| προσιοντες δε μοι των ἀκηκοοτων πολλοι οὐν ἐδεξιουντο και θαυμαζουσιν ἐῳκεσαν . ἐπι πολυ γουν παρομαρτουντες ἀλλος ἀλλοθεν ἐβοων και | ||
| . . . . και ὁτι το ἐμελλον ἀντι του ἐῳκεσαν . . Β α . ζ . σ . |
| τηρησαι τα καθ ' ἡμεραν γινομενα , τας δ ' ἐνιαυσιους περιοδους ἐκ των ἁπαξ συμβαινοντων κατ ' ἐτος τηρησαι | ||
| φερηται ἐκ της καθολικης ὑποστασεως , οἱ μεν ἀγαθοποιοι τους ἐνιαυσιους χρονους λαβοντες ἠ ἐπεμβαντες ἀσθενεστεροι εἰς το εὐεργετειν γενησονται |
| και ὑπερκομπος , μωρα παλιν και ἐπηρμενα βοᾳ . την ἐνουσαν ἀφροσυνην ἡ γλωττα ἐμφαινει . ἀλλως : ἡ γλωσσα | ||
| λεξεων . τεκμαιρομενοι οὐν Ἀθηναιοι και δια της ταξεως την ἐνουσαν τῃ προσῳδιᾳ φυσιν οὐκ ἐπι των φωνηεντων αὐτην τιθεασιν |
| Ἰσσικῳ κολπῳ και τῳ Παμφυλιῳ κεισθαι συμβαινει την Κυπρον , συναπτουσαν τῳ Αἰγυπτιῳ πελαγει . ἐστι δ ' ἀπο Ῥοδου | ||
| , τα μεν νοερα ὀργανα ἀπολυουσαν των δεσμων και ἀποκαθαιρουσαν συναπτουσαν τε προς το ὀν , τῳ δε καλλει και |
| τυραννου χαιρειν και γεγηθεναι τους τυραννουμενους : ἀλλα τοτε λεγονται στεναζειν : „ μετα γαρ τας ἡμερας τας πολλας ἐκεινας | ||
| εἰσιν ἀναστηματα των ποταμων . τασσουσι δε και ἐπι του στεναζειν , ἀπο δε της αὐτης ἀρχης : και γαρ |
| τον ἀλεξομενον , ἀλλ ' ἐπι τον ἀρχοντα χειρων ἀδικων ἀναφερουσι . , . . ἀπειροκαλια ἀλλ ' εἰμι λιαν | ||
| και φρονησις την κατ ' ἀξιαν χρησιν ποιουνται ἑκαστῳ και ἀναφερουσι ταυτην προς τον ἡγεμονα νουν , αὑτη ἀν εἰη |
| , εἰ τουτο ἀμεινον , μη και βασκαινειν ἐν ταις κοιναις εὐτυχιαις δοκω . Τις γουν πρωτος ἀρξεται ; Συ | ||
| αἱ δε οὐ : και πολιτικαι μεν αἱ ὑποπεπτωκυιαι ταις κοιναις ἐννοιαις , οἱον εἰ ῥητορευτεον και ὁσα τοιαυτα : |
| εἰσδεχεται . ἀει μεντοι ἀπ ' ἀλλου ἐνδιδοται ἡ τοιαυτη μετουσια του παθους : κἀν ποτε δε δοκῃ τι ἀφ | ||
| μιχθεντες τοις οἰκοις οἰκειοι λεγονται . και ἀγχιστεια . ἡ μετουσια της οὐσιας . Ἀριστοφανης . ἀγχιστιδην : τα κατ |
| ἐλαττον κρειττον ἐσται σοι πολυ . ἀνοια θνητοις δυστυχημ ' αὐθαιρετον : τι σαυτον ἀδικων την Τυχην καταιτιᾳ ; χαλεπον | ||
| . ἐπισμυγερως ἐπιπονως : “ ἐπισμυγερως ναυτιλλεαι . ” ἐπισπαστον αὐθαιρετον : “ ἠ ταχα Ἰρος ἀειρος ἐπισπαστον κακον ἀξει |
| δε τους αὐτους καιρους Καρχηδονιων τριακοντα μυριασιν ἐπι την Σικελιαν στρατευσαντων , Γελων ὁ Συρακουσιων ἀφηγουμενος ἑνι στρατηγηματι και ἀκαρει | ||
| ] ἐχθες και πρῳην , Ἀθηναιων τηλικαυταις δυναμεσιν ἐπι Συρακουσας στρατευσαντων , οἱ πατερες ἡμων οὐδε τον ἀπαγγελουντα την συμφοραν |
| , και οὑτως εἰς ἀπειρον . παλιν το κριτηριον ἀμφισβητουμενον καθεστως δειται τινος ἀποδειξεως . ἀλλ ' ἐπει των ἀποδειξεων | ||
| τῳ κεντρῳ καθεστωτι ὁ μειζων και ἐξωτατω και παντων περιληπτικος καθεστως κυκλος ἰσος γενησεται : εἰ γαρ ὁ μεν ἐξωτατω |
| βροχων εἰργεις ; ἀλλ ' εἰ ς ' ἀφειην μη φρονουσαν , ὡς θανηις ; οἰμοι ποτμου . που μοι | ||
| ὀνομαζεται , πανυ αἰσχρον και μυσαρον : ἠ τα Κοισυρας φρονουσαν . ἐστι δε ἐρετριακον το ὀνομα : οὑτοι δε |
| ' οὐκ ἀξιον ἐρασθηναι των νομων , οἱ τοσαυτης γεμουσιν ἡμεροτητος ; δι ' ἡν οἱ μεν πλουσιοι διδασκονται μεταδιδοναι | ||
