| ἐμπλησαι , ἑστιαν δ ' αὐτον και μυρτοις ᾠετο και παραθεις ἀν των ῥοδων ἠ των ἰων κομιδῃ ὀλιγα . | ||
| ἐμε ἐξηπατησας ἐν τῃ νομῃ των κρεων ὀστα πιμελῃ κεκαλυμμενα παραθεις και την ἀμεινω των μοιρων σεαυτῳ φυλαττων , τι |
| τουτοις οἰκουντα και ταις ὑπωρειαις της τε ἐκτος μεχρι της παραλιας της Ἀδριατικης και της ἐντος . ἀρκτεον δε παλιν | ||
| αὑτους ὀντων , πλην εἰ τι Μιλησιοι και Μυουσιοι της παραλιας ἀποτετμηνται . ἀρχη μεν οὐν της Καριας ἐστιν ἡ |
| συμφορᾳ . ἐγω δε ἀνεβοησα τε και το βιβλιον παρενεγκων παρειχον ἀναγινωσκειν ἀμφω και δους ἀντιγραφα δεομαι πεμπειν ὑμιν την | ||
| της συνεχους και καθ ' ἡμεραν πολιτειας , ἐν ᾑ παρειχον ἐμαυτον ἐγω πολιτευομενον , οὐδεμιας ὀργης οὐδε δυσμενειας οὐδ |
| οὐχ ὡς ὁ Σωρανος ᾠηθη φλεγμονην εἰναι : το γαρ ἀθροιζομενον αὐταις κατα βραχυ σπερμα μενον και καταψυχομενον , διδωσι | ||
| γενναται μαλλον τῃ χοληδοχῳ κυστει ἐοικοτα , ἐν οἱς το ἀθροιζομενον ὑγρον περιεχεται . παρεπεται δε ταις πασχουσαις ὀγκος μεγας |
| πολεσιν ἐκειναις . ἡμεις δε ἀν ἀπολαβωμεν το πρωτειον ἀμαχει παραδοντων αὐτο των Νικαεων , ποτερα ληψομεθα τους φορους , | ||
| και του παντελους ἀνδραποδισμου της πολεως , και της των παραδοντων σφας Λακεδαιμονιοις οὐχ Ἑλληνικης γενομενης δια Θηβαιους σφαγης , |
| , ὁϲα προϲ την ἰατρικην ἠ ὑγιεινην χρειαν ἐξ αὐτων παραλαμβανεται . καθολου τοινυν χρη γιγνωϲκειν ὡϲ καλλιϲτη ϲαρξ ἐϲτιν | ||
| μαλιϲτα νοϲημαϲιν ἁρμοζει ὡϲ ἐπιπαν και προ του ϲιναπιϲμου δε παραλαμβανεται εἰϲ το παραϲκευαϲαι το ϲωμα τῳ ναπυι , και |
| γινεται γαρ καλλιστον βοηθημα σαρκωσαι και εἰς οὐλην τα ἑλκη παραγειν δυναμενον . ἐχει δε την συνθεσιν οὑτω : Λημνιας | ||
| ἀν ἐκτεισηι τα ὀφειλομενα , σωμα , και οὐδεν δειν παραγειν οὐδε ἑν γραμμα . . μαρτυρεονται δε και οἱ |
| το δεξιον ἠ το ἀριστερον , εἰ συμβαιη τουτο , παραλυσις καλειται , του μερους ἐκεινου δηλονοτι καθ ' ὁ | ||
| ἀνοιγνυντων αὐτον ἐν τοις τοιουτοις [ δε ] παθεσι προσερχεται παραλυσις , οὐτε ἰωμενη την ἐκ των παραλυθεντων βλαβην οὐτε |
| , ὁταν συγκινηθεις ὁ ὀφθαλμος ἐπιπολαιως και μετριως ἐπι το ἐρυθροτερον καταστῃ τελεως . ὀφθαλμια δε ἐστιν , ὁταν το | ||
| θερμαινομενον ἐπι πλειον , εἰ μεν ἠν ἐμπροϲθεν ὠμοτερον , ἐρυθροτερον τε και ξανθοτερον γινεται , εἰ δε τοιουτον εἰη |
| , και ὁ εἰς εὐθυ ἐξακοντισμος του αἱματος , και περονης μετρον , και το σταδιον , ὁπερ ἐν συνθεσει | ||
| την συμβολην , δια το ἐπιπολαιως συνηρθρωσθαι . της δε περονης το μεν ἀνω ἀκρον συμπεφυκε κατα του ἀντικνημιου ὑπο |
| του Ὑρτακου , ὁτι του στρατηγου κελευσαντος ἐξω της ταφρου καταλιπειν τους ἱππους μονος οὐχ ὑπηκουσεν , ἀλλα συν αὐτοισιν | ||
| Ἀριστοτελης ἐπιτρεψει . πειραται δε προσαναγκαζειν αὐτους ἠ ὁρον τινα καταλιπειν ἐν τοις πραγμασι και μη παντων ἀταξιαν και ἀοριστιαν |
| . και μην τοις ἰδιᾳ συνιεναι σπουδασασιν οὐκ ἀγωνιζομενον μονον παρεσχον ἐμαυτον , ἀλλα και παραδεικνυντα ἐπιεικως ἐξ ὡν ᾠμην | ||
| ἠ ἐμοι ἠ τῃ τριηρει ἐβουληθη ὁ στρατηγος χρησθαι , παρεσχον αὐτῳ , οὐ μονον την οὐσιαν ἀναλισκων , ἀλλα |
