| , ἰατρικη , αὐτη ἡ ῥητορικη : εἰς καλον γαρ ἐπινενοηται : κακοτεχνια δε ἡ των δηλητηριων τουτων ποιησις , | ||
| , ὁν ὁ Ἑρμογενης πλεκει , προς το παραλογισασθαι μονον ἐπινενοηται . Μετα ταυτα τοινυν ἐστιν ἐξ αὐτων γνωναι τα |
| ξενικοις : οἱον ὁτι και Λακεδαιμονιοι και ἀλλοι τινες τουτον πολιτευονται τον τροπον : ἐξ ἡμων δε αὐτων , ὁτι | ||
| ἐνδοιασθηναι αἰσχρον τῳ Πελοποννησῳ . καταπολιτευονται ] καθ ' ὑμων πολιτευονται . τινες ] ὁ Δημοσθενης : οὑτως γαρ ἐλεγον |
| δε περι χιλιους . ἁμα δε τῳ κινδυνῳ τουτῳ χειμων ἐπιγενομενος εἰκοσι των νεων διεφθειρε πλησιον ὁρμουσων της παρεμβολης . | ||
| νεαρα τε εἰη και μη συν φλεγμονῃ , λυει βορβορυγμος ἐπιγενομενος [ . . ] : δει εἰδεναι ὁτι “ |
| τι των κατα τους ἀγωνιστας πολυπραγμονει , ὁ δε κακος ἐκεινος και ἀναθλος ἀνταγωνιστης ἀπογνους την ἐκ του ταχους ἐλπιδα | ||
| αὐτῃ ἑκατερα ἀποδοσις , εἰτε βουλοιτο τις λεγειν τοσουτῳ θαυμαστοτερος ἐκεινος παρα πασι νομιζεται εἰτε βουλοιτο λεγειν τοσουτῳ πλειονα ὑμεις |
| ἀγαθιδων ἐστιν . χρωνται δ ' ἐπι πολλων ἀγαθων . ἀραμενον φερειν . Ἀττικη ἡ συνταξις , δεον εἰπειν ἀραντα | ||
| μεμελανωμενον ἀνθρωπιον νουνεχεστερα παντων ἐπραξε , τους ῥᾳδιως δαπανωμενους ἀρτους ἀραμενον , ἐκεινων τα στρωματα και τα λοιπα των σκευων |
| του ζῳου μετ ' ὀλιγου λιθου κεφαλαλγιαν και ἡμικρανιαν ἀπαλλασσει περιαπτομενον . ὁμοιως πτερον του ζῳου και ὀλιγον του ἰχθυος | ||
| ' ὁτε και ἐν ὑδατι . το δ ' οὐν περιαπτομενον της κοπρου ταις λαγοσι περιηπτεν ἀρτημα ἐχον , μαλιστα |
| μηλα λαβειν , κομισαι δε προς αὐτον , τουτον οὐν ἀραμενος τον Ἀνταιον μετεωρον ἁμμασιν Ἡρακλης κλασας ἀπεκτεινεν . ψαυοντα | ||
| ἐμην πατριδα τα Σαμοσατα ὁ αὐτος ἐν τωι αὐτωι βιβλιωι ἀραμενος ὁ γενναιος αὐτηι ἀκροπολει και τειχεσι μετεθηκεν ἐς την |
| σκεψωμεθα , ὁπως μη ἡμας τα πολλα ταυτα ὀνοματα ἐς ταὐτον τεινοντα ἐξαπατᾳ , εἰ τῳ ὀντι μεν οἱ θεμενοι | ||
| ἑκαστου εὐδαιμονιαν , προς τουτο ἐπιφερει , ὁτι ἑν και ταὐτον ἐστιν ἑνι και πολει εὐδαιμονια : τῳ γαρ εἰδει |
| ' ἀλληλων μελετασθαι : και γαρ ἐν ἀντιστασει εὑροις ἀντεγκληματικον συναπτομενον : ἐνδεχεται γαρ εἰπειν , ὁτι ὠφελειας χαριν πεποιηκα | ||
| ἐγκατοικιζεσθαι τῳ σωματι μη δια μεσων των παθων συνδουμενον και συναπτομενον : μη καθαρῳ γαρ καθαρου ἐφαπτεσθαι οὐ θεμιτον , |
| Λυγρον : κακον , οἰκτρον . Χερσον : γην . καταγονται : κατερχονται . Δυστηνοιο : ἀθλιου . Ἐδαην : | ||
| ὁλης πολεως ξενος , παρ ' ᾡ και οἱ πρεσβεις καταγονται , και προσαγει τας πρεσβειας οὑτος προς το δημοσιον |
| ' ᾡ φερομενῳ ἐξ ἀκροπολεως εἰς τινα τοπον καλουμενον Σκιρον πορευονται ἡ τε της Ἀθηνας ἱερεια και ὁ του Ποσειδωνος | ||
| προς Διοφανην ἀπολογιᾳ . Ἱερα ὁδος ἐστιν ἡν οἱ μυσται πορευονται ἀπο του ἀστεος ἐπ ' Ἐλευσινα . βιβλιον οὐν |
| των βελεκκων λεγει ] δε περι αὐτων [ Φαινιαϲ ] τουτον ἐϲτιν [ ] ! ! ! [ ! ! | ||
| , Τερπιου υἱος . τη λαβε : “ τη νυν τουτον ἱμαντα . ” τινες δε και συν τῳ ι |
| μετριως τα οἰκεια δεικνυσι χρωματα φωτιζομενα , ἀγαν δε πυκνωθεντα μελαινεται σκιερα μεν πρωτως γινομενα , τῃ ἐπιταθεισῃ δε τραχυτητι | ||
