| ἐθειρας ἀνεπτερωσα και δακρυ σταλασσω , περι δε γυια χερας ἐβαλον ἡδοναν , ὠ ποσις , ὡς λαβω . ὠ | ||
| ἐκ δε μοι ἐγχος ἠϊχθη παλαμηφιν ἐτωσιον , οὐδ ' ἐβαλον μιν . Ἠ και ἐπαϊξας κορυθος λαβεν ἱπποδασειης , |
| τας πολεις αὐτων συνεβουλευε θαυμαζειν λεγων ἐπι ταις εὐηθειαις των παραινουντων ἀφειναι τας ἁμαρτιας αὐτοις ἀζημιους , εἰ μηδε δυνανται | ||
| Κω ἀφικομενος ἐς την Κνιδον νυκτος ἀναγκαζεται ὑπο των Κνιδιων παραινουντων μη ἐκβιβασαι τους ναυτας , ἀλλ ' ὡσπερ εἰχε |
| ἐουσης χερσου : ἐπειτε δε ἐς την των Βουδινων χωρην ἐσεβαλον , ἐνθαυτα δη ἐντυχοντες τῳ ξυλινῳ τειχεϊ , ἐκλελοιποτων | ||
| κατα παλαιαν φιλιαν ἐλθοντων , ὁτε συν Ἀρχιδαμῳ Πελοποννησιοι πρωτον ἐσεβαλον ἐς την Ἀττικην στρατιᾳ , και πλησιον τοξοταις Κρησιν |
| εἰποντα , κακοδαιμονα τε και θεοις ἐχθρον ὀνομαζων , και ἀπιστειν προσποιῃ και ἀγανακτεις και σχετλιαζεις . ὁμως δε τα | ||
| φιλον οὐ δηπου τολμῳην ἀν ἐξαπαταν και ἐκεινῳ τοιουτῳ ὀντι ἀπιστειν , οὑ και ἀποθανοντος τρια ἐτη ἐτυραννευθησαν Ἀθηναιοι ὑπο |
| παρελθων ἐς μεσον δειξαιμι τον λογον , ἐς δεον οὑτως ἀποβησεσθαι μοι τα της εὐχης . Αὐτοι τε οὐν ἠδη | ||
| , ἀντοιηθῃ , κατα την ποτερου δοξαν φωμεν το μελλον ἀποβησεσθαι , ἠ κατα την ἀμφοτερων , και τῳ μεν |
| Ἐπικουρος Δημοκριτος και το θηλυ προϊεσθαι σπερμα : ἐχει γαρ παραστατας ἀπεστραμμενους : δια τουτο και ὀρεξιν ἐχει περι τας | ||
| ἠρατο , πεμφθεις Ἰλιου κατασκοπος : κτανων δε φρουρους και παραστατας πυλων ἐξηλθεν : αἰει δ ' ἐν λοχοις εὑρισκεται |
| βουληθωμεν , ἐμπαλιν πρακτεον , ὁσα βραδεως θερμαινομενα μεχρι πλειστου παραμενει , ταυτα προσφεροντας . Ζυθος δριμυτερος ἐστι των κριθων | ||
| σφων κακιᾳ : οὑτος δε οὐτε ἐναντιος ἐστιν , οὐτε παραμενει τῃ κακιᾳ , ἐπειδη οὐκ ἐναντιος ἐστιν . Εἰ |
| ἡσσον συμφερουσι , και προσθετα δε προστιθεναι τῃ ὑστερᾳ των θερμαινοντων : τα δε προσθετα ἐστω δια σμυρνης και πηγανου | ||
| εἰσι δυναμεως , και κεισθωσαν ἐν τῃ τριτῃ ταξει των θερμαινοντων τε και ξηραινοντων . ἐστι δε τῃ γευσει θερμοτερος |
| παιδιων ἐκεισε τρεπειν τας ἡδονας και ἐπιθυμιας των παιδων οἱ ἀφικομενους δει τελος ἐχειν , τουτ ' εἰ δει φησαι | ||
| βιᾳ ἐξαιρειν ἠ ὁμολογιᾳ παριστασθαι και ἐπι τον Ἰνδον ποταμον ἀφικομενους παρασκευαζειν ὁσα ἐς την διαβασιν του ποταμου ξυμφορα . |
| ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
| την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
| , ἐνθα μηδε ὑλαι , μηδε τελματα , μηδε κοιλαδες ἐνοχλουσι , δια τας παρ ' αὐτων ἐνεδρας . Και | ||
| τον ὁμωνυμον σοι , τον σοφιστην τον ἀφειμενον του λειτουργειν ἐνοχλουσι τινες των ἐν τῃ βουλῃ μεμνημενοι προς αὐτον λειτουργιων |
| , ὁταν ὁ στρατηγος βουληθῃ ἐπαγειν την φαλαγγα ἐπι τους ἐναντιους , ὁ δε συνασπισμος προς το την των πολεμιων | ||
| μεγιστον ἐντευθεν ἐστι προτερημα : πλεον γαρ αὐτοι λιπουσι τους ἐναντιους των ἀναιρουμενων ἐν ταις συμβολαις . Ὁ τας οἰκειας |
| ἐκεινην , ὡς ἀκολασταινοντα . Ἐτη δ ' ἑπτα και τριακοντα οὑτως ζησαντα ἀναχωρειν εἰς την ἑαυτου κτησιν ἑκαστον , | ||