| πασι ποιεισθαι τοις ζῳδιοις , ἐτι δε , δια το παραλλαττειν , ὡς φαμεν , τας ὁμολογους κινησεις και κατα | ||
| συγκατεστρεψεν ἐπι τα προειρημενα , ὡστε τοις καιροις μη πολυ παραλλαττειν ἐς το τελος την γραφην . [ . . |
| τῳ Δημοσθενει ἐν τῳ παραπρεσβειας , ἐν οἱς του θεου χρησαντος τους ἡγεμονας φυλαττεσθαι κατασκευαζει ὁ ῥητωρ ἀπο του καιρου | ||
| ποτε και τον ἐκ Δελφων ἐπανελθοντα ἡμων ἑταιρον οὐδεν αὐτῳ χρησαντος του θεου ἀχρηστον . δειξιν δε ποτε λογων δημοσιᾳ |
| σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
| ; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
| . Ἀλλος δε τις παρην ; Σχεδον τι οἰμαι τουτους παραγενεσθαι . Τι οὐν δη ; τινες φῃς ἠσαν οἱ | ||
| ὁτι παρασκευαζομενου Ξερξου τον ἐπι τηι Ἑλλαδι στολον , πρεσβεις παραγενεσθαι προς Γελωνα τον τυραννον ἱκετευοντας εἰς τον των Ἑλληνων |
| φρουραν ἐκβαλουντες , παραγενομενων δε πρεσβευτων ἐκ της Ἀλεξανδρειας και παρακαλουντων παυσασθαι της φιλοτιμιας τουτους μεν ἀπεκτειναν , την δ | ||
| ἐπ ' ἀκουσιῳ τῳ κακῳ , των δε ἀλληλους ἀμυνειν παρακαλουντων : και οἱ μεν ὀπισθεν ἀνειχον τους ποδας χερσι |
| ? ? [ ἐτλη ἐσαντα ἰδων ? ? [ μειναι κρατερον ] ? Μελεαγρον ? [ ἀνδρων ἡρωων , ὁποτ | ||
| τρωγειν , εἰασε Φοιβος Ἀπολλων . ὡς ἰδον Στρατοκλη , κρατερον μηστωρα φοβοιο , τριγλης ἱπποδαμοιο καρη μετα χερσιν ἐχοντα |
| θεοσεβειας . ἀρχομενος ἀπο θεου πραττε ὁ ἀν πραττῃς . συνεχεστερον νοει τον θεον ἠ ἀναπνει . ἁ μαθοντα δει | ||
| ποιησας κηρωτην και ἀναμιξας ἐν τῃ θυϊᾳ και ἀναλαβων χρω συνεχεστερον . εἰ δε ὀδυνη τις εἰη πολλη , και |
| νομους τους σους , ἀθετησας δε τας σας ἐντολας , παραβας δε τα σα προσταγματα , ἀλογησας δε των χρηστων | ||
| βαρβαροις εὐ δοξαντ ' ἀν ἐχειν , σκοπεισθ ' ὁ παραβας ἡντινα δους δικην ἀξιαν ἐσται δεδωκως . Εἰ μεν |
| εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
| ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
| καθοσον δε ἰσον , δυο τινων ἐστι , του τε λαμβανοντος και του δωρου : το γαρ ἰσον των προς | ||
| ἐπιστημην του εὐ λεγειν , ἀλλως μεν Ξενοκρατους την ἐπιστημην λαμβανοντος και ἀρχαϊκῳ , νομῳ ἀντι της τεχνης , ἀλλως |
| μεταβασις ὡς ἑκαστοις ξυνεβαινεν : ὡς ἑκαστοις τισιν αἰτια του στασιαζειν και πολεμειν ἐγιγνετο τοις ἀπο των νεων : των | ||
| και τους ἀλλους δημιουργους συγχωρωμεν , ἐαν τις λεγῃ , στασιαζειν τε και ἐπιφθονως ἐχειν προς ἀλληλους . τα γαρ |
| ῥευματα και το σπερμα το κατα τους ὀνειρωγμους και ἀλλως ἀμετροτερον φερομενον : ὀνινησι δε και δυσεντερικους . ἡ δε | ||
| , εἰ τα γυμνασια βραδεα και ὀλιγα μετα του συμπαλαιοντος ἀμετροτερον ἁπαλου , κἀπειτα περι ποματος , εἰ πλεον , |
| Ἑρμου μαρτυρησωσι τῳ Ἡλιῳ και τῃ Σεληνῃ καλλιστην καταρχην τοις ἀναγομενοις σημαινει και εὐπλοησουσι μαλιστα . ἐαν οἱ μεν κακοποιοι | ||
| κατα τας ἐντολας οὐκ ἐκρινε , ξενοις δε τισι Καρσιν ἀναγομενοις εἰς την Ἀσιαν δωρησασθαι : οὑτοι δ ' ἀπαγαγοντες |
| , καιπερ ἐν πολλῃ ταραχῃ και φοβῳ ὀντας και Βρασιδου παραινουντος , ὡς λεγεται , Ἀλκιδᾳ , ἰσοψηφου δε οὐκ | ||
