δει καθαιρειν : εἰ γαρ τιϲ μη πραξαϲ τουτο προτερον ἐπιχειροιη διαφορειν , ἐμφραξει μαλλον αὐτουϲ ἠ κενωϲει δια του | ||
εἰ γαρ τις το ὁμωνυμον ὡς ἑν τι σημαινειν οἰομενος ἐπιχειροιη ὁριζεσθαι , ἀδυνατοις παντως ἐπιχειρει , ὁ δε ἀδυνατοις |
. Χρηματων αὐτῳ κομισθεντων ἀπ ' Ἀλεξανδρου , ἑστιασας τους κομιζοντας τον αὑτου τροπον ἀπαγγειλατε ἐφη Ἀλεξανδρῳ , ὁτι ἐστ | ||
και καλλιστα πιστευσας και παντοθεν μαλλον ἠ Κεγχρεαθεν ἀναγομενῳ τους κομιζοντας ἐπιβησας σκαφει . ἐρρωσο . Τῳ μεν κηρυκι σευ |
το στομα το κατα το Βυζαντιον , ὁτι ἐστι περι μυριους σταδιους και ὀκτακισχιλιους , ποιοιη δε τρισμυριων το ἀπο | ||
μετ ' ᾠδης της αὑτων ἐπι την ναυμαχιαν ἡκον . μυριους δ ' ἀν τις ἐχοι λεγειν πολεμους τῃ των |
πολιτειας συγκεχωρηται : ποθεν των πολιτων τις τυγχανει κατα την δημοκρατιαν ἀνευθυνος ; τις στρατηγος ἠ ῥητωρ ἠ συμβουλος τοιαυτην | ||
και παραδουναι τῃ τυραννιδι τα πραγματα και συγχωρησαι αὐτῃ καταλυειν δημοκρατιαν ἀρχαιαν ; οὐ γαρ ἐφερε πλειονα χρονον ἡ πολις |
: σκοταιον μεν γαρ και δυομενον και νυκτιφορον ἀφροσυνη , λαμπροτατον δε και περιαυγεστατον και ἀνατελλον ὡς ἀληθως φρονησις . | ||
ἡ ὀθονη και ἐξ οὐδενος των ἀποθνῃσκοντων γινεται και ἐτι λαμπροτατον και φωτοειδεστατον ἐχει μη ἀμελως καθαρθεισα χρωμα . δια |
Νωτον δε και τα ὀπισθια παντα του γηρως εἰναι σημαντικα νομιζομεν . ὁθεν ὀρθως ἐνιοι και Πλουτωνος αὐτα καλουσιν ἰδια | ||
γενομενους θαυμαζομεν τε φιλοπονους τε και φιλοκαλους ὀνομαζομεν και κοινους νομιζομεν εὐεργετας τους των καλων ἐπιμελητας . ὁτε τοινυν οὑτω |
. Ἀνιπτοις χερσιν : ἐπι των βεβηλοις χερσι τοις ἱεροις ἐγχειρουντων . Ἀειδε τα Τελληνος : ἐπι των σκωπτικων : | ||
ἐν Ἱμερᾳ συντεθεισης κατ ' ἐμου ἐπιβουλης δικαιοτερος ὠν των ἐγχειρουντων περιεγενομην . οὐ γαρ δηπου φαυλος ἀν κριτης των |
αὐτῳ ἐπι των τεινεσμωδων εὐδοκιμω : εἰ δε ἐκ παλαιας χειρουργιας ἠ ἀλλως αἰσθητικωτερα τα περι την ἑδραν του θεραπευομενου | ||
τον λεγομενον κυνα , και ἐστι θεραπευτον το παθος . χειρουργιας δε τροπος βελτιστος ἐστι και ἁπλουστατος και ἀκινδυνοτατος ὁ |
και βαρβαροις , προσετι δε και Ῥωμαιοις , μεγιστην ἀποδειξιν παρεχομενα ἀρετης και ἀνδριας των ἐπιφανεστατων ἀνδρων ἀρχη τε κατελυθη | ||
ἐνιαυτου παραμενειν θαλλοντα και την ὁλην προσοψιν ἀνθηραν και ἐπιτερπη παρεχομενα . μυθολογουσι δε μετα της Κορης τας της ὁμοιας |
προτερον πολει Θεσσαλονικῃ συμβεβηκοτων σπουδη σου και το λογοις ἡμας συνετως ἀγαν ἐχουσι διεγειραι , ταυτην ὡς ἀν ἐπιδηλον σοι | ||
δε εὐφυλλῳ δαφνῃ τας ἑαυτων κεφαλας στεφομενοι εὐωχουνται σωφρονως και συνετως . νοσοι δ ' οὐτε : οὐτε νοσοι τῃ |
θεων νομισθεντων συνδραμειν εἰς Κρητην . γενομενης δε παραταξεως μεγαλης ἐπικρατησαι τους περι τον Διονυσον και παντας ἀνελειν τους Τιτανας | ||
ἀλληλους , το δε τελευταιον πολλων πεσοντων παρ ' ἀμφοτεροις ἐπικρατησαι τους παρ ' Εὐμενει τεταγμενους δια τας των ἀργυρασπιδων |
. Των μεν δη τοιουτων παντων ἐν ἁπασι τας ἀκεσιας ἀναμαρτητους δει εἰναι , οὐχ ὡς ῥηϊδιας , ἀλλ ' | ||
εὐδιορθωτοισι δικαιως οὐκ ἀν ἐγχειρεοι τῃσι νουσοισιν , ἠ ἐγχειρευμενας ἀναμαρτητους ἀν παρεχοι , οἱ τε νυν λεγομενοι λογοι δηλουσιν |
