. ἀει τα σεμνα παντα κεκτηται φθονον . ἁπαν το λιαν συνετον ἐστ ' ἐπιφθονον . ἀδικωτατον πραγμ ' ἐστι | ||
χαινων , ἠτοι χασκων . λιχνος ὁ λαιμαργος ἀπο του λιαν χαινειν : διο και δια του ι γραφεται , |
γοητειας πως ; Ἠ τῃ συμπαθειᾳ , και τῳ πεφυκεναι συμφωνιαν εἰναι ὁμοιων και ἐναντιωσιν ἀνομοιων , και τῃ των | ||
τε και ἀλογων συμμετρια ἡ τε ἐν ἀριθμοις συμφωνοις ἠ συμφωνιαν περιεχουσιν εὐμετρια ἀπο της κατ ' οὐσιαν ἁρμονιας παραγιγνεται |
: ἐλυθη γαρ προτερον ὁ πολεμος ἠ ἐκεινος ἐτελεσε την συμβουλιαν . Λεγει γ ' οὐν αὐτος οὑτως : Ὀντος | ||
ὠν ὡς γερων ἐσῃ ποτε . Μηποτε λαβῃς γυναικας εἰς συμβουλιαν . Μη σπευδε πλουτων , μη ταχυς πενης γενῃ |
δια την ἐπι θερμοτητα ἐπιταθεισαν δυσκρασιαν παρειται τι και της λευκοτητος , καταβαφης τινος ἀπο της χολης ἐπιδοσεως συναναδιδομενης τε | ||
και την του σωματος διαλαμπειν χροαν της ἐν τῃ περιβολῃ λευκοτητος την ἐν τοις μελεσιν αὐγην ἐξιεναι συγχωρουσης . ἐστη |
και κιμωλιας γης και Πλατων δ ' ὁ φιλοσοφος την κονιαν ἑν τι των ῥυπτικων : ἐστι δε το ἐκ | ||
θερμον , ἠ σησαμον λειον μετ ' οἰνου , ἠ κονιαν κληματινην , ἠ ἀμαρακινον ἐλαιον , ἠ ἰρινον : |
οὐν ταυτα διαταττεσθε , λεγετε ἡμιν . Ἐχει γαρ πολλην ἀποριαν : ἐπει και το ἑν το ἐν τοις αἰσθητοις | ||
ἑτεροις το διαφορον παυσαιτο στασιαζον , οὐ μικραν αὐτοις παρειχεν ἀποριαν . οἱ μεν γαρ ὑπατοι και οἱ της βουλης |
του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
: ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
ἐγγυτατω κυριον εἰναι . νοθῳ δε μηδε νοθῃ μη εἰναι ἀγχιστειαν μηθ ' ἱερων μηθ ' ὁσιων ἀπ ' Εὐκλειδου | ||
και τον Σολωνος σοι νομον : Νοθῳ δε μη εἰναι ἀγχιστειαν παιδων ὀντων γνησιων : ἐαν δε παιδες μη ὠσι |
φαρμακον αὑτῳ . ἀκουω δε και την Ἐπαμεινωνδα προς Θηβαιους ἀπολογιαν ἐτι ὑπερ την του Ἰφικρατους γενεσθαι : και τι | ||
: ὁ μεν γαρ ἡλω χρυσιον κατορυττων , ὁ δε ἀπολογιαν παραπρεσβειας γεγραφως : το δε ἐγκλημα ὁ ἀντεγκαλουσιν ἀλληλοις |
ὁ θεραπων αὐτου και ταυτα του Μυκηναιου την κορην γυμνην ἀποστειλαντος δωρων και μηδαμως πεπεικοτος ὁρκῳ τον Χρυσην μηποτε της | ||
ἐκεινου δε ἐπι το κοινον των Ἑλληνων συνεδριον την ἀποκρισιν ἀποστειλαντος οἱ μεν συνεδροι συνηχθησαν εἰς Κορινθον και πολλων ῥηθεντων |
πολιτειας συγκεχωρηται : ποθεν των πολιτων τις τυγχανει κατα την δημοκρατιαν ἀνευθυνος ; τις στρατηγος ἠ ῥητωρ ἠ συμβουλος τοιαυτην | ||
και παραδουναι τῃ τυραννιδι τα πραγματα και συγχωρησαι αὐτῃ καταλυειν δημοκρατιαν ἀρχαιαν ; οὐ γαρ ἐφερε πλειονα χρονον ἡ πολις |
' ὁ κατα πολιν ἀηρ , οὐ μονον δια την ἀκινησιαν συναγομενος εἰς ἑαυτον , ἀλλα και τῳ σκιαζεσθαι τον | ||
πιμελωδη και ἀμετρον ὀγκον παρεκχεισθαι δια την ἀργιαν και την ἀκινησιαν γινεται του σωματος . ἐπει γαρ πολλαι των οὑτως |
ἐξελθειν εἰς προαστεια , οὐκ ἀπ ' ἐμου του ἐθους κρατησαντος ἐρωτηθεις οὐ μη προσδεηθω ἐπαγαγειν ἀποδειξιν , ὡς ἐγνωσμενου | ||
προς Μιλησιους ἐπι συμμαχιᾳ , ἐκωλυσεν : ὁπερ , Κυρου κρατησαντος , ἐσωσε την πολιν . Κλυτος δε φησιν , |
τοιουτον , οἱον ἐν τῳ μετ ' αὐτο θεωρειται , ἀπορησαι ἀξιον : και ἡ ἀναγκη δε του μετ ' | ||