| Ἀγησιλαον ἀσπασομενος : ἠρξατο δε λογου ὁ Ἀγησιλαος παροντων των τριακοντα , μεταστησαμενος τον Σπιθριδατην : Λεξον μοι , ἐφη |
| πολλων και ἡ αἰσθησις ἐμαρτυρησε : πολλα γαρ των ἀλλα κινουντων και αὐτα συνεκινειτο . εἰ δε κινειται ὁτε κινει | ||
| ἐκτελειν οὐπω οἱα τε τα βρεφη , καιτοι κατα φαντασιαν κινουντων τε αὐτα και συγκαμπτοντων και τοπικως μετατιθεντων , εἰ |
| μηδαμως ἀμελειν , ἐπειθον τε κατ ' ἀρχας λογοις και παραινεσεσιν : ὡς δε οὐκ ἠνυον , μετα πληγων ἐπεχειρουν | ||
| προς τον ἀνθρωπινον βιον . οὐ χρη δε ταις ἐνιων παραινεσεσιν ἑπομενους ἀνθρωπινα φρονειν ἀνθρωπους ὀντας και θνητα θνητους , |
| Ἡρα ὀφθαλμον τιθησιν ἐν τῳ ἰνιῳ , και τον ὑπνον ἐξαιρειται , και ὑφισταται και φυλακα αὐτον τῃ Ἰοι . | ||
| οὐ των Ἑλληνων μεν λεγει πατερα , τους βαρβαρους δε ἐξαιρειται , ἀλλ ' ἁπλως φησι πατερα θεων και ἀνθρωπων |
| και δραν , ὁ τι ἐπειγοι , μηδ ' αὐτων φειδομενους των ὑπατων , εἰ δεοι . ὡς δε αὐτῳ | ||
| φροντιστας , πολυθεαμονας εὐμαθεις τε και εὐλαβεις και δειλους και φειδομενους ἀνδρας δηλουσιν : οἱ δε ἀχλυωδεις δολερους ἀπιστους τε |
| ἠδικουν , ἀλλ ' οἱ μη θελοντες διακρινειν ἀπο των ἐμβαλοντων το πυρ τους μονον τεθεαμενους . κατεχε τοινυν αὐτους | ||
| πλειστα των πνευματων κινεισθαι και περιφερεσθαι , ὑφ ' ὡν ἐμβαλοντων ἐνοιδειν την Ἀτλαντικην θαλασσαν και κατασκευαζειν τας πλημμυριας , |
| οὑς ἐδει το Πανακτον και τους ἀνδρας τους παρα Βοιωτων παραλαβοντας Ἀθηναιοις ἀποδουναι , το μεν Πανακτον ὑπο των Βοιωτων | ||
| λαβοις λογον οὐτε ἑκοντων οὐτε ἀκοντων : αὐτους δε δει παραλαβοντας ὡσπερ προβλημα ἐπισκοπεισθαι . Και μετριως γε λεγεις . |
| σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
| ; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
| , ταυτην τιννυων τιμωριαν . Διψει δε λεγει κολαζεσθαι τον Τανταλον , ὡς εἰπομεν . Ἐπιγενειοις δε ὁτι εἰ ἡψατο | ||
| δε ἀκουουσι τον πετρον ἐπι του ἡλιου : τον γαρ Τανταλον φυσιολογον γενομενον και μυδρον ἀποφηναντα τον ἡλιον ἐπι τουτῳ |
| ἑν μεστον , τοις μεν παιδιοις μικρον , τοις δε τελειοις μεγα . και μεντοι και το σωματωδες της σκιλλης | ||
| τ ' ὀμβρωι τε και αἰθερι παμφανοωντι , Κυπριδος ὁρμισθεισα τελειοις ἐν λιμενεσσιν , εἰτ ' ὀλιγον μειζων εἰτε πλεονεσσιν |
| ὡς φυλαξοντα τους ἀλλους . και παλιν ἐν τῳ της παραπρεσβειας , ἐπειδη δε ἡκεν ἡ ἐκκλησια , παρελθων Αἰσχινης | ||
| ἐπιχωριοςεἰρησεται γαροὐδ ' ἐγγενης ἡμιν “ . και Δημοσθενης περι παραπρεσβειας ” που δε ἁλες ; που τραπεζαι ; . |
| νηος , ὑπο ζυγα , μη τιν ' ἑταιρων βλαπτοι ἐλαυνοντων , ὁποτε σπερχοιατ ' ἐρετμοις : οἱ δ ' | ||
| ταξηται τις το στρατευμα . . ἐλωντων ] ἀντι του ἐλαυνοντων . . ἀνυστον ] ἐνεργητικον . . κἀν τουτου |
| γαρ δηπου τουθ ' ὁτι παντες οἱ ξεναγουντες οὑτοι πολεις καταλαμβανοντες Ἑλληνιδας ἀρχειν ζητουσιν , και παντων , ὁσοι περ | ||
| ἀντι του εἰς των Ἐρινυων . ἀσυλον γαρ εἰχον οἱ καταλαμβανοντες τα ἱερα των Ἐρινυων . την μιαν κομων γναθον |
| δε ἐκ του ἐναντιου : εὑρησεις δε κατα πολλους τροπους ἐκτειναι το προκειμενον , ὁτι ὁ φοβος και των προσηκοντων | ||