| μικρον ὑδωρ ἐχων . και δη του ἐν τῃ λιμνῃ παραινουντος τον ἑτερον μεταβηναι προς αὐτον , ἱνα και ἀμεινονος |
| ? [ κοινην Ὀλυμπου την ἀνω μοναρχιαν . ἡ τοι παρεδρον [ ] θεων δρομον κεκτημενη ? ? Δικη ? | ||
| του παρεδρου πατερα , ἐβουλευου δε ὁπως αὐτον ἐκβαλῃς τον παρεδρον ὡς πλειονων ἠ προσηκε γραμματων εἰσιοντων τε και ἐξιοντων |
| τουτον μεν οὐν βασιλευσαι του συμπαντος κοσμου , τον δε προγενεστερον , δυναστευοντα της προειρημενης νησου , δεκα παιδας γεννησαι | ||
| ποιει γαρ και προαιρεσεως οὐ δεηθεν , ἁτε προαιρεσεως ὀν προγενεστερον : διο και πολλα δουλευει αὐτῳ ταις δυναμεσιν . |
| παρα τον αἰγιαλον και τραπεζαν τεθηναι , και παιδας πιγκερνας παραστηναι . ὁταν δε ἰδῃς ὁτι παντα πεπληρωται , του | ||
| τι δε χειρον ἐπιμαθειν , ἐπισκεψασθαι δε και σιτοποιον , παραστηναι δε και ἀπομετρουσῃ τῃ ταμιᾳ , περιελθειν δ ' |
| ἀλλα σαφες ὁτι εἰς πλειονας ἐπιτασεις των σημαινομενων αἱ τοιαυται παραθεσεις γινονται , ὡς παρεστησαμεν και ἐπι του ναι γραφω | ||
| βασιλεων ἐπι της ἀκρας ἰδιᾳ πεποιησθαι οἰκησιν και θησαυρους και παραθεσεις ὡν ἐπραττοντο φορων , ὑπομνηματα της οἰκονομιας : πραττεσθαι |
| ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
| πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
| μη οὑτως ἐχοντες . των δε συνακτικων οἱ μεν εἰσιν ἀληθεις οἱ δε οὐκ ἀληθεις , ἀληθεις μεν , ὁταν | ||
| φιλοσοφων , ἐπει φησι πασας τας φαντασιας και τας δοξας ἀληθεις ὑπαρχειν και των προς τι εἰναι την ἀληθειαν δια |
| μυδρος ὁ θ ' ὑγρος εἰς γην ὀμβρος ἐκπορευεται . τοιους δε περιεστησεν ἀνθρωποις φοβους , δι ' οὑς καλως | ||
| μεν ἐχῃ κεντρον σοφος Ἑρμης , αὐταρ ἐπαντελλῃ Παφιη , τοιους ἀνεφηναν , προς δ ' ἐτι και πασης τεχνης |
| λεξεσιν ὁ συλλογισμος το εἰναι ἐχει ἀλλ ' ἐν τοις σημαινομενοις , σημαινει δε λογοις ὀνοματα ταὐτον , ὁταν ὠσιν | ||
| γενομενους , διαφθαρηναι ἐν Θηβαις , ὁτι μη ἐπειθοντο τοις σημαινομενοις ἀπο θεων . και τον Ἑκτορα οὐ πεισθεντα Πουλυδαμαντι |
| φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
| φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
| , καθως φησιν Ὀδυσσευς τετλαθι δη , κραδιη : και κυντερον ἀλλο ποτ ' ἐτλης . τριτη ἀπορια : εἰ | ||
| κραδιην ἠνιπαπε μυθῳ : τετλαθι δη , κραδιη : και κυντερον ἀλλο ποτ ' ἐτλης . Πανταπασι μεν οὐν , |
| παραλληλοις ταις ΒΓ , ΑΕ . ἀλλα το ΑΒΓΔ παραλληλογραμμον διπλασιον ἐστι του ΑΒΓ τριγωνου : ἡ γαρ ΑΓ διαμετρος | ||
| ἐστιν ἰση ἡ ὑπο ΔΛΠ γωνια τῃ ὑπο ΚΛΝ : διπλασιον ἀρα ἐστι το ὑπο ΚΛΝ του ὑπο ΛΔΓ . |
| , προτερον ἐκτισαν . Ταυτης Πυλαια δ ' ἐστιν ἑξης παραλιος : ἀγορα δ ' ἐν αὐτῃ γινετ ' Ἀμφικτυονικη | ||
| καθολου ἡ μεν παρα τον Ἀραβικον και τον Αὐαλιτην κολπον παραλιος χωρα Τρωγλοδυτικη μεχρι του Ἐλεφαντος ὀρους , ἐν ᾑ |
| λεγων το πραγμα πασι τοις ὑπηκοοις : ἐπληττε γαρ σε πατρικων στρατευματων πληθυς σφαλεισα τοις ὁμοστολοις πονοις , ἀλλ ' | ||
| ἠ συμπαρων χαριν παλαιων τινων [ ἠ χρονων ] ἠ πατρικων ἠ των ὁμοιων ἠ πρεσβυτερας κεφαλης χαριν . ἐπαν |
| της ἐναλλαγης το ζῳδιον ἐν ᾡ ἠν ἐν τῃ καταρχῃ κακοποιος ἠ το ζῳδιον του ἐτους , λαβε τον κακοποιον | ||
