| κατηγο - ρουμενος , ἐτι γε ὁ κριτης και ἡ ἐκβασις γε του πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται | ||
| νυν δεικνυσιν ὁτι κἀν οὑτω ληφθωσιν ἀναγκαια ἐσται αὐτων ἡ ἐκβασις και οὐδε οὑτως εἰσαγεται το ἐνδεχομενον . Ὠστε οὐτε |
| διακειμενων προς την ἀκροασιν , φθεγγεται το θηριον τουτο προοιμιον σκοτεινον τι και τεθνηκος δειλιᾳ , και μικρον προαγαγων ἀνω | ||
| και ἀορατον ἠ το μολις ὁρωμενον , οἱον δοκει το σκοτεινον . τοιουτον δε το διαφανες , ἀλλ ' οὐχ |
| ἐν δε τοις Σιβυλλειοις εὑρεθη χρησμοις , ὁτι πολεμιων ἀλλοεθνων παρελθοντων εἰς το τειχος ἀγων ὑπερ ἀνδραποδισμου καταληψεται την πολιν | ||
| περι των καθολου ἠ περι των ἀναγκαιων ἠ περι των παρελθοντων ἠ περι των ὡς ἐπι το πολυ ἐνδεχομενων ἠ |
| μυδρος ὁ θ ' ὑγρος εἰς γην ὀμβρος ἐκπορευεται . τοιους δε περιεστησεν ἀνθρωποις φοβους , δι ' οὑς καλως | ||
| μεν ἐχῃ κεντρον σοφος Ἑρμης , αὐταρ ἐπαντελλῃ Παφιη , τοιους ἀνεφηναν , προς δ ' ἐτι και πασης τεχνης |
| τῳ λεγομενῳ ἐς το μεσον . Προϊουσης δε της ποσιος κατεχων πολλον τους ἀλλους ὁ Ἱπποκλειδης ἐκελευσε οἱ τον αὐλητην | ||
| ἰθυς κιεν αὐτου διος Ὀδυσσευς . ἠ τοι ὁ μεν κατεχων κεφαλην φυτον ἀμφελαχαινε : τον δε παρισταμενος προσεφωνεε φαιδιμος |
| , προτερον ἐκτισαν . Ταυτης Πυλαια δ ' ἐστιν ἑξης παραλιος : ἀγορα δ ' ἐν αὐτῃ γινετ ' Ἀμφικτυονικη | ||
| καθολου ἡ μεν παρα τον Ἀραβικον και τον Αὐαλιτην κολπον παραλιος χωρα Τρωγλοδυτικη μεχρι του Ἐλεφαντος ὀρους , ἐν ᾑ |
| και καταπτωσεις αἰφνιδιους και ἡγεμονικων τοπων ἠ νευρων ἀλγησεις και ἀναγκαιων προσωπων θανατους . Κρονος μεν οὐν και Ἡλιος ἀσυμφωνοι | ||
| ἀνδρων των ἀλφηστων και των φρονιμων και των ἐφευρετων των ἀναγκαιων πραγματων ἀγαν παχυνθεις , ἠτοι πολυς και μεγας γενομενος |
| και Κορυβαντας καλουσι . Μαρτυρες δ ' οἱ ποιηται των τοιουτων ὑπονοιων : ὁ τε γαρ Πινδαρος ἐν τῳ διθυραμβῳ | ||
| εἰπειν κἀν ὁτιουν ποιησαι , πασχειν δε μηδεν ὑπο των τοιουτων θορυβων , μητε ἀν ἐπαινηται , δια τουτο ἐπαιρεσθαι |
| , σκηπτουχε κλεινοιο πολου , πολυωνυμε , σεμνη , ἡ κατεχεις κοσμοιο μεσον θρονον , οὑνεκεν αὐτη γαιαν ἐχεις θνητοισι | ||
| τι ἐργῳ , το δε προτιβαλλεαι ἀντι του σωφρονιζεις , κατεχεις . . . . ἀϊδηλος : κεινος δ ' |
| : ἀρχων δε ἀλλος μεν νυν , ἀλλος δε το παρελθον . το οὐν αἰτιον του νυν μεν μη ἐξαμαρτανειν | ||
| και ἐχει τροφην ἀναλισκων τῃ της πεψεως δυναμει το ἐσω παρελθον ὁλοκληρον . Ὀνομα ἐστιν ὀρνιθος ἀστεριας , και τιθασευεται |
| τουτον μεν οὐν βασιλευσαι του συμπαντος κοσμου , τον δε προγενεστερον , δυναστευοντα της προειρημενης νησου , δεκα παιδας γεννησαι | ||
| ποιει γαρ και προαιρεσεως οὐ δεηθεν , ἁτε προαιρεσεως ὀν προγενεστερον : διο και πολλα δουλευει αὐτῳ ταις δυναμεσιν . |
| τα παντα , και οὐδεν ἐστιν , ὁ τι μη συντελει εἰς τα παντα , οὐδεν ἐστιν αὐτου , ὁ | ||
| ἑκαστος , ἀλλ ' εἰ τον φθογγον τον αὑτου εἰσφερομενος συντελει εἰς μιαν ἁρμονιαν ζωην και αὐτος φωνων , ἐλαττω |
| πραγματων και τοσαυτης και τηλικαυτης σοφιας μεγεθος ἀρα σοι δοκει παρεργον μεν εἰναι του χρηματιστου , του δε περιεργουντος ἐφολκιον | ||