γινονται τα μεγεθη , φανερον ὑπαρχει . ἐκεινο οὐν ἀξιον ἀπορησαι , πως ἐκ του τοιουτου ἑνος ἠ πλειονων τοιουτων |
των ἀλλοτριων ; νυν οὐκ ἐκεινου ἁμαρτημα ἐστι το κακως ἀποδεξασθαι τα παρα σου ; Πως γαρ οὐ ; Δυναται | ||
πρεσβειας , ἡν ἐπεμψατε εὐχαριστουντες . οὐ γαρ ἡδεως αὐτον ἀποδεξασθαι τους πρεσβεις , ἀλλα δυσχεραναι μαλλον , ὡς δεον |
των Ἑλληνων συνηθειαν ἐκ παραπλασμου και της ἐν ταις ὁμιλιαις παρατηρησεως ἀναγομενος . οἱον ὁ μεν της Ζευς ὀρθης πτωσεως | ||
ἀστερων καθ ' ἑαυτους δυναμεις τοιαυτης ἐτυχον παρα των παλαιων παρατηρησεως . ἐκεινο δε νοεισθω , ὁτι τουτων των ἀστερων |
γενωνται . ἀλλα συ γε , ὠ ψυχη , την δεσποτειαν και ἡγεμονιαν ταυτην ἀργαλεωτεραν της ἐπαχθους δουλειας νομισασα , | ||
ὀρθως τα νυν διοικειται δια την σφοδρα δουλειαν τε και δεσποτειαν , τελος ἐχετω . Πανυ μεν οὐν . Τα |
ἀποδιδομεν , οἱον ὡς ἐπι της σεληνιακης ἐκλειψεως το εἰδος ἀποδιδομεν λεγοντες ὁτι ἀντιφραξις ὑπο γης γινομενη : το δε | ||
τι ἐστιν , οὑτως λεγομεν : οὐ γαρ οὐσιαν μονον ἀποδιδομεν λεγοντες ἀνθρωπον , οὐτε δε λεγομεν συμβεβηκος μονον ποιον |
και το ἀγραφον οὐν γραμματειον κατα ἀναλογιαν ἐπ ' αὐτου ἀκουστεον . οὐ γαρ ὡς μηδε ὁλως ἐχοντος τα εἰδη | ||
νηυσι μελαινῃσιν πεσεεσθαι : ἡ διπλη ὁτι ἐπι των Τρωων ἀκουστεον , ἐμπεσειν ταις ναυσιν . . ἀλλα συν αὐτοισιν |
οὑτω νυν κεισθαι , ταυτην οὐτε ζητουσιν οὐτε τινα οἰονται δαιμονιαν ἰσχυν ἐχειν , ἀλλα ἡγουνται τουτου Ἀτλαντα ἀν ποτε | ||
την εἱμαρμενην ἠ την προνοιαν την τε θειαν και την δαιμονιαν ἀναφερειν πειρωμενους , καθαπερ ὁ ἀπαιδευτως παρ ' Ὁμηρῳ |
μεν χιλιαις δραχμαις ἐζημιωσατ ' αὐτον βουλομενον την ἡμετεραν γην δημοσιαν ποιησαι , νυνι δε κελευων δημευσαι νενικηκε , και | ||
γνωμης τυγχανοντα , και ἁμα πρεπον ἐν Πυθιου κατα την δημοσιαν πανηγυριν τοις εἰσαφικνουμενοις το ἀναθημα φαινεσθαι . νυνι δε |
τους μεν εὐγενεις ἁπαντας ἀπεσφαξεν , τους δε συμμαχους ὀντας διακοσιους τον ἀριθμον ἀπελυσε των κινδυνων , ἁμα μεν ἐλεησας | ||
ἐς τα προτερα ἐπανηξοιεν . Στεφανος μεν οὐν ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς |
. οἱ δε τα Γεωργικα συγγραψαντες γραφουσιν οὑτως : την μελιαν και την τερμινθον , ἁ δη νυν πιστακια οἱ | ||
πολεμοις χρησιν ἐλθειν . Τουτο δη το χαλκουν γενος ἐκ μελιαν εἰπε φυναι Δωρικως , ἀντι του ἐκ των μελιων |
τῳ εἰναι νοουμενα ἀλλα τῳ γνωστως ἐνεργειν , και γνωστα ἀποτελουμενα κατα δευτεραν και προϊουσαν ἀπο της οὐσιας ἐνεργειανεἰ μη | ||
δ ' ὁλκον και εὐεργον εἰναι , ἐξ ἡς τα ἀποτελουμενα εἰκοτως ἠν ἀνυπαιτια . δευτερον δε , οὐκ ἐκ |
: αὑτη κολλαν τραυματα μεγαλα δυναται και τα ῥυπαρα ἑλκη ἀνακαθαιρειν και τα παχυτερα των ἑλκων ἰασθαι και προστελλειν κολπους | ||
: διο και ὁϲα ταϲ μεγιϲταϲ ἐϲχαραϲ ἐχει μετα μελιτοϲ ἀνακαθαιρειν δυναται . ἐϲτι δε και πινομενη των καθαιροντων . |
και ἡ κοπρος παντων των φυτων ταις μεν ῥιζαις ἀγαθον παραβαλλομενη , εἰ δε θελεις ἐπι τους πτορθους και τους | ||
ἐπιδεχεται το μαλλον και ἡττον , αὐτη δε προς ἑαυτην παραβαλλομενη ἀνεπιτατος ἐστι και ἀνανετος : οὐδεις γαρ λεγει μαλλον |