| , το Ἀττικον μελι ὑγρον διαμενει , την δε χροιαν μελαινεται . το μεν οὐν χειρον μελι ἑψει , ἀμεινον |
| ὑπερυθρον , το δ ' αὐ μελαν οἱον ἐσχαρα : κακιστον δε το μελαν και θανατωδεστατον . βοηθει δ ' | ||
| ' ὡν δη κεχρονισμενων ἐρυσατο . κυστις δ ' ἐπωδυνος κακιστον μεν ἐν πυρετῳ , γενοιτο δ ' ἀν που |
| πλεον ἀγριαινεται το παθος . δηλον δε , ὁτι χυσιν ὑπομενοντος του χυμου , μεγεθυνεται τα συμπτωματα . εὐ μεν | ||
| ζῳον φαγειν ἠ πιειν και ἐνεργησαι τι . το δε ὑπομενοντος εἰπε , διοτι παντων των αἰσθητηριων του ζῳου ἐκλελοιποτων |
| στερεον , αἱ ἀρα μυριαδες ρʹ ἐπι τας μοναδας ͵Ϛ γενομεναι ποιουσιν μυριαδας ξʹ διπλας , ὡστε ὁ ἐκ των | ||
| στερηθησεσθαι ὡν ἀν ἐκειναι θελωσιν . Ὑπερτεραι δε αἱ Μουσαι γενομεναι , και των ὀμματων αὐτον και της κιθαρῳδιας ἐστερησαν |
| θαρρουντες ἐξετραχυνοντο και στασεις ἐξαπτοντες ἀμετρους την δοκιμασιαν του νομου περιεμενον , οἱ μεν ὡς οὐδενι τροπῳ συγχωρησοντες αὐτον γενεσθαι | ||
| Κωνσταντινῳ , καταχθεισαι ἐς Χιον κἀκεισε πνευμασιν ἐναντιοις χρησαμεναι αὐτου περιεμενον καιρον ἐπιτηδειον ἀναμενουσαι : ὡς δε μετα μικρον ἐπυθοντο |
| ἐμελλε πληρωσειν εὐχην τῳ πατρι Πολυκρατει , παντα | κρεισσων ἐσομενος . θαυμαζει δε γαρ και Ὁμηρος τον διδασκαλον ] | ||
| ! ἐκ ? της [ ] νης ? ἱκανος [ ἐσομενος ] [ ] ητησα ? [ ] ς αὐτος |
| ναρθηξ δια της σκολιοτητος των κωλων ἐμφαινει το τῃδε κἀκεισε περιφερομενον των μεθυοντων [ ἁμα δε και ἐλαφρους και εὐβαστακτους | ||
| του ὀμματος και ἐξ ἑαυτου προς ἑαυτο κινουμενον ὁμου και περιφερομενον την προς νουν και Θεον ἡλικην ὑπεμφαινει ἀνατασιν , |
| δ ' αὐ κα καλον ἀπαγε ; ποιητας δε μαρτυρας ἐπαγονται , οἱ ποτι ἁδοναν , οὐ ποτι ἀλαθειαν ποιευντι | ||
| το ἐσχηματισθαι το εἰδωλον οὑτως ὡσπερ ἀν οἰνοχοον χεειν . ἐπαγονται δε και τον ποιητην μαρτυρα , δια το λεγειν |
| κοσμῳ ποιησαι ζῳων γενη τεσσαρα . Δοκει γε μην το διανοουμενον ἐπικεκρυμμενως ἑτερον ἐκεινων των δυο ποιειν . Ἀλλοις δε | ||
| προς ἑκατερους , το μεν εὐθυς , το δε και διανοουμενον . κινησις γαρ αὑτη μεγιστη δη τοις Ἑλλησιν ἐγενετο |
| ἑαυτον ᾐ ὁ λογος ἀποφαντικος , ἀλλα μερος του συλλογισμου νοηται . οἱον ἐαν εἰπω ὡς δογματιζων λογον τινα καθ | ||
| αὐγη μυριας ἀκτινας ἐκβαλλει , ὡν οὐδεμια ἐστιν αἰσθητη , νοηται δ ' ἁπασαι : παρο και μονος ὁ νοητος |
| των παραλληλων ἠ του αὐτου των παραλληλων ἐφαπτομενοι , ἰσας ἀποληψονται περιφερειας ἀπο του μεγιστου των παραλληλων τας μεταξυ αὐτων | ||
| γενομενων σημειων και του πολου μεγιστοι κυκλοι γραφωσιν , ἀνισους ἀποληψονται περιφερειας του μεγιστου των παραλληλων , και μειζονα ἀει |
| των εὐχυμων , οἱον ἐστι το γενος των ὑων : καλλιστον γαρ δη το τουτων κρεας εἰς ἡδονην τε και | ||
| βωμοι , τοις βωμοις δε τα δενδρα . το δε καλλιστον , οὐ γαρ ἐφ ' ὑψηλου καθημενος ἠ χρυσαις |
| ἡ πλευρα τα ιβ λθ μη πολυπλασιασθεντα χωρις ἐπι τον ἐκκειμενον των ΘΖ και ΖΓ λογον την μεν ΘΖ ποιει | ||
| ἀν μεν ἁπλουν ᾐ το ἠθος και παντι τῳ ἰδειν ἐκκειμενον , ἰδοντες και προσπεσοντες χρωνται τῳ ἠθει : ἀν |
| δε οἱ μεν τον κακοδαιμονα , οἱ δε τον δυσχερως σῳζομενον παρα το σοος . και Ὁμηρος : ὁππως οἱ | ||
