| λαθεται : πας γαρ ἀνηρ ἁρμοδια πραξας τῃ ἑαυτου προαιρεσει Ἁιδου , τουτεστι του θανατου , ληθην λαμβανει : ἠ | ||
| ἡν οἱ των Περσων βασιλεις ἐχουσιν . τῳ σακτορι του Ἁιδου ἠτοι τῳ Ἀρει δι ' οὑ πληρουται ὁ Ἁιδης |
| μιγνυς τῳ μελιτι ἀπηφρισμενῳ πλασσε τροχισκους ἀνα ⋖ αʹ και διδου τροχισκον αʹ . ἡ χρησις περι ὡραν τριτην της | ||
| και ἀδιψον και ληξοπυρετον . τουτου δε μη παροντος ὑδροροσατον διδου ἠ ὑδροροδινον : ἐξωθεν δε κηρωτη ῥοδινη καλως σκευασθεισα |
| , φασιν , προς τας χειρους των προσδιωρισμενων παραβαλλοντες τας ἀπροσδιοριστους ἰδειν : εἰ διαιρουσιν ἐκειναι , ἐκειναις δε ἀναλογουσιν | ||
| γαρ εἰσιν αἱ την ἀντιφασιν ποιουσαι , ἐπει τας γε ἀπροσδιοριστους οὐδεν κωλυει πασας πασαις συναληθευειν . ὁτι δε μη |
| μειζονως δε αὐτου τυχειν ἐτι μαλλον ἀξιω περι των μελλοντων ῥηθησεσθαι . καιτοι σχεδον μεν οἰδα παραιτησιν εὐ μαλα φιλοτιμον | ||
| ἀλλοισι μεγαλοισιν ἐργοισιν ἐτεταγμην . Και τουτο ἐλαχιστον των μελλοντων ῥηθησεσθαι : προειλετο γαρ μαλλον ὁ πατηρ ἐν ἐμοι τῳ |
| ἀλλους δε , ἀν δυνωμεθα , προσληψομεθα . του δε Μηδου ἠκουες ἀποκαλουντος τους ἱππεας : εἰ δ ' οὑτοι | ||
| , ὁν φασιν ἀντιποιησασθαι της Ἀττικης ὡς ἰδιας : ἀπο Μηδου γαρ του Μηδειας και Αἰγεως ἐδοκει εἰναι . Δατις |
| . . . , : Τιμαγητος δε ἐν αʹ Περι λιμενων τον Ἰστρον φησι καταφερεσθαι ἐκ των Κελτικων ὀρων , | ||
| μεθοδος . Ἐν τουτῳ δε τῳ μερει και το περι λιμενων ἐγκειται . λιμενες δε ἠ ἐν μεσῳ της πολεως |
| , καλον ἐστι τουτῳ πρωτον ἀποπλυναι τα ὀμματα και οὑτω προσενεγκειν τα προς ἑκαστην ἰασιν ἁρμοζοντα κολλουρια : οὐδεν γαρ | ||
| παιδι τ ' ἐπεταξ ' ἐγχεανθ ' ὁσον δεκα κυαθους προσενεγκειν Διφιλῳ ποτηριον . ὑπερηδεως δε την κυλικ ' ἐκπιων |
| , ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
| ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
| ἡ ἀρα φιλια ἑξις ἐστιν : ἡ δε φιλησις ἀνευ προαιρεσεως οὐσα , καθαρως ἐστι παθος . Παντα μεν οὐν | ||
| σχεδον και τα των νυν ἐστι φιλανθρωπιας τε περι και προαιρεσεως . αἱ γαρ δη δοκουσαι φιλοφρονησεις και χαριτες , |
| και στρατευεται ἐπι την Καρδιην . Και ἐπειδη ἡ μαχη συνειστηκει , ἐκελευσεν αὐλειν τα αὐληματα , ὁσα οἱ ἱπποι | ||
| Σαβινων ἐτυγχανον οὐσαι γενους , δι ' ἁς ὁ πολεμος συνειστηκει , συνελθουσαι διχα των ἀνδρων εἰς ἑν χωριον και |
| ὑποκειται τῃ ΔΖ : και αἱ ΔΕ , ΕΖ ἀρα ἐλαττους ἐσονται της ΔΖ , αἱ δυο της μιας : | ||
| ἐκειθι , εὑρεθειεν δ ' ἀν και μειζους ἐτι και ἐλαττους : το παχος δε αὐτων δεκαετης παις γεγονως μολις |
| ἑκοντην : Ἀρριανος : την μεσην των ποταμων γην ἑκοντην ἐνδιδοντων των ἐποικουντων κατεσχεν . . ἐλινυοντας : . . | ||
| ἐν ταὐτῳ ἐρεσσομενων , και βοη ἀπο τε των κελευστων ἐνδιδοντων τας ἀρχας τε και ἀναπαυλας τῃ εἰρεσιᾳ και των |
| [ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
| παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
| μεν ἀκριβως τα δ ' εἰκῃ λεγοντα ταραχωδη και διαφωνον καθισταναι την ἑρμηνειαν . καιτοι τις ἀν εὐ φρονων ἀποδεξαιτο | ||