| αὐτου σκληροτερον κεχρημενων τῃ πολει , οὑτος δια της ἰδιας ἡμεροτητος διωρθωσατο τας ἐκεινων ἀποτομιας , προκρινας της τιμωριας την |
| δ ' ὁρων πασχοντας † τους ἀναξιους . } Το συνειδος ἡμων ἐνδον ἐγκεκρυμμενον ἐπι τῳ μετωπῳ την ἀληθειαν φερει | ||
| και δικαστην ἐπεστησε τον δικαιοτατον ἁμα και οἰκειοτατον , το συνειδος αὐτο και τον ὀρθον λογον και αὐτον ἑαυτῳ , |
| ὡστε ἐναργεστερον προσπεσειν το της Νεκυιας . Ἰθι ἐπι την ποιοτητα του αἰτιου και ἀπο του ὑλικου αὐτο περιγραψας θεασαι | ||
| μεν πληθος του ποσου των μερων ἰσον , την δε ποιοτητα των μερων ἀφ ' ἑκατερου μερους των ἐλασσονων ἀριθμων |
| πολεως , ἀνηρ των πλουσιωτατων : ἀλλ ' ὁμως ὁ κορος οὐδεμιαν αὐτῳ ὑβριν ἐνετεκεν : οὐδε γαρ κορος οὐδεις | ||
| ἀρταβων ἑξ : και οἰνου κορους μυριους : ὁ δε κορος του οἰνου ἐστι μετρα δεκα . Το δε ἐλαιον |
| ὡς φασιν οἱ ἐξηγηται , ἐξηγαγε πανταχη , τειχισαι τε δεησαν μονος ἐξ ἁπαντων εὑρεν ὁπως δυνησονται . πως οὐν | ||
| βωμοι δε εἰσιν ἐν αὐτῳ Διος τε και Ἡρας : δεησαν ὀμβρου σφισιν ἐνταυθα θυουσι . κατα δε την Λησσαν |
| και παρ ' αὐτον λεβης τις ἱστατο . οἱ οὐν μαντευομενοι ἠρχοντο παρα τον τοπον τουτον και ηὐχοντο . ὁτε | ||
| της σχισεως , εἰ μεν εὐθεια γενηται , καλα ἐσεσθαι μαντευομενοι , εἰ δε λοξη , ἀποτροπαια . * † |
| και ὑστερον , και δια τουτο ἐν τῳ Περι του ἐνιαυσιου μεγεθους μονην μεν ὑποτιθεται την περι τους του δια | ||
| τουτοις Μαρκος Δουιλλιος και Σποριος Ἀκιλιος . Του δ ' ἐνιαυσιου χρονου διεληλυθοτος Ἀθηνησι μεν ἠρχε Λυσιθεος , ἐν Ῥωμῃ |
| ἐφη . Οὐκουν , ὠ φιλε , εἰπον , και μεθυσθεις ἀνηρ τυραννικον τι φρονημα ἰσχει ; Ἰσχει γαρ . | ||
| πηγμα ἐστιν ἐκ σανιδων συνεχων και συμπεπηγμενων . θωρηχθεις : μεθυσθεις . χρησῃ δε συ τῳ κατοινος μαλλον . θρυπτεσθαι |
| ιστʹ . Προς ἀλγηδονας και φλεγμονας . ] Ἀσφοδελου ῥιζαν καθαρας βαλλε εἰς ἐλαιον ἐν ἀγγειῳ ὑελινῳ και ἡλιαζε ταις | ||
| εἰναι τα φερομενα , τοις δυσεντερικοις χρη - στεον : καθαρας δε γενομενης , τοις ἀπουλουν δυναμενοις . και ἐν |
| διαιρεσιν : το γαρ τοι τας ἀπειρους παρα τοις ῥητορσιν ἀποδειξεις εἰς δεκα τεσσαρας μονας ἀγαγειν προτασεις , φημι δη | ||
| των ἐξ Αἰγυπτου , και πειρωνται της οἰκειοτητος ταυτης φερειν ἀποδειξεις : παρα μονοις γαρ των Ἑλληνων την πολιν ἀστυ |
| κλινας ἀλειψῃς . τουτο δε και τας ἐν τοις τοιχοις κορεις προσραινομενον ἀναιρει . Δραστικον δε φαρμακον σκευαζεται ὡδε . | ||
| ἐλαιον θερμον μιγεν μετα οἰνου δια κερατος ἐγχυτεον : ἠ κορεις καυσας ἐγγυς της ὀψεως αὐτων , ἠ ἐν ταις |
| και το Συριον και το Κυθνιον και το Σιφνιον και πολλαχοθεν ἀλλοθεν των Κυκλαδων νησων και Σικελον το Λιλυβαιον και | ||
| και κακωδεις τοις ἱδρωσιν : ἐπει ὁτι γε τῃ καχεξιᾳ πολλαχοθεν φανερον , ἐκ τε των καμνοντων και ἐκ των |
| ? των στιχων τινας διδαξειαν [ ] τους υἱεις των εἰληφοτων ὑποχειριους αὐτους : οὑτως ἡ Σικελια [ ] ἁπασα | ||
| φοβων την πολιν και παντων την προφασιν ἐκ της ἐμης εἰληφοτων οἰκιας . ἐπυνθανομην οὐν , ὁ τι δεοι ποιειν |
| ὑπο ΗΘΚ , δηλον ἐντευθεν . ἐπι μεν της πρωτης καταγραφης , ὀξειας οὐσης της ὑπο ΖΗΘ , το ἀπο | ||