| ὁρωσα , και το ὁραμα τοιουτον ἠν , ὡς μη παρεργον ποιεισθαι την θεαν το ὁρων , ὡς τῃ οἱον |
| και διδωσι τῃ γῃ . τους δε βιᾳ ὑπο τινος κατεχομενους ἀπαλλασσει : και γαρ το περιεχομενον του περιεχοντος ἀπαλλασσει | ||
| βραχιονας αὐτου , τῃ δ ' ἑτερᾳ τους ποδας ῥυτηρσι κατεχομενους μακροις : ἐλαυνοντων δε των ἡνιοχων τας συνωριδας ἀπ |
| , ὁϲα προϲ την ἰατρικην ἠ ὑγιεινην χρειαν ἐξ αὐτων παραλαμβανεται . καθολου τοινυν χρη γιγνωϲκειν ὡϲ καλλιϲτη ϲαρξ ἐϲτιν | ||
| μαλιϲτα νοϲημαϲιν ἁρμοζει ὡϲ ἐπιπαν και προ του ϲιναπιϲμου δε παραλαμβανεται εἰϲ το παραϲκευαϲαι το ϲωμα τῳ ναπυι , και |
| : τεταρτον , δια τι προθεσμια τοις φυγασιν ὡρισται του κατελθειν ὁ του ἀρχιερεως θανατος . λεκτεον οὐν περι ἑκαστου | ||
| δε ἀληθες ἠδη τουτους δεδεγμεθα , ὁτε συμμαχους ὀντας αὐτους κατελθειν εἰασαμεν . ἀλλα και Μεγαρεις ἐπι των τριακοντα τυραννων |
| τον Σελευκον και Μενελαον ὑπολειφθεντας ἐν Κυπρῳ μετα Νικοκρεοντος του βασιλεως και των ἀλλων των συμμαχουντων διαπολεμειν τοις ἐναντιουμενοις . | ||
| διαφεροντι φανηναι μονον ἀρκῃ . και το μεν ἠδη του βασιλεως παροντος ἐκεινον τουτο παθειν οὐ σφοδρα ἀν τις θαυμασειε |
| ὁ θεος την μετανοιαν αὐτων καλην και καθαραν και δυναμενους παραμειναι ἐν μετανοιᾳ αὐτων . ἐκελευσεν οὐν τας ἁμαρτιας αὐτων | ||
| διαπηγματος και της σπαθης , ἡς αἱ ἀρχαι ἐξω ἐωνται παραμειναι . προς δε τον καταρτισμον παρεστωτος του πασχοντος τῳ |
| ἐλθειν . εὑρισκονται γουν πολλοι των Πυθαγορειων αὐτηι κεχρημενοι ὡσπερ Ἀρισταιος ὁ Κροτωνιατης και Τιμαιος ὁ Λοκρος [ . ] | ||
| Αὐτουχον και Ἀρισταιον : Αὐτουχος μεν ἐν Λιβυηι ἐμεινεν , Ἀρισταιος δε ἀφικετο εἰς Κεω . . . . : |
| του Ὑρτακου , ὁτι του στρατηγου κελευσαντος ἐξω της ταφρου καταλιπειν τους ἱππους μονος οὐχ ὑπηκουσεν , ἀλλα συν αὐτοισιν | ||
| Ἀριστοτελης ἐπιτρεψει . πειραται δε προσαναγκαζειν αὐτους ἠ ὁρον τινα καταλιπειν ἐν τοις πραγμασι και μη παντων ἀταξιαν και ἀοριστιαν |
| τουτοις οἰκουντα και ταις ὑπωρειαις της τε ἐκτος μεχρι της παραλιας της Ἀδριατικης και της ἐντος . ἀρκτεον δε παλιν | ||
| αὑτους ὀντων , πλην εἰ τι Μιλησιοι και Μυουσιοι της παραλιας ἀποτετμηνται . ἀρχη μεν οὐν της Καριας ἐστιν ἡ |
| ἠ ῥοιων , το ϲαρκωδεϲ και ϲκληρον ἀποπτυετωϲαν . μη κατεχοντων δε την τροφην ϲικυαν ὡϲ μεγιϲτην κουφην τῳ ϲτομαχῳ | ||
| ἡς ἐν τῃ χειρουργιᾳ προεπιπτεν ὁ διδυμος , χαλασθεντων των κατεχοντων αὐτον και περιειληφοτων ἀγγειων , συν οἱς και ὁ |
| κατεληξε , του πυρος εἰς μεγα ἀρθεντος και παν το παρατυχον καταφλεγοντος . Ξυνεβη γουν ἐκ τουτου πολλα των καλλιστων | ||
| ' ᾐ : ἀναρπασας δε εὐθυς ἐκ της ἀρουρης το παρατυχον ξενιον ἐδωκεν : ὁπερ ἠν ἡ βωλος . διατι |
| , καταβασις ἠν : και πως νυν ταχεως ἠλλαγη και ἀναβασις γεγονε ; Σχολαστικος πλεων ἐπυθετο του κυβερνητου , ποστη | ||
| μεν το αὐτο , ἡ κλιμαξ , διαφερει δε ἡ ἀναβασις της καταβασεως τῃ σχεσει μονῃ , ὁτι ἡ μεν |
| παιδιων ἐκεισε τρεπειν τας ἡδονας και ἐπιθυμιας των παιδων οἱ ἀφικομενους δει τελος ἐχειν , τουτ ' εἰ δει φησαι | ||