| μηδεν χειρον ἐκεινου ὑπηρετω , τι σε δει ἀλλον σατραπην καθισταναι ; ἀν δε τι σοι μη ἀρεσκω , ἐπι |
| ἐχουσι το πνευμα και τοις ἀργοτερον τον ὀγκον του σωματος κεκτημενοις και τοις ἀναλαμβανουσι σαρκα περιβεβλημενοις ἀναληθη . οἱ δε | ||
| εἰσ - φορας : τοις δ ' ἐλαττω των ἱκανων κεκτημενοις ἀφεισθαι παντων ὀχληρων . ἐποιει δε τουτων ἑκαστον οὐκ |
| ἀνατολας μεν γινομενης της παραλλαξεως ἀφελοντες της ἐκτεθειμενης κατα μηκος θεσεως της σεληνης ἐν τῳ χρονῳ της ἀκριβους συνοδου , | ||
| βραχειων ἀρσεων και μακρας θεσεως , ἁπλους σπονδειος ἐκ μακρας θεσεως και μακρας ἀρσεως , σπονδειος μειζων , ὁ και |
| της ἀμιδος πολλην την ἀτονιαν την ἐπι τῃ τριτῃ πεψει κατηγορει της φυσεως . Εἰ γαρ τοι ἰσχυεν αὑτη , | ||
| ὑμιν χρωμενος . ἡ γαρ ἐμη πολιτεια , ἡς οὑτος κατηγορει , ἀντι μεν του Θηβαιους μετα Φιλιππου συνεμβαλειν εἰς |
| ' : οὐδενος χρη πραγματος τον εὐ φρονουνθ ' ὁλως ἀπογνωναι ποτε . ἁλωτα γινετ ' ἐπιμελειαι και πονωι ἁπαντ | ||
| τῳ λογῳ , δοκιμασαντα ὡς περιττα . . . . ἀπογνωναι ] οἱον μη καταψηφισασθαι : ἀπο κοινου δε το |
| τε παραδοξοι γυναικων ὠφθησαν και παιδων ἐς πατερας εὐνοιαι και θεραποντων ὑπερ φυσιν ἐς δεσποτας . και τωνδε ὁσα παραδοξοτατα | ||
| και Ἀγαθων ὁ χρηστος , εἱποντο δε ἡμιν και των θεραποντων Βαιτυλος και Ποδαρκης και Φιλων ὁ θρασυς , ἡμεις |
| του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
| και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
| ἐστι δουλος του θανειν ἀφροντις ὠν ; „ ὡς μαλα συνιδων το ἀκολουθον : ὑπελαβε γαρ , ὁτι οὐδεν οὑτως | ||
| τους φιλους συνεπατει : ταραχης δε πολλης γινομενης ὁ Πωρος συνιδων το γινομενον και τεταγμενος ἐπι του κρατιστου των ἐλεφαντων |
| , μετα δε ταυτα οἰνον , κἀν μηδεπω διψωσι , κελευειν προσφερεσθαι : πραϋνεται μεν γαρ αὐτοις εὐθεως ὁ λιμος | ||
| ὑπερηφανος γενομενος ἡμιλλατο προς τον θεον : βροντωντος γαρ αὐτου κελευειν τους στρατιωτας ταις σπαθαις τυπτειν τας ἀσπιδας ἀφ ' |
| ὁτῳ μαλιστα ὡς δημοτικῳ τους Ῥωμαιους ἐξεπληξεν . και αὐτῳ προσιοντι ἀπηντων κατα μερος , πορρωτατω μεν οἱ νεοι , | ||
| δε ταις ἀναψυξεσι και ἀνεσεσι συνανιεται και χαλαται : και προσιοντι μεν φιλῳ προευαγγελιζεται το της εὐνοιας παθος εὐδιῳ και |
| θεραπευειν , προαγκτηριασαντα ῥαφαις δυο ἠ τρισι τα χειλη της διαιρεσεως . χρω δε ἐμβροχῃ τῃ δι ' ἐλαιου ὡς | ||
| ἁμα το τῃ ταξει ἁμα , ὡς τα ἐκ της διαιρεσεως καταγομενα , το λογικον και ἀλογον : τουτο ἀντικειται |
| ἐγκαλουσιν ἀλληλοις . ὁταν μεν οὐν διαψευσθῃ τις και ὑπολαβῃ φιλεισθαι δια το ἠθος , μηδεν τοιουτον ἐκεινου πραττοντος ἠ | ||
| ἑξης την αἰτιαν , δι ' ἡν οἱ πολλοι βουλονται φιλεισθαι μαλλον ἠ φιλειν . δια γαρ την φιλοτιμιαν τουτο |
| παντος μεταδιωκειν ἡμας νομιζοντες , ἐχεσθε της ὁμοιας τῃ προσθεν ἐπιχειρησεως , μηδ ' εἰς εὐεργεσιας λογον προϊσχομενοι του πολεμου | ||
| ἡμερας ὁ Ἀσρουβας , χαλεπως ἐχων της ἐς τα Μεγαρα ἐπιχειρησεως , ὁσα Ῥωμαιων εἰχεν αἰχμαλωτα , ἐπι το τειχος |