| ἐστω προς τους παραλληλους , ὡς ἐχει ἐπι της τριτης καταγραφης : ἐφαψεται ἀρα δυο κυκλων ἰσων μεν ἀλληλοις , |
| πρωτον ἐκλαμψαντος , ἀνθεσι τ ' ἠρινοισι και κισσου κορυμβοις Μουσαις κατοχοι ποιηται στεψαντες , νυν μεν ἐπ ' ἀκρας | ||
| και παρθενιας εἰς ἀνθος ἀκμασασα ταις Νυμφαις συνεχορευε , ταις Μουσαις συνῃδεν : ἀρρενας δε ἐφευγε παντας , και ἀνθρωπους |
| ὀντα , ἀλλα και το εἰδος της ζωης αὐτου , καθαρτικον ὀν : τοιουτος γαρ και ὁ θεος , ὡς | ||
| καθαρμος τις . Λεγεται γαρ οὐν . Οὐκουν το γε καθαρτικον εἰδος αὐ διπλουν ὀν πας ἀν ἰδοι ; Ναι |
| εἰς τἀρχαια παλιν ἀπενεγκειν . Ταυτα και ἐτι πλειω προσδοκωμενα χορος φθονερων ἀφειλετο δαιμονων και τον ἀθλητην ἐγγυς ὀντα του | ||
| Φορμιων . και πολυ νεωτερον : ἐπειδη γερων ἠν ὁ χορος , οἱ δε γεροντες πραγματων καταδεεστεροι , λεγει : |
| λεγουσιν οὐκ ἀν τις ῥᾳδιως συγκαταθοιτο . Ταφας δε των τελευτησαντων ἰδιως οἱ κατα την Αἰθιοπιαν ποιουνται : ταριχευσαντες γαρ | ||
| , το δε σωμα ἰνδαλλομενον ἡμων ἑκαστοις ἑπεσθαι , και τελευτησαντων λεγεσθαι καλως εἰδωλα εἰναι τα των νεκρων σωματα , |
| . Σισυφειου οὐν του Ὀδυσσεως : τινες γαρ αὐτον Σισυφου γενεαλογουσι . του Ὀδυσσεως . εἰπον την ἱστοριαν την του | ||
| δε ἐμπαλιν τον Ὀρχομενον Μινυου , ἐνιοι δε ἀμφοτερους Ἐτεοκλεους γενεαλογουσι , Διονυσιος δε τον Μινυαν Ἀρεος ἀναγραφει , Ἀριστοδημος |
| συντομως αὐτῳ συνακολουθησειν θανατον . ὁμοιως δε και κατα τους νεωτερους χρονους ἐπι πολλων καταστρεφοντων τον βιον ἱστορειται γεγονεναι το | ||
| οἱ ἐν τῃ ἐκκλησιᾳ , οἱ ἐκκλησιασται , διαφθειρουσι τους νεωτερους ; ἠ κἀκεινοι βελτιους ποιουσιν ἁπαντες ; Κἀκεινοι . |
| [ , ] ὡς ἐν τῳ περι δεινοτητος μεθοδων ἐσται φανερωτερον δια γαρ το πολυσχιδες της μεθοδου ταυτης και ἰδιον | ||
| , ἡ γινεται οὐκ ἐπι μονων των κυκλῳ μεθισταμενων . φανερωτερον μεν ἐπι τουτων : ὁσον ἐμπροσθεν προωθειται , τοσουτον |
| αὐτης , και του πληθους κατα τας ὁδους συντρεχοντος , παραγγελλειν πασι δεχεσθαι την θεον εὐσεβως . παρειναι γαρ αὐτην | ||
| ἐστι γαρ ταυτα οὐσια των παντων . κυαμους δε λεγεται παραγγελλειν μη ἐσθιειν . . : Ἀριστοξενος δ ' ἐν |
| ἀλλως τοις ἐν Αἰτωλιᾳ βασιλευσι , και ἀδελφαι Θοαντι τῳ Ἀνδραιμονος και Ὑλλου του Ἡρακλεους ἠσαν αἱ μητερες . συνεπεπτωκει | ||
| , τον δε τριοφθαλμον ἐζητουν . και περιτυγχανουσιν Ὀξυλῳ τῳ Ἀνδραιμονος , ἐφ ' ἱππου καθημενῳ μονοφθαλμῳ . ἐπι φονῳ |
| μη γε το ἐξωθεν μονον ἐνδηλον παρασκευαζουσαν . ἀνευ γαρ ἀναφερομενης τινος ἐκειθεν συμπαθειας οὐκ ἀν γενοιτο ἡ τοιαυτη ἐπαισθησις | ||
| παραπλησιως . ἐγκαταδυεται γαρ ὁ καπνος ἀναφερων πολυ γεωδες , ἀναφερομενης γαρ της τοιαυτης ἀναθυμιασεως ἑλκεται τῃ πνοῃ και εἰσδυεται |
| μετα του και την οὐσιαν αὐτου χονδρον οὐσαν ἠχειον ὀργανου μουσικου μεμιμησθαι . δηλοι δε μαλιστα και αὐτοις τοις παθεσιν | ||
| , μη ἀσυμφωνα λεγε : Ἐμηρεπης εἰπε τουτο Φρυνιδος του μουσικου σκεπαρνῳ τας δυο των ἐννεα γε ἐκτεμων . Μηχανικωτερος |
| οἱ δε παρασταται πλησιον , δι ' ὡν ἀρδεται ὁ σπορος , λοβος δ ' ἡπατος του κυριωτατου των σπλαγχνων | ||
| ΑΙ διφθογγῳ ῥηματων , εἰ μη τις διαστολη γενοιτο : σπορος ὁτι σπειρω , πτορος ὁτι πταιρω , φθορος ὁτι |