| βιᾳ ἐξαιρειν ἠ ὁμολογιᾳ παριστασθαι και ἐπι τον Ἰνδον ποταμον ἀφικομενους παρασκευαζειν ὁσα ἐς την διαβασιν του ποταμου ξυμφορα . |
| τῳ Δημοσθενει ἐν τῳ παραπρεσβειας , ἐν οἱς του θεου χρησαντος τους ἡγεμονας φυλαττεσθαι κατασκευαζει ὁ ῥητωρ ἀπο του καιρου | ||
| ποτε και τον ἐκ Δελφων ἐπανελθοντα ἡμων ἑταιρον οὐδεν αὐτῳ χρησαντος του θεου ἀχρηστον . δειξιν δε ποτε λογων δημοσιᾳ |
| προς ἁλας ὠνημενος . Ἁλων μεδιμνον ἀποφαγων : ἐπι των ἀχαριστων . Ἀλλοι καμον , ἀλλοι δ ' ὠναντο : | ||
| και ὠρθωσαν . και τελος φυγων και συλληφθεις την των ἀχαριστων ὑπεσχε δικην . και ὁ μεν ἑαυτον μανικωτατον και |
| το δεξιον ἠ το ἀριστερον , εἰ συμβαιη τουτο , παραλυσις καλειται , του μερους ἐκεινου δηλονοτι καθ ' ὁ | ||
| ἀνοιγνυντων αὐτον ἐν τοις τοιουτοις [ δε ] παθεσι προσερχεται παραλυσις , οὐτε ἰωμενη την ἐκ των παραλυθεντων βλαβην οὐτε |
| και ξενα δαιμονια εἰσαγων “ . ἠτοι οὐν ὡς τελεον ἀναιρουντος αὐτου θεους τον λογον ἐκδεκτεον , ἠ ὡς πολυπραγμονουντος | ||
| ὁ μεντοι Ἀλεξανδρος και ἐνταυθα του Ζηνωνος ὡς τα πολλα ἀναιρουντος μεμνησθαι τον Εὐδημον οἰεται . ὡς γαρ ἱστορει Εὐδημος |
| τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
| , οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
| φρουραν ἐκβαλουντες , παραγενομενων δε πρεσβευτων ἐκ της Ἀλεξανδρειας και παρακαλουντων παυσασθαι της φιλοτιμιας τουτους μεν ἀπεκτειναν , την δ | ||
| ἐπ ' ἀκουσιῳ τῳ κακῳ , των δε ἀλληλους ἀμυνειν παρακαλουντων : και οἱ μεν ὀπισθεν ἀνειχον τους ποδας χερσι |
| ὑποϲταθμηϲ τηϲ ἐν τοιϲ χαλκειοιϲ , ἡτιϲ ἐποπτηθειϲα λειοτριβειται και ἀναλαμβανεται κηρωτῃ ῥοδινῃ μεχρι ϲυϲταϲεωϲ ἐμπλαϲτρωδουϲ . ταυτα μεν ἐξωθεν | ||
| το τηλεφιλον . εἰτε δε τουτο εἰτε ἐκεινο ἐστιν , ἀναλαμβανεται παρα των ἐρωντων το τηλεφιλον , και πληττομενον εἰ |
| , εἰ μη αὐτικα διαγνοιη , ὁποιον δη τι το κατεχον παθος εἰη τυγχανον , πανυ ἀν οἰμαι λυσιτελησειν τουτῳ | ||
| τῳ σκοπῳ τουτῳ της ἑρμηνειας ἐπιβεβληται θελγον τας ψυχας και κατεχον εἰς την προς αὐτο φιλιαν . διο και ἀρχαιοτροπος |
| , καιπερ ἐν πολλῃ ταραχῃ και φοβῳ ὀντας και Βρασιδου παραινουντος , ὡς λεγεται , Ἀλκιδᾳ , ἰσοψηφου δε οὐκ | ||
| μικρον ὑδωρ ἐχων . και δη του ἐν τῃ λιμνῃ παραινουντος τον ἑτερον μεταβηναι προς αὐτον , ἱνα και ἀμεινονος |
| ἐν νοῳ και τα περι νουσων ἰησιος , και οἱ τουτεων τροποι , και ὁσαχως και ὁν τροπον περι ἑκαστων | ||
| ἡ αὐαινομενη , ἠν μη ᾐ ἐν τῃ ἀρχαιῃ φυσει τουτεων τι . Ἰεναι δε χρη παρα τον ἀνδρα , |
| ἀκρου δε σπαρτιῳ δεδεμενον ἐσω εἰς το ἐπισπασθαι , ἠ καστοριον λειον συν ὑδατι ἀνηλειμμενῳ ἐριῳ ἐντιθεναι ὁμοιως τῳ δακτυλῳ | ||
| ταριχηρων μαινιδων κεκαυμεναι , κερας ἐλαφου και αἰγος κεκαυμενα , καστοριον , ὀστα κεκαυμενα ἰσχυρως , τριχες , σηπεας ὀστρακον |
| το ἑκτικον . ἑκτικον μεν οὐν ἐστι πνευμα , το συνεχον τους λιθους . φυσικον δε το τρεφον τα ζωα | ||
| ἐρωτηματικαι , αἱ δε πυσματικαι . Ἀλλα νυν ἐπι το συνεχον χωρωμεν , τουτο δε ἐστιν ἡ ἐργασια . ἐργασια |