υἱος δε του Ἀμιλκα . ὁστις Ἀμιλκας συμπασαν εἱλε την Ἰβηριαν , δολοις ἐπιθεμενων δε κτεινεται των Ἰβηρων . τον | ||
. Ἐσται δε οὑτος των μεν δεξιων μερων παρα την Ἰβηριαν , ἡτις και Ἱσπανια καλειται , των παρα τον |
, ἀλληγοριας δε και μυθους ἐπινοησαντες και τοις κοσμικοις παθημασι συγγενειαν πλασαμενοι μυστηρια κατεστησαν , και πολυν αὐτοις ἐπηγον τυφον | ||
Ἡρακλεους φιλον τον ὀνομαζομενον Φολον . οὑτος γαρ δια την συγγενειαν θαπτων τους πεπτωκοτας Κενταυρους , και βελος ἐκ τινος |
πλανηθεντες ἐξωθεν μεν μη λαβωσι διαπνοην , ἐντος δ ' ἑλκομενοι την αὑτων ἀτμιδα τῃ της ψυχης διαθεσει σφοδρα συμμιξαντες | ||
ἡν οἰκουσιν οἱ προειρημενοι , ἀλφιτα αἰγειῳ ζωμῳ διαβραχεντα . ἑλκομενοι δε οἱ σαργοι ὡς ὑπο τινος ἰυγγος της ὀσμης |
' ἀλλης χωρας ὡς ἡ φυσις εἰχεν και το της διακοσμησεως εἰδος , ἀπομνημονευσαι πειρατεον . πρωτον μεν οὐν ὁ | ||
τι διαφεροντως ὡς ἐνταυθα πρωτως συνεχομενης της ἐν τῳ παντι διακοσμησεως . Δια τουτο γαρ μενει μεν ἐν ταξει τα |
κδʹ : λοιπαι ιβʹ . αἱς προσθετεον τας ἀπο του ἀνταρκτικου μεχρι του θερινου παλιν μοιρας λʹ και τας ἀπο | ||
κυκλου δια του κεντρου της σφαιρας ἑως του κεντρου του ἀνταρκτικου . παρειληπται δε , ἱνα εἰδωμεν , ὁτι περι |
τε ὡροσκοπου και του δυνοντος ὁποιος αὐτων ὑπαυγος του ἑτερου ἀνατολικου ὀντος : κακα γαρ σημαινει τῳ οἰκειῳ αὐτου προσωπῳ | ||
τε ὡροσκοπου και του δυνοντος ὁποιος αὐτων ὑπαυγος του ἑτερου ἀνατολικου ὀντος : κακα γαρ σημαινει τῳ οἰκειῳ αὐτου προσωπῳ |
ἰσχυει ὁ δημος και ἐλευθερος ἐστιν . εἰ δ ' εὐνομιαν ζητεις , πρωτα μεν ὀψει τους δεξιωτατους αὐτοις τους | ||
- θρωπους τῳ τοιουτῳ φυντι πολεμιους κατασταθεντας δια την ἑαυτων εὐνομιαν , και το πληθος ἠ τεχνῃ ἠ δυναμει ὑπερβαλεσθαι |
: Δημων Συρακουσιους εὐδαιμονησαντας φησι ψηφισασθαι την δεκατην των ὑπαρχοντων ἀποδιδοσθαι εἰς ἐπισκευην ναων τε και ἀναθηματων και ἱερειων : | ||
βαρος τε θωρακος και ὑποχονδριου , μετα του πολλα πνευματα ἀποδιδοσθαι : ἐφ ' ὡν δι ' ἐμετων ἐκκομισθηναι δει |
γαρ δευρο ἀναστας μοι . οὐ γαρ δη δι ' ἀπειριαν οὐ φησεις ἐχειν , ὁ τι εἰπῃς . Εἰσι | ||
αὐτην λαμβανων γνησιαν κατα τον νομον , και δια την ἀπειριαν των πραγματων και την ἀκακιαν την ἑαυτου τουτον παρεδρον |
: ἡ μεν γαρ πλειστη τῳ ποσῳ , το δε δραστικωτερον . ἀναισθητα μεν οὐν τα φυτα , ὁτι ἁπλα | ||
προσπλεξει ὀλιγον ἠ και ἀλλης τινος ἀντιδοτου διαφορητικης , ἐτι δραστικωτερον ἐργασεται το φαρμακον . εἰ δε παυσαιτο μεν ἠδη |
. Τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἐστι μεν το συνεκτικωτατον παντων των κεφαλαιωνἐνθεν γαρ και τα ἀλλα γινεται κεφαλαια | ||
, ὁπερ ἐστι το μεσαιτατον της νεως , ὁ ἐστι συνεκτικωτατον , ἡτις ἐστι τροπις , ὑπο δε των ἀλλων |
, ὁτι κυλιστικος ἠν ὁ Μελισσος , και ἑαυτον ἐξυπτιασας περιεγενετο . οὐ γαρ φυσιν Ὠαριωνειαν ἐλαχεν : τουτεστιν οὐχ | ||
των κερατων ἱστασθαι . τουτου γενομενου εὐχερως περικυκλωσας των πολεμιων περιεγενετο ἀναστρεψαντων και αὐτων φευγειν δοκουντων . Ὁτι και Ἀννιβας |
τῳ ἰδιῳ τριγωνῳ . και ἐπι των λοιπων ἀστερων οὑτω κατασκευαστεον τα τε ἱερα και τα ἀγαλματα : ἐτι μην | ||