| χαραξ την ἀμπελον , ὁταν ὑπο του σῳζοντος ἀπατηθῃ το σῳζομενον . Χαρητος ὑποσχεσεις : Χαρης στρατηγος Ἀθηναιων εὐχερης τε |
| τουτων δηλον ὁτι δει φρονησεως και ἀρετης και προς ἁ ἐπιστανται οἱ ἀνθρωποι και προς ἁ οὐκ ἐπιστανται : και | ||
| της ἡμετερας κρισεως δι ' ἀκριβη παιδευσιν πλεον τουτο ποιειν ἐπιστανται : οἱ δε τους περιπλους προχειρως γραψαντες , και |
| μη γελασω τον την νηα πολλοισι φορτιοισι βαπτισαντα , εἰτα μεμφομενον τῃ θαλασσῃ ὁτι κατεβυθισεν αὐτην πληρεα ; ἐγω μεν | ||
| ταυτα φησι προς τον Πολυμηστορα κοινως το γυναικειον ἁπαν φυλον μεμφομενον : συμμιξας : ἐπιμεμπτοι , ἐπιψογοι , ὑβρεως ἀξιοι |
| ὁ κυριος αὐτου ὑπο κακοποιου μονου θεωρουμενοι σινη ἠ παθη ποιουσιν . ἐαν δε ὁ κυριος του Ϛʹ τοπου ὡροσκοπῃ | ||
| ποιουσιν . Τριτον , ὁτι , εἰ μεν ὀρθως ταυτα ποιουσιν , οὐ δει δυσχεραινειν : εἰ δ ' οὐκ |
| περι αὐτον ἐμαχοντο : ἠδη δε τοις Ῥωμαιοις ἀπειρηκοσιν ἀπροσδοκητος ἐπιφαινεται περι δειλην ὀψιαν προσιων Κοιντιος , ἀγων την ἐθελουσιον | ||
| δε τοις τε πολλα και ὑπερ την δυναμιν γυμναζομενοις γυμνασια ἐπιφαινεται , και οἱα δ ' αὐ τοις νωθρον και |
| τε την του σωματος ὑγιειαν πολλα συμβαλλομενον τοις χρω - μενοις : ὀνομαζεται δ ' ὁ ποταμος οὑτος ἡλιου ὑδωρ | ||
| ἀρχη : καιτοι ἀλλον τροπον οὐκ ἀρχη . Ἀποτιθε - μενοις δη παντα και το ἐπ ' αὐτῳ ὡς ὑστερον |
| και παραλαβοντων την ἀρχην , οὑτω δη ὁ Θηρας δεινον ποιευμενος ἀρχεσθαι ὑπ ' ἀλλων ἐπειτε ἐγευσατο ἀρχης , οὐκ | ||
| βασιλευς Ἀμασις ἐξαναστησας ἐνθευτεν κατοικισε ἐς Μεμφιν , φυλακην ἑωυτου ποιευμενος προ Αἰγυπτιων . Τουτων δε οἰκισθεντων ἐν Αἰγυπτῳ οἱ |
| Περικλην . ἐν τῳ δικαστηριῳ κηρυττειν εἰωθασιν , ἐπειδαν γυναικι ἐπιφερηται ἐγκλημα , “ ἡ δεινα και ὁ κυριος ” | ||
| συλλαβαι γινονται τροποις τετρασιν : πρωτῳ , ἐαν συνεσταλμενῳ φωνηεντι ἐπιφερηται δυο συμφωνα , ὡν το μεν προηγουμενον ἐστιν ἀφωνον |
| πασης μεν ἀριθμου φυσεως κοινωνησαι , κατα παντα δε τροπον μεριζομενον ὁμοιον λαμβανειν την τε των ἀφαιρουμενων και την των | ||
| λογικον τακτεον οὐ μεριζομενον ἐν τοις σωμασι , το δε μεριζομενον περι σωματα ἑν μεν ὀν και αὐτο , περι |
| . μετα δε ταυτα λιαν ἐπενηνεκται , χρονον ' ἀσχο ὑπομενοντες ἑνεκα τοιουτων οὐδ ' ὑποταττοντες ἑαυτους οὐδενι πωποτε των | ||
| τοσα , οὐκ ἐσθητος ναυς γεμιζομενας , οὐχ ἁ προτερον ὑπομενοντες διετελουμεν , βαρυτεραν των καταδρομων ἐκκαρπουμενοι την ἡσυχιαν και |
| θαλαττης παρα τοσουτον ἐξειργομενοι , παρ ' ὁσον αἱ τριηρεις ἐπειχον , και ὡς ἀληθως ὡσπερ ἐν θαλαττῃ και κυμασι | ||
| , οὑς αἱ συμμοριαι περιελαμβανον , ἑκατον και ἐνενηκοντατρεις . ἐπειχον δε την μεν πρωτην συμμοριαν ὀκτω και ἐνενηκοντα λοχοι |
| τα προς ἀρκτους σεληνας γ . ἐπειχεν δε τοτε ὁ εἰρημενος ἀπλανης κατα τας ἡμετερας ἀρχας , τουτεστι τας ἀπο | ||
| παι Ἱππονικου , ἐρωτᾳς . ἀλλα ἐστι γαρ και σπουδαιως εἰρημενος ὁ τροπος των ὀνοματων τουτοις τοις θεοις και παιδικως |
| πλοιου καταδυντος . ὁ και μεγιστον ἐστι σημειον του μηδεν προσηκειν αὐτῳ . τις γαρ ἀν τον ἑαυτου σιτον ἐπειθε | ||