| εἰ κτειναι με χρη , πολλας γενειου τουδ ' ἀν ἐκτειναι λιτας μηποτε τεκουσης ἐς σφαγας ὠσαι ξιφος , εἰ |
| την θειαν γεγονεναι , δια το τους συνορωντας ἐκφαντικως ἑκαστα καταλαμβανειν , μητε το πυρ κεκαυκος , ὡς προειρηται , | ||
| πυκνωσιν των σωματων ψιλην , και την ῥυσιν ἀποβλεποντας , καταλαμβανειν τας διαθεσεις . δει δε και προς ἑτερον τι |
| ὁτι ἐπι μεν των ἁμα δια το συνειναι ἀλληλοις το αἰτιατον και το αἰτιον δηλον γεγονεν ὁτι ἀμεσα ἐστι τα | ||
| αἰτιου και ἐν μεσῳ ὀντος εἰναι ἐξ ἀναγκης ἁπλως το αἰτιατον , του δε αἰτιατου ὀντος οὐκ ἐξ ἀναγκης ἁπλως |
| γνωμην και την ὀψιν του ἰητρου αὑται αἱ ῥαφαι ῥωγμοειδεες φαινομεναι , και τρηχυτεραι ἐουσαι του ἀλλου ὀστεου , ὁτι | ||
| μοιρων , ἐπειδη κατα τα μεγιστα ἀποστηματα μειζονες εἰσιν αἱ φαινομεναι ἐπι του ἐπικυκλου παροδοι των περιοδικων , εὑρομεν την |
| δ ' ἠσαν ἀπο της βουλης ἠ ἀλλως ἐπιφανεις , μονομαχειν αὐτους ὑπο θεαταις τοις Λιβυσιν ἠναγκασεν , πατερας τε | ||
| . Ἠ οὑτως ἀπαραμυθητος ἡ συμφορα , ἀδελφῳ και πατρι μονομαχειν . Ἡ ΛΥσις , ὁτι την ἀρχην οὐν οὐκ |
| διακειμενων προς την ἀκροασιν , φθεγγεται το θηριον τουτο προοιμιον σκοτεινον τι και τεθνηκος δειλιᾳ , και μικρον προαγαγων ἀνω | ||
| και ἀορατον ἠ το μολις ὁρωμενον , οἱον δοκει το σκοτεινον . τοιουτον δε το διαφανες , ἀλλ ' οὐχ |
| ἁπαν γιγνεται το γιγνομενον και φθειρεται το φθειρομενον ἠ ἐξ ἐναντιων ἠ εἰς ἐναντια και τα τουτων μεταξυ , οἱς | ||
| διακονουμενοι . ταυτα ὁρωντες οἱ πολεμιοι , κατα ζηλον των ἐναντιων οἱ μεν στρατιωται ῥᾳθυμως ἐξω του στρατοπεδου βαδιζοντες ἐσχολαζον |
| δ ' ἑλε παντας Ἀχαιους . θαυμαζεν δ ' ὁ γεραιος , ὁπως ἰδεν ὀφθαλμοισι : Τηλεμαχου δ ' ἑλε | ||
| ? ? [ ] ? ? ? [ ] ὁ γεραιος : μη βιαζου προς τον [ ] Φλακκον [ |
| φυσικων καλουμενων φησι τις : τουτο γαρ μαχομενον ἐστι τοις φαινομενοις . “ Ἡλιος τε και σεληνη και τα λοιπα | ||
| θεωρημα , καθαπερ ὑστερον διδαξομεν , της δε ἐν τοις φαινομενοις στρεφομενης ἐστιν ἰδιον τι θεωρημα . δια γαρ των |
| τα στρεβλα ξυλα . τευταζοντων . πραγματευομενων , ἐπι πολυ διατριβοντων ἐν τῳ αὐτῳ , φροντιζοντων , ἠ ἐπιστροφως τι | ||
| τοιοσδε τις ἠν . εἰναι τινας ἐφη των περι αὑτον διατριβοντων , οἱ πολλακις ἐποιουντο μνειαν των Πυθαγορειων , διασυροντες |
| , προσαγορευει τους την των φυσικων θεωριαν ἀσκουντας φιλοσοφους οἱονει φιλουντας τον σοφον , ὁπερ ἠξιου καλειν τον θεον , | ||
| ; Δικαιος εἰναι μαλλον ἠ χρηστος θελε . Δει τους φιλουντας πιστιν , οὐ λογους ἐχειν . Δουλος πεφυκως εὐνοει |
| σκοπου . ὑπο ἱππεων πολλων : των Σικελων δηλονοτι . εἰργεσθαι της γης : της Σικελικης . ξυστωσιν αἱ πολεις | ||
| . ἐτι δε παρελθων τον νομον ὁν ὑμεις ἐθεσθε , εἰργεσθαι των ἱερων αὐτον ὡς ἀλιτηριον ὀντα , ταυτα παντα |
| της ἀρετης το ἀμετρον . Δοξα δε νουσου γινεται το ὑπερβαλλον δια την των κρινοντων ἀπαιδευσιην : δοκιμαζει δε ἑκαστος | ||
| . δοθεν γαρ το ΑΒ παρα δοθεισαν την ΑΓ παραβεβλησθω ὑπερβαλλον εἰδει δεδομενῳ τῳ ΓΒ : λεγω , ὁτι δοθεισα |