| ἡμιν εἰρημενα : πεψει γαρ προτερον τινι φαινεται παντ ' ἐξομοιουσθαι και τοις φυτοις και τοις ζωοις . Ἀλλα τουτοις | ||
| μεμνησθαι θεων και ὁτιπερ οὐ κολακευεσθαι οὑτοι θελουσιν , ἀλλα ἐξομοιουσθαι ἑαυτοις τα λογικα παντα και εἰναι την μεν συκην |
| ἀλλων ἐστιν , ἡμιν δε ἀναγκη νυττεσθαι ξιφεσι τε και ἐγχεσιν ἀμφιγυοισιν ; φερωμεν οὐν ὁ τι ἀν ὁ θεος | ||
| δε σφι περι χροϊ χαλκος ἀτειρης νυσσομενων ξιφεσιν τε και ἐγχεσιν ἀμφιγυοισι . Νεστορι δε ξυμβληντο διοτρεφεες βασιληες παρ νηων |
| τα μεσα : μαλακωτατα δε ἰσχειν ζευγη τα προς τους βλαστους , σκληροτατα δε τα προς τῃ ῥιζῃ : συμφωνειν | ||
| ταυτα διαλιποντα περι τριακοντα ἠ μικρῳ πλειους ἐπιβαλλεται παλιν ἀλλους βλαστους ἀπ ' ἀκρας της κορυνησεως της ἐπι τῳ προτερῳ |
| μεν οὐν , ὠ ἀνδρες δικασται , ὁτι μοι προς παρασκευας λογων και μαρτυρας οὐ τἀληθη μαρτυρησοντας ὁ ἀγων ἐστιν | ||
| , εἱς ἐγων ἀποχρεω . τας θυσιας και τας λαμπροτερας παρασκευας ἐκαλουν οἱ παλαιοι εἰλαπινας και τους τουτων μετεχοντας εἰλαπιναστας |
| βραχυνουσι του καρις την ληγουσαν . ἑτεροι δε ἐκτεινοντες την παραληγουσαν , ἐκτεινουσι και την ληγουσαν . ὁμοιως το ψηφις | ||
| υ ἡ λεουσι δοτικη , ἠμελλεν ἐλαττονα ἐχειν την ἰδιαν παραληγουσαν της παραληγουσης των ἀλλων πτωσεων , ὁπερ ἐστιν ἀτοπον |
| σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
| οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
| θερμαινειν την ψυξιν : τον δε θωρακα και τον πνευμονα διακαθαιρειν και τα εἰς τον στομαχον περιεχομενα . δει δε | ||
| , οὐ μην αὐταρκες εἰς ἀκριβη διαγνωσιν . βελτιον οὐν διακαθαιρειν την περι αὐτου ἐννοιαν , ἀφαιρουντα την ἐπεισιουσαν του |
| . οὐ γαρ ὁτι κολασεις , ἀλλ ' οὐδ ' ὑπερβαλλουσας και ἀκρατους εὐεργεσιας χωρησαι δυναμεθα , ἁς ἀν αὐτος | ||
| δε το ἐγρηγορεναι δοκειν νυκτος κατακεκλιμενον ἐν τῃ κοιτῃ φροντιδας ὑπερβαλλουσας τινας τοις εὐπορουσι προαγορευει , πενησι δε και τοις |
| εἰ , ὠ βασιλευ , πολυτελες ὀζεις . Και ὁς ἡσθεις , Ἐγω σε , φησιν , ὑπερκορον τουτου ποιησω | ||
| , ὠ Σωκρατες , διδακτον εἰναι δοκει . Και ἐγω ἡσθεις εἰπον : Ἠ καλως λεγεις , ὠ ἀριστε ἀνδρων |
| ἐπιμεριζοντα κακοποιον , τον δε κοινωνουντα αὐτῳ σωματικως ἠ ἀκτινοβολικως ἀγαθοποιον . και εἰ γε τοιουτον ἐστι το σχημα , | ||
| ἡξει θανατου . Τεταρτον εἰπομεν εἰδος το εἰναι τον ἐπιμεριζοντα ἀγαθοποιον , τον δε συνεπιμεριζοντα αὐτῳ κακοποιον . και εἰ |
| ἐξ ἐκεινου δεικνυομενα τε και ἐκφαινομενα , οὐ ποιουμενα οὐδε παραγομενα : ἐκ των ποιουμενων δε ὁ λογος γινεσθω , | ||
| γεγονε : τα γαρ ἀπο των εἰς ξ εἰς α παραγομενα ἐθνικα εἰσι , Φοινιξ Φοινισσα , Κιλιξ Κιλισσα . |
| φρονιμωτεροι γαρ οἱ κλεπτοντες ἑαυτων γινονται , ὁταν κλεπτωσιν , ἀναγκαζομενοι παντι τροπῳ συγκαλυπτειν ὁπερ ἐδρασαν . ὡς και ἡ | ||
| ἠ ἡδεος ποιουμεν : και γαρ και ἁ λυπηρα ποιουμεν ἀναγκαζομενοι , της ἡδονης ἑνεκα ποιουμεν : ποιουμεν γαρ , |
| δε το λεγειν , και ταυτα των νεων βοαις τουτο ἀπαιτουντων . ὁποτε γαρ δη προς αὐτο γιγνοιμην , ἀπεφερομην | ||
| ὠφεληϲεν . εἰπων δε περι των ὀξυτατων και των ἀνυπερθετωϲ ἀπαιτουντων την βοηθειαν ἑξηϲ και περι των ἀναβεβλημενων διδαϲκει καιρων |