| πλην κερδους ἀπληστου . „ Ὁ αὐτος νεανισκου τινος αὐτον παρακαλουντος γραψαι ἐγκωμιον αὐτου , χαριν γαρ αὐτῳ ἑξειν , | ||
| ὑμων δε τοιαυτα ψηφιζομενων , του δε στρατηγου Βυζαντιους τε παρακαλουντος και διαγγελλοντος προς ἁπαντας , ὁτι πολεμειν αὐτῳ προσταττετε |
| . Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
| Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
| ε γαμησεις την φιλην , νυν δε οὐ Ϛ θες παραβολιον : νικησεις γαρ ζ οὐχ ἑξεις ἐλπιδα πιστεως το | ||
| την παρακαταθηκην γ οὐ δυνησῃ γημαι την φιλην δ θες παραβολιον : νικησεις γαρ ε ἑξεις ἐλπιδα πιστεως καλην Ϛ |
| γενομενου και ζεσαντος , ἐνσκηψαντος μοριῳ τινι , συμραινει τους ὀνομαζομενους ἀνθρακας γινεσθαι , οἱπερ εἰσι χαρακωδη ἑλκη , το | ||
| τους ἰδιους λογους και μυθους , τους ἀχρι και νυν ὀνομαζομενους , κατελιπεν εἰς την βιβλιοθηκην και λαβων παρα του |
| ξεινον ἐποτρυνῃ και ὁς ἐσσυμενον κατερυκῃ . [ χρη ξεινον παρεοντα φιλειν , ἐθελοντα δε πεμπειν . ] ἀλλα μεν | ||
| ἐπεμπε ἐς Ναξον πλοιῳ ἀνδρας φρασοντας τοισι Ναξιοισι παντα τα παρεοντα σφι πρηγματα . Οἱ γαρ ὠν Ναξιοι οὐδεν παντως |
| προσθετων , ὁσα τε δριμεα ἐστι και ὑφ ' ὡν καθαιρεται αἱμα , και των ποματων ἁσσα ὑστερας καθαιρει . | ||
| ὑδατος κοτυλην ἐπιχεας , ἐνειναι ἐς την ἑδρην , και καθαιρεται . Ἠν το στομα των ὑστερεων σκληρον γενηται ὑπο |
| φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
| φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
| παρα τον αἰγιαλον και τραπεζαν τεθηναι , και παιδας πιγκερνας παραστηναι . ὁταν δε ἰδῃς ὁτι παντα πεπληρωται , του | ||
| τι δε χειρον ἐπιμαθειν , ἐπισκεψασθαι δε και σιτοποιον , παραστηναι δε και ἀπομετρουσῃ τῃ ταμιᾳ , περιελθειν δ ' |
| ὑδατι διεις , εἰριῳ ἑλιξας , προστιθει . Ἑτερον χολην καθαιρον : σικυης ἐντεριωνην λειην τριψας , μελιτι φυρησας , | ||
| μιξας και ἐλαιον ἀνθινον , κλυζειν . Φλεγμα και χολην καθαιρον : κοκκους κνιδιους ἑξηκοντα , μελι τε και ἐλαιον |
| συμφορᾳ . ἐγω δε ἀνεβοησα τε και το βιβλιον παρενεγκων παρειχον ἀναγινωσκειν ἀμφω και δους ἀντιγραφα δεομαι πεμπειν ὑμιν την | ||
| της συνεχους και καθ ' ἡμεραν πολιτειας , ἐν ᾑ παρειχον ἐμαυτον ἐγω πολιτευομενον , οὐδεμιας ὀργης οὐδε δυσμενειας οὐδ |
| ταραχη , ἡ συστροφη του αἰθερος , ὁ αἰθηρ . βασιλευει ] ἀρχει . . ἐξεληλακως ] ἐκβαλων . , | ||
| και Δουρις , ἱστορουσιν ὑπο τουτου ἀγανακτησαντος εἰ τοιουτος αὐτων βασιλευει συγκεντηθεντα ἀποθανειν 〛 . . . . , , |
| ἠ τινα τα ἐναντια περι αὐτην , ἀναιρουμενων των αἰσθητων ποιοτητων ; και περι των σωματικων μεν ἀιδιων δε το | ||
| : διο και εὐϲηπτοτατα εἰϲι παντων ὡϲ ἀν ἀπο διαφορων ποιοτητων ϲυνιϲταμενα . μη τιϲ δε ὑπολαβῃ κακιϲτον εἰναι το |
| ἐξ ἀπεψιων τροφης ἠ πολυοινιας ἠ ψυγμων ἠ βαλανειων ἠ βρωτων ἠ ἐξ ἐρωτικης τινος ἀφορμης ἠ ἀκαιροδαπανιας κακοπραγμονουσιν . | ||
| ἐχειν γυναικωδη και κατα τους ποτους οὐ μονον ποτων και βρωτων των δυναμενων μαλιστα τας ἡδονας παρεχεσθαι συνεχως ἀπολαυειν , |
| ἡμων στεφανους μεν των ἀσταχυων ἀποτιθενται παρα τῃ θεῳ , λουσαμενοι δε τῳ ποταμῳ και αὐθις στεφανους ἐπιθεμενοι κισσου προς | ||