ἀιδιος ἀρα και ὁ κοσμος . το δε ὑπερτεθεν ἠδη κατασκευαστεον , εἰ δει και ἀποδειξεως τοις οὑτως ἐμφανεσι : |
. Ἀνιπτοις χερσιν : ἐπι των βεβηλοις χερσι τοις ἱεροις ἐγχειρουντων . Ἀειδε τα Τελληνος : ἐπι των σκωπτικων : | ||
ἐν Ἱμερᾳ συντεθεισης κατ ' ἐμου ἐπιβουλης δικαιοτερος ὠν των ἐγχειρουντων περιεγενομην . οὐ γαρ δηπου φαυλος ἀν κριτης των |
το στομα το κατα το Βυζαντιον , ὁτι ἐστι περι μυριους σταδιους και ὀκτακισχιλιους , ποιοιη δε τρισμυριων το ἀπο | ||
μετ ' ᾠδης της αὑτων ἐπι την ναυμαχιαν ἡκον . μυριους δ ' ἀν τις ἐχοι λεγειν πολεμους τῃ των |
ὠ οὑτος , εἰγε ἐπεπτωκεις , οὐκ ἀν την σεαυτου ἀβουλιαν ἀλλ ' ἐμε ᾐτιω . „ οὑτω πολλοι των | ||
. και ἐκεινος , ἠγουν ὁ Αὐγειας , δι ' ἀβουλιαν , τουτεστι μωριαν , ὑστατος ἁλωσιος ἠγουν τελευταιον περι |
, ἀπο ἰνιου λοξη παρα κορυφην και ἐπι βρεγμα , ἀντικειμενη τῃ πρωτῃ ἐπι μεσοφρυον , ὡς κατ ' αὐτου | ||
φερομενον : ἡ γαρ ὁλη φορα οὐθεν ἡττον ἑκατερα ἑκατερᾳ ἀντικειμενη ἐπ ' ἀπειρον νοειται . “ Και μην και |
ἐξ ἀδοκητου ἠ ἀνιηθειη , πηδωσι και ἁλσιν παρεχουσιν ὑπο λεπτοτητος και ὁτι ἀνατετανται μαλιστα ἐν τῳ σωματι , και | ||
μητε παχυν ὀφειλει εἰναι , μητε λεπτον , ἀλλα μεσον λεπτοτητος και παχυτητος δια την πολλην ἐνεργειαν και ἐργασιαν την |
μνημα ἐν Σπαρτῃ , εἰτε ἀγαθου τα προτερα ἀνδρος εἰναι νομισθεντος εἰτε και κρυφα οἱ προσηκοντες θαπτουσιν αὐτον . ἐπι | ||
ἐπι της ἐρωμενης ὑβριζεσθαι και ταυτα προς ἀνδρος ἀντεραν ἰσα νομισθεντος : το δε μη πασχουσῃ κακως ἐπαμυνειν ἐσχατης εὐνοιας |
δυσπροσωπον ὁραθεν συναγει τας ψυχας των ὁρωντων και συστελλει . ἀτοπωτερον δ ' ἀν εἰη των οἰκειων τινα ἰδειν τοιουτῳ | ||
τι των ποιουμενων ] ἐνδον λαλουμενων θ ' ἁμα . ἀτοπωτερον ] τουτου , μα τω θεω , ξενον οὐπωποτ |
ἀναθημα και Συρακοσιων Φοινικας ἠτοι τριηρεσιν ἠ και πεζῃ μαχῃ κρατησαντων . ὁ δε τριτος των θησαυρων και ὁ τεταρτος | ||
μεγαλων , και ἀπ ' ἐκεινου την συν ὀλεθρῳ των κρατησαντων Καδμειαν ὀνομαζουσι νικην . ἐτεσι δε οὐ πολλοις ὑστερον |
, ὡς φησιν Ἑρμιππος , και χαριτας , οὐκ ἀν ἀπορησας των βουλομενων ἐπαρκειν , αἰδουμενος δε λαμβανειν παρ ' | ||
τα ἑλκη και ὁσα πελιδνα παντα λευκαινει . Ἐγω δε ἀπορησας της ὀνοθουρεως , την νυκτεριδα βοτανην , ἡν τινες |
και περι των τεκνων σου , τελειως γαρ ἠκουσας την οἰκονομιαν σου . και ἀποκριθεις Ἁβρααμ εἰπεν προς Μιχαηλ : | ||
τα δε Ἐργα και τας Ἡμερας το βιβλιον εἰς την οἰκονομιαν και ἀπραγμονα ζωην , παρακαλων τους ἀνθρωπους ἀπο της |
προκειμενῳ μοριῳ . ἐστι δε αἰτια ἡδε . Ἐπι δυαδος ἐγνωσμενης το ἀμφοτεροι παραλαμβανεται . ἐστιν οὐν φαναι δυο ἀνθρωποι | ||
μητροπολις , ἡτις Θιναι προσ - αγορευεται , ὁριον της ἐγνωσμενης γης και ἀγνωστου τυγχανουσα . Και ἡ μεν ὁλη |
θεων νομισθεντων συνδραμειν εἰς Κρητην . γενομενης δε παραταξεως μεγαλης ἐπικρατησαι τους περι τον Διονυσον και παντας ἀνελειν τους Τιτανας | ||
ἀλληλους , το δε τελευταιον πολλων πεσοντων παρ ' ἀμφοτεροις ἐπικρατησαι τους παρ ' Εὐμενει τεταγμενους δια τας των ἀργυρασπιδων |
ὡς βασιλευς Δαρειος ἐβουλευσατο Φοινικας μεν ἐξαναστησας ἐν τῃ Ἰωνιῃ κατοικισαι , Ἰωνας δε ἐν τῃ Φοινικῃ , και τουτων | ||
καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν Κωνσταντινουπολει και κατοικισαι , την δε τριτην ἀνδραποδισας διεδωκε τοις στρατιωταις : |
δε ἠδη ἰωμεν ἐπ ' αὐτους , πολλους μεν αὐτων εὑρησομεν ἐτι κλαιοντας τους ἀποθανοντας ὑφ ' ἡμων , πολλους | ||
ἀπο του τετραδι ἐλασσονος του πληθους των γωνιων ⃞ον , εὑρησομεν ⃞ον , ἐανπερ ᾐ ὁ ἐπιταχθεις πολυγωνος : τουτου |
. Κεινην τε δη ὑπερβαλλεσθαι την ἀποδοσιν των ἱππων , βουλομενην ὡς πλειστον χρονον συνειναι τῳ Ἡρακλεϊ , και τον | ||
την Βρουτου γυναικα Νικολαος ὁ φιλοσοφος ἱστορει και Οὐαλεριος Μαξιμος βουλομενην ἀποθανειν , ὡς οὐδεις ἐπετρεπε των φιλων , ἀλλα |
ἐμμελων τε και ἐκμελων . Ὁθεν ἀπ ' ἀλλης ἀρχης ὑποδεικτεον ὁτι κἀν τουτων ἀποστωμεν , δια την ἐγχειρηθησομενην ἐπι | ||
, τουτο ἀγνωστον τε και ἀνεπινοητον ἐστιν ἀνθρωπωι , παρακειμενως ὑποδεικτεον . εἰ γαρ τα φρονουμενα , φησιν ὁ Γοργιας |
τινι ἑτερῳ τοιουτῳ ἐπιχειρηματι : ἐπειδη , φασιν , αἱ ἀπροσδιοριστοι προτασεις ὑλῃ ἀναλογουσιν αἱ δε προσδιωρισμεναι εἰδει , διοτι | ||
τῳ ζωῳ : τινι γαρ ζωῳ ὑπαρχει : αἱ γαρ ἀπροσδιοριστοι ἰσοδυναμουσι ταις μερικαις . οὐκετι δε ἀληθες εἰπειν , |
τινας ἐν αὐτῳ ἀναφαινεσθαι , ἐπει και αἱ τεχναι οὑτω συνεστησαν , ἀει καινοτερων εὑρισκομενων ἐφ ' ἑκαστης , ἐστ | ||
ἐπαγοντος . οἱ λιθοι δ ' ἠτοι περι τους νεφρους συνεστησαν την ἀρχην , ἠ κυστιν , ἐπισωρευθεντων ἱκανων ψηγματων |
, οὐ δια του α , ὡς οἱ ἐμποροι την ἀρχουσαν παραφθειροντες . τα τοπικα Μεγαροθεν ἐκ τοπου , και | ||
ἐστι κατα το τελος το οὐδετερον , ἀλλα κατα την ἀρχουσαν : συγκειται δε ἐκ του κλεος και του φοντης |
λεπτος ἰχωρ αἱματος οὐρειται , συμβαινει δε τουτο και δια ἀτονιαν των νεφρων , ὡσπερ ἐπι ἡπατι ἐφαμεν γινεσθαι , | ||
χρωματων μεταβαλλεται , μανθανειν μεν ἐξεστιν ὡδε την της δυναμεως ἀτονιαν , το πληθος δ ' οὐκ ὀλιγον καταστοχαζεσθαι των |
και γερα δεχονται παρα της αὑτων πολεως ζωντες τε και τελευτησαντες ταφης ἀξιας μετεχουσιν . Και μαλα , ἐφη , | ||
τοις τοιουτοις ῥᾳον φερειν . ἐπειδη δε οἱ ἐν πολεμῳ τελευτησαντες ὁμοιοι ταις ἡλικιαις , οὐδεν ἀπο τουτων ἑξομεν εἰς |
οἰκουσι Κορινθιων μεν οὐδεις ἐτι των ἀρχαιων , ἐποικοι δε ἀποσταλεντες ὑπο Ῥωμαιων . αἰτιον δε το συνεδριον το Ἀχαιων | ||
οὑτω ἐπρηξε . Οἱ δ ' αὐτων ἐπ ' Ἀμμωνιους ἀποσταλεντες στρατευεσθαι , ἐπειτε ὁρμηθεντες ἐκ των Θηβεων ἐπορευοντο ἐχοντες |
ἐπι ποσον ψηλαφηθεισης της ἐπι των ἁπλων ἀξιωματων παρα τοις διαλεκτικοις νομοθεσιας , μετιωμεν και την ἐπι των οὐχ ἁπλων | ||
ἀληθες τουτο το διεζευγμενον , κατα τον καλουμενον παρα τοις διαλεκτικοις δια πλειονων πεμπτον ἀναποδεικτον προϊοντες δειξομεν , ὁτι σφαιρικον |
τον παιδα ἠ μη ἐαν πορευεσθαι την τεταγμενην ὁδον των αἰσχιστων ἐστιν , ὡς ἐξομολογουμενοις ὁτι ἀναξιος ὁ παις εἰη | ||
ὑπαρχοντων , ὡς ἐστι των αἰσχρων , μαλλον δε των αἰσχιστων , μη μονον πολεων και τοπων ὡν ἠμεν ποτε |
ἀκολουθησει των σεσωσμενων και λελυμενων , ἀνευ πιλου και ἀνευ συμβολου . ἐγω οὐν τουτον ὑπολαμβανω τον θριαμβον ἱερωτερον , | ||
αὐτον ἀναστρεφομενοι τοπον οἰωνοι σχολαιοτερᾳ τῃ πτησει προς ἀγαθου εἰναι συμβολου , τοις δε των ἀλλοτριων ἐφιεμενοις οἱ την ἐπιτομον |