| παρακειται τῃ Λακερειᾳ . δαιμων δ ' ἑτερος : ὁ κακοποιος , ὡς προς τον ἀγαθον . ὁ δε κακοποιος |
| μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
| πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
| νοϲουντων ϲημειωϲομεθα . οὐρον τοινυν ἀριϲτον ἐϲτι το τοιϲ των ὑγιαινοντων ὁμοιοτατον : τοιουτον δε ἐϲτι το ὑποπυρρον τε ἁμα | ||
| : ὑγιαινοντων δε φροντιζειν , ἑνεκεν ἀνοσιης : φροντιζειν και ὑγιαινοντων , ἑνεκεν εὐσχημοσυνης . Οἱ μεν οὐν ἐοντες ἐν |
| νευρον ἐν ἑαυτῳ περιεχον αἱματος ἐπιρρυτου τινος ἐξωθεν ἐκ της παρακειμενης φλεβος της ἀληθινης αἱματος ἑτερου , ἀλλ ' ἱκανον | ||
| πελαγων μεγαλους κολπους και βαθεις ἀναξηρανθεντας ἠπειρωσθαι και γεγενησθαι της παρακειμενης χωρας μοιραν οὐ λυπραν σπειρομενους και φυτευομενους , οἱς |
| δια καρδαμωμου και κυμινου και κνιδης σπερματος και πεπερεως ἐκλειγματα παραλαμβανουσιν . ἡμεις δε ταυτα δια την δριμυτητα παραπεμψαντες , | ||
| , ἐν σοφῳ μονῳ φυομενην . το δε λεγειν ἀμφοτεροι παραλαμβανουσιν ὡς διαφερον του διαλεγεσθαι , ἐπειδηπερ το μεν ἐν |
| , μηδεν των ἀλλων ζητει διενεγκειν , ἀλλ ' ἡγου κρατιστον μεν εἰναι το πρωτευειν ἐν ἁπασιν , τουτου δ | ||
| βιῳ , ἠ το μεγιστον των ἀγαθων , ἠ το κρατιστον . Ταυτα γαρ ἐστι των περι αὐτης ἐννοηματων ἁπλουστερα |
| δεκα δε ἐλαττους , οἱ τριακοντα δε οὐδε κρατουσιν οὐδε κρατουνται , προσγενομενου δε ἑνος ὑπερεχουσιν ἠδη του κινητου , | ||
| πριζουσιν . Δαιτρευουσι : τρωγουσιν , ἐσθιουσιν . Ἐχονται : κρατουνται . Ὑπερνεμεθονται : τρωγουσιν . Ἐχθρα : ἐχθρως . |
| ἐπιτεχνηματων κατασκελες : οὐ γαρ προσηκει παραβαλλειν τα ἀνθρωπινα τοις θειοις οὐδε τας περι των τηλικουτων πιστεις ἀπο των ἀνομοιοτατων | ||
| και σωζεται , ἁ δ ' οὑτοι παραποιουσιν ἁπασι και θειοις και ἀνθρωπειοις πραγμασιν ἐχθρως ἐχει . Οὐκ ἀμφοτερων ἀρα |
| . τον γουν γραφεντα κατα Κτησιφωντος Δημοσθενης πολλα βοων και τερατευομενος ἡρπασεν . ὁθεν και ὁ Αἰσχινης κακον ἐθος φησιν | ||
| ] ἱνα δυνηται πιπρασκειν τα κτηματα . . . . τερατευομενος ] τερας τι και παραδοξον λεγει με ἐπαγγελλειν . |
| , διοτι ἐχειρωσαντο Ἑλληνας δι ' Ἀχαιων τοτε του Ἑλληνικου προεστηκοτων . ὁ δε πολεμος ἐσχεν οὑτος τελος Ἀντιθεου μεν | ||
| χρωμενοι . οὐκουν εἰ μεν τα των ὁμιλητων ἁμαρτηματα των προεστηκοτων ἐστι κατηγορηματα , σαυτου και του ἑταιρου μαλλον κατηγορηκας |
| . και οὐκ οἰδα γε , εἰ τι παραδειγμα τουτου λαμπροτερον ἐχομεν του μεχρι τουτου Λασθενης φιλος ὠνομαζετο Φιλιππου και | ||
| σε τινες ἀφ ' ἑαυτων ἐπιχειρησουσιν , ἀλλ ' ὁσῳ λαμπροτερον τἀκει χωρησειν ὑπολαμβανω , τοσουτῳ σφοδροτερον ἐπικεισθαι τουτους ἡγουμαι |
| τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι μαρτυρας ἀξιουτε . ἐαν δ ' εἰναι μοι φῃ | ||
| , εἰτε οἰκτῳ του ἀνθρωπου εἰτε και ἀποδοχῃ , παντα παρασχεσθαι , μητε ὑπουργιας τινος φεισαμενον μητε δαπανης μηδεμιας . |
| γαρ δηπου τουθ ' ὁτι παντες οἱ ξεναγουντες οὑτοι πολεις καταλαμβανοντες Ἑλληνιδας ἀρχειν ζητουσιν , και παντων , ὁσοι περ | ||