| ἀναπεμπει και συνεξαιρει . Πολλοι δε και μη πιοντες ἀλλα λουσαμενοι μονον ἐπαυσαντο συντομως σφοδρα πεινωντες : ἐνδυομενη γαρ ἐξωθεν |
| , παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
| θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
| παϲχον εἰϲ ϲυμπαθειαν ἀγει τον ἐγκεφαλον τῃ ϲυγγενειᾳ δια των καθηκοντων εἰϲ αὐτον ἀνωθεν μεγιϲτων δυο νευρων : εἰϲ ϲυμπαθειαν | ||
| ὑποκατακλινονται της ἀξιωσεως ἑκοντες , και οὐτε ἀκριβολογεισθαι περι των καθηκοντων ἑκατεροις ἠξιωσαν ὡς ὑποδεεστεροις κρειττονες , ἀλλ ' αὐτοι |
| σε δακρυοις στενω , πρεσβυ , και τεκεα και το καλλινικον καρα . ἑκαστερω προβατε , μη κτυπειτε , μη | ||
| ἐδοξασεν ἀνακηρυξας κατα τα Πυθια : ἀνεκηρυξε γαρ ὑπερ το καλλινικον ἁρμα του Ἱερωνος ὁ κηρυξ οὐσαν αὐτου πατριδα . |
| γουν δυο μερη του νοος εἰσιν , εἰκοτως Κρονιδην το πρακτικον φησι του νοος . καλως δε και του εἰπε | ||
| τρεφειν και αὐξειν , ὡς ἑπομενον δε και ἐπι τον πρακτικον χωρειν βιον . Ἡ δε του φιλοσοφου σπουδη κατα |
| τε και περιγραφοντες ὡς βαρβαρος βαρβαρῳ | και μυστης μυστῃ παρεχων διαφυγην και σωτηριαν : ὁ δε Φραβιθος μαλα φαιδρως | ||
| ἐς ἀλληλους χρωμενων των ἐπιβατων και φοβον πολυν και ἀγωνιαν παρεχων , καθ ' οὑς ἀν γενοιτο , και παντας |
| των συμφορων ἡττηθεντες ἐτραχυνθησαν προς αὐτον . και μοι του παραδειγματος ἐνταυθ ' ἀναμνησθητι του των ἡνιοχων . ταχ ' | ||
| ψυχικη ἀπο της νοερας προεισιν , ὡς εἰκων ἀπο του παραδειγματος . Οὑτω γαρ και οἱ τοις διωρισμενοις νοημασι τε |
| . και οὐκ οἰδα γε , εἰ τι παραδειγμα τουτου λαμπροτερον ἐχομεν του μεχρι τουτου Λασθενης φιλος ὠνομαζετο Φιλιππου και | ||
| σε τινες ἀφ ' ἑαυτων ἐπιχειρησουσιν , ἀλλ ' ὁσῳ λαμπροτερον τἀκει χωρησειν ὑπολαμβανω , τοσουτῳ σφοδροτερον ἐπικεισθαι τουτους ἡγουμαι |
| μεσημβριαν παντα . κατα τας πλευρας Αἰγαιον πελαγος και οἱ περιοικουντες και Κορινθος : κατα την ζωνην Σικυων : κατα | ||
| χρυσου : ἀπο δε του κατιουσθαι τα σκευη γνωριζουσιν οἱ περιοικουντες ἀρχομενην την ἀναβολην του ἀσφαλτου , και παρασκευαζονται προς |
| και του Α προς το Γ . τριων δε ὁρων προϋπαρχοντων ἡ ἑνος ὁρου προσθεσις δυο συμπερασματα προσεθηκεν , ἑνι | ||
| ἐπι παντων γε . Το μεν γαρ ἡμετερον σωμα ἐκ προϋπαρχοντων συναγειρεται , και ὁ ἀνθρωπος και ὁ ἱππος , |
| Ζωσιμος κλαυδιανα πεταλα καλει , τῃ βιᾳ του πυρος ἀφυως καιομενα ἐκκαπνιζονται . Μαθοις ἀν , ὠ φιλε των Μουσων | ||
| ταχους . τοτε μεν οὐν οἱ ὑπατοι σβεσαντες τα ἐτι καιομενα και του χωριου φυλακην καταλιποντες ἀπῃεσαν εἰς την πολιν |
| . “ Εἰπερ ἐκ καρδιας ὀντως φιλεις ” , μη ἑτεροιον τι ποιησῃς ἐν ἐμοι και “ ἑτερον μεν κευσῃς | ||
| αὐτην ἀπεικαζεις ἀξιων ὁμοιαν εἰναι τῳ γευματι , το δε ἑτεροιον τι ὠφθη οὐ παρεργου της ἐξετασεως δεομενον . οἰνον |
| βουληθωμεν , ἐμπαλιν πρακτεον , ὁσα βραδεως θερμαινομενα μεχρι πλειστου παραμενει , ταυτα προσφεροντας . Ζυθος δριμυτερος ἐστι των κριθων | ||
| σφων κακιᾳ : οὑτος δε οὐτε ἐναντιος ἐστιν , οὐτε παραμενει τῃ κακιᾳ , ἐπειδη οὐκ ἐναντιος ἐστιν . Εἰ |