| , παντα γαρ ἰσα ἀλληλοις . ἀλλ ' ὁ γε καινοτατον , ἐπι θρονου γαρ , οἱου συ , καθιζων | ||
| ἠ κοιλον μελλωσιν ὑπερβαινειν , και ὑπομιμνησκειν αὐτους , το καινοτατον , ὁτι βαδιζουσιν . δεινον οὐν ἐποιειτο , εἰ |
| ταυτα μεν δη συνεθεντο παρα τον Ἰλισσον , οὑ τον καθαρμον τελουσι τοις ἐλαττοσι μυστηριοις , Ἱππαρχου και Μνησιδημου στρατηγων | ||
| παντες αὐτους ἐξεκηρυξαν , Μαντινεις δε μετα την ἀπαλλαγην αὐτων καθαρμον της πολεως ἐποιησαντο σφαγια περιαγαγοντες κυκλῳ της χωρας ἁπασης |
| τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
| σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
| ἀρα ἐστιν ἐπι την ΒΖ . ἐπει οὐν ἐν τρισιν παραλληλοις ταις ΗΘ ΒΚ ΔΕ ἰση ἐστιν ἡ ΗΚ τῃ | ||
| τα σημεια ἐπιζευγνυμενη εὐθεια ἐν τῳ αὐτῳ ἐπιπεδῳ ἐστι ταις παραλληλοις . δια τα αὐτα δη και ἑκατερον των ΣΟΠΤ |
| του ἐγκεφαλου προς τους μυκτηρας ἐμφραττουσα αὐτους , ὡσπερ και καταρρους ἐστι , φερομενον δι ' ὑπερῳας ἐκεινο το ὑγρον | ||
| χρησαιο δ ' ἀν τουτῳ προς τε τας κορυζας και καταρρους μισγων κηριου τι . χρησαιτο δ ' ἀν τις |
| τιμων : πολλακις , ὠ Ἀθηναιοι . Τυρρηνικος : ἁπαντα συμβησεσθαι ἐτι . Κατα Διονυσιου του ἐπι της διοικησεως : | ||
| οἱ λογοι και ὁ δρασμος ἐνικα και πραγματα αἰσχιστα ἐμελλε συμβησεσθαι , και οὐχ ὁσον το της δουλειας , ἀλλ |
| δυνατωτερον : αὐτο δε παντων και ἀπεριοριστον και ταχυτατον και δυνατωτατον . και οὑτω νοησον ἀπο σεαυτου , και κελευσον | ||
| , ὑποταξαι τε αὑταις το Ἀτλαντικον ἐθνος , ὁ ἠν δυνατωτατον των της Λιβυης . Ζηνοθεμις δε αὐτας φησιν ᾠκηκεναι |
| φανω ψευδομενος ; νομιζω δ ' ἐγωγε παντα μεν προσηκειν ἀποδεχεσθαι των δι ' εὐνοιαν ὁτιουν λεγοντων και μηδενα ὀχληρον | ||
| ἀποδεχομαι οὑτω . καιτοι πανταπασι γε μοι δοκει χαλεπα μεν ἀποδεχεσθαι εἰναι , ἀλλον δ ' αὐ τροπον χαλεπα μη |
| την Μηδειαν παραχρημα ἐπι του σωματος ἑαυτης τας τουτων πιστεις παρεξεσθαι . εἰπουσαν γαρ μιαι των Πελιου θυγατερων καθαρον ἐνεγκειν | ||
| μονον οὐκ ἐλαττω της ἱκανης , ἀλλα και θαυμαστην πληθει παρεξεσθαι ; ταυτην ἐγω μονην αἰτιαν ἐπινοω δι ' ἡν |
| εἰ παρα τους λοιπους ἐστι τι , και εὑρον σπλαγχνον ἐξηλλαγμενον και την καρδιαν δασειαν , ὡς Ἡροδοτος και Πλουταρχος | ||
| ταυτης της τιμης . ἰδιον δε τι ποιουσι και παντελως ἐξηλλαγμενον περι τας των τετελευτηκοτων ταφας : συγκοψαντες γαρ ξυλοις |
| την οἰκειαν κοσμουντα πανηγυριν συμβαινουσαν τῳ πληθει την ἀφθονιαν ἡμιν καταστησαι του διαρκεσαι προς ὀψοφαγιαν και πολυτελειαν δειπνων . ἐδει | ||
| ἐκ της Ἰνδων γης , ὡς οἱ ταυτα κεκοσμεατο , καταστησαι βασιλεα της χωρης Σπατεμβαν , των ἑταιρων ἑνα τον |
| του ἀνισου κρατηθεισης . ὑπ ' ἀμφοτερων δε των πολεμων φθειρεται τα ἐπιγεια , προς μεν ἐχθρων δενδροτομιαις , δῃωσεσιν | ||
| . δυστερπει φιλοτησιῳ : γαμῳ ἐρωτικῳ . ὀλλυτ ' : φθειρεται , δια την μιξιν ὀλλυται . Ὡς δ ' |
| ἐκπνευσαι βιον . ἁλις δε μυθων : οὐ διπλα χρηιζω στενειν . ὡν δ ' οὑνεκ ' ἠλθον τουσδε βασιλειους | ||
| ἐπι τοις κειμενοις ὀδυρεσθαι προσην , ὁτε θρηνειν , ὁτε στενειν την συμφοραν : εἰ μη γαρ τουτο μοι προς |
