν Ἠελιον και ἀνερχομενον σκοπον ὡρης , αὐτην δ ' ἐκ ζῳδιου θ | ||
| Ὁμηρου Ζ . . Γ . . , . νεον ἀνερχομενον . * ) [ ἡ διπλη ὁτι το νεον |
| : ἱκετης γαρ και ἱερος του Μηνος : διο και σημαινουσιν ὡραν . και συμβουλευειν μηδεν παρα το βελτιστον τωι | ||
| : οὑτοι , καθως προειρηται , τοις κεντροις και φωστηρσιν σημαινουσιν ἐν καταρχαις μηχανικους , δολιους , ἀνδροφονους και ψευστας |
| ὡς και εἰ ἰδωμεν ἰατρον κακως ἰατρευοντα ἠ ὑποκριτην κακως ὑποκρινομενον , οὐ λεγομεν τουτον ἁπλως κακον ἀλλα μετα προσθηκης | ||
| ὡν τους βιους ἀναγραφει Φιλοστρατος τον σοφιστην ] τον σοφιαν ὑποκρινομενον , ἠ ἀπατεωνα ὑπερπικρον ] † ἠγουν λιαν πικρον |
| παραμενει , τα δε οὐκ ὀντα προσεσται . Συριανου . Διαιρειται μεν εἰς το χρησιμον , ὁ και ἐκ περιουσιας | ||
| την ἐγγραφον τελει και ἐξ ἀμφοτερων γνωριζεται των μερων . Διαιρειται δε κεφαλαιοις τοισδε : προβολῃ ἐκ πραγματος , προβολῃ |
| μαχην σημεια , τους Περσας ἐταραττες . ὁ δε κακως ἀπολουμενος Δημαρατος ὁ τα παρ ' ἡμιν ἐπαινων προς ἐκεινους | ||
| αὐτῳ θανατου ποτε ἀξιον ἐργασασθαι , προυφερε τε ὡς ἀπεστελλετο ἀπολουμενος . και της μεν των Ἑλληνων δουλωσεως ὀλιγον ἑαυτῳ |