| κατω κυλινδουμενος . την γην οὐν οὐσαν βαρυτατην μεσην συνεβη συναχθηναι : το γαρ πνευμα πανταχοθεν περιελασαν αὐτην ἐν μεσωι | ||
| ἀλλ ' ἐνδεχεται τι συμπερασμα ἀληθες και δι ' ἐνδοξων συναχθηναι , δια τουτο χαλεπον το ἀναλυειν : ἐν ἀπειροις |
| ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
| ' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
| # α . Ἀλλο ἐπιθεμα πλευριτικοιϲ ἐπι των ἐπι πολυ χρονιζοντων ἀλγηματων : κηρου πιτυινηϲ πιϲϲηϲ δαφνιδων λελεπιϲμενων ἀνα λι | ||
| ἐστιν ἡ διαθεσις αὑτη σχεδον ἁπαντων των περι τον στομαχον χρονιζοντων παθων , δεεται δε φαρμακων ξηραναι την ὑγροτητα δυναμενων |
| ξυμμετροι ἀνθρωπῳ : ἀλλα διακεκρισθαι γαρ τοις ἀνθρωποις ὁσαι τε ἀνθρωπιναι τιμαι και ὁσαι θειαι πολλοις μεν και ἀλλοις , | ||
| τας διαφορας ληπτεον . ὡσπερ γαρ εἰρηται αἱ μεν εἰσιν ἀνθρωπιναι ἐπιθυμιαι και ἡδοναι και φυσικαι τῳ γενει : αὑται |
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
| τοιουτον . προταττει τας καταφασεις πρωτον του δυνατου και του ἐνδεχομενου λεγων δυνατον εἰναι , ἐνδεχομενον εἰναι : εὐθεως δε | ||
| . Που λεγει ὁ Πλατων ἐν τῃ μιξει ἀναγκαιου και ἐνδεχομενου τῃ χειρονι ἑπεσθαι το συμπερασμα ; ἠ ἐν τῳ |
| ἡμεραν εἰσεβαλεν , ὑπελαβομεν ἀν μαλλον ἐχειν το κυρος τον ἀμφημερινον ἠπερ τον τριταιον . Συνεισεβαλλε δε αὐτῳ και ὁ | ||
| και τῃ γαστρι πλεοναζον , ὁταν τυχῃ ποτε σαπεν , ἀμφημερινον ἐπαγει πυρετον . αὐτο δε το στομα μονον εἰπε |
| ἀλλοις ὁμοιως ὑπο τον ἐξετασμον πιπτειν . ἐπικειμενου δε του κατηγορου πεμψας ἐπι τον ἀδελφον ἐκομισεν ἐπι το συνεδριον το | ||
| συνεχως κρινομενον τι δει ποιειν : φερε οὐν και περι κατηγορου εἰπωμεν . ὁταν τοινυν κατηγορωμεν συνεχως κριθεντος , δει |
| ἐδει ὁτι ἡμεις μεν ὑπο του σωματος δεδεμεθα ἠδη δεσμου γεγενημενου . Ἐν γαρ τῃ πασῃ ψυχῃ ἡ του σωματος | ||
| πεποιηκοτι : ἐμε δε οὐδεν δει ζητειν αἰτιαν πραγματος οὐ γεγενημενου . και γαρ εἰ μηδεν ἑτερον ἀντεπιστελλειν ἐπειθε , |
| : χρειαν γαρ ἐχει κοσμου τοιουτου , των ἐπι γης ἀναστρεφομενων τοιουτων . ἐαν δε σημηνῃ το ἀνακλητικον ὡς τῳ | ||
| ἐπιτεταρτου και ἐπ ' ἀπειρον τῃ αὐτῃ ἀναλογιᾳ . μη ἀναστρεφομενων δε , ἀλλ ' ὀρθως ἐκκειμενων των εὐτακτων ἐπιμοριων |
| ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
| ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
| γαρ ἡδε Φοιβεια γυνη θεοι χθονιοι ζοφεραν ἀδιαυλον ἐχοντες ἑδραν φθειρομενων Ἀχεροντιαν λιμνην ἀδωρος χαρις δρακοντος αἱματωπον ὀμμα αἱματοσταγη κηλιδα | ||
| εἰτα φησιν ὁτι ποιητικον αἰτιον ζητειται ἐπι των γινομενων και φθειρομενων : ἀνθρωπος γαρ ἀνθρωπον γεννᾳ : ἐπι μεντοι γε |
| ἰατροι μεχρι πλειονος χρονου , καιτοι δεομενα μετα τας ἀρχας διαφορεισθαι : και οἱ μεν ἐπι τοις ἐρυσιπελασι γιγνομενοι , | ||
| βλαπτει τους ὑδεριωντας ὡς ἡ των πορων πυκνωσις οὐ συγχωρουσα διαφορεισθαι τα συναγομενα πνευματα και ὑγρα , ἀλλα παλινδρομειν εἰς |