δ ' ὁ της Αἰγυπτου βασιλευς ἐν τῳ ἐνατῳ των Ἀπομνημονευματων : Εἰς Ἀσσον ἐπιδημησαντι μοι , οἱ Ἀσσιοι παρεστησαν | ||
τροπον Φιλιππου βασιλευοντος ἐτος τρισκαιδεκατον , καθα και Φαβωρινος φησιν Ἀπομνημονευματων γ : ὑφ ' οὑ και ἐπιτιμηθηναι φησιν αὐτον |
εἰς τμηματα ιβʹ ἁ καλειται ζῳδια , ὁτι πρωτος ὁ δωδεκατος ἀριθμος δεχεται τους θειους εʹ λογους τους μουσικους , | ||
δεκατος ποιητικος , παραινεσεις γεγραφως : ἑνδεκατος ἀνδριαντοποιος Φωκαευς : δωδεκατος ἐπιγραμματων ποιητης λιγυρος : τρισκαιδεκατος Μαγνης , Μιθραδατικα γεγραφως |
και του μεν θερους ψυχος , του δε χειμωνος καυμα παρεχουσαν και πολλην χλιδην : ὡν οἱ πενιχροι γε παιδες | ||
το ἀναγκαιον ὑδωρ ἀποστελλειν το περιττον ἑτερωσεἀλλα τοὐναντιον τῳ πλεοναζοντι παρεχουσαν τους ἐγχωρουντας ἀδηλους ὀχετους . εἰ δ ' ἡ |
γινεται λιθουμενος ἐκ της μεταλλου τρεις ἐχων ὑποστασεις , ὡν ἐντιμος λιθος μεν εὐγνωστος πελει . παντες δε ἀγνοουντες αὐτον | ||
ἡ παλαιοτατη των ἀρετων , ἡ τιμια , δικη , ἐντιμος δικαιοσυνη . Μετα : ἐν . ἐχει : εἰχεν |
και ὁ κατ ' ἐπεμβασιν Ἀρης και ἡ Σεληνη Αἰγοκερῳ ἀποστροφος : μετεωρος ἡ ἡμερα . ἠν δε και εἰς | ||
ἀναδεχονται , ἐπαν ὁ γαμοστολος ἐκκεντρος τυχῃ ἠ του δαιμονος ἀποστροφος : ποταπαις δε , ἡ των ζῳδιων και ἀστερων |
, Αὐσων Αὐσονος : πρηξων πρηξονος , οὑτως γαρ τους ἀγοραιους καλουσι Σικελοι : Ἀμαζων Ἀμαζονος : λεγεται γαρ και | ||
τοιουτον ὀχλον , σκωμματα και πολλην σπερμολογιαν συνειροντες και τας ἀγοραιους ταυτας ἀποκρισεις . τοιγαρουν ἀγαθον μεν οὐδεν ἐργαζονται , |
βελη , σοι δε οὐδεν του ποιησαι τι των αἰσχρων φοβερωτερον . ἡδεως δ ' ἀν αὐτων ἐπυθομην τι μαθοντες | ||
Πεισανδρος δε ὁ Καμιρευς , ἱνα το θηριον τε δοκοιη φοβερωτερον και αὐτῳ γινηται ἡ ποιησις ἀξιοχρεως μαλλον , ἀντι |
οὐκ εὐσεβες ἐξοισειν τελος ὑπολαμβανοντες , ἐαν Ἀρικηνους ἠ Ἀρδεατας κυριους ἀποδειξωσι της ἀμφισβητησιμου γης ὀμωμοκοτες ὡν ἀν εὑρωσιν αὐτην | ||
ἀμφισβητησιμος ἡ τιμησις γιγνηται , τους προς ἀνδρων εἰναι τιμωντας κυριους , ἐαν δε ἀδυνατωσιν αὐτοι , τοις νομοφυλαξιν τελευτωντας |
παιδων δ ' ἐζυγη ξυναγονει . και τρις γοναισι τους γυναικειους πονους ἐκαρτερησα : ἀρουραν οὐκ ἐμεμψατο του μη ἐξενεγκειν | ||
τους στημονι ὁμοιους ὑπ ' ἰσχνοτητος . Φερεκρατης δε τους γυναικειους πλοκαμους πλοκαδας καλει . τας μεντοι συνεστραμμενας μετα ῥυπου |
ἀποφατικως μονως ἐδιδαξεν , την δε γραμμην και ἀποφατικως και καταφατικως . ἀπλατης δε ὡς των ἀλλων καθαρευουσα διαστηματων : | ||
του ὁτι οὐκ ἐστι ταὐτον το ἐν πρωτῳ σχηματι καθολου καταφατικως συλλογιζεσθαι τῳ ὁριζεσθαι , και τα ἑξης . εἰ |
ἀπαντησεως τισι συντυγχανων οὑς μη ἑωρακει ποτε , ἐδιδου δωρεας ἀπροσδοκητους . ἐν δε ταις προς τας πολεις θυσιαις και | ||
ὁμως τἀληθες οὐ προδωσομεν εἰξαντες ὀκνῳ Ἀθανα τας γαρ συμφορας ἀπροσδοκητους δαιμονες [ διωρισαν ] προς σε πελαζω τον ὀπισθοβατην |
πολυσκαρθμοιο Μυρινης : ἐνθα τοτε Τρωες τε διεκριθεν ἠδ ' ἐπικουροι . Τρωσι μεν ἡγεμονευε μεγας κορυθαιολος Ἑκτωρ Πριαμιδης : | ||
λεοντα : ἡμεις δε μαχομεσθ ' οἱ περ τ ' ἐπικουροι ἐνειμεν . και γαρ ἐγων ἐπικουρος ἐων μαλα τηλοθεν |