| ἠ πεμπε μηδ ' οἰου λαμβανειν σοι μαλλον ἠ διδοναι προσηκειν μηδε σφοδρα δικαιος ὠν ἑν τουτο ἀδικον ποιει . |
| ἀδικουμενους ἠ και τουτων χαριν κρισεις και ταραχας και χρεωστιας ὑπομενοντας . Ἀφροδιτη και Ἑρμης συμφωνοι : εὐομιλους γαρ και | ||
| και ἐπικινδυνοις πραγμασι , γραπτων τε και ἀργυρικων χαριν ταραχας ὑπομενοντας , πλην εὐπορουντας και πολυδαπανους ἀποτελουσι , τῳ δε |
| πας ἀνηρ πανταχοθεν ἐπι ταὐτο θει , ὁ μεν γης ἁπτομενος , ὁ δε περι θαλατταν πραγματευομενος , ὁ δε | ||
| , την ἐφεσιν , τους δευτερους ἀγωνας ὁσα τε ἐκακουργηθης ἁπτομενος θρονου και την του δοξαντος κρατειν ἐν τοις γαμοις |
| και τοτε τον στρατον και τον νεκυν οὐχ ἡττον ἠ περιοντος : ἐς τε γαρ την ὀψιν των γιγνομενων ἀποβλεποντες | ||
| πολιτικην παλιν ἀνερριπιζον οἱ δημαρχοι στασιν ἀξιουντες ἀπολαβειν παρα του περιοντος ὑπατου τας ὑποσχεσεις , ἁς ἐποιησατο προς αὐτους ὁ |
| ὑφισταμενος , κακοποιον μεντοι , οὐχ ὁρᾳ δε και το ἑπομενον , ὁτι εἰ θεον παντως ὑποστατεον και ὑλην , | ||
| ἀκολουθον το ἐπιφερομενον . Το μεν προτερον ἀναγκαιον ὡς ἀναγκαιως ἑπομενον εἰρηται , τουτο δε γε το δευτερον κατα το |
| ὀψεως Εὐσεβης ἐς το ἐπειτα ἐκληθη , του δ ' ἐπιοντος ἐτους Φουριον μεν ἐπι τῳδε ἐς δικην Γαιος Κανουληιος | ||
| διαφορον και διανοιαν ποιει : παρα την ὁμωνυμιαν : Ξερξου ἐπιοντος ἐχρησεν ὁ θεος : Τειχος τριτογενει ξυλινον διδοι εὐρυοπα |
| , καθα και ἐπι της ἐκτροπης δεδηλωται . κατα το πλειστον δε οἱ συνοδικην σποραν ἐχοντες ἐν πανσεληνῳ οὑτοι τελευτωσιν | ||
| γονεας ὁσιως και προς την πατριδα φιλοτιμως ἐχειν , τουτου πλειστον ἀμελειν δοξαιτ ' ἀν εἰ την παρ ' ὑμων |
| χρη ὁποιον ἐσται το του δειπνου θυμηρες , ποτερον πολυτελειας ἐχομενον ἠ ἐνδεως ἐχον ἠ συμμετρον : οὐ γαρ ἀποτυγχανει | ||
| ἀνεφικτων μη ἐπιθυμει . Τοις δε ῥηθεισιν ἀρεσθεις προς τον ἐχομενον εἰπε : Πως ἀν ἐκτος εἰη φθονου ; Διαλιπων |
| δε τῳ ὑδατι μαλλον ἀπολουειν . και δακτυλοις ἀποθλιβειν το ἐγκειμενον ταις ῥισιν γλισχρασμα , ἀποκαθαιρειν δε και το στομα | ||
| τοις μερισμοις χρη νοειν την μεν προτεραν προθεσιν ἐπι το ἐγκειμενον της δοτικης μετα του συνοντος ἀρθρου ἐν παραθεσει καθιστασθαι |
| διαθειη τα κατα τον λυπουντα χυμον , ἠδη μεν πεφεως ἐπιφαινονται σημεια τα παρυφισταμενα δηλονοτι , προς το συμμετρον δε | ||
| : οἱοι γαρ ποτε εἰσι , τοιουτοι και τοις ἐπικαλουμενοις ἐπιφαινονται , ἐνεργειας τε ἀναφαινουσι , και ἰδεας ἑαυτοις συμφωνους |
| δε και ταυταις και τοις σωλησι παρεπεται το ἑψομεναις παχυν ποιειν τον ζωμον . ἑψομενοι δε το καθ ' ἑαυτους | ||
| ἀναλισκουσιν αὐτοθι του ἱερειου τα κρεα . ταυτα μεν οὑτω ποιειν νομιζουσι , του Λυκαιου δε τα προς της ἀρκτου |
| ἀπο των ἁρματων οἱ παροχουμενοι τοις ἡνιοχοις , οὑς οἱ ποιηται μεν παραβατας , Ἀθηναιοι δε καλουσιν ἀποβατας , τον | ||
| των λαβρων πνευματων . οὑτως δε φασι και τους γιγαντας ποιηται ἐν τῃ μαχῃ τῃ προς τους θεους τῳ μεν |
| Σολωνος και ἀξιουντα μανθανειν ἑωσπερ ἀν ζῃ , και μη οἰομενον αὐτῳ το γηρας νουν ἐχον προσιεναι . ἐμοι μεν | ||
| : “ Λιβυσσα κρυψει βωλος Ἀννιβου δεμας ” , και οἰομενον ἐν Λιβυῃ τεθνηξεσθαι , ποταμος δ ' ἐστι Λιβυσσος |