| , κἀν μη ὑφ ' ἑκοντος ἀναιρεθῃ , κατα του κτειναντος φονωσι , νικωντος του οἰκειου παθους τον ἀκριβη των | ||
| , δεδιοτες οὐ πορθησιν ἀλλα δουλειαν την ὑπ ' ἀνδροφονου κτειναντος ἡγεμονα και εὐεργετηνἀμφοτερα γαρ ἠν αὐτῳ Καισαρἀπεμαχοντο μεν ἐφ |
| : ἐπι των τυφομανων γεροντων . Των ἐπι κοσκινῳ : μαντευομενων δηλονοτι . Και , Των ἀπο τριποδος , και | ||
| ! ! ! μαντειον ] ἐπε ! [ ] τωμ μαντευομενων [ ἑνεκεν ] εἰ θεμι [ ] ! ! |
| τυποι των ἐν Ἰταλιᾳ αὐτου πραξεων και των εἰς ἀνθρωπους ἐμφερομενων εἰς το κοινον λογων ὁποιοι τινες ἠσαν . Ποτε | ||
| οὑτος ζητω ἐνωπιον σου ” , οὐκ ἀπο σκοπου των ἐμφερομενων ἑκαστον των ὀνοματων τιθεις , το „ οὑτος „ |
| , ἱνα τας καθ ' ἑκαστον εἰδοτες διαφορας ἑκουσιον ὑπομενωμεν λατρειαν και καθ ' ὁλα και κατα μερη . σκοπωμεν | ||
| ; και προσφερειν , δεον ἀναιμακτον θυσιαν την λογικην προσαγειν λατρειαν ; Ὁ δε περι του μη προσιεναι και τους |
| , τοις δε πεπερανθαι μεν , μη μεντοι προς τι πεπερανθαι . παλιν περι του ἀκινητον εἰναι το ὀν και | ||
| μεν γαρ ἁπτεσθαι προς ἑτερον ἐξωθεν λεγεται , το δε πεπερανθαι προς ἑαυτο : ἁφη μεν ἐν τῳ ἀλλου θιγγανειν |
| καθ ' αὑτον μερους πολυ προεπλευσε των ἀλλων , βουλομενος προκαλεσασθαι τους Λακεδαιμονιους εἰς ναυμαχιαν : Θηραμενης δε και Θρασυβουλος | ||
| Ἰσαιος που λεγει κηρυκευσατω . προκηρυξαι δ ' ἐστι το προκαλεσασθαι ὑπο κηρυκος , και ὑποκηρυξασθαι το προειπειν ἡσυχιαν ἠ |
| εʹ διμετρα ἀκαταληκτα , το Ϛʹ μονομετρον , ὁ και παρατελευτον ὀνομαζεται , το δε ζʹ διμετρον καταληκτικον ἰαμβικον ἠτοι | ||
| ποικιλης και παντοδαπης . Γ ὠ παντοιας ἠδη μουσης ] παρατελευτον τουτο . μουσης ] παιδευσεως . εἰ μεν τις |
| . . . . Ἰων : Ἰσοκρατης ἐν τωι Περι ἀντιδοσεως . Ἰωνος του της τραγωιδιας ποιητου μνημονευοι ἀν νυν | ||
| φησι Διοδωρος . Ἰων : Ἰσοκρατης ἐν τῳ περι της ἀντιδοσεως . Ἰωνος του της τραγῳδιας ποιητου μνημονευοι ἀν νυν |
| πυρεσσειν ἠδη ξυνεχως την νυκτα ὁλην : τῃ δε ὑστεραιᾳ λουσασθαι και λουσαμενον θυσαι . Νεαρχῳ δε και τοις ἀλλοις | ||
| ἀνεθεντες μικρον ὡς ἐξελθειν τους βαρβαρους και τοις παρακειμενοις ὑδασι λουσασθαι : παλιν ἐκειθεν ἀναχθεντες μετα γε νυχθημερον ἀλλο την |
| και ἰχθυϊ ὀλιγον ὀξους ἐχοντι και νεοσσοις περιστερων και μη καθαιρειν τουτους οὐδεν ἀτοπον . εἰ δε και δια κενωσιν | ||
| τελματα γιγνεται , ἡ γη δε ὑλην παντοιαν παρεχει , καθαιρειν δε δει την γην τον μελλοντα σπειρειν : ἁ |
| γαρ φρουραις διαλαβοντες τους νησιωτας , μισθους ἐταξαν μεγαλους τοις φυλαττουσιν ὑπ ' αὐτων χορηγεισθαι των νησιωτων . Φρουρησαι ἐν | ||
| τας μεν περι ἑκαστων ἀναγραφας ἐξ ἐτων ἀπιστων τῳ πληθει φυλαττουσιν , ἐκ παλαιων χρονων ἐζηλωμενης παρ ' αὐτοις της |
| ὑγροτητοϲ ἀθροιζεται μεταξυ περιτοναιου και ἐντερων , ὡϲτε πληττομενον το ἐπιγαϲτριον ἠχειν δικην τυμπανου : διο και τυμπανιαϲ ὑδεροϲ ἀπο | ||
| κἀπειτ ' αὐθιϲ ἀντεπιϲτρεφονταϲ ἐϲωθεν ἐξω διεκβαλλειν κατα το ἀντικειμενον ἐπιγαϲτριον . οὑτοϲ ὁ τροποϲ του κοινου και προχειρου , |