ξηραντικης μετεχει φυσεως . και συν οἰνῳ πινομενη ἰσχιαδικους και δυσεντερικους ἰαται , και σπληνα ἐσκιρωμενον θεραπευει και τα περι | ||
θυμιωμενα παν φαυλον ἀποδιωκουσι και μαγιαν . αὐτος δε ἐσθιομενος δυσεντερικους θεραπευει . ἡ δε κοπρος πινομενη ἐπιληψιαν ἰαται . |
του νοσηματος ; τι δε εἰ του πατρος αὐτου δεηθεντες ἐτυχομεν ὀλιγον προτερον χρονον , ἡνικα ἐν γειτονων την μαντικην | ||
ἠ εὐεργετουντες τους Ἑλληνας ἡγεμονιας τε του ναυτικου και ἑλληνοταμιειας ἐτυχομεν . ἐτι δε ἐπει ὠμως ἀγαν δοξασα προστατευειν ἡ |
και ἀμυδροτεροι . σξζʹ . Κοιλιακη διαθεσις ἐστι ῥευματισμος της κοιλιας . οὐ προσφατος , ἀλλα χρονιος μετα στροφων και | ||
τας του περικοχλιου κοιλιας και παραδεδεχθαι εἰς τας του φακωτου κοιλιας τας του περικοχλιου ἐξοχας . συμβαινει δη ἐν τῃ |
φαινῃσι . ἀντιστροφον ἐστι τῳ Κορινθιῳ , ὑποτακτικῳ χρωμενον ἀντι ὁριστικου . Ἰβυκειον δε σχημα το τα ἐναντια τῳ Κορινθιῳ | ||
ἐστι μεσου ἀοριστου αʹ , γινεται δε ἀπο του ἰδιου ὁριστικου αʹ μεσου ἀοριστου του ἐτυψαμην ἀποβολῃ του κατ ' |
ἐν τῳ τριτῳ των γεωγραφικων ἐκτεθεντα κεφαλαιωδως περι της τοτε νομιζομενης Ἰνδικης , ἡνικα Ἀλεξανδρος ἐπηλθε : και ἠν ὁ | ||
: ἡ διπλη ὁτι παρθενιος λεγεται ὁ ἐξ ἐτι παρθενου νομιζομενης γεννωμενος , σκοτιος δε ὁ κατα λαθραιαν μιξιν και |
πως πονηρα ἐστι , και πως τους δουλους του θεου καταστρεφει τῃ ἑαυτης ἐνεργειᾳ , και πως ἀποπλανᾳ αὐτους ἀπο | ||
θηριων γαστριζομαι . Και κεκραγας , ὡσπερ ἀει την πολιν καταστρεφει . Ἀλλ ' ἐαν ταυτῃ γε νικᾳ , ταυτῃι |
ὁρισμον αὐτου παραλαμβανονται , τα δε εἰς τον ὁρισμον τινος παραλαμβανομενα προτερα ὑπαρχουσι , πολλῳ ἀρα μαλλον τα μερη του | ||
τον αὐτον ἀρα τροπον και τα μορια τα ἀντι τουτων παραλαμβανομενα ὑφεξει αἰτιαν της ὑποστολης των ἀρθρων . . προσωπων |
, ὁραν δ ' ἠν ἐπι μεν των θυρων γυναικας ἐλευθερας , περιφοβους κατεπτηχυιας και πυνθανομενας , εἰ ζωσιν , | ||
μεμαθηκεναι , ἀξια δ ' οὐν εἰναι προς παιδειαν ψυχης ἐλευθερας , πως ἀν , μη θαυμαστος ὠν ἀνθρωπος , |
τουτων , ὡστε δεος μη ἀπελθοντων ὀπισω και τα νυν κατεχομενα οὐ βεβαια ὀντα ἐπαρθῃ προς ἀποστασιν προς των μηπω | ||
σχηματα γε νομοθετειν . ἐστιν δε ἀμφοτεροις μεν ἀμφοτερα ἀναγκῃ κατεχομενα ἀποδιδοναι , τα δε των θηλειων αὐτῳ τῳ της |
γαρ των κακων ἠ αἰσχρων , ἐπειδη στερησει μαλλον και ἀποστασει των εἰδων ταυτα παρυφισταται τῃ φυσει , διο και | ||
ἐν αὐτῳ τον ἀγωνα ποιουμενη , το δε ἑτερον ἐν ἀποστασει δι ' ὑποστολης ἐχουσα . Παρεμβολη δε ἐστιν , |
δε πατηρ αὐτου χαλεπως φεροντας την αὐθαδειαν του μειρακιου τους δημοτικους ὁρων ἀπελογειτο τα μεν πολλα ψευδη τε και ἐξ | ||
ὀχλου παρελθων ἁτερος των ὑπατων Γαιος Ὁρατιος ἐπειρατο πειθειν τους δημοτικους ἑκοντας ὑπομειναι και ταυτην την στρατειαν . ἀντιλεγοντων δε |
τα δεοντα ἐποιησεν : ὡστε οὐχ οἱον τε πεποιθοτα τοισι φαρμακοισιν εἰκῃ διδοναι . ὑπολαμβανειν γαρ χρη και τα σιτια | ||
, τουτεοισι ξηροισι χρησθαι : ἡ δε αἱμοῤῥοϊς τουτεοισι τοισι φαρμακοισιν ἀποστησεται , ὡσπερ σκυτος κατακεκαυμενον : ταυτα ποιεειν μεχρις |
το βουλευτηριον γνωμας ὑπερ αὐτων διηρωτησαν τους συνεδρους , και γραψαμενοι τα δοξαντα αὐτοις ἡκον αὐθις ἐπι την ἐκκλησιαν και | ||