| . ἐνθεν και ὁ Ξενοφανης διελεγχων τους περι Ὁμηρον και Ἡσιοδον φησι : παντα θεοις ἀνεθηκαν Ὁμηρος θ ' Ἡσιοδος | ||
| προκαλυπτεσθαι , τους μεν ποιησιν , οἱον Ὁμηρον τε και Ἡσιοδον και Σιμωνιδην , τους δε αὐ τελετας τε και |
| τοσουτους πλανους οὐκ ὠκνησεν ἀλασθαι παλιν κωπην φερων , Τειρεσιου συμβουλευσαντος , ἀνδρος τεθνηκοτος , μεχρι ἀν ἀνθρωποις συμβαλῃ μηδε | ||
| θεωρημα Δημοσθενης ἐν τῳ περι στεφανου : αὐτου μεν γαρ συμβουλευσαντος , ἑτερων δε στρατηγησαντων , εἰτα , του Αἰσχινου |
| ἑκαστῳ μοιραρχῃ και ἀρχοντι ταγματος τους ὑπ ' αὐτους τελουντας παρασκευαζειν αὐτους ποιειν , καθως δηλουνται ἐν τῃ προκειμενῃ γνωσει | ||
| αὐτην την συνουσιαν , νομιζοντες και το πλειονα των ἱκανων παρασκευαζειν περιττον εἰναι , μη μελλοντα γε προσφερεσθαι . „ |
| αὐτην εὐλογως θειη κατα την τοιαυτην ἐπιβολην της θεωριας : μεριστη γαρ ἀν οὑτω γενοιτο ἡ περι της μαθηματικης οὐσιας | ||
| το σχημα του σιδηρου , ἠ μερη τινα αὐτης εἰ μεριστη πεφυκεν , οὐκ ἀδηλον : ἐνιων γαρ μερων του |
| κρασεως της ἀνω γαρ , ἀλλα βραδυ το τελος της καταρχης ἀποτελει , πλην δ ' εὐχρηστον και τουτον . | ||
| κυριως κεντρα λεγονται και δυναμεις ἀστερων . Και ἀλλως προγνωσομεθα καταρχης πεπηγμενης , ὁταν κρατῃς ἀστρολαβον και λαβῃς ὡροσκοπον , |
| ὑπ ' ἐρωτος κρατουμενος , ὁπως εἰς ἐκεινην την νυκτα παρασκευασαμενοι ἡκωσιν : σημειον δε αὐτοις ἀνασχησειν αὐτος ἐφη λαμπτηρα | ||
| παρεκρουσαντο τον Εὐμενη : ἀναλαβοντες γαρ ἑαυτους και τας τροφας παρασκευασαμενοι νυκτος ἀπηλλαγησαν και λαθραιως ἀπεχωρουν προς τον Ἀντιπατρον . |
| οὐχι εὐκαιρως και ἀσφαλως και συνετως , ἐτι δ ' ἀπταιστως και ἀπαραποδιστως , ἐπι πασι δε τουτοις τεθαρρηκοτως ; | ||
| ἀρα ἐστιν ἀρετη . Ὁ δε οὑτως λειως τε και ἀπταιστως και ἀνυσιμως ἐρχεται ἐπι τας μαθησεις τε και ζητησεις |
| ἐλευθεριαν ἐλευθεριᾳ παλιν ἠμειψατο . Μετα δε τουτο της νησου ἀπαρας , περιῃει την οἰκουμενην , τοις ἁπανταχου των φιλοσοφων | ||
| ' ἠ αὐτον ἑαυτῳ γεγενησθαι ἐλεγον . ὁ δε Ἀντωνινος ἀπαρας της Συριας ἐλθων τε ἐς την Νικομηδειαν ἐχειμαζε , |
| ἑπτα διεζωσθαι κυκλοις , ὡν ὀνοματα ταδε : ἀρκτικος , ἀνταρκτικος , θερινος , χειμερινος , ἰσημερινος , ζῳδιακος , | ||
| , γʹ ἰσημερινος τροπικος , δʹ χειμερινος τροπικος , εʹ ἀνταρκτικος . και ὁ μεν ἀρκτικος τας Ἀρκτους περιεχει . |
| δ ' ἁγνειαν και καθαροτητα μαλιστα προηγουμενως δει σπουδαζεσθαι τοις ἱερουργειν μελλουσι , την μεν ἐν αὐτῃ τῃ ζωῃτοιαυτη δε | ||
| , ποτνιασθαι , καταντιβολειν , καθικετευειν , θυειν θεοις , ἱερουργειν , ἱεροποιειν , βουθυτειν , ἑκατομβην προσαγειν , θυηπολειν |
| ἡν δη και βρυωνιαν καλουσιν , οἱ βλαστοι την οὐρησιν κινουσι μετριως . ἡ δε ῥιζα ῥυπτικην και ξηραντικην και | ||
| παραδιδωσι και δεικνυσιν , ὁτι ἐστι τι πρωτον ἐν τοις κινουσι τε και κινουμενοις , ὁ κινει μη ὑπ ' |
| και τα μεν γνωσεως ἑνεκα ἐπιτηδευομενα , ὡς μαθηματα ὀντα τιμητεον , ὁσα του ἀει ὀντος γνωσεως , ἀλλ ' | ||
| ἐχει το ἀληθες , οὐ πενθητεον σοι θανατον , ἀλλα τιμητεον και σεβαστεον . τιμη δε ἡ ἀριστη τε και |