| τους φυλασσοντας γεγονε περι τι φρουριον ἐγγιστα του Σαγγαριου ποταμου διακειμενον , ὁπερ Ἀτζουλα καλειται , ἀπεχον Νικαιας περι που | ||
| κατεδειξεν ἡμιν τον οἰνον , δια τουτο ποιουσιν αὐτον οὑτως διακειμενον , δηλον ὁτι και την Δημητρα θεριζουσαν ἠ ἐσθιουσαν |
| προς τον μη βουλομενον ἀποστηναι τινος , ἀλλ ' ἑαυτον προϊεμενον εἰς ἀπωλειαν . Νυν ὀσπριων ἀμητος : ἐπι των | ||
| ἀπο Ξενοφωντος την ἀφορμην λαβων οὑτωσι συνερωτᾳ : ” το προϊεμενον σπερμα λογικου και αὐτο λογικον ἐστιν : ὁ δε |
| ' οὐδ ' ὡς ἀπορουσαν ἀταρτηροιο κυδοιμου , ἀλλ ' ἐμενον θωεσσιν ἐοικοτες ἠε λυκοισι , μηλων ληιστηρσιν ἀναιδεσιν , | ||
| τεθαρρηκοτες . ἑτεροι μετανιστασθαι μελλοντες ἐκβαλοντες των ψυχων τον φοβον ἐμενον . βαρβαρων δε ἐκ δασειας ὑλης ἐπιθεμενων τοις ἐσχατοις |
| , καλεισθαι και αὐτην την φωνην και το ἐξ αὐτης δηλουμενον , ᾡ λογῳ και τινα ἑτερα σχηματα . φαμεν | ||
| ” , διαπορητεον . ἀρ ' οὐν τοιουτον ἐστι το δηλουμενον , ὁτι χαριτος ἐτυχεν , ἠ ὁτι χαριτος ἀξιος |
| οἱ μονομαχουντες λινον ἐχουσι , Πιττακος ἐδιδαξεν . Κροισος Λυδος ἐπιπλειν τοις νησιωταις παρεσκευαζετο . Βιας ὁ Πριηνευς ἐξεπληξε τον | ||
| και πωμασας ταυτην ἐπιμελως , ἐμβαλε εἰς τον πιθον ὡστε ἐπιπλειν , εἰτα καλυψον τον πιθον : και ταυτα σοι |
| ἐγνω κατα τον Ἀδριαν πολεις οἰκιζειν . τουτο δε ἐπραττε διανοουμενος τον Ἰονιον καλουμενον πορον ἰδιοποιεισθαι , ἱνα τον ἐπι | ||
| οὐχ ὑβρεως τε και ἀδικιας μεστουσθαι , ταυτ ' οὐν διανοουμενος ἐφιστη τοτε βασιλεας τε και ἀρχοντας ταις πολεσιν ἡμων |
| τις ἐσσι , τινος δ ' ἐπαγαλλεαι ἱπποις ; Ὡς φαμενον προσεειπεν Ἀχιλλεος ὀβριμος υἱος : Τιπτε μ ' ἐπισπευδοντα | ||
| ἐθ ' ὁμως ὡς το πριν ἐπισσυτα [ ] ὡς φαμενον ? ? ? Διος υἱος ἐδεχνυτο [ φωνησεν τε |
| ὑπο της βολης του λιθου : αὑτη ἡ λαος γενικη μεταγεται εἰς εὐθειαν και γινεται ὁ λαος , ὡσπερ ὁ | ||
| : περισπωμενον : τουτο παρα το ἀλεγω ἀλεξω : και μεταγεται ὁ μελλων , εἰς ἐνεστωτα και γινεται ἀλεξω . |
| το ὀν : ἑκαστον γαρ των ὀντων του οἰκειου ἀγαθου ἐφιεμενον και του οἰκειου τελους σπευδει ἐξομοιωθηναι ὡς δυνατον τῳ | ||
| δ ' αὐτο και ἐκ των ἐπι μερους . τον ἐφιεμενον τινος των ἐπ ' ἀλλοις ὀντων ἐνδεχεται ἀκωλυτον εἰναι |
| , ὁπερ ἐστι στρατιωτικης τεχνης . τε βαλωσι : γραφεται περιβαλλονται . Ἀνδρας τ ' ἀγρευτηρας : λανθανουσι τε τους | ||
| ἐσθησι γραψεις , ἀντι του περιαγουσι νοησεις οὑτως , ὁποσαι περιβαλλονται και περιαγουσιν ἐν ταις ἐσθησι στροφον και ζωνην . |
| Ἀνταρκτικος δε ἐστι κυκλος ἰσος και παραλληλος τῳ ἀρκτικῳ και ἐφαπτομενος του ὁριζοντος καθ ' ἑν σημειον και ὁλος ὑπο | ||
| , και μειζων ἐστω ὁ ΒΜ , ἀλλος δε τις ἐφαπτομενος αὐτων κατα τα Κ Λ περι κεντρον το Η |
| πολις νομιζει θεους οὐ νομιζων , ἑτερα δε καινα δαιμονια εἰσηγουμενος : ἀδικει δε και τους νεους διαφθειρων . τιμημα | ||
| και ἀδικα των ἐδεσματων , μητε ἐμψυχον μηδεν μηδεποτε ἐσθιειν εἰσηγουμενος μητε οἰνον ὁλως πινειν μητε θυειν ζῳα θεοις μητε |
| οὐκ ἐᾳ και παριεναι τα μερη του καλλους ὁ ποθος ἐγκειμενος , οὐδε ἀμελως θεωρειν . οὐδε φιλαργυρος των δραχμων | ||