| το νοσημα παν . ἐδοκει χρηναι οὑτω ποιειν . και λαλουντων ἡμων και βουλευομενων ἐπεισερχεται Βιβλος ἐκ τριτων , θεραπευτης | ||
| : Ἐστι δε και Δωδωναιον χαλκειον παροιμια ἐπι των πολλα λαλουντων . . . . Προσθετεον οὐν τῳ περιηγητῃ Πολεμωνι |
| καιρος ἠν : ἡ δε εὐτρεπιστο ἐν τινι των ἐκεινου προαστειων . ὡς δε τα παντα εἰχε καλως , και | ||
| Ὁτι Πομπισκος εἰς τινα πολιν στρατοπεδευσας τα μεν λοιπα των προαστειων της πολεως ληϊζεσθαι τους οἰκειους στρατιωτας οὐκ ἐκωλυεν , |
| ἐπι το ὀξυ : ἐστι δε ἀπο λιχανου ὑπατων ἐπι παρανητην διεζευγμενων , ἐκαλειτο δε φρυγιον . τεταρτον το ὑπο | ||
| , ἀπο λιχανου ὑπατων ἐναρμονιου ἠ χρωματικης ἠ διατονου ἐπι παρανητην διεζευγμενων ἐναρμονιον ἠ χρωματικην ἠ διατο - νον , |
| ἐλθειν . εὑρισκονται γουν πολλοι των Πυθαγορειων αὐτηι κεχρημενοι ὡσπερ Ἀρισταιος ὁ Κροτωνιατης και Τιμαιος ὁ Λοκρος [ . ] | ||
| Αὐτουχον και Ἀρισταιον : Αὐτουχος μεν ἐν Λιβυηι ἐμεινεν , Ἀρισταιος δε ἀφικετο εἰς Κεω . . . . : |
| , καιπερ ἐν πολλῃ ταραχῃ και φοβῳ ὀντας και Βρασιδου παραινουντος , ὡς λεγεται , Ἀλκιδᾳ , ἰσοψηφου δε οὐκ | ||
| μικρον ὑδωρ ἐχων . και δη του ἐν τῃ λιμνῃ παραινουντος τον ἑτερον μεταβηναι προς αὐτον , ἱνα και ἀμεινονος |
| φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
| φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
| δε Θηβαιων ἀγανακτουντων ἐπι τοις γινομενοις και φιλοφρονως τους φυγαδας ὑποδεχομενων , Θρασυβουλος Στιριευς ὀνομαζομενος , ὠν Ἀθηναιος , ὑπο | ||
| εἰδων λεγονται , τῳ δια τινα συντυχιαν πραγματων την των ὑποδεχομενων εἰς πληθος διαστασιν μη γενεσθαι , ἀλλ ' οὐν |
| τα τειχεα την ὁδον ἐποιεετο , ἐκ δεξιης χειρος το Παγγαιον ὀρος ἀπεργων , ἐον μεγα τε και ὑψηλον , | ||
| λογον ἐποιευμην . Ἡ δε γη αὑτη ἡ περι το Παγγαιον ὀρος καλεεται Φυλλις , κατατεινουσα τα μεν προς ἑσπερην |
| τουτων προσαπορειν ; μικρου δειν οὐδ ' οἱ ψευδεις ἐν ὡρισμενοις : ἐν ἀπειροις γαρ και οὑτοι . οἱ γαρ | ||
| ' ὡν συνηχθη : τουτο γαρ ἀν εὐκολωτερον ἐποιουμεν ἐν ὡρισμενοις ἐχοντες μαλλον την ζητησιν . ἐπειδη δε , εἰ |
| το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
| συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
| ἐς Ἀθηνας ἀποπλειν , Θησεα δε , ὡς ἑκτον και δεκατον ἐτος ἐγεγονει , την πετραν ἀνωσαντα οἰχεσθαι [ και | ||
| και τεταρτῳ διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λγʹ γʹʹ . τον δε δεκατον ὡραις δυσι και ἡμισει διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λϚʹ : |
| νοϲουντων ϲημειωϲομεθα . οὐρον τοινυν ἀριϲτον ἐϲτι το τοιϲ των ὑγιαινοντων ὁμοιοτατον : τοιουτον δε ἐϲτι το ὑποπυρρον τε ἁμα | ||
| : ὑγιαινοντων δε φροντιζειν , ἑνεκεν ἀνοσιης : φροντιζειν και ὑγιαινοντων , ἑνεκεν εὐσχημοσυνης . Οἱ μεν οὐν ἐοντες ἐν |
| ὁρκου ὀντος της τετραδος : οὐ μα τον ἁμετερᾳ κεφαλᾳ παραδοντα τετρακτυν , παγαν ἀεναου φυσεως ῥιζωματ ' ἐχουσαν . | ||
| που και Ἐμπεδοκλης : οὐ , μα τον ἁμετερᾳ γενεᾳ παραδοντα τετρακτυν , παγαν ἀεναου φυσεως ῥιζωματ ' ἐχουσαν . |