| και ] κεραυνωθηναι ἀμφοτερα μνημεια . λεγουσι δε και Σοφοκλεα ἀκουσαντα ὁτι ἐτελευτησεν , αὐτον μεν ἱματιῳ φαιῳ προελθειν , | ||
| , τουτον φυγοντα , και του θεου του ἐν Δελφοις ἀκουσαντα , ὁτι ἀν ἐλθῃ Ἀθηναζε τευξεται των νομων , |
| : ἀλλα καθαπαξ ἀνελειν την κρισιν ἐξ ἀρχης πειρασεται : παρατηρητεον δε ὡς διπλη τις ἡ τοιαυτη στασις , τουτεστιν | ||
| ὀνομα του ἐπιτρεχοντος μοριου ἐν τοις εἰδεσι του πολλαπλασιεπιμοριου . παρατηρητεον δε ἐφ ' ἑκαστης πλασεως των τε ἐπιμερων σχεσεων |
| σκαιους και ἀμαθεις ὡστε μηδεν αἱρεισθαι των ὑφ ' αὑτοις ἐλευθεριον εἰναι μηδε καλον κἀγαθον , ἀλλα βουλεσθαι μαλλον ἀνδραποδων | ||
| ? ! ! ! ! ! ! διαιταν | και ἐλευθεριον νομην ἀφῃρημενῳ ? ? , οἱα τα ἐν | |
| μοι το βακτρον ; οὐκ ἐγω σε πρῳην , ὁτι ἐλευθερος ἀγαν και τραχυς ἠσθα και ἐπιτιμητικος , μικρου δειν | ||
| προς τυραννον ἐμπορευεται , κεινου ' στι δουλος , κἀν ἐλευθερος μολῃ μετεγραφεν οὐκ ἐστι δουλος , ἠν ἐλευθερος μολῃ |
| μ ' ἐκδουναι θελεις ; Ὠ ταν , διδασκου μη θρασυνεσθαι κακοις . Ὀλεις με , γιγνωσκω σε , τοισδε | ||
| εὐ λεγει . και μην πεπωκως γ ' , ὡς θρασυνεσθαι πλεον , βροτειον αἱμα κωμος ἐν δομοις μενει , |
| ἠδυναμην , ” φησιν , ” προδουναι , „ ἐπειδη εὐπορος ἡμιν σφοδρα ἐστιν ἡ λυσις : εἰ δε Αἰσχινης | ||
| διαφερει . πλουσιος μεν ἐστιν ὁ πολλην ἐχων οὐσιαν : εὐπορος δε ὁ προς τας ἐπιβαλλουσας χρειας ἀνενδεης : ἀφνειος |
| εὐβουλια , Διομηδους δε ἐλευθερια , και ὁ του Κυρου Χρυσαντας και ὁ του Ξερξου Ἀρταβαζος . Εἰτα σοι προοιμιον | ||
| γαστηρ γιγνεται , των δε ἀδειπνων σιμη . και ὁ Χρυσαντας ἐφη : Ψυχρῳ δ ' ἀν , προς των |
| ' ἐν τῳ κοινῳ συνεστωσαν ἐχοντες δυναμιν οὐτε ταις ἰδιαις παρασκευαις πεποιθοτες ἐδεχοντο τας προκλησεις , και παρεδιδοσαν αὐτων τινες | ||
| οὐκ ἀν ἐβουλομην , πιστευων δ ' ἑταιρειαις και λογων παρασκευαις ἐπι την ἐμην ἐληλυθεν , ἀναγκη , ὡς ἐοικε |
| καλως ἰσασι και φυλαττονται , ὡσπερ οὐν και ἡμεις πειρωμεθα ἀποδιδρασκειν ὁσα [ ἀν ] ἀνθρωπῳ κακον ἐστιν , εἰπερ | ||
| ἐντυχοντες ἀνοικτιστοις τε και φονικωτατοις . οἱ μεν γαρ αὐτων ἀποδιδρασκειν πειρωμενοι εἰτα τοις δικτυοις ἐμπαλασσονται , ὑπεραλλεσθαι δε αὐτους |
| παλαιας χειρουργιας ἠ ἀλλως αἰσθητικωτερα τα περι την ἑδραν του θεραπευομενου ἐστι , διαχριεσθω ὁ δακτυλιος συνεχως μετα τας ἐκκρισεις | ||
| , ἐπει παντων μαλιστα . εὐλογως οὐν ἰσχυος της του θεραπευομενου δει , και ἁ μεν προ της ἀποκοπης , |
| οὐκ ἐστι κυριως δικαιον , ὡσπερ δη το πατρικον και δεσποτικον : ταυτα γαρ οὐκ εἰσι κυριως δικαια ἀλλα ὁμοια | ||
| μεν εἰναι πατρικον , το δε γαμικον , το δε δεσποτικον , το δε χρηματιστικον . Δειν γαρ , ὡσπερ |
| με βουλοιτ ' ἀν λαβων τον Ἡρακλειον συμμαχον καθυβρισαι : σκαιος γαρ ἁνηρ . τοις σοφοις δ ' εὐκτον σοφωι | ||
| λεξεως , ᾑ κεχρηται Πλατων : μη γαρ δη οὑτω σκαιος μηδ ' ἀναισθητος ἐγω γενοιμην , ὡστε ταυτην την |
| ς ' ἀνεμνησεν κακων ; ἠ τας Ὀρεστου τλημονας φυγας στενεις και πατερα τον ἐμον , ὁν ποτ ' ἐν | ||
| εἰ δ ' οὐκ ἐρᾳς , τι γαρ δακρυεις και στενεις κλυδωνα σαυτῳ προσφερων αὐθαιρετον ; ἀλλ ' οὐτε δουλους |
| . την δε διαφοραν ἐξεστι λαμβανειν τουτων ἀπο του βλεπεσθαι προσιουσαν ἠ ἀπιουσαν ἠ πασχουσαν τι ἠ δρωσαν ἡδυ ἠ | ||