| ' ἐν σοι ; Ἠ ὁ μεν προ του ἀριθμειν ἐγκειμενος ἀλλως : ὁ δ ' ἐκ του φανηναι ἐξωθεν |
| δε το ἀφεψημα αὐτων προτρεπει και χορια και ἐμβρυα τεθνεωτα προκαλειται . ἐϲτι γαρ φθοριον πινομενον . και εἰ τιϲ | ||
| τῳ γνησιῳ : ἀντιληπτικον δε τουτο : την γαρ ἐξουσιαν προκαλειται του ὡς ἀν ἐθελοι διανεμειν : διαφερει ὁτι ἐν |
| ἐστι μεχρι της σημερον , ᾡ και ἐπιγεγραπται , Ἐνθαδε κατακειται Πικος [ ὁ και Ζευς ] , ὁν και | ||
| μεν ὁ ἀνδριας και ἡ εἰκων τῳδε κατα τιμην , κατακειται δε ὁ εὐωχουμενος . Ἀναλγης ὁ μη ἀλγων , |
| ἀχρωματον , τον ἀσχηματιστον , τον ἀτρεπτον , τον μη ἀλλοιουμενον , τον ἀει ὀντα . το δε ψευδος , | ||
| ' αὐτον μεν ὁρωμεν εἰς ὑδωρ μεταβαλλομενον τον ἀερα και ἀλλοιουμενον και τουτο ἐστιν ἐξ ἀερος ὑδωρ γενεσθαι . οὑτω |
| ἀντισιγμα παρακειται ἠ τους ἑξης τρεις , οἱς αἱ στιγμαι παρακεινται : εἰς γαρ την αὐτην γεγραμμενοι εἰσι διανοιαν . | ||
| # # : γινονται ἀνωμαλιας μοιραι μϚ μβ , αἱς παρακεινται τεταρτῳ σελιδιῳ γ κγ : ταις δε με , |
| την μεγιστην ἐπιτιθεναι , οὑτως ἀξιω ὑμας , γιγνωσκοντας ὁτι ψευδονται , πονηρους τε αὐτους νομιζειν , χρησθαι τε τεκμηριῳ | ||
| ; Ἀλλα τι μην βουλομενοι , ἐφη ὁ Κυρος , ψευδονται ; Τι δ ' ἀλλο γ ' , ἐφη |
| οὐτε μαθειν οὐτε ἐξειπειν γεννασθαι θεους δυναμενος . και το εἰρημενον αὐτῳ “ ὁ δη μεγας ἡγεμων ἐν οὐρανῳ Ζευς | ||
| ὡς Ὑπ . . , . ἡ δε δουλιϲ Ὑπερειδῃ εἰρημενον φαυλον ἐστιν . . , . Δρακοντιδηϲ εἱς των |
| ἠ πλειων ἐμφαινοιτο ξηροτης , ἀλειφειν τα μετρια , πραως ἐφαπτομενον . Τας δε τριψεις τας παραλαμβανομενας ἑνεκα πυρετων λυσεως | ||
| : δει δη δια του Β σημειου γραψαι μεγιστον κυκλον ἐφαπτομενον του ΑΒ κυκλου . ἐστω γαρ ὁ πολος του |
| το προσωπον συνεσπασμενον ἠν : εὐτελης τε σφοδρα και βαρβαρικης ἐχομενος μικρολογιας , προσχηματι οἰκονομιας . εἰ δε τινα ἐπικοπτοι | ||
| ἀφοριζει δε την Βοιωτιαν . Ὁ Κορινθιος δε κολπος ἐστιν ἐχομενος ὁ τε Κεγχρεατης , οἱ τον ἰσθμον εἰς στενον |
| , ἰασομεθα ἡμεις , διαλλακτηριον ὑμιν ἁμα ἐς τους ὁμοεθνεις ἐσομενον και ἡδιστον ἠδη πυθομενοις . οἱς την τιμην τησδε | ||
| οὐδε γαρ τα ἐσομενα συνεχη ἀλληλοις : και γαρ το ἐσομενον ἐν ἀτομῳ , ὡς και το γεγονος : γεγονε |
| ᾑ τα της πολιτειας σφοδρα καλως διακεκοσμηται , τι ἑτερον ὑποληψεται ἠ ὁτι ἐπιστατειται ἡδε ἡ πολις ὑπ ' ἀρχοντων | ||
| εἰτα ὁ Πλουτων εὐ οἰδα ὁτι ἐμε ῥᾳθυμειν ἐν τουτοις ὑποληψεται , και ταυτα παρ ' ἀλλῳ οὐσης της αἰτιας |
| ἐπ ' εὐθειας , ἐκεινα ἐξ ἀναγκης δια του τος κλινονται . Ὁσα δε συνθετα εἰσιν ἀπο οὐδετερων ὀνοματων ληγοντων | ||
| μεν περισπωνται ἀποβολῃ του ς ποιουσι την γενικην και ἰσοσυλλαβως κλινονται , εἰ δε ὀξυνονται περιττοσυλλαβως κλινονται . Των μεν |
| Δια ταρασσει και λυπει δια γυναικων , και τας ἐλπιδας ψευσεται , και οὐδεν ὡν ἀν τις ἐννοησῃ γενησεται . | ||
| ἐξεγγυην ὁτι ἀπεδωκεν . Εἰ οὐν ταυτ ' ἐρει , ψευσεται και ῥᾳδιως ἐλεγχθησεται : ἀναγνωσεται γαρ ὑμιν ὁσα κατελιπε |
| κἀπι των μη κατα λογον ἐν τοιϲ τοκετοιϲ καθαιρομενων ὁμοιωϲ χριομενον . χρηϲιμον δε και τοιϲ τον θωρακα ἐψυγμενοιϲ και | ||
| ' ἑαυτο εἰς στυπιον ἐμβαλλομενον και ἐπιτιθεμενον και ἐν λουτρῳ χριομενον . ὁμοιως δε και το ζεμα των ῥοδων και |