| ἀντι του εἰς των Ἐρινυων . ἀσυλον γαρ εἰχον οἱ καταλαμβανοντες τα ἱερα των Ἐρινυων . την μιαν κομων γναθον |
| φυγοντες ἐπι τινα τοπον ἐρυμνον το μεν πρωτον ἠμυνοντο τους βιαζομενους , ἀνυδρον δε κατειληφοτες τοπον και τῳ διψει πιεζομενοι | ||
| τοις αὐτοις ἐνεχεσθαι : οὑτως , ὠ ἀνδρες , τους βιαζομενους ἐλαττονος ζημιας ἀξιους ἡγησατο εἰναι ἠ τους πειθοντας : |
| εἰη γινωσκων ὀργην ἡντιν ' ἑκαστος ἐχει . ἐν μεν μαινομενοις μαλα μαινομαι , ἐν δε δικαιοις παντων ἀνθρωπων εἰμι | ||
| ὡς μη δει συμβουλευοντας κρινετε ; ἠ τοις τοιουτοις ὡς μαινομενοις οὐκ ἐπιτρεπειν συμβουλευειν προσηκει ; εἰ δε μητε τους |
| και λεγων μεν θεραπευσει δι ' οἰκονομιας τα βλαπτοντα , παραλειπων δε πασαν ἀληθη συγχωρησει . Ἀλεξανδρος δε ὁ του | ||
| λεγων ὁτι μη χρηται δεικνυς ὁ γεωμετρης τῳ ψευδει , παραλειπων δε το τε ὁλον μη ὀν παρ ' αὐτοις |
| οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
| , και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |
| τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
| σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
| . Ἀλοη το μεν ϲωμα ὁλον οὐ κενοι , την παρακειμενην δε ἐν τῳ ϲτομαχῳ και κοιλιᾳ και ἐντεροιϲ χολην | ||
| ἐπικυκλου ἀριθμον εἰσενεγκοντες εἰς τον οἰκειον της ἀνωμαλιας κανονα την παρακειμενην αὐτῳ ἐν τῳ τριτῳ σελιδιῳ προσθαφαιρεσιν ἑως μεν ρπ |
| ἠ ῥοιων , το ϲαρκωδεϲ και ϲκληρον ἀποπτυετωϲαν . μη κατεχοντων δε την τροφην ϲικυαν ὡϲ μεγιϲτην κουφην τῳ ϲτομαχῳ | ||
| ἡς ἐν τῃ χειρουργιᾳ προεπιπτεν ὁ διδυμος , χαλασθεντων των κατεχοντων αὐτον και περιειληφοτων ἀγγειων , συν οἱς και ὁ |
| ζητειν παρακελευεται κἀκεινου ἐχεσθαι και της προς ἐκεινον ὁμοιωσεως πλειστην ἐπιμελειαν ποιεισθαι . και οὑτως ἀμφοτερα συμβαινει , τα τε | ||
| ᾡ φυσει ἐοικε , της προς ἐκεινον ὁμοιωσεως ἀει την ἐπιμελειαν ἐχοις , παν δε το της ὁμοιωσεως παραγον μεγιστην |
| τον λογον ὀρθωσας θεωρημα λαμπροτητος καλλιστον ἡμιν παραδιδωσι προς τας καταστασεις : ὁταν γαρ καταστατικως εἰσαγωμεν τον λογον τῳ κατ | ||
| εἰναι και τεταγμενας και τας των ἁρμονικων συστηματων ἀπο - καταστασεις ὁμοιως ἐχειν . ἐπειδηπερ ἡ μεν ταξις και τασις |
| ἡ βατος , ” ἐμου βουληθεισα ἐπιλαβεσθαι , ἡτις παντων ἐπιλαμβανεσθαι εἰωθα . ” ὁ μυθος δηλοι , ὁτι οὑτω | ||
| ψυχη οὐν αἰτια τοιαυτην ἐχουσα φυσιν ὡστε των αἰσθητων παραρρεοντων ἐπιλαμβανεσθαι των ὁμοιων τυπων και ἐναποτιθεσθαι τῃ μνημῃ , συλλεγουσαν |
| λεγοιτε , λεγομεν λεγετε . δια τουτο φαμεν τῳ ῥιπτουμεν παρακεισθαι το ῥιπτειτε , τῳ δε ῥιπτομεν το ῥιπτετε . | ||
| μη εἰναι κριτηριον ταυτην της ἀληθειας τῳ και ἀλλας ἀπαραλλακτους παρακεισθαι αὐτῃ ψευδεις , οὑτως οὐκ ἀπεοικε και τοις διεξωδευμενοις |
| ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
| και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
| ὁτι ἐλλεβορος βλαβερον ἠ το μελι γλυκυ , ὁπερ εἰ συναγομεν , πιστευομεν μονον , οὐ πραττομεν , πρακτικη δε | ||
| μεν γαρ ἀρχομενοι και τους ὁρους και τα ἀξιωματα προτιθεντες συναγομεν τα ἐπιφερομενα . ἐν δε ταις πραξεσιν οὐ μονον |