| φερειν , και ἀκοπον εἰναι . Ἀριστον μεν οὑτω παντα διακεισθαι τον ἀνθρωπον , και ἀσφαλεστατ ' ἀν γενοιτο ὑγιης | ||
| ἐχοντα : δοκει δε μοι ἀνδρι ἀγαθῳ ἀρχοντι νυν εὐαρεστοτερως διακεισθαι ἡ πολις . το μεν γαρ θαρσος ἀμελειαν τε |
| δε τω χρημασι χρηματα περι πλειστου ποιησουνται , μεγιστον φαρμακον ὑπολαμβανοντες ἠμεν των ἁμαρτηματων . ἀριστον μεν οὐν ταν ὁλαν | ||
| ὑπερ ἁπαντα τα δεινα Ῥωμαιοι δεδοικασιν ἀφανισμου της πολεως σημειον ὑπολαμβανοντες , ἀφ ' ἡς ποτ ' ἀν αἰτιας γενηται |
| κασιγνητος τε Πολυδευκης ὁδε . δεινον δε ναυσιν ἀρτιως ποντου σαλον παυσαντ ' ἀφιγμεθ ' Ἀργος , ὡς ἐσειδομεν σφαγας | ||
| ψοφωι τας φωνας ποιειν , νυκτος δε † φαινεσθαι τον σαλον αὐτων και τον ἠχον . . . , . |
| ἀποκειρεται . Ἀει με τοιουτοι πολεμοι διωκοιεν : ἐπι των καταφρονουντων τινων . Ὁμοια , Πολλων ἐγω θριων ψοφους ἀκηκοα | ||
| τους δημους κινουντων και μαργιτην αὐτον ἀποκαλουντων και ὑβριζοντων και καταφρονουντων τῳ μεν εἰναι παντων κυριος ἀπεσφαξεν ἀν , εἰπερ |
| οἱ ἐπα [ γμενοι ] αὐτο διαστρεφωσιν ] ἠ μη δεξαμενοι ] [ ] ὀρθως ἠ μη μνημονευσαντες ] ἐτι | ||
| τα ἀγαθα ἀθροα ἠκρατισμενοι και τας προποσεις παρα τελειας ἀρετης δεξαμενοι , οἱ δε την ἀπο οἰνου μεθυοντες μεθην ἀγευστοι |
| , ταυτα καθολου και ἀχωριστα ; οἱ μεν γαρ χωριστα ποιουντες τα δι ' ὡν αἱ ἀποδειξεις ἁμα μεν ἐξ | ||
| ταυτα εἰπων λεγει ὁτι οἱ μεν τους μαθηματικους ἀριθμους μονους ποιουντες , ὡς οἱ περι Ξενοκρατην και Σπευσιππον , χωριστους |
| τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
| , οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
| και τους ταρσους διασειειν φιλει , την ἐλπιδα του πετεσθαι δυνησεσθαι προευαγγελιζομενος ; ἀμνον δ ' ἠ χιμαρον ἠ βουν | ||
| ταυτα διενοηθη , ἡγησατο σχολης πρωτον δειν , εἰ μελλοι δυνησεσθαι των κρατιστων ἐπιμελεισθαι . το μεν οὐν προσοδων ἀμελειν |
| ἀν ἐγω ἐπιβιω : αἱς δ ' ἀν μη , χαιροντων . και ὡν ἀν γενωνται οἱ πατερες αὐτων ἐμου | ||
| και καταλυκουργιζοντες της σης ἀνθρωποπαθειας . ἀλλ ' οὑτοι μεν χαιροντων , δεσποτα , συ δε μοι μεμνησο φυλαξαι την |
| οὐδε δοκων ὁραν ] προσποιουμενος μη εἰδεναι . ἐξεμειν ] ἐκβαλλειν τα συναχθεντα χρηματα . ἁττ ' ἀν κεκλοφωσι μου | ||
| χρηται . τον οὐν οὐκ ὀρθως χρωμενον μισειν δικαιον και ἐκβαλλειν και ἀποκτεινυναι ἀλλ ' οὐ τον διδαξαντα . Οἰμαι |
| ἀλλα σαφες ὁτι εἰς πλειονας ἐπιτασεις των σημαινομενων αἱ τοιαυται παραθεσεις γινονται , ὡς παρεστησαμεν και ἐπι του ναι γραφω | ||
| βασιλεων ἐπι της ἀκρας ἰδιᾳ πεποιησθαι οἰκησιν και θησαυρους και παραθεσεις ὡν ἐπραττοντο φορων , ὑπομνηματα της οἰκονομιας : πραττεσθαι |
| πολις ἐπεπληρωτο θορυβου ποικιλου , δυσμενως μεν ἐχουσα Ῥωμαιοις , λησεσθαι δ ' οὐ προσδοκωσα . και τα μεν Καρχηδονιων | ||
| ἐρημοι και κεναι των οἰκητορων ἐγενοντο μετανισταμενων και σκεδαννυμενων ἐνθα λησεσθαι προσεδοκων . ἀλλ ' οὐδεν ἰσως θαυμαστον , εἰ |
| των Ἑλληνικων , οἱ ἐν Χαιρωνειᾳ Φιλιππου και Μακεδονων ἐναντια ἀγωνιζομενους ἐγκαταλιποντες Ἑλληνας τοτε ἐν χωριῳ τῳ αὐτῳ ἐκτεινοντο ὑπο | ||