| , ἐλαττους ἐν μειζοσι , γραφουσα σφαιρικον ἐτορνευε του την προσιουσαν φωνην μη χεομενην ἐξω σκεδαννυσθαι , εἰσω δ ' |
| παντων ὀντες διεπολιτευοντο . του δε Περσου δη ἐπιοντος ἀλληλων λαβομενοι της πολεως ἐξω προελθοντες ἐς ταὐτον ἑκατερος την δεξιαν | ||
| μοσχον πεπλανημενον ἐλλοχησαντες εἰτα αὐτῳ προσπηδωσι , και του μυκτηρος λαβομενοι ἑλκουσιν : ὁ δε ἀντισπᾳ , και ἁμιλλα ὑπερ |
| ἐν τοιϲ καθολικοιϲ βοηθημαϲιν ἐν τῳ θ λογῳ . Περι ἐξανθηματων παιδιων . Προειρηται ἠδη ὡϲ μοχθηρᾳ τροφῃ χρηϲαμενα τα | ||
| εἰ γε θερμη θερμοτερα προξενουσα παθη . πεμπτον ἀπο των ἐξανθηματων . τα γαρ ἐρυθρα και στρογγυλα αἱματωδη : τα |
| Ὁτι Κλεαρχος ἠν ἐν Θρᾳκῃ : νυκτερινοι φοβοι το στρατευμα κατελαμβανον : ὁ δε παρηγγειλεν , εἰ γενοιτο θορυβος , | ||
| πατρος , ὀμνυς ἐτι , και τας σπονδας αἱ σφαγαι κατελαμβανον . καιτοι μη νομιζετ ' αὐτον τοις μεν ἐξω |
| το προσωπον ἐβιαζετο : ἡ δε ἀντικατεδυετο και ἐκρυπτε τα φιληματα . ὡς δε χρονος ἐγενετο τῃ της χειρος παλῃ | ||
| και ἰδοντες ἀλληλους ἁμα μειδιαματι προσεδραμον . Τα μεν οὐν φιληματα ἐγενετο και ἡ περιβολη των χειρων ἠκολουθησε , το |
| Ὠκεανου και Γης . Διος δε Πλουτωνι την Κορην ἀναπεμψαι κελευσαντος , ὁ Πλουτων , ἱνα μη πολυν χρονον παρα | ||
| ξυγγιγνεται : και οἱ Πελοποννησιοι ἐπεμψαν ὡς ἐπι τας ναυς κελευσαντος αὐτου Φιλιππον ἀνδρα Λακεδαιμονιον δυο τριηρεσιν . Ἀλκιβιαδης δε |
| μεντοι τι κατα το σωμα , ὑπομεινειεν ἀν ὡστε ἐθελειν ἀσπαζεσθαι . Μανθανω , ἠν δ ' ἐγω : ὁτι | ||
| νεικειν , ὁ δε κακος ἀνομοιος , ὁν οὐ δει ἀσπαζεσθαι . μηδε πολυξεινον μηδ ' ἀξεινον : εὐκαταφρονητον το |
| νεωτερον ἐς την γην ἐργασαιτο , μετα δε ἡμερας ὀλιγας ἀφικομενοι τινες ἐκ της Κυδωνιατιδος ἠγγειλαν , ὁτι κατα την | ||
| στρατηγουντι ἐξηγγελθη ὁτι οἱ ἐκ Μεγαρων [ οἱ ] ἐπιχειροιεν ἀφικομενοι πλοιοις ἐπιθεσθαι νυκτος ταις των Ἀθηναιων γυναιξιν θεσμοφορια ἀγουσαις |
| εὐεργετας ἡ πολις ἠξιωσεν ἀτελειας , ταυτης τουτους ἀπαγων , φορητον τι νομιζεις , δεον ἀπο σαυτου και τα τουτων | ||
| ἑλοιμην ἠ παιδας ἀνδρι δυναστῃ τεκειν , οὐδε τουτο γυναικι φορητον . τουτοις , ὠ μητερ , ἐφη , τοις |
| , παρακρουστικως , φενακιστικως , ταπεινως , ὑποπεπτωκοτως . Ποιητης ποιητικος , ᾠδος ᾠδικος , μετρων συνθετης , εἰς μετρα | ||
| εἰδη των συλ - λογισμων , ἀποδεικτικος διαλεκτικος ῥητορικος σοφιστικος ποιητικος . και εἰκοτως , ἐπειδη και αἱ προτασεις ὁθεν |
| της σωφροσυνης ὀνομα μελλουσα ἐν σωφροσυνῃ τελευταν : κρυπτεις τα χρηστα ἐμου παρακαλουσης σε λεγειν αὐτα : ὡς φιλοις οὐ | ||
| Δακρυα ἐν τοισιν ὀξεσι των φλαυρως ἐχοντων , ἑκοντων μεν χρηστα , ἀκοντων δε παραῤῥεοντα κακα , και οἱσι περιτεινεται |
| τον δε Ἑρμην τον εὐφρονα ἐπεχειν τε την νυκταν , γεννητικον ποιητικον ἐκ μερους του Ἡλιου , τον δε Κρονον | ||
| την ἀνομοιοτητα : ὁτι το μεν αὐτος , το δε γεννητικον ἑαυτου , και το μεν ἐκεινου , το δε |
| ἰδεαν ἡμιδαιμονα . Μεθ ' ὁν Ἀμμενων ἐκ Παντιβιβλων ἠρξε σαρους ιβʹ . Μεθ ' ὁν Μεγαλαρος ἐκ Παντιβιβλων ἠρξε | ||
| ὀκτωκαιδεκα : και μετα τουτον Δαωνον ποιμενα ἐκ Παντιβιβλων βασιλευσαι σαρους δεκα . Κατα τουτον παλιν φησι φανηναι ἐκ της |