| διωκων χρησεται μεταληψει , ἐν ᾑ τον τροπον αἰτιαται του πραχθεντος λεγων , ὁτι οὐκ ἐδει τουτῳ τῳ τροπῳ την | ||
| γαρ ἀν οἱον τε την ἰδιοτητα ζητειν , μηπω του πραχθεντος ὁλως ἀποδειχθεντος ; ὁρος δε αὐτου οὑτος : στασις |
| τον θεον . Ἀλλη δ ' ἐστιν ἡ του θεου παρουσια και προτερα ταυτης και ἀνωθεν ἐναστραπτουσα : αὑτη τοινυν | ||
| στρεφειν ὑμνους , ὁπου και χωρις των ὑμνων αὐτην ἡ παρουσια των συμποτων τερψιν ἐχει : τις γαρ ἐκει χρεια |
| ὡσαυτως , οὐχ ὡς περι ἰδιου μιᾳ τινι των αἰσθησεων βουλευεται , ἀλλα περι του ἁπλως και καθ ' ἑκαστα | ||
| μη ἐχων ὁ Στρεψιαδης , τι ποιησει τα χρεα , βουλευεται ⌈ προσελθειν [ προσαγαγειν ] τῳ Σωκρατει τον τουτου |
| εἰσι πιστοι , οὑτω και οἱ ἀπορητικοι τοὐναντιον δια ψιλης προφερομενοι φασεως γενησονται πιστοι , ἠ εἰπερ ἀπιστουνται , και | ||
| Ἀθηνησι καταστησαι , τας ὑβρεις και τας πλεονεξιας των ὀλιγων προφερομενοι και τας στασεις τας γινομενας τοις ταπεινοις προς τους |
| γαμον αὐτῳ πλουσιαν μεν , αἰσχραν δε την ὀψιν . ἀποστρεφομενος την μνηστειαν ὁ νεος μεταξυ τινος ἑορτης γινομενης ἑτερας | ||
| τι ποιουντας ἠλεουν αὐτους , σωφρονων αὐτος , τας τοιαυτας ἀποστρεφομενος ἡδονας , και τα τοιαυτα : τους δε ἑταιρων |
| νοουντας τον δημιουργον θεον και ἀει προς το ἐκεινου ἀγαθον συντεταγμενους και ἀπ ' ἐκεινου το εἰναι και το εὐ | ||
| ἀκρας μεθιεται , ἀνοιξας δε τας † φυγαδας πυλας ἀπηιει συντεταγμενους ἐχων τους λοιπους , ἀγομενος ἐπι ταις κρατισταις συνωρισι |
| ἐς τον κενεωνα και ἐς τον ὀρχιν τον κατα τον νεφρον , και οὐρεει πυκινα , και στυφει κατ ' | ||
| χρονιως , ἐτι τε ἰσχιαδικοις , ἀρθριτικοις τοις τε περι νεφρον ἠ κυστιν χρονιαν ἐσχηκοσι διαθεσιν . διδοται δε δραχμης |
| τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
| σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
| καλουσιν . Ἐλευσινιας . της Δημητρος , δια των αὐτης τελετων . ἐναυσασθαι . μεταλαβειν . προς τον βασιλεα . | ||
| γε ἡ των καρπων μεταδοσις , ἐπειθ ' ἡ των τελετων ἑτερα , τριτον ἡ κατα τους πολεμους προστασια , |
| , δυστυχης ἀν ἠς και ἀθλιος , εἰ κατεμυες , προσαγοντων σοι των χρωματων : ὁτι δε μεγαλοψυχιαν ἐχων και | ||
| παροντα μετριως τῃ των μελλοντων ἐλπιδι . Των Πομπηιανου παιδων προσαγοντων μοι Νικητην τουτονι συν πολλοις ἐγκωμιοις οὐκ εἰχον ἀπιστησαι |
| , ἐνθα μηδε ὑλαι , μηδε τελματα , μηδε κοιλαδες ἐνοχλουσι , δια τας παρ ' αὐτων ἐνεδρας . Και | ||
| τον ὁμωνυμον σοι , τον σοφιστην τον ἀφειμενον του λειτουργειν ἐνοχλουσι τινες των ἐν τῃ βουλῃ μεμνημενοι προς αὐτον λειτουργιων |
| δε ἡ δειαι και χρησιμοι , ἁμα τῳ βιῳ ἐλθουσαι παραμενουσι παντελως : δια τουτο οὐν εἰπε , συγγυμνασθεντα τῳ | ||
| ἀλλοτριαις γυναιξι μιγνυσθαι ἐν Αἰγοκερωτι και Ὑδροχοῳ και Ἰχθυσι : παραμενουσι γαρ ἀβλαβως αἱ μιξεις , μαλιστα δε και Σκορπιῳ |
| τον χρονον ἀπειρατος γεγονως ἀρρωστιας ἐκρινεν ἑαυτον ἐκ του ζην μεταστησαι ὡς το τελειον της εὐδαιμονιας παρα τε της φυσεως | ||
| τα βιβλια παντοδαπην πυλαιαν . , : ἐκ του χρονου μεταστησαι το ἐργον . . . οἱα πασχει πολλακις ὁ |