| τα οὐλα ἐρχεται λεπτοτερον ῥευμα , και τουτο δια πτυσματων κενουται . ποτε δε παχυ ἐστι , και τουτο μενον | ||
| φλεγμα και χυμον δι ' ἐμετων , ῥαστωνη γινεται . κενουται γαρ το σιτιον και το φλεγμα το βαρυνον την |
| του βουβωνος , και κινδυνευσει ἀποθανειν , ἠν δε και περιγενηται , ἀφορος ἐσται . Ἐστι δε ᾑσι κατα το | ||
| Κιλλος και μετα θανατον τωι Πελοπι δοκει συλλαβεσθαι , ὁπως περιγενηται του Οἰνομαου περι τον δρομον . ἡ ἱστορια παρα |
| , ὁταν μηδε ἀλλον τινα λογον ὑπολιπηται ἑαυτῳ προς τον ἐγκαλουμενον . Δημοσθενης ἐν τῃ ὑπερ Φορμιωνος παραγραφῃ ” ἱν | ||
| στοχασμου το ἑτερον εἰναι το γεγενημενον : ἑτερον δε το ἐγκαλουμενον : ἐαν μεν το γεγενημενον δηλον ᾐ , ὁτι |
| τε και συνταξει ἐπιστημη ὀνομα ; Εἰ δε βουλει και ταυτης , εἰκαζε μοι το λεγομενον στρατιωτῃ πλανωμενῳ και διακεχυμενῳ | ||
| του λογου εὐμενως πως ἀπελθειν , ὁδον δε τινα καλλιω ταυτης ἐπι τον λογον ἀνευρειν , συ τε προθυμου τουτο |
| γωνιας ὀξειαν και ἀμβλειαν δεικνυσιν αὐτας δυο ὀρθαις ἰσας : ἑπομενος γαρ τοις δια των προβληματων δεδειγμενοις μεταβεβηκεν ἐπι τα | ||
| . . Διδυμων κϚ Ϛʹ βο μζ Ϛʹ εʹ ὁ ἑπομενος αὐτων . . . . . . . . |
| τουτων μιαν προτασιν ἐκθεμενος ἀμφω ἐχουσαν ἀοριστα , το τε ὑποκειμενον και το κατηγορουμενον , την πας οὐκ ἀνθρωπος οὐ | ||
| κατα τινων ἀκτινων † εἰσκρισιν † μετα την προς το ὑποκειμενον ἐνστασιν παλιν ὑποστρεφουσων προς την ὀψιν . Ἐμπεδοκλης τοις |
| περι γε των της ἀρετης μερων , εἰ τις βουλοιτο διαιρουμενος πρωτον μεν σοφιας δυο προσαγορευειν , την μεν ᾑ | ||
| , τῃ δυναμει γε τουτο σημαινομεν : διοπερ ἐξ ἀρχης διαιρουμενος ἐφην το ἐκ τουδε και ἐπι του συνθετου λεγεσθαι |
| των κεστρεων και οἱ ἀκροπαστοι καλουμενοι ἡδεις : και ὀπτοι ἐσθιονται , καθαπερ και οἱ ἁλυκατοι τε και Μενδησιοι . | ||
| , ὁταν φλεγμα ὑπελθῃ ὑπο τας ῥιζας των ὀδοντων : ἐσθιονται δε και βιβρωσκονται οἱ μεν ὑπο φλεγματος , οἱ |
| ὡν ἀν ἐπιστηται τις , ἀλλα μαλλον ὡν ἀν μη ἐπιστηται ; Ἐγωγε . Οὐκουν και το βουλευεσθαι τουτο ἐδοκει | ||
| ἠ χρηματα . Κἀν ἀρα γε τις ἱππον πριαμενος μη ἐπιστηται αὐτῳ χρησθαι , ἀλλα καταπιπτων ἀπ ' αὐτου κακα |
| περινοησις προς ἐφαρμογην , εἰπερ τις το ἐν τῳ ἀδυτῳ θεασεται . Εἰ δ ' ἀλλως βλεποι , οὐδεν αὐτῳ | ||
| και Ὁμηρος εἰν Ἀριμοις ὁθι φασι Τυφωεος ἐμμεναι εὐνας εἰναλιου θεασεται πρωτον τα Ἀριμα ὀρη της Κιλικιας , ὁπου Πινδαρος |
| προς τοὐναντιον του τελους ἀπενευσεν ἀντι του ἀγαθου το κακον ἑλομενος ἠ τον τροπον της ἐπιτευξεως καταλειψας την προς τοὐναντιον | ||
| εἰς θεραπειαν ἡμιν ὁ σος ἀγγελος εὐξαμενος τε και γραφειν ἑλομενος , ἡμεις μεν ἰδου γεγραφαμεν , ἐπιστελλε δε και |
| παν γαρ ἐκ παντος ἐγινετ ' ἀν σπερματων γε οὐθεν προσδεομενον . και εἰ ἐφθειρετο δε το ἀφανιζομενον εἰς το | ||
| γαρ τον πολεμον μεγαλων στρατοπεδων και παρασκευης οὐ της τυχουσης προσδεομενον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Ἀτταλος και Πολεμων και |
| τελους , ἡ μεταθεσις της αἰτιας θετικως ἐξεταζεται , οἱον πεφωραται τις ἐπ ' ἐρημιας θαπτων νεοσφαγες σωμα και φευγει | ||