| ἐπιδεσιν ἁμμα τεθειη κατα των μαλιστα σχηματιζομενων μοριων ἐν ταις κινησεσιν , ἀναγκαιον ἐσται ποτε μεν χαλαρα περαιτερω του προσηκοντος | ||
| ἡ φυσις πασαν ἀποτελεσῃ την θεραπειαν ἠ και συνεργειν ταις κινησεσιν αὐτης : το γαρ ἀντιπραττειν και ἐποχην τοις ἐκκρινομενοις |
| ἐν εὐετηριᾳ παντων . εἰτ ' ἐπειδη σπανις ἠν , συνισταμενοι κατεβοων και κατηγορουν και ἐδυσωπουν ἀναισχυντῳ θρασει τον ἀρχοντα | ||
| ὑπερεπῃρε , τους δε βουλευτας ἰσα και ὑπηκοους ἐποιει . συνισταμενοι τε τοις δημαρχοις οἱ ἱππεις ἐς τας χειροτονιας και |
| ] Κιλικιας ἐπι τῳ Πυραμῳ ποταμῳ , ἀπο Μοψου του μαντεως . ὁ πολιτης Μοψεατης , κατα παραγωγην μιας των | ||
| τελουμενη τωι Καρνειωι Ἀπολλωνι κατα την Πελοποννησον , ἀπο Καρνου μαντεως , ὁς ἐχρησε τοις Ἡρακλειδαις : ἀπο δ ' |
| και ξυγγνωμη . . . : εἰκος ἡμας ἐν τοιουτῳ καθεστωτας ἐπι πολλα και ὑπονοουντας και λεγοντας τρεπεσθαι , και | ||
| : ὡστ ' οὐχ ὁτι παλιρροουντας , ἀλλ ' οὐδε καθεστωτας και μενοντας , συρροιας μεν ἐν αὐτοις οὐσης , |
| φυκοφαγος , την γλωτταν ἀπολελυμενος , καρδιαν λευκην ἐχων και πλατειαν . Φερεκρατης Δουλοδιδασκαλῳ : κιθαρος γεγενησθαι κἀγοραζειν κιθαρος ὠν | ||
| και μυκτηρων τριχας ἐξεχουσας και μαλα γε ὑψηλας ἐπιδεικνυναι , πλατειαν δε την οὐραν και οἱαν δοκειν καραβου . ἠδη |
| οὐτε μην ἐν χωρισμῳ τυγχανουσης της ψυχης , τῳ μηδε συνεσταναι τον τοιουτον ἀνθρωπον διαλυθεντος ἠ και παντῃ σκεδασθεντος του | ||
| δε αἰσθητα , και ἐκ των παρ ' ἀμφοτεροις στοιχειων συνεσταναι ταυτην ᾠηθησαν . Ἐμπεδοκλης μεν οὐν τεσσαρας ἀρχας των |
| ταωνος και χηνος δια κθʹ . στοχαζου τοινυν και ταυτα ὑποτιθεις κατα τα προειρημενα , ὁπως δυο ἠ τρισιν ἡμεραις | ||
| ὁ τον τραγον ἀμελγων ἀφρονεστερος , ἠ ὁ το κοσκινον ὑποτιθεις ; εἰποις , ὁ τον τραγον : Ῥοδιοι την |
| ὁ ποιων , και μην και του μελανας εἰναι και λευκους ἀνθρωπους και ξανθους και κατα τας ἀλλας ἰδεας διαφεροντας | ||
| ⌈ σφραγιδονυχαργοκομητας λεγει τους δακτυλιους μετα σφραγιδων φορουντας και ὀνυχας λευκους τῃ συνεχει ξεσει ἐχοντας και κομωντας την κεφαλην . |
| ἀσελγαινωσιν , ὁτ ' ἀν ὑβριζωσιν , ὁτ ' ἀν μεθαις , ὁτ ' ἀν κυβοις , ὁτ ' ἀν | ||
| βαρεος , [ και ] ὁποιον ἐν ἀπεψιαις ἐστι και μεθαις . πρωτον μεν , ὁτι κατα φυσιν διακειμενον το |
| ἀποκρινομενος παρα βασιλει Μαρδονιος , εὐπορησουσι μεν ὡς ἐπι των συνεστηκοτων ἀκριβως και ἐνθυμηματων και παραδειγματων : μονος δε αὐτοις | ||
| ἑκαστον ἀσυστατων πως συνισταναι δυναται . Και ἀλλως ἡ των συνεστηκοτων ζητησις πολυειδης τις ἐστι και διαφορος , ἡ δε |
| του νικηφορου κεφαλην τοις στεφανοις ἁρμοζων : φησι δε τοις μουσικοις . ἀλλως . τοὐναντιον εἰπε : βουλεται γαρ λεγειν | ||
| ἁπαντα χρυσα , γεγονοτα προς τα πλεκομενα ταις σχοινοις : μουσικοις τε ἐχρητο Ἑλληνικοις . ὁτι Ἀριστοφανη τον κωμικον Ναυκρατιτην |
| εἰς ψυχην λογικην ἐλλαμπονται και ταυτης εἰσιν οἰκειον εἰδος και τελειοτης και εὐζωϊα , εἰς δε την ἀλογιαν και το | ||
| , σῳζει δε ἑκαστον ἡ τελειοτης ἑκαστου , ἀνθρωπου δε τελειοτης οὐδεν ἑτερον ἠ λογος , παντων ἀρα κρειττον ἀνθρωποις |