| την του Μιθριδατου . ὁ δε σαφως ὑπο Ῥωμαιων ἡγουμενος πολεμεισθαι Γορδιον ἐς τας κωμας ἐσβαλειν ἐκελευσε . και αὐτικα | ||
| ἐν ταις δικαις ; ἀμεινον γαρ ἠν ἁπασιν ἡμιν κοινῃ πολεμεισθαι , ἠ καθ ' ἑνα ἑκαστον ἰδιᾳ συκοφαντεισθαι . |
| τε και κοσμησαι δαημονεστατος : και τον θυμον τοις στρατιωταις ἐπαραι και ἐλπιδων ἀγαθων ἐμπλησαι και το δειμα ἐν τοις | ||
| του ἰκτινου ξηρα ἀνευ των πτιλων , ὁϲον τοιϲ τριϲιν ἐπαραι δακτυλοιϲ , μεθ ' ὑδατοϲ πινομενη ποδ - αλγουϲ |
| ὀρη και φαραγγας . . . Ἡρακλειδης δε γην ὁμιχλῃ περιεχομενην . . ὁ δε Πυθαγορας πετρωδες σωμα . . | ||
| ΒΓ , και γωνιαν γωνιᾳ την ὑπο των ἰσων πλευρων περιεχομενην την ὑπο ΒΓΔ τῃ ὑπο ΒΓΖ : και βασιν |
| οὐν θεους οἰεσθαι χρη συν ἡμιν ἐσεσθαι : οὐ γαρ ἐπιβουλευσαντες ἀδικως ἐχομεν , ἀλλ ' ἐπιβουλευθεντες ἐτιμωρησαμεθα . το | ||
| ἐπιβολην πασαν συντελεσαι την χειρουργιαν : πολλοι γαρ ἠδη τουτο ἐπιβουλευσαντες ὑμενας ἀπο των νευρων πεφυκοτας , οἱ δ ' |
| αἱ Πλειαδες . ἀλλως . ἠτοι των προς τον Ὠριωνα κεκλιμενων : ἠ των ὀρειων , ἐπειδη ὁ Ἀτλας ὁ | ||
| κοινην ἀνθρωπων ἐπιγνωσιν . ἀλλα περι μεν των προς ἀρκτον κεκλιμενων μερων της οἰκουμενης των συναπτοντων τῃ δια ψυχος ἀοικητῳ |
| ἁπαντων ἡ μεν ἡγειται ὡς ἡνωμενων , ἡ δε ὡς διακεκριμενων , ἡ δε προ ἀμφοιν ὡς παντων ἁπλως : | ||
| δυνατον ἐστι λεγειν μιαν την οὐσιαν την ὑπαρχουσαν ἐξ ἐντελεχειᾳ διακεκριμενων δυο οὐσιων . και κατα τουτο τον ἀριθμον φησιν |
| : και δῳη σοι ταυτ ' ἐχειν και γυναικι και τεκνοις και τοις ὁμονοουσι παντα ἀνεκλειπτα τον της ζωης χρονον | ||
| γαρ τεκνα τοις γονευσι κρειττω των ὀφθαλμων νομιζονται . τοις τεκνοις δε ἐπαφηκε καταρας ὀργιλους . στροφη ἑτερα κωλων ζʹ |
| ' ἠν ἐν ἀρχῃ κακως εἰπειν , τουτον ἐν τοις τελευταιοις ἐπῃνεσεν , ὡς ἐξον ἠδη , μαλ ' ἀρ | ||
| τε λεγουσι μεν τι και περι τουτων ὡς ἐν τοις τελευταιοις ἀπεωσμενων , οὐ μην ἀλλ ' ἐπειδη περι τα |
| το ἑφθημιμερες ἐν τῳ τελει κεισθαι του μελους . συστημα ἐπιφθεγματικον κωλων ιʹ . ἡμετερον : + ὠ μεγαλε Ζευ | ||
| , οἱα πολλακις εἰρηται . ἐχει γαρ ἐν ἀρχῃ συστημα ἐπιφθεγματικον στιχων ἰαμβικων τριμετρων γʹ . ἑξης δε κατα σχεσιν |
| οἱ νεωτεροι προϲαγορευουϲιν . ὁ δε πυριτηϲ των ἰϲχυρωϲ ἐϲτι διαφορουντων ὀγκουϲ τε και θρομβουϲ : οὑ μη παροντοϲ τῳ | ||
| ὠθουμενην εἰϲ το βαθοϲ την ὑλην , ἀπο δε των διαφορουντων εὐθεωϲ ἀρχεϲθαι : μηδενοϲ δε κωλυοντοϲ , οἱον ἡλικιαϲ |
| . ἀπο ταυτης δε της ἀρχης και Μουσηγετης ἐκληθη και ἐπισκοπος και αὐτος παιζειν μετα των Μουσων ἐνομισθη : ἐκ | ||
| ἀνδρος ἐπιφροσυνῃσι παλαισμοσυνης ἀνα χωρον τῃ και τῃ θυνοντας , ἐπισκοπος ἐνθα κελευει . ἀλλ ' ὁτε οἱ κομιδης μεν |
| φυλλον οὐκ ἐλαττον ἐχει πελτης , καρπον δε σφοδρα μικρον ἡλικον ἐρεβινθον ὁμοιον δε συκῳ : δι ' ὁ και | ||
| καλουμενον οἰστρον , ὁμοιον μεν σκορπιῳ , μεγεθος δ ' ἡλικον ἀραχνης . τουτο δε ποιει αὐτους ἐξαλλεσθαι οὐκ ἐλαττον |