των ἡγεμονων δωδεκα : συνεδρευσαντες δε ἐν Μεμφει και συνθηκας γραψαμενοι περι της προς ἀλληλους ὁμονοιας και πιστεως ἀνεδειξαν ἑαυτους |
μεν φυσιολογειν περι του παθους , πη δε τον λογον ἀποστρεφειν προς την κορην . Εἰτα ἑτεραν θησεις ἀντιθεσιν , | ||
τον ἀκροατην και γοητευει προς την ἀναγνωσιν , ἀλλ ' ἀποστρεφειν και ἀποκναιειν την ἀκοην ἐοικεν . δικαιοσυνην δε ἀσκησας |
ἀστραβιζουσας χθονα , παρ ' Αἰθιοψιν ἀστυγειτονουμενας . και τας ἀνανδρους κρεοβορους [ δ ' ] Ἀμαζονας , εἰ τοξοτευχεις | ||
κρειττοσι ; και ἰδιᾳ αὐ οἱ ἀνδρειον και δυνατοι τους ἀνανδρους και ἀδυνατους οὐκ οἰσθα ὁτι καταδουλωσαμενοι καρπουνται ; Ἀλλ |
ἐπι τα τελεια προϊων καταλληλον τεχνῃ την διδασκαλιαν ποιησῃ : τελειοτερα δε τα νυν των προειρημενων , ἁτε τινας ἀφορμας | ||
τελειοτερα γαρ ἡ μετα της αἰτιας γνωσις , τα δε τελειοτερα φυσει προτερα και το αἰτιον του ἐξ αὐτου προτερον |
φυλλον παραπλησιον ἐχει και την ῥιζαν γονατωδη και μακραν και πεφυκυιαν πλαγιαν , ὡσπερ ἡ της ἀγρωστιδος : ἐχει δε | ||
δε μαλλον δραστικωτερον γιγνεται δια την ἀριστολοχιαν , ὠφελειν πανυ πεφυκυιαν τα ἀρθριτικα νοσηματα , και ὀνινησι γε τα σκληρα |
κατα φυσιν ἐστιν , ἐπειδη δηλοι ἐρρωμενην και ἰσχυραν την συνεχουσαν και στηριζουσαν και συνδεσμουσαν την συνεκτικην δυναμιν του ὁλου | ||
των τῃδε περι ἐκεινων ἀποφαντεον οὐτε ψυχην την αὐτην την συνεχουσαν ἐχοντων οὐτε τον αὐτον τοπον οὐτε αἰτιας οὐσης ἐκει |
βιαζεσθαι . ἐπι μεν οὐν των ἀκουσιων οὐτε γνωμης αἰτησιν κινησομεν οὐτε ἀντιθεσιν ἐξωθεν οὐδεμιαν ὡν ἐφαμεν ἐν τοις ὁρικοις | ||
σπανει τροφης ἠ χρηματων . και ἀπο τουτων οὐν ἐλεον κινησομεν λογου χαριν . και ὁ τεως συν πασι τρυφων |
ἐρρωμενον , ἡτταται δε ὑπο της ἐπιθυμιας και μοιχευει , ἀπορησει τις πως ὁ ἀκρατης ὑπολαμβανων ὀρθως , ἠτοι γινωσκων | ||
οἰκετων κελευσῃς πριαμενον τι σοι ἐξ ἀγορας ἐνεγκειν , οὐδεις ἀπορησει , ἀλλα πας εἰδως φανειται ὁποι χρη ἐλθοντα λαβειν |
ὁπως ἐν τῳ μερει ὀρχησωνται . . οὐτε τα γονατα κοπος : Ἀντι του οὐδε τα γονατα μου ἐλαβε καματηρος | ||
ταυτα παντα ἐγενετο ἡ παραπληγια : ὁπου γαρ ἠν ὁ κοπος , ἐκει και ὁ πονος . ἐνθεν σκληροταται ἠσαν |
τοιαδε διδωμι : ξεινον τε σε ποιευμαι ἐμον και τας τετρακοσιας μυριαδας τοι των στατηρων ἀποπλησω παρ ' ἐμεωυτου δους | ||
ἡλιον ἀπεχειν ἀπο της γης σταδιων μυριαδας [ μυριαδων ] τετρακοσιας και σταδια ὀκτακις μυρια , την δε σεληνην ἀπεχειν |
: αὑτη κολλαν τραυματα μεγαλα δυναται και τα ῥυπαρα ἑλκη ἀνακαθαιρειν και τα παχυτερα των ἑλκων ἰασθαι και προστελλειν κολπους | ||
: διο και ὁϲα ταϲ μεγιϲταϲ ἐϲχαραϲ ἐχει μετα μελιτοϲ ἀνακαθαιρειν δυναται . ἐϲτι δε και πινομενη των καθαιροντων . |
: ἡ μεν γαρ πλειστη τῳ ποσῳ , το δε δραστικωτερον . ἀναισθητα μεν οὐν τα φυτα , ὁτι ἁπλα | ||
προσπλεξει ὀλιγον ἠ και ἀλλης τινος ἀντιδοτου διαφορητικης , ἐτι δραστικωτερον ἐργασεται το φαρμακον . εἰ δε παυσαιτο μεν ἠδη |
ἐπιτρεψειεν ἐκπεσειν τῳ μηρῳ κἀπειτα ἐμβληθειη , μενουσης μεν της ὑγροτητος , αὐθις ὡσαυτως ἐκπεσειται : ξηρανθεισης δε την κατα | ||
την ἀρχην και καταμαραινον τῳ ὑπερισχυειν . οὐτε γαρ ἀνευ ὑγροτητος οὐδεν καυστον οὐτε ταυτης ἐνυπαρχουσης ἐαν μη ἐχῃ δυναμιν |