| καθ ' ὁν οἱ κριται φαιας ἐσταλμενοι στολας κρινουσι τους ἀγωνιζομενους ὑπομνημα του πενθους ταις στολαις ἐμφανιζοντες : ὑστερον δε |
| μαλακος γεγενημενου τροπῃ του α εἰς η . Τα εἰς κος δισυλλαβα βραχει διχρονῳ παραληγομενα σπανια ἐστι μονογενη ὀντα : | ||
| κλισεως : τα μεν γαρ των εἰς ιξ ὀνοματων εἰς κος κλινεται ὡς το περ - διξ περδικος , τα |
| πολυς ἐνθαδε μαλιστα και τραυματα μεγιστα και πιπτοντων στονος και ἀναιρουντων μεγαλαυχια , μεχρι ποτε και τουσδε ἐτρεψαντο [ οἱ | ||
| οὐ την αὐτην δε δυναμιν ἐχουϲιν ἐπιλαμβανομεναι και προλαμβανομεναι των ἀναιρουντων φαρμακων : ὁ γαρ αὐταρκεϲ ἐϲτιν αὐτων μεγεθοϲ εἰϲ |
| σε δακρυοις στενω , πρεσβυ , και τεκεα και το καλλινικον καρα . ἑκαστερω προβατε , μη κτυπειτε , μη | ||
| ἐδοξασεν ἀνακηρυξας κατα τα Πυθια : ἀνεκηρυξε γαρ ὑπερ το καλλινικον ἁρμα του Ἱερωνος ὁ κηρυξ οὐσαν αὐτου πατριδα . |
| , οὐτε πυρετων ἐπιλαμβανοντων , οὐτε ἐμπυηματων ἐπιγινομενων , τουτους ἐπανερεσθαι , ὁκοταν βησσωσι τε και δυσπνοοι ἐωσιν , εἰ | ||
| ταυτ ' ἐχῃ ἀμφω , χρονιον το νουσημα γινεται : ἐπανερεσθαι δε και εἰ ἐν τῳ μηρῳ ναρκαι ἐγγινονται , |
| τα ἀντικειμενα φασκοντας ἐν τοις γενητοις εἰναι . μεταβολης δε ἀναιρουμενης οὐδ ' ἀν γενεσις οὐδ ' ἀν γενητον τι | ||
| φυτου πως δυναται εἰναι ἡ ἐλαια ; της δε ἐλαιας ἀναιρουμενης οὐκ ἀναιρειται το καθολου φυτον , εἰσι γαρ ἀλλα |
| ε γαμησεις την φιλην , νυν δε οὐ Ϛ θες παραβολιον : νικησεις γαρ ζ οὐχ ἑξεις ἐλπιδα πιστεως το | ||
| την παρακαταθηκην γ οὐ δυνησῃ γημαι την φιλην δ θες παραβολιον : νικησεις γαρ ε ἑξεις ἐλπιδα πιστεως καλην Ϛ |
| αὑτοις τας δια του σωματος : διο διψας τινας αὑτοις παρασκευαζουσιν , ἱνα πινοντες ἡδωνται . αἱ μεν οὐν ἀβλαβεις | ||
| Εὐριπιδῃ . Ὁταν μελλωσι περδικες προς τῳ τικτειν εἰναι , παρασκευαζουσιν ἑαυτοις ἐκ τινων καρφων την καλουμενην ἁλω . πλεγμα |
| ἡ βατος , ” ἐμου βουληθεισα ἐπιλαβεσθαι , ἡτις παντων ἐπιλαμβανεσθαι εἰωθα . ” ὁ μυθος δηλοι , ὁτι οὑτω | ||
| ψυχη οὐν αἰτια τοιαυτην ἐχουσα φυσιν ὡστε των αἰσθητων παραρρεοντων ἐπιλαμβανεσθαι των ὁμοιων τυπων και ἐναποτιθεσθαι τῃ μνημῃ , συλλεγουσαν |
| δ ' ἀναβαινοντων , ἐπελαυνουσι : και των πελταστων συχνους κατεβαλον και των ἱππεων Κλεαν και Ἐπικυδιδαν Σπαρτιατας , και | ||
| , ἐτρεψαντο και το ἀλλο στρατευμα , και διωκοντες παμπληθεις κατεβαλον , ἠσαν δε και οἱ ἐσωθησαν αὐτων εἰς τας |
| τον κολπον , ἀπο του ἀρθρου του ὠμου την χειρα ἀποκοπτειν . Δει τοιγαρουν ῥακος μεν ἐπιτιθεναι τῃ προβεβλημενῃ χειρι | ||
| και ἐπιληπτοι λογισμοι , οὑς , ὁποτε ἀνιατως ἐχοιεν , ἀποκοπτειν και διαφθειρειν ἀναγκαιον . τον οὐν ἀπειθη και φιλεριν |
| οὑτω τουτ ' εἰποιμ ' ἀν μικρον ἐναλλαξαν εἰ και τολμηρον , ὁτι την παρ ' ἀνδρι εὐδαιμονιαν οὑτω φασι | ||
| ; και ἐγωγε διεξηλθον αὐτα , οὐχ ἱνα τον ἀντιδικον τολμηρον ὑπολαβοντες και θρασυν , εἰ τοις οὑτω δυσκολοις ἑαυτον |
| ποιησας ἐκει τετρακιονιον ἐν ὑψει ἐστησεν αὐτην την Τυχην , καταστησας ἐμπροσθεν αὐτης βωμον ὑψηλον : ἡντινα στηλην της Τυχης | ||
| δια κηδους ἑαυτῳ ᾠκειωσατο , δομεστικον των Σχολων της ἀνατολης καταστησας , αὐτοκρατορα στρατηγον του κατα Τουρκων πολεμου τουτον ἐκπεπομφεν |