δε μυρον το ἀπο της Ῥοδου : ὁ καλουμεν ἡμεις ῥοδινον . τον ἀλαβαστρον : Την μυροθηκην . ἀλλ ' | ||
ἀποστημα των μαστων . ] Κιμωλιαν , λιβανον και ἐλαιον ῥοδινον διαμιξας ἐπιτιθει . ἀλλο . κατ ' ἀρχας μεν |
κοιλιακην διαθεσιν ἁρμοττοντων ταγηνισας τε ἐπ ' ἀκαπνου πυρος δοιης προσενεγκασθαι , μεγαλως ὀνησεις τον ἀνθρωπον : χρησιμωτατον δ ' | ||
ἐν γυμνασιοις συνεχεσι και πονοις : οὐδενι γαρ αὐτων ἐξην προσενεγκασθαι τροφην , εἰ μη προτερον δραμοι σταδιους ἑκατον και |
Κυνος ὁ βορειοτατος των ἐν τῃ κεφαλῃ : ἐσχατον δε μεσουρανουσι του τε Δρακοντος ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , | ||
∠ ʹ : μετα τοσαυτας γαρ ὡρας ἰσημερινας του μεσονυκτιου μεσουρανουσι μεν αἱ των Διδυμων κβ ∠ ʹ μοιραι , |
ὁ δευτερος χοριαμβικος τριμετρος καταληκτικος , τον πρωτον ἐχων ποδα πεντασυλλαβον . το γʹ τροχαϊκον πενθημιμερες . ὁ Ϛʹ Ἰωνικος | ||
το βʹ ὁμοιον διμετρον ἀκαταληκτον , τον δευτερον ἐχων ποδα πεντασυλλαβον . το τριτον περιοδος ἐξ ἰαμβικης και τροχαϊκης βασεως |
ἀκριβως εἰσομεθα , πως το αὐτο και μερος και εἰδος ἐκδεξασθαι δυνατον . το μεν οὐν μερος του ὁλου χωρισθεν | ||
οὐδεμια ἀλλη , δυστυχης γυνη . εἰ δε τις θελησειεν ἐκδεξασθαι το οὐχ ὑπολαμβανω , ἱν ' ᾐ οὑτως : |
και τας των πραγματων ἀντιληψεις ἀκριβουν ἀδυνατουντος : τοτε γαρ εὐλαβειαν μεν την δειλιαν , το δε φοβεισθαι προμηθες , | ||
τωι γηραι σοφιαν . . ἑξεις ἐργωι μνημην , καιρωι εὐλαβειαν , τροπωι γενναιοτητα , πονωι ἐγκρατειαν , φοβωι εὐσεβειαν |
οἱ μεν περι τον Ἡλιαδην και Κασιον ἡγεμονες , οἱ συνησαν Ἀλεξανδρῳ , λαθρᾳ διεπρεσβευσαντο περι της ἰδιας ἀσφαλειας , | ||
ὑστεραιαν λοιδορουνται ἡμιν κατελθοντες , ὡς ἐδιψησαν και ὡς λιμῳ συνησαν διηγουμενοι . και εἰ σοι ταυτα καταψευδεσθαι αὐτων δοκουμεν |
δυνατον το μεν οὐ δωσειν διεκπλειν , το δε την στενοχωριαν κωλυσειν ὡστε μη περιπλειν . τῃ τε προτερον ἀμαθιᾳ | ||
εὐχεσθαι πατρῳοις . Ἀμελουμενος δε ὑπ ' αὐτων και την στενοχωριαν μου θεωρησας της δυναμεως παρεκαλεσα τους παρ ' ἡμιν |
αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , ἀπο των περι αὐτα κριτηριων και γνωστικων και καταληπτικων ἑξεων : οὑτω δη οὐν και ἐνταυθα | ||
ἐχει ταξιν των τε πρωτων και των τελευταιων της ψυχης γνωστικων δυναμεων . ᾑ δη και μαλιστα συγγενης ἐστι τῃ |
ἐκειθεν , ὡσπερ ἐξ ἀδυτου παντα προϊεναι , ἐκ τε ἀπορρητου και τον ἀπορρητον τροπον : οὐτε γαρ ὡς ἑν | ||
' οὐδεις ὑπερ του γελωτος , ἀλλ ' ἐφειδοντο του ἀπορρητου . Τοτε μεν δη δειπνησαντες και διαλεχθεντες οὐχ ὑπερ |
ἐρευνησαι τυχην . Ὑπηγορευσε δ ' ἡ φρονησις ἐγγυς αὐτου καθεζομενη : Πρωτα μεν ἐς Πυλον ἐλθε και εἰρεο Νεστορα | ||
. τῳ δε γʹ δεκανῳ παρανατελλουσιν ἡ Κασσιεπεια ἐπι θρονου καθεζομενη και Περσευς κατακεφαλα και ἡ κεφαλη του Κητους και |
δ ' ὁ της Αἰγυπτου βασιλευς ἐν τῳ ἐνατῳ των Ἀπομνημονευματων : Εἰς Ἀσσον ἐπιδημησαντι μοι , οἱ Ἀσσιοι παρεστησαν | ||
τροπον Φιλιππου βασιλευοντος ἐτος τρισκαιδεκατον , καθα και Φαβωρινος φησιν Ἀπομνημονευματων γ : ὑφ ' οὑ και ἐπιτιμηθηναι φησιν αὐτον |