| και το του εἰκοσαεδρου τριγωνον των εἰς την αὐτην σφαιραν ἐγγραφομενων ὁ ΑΒΓ , και ἐγγεγραφθωσαν εἰς τον ΑΒΓ κυκλον | ||
| ἡ ΔΓ . νεʹ . Των εἰς την αὐτην σφαιραν ἐγγραφομενων το πενταγωνον του δωδεκαεδρου και το τριγωνον του εἰκοσαεδρου |
| ' οἱ Κουρητες ἠτοι δια το νεοι και κοροι ὀντες ὑπουργειν ἠ δια το κουροτροφειν τον Δια ταυτης ἠξιωθησαν της | ||
| μελλοντες εἰς τον νεων εἰσιεναι ἱερεις ἐπι τῳ τας διατεταγμενας ὑπουργειν λειτουργιας χρωνται ποδας μαλιστα και χειρας ἀπονιπτομενοισυμβολον ἀνυπαιτιου ζωης |
| πω προηλθεν , ἀλλ ' ὑπερ του μακροθεν ἐπισχειν την εὐχερειαν των εἰωθοτων παντα φυρειν . εἰ γαρ τα φυτων | ||
| . . . , : Ἑλλανικος . . . πλειστην εὐχερειαν ἐπιδεικνυμενος ἐν πασηι σχεδον τι τηι γραφηι . . |
| ἠ οὐν οὑτως ἠ ὁτι μεχρι μεν τουτου περι των παραδεδομενων εἰρηται κοινων ὡς γενων , ἁ και συνηθη ἐστι | ||
| ἀπωλεια . τα οὐν ἁρμοζοντα τουτοιϲ βοηθηματα προϲενεκτεον ἐκ των παραδεδομενων , λεγω δη των καθολικων και κοινων ἀντιδοτων και |
| εἱς καλου μιμημα θεου . Ἠδη δε τινες και τουτο προσεθεσαν οἱος ἀν γαμος γενοιτο Ἁβροκομου και Ἀνθιας . Και | ||
| ὡς ἑνος προς αὐτο το ἑπομενον ] οἱ νεωτεροι τουτον προσεθεσαν τον ὁρον : οὐδε γαρ συνθεσις μεγεθων ταὐτον ἐστι |
| χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
| των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
| , και ἀληθεια μια , εἰγε και τελειοτης μια των ὁμογενων και του αὐτου λογου μετεχοντων ζῳων . Παν το | ||
| οὐν κατορθοι και πῃ παραλογιζεται ; ὁτι μεν ἐπι των ὁμογενων εἰδων ἐστιν ἰδειν το τε προτερον και το ὑστερον |
| προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
| ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
| οὑτω Φαιδρον ἀπωλεσαμεν ; Οἱδε ποτ ' Αἰγαιοιο βαρυβρομον οἰδμα λιποντες Ἐκβατανων πεδιῳ κειμεθ ' ἐνι μεσατῳ . χαιρε , | ||
| , παντων χρημα δικαιοτατον . Αἰπυ τε Πυλον Νηληϊον ἀστυ λιποντες ἱμερτην Ἀσιην νηυσιν ἀφικομεθα , ἐς δ ' ἐρατην |
| εἰσιν ἀμφοτεροι κακοι . Χαλεπη , λεγω σοι , και προσαντης , ὠ τεκνον , ὁδος ἐστιν , ὡς τον | ||
| θαυμαστη . Τοπος μεν ἠν οὐκ ἐπιπεδος , ἀλλα πανυ προσαντης και ὀρθιος , ὁν παραλαβων κατα θατερα εἰς ὑπερβολην |
| ἀρα των τεσσαρων ἠν κεντρων ἠ των ἐπαναφορων ἠ των ἀποκλιματων , και τινος μεν ἐστιν οἰκος , τινος δε | ||
| ἠ ῥυπαρον , του δε Κρονου ὀντος εἰς ἑν των ἀποκλιματων ἠ ἐν Κριῳ ἀτιμον και εὐτελες και ῥυπαρον και |
| ἀρ ' ὀρθον ἠνυσας . Ὡς ὡδ ' ἐχοντων τἀλλα βουλευειν παρα . Και μην ὁρω ταλαιναν Εὐρυδικην ὁμου δαμαρτα | ||
| σκεψασθαι . Ἐγω γαρ οὐκ ἀλλους τινας φημι δικαιον εἰναι βουλευειν περι ἡμων , ἠ τους προς τῳ εἰναι πολιτας |
| ἐπι των διαδοχων . βιβλια αὐτου ταυτα : Περι της ποιησεως Ὁμηρου και Ἡσιοδου * * . , , . | ||
| ἀγνοειν ἐοικε , την μεν βασιλειαν δι ' ὁλης της ποιησεως ὀνομαζων και ἐγκωμιαζων , ὡς ἐν τουτοις : θυμος |
| Ἀθηνα παλιν αὐτα ἀπεκομισεν : ὁσιον γαρ οὐκ ἠν αὐτα τεθηναι που . δωδεκατον ἀθλον ἐπεταγη Κερβερον ἐξ Ἁιδου κομιζειν | ||