| ' ἀδηλον ὁ γε προ της του μηνυοντος αὐτο παρουσιας πεφωραται . ὡστε οὐκ ἐπικαταλαμβανεται τῳ σημειωτῳ το σημειον . |
| και φημι καλως και συμφεροντως πεπραχθαι τουτο : κρειττον γαρ ἐπερχομενον ἐκκλιναι το νεφος ἠ φερομενῳ συναπενεχθηναι τῳ ῥευματι . | ||
| , εἰ και με τα νυν ἐτι πεφρικασιν Κηρες , ἐπερχομενον που ὀιομαι εἰς ἐτος ἠδη γαιαν ἐφεσσεσθαι , κτερεων |
| Ἀφροδιτη συμπαθησῃ τῳ τοιουτῳ δεκανῳ δια μουσικης ἁρμονιας εὐεργετειται και φιλειται και εὐφωνος ἐσται και ἐσχατην καλην ἑξει . εἰσι | ||
| λεγομεν περι του ὁσιου , ὠ Εὐθυφρων ; ἀλλο τι φιλειται ὑπο θεων παντων , ὡς ὁ σος λογος ; |
| , και οὐτε ἱρον πρηγμα οὐδεν οὐτε ἰδιον τουτου ἀνευ ποιεουσιν . λεγει δε και του ἐτεος περι και των | ||
| γαμον ἰεναι , πριν Ἱππολυτῳ κομας κειρασθαι : και ὡδε ποιεουσιν . τουτο και ἐν τῃ ἱρῃ πολει γιγνεται . |
| φυτουργον Πριαμον οὐκ ἀλλων παρα ἠκουον , ἀλλα τοισδ ' ἐπειδον ὀμμασιν αὐτη κατασφαγεντ ' ἐφ ' ἑρκειου Διος , | ||
| ' ἐπιθυμησας οἰδα ὁτου ἠτυχησα . και τους μεν φιλους ἐπειδον δι ' ἐμου εὐδαιμονας γενομενους , τους δε πολεμιους |
| νομοθετης , το μεν λαβειν ἐπαινων , το δε ἀποδουναι μεμφομενος . προσεκτεον δε παλιν τῳ ἀποδουναι ὡς εὐκαιρως εἰρημενῳ | ||
| μεταβαλλει δια την εὐεργεσιαν και ταχυ γινεται φιλος , ἑαυτῳ μεμφομενος . Ὁτι δει παρα τοις εὐ φρονουσι τας μεν |
| ἐμπρησας , σποδωσας . Λημναιῳ δε πυρι παροσον ἐν Λημνῳ μυθευονται εἰναι του Ἡφαιστου τας καμινους . Λημναιῳ πυρι ἀπο | ||
| , φιλιας , μνησθεις της κοινης της ἀνθρωποτητος φυσεως : μυθευονται γαρ ἀνθρωπον εἰναι ποτε τον δελφινα και της ἀνθρωπινης |
| ἁ σταφυλις σταφις ἐσται : ὁ νυν ῥοδον , αὐον ὀλειται . μη ' πιβαλῃς την χειρα . και εἰσετι | ||
| Πυθια : των Δελφων : ὑπερ του πατρος : κακως ὀλειται : ἀμφοτερα , φησιν , αὐτον ἀναιρησει , πρωτον |
| δακρυον ϲυν ἐλαιῳ ἀλειφομενον και το ἀπο του χλωρου κληματοϲ καιομενου ἱδρουμενον ὑγρον . Ἀλλο ἀτριχον . τιθυμαλλου κιβωριτου χυλου | ||
| ὁμοιον ἐγω εἰδον γενομενον , εἰκος δε και σε παρειναι καιομενου τοτε του γεροντος . Οὐδε ἀνηλθον , ὠ πατερ |
| ἐπι χθονος ὁσσα τ ' ἐφ ' ὑγρην πλαζομενοι κατα ποντον ὑπερβια ἐργα καμεσθε : οἰοπολοι δ ' εἰμεν χθονιαι | ||
| και καματῳ συντετριμμενον . Πολλακις δε τις αὐτων εἰς τον ποντον ἁλαμενος οὐδε ἐπανεισι θηριῳ περιπεσων , ἀλλα σημαινει μεν |
| Ἑλλησποντου ὑπαρχῳ χαιρειν . Προς την ἐπιστολην , ἡν ἐπεμψας φαμενος παρα βασιλεως ἀφιχθαι , πεμπε βασιλει ἁ λεγω γραφων | ||
| δια τουτων φανερον , ὁτι περι των Ὀλυμπιων λεγει , φαμενος αὐτον ἐπιθυμειν και τουτον τον στεφανον λαβειν , ἱν |
| . Ἀγαπων τε κἀν ἑψητον ἐν τευτλοις ἑνα δια δωδεκατης ἑψομενον ἡμερας ἰδῃ . Τρεις γαρ μονους κρατηρας ἐγκεραννυω τοις | ||
| ῥᾳθυμιᾳ θεραπειας . δοκει δε καλλιστα βοηθειν τοις σπασμοις ἡλιοτροπιον ἑψομενον ἐν ὑδατι , εἰ λουοιτο ἐν τουτῳ το παιδιον |
| ἐκεινου προς αὑτην φυσικην δεσποτειαν ἀπαρνουμενης και την ἑαυτης προς ἐκεινον δουλωσιν , γαμων τε και ἀλλοτριων ἐξορυττομενων δια το | ||
| δοξαν : και τινας και αὐτος ἀπεμνημονευε λογους και προς ἐκεινον ὑπο τε Στωϊκων και Κυνικων μαλιστα εἰρημενους προς το |