μερους τε των φιλων , Των δ ' ἐλπιδων διδωσιν ἀποτυχιαν . Ἐν δωδεκατῳ κακοτυχιαν ἀγει , Ἐχει τε νικος | ||
ὁ αὐτος ἀπεκτεινε πενθεσιλειαν : Ὑπερ ἀμπλακιαν . ἁμαρτιαν , ἀποτυχιαν , ἡν ἀπετυχε μη λαβων τας ὑπεσχημενας αὐτῳ ἀθανατους |
ἐχει του δοκιμασοντος . και δια τουτο το συμφωνον αὐτῳ κριτηριον μη ἑτερον ὀν παρ ' ἐκεινο δεησεται κρισεως , | ||
την ἀποδειξιν , και ἡ ἀποδειξις , ὁτι ἀποδεικνυσι το κριτηριον : ἀπιστον δε το μεν κριτηριον , ὁτι ἀποδεικνυται |
και τελικωτερον , οἱον ἡ οἰκοδομικη τελος μεν ἐχει του οἰκοδομειν την οἰκιαν , της δε οἰκιας σκοπιμωτερον και τελικωτερον | ||
, θησαυρους , μαλιστα δε Σκορπιῳ ἐπει και φωλευει , οἰκοδομειν δε ἐν τοις αὐτοις ζῳδιοις πλην των τροπικων . |
βελη , σοι δε οὐδεν του ποιησαι τι των αἰσχρων φοβερωτερον . ἡδεως δ ' ἀν αὐτων ἐπυθομην τι μαθοντες | ||
Πεισανδρος δε ὁ Καμιρευς , ἱνα το θηριον τε δοκοιη φοβερωτερον και αὐτῳ γινηται ἡ ποιησις ἀξιοχρεως μαλλον , ἀντι |
ἐφη , βουλει ἐμον τιθεναι : οὐ γαρ οὐν δη ἀποδεκτεον . Ἀλλα μην και ἀληθειαν γε περι πολλου ποιητεον | ||
μη συνεχη πεποιηται την γενεαλογιαν , ἱστησιν : οὐ γαρ ἀποδεκτεον Εὐδημου λεγοντος ὁτι ἀπο Ὠκεανου και Τηθυος ἀρχεται [ |
μεταδεδωκασιν ἀνθρωποις τους ἀπειρους οὐρανους και την δινην και την κατεχουσαν ταξιν εἰς ἀλλο μεν οὐδεν αἰτιον ἀναφεροντες , τυχης | ||
ἐγραψεν ἑαυτον τε και την Δικην ἐν τῃ ἀσπιδι , κατεχουσαν αὐτον της χειρος και εἰς την ἐπι τῃ ἀσπιδι |
των ἀλλων ἡλικιων φυλαττοι την νοσον . Και τι δει μακρολογειν ; νυν γαρ ὑμιν αἱρεσις ἠ μισουμενοις διατελειν ἠ | ||
παρων ] ἱκανος οὐτε ὁ καιρος ? ] ἁρμοττων τῳ μακρολογειν ] , οὐτε ῥαιδι - ον ] ἑνα ὀντα |
ἐν τοις ἑξης τελεωτατα μετα ὑπογραφης εἰρησεται , ἐνθαδε δε γνωστεον τοσουτον περι των ἀνωτατω χαρακτηρων , ὁτι δυο ὀντων | ||
τουτου : συ δ ' ἐποησας με δους . νυν γνωστεον βελτιστε σοι ταυτ ' ἐστιν , ὡς ἐμοι δοκει |
. ἀλλοκοτον φησι την νοσον αὐτου , ἠγουν ξενην και παρηλλαγμενην , παροσον ὁ μεν πατηρ φιλοδικος ἐστιν , ὁ | ||
ὑπο τινος , τιμωριαν ἐλαβε παρ ' αὐτης ἀνηκεστον και παρηλλαγμενην : μεθ ' ἱππου γαρ αὐτην εἰς οἰκισκον τινα |
συνεχεστερον και ἀπαιτουντος την συμβιον , και του πατρος μη συγχωρουντος μεν , αἰσχυνομενου δε την αἰτιαν εἰπειν , εἰς | ||
αὐτον , μηδενος αὐτῳ συγχωρουντος : ἀλλως : οὐδενος αὐτῳ συγχωρουντος ζην οὑτος βιαζεται ἀδικως τουτου τυχειν βουλομενος , του |
γνοιη ἀστοι τε φιλοι τε , πριν πασαν μνηστηρας ὑπερβασιην ἀποτεισαι . τοὐνεκ ' ἀρ ' ἀλλοειδεα φαινεσκετο παντα ἀνακτι | ||
περι του ἁλοντος , ὁ τι χρη αὐτον παθειν ἠ ἀποτεισαι . Πως ἀν μαλλον ἐξερημωσαιεν ἀνθρωποι οἰκον , ἠ |
ἐπικοινον δε τον του Ἑρμου , ἐπειπερ μετα μεν ἀγαθοποιων ἀγαθοποιος μετα δε κακοποιων κακοποιος . ἀλλοι δε τους αὐτους | ||
αἱμαγμους και ἐκτρωσμους ἑξει και τοπων ἀλλαγας εἰ μη πως ἀγαθοποιος ἰδων ἀποφυγην δωσει των κακων . ἐξ ἀποκρουσεως δε |
ἑκατερα ἠ δια τριψεων . κακοχυμιαϲ δε μονηϲ ἐνοχλουϲηϲ , καθαρτεον . ϲυνελθοντων δε ἀμφοιν , ἀμφοτεραιϲ χρηϲτεον ταιϲ κενωϲεϲι | ||
τε ἠ ὀλιγοϲιτιαϲ φυλαττειν , μετα δε την ἑβδομην ἡμεραν καθαρτεον τῃ δια κολοκυνθιδοϲ ἱερᾳ : μετα δε τριτην ἡμεραν |