| λοχαγου τοπον ἀντιμεταλαβῃ , οἱον λοχαγουντος του αβγδε και ἑξης ἐπιστατουντος του ζηθικ και ἐφ ' ἑξης του λμνξο , | ||
| καταπολεμησαι τουτον παρεσκευαζετο . μετα δε ταυτα Θρασυδαιου του Θηρωνος ἐπιστατουντος της των Ἱμεραιων πολεως βαρυτερον του καθηκοντος , συνεβη |
| θνητοις . οἱ καλεονται ἡμιθεοι : κατα συγκρισιν προς ἡμας ὑστερους ὀντας ἐκεινων . Ὁμηρος : “ και ἡμιθεων γενος | ||
| λοχαγους , οἱ καλεονται ἡμιθεοι κατα συγκρισιν προς ἡμας , ὑστερους , ὀντας ἐκεινων . Ὁμηρος , και ἡμιθεων γενος |
| , καταλυσαι την Ῥωμαιων ἡγεμονιαν ἐπεβαλετο εἰθ ' ἑαυτῳ τυραννιδα κατασκευαζομενος εἰτε τῳ Σαβινων ἐθνει πραττων ἀρχην και κρατος εἰτ | ||
| την διανοιαν καθολου ἐκφερεται , ὁτι πας ὁ πραττων και κατασκευαζομενος τα δι ' ὡν τινα ληψοιτο , οὑτος ἐκεινῳ |
| της ὑδρειας ταξαμενος παρα τοις ἀγρονομοις , ταυτην ἡμερας ἑκαστης κομιζομενος , οὑτω κοινωνειτω τοις γειτοσιν ὑδατος . ἐαν δε | ||
| αὐτους φανερους ποιησαι . και το μεν πρωτον οὑτος οὐ κομιζομενος παρ ' αὐτων τα χρηματα μηνυσειν ἐφη τῃ πολει |
| προσθετων , ὁσα τε δριμεα ἐστι και ὑφ ' ὡν καθαιρεται αἱμα , και των ποματων ἁσσα ὑστερας καθαιρει . | ||
| ὑδατος κοτυλην ἐπιχεας , ἐνειναι ἐς την ἑδρην , και καθαιρεται . Ἠν το στομα των ὑστερεων σκληρον γενηται ὑπο |
| οὑς ἐδει το Πανακτον και τους ἀνδρας τους παρα Βοιωτων παραλαβοντας Ἀθηναιοις ἀποδουναι , το μεν Πανακτον ὑπο των Βοιωτων | ||
| λαβοις λογον οὐτε ἑκοντων οὐτε ἀκοντων : αὐτους δε δει παραλαβοντας ὡσπερ προβλημα ἐπισκοπεισθαι . Και μετριως γε λεγεις . |
| συμβῃ την χωραν εὐεπιβουλευτον γενεσθαι , δειχθεισης παροδου τοις ἐξωθεν ἐπιστρατευειν ἐθελουσιν . ὡς δ ' ἐπυθετο λογῳ μεν πεμπομενον | ||
| Μινυειον . δι ' ἀνυδριαν : των νησων δηλονοτι . ἐπιστρατευειν : ταις νησοις . Κνιδαιων : Κνιδαιος , εἰ |
| κατα το Α , και ἡ σεληνη κατα το Ε ἀπογειον του ἐπικυκλου γεγενημενη , ἐν τῳ ἰσῳ δε χρονῳ | ||
| περι το κεντρον αὐτου ἰσοταχως , ὡς της κατα το ἀπογειον μεταστασεως ἐπι τα ἐναντια τῃ του κοσμου περιστροφῃ συντελουμενης |
| μηδεν μεταξυ ἀμφοιν τιθεις : εἰ δε χρη δογμα κινειν ἀληθεστερον , ὁ λογος ἐργον ἠν αὐτου . λογου δε | ||
| των τε χειρον λεγομενων περι αὐτων και των ἀμεινον και ἀληθεστερον . χειρον μεν , ὁτι προς δυσιν ἐσχατη ἠκουεν |
| ἑκατεραν αἱρεσιν μαρτυρησαντων , ὁποτερους ἀν εὑρισκωμεν ἠτοι πλειους ἠ δυνατωτερους ἐν τῳ ἀνατολικωτερους ὑπαρχειν ἠ ἐπικεντροτερους ἠ καθυπερτερειν ἠ | ||
| ἐτρεφε μαλλον ἠ ἐλυεν , των ἀσθενεστερων ἐπεμελειτο , τους δυνατωτερους καθῃρει , τοις δημοις φιλος ἠν , τους δημαγωγους |
| ἐλαα και θερμον και πυκνον ἐν τοις ψυχροις δια το μετεωρον των ῥιζων : ἐμπηγνυται γαρ : ἡ δε ἀχρας | ||
| ἐφ ' ἁρμα δια το κουφον ἀναβαινει , φυσωμενος και μετεωρον αἰωρων ἑαυτον ἐπι καθαιρεσει ἰσοτητος . Ὁ μεν δη |
| ἐσπευδε μεν φρουρᾳ κατεχειν τον Πειραια δια το πολλα δυνασθαι χρησιμευειν τον λιμενα προς τας ἐν τοις πολεμοις χρειας : | ||
| μνημονευει δε της βοτανης ταυτης και Ἰολαος , λεγων αὐτην χρησιμευειν . ἐστι δε και ἑτερα πυριτις βοτανη , ἡν |