τοις ὁρωσιν , οὐ μονον ταις ὠφελειαις , ἁς ἑκαστοις παρειχεν , ἀλλα και ταις περι την ὀψιν τε και | ||
ἀνεστελλε τα δακρυα το Αἰγυπτιον , το δε ληθην κακων παρειχεν αἰωνιον το Ἰνδικον : και το μεν γυναικος δωρον |
τους μεν εὐγενεις ἁπαντας ἀπεσφαξεν , τους δε συμμαχους ὀντας διακοσιους τον ἀριθμον ἀπελυσε των κινδυνων , ἁμα μεν ἐλεησας | ||
ἐς τα προτερα ἐπανηξοιεν . Στεφανος μεν οὐν ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς |
γραφει μετα το κτισαι Ἰλον την Ἰλιον τῃ βοι ἀκολουθησαντα εὐξασθαι ἰδειν σημειον και τοτε πεσειν το Παλλαδιον , ὁ | ||
Θεοκλης Μεγαρεας Χαλκιδευσι συνοικησαντας ἑξ μηνας της πολεως ἐξεβαλε φησας εὐξασθαι κατα τον του πολεμου καιρον ἐαν κρατησωμεν της πολεως |
: φευγ ' ἐς κορακας . ὁ δε Αἰσωπος μυθικως κολοιον μεγαν νομισαντα τοις κοραξιν ἰσον εἰναι προς αὐτους πορευθηναι | ||
τελει διπλη ἐξω νενευκυια . 〛 τουτο λεγει ὁ τον κολοιον φερων ὡς ἐν ἀποπτῳ δενδρου τινος ὀντος και του |
ἰσης αὐτα λεγοντες τοις ἀντικειμενοις , ὡν ἠν προτερον μεν Ἀριστωνυμος , νυν δε και Πλατωνικοι τινες εἰναι προσποιουμενοι , | ||
την ἐκεχειριαν περιαγγελλοντες ἀφικνουνται παρ ' αὐτον , Ἀθηναιων μεν Ἀριστωνυμος , Λακεδαιμονιων δε Ἀθηναιος . και ἡ μεν στρατια |
σον μη Παρις γημειε σε , φρουρον παρ ' Ἀκτην τεταμενην νησον λεγω , Ἑλενη το λοιπον ἐν βροτοις κεκλησεται | ||
ψυχην εἰτε ἐμψυχιαν δυναμιν τινα ὑπαρχουσαν ζωτικην και δια παντος τεταμενην , μαλιστα ἀν δοξειε δηλον ποιειν των ζωων τα |
εἰ δεοιτο της Ῥωμαιων φιλιας και συμμαχιας , ἐξ Ἰταλιας ἀπελθοντα πρεσβευειν , παροντα δε μητε φιλον ἡγεισθαι μητε συμμαχον | ||
' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι διοτι τας Φωκαϊδας , ἁς ἐχων ἠλθεν |
' ἀλληλων , ἠ και ἐλασσον : χρη δε και ἐπανωθεν των ἐπιγουνιδων προσπεριβεβλησθαι πλατει ἱμαντι και μαλ - θακῳ | ||
οὐδεμιᾳ , ὀρθῃ εὐθειᾳ ; , ἀνωθεν , κατωθεν , ἐπανωθεν , ὑποκατωθεν , ἐξωθεν , ὑπερ , ἐντος , |
ἀληθινον δε σχημα ἐστι λογου μετα δυοιν τουτοιν λεγομενον , εὐπρεπειας και ἀσφαλειας . Εὐπρεπειας μεν , οἱον ὡς Πλατων | ||
προσθηκης του μενειν . δεισθαι δε οὐ της του ῥηματος εὐπρεπειας , ἀλλα του πραγματος , το γαρ σωμα οὑτως |
. Κεινην τε δη ὑπερβαλλεσθαι την ἀποδοσιν των ἱππων , βουλομενην ὡς πλειστον χρονον συνειναι τῳ Ἡρακλεϊ , και τον | ||
την Βρουτου γυναικα Νικολαος ὁ φιλοσοφος ἱστορει και Οὐαλεριος Μαξιμος βουλομενην ἀποθανειν , ὡς οὐδεις ἐπετρεπε των φιλων , ἀλλα |
εὑρισκεις το ἀπολομενον δ γινῃ πρεσβυτερος και εὐημερεις ε οὐ κληρονομεις τον φιλον Ϛ οὐκ ἐχεις ἐσχατην καλην ζ οὐχ | ||
φυγοντα δ ἀρξεις και εὐημερησεις ε κληρονομεις την μητερα Ϛ κληρονομεις τον πατερα ζ ἐλευθερουσαι βραδεως η οὐχ ὑβριζῃ . |
το γαρ προστιθεμενον των ἀγαθων μετα της εὐδαιμονιας ἀγαθον τι ἀποτελεσει της εὐδαιμονιας αἱρετωτερον : τοιουτον δε και το ζητουμενον | ||
κομην προς βορραν ἀποτεινῃ , λυπας και δενδρικων καρπων ἀφοριας ἀποτελεσει . ἐν δε Αἰγοκερωτι ἀμαυρωθεις τῳ ἡγεμονι Αἰγυπτου και |
ἐν Αἰτνῃ χειρουμενον ] κρατουμενον ὑπο Διος θουρον ] τον ὁρμητικον και θρασυν ἀντεστη ] ἠναντιωθη σμερδναισι ] καταπληκτικαις γαμφηλαισι | ||
ἐστι τα πρωτα μερη του ἠθικου λογου , θεωρητικον , ὁρμητικον , πρακτικον : τουτων δ ' ἑκαστου ὑποδιαιρεσις . |