| νομου γεγραμμεθα , εἰθ ' ἁ φαμεν δειν ἀντι τουτων τεθηναι . λεγε . Ταυτα μεν ἐσθ ' ἁ του |
| ἐν αὐτῳ ἠδη ὀντες , χαλεπον την ἀκριβειαν αὐτην των λεχθεντων διαμνημονευσαι ἠν ἐμοι τε ὡν αὐτος ἠκουσα και τοις | ||
| . Ὁ σκοπος των νυν λεγομενων προφανης ὑπαρχει δια των λεχθεντων : βουλεται γαρ ὁ Ἀριστοτελης ἐκθεσθαι τας των παλαιοτερων |
| συμφωνον της προηγουμενης λεξεως , και χωρις το φωνηεν της ἐπιφερομενης , οἱον ὑπερ Ἀπολλωνιου , συν Ἀπολλωνιῳ , προς | ||
| παρακολλαται παρεπομενης αἱμορραγιας , ἀλλα κἀν παραχρημα συγκολληθῃ , ταυτης ἐπιφερομενης διισταται παλιν , οὑτως οὐδε το σπερμα δυναται κολληθηναι |
| . λελυμενων τοινυν λαμπρως των σπονδων και παντων ἐλπιδι μιᾳ κρατουμενων ἀπεραντον εἰναι την στασιν , πολλοι γαρ διαλλαττειν ἐσπουδακοτες | ||
| ἐπιδοξον ἐχωσι την προς το κακως ἀλλους ποιειν ὁρμην , κρατουμενων δε ὑπο των της ἐναντιας αἱρεσεως καταφοροι και ἀνεπιτευκτοι |
| ἀλλ ' ἐξωθεν τι ἐστι σημειον και κατασκευαζεται : ἀποδημουντος ἀτελους φημη γεγονεν ὁτι τεθνηκεν , ἀμφισβητουσιν οἱ τε ἐπιτροποι | ||
| ὁ δε ὁρος μετ ' αὐτον του φανεντος μεν , ἀτελους δε ἰδιον : μετα τουτον τοινυν ἡ ἀντιληψις ἐχει |
| βουλητον μεν γαρ ἐστι το τελος , ὡς εἰπε , βουλευτον δε το προς το τελος και του τελους ποιητικον | ||
| βουλευομενοι οὐχ αἱρουμεθα παντα , ἀλλ ' ἑν τι αὐτων βουλευτον προαιρετον ὀν ἐκ της βουλης προεκριθη : διο φησι |
| μετεχων των νομων και των πραττομενων παντων πλην ἀρχης . μετοχος Ἑλληνες . ἰσοτης ὡς ἀροτης Ἀττικοι , ἰσοτης ὡς | ||
| του Ἀπολλωνιου και ὁποθεν εἰδειη , ἐπερομενου „ και συ μετοχος „ ἐφη ” της σοφιας ταυτης ἡκεις , ἀλλ |
| Μεγαρικων το μεν κενηριον του Ἀδραστου ἐν Σικυωνι φησιν , ἀποκεισθαι δε αὐτον ἐν Μεγαροις . οἱ δε φασι : | ||
| ἐχει μεν τῳ γινωσκειν , οὐκ ἐχει δε τῳ μη ἀποκεισθαι τι ἐκ του ὁραματος , ὡσπερ ἐν κηρῳ μορφην |
| βιον τον ἀνθρωπινον : ταχυ γε μην ἐπιλαβον γηρας ὁντινουν ποιησει ' ἀν μηποτ ' ἐθελησαι παλιν ἀναβιωναι , λογισαμενον | ||
| μεν ἀλλ ' ὁσα λυμανειται και χειρον ἐχειν τα κοινα ποιησει , κυριος εἰ γενησεται , ταχα δη καθ ' |
| Τοις Νεμεακοις ἀγωσι . Ἀφανεια τυχας ] Ἠγουν της μελλουσης ἐκβασεως , Φοινιον ] Τον φονιαν και πολεμικον . Προφρονων | ||
| περι των ἠδη ἐκβεβηκοτων ἀποφαινομενους ὁτι και οἱ προ της ἐκβασεως αὐτων διαβεβαιουμενοι ἐκβησεσθαι αὐτα το ἀληθες ἐξ ἀναγκης ἐχουσι |
| ζωης ἡμων ἡμιν ἐφεστωσης ἐν τε τοις περιττοις και τοις ἀναγκαιοις , τα εἰρημενα γενη των ἰχθυοφαγων τα μεν ἀχρηστα | ||
| της διεξαρκουσης εἰς ἑκαστην ἡμεραν , ἱνα ἀταμιευτοις χρωμενοι τοις ἀναγκαιοις μη πωλωσιν ἀψυχων , ὡν ἀν ἐθησαυρισαντο , τας |
| ἀγωγον καταμηνιων νεʹ . Θεραπεια των δια πλειστην πιμελην μη καθαιρομενων νϚʹ . Θεραπεια των ὑπο ἀτροφιας μη καθαιρομενων νζʹ | ||
| παρα φυσιν το ἐπεχεσθαι το ἐμμηνον . των οὐν μη καθαιρομενων αἱ μεν μηδεν ἐχουσαι παθος οὐ καθαιρονται φυσικως , |
| ἐχουϲιν . ὁ δε κυματωδηϲ ὁλοϲ εἰϲ μικροτητα μειουμενοϲ ϲκωληκιζων προϲαγορευεται ϲκωληκοϲ πορειᾳ προϲεοικωϲ . ὡϲπερ δε τον κυματωδη ϲφυγμον | ||