| ἑξις ὁ τελειοτατος των ἀρετων καρπος . ὡσπερ οὐν δικαιοσυνης ποιεισθαι δει λογον οὐ μονον προς τους δικαιως ἡμιν προσφερομενους | ||
| ὀψοποιϊαις , σκευασιαις τε και προαγωγαις ἐπισπασθαι και προσαγεσθαι , ποιεισθαι δε τουτο χρη τοις θεραπευτικοις τε και κολακευτικοις ὀνομασι |
| καλουσιν . Ἐλευσινιας . της Δημητρος , δια των αὐτης τελετων . ἐναυσασθαι . μεταλαβειν . προς τον βασιλεα . | ||
| γε ἡ των καρπων μεταδοσις , ἐπειθ ' ἡ των τελετων ἑτερα , τριτον ἡ κατα τους πολεμους προστασια , |
| νυν λεγω , πιστιν βεβαιαν του συμφερειν αὐτα των λογων παρεχομενων ἀναθρουμενα : σημειωσαι ἀναθρουμενα ʃ φανερα γινομενα . εἰ | ||
| πυρ σκαλευσατω : ἐπι των εἰς κοινον μη τα ἰσα παρεχομενων . Ἐν Παλλαδιῳ ἐκριθη : δικαστηριον ἐν Ἀθηναις , |
| , ἱνα μη τους ἐχθρους εὐφρανηις . Πασιν ἀρεσκε . Καλον ἡσυχια . Ἐπισφαλες προπετεια . Ἀει αἱ μεν ἡδοναι | ||
| ' ἱξομαι , ὡς ἀνδρι ξεινῳ γενοιμην τοι συνομιλος . Καλον ἐπισημηνασθαι τας αἰτιας δι ' ἁς ἡ μεν ἀρχαια |
| , και το μεν ἀποδεικνυον αἱ στασεις εἰσιν το δε ἀποδεικνυμενον το πραγμα περι οὑ ἡ στασις τουτεστι το ζητημα | ||
| λημματα τινα ἐχει και ἐπιφοραν τινα , ἐπει παν το ἀποδεικνυμενον οὑτω και ἀποδεικνυον ἐπι μερους ἐστιν , εἰδικη ἐσται |
| τους ὡς ἐφην ἀξια μυριων θανατων , οὐχ ἑνος , εἰργασμενους . ἀλλως τε τοις συγγενεσι και φιλοις του δολοφονηθεντος | ||
| παλιν ἐπι την αὑτου φιλανθρωπιαν , ἡμερουμενος προς τους ἀνημερα εἰργασμενους , και φησι : μη ἐπιδυετω ὁ ἡλιος ἀνεσκολοπισμενοις |
| και τον ε , και ὁ θ τριπλασιος , δυο παραλιπων τον ζ και τον η , και ὁ ιβ | ||
| πρεσβυτατον ἀγαθον αὐτης , ἡ εὐγενεια , κἀν τἀλλα τις παραλιπων ἡσυχαζῃ , γενοιτ ' ἀν αὐταρκεστατος ἐπαινος . ἐστι |
| . ποιησον δη τα δυσχερη λεια και δειξον οὐ κακως βεβουλευμενον . μεγα δε τοις χορηγουσιν ἀρχοντος εὐνοια , μειζον | ||
| ' ἀν ἀποφηνωμεν πολλα και ἀλλα τῳ παροντι πραγματι παραπλησια βεβουλευμενον και διαπραξαμενον , ῥᾳον και περι του παροντος πεισαι |
| και ἐν παντι ζωῳ ἑκαστῳ γονης ἐνειναι και ἀσθενεστερον και ἰσχυροτερον : και οὐκ ἐς ἁπαξ χωρεει ἡ γονη , | ||
| ἀρσενα : παρα μεν γαρ τοισιν ἐθηλυτοκεον , ἐκρατεετο το ἰσχυροτερον , πλεονος γενομενου του ἀσθενεος , και ἐγενετο θηλεα |
| γουν δυο μερη του νοος εἰσιν , εἰκοτως Κρονιδην το πρακτικον φησι του νοος . καλως δε και του εἰπε | ||
| τρεφειν και αὐξειν , ὡς ἑπομενον δε και ἐπι τον πρακτικον χωρειν βιον . Ἡ δε του φιλοσοφου σπουδη κατα |
| βαρυτεραν αὐτος ἐνδεξηται . μηδενος οὐν ἐτι τι των εἰς παραιτησιν λεγειν θαρρουντος , ἀμειλικτοις και ἀφετοις ἐχρητο ταις ὀργαις | ||
| ἀγοντων ἠ δεητικωτατας εὐχας , αἱς σπουδαζουσι τον θεον ἐξευμενιζεσθαι παραιτησιν ἁμαρτηματων ἑκουσιων τε και ἀκουσιων αἰτουμενοι και χρηστα ἐλπιζοντες |
| και Ἐργινῳ τῳ τυραννουντι αὐτων , ὁν ὑφ ' Ἡρακλεους καταλυθηναι φασιν . Ἐτεοκλης δε , των βασιλευσαντων ἐν Ὀρχομενῳ | ||
| εἰς θοινην : δια τουτο και την Κοδριδων ἀρχην φασι καταλυθηναι , ἐξ ὡν ἠν ἐκεινος . Ἱππῳ γηρασκοντι τα |