. ἀει τα σεμνα παντα κεκτηται φθονον . ἁπαν το λιαν συνετον ἐστ ' ἐπιφθονον . ἀδικωτατον πραγμ ' ἐστι | ||
χαινων , ἠτοι χασκων . λιχνος ὁ λαιμαργος ἀπο του λιαν χαινειν : διο και δια του ι γραφεται , |
δια πεντε ἡμιολιος , ἡ δε δια πασων διπλασιος , τριπλασιος δε ἡ δια πασων ἁμα και δια πεντε , | ||
παραλιπων τον δ και τον ε , και ὁ θ τριπλασιος , δυο παραλιπων τον ζ και τον η , |
. Τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἐστι μεν το συνεκτικωτατον παντων των κεφαλαιωνἐνθεν γαρ και τα ἀλλα γινεται κεφαλαια | ||
, ὁπερ ἐστι το μεσαιτατον της νεως , ὁ ἐστι συνεκτικωτατον , ἡτις ἐστι τροπις , ὑπο δε των ἀλλων |
γεγραπται δε Ἰαδι διαλεκτῳ . ὁ δε λογος ἐκ του ποιητικου προσωπου προς ἐρωμενον : ὁθεν και το ἐπιγραμμα Ἀϊτης | ||
του εἰδικου αἰτιου γνωσιν , ὁτι και κατα την του ποιητικου αἰτιου γνωσιν δυναται ἡ σοφια εἰναι δεικνυσιν : ἐν |
ἐπειτα ἐντυχωμεν τῳ αὐτῳ παλιν αἰσθητῳ , την προϋποκειμενην μνημην συντιθεμεν τῃ ἐκ δευτερου γενομενῃ αἰσθησει και ἐν ἑαυτοις λεγομεν | ||
' ὁν το βαδιζειν ἀπο του καθημενου μεν διαιρουμεν , συντιθεμεν δε τῳ δυνασθαι , παραδειγμα τεθεικε το ὡς δυνατον |
; ἡμεις γουν οὐ πολυν χρονον διχα του ὑμετερου πληθους στρατευσαμενοι δικην ἐδομεν ὡς και ὑμεις ἐπιστασθε . ἐπι τουτῳ | ||
τοις ἀνδρασιν , ἀλλα και τοις χωριοις πολεμιοις χρωμενοι : στρατευσαμενοι δε και εἰς Ἀσινην της Λακαινης ἐνικησαν τε την |
εἰς μεσα ἐστι κατα παν μερος , δια τουτο συμβαινει σφοδροτεραν την κινησιν ἐπ ' αὐτων γινεσθαι . κινησις δε | ||
, ἡττον δε ἐν τοις δυσι : και δια τουτο σφοδροτεραν μεν πρωτος την εἰςβολην ποιουμενος φαινεται , πρᾳεστεραν δε |
ὀντας ἠναγκασαν . ὁ γουν μοσχος οὐκ ἐξ ἁπαντος του γυναικειου κοσμου κατασκευαζεται , ἀλλ ' ἐκ των ἐνωτιων | | ||
ὡσπερ ἐπι των ὀφθαλμων , ἐπιχεομενον ἠρεμα χλιαρον μετα γαλακτος γυναικειου , ὡσαυτως μετα τινος των ἀνωδυνων κολλουριων . και |
. , . διοπερ ὁ Ἀ . ἐν τωι Περι μαθηματικων λεγει δει . . . ἀδυνατον . δει γαρ | ||
λιαν εὐχερης ὠν περι μεν του ἀριθμου παντος και των μαθηματικων το μηθεν συμβαλλεσθαι ἀλληλοις τα προτερα τοις ὑστερον : |
Φαρμουθι κϚʹ . ὡροσκοπον οἱ πλειους ἐφερον Καρκινῳ βουλομενοι που ἀγαθοποιους κεντρωσαι , εὑρομεν δε ἡμεις ἐκ των πραγματων Διδυμοις | ||
μερος συλλογιζεσθαι σινωθησεσθαι το πλοιον . ἐπιτηρειν δε χρη τους ἀγαθοποιους ἐν τῳ ὑπογειῳ ἠ μαρτυρουντας τῳ τοπῳ , ἐστω |
σφοδρα πικρη τα πολλα : φλεβοτομιη ἐλυσεν , ὑδροποσιη , μελικρητον , ἐλλεβορων ποσιες : οὑτος ὀλιγον ἐπιζησας χρονον ἐτελευτησεν | ||
ἀνῃ ὁ πονος , λουειν αὐτον πολλῳ και θερμῳ , μελικρητον τε διδοναι πινειν και οἰνον λευκον γλυκυν αὐστηρον , |
. . ἀρνες μεν οἱ νεοι , ἀρνεοι δε οἱ τελειοι , ὁμοιως ἀρνειους τε τραγους τε και ἀρνων πρωτογονων | ||
τε και κεκμηκος . οἱ δε ἀγαν αὐτων ἰσχυροι και τελειοι ἀπορρηξαντες τα δεσμα και ταις ἀκμαις των κερατων και |
ἑτερον σχεσιν : κατ ' ἐναντιωσιν δε ὑπαρχειν ὁσα ἐξ ἐναντιωσεως ἑτερου προς ἑτερον θεωρειται , οἱον ἀγαθον και κακον | ||
την αἰσθησιν οἱον μεσοτητος τινος ὀντος της ἐν τοις αἰσθητοις ἐναντιωσεως και δια τουτο κρινοντος τα αἰσθητα εἰς ἑκατερον κλιναντα |