των τα πολλα της ἁρπαγης ἐξιδιοποιουμενων : τινες δε τα πολυτελεστατα των εὑρισκομενων τοις ξιφεσι διακοπτοντες τας ἰδιας ἀπεκομιζον μεριδας | ||
. τοιγαρουν ἡδιον μεν προσεφερετο μαζαν ἠ οἱ ἀλλοι τα πολυτελεστατα των σιτιων , ἡδιον δε ἐπινε του ῥεοντος ὑδατος |
τον χρυσον οἱ βαναυσοι χρυσουργοι , ἀνωτερω εἰπον . Ὁτι Καλλιας ἐν τῳ δεκατῳ των περι τον Συρακουσιον Ἀγαθοκλεα λογων | ||
ἱμαντι δεθεις Πυθωνι κρατησεν ἀπο ταυτας αἱμα πατˈρας χρυσαλακατου ποτε Καλλιας ἁδων ἐρνεσι Λατους , παρα Κασταλιαν τε Χαριτων ἑσπεριος |
ἰσχυρας καθαρσεις . τι ποτ ' οὐν αὐτος ὁ Ἐρασιστρατος καθαιρουσι χρηται φαρμακοις και οἰνον διδωσιν ὑδατι ψυχρῳ κεραννυς , | ||
τοιαυτην καθαιρουσι χολην , αἱ δε μελαντεραι τοις τον μελαγχολικον καθαιρουσι χυμον . χρη γαρ προ της του πεπονθοτος μοριου |
και του μεν θερους ψυχος , του δε χειμωνος καυμα παρεχουσαν και πολλην χλιδην : ὡν οἱ πενιχροι γε παιδες | ||
το ἀναγκαιον ὑδωρ ἀποστελλειν το περιττον ἑτερωσεἀλλα τοὐναντιον τῳ πλεοναζοντι παρεχουσαν τους ἐγχωρουντας ἀδηλους ὀχετους . εἰ δ ' ἡ |
, ὡν ἑνι μαλιστα Κοϊντῳ Πομπαιδιῳ Σιλωνι την παντων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν δια την περι αὐτον ἐν τῳ στρατηγειν ἀρετην τε | ||
ὑποδεξαμενοι τοις τ ' ἀλλοις ἐτιμησαν και την ἑαυτων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν , οὐτε παρα τας ὁμολογιας και τους ὁρκους , |
ὠν . εἰπερ γ ' αὐτον σωθηναι χρη και μη λαλιαν μονον ἀσκησαι . δευρ ' ἰθι , τουτον δ | ||
τους τε γελωτας τους ἀκαιρους και την σιωπην και την λαλιαν παρα το δεον , ἐτι δε τας ἐπιθυμιας τινες |
του τυραννου υἱος ἀκολαστος ἠν και φιλοποτης : και των κολακευοντων τινες αὐτον παρεσκευαζον ὡς ἐνι μαλιστα ἀλλοτριωτατα προς τον | ||
δε λοιπους ταπεινοι : ἡττονες γαρ οἱ κολακευοντες των οὐ κολακευοντων . κολακευεσθαι δ ' ὑπ ' οὐδενος οὐδενι συμφερει |
μηδεμιαν ἀξιολογον ἁμαρτιαν περι τα φαινομενα κατα τας συζυγιας δυναμενην ἀπεργασασθαι , κἀν μη συνεπιλογιζηται το παρα την ἐκκεντροτητα του | ||
ἠν δε και χρησμος αὐτῳ παρακαλεσαι τον διαδοχον και εὐθαρσεστατον ἀπεργασασθαι προς την του ἐθνους ἐπιμελειαν , το βαρος μη |
πολις Τρωαδος , κτισμα τινος των Αἰνειου παιδων . οἱ οἰκουντες Γεντινιοι . Γεραιστος , κωμη Εὐβοιας , ἐν ᾑ | ||
. προσφερονται δε και ἰχθυς οἱ τε παρα τους ποταμους οἰκουντες και παρα την ἐντος και την ἐξω θαλασσαν , |
τα πλειστα των ἐν τουτοις παραδεδομενων περι των ἀρχων του ἀποφαντικου λογου θεωρηματων εὑροις ἀν πολλαχῃ τε παρ ' αὐτῳ | ||
ὁ ἀποφαντικος . και ἐντευθεν ἐστι λαβειν τον ὁρον του ἀποφαντικου : τουτον γαρ φησιν εἰναι ἀποφαντικον ἐν ᾡ θεωρειται |
Κυμαιους δε κελευεις τον ἱκετην ἐκδιδοναι ; Τον δε αὐτις ἀμειψασθαι τοισδε : Ναι κελευω , ἱνα γε ἀσεβησαντες θασσον | ||
καλεσας Χαιρεαν εἰπε ” τα μεν πρωτα σου των κατορθωματων ἀμειψασθαι καιρον οὐκ ἐσχον : συ γαρ μοι Τυρον ἐδωκας |
πανταπασιν ὀλιγην γινεσθαι καθ ' ἑκαστον μηνα των εἰρημενων σημειων βραδειαν αὐτης την ἐπι δυσμων κινησιν ὑπεστησατο . Τοσαυτα μεν | ||
τινος ἐπιθυμιας ὑπερβολη , ταχειαν μεν ἐχουσα την προσοδον , βραδειαν δε την ἀπολυσιν . Ἠντιασαν : ἐπετυχον , ἐλαβον |