| χωρις ὑβρεως , γελοιος δε ὁ καταγελαστος . γενεσιον και γενεθλιον διαφερει . γενεσιον μεν γαρ ἐστιν ἡ κατ ' | ||
| δοκουσιν οἱ περι τον τοπον τουτον γεννωμενοι βασιλικον ἐχειν το γενεθλιον . Ὁ δε ἐν ἀκρᾳ τῃ ἀριστερᾳ χειρι της |
| παιδειας ἀγωνα προς τους γενεσιουργους πολεμιους , τους τε ἐξωθεν ἐπιτιθεμενους και τους ἐνδον προδιδοντας . , . . Ἀμμωνιανος | ||
| ἱεραξ μεν φανερους και ὁμοσε χωρουντας , ἰκτινος δε λαθρᾳ ἐπιτιθεμενους . Κοραξ δε μοιχῳ και κλεπτῃ προσεικαζοιτ ' ἀν |
| τα στρεβλα ξυλα . τευταζοντων . πραγματευομενων , ἐπι πολυ διατριβοντων ἐν τῳ αὐτῳ , φροντιζοντων , ἠ ἐπιστροφως τι | ||
| τοιοσδε τις ἠν . εἰναι τινας ἐφη των περι αὑτον διατριβοντων , οἱ πολλακις ἐποιουντο μνειαν των Πυθαγορειων , διασυροντες |
| ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
| πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
| και ἰσως ἀπορησειεν ἀν τις λεγων , εἰ δια τουτο προτεταχθαι της προστακτικης την εὐκτικην ὁ λογος ἐδικαιωσε , δια | ||
| ὡς τα μεν πρωτα τελευταια εἰναι , τα δε τελευταια προτεταχθαι : οἰκονομιας δε τα τοιαυτα πολλακις ἐπεχει χρειαν , |
| ἐστιν ἐπιστολων , παντως αὐτῳ δηλουν εἰ τινι συμπεριενεχθειη δειπνῳ πολυτελει , τα ὁμοια κἀκεινου ἀντιπροπινοντος αὐτῳ . ἑκατερων οὐν | ||
| το δε κενον δυσποριστον , οἱ τε λιτοι χυλοι ἰσην πολυτελει διαιτῃ την ἡδονην ἐπιφερουσιν , ὁταν ἁπαν το ἀλγουν |
| δια καρδαμωμου και κυμινου και κνιδης σπερματος και πεπερεως ἐκλειγματα παραλαμβανουσιν . ἡμεις δε ταυτα δια την δριμυτητα παραπεμψαντες , | ||
| , ἐν σοφῳ μονῳ φυομενην . το δε λεγειν ἀμφοτεροι παραλαμβανουσιν ὡς διαφερον του διαλεγεσθαι , ἐπειδηπερ το μεν ἐν |
| τουτου γινομενου , τουτεστιν ἀφ ' ἑτερων εὐθειων ἀλογων χωριων παραβαλλομενων παρα την Β ῥητην και πλατη ποιουντων τας εὐθειας | ||
| μειζον ἐστιν . Παντων ἀρα των παρα την αὐτην εὐθειαν παραβαλλομενων παραλληλογραμμων και ἐλλειποντων εἰδεσι παραλληλογραμμοις ὁμοιοις τε και ὁμοιως |
| του συμπαντος κοσμου , τον δε προγενεστερον , δυναστευοντα της προειρημενης νησου , δεκα παιδας γεννησαι τους ὀνομασθεντας Κουρητας : | ||
| του ὀρθου κανονος εὑρισκομεν , ποσων ἐστιν τμηματων ἡ της προειρημενης διαστασεως εὐθεια , οἱων ἐστιν ἡ ἐκ του κεντρου |
| , διοτι ἐχειρωσαντο Ἑλληνας δι ' Ἀχαιων τοτε του Ἑλληνικου προεστηκοτων . ὁ δε πολεμος ἐσχεν οὑτος τελος Ἀντιθεου μεν | ||
| χρωμενοι . οὐκουν εἰ μεν τα των ὁμιλητων ἁμαρτηματα των προεστηκοτων ἐστι κατηγορηματα , σαυτου και του ἑταιρου μαλλον κατηγορηκας |
| ἐμπλησαι , ἑστιαν δ ' αὐτον και μυρτοις ᾠετο και παραθεις ἀν των ῥοδων ἠ των ἰων κομιδῃ ὀλιγα . | ||
| ἐμε ἐξηπατησας ἐν τῃ νομῃ των κρεων ὀστα πιμελῃ κεκαλυμμενα παραθεις και την ἀμεινω των μοιρων σεαυτῳ φυλαττων , τι |
| εἰς την ἀγοραν εἰσβολων και του θεατρου και των ἀλλων κατεχομενων χωριων δια βραχεων τε φυλασσειν , και πολλας εἰναι | ||
| περιφυσις ἠ ἀλλο τι των τοιουτων ἐμποδιζον . περιττωματων δε κατεχομενων ἐκβαλλειν σκυβαλον δια κλυστηρος ὑδρελαιου ἠ ὑδρομελιτος ἐνεθεντος , |
| μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
| πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
| στειχε κοινοφρων πατρι [ οὑ ς ' ὀλβιον μεν σκηπτρον ἀναμενει πατρος , πολυς δε πλουτος : οὐδε θατερον νοσων | ||
| και πριν καλεσαι τον ἰατρον ἀποθνῃσκει ὁ νοσων και οὐκ ἀναμενει την παρουσιαν του ἰατρου : πολλακις δε ὀξυ ἐστι |
| παραλληλοις ταις ΒΓ , ΑΕ . ἀλλα το ΑΒΓΔ παραλληλογραμμον διπλασιον ἐστι του ΑΒΓ τριγωνου : ἡ γαρ ΑΓ διαμετρος | ||
| ἐστιν ἰση ἡ ὑπο ΔΛΠ γωνια τῃ ὑπο ΚΛΝ : διπλασιον ἀρα ἐστι το ὑπο ΚΛΝ του ὑπο ΛΔΓ . |
| γε μην δεομενου ἐπι μηκιστον τριχων ἀποριας των ἐπι του γενειου , αἱμα ἐπιχρισθεν θυννου ἀωρολειον το μειρακιον ἀπεργαζεται . | ||
| λιαν λυπηρως και γοερως τιλλω και κοπτω τας τριχας του γενειου μου . ἀπριγδα : τουτο ἐπιφωνημα και ἐπιφθεγμα ἐπι |
| Ἑρμου μαρτυρησωσι τῳ Ἡλιῳ και τῃ Σεληνῃ καλλιστην καταρχην τοις ἀναγομενοις σημαινει και εὐπλοησουσι μαλιστα . ἐαν οἱ μεν κακοποιοι | ||
| κατα τας ἐντολας οὐκ ἐκρινε , ξενοις δε τισι Καρσιν ἀναγομενοις εἰς την Ἀσιαν δωρησασθαι : οὑτοι δ ' ἀπαγαγοντες |
| ἀνθρωπον ἀναγραφει Μωυσης , ἀλλ ' , ὡς ἐφην , μεθοριον της ἀγενητου και φθαρτης φυσεως : τον δε προκοπτοντα | ||
| οὐτε γαρ ποταμου μεσου κοινωνει τινος οὐτ ' ἐστιν αὐτῃ μεθοριον οὐδεν το αὐτο διαιρουν και μιγνυον την γην , |
| ἐρχομενην : οὑτω γαρ ἀναρμοστοι και ἀβεβαιοι γαμοι ἐσονται των συνερχομενων τυγχανοντων κουφων τα ἠθη . και εἰ μεν ἐν | ||
| γινεται κρασις ἐπ ' ὀνοματων βαρειας και ὀξειας εἰς ὀξειαν συνερχομενων , δια το ἑσταως ἑστως και βεβαως βεβως και |
| ' αἱ χιλιαι και ὀκτακοσιαι δραχμαι . ταυτα δ ' ἀναγνους , εἰ μεν αὐτῳ μηδεν προσηκεν μηδ ' ἀληθη | ||
| ἀξιοι τυχειν , μη θαυμαζειν δ ' εἰ και πως ἀναγνους ὁ Ποντικος μωλυτερον , [ και ] φαυλοτερον ποιει |
| εζηκ κυκλος νυν συναποφερεσθαι μεν τῳ παντι την ἀπο των ἀνατολων ἐπι δυσεις φοραν , ἠτοι δε δια βραδυτητα ὑπολειπομενος | ||
| τας φασεις διαστασεις και κατα τας ἀκρονυκτους ἀπο των ἑσπεριων ἀνατολων ἐπι τας ἑῳας δυσεις ἠ ἐπι των φαινομενων πανσεληνων |
| αὐτους εἰναι ] : τινες δε φασιν ὁτι και το ἀναρθρον [ μεν ] της λαλιας αὐτων [ ὡσανει ἀρθρα | ||
| ἐναρθρον ἐχοντα ἀπαγομενα προς των πολεμιων αἱμασσεται , ὡστε αὐτα ἀναρθρον φωνην και ὡσπερ προβατωδη προϊεσθαι . το δ ' |
| τους ὡς ἐφην ἀξια μυριων θανατων , οὐχ ἑνος , εἰργασμενους . ἀλλως τε τοις συγγενεσι και φιλοις του δολοφονηθεντος | ||
| παλιν ἐπι την αὑτου φιλανθρωπιαν , ἡμερουμενος προς τους ἀνημερα εἰργασμενους , και φησι : μη ἐπιδυετω ὁ ἡλιος ἀνεσκολοπισμενοις |
| εἰσιν ἰσχυροι , τουτους εἰ μη τις ἐμπροσθεν μαθοι , τολμηροτερον και οὐκ ὀρθως αὐτοις προσενεχθησεται δοκησιν ἐχει ἰσχυος : | ||
| και οὐ δωσων δικην ὑπερ ὡν εἰληψαι πεποιηκως , τοσουτῳ τολμηροτερον Δημαδου , ὡσθ ' ὁ μεν προειρηκως ἐν τῳ |
| . αὐτας μην σικυας τμηγων ἀνα κλωσμασι πειραις ἠερι δε ξηρανον : ἐπεγκρεμασαιο δε καπνῳ , χειμασιν ὀφρ ' ἀν | ||
| . τραγακανθης βεβρεγμενης γο . βʹ . ἀναπλασον τροχισκους και ξηρανον ἐν σκιᾳ και ἐκ τουτων διδου κατεχειν ὑπο την |