Ὁρατε ὁσοι δοκειτε οὐκ εἰναι θεον . . + Δις ἐξαμαρτανοντες οὐκ εὐγνωμονως : ἐστιν γαρ , ἐστιν : εἰ | ||
αὐτα πεποιηκοτας , ἀτοπον εἰναι φασκε , διοτι ἑτεροι τινες ἐξαμαρτανοντες φαινονται , πιστιν εἰναι , ὁτι των ἐγκαλουμενων τι |
μεταδεδωκασιν ἀνθρωποις τους ἀπειρους οὐρανους και την δινην και την κατεχουσαν ταξιν εἰς ἀλλο μεν οὐδεν αἰτιον ἀναφεροντες , τυχης | ||
ἐγραψεν ἑαυτον τε και την Δικην ἐν τῃ ἀσπιδι , κατεχουσαν αὐτον της χειρος και εἰς την ἐπι τῃ ἀσπιδι |
και δυσπειθη τον στρατον ἐχοντι , ἐπεβουλευσαν οἱ φιλοι δια φαρμακων , και ἐς ἐτη δυο μονα ἐβασιλευσεν : ὁ | ||
σκοπος οὐν ἐστιν ἐνδαπανησαι τουτους δια των ῥυπτοντων και διαφορουντων φαρμακων προκαθαιροντας το σωμα , εἰ μεστον εἰη κακοχυμου . |
ἀγων τε μετ ' αὐτου και τους παρ ' αὐτῳ ἐντιμους τε και σοφους τιμων κἀν τουτοις αὐτον : και | ||
την ἐν αὐτῳ παραβασιν , καθ ' ἡν διαλλαττει τους ἐντιμους τοις ἀτιμοις και τους πολιτας τοις φυγασιν , ὡστε |
' ἐπιδειν την παρθενον ἐγγυς του τυμβου κειμενην ἐκ χρυσοφορου δειρης φοινισσομενην νασμῳ μελαναυγει , ὁ ἐστι τῃ ῥυσει του | ||
γενικως , του ῥεομενου ἐκ της ποτε φερουσης τον χρυσον δειρης αὐτης : ἐρημον . ὡς κλυτος Ἱπποδαμεια [ Β |
δυσπροσωπον ὁραθεν συναγει τας ψυχας των ὁρωντων και συστελλει . ἀτοπωτερον δ ' ἀν εἰη των οἰκειων τινα ἰδειν τοιουτῳ | ||
τι των ποιουμενων ] ἐνδον λαλουμενων θ ' ἁμα . ἀτοπωτερον ] τουτου , μα τω θεω , ξενον οὐπωποτ |
ἡ συζυγια : ἀντιστραφεισης γαρ της ἐλαττονος ἐπι μερους [ καταφατικης συλλογιστικη ἡ συζυγια ] οὐσης [ δε ] ἐνδεχομενης | ||
ἡ ἐκ της μειζονος καθολου ἀποφατικης ὑπαρχουσης της δε ἐλαττονος καταφατικης μερικης ἀναγκαιας και ἡ ἐκ της μειζονος μερικης ἀποφατικης |
βελος ὀξυ . ἀχος δε ἐστι συγχυσις ψυχης , λυπη ἐπιτεταμενη : σαφες δε ἐκ του λεγειν τον ποιητην : | ||
θερμασιας ; Δυο : ἠ γαρ ἀνειμμενη ἐστιν , ἠ ἐπιτεταμενη , τοὐτεστιν ἠ ἡττον , ἠ μαλλον : οὐκουν |
. Ὠτα μεγαλα φορουσιν ἀναισθητοι , μικρα δε κακοηθεις και πανουργοι : ὠτα δε λιαν μικρα και ὡσπερ περιτετμημενα μωροι | ||
, σκοπει , φυλαττε σαυτην ἀσφαλως , πολλοι γαρ οἱ πανουργοι , μη που τις ἐκ τοὐπισθεν ὠν το σχημα |
ἐρευνησαι τυχην . Ὑπηγορευσε δ ' ἡ φρονησις ἐγγυς αὐτου καθεζομενη : Πρωτα μεν ἐς Πυλον ἐλθε και εἰρεο Νεστορα | ||
. τῳ δε γʹ δεκανῳ παρανατελλουσιν ἡ Κασσιεπεια ἐπι θρονου καθεζομενη και Περσευς κατακεφαλα και ἡ κεφαλη του Κητους και |
τῳ αʹ του ἀστερος σελιδιῳ ἐπισκεψομεθα , κἀν μεν προς ἀφαιρεσιν ᾐ τα ἑξηκοστα , τοσαυτα λαβοντες των ἐκ του | ||
ἐσκαταῤῥαγεντα και εὐρυτερῃσιν , ἐτι ἀκινδυνοτερα και εὐμαρεστερα ἐς την ἀφαιρεσιν γινεται . Και οὐ χρη πριειν των τοιουτων οὐδεν |
και το ἀγραφον οὐν γραμματειον κατα ἀναλογιαν ἐπ ' αὐτου ἀκουστεον . οὐ γαρ ὡς μηδε ὁλως ἐχοντος τα εἰδη | ||
νηυσι μελαινῃσιν πεσεεσθαι : ἡ διπλη ὁτι ἐπι των Τρωων ἀκουστεον , ἐμπεσειν ταις ναυσιν . . ἀλλα συν αὐτοισιν |
τουτοις ἡ ἐπανοδος ταχεια και καλη ἐσται , εἰ δε κακοποιοι σκοπει ποτε ἀλλαξουσι τους τοπους και ἀντ ' αὐτων | ||
τῳ ὑπο γην , καθ ' ὁ δε εὑρεθειεν οἱ κακοποιοι του διαθεματος τεθεντος κατ ' ἐκεινο δει το μερος |