| ἡ μεν βασις ἰση ἐστιν ταις ὑπο των ΑΔ ΔΓ γινομεναις κατα την στροφην ἐπιφανειαις , ὑψος δε ἡ ἀπο | ||
| προς ᾠδαις ἀναρθροις και προς ταις συνουσιαις ταις παιδιας χαριν γινομεναις , ὑπ ' οὐδενος περισπωμενοι , δια την εὐκοπιαν |
| ἀλλων ἀξιωσαντες γενεσθαι ἐπιστημονων ἀνεπιστημονες γνωριμοι . μηποτ ' οὐν πατερα μεν της ψυχης ἡμων τον ὀρθον λογον καλει , | ||
| ὡς στομφακα διασαυλουμενον . καταντιβολειτον αὐτον ὑποπεπτωκοτες . ἐκβαινετον τον πατερα τοις ὀρχημασι . και των προς εἰλην ἰχθυων ὠπτημενων |
| ἐρχομενην : οὑτω γαρ ἀναρμοστοι και ἀβεβαιοι γαμοι ἐσονται των συνερχομενων τυγχανοντων κουφων τα ἠθη . και εἰ μεν ἐν | ||
| γινεται κρασις ἐπ ' ὀνοματων βαρειας και ὀξειας εἰς ὀξειαν συνερχομενων , δια το ἑσταως ἑστως και βεβαως βεβως και |
| γουν δυο μερη του νοος εἰσιν , εἰκοτως Κρονιδην το πρακτικον φησι του νοος . καλως δε και του εἰπε | ||
| τρεφειν και αὐξειν , ὡς ἑπομενον δε και ἐπι τον πρακτικον χωρειν βιον . Ἡ δε του φιλοσοφου σπουδη κατα |
| ἐντος περιλαμβανεσθαι το θ ὑπο του ἡλιακου κυκλου ἠ ἐκτος ἀπολειπεσθαι . ὁποτερως δ ' ἀν ὑποτεθῃ , φησι , | ||
| ἁμα ταις ἀρχαις δια φυλακης ἐχειν την πατριδα και μηδενος ἀπολειπεσθαι των κοινων . ἀρ ' οὐν τἀγαθα φευγοντας ὑπολαμβανετε |
| φιλοσοφουσιν ἀπαρκειν ἐμοιγε φαινεται , ἀλλ ' οὐδε τοις ἐμπορευομενοις ἐπιμελεστερον . καιτοιγε οἱ μεν ἐπι τα εὐτελεστατα στελλονται , | ||
| ἀποικιας ἡγησατο . ἱστορειται ταυτα παρα Πινδαρῳ ἐν Πυθιονικαις , ἐπιμελεστερον δε παρα Θεοχρηστῳ ἐν αʹ Λιβυκων και παρα Ἀκεσανδρῳ |
| παιδιων ἐκεισε τρεπειν τας ἡδονας και ἐπιθυμιας των παιδων οἱ ἀφικομενους δει τελος ἐχειν , τουτ ' εἰ δει φησαι | ||
| βιᾳ ἐξαιρειν ἠ ὁμολογιᾳ παριστασθαι και ἐπι τον Ἰνδον ποταμον ἀφικομενους παρασκευαζειν ὁσα ἐς την διαβασιν του ποταμου ξυμφορα . |
| τον χρονον ἀπειρατος γεγονως ἀρρωστιας ἐκρινεν ἑαυτον ἐκ του ζην μεταστησαι ὡς το τελειον της εὐδαιμονιας παρα τε της φυσεως | ||
| τα βιβλια παντοδαπην πυλαιαν . , : ἐκ του χρονου μεταστησαι το ἐργον . . . οἱα πασχει πολλακις ὁ |
| πλευριτιδος . κʹ περι ἐμπυηματων . καʹ περι παθων της καρδιας . αʹ Περι ἀνωρεξιας . βʹ περι βουλιμου . | ||
| ἰδεας . δια δη την εὐποριαν της τοιαυτης τροφης ἀπο καρδιας ἐπιπεμπεται τῳ πνευμονι , του αἱματος ἀκριβως ἐν ἐκεινῃ |
| , ὁπερ ἀπο του καλεω συνεκοπη . Ἠ και εἰς παρατατικον , ἀπο του κεκλω , ὁπερ ἀπο του κλεω | ||
| προ πολλου : και εἰ μεν ἀτελες , ποιει τον παρατατικον , οἱον ἐγραφον ἐποιουν : εἰ δε τελειον , |
| ὁ θεος την μετανοιαν αὐτων καλην και καθαραν και δυναμενους παραμειναι ἐν μετανοιᾳ αὐτων . ἐκελευσεν οὐν τας ἁμαρτιας αὐτων | ||
| διαπηγματος και της σπαθης , ἡς αἱ ἀρχαι ἐξω ἐωνται παραμειναι . προς δε τον καταρτισμον παρεστωτος του πασχοντος τῳ |
| προφερειν και πειραθηναι το ἀκουσαι λογους τοιουτους . Θουκυδιδης : πειραθεις δε ὁ Ἁρμοδιος ὑπο Ἱππαρχου του Πεισιστρατου καταγορευει τῳ | ||
| παραπομπης του δημου ὑποδεχθεις ἐς την βασιλειον ἐπανηλθεν αὐλην . πειραθεις δε τοσουτων κινδυνων ἀπιστως προσεφερετο πασιν ἀφειδως τε φονευων |