| δε τοιϲ μεϲοιϲ ἁρμοζοντων , ἁ δη και ἰδιωϲ ἐπιθεματα προϲαγορευεται , τα μεν τῳ ϲτομαχῳ τε και ἡπατι προϲφερομενα |
| των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
| . ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
| οἰομαι ἀκριβεστερον γονεων ἐς φυλακην γυναικος : οὐ γαρ ὡς ἐκεινοισι και τουτεῳ ξυνοικεει παθος εὐνοιης , δι ' οὑ | ||
| λογῳ ὡς εἰη και πολις και γη μεζων ἠ περ ἐκεινοισι ἐστ ' ἀν διηκοσιαι νεες σφι ἐωσι πεπληρωμεναι : |
| μιαν των Τιτανιδων νυμφην ἐξελομενος , ἐπειδη τους προς Ἡραν θεσμους † ἑτεροις τοκοις † ἐφυλαττεν , ἐδημιουργει μετ ' | ||
| ἐσκεπτετο [ ] ιαν ! ! ! ! ! ? θεσμους ? τε και ἠθε [ ] μουσαις [ ] |
| χρωματικον ἠ ἐναρμονιον ἠ κοινον ἠ μικτον ἐκ τουτων . διατονικον μεν οὐν ἐστι το τῃ διατονικῃ διαιρεσει χρωμενον , | ||
| φυσικῃ ἀπο του βαρυτατου ἐπι το ὀξυτατον κατα τουτο το διατονικον γενος οὑτως εὑρισκε . το γαρ χρωματικον και ἐναρμονιον |
| , κη , λε , μβ , μθ , και συγκρινομενων μειζονων ἐλαττοσι , πρωτου πρωτῳ , δευτερου δευτερῳ , | ||
| τροπος των λογων διττος : ἠ γαρ ὑπερ ἑκαστου των συγκρινομενων ἰδιᾳ τινα λογον διεξελευσομεθα , ἠ ἑνα παρ ' |
| την δε τεταρτην την προς δυσιν ἐστραμμενην διειληφεν ὁ Ἰνδος προσαγορευομενος ποταμος , μεγιστος ὠν σχεδον των ἁπαντων μετα τον | ||
| αἰγειος ἡδιστος , οὐκ ἐχων συγκρισιν προς ἑτερον , ὁ προσαγορευομενος Στρομιλικος . Εὐριπιδης δ ' ὀπιαν καλει τυρον τον |
| κατω του παχεος την ῥιζαν ἀπο δε του ἀνω τον βλαστον : ἑν δε τι και συνεχες γινεται το ἀμφοιν | ||
| κατορυξειε κλινην και λαβοι δυναμιν ἡ σηπεδων , ὡστε ἀφειναι βλαστον , οὐκ ἀν γενεσθαι κλινην ἀλλα ξυλον , ὡς |
| αὐτην ἐπι τετταρων βεβηκυιαν ἐχουσαν τι ἐν τοιν χεροιν μετεωρον ἐδωδιμον , ἀνθρωπινως πανυ και καθ ' ἡμας . Γινεται | ||
| και ξηρῳ . του καρυου δ ' αὐτου το μεν ἐδωδιμον ἐλαιωδες τε ἐστι και λεπτομερες και μαλλον δυναμενον , |
| και παντων αὐτου μανιαν καταγινωσκοντων , τινων δε παραγηραν αὐτον ἀποφαινομενων , ὁ μεν Πεισιστρατος ἠδη τινας δορυφορους περιαγομενος προσηλθε | ||
| της χωρας ἀρετην θρυλουμενην ὑπο παντων οὐδεν χειρω της Ἰταλιας ἀποφαινομενων τι δει λεγειν ; σιτῳ δε και μελιτι και |
| το ἐλπιζειν ἀκουσεσθαι Ῥητορικης μεν και Διαλογου ἐν τῳ μερει κατηγορουντων , ἀπολογουμενου δε προς ἀμφοτερους του Συρου , τουτο | ||
| ὠμως και ἀναιδως , ὠ Ζευ και θεοι , και κατηγορουντων ἐμου ταὐθ ' ἁ και συ νυνι , και |
| ἑκτηι και εἰκοστηι των Ἱστοριων . . . . : καταρατους εἰπε τους Μεγαρεας , παροσον δυσνοως εἰχον αὐτοι και | ||
| οὐσα . ἐν τῳ περι συνταξεως : „ προς τους καταρατους Μεγαρεας ἐψηφισασθε ἀποτεμνομενους την ὀργαδα „ . ἐξειλον : |
| αἱ βελτισται τυφλαιἠ δοκουσι τι σοι τυφλων διαφερειν ὁδον ὀρθως πορευομενων οἱ ἀνευ νου ἀληθες τι δοξαζοντες ; Οὐδεν , | ||
| , Ἀγαθοι ἀγαθων ἐπι δαιτα ἰασιν : ἐπι των αὐτοματως πορευομενων που . Ἀκουε του τετταρα ὠτα ἐχοντος : αὐλητης |