ἀποθνησκειν : μισθος γαρ ἐστιν ἡ δοξα μειζων ἀργυριου . παραλαμβανουσι γαρ οἱ Σπαρτιαται παρα των πατερων οὐχ ὡσπερ οἱ | ||
οἱ παλαιοι ] ὡς ὑλην και ἑτεροτητα την δυαδα [ παραλαμβανουσι . ] ‖ ‖ Ἡ ἐν τῳ φαυλῳ κακια |
τον χρυσον οἱ βαναυσοι χρυσουργοι , ἀνωτερω εἰπον . Ὁτι Καλλιας ἐν τῳ δεκατῳ των περι τον Συρακουσιον Ἀγαθοκλεα λογων | ||
ἱμαντι δεθεις Πυθωνι κρατησεν ἀπο ταυτας αἱμα πατˈρας χρυσαλακατου ποτε Καλλιας ἁδων ἐρνεσι Λατους , παρα Κασταλιαν τε Χαριτων ἑσπεριος |
των τα πολλα της ἁρπαγης ἐξιδιοποιουμενων : τινες δε τα πολυτελεστατα των εὑρισκομενων τοις ξιφεσι διακοπτοντες τας ἰδιας ἀπεκομιζον μεριδας | ||
. τοιγαρουν ἡδιον μεν προσεφερετο μαζαν ἠ οἱ ἀλλοι τα πολυτελεστατα των σιτιων , ἡδιον δε ἐπινε του ῥεοντος ὑδατος |
συνεχεστερον και ἀπαιτουντος την συμβιον , και του πατρος μη συγχωρουντος μεν , αἰσχυνομενου δε την αἰτιαν εἰπειν , εἰς | ||
αὐτον , μηδενος αὐτῳ συγχωρουντος : ἀλλως : οὐδενος αὐτῳ συγχωρουντος ζην οὑτος βιαζεται ἀδικως τουτου τυχειν βουλομενος , του |
. ἀλλοκοτον φησι την νοσον αὐτου , ἠγουν ξενην και παρηλλαγμενην , παροσον ὁ μεν πατηρ φιλοδικος ἐστιν , ὁ | ||
ὑπο τινος , τιμωριαν ἐλαβε παρ ' αὐτης ἀνηκεστον και παρηλλαγμενην : μεθ ' ἱππου γαρ αὐτην εἰς οἰκισκον τινα |
λεγει ἐν τοις δυο τοις Ὑστεροις ἀναλυτικοις , περι δε διαλεκτικου ἐν τοις Τοποις , περι δε του σοφιστικου ἐν | ||
τοιαυτα . διδαξας οὐν περι ἀποδειξεως ἐδιδαξε και περι του διαλεκτικου συλλογισμου και τον οἰκειον ἠδη σκοπον ἐκπεπληρωκε . νυν |
οὑτω νυν κεισθαι , ταυτην οὐτε ζητουσιν οὐτε τινα οἰονται δαιμονιαν ἰσχυν ἐχειν , ἀλλα ἡγουνται τουτου Ἀτλαντα ἀν ποτε | ||
την εἱμαρμενην ἠ την προνοιαν την τε θειαν και την δαιμονιαν ἀναφερειν πειρωμενους , καθαπερ ὁ ἀπαιδευτως παρ ' Ὁμηρῳ |
] ! [ ! ] ! [ [ Εὐρυδικην ] Λακεδαιμονος [ ] [ ] ι ? [ ! ] | ||
πολιορκουντων , ἀπεδρασαν νυκτωρ . ἐπει δε ἡκον ἐκ της Λακεδαιμονος ἀπαγγελλοντες ὁτι ἡ πολις ἐπιτρεποι Ἀγησιλαῳ διαγνωναι τα ἐν |
: ὁτι οὐ γραφομεν μονον καθ ' ἑαυτους μελετης και εὐποριας ἑνεκα της εἰς τους λογους τα τοιαυτα γυμνασματα , | ||
τοιουτοις ἀγαλλειν αὐτην και κοσμειν μηδενος φειδομενους , ὡς ἑκαστος εὐποριας ἐχει τε και δυναμεως . και αὐτος δε τον |
„ Ὁ αὐτος συμβουλευοντων αὐτῳ πολλων καταδουλωσασθαι την Ἑλλαδα ” βουλομαι ” , ἐφη , „ ἐπι πολυν χρονον χρηστος | ||
ὀντων και τοὐναντιον κολασαι , τοιαυτα ποιουσιν ; Συλλογισασθαι δη βουλομαι τα κατηγορημεν ' ἀπ ' ἀρχης , ἱν ' |
τοσους και τοσους ἀγομενους ὑπο ζυγον χρονον οὐκ ὀλιγον ἀφηκας ἐλευθερους . και νυν τοινυν ὁπως οὑτοσι Λεοντιος μη λαβῃ | ||
. ὁ δε αὐτοις ἐσφορας τε ἐπεβαλε και Ξανθιων τους ἐλευθερους ἀπεδιδου τῃ πολει και το ναυτικον το Λυκιων ἁμα |
Τρωες , οὐ μην ὁσονπερ οἰεται . γυναικας μεν ἀνδρων ἀσθενεστερας εἰναι φημι , εἰναι δε παρα την παιδευσιν των | ||
και θερος ἐπι το ἐλαττον : μαλλον γαρ ἐλαττους και ἀσθενεστερας ἐπαινετεον . ἐαρ δε και μετοπωρον ἐπι το μαλλον |
ἐν αὐτῳ λογοι ἀλλα βουλησιν ἠ ἀλογον τινα ὁρμην ὑπο ἀγριοτητος ἠθους , ἐπιστησειεν ἀν τις . οὑτος δ ' | ||
ἀγωγον τε και ἐφολκον , ὡς εἰ τι μεν ἠν ἀγριοτητος , τουτο ἐκβαλειν , ἀπαυτομολησαι δε προς το ἡμερον |