| οὐκ ἐστιν εὐχερες ἐρωτησαι και το καθολου δια το μη ὠνομασμενον εἰναι , ἠγουν δια το μη ἐν ἐνι ὀνοματι | ||
| Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ὠνομασμενον . . . . Ἀνωθε τουτων ἡ Σκυθις γη |
| συνεδριον στρατιωτας δισχιλιους : ὁ δε Μηδιος της συμμαχιας αὐτῳ παραγενομενης Φαρσαλον εἱλεν ὑπο Λακεδαιμονιων φρουρουμενην και τους ἐν αὐτῃ | ||
| Ὀλυμπιων τῳ περι την Ἑκτορος ἀτιμιαν ἐλεῳ και πολλης ἀρτι παραγενομενης ἐπικουριας Αἰθιοπων , Ἰνδων , Ἀμαζονων . μη γαρ |
| προτεραις συνθηκαις ἐνεγραφη . οὐ πολυ δε ὑστερον οἱ Καρχηδονιοι στρατευουσιν ἐς Ἰβηριαν και αὐτην κατα μερος ὑπηγοντο , μεχρι | ||
| , Λακεδαιμονιοι , της ἐπικηρυκειας αὐτοις ὑπαρχουσης προς Ἀθηναιους , στρατευουσιν ἐπι Μεγαλην πολιν . Ἀρκαδες δε , ἀσχολουμενων Θηβαιων |
| διοπερ ἀνωθεν ἀρξαμενος ὁ Ἀριστοτελης καταλεγει τους περι της διακεκριμενης κατηγοριας κανονας , λεγων ὡς ὁταν μητε ἐναντιοτης ἐν τοις | ||
| ὡς δε εἰδον ἐγκεκλικος προς την ἡδονην το θεατρον , κατηγοριας ἡψαντο τινες , και την ἀσεβη γραφην εἰς ἐκεινον |
| αἱρουμενους των πατριων ὑπο φρονηματος , ὡς μεν ἐνιοι των διαβαλλοντων εἰποιεν ἀν , βαρβαρικου , ὡς δε ἐχει τἀληθες | ||
| φιλοσοφιαν λογων οἰκειουσθαι και ἐμοι συγγιγνεσθαι , φοβουμενος τους των διαβαλλοντων λογους , μη πῃ παραποδισθειη και Διων δη παντα |
| οὑτως : Την συμβολην την εἰς τα συμποσια ὑπο των πινοντων εἰσφερομενην Ἀργειοι χων καλουσι , την δε μεριδα αἰσαν | ||
| πολυγονωτατον και γλυκυτατον : διο και λυειν τας κοιλιας των πινοντων μιξιν ἐχον λιτρωδη . . . και των γλυκεων |
| ὁταν παρακαταθεσθαι κτλ . . ὁτι ὁ δικαιος χρησιμος ὁταν παρακαταθεσθαι δει ἀργυριον και σων εἰναι , ὡς φησι Πολεμαρχος | ||
| Αἰητῃ δε την Ἐφυραιαν : και Αἰητην ἀπιοντα ἐς Κολχους παρακαταθεσθαι Βουνῳ την γην , Βουνον δε Ἑρμου και Ἀλκιδαμειας |
| τουτων συναγεται , ὁτι οὐτε χρωματων ἀντιλαμβανομεθα , ἀλλα του συνισταμενου κραματος ἐκ τε των ὑποκειμενων και φωτος , οὐτε | ||
| . ἐν τοιαυτῃ δε καταστασει και ἐτ ' ἀγνοιᾳ του συνισταμενου και φυομενου κακου των ἁπαντων Ἑλληνων ὀντων , δει |
| ὁρκου ὀντος της τετραδος : οὐ μα τον ἁμετερᾳ κεφαλᾳ παραδοντα τετρακτυν , παγαν ἀεναου φυσεως ῥιζωματ ' ἐχουσαν . | ||
| που και Ἐμπεδοκλης : οὐ , μα τον ἁμετερᾳ γενεᾳ παραδοντα τετρακτυν , παγαν ἀεναου φυσεως ῥιζωματ ' ἐχουσαν . |
| ἐκ των κοινῃ δοκουντων ἐστιν , ἀλλ ' ἐκ περιτροπης ἐργαζεται . και τον ἡταιρηκοτα πορνην εἰναι βιαζεται , εἰγε | ||
| διαφορον ἐποιησε στασιν ἑτεραν : ὀλιγη γαρ ἐναλλαγη στασιν ἑτεραν ἐργαζεται : ἐν δε τῳ στοχασμῳ ἐπι παντων των εἰδων |
| εἰσιν ἰσχυροι , τουτους εἰ μη τις ἐμπροσθεν μαθοι , τολμηροτερον και οὐκ ὀρθως αὐτοις προσενεχθησεται δοκησιν ἐχει ἰσχυος : | ||
| και οὐ δωσων δικην ὑπερ ὡν εἰληψαι πεποιηκως , τοσουτῳ τολμηροτερον Δημαδου , ὡσθ ' ὁ μεν προειρηκως ἐν τῳ |
| ὑδατι διεις , εἰριῳ ἑλιξας , προστιθει . Ἑτερον χολην καθαιρον : σικυης ἐντεριωνην λειην τριψας , μελιτι φυρησας , | ||
| μιξας και ἐλαιον ἀνθινον , κλυζειν . Φλεγμα και χολην καθαιρον : κοκκους κνιδιους ἑξηκοντα , μελι τε και ἐλαιον |